เสียงหวีดหวิวของสายลม พัดผ่านใบหูของโจ จนอื้อ ร่างกายเขาเจ็บปวดไปทั้งตัว และตอนนี้เค้าอยู่ในอุ้งเล็บของปีศาจนก  ที่บินไปโจมตีหมู่บ้านของเขา  จับเพื่อนบ้าน ญาติพี่น้องของเขากิน  มันมากันฝูงใหญ่  เค้ากำลังวิ่งหายายของเค้าที่ถูนกอีกตัวจับไป  ด้วยความเป็นห่วง  เค้าอยู่กับยายเพียงสองคน  เจ้าปีศาจนกตัวนี้ ก็โฉบจับเค้ามา  มันจะพาเขาไปไหน โจตั้งคำถามกับตัวเอง  คงเอากลับรัง ให้ลูกมันฉีกเขากินเป็นชิ้นๆ แน่ๆ   โจหลับตานึกปลง หมดอาลัยตายอยาก  จะเป็นอะไรก็เป็นไป  ยายไม่อยู่แล้ว เชาก็ไม่รู้จะอยู่ไปทำไม  ทันใดนั้น ก็มีเสียงแหวกอากาศ วืบ ผ่าหน้าเขาไป  ร่างๆนึง  โฉบบินผ่านหน้าเขาไปอย่างรวดเร็ว  มันเล็กกว่าปีศาจนกมาก   เขาหันหน้าไปมองตาม ก็พบว่า  เป็นร่างของหญิงสาว ผมยาวสีดำ  เสื้อสีขาว กางเกงรัดรูปสีดำเข้ม  รูปร่างเปรียว ว่องไว  กางปีกสีขาวกระพือลอยตัว ดักหน้าปีศาจนกอยู่  เธอถือทวนสีเงินยาว สะท้อนแสงวาววับ  ใบหน้าคมเข้ม ดวงตากลมโต เพ่งมองมาที่ตัวเขา  เธอตวาดเสียงดัง แล้วบินพุ่งเข้าหาปีศาจนก แล้วใช้ทวนต่อสู้กับปีศาจนกด้วยความรวดเร็ว ว่องไว จนมองไม่ทัน     ฉับพลันก็ได้ยินเสียงเจ้าปีศาจนก ร้อง คำราม  อย่างน่ากลัว  มันคลายกรงเล็บที่จับตัวโจออก แล้วบินหนีไป โจลอยละลิ่ว เคว้งคว้างอยู่กลางอากาศ  เขากำลังตกลงไปยังเบื้องล่าง ที่มีแต่หินผาแหลมคม  โจแหกปากร้องลั่นด้วยความตกใจ  มือ ขา  ปัดป่ายไปมา  หญิงสาวพุ่งตรงดิ่งตามไปทันที  ใช้สองแขนโอบรัดร่างเขาไว้ แล้วบินขึ้นสู่เบื้องบน  โจถอนหายใจอย่างโล่งอก  เขาเหลือบตามองดูใบหน้าของหญิงสาว ผู้ช่วยชีวิตเขาไว้  เธอมีใบหน้าที่สวยงามมาก  งามสมบรูณ์แบบ ไม่มีที่ติ  ดวงตาสีดำกลมโต  แต่ดูเฉยเมย  จมูกโด่งเป็นสัน  ริมฝีอวบอิ่มรับกับใบหน้าที่สวยเข้ม  ผมยาวสลวย แต่ดูทะมัดทะแมง  ที่สำคัญกลิ่นตัวของเธอหอมเป็นที่สุด  หอมเหมือนกลิ่นดอกไม้อะไรซักอย่าง  โจตกตะลึงในความงามของเธอ  และสูดดมกลิ่นกายเธออย่างหลงใหล   เธอกอดรัดร่างเขาไว้แล้วพาเขาบินไป โดยไม่หันหน้ามาดูเขาเลย  ร่างของโจสัมผัสกับ ทรวงอกเต่งตึงภายใต้ผ้าพริ้วขาวบางเบา  จนเขารู้สึกแปลกๆ แต่มีความสุข เด็กชายอายุ 14 อย่างเขา ไม่เคยได้รับสัมผัสอย่างนี้  ไม่เคยรู้สึกหวิวๆ แต่ดีอย่างนี้มาก่อน  เขาพยายามข่มใจ ไม่ให้ส่วนล่างของเขาแข็งตัว  เวลาผ่านไปได้ไม่นาน เธอก็ลอยตัวลงยังสถานที่แห่งหนึ่ง  มันเป็นถ้ำที่ตั้งอยู่บนหน้าผาสูง  