หลง #10
..........

แม้จะโหมกระหน่ำอยู่กับกมลวรรณ แต่จินตนาการของเขาล่องลอยไปถึงแม่ของเธอ "ปริษา" โคกสวาทที่โหนกนูนอยู่ใต้ชุดว่ายน้ำสีขาวนั้นกระจ่างอยู่ในมโนสำนึก อยากรู้จริงๆว่า ความสาวที่ซ่อนอยู่ระหว่างต้นขาขาวผุดผาดนั้นจะงามสะพรั่งอยู่แค่ไหน หัวใจของเขาเต้นโครมครามร้อนระอุไปหมด เขาอยากเห็นมันจริงๆ เขาอยากจะดึงผ้าส่วนนั้นออก แล้วจะเพ่งมองไปทุกซอกทุกมุม จากนั้นก็จะใช้นิ้วลองคะเนความตื้นลึกดู โอ.. ปริษาคนสวย ทำไมคุณจึงเสน่ห์แรงบาดใจเขาได้มากถึงขนาดนี้...

"อูยยยย...คุณน้า...ผมอยากเอาคุณน้าเหลือเกิน ..ใจผมจะขาดอยู่แล้ว...อูยยย.."

ชายหนุ่มแอบเพ้อพร่ำครวญครางอยู่ในใจ เขาอยากจะตะโกนออกมาดังๆด้วยความอัดอั้นตันใจ แต่ก็ทำไม่ได้ด้วยเกรงว่ากมลวรรณจะรู้ว่าเขาคิดไม่ดีกับแม่ของเธอ...

แต่เสน่ห์ของปริษาทำให้เขาหยุดคิดถึงไม่ได้.... ความต้องการในตัวเธอดูจะทวีมากขึ้นเป็นร้อยๆพันๆเท่า โดยเฉพาะในขณะที่กำลังโหมกระหน่ำใส่ปากลูกสาวของเธออยู่แบบนี้!

ธวัชชัยโหมจังหวะเต็มเหนี่ยว ในที่สุดกระแสแห่งความสุขก็โบยบินไป มันพุ่งเข้าไปในปากของเด็กสาวจนเธอสำลัก เขากดศีรษะเธอไว้แน่นไม่ให้เธอคายออก แต่มันล้นทะลักออกมาตามริมฝีปาก ไหลย้อยลงมาตามคาง...

สักพักเขาจึงยอมให้เธอถอนใบหน้าออก...

หญิงสาวรีบลุกขึ้นวิ่งกลับไปในห้องน้ำ เสียงร่ำไห้ เสียงอาเจียนโครกครากดังลั่นออกมา....

..........

ภายในอณาบริเวณลานต้นลีลาวดี หญิงสาวในชุดนักศึกษาคนหนึ่งกำลังเหม่อมองไปที่สระน้ำของมหาวิทยาลัย น้ำตาไหลพรากๆอย่างไม่ขาดสาย บอกให้เห็นถึงอาการเศร้าเสียใจอย่างล้นเหลือ

อาจารย์ธวัชชัย.... เขาเป็นชายคนแรกและคนเดียวของเธอ เธอทั้งรักและภักดีต่อเขา ยอมมอบทั้งกายและใจ แต่เขาไม่ซื่อสัตย์ต่อเธอเลย

ดูเอาเถอะเกิดเรื่องร้ายแรงขนาดนี้ เขาจะโทรมาปลอบโยนซักนิดก็ไม่มี หายหัวไปไหนก็ไม่รู้ ....

ความรักของอาจารย์ธวัชชัยนั้น...
เหมือนพระจันทร์ในน้ำ...
เหมือนหมอกควันในอากาศ..
มองเห็นได้..แต่ไม่อาจไขว่คว้าได้จริง..
ผู้หญิงคนไหนปล่อยใจให้ "หลง"
ก็มีแต่จะเจ็บช้ำใจ....


บัดนี้หญิงสาวได้รู้ซึ้งแล้วว่า เขาไม่ได้รักเธอและห่วงเธอเลย เขาคบกับเธอก็เพียงแค่จะหลอกฟันเท่านั้นเอง หญิงสาวเจ็บใจเหลือเกิน แต่จะโทษใครล่ะ ก็ตัวเองที่โง่เขลาหลงไปกับคำหวานของเขา...

หญิงสาวคิดสะเปะสะปะ โกรธอาจารย์หนุ่ม แล้วเลยไปโกรธถึงรุ่นพี่คู่กัด

พี่แพมก็เหมือนกัน เป็นถึงดาวมหาลัย มีผู้ชายมาให้เลือกตั้งเยอะ ทำไมถึงต้องมาแย่งคนรักของเธอ

โลกนี้มันจะหาคนดีๆซักคนไม่ได้เลยรึไง...

"น้องแนนครับ พี่ขอนั่งด้วยคนนะครับ"
เสียงนุ่มนวลดังขึ้น

"พี่จิ" หญิงสาวอุทาน รีบหยิบผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดน้ำตา จากนั้นก็หยิบกระเป๋ามาสะพาย ทำท่าจะลุกขึ้น แต่จิรพนธ์คว้าข้อมือเธอไว้
"เดี๋ยวซิครับ นั่งคุยเป็นเพื่อนพี่ซักครู่ได้มั๊ยครับ"
เสียงของเขานุ่มนวลและแฝงแววเว้าวอน ทำให้เธอยอมที่จะนั่งต่อ
"พี่สงสารแนนเหลือเกิน" เขาเอ่ยขึ้นเบาๆ พลางหันไปมองเธอ

แต่หญิงสาวยังคงเหม่อมองไปที่สระน้ำราวกับอยู่เพียงลำพัง
จิรพนธ์รู้ดีว่าเธอกำลังฟังเขาอยู่
"พี่ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมอาจารย์ธวัชชัยจึงทำแบบนี้กับแนน"

หัวไหล่ของเธอไหวสะท้านเบาๆ ซึ่ง จิรพนธ์สังเกตเห็นอย่างชัดตา ชายหนุ่มรู้ว่าคำพูดของเขาโดนใจเธออย่างแรง

"อาจารย์ไม่ควรทำแบบนี้เลย พี่เจ็บใจแทนแนนเหลือเกิน เขาทำอย่างนี้กับคนที่น่ารักแบบน้องแนนได้ยังไง" เขาพูดย้ำ
หญิงสาวหันมามองหน้าเขา ดวงตาของเธอวาววามและคลอด้วยหยาดน้ำ
"สวยเหลือเกิน" ชายหนุ่มคิดในใจ

"พี่จิคิดอะไรอยู่คะ นี่มันเรื่องส่วนตัวของแนน"
"ก็เพราะพี่จิเป็นห่วงแนนไง" เสียงของเขาจริงจัง จนเธอรู้สึกหวั่นไหว
หญิงสาวหันกลับไปมองสระน้ำอีกครั้ง

"ตัดใจจากอาจารย์เถอะแนน ถ้าแนนไม่หลอกตัวเอง ก็น่าจะรู้ว่าอาจารย์ไม่ได้รักแนนเลย"
หญิงสาวหันขวับมาจ้องหน้าเขา ริมฝีปากของเธอสั่นระริก
"พี่จิจะมาเยาะเย้ยแนนหรือคะ" ดวงตาเธอจ้องหน้าเขาเหมือนจะคาดคั้น
"ตรงกันข้าม พี่ต้องการจะปลอบโยนแนนต่างหากล่ะ"
หญิงสาวหยิบกระเป๋ามาสะพายอีกครั้ง
"นั่งคุยกับพี่เถอะ" เขาวอนอีกครั้ง "ถ้าอยู่คนเดียวจะยิ่งคิดมาก พี่ขอรับรองว่าพี่หวังดีต่อแนนอย่างจริงใจ พี่ทนไม่ได้ที่จะต้องเห็นแนนเศร้าแบบนี้" เขาหยุดไปชั่วครู่ แล้วกล่าวต่อ "พี่รู้ว่า ตอนนี้ คำพูดอะไรตอนนี้ก็ยากที่จะทำให้แนนหายเศร้า แต่แนนจะต้องตัดใจ หาอะไรทำ จะได้ไม่ต้องคิดวนเวียนอยู่กับเรื่องนี้"
"แต่แนน แนนไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไรแล้วพี่จิ แนนทุกข์ใจเหลือเกิน"
ชายหนุ่มแอบยิ้มในใจ ในที่สุดหญิงสาวก็ยอมระบายความในใจกับเขา

"ก็เพราะว่าแนนรักอาจารย์จริงๆไงล่ะ ผู้หญิงก็อย่างนี้เวลารักใครจะรักจริงแบบไม่เหลือใจไว้ให้กับตัวเองเลย"
"แล้วผู้ชายไม่เป็นอย่างนี้หรือคะ"
"ก็แล้วแต่คน.. แต่ที่แน่ๆอาจารย์ธวัชชัยไม่ใช่คนแบบนี้ ไม่งั้นเขาคงไม่รานน้ำใจแนนแน่ๆ"
หญิงสาวขบริมฝีปากตัวเองจนห้อเลือด เธอเห็นด้วยกับจิรพนธ์

"ไอ้แมนมันจะจัดงานปาร์ตี้พรุ่งนี้ พี่อยากจะชวนแนนไปด้วย ไปสนุกเฮฮา ซะบ้าง รับรองว่าเดี๋ยวก็ลืมอาจารย์ได้"
"แต่แนนอยากจะอยู่คนเดียวมากกว่า" หญิงสาวพึมพำ
"แล้วก็เอาแต่ร้องไห้ล่ะซิ" เขาดุเธอเหมือนกับเธอเป็นเด็กๆ "ไม่ได้ พี่จะยอมให้แนนเป็นแบบนี้ไม่ได้อีกแล้ว พรุ่งนี้ พี่จะไปรับแนนตอนเก้าโมงเช้า เราไปเที่ยว ดูหนังอะไรให้สบายก่อน แล้วตอนค่ำก็ไปงานปาร์ตี้กัน" เขาพูด
"ไม่ได้หรอกค่ะ พี่จิ ตอนเช้าแนนมีเรียน ถึงบ่ายสองเลย"
"ก็ได้ ถ้างั้นบ่ายสองพี่ค่อยมารับแนน" เขาพูดเองเออเอง จนหญิงสาวงง
"มาเถอะ ไปทานข้าวกัน แล้วพี่จะไปส่ง" เขายื่นมือมาให้
แนนส่งมือให้เขา ปล่อยให้จิรพนธ์พาเธอไปที่รถ

..............................................

"แนน พี่อยู่นี่" จิรพนธ์ร้องเรียกเมื่อเห็นแนนเดินออกมาจากอาคารเรียน เขามารอเธออยู่สิบกว่านาทีแล้ว
"ขอโทษนะคะพี่จิ แนนออกมาช้าไปหน่อย"
"ไม่เป็นไรครับ พี่เพิ่งมาถึงไม่นาน น้องแนนทานข้าวกลางวันรึยัง"
"ทานแล้วค่ะ"
"งั้นเราไปดูหนังกันก่อนดีกว่า กว่าหนังจะจบก็ใกล้เวลางานพอดี"
"ให้แนนกลับไปเปลี่ยนชุดก่อนดีมั๊ยคะพี่จิ"
"ไม่ต้อง ไม่ต้อง" จิรพนธ์รีบโบกไม้โบกมือห้าม "ชุดนักศึกษาอย่างนี้ดีแล้ว งานปาร์ตี้แบบสบายๆ คนกันเองทั้งนั้น ไม่ต้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เสียเวลา"

จากนั้นจิรพนธ์ก็พาหญิงสาวไปขึ้นรถ ตลอดเวลาชายหนุ่มเทคแคร์เธอเป็นอย่างดี ทำให้แนนลืมความทุกข์ไปชั่วขณะ หญิงสาวรู้สึกซึ้งในน้ำใจเขาเหลือเกิน จิรพนธ์ไม่เพียงแต่จะเป็นชายหนุ่มที่หน้าตาดี แต่เขายังเป็นสุภาพบุรุษ เอาใจเก่ง พูดเพราะ เขาพาเธอไปดูหนัง เสร็จก็ชวนเธอไปเดินช็อปปิ้งที่ห้างแห่งหนึ่งเพื่อฆ่าเวลา และเมื่อเห็นเธอสนใจอะไร เขาก็ซื้อให้โดยที่เธอไม่ได้ร้องขอ หญิงสาวเกรงใจเขายิ่งนัก แต่จิรพนธ์ก็คะยั้นคะยอให้เธอรับไว้จนได้

จิรพนธ์ช่างเป็นชายหนุ่มที่วิเศษเหลือเกิน ต่างกับอาจารย์ธวัชชัยลิบลับ!

..............................................

แล้วเวลางานก็มาถึง จิรพนธ์พาเธอมาที่บ้านหลังหนึ่ง มันเป็นบ้านสองชั้นขนาดใหญ่ มีอณาบริเวณกว้างขวางพอสมควร มีโรงรถสำหรับจอดรถได้ถึงสี่คัน ซึ่งถูกจอดเต็มหมด แถมยังเลยมาจอดบนถนนอีกสามคัน รถแต่ละคันถ้าไม่ใช่สปอร์ท ก็เป็นรถหรูราคาแพงทั้งสิ้น ซึ่งบอกให้รู้ว่าแขกที่มาในงานปาร์ตี้ล้วนแต่เป็นคนมีฐานะดีกันทั้งสิ้น เสียงเพลงในบ้านเปิดดังลั่น จนได้ยินมาถึงข้างนอก

"มาเถอะ" จิรพนธ์ชวนเธอ ในขณะที่กดรีโมทล็อครถเสร็จเรียบร้อย

เขาพาเธอขึ้นบันไดสองสามขั้นมาถึงหน้าประตู

เขาผลักประตูเปิดออก แล้วหันไปยิ้มให้เธอ
"เชิญครับ"

หญิงสาวยิ้มตอบแล้วเข้าไปในห้อง แต่พอสายตากวาดมองเข้าไปเห็นสภาพในห้อง ก็ตกตะลึงพรึงเพริด

สัมผัสแรกที่ได้รับก็คือกลิ่นเหล้ากลิ่นบุหรี่อบอวลเต็มไปหมด ภายในห้องมีชายหนุ่มอยู่เกือบสิบคน แต่เธอรู้จักอยู่เพียงสามคนเท่านั้น ทุกคนอยู่ในอากัปกิริยาแตกต่างกัน บางคนกำลังนั่งดูทีวี บางคนกำลังเต้นอย่างสนุกอย่างสุดเหวี่ยง บางคนกำลังนั่งล้อมวงกินเหล้า สูบบุหรี่

ผู้ชายเหล่านั้นบางคนก็แต่งตัวดี...
แต่ก็มีบางคนนั่งเปลือยกายท่อนบน...
ในขณะที่บางคนสวมกางเกงในตัวเดียวเท่านั้น!!!

ทุกคนหันมามองเธอเป็นตาเดียว ก่อนที่เสียงโห่ร้องด้วยความดีใจจะดังจนลั่นห้อง

"มาแล้วหรือครับ น้องแนน"
"น่ารักจังเลย น่ารักที่ซู๊ด"

แนนตกใจแทบสิ้นสติ ขณะกำลังจะหันมาต่อว่าจิรพนธ์ ชายหนุ่มก็ยกเท้าถีบเปรี้ยงไปที่ก้นกลมกลึงจนเธอเซถลาเข้าไปในห้อง

"ว๊ายยยยย"

หญิงสาวกรีดร้องลั่นห้อง ถลาล้มลงไปกระแทกพื้นอย่างรุนแรง

จิรพนธ์ปิดประตูล็อคทันที!

..............................................
หลง #11

"เฮ้ย ไอ้จิ มึงอย่ารุนแรงกับน้องเค้าซิวะ ไอ้ห่า"
ชายหน้าตาดีร่างใหญ่คนหนึ่งตวาดด่าไอ้จิ แล้วเดินเข้าไปประคองนักศึกษาสาวเคราะห์ร้ายให้ลุกขึ้นจากพื้น
น้องแนนตัวสั่นระริกด้วยความหวาดกลัว
"พี่..พี่จะทำอะไรแนน"
ชายร่างใหญ่ก้มลงหอมแก้มน้องแนนดังฟอด
"น้องแนนเห็นมั้ยว่าพวกพี่น่ะมีกันแปดคน ถ้าพวกพี่รุมข่มขืนน้องแนนพร้อมกันละก็ เห็นทีน้องแนนไม่หีฉีกก็หีบาน รับรองได้"
"พี่ พี่อย่าทำแนนเลย พี่ๆอยากได้เงินกันใช่มั้ย เดี๋ยวแนนจะหามาให้ ปล่อยแนนไปเถอะ"

ไอ้จิตะโกนว่า
"พี่เอก จะไปเสียเวลาคุยทำไมวะ เอาแม่งไปข่มขืนเลยดีกว่า พวกผมเงี่ยนกันแล้วนะโว้ย"
เสียงฮือฮาเห็นด้วยดังเอะอะไปหมด ไอ้เอกต้องตวาดดังๆ
"มึงเงียบเลยไอ้จิ กูไม่เบิร์ดกระโหลกมึงก็บุญแล้ว หนอยเสือกมาถีบน้องแนนกู"

พูดจบก็หันมาคุยกับน้องแนนซึ่งยืนตัวสั่นไม่หยุด
"เงินของน้องแนนน่ะพี่เอกไม่เอาหรอก พวกพี่มีตังกันทั้งนั้น แล้วยังจะแบ่งให้น้องแนนด้วย ถ้าน้องยอมให้พวกพี่ทั้งแปดคนเย็ด น้องแนนแค่ช่วยเด้ง ช่วยดูดให้พวกพี่ๆเท่านั้นเอง พี่เอกรับปากจะให้พวกมันทำกันแบบนุ่มนวล และจะให้ตังน้องแนนด้วย..."
น้องแนนร้องไห้ พยายามวิงวอนต่อ
"พี่เอก แนนไม่อยากได้ตัง ปล่อยแนนเถอะพี่เอก"
"ปล่อยไม่ได้ พี่ให้น้องเลือกได้สองทางแค่นั้น คือโดนแบบรุนแรง หรือโดนแบบนุ่มนวล คิดดูนะน้องแนน เอ้า พี่รับปาก พี่จะเก็บเงินพวกมันคนละห้าพัน รวมกันก็สี่หมื่น ไม่ใช่น้อยนะน้องแนน น้องแนนก็ไม่ได้ซิงๆซะหน่อย โดนอาจารย์ธวัชชัยเย็ดมาแล้ว นี่น้องแนนได้ตั้งสี่หมื่นแลกกับการโดนพวกเราเย็ดแค่แปดคนนี่คุ้มยิ่งกว่า คุ้มอีกนะน้องแนน"

"พี่เอก...แต่แนนไม่ไหวหรอกแปดคนน่ะ แนนไม่ไหวจริงๆ พี่เอก อย่าทำแนนเลย..."
ไอ้เอกหัวเราะอย่างใจเย็น กล่อมต่อ
"คือน้องแนนโดนเย็ดอยู่แล้วหละ แต่พวกพี่น่ะอยากให้น้องแนนสนุกด้วยมากกว่า ไม่อยากให้น้องแนนต้องเจ็บตัว เอาละพี่จะถามเป็นครั้งสุดท้ายเพราะพวกเพื่อนๆพี่เริ่มหงุดหงิดกํนแล้วเห็น มั้ย"
น้องแนนกวาดตามอง ก็เห็นจริงตามที่ไอ้เอกบอก ใจเต้นโครมคราม เข่าอ่อนแทบทรุดลงกับพื้น รู้ตัวว่ายากที่จะรอดไปได้แล้ว
ไอ้เอกยิ้มกริ่ม
"เลือกมาว่าอยากโดนรุมทีละ8ควย หรือจะให้ความร่วมมือพร้อมกับรับตังสี่หมื่น" ไอ้เอกถามเสียงเฉียบขาด

น้องแนนรู้ว่าสถานการณ์แบบนี้ยังไงก็ไม่รอดพวกมันไปได้ ถ้าพวกมันรุมจริงๆหอยของตัวเองจะต้องพังยับเยิน ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ยอมให้พวกมันเอาแล้วรับตังยังดีกว่า จึงกัดฟันตอบ
"แนน....แนน ยอมก็ได้ค่ะ พี่เอก...พี่เอกรับปากแนนแล้วนะคะว่าจะไม่ทำให้แนนเจ็บ"

เสียงไชโยโห่ร้องดังลั่นห้อง ทั้งแปดคนล้วนแต่เป็นนักศึกษา มีฐานะดีกันทุกคน ไม่มีใครอยากรุมข่มขืนเธอแบบรุนแรง เพราะถ้ามีเรื่องมีราวอาจเสี่ยงกับคุกตารางโดยไม่จำเป็น เมื่อน้องแนนรับปากยอมให้รุมแลกกับเงิน มันก็สวรรค์เท่านั้นเอง... เงินคนละห้าพันสำหรับพวกนี้แล้วถือเป็นแค่เศษเงินเท่านั้น เมื่อแลกกับการได้เย็ดนักศึกษาสาวๆ สดๆ อย่างน้องแนน มันคุ้มยิ่งกว่าไปเอากระหรี่ หรือสาวคาราโอเกะเป็นร้อยๆพันๆเท่า

"น้องแนนสุดยอดเลย"
"ใจถึงจริงๆ"
"น้องแนน น่ารักที่ซู๊ดดดดด"

เสียงชมเชยดังกันเซ็งแซร่ ไอ้เอกรีบปรามให้เงียบลง พร้อมกับออกคำสั่ง
"เอาละ ถ้างั้นเรามาปรึกษากันก่อนโว๊ย เข้าไปพร้อมๆกันน้องแนนตายห่าแน่"
"เอาไงล่ะพี่เอก" ไอ้แมนเจ้าของสถานที่ถาม "เอาไงก็เอาอย่าชักช้า"
"ในฐานะที่กูศึกษาตำราพิชัยสงครามของซุนวูมา กูจะจัดขุมกำลังเอง พวกมึงฟังให้ดี" ไอ้เอกคุย "พวกเราต้องแบ่งเป็นสองผลัดโว๊ย ผลัดละสี่คน ผลัดแรกประกอบไป ไอ้จิ ไอ้แมน ไอ้อ๊อด แล้วก็กู ส่วนผลัดสอง ประกอบไปด้วย ไอ้เต่า ไอ้เบี้ยว ไอ้เหม่ และไอ้วิน"

"อ้าว เฮ้ยพี่เอก งี้ก็ไม่ยุติธรรมซิวะ ผมมันทหารกล้า ต้องอยู่ผลัดแรก เอาไปไว้ผลัดสองได้ไง" ไอ้เต่าโวย
"กูแบ่งยุติธรรมแล้วโว๊ย ไอ้จิเป็นคนพาน้องแนนมา ไอ้แมนเป็นเจ้าของบ้าน ไอ้อ๊อดเป็นคนคิดแผน ส่วนกูเป็นหัวหน้า ไม่ยุติธรรมได้ไงวะ"
ไอ้เต่าอึ้ง
"เอาละมีใครข้องใจกันอีกมั้ย"
ไม่มีใครคัดค้าน เพราะเหตุผลของไอ้เอกฟังขึ้น มันเป็นคนที่ยุติธรรมเสมอจึงได้รับการนับถือจากเพื่อนร่วมก๊วนทุกคน

"ถ้างั้นเริ่มต้นได้ ผลัดหนึ่งแก้ผ้าเตรียมตัวไว้ ผลัดสองจัดเตรียมสนามรบด่วน เดี๋ยวนี้เลย"

ทุกคนทำตามอย่างรวดเร็ว ไอ้จิ ไอ้แมน ไอ้อ๊อดรวมทั้งไอ้เอกพากันถอดเสื้อผ้า ส่วนไอ้เต่า ไอ้เบี้ยว ไอ้เหม่และไอ้วิน จัดการไปยกเตียงขนาดโคตรคิงไซส์มาตั้งไว้กลางห้อง พอทุกอย่างเรียบร้อย ร่างอวบอึ๋มของน้องแนนก็ถูกยกขึ้นไปวางบนเตียง

ไอ้เอกถลาไปที่ร่างของนักศึกษาสาวเคราะห์ร้าย จัดแจงหญิงสาวให้นอนห้อยขามาที่ขอบเตียง พร้อมกับถลกกระโปรงสั้นจู๋ของหญิงสาวขึ้นไป จากนั้นก็ฝังหน้าลงไปซุกไซร้สูดดมอยู่ที่เป้ากกน.ตัวน้อย สีขาว ลายการ์ตูนน่ารัก
"อึ๊ยยย หีน้องแนนหอมจริงๆ" ไอ้เอกร้องออกมาดังๆ
ไอ้สามตัวที่เหลือถลาขึ้นมานั่งบนเตียงตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ทุกคนช่วยกันลูบไล้ คลึงเคล้นไปตามร่างกายของหญิงสาว น้องแนนรู้สึกเหมือนมีมือเป็นสิบๆ ลูบคลำขยำไปทุกๆส่วน ไม่รู้มือใครเป็นมือใคร บางคนก็คลำเบาๆ แต่บางคนก็บีบหน้าอกเธอแรงๆ แถมบางคนหยิกแก้มเธออีก
"โอ๊ยย เบาๆค่ะพี่ เบาๆ แนน เจ็บ" หญิงสาวร้องอุทธรณ์
"เฮ้ยเบาๆหน่อยโว๊ย เดี๋ยวน้องแนนช้ำ" ไอ้วินทหารผลัดสองซึ่งจับตามองด้วยความเงี่ยน ร้องโวยวายขึ้นเพราะกลัวร่างของน้องแนนจะแหลกเหลวไปก่อนที่จะถึงคิวพวกมัน

"น้องแนนนี่นมใหญ่เต็มไม่เต็มมือจัง ขอพี่จิดูให้ชัดๆหน่อยนะ" ไอ้จิว่า
จากนั้นมือทั้งหกข้างก็ช่วยกันปลดกระดุม ดึงโน่นดึงนี่ ไม่นานท่อนบนของหญิงสาวก็เปลือยเปล่าล่อนจ้อน
"โอ้โฮ ดอยอินทนนท์" ไอ้แมนร้องตะโกน
"ไอ้เหี้ย ดอยอินทนนท์ที่ไหนมันจะขาวโพลนขนาดนี้วะ ไอ้แบบนี้มันต้องภูเขาไฟฟูจีโว๊ย 5555" ไอ้จิว่า
ทุกคนหัวเราะชอบใจ ส่วนหญิงสาวเคราะห์ร้ายได้แต่นอนหน้าแดงซ่านใจเต้นโครมคราม จากนั้นก็รู้สึกว่านมของเธอถูกบีบขยำจากไม่รู้กี่มือต่อกี่มือ แก้ม ใบหู ตลอดจนใต้วงแขน ก็ถูกหน้าใครไม่รู้ซุกไซร้เข้ามาเต็มไปหมด หญิงสาวเริ่มรู้สึกปั่นป่วนกระสันรัญจวนอย่างห้ามไม่หยุด ฉุดไม่อยู่
"อืมมม อูยยยยย" น้องแนนร้องครางออกมาเบาๆ
"เสียวแล้วหรือน้องแนน" ไอ้แมนถามเสียงหวาน
หญิงสาวไม่กล้าตอบ หลับตาพริ้มตัวสั่นระริก
"น้องแนน นี่ฮ๊อมหอม ผิวก็ค๊าวขาว ชืนใจพี่จิจริงๆ อูยยยยย" ไอ้จิครวญครางเสียงกระเส่าหลังจากระดมจูบไปที่ซอกรักแร้ "กลิ่นเต่าหอมชื่นใจ"
ไอ้จิร้องออกมาดังๆเรียกเสียงหัวเราะชอบใจจากทุกคนดังลั่นห้อง
"อูยยย นมทั้งใหญ่ทั้งแข็ง มันส์มือชิบเป๋งเลยโว๊ย" ไอ้อ๊อดร้อง
"หิวนมจัง... ขอลูกดูดนมหน่อยนะแม่จ๋า" ไอ้แมนว่า แล้วก้มลงไปดูดเม้มหัวนมของเธออย่างไม่รั้งรอ
"ถ้างั้นลูกอ๊อดขอข้างนี้ละกัน ขอดูดด้วยคนนะจ๊ะ แม่จ๋า" ไอ้อ๊อดว่าเล้วก้มลงไปดูดนมข้างที่ว่างอยู่อย่างรวดเร็ว
"เฮ้ย ไอ้เหี้ย แล้วกูจะลงตรงไหนวะเนี่ย" ไอ้จิบ่นพึมพำเมื่อเห็นโมจิขนาดมหึมาทั้งสองข้างโดนจับจองไปหมดแล้ว เมื่อกวาดตาขึ้นมาเห็นหน้าขาวใสของน้องแนนบิดเบี้ยว ร้องครวญคราง ก็เกิดความเสียวซ่าน ก้มลงไปประกบปากเข้าไปทันที กลิ่นของเธอหอมกรุ่น มันสอดลิ้นเข้าไปแลกน้ำลายกับเธอเป็นพัลวัล จากนั้นก็ดูดลิ้นของเธอแรงๆ
ไอ้เต่าทหารผลัดสอง จ้องมองจนเป้ากางเกงตุงแทบขาด ทนไม่ไหว ค่อยๆย่องเข้ามา จากนั้นก็ทรุดตัวลงนั่งคุกข่า ถอดรองเท้าของเธอออก แล้วก้มลงเลียนิ้วหัวแม่โป้งของเธออย่างไม่รังเกียจรังงอน
"อูยยย หอมขนาดนิ้วเท้ายังหอมเลย"
ไอ้เบี้ยวเห็นไอ้เต่าเป็นทหารผลัดสองแท้ๆแต่ได้รุมหญิงสาวก่อน ก็รู้สึกเสียเปรียบ ดังนั้นรีบเข้าไปหาเท้าที่ยังว่างอยู่อีกข้างของน้องแนน จากนั้นก็เลียนแบบไอ้เต่า ถอดรองเท้าเธอออก แล้วก้มลงหอมไปตามฝ่าเท้าของเธอ สลับกับการดูดนิ้วเสียงดังจ๊วบๆ

ตอนนี้เสียงครวญคราง เสียงพึมพำดังลั่นห้องไปหมด!

หญิงสาวโดนรุมกระหน่ำจากทุกทิศทุกทาง ทำให้สติกระเจิดกระเจิง ปั่นป่วนไปหมดทั้งตัว ร่างบิดสะบัดไปมา ตัวเกร็งกระตุกร่างสั่นระริก ไม่รู้ว่าโดนถอดกางเกงในไปตั้งแต่เมื่อไหร่ รู้แต่ว่าขณะนี้ที่ความสาวของเธอกำลังถูกลิ้นใครไม่รู้ลากไล้ไปมาตามร่องของ เธอขึ้นๆลงๆ
"อูยยย.......... อูยยยยย.......... ซี๊ดดดดดดดดดด......... อูยยยยยยยยยยยยย........ อูยยยยยยยยยยย........." หญิงสาวร้องครวญครางดังลั่นอย่างไม่อายอีกต่อไปแล้ว
"หีน้องแนนหอมมั๊ย พี่เอก" เสียงไอ้จิถาม
"หอมชิบหายเลยว่ะ แถมตอดลิ้นกูอีก แม่งเด็ดสุดๆ" ไอ้เอกตอบเสียงกระเส่า
"เอาได้แล้วครับ พี่เอก เดี๋ยวผมจะได้เอามั่ง" ไอ้แมนว่า
"เดี๋ยวซิวะ กูอยากกินน้ำของน้องแนนหน่อย อูยยยย น้ำเงี่ยนไหลเต็มเลยน้องแนน" ไอ้เอกคราง พลางเลียเข้าไปแผล่บแผล่บ
"หอมหวานจังเลย หลั่งออกมาเยอะอีก น้องแนน" ไอ้เอกว่า
"เฮ้ย พี่เอก ขอผมบ้างซิ" ไอ้จิว่า
ไอ้เอกถอนใบหน้าออก ปล่อยให้ไอ้จิเข้าไปเลียหอยน้องแนนบ้าง
ไอ้แมนเงยหน้าออกจากนมของน้องแนน พอเห็นปากของเธอว่าง มันก็ขยับเข้าไปหาทันที พร้อมกับจ่อท่อนเนื้อของมันเข้าที่ปากของน้องแนน
นักศึกษาสาวรีบเม้มปากแน่น
"ดูดให้พี่หน่อยนะ น้องแนนคนเก่ง" ไอ้แมนว่าพร้อมกับถูไถไปที่ริมฝีปากบางของเธอ
น้องแนนส่ายหน้า เม้มปากแน่น ไม่กล้าพูดอะไร เพราะกลัวมันจะยัดเข้าปากเธอ หญิงสาวมองเห็นหัวมันบานร่าอย่างน่าหวาดหวั่น แถมยังมีน้ำเหนียวๆไหลยืดลงมาบนริมฝีปากเธออีก ที่สำคัญกลิ่นของมันรุนแรงเหลือเกิน แต่เพราะการถูกรุมคลึงเค้นไปทั้งเนื้อตั้งตัวแบบนี้ มันก็ยากที่เธอจะทนได้ ไม่ช้าเธอก็ต้องอ้าปากส่งเสียงร้องครวญครางออกมาอีกจนได้ เมื่อรู้สึกว่าติ่งเนื้อที่ไวต่อความรู้สึกกำลังถูกลิ้นใครไม่รู้ตวัดเลีย ปลุกเร้าอย่างชำนิชำนาญ
ไอ้แมนได้ทีรีบยัดท่อนเนื้อลงไปทันที
"อ๊อก อ๊อก อ่า อ่า" หญิงสาวร้องครางอู้อี้ พยายามจะดันมันออก แต่มีหรือที่ไอ้แมนจะยอมมันกดหัวลงไปแน่นพร้อมกับร้องว่า
"ดูดให้พี่หน่อยซิครับน้องแนน ดูดหน่อยดรับ อูยยยยยย" มันว่าพร้อมกับค่อยๆสาวเข้าออกช้าๆ

"พอแล้วไอ้จิ ตากูมั่ง" ไอ้เอกดึงไอ้จิออกมา พร้อมกับซุกหน้าเข้าไปแทนที่
ไอ้จิขยับขึ้นไป จับมือของนักศึกษาสาวเคราะห์ร้ายมาที่ท่อนเนื้อของมัน
"ชักว่าวให้พี่หน่อยนะ" มันว่า
หญิงสาวกำลังอยู่ในความกระสันรัญจวน โดนเล้าโลมทั้งมือ ทั้งปาก เคล้าคลึงไปทุกส่วนของร่างกาย ใจแทบจะขาดด้วยความเสียวอยู่แล้ว พอเกาะกุมโดนของไอ้จิเท่านั้นก็ตัวอ่อนระทวยราวกับขี้ผึ้ง ขยับข้อมือรูดไปมาให้มันอย่างลืมตัว
"อูยยย อย่างนั้น น้องแนน อูยยยยยย เสียววว อูยยยยยย" ไอ้จิร้องครวญครางเมื่อหญิงสาวเริ่มขยับข้อมือถี่เร็วยิ่งขึ้น

น้องแนนหนาวสะท้านไปทั้งตัว นี่คือสถาณการณ์ที่เร่าร้อนที่สุดในชีวิตที่หญิงสาวเคยเจอ มันต่างจากการเย็ดกับอาจารย์ธวัชชัยอย่างเทียบไม่ติด ทุกอย่างเหมือนกับความฝัน... จากความตื่นตระหนกหวาดกลัวในครั้งแรกกลายเป็นความกระสันรัญจวนที่เร่าร้อน แผ่ซ่านไปทั้งๆตัว ความรู้สึกความเสียวไหลซึมออกมาไม่หยุดยั้ง โดยเฉพาะเมื่อกำลังโดนใครคนหนึ่งเอานิ้วชักเข้าออกในหอยของเธออยู่แบบนี้ แถมไม่ใช่นิ้วเดียวอีก มันสองสาม สี่ หรือห้านิ้ว เธอก็ไม่อาจจะทราบได้ เพราะตอนนี้สติเธอกระเจิดกระเจิงไปถึงไหนถึงไหนแล้วก็ไม่รู้....

"อูยยย อูยยยยย เร็ว.... เร็ว...อีก อูยยยยย" หญิงสาวร้องครวญครางบิดกายไปมาราวกับโดนทุบหัว

เสียงกระฉอกดังลั่นห้องเมื่อน้ำของเธอกระเซ็นตามนิ้วออกอยู่ตลอดเวลา ยิ่งนานก็ยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆดูมันจะมากมายราวกับจะไม่มีวันหมด ร่างสั่นระริกไปกับความรู้สึกที่ได้รับ ติ่งเนื้อของเธอนั้นเต้นเร่าไปตามแรงกระซวกนั้น โอย เธอจะขาดใจตายอยู่แล้ว..............................................
หลง #12
..............................................

