เหลือเวลาอีกสองอาทิตย์ก็จะ Pre Opening ห้างใหญ่ระดับชาติประจำจังหวัด ด้วยศักยภาพของบริษัทรับเหมาระดับมหาชน เสร็จก่อนกำหนดไม่ใช่เรื่องประหลาด มันคือกำไรของบริษัท  พวกเราทำงานแล้วเสร็จก่อนกำหนดเปิดร่วมเดือน ดังนั้นเวลาที่เหลือคือช่วงสแตนบาย เช้าเย็นสแกนนิ้ว จบ.. ไม่มีใครมาตามสอบถามอะไร อยากทำอะไรก็ทำ
-
ช่วงกลางวันส่วนมากเราก็รวมกลุ่มท่องเที่ยวทริปสั้นๆ เพื่อจะกลับมาสแกนนิ้วในช่วงเย็น ปฏิสัมพันระหว่างพวกเราดูเหินห่าง ต่างคนต่างอยู่ แม้จะเดินทางไปเที่ยวด้วยกันก็ไม่ได้พูดคุยกันซักเท่าใดนัก แต่สายตาของแอนที่แอบมองผมมันยังทำให้ผมหวั่นไหวตลอดเวลา
-
หากวันที่ไม่ได้นัดหมายไปไหนกัน ส่วนมากก็อยู่รวมกันในไซด์ออฟฟิต ไม่ก็เดินเล่นในส่วนที่ห้างเริ่มทดลองเปิดให้บริการ ผู้คนเริ่มมีมากขึ้นทั้งผู้ค้าทั้งสตาฟส่วนของห้างยักษ์ สองสามวันมานี่ ผมเห็นแอนและธงชัยวุ่นวายกับการแจกการ์ดเชิญ การ์ดวันสำคัญแห่งชิวิตคู่ การ์ดแต่งงาน บางวันก็หายไปทั้งคู่ บางวันก็เห็นแอนไม่ก็ธงชัย สลับกันไป
-
เป็นแอนที่เดินเข้ามาหา ยื่นการ์ดใส่มือผม เธอยื่นก้มหน้านิ่งครู่ใหญ่ เมื่อเงยหน้าหัวใจผมก็แทบสลาย เธอยืนหน้าตาคลอเบ้าไม่มีคำพูดอะไรซักคำ มีแต่ร้อยความเข้าใจที่วิ่งผ่านดวงตาคู่นั้นออกมา
-
" พี่ธง.บอกหนูแล้ว..ว่าพี่รู้เรื่องทั้งหมดแล้ว..ฮือ.. " เธอน้ำตาไหลริน ผมได้แต่ลูบผมปลอบเธอ
" บอกพี่ซักคำ...ว่าแอนไม่ต้องการแบบที่เป็นอยู่..พี่จะพาเธอไป.." ผมตัดสินใจพูดในสิ่งที่ผมอยากจะบอกเธอ เธอแหงนหน้ามองผม น้ำตายิ่งไหลเอ่อเบ้า..เธอยิ้ม .รอยยิ้มเธอดูมีความหวัง.. เธอซุกใบหน้ากับอกผม.ร่ำไห้เบาๆ ..
" หนูรักพี่นะ..หนูขอบคุณพี่มาก..หนูกลัวมันจะสายเกินไป..ฮือ..."
" สำหรับพี่..ไม่มีอะไรที่สายเกินไป..." เธอยกมือปิดปาก ร้องไห้แล้วผละจากไป...
-
ผมมองดูหมายกำหนดการณ์คร่าวๆน่าจะอีกเดือนนึงจากวันนี้ไป ใจนึงก็ยินดีที่จะได้เป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย แต่อีกใจก็อดคิดเป็นกังวลกับชีวิตที่ต้องดำเนินไปของหนุ่มสาวคู่นี้ แม้ส่วนนึงของจิตใจบอกว่าไม่สนใจแล้วมรึงจะเป็นยังไงก็ช่าง แต่ก็อดแอบมองยามค่ำคืนไม่ได้ว่าเขาออกไปไหนกันหรือเปล่า ธงชัยมันจะทำระยำตำบอนแบบที่ผ่านๆมาหรือเปล่า ซึ่งก็ดูจะไม่มีอะไรผิดปกติ ..เฮ้อ..คนหนอคน ถึงอย่างไรผมก็ยังเป็นห่วงเธอ ..
-
เหลือเวลาอีกแค่สองอาทิตย์ที่แอนจะแต่งงาน ผมก็ยังใช้ชีวิตตามแบบฉบับของผมไปเรื่อยเปื่อย เช้าทำงานเย็นกลับห้อง ดึกๆออกไปหาความสำราญในตัวเมือง แต่สองสามวันมานี่ ผมเริ่มสังเกตเห็นศรัทธาชอบหายไปช่วงสองสามทุ่ม จะกลับมาก็สี่ทุ่กว่าห้าทุ่ม กลับมาก็อาบน้ำเข้านอนซึ่งผิดวิสัยของมัน ปกติเมื่อถึงเวลาเที่ยวมันจะสะกิด แต่นี่อาบน้ำ ชิ่งเข้านอนเลย ..
