[s:258]         
              คุยกันก่อนครับ
           - เขียนได้ประมาณ 70% ของEPแรกแล้วครับ ต้องขอบคุณทุกเม้นจริงๆ พวกท่านอาจจะไม่รู้แต่ผมซาบซึ้งมากงะ
          มันทำให้อยากเขียนต่อจริงๆนะ
           - ของคุณ Admin คุณแว่นที่คอยดูแลนักเขียนด้วยดีเสมอมาครับ
           - ติชมได้นะครับ ยิ่งติมากถ้าข้อตินั่นดีจริงๆก็จะได้ปรับแก้ให้มีงานที่ดีได้อ่านกันต่อไป
           - หลังจากตอนนี้ขอพักไปเสพงานยอดฝีมือท่านอื่นๆก่อนนะครับ โดยเฉพาะเรื่อง The New  World
           - สุขสันต์วันสงกรานต์ ;D


   Dark World

   บันทึกจากนักตั้งคำถาม

   "พฤกษาแห่งชีวิต" ต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ที่เชื่อมโยงทุกสรรพสิ่งบนโลกใบนี้ ทุกคนล้วนเคารพบูชาเสมือนว่าเป็นต้นไม้ต้นนั่นเป็นตัวแทนแห่งพระเจ้า นั้นทำให้ไม่มีใครกล้าตั้งคำถามกับมัน

         หนึ่งในหลายๆความวิเศษของ"พฤกษาแห่งชีวิต" คือ เมื่อคนสองเผ่าพันธ์ คนละภาษาเสียง เริ่มที่จะสนทนากัน ในคราวแรกๆจะยังไม่เข้าใจอยู่บ้างแต่ไม่นานนักทั้งคู่ก็จะเข้าใจกันได้เอง เนื่องจาก"พฤกษาแห่งชีวิต"ที่มีข้อมูลอยู่ทุกภาษาจะทำการแปลและส่งผ่านมายังจิตใจทุกๆคน เหมือนมีผู้แปลภาษาส่วนตัวให้กับทุกๆคนบนพื้นพิภพแห่งนี้

   คำถามก็คือ "ถ้ามีผู้แทรกแซง "พฤกษาแห่งชีวิต" ได้ล่ะ??? ก็หมายความว่าทุกบทสทนาอาจจะถูกแปลความหมายเป็นอย่างอื่นยังนั้นก็ได้หรือ??"


      
Dark World  ตอนที่ 6 จตุรอาชาคนที่4 VS เวทมนต์สุดท้ายของหลิน

   "ตูมมมม!!!" เสียงระเบิดดังทางด้านหน้าประตูของห้องท้องพระโรง เสียงนั่นเกิดจากการที่เอโมสรวบรวมพลังจากโล่ห์อีจิสพุ่งเข้าไปชนร่างของอสูรกายยักษ์อัดเข้ากับกำแพงจนร่างของมันระเบิดแหลกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยกระจายลงบนพื้น เค้าหันมาหน้ามาทางหลินและราชินีที่แสยะยิ้มร้ายให้กับเค้า
ราชินีแม่มดผายมือทั้งสองข้างเพื่อแสดงผลงานสุดชั่วช้าให้เอโมสได้ดูร่างของลูกน้องที่โรมรันกันจนลงไปนอนกองกับพื้นไม่รู้ใครเป็นไม่รู้ใครตาย เพียงเพื่อแย่งชิงสตรีนางหนึ่งมาเสพสังวาส ส่วนทหารอีกสองนายที่กล้าแกร่งพอจะเป็นผู้ชนะทหารผู้กล้าทั้งหมดก็โดนดูดวิญญาณและกำลังจะกลายเป็นของเล่นของนางมารร้ายไม่ต่างกับอสูรกายที่เค้าพึ่งจบชีวิตของมันไป

   "ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า เข้ามาเลยเอโมส"ราชินีแผดเสียงหัวเราะลั่นและกล่าวท้าทายโทสะที่เกรี๊ยวกราดดั่งไฟนรกของเอโมส

   ความโกรธมักทำให้สติปัญญาลดลง โทสะมักทำให้คนสติดีกลายเป็นคนบ้าเลอะเลือน.....เอโมสก้าวท้าวอย่างรวดเร็วพุ่งเข้าไปหาราชินีที่ยืนท้าทายเค้าอยู่ โดยเอาโล่ห์อีจิสบดบังไว้ ที่หน้ารวบรวมพลังที่สู้อุตส่าห์สะสมไว้เป็นทางรอด วิ่งเข้าแท็คเกิลกำแพงแก้วอย่างรุนแรง

   "เปรี้ยง!!!" เสียงดั่งสนั่นของการปะทะกันระหว่างกำแพงแวและโล่ห์อีจิส มันได้ผล!!! การปะทะนั้นทำให้ตัวของเอโมสหยุดนิ่งอยู่ตรงกำแพงแก้วส่วนกำแพงแก้วก็ค่อยๆร้าวจนแตกละเอียดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย แต่เค้าก็สูญเสียพลังไปมากเช่นกัน เมื่อไม่มีสิ่งใดขวางกั้นเอโมสก็จ้องหน้าของราชินีแม่มดหมายที่จะเอาชีวิตของนางมารร้ายโดยหน้ามือตามัว

   "ศรอัคคี!!" หลินไม่ปล่อยให้เอโมสทำอะไรได้มากกว่านี้ ร่ายเวทย์ลูกศรไฟหลายดอกพุ่งเข้าใส่เอโมสอย่างรวดเร็ว เอโมสไม่ได้มีการเคลื่นไหวที่รวดเร็วนักจึงหลบไม่พ้นทุกดอก หากแต่จุดเด่นของเค้าอยู่ที่การป้องกันทำให้เค้าไม่ได้รับบาดเจ็บจากคาถาของหลินเลย ราชินีเห็นดั่งนั้นจึงระดมสัดคลื่นพลังเข้าใส่เอโมสพร้อมๆกับลูกดอกไฟของหลินอย่างถี่ยิบเพื่อลดทอนพลังของโล่ห์ให้น้อยลงไปเรื่อยๆ

   การต่อสู้กับอสูรกายยักษ์อย่างมุทะลุไร้แบบแผน และการใช้พลังด้วยโทสะของเอโมสทำให้พลังของโล่ห์อีจิสถูกใช้อย่างสิ้นเปลือง ดังเช่น การโจมตีอสูรกายยักษ์จนระเบิดแหลกละเอียดทั้งๆที่หาจังหวะตัดคอก็พอจะจบชีวิตของมันได้ไม่ยาก เพราะการต่อสู้แบบมุทะลุนี้เองจึงทำให้โล่ห์เริ่มหมดพลังลงเรื่อยๆ แต่ด้วยโทสะของเข้ายังทำให้วิ่งเค้าใส่ทั้งสองนางอย่างเป็นบ้าเป็นหลัง หนทางแห่งความพ่ายแพ้กำลังอ้าแขนรอรับเค้าอยู่

   ก่อนที่เค้าจะบ้าคลั่งและไปตายด้วยโทสะ กลับมีมือชุ่มเลือดของทหารผู้กล้านายหนึ่งคว้าขาของเค้าเอาไว้ ทำให้เอโมสหยุดชะงักและหันมามอง

   "ระ...รัก...ษา...สัญญา ดะ...ด้วย"  ทหารนายนั่นกล่าวกับ เอโมส อย่างลำบาก แต่เพียงแค่เสียงแผ่วเบานั้นทำให้เอโมสเริ่มกลับมามีสติอีกครั้ง

   "สัญญานะขอรับท่านเอโมส ว่าท่านจะทำให้มันได้ พวกข้าคงต้องฝากความหวังไว้ที่ท่านแล้ว" เอโมสนึกถึงเสียงของทหารอวุโสที่ฝากฝั่งไว้กับเค้า ทำให้เค้าคืนสติได้อีกครั้งก่อนที่เค้าจะหยุดวิ่งเข้าหาราชินีแม่มด และหันหลังกลับ วิ่งไปที่ประตูหน้าอย่างรวดเร็ว

   "อย่าให้มันหนีไปได้!!!" ราชินีตวาดสั่งการไปที่หลิน

   "ค่ะท่านราชินี"หลินออกห่างจากราชินีพุ่งเข้าไปจู่โจมเอโมสในทันที

   ทว่าเอโมสไม่ได้หนีออกทางประตูหน้า แต่หันกลับมายืนจังก้าตั้งเท้าอย่างมั่นเหมาะพร้อมชูโล่ห์ขึ้นประกาศคำสั่งไปยังโล่ห์ของเค้า "โล่ห์อีจิส ก็อดโปรเทคชั่น" เกิดแสงสว่างสีทองปกคลุมร่างของเอโมส "ก็อดโปรเทคชั่น" ทำให้เค้าใกล้เคียงกับคำว่าอมตะเป็นระยะเวลานึง จะไม่มีสิ่งใดทำอันตรายได้เลย แต่มันจะกินพลังของโล่ห์อย่างหนัก แม้ว่าเก็บพลังมาเต็มเปี่ยมเอโมสก็ยังใช้ได้ชั่วเวลาเพียงนิดเดียว

   หลินร่ายเวทโจมตีเอโมสอย่างหนักอีกครั้ง โดยไม่รอให้ผลของ "ก็อดโปรเทคชั่น" จบลงทั้งนี้เพื่อชะลอการเคลื่นไหวของเอโมสไปอีกทางด้วย เนื่องจากเป็นอมตะก็จริงแต่ถ้าทำอะไรไม่ได้ความเป็นอมตะนั่นก็ไร้ประโยชน์ แต่เอโมสไม่ได้หวั่นไหวต่อการโจมตี เค้ารีบหยิบผลึกสีดำบางอย่างมีขนาดเท่ากับไข่นกฟองเล็กๆที่ซุกซ่อนไว้ออกมา

    "ลาก่อนทุกๆคน" เอโมสกล่าวอำลาทหารผู้กล้าหาญของเค้า

    "ระเบิดผลึกดำไกอา"หลินตกใจที่เอโมสหยิบระเบิดชนิดนี้ออกมา และเริ่มที่จะเข้าใจสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อไปนี้

    "ปฐพีคุ้มกา......." หลินรีบร่ายเวทย์คุ้มกันให้กับตัวเองและราชินีแต่ไม่ทันกาลเสียแล้ว

    "ตูมมม!!! ตูม!!! บรึ้มมมม!! ตูม!!! เปรี้ยง!! ตูม!!! บรึ้มมมม!!!"เสียงระเบิดดังอย่างต่อเนื่องโดยมีจุดเริ่มต้นจากตัวของเอโมสที่ออกแรงบีบอัดพลังเวทลงไปในผลึกสีดำ จากนั่นก็เกิดการระเบิดต่อเนื่องเป็นลูกโซ่ขึ้นที่ร่างของทหารผู้กล้าทั้งยี่สิบนายที่กลืน"ระเบิดผลึกดำไกอา"เหมือนๆกันลงไป แรงระเบิดถล่มห้องท้องพระโรงระเนระนาด ทะลุไปจนถึงปราสาทเวิ้งนั่นทั้งหมด จนเพดานพังทลายลงไปถึงใต้ดินเผยให้เห็นแสงดาวพร่างพรายบนพื้นนภา