ขณะที่น้องแนนโดนไอ้เอกมันใช้นิ้วกระซวกหอยอยู่นั้น ไอ้แมนยังสนุกอยู่กับการสาวท่อนเอ็นขนาดกล้วยหอมใบเขื่องเข้าๆออกๆในปาก จิ้มลิ้มของสาวน้อย มันควานวนไปมาสลับกับการสอดเข้าออกลึกๆ บางครั้งบางครามันล่วงล้ำเข้าไปจนน้องแนนแทบจะสำลักอาเจียนออกมา แม้จะรู้สึกเสียวอย่างเต็มที่แต่อีกใจหนึ่งของน้องแนนก็รู้สึกขมขื่นเหลือ เกิน แม้เธอจะเคยเอากับอาจารย์ธวัชชัยมาหลายครั้ง แต่ธวัชชัยก็ไม่เคยขอให้เธอทำอย่านี้มาก่อน หญิงสาวรู้สึกขยะแขยงแทบอาเจียน เพราะท่อนเอ็นของไอ้แมนนั้นเหม็นคาวอย่างเหลือร้าย

ฉับพลัน น้องแนนก็ต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อไอ้เอกมันกดหน้าของมันลงไปที่หอยของเธออีก ครั้ง มันตวัดลิ้นเลียแผล่บๆ เข้าไป ซอกเนื้อสงวนของเธอถูกรุกรานอย่างกักขฬะ มันใช้มือฉีกปากแคมของเธอออกจากกันจนแทบปริ ปล่อยให้กลีบเนื้อสีชมพูผงะแผงปลิ้นเป็นมันเยิ้มด้วยน้ำลายของมันออกมาพลิ้ว ระริกอยู่ใต้ลิ้นของมันอย่างหมดทางขัดขืน

หลังจากดูดดื่มความหอมหวานจนสาแก่ใจแล้ว ไอ้เอกก็เงยหน้าขึ้นจากหว่างขาของเธอแล้วเสือกตัวเข้าไปแทนที่อย่างไม่รอช้า มันเล็งท่อนเอ็นให้ตรงร่องของนักศึกษาสาว จากนั้นก็ยัดลำพรวดเดียวยันโคน เห็นมันทำหน้าบิดเบี้ยวเหยเกเพราะหอยของน้องแนนนั้นฟิตเปรี๊ยะไม่ผิดอะไรไป จากสาวบริสุทธิ์เพราะหอยเธอผ่านการใช้งานมาจากอาจารย์ธวัชชัยคนเดียวเท่า นั้น

ในจิตใจของสาวแนนตอนนี้มันสับสนไปหมด จากความกลัวในตอนแรก บัดนี้กลับรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาบ้างแล้วทีละน้อย ในขณะที่ไอ้เอกกำลังก้มหน้าก้มตาซอยเอวอยู่ยิกๆ ข้างล่าง ไอ้พวกที่เหลือต่างก็รุมบีบขยี้ขยำไปทุกๆส่วนอยู่ตลอดเวลา เนื้อตัวของเธอแทบไม่มีที่ว่างเพราะถูกมือหลายคู่จับจองไว้หมด หญิงสาวรู้สึกเสียวไปทั้งตัวโดยเฉพาะหว่างขานั้นขับน้ำเงี่ยนไหลเยิ้มออกมา ตลอดเวลา และยิ่งโดนมือสากๆผลัดกันตะโบมเต้าถันอวบๆเข้าไปเท่านั้น ร่างขาวโพลนของเธอก็อดที่จะบิดส่ายไปมาไม่ได้ ครางฮือฮือไม่ขาดสาย ยิ่งทำให้ไอ้พวกที่รุมเธออยู่ได้ใจเป็นหนักหนา

ไอ้เอกละจากหอยของนักศึกษาสาวแล้วล้มตัวลงนอน ไอ้แมนรู้ทันทีว่าเพื่อนต้องการอะไรจึงจับร่างของน้องแนนพลิกขึ้นมา
"ไป... น้องแนน ขึ้นคล่อมพี่เอกซะ...แล้วขย่มให้พี่เค้าหน่อยคนสวย"

น้องแนนกำลังเงี่ยน ไม่ปฎิเสธซักคำ รีบขึ้นไปคล่อมร่างกำยำของไอ้เอกแล้วโก่งตูดย้อยมาด้านหลัง ไอ้แมนขยับเข้าไปที่ด้านหลังเธอ น้องแนนใจหายวาบ รู้ได้ในทันทีว่ามันคงจะยัดเธอทางทวารแน่ แล้วก็เป็นเช่นที่คาดไว้ไม่ผิดเมื่อ ท่อนเอ็นปานสากกะเบือเริ่มกระดืบลำอันร้อนผ่าวล่วงลึกเข้ามาทีละน้อยๆ

"โอ๊ยยยย...พี่แมน .แนนเจ็บ..เจ็บ..อย่า ....โอ๊ยยยย....เอาออกไป๊" หญิงสาวร้องโวยวาย เจ็บจนน้ำตาร่วงออกมาทันที ไอ้จิที่กำลังสนุกกับการขยำนมอวบใหญ่ของสาวน้อยก้มลงไปกระซิบที่ริมหู

"อย่าร้องซิน้องแนน เดี๋ยวก็มันส์เชื่อพี่เหอะ พี่ทำอย่างนี้มากับหลายคนแล้ว ที่รัก" มันว่าแล้วก็เลียแผล่บๆ ที่หน้าตาของเธอ จากนั้นก็ลงไปก้มจูบปากน้องแนนอย่างเมามัน ไอ้อ๊อดเข้าไปประกบข้างๆเอื้อมมือเข้าไปบีบเคล้นสองเต้าของนักศึกษาสาวอย่าง รุนแรงเล่นเอาน้องแนนถึงกับครางฮือ จากนั้นก็ก้มลงไปใช้ปากดูดเลียหัวนม ร่างเปลือยของสาวน้อยสั่นสะท้าน คิ้วย่นสะบัดหน้าเร่าจนผมกระจายด้วยความเจ็บปวดระคนเสียว ไอ้แมนกดลำเอ็นเข้าไปทีละน้อย ทีละน้อย สาวน้อยตัวสั่นระริก

"อา.ซี๊ดส์..โอย...อูยยยยย...พี่แมน...เบาๆค่ะ...ตูดแนนจะฉีกแล้ว"
เหล่าบรรดาพวกที่รุมสาวน้อยอยู่หัวเราะกันครืนเมื่อเห็นหญิงสาวร้องวิงวอนคำหยาบออกมา ทั้งๆที่ตัวเองก็ร้องครวญครางไม่ยอมหยุด
"เจ็บแต่เสียว ใช่มั้ยจ๊ะน้องแนน" ไอ้เอกหยอก ขณะที่กระเด้าสาวน้อย พั่บ พั่บ ไม่ยอมหยุด

ในขณะนั้นไอ้แมนมันยัดของมันเข้าไปในตูดของน้องแนนจนหมดลำแล้ว จากนั้นก็ค่อยๆดึงออกช้าๆ จนเกือบสุดโคนแล้วดันเข้าไปอีก จากช้าๆค่อยๆแรงขึ้น สักพัก ลูกสูบของไอ้เอกกับไอ้แมนก็ผลัดกันเหวี่ยงข้อชักลำออกจากกระบอกดังฟูดฟาดๆ ผลัดกันอัดเข้าไปในหอยและตูดของนักศึกษาสาว เล่นเอาน้องแนนถึงกับสั่นไปทั้งตัว หน้าบิดเบี้ยวเหยเกร้องออกมาดังลั่นฟังไม่ออกว่าเจ็บหรือเสียว

"อูยยย..อูยยยยยย...เจ็บ...เจ็บ...เบา..เบา ...อูยยยย...เจ็บ...เสียว.ซี๊ดดดด..แรงแรง...แรง...แรง..อูยยยย...แรงอีก แรงอีกค่ะ...ซี๊ดดด...." หญิงสาวร้องครวญคราง

สักพักพอสาวแนนตั้งตัวติด หญิงสาวก็เริ่มตอบโต้อย่างลืมตาย สะโพกผายโอฬารทั้งยักทั้งร่อนจนไอ้เอกกับไอ้แมนครางอู้ แข่งกันตะกายสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ไปในเวลาไล่เลี่ยกัน

ไอ้เอกลงไปนอนแผ่หลา ในขณะที่ไอ้จิล้มตัวสอดเข้ามาลองหอยของน้องแนนดูมั่ง ในขณะที่ไอ้วินกำลังเพลินพริ้มตาอยู่ด้วยอารมณ์เสียวสุดขีด เนื่องจากพุ่มพวงของมันถูกกลืนหายเข้าไปในปากแสนสวยของน้องแนนทั้งพวง...
"อูยยยย เสียว ดูดแรงๆ ดูดแรงๆเลยน้อง อูยยยย ซี๊ด ...เสียวว่ะ" ไอ้วินครวญคราง

ขณะนั้นไอ้อ๊อดซึ่งเข้าไปแทนที่ไอ้แมน ก็กระเด้าอัดตูดของสาวแนน พั่บ พั่บ พั่บ ไม่นานก็ร้องอู้ เมื่อถึงจุดหมายอย่างปลายทางอย่างรวดเร็วยิ่งกว่านกกระจอกกินน้ำ
"อูยยยยย....กูไม่ไหวแล้วโว๊ย....โอ๊ย.... มันส์ชิบหาย..."
มันร้องเสียงดัง แอ่นตูดกดลงไปพร้อมกับปล่อยน้ำเสียวพุ่งทะลักใส่รูตูดของน้องแนนอย่างเต็มๆ ขณะที่ไอ้วินซึ่งเล่นปากน้องแนนอยู่ ก็เสร็จไปพร้อมๆกัน

"เฮ้ย เสร็จแล้วออกด่วน ผลัดสองเงี่ยนแล้วโว๊ย" ไอ้เบี้ยวร้องบอกกับไอ้อ๊อด
"ไอ้ห่าเอ๊ย ขอกูแช่รูดตูดน้องเค้าอีกซักหน่อยก็ไม่ได้"
ไอ้อ๊อดบ่นพีมพำ ค่อยๆถอนลำออกจากรูตูดของน้องแนน ลุกเดินออกไปเหมือนคนหมดแรง
แต่ก่อนที่ไอ้เบี้ยวซึ่งอุตส่าห์ไล่ไอ้แมนออกไปจะเข้าไปทำอะไรกับน้องแนน ไอ้เหม่ซึ่งถอดเสื้อผ้าของตัวเองจนเปลือยเปล่าไปนานแล้ว รีบกระแทกไอ้เบี้ยวกระเด็นออกไป ก่อนจะล้มทาบไปบนลำตัวของน้องแนนแทน มันบดขยี้ถูไถท่อนเอ็นไปตามสะโพก แก้มก้น และร่องตูดของหญิงสาวอย่างเมามัน หนวดเคราแข็งถูไถไปตามผิวเนื้ออันอ่อนนุ่มละเอียดอ่อนของหญิงสาวทำให้มีรอย แดงเต็มไปหมด มือทั้งสองข้างสอดเข้าไปบีบเต้านมของน้องแนน ทั้งๆที่มีมือหลายๆมือจับจองอยู่แล้ว แต่มันก็หาที่ลงจนได้ เมื่อเกาะกุมได้ถนัด ก็รีบบีบเคล้นอย่างรุนแรงราวกับโคบาลรีดนมวัว เล่นเอาหญิงสาวถึงกับร้องครวญคราง

"อูยยย เสียววว...เสียวชิบหายเลยโว๊ย..." น้องแนนหลุดปากพูดออกมาอย่างลืมตัวเรียกเสียงฮาครืนทั่วห้อง
"อูยยยย มันส์ใช่มั้ยน้องแนน พี่จิบอกแล้วว่า สาวคนไหนโดนพวกพี่รุมรับรองว่าติดใจกันทุกคน ฮ่า ฮ่า ฮ่า" ไอ้จิหัวเราะชอบใจ พร้อมกับขยับกระเด้าขึ้นมาถี่ยิบจนมองแทบไม่ทัน
"อูยยย ซี๊ด...เสียว...อูยยย..ไม่ไหวแล้ว...อูย...เย็ดแรงๆเลยค่ะ...พี่จ๋า..อูยยยย...ซี๊ด.." น้องแนนร้องครวญคราง

ไอ้เหม่หลังจากใช้ท่อนเอ็นถูไถเนื้อตัวของน้องแนนจนดุ้นเนื้อแข็งปั๋งเต็ม ที่แล้วก็รีบขยับตัวลงมา จัดการแหกแก้มก้นขาวจั๊วะทั้ง 2 ข้างออกของนักศึกษาที่กำลังสูดปากร้องครวญครางออกจากกัน มันจับท่อนเอ็นขนาดยักษ์เล็งจ่อที่รูตูดของหญิงสาวแล้วกดเข้าไปทันที รูตูดของน้องแนนเพิ่งจะถูกท่อนเอ็นขนาดใหญ่ของไอ้แมนกับไอ้อ๊อดทะลวงมาก่อน ยังไม่ทันจะหุบลงมาดี ก็โดนท่อนเอ็นขนาดใหญ่ยิ่งกว่ายักษ์ทะลวงเข้ามาอีก เล่นเอาหญิงสาวถึงกับดิ้นพราดๆ รู้สึกว่ารูตูดของตัวเองคงจะฉีกแน่แล้ว

"โอ๊ยย เบาๆ โว๊ย กูเจ็บ ไอ้เหี้ย กูบอกให้เบาๆโว๊ย....โอ๊ยยยย" น้องแนนตวาดด่าออกมาด้วยความโมโห เพราะรู้สึกเจ็บปวดแทบขาดใจ

ไอ้เหม่ไม่สนใจ มันรู้สึกว่ารูตูดของสาวแนนฟิตเปรี๊ยะ กระชับรัดท่อนเนื้อของมันแน่น มันดันพรวดเดียวเข้าไปมิดด้าม เล่นเอาสาวสายร้องด่าโวยวายด้วยความเจ็บ
ไอ้เหม่ก็ค่อยๆขยับตัวช้าๆ โชคดีที่รูตูดน้องแนนโดนท่อนเอ็นของไอ้แมนกับไอ้อ๊อดนำร่องไปแล้ว ไม่งั้นท่อนเอ็นขนาดยักษ์ของไอ้เหม่ก็คงจะเข้าไปไม่ง่ายดายอย่างแน่นอน
ไอ้เหม่คอยให้รูตูดของหญิงสาวขยายตัวรองรับของมัน จึงค่อยๆขยับตัวสาวเข้าออกช้าๆ สาวแนนตอนแรกยังเจ็บปวดสุดขีด แต่สักพักเมื่อเริ่มปรับตัวได้ ความเสียวก็กลับเข้ามาอย่างรวดเร็ว ทั้งนี้ก็เพราะถูกรุมขยำขยี้ปลุกอารมณ์จากมือเป็นสิบๆนั่นเอง

"อูยยย ซี๊ด ....เสียว...เสียวจังเลยค่ะพี่ขา....เย็ดแรงๆเลยค่ะ.." พอความเสียวกลับเข้ามาสาวแนนก็กลับมาพูดเสียงอ่อนเสียงหวานอีกครั้ง
"อูยยยย....เสียวก็ช่วยพวกพี่เด้งหน่อยซิจ๊ะน้องแนน..อูยย...ซี๊ด.." ไอ้จิพูดพร้อมกับกระเด้าขึ้นไป
"อูยยย...ได้ซิคะพี่...อูยยยย...เสียวหีจังเลย...อูยยยยย..." น้องแนนร้องครวญคราง พลางขย่มตัวเด้งรับท่อนเนื้อทั้งสองดุ้นอย่างเร่าร้อน
"นั่น..อย่างนั้น...ซี๊ด...น้องแนน..เด้งเก่งเหลือเกิน..อูยยยย" ไอ้จิร้องครวญคราง

สาวแนนร้องครวญครางต่อได้ไม่นานก็รู้สึกว่ามีท่อนเอ็นอันใหม่จ่อเข้ามาที่ปากอีกครั้ง
ไม่ต้องให้สั่ง สาวน้อยรีบอ้าปาก รับเอาท่อนเอ็นนั้นเข้าไปพร้อมกับเริ่มดูดทันทีเล่นเอาเจ้าของท่อนเอ็นนั้น ถังกับครางอู้ จับศีรษะเธอไว้พร้อมกับกระเด้าปากของสาวสวยทันที

สาวแนนหลังจากถูกปลุกอารมณ์จากผู้ชำนาญการทั้งแปดอย่างไม่ปล่อยให้หายใจหาย คอ ก็รู้สึกเร่าร้อนไปทั้งตัว เกิดอารมณ์หื่นกระหายอย่างรุนแรง สติกระเจิดกระเจิงเตลิดไกล เพลิงราคะที่ถูกจุดจนลุกโชนจาการถูกถูกรุมกระหน่ำ อย่างไม่เคยคาดคิดมาก่อน ทำให้นักศึกษาสาวผู้น่าสงสารไม่สามารถที่จะขัดขืนความต้องการทางเพศของตัว เองได้เลย หญิงสาวรู้สึกเสียวกระสันไปกับรสสวาทของพวกมันทั้งแปด และไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองจะโดนข่มขืนสักนิด

พวกมันสลับกันสนุกสนานอยู่บนเรือนร่างอวบอึ๋มของนักศึกษาสาวแสนสวย ทั้งปาก ตูด หอยโดนพวกมันผลัดกันใช้เป็นที่ระบายอารมณ์กันคนละหลายๆรอบ จวบจนใกล้สางจึงหมดแรงไปตามๆกัน.....

..............................................


ณ.โรงแรมแห่งหนึ่งในภาคเหนือ

"โกรธแม่หรือหนู ที่แม่ขอมากับหนูด้วย" ปริษาเอ่ยปากถามกนกวรรณ ลูกสาวคนโตของเธอ

กนกวรรณขออนุญาตปริษามาเที่ยวกับอาจารย์ธวัชชัยที่จังหวัดแห่งหนึ่งในภาค เหนือ แต่ปริษาไม่ไว้ใจธวัชชัย ก็เลยขอติดตามมาด้วย โดยอ้างว่าจะมาเยี่ยมเพื่อนเก่า กนกวรรณไม่กล้าขัดใจแม่ ดังนั้นแม้จะไม่ค่อยพอใจแต่ก็ยอมให้ปริษามาด้วย ส่วนอาจารย์ธวัชชัยนั้นมีท่าทีเฉยๆไม่ได้ยินดียินร้ายอะไรเมื่อกนกวรรณบอก กับเขาว่าแม่ของเธอจะขอติดมาด้วย

"ไม่หรอกค่ะคุณแม่ อ้อเข้าใจค่ะ" กนกวรรณตอบ

ปริษาสังเกตท่าทีของกนกวรรณก็รู้ว่าหญิงสาวไม่ค่อยพอใจนัก แต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้ เธอยังไม่ได้บอกกนกวรรณให้รู้ว่า เธอเห็นธวัชชัยมีท่าทีสนิทสนมกับกมลวรรณ ซึ่งทำให้ปริษาไม่ไว้ใจเขา เธอเลี้ยงลูกสาวมาอย่างทะนุถนอม เรื่องอะไรที่จะยอมปล่อยให้ลูกสาวของเธอโดนเขาหลอก แต่ปริษานั้นไม่ใช่คนที่จะกล่าวหาใครโดยไม่มีเหตุผล เธอต้องสอบถามเรื่องนี้กับธวัชชัยให้รู้เรื่อง เขารักลูกสาวคนไหนของเธอแน่ๆ? ทำไมทำเหมือนกับจะจีบทั้งสองคน? ถ้าเขาไม่มีเหตุผลที่ดีมาอธิบาย เธอจะบังคับให้ลูกสาวทั้งสองคนเลิกคบกับเขา

"แม่ขอให้อาจารย์ไปส่งแม่ที่บ้านเพื่อน หนูคงไม่ว่าใช่มั้ย" ปริษาถาม
"ไม่เป็นไรค่ะคุณแม่ เดี๋ยวอ้อก็ว่าจะไปเดินเที่ยวแถวๆนี้นิดหน่อย กลับมาก็คงพอดีกัน"
ปริษาลูบคลำเรือนผมของหญิงสาวพูดเสียงนุ่มนวล
"หนูเป็นเด็กดีอ้อ.... แต่แม่ก็รู้ว่าหนูคิดอะไร วางใจเถอะเมื่อกลับมาแล้วแม่จะอธิบายให้หนูฟังทุกอย่างว่าทำไมแม่จึงต้องมา กับหนูด้วย ยังไงก็ตาม ขอให้หนูรู้ว่าแม่รักหนูเสมอและจะไม่ยอมให้หนูต้องเสียใจเพราะใครอย่างแน่ นอน"
กนกวรรณงงกับคำพูดไม่มีต้นไม่มีปลายของปริษา แต่เธอก็เพียงแต่รับฟังอย่างเงียบๆ

ปริษาอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยก็ลงมาที่ล็อบบี้ ธวัชชัยรอเธออยู่แล้ว เขาส่งยิ้มให้ก่อนที่จะพาปริษาไปที่รถ

ธวัชชัยขับรถตรงออกไปตามถนนที่ทอดยาวออกจากตัวเมือง มุ่งไปทางทิศตะวันตกตามทางที่ปริษาบอก เมื่อขับไปได้สักพัก เขาก็เอ่ยปากถาม
"ทางไหนครับคุณน้า"
ปริษาตอบว่า
"ช่วยหยุดรถก่อนเถอะค่ะ อาจารย์"
ธวัชชัยหันมามองหน้าเธอด้วยความสงสัย แต่ก็ทำตามคำสั่งเธอ รถชะลอตัวช้าๆก่อนที่จะหยุดนิ่ง ธวัชชัยหันไปถาม
"มีอะไรหรือครับคุณน้า"
"น้าบอกตามตรงว่าน้าไม่มีเพื่อนอยู่ที่นี่หรอกค่ะ... แต่น้าอยากจะคุยอะไรบางอย่างกับอาจารย์..."
ธวัชชัยยิ้ม ก่อนที่จะเอ่ยตอบ
"ผมรู้ว่าคุณน้าจะถามอะไร แต่จอดคุยริมทางหลวงอย่างนี้ไม่ดีแน่ เดี๋ยวโดนรถอื่นชน เราไปหาที่เงียบๆคุยกันดีกว่า ผมรู้จักน้ำตกแถวนี้ ผมจะพาคุณน้าไปเที่ยวด้วยเลย"
ปริษาอยากจะร้องห้าม แต่แล้วก็เปลี่ยนใจ
"ไปคุยกันเงียบๆก็ดีเหมือนกัน"เธอคิด

ปริษามัวแต่เป็นห่วงเรื่องลูกสาว ไม่ทันคิดว่าอาจารย์หนุ่มนั้นอยากเย็ดเธอยิ่งกว่าลูกสาวไม่รู้กี่เท่า ยิ่งอยู่กันตามลำพัง ได้เห็นทรวงอกขนาดใหญ่ที่ดันเสื้อจนอูมล้นเป็นลูกกลมๆทั้งสองเต้ายิ่งทำให้ เขาปั่นป่วนรัญจวนใจมากยิ่งขึ้น มันดูเต็มไม้เต็มมือน่าดูดน่าขยำให้สะใจเสียเหลือเกิน

ธวัชชัยแอบชำเลืองมองขาขาวๆของปริษาที่อยู่นอกกระโปรงลายดอกบางเบา ท่อนเอ็นของเขาแทบจะลุกผงาดขึ้นมาทันที.....

อันที่จริงธวัชชัยไม่ใช่คนที่จะชอบข่มขืนผู้หญิง กับกมลวรรณเมื่อเธอมีทีท่าลังเลเขายังยอมปล่อยเธอแต่โดยดี.... แต่กับปริษาแล้วไม่เหมือนกัน เขารู้ดีว่าผู้หญิงท่าทางไว้ตัว แบบนี้ไม่มีทางที่เขาจะจีบได้ เขาสังเกตออกว่าปริษาเป็นคนที่เรียกได้ว่าหัวโบราณและรักมั่นอยู่กับสามีของ เธอ ทางเดียวที่เขาจะได้ปริษามาครองก็คือต้องข่มขืนเธอเท่านั้น และเขาก็พร้อมที่จะทำอย่างนั้นแล้ว...

กลิ่นน้ำหอมที่ระเหยออกมาจากตัวปริษาหอมกรุ่นไปทั้งรถ... ท่าทางอันงามสง่า พูดจาไพเราะ อาจารย์อย่างนั้นอาจารย์อย่างนี้ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกเงี่ยนอย่างบอกไม่ถูก ปริษาที่น่าสงสารมัวแต่คิดปกป้องลูกสาวไม่รู้เลยว่าเสน่ห์ของตัวเองรุนแรง กว่าลูกสาวหลายเท่านัก และเธอกำลังจะเป็นเหยื่ออันโอชะ เพราะชายหนุ่มวางแผนที่จะเผด็จศึกเธอไว้เรียบร้อยแล้ว....

..............................................

หลง #13

ธวัชชัยขับตรงไปสักครู่ก็เลี้ยวเข้าถนนลูกรัง เขาตีวงโค้งไปตามเส้นทางสายเก่าที่ไม่มีใครนิยมใช้ รถวิ่งขโยกขเยกเข้าไปตามทางขรุขระ ปริษาเริ่มเหลียวมองสองข้างทางอย่างตื่นๆ นี่เป็นครั้งแรกที่เธอมาที่นี่ พอรถวิ่งไปสักระยะก็ได้ยินเสียงน้ำตกดังแว่วมา ธวัชชัยจอดรถที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ แล้วหันมายิ้มให้หญิงสาว
"ถึงแล้วครับ คุณน้าได้ยินเสียงน้ำตกมั้ย"
ปริษาพยักหน้า มองออกไปทางนอกหน้าต่างรถ เห็นดอกไม้หลากสีชูช่อไสว ขึ้นเกลื่อนกลาดอย่างงดงามน่าดู รอบๆตัวมีแต่ความเงียบสงบ นอกจากเสียงน้ำตกกับเสียงนกร้องแล้วก็เกือบจะไม่ได้ยินเสียงอื่นใดเลย

ธวัชชัยเปิดประตูรถ เขาเดินไปเปิดกระโปรงด้านหลัง ดึงเสื่อฝืนใหญ่ออกมา ปริษามองดูเขาด้วยสายตาเฉยเมย วินาทีนั้นเธอคิดว่าน่าจะคุยกับเขาที่โรงแรมมากกว่า แต่ก็อีกนั่นแหละถ้าอยู่โรงแรมเธอก็คงไม่มีโอกาสคุยกับเขาตามลำพัง
"อ้าว ลงมาซิครับคุณน้า เดินไปดูน้ำตกกันทางโน้น"

ปริษาอึกอักอยากจะปฏิเสธ แต่เมื่อนึกว่าไหนๆก็มาถึงที่นี่แล้ว รีบๆคุยให้จบก็จะได้ชวนเขากลับ ดังนั้นหญิงสาวจึงเปิดประตูรถแล้วก้าวออกไป
"เดี๋ยวเราไปนั่งตรงชะง่อนผาโน่นดีกว่าครับ มองเห็นน้ำตกถนัดดี"
"แต่น้าว่า เราคุยกันตรงนี้ก็ได้นะคะ จะได้รีบกลับกัน เดี๋ยวหนูอ้อจะคอยนาน"
ชายหนุ่มทำหน้าพิกล
"อ้าว ทำไมล่ะครับ เราอุตส่าห์มาถึงที่นี่แล้ว ไม่ไปดูน้ำตกก็น่าเสียดาย"
ปริษาหลบตาเขา
"น้าปวดหัวพอดีเลยค่ะ เมื่อกี้นี้เอง"
แววตาของธวัชชัยวาวโรจน์ ริมฝีปากของเขาเม้มเข้าหากันแน่น
"เถอะครับ ไปนั่งคุยบนนั้นดีกว่า บางทีละอองเย็นๆจากน้ำตกจะช่วยให้คุณน้าดีขึ้นบ้าง ถ้าไงเดี๋ยวค่อยกลับ เดินตามผมมาทางนี้เถอะ"

โดยไม่ฟังเสียงปริษา เขาปีนขึ้นไปก่อนด้วยท่าทางคล่องแคล่ว เดินตามทางเล็กๆผ่านกอหญ้าที่รกทึบ พอพ้นแนวหญ้า คนทั้งสองก็ขึ้นมาบนลานหินที่ร่มรื่น มองลงไปเห็นน้ำตกทอดตัวขาวโพลนเป็นสายลงจากหน้าผา
ธวัชชัยปูเสื่อแล้วเชื้อเชิญปริษานั่ง คนทั้งสองจับจ้องดูสายน้ำที่พรั่งพรูหลั่งไหลกระทบแก่งหินข้างล่างโดยไม่พูดไม่จากันเลย
"เอ..ทำไมน้ำตกนี้ไม่มีคนเลยล่ะคะอาจารย์"
ธวัชชัยชี้ไปข้างล่าง
"ถ้าคุณน้าอยากดูคนต้องเดินไปชะโงกดูตรงนั้นครับ ส่วนมากเขาเล่นน้ำตกชั้นล่างกัน ที่นี่มันเกือบจะชั้นสูงสุดแล้ว ไม่ค่อยมีใครขึ้นมากันหรอกเพราะทางไม่ดี"
ปริษามองหน้าเขา
"ทำไมอาจารย์พาน้ามาที่นี่ล่ะคะ" ปริษามองหน้าเขาด้วยความกังวล
"ก็คุณน้าอยากจะคุยเงียบๆไม่ใช่หรือ ผมว่าเราอยู่กันตามลำพังอย่างนี้เข้าทีกว่าไปรวมอยู่กับคนข้างล่างเป็นไหนๆ...จริงมั้ย"
ปริษาหน้าพยักหน้า
"ค่ะ..อาจารย์...เอ้อ...คือเรื่องที่น้าอยากจะถามก็คือ...อืมมม...น้าจะถามยังไงดี..."
ปริษาเอ่ยตะกุกตะกัก อยากจะถามตรงๆก็เกรงว่าจะเสียมารยาท
ชายหนุ่มเห็นทีท่ากระดากกระเดื่องของเธอจึงพูดขึ้นแทน
"คุณน้าคงอยากถามว่า ทำไมผมจึงสนิทสนมกับน้องหวานกับน้องอ้อพร้อมกัน..พูดง่ายๆก็คือคุณน้าคงนึก ระแวงว่าผมจะจีบลูกสาวคุณน้าพร้อมกันทั้งสองคนใช่มั้ยครับ"
ปริษาตกใจคิดไม่ถึงว่าเขาจะพูดออกมาตรงๆ ธวัชชัยเห็นเธอนิ่งไม่ปฎิเสธ ชายหนุ่มก็หัวเราะเบาๆแล้วอธิบายต่อ
"จริงๆแล้ว ผมรู้จักกับน้องหวานก่อนน่ะครับคุณน้า น้องหวานเป็นเพื่อนกับน้องสาวผม ผมรู้จักตั้งแต่สมัยที่เธอเป็นนักเรียน เพราะมาที่บ้านผมบ่อยๆ "
"แล้วอาจารย์คิดยังไงกับหนูหวานล่ะคะ" ปริษาถามตรงๆ เริ่มรู้สึกอึดอัดกับสายตาของเขาที่มักชำเลืองมองช่วงขาของเธอบ่อยๆ
"น้องหวานเป็นเด็กน่ารัก เรียบร้อย ดูซื่อๆ ผมมีความสุขเมื่ออยู่ใกล้เธอ"
"แล้วอาจารย์รักเธอหรือเปล่า"
ธวัชชัยส่ายหน้า
"ผม...ผมบอกไม่ถูกครับคุณน้า"
ปริษาไม่พอใจกับคำตอบของเขา ถามต่อ
"แล้วหนูอ้อล่ะ" น้ำเสียงนั้นเปลี่ยนเป็นแข็งกร้าว มองหน้าเขาด้วยแววตาคาดคั้น
"คุณอ้อทั้งสวย ทั้งเก่ง ผู้ชายคนไหนได้เธอมาเป็นภรรยาก็โชคดี"
"เอ๊ะ อาจารย์พูดยังไงกันนี่... น้าฟังแล้วไม่เข้าใจ ตกลง อาจารย์ชอบคนไหนกันแน่ หรือจะหลอกจีบลูกสาวน้าเล่นๆ"
ธวัชชัยถอนหายใจ
"ก่อนหน้านี้ ผมก็คิดวนไปวนมาอยู่หลายครั้ง แต่ผมตัดสินใจไม่ได้ซักที ทั้งสองคนมีดีกันไปคนละอย่าง และผมก็ไม่อยากให้คนใดคนหนึ่งต้องเสียใจ ...แต่ตอนนี้ผมตัดสินใจได้แล้ว"
"ยังไง" ปริษาถาม รู้สึกเดือดกับคำตอบของเขา
ธวัชชัยมองใบหน้าสวยหวานของปริษา พูดเสียงนุ่มนวล
"คุณน้าครับ ผมดูยังไง คุณน้าก็ไม่ได้แก่พอที่จะเป็นน้าผมได้เลย ผมว่าคุณน้าคงจะมีวัยไล่เลี่ยกับผมเสียมากกว่า ขอผมเรียกคุณน้าว่าพี่ได้มั้ยครับ พี่ปา..."
ปริษาหน้าเสีย นึกเจ็บใจตัวเองที่ไว้ใจเขา สีหน้าเธอไม่สู้ดีนัก หญิงสาวรู้แล้วว่าชายหนุ่มคนนี้เป็นคนกะล่อนหาความจริงใจไม่ได้ เธอตัดสินใจที่จะให้ลูกสาวทั้งสองคนเลิกคบกับเขา ถึงจะต้องบังคับกันก็ต้องทำ
"ไม่ดีมั้งคะอาจารย์ เรียกน้าอย่างเดิมดีกว่า เอาละ...น้าว่าเรากลับกันได้แล้ว"
ธวัชชัยตาเป็นประกาย เขาขยับกายใกล้เธอเข้ามา
"เดี๋ยวซิครับพี่ปา จะรีบกลับทำไม พี่ปายังไม่ได้ฟังคำตอบจากผมเลย"

ปริษาขยับตัวจะผละออกมา แต่นาทีนั้นเองมือแข็งแรงของธวัชชัยก็คว้ามือเธอไว้แน่น เขาขยับกายเข้ามาจนชิด มืออีกข้างเอื้อมมาโน้มไหล่หญิงสาวรั้งเข้าไปหา
ปริษาตกใจร้องโวยวายลั่น
"บ้าจริง...ปล่อยน้านะ อาจารย์"
ธวัชชัยหัวเราะในลำคอ อาจารย์หนุ่มรั้งร่างเธอเข้ามาอีก
"พี่ปา ผมตัดสินใจแล้วครับ คนที่ผมต้องการจริงๆก็คือพี่นั่นเอง ผมรักพี่จริงๆนะครับ พี่ปา"
"ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ อาจารย์... บอกให้ปล่อย...คุณนี่หยาบคายแท้ๆ"
ธวัชชัยไขว่คว้าเธอเป็นพัลวัน
"แบบนี้เขาไม่เรียกว่าหยาบคายหรอกครับพี่ปา เขาเรียกว่ารักต่างหาก พี่ปา...ผมรักพี่...ได้ยินไหม?.... ผมรักพี่"
"รักบ้าบออะไรกัน...ปล่อยมือชั้นเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นชั้นจะร้องให้ลั่นเชียว" หญิงสาวขู่
อาจารย์หนุ่มยังพยายามรั้งร่างของเธอเข้าไปอีกทั้งๆที่ปริษากำลังดิ้นรนอย่างสุดฤทธิ์
"เสียเวลาเปล่าๆครับพี่ปา พี่ร้องจนคอแตกก็ไม่มีใครได้ยิน น้ำตกนั่นมันดังอย่างกับอะไรดี... น่าตามใจผมหน่อยเถอะครับ อย่าดิ้นเลย จะเหน็ดเหนื่อยไปเสียเปล่าๆ"
"บ้า..คุณมันบ้า โธ่ ชั้นไม่คิดเลยว่าคุณจะชั่วชาติไร้ศีลธรรมถึงขนาดนี้ เป็นถึงอาจารย์" หญิงสาวตะโกนด่า น้ำตาร่วงรินลงมาตามพวงแก้ม

ธวัชชัยห้วเราะกระหึ่มในลำคอ เขาไขว่คว้าปริษาอย่างเมามัน มือขวาตะโบมทรวงอก แต่ปริษาเบี่ยงหลบ มือของเขาจึงดึงชายเสื้อของเธอกระชากออกเต็มแรง

คว้ากกกกก

เสียงเสื้อขาดดังลั่น ปริษาอุทานอย่างตกใจ บราที่รัดเต้าทรวงขนาดใหญ่ของเธอปรากฏให้เห็นอย่างชัดเจน ธวัชชัยผวาเข้าไปหา ตาเป็นประกายวาววาม
"พี่ปา โอ้โฮ ใหญ่อย่างที่คิดไว้เลย พี่สวยน่ากินเหลือเกิน"
หน้าของเขายื่นเข้ามาใกล้ ลมหายใจร้อนผะผ่าวเป่ารดที่แก้มของหญิงสาว ปริษาบิดกายสุดแรง ฉับพลันมือข้างซ้ายที่เป็นอิสระของเธอก็ฟาดลงไปเต็มเหนี่ยว
เพี๊ยะ!!!
แก้มของอาจารย์หนุ่มเป็นรอยแดงปื้นใหญ่ขึ้นมาในทันที
"ปริษา...นี่พี่ตบผม พี่กล้าตบนายธวัชชัย" เขาคำรามออกมา
หญิงสาวไม่ตอบ พยายามดิ้นจะให้หลุดจากมือ แต่ทันทีนั้นเองธวัชชัยก็แสดงวิญญาณของความเป็นสัตว์ป่าออกมา เขากดร่างเธอนอนราบลงบนพื้นหญ้า ปริษาร้องด้วยคามเจ็บปวด ร่างกายท่อนล่างของเธอถูกเขาคร่อมกดทับไว้ อาจารย์หนุ่มระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างเหี้ยมเกรียม
"เมื่อพี่ไม่ต้องการที่จะพูดจากันดีๆก็ไม่เป็นไร คนสวย ผมจะเป็นผัวพี่แบบโจรก็ได้ ฮะ ฮะ จะดิ้นไปทำไมครับ เดี๋ยวเจอฤทธิ์เดชน้องชายหัวโตของผมเข้าเดี๋ยวก็ร้องครางไม่หยุด 555555"

ปริษาดิ้นสุดชีวิต แต่ยิ่งดิ้นเธอก็ยิ่งเจ็บมือขวาของเขาที่เอื้อมมาที่ไหล่ของเธอ บราเซียร์ถูกกระชากจนตะขอขาดติดมือเขาออกมา ปทุมถันอันยองใยที่อัดแน่นอยู่ในที่ปกปิด ทะลักหลุดออกมาเด่นชัดกระจ่างตา ปริษาหลับตาตัวสั่นเทิ้มด้วยความขยะแขยง เธอรู้ดีว่าอะไรจะเกิดขึ้นในอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้า ปริษาร้องให้คนช่วย แต่เสียงของเธอดูจะเลือนหายไปกับเสียงน้ำตกที่ดังกึกก้องปัมนาทอยู่ใกล้ๆ เธอรู้สึกว่าลมหายใจอันหื่นกระหายของธวัชชัยกำลังก้มต่ำลงมาทุกที

หลง #14
..............................................
ปริษาดิ้นรนเตะถีบสุดชีวิต ทั้งนี้เพื่อป้องกันไม่ให้ตัวเองถูกข่มเหง ธวัชชัยก็เลยโผขึ้นโถมทับ จับมือจับขาหล่อนไว้ไม่ให้ออกฤทธิ์มากนัก
"ชาติชั่ว" ปริษาโวยวาย ใบหน้าเปี่ยมไปด้วยความโกรธแค้น "คุณทำชั้นในชั้นขาดหมดแล้วเห็นมั้ย"
"โธ่ ก็พี่อยากดิ้นนี้ ที่รัก"
"ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ ชั้นจะลุกขึ้น" ปริษาทำเสียงเกรี้ยวกราด
"ลุกขึ้นทำไมล่ะ พี่ไม่อยากให้ผมไปยุ่งกับลูกสาวทั้งสองของพี่ไม่ใช่รึ ถ้างั้นพี่ก็ต้องยอมเอาตัวเข้าแลกแทน...อย่าดิ้นน่า.."

และโดยไม่ยอมปล่อยให้หญิงสาวได้โต้ตอบกลับ ธวัชชัยก็กำข้อมมือทั้งสองของเธอไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง ขณะเดียวกันก็ฉีกกระชากชั้นในชิ้นล่างส่วนที่เหลือออกให้พ้นทาง ด้วยความที่เมื่อครู่มัวแต่ปลุกปล้ำไม่ให้สาวงามดิ้นรนเป็นอิสระจึงไม่ทัน มองว่าเจ้าอาภรณ์ที่ถูกกระชากขาดคามือมันเผยให้เห็นความงามอะไรบ้าง

แต่ขณะนี้เมื่อกวาดสายตาลงไปยังเป้าหมาย เขาก็ตะลึงจนตาค้าง
ทั้งนี้เพราะอณาจักรความสาวของปริษานั้นมีขนขึ้นดกดำเป็นระเบียบ ทั้งรูปร่างและขนาดอวบอูมอย่างน่าหลงใหลซึ่งสร้างความตื่นเต้นเร้าใจให้กับ เขา จนอดไม่ได้ต้องลดมือลงไปลูบคลำจับต้อง สัมผัสความนุ่มนวลละเอียดอ่อนของผิวเนื้อและปุยขนนั้น

"อูยยย...นุ่มมือจริงๆ พี่ปา"เขาพึมพำอย่างพอใจ

ทันทีที่ถูกมือของเขาจับต้อง ปริษาก็มีอาการดิ้นรนหาทางเป็นอิสระอย่างสุดฤทธิ์อีกครั้ง คราวนี้ธวัชชัยต้องใช้เวลาปลุกปล้ำอยู่นานทีเดียว จนในที่สุดปริษาจึงต้องยอมยุติการต่อสู้ นอนหอบหายใจนิ่งเฉย และอีกชั่วครู่ธวัชชัยก็ต้องประหลาดใจอีกครั้งที่เห็นเนื้อตัวของปริษาไม่ ได้แข็งขืนเหมือนตอนแรก แถมความโกรธยังหายไปจากสีหน้าอีกด้วย

"อาจารย์ทำน้าเจ็บนะ" ปริษาพึมพำเป็นเชิงขอความเห็นใจ

ธวัชชัยไม่แน่ใจว่าเธอจะมาไม้ไหนกันแน่ ดังนั้นจึงคลายมือที่กุมข้อมือทั้งสองของเธอออกเล็กน้อย

แต่แค่นั้นก็นับว่าเพียงพอแล้ว เพราะปริษาซึงรอจังหวะอยู่รีบกระตุกข้อมือหลุดเป็นอิสระ แล้วลดมือวูบลงไปข้างล่างทันที

ความตกตะลึงทำให้ธวัชชัยทำอะไรไม่ถูก โดยเฉพาะเมื่ออุ้งมือข้างนั้นตะครุบหมับเข้าที่สัดส่วนความหนุ่มแน่นของธวัช ชัยอย่างฉับไวและมั่นคง เหมือนจะบอกให้รู้ว่าสิ่งที่กำลังจะได้รับต่อไปนี้ก็คือความนุ่มนวลที่จะมอบ ให้

เมื่อเป็นเช่นนั้น ธวัชชัยจึงขยับลงไปนอนเคียงข้างตามสบายรอคอยสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไป และก็รอเพียงไม่นาน อุ้งมือข้างนั้นก็เริ่มขยับเขยื้อนในทิศทางขึ้นลง หยิบยื่นความเพลิดเพลินให้ธวัชชัยอย่างคาดไม่ถึง

สัญชาตญาณสอนให้อาจารย์หนุ่มรั้งร่างสาวงามเข้ามาสวมกอด ความสุขที่แผ่กระจายไปทั้งเนื้อทั้งตัวทำให้เขาลืมเสียสนิทว่าทำไมปริษาจึง เปลี่ยนปฏิกิริยาท่าทีได้รวดเร็วเช่นนี้

ความสุขที่ว่าก่อตัวขึ้นทีละน้อยๆ เช่นเดียวกับการขยับเขยื้อนอุ้งมือของปริษา ซึ่งโหมจังหวะเร่งเร้าอย่างรวดเร็วจนผิดสังเกต และในที่สุดอาจารย์หนุ่มก็เข้าใจแล้วว่าปริษาคิดอะไรอยู่ในใจ

คุณแม่ยังสาวของกนกวรรณคนนี้กำลังจะสะสางทุกอย่างให้จบสิ้นในเวลาอันรวดเร็ว โดยตัดสินใจใช้วิธีปลดเปลื้องความสุขให้อาจารย์หนุ่มด้วยอุ้งมือ แทนที่จะปล่อยให้เขารุกล้ำของสงวนของเธอ

เมื่อคิดได้ดังนั้นแล้วเขาก็รีบดันเข่าเข้าแทรกตรงหว่างขาของเธอในทันที และก่อนที่ปริษาจะไหวตัวทัน ร่างของเขาก็สอดเข้าไปตรงกลางปลายเท้าคู่นั้น จังหวะเดียวกันก็โถมน้ำหนักขึ้นกดทับร่างอวบอัดนั้นไว้ สัดส่วนความเป็นชายของเขาก็เลยบดเบียดอยู่กับความสาวของหญิงสาว ถูไถไปมา

"โอ" ปริษาอุทาน น้ำตาไหลพรากออกมาในทันที หญิงสาวรู้แล้วว่าตอนนี้การกระทำของเธอถูกชายหนุ่มรู้ทันแล้ว "เดี๋ยวอย่าเพิ่งอาจารย์ เดี๋ยวน้าท้อง ถอยออกก่อนเถอะ"
แต่อาจารย์หนุ่มไม่สนใจ ขยับดันสัดส่วนของเขาดันให้มันลึกเข้าไป พร้อมกับร้องครางออกมาเบาๆด้วยความกระสันรัญจวน ไม่น่าเชื่อว่าร่องหลืบของเธอจะยังฟิตเปรี๊ยะและรัดรึงของเขาไว้แน่นไม่ผิด อะไรกับเด็กสาวๆ

"เอาออกเถอะค่ะอาจารย์ ให้น้าใช้ริมฝีปากมอบความสุขให้อาจารย์ก็ได้" ปริษาวิงวอนเสียงสั่นสะท้าน รู้สึกดวงตาพร่าเลือนด้วยน้ำตา

นับเป็นข้อเสนอที่น้าสนใจอย่างยิ่ง เพราะผู้หญิงหัวโบราณน้อยคนนักที่จะยอมปรนเปรอความสุขให้ผู้ชายด้วยริมฝีปาก เนื่องจากถือเป็นเรื่องสกปรกของผู้หญิงชั้นต่ำ เป็นเรื่องที่น่าขยะแขยงและเป็นการลดค่าตัวเองอย่างไม่น่าให้อภัยที่สุด

แต่ถึงตอนนี้อาจารย์หนุ่มรู้แล้วว่าปริษานั้นร้ายกาจ ถึงจะดูเรียบร้อยไม่ทันคน แต่เอาเข้าจริงก็มีลูกล่อลูกชนไม่น้อย ทางที่ดีก็คือเดินหน้าต่อไป เพราะวิธีการนี้มันก็เหมือนลูกไก่ในกำมือ รีบฉกฉวยเอาไว้ดีกว่า ดังนั้นเขาจึงออกแรงบุกไปข้างหน้าเต็มเหนี่ยว

น่าอัศจรรย์ที่สุด อณาจักรความสาวที่บุกฝ่านั้นมีสภาพอันแคบกะทัดรัดลงไปทุกที แน่นวนว่าปริษาไม่ใช่สาวบริสุทธิ์ ซ้ำยังมีลูกสาวโตแล้วถึงสองคน แต่มันก็ตอดรัดเขาอยู่ตลอดเวลาอย่างน่าทึ่ง โดยเฉพาะเมื่อเจ้าสัดส่วนของเขามันพองโตจนเต็มที่แบบนี้

"โอ๊ยย...ปล่อยนะ" สาวสวยกรีดร้องด้วยความตกตะลึง "ปล่อยชั้นนะไอ้อาจารย์ชั่ว...ถ้าสามีชั้นรู้เข้า รับรองแกตายแน่"

ต่อจากนั้นทั้งเสียงสบถ เสียงก่นด่า เสียงโวยวายก็พรั่งพรูมาจากริมฝีปากคู่บางของเธอ ไม่น่าเชื่อว่าสาวที่ดูสุภาพเป็นผู้ดีอย่างปริษาจะเอ่ยคำพูดเหล่านั้นได้ ซึ่งมันก็สร้างความเร้าใจให้กับเขามากขึ้นเป็นทวีคูณ อาจารย์หนุ่มยังคงชักนำความหนุ่มแน่นเดินทางรุดหน้าถอยหลังโดยไม่ฟังเสียง รสขาติเส้นทางอันคับแคบของปริษา ตลอดจนคำดุด่าของเธอสร้างความตื่นเต้นให้อาจารย์หนุ่มอย่างเหลือคณา

มันคล้ายกับการข่มขืนผู้หญิง การหาความสุขกับผู้หญิงในขณะที่หล่อนพยายามต่อต้านทุกวิถีทาง คือสี่งที่อาจารย์หนุ่มไม่เคยรู้จักมาก่อน

จวบจนความสุขเอ่อล้นขึ้นมาจนถึงจุดสูงสุดของขอบทำนบ เขาจึงยุติการเขยื้อนขยับชั่วคราว และเมื่อมันเหือดหายไปบ้างจึงเริ่มโหมจังหวะใหม่ ช่วงแรกจะเปลี่ยนทำนองให้เชื่องช้าเนิบนาบถอนกลับจนสุดตัว ก่อนจะรุกใหม่เต็มเหยียด

ระหว่างนั้นคำสบถก่นด้ายับมีให้ได้ยินไม่ขาดสาย แต่ถึงช่วงนั้นอาจารย์หนุ่มก็สังเกตว่า แม้ปากของปริษาจะก่นด่า แต่หญิงสาวกลับยกสะโพกขึ้นโต้ตอบการกระแทกของอาจารย์หนุ่มอย่างไม่รู้ตัว

ช่วงเวลาไม่นาน จังหวะการเคลื่อนไหวระหว่างทั้งคู่ก็สอดประสานเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ธวัชชัยรู้ว่าสถานการณ์มันเลยเถิดไปถึงขนาดกู่ไม่กลับแล้ว จึงได้แต่ตะกุกตะกักว่า
"ผมไม่สนใจ ถ้าต้องตายเพื่อพี่ปา ผมก็ยอม...เร็วเข้า..."