ผมแอบเฝ้าสังเกต ..คืนผมเห็นมันออกไปทางประตูหลังห้องพักดูเวลาสามทุ่มนิดๆ ก็ชุดนอน มันจะไปไหนได้ไกล ผมกลัวสิ่งที่ผมกังวลเป็นที่สุด..
-
ผมหอบเก้าอี้ชายหาดออกไปเอนนอนหลังห้องพัก หันหน้ามองที่ประตูหลังห้องแอน...เฝ้ารอ.อย่าให้เป็นอย่างที่ผมคาดเลย..
ไม่นานเกินกว่าที่ผมจะรอ สี่ทุ่มกว่า บานประตูหลังห้องแอนก็เปิดออก ศรัทธาค่อยๆโผล่หัวมามองซ้ายมองขวา รู้ดี ..อาการลักกินขโมยกินมันก็ทรงนี้ แต่มันมองไม่เห็นผม มันก้าวออกมา เดินย่องกลับมาจะเปิดประตู จึงเห็นผม " อุ่ย..ลูกพี่.." มันถึงกับทรุดนั่งยองๆ พนมมือ " ผมขอโทษ..ลูกพี่..มัน.." ยังไม่ทันที่มันจะพูดออกมาผมก็ถีบโครมเข้าที่สีข้างจนมันกระเด็นถลาไป.. มันคลานกับมาเกาะขาผม " ผมขอโทษ..ลูกพี่..ผมผิดไปแล้ว.." ศรัทธารู้ดีเวลาผมโกรธ จากเรื่องใหญ่จะกลายเป็นเรื่องใหญ่กว่าเสมอ ..
-
ให้ตายซิ ผมก็หาเหตผลที่จะโกรธมันมากกว่าโกรธตัวเองไม่ได้ ที่มีส่วนเข้าไปข้องเกี่ยวกับวังวนนี้ " ไปคุยในห้อง "  มันเดินตามผมคอตก.. มันเล่าว่าเข้าหาแอน มาเกือบอาทิตย์แล้ว ผมถามมันว่า แล้วธงชัยมันไม่อยู่เหรอ มันก็บอก" ไม่เห็น " เข้าไปรีบเอาเสร็จก็รีบออกมา แล้วส่งซิกกันยังไง มันบอก " แอนก็ส่งLineมาผมก็เข้าเลย " ผมโกรธ..โกรธธงชัยเป็นที่สุด ผมเลยเล่าเรื่องราวทั้งหมดคร่าวๆให้ศรัทธาฟัง มันก็ซึมนั่งพยักหน้าคอตก นั่งตำหนิตัวเองพึมพำ..
-
ขณะที่นั่งเวทนาชะตาชีวิตกันอยู่นั้น เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น .. เป็นแอนโทรเข้ามา.." พี่..ว่างไม๊..หนูอยากให้พี่..มาหาแอน..ได้ไม๊ค๊ะ.." เสียงเธอสั่นเครือเหมือนกั้นความโศกเศร้า ผมนั่งอี้ง.."ได้ไม๊ค๊ะ..พี่.." แม้เธอพยายามปรับน้ำเสียงไม่ให้สั่นผมก็ฟังอารมณ์ออก ใครก็ฟังออกเวลาคุยกับคนที่เศร้า.. " ได้ ..เดี๋ยวพี่ไป.." ผมตัดสินใจเด็ดขาด..มันต้องจบวันนี้  ..มันต้องจบ..
ผมหันไปสั่งศรัทธา "มึงเตรียมของเดินทาง เอาที่จำเป็น.เตรียมของกูด้วย..." ศรัทธาพยักหน้า..มันเข้าใจอย่างยิ่ง ต่อมชีวิตเพื่อนตายทำงาน..
-
ผมยืนอยูหน้าประตูหลังห้องบิดลูกบิดเบาๆมันก็เปิดออก ผมก้าวเท้าเข้าไป กลิ่นคาวกามยังตลบอบอวนฟุ้งเต็มห้อง เธออยูในชุดซีทรูยาวเพียงต้นขา ชุดสีม่วงเข้าตัดกับผิวขาวของดูน่ามองยิ่งนัก ใบหน้าเธอเศร้าหมอง..แม้ฝืนยิ้มก็ตาม เธอโผกอดผม.เรายืนกันอยู่ที่มุมหน้าห้องน้ำ .
-
"หนู.คิดถึงพี่นะ.."เธอพึมพำพร้อมเสียงสะอื้นในลำคอ..