มีปุยเมฆ ลอยตัวอยู่โดยรอบ  เธอวางโจลงที่พื้น แล้วเดินจากไป โดยไม่เหลียวดูเขาเลย   โจเหลียวหน้าตามไปดูเธอ ก็พบ หญิงสาวอีกสองคน  กำลังวิ่งมาหาเธอ  คนนึงมีผมสีฟ้ายาวสลวย ในชุดกระโปรงยาวสีฟ้าบางเบา  สวมคาดคาดเอวสีเงิน   อีกคนนึงดูเด็กกว่า  ผมสีเงินยาวปะบ่า อยู่ในชุดกระโปรงผ้าพริ้วสีขาวสั้นเหนือเข่า ทับเสื้อซับในสีเขียวเข้ม   คนเด็กกว่า  เธอยิ้มเริงร่าเข้ามา แล้วพูดว่า  
"พี่ เจมิน่า กลับมาแล้วหรือคะ  หนูกับพี่เรเชล  คอยพี่อยู่นานแล้ว"  
หญิงสาวทั้งสามคนคุยกันได้ซักพัก ก็หันมามองร่างเขาที่นอนอยู่ที่พื้น  โจเดินไม่ได้ ขาทั้งสองข้างของเขาชาดิก จากการถูกกรงเล็บรัดเอาไว้  หญิงสาวทั้งสามเดินตรงมาที่ร่างของเขา  
เจมิน่ายืนกอดอก  มองนิ่งเฉยอยู่  คนที่เด็กที่สุด ทรุดตัวนั่งลงใกล้ๆร่างเขา  แล้วพูดขึ้นว่า
"ชั้นชื่อ แมรี่  พี่สาวชั้นคนนี้ชื่อ ราเชล   พี่สาวคนโตของชั้นที่ช่วยเธอมา ชื่อ เจมิน่า     เธอชื่อว่าอะไร"      
โจเห็นใบหน้าของแมรี่ อย่างเด่นชัด เธอเป็นเด็กสาว น่าจะรุ่นเดียวกับเขา  ใบหน้าเธอดูสวยงามน่ารัก  แบบเด็กแรกรุ่น ผมสีเงินของเธอยาวป่ะบ่า ปลายผมงอนขึ้นเล็กน้อย ช่วยขับใบหน้าที่ขาวนวลให้ดูผ่องมากขึ้น    ดวงตาเธอมีประกายผ่องใส ดูขี้เล่น น่ารักอย่างกับตุ๊กตา จนเขามองค้าง
 " เธอชื่ออะไร"    แมรี่ถามซ้ำ    โจได้สติ จึงบอกชื่อไป  
"ผมชื่อโจ  ขอบคุณพี่ เจมิน่ามากครับ ที่ช่วยชีวิตผมไว้ "   เขาพูดพลางเงยหน้าขึ้นมองเจมิน่า
ราเชลทรุดตัวลงนั่งอีกคน  เอ่ยปากถามโจ  
"เธอเป็นอะไรมากไหม  เจ็บตรงไหนหรือเปล่า"    
โจเหลือบไปมองใบหน้าของ ราเชล แล้วคิดในใจ  พี่น้องสามคนนี้ ช่างเป็นหญิงสาวที่มีความงามสมบรูณ์แบบ จริงๆ    
ราเชลมีผมสีฟ้ายาวสลวย ใบหน้ารูปไข่ ขนคิ้วสีฟ้า ดวงตาเธอกลมโต สีฟ้า  จมูกโด่งเป็นสัน  ปากสีชมพูอวบอิ่ม ยิ้มแย้มอยู่ตลอดเวลา    โจนึกแปลกใจว่าทั้งสามคนนี้ ทำไมถึงมีลักษณะผิดไปจากมนุษย์ทั่วไป  
"ผมไม่เป็นอะไรมากครับ  มีแต่ขาที่รู้สึกชา ขยับไม่ได้  ไม่มีความรู้สึกเลยครับ"     โจตอบ  