ท่อนเอ็นของอาจารย์หนุ่มเดินทางบุกเบิกเสียดสีผนังเข้าไปข้างหน้า ปริษากลั้นใจนิ่ง และพอเขาถอนกลับ ปริษาก็อ้าปากหอบหายใจ ขณะเดียวกันบั้นท้ายก็ยกขึ้นตอบโต้การรุกไล่ของเขาตลอดเวลา

อาจารย์หนุ่มส่งยิ้มให้ ปริษาก็จ้องสบตาด้วยความโกรธแว่บหนึ่ง แต่เพียงแวบเดียวเท่านั้น เพราะสถานการณ์เช่นนี้อยู่เหนือความควบคุมของหญิงสาวไปแล้ว

"อืมมมม...อูววววว....."

เสียงครวญครางเริ่มดังเล็ดลอดจากริมฝีปากของหญิงสาว สะโพกผายส่ายคลอนอย่างไม่อาจระงับยั้ง ธวัชชัยโหมจังหวะรุกไล่อย่างดุเดือด ขณะเดียวกันก็ปล่อยมือของปริษาให้เป็นอิสระ ซึ่งปริษาก็กระหวัดขึ้นรัดรอบคออาจารย์หนุ่มอย่างลืมตัว

ในที่สุด อาจารย์หนุ่มก็พิชิต สาวแสนงามอย่างปริษาได้สำเร็จ

อีกชั่วครู่ต่อมา ท่ามกลางบรรยากาศที่แสนจะปั่นป่วนรัญจวนใจ ความสุขก็กระจายไปทั่วร่างสั่นระริกของหญิงสาว เช่นเดียวกับอาจารย์ธวัชชัยซึ่งฉวยโอกาสนั้นปลดปล่อยหยาดแห่งความสุขตัวเอง ให้กระเซ็นไปบ้าง

จวบจนคลื่นแห่งความสุขสุดยอดระลอกสุดท้ายโถมทับเข้ามา จวบจนร่างงามนอนอย่างอ่อนระทวยหงายเหยียดยาวบนเตียง ยกท่อนแขนข้างหนึ่งขึ้นปิดป้องใบหน้า ริมฝีปากแดงเรื่อซึ่งเมื่อครู่ก่นอ่าอาจารย์หนุ่มจนยับเยิน บัดนี้กลับปิดเงียบ นอนร้องไห้สะอึกสะอื้น... อาจารย์หนุ่มจึงลุกขึ้นแต่งเนื้อแต่งตัว
..........................................

หลง #15


เมื่อชาคริตอ่านจดหมายจากทางบ้านจบ เขาก็อดยิ้มไม่ได้ เขาอ่านซ้ำแล้วซ้ำอีกก่อนจะพับและสอดใส่ลงในกระเป๋ากางเกงเตือนตัวเองว่า ต้องกลับไปบ้านในครั้งนี้ เขายกมือขึ้นเสยผม

แป๊น แป๊น ...

เสียงแตรรถดังกังวานขึ้นทางเบื้องซ้ายมือ ปลุกให้เขาตื่นขึ้นจากภวังค์เข้าสู่สภาวะปัจจุบัน รถสปอร์ตคันหนึ่งเทียบเข้ามาใกล้ แพมลูกพี่ลูกน้องของเขาอยู่เบื้องหลังพวงมาลัย อยู่ในชุดเทนนิสสีขาว มีผ้าคาดสีขาวทาบอยู่กับเรือนผม เสริมใบหน้ารูปใข่ให้ดูเด่นสะดุดตาขึ้น เลือดร้อนๆ ฉีดซ่านไปทั่วเรือนกาย ขณะที่ชาคริตเดินตรงเข้ามาหา
"กระโดดขึ้นมาเลย" เธอบอกพร้อมกับรอยยิ้มที่กระจายอยู่ทั่วใบหน้า

ชาคริตเลื่อนตัวเข้ามประตูเข้าไปนั่งเคียงข้างเธอในรถคันนั้นด้วยท่าทางของ นักกรีฑา และแล้ว รถสปอร์ทก็เคลื่อนออกจากแนวทางโค้งเข้าสู่แนวถนนในบริเวณมหาวิทยาลัย ชาคริตพินิจเสี้ยวหน้าด้านข้างอันสมบูรณ์แบบของเธอ อย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน
"รู้สึกกำลังใจลอยเชียวนะ ตอนที่พี่ขับรถเข้าไปใกล้น่ะ" คำพูดของแพมเหมือนจะเหน็บแนมกับการที่เขาไม่ได้สังเกตเห็นเธอมาก่อน จนเมื่อเธอกดแตรเรียกขึ้น
"คือผมกำลังคิดอยู่ว่าสมควรจะตัดผมได้แล้วหรือยังเท่านั้นละ"
แพมปรายตามองดูเรือนผมสีดำของเขาซึ่งบัดนี้ลูกสายลมเป่าจนออกจะยุ่งเหยิง
"เอ๊ะ แต่พี่ว่ายาวขนาดนี้มันก็เข้าท่าดีนี่"
ชาคริตกำลังหมกมุ่นอยู่กับความสั้นของขอบกางเกง และท่อนขาที่เพรียวงามของเธออยู่
"วันนี้มีนัดเล่นเทนนิสหรือ" ชาคริตลองเดา ขณะเดียวกันก็สังเกตเห็นความสดชื่นในเรือนกายเธออยู่
"เป้กับพี่จะลงเล่นคู่ชายหญิงตอน 4 โมงเย็น" แพมตอบความเป็นตัวเองแฝงอยู่ในน้ำเสียง "แล้วโจ้ล่ะ จะไปไหน ห้องสมุดหรือว่าจะกลับบ้าน"
"ห้องสมุดครับ" ชาคริตขยับสมุดบันทึกที่วางอยู่บนตัก สายตาเพ่งมองไปข้างหน้ามิได้แสดงปฏิกิริยากับการยอมรับว่า แพมมีนัดเล่นเทนนิสแล้ว...กับผู้ชายคนอื่น
"ดีเลย....พี่กำลังจะไปยืมหนังสืออยู่พอดี" แพมเอ่ยเบาๆ ก่อนจะถามต่อ "รถไปไหน"
"เช็คสี่หมื่นกิโลอยู่ครับ" เขาตอบเรียบๆ

ชาคริตแอบหลงรักลูกพี่ลูกน้องแสนสวยคนนี้มานานแล้ว แต่ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขาไม่ได้เป็นไปในแบบที่เขาคิด ตั้งแต่ที่ชาคริตเริ่มรู้จักความรัก เขาก็เห็นพี่แพมมีแฟนมาแล้วหลายๆคน เธอนัดพบกับผู้ชายไปเรื่อยๆ เปลี่ยนคู่ควงไม่ซ้ำหน้ากัน จนกระทั่งเธอก้าวเข้ามหาวิทยาลัย ก็ยิ่งมีชื่อเสียงขจรขจายมากขึ้น การนัดหมายกับเธอก็คือรางวัลอันยิ่งใหญ่สำหรับพวกผู้ชายที่จะโอ้อวดกันมาก ขึ้น ชาคริตได้แต่ถอนตัวดูอยู่ห่างๆ เพราะนับคู่ต่อสู้ที่เขาเผชิญหน้าไม่หวาดไม่ไหว บางคนผ่านมาแล้วก็ผ่านไปเลย ซึ่งเป็นประเภทที่มีจุดหมายแอบแฝงในตัวสาวงาม ต่อเมื่อเธอหันมาคบกับอาจารย์ธวัชชัย ก็ทำให้พวกเด็กนักศึกษาต้องถอนตัวออกไป ชาคริตสังเกตเห็นแพมดูจะมีความรักจริงจังมากขึ้น จวบจนกระทั่งมาเกิดเรื่องตบตีขึ้น ทำให้เขาแอบมีความหวังเล็กๆว่าจะกลับมาทีให้สาวสวยคนนี้มาไยดีด้วย

รถจอดลงที่มุมที่ว่างอยู่ใต้ต้นไม้ด้านหลังห้องสมุดมหาวิทยาลัยซึ่งขณะนี้ ว่างเปล่าปราศจากผู้คน และแทนที่ชาคริตจะเอื้อมไปเปิดประตูรถ ชาคริตก็หันมาหาทางนักศึกษาสาวรุ่นพี่อีกครั้ง
"ผมรู้ข่าวเรื่องพี่แพมกับน้องแนนแล้ว ผมเสียใจด้วย"
แพมหันมามองหน้าเขา หน้าแดงนิดๆเมื่อคิดว่าเขาคงจะนึกภาพเธอเปลื้องผ้าตบกับสาวแนน
"อ้อ เรื่องนั้นหรือ อย่าไปพูดถึงเลยพี่ลืมไปหมดแล้ว... ลงรถเถอะ" สาวสวยเอ่ย
"อย่าเพิ่งครับ ผมยังอยากจะคุยกับพี่"
แพมทำหน้าสงสัย
"มีอะไรหรือ"
"เรื่องของอาจารย์ธวัชชัยน่ะ ผมรู้ว่าพี่แพมคงจะเสียใจมาก"
เมื่อเห็นเธอนิ่งเงียบเขาจึงเอ่ยต่อ
"อาจารย์ธวัชชัยไม่ควรทำกับพี่อย่างนี้ ผมโกรธแทนพี่จริงๆ.."
"ขอบใจนะโจ้ แต่เธอไม่ต้องมาเสียใจแทนพี่หรอก บอกตามตรงว่าตอนแรกพี่ก็เสียใจมากที่อาจารย์ธวัชชัยไม่ได้เป็นอย่างที่พิ่ คิด แต่ตอนนี้พี่รู้แล้ว และพี่ก็ตัดสินแล้วด้วย" หญิงสาวตอบ
"ตัดสินใจอะไรหรือครับ" ชาคริตถามด้วยความแปลกใจ เขาจ้องมองดวงตาของแพมเพื่อค้นหาความในใจที่แท้จริงของสาวสวย แต่ก็ไม่พบวี่แววแห่งความเสียใจ
"พี่ก็สนุกสนานกับชีวิตไปเรื่อยๆน่ะซิ" มันเป็นคำตอบที่เธอใช้มาอย่างชาชิน
ชาคริตหัวเราะเจื่อนๆ ตอนแรกเขาคาดว่าเธอคงจะเสียใจอย่างมากมายแต่ผิดถนัด สาวแพมดูจะเป็นผู้หญิงที่แกร่งและมั่นใจในตัวเองมากกว่าที่เขาคิด
"พี่ไม่ได้รักอาจารย์ธวัชชัยหรือ" เขาอดไม่ได้ที่จะต้องถาม
"เคยรัก" เธอตอบแล้วเปล่งเสียงหัวเราะสดใสกังวานราวกับเสียงดนตรี "แต่เมื่อเขาไม่ซื่อตรงต่อพี่ก็จบเกมส์ พี่อาจจะเสียใจบ้าง แต่จะให้จมอยู่ในความทุกข์สามวันห้าวันละก็คงไม่ใช่พี่แน่ๆ"
แพมตอบพลางเปิดประตูรถก้าวลงมา ชาคริตรีบลงจากรถแล้วเดินเข้าไปหาเธอ
"ไปห้องสมุดกันดีกว่า อย่าเสียเวลาคุยเรื่องไร้สาระนี้เลย" สาวสวยเอ่ย

แต่เมื่อเธอทำท่าจะหันเดินจากไป อ้อมแขนของชาคริตก็ตระหวัดร่างบางๆของแพมเข้ามาแนบตัว ประทับริมฝีปากลงด้วยจุมพิตอันหนักหน่วง หญิงสาวเอนหน้าหลบทำให้ลำตัวและสะโพกแนบเข้าหาท่อนขาส่วนกลางของเขา

แรงแห่งความใคร่ที่ถูกเก็บกดมานานทำให้ชาคริตไม่แยแสกับแรงผลักของฝ่ามือ เล็กๆคู่นั้น มีแต่ความละมุนละไมจากเนินทรวงกลมกลึงที่ถูกรั้งเข้ามาหาแผ่นอกของเขา ซึ่งสร้างความตื่นเต้นให้อย่างล้นเหลือ ความหวานปานน้ำผึ้งจากริมฝีปากของแพมทำให้เขาไม่อาจตัดใจถอนจากริมฝีปากของ เธอได้

ชาคริตรู้ว่าเขากำลังล่วงเกินลูกพี่ลูกน้องคนสวยมากเกินกว่าที่หญิงสาวจะ ตั้งตัวได้ แต่เขามั่นใจว่ารสจูบของเขาจะทำให้สาวสวยปรารถนาในสิ่งเดียวกันกับเขาได้ ในที่สุดอุ้งมือของเขาก็แระชับเกาะกุมอยู่ที่แก้มก้นของนักศึกษาสาว ทรวงอกอวบหยุ่นของเธอแนบอยู่กับแผงอกของเขา เน้นริมฝีปากอยู่กับติ่งหู และซอนไซร้อยู่กับความละมุนของช่วงลำคอ ขณะเดียวกันก็รู้สึกถึงเสียงทักท้วงของเธออยู่ในลำคอ

ฝ่ามือของเธอยกขึ้นปิดปากเพื่อผลักใบหน้าที่โน้มลงจุมพิตให้ห่างออกไป ชาคริตเอื้อมมือขึ้นปลดลงอย่างหงุดหงิด แพมแหงนหน้าจ้องมองดูญาติผู้น้องของเธออย่างเดือดดาล แววตาของเธอคมเข้มและแฝงแววเด็ดเดี่ยวอย่างแปลกประหลาด
"พี่เห็นแก่ที่เธอเป็นญาติผู้น้องจะไม่เอาเรื่อง แต่เธอต้องเลิกทำในสิ่งที่กำลังจะทำอยู่นี่ก่อนที่จะถลำไปไกลกว่านี้" สาวสวยพูดด้วยน้ำเสียงที่เฉียบขาด
"พี่แพม" เขาร้องด้วยน้ำเสียงแหบพร่า "ผมรักพี่นะ"
แต่แพมไม่ยอมใจอ่อนด้วย
"พี่ไม่ได้ให้เธอติดรถมา เพื่อจะให้ตัวเองถูกข่มขืนแน่" ฝ่ามือของเธอยันอกเขาไว้ สกัดกั้นไม่ให้เข้าใกล้

ชาคริตผงะ สติกลับมาอยู่กับตัว แพมทำให้เขามีความรู้สึกเหมือนกับเป็นสัตว์ที่ร่านราคะ พร้อมที่จะบดขยี้เธอด้วยสันดานดิบ เขาโกรธตัวเองที่ยอมให้อารมณ์เช่นนั้นเข้าครอบงำจิตใจ
"ผมขอโทษ" เขาปล่อยมือจากเธอ ยกขึ้นลูบต้นคอ "พี่พูดถูก ผมไม่มีสิทธิ์ที่จะทำอย่างนี้เลย"
"โจ้" เธอเอื้อมมือมาแตะแขนเบาๆ ความอ่อนโยนในน้ำเสียง กลิ่นกรุ่นจากเรือนผมเกือบจะทำให้เขาครางออกมาดังๆ
"พี่ไม่ได้โกรธโจ้หรอกนะ ถ้าพูดกันจริงๆละก็" แววขำขันเจืออยู่ในน้ำเสียง "พี่เพียงแต่อาจจะเสียใจเท่านั้น พี่รู้ว่าผู้ชายทุกคนเป็นยังไงเมื่ออยู่ใกล้ๆพี่ มันไม่ใช่ความผิดของโจ้หรอก"
คำพูดของเธอยิ่งทำให้เขานึกด่าตัวเองอยู่ในใจ เมื่อเบือนหน้ากลับมามองเธอ ชาคริตก็อดที่จะหวั่นไหวกับความงามอันเหลือเชื่อของแพมไม่ได้ ความถวิลหาอาวรณ์ที่ซ่อนอยู่แผ่ซ่านไปทั่วเรือนกาย ยามนี้เป็นความรู้สึกสแยงใจโดยแท้
"ไปกันเถอะ" เธอหันมาพยักเพยิดบอกเขา
"พี่แพมไปก่อนเถอะครับ ผมขออยู่คนเดียวครู่หนึ่ง"
"งั้นก็ได้ อย่าคิดมากล่ะ พี่ไม่ได้ตั้งใจจะว่าเธอแรงไป"
แพมส่งยี้มให้ก่อนจะหันหลังเดิน ฉับ ฉับ ออกไป


..............................................



"ถึงกับตาค้างเลยหรือเพื่อน"
ชาคริตสะดุ้ง เมื่อมีมือมาตบบ่าของเขา
"อ้าว ไอ้จิ" เขาอุทานเมื่อเห็นว่าคนตบบ่าเขาเป็นใคร
"เธอสวยสุดยอดเลยใช่ไหม" จิรพนธ์ถาม
"พี่แพมเป็นผู้หญิงที่สมบูรณ์แบบที่สุด" เขาตอบเบาๆ
"ขนาดนั้นเลยหรือวะ แล้วทำไมอาจารย์ธวัชชัยถึงปล่อยให้หลุดมือได้เล่า"
ชาคริตรู้สึกไม่ชอบในน้ำเสียงของเพื่อน จึงหันหลังทำท่าจะเดินหนีไป แต่จิรพนธ์รีบเดินตามไปข้างๆ
"มึงอยากได้พี่แพมมั้ยล่ะ กูช่วยได้"
ชาคริตหยุด
จิรพนธ์หัวเราะเบาๆ กล่าวต่อ
"กูช่วยให้มึงฟันพี่แพมได้ มึงอยากได้มั้ย"
"ยังไง"
"เอาเถอะ แล้วกูจะบอกให้ ไปคุยกันในโรงอาหารดีกว่า กูหิวแล้ว"
จิรพนธ์พูด
ชาคริตนิ่งไปสักพักก็พยักหน้า แล้วสองหนุ่มก็พากันเดินไปทางโรงอาหาร

..............................................

หลง #16 แผนกำราบดาวมหาลัย 2

ในช่วงบ่าย หลังจากน้องแนนเรียนเสร็จก็ก้าวออกมาจากห้อง ขณะเดินลงมาที่หน้าอาคารเรียน จิรพนธ์ก็เข้าไปขวางหน้าเธอไว้ น้องแนนสะดุ้งนิดๆ ขณะที่จิรพนธ์พาเธอเข้าไปในเวิ้งสำหรับนั่งเล่นเล็กๆ ใต้ราวบันได

"พี่จิ พาแนนมาตรงนี้ทำไมคะ" เธอถามเขาอย่างหวาดๆ
"พี่อยากจะคุยกับน้อแนนสัก 5 นาที โดยไม่ต้องมีใครเข้ามาขัดจังหวะน่ะซิ" เขาตอบยิ้มๆ จ้องมองเธอ ความน่ารักของน้องแนนปลุกเร้าอารมณ์ปรารถนาของเขาขึ้นมานิดๆ
"อย่าบอกนะคะ ว่าจะชวนแนนไปปาร์ตี้อีก แนนไม่เอาแล้วนะพี่จิ" หญิงสาวตอบอย่างหวาดระแวง นึกถึงเหตุการณ์วันนั้นแล้วยังเสียวสยองไม่หาย
"พี่มีอะไรจะให้น้องแนนช่วยหน่อย"
"อะไรคะ"
"นั่งลงก่อนซิ"

ม้ายาวที่นั่งออกจะแข็งเกินกว่าจะนั่งให้สบายได้ แต่มันก็เป็นที่เดียวที่มีอยู่ น้องแนนนั่งอยู่ตรงมุมของมันหันหน้ามาเผชิญกับเขา ซึ่งลักษณะการนั่งเช่นนี้ทำให้จิรพนธ์ไม่อาจเข้าใกล้ตัวได้ มีแต่หัวเข่าเท่านั้นที่ชนกันยามที่จิรพนธ์เอนร่างเข้าไปหา

"เกี่ยวกับพี่แพมน่ะ ถ้าน้องแนนช่วยพี่นะ พี่จะให้รางวัลน้องแนนอย่างงามเลย สนใจมั้ย"
น้องแนนตาลุกวาว แต่ยังคงถามเขาด้วยความสงสัย
"แนนจะช่วยอะไรพี่จิได้คะ พี่จิก็รู้ว่าพี่แพมกับแนนน่ะมีเรื่องกัน จะเข้าหน้ายังไม่ติดเลย"
"พี่มีแผนละกัน ขอเพียงน้องแนนโอเคละก็ไม่ยาก ตกลงใช่มั้ยล่ะ"
น้องแนนยังอ้ำอึ้งอยู่ หญิงสาวไม่ค่อยจะไว้ใจเขานัก ทำให้จิรพนธ์ต้องเกลี้ยกล่อมต่อ
"คิดดูซิ น้องแนนจะได้แก้แค้นพี่แพมให้สะใจ แถมยังได้ตังด้วย ว่าไงล่ะ"
"พี่จิพอจะบอกแนนก่อนได้มั้ยคะว่าจะให้แนนช่วยอะไร"

จิรพนธ์เอื้อมมือไปทาบอยู่กับที่นั่งใกล้สะโพกของนักศึกษาสาว แสงไฟส่องประกายต้องอยู่บนเรือนผมดำขลับ แทบจะอดใจไม่ไหวที่จะประทับจูบไปบนริมฝีปากสีแดงสดมันเลื่อมราวจะเชิญชวนเขา อยู่ตลอดเวลา

"คือ...เอ้อ...พี่พูดตามตรงเลยละกัน...พวกพี่ๆอยากจะฟันพี่แพมน่ะ เลยอยากขอให้น้องแนนช่วย... น้องแนนอยากแก้แค้นพี่แพมไม่ใช่หรือ นี่เป็นโอกาสดีแล้ว"
"พี่จิ" น้องแนนอุทาน "พี่จิก็รู้ว่าแนนถูกคาดโทษไว้ ถ้ามีเรื่องอีกคราวนี้แนนถูกไล่ออกแน่ แถมดีไม่ดีจะติดคุกอีก ไม่เอาดีกว่า"
"เฮ้ย..! พี่จะให้น้องแนนเดือดร้อนได้ไง รับรองว่าพี่มีวิธีจัดการน่า รับรองว่าไม่เพียงแต่พี่แพมจะไม่เอาเรื่องเท่านั้น แต่จะยอมทำทุกอย่างที่น้องแนนสั่งด้วย รับรองน้องแนนจะได้แก้แค้นแบบสะใจจริงๆ" จิรพนธ์จ้องลึกไปในดวงตาเธอ เขาสังเกตุเห็นแววของความตื่นเต้นฉายวับในนั้น
"พี่จิแน่ใจนะคะ" น้องแนนถามกลับ แสดงถึงความสนใจในข้อเสนอของเขาอย่างแท้จริง
เสียงหัวเราะดังก้องออกมาจากปากของจิรพนธ์ เขาวางมือลงบนเข่าอันกลมมน ซึ่งซ่อนอยู่ในกระโปรงนักศึกษาสีดำของเธอ
"ไปหาที่คุยกันเงียบๆดีกว่า เราจะได้คุยกันอย่างละเอียด"
หญิงสาวนั่งนิ่งเหมือนจะครุ่นคิด จิรพนธ์รีบล้วงกระเป๋าหยิบธนบัตรมาปึกหนึ่ง แล้วส่งให้น้องแนน
"เอ้า นี่ พี่แสดงความจริงใจก่อนเลย นี่เป็นมัดจำ... ถ้างานเสร็จจะได้มากกว่านี้อีกหลายเท่า.... คราวนี้ เชื่อใจพี่รึยัง"
น้องแนนตาลุกวาว หมดความลังเลในทันที หญิงสาวรีบยกมือไหว้ขอบคุณก่อนจะรับเงินจากเขามา
"ตกลงค่ะพี่จิ แนนเชื่อแล้ว"

และแล้ว หญิงสาวก็ลุกขึ้นยืนโดยมีจิรพนธ์ลุกตามติดๆ กลิ่นน้ำหอมจากเรือนกายของเธออบอวลเย้ายวนใจเขา ปลุกประสาททุกส่วนให้ตื่นขึ้น เขาโอบเอวอ้อนแอ้นของเธอไว้ซึ่ง น้องแนนก็ไม่ได้ปัดป้องแต่ประการใด แถมยังยิ้มหวานให้อีกด้วย ซึ่งทำให้จิรพนธ์เกือบจะร้องครางออกมาดังๆ
"น้องแนนสวยเหลือเกิน พี่จะทนไม่ไหวอยู่แล้ว ไปหาที่คุยกันเงียบๆสองคนดีกว่า"
หญิงสาวพยักหน้า รอยยิ้มพริ้มพรายเหมือนแมวเปอร์เซียนดูยั่วยวนใจนัก ทำให้เขาอดใจไม่ไหวที่จะดึงร่างเธอเข้ามาหา เนินทรวงอวบๆเสียดสีอยู่กับแขนเสื้อ สาวน้อยปล่อยใจให้ลอยล่องไปกับจุมพิตอันดื่มด่ำของชายหนุ่ม

"ไปคุยกันที่คอนโดพี่ดีกว่านะ"
"ที่ไหนก็ได้เจ้าค่ะ" หญิงสาวตอบเสียงหวานฉ่ำ เมื่อคิดถึงบทรักดิบๆเถื่อนที่เคยได้รับ ก็ทำให้ไฟตัณหาของหญิงสาวลุกโชนขึ้นมาอย่างรุนแรง... ตอนนี้เธอไม่สนใจอาจารย์ธวัชชัยแล้ว อยู่กับเขาไม่เคยได้อะไร แต่มาคบกับพวกรุ่นพี่แบบจิรพนธ์ไม่เพียงแต่จะได้ความมันส์ที่จะใจกว่าเท่า นั้น แถมมีเงินใช้อย่างสุขสบายอีกด้วย... ยิ่งเมื่อได้จินตนาการถึงภาพ ของพี่แพม สาวคู่แข่งที่เย่อหยิ่ง ชอบทำเป็นเลิศหรู จะต้องโดนรุมกระหน่ำแล้ว..... โอย มันสะใจเหลือเกิน. ..

. ..........................

หลง #17 แผนกำราบดาวมหาลัย บทที่ 3

"สวัสดีค่ะพี่แพม"
"เอ๊ะ" สาวแพมอุทานอย่างแปลกใจ เมื่อพบว่าสาวน้อยที่เข้ามาทักเธอคือน้องแนนคู่กัดตัวแสบ สาวสวยไม่ทักตอบ ทำท่าจะเดินเลี่ยงไปเพราะไม่อยากมีเรื่อง แต่สาวแนนก็ดึงมือเธอไว้
"เดี๋ยวซิคะพี่แพม แนนมีเรื่องจะคุยด้วย"
แพมขมวดคิ้ว
"เรื่องอะไรแนน ถ้าเรื่องอาจารย์ธวัชชัย พี่ไม่คุยด้วยแล้วนะ พี่ไม่อยากทะเลาะกับเราอีก"
"โธ่ พี่แพม ก็เรื่องนี้น่ะแหละ คือ แนนอยากจะปรับความเข้าใจกับพี่น่ะค่ะ... ตั้งแต่เกิดเรื่องแพมไม่สบายใจเลย แพมรู้ตัวว่าทำผิดไป เลยตั้งใจจะมาขอโทษพี่แพมด้วย"

แพมมองนักศึกษารุ่นน้องอย่างแปลกใจ เป็นครั้งแรกที่น้องแนนพูดเสียงอ่อนเสียงหวานกับเธอ ท่าทีของแนนทำให้แพมใจอ่อน
"ไม่ต้องขอโทษพี่หรอกแนน พี่ก็ผิดด้วยเหมือนกัน เราไม่ควรทะเลาะกันเพราะเรื่องนี้เลย"
แนนยิ้มหวาน
"จะเที่ยงแล้ว เราไปหาอะไรกินกันก่อนดีมั้ยคะ แนนจะเลี้ยงพี่แพมเอง"
"เอาไว้วันหลังดีกว่า พี่ต้องรีบไป ตอนบ่ายพี่ต้องไปตีเทนนิส นัดกับเพื่อนไว้แล้ว"

แนนทำตาแดงทำท่าจะร้องไห้
"โธ่ พี่แพมยังโกรธแนนอยู่ใช่มั้ยล่ะ ถึงไม่ยอมไปกินข้าวกับแนน พี่ต้องไม่หายโกรธแนนแน่ๆเลย"
"เปล่า พี่มีนัดจริงๆนะแนน" หญิงสาวรีบร้องขึ้น แต่แล้วก็ต้องเอ่ยต่ออย่างจนปัญญา เมื่อเห็นสาวแนนทำท่าจะร้องไห้จริงๆ "เอาละ ไปกินกันก่อนก็ได้ แต่พี่อยู่นานไม่ได้นะ"
"ค่ะพี่แพม ไม่นานหรอกค่ะ พี่แพมนี่น่ารักจริงจิ๊ง" น้องแนนออดอ้อน พลางคล้องแขนสาวแพมไว้ทันที
สาวสวยหน้าแดง อยากจะดึงแขนออก แต่ก็กลัวเด็กสาวจะน้อยใจอีก จำต้องปล่อยให้สาวแนนพาตรงไปยังโรงอาหารของมหาวิทยาลัย

. ..........................

ระหว่างที่สองสาวกินข้าวกันอยู่นั้น น้องแนนก็ชวนสาวแพมคุยอย่างสนิทสนม ทั้งคู่สนทนากันอย่างถูกคอราวกับไม่เคยมีเรื่องกันมาก่อน โดยเฉพาะสาวแนนนั้นพูดออดอ้อนเอาใจนักศึกษารุ่นพี่ตลอดเวลา ทำให้สาวแพมหมดความหวาดระแวงและรู้สึกดีกับสาวรุ่นน้องอย่างจริงใจ

"พี่แพมคะ แนนอยากจะคุยกับพี่เรื่องอาจารย์ธวัชชัยน่ะค่ะ"
"ทำไมหรอ"
"แนนตัดสินใจแล้วค่ะ ว่าแนนจะไม่ยุ่งกับอาจารย์อีกแล้ว ถ้าอาจารย์เค้าชอบพี่แพม แนนก็จะขอตัดใจเอง"
"แนน..!" แพมอุทานอย่างตื้นตันใจ ตังแต่เกิดเรื่องหญิงสาวเข้าใจตลอดมา ว่าสาวแนนทั้งรักทั้งหลงอาจารย์ธวัชชัย เมื่อเห็นเด็กสาวพูดอย่างนั้นก็รู้สึกสงสารเป็นอย่างยิ่ง รีบพูดต่อว่า
"แนน พี่กำลังจะบอกกับแนนเหมือนกันว่า พี่น่ะตัดสินใจเลิกกับอาจารย์ธวัชชัยเด็ดขาดแล้ว แนนไม่จะเป็นต้องทำอย่างนี้เลย พี่รู้ว่าแนนรักอาจารย์มาก ใข่มั้ย"
"จริงหรือคะ พี่แพมพูดจริงหรือคะนี่"
"จริงซิ"
"หรือพี่แพม มีปิ๊งกับคนอื่นแล้ว" เด็กสาวถาม
สาวแพมหัวเราะเบาๆ
"ก็ยังไม่มีแบบจริงๆจังๆหรอกน่ะ พี่ก็จะดูไปเรื่อยๆก่อน ไม่อยากผิดหวังอีก"
"จริงซิ พี่แพมทั้งสวยทั้งรวย มีคนมาให้เลือกตั้งเยอะ จะรีบไปทำไม"
สาวสวยหน้าแดงเล็กน้อยเมื่อได้ยินรุ่นน้องชม หญิงสาวยกนาฬิกาขึ้นดูแล้วก็เอ่ยขึ้น
"จะบ่ายแล้ว พี่คงต้องขอตัวก่อนนะแนน ไว้คุยกันวันหลังนะ"
"เดี๋ยวค่ะ พี่แพม แนนมีอีกเรื่องค่ะ"
"เรื่องอะไร"
"คือพี่จิเค้าจัดงานปาร์ตี้ฉลองกันเล็กๆน้อยวันศุกร์นี้ เห็นพี่จิเค้าคุยว่า งานนี้มีเซอไพรซ์ด้วยนะ เพราะเค้าเชิญหมอดูชื่อดังมาด้วย พี่แกโม้ว่าทายแม๊นแม่น เราไปงานกันนะคะ จะได้ให้เค้าทายให้พี่แนนด้วยเผื่อจะรู้ว่าเนื้อคู่ของพี่แพมเป็นใครกันแน่"
สาวแพมหัวเราะเสียงใส
"โม้แน่ๆ แนนเชื่อเรื่องนี้ด้วยหรือ"
"ก็นิดหน่อยค่ะ แต่หมอคนนี้น่าเชื่อถือจริงๆนะคะพี่แพม พี่จิบอกว่าแกไปเรียนวิชานี้มาจากเขมรเชียวนะคะ"
"อืมมม ก็น่าสนใจนะ" หญิงสาวชักจะคล้อยตาม เพราะเคยได้ยินมานานแล้วว่า พวกเขมรนั้นมักจะมีวิชาแปลกๆ
"ตกลงไปนะคะพี่แพม แนนจะได้มีเพื่อน ไม่อยากเป็นผู้หญิงไปคนเดียว"
"ไว้นัดกันอีกทีละกัน ตอนนี้พี่ต้องไปแล้ว"
"ค่ะ แล้วคืนนี้แนนจะโทรไปหาพี่แพมนะ"
"จ้ะ"
แนนยิ้มหวาน ท่าทีของแพมนั้นบอกชัดว่าสนใจเป็นอย่างยิ่ง
"ทำเป็นเลิศ มีคนรุมจีบเยอะหรือ งานนี้มึงโดนเละแน่" สาวแสบเจ้ามารยาดาราตุ๊กตาทองนึกกระหยิ่มอยู่ในใจ....

. ..........................

"เฮ้ย ไอ้จิ บอกตามตรงว่ากูลังเลว่ะ กูไม่ต้องการแบบนี้เลยจริงๆ" ชาคริตเอ่ยกับเพื่อนอย่างไม่สบายใจ
"โธ่ มึงจะคิดมากไปทำไมวะ ไอ้ห่าเอ๊ย มึงลองคิดดู พี่แพมน่ะผู้ชายรุมจีบกันเป็นฝูง... ไม่ใช่กูดูถูกมึงนะโว๊ย แต่โอกาสของมึงมันไม่มีเลยว่ะ ถ้าไม่ใช้วิธีนี้ แห้วแน่ๆ"
"จริงค่ะพี่โจ้" แนนกล่าวเสริม "พี่แพมน่ะมีคนมาจีบเยอะ แนนบอกตรงๆ ถ้าเป็นแนนก็จะเลือกแบบหล่อๆรวยๆไว้ก่อนเหมือนกัน"
"อ้อยจะเข้าปากช้างแล้ว ถ้าคลายก็โง่ล่ะวะ มึงอย่าไปคิดเรื่องความรักลมๆแล้งๆเลย ได้ตัวก่อนเรื่องอื่นว่ากันทีหลัง"
"จริงค่ะ พิ่จิพูดถูก" แนนพยักหน้าสนับสนุน
ชาคริตยังลังเล
"ถึงยังไงวันศุกร์นี้พี่แพมก็ไม่รอดแน่ๆ พวกกูเตรียมทุกอย่างไว้พร้อมแล้ว หมอจัน น่ะของจริงนะโว๊ย งานนี้มึงเห็นดาวคณะร่านสุดๆแน่ๆ..... อูย.... แค่คิดกูก็เสียวแล้วว่ะ"
"นั่นดิ ขนาดแนนเองยังอยากเห็นเลย พี่โจ้ไม่ต้องคิดมากแล้ว เป็นผู้ชายอะไรปอดยิ่งกว่าผู้หญิง น่าขายหน้าจริงๆ"
"เอาก็เอาโว๊ย" ชาคริตพูดออกมาดังๆ นึกถึงใบหน้าที่แสนหวานของญาติผู้พี่ ก็สุดจะอดใจไหวไว้เหมือนกัน จริงของไอ้จิ ไม่ว่าเขาจะตกลงหรือไม่ พี่แพมก็ไม่รอดพวกมันอยู่แล้ว ไหนๆเรื่องก็มาถึงขั้นนี้แล้ว
เอาไงเอากันวะ....ชายหนุ่มคิดในใจ

. ..........................