_______________________________________________________________

   เสียงต่อเนื่องของระเบิดสงบลงฝุ่นควันจางลง หากมองจากบนฟากฟ้าจะเห็นปราสาทหินอันแข็งแกร่งของเหล่าแม่มดมีรูโหว่เป็นวงกลมลึกลงไปถึงชั้นใต้ดินที่บริเวณตรงกลางปราสาท ณ ที่แห่งนั้นมีเพียงยอดขุนพลร่างสีทองส่องแสงเรืองรองอร่ามตายืนตระหง่านอยู่บนซากปรักหักพัง มองดูร่างที่บอบช้ำของสตรี 2 นาง    หลินร่ายเวทป้องกันได้ไม่ทันเต็มทีดีนัก ก็โดนระเบิดอัดเข้าไปซะก่อนแต่ถึงกระนั้นก็ทอนพลังของระเบิดไปได้กว่าครึ่ง ทำให้หลินยังไม่ตายแต่ร่างกายก็บอบช้ำมากจนทำให้สลบไป

   ส่วนนางมารร้ายได้รับการป้องกันที่ดีกว่าจากเวทมนต์ของหลิน แต่สภาพก็ไม่ต่างกันมากนักนางได้รับบาดเจ็บอย่างหนักแม้ภายนอกจะมองไม่เห็น แต่ภายในก็บอบช้ำจนไม่สามารถเข้าต่อสู้ได้ นางมารร้ายร้อยเล่มเกวียนคิดวิธีรับมือไว้หลากหลายรูปแบบ แต่นางไม่เคยคิดเลยว่าเอโมสจะกล้าใช้วิธีสละชีวิตของเพื่อนฝูง นางคิดไม่ถึงจริงๆ

   "หึหึหึ ภายตาหน้ากากอันแสนดีงามของเจ้า เจ้าช่างแสนชั่วร้ายเสียจริงนะเอโมส"ราชินีกล่าวประชดประชันถึงการกระทำที่สวนทางกับใบหน้าใสซื่อของเค้า

   แสงสีทองเรืองรองรอบๆตัวของเอโมสเริ่มจางลง เค้ากลับมาอยู่ในสภาพปกติอีกครั้ง โดยไม่รอช้าเอโมสชักดาบเดินย่างสามขุมหมายเข้าไปปลิดชีวิตราชินีทันที ราชินีแม่มดตวัดมือขึ้นปรากฎดอกไม้สีแดงสดดอกใหญ่ขึ้นมาจากพื้นห่อหุ้มร่างกายของหลินไว้ ก่อนที่จะหุ้มกลีบลงกลายเป็นดอกไม้ตูมดอกใหญ่ โดยที่มีหลินอยู่ภายในดอกไม้นั่น  แต่เอโมสไม่สนใจสิ่งใดยังคงมุ่งเดินไปที่จุดหมาย ชักดาบใหญ่เงื้อขึ้นสูงเหนือหัวเตรียมตวัดลงบนคอของนางมารร้าย

_______________________________________________________________

   "เจ้าอยากช่วยผู้ที่ถูกกลืนกินไหมล่ะ??"นางมารร้ายถามเอโมสก่อนที่เค้าจะตวัดดาบบั้นคอนาง

   เอโมสหยุดชะงักทันที "เจ้าพูดอะไร?" เค้าถามกลับ

   "ผู้ที่ถูกแม่มดกลืนกินหากเค้ายังมีร่างกายอยู่ ก็ยังสามารถกลับไปเป็นมนุษย์ได้อีกครั้ง เจ้าอยากช่วยพวกเค้าไหมล่ะ? ว่ายังไงล่ะเอโมส?"ราชินีกล่าวยิ้มพรายที่เล่ห์กลเอาชีวิตรอดของนางได้ผล กับคนอื่นนางคงสิ้นชีพไปตั้งแต่เมื่อสักครู่แล้ว แต่นายพลหนุ่มผมสีทองผู้นี้มีคุณธรรมสูงมากกว่าคนทั่วไป เค้าต้องฮุบเหยื่อแน่

   "ไม่จริง!! ไม่มีทาง เจ้าโกหก เจ้าโกหก ว้ากกกกกก!!!!"เอโมสได้ยินคำพูดของนางก็เกิดสับสนอย่างหนัก ก่อนที่จะเงื้อดาบของเค้าหมายที่จะบั่นศรีษะของนางอีกครั้ง ปลายดาบคมกริบวาดเป็นวงเสียงแหวกคมมีดแหวกอากาศหวีดวิ้ว ก่อนที่จะไปหยุดเฉียดคอของนางนิดเดียว

   "แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก " เอโมสหอบหายใจหนักหน่วงด้วยความกดดัน สิ่งที่นางมารร้ายพูดออกมาสร้างความสับสนให้เค้ามาก เค้าควรจะปลิดชีวิตนางซะให้รู้แล้วรู้รอดและจบทุกสิ่งทุกอย่างไป แต่ถ้าสิ่งที่นางพูดมาเป็นความจริงแม้จะมีโอกาสเพียงน้อยนิด เค้าจะสามารถช่วยคนที่ถูกเปลี่ยนเป็นปีศาจได้มากมายหลายพันชีวิต

   ราชินียิ้มร้ายที่คำพูดของนางทำเค้าไขว้เขว้ได้ นางจึงเริ่มอธิบายรายละเอียดให้เค้าได้ฟัง"หึหึหึ วิญญาณ ของคนที่ถูกเรากลืนกินส่วนนึงยังคงอยู่เป็นพลังให้กับเรา ส่วนอีกครึ่งจะถูกส่งคืนไปเป็นสมุนผู้ซื่อสัตย์ ถ้าเราตายวิญาณส่วนที่อยู่กับเราก็จะตายไปกับตัวเรา หึหึหึ"

   ."หยุดพล่ามได้แล้ว!! บอกมาว่าจะต้องทำยังไง ขอความดีซักครั้งที่เจ้าจะทำได้ก่อนตาย"เอโมสตวาด

   "ฮ่าฮ่าฮ่า วิญญาณของผู้ที่ถูกเรากลืนกิน จะออกมาจากร่างกายเราได้โดยการถูกดันออกมาจากร่างกายของเราเมื่อเราถึงจุดสัมฤทธิ์แห่งกามรมณ์ อิอิอิอิอิ ง่ายๆเพียงแค่นี้เพียงแต่ไม่เคยมีใครทนต่อการถึงจุดนั่นของเราได้สักคนมันก็แค่นั้นเอง อิอิอิ เจ้าเป็นคนแรกที่รู้ความลับของเรา ที่นี้เจ้าจะว่ายังไงล่ะเอโมส"

   เอโมสได้ฟังบันดาลโทสะหนักขึ้นไปอีก "กรอด!!! เจ้า...มัน..เป็น...นังมารที่แสนชั่วร้าย...ไม่มีใครทานทนความร่านเจ้าได้หรอก ถ้าข้าตกเป็นทาสเจ้าอีกคนโลกได้หายนะแน่ๆ"

   "หึหึหึหึหึหึ ที่เจ้าว่ามามันก็ถูก แต่ว่าเราในตอนนี้โดนเล่ห์กลของเจ้าจนอ่อนล้าเกินไปแล้ว และสำหรับเราโอกาสที่จะเพลี่ยงพล้ำในตอนนี้ก็มีโอกาสถึงครึ่งต่อครึ่ง เจ้าไม่ต้องสงสัยหรอก เพราะที่เรายื่นข้อเสนอนี้ให้เจ้า มันก็เป็นโอกาสรอดเพียงหนึ่งเดียวของเรา" นางต่อรองอย่างตรงไปตรงมา

   "ข้าจะรู้ได้ไงว่าเจ้าจะไม่โกหกข้า!!!!!"เอโมสถามกลับ

   "ฮ่าฮ่าฮ่า แต่ว่าเจ้าก็ไม่มีอะไรพิสูจน์นี้ว่าเราโกหกเจ้า เจ้ามีทางเลือก จงเลือกซะ "ฆ่าเราซะเดียวนี้" หรือ "ยอมเสี่ยงสังวาสกับเราเพื่อช่วยคนนับพันๆคน" " ราชินีเดิมพันชีวิตกับไว้กับความดีของเอโมส

   "กรอด......"เอโมสกัดฟันด้วยความโกรธเกรี้ยว สับสนในตัวเอง

   "ถ้าเราแพ้เจ้า เชิญเจ้าเอาชีวิตเพื่อนๆของเจ้าไปได้เลย หลินเองก็เป็นหนึ่งในนั้นนะ แต่ถ้าเจ้าแพ้เรา ชีวิตของเจ้าก็เป็นของเรา"นางมารร้ายยื่นข้อเสนอที่เอโมสสนใจเป็นอย่างมาก แท้ที่จริงแล้วขอเสนออาจดูเหมือนยุติธรรม แต่ส่วนหนึ่งนางก็มั่นใจในพลังแห่งตัณหาราคะของนางเองว่าจะไม่มีบุรุษเพศผู้ใดไม่หลงใหล มัวเมาในเกมกามของนาง

"เลือกมาซะเอโมส"

   ด้วยจิตใจที่ดีงามของเอโมส เค้าไม่อยากจะสูญเสียใครเพิ่มเติมอีกอีกแล้ว และถ้ามีโอกาสเพียงน้อยนิดแม้ซัก1ชีวิตเค้าก็อยากช่วย แต่ถ้าเค้าพลาดท่าเพลี่ยงพล้ำตกไปเป็นของนางมารร้าย เค้าก็จะกลายเป็นคนที่ทรยศต่อเพื่อนฝูงที่สละชีพเพื่อให้โอกาสเค้าได้ประชิดตัวนาง และนั่นอาจหมายถึงหายนะของโลกอีกทางหนึ่ง

   "ไม่! ราชินี ข้าไม่รับข้อเสนอของเจ้า แต่เป็นเจ้าที่ต้องรับข้อเสนอของข้า"เอโมสกล่าว

   "ถ้าข้าชนะ เจ้าปล่อยทุกคนไป แต่ถ้าข้าแพ้ อย่างมากเราก็ตายด้วยกัน" เอโมสกล่าวพร้อมกับหยิบผลึกสีดำที่เป็นดั่งระเบิดร้ายแรงขนาดไข่ไก่ ซึ่งใหญ่กว่าเมื่อกี้มาก ผลึกดำไกอาใหญ่ขนาดนี้สามารถถล่มปราสาทได้ในพริบตา

   เข้าอัดพลังเวทลงไปเป็นเล็กน้อยเพื่อเป็นการตั้งเวลาระเบิด เมื่อโดนพลังเวทอัดเข้าไปผลึกที่แข็งก็อ่อนตัวลงคล้ายพุดดิ้งแต่นั้นเป็นปฏิกิริยาที่เตรียมพร้อมจะระเบิดของมัน เค้ากลืนมันลงคอพร้อมที่จะตาย และเมื่อเป็นแบบนี้ไม่ว่าเค้าจะแพ้หรือชนะเกมกาม ปลายทางก็คือความตายของเค้าและนางเท่านั้น

   "จะ เจ้า!!!" นางมารร้ายถึงกับตะลึงในความเด็ดเดียวของการตัดสินใจนั้น เมื่อเป็นแบบนี้นางก็อับจนหนทางจริงๆ

   "หึ...เจ้าเป็นจำพวกดีแท้สินะ  โลกในตอนนี้คนอย่างเจ้านับว่าหาได้ยากยิ่งนัก แต่เราอยากจะให้เจ้าดูสิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้สิ มันช่างย้อนแย้งกับสิ่งที่เจ้าพูดซะเหลือเกิน ด้านนอกปราสาทนั้นไงสภาพความเป็นจริงในตอนนี้ ทั้งหมดมันคือการไล่ฟาดฟันพวกพ้องของเรา ไล่ต้อนให้เรายอมจำนนเท่านั้นเอง"นางมารร้ายกล่าวระบายความในใจ