แมรี่เดินไปที่ปลายเท้าของโจ แล้วทรุดตัวนั่งลงยองๆที่ปลายเท้าของเขา  เธอเอามือจับปลายขาเขาไว้ข้างนึง แล้วหลับตาทำปากขยุกขยิบ  โจทอดสายตามองไปที่แมรี่  แล้วสายตาของเขาก็มาหยุดอยู่ที่ ใต้กระโปรงผ้าบางเบาของแมรี่ เป้ากางเกงซับในสีขาวของเธอ   มันนูนเด่น และแบะเป็นกลีบ สองกลีบอย่างชัดเจน   โจกลืนน้ำลายลงคออย่างลำบาก   รู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัว  แก่นกายของเขา เริ่ม แข็งตึงชึ้นมาอีก   เขาพยายามข่มความรู้สึก  ไม่ให้คิดอะไร  แต่ก็อดลอบมองไปที่เป้าของแมรี่ไม่ได้   ที่หมู่บ้านของเขาไม่มีเด็กสาวที่สวยอย่างนี้  แล้วนี่เธอยังมานั่งโชว์ ส่วนหวาบหวิวให้เขาเห็นอีก  เขาอดใจไม่ได้จริง  ในที่สุดเขาก็ตามใจตัวเอง  เพ่งมองส่วนนั้นของแมรี่อย่างเต็มตา   ควยของเขาแข็งตุงอยู่ในกางเกงอย่างอึดอัด   แมรี่ทำปากขมุบขมิบอยู่พักใหญ่ แล้วก็เป่าลมออกจากปาก มาที่ขาของเขาทั้งสองข้าง   มันรู้สึกดีขึ้นทันทีอย่างประหลาด   แมรี่ลุกขึ้นยืน แล้วพูดกับเขา  "ไหนโจลองลุกขึ้นยืนซิ"   เขาทำตาม  ขาทั้งสองข้างของเขา   ยืนได้   เดินได้เป็นปกติอย่างอัศจรรย์  โจทดลองเดินไปมา แล้วถือโอกาสสำรวจทัศนียภาพโดยรอบ  ก็พบว่า สถานที่แห่งนี้เป็น  ยอดเขาสูงที่ตั้งอยู่โดดเดี่ยว  เวิ้งว้าง  โดยรอบมีแต่ปุยเมฆ  และมองเห็นยอดเขาลูกอื่น  ๆ  ตั้งห่างออกไปไกลลิบ   โจหันกลับมา มองสาวทั้งสาวคน แล้วถือโอกาสพูดกับ เจมิน่าผู้เงียบขรึมว่า
"ที่นี่คือ ที่ไหนหรือครับ พี่เจมิน่า"  
เจมิน่านิ่งอยู่พักนึงแล้วตอบว่า
 "ที่นี่คือ เขานางฟ้าผู้พิทักษ์  เป็นที่อยู่ของเหล่านางฟ้าที่ได้รับมอบหมาย จากมหาเทพ  ให้ผลัดกันมาดูแลเฝ้าอาณาเขตแห่งเทพไว้  ไม่ให้เหล่าปีศาจเข้ามารุกล้ำ"   ราเชลช่วยเสริมขึ้นว่า  "เราทั้งสามคน เป็นนางฟ้า และเราเป็นพี่น้องกัน"  
เจมิน่าพูดขึ้นอีกว่า  
"สถานที่แห่งนี้  ไม่ใช่สถานที่ที่มนุษย์อย่างเจ้าควรอยู่  เมื่อหายดีแล้ว เจ้าต้องกลับไป"  
 แมรี่พูดเสียงใสขึ้นมาทันที  
"ให้โจอยู่ซักพักก่อนไม่ได้เหรอ  พี่เจมิน่า   แมรี่เหงา ให้โจอยู่เป็นเพื่อนแมรี่  จนกว่าจะเปลี่ยนเวรก็แล้วกันนะ "  
ราเชลพูดเสริมขึ้นมาว่า  
" เราน่ะเอาแต่ใจ  โจเค้าต้องกลับบ้าน  ไปหาญาติพี่น้องของเค้า  เราจะกักเค้าไว้ที่นี่ได้ยังไง"  
โจนิ่งเงียบ ใบหน้าสลดลงทันที  
"ผมไม่มีบ้านให้กลับแล้วครับ  บ้านผมถูกทำลาย  ยายผมก็หายสาบสูญไปแล้ว  ผมมียายอยู่คนเดียว  ผมไม่มีใครอีกแล้ว"  
บรรยากาศเงียบลงทันที   จน เจมิน่าพูดออกมาว่า  
"ก็ได้ ระหว่างนี้  เจ้าอยู่ที่นี่ไปก่อน  จนกว่าเราจะได้ข่าวของยายเจ้า "  
แมรี่ร้องไชโยเสียงดัง  ดีใจที่จะได้เพื่อน   เจมิน่าพูดขึ้นอีก
"สัปดาห์นี้เป็นเวรของแมรีนี่   แล้วราเชลลงมาด้วยทำไม."  
