"เห้ย.. ป้อม แกเห็นไอพอดชั้นรึป่าววะ" ผมถามเสียงเบาก่อนจะปีนขึ้นไปเตียงนอนชั้นบน
   "ถามไอ้อี๊ฟดิ เห็นมันยืมแกฟังอยู่ไม่ใช่เหรอ" ป้อมกับอี๊ฟยืนถือถุงใส่สัมภาระเล็กๆกำลังจะเดินไปห้องน้ำตัวโงนเงนไปตามจังหวะขบวนรถไฟ
   "เมื่อกี๊ก่อนเค้าจะมากางเตียงแกแหละฟังอยู่เลยไอ้ป้อม" อี๊ฟจับผิดเพื่อน
   "อ่าว เหรอ แกค้นดูเองแล้วกันว่ะโจ้ ไม่อยู่ในกระเป๋าไอ้อี๊ฟก็กระเป๋าชั้นแหละ"
   "นี่พวกแกจะอาบน้ำจริงๆเหรอวะ" ผมถามพลางมองไปเห็นพวกนักท่องเที่ยวฝรั่งต่อคิวกันเริ่มยาว
   "ไปเหอะไอ้ป้อมเดี๋ยวน้ำหมด" อี๊ฟดันหลังเพื่อนสาว
   "เห้ย รถไฟมีน้ำหมดด้วยเหรอวะ" ป้อมหันมาถาม
   "แก.. มันก็อาบน้ำกันทั้งขบวนนี่แหละแล้วน้ำมันจะพอได้ไงวะ"
   "แล้วนี่มันจะรีบกางเตียงไปไหนนักหนาวะเนี่ยจะนั่งคุยกันก็ไม่ได้" ป้อมยังบ่น
   "ป้อม หยิบกระเป๋าแกมาดิ" ผมบอกป้อมจากที่มั่นเตียงชั้นบน ป้อมส่งกระเป๋าสัมภาระใบย่อมๆของตัวเองให้

   "เร็ว!! ไอ้โจ้ เจอป่าว"
   "เออ เจอแล้ว อ่ะ" ผมส่งกระเป๋าคืนให้ป้อม
   "เร็วอีป้อม ไอ้ฝรั่งนั่นมันทำท่าจะลุกแล้วมึง" อี๊ฟร้องเร่งเพื่อนให้รีบเดินตามไปทางห้องน้ำก่อนกลุ่มฝรั่งนักท่องเที่ยวผู้หญิงสามสี่คนที่กำลังลุก

เพื่อนสาวทั้งสองตกขบวนรถเพื่อนกลุ่มหลักที่เช่ารถตู้เดินทางไปร่วมงานแต่งงานของเพื่อนร่วมห้องสมัยมหาลัยที่เชียงใหม่ อี๊ฟนั้นด้วยลางานวันศุกร์ไปพร้อมกับเพื่อนๆไม่ได้ก็เลยชวนป้อมเพื่อนสาวคนสนิทนั่งรถไฟตามไป ส่วนผมไม่ค่อยถูกกับบางคนบนรถตู้ก็เลยเลือกที่จะไปรถไฟกับสองเพื่อนสาวสบายใจดีกว่าประกอบกับอี๊ฟไม่เคยนั่งรถไฟตู้นอนก็เลยลองดู

ผมแกล้งเดินไปต่อคิวห้องน้ำเห็นหลังสองเพื่อนสาวยังห่างไกลความจริงพอสมควรแถมด้วยฝรั่งผู้หญิงต่อท้ายอีกสามคน ตอนเดินกลับก่อนที่จะปีนขึ้นที่นอนผมคว้ากระเป๋าของป้อมใบเมื่อกี๊ติดมือขึ้นไปด้วยปิดม่านมิดชิดเรียบร้อย ตอนที่หาไอพอดเมื่อสักครู่เห็นชุดชั้นในที่เจ้าของกระเป๋าพับจัดรวมกันไว้อย่างเป็นระเบียบ อยู่ดีๆก็เกิดสงสัยว่าเพื่อนสาวห้าวหุ่นนักกีฬาอย่างป้อมจะมีรสนิยมใส่ชุดชั้นในแบบไหน 