" พี่รู้..ว่าศรัทธาเพิ่งออกไป.." พอผมพูดเธอก็ปล่อยโฮ..
" พี่รังเกียจผู้หญิงสำส่อนคนนี้ไม๊... " เธอเงยหน้ามองผมสายตายิ่งชวนเศร้าน้ำตานอง.. ผมส่ายหัว ก้มลงจูบที่หน้าผากเธอ ผมจึงเห็นรอยยิ้มเล็กน้อย
" แล้วเรียกหาพี่อีกทำไม.. "
-
เธอจึงบอกว่า ตลอดมา ธงชัยจะเป็นคนบังคับและเลือกคนที่จะมานอนกับเธอแม้เธอจะปฏิเสธก็ไม่เป็นผล ธงขัยมักจะลงไม้ลงมือกับเธอแม้จะไม่รุนแรง แต่เธอกลัว กลัวธงชัยมาก จนบางทีก็ไม่รู้จะมีชีวิตไปทำไม.. มาถึงวันนี้เธอรู้สึกว่า..ไม่ไหว.. ความรู้สึกของเธอมันเต็มตื้น ทุกสิ่งมันเหมือนใกล้สุดปลายถนน ทำให้มีความรู้สึกต้องทำอะไรซักอย่าง ก่อนที่จะตัดสินใจ... จะตายเสียแต่ตอนนี้หรือจะตายเอาดาบหน้า.. ซักอย่างที่เธอต้องการคือได้เจอผมอีกซักครั้ง .. แม้จะเป็นครั้งสุดท้ายก็ตาม เธอจึงขอกับธงชัย..เป็นการขอครั้งแรก ..ขอเลือกผู้ชายที่จะนอนกับเธอเอง...
-
" ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น อยากให้พี่รู้.ว่าหนูรักพี่สุดหัวใจ.." เธอพูดจบจึงเดินจูงมือผมเข้าห้องนอน
ภายในห้องนอน.. เป็นที่นอนหนาขนาดใหญ่วางบนพื้น ข้างผนังมีโต๊ะแบบญี่ปุ่น ติดๆมีตู้เสื้อผ้าชนิดเป็นผ้าคลุมโครงเหล็กแบบราคาถูกตั้งอยู่ โทรทัศน์พัดลมวางถัดๆกันไป..ธงขัยไม่อยู่..
-
เธอเปลื้องเสื้อผ้าผมออกแล้วจูงมือผมมานั่งลงที่กลางที่นอน เรานั่งหันหน้าเข้าหากันเธอพาดขาคล่อมโคนขาผมไว้ เนินอูมของเธอเบียดกับโคนท่อนเขื่องที่ชี้โด่เด่ยันหน้าท้อง เธอจูบผมเบาๆ ก่อนจะเขย่งหน้าขาเอื้อมมือกำปลายท่อนผมรูดไปรูดมากับปากร่องรักฉ่ำแฉะก่อนเธอจะทิ้งตัวลงมาให้กลีบรักอมรูดท่อนกลืนให้เข้าไป ภายในร้อนระอุดั่งเพลิงรักสุ่มทรวงของเธอ ความฉ่ำเยิ้มมีเกลื่อนร่องรัก น้ำเชื้อ..ก็น่าจะเป็นของศรัทธายังทะลักไหลออกมาเมื่อยามเธอขยักขยอกท่อนให้จมลงลึกเข้าไป เธออุทานเสียวสยิวเบาๆ แม้ในอารมณ์เศร้า เราก็ปุถุชน หนีไม่พ้นวังวนกามารมณ์แม้เธอกับผมก็ตาม จนมิดด้ามแอนถึงกับคราง.." แน่นจังเลยพี่จ๋า..ทำไม.หนูมีความสุขจังเวลา..เนี้ยะ.." เธอเอานิ้วจิ้มโคนท่อนผมแล้วชี้ที่หน้าท้องเธอ บอกเป็นนัย..
-
ผมเฝ้าดู เธอยักย้ายส่ายสะโพกบดโม่กับท่อนเขื่องของผม เธอมีความสุขจริงไม่ได้เสแสร้ง บางทีถึงกับกอดรัดผมแรง สองขาตะหวัดรัดกับเอวผม "อ๊า อ๊า..เสียวจังเลย..พี่ขา.." ผมก็สุขเสียวไปกับเธอด้วย
-
แต่เพียงวิ๊บตา ...นั้นเอง... หางตาผมกับจับสังเกตที่ตู้เสื้อผ้า..มันขยับไหว แม้เพียงบางเบา สำหรับผม..มองเห็น..ในใจผมเดารู้..รู้แล้ว.. ในพริบตา..ผมเอื้อมมือ รูดซิบที่ด้านหน้าลงอย่างรวดเร็ว...
-
แคว๊กกกกกกกกกก......................
-
" เฮ้ยยยยย...พี่...."