   แม้เป็นศัตรูเอโมสก็รู้สึกเห็นใจ "ข้าต้องขอโทษเจ้าจริงๆ สงครามไม่เคยทำให้อะไรงอกงามได้เลยข้าก็รู้ดี ข้าถึงพยายามที่จะยุติทุกอย่างด้วยสันติเจรจา มนุษย์อย่างพวกข้าทำกับเจ้าไว้มากเกินกว่าที่เจ้าจะเจรจา แต่เจ้าเองก็ล้ำเส้นไปมากจนถึงตอนนี้ข้าคงไม่อาจอภัยให้เจ้าได้ อย่างน้อยๆถ้าเจ้าจะยอมรับมัน ข้าก็ขอตายเป็นเพื่อนกับเจ้าเพื่อทดแทนสิ่งที่พวกมนุษย์อย่างข้าทำลงไป" ทั้งคู่สบตากัน นางมารร้ายเองก็ไม่มีทางเลือกแล้ว ได้แต่พยักหน้ายอมรับมัน

   แต่เธอก็ซาบซึ้งถึงความเด็ดเดี่ยวและอุดมการณ์ของเค้า และช่วงสุดท้ายของชีวิตก้รู้สึกดีๆว่าอย่างน้อยก็มีคนเดินทางไปโลกหน้าพร้อมๆกับคนชั่วช้าอย่างนาง

_______________________________________________________________

   "ตามเรามาทางนี้เอโมส ครั้งสุดท้ายของชีวิต เราไม่อยากทำมันบนซากปรักหักพัง" ราชนีกล่าวพร้อมกับเดินส่ายสะโพกพาเอโมสเดินเข้าไปยังทางเดินด้านหลัง ซึ่งเป็นห้องอาบน้ำขนาดย่อมๆของนางมารร้าย

   ภายในห้องตกแต่งไปด้วยต้นไม้นานาชนิดมีดอกไม้ส่งกลิ่นหอมฟุ้ง เสียงจิ้งหรีดเรไรขับร้องอย่างไพเราะเสนาะหู ตรงกลางห้องเป็นสระน้ำหินสีขาวขนาดปานกลางไม่ใหญ่มากนัก แต่ก็พอมีเนื้อที่ให้แหวกว่ายเล่นน้ำได้ ทางปลายห้องมีดอกไม้ตูมขนาดใหญ่สองดอก มันเหมือนกับดอกที่ห่อหุ้มร่างกายหลินไว้ในห้องท้องพระโรง ดอกไม้ยักษ์เปรียบเสหมือนว่ามันกำลังหายใจเข้าออก จังหวะหายใจเข้ามันค่อยๆพองตัวใหญ่ขึ้นๆและเมื่อถึงจุดนึงก็จะคล้ายตัวออกจนเล็กลงคล้ายกับการหายใจออก เอโมสามารถมองทะลุเห็นภายในได้ ซึ่งสิ่งที่เค้าเห็นเป็นสตรีดินแดนแห่งลูกหลานมังกรผู้ติดตามหลินทั้งสองคง "ผิงอันและผิงกัง"

   ทั้งคู่นั่งอยู่ในท่าชันเข่า โดยมีกลีบดอกไม้เล็กๆพัวพันระหว่างต้นขากับน่องขาด้านล่างไว้ มีก้านเกสรตรงใจกลางดอกไม้เสียบเข้าไปที่โพรงสวาท ก้านเกสรนั่นสาวเข้าสาวออกอย่างช้าๆตามจังหวะลมหายใจของดอกไม้ น้ำใสๆซึมไหลจากช่องหลืบไหลเยิ้มไปเป็นสายไปตามก้านเกสร แขนสองข้างโดนระยางของดอกไม้อ้าอมไปตั้งแต่ปลายนิ้วมือจนถึงหัวไหล่ หน้าอกมีท่อระยางครอบไปทั้งสองเต้าคอยดูดนมนางเป็นระยะๆ ที่ใบหน้าก้อถูกปิดด้วยระยางสายหนึ่งที่ส่วนปลายครอบไปตั้งแต่จมูกจนถึงปากค่อยรมควันบางอย่าง นางทั้งสองคนสายตาเหม่อลอยเปี่ยมสุข

   "อิอิอิ เจ้าเนี่ยช่างมากรักไม่เบา กำลังจะได้เสพสมกับสตรีที่งดงามเยี่ยงตัวเรายังไม่วายจะหันไปสนใจสตรีอื่นอีกเหรอ แต่เราก็ไม่ว่าอะไรหรอกนะ อันที่จริงจะให้นางทั้งสองมาปรนเปรอสวาทให้เจ้าก็ได้นะ" ราชินีชม้ายชายตามองเค้าด้วยนัยตาหวานซึ้งหยดย้อยหวาบหวาม มันเริ่มขึ้นแล้วมนต์สะกดที่เลื่องลือของนางมารร้าย

   "อย่ามากความอีกเลย รีบทำให้มันจบๆไปเถอะ"เอโมสกล่าวตอบอย่างประหม่า

   "งั้นก็ลงมาสิคะ สระน้ำหินขาวนี้จะเป็นสวรรค์สุดท้ายของเราสองคน เราขอบอกเลยนะทำแบบขอไปทีไม่สามารถทำให้เราถึงที่หมายได้หรอก ไหนๆก็ไหนแล้วเจ้าต้องทุ่มเทให้มากหน่อย และเรารับรองว่าเจ้าจะต้องประทับใจไปจนถึงโลกหน้าแน่นอน อิอิอิ"นางมารร้ายกล่าวพร้อมกับหมุนตัว สองนิ้วของสองมือแตะอยู่บนผิวน้ำลากหมุนวนไปมา "อิอิอิ แล้วก็ เจ้าคงจะไม่มาเสพสุขกับเราทั้งๆที่สวมชุดเกราะอย่างนั้นหรอกนะคะ"

ราชินีแม่มด

   เอโมสถอดชุดเกราะพร้อมกับวางโล่ห์อีจิสอันเป็นอาวุธคู่ใจของเค้าลงบนพื้น ทันทีที่ชุดเกราะถูกถอดออกจนหมดมนต์สะกดแห่งกามรมณ์ต่างๆก็เข้ารุมถาโถมเล่นงานตัวเค้า จนแก่นกายเริ่มแข็งตระหง่านผงาดชูคอขึ้นมา ซึ่งเค้าก็เตรียมใจไว้แล้ว อย่างน้อยๆ สิ่งนี้ก็จะเปรียบสเหมือนอาหารอันโอชะมื้อสุดท้ายก่อนที่เค้าจะโดนประหาร

   ชายหนุ่มรูปร่างงามกำยำผมสีทอง ก้าวเท้าลงไปในบ่อน้ำหินสีขาวเย็นสดชื่น แหวกสายน้ำเข้าไปหานางมารร้ายผู้มีรูปโฉมงดงามอย่างประหม่า นางเห็นแล้วยิ้มหวานถอดอาภรณ์ชิ้นบางลงบนน้ำ แล้วพาร่างกายขาวสะอาก หุ่นสะโอดสะองค์เดินนวยนาดผ่านน้ำสูงระดับเอวเข้าไปหา สายน้ำลู่ตามขนเพชรกระจายฟูฟ่อง นางเดินเข้าไปเอาสองมือโอบคอของชายหนุ่มเอาไว้
 
   สองตาสบประสานกัน นางมารร้ายผู้ที่ร้ายกับมนุษย์มาทั่วทุกมุมโลก เวลานี้นางรู้สึกแปลกประหลาดหวั่นไหวอยู่ในห้วงทรวงอก มนต์สะกดน่าจะเล่นงานเค้าซิแต่ทำไมเป็นนางที่รู้สึกหวั่นไหว ความรู้สึกนี้ตั้งแต่นางจำความได้บนโลกมนุษย์ที่โหดร้ายไม่เคยมีใครมี่ทำให้นางรู้สึกเช่นนี้ได้มาก่อน ที่ผ่านมาแรกเริ่มเดิมทีนางรู้สึกไม่สบอารมณ์อย่างมากกับอุดมการณ์และความดีเกินเหตุของเอโมส ที่แม้ว่านางโหดร้ายแค่ไหนเค้าก็ยังจะให้อภัยแล้วเจรจา นางจึงอยากกลั่นแกล้งเค้าให้เจ็บช้ำที่สุด แต่ตอนนี้นางเริ่มจะเข้าใจแล้วว่ามันไม่ใช่

   นางมารร้ายโน้มคอชายหนุ่มลงมาจุมพิตเบาๆ เอโมสรู้สึกว่าริมฝีปากของนางช่างหอมหวานนี้ไม่ใช้จุมพิตแรกของเค้าแต่นี้เป็นจุมพิตที่หวานมากที่สุดที่เค้าเคยพานพบ จากจุมพิตบางเบาแปรเปลี่ยนการจูบที่เริ่มหนักหน่วงริมฝีปากบดริมฝีปากจนทั้งคู่เผยอปากออกมาแลกลิ้นกัน นางใช้ลิ้นที่พลิ้วไหวสอดใส่ไหลลื่นเข้าไปในโพรงปากของเค้า "จ๊วบ...จุ๊บ อืมม เป็นยังไงบ้างลิ้นของเราพ่อรูปงาม อืมมม ซี๊ดดสส"

   ชายหนุ่มไม่ตอบแต่อย่างใดได้แต่ดูดเลียแลกลิ้นกับนางอย่างรู้สึกมันส์ในอารมณ์ สองมือโอบเอวดึงตัวนางเข้ามาแนบชิดหน้าอกอวบคู่ใหญ่ของนางบดเบียดกับแผ่นอกใหญ่ เค้ารู้สึกว่ามันช่างอ่อนนุ่มดั่งหมอนหนุนที่ยัดด้วยขนเป็ด แก่นกายของทิ่มไปที่ท้องน้อยของฝ่ายหญิงเบาๆน้ำปลายหัวถอกลื่นเปรอะบนตัวนาง ก่อนที่นางจะเบียดตัวแนบชิดทำให้ท่อนลึงพาดขึ้นวางบนตัวนาง หัวถอกของเค้าเลื่อนขึ้นไปด้านบนอยู่ต่ำใต้ราวนมเล็กน้อย

   ราชินีรู้สึกอุ่นท้องน้อยเมื่อร่างกายสัมผัสกับท่อนลึงค์ของเค้า นางถอนปากออกมามองแก่นอุ่นที่ทำให้รู้สึกเสียววาบ แล้วเงยหน้ามองเค้าสบตาเป็นประกายอย่างมีความหมาย นางเลื้อยตัวต่ำลงต่ำลง ท่อนลึงค์เค้าเสยเสียดสีขึ้นไปตามร่างกายของนางจนแทรกเข้าไปอยู่ระหว่างร่องอก ส่วนหัวถอกพ่นร่องอกและพ้นเหนือผิวน้ำพอดี นางก้มหน้าเอาลิ้นแล่บฉกไปที่หัวถอกระรัวพร้อมเอาสองมือบีบน้าอกสองข้างอัดบี้บดท่อนลำควย นวดคลึงไปมา ความอ่อนนุ่มนิ่มแต่ไม่หย่อนคล้อยกำลังเล่นงานแก่นกายที่แข็งแรง เอโมสอยากจะเสยส่งท่อนควยเข้าปากนางแต่ก็โดนนางใช้หน้าอกบีบไว้ ทำให้ปลายหัวถอกไปถึงแค่ริมๆฝีปากของนาง นางจุ้บสัมผัสหัวถอกเบาๆพร้อมส่งลมหายใจอุ่นๆไปกระทบแทน เอโสกระสับกระส่ายได้ที่ นางก็แล่บลิ้นไปสัมผัสหัวถอกแล้วบี้ลิ้นไปกับหัวถอกอย่างหนักน้ำลายไหลเยิ้มฉ่ำหัวถอก
 