ทั้งที่ไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อนแต่ผมกลับโรคจิตได้อย่างลื่นไหลหยิบเสื้อชั้นในกางเกงในของเพื่อนสาวทีละชิ้นมาพิสูจน์กลิ่นหอมของน้ำยาซักผ้ายี่ห้อที่เธอเลือกใช้ ทริปเชียงใหม่คราวนี้ยกทรงกางเกงในที่ป้อมใส่ทุกตัวล้วนผ่านการลากลิ้นฝากคราบดีเอ็นเอเอาไว้แล้ว55โดยเฉพาะตรงเป้านี่ผมเน้นเป็นพิเศษ

มองนาฬิกาผมยังพอมีเวลาจัดการกับชิ้นโปรด ผมเลือกกางเกงในเนื้อผ้านิ่มมือขอบลูกไม้เล็กๆโดนแสงหลอดไฟสีส้มย้อมจนไม่รู้ว่าสีอะไรกันแน่กำแน่นๆรูดกับท่อนเนื้อแข็งแทบระเบิดของตัวเอง ยิ่งสาวแรงๆยิ่งสะใจสนองความมันส์ในอารมณ์จนน้ำสีขาวขั้นกระฉูดทะลักทะล้นปากขวดครีมนวดกับครีมบำรุงผิวของเพื่อนสาวผมที่เจอในกระเป๋าโดยกะแค่ขำๆให้ยังได้กลิ่นไม่ผิดเพี้ยน

   "โจ้.. โจ้.. หลับแล้วเหรอ" เสียงป้อมถาม
   "ยัง ทำไมอ่ะ" ผมพูดตอบผ่านม่านสีน้ำเงินที่รูดปิดไว้มิดชิด ลุ้นหัวใจเต้นแทบระเบิดว่าป้อมจะผิดสังเกตุอะไรกับสัมภาระของเธอไหม
   "ยังไม่ได้คุยอะไรกันเท่าไหร่เลยนอนแล้วเหรอ"
   "เดี๋ยวค่อยคุยที่เชียงใหม่ก็ได้"
   "แก จะนอนเลยจริงๆเหรอวะ ยังไม่สี่ทุ่มเลย ชั้นนอนไม่ได้ว่ะ"

   "อ่ะ เคยกินป่ะ" อี๊ฟหยิบยาเม็ดเล็กให้เพื่อนซี๊ดู
   "ยาอะไรวะ" ป้อมถาม
   "ชั้นขอพี่สาวมา เวลาต้องนอนเร็วตื่นเช้าหลับลึกได้หกชั่วโมง" เพื่อนสาวอธิบายสรรพคุณ
   "ชั้นไม่เคยกินอ่ะ กินไม่หลับยาวเหรอวะ เดี๋ยวแม่งถึงแล้วชั้นไม่ยอมตื่นทำไงอ่ะ"
   "ยานี่มันปลุกตื่นเว่ย เกิดไฟไหม้บ้านทำไงถ้ากินแล้วปลุกไม่ตื่น บ้าป่าว"
   "ก็ชั้นไม่เคยกินยานอนหลับนี่หว่า" ป้อมมองยาเม็ดเล็กๆในมือ
   "แกก็กินครึ่งเม็ดพอ"
   "กินครึ่งเม็ดไม่ตื่นมาตีสามตีสี่เหรอ" ผมสังเกตุการณ์สองสาวอยู่นานเริ่มถามบ้าง
   "มันเป็นยาคลายเครียด ม่ใช่ยานอนหลับ มันแค่ให้หลับลึกๆไม่กังวล หมอเค้าว่าประมาณหกชั่วโมง.."
   "ชั้นไม่ตื่นแกก็ปลุกแล้วกัน" อี๊ฟยังพูดไม่จบป้อมก็หยิบเม็ดยาในมือเข้าปากคว้าขวดน้ำมากิน
   "จะบอกอยู่เนี่ยว่าแกไม่เคยกิน กินครึ่งเม็ดก็พอ"
   "เฮ้ย เราขอเม็ดนึงดิ" ผมแบมือ "ยังไงเวลานี้เราก็นอนไม่หลับแน่ๆ"
   "ครึ่งเม็ด" อี๊ฟทำท่าจะบิแบ่งครึ่งเม็ดยาแต่อี๊ฟก็รีบหยิบเลียนแบบป้อม
   "ให้เราตื่นมาตีสามตีสี่ไม่เอาหรอก ขืนกินครึ่งเม็ดตื่นก่อนก็ตื่นมาก็ต้องแบกไอ้ป้อมนะสิ 55 ตื่นพร้อมกันไปเลยดีกว่า" ผมมองเม็ดยาสามเหลี่ยมสีครีม "เออ หมดเรื่องแล้วใช่มั้ย"