หลง #18 แผนกำราบดาวมหาลัย บทที่ 4

รถสปอร์ทของสาวแพมวิ่งเข้ามาจอดที่บริเวณหน้าคฤหาสน์หลังงามที่น้องแนนเคยโดนหลอกมาเชือดเมื่อไม่กี่วันก่อน
"ทำไมเงียบจังเลยล่ะแนน" แพมเอ่ยถามอย่างแปลกใจ "ไม่เหมือนจะมีงานปาร์ตี้เลย"
"อืมม ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะพี่แพม หรือจะเกี่ยวกับหมอดูคะ"
"พี่ว่า เรากลับดีกว่ามั้ง ดูไม่ค่อยดีเลย" แพมพูดอย่างหวาดๆ
แนนหัวเราะคิก
"พี่แพมกลัวใช่มั้ยเนี่ย หมอจันแกเป็นหมอดูนะคะไม่ใช่หมอผี ไปกันเถอะค่ะ"
สาวแพมหน้าแดง สาวสวยเป็นคนกลัวผีจริงๆด้วย แต่พอโดนน้องแนนล้อก็อายไม่กล้ายอมรับ ถอนใจเบาๆ ขับรถไปจอดตรงที่จอดรถก่อนจะบิดกุญแจรถดับเครื่องแล้วเปิดประตูก้าวลงมา หลังจากล็อครถเรียบร้อยทั้งสองสาวก็พากันเดินไปยังคฤหาสน์

ทันทีที่เปิดประตูเข้าไป ทั้งคู่ก็เห็นภายในนั้นค่อนข้างจะมืดผิดปกติเพราไม่ได้เปิดไฟไว้เลย ภายในมีผู้ชายนั่งกันอยู่เก้าคน มุมหนึ่งของห้องมีชายสวมชุดขาว นั่งอยู่หน้าแท่นบูชาอะไรสักอย่าง มีเทียนจุดสว่างรำไรอยู่สองเล่ม แพมรู้สึกบรรยากาศในห้องเงียบสงบและดูน่ากลัวอย่างประหลาด เสียงแอร์ครางกระหึ่มเบาๆทำให้บรรยากาศหนาวเย็นจนเธอถึงกับขนลุกซู่มาอย่าง ไม่รู้ตัว นึกอยากจะกลับในทันที แม้แต่สาวแนนเองก็รู้สึกหวาดหวั่นอยู่นิดๆ..

คนในห้องยกเว้นชายชุดขาวต่างหันมามองสองสาวเป็นตาเดียว แพมเห็นหนึ่งในนั้นคือชาคริตลูกพี่ลูกน้องของเธอนั่งอยู่ด้วยก็ใจชื้นขึ้น ชาคริตส่งยิ้มให้แล้วพยักเพยิดเป็นเชิงให้เธอเข้าไปนั่งด้วย แพมจึงเดินนำน้องแนนเข้าไปหา สองสาวทรุดตัวนั่งทีด้านซ้ายของชาคริต ขณะที่หญิงสาวคิดจะเอ่ยอะไร ชาคริตก็ส่ายหน้าทำทีว่าอย่างเพิ่งพูดอะไรตอนนี้

ครู่หนึ่งชายชุดขาวก็ทำพิธีเสร็จ แล้วหันกลับมา แพมเห็นชายคนนั้นไว้หนวดเคราหงอกขาว อายุน่าจะอยู่ในราวประมาณ 60 ปี ชุดขาวที่สวมไว้บวกกับหน้าตาชวนให้หญิงสาวคิดว่า ชายคนนี้น่าจะเป็นหมอผีมากกว่าหมอดู

"เอาละ ใครจะเป็นคนดูคนแรก" ชายชุดขาวซึ่งก็คือหมอจันเอ่ยเสียงขรึม
จิรพนธ์หันมามองแพม แล้วรีบบอกกับหมอจันทันที
"ให้พี่แพมดูก่อนละกัน เลดี่เฟิร์ส"
"อุ๊ย" แพมอุทาน "ให้คนอื่นก่อนดีกว่าค่ะ"
หมอจันหันมามองหน้าแพม ตาเป็นประกายวาบ รู้ในทันทีว่าทำไมหนุ่มๆพวกนี้จึงเชิญเขามาทำพิธีให้ หมอจันเอ่ยกับแพมด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก
"มานี่เถอะแม่หนู เอ็งกำลังดวงตกอย่างแรง"
แพมใจหายวาบทันที ถึงหญิงสาวจะดูเป็นสาวสมัยใหม่ แต่ลึกๆแล้วเธอก็ค่อนข้างมีความเชื่อในเรื่องแบบนี้อยู่ไม่น้อยเลย โดยเฉพาะเมื่อรู้ว่าหมอดูคนนี้มีวิชาเขมรยิ่งทำให้สาวน้อยถึงกับใจเต้นระทึก เมื่อได้ยินว่าตัวเองกำลังดวงตก
"มาซิ" หมอจันย้ำอีกครั้ง
แพมลุกเดินไปนั่งพับเพียบอยู่ตรงหน้าหมอจันตามคำสั่งของเขา หญิงสาวยกมือไหว้
"เอ็งชื่ออะไร แม่หนู" หมอจันถามเสียงห้าว
"แพมค่ะ"
เวลานั้น แพมนั่งพับเพียบกระโปรงสั้นนั้นเปิดวาบขึ้นมา ทำให้สายตาของชายหนุ่มทั้งหมดต่างกวาดไปตามลำขาอ่อนกันเป็นตาเดียว บางคนถึงกับรู้สึกท่อนเนื้อลุกแข็งขึงขึ้นมาในทันที...
หลง #19 แผนกำราบดาวมหาลัย บทที่ 5

"เอ็งกำลังมีเคราะห์อย่างหนักรู้ตัวมั้ย"
"เคราะห์? เคราะห์อะไรคะ" แพมถามอย่างหวาดๆ ในเต้นโครมคราม
"มองตาข้าสิ นังหนู ข้าจะอ่านชะตาจากดวงตาเอ็ง"
แพมเงยหน้าขึ้น หมอจันผู้มีอำนาจอันสูงส่งในทางสะกดจิต จ้องมองตาหญิงสาวนิ่ง บริกรรมคาถาแล้วเป่าพรวดเข้าไปที่หน้าผากของสาวสวย แพมสะดุ้งขึ้นเล็กน้อย...
ในอึดใจต่อมา หญิงสาวก็ตกอยู่ใต้อำนาจสะกดจิตของหมอจันอย่างง่ายดาย
"เอาละพวกมึงฟังไว้ ขณะนี้อีแพมตกอยู่ใต้อำนาจการสะกดของกูแล้ว" หมอจันหันมาพูดกับพวกเด็กนักศึกษา
"จริงหรือครับอาจารย์" ไอ้เอกหัวโจกถามอย่างไม่ค่อยแน่ใจ
"คนอย่างหมอจันไม่เคยพูดเล่น" หมอจันบอกอย่างเยือกเย็น

ทุกคนหันกลับไปทางสาวสวย ก็เห็นเธอนั่งนิ่ง อยู่ในอาการงงงันและเคลิบเคลิ้ม ตาลอยเหมือนคนไร้ความรู้สึก

"ผม..ผมทำอะไรเธอได้มั่งครับอาจารย์" ไอ้เอกหันมาถามหมอจันตะกุกตะกัก
"ทุกอย่าง.... กูรับรองว่ามันจะทำตามอย่างไม่มีการขัดขืน แต่กูต้องเตือนไว้ก่อนว่าตอนนี้อีแพมมันยังอยู่ในสภาวะสะกดขั้นต้น มึงจะถูกตัวมันไม่ได้ ไม่งั้นมันจะหลุดจากอาการสะกดของกู"
"แล้วต้องนานแค่ไหนล่ะครับอาจารย์ ถึงจะถูกตัวได้"
"ก็สักพักนึงล่ะ แล้วกูจะบอกพวกมึงเอง ตอนนี้พวกมึงอยากถามหรือให้มันทำอะไรก็เอาเลยแต่ห้ามถูกตัวมัน" หมอจันตอบ

เอกหันมาทางนักศึกษาสาว
"ถามอะไรหน่อยได้มั้ยแพม"
"อืมม" หญิงสาวขานรับอยู่ในลำคอ
"แพม ..เคย...เคย..นอนกับผู้ชายรึยัง" ไอ้เอกตัดสินใจถามตรงๆเลย ทุกคนหูผึ่งจ้องเขม็งไปทางหญิงสาว จับตาดูอย่างสนใจว่าเธอจะมีปฎิกิริยาอย่างไร
หญิงสาวนิ่งเงียบไปสักพัก ก่อนจะตอบเบาๆ
"ไม่เคย"
"อูวววว"
เสียงฮือฮาดังขึ้นมาลั่นห้อง ทุกคนเชื่อแล้วว่าหญิงสาวถูกสะกดอยู่จริงๆ ไม่งั้นด้วยนิสัยปกติของสาวสวย ลองโดนคำถามหยาบคายอย่างนี้มีหรือที่จะตอบ แถมคนถามอาจจะโดนตบด้วยซ้ำ
"งานนี้มันส์สุดๆแน่ๆ ไอ้แมน มึงไปเอากล้องมาถ่ายอีแพมเก็บไว้ดูกันดีกว่า"
"ได้ครับพี่เอก" แมนรับคำแล้วรีบลุกขึ้นไปหยิบกล้องถ่ายวีดีโอออกมา
"อีแพมเอ๊ย ถือว่ามีคนจีบเยอะทำเป็นหยิ่ง คราวนี้มึงได้อายสุดๆแน่" น้องแนนพึมพำอย่างสะใจ
ไอ้แมนจัดแจงเปิดสวิทช์กล้อง เมื่อจัดการทุกอย่างเรียบร้อยแล้วก็พยักหน้าให้ทุกคนเป็นเชิงว่าพร้อมแล้ว

"แล้วจูบล่ะ มึงเคยรึยัง" จิรพนธ์ถามโพล่งขึ้นมาบ้าง เมื่อรู้ว่าหญิงสาวอยู่ในอาการถูกสะกด มันก็ถามสาวรุ่นพี่อย่างไม่มีความเกรงใจอีกต่อไป
ทุกคนเงียบกริบ รอฟังคำตอบจากหญิงสาว
แพมนั้นนิ่งอึ้ง เหมือนกับพยายามจะต่อต้านกับอำนาจสะกด แต่สักพักหญิงสาวก็ตอบออกมา
"เคย"
"กับใคร"
"....อาจารย์ธวัชชัย.... แล้วก็ชาคริต"
"ว๊าวว" ไอ้จิร้อง ทุกคนหันไปมองชาคริต ชายหนุ่มหน้าแดง
"เฮ้ พี่โจ้นี่ทำเป็นหงิมๆ ที่แท้ก็ร้ายไม่ใช่เล่น" น้องแนนเย้า
"เงียบๆโว๊ย ตากูมั่ง" ไอ้เบี้ยวร้อง "อีแพม มึงเคยแก้ผ้าให้ผู้ชายดูรึเปล่า"
"โอ๊ยยยย...! ถามได้โดนใจมาก" ไอ้จิร้องอย่างถูกใจ พร้อมกับทุกคนที่พากันจับตาดูสาวแพมว่าจะตอบยังไง

ไอ้แมนซูมกล้องไปที่หน้าหญิงสาว เหมือนกับจะจับความรู้สึกของเธอแบบชัดๆ

ครั้งนี้หญิงสาวนิ่งไปนานกว่าทุกครั้ง และแม้อากาศในห้องจะเย็นฉ่ำแต่ใบหน้าที่ขาวนวลเป็นยองใยของหญิงสาวมีเหงื่อ ผุดขึ้นพราวอย่างแปลกประหลาด ทรวงอกของเธอกระเพื่อมขึ้นลงอย่างรุนแรงตามจังหวะการเต้นของหัวใจที่ดูจะรัว เร็วขึ้นอย่างผิดปกติ แล้วในที่สุดเธอก็ตอบกลับมาจนได้
"ไม่เคย"
"ทำไม หรือว่ามึงหุ่นไม่ดี" ไอ้จิแกล้งถาม
"ไม่..! ไม่ใช่ แพมหุ่นดี.." คราวนี้หญิงสาวตอบอย่างรวดเร็ว
"หุ่นดีแล้วทำไมไม่แก้ให้ผู้ชายดู"
"แพม..แพมอาย.." หน้าหวานๆนั้นแดงซ่าน
เสียงหัวเราะดังลั่นห้อง
"แล้วจริงๆมึงอยากอวดของดีให้ผู้ชายดูรึเปล่า"

แพมนิ่งอึ้งอีกครั้ง หญิงสาวพยายามอย่างหนักที่จะต่อต้านอำนาจสะกดของหมอจัน แต่ก็แปลกยิ่งนัก สาวสวยรู้สึกตัวอยู่ตลอดเวลา รู้แม้กระทั่งว่าคำถามแต่ละคำถามนั้นล้วนแต่น่าอับอายและอดสูสำหรับลูก ผู้หญิง แต่ก็แปลกประหลาดที่เธอไม่สามารถบังคับตัวเองไม่ให้ตอบได้ แถมเป็นคำตอบที่ออกมาจากใจอย่างแท้จริงด้วย

"บาง....บางครั้งก็อยาก"
"ทำไมถึงอยาก"
"อยากให้คนชมว่าแพมหุ่นสวย"
"สวยตรงไหน นมหรือหอย" เอกถามเรียกเสียงหัวเราะจากเพื่อนๆอีกครั้ง
แพมหน้าแดงระเรื่อ พยายามบังคับใจอย่างสุดตัว แต่อำนาจสะกดของหมอจันแรงยิ่งนักจนเธอไม่สามารถต่อต้านได้เลย
"สวย ..แพมสวยหมดเลย" หญิงสาวตอบเสียงหวานฉ่ำ ตากลมโตนั้นหยาดเยิ้มอย่างน่าหลงใหล
ไอ้เอกจับตามองจากทรวงอกอิ่มเรื่อยลงมาสู่ต้นขาขาวผ่องที่ลอดออกมา จากกระโปรง เรื่อยไปตามลำขา ถึงปลายเท้าก็ต้องแอบกลืนน้ำลายเอื๊อกด้วยความหื่นกระหาย...
"โม้หรือเปล่า..คนสวย .......ถอดเสื้อผ้าให้พวกเราดูหน่อยซิ"
"ไม่"
"ถอดซิ"
"ไม่"
"ทำไมมึงไม่ถอด"
"แพม ...แพมอาย" แม้จะอยู่ภายใต้อำนาจสะกด แต่เธอก็ปฎิเสธที่จะตามเพราะความรักนวลสงวนตัวยังยับยั้งไว้
"อาจารย์ ไหนบอกว่าสั่งได้ทุกอย่างไง" ไอ้เอกหันไปโวยกับหมอจัน

หลง #20 แผนกำราบดาวมหาลัย บทที่ 6

"นั่นเป็นเพราะอีแพมมันเป็นผู้หญิงที่มีจิตสำนึกต่อต้านกับเรื่องกามารมณ์ น่ะซิวะ ผู้หญิงแบบนี้มันจะไม่ถูกสะกดให้ทำเรื่องที่มันละอายใจง่ายๆ สามัญสำนึกของมันยับยั้งไว้"
"อ้าว อาจารย์อย่างงี้ก็ไม่มันส์น่ะซิครับ" ได้เอกบอก
"ใจเย็นๆ กูยังอธิบายไม่หมดเลย เรื่องแบบนี้ถ้ากูแก้ไม่ได้ก็เสียชื่อหมอจันหมด มึงต้องการให้มันเป็นยังไงล่ะ"
"ผมอยากให้อาจารย์ทำให้อีแพมมันร่าน แบบสุดๆเลยน่ะ" ไอ้เอกย้ำ
"ใช่ครับ เอาแบบที่เห็นของผู้ชายเป็นผวาเข้าใส่เลยอาจารย์"
"เอาให้ร่านแบบกะหรี่เลยอาจารย์" เสียงสนับสนุนดังกันเซ็งแซ่ ในขณะที่สาวแพมยังนั่งอย่างเหม่อลอยเหมือนกับไม่รู้ตัว ว่าเพื่อนๆกำลังพูดถึงเธอ...

แต่ที่จริงแล้วสติของแพมยังอยู่ครบถ้วน หญิงสาวได้เห็นได้ยินทั้งหมด แต่ไม่มีเรี่ยวแรงและกำลังที่จะพูดต่อต้าน ด้วยว่าอวัยวะในร่างกายถูกตัดขาดไปจากการควบคุมของสมอง หญิงสาวได้แต่ตกตะลึงในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น นั่งฟังอย่างหวาดหวั่น น้ำตาเริ่มเอ่อคลอที่เบ้า สำนึกได้ว่าตนเองเสียรู้เพื่อนๆเข้าแล้ว

แพมกวาดสายตามองมายังชาคริตเหมือนจะขอความช่วยเหลือ แต่ชายหนุ่มตอนนี้ก็อยู่ในความสับสนไม่แพ้กัน ใจหนึ่งอยากจะช่วยญาติสาวผู้พี่ แต่อีกใจก็เต็มไปด้วยความปั่นป่วนรัญจวนใจ ยิ่งเห็นใบหน้างามสะคราญ ชุดที่รัดรูปอวบอัด ก็ยิ่งอยากที่จะกอดรัดฟอนเฟ้น อยากที่จะได้นอนกับเธอให้สมกับที่ใฝ่ฝันมานาน... แล้วในที่สุดอำนาจฝ่ายต่ำก็เป็นผู้ชนะ เขาปลอบใจตัวเองว่าเรื่องถึงขั้นนี้ไม่มีทางที่จะเปลี่ยนแปลงได้ ถึงเขาอยากจะช่วยแต่เพื่อนๆก็คงไม่ยอมอยู่ดี

"พวกมึงจงนั่งดูเงียบๆ อย่าส่งเสียงดังให้เสียพิธี" หมอจันพูดเสียงแข็ง จากนั้นก็หันมาทาง สาวแพม ดาวมหาลัยผู้ดวงตกสุดขีด "ยืนขึ้นอีแพม"

หญิงสาวลุกขึ้นยืนตามคำสั่งของหมอจัน
"ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของมึงออกให้หมด"

เสียงของหมอจันทรงอำนาจอย่างประหลาด แพมพยายามจะขัดขืนแต่ไม่สามารถควบคุมบังคับร่างกายได้ มือของเธอเอื้อมขึ้นมาปลดกระดุมเสื้อออกทีละเม็ด... ทีละเม็ด และในไม่ช้าร่างของหญิงสาวก็เปล่าเปลือยล่อนจ้อน อวดความขาวโพลนอยู่ใน แสงเทียน

เสียงครางเสียงหอบหายใจดังกระเส่าเต็มห้อง ทุกสายตาจับจ้องมาที่ร่างของหญิงสาวกันเป็นตาเดียว เพราะเรือนร่างของสาวแพมนั้นงดงามอย่างสมบูรณ์แบบเย้ายวนไปทุกส่วนสัด ความอวบนูนของเนื้อโคกนั้นเผยให้ทุกสายตาได้เห็นอย่างเต็มตา ขนหมอยของเธอเป็นระเบียบแลดูอ่อนนุ่มน่าลูบไล้ ปกคลุมพื้นที่ด้วยปริมาณที่พอเหมาะได้ดกและไม่บางจนเกินไป เนื้อแคมทั้งคู่นั้นเบ่งพองออกมานูนเป่ง อันแสดงถึงความงามของสาวบริสุทธิ์ มองเห็นรอยผ่าแดงระเรื่อราวกับสีกุหลาบสด แม้แต่น้องแนนเองยังต้องมองด้วยความอิจฉา

หญิงสาวยืนตัวสั่นระริก ดวงตากลมโตมีน้ำตาไหลออกมาเป็นสาย ทั้งหวาดกลัวทั้งอับอายสุดขีด ตอนนี้แม้แต่อยากจะหลับตาก็ไม่สามารถจะบังคับได้ ร่างงดงามเปล่าเปลือยของเธอแปรเปลี่ยนเป็นสีชมพูระเรื่อไปทั้งตัวด้วยความ อัปยศอดสูใจ ไม่เคยเลยที่เธอจะต้องตกอยู่ในสภาพนี้ จริงอยู่ที่เธอจะเคยเปลือยกายให้คนเห็นมาแล้วเมื่อครั้งตบกับน้องแนน แต่ตอนนั้นมันด้วยอารมณ์โกรธและเป็นการพัวพันอยู่กับแนนโดยมีโคลนเปื้อนเต็ม ตัว อีกทั้งคนที่มุงดูก็อยุ่ในระยะไกลทั้งสิ้น ต่างจากครั้งนี้ที่เธอเปลือยเปล่าอย่างแท้จริง แถมอยู่ต่อหน้าผู้ชายมากมายในระยะใกล้แค่เอื้อม... และยิ่งไปกว่านั้น มันไม่ได้หยุดอยู่แค่นี้อีกด้วย

สายตาหลายๆคู่มองไปยังร่างของแพมด้วยอารมณ์ที่แตกต่างกัน ส่วนใหญ่ล้วนเป็นสายตาที่หื่นกระหายใคร่จะได้ลิ้มลองเรือนร่างที่น่าฟัด อย่างยิ่งนี้ แต่สายตาของชาคริตยังมีแววของความสงสารและความรักเจือปนอยู่บ้าง ในขณะที่สายตาของสาวแนนนั้นเต็มไปด้วยความสะใจและอยากรู้อยากเห็น

หมอจันหยิบเอาขันน้ำมนต์ใบเขื่องขึ้นมา บริกรรมคาถา จากนั้นก็หยิบเทียนขาวเล่มใหญ่หยดไปในขัน ปากก็พึมพำอยู่ตลอดเวลา จากนั้นก็ยกขันขึ้นมาดื่ม แล้วลุกขึ้นเดินไปที่ร่างของแพม จากนั้นก็เป่าพรวดลงไปที่หน้าอกของหญิงสาว แพมกรีดร้องโหยหวน รู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว ล้มตัวลงนอนกับพื้นในทันที ร่างกายร้อนระอุราวกับถูกไฟเผาผลาญ ดิ้นรนไปมา เต้านมสั่นกระเพื่อมไปตามแรงดิ้นรน เหงื่อเกาะพราวเต็มเรือนร่างที่เปล่าเปลือย หมอจันเป่าพรวดลงไปเป็นครั้งที่สอง ทำให้ดาวเปลี่ยนจากร้อนระอุกลายเย็นยะเยือก หนาวจนต้องนอนขดตัว ริมฝีปากสั่นระริกหอบหายใจแรง จากนั้นก็กลับไปเป็นร้อนสลับกับหนาวอยู่ตลอดเวลา รู้สึกหูอื้อ และตาพร่าจนมองอะไรลานเลืองไปหมด สักครู่ร่างงามนั้นก็หยุดดิ้นรน ถึงตอนนี้เหล่าคนดูทุกคนเริ่มรู้สึกหวาดกลัวกับภาพที่เห็นอย่างไม่ทราบ สาเหตุ

หมอจันทรุดตัวลงนั่ง จากนั้นก็กรอกน้ำมนต์ใส่ปากของนักศึกษาสาว แล้วสั่งให้เธอกลืนน้ำมนต์ หญิงสาวปฎิบัติตามคำสั่งทันที หมอจันบริกรรมคาถาแล้วเป่ากระหม่อมของแพมอีกครั้ง จากนั้นก็เดินกลับมานั่งยังที่เดิมแล้วบอกว่า

"ตอนนี้กูลงอาคมบนตัวอีแพม จิตของมันอยู่ในอำนาจสะกดอย่างสมบูรณ์แล้ว แม้แต่จิตสำนึกส่วนลึก ตลอดจนสามัญสำนึกก็ไม่มีทางที่จะต่อต้านคำสั่งของกูได้"
"แล้วตอนนี้มัน..มันร่านรึยังอาจารย์" ไอ้เอกถาม
"ยัง..มันแค่อยู่ในอำนาจสะกดเฉยๆ แต่กูจะทำพิธีขั้นต่อไปเพื่อเปลี่ยนนิสัยมัน ลุกขึ้นอีแพม" หมอจันสั่งเสียงกร้าว พร้อมกับยื่นมือเข้าไปหา

ทันใดนั้นแพมก็ลุกขึ้นมานั่งคุกเข่า ใบหน้าของสาวสวยแสดงถึงความเคลิบเคลิ้ม ตาที่เคยกลมโตบัดนี้หรี่ปรือ เหมือนคนกำลังใกล้จะหลับ สาวสวยก้มลงจุมพิตเบาๆที่หลังมืออันหยาบกร้านมีขนของหมอจัน ขณะที่ก้มลงจุมพิตมือ แพมก็รู้สึกเยือกเย็นบนศีรษะด้วยลมปากเป่าเบาๆของหมอจัน หญิงสาวเงยหน้าขึ้นรู้สึกสลึมสลือบางครั้งก็เคลิบเคลิ้มบางครั้งก็รู้สึกตัว เหมือนกับเป็นปกติ แต่ไม่ว่าจะมีความรู้สึกอะไร หญิงสาวก็ไม่สามารถควบคุมอวัยวะของตัวเองได้เลย ยังคงต้องรอรับคำสั่งของหมอจันเหมือนกับอวัยวะเหล่านั้นไม่ใช่ของตัวเอง

หมอจันหยิบย่ามออกมา แล้วล้วงเข้าไปข้างในดึงเอาวัตถุออกมาสิ่งหนึ่ง เสียงฮือฮาดังขึ้น แพมซึ่งจับตามองอยู่ถึงกับใจหายวาบเมื่อเห็นเจ้าสิ่งนั้นอย่างชัดเจน มันมีรูปร่างคล้ายกับอวัยวะของผู้ชาย ใหญ่ขนาดที่มือของเธอกำไม่มิด หญิงสาวหวาดหวั่นจนตัวสั่นระริก รู้แล้วว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้นกับตัวเอง

หมอจันหันมาบอกกับพวกนักศึกษาที่นั่งจ้องกันเงียบกริบว่า
"ลึงศ์อันนี้ทำมาจากเศษเนื้อบริเวณท่อนเนื้อของศพฆาตกรซึ่งชอบฆ่าข่มขืน ผู้หญิง ผสมกับเศษเนื้อบริเวณหีของศพผู้หญิงที่ยามมีชีวิตอยู่ก็เป็นกะหรี่ หรือร่านสวาทคบชู้ไม่เลือกหน้า รวมทั้งหมด 7 ศพ ผสมกับดิน 7 ป่าช้า แล้วผ่านการลงอาคมด้วยน้ำมนต์ที่ปลุกเสกด้วยคาถา 7 บท อันเป็นคาถาเมตตามหานิยม ซึ่งเป็นคาถามหาเสน่ห์ ทำให้คนรักคนหลง แต่เมื่อถูกนำมาใช้ในพิธีนี้จะทำให้ ลึงค์นี้เป็นที่รวมของความรู้สึก หมกมุ่นกามารมณ์ ปลุกปั่นอารมณ์เพศ เสพสังวาสอยู่เป็นนิจ และสำคัญที่สุดคือขาดผู้ชายไม่ได้เลย กูจะสั่งให้อีแพมสังวาสกับลึงค์นี้ หลังจากนั้นมันจะเป็นผู้หญิงที่ร่านแบบสุดๆ เห็นของผู้ชายเป็นต้องผวาเข้าใส่ ตอนนี้กูจะถามเป็นครั้งสุดท้ายว่ามึงอยากจะให้กูทำพิธีต่อไปหรือไม่"

ทุกคนหันมามองหน้ากัน ไม่มีใครเอ่ยคำพูดอะไร เพราะไม่มีใครคิดว่ามันจะน่ากลัวถึงขนาดนี้ ยิ่งแพมสาวสวยนั้นมีอาการสั่นระริกอย่างรุนแรง เพราะความหวาดกลัวท่อนเอ็นนี้อย่างสุดขีด

และในท่ามกลางความเงียบนั้น ในทีสุดก็มีเสียงใสๆดังขึ้น ซึ่งจะเป็นคนอื่นไปไม่ได้นอกจากสาวแนนที่ยังแค้นนักศึกษารุ่นพี่ไม่หาย
"ทำต่อเลยค่ะอาจารย์"

ชาคริต พูดสอดขึ้นอย่างกังวล
"น้องแนน"

จิรพนธ์ถามหมอจัน
"แล้วมันจะกลับมาเป็นอย่างเดิมหรือเปล่าอาจารย์"
"ก็ต้องประมาณ สามเดือนเป็นอย่างน้อยที่อาคมจะเสื่อมถอยลงไปเอง ซึ่งถ้าไม่นำมาลงอาคมเพิ่มมันก็จะคลายความร่านลง แต่ความอยากในกามารมณ์เมื่อถูกปลุกเร้าแล้วก็ไม่มีวันจะกลับมาเป็นปกติแล้ว"
"มีวิธีอื่นอีกมั้ยอาจารย์ เอาแบบให้ร่านแค่สามสี่วันน่ะ" จิรพนธ์ถาม
"ไม่มี ถ้าไม่ใช้ลึงค์นี้อย่างมากก็ทำได้แค่สะกดให้อยู่ในอำนาจจิตเฉยๆแบบที่กูทำใน ตอนแรก แต่มันจะไม่ร่านอย่างที่พวกมึงต้องการ" หมอจันตอบเรียบๆ
"งั้นทำเลยอาจารย์" ไอ้เอกตัดสินใจบอก
"เอาไงเอากัน" ไอ้แมนเสริม
ชาคริตเองก็นิ่งเงียบ

หมอจันหันมาทางนักศึกษาสาวที่นั่งคุกเข่าล่อนจ้อนอยู่ตรงหน้า แล้วยื่นท่อนลึงค์ศักดิ์สิทธิ์ให้
"อีแพม มึงต้องสังวาสกับลึงค์ศักดิ์สิทธิ์นี้เดี๋ยวนี้"

แพมรับท่อนลึงค์จากมือของหมอจันมา แล้วลุกขึ้นยืนถ่างขาออกจับท่อนลึงค์ตั้งไว้กับพื้น แล้วค่อยๆนั่งยองๆลงไป จ่อท่อนลึงค์กับหอยของตัวเอง แต่เมื่อท่อนลึงค์นั้นสัมผัสกับปากแคมของตัวเองหญิงสาวก็หยุดชะงักไปเฉยๆ สีหน้านั้นเผือดขาว ริมฝีปากที่ทาลิปสติคจนแดงฉานนั้นสั่นระริก

"นั่งลงไปซิ เอาลึงค์เข้าหีมึงเดี๋ยวนี้"

หญิงสาวค่อยๆนั่งลงไป ทั้งๆที่แววตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและอ้อนวอน ท่อนลึงค์ศักดิ์สิทธิ์ค่อยๆสอดเข้าไปในร่องหลืบของตัวเองทีละนิดทีละนิด หญิงสาวทรุดตัวนั่งลงไปเรื่อยๆ ปล่อยให้ท่อนลึงค์ชำแรกผ่านหนังร่องหลืบของตัวเอง มันฝืดคับจนหญิงสาวน้ำตาร่วง แต่ก็กดร่างลงไปช้าๆไม่ยอมหยุด ฉับพลัน เลือดพรหมจรรย์ของสาวสวยก็ไหลซึมลงมาตามลำลึงค์แล้วหยดหยาดลงไปนองบนพื้นใน ทันที

"อูยยยยย" เสียงร้องครางดังออกมาระงมทั่วห้องด้วยความหวาดเสียว

ความเจ็บปวดพุ่งเข้าสู่ทุกเส้นประสาทของหญิงสาวจนหน้าตาบิดเบี้ยว แต่ก็หาได้หยุดการกระทำของตัวเองไม่ แพมยังคงทรุดตัวนั่งลงไปเรื่อยๆ ปล่อยให้ดุ้นเนื้อดันผ่านร่องหลืบอันคับแน่นเพราะไม่เคยมีวัตถุใดฝ่าเข้าไป ก่อนเลยในชีวิต ตอนนี้เลือดพรหมจรรย์อาบลำลึงค์จนแดงโชกไปหมดทั้งลำ

หญิงสาวปวดร้าวแทบขาดใจร้องครางออกมาในลำคอ แต่ไม่อาจขัดขืนต่อคำสั่งของหมอจัน หญิงสาวกัดฟันกดร่องหีของตัวเองลงไปไม่ยอมหยุด กลีบแคมเผยออ้ากว้างขึ้นเรื่อยๆ ความเจ็บปวดทวีขึ้นอย่างรุนแรง น้ำตาไหลพรากๆไม่ขาดสาย

"โอยยย.... ตายแล้ว" แนนคิดอยุ่ในใจด้วยความเสียวสยอง ลึงค์อันนี้มีขนาดใหญ่มากจนแม้กระทั่งแนนเองที่ผ่านผู้ชายมาหลายคนยังรู้ตัว ว่าทนไม่ไหวแน่ๆ แต่ทำไมแพมซึ่งเป็นสาวบริสุทธิ์จึงกดตัวเองให้ลึงค์ยักษ์เข้าไปไม่หยุดยั้ง นี่แสดงว่าคาถาอาคมของหมอจันนั้นมีฤทธิ์อำนาจรุนแรงจริงๆ หญิงสาวยกมือขึ้นปิดตา แล้วแอบมองผ่านร่องนิ้ว เพราะไม่กล้ามองอย่างเต็มตา ความรู้สึกหวาดกลัวแผ่ซ่านไปทั่วร่างจนขนลุกเกรียวไปทั้งตัว...

ในที่สุดลึงค์ก็เข้าไปในรูหีของแพมจนมิดหมดทั้งตัว..! เหลือเพียงแต่ฐานขนาดใหญ่เท่านั้นที่ถูกกุมไว้ในอุ้งมือของหญิงสาว ท่อนลึงค์นั้นแดงฉานไปหมดอย่างน่ากลัว

เหล่านักศึกษาหนุ่มๆต่างพากันจ้องเขม็งกันไปที่หอยของสาวสวย ความรู้สึกนั้นแตกต่างกันไป บางคนอาจจะรู้สึกเสียดายที่พรหมจรรย์ของสาวสวยพราวเสน่ห์ต้องสังเวยให้กับ เอ็นผีแทนที่จะเป็นเอ็นของตัวเอง แต่ถึงกระนั้นทุกคนต่างก็รู้สึกท่อนเนื้อของตัวเองลุกตั้งชันแข็งขันไปตามๆ กัน เมื่อเห็นแคมหีของหญิงสาวเขมือบท่อนลึงค์จนมิดด้าม

ใบหน้าของสาวสวยบิดเบี้ยวร้องครวญครางอยู่ตลอดเวลาด้วยความเจ็บปวด นี่หากไม่ได้โดนอาคมของหมอจันสะกดไว้คงกรีดร้องลั่นไปนานแล้ว

"เป็นไง มึงรู้สึกยังไงอีแพม" หมอจันเอ่ยปากถาม สายตากร้าวแข็งด้วยอำนาจจิต
"เจ็บ แพมเจ็บเหลือเกิน..." หญิงสาวร้องเสียงแตกพร่าเหงื่อไหลหยดหยาดลงมาจนถึงปลายจมูก
"แน่ละมึงเจ็บ แต่มึงจะเจ็บแค่ครั้งเดียว ลึงค์นี้เป็นลึงค์ศักดิ์สิทธิ์ หลังจากมึงสังวาสกับลึงค์นี้แล้ว ต่อไปมึงจะมีแต่ความสุขและคอยจะหาลึงค์มาใส่หีตัวเองตลอดเวลา ความสุขมึงจะมีมาอย่างไม่รู้จักจบสิ้น มึงอยากมีความสุขตลอดเวลามั้ย"
หญิงสาวได้ยินดังนั้นก็กัดฟันพูดตอบ
"อยาก... แพมอยากมีความสุข ช่วยแพมด้วย.... โอยย...แพมเจ็บเหลือเกิน" หญิงสาวพูดไปร้องครวญครางไป

หลง #21 แผนกำราบดาวมหาลัย บทที่ 7

หมอจันจับตามองอยู่ครู่หนึ่งก็ลุกขึ้น
"เอาละ พวกมึงรอจนกระทั่งลึงค์ศักดิ์สิทธิ์หลุดออกจากหีอีแพม พิธีก็จะเสร็จสิ้น อีแพมจะกลายเป็นหญิงร่านสวาทขาดผู้ชายไม่ได้ พวกมึงอยากทำอะไรก็ทำ ข้าหมดหน้าที่แล้วต้องขอไปพักก่อน"
"อาจารย์ ไม่อยู่ก่อนหรือ เผื่อมีอะไรผิดพลาด" ไอ้เอกถามอย่างหวาดๆ
"กูอยู่ดูพวกมึงทำอะไรกับอีแพมไม่ได้ ของจะเข้าตัวกู จำไว้ว่าอย่าไปแตะหรือดึงลึงค์ออก ปล่อยให้มันหลุดเอง"
"งั้นก็ตามใจอาจารย์" ไอ้เอกบอก ก่อนจะหันมาหาไอ้เบี้ยว "เฮ้ย ไอ้เบี้ยว ไปส่งอาจารย์ที่ห้องซิ"
"โธ่ พี่เอก ให้คนอื่นไม่ได้เหรอ กำลังมันส์เลย" ไอ้เบี้ยวบ่นพึมพำ แต่ก็จำใจต้องทำตามที่ไอ้เอกสั่ง มันเดินเข้ามาแล้วพาหมอจัน ออกจากห้อง

ข้างฝ่ายสาวแพมจากที่ค่อยๆโหย่งตัวขึ้นลง ปล่อยให้ลึงค์ผลุบเข้าผลุบออกในร่องสวาทของตนเองอย่างช้าๆ ก็ดันกระแทกทิ้งร่างลงมาเร็วขึ้นหนักขึ้น หน้างามแหงนขึ้นบิดเบี้ยว สะบัดศีรษะจนผมปลิวกระจาย ในขณะทีทรวงอกก็กระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะกระแทก เหงื่อแตกโทรมเต็มร่างกายที่ขาวผ่อง เสียง พั่บ พั่บ ดังลั่นห้องไปหมด

"อูยยย เจ็บ อูยยยย เสียววววว โอยยยยย" เสียงร้องครวญครางของสาวสวยดังขึ้นบอกถึงอารมณ์ที่สับสน อันเกิดจากอำนาจของลึงค์ศักดิ์สิทธิ์

"มันส์มั้ยคะพี่แพม แหม โยกกระแทก ยิ่งกว่ากว่ะหรี่มืออาชีพอีกนะคะนี่ คิก คิก" สาวแนนหัวเราะเยาะเย้ยด้วยความสะใจ

สาวแพมได้ยิน ก็หันขวับมาจ้องหน้านักศึกษาสาวตัวแสบ พลางยกมือชี้หน้าของสาวรุ่นน้อง
"มึงหยุดหัวเราะอีดอก เดี๋ยวมึงจะโดนด้วย" เสียงของสาวแพมที่เปล่งออกมานั้น แหบห้าว และทุ้มหนักแบบเสียงของผู้ชาย ทุกคนตกตะลึงพรึงเพริดกันไปหมด สาวแนนหน้าซีดเงียบกริบในทันที

ทันใดนั้นนักศึกษาสาวเคราะห์ร้ายก็กรีดเสียงหัวเราะลั่นห้อง ขณะที่ร่างยังโหมกระแทกลงไปบนลึงค์อย่างรุนแรงหนักหน่วงไม่หยุดยั้ง
"ฮะ ฮะ ฮะ มันส์ มันส์ เหลือเกิน โอย หีอีนี่ สะอาดบริสุทธิ์ ทั้งสวยทั้งหอม อูยยยยย ฟิตอะไรเช่นนี้" เสียงที่ออกจากปากของสาวสวยครั้งนี่เปลี่ยนเป็น แหลมเล็ก ขณะที่ร่างไม่เคยหยุดยั้งการขโยกขึ้นลงเลย

"โอยยย เจ็บ โอยยยยย เจ็บเหลือเกิน ....ช่วยด้วย ... อย่าทำแพม.... ช่วยด้วย... ชาคริต... ช่วยพี่ด้วย... พี่เจ็บเหลือเกิน... โอยยยยย...เจ็บจะตายอยู่แล้ว...ฮือ ฮือ" เสียงของแพมกลับกลายมาเป็นหวานใสตามเดิม หากเต็มไปด้วยความโศกรัดทด พร้อมกับกรีดร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด ตลอดเวลา

ชาคริต ตัวสั่นระริก ตอนนี้เขาหมดอารมณ์ใคร่อย่างสิ้นเชิงแล้ว มือของชายหนุ่มกำแน่น สงสารญาติสาวผู้พี่จับใจ แต่ไม่รู้จะช่วยเธอได้ยังไง ในขณะที่เพื่อนคนอื่นต่างจับจ้องมอง ร่างเปลือยของสาวแพมด้วยความหื่นกระหาย ร่างสมส่วนที่กระแทกขึ้นลงจนนมกระเพื่อมนั้น ปลุกอารมณ์ของทุกคนให้หื่นกระหายเต็มที่ ทุกคนต่างเฝ้ารอเวลาที่ลึงค์จะหลุดออกจากโคกสวาทของหญิงสาว เพื่อจะได้เข้าไประบายความใคร่กับร่างงามนั้นแทน

นักศึกษาสาวเคราะห์ร้าย เอนร่างทิ้งตัวลงนอนกับพื้น ดิ้นไปดิ้นมา ก่อนที่จะยกสะโพกขึ้นสูงจากพื้น ในขณะที่ลึงค์นั้นราวกับมีชีวิตกระแทกเข้าออกในร่องรูนั้นอย่างรวดเร็ว

"อูยยยย....อูยยยยย.....ฮ่า ฮ่า ฮ่า.... มันส์มั้ยอีหนู แรงกว่านี้มั้ย ฮ่า ฮ่า ฮ่า" เสียงแหบห้าวดังขึ้นอีกครั้ง

ร่างงดงามเปล่าเปลือย ดิ้นร้องครวญครางอยู่สักพัก ก็ลุกขึ้นยืนอีกครั้ง เสียงหัวเราะแหบห้าวนั้นหยุดลง ทุกคนในห้องต่างจับตามองความเปลี่ยนแปลงครั้งนี้ของ สาวสวยด้วยใจเต้นระทึก

แพมกวาดสายตามองไปรอบๆห้อง ตาของสาวสวยเต็มไปด้วยความหยาดเยิ้มและยั่วยวนอย่างแปลกประหลาด ใบหน้าของเธอนั้นหวานเซ็กซี่อยู่แล้ว เมื่อกวาดสายตาที่แฝงแววยั่วยวนก็ทำให้บรรดาชายหนุ่มในห้องต่างครางฮือกันไป ตามๆกัน

แพมกวาดสายตาไปมาจากนั้นก็มาหยุดนิ่งอยู่ที่หน้าชาคริต ริมฝีปากแดงระเรื่อเผยอรอยยิ้มน้อยๆ อย่างยั่วยวนพร้อมกับเอื้อนเอ่ยด้วยเสียงหวานฉ่ำ

"ชาคริต พี่สวยมั้ย พี่รู้ว่าเธอรักพี่ มาซิ...พี่อยากอยู่ในอ้อมกอดของเธอ ชาคริต..ได้โปรดเถอะ"
"พี่แพม..." ชาคริตครางเบาๆ ใบหน้าที่หวานเย้ายวนของคนที่เขาเทิดทูลบูชาทำให้อารมณ์ใคร่ของเขากลับคืนมา อีกครั้ง แต่จิตสำนึกส่วนลึกภายในยังยับยั้งไว้

แพมกวาดสายตามองมายังจิรพนธ์
"จิ มาหาพี่ซิ เธอเป็นคนวางแผนทั้งหมดไม่ใช่หรือ... ถึงเวลาแล้ว.... มาซิ มานอนกับพี่เถอะ"
"พี่แพม..." จิรพนธ์ครางเสียงแหบแห้ง ขยับกายจะลุกขึ้น แต่เอกซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ ดึงเขาไว้ พร้อมกับตะคอกเบาๆ
"ไอ้เอก มึงจะบ้าหรือ อาจารย์สั่งไว้อย่าแตะต้องเธอจนกว่าท่อนลึงค์จะหลุดออกมา"
จิรพนธ์สะดุ้งได้สติ เหงื่อไหลเต็มใบหน้า หันมาทางชายหนุ่มนักศึกษารุ่นพี่
"ขอบคุณครับพี่เอก ผมเกือบไปแล้ว ...เธอสวย ยั่วยวนเหลือเกินพี่เอก ผมจะอดใจไม่ไหวแล้ว"

แพมกวาดสายตาหวานเยิ้มมาเทางเอก เลียริมฝีปากที่ชุ่มชื้น พร้อมกับเอื้อมมือขึ้นมาคลึงเคล้าทรวงอกที่อวบอิ่มงดงามของตนเอง พร้อมกับเดินยักย้ายส่ายสะโพกอย่างยั่วยวนมาตรงหน้า

"เอก เธออยากเอาเรามากใช่มั้ย ดูซิ เราอยู่ตรงหน้าแล้ว จะรอช้าอยู่ทำไม หรือไม่กล้า หือ" แพมแยกขาออกจากกัน พร้อมกับย่อกายลงส่ายสะโพกไปมา มือก็คลึงเคล้นทรวงอกของตัวเองหนักขึ้น อย่างเมามัน ใบน้าที่หวานยั่วยวน เสียงที่กระเส่าเร้าอารมณ์ เรือนร่างที่งดงามขาวนวลสมบูรณ์แบบ ตลอดจนลีลาท่าทางที่ยั่วยวนอยู่ตลอดเวลา ทำให้ตัณหาของทุกคนพลุ่งพล่านถึงขีดสุด แต่ก่อนที่ทุกคนจะทันขยับตัวทำอะไร สาวแนนซึ่งจับจ้องมองอยู่ เห็นผู้ชายทั้งห้องต่างแสดงทีท่าคลั่งไคล้สาวคู่แข่งจนแทบบ้าคลั่ง ทำให้เธออิจฉาถึงขีดสุด ในที่สุดเธอก็ลุกพรวดวิ่งไปที่ร่างของสาวแพมในทันที

"ยั่วเก่งนักหรือนังร่าน เดี๋ยวกูจะช่วยให้มีงหายร่านเอง" แนนร้องอย่างเคียดแค้น มือคว้าไปที่ลึงค์ที่ขณะนั้นกำลังถอนลำออกมา

ไอ้เอกเมื่อเห็นนักศึกษาสาวรุ่นน้องกำลังจะสัมผัสถูกลึงค์ก็ร้องตะโกนห้ามเสียงดัง "อย่า น้องแนน อย่าจับ.."
แต่ช้าไปแล้ว มือเล็กๆของน้องแนนคว้าไปที่ลึงค์ปีศาจพร้อมกับถอนกระชากเต็มแรง

"โอ๊ยยยยยยยยยยยย"

เสียงกรีดร้องโหยหวนดังลั่นห้องในฉับพลันนั้นเอง!!!