-
เสียงคนอุทานอย่างร้อนรนและตกใจจากภายในตู้... เป็นธงชัย...มันนั่งเปลือยเปล่าคาตู้เสื้อผ้า มือยังกำท่อนควยชักว่าว..ท่อนควยทั้งเล็กทั้งเหี่ยว..มองดูน่าสมเพชเวทนา.แล้วยังต้องมาแอบนั่งดูเมียตัวเองสมสู่กับชายอื่น หมดสิ้นแล้วศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์..
-
" ..มึง..ออกมา.." ผมตะโกนก้อง..จนมันลนลานคลานออกมานั่งขุกเข่าก้มหน้าเริ่มร่ำไห้ ข้างที่นอนผืนใหญ่ที่เรานั่งอยู่ แอนร้องไห้ระงมกอดคอผมแน่นร่องเสียวยังคาบอมท่อนผมแน่น..
-
" ..มึงอยากดู..ใช่ไม๊..อะ..มึงก้มดูซะให้สาแก่ใจมึง..." ผมตะคอกมัน ธงชัยหลบตาไม่กล้ามองผม แอบมองที่ง่ามขาของเรา
" ..ชัดไม๊..มึงเห็นชัดไม๊.." ผมยังตะเบงเสียงลั่น ผมประคองสะโพกแอนกระเด้าเสยเย็ดแม้แอนก็คงสั่นไหวไปด้วย เธอแอ่นเอวระวิงรับท่อนลำเขื่องที่ชำแรกกระทุ้งร่องเยิ้ม น้ำเสียว น้ำเงี่ยน น้ำเชื้อ มันผสมปนเปไหลออกมาจนนองหน้าขาของเราทั้งสองจนเป็นฟองขาว ไม่สาแก่ใจ ผมรั้งร่างแอนขึ้น ผมนั่งริมที่นอนห้อยขาหันหน้าให้ธงชัย ประคองให้แอนนั่งทับท่อนลำเขื่องหันหน้ามาหาผม เท่ากับว่า ธงชับมันได้เห็นอย่างชัดเจนในยามที่ท่อนควยชายอื่นชำแรกกลีบร่องของเมียรักของมัน
-
" มึงดูเอาไว้.ไอ้ธงชัย..แล้วมึงฟังให้ดี... " ผมพูดไปแต่ไม่ได้หยุดกระเด้าแอนเลย เธอหอบหายใจแรง อารมณ์เสียวสะท้านทรวงเริ่มพุ่งสูง .. ธงชัยก้มมองนั่งมองมือยังกุมควยเหี่ยวในอุ้งมือ ผมเปลี่ยนท่า ประคองในแอนนอนหมอบหน้าแนบที่นอนตรงหน้าธงชัย จัดท่ายกก้นเธอให้โด่งเพื่อรับแรงกระเด้าเย็ด ร่องหีเธออ้าโบ๋ น้ำรักเริ่มย้อย ฟองขาวฟอดเกลื่อนปากรู ผมจับท่อนควยยัด ดันเข้าไปจนมิด แอนร้องครวญคราง " อูยยยย...ซี๊ด..พี่จ๋า..แอนเสียว.หีจังเลย..เย็ดแอน เย็ดแอนแรงๆ..ผัวจ๋า.." แอนเองคงสติแตกไปกับผม เธอเด้งสะโพกรับท่อนควยผมอย่างยั๊งอารมณ์ไว้ไม่อยู่
-
" มึงฟัง..ไอ้ธง " ตั๊บๆๆๆ " ..นับจากวันนี้.. " ตั๊บๆๆๆ " .. กูจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับมึง.. " ตั๊บๆๆๆ " .. กูลูกผู้ชายพอ " ตั๊บๆๆๆ " ..กูสัญญาไว้กับแอน.. " ตั๊บๆๆๆ " ..ถ้ามึงทำตัวไม่ดีขึ้น.. " ตั๊บๆๆๆ " ..ยังปล่อยให้เรื่องพวกนี้เกิดกับคนที่มึงรัก.." ตั๊บๆๆๆ " .. กูจะดูแลแอนแทนมึง.. " ตั๊บๆๆๆ..