   "โจ้.. เธอนอนเตียงเราก็ได้นะเดี๋ยวเรานอนกับป้อม ข้างบนมันดูไม่น่าจะนอนได้เลยนะ"
   "เออ ไอ้อี๊ฟนอนกับเราก็ได้ แกนอนเตียงนี้จะได้คุยกัน" ป้อมยังอยากคุยอยู่
   "แล้วจะไปนอนเบียดกันทำไมล่ะ เรานอนได้ กินยานี่เดี๋ยวก็หลับแล้ว"
   "กลัวผีอ่ะ" อี๊ฟเผยความจริงว่าทำไมถึงอยากนอนกับป้อม
   "แกจะบ้าเหรอ รถไฟมีผีด้วยเหรอวะ" ป้อมขวมดคิ้วถามเพื่อน
   "นอนเหอะผีมาก็ไม่รู้เรื่อง" ผมปีนขึ้นเตียงชั้นสอง
   
   "ไม่เห็นง่วงเลยว่ะอี๊ฟ.."

เสียงป้อมบ่นจากเตียงล่างเป็นข้อความสุดท้ายแล้วก็ไม่พูดอะไรอีกเลย ตอนแรกก็ควานหาน้ำดื่มในกระเป๋าแต่นึกเอะใจอะไรบางอย่างเลยยังไม่กินยา ด้วยความที่อี๊ฟบอกว่าขอพี่สาวมาคงไม่ได้เป็นยาอันตรายอะไรดูนาฬิกาเวลาล่วงไปเกือบชั่วโมง ในคืนแห่งความบ้าบอบนตู้นอนรถไฟคืนนี้ ผมก็แค่เล่นไปตามเหตุการณ์เฉพาะหน้า
   
ตอนปีนลงมาผมมั่นใจว่าในขบวนต้องมีกล้องวงจรปิดแต่ถ้าสองสาวหลับสนิทไม่มีเรื่องมีราวก็ไม่น่าจะเป็นปัญหาอะไรภายหลัง มองซ้ายขวาทางเดินแสงสลัวเงียบกริบทุเตียงปิดม่านนอนกันหมดได้ยินเพียงเสียงเครื่องปรับอากาศครางหึ่งแข่งกับเสียงกรนของใครคนหนึ่งในตู้โดยสาร

ค่อยๆแง้มม่านผ่านเข้าไปเห็นอี๊ฟนอนตะแคงหลับตาพริ้มหันมาทางผมพอดีลองเขย่าตัวแรงๆก็รู้ว่ากำลังหลับสนิท ผมค่อยๆแทรกตัวเข้าไปนอนข้างๆปิดม่านให้เรียบร้อยมีเพียงแสงสลัวสีส้มจากไฟดวงเล็ก

   "อี๊ฟ.. อี๊ฟ.. " ลองเขย่าตัวเธอเรียกเบาๆจะลองดูว่าปลุกตื่นแบบที่พี่สาวเธอบอกไหม
   "หืม.. " เชี่ย ตื่นจริงๆ หัวใจผมแทบหลุด
   "อ๋อ.. ไม่มีอะไร นอนเถอะ"

ผมแกล้งพูดเบาๆถอยตัวออกมารีบชิ่งล้มเลิกปฏิบัติการอย่างด่วนปีนบันไดลิงเล็กๆกลับขึ้นไปสงบสติอารมณ์บนฐานที่มั่น ด้วยที่ยังคาใจจึงเปลี่ยนลงมาที่เตียงของป้อมบ้าง ได้ยินเสียงเพื่อนสาวนักวอลเล่ย์บอลตัวมหาวิทยาลัยกรนเบาๆ เลยลองแบบเดิมแต่คราวนี้ยังไม่กล้าเข้าไปนอนข้างๆ