"น้องได้ยินว่าปีศาจนกจะบุกมาแถวนี้เลยลงมาช่วยพี่พร้อมกับแมรี่"  ราเชลตอบ    
 "พี่ไล่พวกมันไปแล้ว คงจะไม่กลับมาอีก " เจมิน่าพูดพร้อมกับมองหน้า แมรี่   แล้วพูดขึ้นอีกว่า
"เราน่ะ อยู่เวรอย่าประมาท เอาแต่เล่นนะ  ระวังตัวด้วย  เดี๋ยวพวกพี่จะต้องกลับไปแล้ว  เข้าใจไหม"  
"ค่ะพี่เจมิน่า"  แมรี่ตอบพร้อมกับโอบกอดพี่สาวคนโต

......................................................
ติดตามผลงาน by zeech ได้ที่นี้...

TAXI นรก ภาค 1            
TAXI นรก ภาค 2 ตอน 1  
TAXI นรก ภาค 2 ตอน 2  
TAXI นรก ภาค 2 ตอน 3  
TAXI นรก ภาค 2 ตอน จบ

นางฟ้า 3 พี่น้อง ตอนที่่ 2  แมรี่ผู้น่ารัก                  
นางฟ้า 3 พี่น้อง ตอนที่  3  ค่ำคืนอันเงียบเหงา      
นางฟ้า 3 พี่น้อง ตอนที่  4  กำเนิดมารราคะ            
นางฟ้า 3 พี่น้อง ตอนที่  5  มารราคะร่างที่สอง        
นางฟ้า 3 พี่น้อง ตอนที่  6  สุขสมกับความรัก          
นางฟ้า 3 พี่น้อง ตอนที่  7 น่าอิจฉา [ตอนจบ]        
[/size]

เสียงหวีดหวิวของสายลม พัดผ่านใบหูของโจ จนอื้อ ร่างกายเขาเจ็บปวดไปทั้งตัว และตอนนี้เค้าอยู่ในอุ้งเล็บของปีศาจนก  ที่บินไปโจมตีหมู่บ้านของเขา  จับเพื่อนบ้าน ญาติพี่น้องของเขากิน  มันมากันฝูงใหญ่  เค้ากำลังวิ่งหายายของเค้าที่ถูนกอีกตัวจับไป  ด้วยความเป็นห่วง  เค้าอยู่กับยายเพียงสองคน  เจ้าปีศาจนกตัวนี้ ก็โฉบจับเค้ามา  มันจะพาเขาไปไหน โจตั้งคำถามกับตัวเอง  คงเอากลับรัง ให้ลูกมันฉีกเขากินเป็นชิ้นๆ แน่ๆ   โจหลับตานึกปลง หมดอาลัยตายอยาก  จะเป็นอะไรก็เป็นไป  ยายไม่อยู่แล้ว เชาก็ไม่รู้จะอยู่ไปทำไม  ทันใดนั้น ก็มีเสียงแหวกอากาศ วืบ ผ่าหน้าเขาไป  ร่างๆนึง  โฉบบินผ่านหน้าเขาไปอย่างรวดเร็ว  มันเล็กกว่าปีศาจนกมาก   เขาหันหน้าไปมองตาม ก็พบว่า  เป็นร่างของหญิงสาว ผมยาวสีดำ  เสื้อสีขาว กางเกงรัดรูปสีดำเข้ม  รูปร่างเปรียว ว่องไว  กางปีกสีขาวกระพือลอยตัว ดักหน้าปีศาจนกอยู่  เธอถือทวนสีเงินยาว สะท้อนแสงวาววับ  ใบหน้าคมเข้ม ดวงตากลมโต เพ่งมองมาที่ตัวเขา  เธอตวาดเสียงดัง แล้วบินพุ่งเข้าหาปีศาจนก แล้วใช้ทวนต่อสู้กับปีศาจนกด้วยความรวดเร็ว ว่องไว จนมองไม่ทัน     ฉับพลันก็ได้ยินเสียงเจ้าปีศาจนก ร้อง คำราม  อย่างน่ากลัว  มันคลายกรงเล็บที่จับตัวโจออก แล้วบินหนีไป โจลอยละลิ่ว