-
" มึงฟังไว้.. " ตั๊บๆๆๆ " ..วันนี้กูจะให้แอนเลือก.." ตั๊บๆๆๆ " ระหว่างมึงกะกู.. " ตั๊บๆๆๆ " ..ถ้าแอน.เลือกมึง.กูจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับชีวิตของมึงอีก.. " ตั๊บๆๆๆ " ..หากแอนเลือกกู.. " ตั๊บๆๆๆ " ..มึงต้องยอมรับ.ความระยำของมึง.." ตั๊บๆๆๆ
-
ผมพูดไปกระเด้าเย็ดแอนไปด้วยอารมณ์พลุ่งพล่าน.ผสมปนเปมั่วไปหมด ทั้งโกรธ เกลียด และเซ็กซ์.. แอนเองก็คงไม่ต่างจากผม เธอทั้งครวญครางด้วยความเสียว ทั้งยังร่ำร้องไห้จนที่นอนเปียกปอน ร่องเสียวเธอขมิบตอดยิบๆ น้ำรัก น้ำเสียวเอ่อท่วมท้นรูรักจนหยดย้อยลงที่นอน ..ธงชัยนั่งน้ำตาไหลไม่มีเสียงสะอื้น
-
" แอน..ฟังที่พี่พูดแล้ว..เธอบอกมันที..บอกพี่ที..วันนี้.เธอต้องเลือก.. " ตั๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
" หนู.หนู..อ๊า...อ๊า....ฮือ..ฮือ..อ๊า..อ๊า..หนู.หนูเลือกพี่..อ๊าาาาาาาาาาา....น้ำออกแล้ววววววววววววววววววววว..............." แอนเกร็งกระตุกหงึกๆไปทั้งร่าง นอนฟุบหน้าแนบกับที่นอนก้นโด่งให้ผมกระเด้าเย็ดจนน้ำแตก เธอเลือกแล้ว..
-
"ไม่.นะ..แอน...พี่.รักแอน..อย่าทิ้ง.พี่ไป..ฮือ..." ธงชัยเมื่อได้ฟังถึงกับฟุบหน้าลงข้างเธอ ในมือลูบไล้ร่างแอนร่ำไห้เป็นวรรคเป็นเวร ....
" มึงได้ยินแล้วนะ..กูให้โอกาสมึงมานานแล้ว...ต่อไปนี่อย่าได้ข้องเกี่ยวกันอีก...." ผมตะคอกใส่มัน
" ฮือๆๆ...... "ธงชัยชันร่างนั่งหมดอาลัยตายอยาก ร่ำไห้น้ำตานองใบหน้า..
-
ผมดึงควยออกจากร่องหีฉ่ำน้ำรักของแอน..ประคองเธอขึ้นผมขยับมานั่งพิงผนังด้านหัวที่นอน เธอก้าวตามอย่างไม่ใยดีธงชัย ผมนั่งพิงเหยียดขาแอนหันหลังให้ผม เธอนั่งคล่อม จับท่อควยผมมุดให้ร่องรูหีรูดเข้าไปอีกจนมิด เธอนั่งชันขาอ้าร่องหีที่อ้าอมท่อนควยผมท้ายทายสายตาธงชัย.. น้ำตาเธอไหลรินไม่หยุด..
-
" พี่.ธง..หนูจะบอกพี่ว่า..หนูกับพี่เค๊านะ..เราแอบรักกัน.. เมื่อไหร่นะเหรอ..เมื่อแอนทำให้หนูหมดรักพี่ไงล่ะ..จำได้ไม๊..หนูเคยบอกว่า..หนูทำไม่ได้.อย่างที่พี่ต้องการ.แต่พี่ก็บังคับหนูอยู่เสมอ.บังคับทั้งกายไม่พอ.ยังบังคับใจให้หนูชอบไปกับสิ่งที่พี่อยากเห็น.แต่พี่รู้ไม๊ สิ่งที่พี่ชอบนะ.มันเป็นตราบาปในใจหนู. หากไม่มีวันนี้.หากไม่มีพี่เค๊า..วันพรุ่งนี้หนูคิดจะตายๆไปจากพี่ซะ..จะได้หมดเวรหมดกรรมกัน.." แอนพร่ำพูดความในใจทั้งน้ำตา..
-
" ไม่นะ..แอน..พี่ขอโทษ..จากนี้ไป..พี่ไม่ทำอีกแล้ว..ฮือ..." ธงชัยพูดปานร้องขอชีวิตทั้งน้ำตา คลานร่างเปลือยนั่งลงร้องไห้หน้าหีแอน
" หึๆๆ.."แอนหัวเราะด้วยความข้นแค้น " มองซิพี่ธง..มองที่หีหนูซิ..ดูซะ..ดูควยพี่เค้าที่กำลังเอาแอนอยู่..พี่เค๊าใข้ควยนี้เอาแอนจนแอนน้ำหีแตกไปไม่ต่ำกว่าร้อยครั้งแล้ว .. พอได้ลิ้มรสควยอันนี้แล้ว..นอกจากควยนี้แล้ว..ชิวิตแอนก็ไม่ต้องการควยไหนๆมาเอาแอนอีกแล้วนะ.. พี่ธงดูไว้..เป็นครั้งสุดท้ายซินะ.." ธงชัยปล่อยโฮอย่างสุดกั้น
-
" พี่ยังจะมาเสียดายอะไรตอนนี้..ขนาดหนูเลือกพี่เค๊าแล้ว..พี่ยังมีอารมณ์..ดูซิ..ขนาดนี้ ควยพี่ยังแข็งได้อีก.. พี่นี่มันน่าสมเพชชะมัด.."