   "ป้อม ป้อม.. ป้อม" ผมเขย่าตัวเธอด้วยหมายใจจะให้ตื่นจะได้ถอดใจขึ้นไปนอน
   "หือ .. ใครอ่ะ" ป้อมหรี่ตามองหน้าผม
   "ปล่าว ไม่มีอะไร.. นอนเถอะ" ผมเตรียมจบข่าวเหมือนเดิมเพราะตกลงยานี่ปลุกแล้วตื่นอย่างที่อี๊ฟบอกจริงๆ
   "ใครอ่ะ.. " เหมือนหรี่ตาป้อมพยายามจะโฟกัสใบหน้าผม
   "ไม่มีอะไรหรอกนอนเถอะ ชั้นแค่มาดู"
   "..เป้เหรอ เข้ามาดิ" ป้อมขยับตัวถอยที่ว่างให้คนที่เธอเข้าใจว่าชื่อเป้เข้าไปนอนด้วย
   
   "เออ .. ใช่ เป้เอง" ไวเท่าความคิดผมโยนความผิดต่อจากนี้ให้บุคคลที่เป็นใครก็ไม่รู้
   "เข้ามาดิ เข้ามานอนดิ เค้าง่วง" ผมรีบเสือกตัวตามเข้าไปนอนชิดจนได้กลิ่นหอมจากชุดนอนของป้อม

   "นอนเลยเหรอ ไหนว่าอยากคุยกับเราไง" ผมลองแกล้งพูด
   "หืม.. อะไรนะ" ป้อมพูดไม่ลึมตา
   "ไหนว่าอยากคุยกับเราไง คุยสิ"
   "ตัวเองก็คุยสิ เค้าง่วง หลับตาแต่เค้าฟังอยู่นะ"
   "ป้อมรักเรามั้ย"
   "รักดิ" ถึงตอนนี้ผมค่อนข้างมั่นใจว่าคนชื่อเป้ต้องเป็นแฟนของป้อมแน่ๆ

   "รักแล้วทำไมไม่กอดอ่ะ"
   "ก็เค้าง่วงอ่ะ มาดิ มา.. กอด" เพื่อนสาวสมัยมหาลัยอ้าแขนผมรีบกอดกระชับสัมผัสความนุ่มนิ่มหอมรัญจวนใจ "นี่เราอยู่บ้านเหรอ" ป้อมหรี่ตา
   "เราอยู่บนรถไฟ กำลังไปเชียงใหม่" ผมเริ่มสอดส่ายบดจมูกสูดอากาศจากซอกคอเพื่อนสาว
   "เราอยู่บนรถไฟ ไปเชียงใหม่.. เค้างงอ่ะ เป้ไปด้วยเหรอ" ป้อมเริ่มบดเบียดตัวตอบโต้
   "ไปด้วยดิ เราก็นอนอยู่เตียงข้างๆนี่ไงเห็นหลับกันหมดแล้วเราก็เลยมาตามเวลานัด"
   "ครอก..."
   "อ้าว ตื่นก่อนดิ ก็เธอเป็นคนนัดเราเองนะ" ผมสอดมือเข้าไปในเสื้อนอนของป้อมบีบเคล้นเนื้อนมเล่นอย่างมันมือ
   "นัดไรอ่ะ" ป้อมพยามรวบรวมสติ
   "ก็ไหนว่าเราจะมีอะไรกันบนรถไฟคืนนี้ไง ตัวเองสัญญาแล้วนะ" ผมลองทวงสัญญามั่วๆที่ข้างหูของเธอ
   "ลืมตาไม่ไหวแล้วอ่ะ  อืม.. ซื้ด.." เพื่อนสาวเกร็งกระตุกเล็กน้อยมีเสียงสูดหายใจหนักๆตามจังหวะปลายนิ้ว หัวนมของป้อมเริ่มแข็งเท่าปลายนิ้วก้อย ลองจับมือของเธอลูบไล้ท่อนเนื้อซึ่งเธอก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีจนปล่อยมือให้เธอทำเองได้ เราจูบดูดดื่มเสียงป้อมหอบหายใจหนักๆ