หลง #22 แผนกำราบดาวมหาลัย บทที่ 8

ร่างของแนนหงายหลังตึงลงไปบนพื้น กระโปรงเลิกขึ้นไปถึงท้องน้อย พร้อมกับแยกขาทั้งสองข้างถ่างออกจากกัน มือข้างหนึ่งยังกำท่อนลึงค์ศักดิ์สิทธิ์ไว้แน่น
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า" เสียงร้องแหบห้าวดังออกจากปากของน้องแนนอย่างน่ากลัว

บรรดาชายหนุ่มในห้องต่างตกตะลึงทำอะไรไม่ถูก ยกเว้นชาคริตที่จับตามองญาติสาวผู้พี่ของตนอยู่ตลอดเวลาด้วยความเป็นห่วง เขาเห็นชัดเจนตอนที่แนนดึงลึงค์ออกจากร่องสวาท สาวแพมได้ถอยกายไปอยู่ที่มุมห้อง พร้อมกับงอเข่าปิดร่างที่เปล่าเปลือยของตนเอง หญิงสาวก้มหน้าร้องไห้ ผมเผ้ายุ่งเหยิง หมดสภาพของดาวมหาลัยอย่างสิ้นเชิง ถึงตอนนี้ชาคริตไม่สนใจเรื่องอื่นๆอีกต่อไปแล้ว แต่ลุกขึ้นวิ่งไปนั่งโอบกอดญาติสาวผู้พี่เหมือนจะปลอบโยน

คว้ากกกกกกกกก

สาวแนนฉีกกระชากกางเกงในออกจากตัว พร้อมกับหัวเราะเสียงดังลั่น
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า อีนี่ บังอาจลบหลู่กู มึงจะต้องชดใช้ด้วยการสังเวยร่างของมึงแทน ฮ่า ฮ่า ฮ่า"
พูดจบก็จ่อ ท่อนลึงค์เข้าที่ร่องหลืบของตนเอง
"อย่า อย่า ... พี่เอก พี่จิ ช่วยด้วย อย่า อย่า... กลัวแล้ว กลัวเล้ว ฮือ ฮือ อย่าเอาเข้าไป อย่า ฮือ ฮือ" แนนร้องไห้โฮออกมา ในขณะที่จ่อลึงค์เข้าหาร่องของตัวเองอย่างช้าๆ หญิงสาวพยายามขัดขืนสุดชีวิต แต่ไม่สามารถควบคุมร่างกายของตนได้ ตากลมโตของหญิงสาวเบิกกว้างด้วยความพรั่นพรึง ปากก็ตะโกนร่ำร้องให้รุ่นพี่ช่วยอย่างน่าสงสาร

"ไอ้เบี้ยว มึงไปตามอาจารย์จันมา เร็ว" ไอ้เอกหันไปสั่งไอ้เบี้ยวด้วยความเป็นห่วง
"ไปตามที่ไหนเล่าพี่เบี้ยว อาจารย์กลับไปแล้ว"
"อ้าว มึงไม่ได้ไปส่งอาจารย์ที่ห้องรึ"
"อาจารย์บอกว่า แกนัดทำพิธีกับคุณนายอีกคนไว้ เลยขอตัวไปก่อน แกขอฝากลึงค์ศักดิ์สิทธิ์กับเครืองมือไว้ พรุ่งนี้จะกลับมาเอา"
"ชิบหายแล้ว" ไอ้เอกอุทานมาอย่างตกใจ
"ทีนี้เอาไงดีล่ะ พี่เอก น้องแนนตายแน่" จิรพนธ์พูดเสียงสั่น
"ไอ้เบี้ยวมึงไปเอาลึงค์ผีออก" เอกหันมาสั่ง แต่ไอ้เบี้ยวรีบสั่นหน้า
"โอ๊ย ไม่ไหวหรอกพี่เอก พี่เอกทำเองเถอะ"
"อุ๊ย พี่เอก แนนยัดเข้าไปแล้ว" ไอ้เต่าบอกอย่างตกใจ ทุกคนหันขวับไปมองสาวรุ่นน้องในทันที

สาวแนนตอนนี้ แอ่นก้นลอยขึ้นจนเนินนูนลอยเด่นขึ้นมา พร้อมกับเริ่มดันท่อนลึงค์เข้าไปในร่องหลืบของตัวเองช้าๆ
"อูยยยย ... อย่า....อูยยยย.... เสียวจังเลย....อูยยยย.....อย่า...กลัวแล้ว....อูยยยย.....เสียวจังเลย...." เสียงของหญิงสาวดังอย่างสับสนสลับกับการสูดปากร้องครวญคราง มือน้อยๆเลื่อนกลับขึ้นไปบีบขยำทรวงอกของตนเองอย่างเมามัน ในขณะที่ท่อนลึงค์นั่นเลื่อนเข้าออกด้วยตนเองราวกับมีชีวิต

"พี่เอก" จิรพนธ์เรียกเบาๆ แต่สายตาไม่ละไปจากร่างของน้องแนนเลย
"ทำอะไรไม่ได้แล้ว รอให้ลึงค์หลุดมาเองละกัน" เอกพูด

"อูยยย เสียว เสียวหีจังเลย"
ทุกคนตกตะลึงพรึงเพริด เสียงที่ดังครั้งนี้เป็นเสียงน้องแนนจริงๆ แต่ถ้อยคำลามกหยาบคายแบบนี้ปกติน้องแนนจะไม่เคยใช้มาก่อน ทำให้ทุกคนอึ้งไปตามๆกัน

"อีนี่นมใหญ่กว่าอีคนเมื่อครู่อีกว่ะ ขยำมันส์จริงๆ" เสียงแหบห้าวดังขึ้นจากปากสาวสวย
"หีก็ฟิต ตอดของกูด้วยว่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ" เสียงผู้ชายอีกคนดังขึ้น "อูย...แรงอีก..แรงอีก..อีหนู" ลึงค์ศักดิ์สิทธิ์ผลุบเข้าออกเร็วขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ซึ่งทำให้แนนสูดปากครวญครางดังลั่น
"อูยยย..ซี๊ด...เสียว...เสียวจะตายอยู่แล้ว...อูยยยย ดี....ดี...ยัดลึกๆเลย....อูย....ซี๊ด....." เสียงน้องแนนดังขึ้น พร้อมกับส่ายก้นไปมา
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า ได้เลยอีหนู เด้งรับหน่อยซิวะ...ฮ่า..ฮ่า...อย่างนั้น...อูยยยยย....หีมึงนี่ดูดดีว่ะ ....ฮ่า...ฮ่า...."
"โอ๊ย...น้ำจะแตกแล้ว...อูย...ซี๊ดดด...อูย กูไปก่อนแล้ว...โอ๊ยยยย น้ำกูแตกแล้ว..." เสียงแหลมเล็กของผู้ชายคนหนึ่งดังจากปากของน้องแนน

ฉับพลันทุกคนก็เห็นน้ำขาวขุ่นข้นไหลซึมออกมาจากปากแคมไหลลงมาตามง่ามขาแล้วหยดลงบนพื้น

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า มึงนี่นกกระจอกไม่กินน้ำเหมือนเดิมเลยว่ะ ...ฮ่า..ฮ่า...ตากูโว๊ย อีหนู เด้งหน่อย...ฮ่า...อูยยยยย....เสียวโว๊ย...."
"ซี๊ด...อูย..เสียวหีจังเลย..อูยยย...เจ็บ....อูยยยยยเสียว...."
"อูย ขอกูเล่นตูดมันหน่อยโว๊ย"
น้องแนนเลื่อนมือไปขยำแก้มก้นของตัวเองแรงๆ แล้วแหย่นิ้วเข้าไปในช่องหลืบน้อยๆ หน้าตาบูดเบี้ยวครวญครางออกมา
"อย่า อย่าเอาทางนั้น...ว๊ายยยยย...อย่า...อูยยย...เสียว...ดี...ดีจังเลย...อูยยยยย"
"อูยยย พี่จ๋า เอาแรงๆเลย...อูยยยย...ควยใหญ่จัง...อูยยยย....ไม่เจออย่างนี้มานานแล้ว ...อูยยย..." เสียงผู้หญิงดังขึ้นแต่คราวนี้ไม่ใช่เสียงน้องแนน

มือของนักศึกษาสาวเลื่อนลงไปจับที่ท่อนลึงค์พร้อมเด้งก้นขึ้นลงกระแทกกับท่อนลึงค์เหมือนต้องการจะให้เข้าไปลึกๆ
"โอ๊ยยย..เจ็บ...อย่าดันแรง...โอ๊ยยยย...ไม่ไหวแล้ว...." เสียงน้องแนนครวญคราง น้ำตาไหลพรากเหมือนกับเจ็บปวดสุดชีวิต
"ดี..ดี...พี่จ๋า...แรงๆอย่างนี้...หนูชอบ...อูยยย...ซี๊ด...เสียวหี....อูยยยยย" เสียงผู้หญิงอีกคนสูดปากร้องครวญคราง
ภาพที่ทุกคนเห็นตอนนี้อัศจรรย์ยิ่งนัก เพราะตามเนื้อตัวของน้องแนนตอนนี้ ยุบเข้ายุบออกไปทั่วเหมือนถูกมือที่มองไม่เห็น บีบขยำไปทุกๆส่วน จนเนื้อที่ขาวนวลเนียนเป็นรอยแดงๆเต็มไปหมด ในขณะที่ร่องหีก็มีน้ำสีขาวขุ่นไหลเป็นทางออกจากง่ามขาอยู่ตลอดเวลาเหมือน กับไม่มีวันจบสิ้น

"ฮือ...ฮือ...กลัวแล้ว...เบาๆ...อย่าทำ...ฮือ...ฮือ..." เสียงน้องแนนร้องพร้อมกับน้ำตาไหลพรากลงมา

ร่างบอบบางเหมือนนางแบบบิดส่ายไปมาไม่ขาดระยะ แต่บางครั้งก็เด้งหน้าเด้งหลังเหมือนกับเงี่ยนสุดชีวิต สองมือลูบคลำขยำเต้านมของตัวเองอย่างรุนแรงปานจะให้แหลกเหลวคามือไปเลย ในขณะที่ปากก็ส่งเสียง หัวเราะบ้าง ร้องไห้บ้าง บางครั้งก็ร้องด่าหยามเหยียดตัวเองอย่างรุนแรง แต่ก็สูดปากครางซี๊ดซ๊าดไม่ขาดระยะ ซึ่งเป็นอำนาจของปีศาจหื่นทั้งชายหญิงที่สิงอยู่ในลึงค์นั่นเอง

"โอ๊ยยยย...ซี๊ด...เปลี่ยนทามั่งโว๊ย...อีหนู...กูเบื่อท่านี้แล้ว"
ขาดคำ แนนก็ลุกขึ้นนั่ง แล้วเปลี่ยนเป็นคลานสี่เท้า ใบหน้าถมึงทึง ยิ้มอย่างหื่นกระหาย พร้อมกับเลียริมฝีปาก
"อุ๊ย...ท่าถนัดของหนูเลยพี่....อูยยยย...แรงแรง...เอาแรงๆ..." เสียงผู้หญิงที่ไม่ใช่แนนร้อง พร้อมกับคลานสี่ขาไปมา เต้านมอวบขาวของสาวสวยสั่นกระเพื่อมตามการขยับเขยื้อนของร่างกาย ซึ่งยั่วยวนบรรดานักศึกษารุ่นพี่เป็นอย่างมาก บางคนถึงกับอดไม่ไหวที่จะลดมือลงไปกุมเป้าของตัวอง

"ฮ่า ฮ่า เป็นไงพวกมึง เงี่ยนกันไปแล้วใช่มั้ย ฮ่า ฮ่า ฮ่า พวกมึงนั่งกันได้แล้ว เดี๋ยวกูเอามันเสร็จแล้วจะยกให้พวกมึง ฮ่า ฮ่า ฮ่า" เสียงแหบห้าวดังขึ้นจากปากงาม น้ำลายไหลย้อยมาตามมุมปาก แต่สาวน้อยก็สูดกลับไปอีกครั้ง

"อูยยย เสียวหี...อูยยย....ซี๊ด ...แรงอีกซิพี่...อูยยย" เสียงผู้หญิงร้องพร้อมกับที่แนนหยุดคลาน แต่เปลี่ยนเป็นนั่งยองๆ มือข้างหนึ่งขยำเต้านมของตัวเอง แต่อีกข้างสอดเข้าไปพร้อมกับที่ท่อนลึงค์ยังขยับเข้าออกอยู่ไม่หยุดยั้ง นิ้วน้อยๆนั้นเกี่ยวเม็ดเล็กๆที่ไวต่อความรู้สึกที่สุด ในขณะที่น้ำสีขาวๆไหลออกมาจากร่องจนนองเต็มพื้นไปหมด

"อูยยยยย...ซี๊ด....เสียว...อูยยยยยย.....น้องน้องขา อยากเย็ดหีอีนี่รึยังคะ ....ฮะ..ฮะ" เสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้น
"อูยยยย...จริงด้วย....หีหนู..ฟิตนะคะ...ฮิ..ฮิ.....อยากลองมั้ย...อูยยยย ...ฮิ...ฮิ..."เสียงผู้หญิงอีกคนดังขึ้นอย่างกระเส่ายั่วยวนสุดขีด
แนนกวาดสายตาค้อนควักมองนักศึกษารุ่นพี่ด้วยสายตาหยาดเยิ้มเปี่ยมจริต ในขณะที่ปากก็สูดร้องครวญครางอยู่ตลอดเวลา ครั้งนี้น้ำเงี่ยนนั้นไหลพรวดจากง่ามขาเป็นสายเลยทีเดียว....

ไอ้เอกดูไปดูมา อดที่จะเงี่ยนตามไม่ได้จริง เพราะทั้งภาพทั้งเสียงล้วนแต่ปลุกเร้าอารมณ์ให้ความเสียวกลับคืนมาอีกครั้ง แถมน่าตื่นเต้นยิ่งกว่าตอนดูสาวแพมด้วยซ้ำ
"ไหนๆ ก็ทำอะไรไม่ได้ นึกว่าดูโชว์ละกันวะ" มันพูดพร้อมทรุดตัวนั่งหน้าตาเฉย
ทุกคนเห็นด้วย เพราะลีลาของน้องแนนนั้นยั่วยวนสุดขีด ต่างดูจนเป้ากางเกงตุงไปตามๆกัน จึงรีบนั่งตามพร้อมกับจ้องเขม็งไปที่นักศึกษาสาวรุ่นน้อง

"ว่ากันไม่ได้นะน้องแนน....อยากรนหาที่เอง" ไอ้เอกพึมพำ
"เอ๊ะ พี่เอก อีแพมหายไปไหนแล้ว" ไอ้เบี้ยวถามอย่างตกใจ
"ชาคริตก็ไม่อยู่ด้วย สงสัยมันพาหนีไปแล้ว ไอ้เวรนี่ไว้ใจไม่ได้เลย" จิรพนธ์อุทานขึ้นบ้าง
"ช่างแม่งเหอะวะ เรื่องนี้มันมีส่วนอยู่ด้วยยังไงก็ไม่กล้าไปบอกใคร เดี๋ยวรอเล่นน้องแนนแทนละกัน" ไอ้เอกพูด

...............
"พี่แพม รู้สึกตัวรึยัง พูดอะไรซักอย่างซิ" ชาคริตซึ่งกำลังขับรถอยู่ หันไปถามดาวมหาลัยที่นั่งอยู่ด้านข้าง

สาวแพมตอนนี้สวมเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว แต่ยังคงนั่งเซื่องซึมตาลอยเหมือนคนที่สติไม่อยู่กับตัว ใบหน้างามของเธอเผือดขาว ดูน่าสงสารผิดจากเดิมที่เคยเป็นผู้หญิงที่มั่นใจในตัวเองอย่างไม่เหลือเค้า
ชาคริตใจหายวูบตัดสินใจหยุดรถลงที่ข้างทาง พร้อมกับหันไปเขย่าร่างงามนั้นอย่างรุนแรง

"พี่แพม พี่แพม โธ่...พูดอะไรซักอย่างซิ" ชายหนุ่มพูดอย่างเศร้าใจ
"น้ำ..." แพมพูดออกมาเบาๆเหมือนคนละเมอ
"ว่าไงนะ" ชาคริตรีบถาม รู้สึกใจชื้นขึ้นมาเมื่อได้ยินเธอพูดเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่พาขึ้นรถ
"น้ำ...หิวน้ำ..." แพมพูดมาอีกครั้ง
"ผมจะไปซื้อให้" ชาคริตพูดออกมาอย่างดีใจ เขาขับรถไปจนถึงหน้าร้านสะดวกซื้อ ก็จอดรถ
"คอยผมอยู่นี่นะพี่แพม อย่าลุกไปไหนนะ เดี๋ยวผมมา... เข้าใจมั้ย" ชายหนุ่มสั่งย้ำ
สาวสวยพยักหน้า
ชาคริตปลดเข็มขัดนิรภัย แล้วเปิดประตูรถ เขาหันมามองอีกครั้งด้วยอย่างไม่ไว้ใจ แพมยังนั่งนิ่งไม่มีท่าทีจะไปไหน ทำให้เขาปิดประตูรถ แล้วรีบเข้าไปในร้าน

ชายหนุ่มเลือกซื้อโค้กมาสองกระป๋อง พอออกจากร้านก็แปลกใจ เมื่อเห็นสาวแพมยืนเอนหลังพิงรถโดยมีเด็กผู้ชายยืนรายล้อมเต็มไปหมด ชายหนุ่มรีบเดินเข้าไปดู พอเห็นว่าเกิดอะไรขึ้นก็ตกใจ

สาวแพม ถลกกระโปรงตัวเองเลิกขึ้นมาถึงเอว กางเกงในกรอมอยู่ที่เข่าเผยให้เห็นโคกเนินเปล่าเปลือย โดยพวกเด็กๆเอานิ้วจิ้ม ลูบของสงวนของเธอไปมา ปากก็วิพากษ์วิจารณ์กันอย่างสนุกสนาน

"ไอ้พวกเด็กเวร มึงไปไกลๆตืนกูเดี๋ยวนี้" ชาคริตตะโกนด้วยความโกรธจัด

ฝูงเด็กแตกฮือกระจัดกระจาย ไอ้คนหนึ่งยังหันมาพูด
"โกรธอะไรพี่ แฟนพี่เรียกมาดูเองนะ"
"มึงไปไกลๆเลย"ชาคริตพูด พร้อมกับดึงกางเกงในของญาติสาวผู้พี่ขึ้นมา "พี่แพมขึ้นรถ" ชายหนุ่มสั่งเด็ดขาด
"เจ้าค่ะ" แพมทำท่าถอนสายบัวล้อเลียน พร้อมกลับขึ้นรถตามคำสั่งเขา

"แฟนพี่จิ๋มสวยจังเลย"
"เอาเผื่อผมด้วยนะ"
พวกเด็กพากันตะโกนล้อเลียน
"ไอ้เด็กเหี้ย" ชาคริตหลุดปากด่า พร้อมกับเดินไปขึ้นรถ จากนั้นก็สตาร์ทรถออกไปทันที

"ทำไมทำอย่างนี้" เขาถามญาติผู้พี่หลังจากสงบสติอารมณ์ได้
"ทำอะไร" แพมแกล้งถาม
"ก็ไปแก้ผ้าให้เด็กดูไง ไม่อายรึไง"
"เอ๊า มีดีก็ต้องให้ดูซิ... ไม่เอาน่า... อิจฉาเด็กรึไง"

หลง ภาค 2 # 1

แพมตื่นขึ้นมาบนเตียงนอนอันอบอุ่นของตนเอง หญิงสาวรู้สึกมึนหัวและปวดเมื่อยไปทั้งร่างกายโดยเฉพาะที่ง่ามขา เธอเอามือล้วงเข้าไปในกางเกงนอนสำรวจดูด้วยความสงสัย แต่ก็ไม่พบความผิดปกติ หญิงสาวลุกขึ้นนั่ง สลัดศีรษะขับไล่ความมึนงง พร้อมกับพยายามนึกว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ ทำไมถึงได้ปวดเมื่อยแบบนี้ จำได้ว่าเธอไปงานปาร์ตี้กับน้องแนน จากนั้นก็จำอะไรไม่ได้เลย ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ากลับมานอนที่นี่ได้ยังไง
ช่างมันเถอะ นึกไม่ออกก็ช่างมัน เธอเหลียวไปดูนาฬิกา ได้เวลาแต่งตัวไปมหาลัยแล้ว หญิงสาวลุกขึ้นบิดขี้เกียจสองสามที แล้วเดินไปหยิบผ้าขนหนู อาบน้ำแต่งตัว แล้วลงมาข้างล่าง จัดการกับอาหารเช้า อันประกอบไปด้วย ขนมปัง หมูแฮม ไข่ดาว แล้วตามด้วยกาแฟจนเรียบร้อย เธอก็ออกมาจากบ้านเตรียมที่จะขับรถไปมหาลัย แพมกวาดตามองเพื่อจะดูว่ามีเด็กคนไหนอยู่แถวนั้นจะได้เรียกให้ไปเปิดประตูรั้ว ก็เห็นนายเรือง หลานชายของลุงอ่ำคนขับรถ กำลังเพลินอยู่กับการรดน้ำต้นไม้ จึงไม่ทันสังเกตเห็นว่าเจ้านายคนสวยของตัวเองลงมาที่รถแล้ว
ดวงตาตากลมโตของแพมตอนนี้กำลังจ้องมองไปที่ร่างของนายเรืองพร้อมกับความรู้สึกแปลกๆที่เกิดขึ้นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน คนสวนของเธอเปลือยท่อนบนแลเห็นกล้ามเป็นมัดๆ แผงอกกว้างแข็งแกร่ง แพมจับจ้องมองผิวที่ค่อนข้างคล้ำ เนื้อกล้ามเป็นมันระยับสะท้อนกับแสงแดดจนเป็นประกาย เธอรู้สึกร้อนวูบวาบ ใจเต้นแรงไม่เป็นส่ำ
เกิดอะไรขึ้นกับเธอ ทำไมจึงรู้สึกร้อนรุ่มไปถึงขนาดนี้ ร่างเปลือยท่อนบนของคนสวนหนุ่มทำให้เธอเกิดอารมณ์ขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่อ หญิงสาวถึงกับเผลอกลืนน้ำลาย เอานิ้วชี้ขึ้นมาแตะที่ริมฝีปากบาง แล้วสอดนิ้วเข้าไป ดูดเลียที่ปลายนิ้วอย่างลืมตัว
หญิงสาวแอบมองได้สักพัก เรืองก็หันมาเห็นเจ้านายสาว
"อ้าว! คุณแพม จะไปมหาลัยแล้วหรือครับ"
แพมสะดุ้ง ใบหน้าของเธอเป็นสีแดงระเรื่อ รีบพยักหน้าให้
"งั้น ผมไปเปิดประตูให้นะครับ"
"ขอบใจจ้ะ"
สาวแพมรีบเข้าไปนั่งในรถ แต่ดวงตายังจับจ้องอยู่ที่เรือนร่างของเรือง (อือ นายเรืองนี่ดูแข็งแรงกำยำดีจริงๆ) สายตาของเธอกวาดลงมาที่ด้านล่าง เลื่อนลงไปที่ใต้เข็มขัด หญิงสาวจ้องเขม็งจินตนาการลึกเข้าไปถึงเนื้อแท้ๆของมัน ใจหวิวไหวเต็มไปด้วยความเสียวซ่าน มือเรียวงามเลื่อนลงไปลูบคลำที่หน้าขาของตัวเอง คลึงไปคลึงมาบนกระโปรง
นายเรืองหลังจากเปิดประตูก็หันมาทางรถ คอยอยู่สักพักก็ไม่เห็นเจ้านายจะเลื่อนรถออกมาซักที ด้วยความสงสัยทำให้ชายหนุ่มเดินตรงมาที่รถ ทันใดรถสปอร์ทคันหรูก็ขับสวนออกไปอย่างรวดเร็ว
"คุณแพมวันนี้ดูแปลกๆ" เรืองพึมพำขณะที่เดินกลับไปปิดประตูรั้ว
....................................................
"น้องแนน ไม่เอาแล้วนะ เมื่อคืนก็เล่นพวกพี่จนหมดแรงแล้ว"
จิรพนธ์ร้องห้าม พร้อมกับปัดมือของสาวแนนออก บรรดาเพื่อนๆพี่ๆที่ร่วมกันรุมน้องแนน พากันชิ่งหนีหมดเมื่อเจออาถรรพ์รสสวาทของหมอจัน กรรมก็เลยตกมาที่จิรพนธ์ที่ต้องรับผิดชอบพาน้องแนนมานอนที่บ้าน โชคดีที่บ้านหลังนี้มีเขาอยู่คนเดียวจึงไม่ต้องกลัวว่าใครจะมาเห็น
"โธ่! พี่จิคะ ก็แนนอยากอีกแล้วนี่ พี่จิ" แนนร้องอุทธรณ์ ตาหวานฉ่ำ
"ไม่ได้แล้วแนน เดี๋ยวต้องไปเรียนกันแล้ว"
"เรียนอะไรกันคะ ไม่เรียนแล้ว มาทำกันดีกว่าค่ะ พี่จิ ไม่ต้องกลัวเหนื่อยน่า แนนทำให้เอง" สาวแนนพูดแล้วเอื้อมมือไปที่ท่อนเนื้อของจิรพนธ์ซึ่งกำลังห้อยหัวอย่างน่าสงสาร จิรพนธต้องปัดมือสาวรุ่นน้องอีกครั้ง คราวนี้เขาชักโกรธที่สาวแนนพูดไม่รู้เรื่อง
"จะบ้าหรือแนน ถ้าอยากมากก็ไปเป็นกะหรี่เหอะ คราวนี้ละมีผู้ชายมาเอาทั้งวันทั้งคืน"
แทนที่จะโกรธแนนกลับตาลุกวาว
"จริงหรือคะพิ่จิ เป็นกะหรี่มีผู้ชายมาเอาทั้งวันทั้งคืนเลยหรือคะ"
จิรพนธ์ใจหายวูบเห็นอาการร่านสวาทของแนน ก็ตกใจ เขาเพียงแต่พูดด้วยอารมณ์ไปอย่างนั้น คิดไม่ถึงว่าแนนจะทำท่าเหมือนจะเอาจริง เขารีบดึงแนนมากอดด้วยความสงสาร
"โธ่!น้องแนน พี่ขอโทษนะ พี่ไม่ควรพูดกับแนนอย่างนั้น"
"พิ่จิคะ แนนอยากเป็นกะหรี่ค่ะ พี่จิช่วยแนนหน่อยซิคะ... แนนไม่รู้ว่าจะทำยังไง แนนอยากนอนกับผู้ชายเยอะๆ"
จิรพนธ์เอามือขยี้หัวตัวเอง เขาไม่รู้จะทำยังไงแล้ว จะทิ้งไปตามยถากรรมก็สงสาร จะเก็บเอาไว้ก็เดือดร้อน แต่เขาปฎิเสธความรับผิดชอบไม่ได้ ที่แนนเป็นอย่านี้ก็เพราะตัวเขาเอง และจิรพนธ์ก็ไม่เลวพอที่จะทิ้งเธอได้ อนาคตของแนนอยู่ในกำมือของเขาคนเดียว
["คนผูกเงื่อนก็ต้องเป็นคนแก้เงื่อน"] จิรพนธ์คิดในใจ ["เอาน้องแนนไปหาหมอจันดีกว่า น้องแนนเป็นอย่างนี้หมอจันต้องรับผิดชอบ"]
.....................................................
ภายในมหาลัย
"แพม" ธวัชชัยเอ่ยปากทัก เมื่อเห็นอดีตคนรักเดินมาที่รถ เขามาดักรอเธอตรงนี้อยู่นานแล้ว
"คงไม่ได้มารอแพมนะคะ อาจารย์" แพมพูดเสียงเรียบ
"โธ่!แพม ขอโอกาสให้พี่ได้อธิบายอะไรบ้างได้มั้ย"
แพมยกนาฬิกาขึ้นมาดูแล้วยักไหล่
"ไม่มีเวลาแล้วค่ะ แพมนัดน้องจี๊ดซ้อมเทนนิสในอีกยี่สิบนาทีนี้ แพมต้องรีบไป"
"อะไรกันสนามเทนนิสอยู่แค่นี้เอง ห้านาทีก็ถึง"
"เสียเวลาค่ะอาจารย์ เรื่องของเรามันจบไปแล้ว"
แพมตัดบทแล้วเดินไปที่ประตูคนขับ แต่ธวัชชัยเดินไปพิงไว้
"เอ๊ะ" แพมขมวดคิ้วเรียวงามด้วยความไม่พอใจ
"แพม... พี่ขอห้านาที" ธวัชชัยพูดเสียงอ่อน
"หลีกไป" แพมเน้นเสียงหนัก "ถ้าไม่หลีก แพมจะตะโกนว่าอาจารย์ลวนลามแพม"
ธวัชชัยจ้องหน้าสาวสวยด้วยความโกรธ แต่แพมจ้องตอบอย่างไม่เกรงกลัว
"แพม เอาจริงนะ..หนึ่ง...สอง...สา"
"ก็ได้... ไว้แพมอารมณดีค่อยคุยกันก็ได้"
ธวัชชัยถอนใจ เดินหลบออกไป แพมกดรีโมทเปิดประตูแล้วก้าวเข้าไปนั่งข้างในรถโดยไม่ชายตามองเขาแม้แต่น้อย จากนั้นสปอร์ทคันหรูก็ขับออกไปอย่างไม่ใยดี ทิ้งให้อาจารย์จอมเจ้าชู้มองตามด้วยดวงตาละห้อย
....แม้จะมีปริษา แต่ธวัชชัยก็ยังเสียดายแพมไม่หาย เขาถอนหายใจ.... ความงามของแพมทำให้เขารู้สึกเหมือนกับสูญเสียสิ่งที่มีค่าในชีวิตไปอีกชิ้นหนึ่ง แพมเป็นสาวงามจริงๆ ความงามของเธอล้ำเลิศ เป็นความฝันของผู้ชายในมหาวิทยาลัยทุกคน ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่เขารู้จักจะเทียบกับแพมได้เลย นอกจาก..ปริษา ธวัชชัยนึกสงสัยว่าปริษาตอนสาวๆจะสวยสักแค่ไหนนะ แม้แต่ตอนนี้เธอก็ยังมีความงามอันล้ำเลิศ แต่ความงามของปริษานั้นต่างจากแพม ความสง่านั้นไม่แพ้กัน แต่ปริษาดูอ่อนแอเปราะบางเหมือนกับจะยอมแพ้อยู่ตลอดเวลา ต่างกับแพม ซึ่งมีความเชื่อมั่นในตนเองอยู่เต็มเปี่ยม และนั่นเป็นคำตอบว่าทำไมเขาจึงถูกแพมเตะทิ้งออกมาจากชีวิตอย่างไม่ไยดี
.....................................................
"เฮ้ย! ไอ้จิ ทางนี้โว๊ย" เสียงไอ้แมนร้องเรียกเมื่อเห็นจิรพนธิ์เดินมาแต่ไกล
จิรพนธ์ซึ่งกำลังอยู่ในระหว่างอมทุกข์หันไปมองก็เห็น ไอ้เต่า ไอ้เบี้ยว ไอ้เหม่ ไอ้แมน ไอ้อ๊อดจับกลุ่มกันอยู่ ก็รีบเดินเข้าไปหา
"อะไรกันวะ มาสุมหัวอยู่กันครบแก๊งเลย" ไอ้จิพูด
"ทำไมหน้าตาอมทุกข์จังเลยวะ ไอ้จิ" ไอ้เบี้ยวถาม
"ยังมีหน้ามาพูดอีกหรือวะ... ก็เรื่องน้องแนนไง พวกมึงนี่เสร็จแล้วชิ่งกันหมด ทิ้งให้กูรับผิดชอบคนเดียวนะมึง"
"อ้าว! แล้วมึงไปรับผิดชอบทำไม ก็ปล่อยมันไปตามเรื่องตามราวซิโว๊ย น้องแนนเค้าเป็นแม่มึงรึไง"
"กูไม่ใจดำแบบพวกมึงนี่หว่า"
"เฮ้ย อย่าทะเลาะกัน" ไอ้เต่ารีบร้องห้าม "ไอ้จิ มึงก็ไปจริงจังอะไรกับอีแนนมันวะ ปล่อยวางซะบ้างเถอะ"
"เออ! ไม่อยากทะเลาะก็ไม่ต้องคุยเรื่องนี้... นี่พวกมึงมาสุมหัวอะไรอีก อย่าบอกนะว่าคิดเรื่องเหี้ยๆกันอีกแล้ว"
ไอ้เหม่หัวเราะเคี๊ยก เคี๊ยก แบบกวนส้นเท้า
"ไอ้เหี้ยจิแม่งฉลาดโว๊ย กูบอกเลยละกัน พวกเราเลือกเหยื่อได้อีกแล้วโว๊ย"
"เหยื่ออะไรอีกวะ กูไม่เอาด้วยแล้ว"
"ไม่ฟังก่อนหรือว่าคราวนี้ใคร" ไอ้เต่าพูดอย่างมีเลศนัย
"ใคร" จิรพนธ์อดไม่ได้ที่จะต้องถาม
"น้องหวาน กมลวรรณไง สนไม๊เพื่อน สุดน่ารักเลย"
"เฮ้ย! น้องหวานยังเป็นเด็กอยู่เลย"
"เด็กเหี้ยอะไร ก็ปีหนึ่งแบบอีแนนนั่นแหละ"
"ไม่เหมือนกันนะโว๊ย น้องแนนนั่นเค้าชอบสนุก แต่น้องหวานนั้นเรียบร้อยแบบเด็กๆ"
"เออ เรียบร้อยนั่นแหละกูชอบ เร้าใจดีว่ะ เร้าใจกว่าพวกแร่ดๆเยอะ" ไอ้อ๊อดพูดเสียงกระเส่า
"สาวเรียบร้อย นี่กลีบคงปิดสนิท อูยยย กูขอเปิดบริสุทธิ์นะเพื่อน" ไอ้แมนว่า
"ข้ามศพกูก่อนเหอะ" ไอ้เต่าว่า "กูจะเย็ดให้น้องหวานหัวสั่นหัวคลอน ร้องครวญครางว่า พี่เต่า แรงๆค่ะ พี่เต่าสุดยอดเลยค่ะ อูย ซี๊ด" ไอ้เต่าทำเสียงเล็กเสียงน้อย
"อย่าเลยว่ะ กูสงสาร ขอร้องเถอะ เธอไม่เหมาะกับพวกเราหรอก"
"เฮ้ย ไอ้จิ นี่มึงเปลี่ยนเป็นพ่อพระตั้งแต่เมื่อไหร่วะ เรื่องแบบนี้จริงๆมึงควรจะเป็นคนรบเร้าไม่ใช่หรือ" ไอ้อ๊อดเริ่มเหล่ด้วยความสงสัย
จิรพนธ์อึ้ง จริงของไอ้อ๊อด เมื่อก่อนเขาไม่เคยเป็นอย่างนี้ เขาเปลี่ยนไปเมื่อเห็นสภาพของน้องแนน เมื่อเช้าเขาแวะพาแนนไปส่งให้กับหมอจัน หมอจันทำได้แค่เพียงสะกดให้เธอนอนหมดสติ แล้วบอกกับจิรพนธ์ว่ายังคิดไม่ออกว่าจะแก้ยังไง เขาจึงฝากแนนไว้กับหมอจันแล้วมาเรียน ในใจเต็มไปด้วยความวิตกกังวล เขาไม่รู้ว่าน้องแนนจะได้เรียนจบหรือเปล่า แล้วไอ้พวกเวรนี่หาแต่เรื่อง ปัญหาเก่ายังแก้ไม่ได้ หาเรื่องใหม่มาสุมหัวอีกแล้ว แถมนี่ยังเป็นเด็กที่น่ารักบริสุทธิ์แบบน้องหวานอีกด้วย
"ทำไมเงียบไปวะ หมดสมรรถภาพไปแล้วหรือมึง" ไอ้อ๊อดล้อ
จิรพนธ์ถอนใจ"แล้วพวกมึงจะทำยังไง"
"ก็พาน้องหวานผู้น่ารักไปทัวร์สวรรค์น่ะซิ กูติดต่อหมอจันไว้แล้ว"
"หมอจันอีกแล้ว"
"เออ! แต่คราวนี้ไม่พลาดแน่ คราวที่แล้วมันพลาดก็เพราะอีแนนมันทำตัวมันเองนะโว๊ย ไม่ใช่ผิดพลาดที่หมอจัน"
"เริ่มเมื่อไหร่ก็บอกกูเล้วกัน" จิรพนธ์ตัดบท
"ต้องอย่างนี้ซิเพื่อน" ไอ้แมนตบไหล่จิรพนธ์อย่างพอใจ
จิรพนธ์ขมวดคิ้วครุ่นคิด เขาไม่เห็นด้วยกับเพื่อนๆหรอก แต่รู้ว่าถึงปฏิเสธ ไอ้พวกนี้มันก็ไม่ยอมปล่อยกมลวรรณแน่ ดูไปก่อนแล้วกัน...