" นี่ๆ.." แอนเอานิ้วจิ้มปลายควยสั้นๆของธงชัย.. " พี่เห็นแล้วอยากเอาแอนใช่ไม๊ล่ะ.. อยากเอาควยเล็กๆของพี่เข้ารูหีแอนใช่ไม๊ล่ะ..เอาเข้ามาแล้วปล่อยน้ำควยอันโสโครกข้างในรูหีแอนใช่ไม๊ล่ะ..แย่หน่อยนะ พี่ธง..ควยพี่มันไม่แข็งพอ..ไม่แข็งพอจะเอาแอนหรือเอาใครๆได้หรอก..
-
แอนรำพึงรำพันด้วยความข้นแค้นในใจ เธอได้ระบายออกมา ธงชันได้แต่นั่งร่ำร้องไห้ควยลำเล็กชี้โด่ แอนเอื้อมมือไปกำแล้วรูดเบาไม่กี่ที ..ให้ตายเถอะ..ธงชัยน้ำแตก น้ำควยขาวข้นของธงชัยก็ผุดออกมาติดปลายหัวควยเล็กจุ๋มจิ๋มเป็นก้อนไม่พอจะหยดลงพื้นด้วยซ้ำ
" เฮ้อ..ขนาดน้ำควยแตก.ยังน่าสมเพช.ควยทั้งเล็กทั้งสั้น แถมแตกเร็วอีก ..กับควยเส็งเคร็งอย่างพี่..พี่ธง.. " แอนยิ้มเยาะ เอื้อมมือเปื้อนน้ำควยนั้นป้ายละเลงที่ใบหน้าของธงชัย..
-
" ก็สมควร..โดนแบบนี้แหละ.."
-
แอนกำกระชากปอยผมธงชัยแทบจะซบลงที่ร่องหีที่อ้าคาบท่อนควยผมอยู่..
-
" ดูซะ..พี่ธงของหนู..ควยของแท้มันต้องแบบนี้..เทียบกันแล้วของพี่นะ..มันยังกะควยเด็ก..นอกจากเล็กแล้วไม่รู้จะมีปัญญาทำให้ใครท้องได้อีกรึเปล่า.. อ๊า..." เธออุทานเมื่อกระทั้นร่างให้ท่อนควยผมเข้าไปอีก..
-
" ร่างกายของหนู.อยากได้ลูกสุดๆ กับควยนี้..มดลูกหนูกระตุกจนหนูรู้สึกได้เลย..ซี๊ด.....ต่อไปนี้หนูจะได้เลิกกินยาคุมซะที .. "
" หนูก็อยากจะให้พี่.เอาควยยัดเข้ามาในหีหนูนะ.ถ้าพี่ทำได้.เผื่อจะมีโอกาส.ทำให้หนูท้องได้บ้าง...ฮะๆๆๆ.. พี่เค๊าเอาหนู.จนน้ำหนูจะแตกอีกแล้วนะพี่ธง..พี่ดูไว้.."
-
" แต่ไม่ต้องห่วงหรอก..พี่กินๆไปเหอะเหล้านะ..เดวก็ลืมแอนได้เอง..ตั้งแต่พรุ่งนี้ไป..ก็จะไม่ได้เห็นหน้าแอนแล้ว.."
" ความจริง..หนูอยากให้พี่เห็นตอนหนูตั้งท้องกับพี่เค๊านะ.. พี่คงจะดีใจกับหนู..ที่โดนพี่เค๊าเอาจนหนูตั้งท้องได้..ฮะๆๆๆ..เอ้า..ดูซะ..ดูซะให้เต็มตา..พรุ่งนี้และวันต่อๆไปพี่จะไม่เห็นอะไรอย่างนี้อีกแล้ว..ฮะๆๆ.. แอนกดหัวธงชัยจ่อที่หน้าร่องหีของเธอทั้งยังหัวเราะเยาะเย้ยธงชัยราวกับเป็นผู้ชนะ..
-
" ดูใกล้ๆซิ.พี่ธง..สิ่งที่พี่พลาดโอกาสไปทั้งชีวิตที่เหลืออยู่ของพี่...โอ้ยยยยยย....หนู.หนูจะแตกแล้ว... โอ้ยยยยยยย..ซี๊ด..ไม่ไหวแล้ว...อ๊าาาาาาา..... " แอนทั้งพร่ำทั้งเสียวกระสันต์ ร่องรักเธอกระตุกตอดอย่างรุนแรงกว่าที่ผมเจอะเจอ รัดท่อนควยผมแน่นเปรี้ยะ สองขาที่ชันขึ้นสั่นระริก เธอถึงกับใช้นิ้วมือบดบี้ปลายแตดเอง.... ไม่นานเธอปลดปล่อยน้ำออกมา..ไม่ใช่แค่น้ำรักน้ำเสียว..มันออกมาทั้งน้ำเยี่ยว พุ่งออกมาเป็นสายรดราดใบหน้าผมเผ้ากระเซิงของธงชัยจนเปียกชุ่ม
-
" อ๊า อ๊า อ๊า.................... " เธอเสร็จสมอย่างรุนแรง ราวกับว่าได้ปลดปล่อยปิศาจร้ายออกจากตัวตน...