   "เย็ดกันนะ เรายังไม่เคยเย็ดกันบนรถไฟเลยใช่ป่ะ" ผมแกล้งถาม
   "เดี๋ยวคนอื่นรู้" เพื่อนสาวยังไม่ลืมตา "เป้จะทำอะไรก็ทำแล้วกัน เราง่วง" ป้อมรำพึงเบาๆ

ผมจัดท่าให่เธอนอนหงายดึงผ้าห่มบางๆออกเลิกชายเสื้อยืดใส่นอนสองเต้าขาวนวลเนียนก็เผยตัวให้เห็นเพราะป้อมไม่ได้ใส่เสื้อชั้นในเวลานอน ถอดกางเกงวอร์มและกางเกงในออกเนินสามเหลี่ยมอวบอูมขนสีดำอ่อนนุ่มฟูน่าลูบไล้

   "ครอก.. "
   "ป้อม เค้ารักป้อมนะ"
   "เป้ใส่เลย"

ผมถอดกางเองนอกในตัวเองออกรีบใส่ถุงยางอนามัย ตอนแรกกะว่าเล่นๆค่อยเป็นค่อยไปแต่นึกเปลี่ยนใจเพราะกลัวจะอดรีบๆเอาไว้ก่อนดีกว่ายิ่งเจ้าตัวออกปากอนุญาตแล้วด้วย ผมซอยกระยึกกระยักอยู่ไม่กี่นาทีก็เสร็จป้อมเองก็ไม่ขัดขืนเหมือนจะเด้งรับเร่งๆให้ผมรีบๆเสร็จจะได้นอนเธอเพราะคงง่วงนอนเต็มที

   "กางเกงในเค้าอ่ะ" ป้อมหลับตาควานมือคลำหา
   "ไม่มี ตัวเองไม่ได้ใส่นอน"
   "อ้าว เหรอ"
   "ทิชชู่อ่ะ"
   "เดี๋ยวเค้าเช็ดให้" ผมบรรจงใช็กางเกงในของเธอเองเช็ดคราบน้ำเหนียว ป้อมกระตุกเล็กน้อยอาจเพราะเพียงนกกระจอกกินน้ำเธอคงยังไม่สุดอารมณ์
   "เค้าเลียให้นะ ตัวเองอาบน้ำแล้วนี่"
   "ไม่ต้องหรอก เค้าง่วง"
   "ตัวเองก็หลับตาไปดิ ตรงนี้เดี๋ยวเค้าจัดการให้"

   "อื้ม.. ซื้ด..  เพื่อนสาวบิดส่ายสะโพกรับกับจังหวะนิ้ว "โอย อึ้ม.. ซื้ด อ่าหห์" เพิ่มอรรถรสด้วยปลายนิ้วบดเขี่ยไปที่หัวนม
   "ตรงนั้นเลย เป้ อื้มมม.. เค้าจะเสร็จ อ่าห์.. โอ้ย โอย..เป้"

คืนนั้นผมปีนขึ้นปีนลงจนสว่างคาตาจัดเต็มทั้งภาพนิ่งทั้งวิดีโอเป็นคอลเล็คชั่นส่วนตัวแต่ไม่ได้ล่วงละเมิดซ้ำย้ำรอยอะไรอีกเพราะถุงยางมีติดกระเป๋าเพียงอันเดียวและก็ไม่อยากทิ้งร่องรอยอะไรไว้มากนัก

   "แกแม่งดูเหมือนคนไม่ได้นอนเลยว่ะ" ป้อมเอ่ยขึ้นหลังจากพนักงานเก็บเตียงให้กลายเป็นที่นั่งปกติ
   "หืม.. นอนดิ" ผมหาวรับรองคำพูดเพราะไม่ได้นอนเลยแถมยังเสียน้ำอีกเป็นสิบๆรอบมัวแต่เดี๋ยวถอดเดี๋ยวใส่กางเกงให้เพื่อนสาวทั้งคืน
   "แล้วกินยารึเปล่า" อี๊ฟถาม
   "กินดิ เออ กินแล้วหลับดีว่ะ" ผมแกล้งฟอร์ม
   "แต่ตื่นมาชั้นยังมึนงงๆอยู่เลยว่ะ แป๊ปนึงอ่ะ สงสัยไม่ถูกกับยามั้ง" ป้อมบ่น
   "แล้วแกหลับป่ะล่ะ"
   "หลับดิ ขืนไม่หลับงานเช้าต่องานบ่ายมีสลบแน่" ป้อมยกน้ำขึ้นดื่ม "คาวๆในปากว่ะชั้นไปแปรงฟันก่อนนะ"
   