    "ฮ๊าสสสสส.....โอ้ยยย"เอโมสเสียวแทบขาดใจกับวิชาแห่งฉิมพลีสวาทอันเจนจัดของนางมารร้ายที่ประโคมใส่ตัวเค้า ทำให้เค้าตัวกระตุก ถึงจุดสุดยอดแตกพ่ายไปก่อนหนึ่งน้ำ "แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก"เอโมสหอบหายใจเหนื่อยอ่อน หลังจากที่สายน้ำขาวขุ่นพุ่งใส่หน้านาง

   นางเงยหน้าขึ้นมามองเค้ายิ้มเยาะอย่างร้ายกาจ แล้วทำหน้ายั่วยวนเลียน้ำกามของเค้ารอบๆริมฝีปากกลืนกินเข้าไปทำหน้าตาเอร็ดอร่อย น้ำบางส่วนของเค้ายังเปรอะเปื้อนเต็มใบหน้าของนาง

   นางคลายหน้าอกสวยสองข้างที่บี้เบียดท่อนควยของเค้าออกแล้วลุกขึ้นยืน น้ำในสระไหลผ่านกายผิขาวต้องน้ำทอประกายสวยงามระยิบระยับตัดกับใบหน้าเรียบร้อยสวยหวานงามหยด แต่ขัดแย้งที่น้ำควยขาวขุ่นเปรอะกระจายอยู่เต็มหน้า นางใช้สายตาและใบหน้าสวยจ้องสะกดไปที่เค้าแล้วเดินถอยหลังไปจนสุดขอบอ่างน้ำยันตัวขึ้นจากสระ ล่ะสายตาจากเอโมสหันหลังให้เค้าแล้วตั้งท่าคลานสี่ขาอวดก้นขาวอวบไปจนถึงพูหีร่องสวรรค์ให้ชายหนุ่มได้เห็นเต็มตา นางเหลียวหลังมาเชิญชวน
   
   "อ่าาาาาาาา...เราเปิดโอกาสให้เจ้า เข้ามาเลยท่านแม่ทัพผู้อ่อนหัด อิอิอิอิอิ"

   ตัวของเอโมสอยู่ในสระน้ำที่สูงถึงระดับเอว นางมารร้ายอยู่ในท่าคลานสี่ขาอยู่ที่ขอบสระ พื้นที่ต่างระดับกันทำให้พูหีเกือบอยู่ในระดับสายตาของเค้า  เอโมสยืนตะลึงในความงามของดอกไม้งามที่อยู่ตรงหน้าเส้นหมอยดกดำราบเรียบด้วยน้ำ รายเรียงสายเส้นขนให้ดูเป็นระเบียบ กลีบเล็กกลีบน้อยเผยอออกเผยให้เห็นหีสีชมพูระเรื่ออระอร่ามตา แก่นกายที่อ่อนย้วยไปแล้วหลังจากการปลดปล่อยครั้งแรกก็แข็งผงาดขึ้นมาอีกครั้ง

   เค้าเดินเข้าไปหานางลดตัวลงไปในสระน้ำยืนด้วยเข่า แหงนหน้าเข้าประกบลากปลายลิ้นเลียหีอวบอูมของนางมารร้ายอย่างเก้ๆกังๆ เค้าเคยใช้ปากทำรักกับของสงวนของสตรีมาบ้างแต่ก็อยู่ในท่าทางที่สตรีนอนหงายปกติ ไม่เคยต้องดูดเลียในท่าที่สตรีคลานสี่ขาแล้วเค้าเข้าประกบทางด้านหลังแบบนี้

   "อุ้ย..เจ้า...เลีย อิอิอิ คิกคิกคิกคิกคิก ทำไมเจ้าเลียได้จั๊กจี้ โอ้ยย คิกคิก"นางถึงกับส่งเสียงขำขันออกมากับท่าทางไม่ประสีประสาของยอดขุนพลรบ แต่อ่อนเหลือเกินในเชิงกาม นางจึงต้องทำอะไรซักอย่างก่อนที่นางจะขำตายกับความไร้เดียงสาของบุรุษผู้ที่ทำให้นางหวั่นไหว

   นางมารร้ายยิ้มพรายก่อนที่จะดันตัวถอยหลังกดสะโพกและแก้มก้นอ่อนนุ่มอัดไปที่ใบหน้าของเอโมส ทำให้ใบหน้าของเค้าเข้าไปซุกอยู่ตรงกลางระหว่างแก้มก้นขาวๆ ร่องหลืบโหนกนูนอยู่ที่บริเวณปากอย่างพอเหมาะพอเจาะ ไม่ต้องมีใครมาสอนอะไรอีก เค้าเริ่มต้นตวัดลิ้นฉกเลียดูดดื่มน้ำรักหอมหวานจากติ่งแตดสั่นระริกของนางมารร้าย นางกระตุกเด้งก้นดิ้นพล่านซู้ดปากด้วยความเสียวหีสุมสมใจอยาก"ซี๊ดด...ต้องอย่างนั้นสิคะ อะ...อูวว...รสลิ้นของท่านช่างซาบซ่านอะไรอย่างนี้ อ๊าวววววซซซซซ"

   ขณะที่แม่ทัพหนุ่มอ่อนโลกีย์กำลังเพลิดเพลินกับการดูดเลียร่องหลืบที่หอมหวาน นางมารร้ายก็ใช้แรงแขนคำยันตัวไว้ แล้วยกเรียวขาขาวทั้งสองข้างที่อยู่ในท่าคลานเมื่อสักครู่ตวัดขึ้นไปโอบเกี่ยวรัดรอบคอของชายหนุ่มไว้ ชายหนุ่มโดนเนินเนื้อสวรรค์อุดปากแน่นจนไม่เหลือพื้นที่หายใจ นอกเสียจากการสูดเอาอากาศธาตุจากโพรงหีของนางมารร้ายเท่านั้น "ฟืด ฟาด ฟืด ฟาด" กลิ่นราคะหอมรัญจวนใจที่แม้แต่คนที่ยืนอยู่ห่างจากนางเป็นร้อยหลาแค่ได้กลิ่นบางๆยังต้องคลุ้มคลั่งด้วยความกำหนัด แต่ชายหนุ่มถูกอัดให้สูดดมกลิ่นหีของนางเข้าไปอย่างเต็มที่ ก็เคลิ้มหนักแทนที่จะสะบัดหัวให้หลุดจากพันทนาการ กลับใช้มือสองกดบั้นท้ายนางอัดเข้ามาอีกประนึงว่าอยากจะมุดหัวเข้าไปอยู่ในร่างของนาง

   ราชินีแม่มดรู้สึกปลื้มปลิ่มดีใจ ที่ชายหนุ่มหลงใหลในกายของนาง "อาห์...โอ้ยยยย เอโมส อูยยย ทำไมเจ้าทำให้เรารู้สึกดีอย่างนี้คะ อูววววว ซี๊ดดดส" นางมารร้ายแปลกประหลาดใจกับความรู้สึก นางรู้สึกดีมากจริงๆโดยไม่ได้ปดโป้ ความรู้สึกไม่เหมือนกับเหยื่อคนไหนที่เธอเคยกลืนกิน กับเอโมสนางรู้สึกเป็นพิเศษทำให้อยากปรนเปรอให้เค้ามากว่านี้อีก

   นางมารร้ายใช้แขนออกแรงผลักไปที่พื้น ดันให้ตัวของเอโมสที่เรียวขาของนางยังเกี่ยวรัดอยู่ที่รอบคอของเค้า ทำให้ทั้งคู่ค่อยๆถอยหลังไปเรื่อยๆ เมื่อตัวของเอโมสถอยมาระยะนึง หัวของนางก็พ้นขอบบ่อเข้ามาในส่วนของสระน้ำพอดี นางทิ้งหัวลงไปใต้น้ำโดยมีเป้าหมายคือท่อนแก่นกายของชายหนุ่ม และไม่รีรอนางอ้าปากอมควยของเอโมสทันที

   ที่กลางสระน้ำหินขาว ตอนนี้ทั้งคู่ยืนอยู่ในท่ากลับหัวกลับหางกัน ทางด้านบนเอโมสถูกขานางมารร้ายเกี่ยวรัดรอบคออัดบี้ติ่งแตดและหีโหนกนูนเข้ากับใบหน้า รมควันกลิ่นแห่งราคะยั่วเย้าให้เค้าสูดดม ทางด้านล่างนางห้อยหัวลงไปใต้น้ำทำให้ผมสีดำยาวสลวยสยายกระจายออกไปตามผิวน้ำ ที่ใต้น้ำนางอมดูดรูดดุ้นแก่นกายของเอโมส โดยที่ควยของเค้ามันเข้าไปในปากของนางมารร้ายได้เพียงแค่ครึ่งท่อนก็เต็มปากนางมารร้าย ภายในโพรงปากที่อบอุ่นนางใช้ลิ้นฉกรัวๆไปที่ปลายหัวถอกอย่างรวดเร็ว มือขวาก็เอามาคลึงพ่วงไข่เบาๆ มือซ้ายก็ไปกำรูดท่อนควยในส่วนที่ไม่ได้อยู่ในปาก

   "อูววว อืออ อืออ ซู๊ดดดดด ฟืดดด ฟาดด อะ อื้อออ" เอโมสอยากจะครางก็ครางได้ไม่ถนัดหนักเพราะนางเล่นรัดใบหน้าอัดกับเนิ่นเนื้อสามเหลี่ยมอย่างเหนียวแน่น ส่วนการหายใจก็....."อ๊า มันช่างหอมหวนอะไรเยี่ยงนี้" เค้าคิดในใจ

    โดนอย่างนี้เค้าไปไม่นานนักเอโมสก็ตัวกระตุกถึงจุดสุดยอดน้ำควยแตกทะลักใส่เข้าไปในโพรงปาก ให้นางมารร้ายได้ดุดกลืนกินเป็นคำรบที่สอง "อูว อุ อ๊อ อูวว อูววว" ชายหนุ่มตัวสั่นกระตุกขณะที่ปลดปล่อยน้ำกาม อยากจะส่งเสียงระบายความเสียวซ่าน แต่ก็ทำไม่ได้เพราะโดนเนินเนื้อสวรรค์อุดปากอยู่

   เมื่อโดนดูดน้ำคำรบที่สองจนหมดหยาดหยดสุดท้าย นางจึงปล่อยมังกรน้อยของเอโมสให้เป็นอิสระออกจากโพรงปากของนาง และคล้ายเรียวขาที่โอบรัดคอเอโมส แล้วปล่อยร่างกายของตัวเองให้เลื้อยไหลลงไปในน้ำ โดยที่เนิ่นเนื้อสวรรค์อันเปียกปอนของนางได้ลากผ่าน สัมผัสและเสียดสี ไปกับแผงอก ท้องน้อยที่มีกล้ามเนื้อเป็นมัดๆ ก่อนที่นางจะลงไปดำอยู่ในน้ำทั้งตัว

   "แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก" เอโมสหอบหายใจยาว ทรุดตัวลงไปยืนเข่าในบ่อน้ำ แล้วเอนหลังไปพิงกับขอบบ่ออย่างเหนื่อยอ่อน ดวงตามองไปที่ราชินีแม่มดกำลังลุกขึ้นยืนในทิศทางที่หันหลังให้กับตัวเค้า ร่างกายงดงามบอบบางผุดขึ้นจากผิวน้ำ สายน้ำลู่ไหลจากบนลงล่างไปตามแผ่นหลังขาวเนียน ภายใต้ผิวน้ำใสแจ๋วก็มองเห็นบั้นท้ายกลมกลึงได้รูปท้าทายสายตาน่าเอามือเข้าไปลูบไล้จับขย้ำยิ่งนัก นางสะบัดเส้นผมที่เปียกปอนไปมาเพื่อให้น้ำคล้ายตัวออกจากเส้นผมของนาง น่าแปลกที่เค้าไม่ได้ตกอยู่ในมนต์สะกดของนางอย่างที่คนอื่นๆเป็น จนตัวเค้าเองก็สงสัย แต่ว่าตอนนี้สิ่งที่เค้าอยากรู้มากกว่านั้นกลับเป็น............