หลง ภาค 2

#2

แพมเปิดประตูเข้ามาในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า เธอปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาออก..ถอดแขวนที่ตะขอ.... แล้วเธอก็รู้สึกร้อนวูบวาบขึ้นมาอีกครั้ง
เมื่อตอนขับรถเข้ามาเธอเห็นนักศึกษาชายมานั่งอยู่ที่ข้างรั้วสนามเทนนิสเต็มไปหมด บรรดานักศึกษาเหล่านี้จะมานั่งคอยเธอเป็นประจำ แพมรู้ว่าพวกนี้ชอบมาดูเธอ มาคอยดูขาสวยๆของเธอ แพมไม่ได้โกรธหรืออาย แต่มันเป็นความภูมิใจเพราะนั่นแสดงให้เห็นว่าเธอป๊อปปูล่าแค่ไหน แต่ความรู้สึกนั้นมันไม่ใช่ความรู้สึกเดียวกับที่กำลังเกิดกับเธอตอนนี้
แพมนึกถึงสายตาของพวกหนุ่มๆที่จะมองดูเธอแล้วมันร้อนวูบวาบไปหมด เธออยากจะให้พวกหนุ่มๆได้เห็นความงามของเธอมากกว่านี้ อยากให้พวกเขารู้ว่าเธองดงามกว่าที่เห็นแค่ไหน แพมยิ่งคิดก็ยิ่งเสียวสยิว ความกระสันต์แผ่ซ่านไปทุกอณูของร่างกายอย่างรวดเร็ว
"เกิดอะไรขึ้น เกิดอะไรขึ้นกับเรา"
เหงื่อของเธอไหลซึมออกมาบนใบหน้านวลใส ในขณะที่โคกสวาทด้านล่างเริ่มผลิดน้ำเงี่ยนไหลซึมออกมา แพมแทบจะอดใจไม่ไหวที่จะช่วยตัวเองในนี้ ความเสียวแล่นซ่าๆไปทุกส่วนอย่างรวดเร็วโดยไม่สามารถหยุดยั้งได้
แพมงุงงเลอะเลือนไปหมด เธอไม่รู้ว่าอาการเสียวที่เกิดกับเธอเป็นระยะๆตั้งแต่เช้านั้นเกิดมาจากวิญญาณร้ายซึ่งเป็นผีกะหรี่ที่เข้าสิงเธอนั่นเอง
แม้พิธีของหมอจันจะล้มเหลวกลางครันทำให้วิญญาณร้ายส่วนใหญ่เข้าไปสิงอยู่ที่ร่างของแนน แต่มีวิญญาณของผู้หญิงหากินดวงหนึ่งยังอยู่ในร่างเธอ และเป็นวิญญาณที่ร้ายกาจที่สุด มีตัณหาเยอะที่สุด
มันพยายามทุกอย่างที่จะครอบงำแพมไว้ แต่ยังไม่สำเร็จ เพราะพิธีกรรมของหมอจันไม่ได้เสร็จสมบูรณ์
แต่ด้วยฤทธิ์อำนาจดำกฤษณาของผีกะหรี่ที่เฮี้ยนสุดขีด พยายามกระตุ้นให้แพมเกิดอารมณ์ทางเพศ เพื่อปลดปล่อยตัณหาของมัน และถ้าหากเธอพ่ายแพ้มันจะยึดครองร่างเธอทันที
ผีกะหรี่พยายามหาโอกาสอยู่ตลอดเวลาโดยที่แพมไม่รู้ตัว เมื่อใดที่แพมมีจิตใจอ่อนแอหรือถูกปลุกเร้าจากเหตุการณ์ยั่วยุอารมณ์ภายนอก วิญญาณร้ายจะสำแดงเดชทันที อย่างเช่นที่มันกำลังกระตุ้นตัณหาเธอตอนนี้....
...ร่างงามที่พิงผนังล็อคเกอร์ค่อยๆไถลลงไปกองกับพื้น หน้าของแพมแดงก่ำ หอบหายใจแรง ขาของเธอแยกออกอย่างลืมตัว กระโปรงนักศึกษาถูกมือของตัวเองจับถลกขึ้นมาพร้อมกับมือเล็กๆซุกเข้าไปในขอบอีลาสติค....
ปลายนิ้วของแพมเตะเข้าที่จุดสำคัญ สาวสวยร้อนเร่าไปหมดทั้งตัวแล้ว หัวใจเต้น ตุบ ตุบ รุนแรงและถี่เร็วขึ้นทุกที สมองของแพมถูกผีกะหรี่กระตุ้นให้รับรู้ถึงความใคร่ในอารมณ์ที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ
หน้าที่สวยงามเริ่มบีดเบี้ยวเหยเกด้วยความเสียวสยิว เธอขยับนิ้วที่แตะอยู่บริเวณผิวเนื้อที่อ่อนนุ่ม สะกิดถูไถไปมาแรงขึ้น มือซ้ายก็บีบขยำเต้านมของตัวเอง ริมฝีปากบางเริ่มเบ้ออก พร้อมกับส่งเสียงคราง ซี๊ดซ๊าดออกมาเบาๆ...
"พี่แพม พี่แพมคะ"
เสียงเคาะประตูทำให้แพมสะดุ้งเฮือก
เสียงน้องจี๊ดนี่นา
"พี่แพม เป็นอะไรรึเปล่า ทำไมเปลี่ยนเสื้อผ้าช้าจัง พี่แพมคะ"
"จะเสร็จแล้วจ้ะจี๊ด จี๊ดไปก่อนนะ เดี๋ยวพี่ตามไป" แพมตะโกน ลุกขึ้นยืนอีกครั้ง แม้จะรั้งสติกลับมาได้บางส่วน แต่ความเสียวยังหมุนวนไปทุกส่วนของร่างกาย แพมหนีบขาแน่น พยายามยับยั้งความต้องการสุดฤทธิ์ ชั่วครู่ความเสียวจึงเริ่มบรรเทาลง แต่กระนั้นเธอก็อดที่จะเสียวสยิวไม่ได้เมื่อหวลคิดถึงสายตาของบรรดานักศึกษาหนุ่มๆ เธอหอบหายใจแรงอีกครั้ง ตาหรี่ปรือ
แล้วแพมก็ตัดสินใจ ปลดสายยกทรงปล่อยให้ทรวงอกคู่งามเป็นอิสระ ดาวมหาลัยแสนสวยเอาเสื้อเทนนิสสีขาวเนื้อบางมาสวมโดยไม่สวมชั้นในหรือยกทรงใดๆ จากนั้นก็เปลี่ยนกระโปรงนักศึกษาเป็นกระโปรงสั้นสีขาว จากนั้นจึงเปิดประตูออกมา
จี๊ดยืนคอยอยู่แล้วที่หน้าประตู
"เป็นอะไรึเปล่าคะพี่แพม หน้าแด๊งแดง"
"ไม่เป็นอะไรจ้ะน้องจี๊ด ไปซ้อมกันเถอะ" แพมตัดบทแล้วรีบเดินนำออกไปทันที
"แปลกจัง" จี๊ดพึมพำเบาๆ
.....................................................
"พี่แพม วันนี้แฟนคลับพี่มากันตรึมเลย" จี๊ดกระซิบและชี้ไปทางสนามนอกรั้ว บรรดานักศึกษานั่งๆนอนๆอยู่เต็มไปหมด
แพมหันไปมอง บรรดาหนุ่มเหล่านั้นบางคนโบกมือให้เธอ แพมส่งยิ้มและโบกมือตอบ เธอรู้จักพวกนั้นบางคน
"มิน่า จี๊ดถึงตีสู้พี่แพมไม่ได้ เล่นเอากองเชียร์มากดดันเรานี่นา"
"บ้าน่า น้องจี๊ด" แพมพูดยิ้มๆ แต่ลึกๆก็อดภูมิใจไม่ได้ แล้วเธอก็หน้าแดงเมื่อเห็นนักศึกษาสาวรุ่นน้องจ้องมาที่ทรวงอกเธอ
จี๊ดคงสังเกตุเห็นแล้วว่าเธอโนบรา
"พี่แพม..."
"เริ่มกันได้แล้ว" แพมตัดบทก่อนที่จะโดนรุ่นน้องแซว หญิงสาวเดินไปประจำที่คอร์ทของตัวเอง
"โหย พี่แพมเราโนบราเลยหรือนี่" จี๊ดพึมพำแล้วหันไปทางหนุ่มๆ "สบายตากันแน่ๆวันนี้"
แพมเสริฟเป็นคนแรก เธอเริ่มต้นด้วยการก้มลงเดาะลูกเทนนิสกับพื้น ท่าก้มของเธอทำให้กระโปรงสั้นเลิกขึ้นมาสูง แพมลอบชำเลืองไปทางคนดูด้านนอก เหล่านักศึกษาพากันจ้องขาเธอเป็นตาเดียว แพมเสียวไปหมดแล้ว เธอก้มลงไปอีกเพื่อให้กระโปรงสูงขึ้น
(อูยยย...เห็นกันถึงไหนนะ) แพมคิดในใจด้วยความเสียวซ่าน
"เสริฟซะทีซิพี่แพม จี๊ดรอจนเมื่อยแล้วนะ" สาวรุ่นน้องเริ่มโวยวายเมื่อเห็นรุ่นพี่เดาะลูกเทนนิสนานเกินความจำเป็น
แพมโยนลูกเทนนิสลอยละลิ่วขึ้นสู่ฟ้า แล้วหวดอย่างรุนแรงด้วยท่าทางที่สง่างามยิ่งกว่า มาเรีย ชราโปว่า
ผลัวะ!
ลูกเทนนิสลอยละลิ่วพุ่งไปด้วยพลังอันรุนแรง จี๊ดถอยไปรับได้แบบหวุดหวิด ลูกเทนนิสโค้งลิ่วไปอีกมุมหนึ่งของสนาม
แพมวิ่งตามไปอย่างไม่ยอมแพ้
อื้อฮือ อ้าฮา โอ้โฮ อู้ฮู อื้อฮือ อ้าฮา โอ้โฮ อู้ฮู
เสียงหนุ่มๆฮือฮากันลั่น...
เปล่า! ไม่ได้ลุ้นเกมส์กันหรอก!
แต่จ้องมองดูภูเขามหึมาสองลูก ของสาวแพมที่เด้งกระเพื่อมอย่างบ้าคลั่งไปตามแรงวิ่งของเธอ...
ช่างเป็นความงดงามที่ยากจะหาอะไรมาบรรยายได้..
มันเป็นความงามที่อยู่เหนือความงามทั้งปวงที่เคยปรากฏมาในสนามเทนนิส...
แพมเองก็ร้อนวูบวาบไปหมด...
เธอทั้งวิ่ง ทั้งกระโดดตบ บางทีโดนจี๊ดหยอดหน้าเนท ก็วิ่งตามมารับจนล้มกลิ้งไปกับพื้น กระโปรงเปิดขึ้นมาจนเห็นกางเกงใน...
อารมณ์ของแพมโลดลิ่วสุดๆ!
เธอรู้ดีว่าท่าทางแต่ละท่าของเธอนั้นมันเซ็กส์ซี่ขนาดไหน...
ธรรมดามันก็เซ็กส์อยู่แล้ว....
แต่วันนี้เธอโนบรา ยิ่งทำให้ดีกรีความเซ็กส์มันเพิ่มขึ้นเป็นร้อยเท่าพันทวี....
สองสาวตีกันไปได้เพียงชั่วครู่เดียว หนุ่มบางคนถึงกับต้องรีบลุกวิ่งไปเข้าห้องน้ำเพื่อกำจัดบางสิ่งบางอย่างที่ร้อนเร่าออกจากร่าง
...และเมื่อเวลาผ่านไปเกือบชั่วโมง จี๊ดเรื่มมีอาการเหน็ดเหนื่อย
"โอ๊ย! ไม่ไหวแล้วพี่แพม พอดีกว่า เหนื่อยเหลือเกิน"
"อ้าว! ทำไมล่ะจี๊ด เพิ่งเล่นกันได้หน่อยเดียวเอง"
"หน่อยเดียวอะไรกันคะ ตั้งเกือบชั่วโมงแล้ว ไม่รู้พี่แพมเอาเรี่ยวแรงมาจากไหน สงสัยมาจากพวกนั้นมั๊ง" จี๊ดพูดหอบๆ แล้วอมยิ้มน่ารัก
"พวกไหน" แพม
"แน่ะทำไก๋! ก็พวกแฟนคลับข้างรั้วไง"
แพมหน้าร้อนวูบ เมื่อเห็นจี๊ดชี้ไปทางผู้ชายด้านนอก
"บ้าน่า! น้องจี๊ด พวกนี้ก็มากันอย่างนี้ทุกครั้ง"
"แต่วันนี้มาเยอะเป็นพิเศษใช่มั้ยล่ะ ยิ่งเล่นยิ่งเยอะ"
"อืมม จริงสิ ทำไมนะ"
"ยังแกล้งทำเป็นงงอีก แหม... ก็วันนี้พี่แพมเล่นโนบราแล้วก็สวมเสื้อบ๊างบาง เวลาตบทีงี้ หน้าอกเด้งดึ๋งดึ๋งแทบจะหลุดจากเต้าจะไม่ให้ผู้ชายมากันตรึมได้ยังไงคะ อันนี้เป็นเคล็ดลับรึเปล่า ถึงตีไม่รู้จักเหนื่อย" จี๊ดกระเซ้า
"บ้า! ทะลึ่ง!"
"เอาละๆ ไม่ล้อแล้ว พอเถอะค่ะ จี๊ดเหนื่อยแล้วอันนี้พูดจริงๆ"
"จี๊ดไปก่อนละกัน พี่จะซ้อมอีกหน่อย ใกล้จะลงแข่งแล้ว" แพมพูดเสียงนุ่มนวล
จี๊ดยื่นหน้ามากระซิบ
"แล้วอย่าหวดแรงนะ เดี๋ยวนมหกมีหวังขายหน้าไปทั้งมหาลัย"
แพมเงื้อมือ จี๊ดหัวเราะคิกแล้วรีบวิ่งหนีไปทันที
แพมเดินมานั่งที่ม้านั่ง ตั้งใจจะพักซักครู่แล้วซ้อมต่อ เธอวางไม้เทนนิสไว้ข้างตัว แล้วหยิบผ้าออกมาซับเหงื่อ จากนั้นก็เอนกายลง ...
แล้ววิญญาณกะหรี่ที่สิงเธออยู่ก็เริ่มสำแดงฤทธิ์อีกแล้ว ความเสียวสยิวเริ่มกลับเข้ามาใหม่อีกครั้ง
สาวสวยปรือตามองไปที่บรรดาหนุ่มๆ ทุกสายตาจ้องมาที่เธอ โดยเฉพาะที่รอยแยกตรงขาบริเวณใต้กระโปรงที่เธอพยายามหนีบไว้ไม่ให้หวอออก
ดาวมหาลัยใจร้อนวูบวาบด้ายความเสียว มันร้อนวูบวาบไปจนถึงท้องน้อย ความสาวของเธอถึงกับขมิบน้ำเหนียวๆออกมาแทบจะตลอดเวลา อารมณ์ของเธอตอนนี้แทบจะระเบิดออกด้วยความรุ่มร้อน
หญิงสาวแอบปรือตามองอีกครั้ง จับคอเสื้อเขย่าไปมาเหมือนกับจะให้ลมเย็นๆพัดเข้าไป เธอเห็นบรรดาหนุ่มๆต่างทำเป็นถือหนังสือ แต่สายตาจ้องมาทางนี้เป็นตาเดียว แพมตื่นเต้นจนหัวนมตั้งชันดันเสื้อขึ้นมาเห็นเป็นเม็ดอย่างชัดเจน รูหีของเธอยามนี้ชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำเมือกที่ไหลออกมาด้วยอารมณ์อันพุ่งพล่าน
(อืมมม... ไกลขนาดนั้น พวกผู้ชายจะเห็นหัวนมของเรามั้ยนะ) แพมคิดด้วยความเสียว
แล้วสาวสวยก็หลับตาพริ้มค่อยๆแยกขาอออกช้าๆ...
เธอตื่นเต้นเหลือเกิน....
จินตนาการของเธอโลดลิ่ว...
ตอนนี้พวกหนุ่มๆต้องกำลังจ้องมองกางเกงในของเธออยู่แน่ๆ...
แพมค่อยๆแยกขาออกไปอีกทีละนิด ทีละนิด...
ทำเหมือนไม่รู้สึกตัว...
เธอแอบปรือตามองอีกครั้งคราวนี้เธอเห็นผู้ชายบางคนถึงกับปล่อยหนังสือร่วงลงกับพื้นไปแล้ว!
"อูยยยย"
แพมร้อนเร่าสุดๆ กางเกงในเธอเปียกแฉะไปหมด...
พวกนั้นจะเห็นหรือเปล่า?
คงไม่หรอกก็ไกลออกขนาดนั้น..
แต่..อือออ.... จะเป็นไงนะถ้าเธอไม่นุ่งกางในมา?
จินตนาการของเธอเตลิดออกไป... ยิ่งคิดก็ยิ่งใจสั่น....
เธอไม่สามารถหยุดความร้อนรุ่มในตัวเองได้ รู้สึกเหงื่อไหลซึมออกมาในทุกๆส่วน
แม้แต่ที่ความสาวก็แฉะไปหมดราวกับจุ่มไปในน้ำ...
ผีกะหรี่ที่สิงเธออยู่บังคับให้เธอเดินหน้าต่อไป...
มือของเธอค่อยๆขยับ จากที่วางอยู่ด้านข้างตัว...
ค่อยๆเลื่อนขึ้นมาตามขา แล้วหยุดไว้ตรงต้นขา....
มือเรียวงามนั้นสั่นระริก...
เธออยาก...อยากจะทำตัวเอง..ต่อหน้าหนุ่มๆพวกนี้...
ตอนนี้ทั้งเนื้อทั้งตัวของเธอสั่นสะท้านด้วยความเสียวซ่าน ใจเต้นโครมครมจนรู้สึกว่าทรวงอกกำลังกระเพื่อมอย่างรุนแรง....
เธอกำลังคิด...
จะทำต่อไปตามที่คิดดีมั้ย
หรือจะหยุด...ทำต่อ...หยุด...ต่อ....หยุด...
อำนาจของผีกะหรี่ที่สิงเธออยู่กำลังแผลงฤทธิ์เต็มที่
ในขณะเดียวกันสัญชาตญานรักนวลสงวนตัวของเธอก็กำลังต่อต้านอย่างสุดกำลัง
แล้วเธอก็ลืมตา!
ลุกขึ้นหยิบไม้เทนนิส เดินกลับเข้าไปในห้องล็อคเกอร์ ...
เป็นครั้งแรกที่สัญชาตญานของผู้หญิงที่รักนวลสงวนตัวเอาชนะอำนาจของปีศาจราคะได้อย่างราบคาบ

จิรพนธ์แวะไปดูอาการของแนนที่บ้านหมอจันในตอนเย็นพอขึ้นไปบนเรือนเขาก็เห็นแนนสวมเสื้อสีขาว นุ่งผ้านุ่งสีขาวนั่งอยู่ด้านข้างหมอจัน สีหน้าของแนนผ่องใส ยิ้มน้อยๆไม่มีทีท่าร่านผู้ชายแบบเมื่อตอนเช้า ชายหนุ่มดีใจ รีบเข้าไปหาคว้ามือเธอมาจับไว้
"น้องแนนหายแล้วหรือ ดีจริงๆ" จิรพนธ์ร้องด้วยความยินดี
แนนมองหน้าเขาด้วยความมึนงงดึงมือออกจากการเกาะกุมของเขา
"พี่เป็นใครคะ?"
จิรพนธ์อ้าปากค้างจ้องหน้าเธอเหมือนจะสำรวจว่าเธอแกล้งทำเป็นไม่รู้จักเขาหรือไม่แต่เมื่อมองเข้าไปในดวงตาเธอชัดๆเขากลับเห็นแววตาของแนนเซื่องซึมผิดปกติ
"นี่พี่จิไง...จิรพนธ์ แนนจำไม่ได้หรือ อย่าล้อพี่เล่นอย่างนี้ซิ"
แนนมองจิรพนธ์ด้วยสีหน้าครุ่นคิด
"อีแนนมันจำมึงไม่ได้หรอก"หมอจันพูด
จิรพนธ์หันขวับมาทันที
"ทำไมครับอาจารย์เมื่อเช้าเธอยังไม่เป็นอย่างนี้ เกิดอะไรขึ้น"
"กูใช้ว่านผสมเวทย์มนต์สะกดมันไว้ไม่ให้ปีศาจที่สิงร่างอีแนนควบคุมสมองของมันเห็นมั้ยว่าอีแนนมันไม่ได้ร่านผู้ชายแล้วแต่นี่ก็ต้องแลกกับการทำให้มันลืมความทรงจำไปด้วย"
"อย่างนี้ไม่ได้นะอาจารย์แนนเป็นอย่างนี้ชีวิตจะมีความหมายอะไร จะไปเรียนได้ยังไง"
หมอจันพูดอย่างใจเย็น
"ก็ต้องให้มันเป็นอย่างนี้ไปก่อนกูยังหาทางกำจัดพวกภูตผีปีศาจที่สิงร่างมันไม่ได้ ถ้าขืนคลายสะกดไปพวกภูติผีมันจะสำแดงฤทธิ์ทันทีหรือมึงต้องการอย่างนั้น"
จิรพนธ์ใจหายวาบคิดถึงตอนที่น้องแนนร่านแล้วเขายังหวาดหวั่นไม่หาย
"แล้วจะทำยังไงครับ"
"มึงเอามันกลับไปก่อนก็แล้วกัน"
จิรพนธ์รีบปฎิเสธ
"ไม่ได้หรอกครับอาจารย์เธอช่วยตัวเองไม่ได้เลย ที่บ้านมีผมอยู่คนเดียว แล้วกลางวันผมก็ต้องไปเรียนอีกอยู่กับผมไม่สะดวกแน่ๆ อีกอย่างน้องแนนมีผีสิงอย่างนี้แล้วเกิดเฮี้ยนขึ้นมาจะทำยังไง"
"แล้วมึงคิดยังไงล่ะ"
"ฝากอาจารย์ไว้ก่อนแล้วกันผมจะให้ค่าใช้จ่ายไว้ อาจารย์พยายามหาวิธีรักษาเธอเร็วๆเถอะ ผมสงสารเธอเหลือเกิน"
หมอจันพยักหน้า
"กูคิดอยู่แล้วว่ามึงต้องมาอย่างนี้เอา! ก็ดี... เอาไว้ที่กูก่อนก็ได้ กูจะดูแลเองสอนมันให้ช่วยเหลืองานกูเล็กๆน้อยไปก่อน"
จิรพนธ์ถอนหายใจโล่งอก
"ขอบคุณครับอาจารย์" จิรพนธ์หยิบกระเป๋าสตางค์ออกมา นับเงินแล้วส่งให้ "นี่ครับอาจารย์ช่วยดูแลเธอด้วยแล้วผมจะมาเยี่ยมเธอบ่อยๆ"
"เออไม่ต้องห่วง"
จิรพนธ์หันมาหาน้องแนนแววตาเต็มไปด้วยความสงสาร อยากจะดึงเธอมากอดไว้เหลือเกินแต่สีหน้าของน้องแนนมองเขาด้วยแววตาที่เหินห่าง
"พี่ไปก่อนนะแนนแล้วจะกลับมาเยี่ยม" เขาพูดอย่างอาวรณ์
"สวัสดีค่ะ"แนนรับคำด้วยท่าทีเมินเฉย
.....................................................
ที่ล็อบบี้ในโรงแรมหรูแห่งหนึ่งธวัชชัยกำลังนั่งคอยปริษาด้วยความงุ่นง่านความผิดหวังจากการที่ถูกแพมตัดเยื่อใย ทำให้เขาหงุดหงิดและต้องการระบายออกโดยเร็วปริษาจะต้องรองรับอารมณ์ใคร่ของเขา เธอเป็นคนเดียวที่เขาคิดถึงธวัชชัยจึงโทรศัพท์เรียกปริษามาที่โรงแรมหรูแห่งนี้
"ทางนี้ครับพี่ปา"ธวัชชัยตะโกนเรียกเมื่อเห็นปริษาเดินเข้ามาในโรงแรม หัวใจของเขาเต้นแรงเมือเห็นเธอปริษาสวมเสื้อกล้ามสีขาวคลุมทับด้วยเสื้อสูทสีดำ สวมกางเกงขายาวสีดำ ตุ้มหูคริสตัลสีม่วงกับสร้อยคอทองคำเส้นเล็กๆที่ห้อยจี้รูปหัวใจทำให้เธอดูสวยสง่าสมวัย
ปริษาเดินมาตามเสียงเรียกธวัชชัยลุกขึ้นคว้ามือเธอทันที
"ไปกันเถอะผมเปิดห้องไว้แล้ว"
ปริษาแม้จะไม่เต็มใจแต่กลัวจะมีคนรู้จักผ่านมาเห็น จึงปล่อยให้เขาจูงมือ เดินก้มหน้าตามเขาไปอย่างง่ายดาย
พอเข้าไปในห้องธวัชชัยก็ดึงตัวปริษาเข้ามากอด ระดมจูบอย่างหื่นกระหาย
"อาจารย์เมื่อไหร่จะเลิกรังความน้าซักที ปล่อยนะ" เธอร้องพร้อมกับพยายามผลักไสเขา
ธวัชชัยหัวเราะดันร่างงามล้มลงไปบนเตียงแล้วโถมตัวตามลงไป
"อาจารย์!"
ธวัชชัยหอมไปตามใบหน้ามือคว้าทรวงอกของเธอบีบขยำอย่างเมามันส์
"ปล่อย..ปล่อยนะ"ปริษาร้อง พยายามเบือนหน้าหนี
ธวัชชัยเห็นเธอดิ้นรนไปมาก็รำคาญตะคอกใส่หน้าอย่างไม่เกรงใจ
"หยุดโวยวายเสียทีผมเรียกพี่ปามาเย็ด ไม่ได้เรียกมาคุย อย่าสะดิ้ง"
ปริษาหน้าชาด้วยความโกรธ
"พูดกับน้าดีๆหน่อยสิเป็นอาจารย์เสียเปล่า"
ธวัชชัยใช้แขนยันตัวขึ้นมืออีกข้างบีบคางเธอไว้อย่างแรง
"โอ๊ย!เจ็บ ทำอะไรน่ะ" ปริษาร้อง
"หยุดเรียกตัวเองว่าน้าเสียทีฟังแล้วหมดอารมณ์กันพอดี ไม่ได้แก่กว่าผมซักเท่าไหร่เลย พูดว่าพี่"
ปริษาไม่ตอบโต้หากจ้องมองดวงตาเขา ธวัชชัยเห็นดวงตาของเธอเต็มไปด้วยแววแห่งความเกลียดแค้นชิงชังต้องใจหายวูบ
"ทำไมถึงจงเกลียดจงชังผมนัก"ธวัชชัยถามเสียงอ่อนลง มือที่บีบคางคลายออกเปลี่ยนเป็นไล้ไปตามนวลแก้มแต่ปริษาเบือนหน้าหลบแสดงท่าทีรังเกียจอย่างชัดเจน
"ผมรักพี่ปาแค่ไหนพี่ปาก็รู้อยู่แก่ใจ"
ปริษาหันขวับสวนเขาทันควัน
"น้ามีสามีแล้วแล้วก็ไม่ได้รักอาจารย์ด้วย อาจารย์ก็รู้อยู่แก่ใจ"
ธวัชชัยหัวเราะใบหน้าของปริษาบึ้งตึงแสดงอาการโกรธจัด แต่เขาไม่รู้สึกกลัวสักนิดใบหน้าของเธอหวานออกอย่างนี้ ถึงจะปั้นใบหน้าดุอย่างไรก็ไม่มีใครที่ไหนกลัว
ปริษาเห็นเขาหัวเราะยิ่งโกรธมากขึ้นกระชากเสียงถาม
"ทำไมอาจารย์ไม่รักษาสัญญา"
"สัญญาอะไร"ธวัชชัยแกล้งทำเป็นไม่รู้
"อาจารย์บอกว่าพ้นหนึ่งเดือนแล้วจะไม่มายุ่งกับน้าอีกยังไง"
"ผมโกหก"ธวัชชัยพูดหน้าตาเฉย แล้วก้มลงจูบไปที่ใบหน้าบึ้งตึงนั้นทันที
ปริษาอยากจะร้องกรี๊ดออกมาดังๆ
"ไอ้..."
ธวัชชัยรีบปิดปากเธอไว้ทันที
"อ๊ะ!อ๊ะ! อย่าพูดคำหยาบนะ มันไม่มีประโยชน์ และผมก็จะเสียความรู้สึกมากคิดถึงลูกสาวสองคนของพี่หรือเปล่า"
เหมือนโดนไฟช๊อตที่กลางหัวใจคำว่าลูกทำให้ปริษาปวดแปลบ หยุดการขัดขืนดิ้นรนในทันที
ธวัชชัยรู้ว่าเธอสยบให้กับเขาแล้วสยบเหมือนแมวเชื่องๆตัวหนึ่งแบบที่เธอเคยเป็น
"อย่างนั้นแหละครับพี่ปาต้องอย่างนี้ถึงจะเป็นพี่ปาของผม" เขาพึมพำโอบกอดร่างนุ่มนิ่มหอมกรุ่นซุกไซ้ไปตามใบหน้า ขบเม้มที่ใบหูอ่อนของเธอ
"หอมเหลือเกิน"เขาพูดเสียงนุ่ม "ยั่วยวนใจชะมัด" ธวัชชัยซุกไซ้ไล่ลงมาถึงซอกคอ..เนินอก
ปริษาหอบหายใจแรงทรวงอกกระเพื่อมขึ้นลงขณะที่มือเขาควานเข้าไปในอกเสื้อสัมผัสทรวงอกอ่อนหยุ่นละมุนมือ
"อาจารย์"ปริษาคราง
ธวัชชัยเงยหน้าขึ้นมองเธอด้วยความรักใช้นิ้วชี้แตะริมฝีปากบางของเธอไว้ ปริษามองหน้าเขาด้วยความสงสัย
"ผมจะเล่าอะไรให้ฟัง"เขาพูดยิ้มๆ "พี่ปารู้ไหม ผมเคยพาน้องหวานไปที่คอนโดของผม"
ปริษาตัวแข็งทื่อขมวดคิ้ว หัวใจเต้นแรงขึ้นมาทันที
"ผมถอดเสื้อผ้าน้องหวานออกจนหมดเปลือยล่อนจ้อนเลยล่ะรู้มั้ย? รูปร่างเธอสวยน่ารักน่ากินเหลือเกินเธอตัวสั่นระริกเลยตอนที่ผมลูบไล้ไปตามเนื้อตัวเธอลูกสาวพี่ปาคนนี้ทั้งใสทั้งบริสุทธิ์จริงๆ"
อารมณ์ปริษาแล่นจี๊ดขึ้นมาด้วยความโกรธ
"แก!ไอ้สารเลว ไอ้..." เธอขยับดิ้นรนอย่างบ้าคลั่งธวัชชัยต้องออกแรงจับมือทั้งสองข้างของเธอกดทาบไว้บนเตียง แล้วโถมทับ ร่างเธอไว้
"ฟังผมก่อน!ฟังผมก่อนซิ มันไม่ใช่อย่างที่พี่คิด" เขาตะคอก
เธอสงบลงหลับตาพริ้ม น้ำตาไหลพรากด้วยความเจ็บปวด
"เราไม่ได้มีอะไรกัน"ธวัชชัยพูดช้าๆ "เธอห้ามผม...ทั้งๆที่ผมปลุกเร้าเธอจนเกิดอารมณ์ขนาดนั้นผมไม่อยากจะเชื่อเลย! หวานบอกว่ารักผม แต่ขอให้ผมอดใจรอจนถึงวันแต่งงานพี่ปา...พี่อบรมลูกดีเหลือเกิน น้องหวานไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นที่ผ่านมือผมเลยน้องอ้อก็อีกคน"
"แล้วอาจารย์ก็ยอมปล่อยหวานไปอย่างนั้นหรือ"ปริษาถามเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง แต่ในใจนึกปลาบปลื้มขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูกเธอภูมิใจในตัวลูกเหลือเกิน ถึงจะเหลวไหลไปบ้างแต่ลูกสาวของเธอก็เป็นเด็กดีเธอดีใจที่ลูกเชื่อฟังเธอ รู้จักรักหวงสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิตของลูกผู้หญิง
"ใช่!ผมปล่อยเธอไป" เขากระชากเสียง "ผมไม่ได้เลวอย่างที่พี่คิดหรอกผมไม่ชอบข่มเหงน้ำใจผู้หญิง" ปริษาทำท่าจะแย้งแต่เขารีบพูดต่อ"ยกเว้นพี่ปา....มีวิธีไหนอีกล่ะที่ผมจะได้ตัวพี่ นอกจากวิธีนี้ใช่!ผมข่มขืนพี่ มันไม่ใช่สไตล์ผมหรอก แต่ผมก็ไม่เสียใจแม้แต่น้อย ผมรักพี่นะพี่ปาพี่ก็รู้ไม่ใช่หรือ"
ปริษาพูดอย่างเจ็บใจ
"จะให้น้าอ้อนวอนขอร้องอีกกี่ร้อยครั้งอาจารย์ได้สิ่งที่ต้องการไปแล้ว อย่ามารบกวนครอบครัวของน้าอีกเลย"
"ทำไมพี่ปาถึงใจร้ายแบบนี้ผมรักพี่จริงๆ ผมเลวเพียงเพราะว่าผมเกิดมาช้าไปน่ะหรือ? ผมพบพี่ช้าไปใครจะรู้ล่ะ ถ้าผมรู้จักพี่ก่อนผัวพี่ พี่อาจจะเลือกผมก็ได้พี่ต้องเลือกผมแน่ๆ"
"อย่าพูดถึงเขาเธอไม่คู่ควร" ปริษาพูดด้วยความโกรธ
ธวัชชัยขบกรามแน่นพยายามระงับอารมณ์ไว้ ชั่วครู่จึงกล่าวเสียงนุ่มนวล
"ที่ผมอธิบายเพราะผมอยากให้พี่รู้ผมรักน้องหวานจริงๆ แต่ผมต้องยอมเสียสละทั้งน้องหวานและน้องอ้อ แล้วยังผู้หญิงอีก8oที่ผมต้องเสียไปก็เพราะพี่" เขาพูดอย่างพลุ่งพล่านเมื่อคิดถึงแพม "แต่ผมก็ไม่เสียดายเลยผมเสียสละได้ทุกอย่าง... อะไรก็ได้... ขอเพียงแค่... ผมแค่อยากให้พี่รู้ให้พี่เข้าใจ พี่ปาไม่ต้องรักผมก็ได้ ขอแค่อย่าเกลียดชังผมมากมายก็พอ"เขาพูดเสียงสั่นเครือ
ปริษาหวั่นไหวสะท้านวูบข้อเสียของเธอก็คือใจอ่อนจนดูเหมือนอ่อนแอนั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอต้องยอมเขาถึงขนาดนี้ ปริษาเคยคิดที่จะเอาเรื่องที่โดนข่มขืนไปแจ้งตำรวจเพื่อให้เรื่องบัดสีนี้จบสิ้นเสียที แต่ก็กลัวจะอับอายเสียชื่อเสียงวงศ์ตระกูลลูกสาวทั้งสองจะคิดยังไงถ้ารู้ว่าแม่โดนแฟนของพวกเธอข่มขืนเมื่อหาทางออกไม่เจอจึงต้องตกเป็นเบี้ยล่างของเขาอยู่อย่างนี้
ธวัชชัยซ่อนยิ้มไว้ในหน้าเมื่อเห็นเธอคลายสีหน้าที่บึ้งตึงลงเขาเริ่มปลดเสื้อชั้นนอกออกก่อน แล้วบรรจงไล้ปลายนิ้วรูปไปบนผืนผ้าเรียบลื่นแล้วเกี่ยวกระหวัดสายเสื้อชั้นในของเธอออก
อาจารย์หนุ่มเพ่งมองเนินอกสวยที่ตอนนี้เหลือเพียงแค่บราเซียสีชมพูผ้าลูกไม้ปกปิดไว้เท่านั้นเขาก้มลงจูบเบาๆที่เนินอกขาวนวล เอื้อมมือสอดเข้าไปปลดตะขอบราด้านหลังแล้วลูบไล้เนื้อเนียน กระตุ้นอารมณ์ของปริษาให้มีมากขึ้นไปอีกแล้วซุกไซร้จมูกไปตามซอกคอของปริษาก่อนจะเงยหน้าขึ้น
สายตาเจ้าชู้มองไล่ร่างเปลือยเปล่าท่อนบนที่นอนอวดความงดงามที่อยู่ตรงหน้าด้วยความกระหายดวงตาคมวาวแทบจะกลืนกินเธอไปทั้งตัวปริษาหัวใจเต้นแรงพยายามเอียงตัวเพื่อจะหลบสายตานั้นหากแต่เขายึดไหล่เธอไว้บังคับให้นอนนิ่ง
แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงนุ่มทุ้ม
''ผมคิดถึงพี่ปามากมากจนนอนแทบไม่หลับเกือบทุกคืน...ผมอยู่ไม่ได้หรอกถ้าไม่มีพี่ปาพี่จะดุจะด่าผมก็ได้แต่อย่าเกลียดอย่าชังผมเลย...''
เขาอ้อนเสียงอ่อนหวานคำพูดของเขาทำให้ปริษาใจอ่อน เธอสูดลมหายใจที่ระส่ำด้วยความสับสนมืออุ่นๆของเขาเริ่มลูบเลื่อนไปตามร่างกาย ใบหน้าซุกไซร้จากข้างแก้ม ลงมาซอกคอแล้วไล่เลื่อยต่ำลงมาอย่างช้าๆ ...
นิ้วของเขาไล้เล่นที่ช่วงไหล่เปลือยมนของเธอแล้วไต่ลงมาถึงช่วงอกอวบขาว เล่นนิ้ววนซุกซนอยู่บริเวณยอดทรวงสีอ่อนจางนั้น
ลีลาลูบไล้และสัมผัสของธวัชชัย ทำให้ปริษาสะท้านไปทั้งตัว รู้สึกสบายอย่างบอกไม่ถูกมันไม่เหมือนทุกครั้งที่เขาเอาแต่รุกรานเธอด้วยกำลัง ใช้วาจาเสียดสีและเย้ยหยันแต่ยามเมื่อเขาทำนุ่มนวลกับเธออย่างนี้มันแตกต่างอย่างสิ้นเชิง
สัมผัสของเขาทำให้เธอหวลคิดไปถึงสมัยที่เธอแต่งงานกับทศใหม่ๆด้วยซ้ำเธอถึงกับเคลิบเคลิ้มลืมตัว
"นุ่มละมุนเหลือเกินพี่ปาสวยหวานไปทั้งตัว"
เขาพูดเสียงหวานเลื่อนตัวขึ้นมากอดและจูบปริษารู้สึกแปลกใจนิดหน่อยเมื่อปริษาไม่ได้ดิ้นรนเหมือนทุกครั้งแต่กลับสนองตอบจูบของเขา ใบหน้าของเธอระเรื่อด้วยสีชมพู
ธวัชชัยไล้เลียที่ใบหูของปริษาแล้วเขาก็ไล่กลับมาเลียที่สันจมูกโด่งงามได้รูปโลมเลียไปมาก่อนจะวนกลับไปขบเม้มที่ติ่งหูกลิ่นหอมจากน้ำหอมและเครื่องประทินผิวของเธอกรุ่นอยู่ที่จมูกของเขาชั่วครู่ธวัชชัยก็ถอนปากออกมาอย่างแช่มช้า มองใบหน้าหวานของเธอ
"สวยเหลือเกิน"
ธวัชชัยครางก่อนจะกดริมฝีปากลงอีกครั้งหนึ่ง เนิ่นนาน รุนแรงและเร่าร้อนกว่าเมื่อครู่มือของเขาลูบไล้ไปทั่วร่างงามก่อนจะวางลงบนอกอิ่ม คลึงเคล้นอย่างเบามืออีกครั้งปากยังคงประกบจูบอย่างต่อเนื่องปลายลิ้นตวัดพัลวันกันอย่างรุนแรงทำเอาปริษาต้องปล่อยเสียงครางออกมาอย่างห้ามใจไว้ไม่อยู่
''โอ...''
ธวัชชัยไล่วนจูบขึ้นลงไล้ไปมาตามซอกคอขาวสูดดมความหอมหวานก่อนจะประทับรอยไว้แผ่วเบา
''อาจารย์''
ปริษาส่งเสียงร้องออกมาเบาๆแอ่นอกขึ้นเล็กน้อย มือเรียวงามเลื่อนไปกระหวัดรอบคอเขาแต่ธวัชชัยเลื่อนหน้าลงต่ำลงลิ้มลองความหอมหวานของเธอ
เขาเงยหน้ามองเห็นปริษานอนตาปรือหวานฉ่ำสีหน้าบ่งบอกถึงอารมณ์ปั่นป่วนที่เกิดขึ้นก็หัวเราะเบาๆก่อนจะก้มหน้าซุกไซร้ไล่ชิมความหวานของร่างงามนวลเนียนนั้น
ปริษาส่งเสียงครางกระเส่าทำเอาธวัชชัยแทบคลั่งด้วยอารมณ์ปรารถนาเขาเลื่อนหน้าไล้ต่ำลงไปตามหน้าท้องแบนราบเรียบขาวผ่องที่อยู่เหนือขอบกางเกงเธอเกร็งเล็กน้อยเมื่อริมฝีปากอุ่นของเขากดทับลงที่รอบๆสะดือก่อนจะไล้ลงไปตามผิวเนื้อนวลละเอียดจนถึงขอบกางเกงทุกสัมผัสที่นุ่มนวลของเขาส่งผลให้อารมณ์ของเธอกระเจิดกระเจิง
''อาจารย์ อา...อืมมม'' เธอครางอยู่ในลำคอ
ธวัชชัยเลื่อนตัวขึ้นโอบกอดรั้งร่างของเธอไว้แนบแน่นปากประกบส่งลิ้นเข้าไปสำรวจหาความหวานชื่นฉ่ำ ดูดดุนลิ้นของเธออย่างเมามัน
ปริษาส่งเสียงครางลมหายใจเต้นถี่เร็วเมื่อถูกเขารุกเร้า อย่างรวดเร็วรุนแรง ธวัชชัยกดฝ่ามือลงบนหน้าอกนุ่มของเธอบีบเคล้นอย่างรุนแรงจนปริษาไม่สามารถต้านทานอารมณ์ที่รุนแรงได้
''อาจารย์ ..อาาาา ''
ปริษาร้องออกมาเมื่อถูกเคล้นคลึงหน้าอกรุนแรงมากขึ้นธวัชชัยได้ยินเสียงทีเธอร้องครางออกมายิ่งทำให้อารมณ์ที่มีอยู่พุ่งพล่านขึ้นไปอีกมือเอื้อมมือไปจัดการปลดตะขอกางเกงของปริษาออกทันที
''ถอดกางเกงออกเถอะนะ พี่ปา ....''
ธวัชชัยพูดพร้อมกับรูดกางเกงของเธอรวดเดียวหลุดออกไปทางปลายเท้าเขาเลียระต่ำลงไป สูดดมความหอมหวานจากสิ่งที่อยู่ในกางเกงในตัวบางนั้นและลงลิ้นเลียแตะแนวร่องทั้งๆที่อยู่ในกางเกงใน...ความฉ่ำเยิ้มเปียกจนทะลุผ้าบางเรียบรื่นสีชมพูอ่อนๆที่ปกปิดโคกเนินนั้นเขาลากลิ้นไปมารอบๆ โคนขาเนียนละเอียดปริษาตัวสั่นด้วยความปรารถนาที่แทบจะทนเก็บไว้ไม่ไหว
เขาสอดนิ้วเข้าไปตามขอบกางเกงในและรูดมันออกมาจ้องมองส่วนนั้นของเธอแล้วก้มลงแตะลิ้นลงไปเน้นเบาๆที่เนินเนื้อด้านล่างปริษาบิดกายเล็กน้อยเมื่อได้รับสัมผัสร้อนของปากของเขา
ธวัชชัยแยกขาปริษาออกเล็กน้อยก่อนจะซุกหน้าลงไปหาความหวานของเธอไล้เลียตามกลีบแคมแยงลิ้นลงไปในร่องคับปลายลิ้นตวัดไปยังติ่งเนื้อ ปริษาถึงกับกระตุกวูบ ร่างสั่นระริก
ธวัชชัยเงยหน้ามองใบหน้างามที่นอนหน้าแดงหายใจหอบเปลือยเปล่าไร้อาภรณ์ใดๆปกปิด ดวงตาหวานฉ่ำเย้ายวนใจเขาก้มหน้าลงลิ้มรสความหวานอีกครั้งห่อลิ้นเข้าไปสำรวจหาน้ำหวานที่ไหลออกมาจนชุ่มเชื้น เขากระดกลิ้นขึ้นลงไล่เลียรอบๆกลีบนุ่มสอดลิ้นเข้าออกรวดเร็ว หนักหน่วง
ปริษาแอ่นกายขึ้นตอบรับสัมผัสนั้นทันทีมือเรียวสวยเอื้อมไปกดหัวธวัชชัยให้ฝังลงราวกับเกรงว่าเขาจะถอนหน้าออกแล้วหยุด
''อาจารย์ .อา...อา......อูยยย.......''
ปริษาส่งเสียงร้องไม่ขาดปากยามที่ปากร้อนดูดดุนติ่งเล็กๆที่เพิ่มความกระสัน
ธวัชชัยยึดสะโพกปริษาไว้แน่นไม่ให้ดิ้นหนีปากยังคงทำหน้าที่ต่อไปอย่างขมักเขม้น ลิ้นดูดแรงขึ้น... แรงขึ้น...ปริษาแอ่นกายบิดตัวไปมา มือจิกขยี้ผมของเขาอย่างรุนแรง
อาจารย์หนุ่มเร่งลิ้นดูดแรงยิ่งขึ้นปริษาสั่นสะท้านไปทั้งร่างความเสียวสยิวทวีมากขึ้นตามแรงดูดนั้นทำเอาเธอแทบจะทนไม่ไหวแอ่นสะโพกเข้าหาใบหน้าของเขาเข้าไปอีก
'อาจารย์ พอเถอะ น้า... ไม่ไหว ไม่ไหวแล้ว... โอ...''
ปริษาส่งเสียงร้องครั้งสุดท้ายก่อนจะเอื้อมมือออกไปไขว่คว้าเขาขึ้นมากอด แลกจูบกันอย่างดื่มด่ำธวัชชัยกอดหญิงสาวไว้แนบแน่น ก่อนจะถอนจูบออกมา ส่งยิ้มให้เธอที่นอนหน้าแดงก่ำเหงื่อเต็มตัว ลูบไล้ใบหน้างามอย่างรักใคร่หวงแหน
"ผมทำให้พี่ปามีความสุขแล้วขอผมบ้างนะ"
ธวัชชัยพูดเบาๆเขาปลดเปลื้องเสื้อผ้าตัวเองอย่างรวดเร็ว แล้วจัดการแยกขาเรียวงามของปริษาออกจับท่อนเนื้อถูไถไปตามร่องของเธอจนเปียกทั่ว แล้วค่อยๆ กดท่อนเนื้อนั้นลงไป
"อาจารย์..."
ปริษาขมวดคิ้วเรียวงามเม้มริมฝีปากแน่นขณะที่อาจารย์หนุ่มค่อยๆดันท่อนลำนั้นเข้าไปจนสุดเขาแช่ไว้นิดหนึ่งแล้วเริ่มขยับเอวออกมายาวๆจนท่อนลำเกือบสุด แล้วสวนกลับเข้าไป
"อูยยยย"
ธวัชชัยร้องด้วยความเสียวเขาสาวเข้าสาวออกยาวๆ ช้าๆ และเน้นๆ เพื่อให้ปริษารับรู้ความเสียวมากขึ้นปริษาวางมือไว้บนเตียง ก่อนจะขยุ้มผ้าปูแน่น สะบัดศรีษะจนผมยาวกระจายไปบนหมอน
"อาจารย์เบาๆ ค่ะ"
ธวัชชัยลดความเร็วลงแต่เน้นกดสะโพกลงมาให้บดขยี้กับเนินเนื้อของเธอมากขึ้น
"ดีมั้ยพี่ปา"
ปริษาไม่ตอบแต่สีหน้าบ่งบอกถึงความสุขอันลึกล้ำเขาจับอารมณ์เธอได้แล้ว ปริษาชอบแบบนุ่มนวลสุภาพ เขาค่อยเริ่มจากช้าๆก้มลงไปบีบคลึงเต้านมของเธอ แนบร่างไปประกบลงที่ริมฝีปากบาง ดูดดื่มเล้าโลมเธอ
ก่อนจะยันกายแล้วเขาก็เริ่มสาวเร็วขึ้นแรงขึ้นและถี่ขึ้น
"ชอบมั้ยพี่ปาพี่สวยมาก สวยเหลือเกิน ผมรักพี่จริงๆ อูยยย..."
เขาเพ้อพร่ำชื่นชมความงามของเธอขณะเร่งจังหวะแรงขึ้นเรื่อยๆปริษาร้องครางด้วยความกระสันต์
"อาาาอูยยยอูยยยย อาจารย์ อาจารย์ โอ..."
"เรียกผมทำไมพี่ปาเสียวหรือ ผมมีความสุขเหลือเกิน พี่ปา ยอดรักของผม ซี้ดดด"
ธวัชชัยโยกเข้าโยกออกท่อนเนื้อของเขาบดขยี้กับเนื้อนุ่มๆของปริษาลีลาที่นุ่มนวลของเขาผสานกับคำเพ้อพร่ำชื่นชมเธอทำให้ปริษาต้องไปถึงจุดสุดยอดอีกครั้งด้วยความดื่มด่ำ
"อืมมมเสร็จอีกแล้วหรือพี่ปา ดีจริงๆ ผมจะทำให้พี่ปาเสร็จหลายๆครั้งเลย"
พูดจนอาจารย์หนุ่มก็ส่ายเอวควงท่อนเนื้อควานในร่องรูของเธอ สร้างความเสียวให้ปริษาอย่างมากสักพักเขาก็ถอนท่อนเนื้อออกมาจับตัวปริษาลุกขึ้นโก้งโค้งแล้วสอดท่อนเนื้อเข้าทางด้านหลังเขาชักท่อนเนื้อเข้าออกรัวเร็ว กระแทกกระทั้น จนเนื้อกระทบกันเสียงดัง พั่บ พั่บพั่บ ปริษาถึงสะบัดหน้าจนเรือนผมกระจาย เธอครางลั่นห้อง
"อาจารย์อาจารย์ อาจารย์ อูย อูยย อูยยยย"
ลีลาของเขาทำให้ปริษาอิ่มสุขเหลือล้นธวัชชัยควบคุมให้มันเดินหน้าไปเรื่อยๆ บางครั้งอ่อนนุ่ม บางครั้งร้อนแรงปริษาเองก็เคลิบเคลิ้มถึงกับช่วยสนองความปราถนาที่ระอุกรุ่นของเขาช่างนุ่มนวลและเต็มไปด้วยจังหวะที่เร้าใจเหลือเกิน
มันราวกับสายลมที่เริ่มจากแผ่วพริ้วเย็นสบายแล้วก่อตัวกลายเป็นมรสุมลูกใหญ่พัดเข้ากระหน่ำรุนแรงเกินกว่าที่จะมีสิ่งใดต้านทานได้ แล้วมันก็อ่อนตัวลงกลายเป็นเพียงสายลมอ่อนที่พัดอย่างแผ่วเย็นราวกลับจะปลอบโยนความชอกช้ำทั้งมวล
ปริษาหอบหายใจแรงเหงื่อแตกพราวไปทั่วใบหน้าขณะที่เขาประคองกอดไว้หลังจากพาเธอไปถึงจุดสุดยอดครั้งแล้วครั้งเล่า
"พี่ปา..ผมมีความสุขจริงๆ"ธวัชชัยพูดออกมาจากใจจริ
ปริษาน้ำตาคลอเธอกำลังพ่ายแพ้ให้กับเขา ...
พ่ายแพ้ให้กับตัณหาที่กำลังมีอำนาจเหนือศีลธรรมที่เธอเคยยึดถือ...
ซึ่งนั่นหมายถึงการทรยศต่อสามี...
...แต่ในเวลาเดียวกันความวาบหวามยังซึ้งตรึงอยู่ในห้วงอารมณ์และยากที่จะสลัดมันทิ้งได้ง่ายๆ...
...เธอร้าวรานเหลือเกิน