-
-
-
หลังจากค่ำคืนนั้นก็ไม่มีใครได้พบเห็นแอนอีกเลย....
-
-
-

สี่ปีต่อมา .. บ่ายคล้อยแสงแดดยามเย็นทอแสงอ่อนล้ามองดูสวยงาม ..ที่สวนมะพร้าวร่มรื่น..ติดชายทะเล..มีบ้านชนบทหลังหนึ่งปลูกสร้างอยู่ ..มีลานหน้าบ้านกว้างขวาง..เด็กๆวิ่งเล่นอยู่สองสามคนอย่างสนุกสนาน.. หลังบ้านเป็นครัวแยก และเรือนคนงาน..สี่ห้าหลัง..แม่บ้านสองคนกำลังสาละวนกับการตระเตรียมอาหารเย็นอย่างอารมณ์ดี..
-
รถกระบะสี่ประตูยกสูงคันงามตามสมัยนิยม และรถคนงานคันลุยบรรทุกคนงานชายห้าหกคนที่หลังกระบะ..วิ่งเอื่อยๆตามเส้นทางวิถีชาวสวนเข้ามา..จอดสนิทที่ข้างลานกว้างขวางที่เหล่าเด็กน้อยวิ่งเล่นอย่างร่าเริง....
-
" คุณพ่อมาแล้ว..แม่จ๋า..คุณพ่อกลับมาแล้ว...แม่จ๋า. ".เด็กหญิงผิวขาวหน้าตาน่ารักน่าชังวิ่งตื๋อหายเข้าไปในบ้าน.. เด็กน้อยกลับมาในอ้อมกอดของหญิงสาวน่ารัก ใบหน้าเธอสดใสยิ่งนัก..
-
"ไหน..คุณพ่อมาแล้วเหรอ..อยู่ไหนเอ่ย...." เสียงน่ารักของเธอผมยังจำได้เสมอ..แม้ฟังอยู่ทุกวันก็ไม่รู้เบื่อหน่าย.. เธอสวมชุดคลุมท้องสายเดี่ยวผ้ายืดสบายๆโชว์ไหล่ขาวเนียนสีม่วงเข้มตัดกับสีเทาสั้นเหนือเข่าดูเซ็กซี่แม้ท้อง 7 เดือนมองดูชวนกระสันต์ไม่สร่างซา  เดินอุ้มเด็กน้อยน่ารักน่าชังเดินออกมาก่อนจะปล่อยลง เด็กน้องวิ่งตื๋อโผเข้ามาหาผม..
-
"ไงจ๊ะ..คนเก่งของพ่อ..วันนี้ซนอะไรให้แม่เค๊าปวดหัวรึเปล่า.."
" เปล่าเลยค๊ะ..นอกจากๆ......." เด็กน้อยร่ายยาวจนผมหัวเราะตามกิริยานะรักของเธอ..
" ไปวิ่งเล่นกับเพื่อนต่อเถอะจ๊ะ..เดวอีกซักพักมากินข้าวพร้อมกับพ่อนะคนดี.." ผมปล่อยเธอลง เธอก็วิ่งไปหาเพื่อนในลานกว้าง ..
"เดินเหินลำบากไม๊จ๊ะ.แอน.. จะทำไรก็เรียกเด็กมันมาช่วย.."
" อ๋อ..ไม่หรอกจ๊ะพี่..วันนี้เหนื่อยไม๊ค๊ะ..เถ้าแก่ใหญ่... " เธอทำเสียงล้อเลียน..ขณะที่ศรัทธาก็เดินเข้ามาหาหลังจากขนเครื่องมือเก็บเรีบยร้อย..
" อ๋อ..แล้วเถ้าแก่อีกคน..เหนื่อยไม๊ค๊ะ..." แอนเอียงคอถามไถ่ยิ้มน่ารักมองไปที่ศรัทธา..
" โฮ้ยยยยย...เหนื่อยแค่ไหนมันก็สู้..เห็นกระซิบบอกพี่ก่อนกลับว่า..คืนนี้จะชวนพี่ไปปีนเขา..." ผมพูดพลางยิ้มๆมองไปที่ศรัทธา..
" เอ๊ะ.. เขาอะไรค๊ะ..จะไปปีนเขาอะไรดึกๆดื่นๆ.. "แอนทำหน้าฉงน..