   "เจ้าชื่ออะไร"เอโมสกล่าวถามนางด้วยน้ำเสียงอ่อนแรง

   นางมารร้ายยืนหันหลังให้กับเอโมส พอได้ยินคำถามนั้นดวงตาของนางก็เริ่มมีน้ำใสๆเอ่อล้นออกมาเป็นสายไหลอาบแก้มอย่างช้าๆ ในเกมกามและมนต์สะกดโดยธรรมชาติของตัวนาง ทำให้ไม่เคยมีผู้ใดสนใจจะเอ่ยถามชื่อเสียงเรียงนามของนาง มีแต่จะโหมพายุแห่งราคะอารมณ์ถาโถมเข้าใส่ตัวนางเสหมือนดั่งคำสาปร้าย แต่ชายหนุ่มผู้นี้แม้จะสัมผัสกับเธอโดยตรงยังไม่สะทกสะท้านมัวเมาไปในเกมกาม มันทำให้เธอหวั่นไหวยิ่งนัก

   "ระ เราชื่อว่าอิลลูชั่น"เธอบอกชื่อในขณะที่ยืนหันหลังให้เค้าอยู่เพื่อปกปิดน้ำตา

   "อ่าห์...เจ้าช่างงดงามจริงๆ" เอโมสรำพึงให้เธอได้ยิน

   ราชินีแม่มดหันหน้ากลับมาสีหน้ายิ้มแย้มสดใส มีคำชื่นชมมากมายในชีวิตของนาง แต่วาจาที่ชื่นชมรูปร่างของนางที่ออกมาจากปากของแม่ทัพหนุ่มฝ่ายศัตรูผู้นี้ กลับทำให้นางรู้สึกปลื้มปริ่มดีใจอย่างมาก

อิลลูชั่น

   "แฮ่ก แฮ่ก และก็...ถึงแม้ว่าเจ้าจะเป็นจอมมารผู้ชั่วร้ายที่ทำให้ข้าต้องเจ็บปวดและสูญเสียมากมาย แต่ข้าคงต้องขออภัยเจ้าด้วย ที่ครั้งสุดท้ายในชีวิตเจ้าต้องมาเจอกับชายที่อ่อนหัดอย่างข้า" เอโมสกล่าวขอโทษติดตลกนิดๆแต่จริงใจ โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าบางสิ่งในตัวเค้า ได้เติมเต็มบางอย่างที่นางมารร้ายขาดหายไปมาตลอด และสิ่งนั้นได้ทลายกำแพงน้ำแข็งที่ปกคลุมจิตใจของสตรีตรงหน้าไปแล้ว

   " น่าเสียดายจริงๆ หากเป็นไปได้เราอยากจะเจอเจ้าในสถานะอื่นที่ไม่ใช้ศัตรูของกันและกันอย่างนี้ แต่ป่านนี้แล้วก็ป่วยการที่จะพูดอะไรกันอีก......มาเถอะเอโมส"อิลลูชั่นเชื่อเชิญให้เค้าเข้าไปหาอีกครั้ง พร้อมกับเร่งพลังมนต์ตราคาถาของนางเพิ่มสูงขึ้นไปอีก

   อิลลูชั่นโผแหวกว่ายสายน้ำเข้าไปหาเอโมสที่นอนหมดเรี่ยวแรงพิงขอบสระน้ำหินขาวอยู่ เมื่อถึงตัวของเค้านางก็โน้มตัวลงไปใช้ริมฝีปากบดบี้แทรกลิ้นอุ่นๆเข้าไปในโพรงปากของฝ่ายชาย  นางกลับมาใช้พลังแห่งเรือนร่างเข้าจู่โจมขุนพลหนุ่มอีกครั้ง

   ทั้งสองคนกอดจูบกันดูดดื่มแลกลิ้นพัวพันกัน น้ำลายรสชาติคล้ายไวน์องุ่นหลั่งออกมาจากโพรงปากของนางมารไม่ขาดสาย เค้าดูดลิ้นและดื่มกลืนกินน้ำลายหวานหอมของนางอย่างเอร็ดอร่อย เหมือนอิลลูชั่นจะรู้ใจว่าเค้าชอบ จึงใช้สองมือจับที่หัวไหล่กำยำของชายหนุ่มแล้วยกตัวขึ้น ทำให้ตอนนี้ศรีษะของเธออยู่สูงกว่าศรีษะของเอโมส เอโมสเอาสองมือโอบกอดต้นขาให้นางนั่งบนท่อนแขนเค้าแล้วแหงนหน้ามองเธอ เธอเองก็ก้มลงมามองเค้าทั้งคู่สบตากันหวาน

    "ทานเยอะๆนะคะที่รัก"เธอยิ้มหวานก่อนจะเผยอปากออกเล็กน้อย

   น้ำลายเมือกเหนียวค่อยๆเอ่อล้นไหลย้อยจากปากของเธอ เอโมสรู้งานเค้าอ้าปากรออยู่แล้ว น้ำลายหวานหอมเป็นพิเศษจากร่างกายแม่มดไหลเป็นสายยืดเหนียวลงไปที่ปากชายหนุ่มพอดี เค้าดื่มกินมันอย่างเอร็ดอร่อย บางจังหวะต้องที่ต้องกลืนน้ำลงไปทำให้ต้องหุบปากลง น้ำลายส่วนเกินที่ย้อยลงมาไม่หยุดก็เปรอะเปื้อนใบหน้าของเค้า จนเมื่อชายหนุ่มเริ่มพอใจเค้าก็ดึงตัวนางลงมาช้าๆ สายน้ำเมือกหอมหวานที่ไหลยืดเชื่อมต่อระหว่างร่างของเค้าและเธอผ่านทางช่องปาก ก็มีระยะสั้นลง สั้นลง  สั้นลง จนปากของเธอประกบกับปากของเค้าเพื่อแลกจูบส่งความรู้สึกดีๆผ่านลิ้นที่พัวพันกันอีกครั้ง

   มือของชายหนุ่มเริ่มที่จะขยับไปบีบคลึงหน้าอกคู่งามอย่างเบาๆ ปถุมถันของนางแข็งเป็นไตขึ้นมาทันที นางจับมือของชายหนุ่มลงไปที่หีของนาง พร้อมกับกล่าวว่ายั่วหยามเค้าว่า"จับได้ค่ะ มันไม่กัดท่านหรอก"

   เอโมสใช้มือช้อนประคองร่างของอิลลูชั่นเอาไว้และลดตัวลงไปซุกกับหน้าอกของเธอสูดดมความหอมหวลแล้วอ้าปากงับหัวนมดูดเลียอย่างเอร็ดอร่อย มือล่างก็ใช้นิ้วแหวกชำแรกกลีบกุหลาบที่เบียดกันแน่นเหมือนดั่งสาวบริสุทธ์แต่ว่าจริงๆแล้วดูมันจะแน่นกว่าสาวบริสุทธ์ที่เค้าเคยได้ลิ้มลองซะอีก นิ้วมือของเค้าแหวกว่ายเข้าไปทำความรู้จักภายในช่องโพรงสวรรค์อันอบอุ่นของตัวเธอ เธอบิดกายตอบสนองนิ้วที่ล้วงเข้ามาดิ้นกระตุกเป็นระยะ เธอไม่เคยรู้สึกดีเช่นนี้มาก่อนเลยทั้งที่ๆเกมกามของเธอนั้นเข้าขั้นเอกอุ แต่กับลีลาอ่อนหัดของชายผู้นี้กำลังจะทำเธอถึงจุดสุดยอดซะอย่างนั้น

   ส่วนเอโมสเองไม่ต้องพูดถึง ไม่ใช่ว่าเค้าจะไม่เคยผ่านผู้หญิง และถึงแม้ว่าในชีวิตเค้าจะไม่รู้จักสตรีมากเท่าใดนัก แต่เค้าก็รู้ว่าในโลกใบนี้หญิงงามอย่างอิลลูชั่นไม่ใช้สิ่งที่หาได้ง่ายนัก และสิ่งที่หายากกว่าสาวงามเช่นนาง ก็คือสาวงามที่มีลีลาร้อนแรงดังเปลวเพลิงที่พร้อมจะเผาผลาญให้มอดไหม้ตายไปด้วยเกมราคะ กับร่างกายที่เหมือนสาวบริสุทธ์ผุดผ่องตลอดเวลาเฉกเช่นอิลลูชั่น ในใจก็คิดว่าพระเจ้าก็ไม่ได้โหดร้ายกับโชคชะตาเค้ามากนัก อย่างน้อยๆอาหารมื้อสุดท้ายของเค้าบนโลกก็เป็นมื้อที่อร่อยมาก

   เอโมสดูดยอดปถุมถันสีชมพูอ่อนบนหน้าอกคู่งามไปพลาง สาวนิ้วยาวเข้าๆออกๆในตัวนางไปพลาง เสียงน้ำเมือกกระทบกับนิ้วแข็งดัง "แจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ แจ๊ะ  แจ๊ะ"

   "อ๊ะ อ๊ะ เจ้า..อูยยย....อิ๊ อิ๊ อิ๊...อะ อะไรกัน นะ...นี้ เจ้าทำอะไรเรา โอ้ยยย ทะ ทำไม โอ้ยย เสร็จแล้ว.ซี้ดดดดด..อ๊าซซซซ...อ๊ะ อ๊ะ.แตกแล้ว แตกแล้ววว้ายยย...อร้างงงงงงงงงงง"อิลลูชั่นตัวกระตุกเสียวว้าบปล่อยทำนบน้ำไหลบ่าเปียกไปทั้งมือของชายหนุ่ม เค้าถอนนิ้วออกมาแล้วยกมันขึ้นมาสูดดม  เธองุนงงอย่างหนักที่ไม่สามารถควบคุมร่างกายตัวเองได้อย่างที่ไม่เคยเป้นมาก่อน ปล่อยกายปล่อยใจให้ไปถึงจุดสุดยอดเพียงแค่นิ้วมือเค้าซอยไม่กี่ที

   "เป็นยังไงล่ะ นิ้วของไก่อ่อนอย่างข้า"เอโมสเอยถามหยอกล้ออิลลูชั่น พร้อมยืนมือที่เปียกปอนน้ำรักของเธอไปที่ใบหน้าของให้นางดูหลักฐานความสำเร็จของไก่อ่อน และยิ้มอย่างภูมิใจเล็กๆ ยังไงเสียเค้าก็เป็นชายโดนสตรีแซวว่าไก่อ่อนเค้าก้ไม่ปลื้มเท่าใดนัก

   "จะ เจ้าบ้า"นางด่ากลับเบาๆ แต่ใบหน้าแดงซ่านด้วยความอาย ความรู้สึกดีๆเอ่อล้นเต็มหัวใจ

   "ที่เปื้อนนิ้วเจ้า เป็นน้ำของเรา เอามาคืนนะ"นางความมือเค้าได้ก้เอาปากดูดเลียน้ำของตัวเองที่เปื้อนมือของเค้าจนสะอาด สร้างอารมณ์รัญจวนใจให้เค้ามากมายนัก

        ขณะที่ทั้งคู่กำลังสำราญกับการเสพสังวาสกัน เสียงระฆังใกล้หมดเวลาก็ดังขึ้น
   "!!!วู้มมมม!!!"เสียงผลึกดำไกอา ระเบิดที่เอโมสกลืนเข้าไปเริ่มจะทำงานตามเวลาที่เข้าตั้งไว้ ทั้งสองได้ยินก็สบตากัน ใกล้เวลาที่เค้าต้องแยกจากกันแล้ว