กมลวรรณยกนาฬิกาขึ้นดูบ่ายสามโมงแล้ว อีกตั้งห้าสิบนาทีกว่าที่ยุ้ยจะออกมาจากห้องเรียนวันนี้เธอไม่มีเรียนช่วงบ่ายจึงใช้เวลาว่างในการเดินหาหนังสือในห้องสมุดของมหาวิทยาลัยระหว่างที่รอยุ้ย
ขณะเดินดูไปเรื่อยๆสายตาก็ไปสะดุดเอาที่หนังสือเล่มหนึ่ง
"20วิธีกำราบผู้ชายเจ้าชู้"
"เอ๊ะน่าสนใจ" กมลวรรณพูดกับตัวเอง หยิบหนังสือมานั่งอ่านที่โต๊ะ
ขณะกำลังพลิกๆหนังสือก็ได้ยินเสียงผู้ชายทัก
"อ้าวน้องหวาน อ่านหนังสืออยู่หรือครับ"
กมลเงยหน้ามองก็เห็นชายหนุ่มหน้าตาดีแต่ท่าทางออกจะทะเล้นนิดหน่อย ยืนอยู่ตรงข้างโต๊ะ
"อ้าวพี่เต่าเองหรือคะ"
กมลวรรณทักตอบรู้สึกแปลกใจที่อยู่ๆพี่เต่าก็มาทักเธอ กมลวรรณรู้จักรุ่นพี่คนนี้เพียงผิวเผินถึงจะเรียนอยู่คณะเดียวกันแต่ก็ไม่ได้สนใจมากนัก กมลวรรณเป็นเด็กเรียนแต่ก๊วนของไอ้เต่าเป็นพวกลูกคนรวยรักสนุกพี่ๆกลุ่มนี้มามหาวิทยาลัยเหมือนกับไม่ได้มาเรียน วันๆคลุกคลีกันอยู่ในกลุ่มออกแนวเกเร วิชาไหนไม่เช็คชื่อก็ไม่เข้าเรียนพวกพี่เต่าจึงเป็นพวกที่ไม่น่าเข้าไปยุ่งเกี่ยวด้วยในสายตาของกมลวรรณ
ไอ้เต่าส่งยิ้มที่คิดว่าสุดเท่ห์ให้
"ทำไมวันนี้อ่านหนังสือคนเดียวล่ะคู่แฝดไปไหน?"
"ยุ้ยมีเรียนค่ะเดี๋ยวก็เสร็จแล้ว"
"แล้วอ่านหนังสืออะไรล่ะฮึ? ขอพี่ดูหน่อยซิ"ไอ้เต่าถามยื่นมือจะไปหยิบหนังสือมาดู
กมลวรรณรีบปิดหนังสือเอามือบัง หน้าแดง รู้สึกอายถ้าพี่เต่าเห็นว่าเธออ่านหนังสือ "20วิธีกำราบผู้ชาย" รีบเปลี่ยนเรื่องคุยทันที
"พี่เต่ามีธุระอะไรกับหวานหรือคะ?"
ไอ้เต่ายิ้มแล้วพูด
"ขอพี่คุยเป็นการส่วนตัวได้มั้ยหวาน"
"ได้ซิคะพี่เต่ามีอะไรก็พูดมาได้เลย"
"เอ้อ..ไปคุยที่สวนข้างสระน้ำดีมั๊ยจ๊ะอากาศเย็นสบายดี"
กมลวรรณมองหน้าเขาด้วยความสงสัย
"ในนี้ก็เย็นนี่คะทำไมต้องไปคุยที่สระน้ำ"
ไอ้เต่าเกาหัว
"ในนี้มันมีคนเดินไปเดินมาคุยไม่สะดวกน่ะไปที่ข้างสระดีกว่า พี่ไม่อยากให้ใครได้ยิน"
"สำคัญขนาดนั้นเลยหรือคะ"
"ใช่ไปเหอะ หรือกลัวพี่จะทำอะไร"
กมลวรรณหน้าแดงรีบปฎิเสธ"เปล่าค่ะพี่เต่า"
ไอ้เต่ามองใบหน้าแดงระเรื่อโคตรน่ารักของกมลวรรณด้วยความวาบหวิว"คนอะไรขี้อายชะมัด พูดนิดพูดหน่อยก็หน้าแดง"
กมลวรรณยกนาฬิกาขึ้นดูแล้วพยักหน้า
"ก็ได้ค่ะพี่เต่าแต่หวานมีเวลาแค่สามสิบนาทีนะคะ ต้องรีบกลับมาที่นี่เพราะนัดยุ้ยไว้"
"สามสิบนาทีก็เหลือเฟือจ้ะ"
แล้วทั้งคู่ก็ลุกขึ้นกมลวรรณเดินเอาหนังสือไปเก็บที่เดิมไอ้เต่าทำท่าจะไปหยิบมาดูเพราะอยากรู้ว่าเป็นหนังสืออะไร แต่กมลวรรณรีบจับแขนมันไว้ลากตัวออกมา
"ไปได้แล้วค่ะพี่เต่า"
"เดี๋ยวสิหวานอยากดูว่าอ่านหนังสืออะไร"
"เอ๊ะ!เดี๋ยวไม่ไปด้วยเลย"
"หนังสือโป๊ใช่มั้ย"
หวานหยิกแขนเขาแรงๆ
"บ้า!พี่เต่าเนี่ย ห้องสมุดอะไรมีหนังสือโป๊"
ไอ้เต่าโดนมือนุ่มนิ่มมาจับที่แขนแถมโดนสาวน่ารักหยิกรู้สึกวาบหวิวหัวใจ ท่อนเอ็นลุกขึ้นโดยอัตโนมัติจนต้องรีบข่มใจเอาไว้ ปล่อยให้กมลวรรณพาเดินออกจากห้องสมุดเด็กสาวรีบปล่อยมือเมื่อเดินผ่านบริเวณที่มีคนอยู่เพราะกลัวคนจะเข้าใจผิดนึกว่าเป็นแฟนกัน
"เอาละคะพี่เต่าทีนี้จะพูดได้รึยังคะ เรื่องสำคัญของพี่น่ะ" กมลวรรณถามด้วยความอยากรู้เมื่อไอ้เต่าพาเธอมาที่ม้านั่งริมสระตัวเดียวกับที่จิรพนธ์เคยพาสาวแนนมานั่ง
ไอ้เต่าอึกอักมันรับหน้าที่มากล่อมกมลวรรณด้วยความจำเป็น จริงๆหน้าที่นี้เป็นของจิรพนธ์เพราะเป็นคนรูปหล่อ คารมดี แต่คราวนี้จิรพนธ์ไม่ยอมทำ ทางกลุ่มเลยใช้วิธีจับฉลากไอ้เต่าโชคดีจับได้หน้าที่นี้ จึงจำเป็นต้องมาเกลี้ยกล่อมอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
"ว่าไงคะพี่เต่าชวนหวามนมาคุยเรื่องอะไรคะ" กมลวรรณรบเร้าชักสงสัยเห็นไอ้เต่าเอาแต่อ้ำอึ้งหน้าแดง
"น้ำสวยดีนะ"ไอ้เต่าพยายามจะเริ่ม แล้วชี้ไปให้ดูที่สระน้ำ
กมลวรรณมองตามที่มันชี้แล้วก็หันมาพูดแบบงงๆ
"มันก็สวยอย่างนี้ทุกวันนี่พี่เต่า"
"นั่นซินะ"ไอ้เต่าพึมพำ ป้ายเหงื่อที่หน้าผาก แล้วก็ป้ายต่อที่ข้างแก้มไอ้เต่าไม่ถนัดในการสีสาวจริงๆ ถ้าให้เอากับผู้หญิงละมันมั่นใจว่าไม่เป็นสองรองใครแต่เรื่องจีบสาวมันไม่ผิดอะไรกับไก่อ่อน แถมยังออกอาการตื่นๆกลัวๆด้วยแต่เมื่อรับหน้าที่มาแล้วก็ต้องทำงานให้เต็มที่ถ้าต้องพ่ายแพ้ให้กับเด็กสาวซื่อๆอย่างกมลวรรณ คงต้องถูกไอ้เพื่อนเวรล้อไปเป็นปีลูกผู้ชายชื่อเต่าจึงต้องกัดฟันเดินหน้าลุยต่อไป!
"อาจจะเป็นเพราะมีน้องหวานนั่งอยู่ด้วยมั๊ง มันก็เลยดูสวยกว่าทุกวัน"ไอ้เต่าเลือกใช้คำหวานที่สุดในชีวิต
กมลวรรณหน้าแดงชำเลืองมองไอ้เต่าแว่บหนึ่งแล้วรีบหันมามองดอกบัวที่กลางสระน้ำ
"หรือพี่เต่าจะจีบเรา"กมลวรรณคิด ใจเต้นระทึก แต่ปากยังพูดเสียงเรียบ"เรื่องสำคัญของพี่เต่าคงไม่ใช่เรื่องนี้นะคะ"
ไอ้เต่าอึกอักคราวนี้กลายเป็นมันที่หน้าแดง ป้ายเหงื่อแล้วป้ายเหงื่ออีก
กมลวรรณลอบสังเกตุท่าทีไอ้เต่าอยู่ต้องแอบยิ้มในใจ
"ใช่เลยพี่เต่าต้องจีบเราแน่ๆ... อือ.... เห็นอยู่กับพวกแก๊งเกเร ไม่นึกว่าจะขี้อายแบบนี้อย่างนี้ต้องแกล้งให้รู้ว่าใครเป็นใครซะแล้ว"
กมลวรรณคิดอย่างสนุกสนานเธอไม่ได้ปิ๊งไอ้เต่าหรอก หัวใจของเธอมีแต่อาจารย์ธวัชชัยคนเดียวแต่ด้วยนิสัยที่ยังติดซุกซนแบบเด็กๆ พอเห็นผู้ชายขี้อาย เลยอยากจะแหย่เล่นๆ
คิดแล้วก็เอื้อมมือมาจับแขนไอ้เต่ามาเขย่าแรงๆแล้วพูด
"ว่าไงคะพี่เต่าเรื่องสำคัญอะไร บอกหวานมาเร็วๆ"
ไอ้เต่าอยู่ๆโดนสาวน่ารักจับแขนก็สะดุ้งเฮือกหัวใจแทบจะวาย รับดึงมือออกร้องว่า
"เอ๊ะ!น้องหวานอย่ามาจับแขนพี่อย่างนี้ซิ"
กมลวรรณอมยิ้ม
"ทำไมล่ะคะ"
"มันไม่ดี"
"ไม่ดียังไงคะ"
"เดี๋ยวคนเห็น"
กมลวรรณหัวเราะคิกด้วยความขันไอ้เต่ามองใบหน้าหวานน่ารักของกมลวรรณด้วยหน้าตาหน้าแดงก่ำมันอยากจะปล้ำน้องหวานจริงๆ แต่ต้องอดใจไว้สุดฤทธิ์"แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน" มันคิด "จีบเค้าไม่เป็นก็แกล้งให้เค้าจีบเราดีกว่า" สมองอันเปรื่องปราดวิ่งเร็วจี๋ แกล้งหลบตาเธอ

#5
"เอาละเอาละ หวานไม่จับแขนพี่ก็ได้ เอามือไพล่หลังไว้เลย อย่างนี้ดีมั้ยคะ พี่เต่า"
ไอ้เต่าเงยหน้าขึ้นมามอง
"อึ๋ยยยย"

ดวงตาของรุ่นพี่จอมลามกเบิ่งกว้างแทบจะถลนออกจากเบ้าก็กมลวรรณเอามือไพล่หลังไว้ ทำให้หน้าอกแอ่นก้อนเนื้อกลมๆสองก้อนดันเสื้อนักศึกษาออกมาจนเห็นเป็นลูกโดยไม่ตั้งใจแถมไอ้เต่ายังแอบมองผ่านเข้าไปในร่องเสื้อเห็นผิวเนื้อเนินอกที่ล้นมาจากขอบบราขาวๆอูมๆ ด้วยความชำนาญของไอ้เต่า สามารถคาดคะเนได้ว่าหน้าอกของน้องหวานไม่ใช่เล็กๆเลยท่อนเอ็นของมันดีดผึงตั้งขึ้นมาทันทีทันใด
"เย็นไว้เย็นไว้ ลูกพ่อ" ไอ้เต่าปลอบโยนตัวเอง พยายามเอาธรรมมะเข้าข่มกล่าวเสียงแหบแห้ง
"เอ้อไม่ต้องถึงขนาดนั้นก็ได้จ้ะ น้องหวาน เอามือวางไว้ปกติเถอะ"
กมลวรรณยิ้มทำตามที่มันบอก
ไอ้เต่าถอนหายใจเฮือก
"น้องหวานอย่าแกล้งพี่ซิที่พี่ชวนวานมานี่เพราะมีเรื่องจะขอร้อง"
กมลวรรณเห็นมันพูดจริงจังจึงหยุดแกล้งแล้วถาม
"เรื่องอะไรคะพี่เต่า จะให้หวานช่วยอะไร"
"คือแหม...น้องหวานอย่าหัวเราะเยาะพี่นะ คือพี่แอบชอบผู้หญิงอยู่คนนึงน่ะ"
"ค่ะ?"
"แล้วทีนี้พี่ก็อยากจะรู้ว่าเค้าจะรักพี่มั้ย"ไอ้เต่าพูดแล้วก้มหน้า ทำเป็นฃำเลืองมองเธอแบบอายๆ
"ใครคะ"กมลวรรณถาม
"ก็คนแถวๆนี้แหละ"
"แล้วไม่ถามเค้าล่ะมาบอกหวานทำไม"
"พี่ไม่กล้าถามไม่กล้าบอกอ่ะ พี่กลัวผิดหวัง"
"แล้วจะให้หวานช่วยอะไรล่ะคะ"
"พี่อยากรู้ว่าเค้าเป็นเนื้อคู่พี่รึเปล่า"
"เอ!แล้วหวานจะช่วยได้ยังไงคะ หวานก็ไม่ใช่หมอดูซะด้วย"
"เข้าล็อค!!!"ไอ้เต่าอุทานในใจ ปากก็พูดเสียงอ่อนหวาน
"ใช่น้องหวานไม่ใช่หมอดู แต่พี่รู้จักหมอคนหนึ่งดูแม๊นแม่น"
"จริงอ่ะ"
"จริงซิแกชื่อหมอจันเรียนวิชามาจากเขมร เห็นเขาว่าดูเนื้อคู่ถูกเป๊ะเลยนะดูร้อยถูกร้อยไม่เคยพลาดแค่เห็นหน้าก็รู้เลยว่าคนที่เรารักอยู่จะเป็นเนื้อคู่จริงแท้หรือไม่"
กมลวรรณได้ยินก็ใจเต้นแรงเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง เด็กสาวนึกถึงใบหน้าของอาจารย์ธวัชชัยขึ้นมาทันที
"แล้วไม่ลองไปให้แกดูล่ะพี่เต่า ทายผิดก็ไม่เห็นเป็นไร หรือค่าดูแพง พี่เต่าก็ออกรวยไม่ใช่หรืออย่าขี้เหนียวไปเลยน่า"
"ไม่ใช่อย่างนั้น"ไอ้เต่ารีบปฎิเสธ "เรื่องเงินไม่มีปัญหา แต่มันติดตรงที่พี่ไม่กล้าไปน่ะ"
"ไม่กล้าไปทำไมคะ"
"ก็พี่เต่าเป็นลูกผู้ชายทั้งแท่งขืนไปดูหมอพวกเพื่อนๆพี่มันก็ล้อตาย"
กมลวรรณหัวเราะคิก
"อะไรกันคะพี่เต่า แค่นี้ก็อาย หน้าบางยิ่งกว่าผู้หญิงอีก"
"โธ่น้องหวาน อย่าล้อพี่เล่นซิ พี่ทุกข์ใจจะแย่อยู่แล้ว"
"หวานรู้แล้วว่าพี่จะให้ช่วยอะไร" กมลวรรณยิ้มหวานเล่นเอาได้เต่าเหม่อมองอย่างเคลิบเคลิ้ม"พี่เต่าจะให้หวานไปเป็นเพื่อนใช่มั้ยล่ะ"
"โอ้น้องหวานนี่ฉลาดจริงๆ ถ้าน้องหวานไปกับพี่แล้วเพื่อนๆรู้มันก็จะนึกว่าพี่พาน้องหวานไปดู พี่ก็ไม่ต้องอับอายเพื่อนๆ น้องหวานตกลงแล้วใช่มั้ย"
กมลวรรณนิ่งคิดเธอเองนั่นแหละที่อยากไปดูเธออยากรู้ว่าธวัชชัยจะเป็นเนื้อคู่ที่แท้จริงของเธอหรือไม่ถ้าหมอจันคนนี้แม่นจริง...
"ว่าไงหวานตกลงแล้วใช่มั้ย"
"แล้วพี่จะไปดูเมื่อไหร่คะ"
"เย็นนี้เลย"
"หวานคงต้องชวนยุ้ยไปด้วยไม่รู้ยุ้ยจะว่างหรือเปล่า"
"โธ่อย่าไปบอกน้องยุ้ยซิ ไปกันสองคนนี่แหละ พอแล้ว" ไอ้เต่ารีบห้ามมันรู้ว่ายุ้ยเป็นคนทันคน ขืนให้ไปด้วยอาจทำแผนแตก
"ไม่ค่ะยุ้ยต้องไปด้วย ยุ้ยเป็นเพื่อนสนิทหวาน ถ้ายุ้ยไม่ไป หวานก็ไม่ไป"
"ก็ได้ก็ได้จ้ะ" ไอ้เต่ารีบตกลง ถึงจะผิดแผนไปหน่อย แต่ก็ยังดีถ้ามีปัญหาก็ค่อยไปแก้สถานการณ์ภายหลัง
เมื่อตกลงกันได้แล้วทั้งสองก็กลับมายังห้องสมุดเพื่อรอยุ้ยเลิกเรียน

หลง ภาค 2 ตอนที่ 6

"ไอ้เชิด หายหัวไปไหนมาทั้งวันวะ" หมอจันเอ่ยทักเมื่อเห็นลูกศิษย์คนสนิทเดินขึ้นมาบนเรือน
"มีอะไรหรืออาจารย์"
"กูมีนัดกับลูกค้าน่ะซิ ไปไหนก็ไม่บอก ปล่อยให้กูรอ" หมอจันบ่น
"แล้วทำไมต้องรอผมล่ะอาจารย์ ทุกทีก็ไปคนเดียวไม่ใช่รึ หรือคราวนี้จะให้ผมไปด้วย"
"คราวนี้ไม่เหมือนกันโว๊ย" พูดจบก็หันไปตะโกน "แนน...แนนเอ๊ย ออกมาข้างนอกซิลูก"
"จ้ะพ่อ" เสียงหวานๆดังขึ้น พร้อมกับประตูห้องเปิดออกดังเอี๊ยด

ไอ้เชิดตะลึงเมื่อเห็นสาวสวยหน้าตาน่ารัก ทรวงอกอวบอัดเกินตัวเดินออกมาจากห้องนอน
"อาจารย์" ไอ้เชิดร้อง "มีลูกสาวตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ" สายตาหื่นๆจ้องจับอยู่ที่ใบหน้าสวยน่ารักของสาวน้อย
"ไม่ใช่ลูกแท้ๆของกูหรอก ลูกบุญธรรมน่ะ"
ไอ้เชิดจ้องหน้าน้องแนนอย่างหลงใหล
"อื้อฮือ สวยจริงๆเลย สวยน่ารัก" ไอ้เชิดคราง "นึกอยู่แล้วว่าต้องไม่ใช่ลูกอาจารย์ หน้าตาสะสวยคนละเรื่องกับพ่อเลย"
"อ้าว ไอ้เวร เดี๋ยวกูก็ถีบโครมเลย ลามปามนะมึง"
ไอ้เชิดหัวเราะชอบใจ
"ผม ล้อเล่นน่ะอาจารย์ แล้วยังไงถึงไปรับมาเป็นลูกได้ล่ะ เอ๊ะ! แต่ดูเธอแปลกๆนะ อาจารย์" ไอ้เชิดพูดด้วยความสงสัย
มันสังเกตุเห็นแนนออกมาก็นั่งเหม่อลอย เหมือนไม่รู้ตัวว่ากำลังถูกทั้งคู่พูดถึงอยู่ หมอจันถอนใจ

"แนนมันโดนผีเข้าสิง กูไปทำพิธีลงเสน่ห์ให้ไอ้พวกเด็กมหาลัย แล้วไอ้พวกนั้นมันเล่นกันจนเละ กูต้องสะกดมันไว้
ลบความทรงจำมันชั่วคราว"

"แล้วทำไมมาอยู่กับอาจารย์ล่ะ"
"ก็ ไอ้เด็กพวกนั้นมันมาทิ้งให้กูรักษา กูก็ยังไม่รู้จะทำยังไง สงสารมันด้วย ที่มันเป็นแบบนี้จะว่าไปมันก็เป็นความผิดของกูเหมือนกัน
ก็เลยรับมันไว้รักษา" หมอจันพูดไปก็จ้องหน้าน้องแนนไป
สายตาของจอมขมังเวทย์ยามที่มองเด็กสาวเต็มไปด้วยความเอ็นดูและเมตตาปราณี
"ถึงกับรับเป็นลูกเลยรึ?..อาจารย์"
"กู กลัวชาวบ้านจะนินทาว่าใช้เวทย์มนต์ไปหลอกเด็กมาเป็นเมีย ก็เลยรับมันเป็นลูกบุญธรรมซะ จะได้ตัดปัญหา"
แล้วหมอจันก็หันไปทางแนน "แนนเอ๊ย นี่พี่เชิดลูกศิษย์พ่อ เดี๋ยวพ่อจะไปธุระข้างนอก พ่อไม่อยู่ ต้องเชื่อฟังพี่เชิดเค้านะ"
"จ้ะพ่อ" แนนรับคำอย่างเลื่อนลอย
"อาจารย์จะไปไหน"
"ก็ไปกับไอ้พวกเด็กมหาลัยกลุ่มเดิมนี่แหละ เดี๋ยวมันคงมากันแล้ว ดีทีมึงกลับมาพอดี ไม่งั้นคงต้องเอาอีแนนไปด้วย"
ไอ้เชิดหันไปมองหน้าสวยๆของสาวแนนแล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย
"อาจารย์ไปนานๆเลยก็ได้ ไม่ต้องห่วง ผมจะ ดูแล ลูกสาวอาจารย์เอง"
"เออ ดูดีดี อย่าให้อยู่คนเดียวนะ ถ้าเป็นอะไรไปไอ้พวกเด็กพวกนั้นมันเอากูตายแน่"

ไอ้เชิดไม่ทันตอบคำเสียงแตรรถก็ดังขึ้น
ปิ๊น ปิ๊น

"นั่นไง มากันแล้ว" หมอจันลุกขึ้นเดินไปหยิบย่าม "กูไปแล้วนะ ดูแลน้องให้ดี อย่าเสือกออกไปไหนอีกล่ะ"
"ครับผม" ไอ้เชิดรับคำ ["ออกให้โง่ดิ"] มันคิดในใจ

พอได้ยินเสียงรถแล่นออกไป ไอ้เชิดก็รีบเดินเข้าไปนั่งกระแซะใกล้ๆ นักศึกษาสาวผู้ลืมความทรงจำ แล้วทำเป็นถาม
"แนน จำพี่ได้มั๊ย"
แนนมองหน้าอัปลักษณ์ของไอ้เชิด แล้วส่ายหน้า
"จำไม่ได้ค่ะ เราเคยรู้จักกันด้วยหรือคะ"
"รู้จักกันดีเลยล่ะ แนนจำอะไรไม่ได้เลยหรือ"
"แนน..แนนนึกไม่ออกเลยค่ะ"
"เอ... ยังไม่มีใครเล่าความหลังอะไรให้แนนเลยหรือ"
แนนส่ายหน้า
ไอ้เชิดยิ้มร่า
"น่า สงสารจัง! งั้นเข้าไปคุยกันในห้องนอนดีกว่า เดี๋ยวพี่เชิดจะช่วยรื้อฟื้นความทรงจำให้" ไอ้เชิดพูดเสียงนุ่มนวล
แล้วจูงมือสาวน้อยเข้าไปในห้องนอนทันที

.....................................................

ภายในซอยเล็กๆแห่งหนึ่ง.. รถสปอร์ทสีแดง จอดนิ่งแอบอยู่ที่ข้างทางโดยไม่มีใครสังเกตุ ..
...ภาย ในรถ แพม สาวสวยดาวมหาลัยกำลังจับตามองไปยังฟากตรงข้ามของถนน บริเวณนั้นล้อมรั้วลวดหนามไว้
ภายในกำลังมีการก่อสร้างอะไรสักอย่างอยู่ คนงานหุ่นบึกบึนหลายคน กำลังง่วนอยู่กับการตอกตะปู เลื่อยไม้
ท่อนบนของคนงานหลายๆคนเปลือยเปล่าแลเห็นแผงอกอันบึกบึน เหงื่อไหลหยดไปตามผิวเนื้อที่เป็นประกายยามต้องแสงแดด
แพมจับตามองด้วยความตื่นเต้น...เธอเคยผ่านมาทางนี้หลายหนแล้ว... เห็นพวกช่างก่อสร้างถอดเสื้อทำงานทุกครั้ง..
แต่เธอไม่เคยสนใจ...ไม่เคย รู้สึกแบบนี้ ..ครั้งนี้เธอจงใจมาเอง!

ความตื่นเต้นความเร่าร้อนมัน เกิดขึ้นอีกครั้ง แพมไม่เข้าใจตัวเองเลย มันน่าแปลก ยามเมื่อเธอเห็นคนที่เธอเคยดูถูกว่าเป็นคนชั้นต่ำ
อย่างคนสวน คนงาน ที่มีรูปร่าล่ำสัน กำยำในสภาพกึ่งเปลือย มันจะกระตุ้นอารมณ์ใคร่ของเธออย่าง
รุนแรง มันรุ่มร้อนขึ้นเรื่อยๆและการที่จะสะกดข่มความรู้สึกที่เกิดขึ้นนั้นมันยาก ขึ้นทุกที... โดยเฉพาะวันนี้
เธอถูกกระตุ้นมาตั้งแต่เช้า เรื่อยมาจนถึงที่สนามเทนนิส และในตอนนี้ ความต้องการมันคุโชนจนสุดที่จะยับยั้งได้อีกต่อไป...

ดวงตากลมสวย ของแพมจับจ้องไปที่แผงอกและมัดกล้ามอันกำยำของคนงานคนหนึ่ง และกวาดต่ำลงไปที่เป้ากางเกง..
จินตนาการถึงสิ่งที่อยู่ข้างใน... รู้สึกถึงกลิ่นเหงื่อกลิ่นคราบไคลของเขา.. ยิ่งคิดยิ่งจินตนาการยิ่งตื่นเต้น
มันร้อนระอุอยู่ละแวกหน้าขาจนตัวอ่อนระทวยวาบหวิวไปหมด
สาวสวยถึงกับเผลอตัวลดมือถลกชายกระโปรงนักศึกษาของตนเองเข้าไป
กำมันแน่นพลางใช้มือถูไถของสงวนอยู่ในร่มผ้าอย่างเอาเป็นเอาตาย พวกช่างไม้กำลังง่วนอยู่กับการทำงาน
ไม่มีใครรู้หรอกว่าเธอกำลังทำอะไร โดยเฉพาะในบริเวณที่แพมจอดรถอยู่นี้ก็อยู่ห่างออกมาพอสมควร
และรถขอองเธอก็ติดฟิล์มมืดที่กระจกรอบคันจนคนภายนอกยากที่จะมองเข้ามาได้
ดาวมหาลัยแสนสวยจึงสามารถหาความเพลิดเพลินจากนิ้วของตัวเองได้อย่างเต็มที่

ปลายนิ้วของเธอซุกซอนผ่านรอยแยกอันอ่อนนุ่ม กวาดคลึงไปรอบๆ จากนั้นก็ดึงกลับมา รอยชุ่มฉ่ำเกาะพราวอยู่ที่ปลายนิ้ว
เธอรู้สึกว่ากล้ามเนื้อบริเวณความสาวของเธอมันกระชับเป็นจังหวะคล้ายกับโหย หาอยากลิ้มรสสัมผัสนั้นให้มาก
ขึ้น ดวงตาของเธอยังคงจับจ้องมองที่เป้ากางเกงของคนงานคนนั้น
มันจะต้องใหญ่โตแข็งแรงเช่นเดียวกับหุ่นอันกำยำของเขาแน่ๆ... สีหน้าของสาวสวยเครียดขมึง
พร้อมๆกับระบายลมหายใจหอบกระเส่า เช่นเดียวกับความชื้นแฉะที่รินลงมาตามหน้าขา

แพมยกปลายนิ้วขึ้นดูด ที่ริมฝีปากแดงชุ่มชื้น จากนั้นก็ลดมือข้างนั้นลง สอดมือกลับเข้าไปในกางเกงใน
บีบท่อนขาทั้งสองข้างเข้าหากันในขณะที่นิ้วชี้ นิ้วกลางประกบแทรกผ่านร่องความสาวของตัวเองเข้าไป..