   "โจ้ เมื่อคืนเธอละเมอรึเปล่าอ่ะ" อี๊ฟถามตอนป้อมเดินไปแล้ว
   "อะไร เราละเมอเหรอ"
   "ใช่ ก็เราได้ยินเสียงเธอปีนขึ้นปีนลงทั้งคืนเลย"
   "เธอเห็นเหรอ" หัวใจผมหล่นลงไปอยู่ที่เท้า
   "ไม่เห็นหรอก มันไม่แน่ใจเลยไม่ได้ดู"
   "อ้าว!! เธอไม่ได้กินยาเหรอ"
   "ฮึ.. ไม่ได้กินอ่ะ ก็ให้เธอกับไอ้ป้อมไป"
   
   "แล้วเธอไม่เห็นจริงๆเหรอว่าเราละเมอ"
   "เห็นอ่ะ แต่เห็นผ่านม่าน เห็นคนขึ้นๆลง"
   "แปลกนะ ปกติเราไม่ละเมอนี่นา" ผมพูดซื้อเวลาไปเรื่อยหัวสมองหมุนติ้วหาวิธีเอาตัวรอด "หรือว่าเป็นเอฟเฟกของยา"
   "แต่จะว่าไปเราดูแล้วก็ไม่คล้ายเธอนะ เหมือนจะตัวเล็กกว่า"

   "อะไรวะ" ป้อมเดินกลับมาจากห้องน้ำ
   "เมื่อคืนชั้นเห็นคนปีนบันได"
   "โจ้รึเปล่า"
   "โจ้กินยาไม่ใช่เหรอ ไม่น่าจะละเมอขนาดนั้นนะ" อี๊ฟวินิจฉัย
   "งั้นก็ขโมย" ป้อมจัดข้าวของลงกระเป๋า
   "ก็ไม่มีอะไรหายนี่" อี๊ฟตั้งข้อสังเกตุ

   "หรือเมื่อคืนก่อนนอนเราอธิษฐานว่าถ้ามีผีก็ขอให้เจอ" ผมมั่วไปเรื่อย
   "โจ้อ่ะ บ้าป่าว" อี๊ฟที่ออกท่าทางกลัวผีตั้งแต่เมื่อคืนโวยวาย
   "เออ ผีมันคงไม่รู้ว่าเราหลับสนิทมั้ง"

   "จะว่าไป เมื่อคืนชั้นฝันถึงแฟนชั้นที่ตายไปแล้วว่ะ!!" ป้อมพูดขึ้นมาบ้าง
   "จริงเหรอ!! หูย ขนลุกว่ะ ดูดิ" อี๊ฟยื่นแขนขาวๆให้ป้อมดู
   "เออ แต่ก็แปลกนะเว่ยตั้งแต่แฟนชั้นเค้ารถคว่ำไปไม่เคยมาเข้าฝันเลยมีเมื่อคืนนี่ล่ะ"
   "แล้วฝันอะไรวะ แกจำได้เหรอ" อี๊ฟกลัวผีแต่ก็อยากฟังต่อ
   "เหมือนจริงมากว่ะแก ชั้นยังจำได้เป็นฉากๆอยู่เลยนะเนี่ย" ป้อมแบะปาก
   "แล้วเค้ามาดีป่าววะ ยังไงอ่ะ เล่าต่อดิ๊" อี๊ฟดูจะอยากรู้มาก
   "..จริงๆก็ไม่มีอะไรมากว่ะ มานั่งคุยกันแค่นั้น คุยอะไรก็จำไม่ได้แล้วว่ะดูดิพอจะนึกล่ะลืมเฉยไม่มีอะไรหรอก" เหมือนป้อมจะนึกอะไรขึ้นมาได้