   "อิลลูชั่น ข้าขอล่ะ บอกมาเถอะว่าต้องทำยังไง เจ้าถึงจะปลดปล่อยพวกเค้าไป"เอโมสถามเชิงขอร้องกับอิลลูชั่นที่อยู่ในอ้อมแขนอบอุ่นของเค้า

   "ทะ ทุกคำที่เราบอกเจ้าเป็นเรื่องจริงค่ะ ท่านต้องสังวาสกับเรา และทำให้เราถึงจุดสุดยอดที่แท้จริง เราถึงจะปลดปล่อยให้พวกเค้าเป็นอิสระได้ ทะ ท่านแม่เราบอกอย่างนั้น"อิลลูชั่นกล่าวตอบอย่างจริงจัง นางไม่ได้โกหก แต่เพียงแค่นางไม่เคยเข้าใจคำว่าจุดสุดยอดที่แท้จริงคืออะไร และไม่คิดว่าจะมีใครหน้าไหนทำให้นางได้

   "เดิมทีเราตั้งใจจะถ่วงเวลาและสะกดใจเจ้าให้หลุ่มหลงในตัวเรา แต่เราคาดไม่ถึงจริงๆว่าเจ้าจะเตรียมใจที่จะตายไปพร้อมกับเรา แถมมนต์เสน่ห์ต่างๆของเรากลับทำอะไรท่านไม่ได้เลย ในสายตาท่านเรามันอัปลักษณ์น่ารังเกียจมากขนาดนั้นเลยเหรอ" อิลลูชั่นกล่าวสารภาพตามตรงและเหน็บคำตัดพ้อไปที่เค้าเล็กน้อย

   "ใครว่าเสน่ห์ของเจ้าไม่ได้ผลกันล่ะ สตรีตรงหน้าข้างดงามที่สุดตั้งแต่ข้าเคยพานพบ แถมยังมี...เออลีลาท่วงท่าใน...เกมกามที่หาใครทัดเทียมได้ยาก หลักฐานก็คือนี้ไง"เอโมสตอบอย่างซื่อสัตย์ในความรู้สึก เค้าอยู่ในท่าอุ้มประคองตัวเธอไว้ในสระน้ำ และคลายมือออกเบาๆให้เธอจมลงไปในน้ำเล็กน้อย แก่นกายที่แข็งตระหง่านของเค้าแม้ว่าแตกไปแล้วสองน้ำ ทิ่มที่ก้นนุ่มนิ่มของเธอเบา "อุ้ย!!! อิอิอิ คนบ้า เจ้าบ้า"เธอหัวเราะคิกคัก

   สองหน้าที่ที่แตกต่าง ชายหนุ่มต้องการช่วยเหลือปลดปล่อยจิตวิญญาณของผู้คนที่ถูกนางกลืนกินไป ส่วนนางก็ต้องการชิงตัวเค้ามาเป็นพวกของนางให้ได้ สองเหตุผลแต่มีจุดร่วมเดียวกัน นั้นก็คือจุดที่ทั้งคู่ต้องสังวาสร่วมกันอย่างดีที่สุดเพื่อเป้าหมายของตัวเอง ทั้งสองสบตากันหวานซึ้งทั้งคู่รู้ดีว่าตอนนี้มันมีบางอย่างระหว่างทั้งสองคนที่มากกว่านั้น   

   เธอผลักตัวออกจากอ้อมแขนของเค้าเบาๆ ดีดตัวแหวกว่ายไปเกาะขอบอ่างฝั่งตรงข้าม เอาคางและแขนเกยไว้ที่ขอบสระเหมือนเด็กหัดว่ายน้ำ แล้วปล่อยให้ร่างกายโดยเฉพาะบั้นท้ายขาวนวลล่องลอยปริ่มๆผิวน้ำ โดยปลายเท้าชี้มาที่เอโมส ก่อนที่อิลลูชั่นจะค่อยๆแหวกขาของเธอออกกว้างขึ้น กว้างขึ้น
เอโมสมองท่วงท่าลีลาโชว์หีอวบอูมอย่างไม่ธรรมดาของนาง อารมณ์ก็พลุ้งพล่านเดินตามนางไปที่ขอบสระแทรกตัวไประหว่างขาที่แหยกออกกว้าง จับท่อนควยจ่อไปที่หี แล้วออกแรงกดเข้าไปที่ใจกลางกลีบกุหลาบสีแดงสด"ซวบ"

.
.
.
.
.
.

   

เหมือนเวลาทั้งโลกหยุดนิ่งสัมผัสซาบซ่านเป้นกระแสแห่งความเสียววิ่งแล่นผ่านไปมาระหว่างตัวเค้าและเธอ ทั้งคู่แลกเปลี่ยนความรู้สึกดีๆให้กันและกัน เหมือนว่าโลกหยุดหมุน
เค้าและเธอรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ

.
.
.
.
.

   "อ๊าวววซซซซซซซซ.....โอ้ยยยย โอวววซี๊ดดดดด"ชายหนุ่มครางเสียว เค้าไม่แน่ใจว่าเค้าเอาควยทิ่มเธอ หรือหีของเธอกำลังดูดควยเค้าเข้าไปกันแน่

   "อ๊าซซ...อู๊วว..ง หะ อืมมมม  อืมมเสียวอะไรอย่างนี้คะ ไม่เคยมีความสุขอย่างนี้มาก่อนเลย อ๊าาาา"อิลลูชั่นออกแรงขมิบร่องสวรรค์มหัศจรรย์ของเธอดูดท่อนรักเค้าเข้ามา เธอไม่ต้องการให้เค้ามาเป็นทาสเธออีกแล้ว แต่ตอนนี้เธออยากจะมอบทุกอย่างทุกลีลาให้กับเค้า คนที่ทำให้เธอรู้สึกถึง"รัก"

   ชายหนุ่มเริ่มขยับสะโพกออกแรงกระเด้าไปที่เธอ บั้นท้ายขาวนวลกระเพื่อมเด้งตามจังหวะแรงกระแทก สายน้ำกระฉอกออกสร้างระรอกคลื่นกระทบขอบสระ ซ่า ซ่า ซ่า ซ่า ซ่า

   "อูย โอ้วว ซี๊ดดกระเด้าเราเข้ามาเลย มาอีก แรงอีก เรามันคนร่านสวาท จัดการเราเลย อ๊าซซ"นางมารร้ายกรีดกรายดีดเด้งบั้นท้ายรับการกระแทกของเอโมส พร้อมกล่าววาจาซึ่งนางเข้าใจว่าบุรุษเพศชื่นชอบแบบนี้

   "ซี๊ด...โอ้ย หีของเจ้า มะ มันช่างอัศจรรย์ มันเสียวไปถึงวิญญาณ ยอดเยี่ยมมันส์ควยอะไรอย่างนี้"

   "อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ จะ เจ้าทำอย่างกับว่าไม่เคยหลับนอนกับสตรีอื่นใด เราก็ไม่ต่างกับคนอื่นหรอกคะ อ๊ายย...สะ เสียวมากคะ "

   "ซี๊ดดด อ๊า ซี๊ด อ๊า ซี๊ดอ๊าศศศ ขะ ข้าพูดได้เลยว่าไม่มีใครยอดเยี่ยมเท่าเจ้า ข้ารู้แล้ว เจ้าควบคุมหีเจ้าได้เหมือนกัยว่ามันเป้นอุ้งมืออุ้งเท้าเลย อ๊อยยซซ"เอโมสค้นพบความอัศจรรย์ของร่างกายแม่มดเข้าแล้ว

   "อ๊อยย...อิอิ ใช้แล้วแม่มดทุกคนควบคุมร่างกายได้แทบทุกส่วน ซี๊ดด เสียวจัง เราอยากทำให้เจ้ามีความสุขจังเอโมส เจ้าสังวาสกับเรามีความสุขไหมคะ"อิลลูชั่นครางไปก็กลัวเอโมสไม่เสียวพอจึงถามกลับ เป็นครั้งแรกเช่นกันที่เธอกลัวว่าจะปรนเปรอคู่สังวาสได้ไม่ดีพอ เค้าทำให้ความมั่นใจในเกมกามของตัวเธอลดลงไปมากโขอยู่

   "ฮู๊ววว อูย อูย อูย ยิ่งกว่าเสียวอีกโอ๊ยยยย ข้าแตกแล้ววว!!! โอ้วววว "เอโมสกระฉูดน้ำรักเต็มร่องนาง

   "ว้ายยยย น้ำเต็มรูเลยคร๊าาา น้ำเยอะจัง  อ๊ะ เดียว วะ ว้ายย อะ อะไรกันนี้ น้ำพวกนี้ โอ้ยยยสะ เสียววววหีจัง เสียววว ว้ายยยยย จะจะง อร้างงงงง!!!"พอน้ำรักอุ่นๆพุ่งเข้าใส่ตัวนาง ร่างกายนางก็กระตุกรับสัมผัสอันอบอุ่น รสสัมผัสของน้ำนั้นทำให้นางเสียวซ่านจนถึงสวรรค์กรีดร้องอ้าปากหวอ หีแตดสั่นกระตุกน้ำเล็ดกระเซ็นซ่านดูดตอดรัดท่อนควยเค้าหนึบหนึบหนึบ

   และพริบตาที่พวกเค้าเสร็จพร้อมกัน ฉับพลันก็มีแสงสว่างที่ร่างกายของนางควันสีขาวหลายร้อยสายพุ่งออกจากปากของนาง "ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ" ควันสีขาวพุ่งออกจากตัวนางได้สักพักก็หยุด เอโมสเข้าใจได้ทันทีว่านางได้ปลดปล่อยวิญญาณไปบางส่วนแล้ว ยังเหลืออีกจำนวนหนึ่ง แต่เค้าก็แทบจะหมดแรงไปแล้วกับคู่สังวาสที่ยอดเยี่ยมเช่นนาง

   แต่อิลลูชั่นยังไม่อิ่มในความรู้สึกแสนพิเศษ เธอรีบดึงตัวออกจากควยของเอโมสเพื่อพลิกตัวกลับมาประจันหน้าเค้า พร้อมกับกระโจนกระโดดกอดเอาขาตวัดรัดเกี่ยวเอวของเอโมสเอาไว้ เอโมสกลัวนางจะหล่นจึงเอามือมาช้อนก้นเธอไว้ กลายเป็นท่าลิงอุ้มแตงในตำนาน อิลลูชั่นเอาสองมือประคองหน้าเค้าเอาไว้ก่อนจะกล่าวว่า "เราไม่ยอมให้ท่านหมดแรงแค่นี้หรอกนะที่รัก"กล่าวเสร็จก็โน้มตัวประกบจูบอย่างดูดดื่มส่งลิ้นและรอยสักงูเห่าเข้าเลื้อยผ่านไปในโพรงปากของเค้า

   เธอส่งรอยสักงูเห่าเลื้อยไหลผ่านจากตัวของเธอไปยังเอโมส เพิ่มพูนพลังให้เค้าผงาดขึ้นมาอีกครั้งแถมพลังยังมากมายกว่าเดิมหลายเท่า เวลาไม่คอยท่าเอโมสเปลี่ยนจากใช้มือประคองก้น เป็นมาใช้ควยเสียบประคองจิ๋มแทน  แล้วเริ่มเดินเครื่องเด้งตัวเสียบเสยควยเข้าไปในหีเธอบรรเลงเพลงเสียวกันอย่างต่อเนื่องเป็นน้ำที่สี่ของเค้า