" ไม่รู้..เห็นมันบอกว่าเขาหัวโล้น..ต้องปีนตอนดึกๆ...ฮ่า ฮ่า ฮ่า..ใช่ไม๊ว๊ะ ศรัทธา..." ศรัทธาพยักหน้างึกๆมองหน้าแอนแล้วก็หัวเราะลั่นเมื่อเห็นใบหน้าสงสัยของเธอ....
-
...ตุบ...พลั๊ก...
-
" นี่แนะ..ทั้งสองคนเลย...ทั้งพี่ทั้งน้อง...ให้แอนพักมั่งเหอะ..." เธอเขินอายเมื่อนึกได้ว่าเขาหัวโล้นนั้นหมายถึงเธอ
" ก็ไม่เห็นเหนือยเลยนิ..." ศรัทธาทำหน้าทะเล้นก่อนชิ่งหายเข้าไปในบ้าน....
" เดี๋ยวเถอะ...ปากดีนัก..เดี๋ยวจะปล่อยให้อดไปเลย....นี่ก็อีกคน..ปล่อยให้แอนโดนพี่ศรัทธาอำอยู่ได้..งอนแร๊ะ.." แอนยังเคืองไม่หายที่โดนอำ.. แต่ไม่วายมาลงที่ผม...
-
หลังจากเหตการณ์ก่อนหน้านั้นผมก็ทำเรื่องขอลาออกซึ่งก็แน่นอน ศรัทธาก็ไม่ลังเล ผมมาปักหลักที่บ้านสวนริมทะเลที่มีพ่อแม่ที่แก่ชราของศรัทธา ซึ่งแกก็ดีใจยิ่งนักที่ลูกชายกลับมาอยูบ้าน เราได้เงินทุนจากกองทุนเลี้ยงชีพ เพียงพอที่จะเริ่มต้นลงทุนหุ้นส่วน รับเหมาก่อสร้าง จนขยายงานมาเป็นร้านวัสดุก่อสร้างที่ตั้งอยู่ในเมืองห่างออกไปไม่ไกลนัก ซึ่งต้องบอกว่าดูดีเลยเชียวละ..
ส่วนธงชัย.ที่ผมได้ข่าวก็ยังทำงานต่อไป..เป็นเพื่อนกับเหล้าไปแล้ว...
-
-
ณ.ห้องประชุมใหญ่ประจำไซด์ออฟฟิตของบริษัทใหญ่ระดับประเทศ งานก่อสร้างห้างใหญ่ประจำจังหวัด จังหวัดนึงทางภาคเหนือของประเทศ สต๊าฟมากหน้าหลายตาเข้าประชุมพร้อมเพียงกัน ตามวาระ ...
-
" เอ้า..ถึงวาระ..แนะนำพนักงานใหม่..วันนี้มีพนักงานใหม่มาแนะนำ ได้ทำความรู้จัก จะได้คุ้นเคยกัน.." เสียงลีดเดอร์การประชุมกล่าว..
-
"สวัสดีครับ ผมชื่อ............................. เป็นสต๊าฟ ส่วนหน้างาน ยินดีที่ได้รู้จักครับ.." เด็กหนุ่มมองดูยังน้อยประสบการณ์แนะนำตัวเอง..
-
"เอ้า..ต่อไปเป็นพนักงานหญิง..หนุ่มๆไม่ต้องมีความหวังกันนะ เพราะอีกไม่กี่เดือนสองคนนี่เค๊าก็จะแต่งงานกันแล้ว... ลีดเดอร์คนเดิมกล่าว..
-
" สวัสดีค๊ะ...หนูชื่อ...........................เป็นสต๊าฟออฟฟิตค๊ะ..หนูขอฝากเนื่อฝากตัวค๊ะ...หญิงสาวละอ่อนใบหน้าสวยพริ้มหุ่นราวกับนางแบบ เพิ่งเรียนจบมาหมาดๆกล่าวแนะนำตัวเสียงสั่นพร่าด้วยความประหม่า..สายตาเธอมองไปรอบๆห้องวาววั๊บยิ่งนัก....
-
ใครบางคนนั่งอมยิ้ม เอนหลังพิงพนักเก้าอี้หลับตาลมสูดหายใจเบาๆแต่ลึกล้ำ... ราวกับจะสูดดมกลิ่นหีใหม่ให้เต็มปอด......
-
-
เส้นทางสัญจรสำหรับร้อยพ่อพันแม่ที่เวียนว่ายมาเจอะเจอกันในสถานที่นั้น ทุกอย่างยังหมุนวนไปต้องเจอคนหลายหลายรูปแบบ ทุกวัน มันยังเหมือนเดิมเปลี่ยนไปแต่คนที่รับบทบาท....

ช่วยๆกันน่าสนุกดี อือิ