   "นี่ขากลับเราก็ต้องกลับตู้นี้ป่าววะ" อี๊ฟรำพึงลอยๆขณะที่ขบวนรถรลความเร็วเข้าเทียบสถานีปลายทาง
   "กลับดิ ก็เราซื้อตั๋วไปกลับนี่หว่า" ป้อมตอบพลางยืนขึ้นเตรียมตัว
   "งั้นเดี๋ยวชั้นต้องโทรไปถามพี่สาวว่ะว่ายาชื่ออะไร แกกินกันคนละเม็ดหมดแล้ว ขากลับถ้าไม่กินชั้นไม่ไหวแน่ๆว่ะน่ากลัวชิบหาย"
   
   "................" ผมไม่รู้จะพูดอะไรต่อ
   
      

ไหลลื่นๆจริงๆครับโจ้ ดิ้นไปได้เรื่อยไม่ติดขัด เสียตรงนกกระจอกนี่แหละ ขากลับขอสาวอีฟละกัน อิอิ


..✿...❤....💙 ..... 💗 ...... 💛... 💛 ....💚 .....💛 ... ✿...❤.... 💙 .....💜 .... 💗 ... 💚 ...✿...

ใครจะอ่านผลงานทุกโพสต์ในห้องนี้ ถ้าทำตามกติกา-เงื่อนไขนี้ไม่ได้ แล้วรีพลายมักง่ายผ่านไปที หรือ รีพลาย ขอบคุณครับ,ขอบคุณ,
ขอบคุณค่ะ,ติดตามครับ,สนุกมากครับ,ติดตามต่อ. อะไรประมาณนี้ จะแบนเลยนะ ขอบคุณมากๆครับ ก็ไม่ต้อง thank,
thank you,thx ขี้หมาหลายแหล เหล่านี้ก็อย่าให้เห็น จัดรูดแบนไปยาวๆถ้าเจอ นี่เป็นข้อตกลงไว่ก่อนอ่านระหว่างเจ้าของงาน กับสมาชิก
ถ้า รีพลายผิดเงื่อนไขมาหรือ โชว์พาล์วอยู่มานาน โชว์เก๋า โชว์สด โชว์เกรียน ทำมึนลองมาจะแบนเลย เพื่อสมาชิกอีกส่วนที่พร้อมทำตามกติกา
เพราะไม่เช่นนั้น รีพลายคุณอาจทำให้ สมาชิกที่ปฏิบัติตามพลอยอดอ่านไปด้วย ฉะนั้นไม่แน่ใจ อย่าพิมพ์เอามักง่ายมั่วๆ..
ถ้าคิดว่า กฏนี้มันยากก็ไปหาที่อื่นเสพนะ อย่าเข้ามาใช้มาอ่านงานที่ห้องนี้ อ๋อ ใครโดน pm เตือนถ้ายังมึนจะแบนจาก 6 เดือนเป็น 1 ปี. .

กฎที่วางนี่ไม่ได้เขียนเอา ฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉัน
แบนจริงหรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆลอง เดี๋ยวจะเสียความรู้สึกด้วยรีพลายคุณเอง
ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือ
แล้วเมื่อไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไปใช้เวปอื่น. .

................................................*.:｡*ﾟ'ﾟ･.｡.:*ﾟ'ﾟ･.｡.:* *.:｡*ﾟ 'ﾟ･.｡. :* (◠‿◠: ✿)*..............................................

หรือโจ้จะไมรู้ว่าแฟนป้อมตายไปแล้ว
แต่ตีเนียนไปเลยสบายๆ ไม่มีใครจับได้อิอิ

 ขากลับอี๊ฟกินยา ก็สอยด้วยเลย จะได้ฟินทั้งขาไปและขากลับ

โม้ไปเรื่อยดันไปเข้าทางสองสาวสะได้

ตีเนียนได้เอาสาวโชคดีจริงๆ ถ้าป้อมไม่ง่วงคงอดแหงๆ

ตีเนียนได้สุดยอดมากเลยโจ้ น่าจะจัดสาวอีฟอีกคน

ขากลับมีซ้ำชัวร์ ไม่แน่อาจได้เล่นทั้งคู่

โธ่อีเลว เนียนเชียวนะมึง 5555

มันพีคตรงที่แฟนเก่าตายไปแล้วนี่แหละ

หรือที่อีฟเห็นคือ....

ขอบคุณครับ ขากลับจัดอีกคนละดอก 2 ดอกนะ 555

แบบนี้เรียกว่าลักหลับหรือป่าวหว่าครับ