   "จ๊วบ จ๊วบซซ อู้ววว ดีขึ้นไหม สังวาสกับเราเจ้าไม่มีวันหมดแรงหรอกนะคะ อิอิอิ ว้ายยย!!!"บรรยายสรรพคุณตัวเองยังไม่ทันจบ ก็โดนสวนควยเข้าหีขึ้นมา เอโมสรีบตอบแทนบุญคุณที่มอบพลังให้ด้วยรสเสียวสุดลำโคน ความซ่าบซ่านบาดลึกไปจนสุดขั้วหัวใจ

   "โอ๊วววววววว งั้นข้าจะเป็นฝ่ายทำให้เจ้าหมดแรงเอง ซี๊ดสสส เป็นยังไงเสียวมากไหม" เอโมสตอบพร้อมสวนควยกระแทกตรั๊บ ตรั๊บ ตรั๊บ ตรั๊บ ตรั๊บ ระลอกน้ำที่มีทั้งคู่เป็นศูนย์กลาง กระจายเป็นวงออกไปกระแทกขอบสระ ซ่า ซ่า ซ่า

   "อู้วว คะ ค่ะเสียวมากเลย คร่ะ โอ้ยยย" อิลลูชั่นครางรับด้วยความสุขสม ตอบรับแก่นกายที่สาวเข้าออกจากตัวเธอไม่หยุด เธอคว้าตัวมาเค้ามาจูบแลกลิ้นระบายเสียว "อูวว อืมม จ๊วบบ ฮุยย ถึงใจดีเหลือเกินไม่เคยสุขขนาดนี้มาก่อนเลย โอ้ยยย"

   ฝ่ายชายถอนตัวจากริมฝีปากอ่อนนุ่ม น้ำลายไหลยืดเชื่อมประสานสองร่างเป็นสายยาว แล้วงอตัวลงมาหาหน้าอกสวยอวบอิ่มคู่มหึมาที่กำลังกระเพื่อมเด้งขึ้นๆลงๆตามจังหวะการเสียบเสยดุ้นมังกรแกร่งของเค้า โดยมีจุดมุ่งหมายอยู่ปลายยอดปทุมถันสีชมพูอ่อนคู่งามที่แข็งเป็นติ่งไต แล้วอ้าปากงับดูดไปทั้งฐานหัวนม เค้าออกแรงดูดนมจนแก้มตอบ ภายในโพรงปากของเค้าก็เอาลิ้นฉกเลียไปรอบฐานปทุมถันหมุนวนปลายลิ้นไปรอบ แล้วตวัดลากลิ้นไปสัมผัสยอดภูเขาเสียว "จ๊วบบบบบ!!!!!"

   "โอ้ยย อูสส อ๊าสสสส อร้าง อร้างง อร้าง#$!#$%%$%! " อิลลูชั่นโดนแบบนี้เข้าไปถึงกันร้องระงมไม่เป็นภาษา ปลายเล็บสีแดงเพลิงจิกข่วนไปที่หลังของคู่ขาเพื่อระบายความรู้สึกคันระยิบซี๊ดซ้าด หลังของเอโมสเลือดไหลซิบๆ แท่งเสียวของเค้าก็ช่างดุดันเสียบเสยไม่หยุดหย่อนเข้าลึกเข้าหนักทุกจังหวะ ส่งเสียงดัง "ตั้บ ตั้บ ตั้บ"  น้ำกระเพื่อมกระทบขอบสระ "ซ่า ซ่า ซ่า" เสียงดูดหน้าอกสลับข้างซ้ายข้างขวา "จ๊วบบบ แจ๊บบ จ๊วบบ ซู้ดดด ซ้ดดด" และเสียงเธอที่แหงนหน้าสะบัดหัวไปมา อ้าปากละล่ำละลักครางระงม "โอ้ววว โอ้ยเสียว โอ้ยเสียว โอ้ยยยย อ๊าสสส ถึงแล้ว ถึงแล้ว มีความสุขอะไรอย่างนี้ อาาาาห์ เรารักท่าน เรารักท่าน เรารักท่าน เรารักท่าน เรารักท่าน เรารักท่าน อ๊าสสสสสส ซี๊ดดด ... อุ้ย อุ้ย อะ อะ อราง อร๊างงงงงงงงงงงงงงงง"

   "อูสสสส อูสสส ข้าก็ถึงแล้วววววววว อ่าาาาาหหหหห์"เอโมสเองก็ถึงฝั่งฝันอย่างสุดมันส์แล้วเช่นกัน

   ณ จังหวะเสียวสุดยอด ตอนนั้นเองก็ปรากฎแสงสว่างว้าบจากตัวของอิลลูชั่นก่อนที่จะมีกลุ่มควันสีขาวก้อนใหญ่ลอยออกมาจากตัวของอิลลูชั่น แล้วพุ่งขึ้นสู่เพดานห้องอาบน้ำกลุ่มก้อนพลังงานขนาดมหึมาแตกกระจายเป้นดวงไฟก้อนเล็กคล้ายๆกับจุดพลุไฟสีขาวเฉลิมฉลองวันวิวาห์ให้กับทั้งสอง กลุ่มควันวิญญาณแตกกระจายไปพร้อมๆกับทั้งคู่ที่น้ำแตกกระเจิ้งเจิ่งนองสระน้ำ ชายหนุ่มและหญิงสาวยืนกอดกันตัวกลม

_______________________________________________________________

   วิญญาณน้อยใหญ่วิ่งกลับไปหาคู่วิญาณอีกด้านหนึ่งของตัวเอง เพื่อกลับไปเป็นหนึ่งเดียวกันอีกครั้ง ใครที่ไม่มีร่างแล้ว วิญญาณสีขาวและสีดำก็จะประกบกันเป็นวิญญาณที่สมบูรณ์เพื่อเดินทางไปสู่โลกหน้าต่อไป ใครที่ยังมีร่างกายอยู่ วิญญาณสีขาวก็จะกลับไปหลอมรวมอีกครั้ง ทำให้ได้สติสัมปชัญญะด้านสว่างกลับมา บางรายที่ร่างกายแปรเปลี่ยนไปมากแล้ว การจะฟื้นฟูสภาพกลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกครั้งคงต้องใช้เวลาสักหน่อย แต่มันจะดีขึ้นอย่างแน่นอน

   แม่ทัพหนุ่มหนึ่งในสิบTencommander เอโมส กับนางแม่มดร้ายผู้พ่ายให้แกความรัก ทั้งคู่ยืนกอดกันกลมซึมซับช่วงเวลาแห่งความสุขอันน้อยนิดกลางสระน้ำหินขาว รอรับความตายจากยมทูตที่มีชื่อว่า"ผลึกดำไกอา"ที่กำลังจะมาถึง

   "ที่เกิดขึ้นเมื่อกี้ มันเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้หรอกนะ เจ้ามนุษย์!!!" อิลลูชั่นมองหน้าเอโมสพร้อมกับกล่าวเสียงแข็งใส่เค้า แววตาแข็งกร้าวอีกครั้ง แล้วเริ่มขมิบช่องหลืบโพรงสวาทออกแรงดูดอย่างสุดแรง รอยสักงูเห่าในตัวเอโมสเริ่มสำแดงเดชความร้ายกาย เอโมสไม่ทันระวังตัวเค้ากำลังจะโดนช่วงชิงวิญญาณ

   "โอ้ยยย อ๊ออก อ๊ากกกกกกกก!!!!"เอโมสคำรามร้องเมื่อถูกดูดพลังทางแก่นรักไปยังโยนีของนางมารร้อยเล่มเกวียนผู้ชั่วร้าย เค้าเกร็งพลังยื้อการดูดวิญญาณของนางไว้ แต่ไม่นานเค้าก็รู้สึกว่ามีอะไรหลุดลอยไปจากตัวเค้า

   "ฮ่า ฮ่า ฮ่า มันต้องเป็นอย่างนี้แหละเอโมส ฮ่า ฮ่า ฮ่า มาเลย มาหาเรา"

_______________________________________________________________

การดูดกลืนของนางจบลงแล้ว

   "แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก นะ นี้เจ้า"เอโมสแปลกใจที่เค้ายังไม่ได้สูญสิ้นวิญญาณ แล้วมองไปที่นางแม่มด เธอไม่ได้ดูดกลืนวิญญาณของเค้า แต่ใช้รอยสักงูเห่าดูดเอาผลึกดำไกอาออกจากร่างเค้าไปอยู่ที่ตัวนาง

   "เจ้าทำอย่างนี้ทำไม อิลลูชั่น" เอโมสกล่าวด้วยความสงสัยอย่างมากในตัวนาง

   "ระ เราไม่รู้ เรารู้แต่ว่าเราไม่อยากให้ท่านตาย ถ้ามีโอกาสเพียงสักนิดเราอยากให้ท่านรอด"นางกล่าวทั้งน้ำตา

   "เอโมส ชายผู้ที่ทำให้เรารักได้ เรามีความจริงจะบอกกับเจ้า ถือเป็นของขวัญที่เรามอบให้กับผู้เป็นที่รักของเรา และมันก็ไม่ถือว่าเป็นการทรยศเพื่อนพ้องของเราเท่าใดนัก ท่านโปรดรับฟัง"

   "ข้าฟังอยู่ ว่ามาเลย" เอโมสเริ่มซาบซึ้งในตัวนางมากขึ้น

   "ตัวเรานี้ เป็นแค่ราชินีเงาแห่งดาร์คโซน เป็นเพียงภาพลวงตาที่ทำให้พวกเจ้าเบนเข็มมาที่เราเป็นหลัก"

   "เจ้าว่ายังไงนะ!!!"เอโมสตกใจกับข้อมูลใหม่

   "หลายสิบปีมานี้พวกเราได้รับรู้ถึงการคุกคามของพวกมนุษย์ พวกเราเป็นห่วงราชินีผู้เป็นเสหมือนดั่งพระแม่เจ้าของพวกเรา เราผู้มีพลังมากที่สุดจึงออกไปแสดงตัวตนด้านนอกพร้อมแม่ทัพผู้มากฝีมืออีก 3คน และจัดฉากในหลายๆที่ว่าเราเป็นราชินีซะเอง"

   "ละ แล้วเจ้าเป็นใครกันแน่"

   "เราเป็นจตุรอาชาคนที่4 "อิลลูชั่น ภาพลวงตาผู้ช่วงชิงวิญญาณ"

   "ละแล้ว แล้วราชินีล่ะอยู่ที่ไหนกัน"เอโมสถามถึงข้อมูลสำคัญทันที

   "หึหึ เอโมสถึงอย่างไรเราก็รักพวกพ้องของเรา เราให้เจ้าได้เพียงคำลวงสุดท้ายของเราที่เหลือก็ให้โชคชะตาตัดสินแล้วกัน...เอาล่ะ นี้คือคำลวงสุดท้ายของเรา "ราชินีหนีไปได้แล้ว" "

   "มะ หมายความว่ายังไงกัน อิลลูชั่น"

   "เรื่องนี้เราบอกไม่ได้หรอกค่ะ"เอโมส" หมดเวลาแล้วไปเถอะ" อิลลูชั่นผลักร่างของเอโมสออกเบาๆก่อนที่จะตวัดมือขึ้น ปรากฎดอกไม้ดอกใหญ่โผล่ขึ้นจากก้นสระน้ำมาหุบกลีบหอหุ้มเธอเอาไว้ นางยังเรียกดอกไม้ออกมาซ้ำๆกันอีกสองสามดอก ห่อหุ้มเธอสองสามชั้น เอโมสวิ่งเข้าไปทุบเปลือกดอกไม้จากด้านนอกร้องเรียกเธอให้บอกที่อยู่ของราชินี