เคว้งคว้างอยู่กลางอากาศ  เขากำลังตกลงไปยังเบื้องล่าง ที่มีแต่หินผาแหลมคม  โจแหกปากร้องลั่นด้วยความตกใจ  มือ ขา  ปัดป่ายไปมา  หญิงสาวพุ่งตรงดิ่งตามไปทันที  ใช้สองแขนโอบรัดร่างเขาไว้ แล้วบินขึ้นสู่เบื้องบน  โจถอนหายใจอย่างโล่งอก  เขาเหลือบตามองดูใบหน้าของหญิงสาว ผู้ช่วยชีวิตเขาไว้  เธอมีใบหน้าที่สวยงามมาก  งามสมบรูณ์แบบ ไม่มีที่ติ  ดวงตาสีดำกลมโต  แต่ดูเฉยเมย  จมูกโด่งเป็นสัน  ริมฝีอวบอิ่มรับกับใบหน้าที่สวยเข้ม  ผมยาวสลวย แต่ดูทะมัดทะแมง  ที่สำคัญกลิ่นตัวของเธอหอมเป็นที่สุด  หอมเหมือนกลิ่นดอกไม้อะไรซักอย่าง  โจตกตะลึงในความงามของเธอ  และสูดดมกลิ่นกายเธออย่างหลงใหล   เธอกอดรัดร่างเขาไว้แล้วพาเขาบินไป โดยไม่หันหน้ามาดูเขาเลย  ร่างของโจสัมผัสกับ ทรวงอกเต่งตึงภายใต้ผ้าพริ้วขาวบางเบา  จนเขารู้สึกแปลกๆ แต่มีความสุข เด็กชายอายุ 14 อย่างเขา ไม่เคยได้รับสัมผัสอย่างนี้  ไม่เคยรู้สึกหวิวๆ แต่ดีอย่างนี้มาก่อน  เขาพยายามข่มใจ ไม่ให้ส่วนล่างของเขาแข็งตัว  เวลาผ่านไปได้ไม่นาน เธอก็ลอยตัวลงยังสถานที่แห่งหนึ่ง  มันเป็นถ้ำที่ตั้งอยู่บนหน้าผาสูง  มีปุยเมฆ ลอยตัวอยู่โดยรอบ  เธอวางโจลงที่พื้น แล้วเดินจากไป โดยไม่เหลียวดูเขาเลย   โจเหลียวหน้าตามไปดูเธอ ก็พบ หญิงสาวอีกสองคน  กำลังวิ่งมาหาเธอ  คนนึงมีผมสีฟ้ายาวสลวย ในชุดกระโปรงยาวสีฟ้าบางเบา  สวมคาดคาดเอวสีเงิน   อีกคนนึงดูเด็กกว่า  ผมสีเงินยาวปะบ่า อยู่ในชุดกระโปรงผ้าพริ้วสีขาวสั้นเหนือเข่า ทับเสื้อซับในสีเขียวเข้ม   คนเด็กกว่า  เธอยิ้มเริงร่าเข้ามา แล้วพูดว่า  
"พี่ เจมิน่า กลับมาแล้วหรือคะ  หนูกับพี่เรเชล  คอยพี่อยู่นานแล้ว"  
หญิงสาวทั้งสามคนคุยกันได้ซักพัก ก็หันมามองร่างเขาที่นอนอยู่ที่พื้น  โจเดินไม่ได้ ขาทั้งสองข้างของเขาชาดิก จากการถูกกรงเล็บรัดเอาไว้  หญิงสาวทั้งสามเดินตรงมาที่ร่างของเขา  
เจมิน่ายืนกอดอก  มองนิ่งเฉยอยู่  คนที่เด็กที่สุด ทรุดตัวนั่งลงใกล้ๆร่างเขา  แล้วพูดขึ้นว่า
"ชั้นชื่อ แมรี่  พี่สาวชั้นคนนี้ชื่อ ราเชล   พี่สาวคนโตของชั้นที่ช่วยเธอมา ชื่อ เจมิน่า     เธอชื่อว่าอะไร"      
โจเห็นใบหน้าของแมรี่ อย่างเด่นชัด เธอเป็นเด็กสาว น่าจะรุ่นเดียวกับเขา  ใบหน้าเธอดูสวยงามน่ารัก  แบบเด็กแรกรุ่น ผมสีเงินของเธอยาวป่ะบ่า ปลายผมงอนขึ้นเล็กน้อย ช่วยขับใบหน้าที่ขาวนวลให้ดูผ่องมากขึ้น    ดวงตาเธอมีประกายผ่องใส ดูขี้เล่น น่ารักอย่างกับตุ๊กตา จนเขามองค้าง