   "เรารักท่านเอโมส ท่านล่ะรักเราบ้างไหม???"อิลลูชั่นส่งเสียงเล็ดรอดออกมาจากดอกไม้

   เอโมสอึ้งในคำถาม "ขะ ข้า ระรัก...เจ้า.......ไม่ได้!" เอโมสไม่สามารถเอ่ยคำว่ารักให้กับนางได้เพราะสิ่งที่นางทำกับพวกพ้องของเค้าหลายอย่างมันเกินกว่าที่จะให้อภัยได้

   "หึ ท่านช่างอำมหิตกับเรายิ่งนัก ไปได้แล้วเราไม่รู้ว่าดอกไม้ของเราจะรับแรงระเบิดได้แค่ไหน ลาก่อนยอดรักของเรา" อิลลูชั่นกล่าวตัดพ้อ

   "ลาก่อน ซักวันเราคงได้พบอีก"เอโมสกล่าวอำลา

   เอโมสถอยห่างออกมาก่อนจะลุกขึ้นจากสระน้ำไม่มีเวลาให้แต่งองค์ทรงเครื่องเท่าใดเค้าเลือกวิ่งไปหยิบโล่ห์อีจิส ก่อนไปอุ้มร่างของ"ผิงอัน ผิงกัง"แล้ววิ่งออกไปทางประตูหน้า เค้าวางทั้งสองลงตรงกลางห้องท้องพระโรง และไปอุ้มร่างเปลือยเปล่าของออกหลินจากดอกไม้ช่อใหญ่ที่บานออกมา

   เอโมสอุ้มสาวงามทั้งสามมารวมกันที่กลางห้องท้องพระโรง นั่งคุกเข่าใช้พลังของโล่ห์ปกคลุมร่างทั้งสามเอาไว้ "ตูมมมมมมม!!!!!!!!!" เสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว ก่อนที่ปราสาทจะค่อยๆพังทลายลงมาทับร่างของพวกเค้าทั้งสี่คนเอาไว้ ภายนอกปราสาทแสงแรกแห่งดวงอาทิตย์เริ่มสาดส่องลงมาบนผิวโลกเพื่อบอกว่าสรรพสิ่งทั้งหลายว่าตอนนี้ถึงเวลาเช้าแล้ว

_______________________________________________________________

   ในห้วงวาระสุดท้ายของชีวิต อิลลูชั่นนั่งนึกถึงเหตุการณ์เก่าก่อน เธอเคยเจอกับเอโมสมาก่อนหน้านี้ ประมือกันก็หลายครั้ง ตอนนี้นางยอมรับว่ารู้สึกดีๆกับเค้าตั้งแต่ครั้งแรกๆที่เจอกัน แต่นางก็ปกปิดมันไว้ด้วยความไม่พอใจออกมา ความจริงแล้วตามธรรมดานางคงไม่ปล่อยตัวปล่อยใจไปตามอารมณ์อย่างนี้ และคงฆ่าเค้าโดยไม่สนใจว่าตัวเองจะรู้สึกดีกับเค้าอย่างไร แต่อะไรกันนะที่ทำให้นางรู้สึกถึงความรักของตัวเองที่ล้นเอ่อออกมา จนเผลอไปรักเค้าเข้าจริงๆ นึกไปนึกมานางก็หัวเราะเบาๆ"หึหึเป็นเจ้านี้เอง"หลินน้อย""

   อลิลูชั่นนึกย้อนไปตอนที่กำลังจะดูดกลืนวิญญาณหลิน

_______________________________________________________________

   ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้สักหน่อยในห้องท้องพระโรง ในจังหวะที่หลินโดนรุมสามอย่างเสียวซ่านอยู่นั้นเอง

   ในขณะที่รอยสักงูเห่าจากสองสาวที่ขนาบข้างดูดนมเริ่มขยับ วิ่งถ่ายทอดแทรกกายฝั่งตัวไปที่หลินผ่านทางเต้านมอวบอิ่มทั้งสองข้าง ยังมีรอยสักอีกอันที่แก่นกายของอสูรร้ายก็เริ่มขยับแทรกเบียดร่องสวาทเลื้อยไหลไปยังตัวหลิน อานุภาพของรอยสักงูเห่าจะส่งผลให้ผู้ที่ถูกสิงสู่ตกลงสู่ก้นบึ้งสุดหยั่งลึกของความกระสันต์เสียว ทวีคูณความรู้สึกเพิ่มพูนจนอนูวิญาณแทบจะขาดสะบั้นออกจากร่างกาย

       " โอ้ยยย.ยย..ย.. ความรู้สึกนี้มันอะไรกัน ฮูววว.ว.. โอ้ยยย.ย เสียว อ๊อยย..ย ..เสียว ตัวเราจะละลายแล้ว " หลินถูกผลักให้ลงไปอยู่ในท่าคลานสี่ขา

        อสูรร้ายกระแทกกระทั้นบั้นท้ายต่อไม่หยุด หลินแหงนหน้าตรงไปข้างหน้าก็พบภาพร่องหีฉ่ำเยิ้มของราชินีที่แหวกอ่ารอรับดวงวิญญาณของเธอ อ่า...มันช่างสวยงามเหมือนกลีบกุหลาบแรกแย้ม

   " นี้เรา...อ่า......เรา...จะปล่อยไปอย่างไม่ได้.....อย่างน้อยๆก็....โอ๊วววว.ววว.วว.ว..ว..." หลินเอามือเอื้อมไปล่วงร่องสวาทมีน้ำใสๆติดนิ้วมือมานิดหน่อย แต่ถูกซอยกระแทกอย่างหนักทำให้ต้องเอามือกลับมาค้ำยันตัวเอง

       " อร๊างง ซี้ดด ....โอ้ญยย.ย.. เสียวว.ว.. เสียวว..ว. เสียว.วว.ว.. เหลือเกิน เราแตกอีกแล้ววว ซี๊ดด.ดด...ด. อร๊างงง!!! " หลินมือปัดป่ายสะเปะสะปะ

       ในมือที่ดูเหมือนจะปัดป่ายสะเปะสะปะของหลินในความทรงจำของอิลลูชั่น มันไม่ได้สะเปะสะปะซะทีเดียว มันเป็นการวาดวงแหวนเวท น้ำสวาทใสๆที่เธอปาดมามันทำให้ไม่มีใครสังเกตเห็นว่าเธอทำอะไร ในช่วงสุดท้ายของความเสียว

   ด้วยห้วงสติอันเหลือน้อยนิดของหลิน เธอเดิมพันด้วยคาถาสุดท้าย"คาถาอันเชิญกามเทพ" แน่นอนว่าทั้งสามโลกไม่มีคาถาใดทำให้คนรักกันได้ แต่ถ้าจะมีใกล้เคียงที่สุดก็คือกามเทพ แต่มันก็ทำได้เพียงเปิดใจเท่านั้นทั้งคู่ต้องรักกันจริงๆคาถาเป็นเพียงตัวเร่งเท่านั้น ซึ่งหลินเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงเลือกใช้คาถานี้ ลึกๆแล้วนางหวังแค่เพียงว่าความรักจะช่วยเปลี่ยนแปลงทุกอย่างได้ ไม่ใช้วันนี้ก็วันข้างหน้า ซึ่งถือว่าหลินชนะการเดิมพันได้ไวกว่าที่นางคิดไว้มาก

กลับมาในปัจุบัน

   "เราเองก็ต้องขอบใจเจ้าเหมือนกันสินะหลินน้อย"อิลลูชั่นกล่าวกับตัวเองเบาๆ

   "บรึ้มมมมมมมมมมมมมมมมม!!!!!!!!!"  ปราสาทหินสิดำทมิฬค่อยๆพังทลายลงอย่างช้าๆ

_______________________________________________________________

   อีกด้านภายในตัวปราสาท

   "แม้แต่คนที่ฉลาดและแก่กล้าที่สุดในหมู่พวกเราก็ยังเสร็จพวกมันเร็ว" เสียงจตุรอาชาที่เหลืออีกสามคนในปราสาทส่วนต่างๆสนทนากันผ่านทางโทรจิตหลังเกิดเสียงระเบิด และปราสาทเริ่มพังทลาย

   "ใจย็นๆไว้ก่อน "คลีโอ ซาคิวบัส" เอาล่ะ ยังไงเสียราชินีก็น่าจะหลบหนีไปได้แล้ว เราก็ทำตามแผนต่อไปได้แม้ไม่มีอิลลูชั่น อาจจะยากสักหน่อยที่ไม่มีTencommander มาเป็นทาสพวกเราตามแผน แต่ก็เอาเถอะอาละวาดให้เต็มที่ที่สุด ทำความเสียหายให้มากที่สุด แล้วเราจะอาศัยช่วงชุลมุนไปตัดทำลายต้นไม้แห่งชีวิตซะ" เวด้ากล่าวกับแม่มดอีกสองคน แผนการของพวกเธอคือการโค่นต้นไม้แห่งชีวิตของพวกมนุษย์

   "จากกันครั้งนี้ ไม่รู้ว่าอีกกี่พันปี กว่าเราจะได้พบกันอีกขอให้พวกเจ้าโชคดี"คลีโอหญิงสาวสวยผู้มีร่างกายและสัดส่วนอวบอัดสวยงามกล่าวอำลาพี่น้องของเธอ

   ".....อืม...แล้วพบกัน.."ซาคิวบัสร่างสาวน้อยร่างอรชรบอบบาง แต่มีสีหน้าเย็นชากลับตอบแบบไม่ยินดียินร้ายใด

   "ข้าฝากถล่มพวกมนุษย์ให้เต็มที่เลยนะพวกเจ้าทั้งสองคน"เวด้ากล่าวฝากฝังพรอ้มอำลา

4 จตุรอาชา แห่ง Darkzone อีก 3 คนที่เหลือ

ซาคิวบัส                                             เวด้า                                             คลีโอ

_______________________________________________________________

   รุ่งอรุณยามเช้าทอแสงสาดส่องทุกพื้นที่ ปราสาทสาทสีดำทมึนกลายเป็นซากปรักหักพังกองกำลังของแม่มดหดหายไปมากกว่าครึ่งนึง เหลือเพียงสตรีแม่มดเผ่าพันธ์แท้เท่านั้นที่ยังตื่นมาเตรียมสู้รบต่อ ส่วนอสูรกายต่างๆก็สลบสไลเนื่องจากวิญญาณได้ถูกปลดปล่อยจากอิลลูชั่น พวกเค้ากำลังจะกลับกลายเป็นมนุษย์อีกครั้ง

   การที่ผู้คนที่ถูกดูดกลืนวิญญาณ อสูรกายต่างๆเริ่มกลับมามีสติอีกครั้ง และปราสาทของDarkzone พังทลายทำให้ทุกคนล้วนแล้วแต่คิดว่า Tencommander ทั้งสองคนที่เข้าไปในปราสาทกำจัดราชินีได้สำเร็จแล้ว ต่างก็เริ่มไชโยโห่ร้องกับชัยชนะที่จะได้รับ

   "ตูม ตูม " เสียงระเบิดจากซากปรักหักพังสองครั้งแสงสีดำพุ่งออกจากปราสาทบินไปในทางทิศเหนือของปราสาท 1สาย และตะวันออกเฉียงใต้ของปราสาท อีก1สาย เข้าปะทะกับกองกำลังที่ตั้งอยู่ทางทิศนั้นทันที

*** จบตอนที่ 6 ***

อิลลูชั่น ผู้ไม่เคยถึงจุดสุดยอด มาติดใจเอโมส จนไม่ยอมปล่อยให้ชายหนุ่มหมดแรง
ถ่ายทอดรอยสักงูให้ชายหนุ่ม และในที่สุดก็ผ่ายต่อความรัก(บวกความเสียว)