 " เธอชื่ออะไร"    แมรี่ถามซ้ำ    โจได้สติ จึงบอกชื่อไป  
"ผมชื่อโจ  ขอบคุณพี่ เจมิน่ามากครับ ที่ช่วยชีวิตผมไว้ "   เขาพูดพลางเงยหน้าขึ้นมองเจมิน่า
ราเชลทรุดตัวลงนั่งอีกคน  เอ่ยปากถามโจ  
"เธอเป็นอะไรมากไหม  เจ็บตรงไหนหรือเปล่า"    
โจเหลือบไปมองใบหน้าของ ราเชล แล้วคิดในใจ  พี่น้องสามคนนี้ ช่างเป็นหญิงสาวที่มีความงามสมบรูณ์แบบ จริงๆ    
ราเชลมีผมสีฟ้ายาวสลวย ใบหน้ารูปไข่ ขนคิ้วสีฟ้า ดวงตาเธอกลมโต สีฟ้า  จมูกโด่งเป็นสัน  ปากสีชมพูอวบอิ่ม ยิ้มแย้มอยู่ตลอดเวลา    โจนึกแปลกใจว่าทั้งสามคนนี้ ทำไมถึงมีลักษณะผิดไปจากมนุษย์ทั่วไป  
"ผมไม่เป็นอะไรมากครับ  มีแต่ขาที่รู้สึกชา ขยับไม่ได้  ไม่มีความรู้สึกเลยครับ"     โจตอบ  
แมรี่เดินไปที่ปลายเท้าของโจ แล้วทรุดตัวนั่งลงยองๆที่ปลายเท้าของเขา  เธอเอามือจับปลายขาเขาไว้ข้างนึง แล้วหลับตาทำปากขยุกขยิบ  โจทอดสายตามองไปที่แมรี่  แล้วสายตาของเขาก็มาหยุดอยู่ที่ ใต้กระโปรงผ้าบางเบาของแมรี่ เป้ากางเกงซับในสีขาวของเธอ   มันนูนเด่น และแบะเป็นกลีบ สองกลีบอย่างชัดเจน   โจกลืนน้ำลายลงคออย่างลำบาก   รู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัว  แก่นกายของเขา เริ่ม แข็งตึงชึ้นมาอีก   เขาพยายามข่มความรู้สึก  ไม่ให้คิดอะไร  แต่ก็อดลอบมองไปที่เป้าของแมรี่ไม่ได้   ที่หมู่บ้านของเขาไม่มีเด็กสาวที่สวยอย่างนี้  แล้วนี่เธอยังมานั่งโชว์ ส่วนหวาบหวิวให้เขาเห็นอีก  เขาอดใจไม่ได้จริง  ในที่สุดเขาก็ตามใจตัวเอง  เพ่งมองส่วนนั้นของแมรี่อย่างเต็มตา   ควยของเขาแข็งตุงอยู่ในกางเกงอย่างอึดอัด   แมรี่ทำปากขมุบขมิบอยู่พักใหญ่ แล้วก็เป่าลมออกจากปาก มาที่ขาของเขาทั้งสองข้าง   มันรู้สึกดีขึ้นทันทีอย่างประหลาด   แมรี่ลุกขึ้นยืน แล้วพูดกับเขา  "ไหนโจลองลุกขึ้นยืนซิ"   เขาทำตาม  ขาทั้งสองข้างของเขา   ยืนได้   เดินได้เป็นปกติอย่างอัศจรรย์  โจทดลองเดินไปมา แล้วถือโอกาสสำรวจทัศนียภาพโดยรอบ  ก็พบว่า สถานที่แห่งนี้เป็น  ยอดเขาสูงที่ตั้งอยู่โดดเดี่ยว  เวิ้งว้าง  โดยรอบมีแต่ปุยเมฆ  และมองเห็นยอดเขาลูกอื่น  ๆ  ตั้งห่างออกไปไกลลิบ   โจหันกลับมา มองสาวทั้งสาวคน แล้วถือโอกาสพูดกับ เจมิน่าผู้เงียบขรึมว่า
"ที่นี่คือ ที่ไหนหรือครับ พี่เจมิน่า"  
เจมิน่านิ่งอยู่พักนึงแล้วตอบว่า
 "ที่นี่คือ เขานางฟ้าผู้พิทักษ์  เป็นที่อยู่ของเหล่านางฟ้าที่ได้รับมอบหมาย จากมหาเทพ  ให้ผลัดกันมาดูแลเฝ้าอาณาเขตแห่งเทพไว้  ไม่ให้เหล่าปีศาจเข้ามารุกล้ำ"   ราเชลช่วยเสริมขึ้นว่า  "เราทั้งสามคน เป็นนางฟ้า และเราเป็นพี่น้องกัน"  
เจมิน่าพูดขึ้นอีกว่า  
"สถานที่แห่งนี้  ไม่ใช่สถานที่ที่มนุษย์อย่างเจ้าควรอยู่  เมื่อหายดีแล้ว เจ้าต้องกลับไป"  
 แมรี่พูดเสียงใสขึ้นมาทันที  
"ให้โจอยู่ซักพักก่อนไม่ได้เหรอ  พี่เจมิน่า   แมรี่เหงา ให้โจอยู่เป็นเพื่อนแมรี่  จนกว่าจะเปลี่ยนเวรก็แล้วกันนะ "  
ราเชลพูดเสริมขึ้นมาว่า  
" เราน่ะเอาแต่ใจ  โจเค้าต้องกลับบ้าน  ไปหาญาติพี่น้องของเค้า  เราจะกักเค้าไว้ที่นี่ได้ยังไง"  
โจนิ่งเงียบ ใบหน้าสลดลงทันที  
"ผมไม่มีบ้านให้กลับแล้วครับ  บ้านผมถูกทำลาย  ยายผมก็หายสาบสูญไปแล้ว  ผมมียายอยู่คนเดียว  ผมไม่มีใครอีกแล้ว"  
บรรยากาศเงียบลงทันที   จน เจมิน่าพูดออกมาว่า  
"ก็ได้ ระหว่างนี้  เจ้าอยู่ที่นี่ไปก่อน  จนกว่าเราจะได้ข่าวของยายเจ้า "  
แมรี่ร้องไชโยเสียงดัง  ดีใจที่จะได้เพื่อน   เจมิน่าพูดขึ้นอีก
"สัปดาห์นี้เป็นเวรของแมรีนี่   แล้วราเชลลงมาด้วยทำไม."  
"น้องได้ยินว่าปีศาจนกจะบุกมาแถวนี้เลยลงมาช่วยพี่พร้อมกับแมรี่"  ราเชลตอบ    
 "พี่ไล่พวกมันไปแล้ว คงจะไม่กลับมาอีก " เจมิน่าพูดพร้อมกับมองหน้า แมรี่   แล้วพูดขึ้นอีกว่า
"เราน่ะ อยู่เวรอย่าประมาท เอาแต่เล่นนะ  ระวังตัวด้วย  เดี๋ยวพวกพี่จะต้องกลับไปแล้ว  เข้าใจไหม"  
"ค่ะพี่เจมิน่า"  แมรี่ตอบพร้อมกับโอบกอดพี่สาวคนโต

......................................................
ติดตามผลงาน by zeech ได้ที่นี้...

TAXI นรก ภาค 1            
TAXI นรก ภาค 2 ตอน 1  
TAXI นรก ภาค 2 ตอน 2  
TAXI นรก ภาค 2 ตอน 3  
TAXI นรก ภาค 2 ตอน จบ

นางฟ้า 3 พี่น้อง ตอนที่่ 2  แมรี่ผู้น่ารัก                  
นางฟ้า 3 พี่น้อง ตอนที่  3  ค่ำคืนอันเงียบเหงา      
นางฟ้า 3 พี่น้อง ตอนที่  4  กำเนิดมารราคะ            
นางฟ้า 3 พี่น้อง ตอนที่  5  มารราคะร่างที่สอง        
นางฟ้า 3 พี่น้อง ตอนที่  6  สุขสมกับความรัก          
นางฟ้า 3 พี่น้อง ตอนที่  7 น่าอิจฉา [ตอนจบ]        
[/size]