ลมหายใจของหญิง สาวดังขรมไปหมด ปลายนิ้วของเธอเคลื่อนย้ายชักเข้าชักออกในความสาวของตัวเองอย่างคล่องแคล่ว
แพมรู้สึกว่ายอดทรวงของเธอลุกชันผงาดอยู่ในบราของเธออย่างอึดอัด ตาของเธอหลับพริ้มถลำเข้าไปในโลกส่วนตัวของตัวเอง

และแล้วขณะที่เธอ กำลังเพลิดเพลินอยู่กับปลายนิ้วของตัวเอง ประตูรถก็ถูกเปิดออกดัง ผลัวะ
แล้วชายรูปร่างกำยำใหญ่โตราวกับคิงคองชะโงกหน้าเข้ามาในรถจนเกือบจะชนหน้าเธอ
แพมผงะ..สะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจสุดขีด

"ไงอีหนู มันส์มั้ย? มาให้พี่ช่วยดีกว่า จะมามัวใช้นิ้วเล็กๆอยู่ทำไม ฮ่า ฮ่า ฮ่า"
มัน หัวเราะด้วยความหื่นกระหาย แพมตกใจแทบสิ้นสติแต่ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะตั้งตัว
ร่างอันบอบบางของเธอก็ลอยละลิ่วจากที่นั่งเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดของมัน
ท่อนแขนอันกำยำล่ำสันราวกับแขนคิงคองรัดร่างได้สัดส่วนของเธอไว้แน่นจนเธอ
ไม่สามารถดิ้นได้เลยแม้แต่น้อย..

และก่อนที่แพมจะร้องโวยวาย ลมหายใจเหม็นๆของมันโชยเข้ามาที่จมูกเมื่อมันก้มหน้าลงมาตะคอก
"อย่า ร้องนะอีหนู เดี๋ยวจะช่วยให้หายเงี่ยน แต่หุ่นผอมๆแบบน้องจะรับควยใหญ่ๆของพวกพี่ๆน้าๆ ไหวหรือเปล่านะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า"
มันหัวเราะเสียงดังลั่น ถืบประตูรถปิด แล้วอุ้มหญิงสาวเดินข้ามถนนตรงไปยังไซท์งาน...

หลง ภาค 2 ตอนที่ 7

ขณะที่ไอ้คิงคองอุ้มสาวแพมกำลังจะเดินเข้าไปในไซท์งานก็มีเสียงตวาดดังขึ้น
"เฮ้ย! หยุด นั่นแกจะทำอะไรวะ"
อาจารย์ธวัชชัยนั่นเองที่ตะโกนเรียก สาวแพมเห็นเข้าก็ดีใจ แต่ไอ้คิงคองกำลังหื่น
พอมีคนมาขัดจังหวะก็โกรธสุดขีดตวาดกลับเสียงดังลั่น
"มึงเป็นใครวะ เสือกมาสอดเรื่องของกู"

ธวัชชัยเดินเข้ามาอย่างไม่เกรงกลัว พูดเสียงเรียบ
"กูเป็นตำรวจ"
ไอ้คิงคองใจหายวาบรีบปล่อยหญิงสาวลงพื้นในทันที

"ไม่มีอะไรค่ะ แพมกลับก่อนนะ" แพมพูด แล้ววิ่งข้ามถนนกลับไปที่รถในทันที
ไอ้คิงคองรีบพูด
"ได้ยินมั้ย คุณตำรวจ เธอบอกว่าไม่มีอะไร ผมขอไปทำงานก่อนนะ" พูดจบมันรีบเดินกลับเข้าไปในไซท์งานทันที

ธวัช ชัยไม่สนใจไอ้คิงคอง สายตาจับจ้องมองไปที่ร่างอ้อนแอ้นของสาวแพม เห็นเธอสตาร์ทเครื่อง
เสียงดังกระหึ่มแล้วแล่นรถออกไปอย่างรวดเร็ว ธวัชชัยมองตามหลังด้วยแววตาละห้อย เขาอุตส่าห์ช่วยเธอไว้
จะขอบใจกันสักนิดก็ไม่มี คงจะโกรธและเกลียดเขามาก วินาทีนั้นธวัชชัยรู้สึกเจ็บปวด ทำไมเธอจึงเกลียดเขามากขนาดนี้นะ

พอรถของแพมลับไปกับสายตา ธวัชชัยก็เดินกลับมานั่งที่รถ พร้อมกับถอนหายใจเฮือกใหญ่

"อาจารย์ ทำได้ยังไง" ปริษาเอ่ยถามเขาอย่างสงสัย เธอไม่ได้ยินเสียงสนทนาของทั้งคู่
เพียงแต่เห็นธวัชชัยเดินเข้าไปพูดนิดเดียว ไอ้คิงคองก็ปล่อยเด็กสาวเป็นอิสระในทันที
"หมายถึงที่ผมช่วยเด็กคนนั้นน่ะหรือ" ธวัชชัยหันมาถาม
"ใช่"
"ผมบอกมันว่าเป็นตำรวจ"
ปริษาหัวเราะคิก
"ฉลาดเหมือนกันนี่"
ธวัชชัยมองหน้าสวยหวานของปริษาพร้อมกับยิ้มน้อยๆ
"พี่ปาเวลายิ้มแล้ว ไม่มีใครสวยสู้ได้... แต่ทำไมถึงชอบทำหน้าบึ้งตึงใส่ผมนัก"
ปริษารู้สึกตัวก็ปั้นหน้าเครียดอีกครั้ง แล้วถาม
"เธอเป็นใคร"
"เด็กนักศึกษาคนนั้นน่ะหรือ"
"ใช่"
"ลูกศิษย์ผมเอง"
"สวยขนาดนี้ อาจารย์..."
"จะหลอกด่าผมว่าเจ้าชู้อีกล่ะซิ"
"แต่ดูเหมือนเธอจะไม่รู้สึกขอบคุณเท่าไหร่นะ... โถ อุตส่าห์เสี่ยงตายไปช่วย"
น้ำเสียงของเธอออกจะแดกดันนิดๆ แต่ธวัชชัยไม่มีอารมณ์จะตอบโต้ ได้แต่ถอนหายใจเฮือก
"เธอโกรธผม" เขาพูดเสียงอ่อยๆ

ปริษาอยากจะพูดว่า 'สมน้ำหน้า' แต่แล้วก็เหมือนฉุกคิดอะไรได้ จึงกล่าวกับเขาเสียงนุ่มนวล
"อาจารย์ช่วยเธอ ถึงเธอจะทำท่าไม่สนใจ แต่น้าเชื่อว่าเธอจะต้องสำนึกบุญคุณอาจารย์แน่"
ธวัชชัยหันมามองหน้าเธอด้วยความแปลกใจ
"พี่ปาหมายความว่าไงครับ"
"อาจารย์หลงรักเธอใช่มั้ย ตอนนี้อาจารย์เพิ่งช่วยเธอไว้ ถ้าอาจารย์รีบไปง้อ เธอต้องยอมรับแน่ๆ"

ธวัชชัยจ้องหน้าปริษาเขม็ง แล้วก็หัวเราะเบาๆ
"อาจารย์หัวเราะทำไม" ปริษาถามอย่างงุนงง
"ทำไมอยู่ๆพี่ปาถึงใจดีกับผมขึ้นมา" เขาพูดยิ้มๆ ปริษารู้สึกระสับกระส่ายกับรอยยิ้มของเขา
"น้าคิดว่าเธอเหมาะกับอาจารย์ ก็เลยอยาก.."
ธวัชชัยไม่รอให้เธอพูดจบก็สอดคำขึ้น
"ไม่ใช่หรอก พี่ปาอยากจะให้ผมไปง้อเธอ ก็เพราะพี่ปาคิดจะใช้เธอแยกผมออกจากพี่ปาใช่มั้ย"
"อาจารย์!" ปริษาอุทาน
ธวัชชัยหัวเราะ
"คิด ดู ถ้านั่นไม่ใช่แพม แต่เป็นลูกสาวของพี่... เป็นน้องอ้อ น้องหวาน พี่ปาจะพูดอย่างนี้มั้ย? หึ หึ พี่ปานี่ดูเรียบร้อยหงิมๆ
ไม่นึกว่าจะลูกไม้จัดไม่เบาเหมือนกันนะ"ปริษาสะบัดหน้าพรืด รู้สึกขุ่นเคืองที่เขารู้ทันความคิดเธอ

ธวัช ชัยยังคงกล่าวกับเธอด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส "พี่คิดว่าผมเลว แต่พี่เสือกไสผู้ชายเลวๆให้เด็กผู้หญิงที่ไม่รู้จัก
แท้จริงพี่ปาก็เห็นแก่ตัวเหมือนกัน"ปริษามีสีหน้าละอายใจ ธวัชชัยใช้สองมือจับหน้าเธอบังคับให้หันกลับมามองหน้าเขา
"ผม ไม่แคร์เธอหรอก ผมจะต้องไปแคร์เธอทำไม ในเมื่อผมมีผู้หญิงที่สวยที่สุดอยู่นี่แล้ว" เขาหัวเราะเสียงกร้าวจนปริษารู้สึกกลัว
"มาเถอะ!...ผมมีอารมณ์แล้ว ขอเอาพี่บนรถนี่หน่อย"
พูดจบก็ก้มลงประกบกอดรัดเธอไว้พร้อมกับระดมจูบไปทั่วใบหน้า ปริษาใจหายวาบกรีดร้องเสียงดังลั่น
"ปล่อยนะ! อาจารย์ จะบ้ารึไง นี่มันกลางถนนนะ ปล่อยซิ!"
"ปล่อยให้โง่รึไง พี่ปา อย่าร้องน่า ทำเป็นไม่เคยไปได้ อูยยย ถอดเสื้อออกเถอะ"
"อย่า ปล่อยสิ อาจารย์ ปล่อย โอ๊ยยย"
"หือ อ นมนุ่มมือดีเหลือเกิน อูยยย หอมมมม ดิ้นไปเหอะพี่ปา สะดิ้งแบบนี้ผมชอบ เร้าใจดี" ธวัชชัยระดมกอดจูบไล่ฟัดร่างงามไม่ยั้ง ความต้องการของเขาพลุ่งพล่านขึ้นสุดขีด ยิ่งปริษายิ่งดิ้นก็ยิ่งสร้างความเร้าใจให้เขาอย่างล้นเหลือ
มือของเขาไล่คว้าไปทุกๆส่วนทั้งทรวงอกอวบ ไล่ไปจนถึงหน้าขา เขาไล่ตะปบทั้งบีบทั้งขยำ
จมูกก็ไล่ขยี้ไปตามแก้มนวลที่ดิ้นสะบัดไปมาไม่หยุด
และขณะที่ทั้งสองกำลังนัวเนียกันอยู่นั้น ประตูรถก็ถูกเปิดออก พร้อมกับเสียงฮาครืนที่ดังขึ้น
"เฮ้ย ไอ้หนุ่ม แม่งล่อกันนัวเลยหรือวะ"
"แบ่งกันบ้างดิโว๊ย!"
ทั้ง สองชายหญิงใจหายวาบ ผละจากกันในทันที ภาพที่เห็นก็คือ ไอ้คิงคองพาพรรคพวกมาล้อมรถไว้แน่นไปหมดจนไม่รู้ใครเป็นใคร ปริษารีบดึงเสื้อผ้าที่หลุดรุ่ยปกปิดส่วนสัดเปล่าเปลือยของตัวเอง ไอ้คิงคองจ้องมองเรือนร่างงามของ
เธอไล่ไปถึงทรวงอก แล้วไปจบที่ใบหน้าหวานของเธอแล้วก็ยิ้มให้อย่างลามก ก่อนจะหันมาพูดกับธวัชชัย
"หยุดฟัดกันแล้วลงมาจากรถเลยทั้งคู่ เรามีเรื่องต้องเคลียร์กัน!"

***********************************

หลง ภาค 2 ตอนที่ 8

"เอ้าไง! คนไหนจะดูก่อน มาเลย" เสียงหมอจันเอ่ยขึ้นท่ามกลางความเงียบสงัด
กมลวรรณหันไปมองยุ้ย แล้วก็หันไปมองไอ้เต่า เห็นมันพยักหน้าให้
"น้องหวานเข้าไปดูก่อนละกัน พี่ทีหลังก็ได้" ไอ้เต่าพูด
กมลวรรณหันมามองยุ้ยอีกครั้ง เธอรู้สึกหวาดกลัวบรรยากาศในห้องขึ้นมานิดๆ แต่ยุ้ยกระซิบเบาๆ
"ไม่เป็นไร เดี๋ยวยุ้ยไปนั่งเป็นเพื่อน"
กมลวรรณรู้สึกอุ่นใจขึ้นจึงรับคำกับหมอจัน
"ดูให้หนูก่อนค่ะ อาจารย์"
หมอจันมองมาที่หน้าเธอ หวานรู้สึกสะท้านใจวูบ รู้สึกแววตาของหมอจันมีประกายวาววับ
ยิ่งแสงเทียนส่องใบหน้าซีกหนึ่งของหมอจันดูเป็นสีเหลืองวูบวาบทำให้เธอ รู้สึกขนลุกซู่ขึ้นมาทันที
"จะดูก็เข้ามาอีหนู" หมอจันเรียกเสียงทุ้มเย็น

กมล วรรณค่อยๆคลานไปข้างหน้า บรรดารุ่นพี่ช่วยหลีกทางให้ น้องยุ้ยคลานตามเข้าไปนั่งเป็นเพื่อนอยู่ข้างๆ
หวานนั่งกระสับกระส่ายหัวใจเต้นแรง ส่วนยุ้ยจับตามองหมอจันนิ่ง พยายามสังเกตท่าทางของเขาว่าจะเป็นหมอจริงหรือหมอเก๊
หมอจันหันมามองประสานนัยน์ตากับเธอเหมือนจะรู้ความคิด
"คิดอะไรอยู่อีหนู" เขาพูดพร้อมกับจ้องเธอเขม็ง
น้องยุ้ยหน้าแดงซ่านทันที
"ปะ... เปล่าค่ะอาจารย์"
"อยากจะดูดวงด้วยใช่มั้ย"
น้องยุ้ยระงับใจได้ ก็หัวเราะเบาๆ
"ไม่ดูหรอกค่ะอาจารย์"

หมอจันฟังเสียงหัวเราะของเธอแฝงแววดูถูก ก็ไม่พอใจ ถามเสียงเย็นชาว่า
"มึงคงไม่เชื่อว่ากูจะดูอนาคตได้"
"หนู ไม่ได้คิดยังงั้น" ยุ้ยตอบเลี่ยงๆ เธอไม่เชื่อจริงๆ แต่ไม่อยากจะขัดคอผู้ใหญ่
และไม่อยากทำลายความฝันของกมลวรรณเพื่อนรักที่อุตส่าห์ลากเธอมาถึงที่นี่
หมอจันหัวเราะเบาๆ จ้องมองใบหน้าที่ถือดีของยุ้ย
"แล้วทำไมถึงไม่อยากดูล่ะ"
"หนูไม่รู้ว่า.." เธอหันไปมองกมวรรณแวบหนึ่ง ก่อนจะกล่าวต่อ "..จะรู้อนาคตไปทำไม..มันจะมีประโยชน์อะไร"
"แล้วไม่อยากรู้เนื้อคู่ในอนาคตหรือ" หมอจันถามต่อ
"แล้วอาจารย์รู้หรือ" ยุ้ยอดไม่ได้ที่จะท้าทายเขานิดๆเพราะรู้สึกรำคาญที่เขาเอาแต่ถามเธอ ทั้งๆที่บอกแล้วว่าไม่อยากดู

หมอจันหัวเราะเบาๆ
"ถ้ากูไม่รู้กูจะมีลูกศิษย์ทั่วบ้านทั่วเมืองรึ"
กมลวรรณดึงแขนยุ้ยเบาๆ เพราะรู้สึกว่าเพื่อนรักจะก้าวร้าวหมอจันเกินไป ยุ้ยรู้ตัวว่าเสียมารยาทเลยบอกเสียงอ่อน
"ไม่เป็นไรค่ะ หนูไม่อยากรู้"
หมอจันฟังหางเสียงเธอออกว่าไม่นับถือ ก็หัวเราะเสียงกร้าว
"ไม่อยากรู้ หรือว่ากลัว"
"กลัว..กลัวอะไรคะ" ยุ้ยถามด้วยความแปลกใจ
"กลัวว่าจะต้องเผยความลับของมึงน่ะซิ มึงคงมีความลับในใจ เลยกลัวว่าคนอื่นจะรู้ ก็เลยไม่กล้าดู ใช่มั้ย"
ยุ้ยหน้าแดง ไม่เข้าใจว่าทำไมหมอจันจึงพูดเหมือนกับพยายามชวนเธอทะเลาะ สาวน้อยไม่รู้ว่าการที่เธอทำท่าทางไม่เชื่อถือนั้น
ทำให้หมอจันไม่พอใจเป็นอย่างมาก ไม่มีใครเคยดูถูกเขามาก่อน โดยเฉพาะเด็กเมื่อวานซืนอย่างยุ้ย
"งั้นก็ได้ค่ะ" ยุ้ยพูด "เรามาพนันกันมั้ย หนูจะถามอาจารย์ถ้าอาจารย์ทายไม่ถูก อาจารย์ต้องเลิกอาชีพหมอดูไปเลย"
"น้องยุ้ย" ทั้งกมลวรรณทั้งบรรดารุ่นพี่ต่างก็ตกใจร้องกันลั่น แต่ยุ้ยไม่สนใจมองหน้าหมอจันอย่างท้าทาย
"ตกลง" หมอจันรับคำ ประกายตาของเขาวูบวาบสะท้อนแสงเทียนที่สะบัดพลิ้วไปมาทั้งๆที่ในห้องไม่มีลม

ยุ้ย มองหน้าเขาเขม็ง ขบริมฝีปากบางๆสีชมพูของตัวเอง บรรยากาศในห้องเงียบกริบจนทุกคนได้ยินเสียงหัวใจของตัวเองเต้นตุบๆ
หมอจันมองหน้าเธอพร้อมกับรอยยิ้มที่ดูลึกลับน่ากลัว ยุ้ยเริ่มจะหวั่นไหว หมอดูคนนี้อาจจะไม่ใช่หมอธรรมดาอย่างที่เธอเคยคิด
มือน้อยๆของกมลวรรณเอื้อมมากุมมือเธอ ยุ้ยรู้สึกว่ามือของเพื่อนรักเย็นเฉียบและสั่นระริก

"ถ้างั้น...ยุ้ยขอถาม.." ยุ้ยพูดช้าๆ แต่หมอจันโบกมือ
"เดี๋ยวก่อน กูต้องทำพิธีก่อน"
พูด จบ หมอจันก็เดินไปที่แท่นบูชาเทวรูป เทน้ำจากขวดใส่ขันน้ำมนต์ แล้วก็เปิดหีบเก่าคร่ำคร่าสีดำบนแท่นบูชา
หยิบเทียนไขแท่งใหญ่ขนาดข้อมือออกมา กมลวรรณกับยุ้ยที่จับตามองตลอด หน้าแดงซ่านเมื่อเห็นเทียนไขนั้นเป็นรูป
อวัยวะเพศของผู้ชาย หมอจันจุดไฟที่ปลายยอด เปลวลุกวาบบนหัวบานขนาดใหญ่วูบวาบไปมา
หมอจันบริกรรมคาถาอยู่ในลำคอแล้วหยดเทียนลงในขัน จากนั้นก็เดินมานั่งยังที่เดิม

"เอาละ มึงสองคนดื่มน้ำมนต์นี้" พูดจบก็ยื่นขันน้ำมนต์ให้
ยุ้ย รับขันน้ำมนต์มา เห็นในขัน มีน้ำตาเทียนเกาะลอยเป็นรูปดอกไม้ ส่งกลิ่นหอมรวยริน เธอขมวดคิ้วงาม
เงยหน้าขึ้นมามองกมลวรรณเหมือนจะปรึกษา แต่กมลวรรณเพียงแต่มองหน้าเธอนิ่ง ยุ้ยเห็นเหงื่อเม็ดเล็กๆหยดลงมาตามพวง
แก้มนวลของเพื่อน

"ดื่มซิ จะได้เริ่มพิธีต่อ" หมอจันเร่ง
ยุ้ยกวาดตามองไปยังบรรดารุ่นพี่ที่นั่งจ้องเขม็ง
"ดื่มเลยน้องยุ้ย" ไอ้เอกร้องบอก
ยุ้ย หันกลับมามองหน้าหมอจัน เธอไม่ค่อยไว้ใจเท่าไหร่ แต่เห็นมีคนอยู่ในห้องตั้งมากมาย แถมยังมีรุ่นพี่นั่งคุมเชิงอยู่
หมอจันคงไม่กล้าทำอะไรเกินเลย อยากรู้เหมือนกันว่าหมอจันจะมีดีอย่างที่วางท่าหรือเปล่า คิดอย่างรอบคอบแล้วก็ยกขันขื้นดื่ม
จากนั้นก็ส่งต่อให้กมลวรรณ

เด็กสาวรับขันน้ำมนต์จากเพื่อน ยุ้ยพยักหน้าให้ว่าไม่มีปัญหาอะไร กมลวรรณจึงยกขันขึ้นดื่ม...

บรรดา รุ่นพี่ที่นั่งลุ้นอยู่ ลอบถอนหายใจกันเป็นแถว การที่กมลวรรณมากับน้องยุ้ยนั่นถือว่าผิดแผนไปอย่างมาก
เพราะถ้าหมอจันสะกดใครคนใดคนหนึ่ง อีกคนก็จะรู้ตัว ทำให้เรื่องราวต้องยุ่งยาก แต่เมื่อทั้งคู่ยอมดื่มน้ำมนต์พร้อมกันอย่างนี้
ทุกอย่างก็ลงล็อค น่าสงสารน้องยุ้ยที่มัวแต่ระวังหมอจัน หารู้ไม่ว่าบรรดาเพื่อนรุ่นพี่ตัวแสบต่างหากที่จ้องจะฟันสองสาว

ไอ้เต่ามองน้องหวานของมันดื่มน้ำด้วยจิตใจที่ฟุ้งซ่าน แสงเทียนส่องทะลุเสื้อนักศึกษาขาวบาง ทำให้เห็นเงาดำส่วนเว้าส่วนโค้งของกมลวรรณอยู่รำไร ภาพเนินอกขาวเนียนอูมอิ่มที่มันแอบมองทะลุรังดุมแจ่มชัดในความรู้สึก มันรู้สึกว่า
ท่อนเนื้อของมันแข็งปั๋งขึ้นมาจนอดที่จะลูบคลำไปมาไม่ได้
"น้องหวานเอ๊ยยย ถ้าพี่ไม่ได้เปิดบริสุทธิ์น้องหวานวันนี้ คงนอนไม่หลับไปทั้งชาติแน่"

ไอ้เต่ามองร่างน้อยๆบอบบางของเธอไปก็แอบครวญครางไป มันคิดภาพล่วงหน้า ที่อีกสักครู่จะได้กอดจูบเรือนร่างนุ่มนิ่ม
แล้วสอดท่อนเนื้อแข็งปั๋งไปในร่องหลืบสีชมพูที่ฟิตเปรี๊ยะของสาวบริสุทธิ์ น่ารักอย่างน้องหวานก็ให้ร้อนรุ่มสุดจะ
ทนทาน อูยยย มันจะโยกขย่มกระแทกเข้าออกอย่างไม่ยั้งเลย จะเอาทุกๆท่าให้สาแก่ใจเลยน้องหวานจ๋า
พี่เต่าจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว ทำไมน่ารักน่าฟัดอย่างนี้ อูยยยย....

กมลวรรณดื่มน้ำมนต์แล้วก็ส่ง ขันคืนให้หมอจัน จอมเวทย์รับขันมาก็บริกรรมคาถาพึมพำ ยุ้ยพยายามจับใจความแต่ก็ฟังไม่รู้เรื่อง
เธอรู้สึกกระสับกระส่ายและหวาดกลัวขึ้นมา ช่องท้องเริ่มรู้สึกร้อนวูบวาบ ในขณะที่สมองเริ่มหมุนวนจนรู้สึกเวียนหัว
เธอพยายามมองหน้ากมลวรรณก็เห็นเพื่อนสาวโอนเอนไปมา ตาหรี่ปรือ จากนั้นก็ได้ยินเสียงหมอจันตะโกนก้องว่า

"นอนลง!"

ทันใดนั้น ร่างบอบบางของทั้งคู่ก็หงายหลังตึงนอนล้มลงไปกับพื้นทั้งคู่!!!

หลง ภาค 2 ตอนที่ 9


สองนักศึกษาสาวปีหนึ่งนอนหอบหายใจอกกระเพื่อม สมองเต็มไปด้วยความมึนงง ยุ้ยพยายามรวบรวมสติ... เกิดอะไรขึ้น?
เธอรู้สึกตัวดี แต่ทำไมหมดเรี่ยวแรง พูดไม่ได้ ขยับตัวไม่ได้ แม้แต่จะหันไปมองกมลวรรณก็ยังทำไม่ได้ หัวใจเต้นระทึก
สัญชาติญาณบอกให้รู้ว่าเรื่องไม่ดีกำลังจะเกิดกับเธอและเพื่อนรัก

"อาจารย์... เป็นไง?" เสียงไอ้เอกถามหมอจัน
"อีเด็กสองคนนี่ถูกกูสะกดไว้แล้ว" หมอจันตอบ
เสียงฮือฮาของบรรดารุ่นพี่จอมหื่นดังกันขรมลั่นห้อง หมอจันโบกมือให้เงียบแล้วถามไอ้เอก "มึงจะให้พวกมันทำอะไร"
ไอ้เอกไม่ทันตอบ ไอ้แมนก็พูดสอดขึ้น
"ขอสัมภาษณ์น้องยุ้ยก่อนละกัน อยู่คณะเดียวกันแต่คุยกันนิดเดียวเอง น้องยุ้ยยืนขึ้น"

ไอ้ แมนปิ๊งยุ้ยตั้งแต่แรกเห็น ใบหน้าของยุ้ยสวยน่ารัก ผิวขาวเนียนละเอียด
แม้จะไม่คมเซ็กซี่แบบน้องแพมแต่ก็มีเสน่ห์ในแบบของเธอ
ยุ้ยเป็นเด็กเรียนเก่งสอบติดคณะด้วยคะแนนสอบสูงเป็นอันดับสองแพ้อันดับหนึ่ง เฉียดฉิวแค่คะแนน
เดียว มันชอบผู้หญิงเรียนเก่ง และจะเป็นความภูมิใจถ้าได้เด็กฉลาดมาควง มันพยายามจะเข้าไปจีบแต่ไม่สำเร็จ
น้องยุ้ยยอมพูดคุยกับมันนิดเดียว แบบถามคำตอบคำทำให้ความสัมพันธ์ไม่คืบหน้า จนมันเลิกราไปเอง

ยุ้ยจะคล้ายกับแพมในเรื่องความเชื่อมั่นในตัวเอง แต่ความเชื่อมั่นของแพมนั้นจะเป็นแบบของสาวสวยที่มั่นใจในเสน่ห์ของตัวเอง
แพมถือตัวจนดูเหมือนหยิ่ง ไม่แคร์คนอื่น แค่ความเชื่อมั่นของยุ้ยนั้นมาจากการเป็นเด็กฉลาด
เรียนเก่ง.... ไม่ค่อยมีใครรู้เรื่องของยุ้ยนัก ส่วนใหญ่ยุ้ยจะขลุกอยู่กับกมลวรรณคนเดียวเท่านั้น

ยุ้ยได้ยินเสียงไอ้แมนชัดเจน แต่เธอนอนนิ่งไม่ไหวติง ในสมองของเธอยังรู้สึกมึนงงสับสนอยู่
"อาจารย์" ไอ้แมนร้อง "ไหนบอกสะกดไว้แล้วไง ทำไมน้องยุ้ยไม่ทำตามที่ผมสั่ง"
"อียุ้ยลุกขึ้น" หมอจันสั่ง
ยุ้ย ได้ยินเสียงหมอจันก็ลุกขึ้นยืน หัวใจของเธอเต้นถี่เร็ว รู้สึกหนาวยะเยือกไปทั้งตัว เธอรู้สึกหวาดกลัวอย่างบอกไม่ถูก
เธอควบคุมร่างกายตัวเองไม่ได้เลย แถมเมื่อได้ยินหมอจันสั่งกลับต้องทำตามอย่างที่ไม่สามารถขัดขืนได้
หมอจันชี้ไปทีบรรดารุ่นพี่ของเธอ แล้วตวาดสั่ง
"หันไปทางนั้น แล้วทำทุกอย่างตามที่พวกมันบอก"

ยุ้ย หันมาช้าๆ ร่างของเธอสั่นระริก เห็นสายตาของบรรดารุ่นพี่ต่างกวาดสำรวจไปตามเรือนร่างของเธออย่างหยาบคาย
ก็รู้สึกโกรธและอาย ทำไมรุ่นพี่จ้องมองอย่างนี้ สายตาราวกับจะทะลุไปถึงร่างที่เปลือยเปล่าของเธอ
เธออยากจะไปให้พ้นจากที่นี่ ไปจากสถานการณ์ที่อึดอัด... แต่เธอไม่สามารถขยับตัวได้เลย แม้แต่จะยกมือขึ้นยังทำไม่ได้

"อู้ฮู หุ่นดีเหลือเกินน้องยุ้ยจ๋า ตัวเล็กแต่นมโต๊โต น่ารักน่าฟัดเหลือเกิน เคยโดนผู้ชายฟันรึยังจ๊ะน้อยยุ้ย" เสียงไอ้เต่าถาม

ยุ้ย หน้าร้อนวาบ อยากจะด่ารุ่นพี่ที่ถามลามกกับเธอ แต่ไม่สามารถทำอย่างที่คิดได้ อำนาจประหลาดครอบงำเธออยู่
และบังคับให้เธอต้องตอบคำถามของไอ้แมนตามตรง

"ไม่เคยค่ะ"

"อี๊ยยยย"
เสียง ร้องด้วยความตื่นเต้นดังขึ้นเมื่อนักศึกษาสาวตอบคำถามลามกของไอ้เต่าอย่าง ชัดถ้อยชัดคำ
แสดงให้เห็นว่าอำนาจสะกดของหมอจันควบคุมเธอได้สมบูรณ์แบบแล้ว

"ไอ้เต่าถามเด็ดโว๊ย" ไอ้เอกร้อง "ให้เธอแก้ผ้าดีกว่า กูอยากดูของดีน้องยุ้ยว่ะ อูยยยย ขาวชิบหายเลย เงี่ยนโว๊ยยยยย!"
"เดี๋ยวดิพี่เอก ผมถามก่อน" ไอ้แมนพูด "น้องยุ้ยมีแฟนหรือยังครับ" ไอ้แมนถาม
"ไม่มีค่ะ"
"ทำไมไม่มีจ๊ะ อย่าบอกนะว่าไม่มีผู้ชายมาจีบ" ไอ้เต่าถามสอด
ยุ้ยเริ่มอึกอัก เธอพยายามควบคุมสติดิ้นรนให้พ้นจากอำนาจที่ควบคุมเธออยู่ แต่ทำไม่ได้
"มีค่ะ... แต่ยุ้ยไม่ชอบ"
"แล้ว พี่แมนล่ะ พี่แมนก็เคยจีบยุ้ย ยุ้ยรู้รึเปล่า" ไอ้แมนถามเสียงนุ่มนวล
ทุกคนหันมามองไอ้แมนด้วยความแปลกใจก่อนจะหันกลับไปดูน้องยุ้ยต่อว่าจะตอบว่า ไง
"รู้ค่ะ.."
"แต่น้องยุ้ยไม่สนใจพี่เลย....ใช่มั้ย"
"ค่ะ"
"ทำไม" ไอ้แมนถามด้วยความผิดหวัง

ยุ้ยอึกอักอีกครั้ง เธอไม่อยากตอบ ไม่อยากให้ใครยุ่งกับเรื่องส่วนตัวของเธอ เหงื่อของเธอเริ่มซึมออกมาบนใบหน้าเป็นเม็ดเล็กๆ....
"ยุ้ย....ไม่ชอบ" เสียงของเธอสั่นระริก
"ฮ่าฮ่าฮ่า ไอ้เหี้ยแมนโดนน้องยุ้ยหักอกนี่หว่า แม่งเก็บเงียบไม่บอกใครเลยโว๊ย" เสียงไอ้บอยร้องขึ้น
"เสียฟอร์มสุดๆว่ะ ไอ้อ่อนเอ๊ย จีบไม่เป็นก็มาเป็นศิษย์พี่อ๊อดดิวะ 555555" ไอ้อ๊อดได้ทีเย้ยเพื่อนรัก
ทุก คนหัวเราะกันลั่นห้อง แต่ไอ้แมนไม่สนใจ ความสนใจของมันอยู่ที่น้องยุ้ยคนเดียวเท่านั้น
นี่เป็นโอกาสสำคัญที่มันจะได้รู้ความในใจของคนที่มันแอบรัก
"ทำไมล่ะ...พี่ไม่ดีตรงไหน...หรือยุ้ยชอบเด็กเรียนเก่ง...ยุ้ยชอบผู้ชายที่เรียนเก่งแบบยุ้ยใช่มั้ย" ไอ้แมนถาม

ยุ้ย นิ่งไม่ตอบคำ ริมฝีปากสั่นระริก ครั้งนี้เธออ้ำอึ้งนานกว่าทุกครั้ง
ร่างสั่นโอนเอนไปมาเหมือนกับกำลังพยายามอย่างสุดกำลังที่จะหลุดพ้นจากอำนาจสะกด
แล้วมือของเธอก็กำแน่น....เป็นครั้งแรกที่เธอควบคุมอวัยวะในร่างกายได้!
"อาจารย์!" ไอ้แมนร้องบอกกับหมอจัน
หมอจันบริกรรมคาถาแล้วตวาดเสียงดัง
"อียุ้ย หยุดต่อต้านอำนาจสะกดของกูแล้วตอบคำถามมันเดี๋ยวนี้"
ยุ้ยสะดุ้งเฮือก อำนาจจิตของหมอจันสะกดเธอไว้อีกครั้ง
"ยุ้ย..ไม่..ชอบ..."
"ทำไม พี่ไม่ดีตรงไหน" ไอ้แมนถามย้ำ
"ยุ้ยไม่ชอบผู้ชาย...ยุ้ยเกลียดผู้ชาย" เธอร้องเสียงดัง... สติขาดผึง... น้ำตาไหลพรั่งพรูอาบแก้มนวลเป็นสาย
ทุกคนนิ่งอึ้งไปหมด บรรยากาศในห้องเงียบกริบมีเพียงเสียงสะอึกสะอื้นของน้องยุ้ยดังอยู่ในความเงียบ ชั่วครู่ ไอ้แมนก็ถามต่อ
"ทำไม..ทำไมน้องยุ้ยถึงเกลียดผู้ชายล่ะ"
"ผู้ชายคนนั้นทิ้งแม่กับยุ้ยไปอยู่กับผู้หญิงอื่น..ผู้ชายสารเลว" ยุ้ยสบถ สะอึกสะอื้น น้ำตาหลั่งไหลไม่ขาดสาย

ทุก คนเงียบกริบ ส่วนกมลวรรณนอนน้ำตาไหลพราก แม้จะไม่สามารถขยับตัวแต่สติสัมปชัญญะยังอยู่ครบ
เธอได้ยินที่ยุ้ยพูดทุกอย่าง กมลวรรณไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่ายุ้ยจะมีอดีตที่น่าเศร้าใจเพียงนี้ เธอไม่เคยรู้เรื่องพ่อของยุ้ย
ยุ้ยบอกว่าพ่อเสียไปตั้งแต่เด็ก แล้วยุ้ยก็ไม่เคยพูดถึงพ่ออีก ...

ไอ้แมนถอนหายใจเบาๆ ถามต่อ
"ยุ้ยก็เลยเกลียดผู้ชาย ไม่มีใครที่อยากจะรัก.. งั้นสิ"
"มี ยุ้ยมีคนที่ยุ้ยรัก"
"หือ..ใคร..ใครที่ยุ้ยรัก" ไอ้แมนถามด้วยความสงสัย
"หวาน...ยุ้ยรักหวานที่สุด" ยุ้ยสะอึกสะอื้นพร้อมกับยิ้มอย่างเลอะเลือน

กมล วรรณใจหายวาบ ยุ้ยดีกับเธอมาตลอด ไปกับเธอในทุกที่ ดูแลเธอทุกอย่าง แม้บางครั้งจะดุเธอเหมือนดุเด็กๆ
แต่กมลวรรณรู้ว่าเป็นความห่วงใยล้วนๆ... ในสายตาของกมลวรรณ ยุ้ยไม่ได้เป็นเพียงเพื่อนแต่เป็นเหมือนพี่สาว
คนหนึ่ง คิดไม่ถึงว่าในสายตาของยุ้ยกลับเห็นเธอเป็นมากกว่าเพื่อน.... กมลวรรณไม่เฉลียวใจเลย เธอรู้สึกอึดอัด
เธอก็มีคำถามมากมายอยากที่จะถามยุ้ย... แต่เธอไม่สามารถเอ่ยปากถามสิ่งที่อยากรู้ได้...

"ไอ้แมนถามเหี้ยอะไรวะ กำลังเงี่ยนๆอยู่ หดเลยกู" ไอ้เบี้ยวตะโกนด่า
ไอ้เต่าหัวเราะร่า
"ใจเย็นๆเพื่อนๆ...ให้น้องหวานของพี่เต่าปลุกอารมณ์ดีกว่า.... น้องหวานยืนขึ้น!" ไอ้เต่าสั่ง

***********************************

หลง ภาค 2 ตอนที่ 10

กมลวรรณลุกขึ้นยืนตามคำสั่งไอ้เต่า ดวงตากลมโตจ้องมองไปที่มันอย่างวิงวอน
"น้องหวานจ๊ะ เคยแก้ผ้าล่อนจ้อนให้ผู้ชายดูมั๊ยจ๊ะ"
"โอ้โฮ ถามได้เสียวมากโว๊ยไอ้เต่า"บรรดารุ่นพี่พากันปรบมือ เป่าปาก ดังเฟี๊ยวฟ๊าว
กมลวรรณอึกอัก ไอ้เต่าหัวเราะร่าเมื่อเห็นสีหน้าเขินอายของนักศึกษาสาวรุ่นน้อง
"อ้อ! คงไม่เคยสินะ ใสๆขี้อายอย่างน้องหวาน จะเคยได้ไง พี่เต่าไม่น่าถามโง่ๆเล๊ยยย" ไอ้เต่าหัวเราะชอบใจ....
แต่แล้วกมลวรรณก็ตอบออกมาด้วยใบหน้าที่แดงระเรื่อ
"เคย..ค่ะ.."
"ฮ๊าาาาาาา...."
เสียงอุทานจากหนุ่มหื่นดังลั่นห้อง...
....ไม่ มีแม้สักคนเดียวที่จะคิดว่าสาวบริสุทธิ์น่ารักไร้เดียงสาอย่างกมลวรรณจะเคย แก้ผ้าให้ผู้ชายดูมาก่อน
น้องยุ้ยซะอีกยังจะเป็นไปได้มากกว่า

"เมื่อ ไหร่...หวาน...กับใคร...ไปแก้ผ้าให้ใครดู.." ไอ้เต่ายิงคำถามติดๆกัน รู้สึกหึงหวงขึ้นมาตะหงิดๆ
ใครกันที่ได้เห็นร่างเปลือยของหวานใจที่มันทึกทักเอาเองว่าเป็นเด็กมัน 'ระยำแท้ๆ' รุ่นพี่จอมลามกสบถอยู่ในใจด้วยความโกรธ

ทุกคนเงียบสงบรอคำตอบของน้องหวานอย่างจดจ่อ...

***********************************

แพ มปลดเปลื้องเสื้อผ้านักศึกษาของตัวเองออก... ถอดกระโปรงเหวี่ยงมันลงตะกร้า.... รูดกางเกงในลงแล้วเหวี่ยงตามลงไป
จากนั้นก็เดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวสีชมพู พาร่างที่เปล่าเปลือยไปในห้องน้ำ เธอรู้สึกร้อนรุ่มเหลือเกิน
มือเรียวงามเปิดก๊อกผสมน้ำเข้าด้วยกัน จากนั้นก็แขวนผ้าเช็ดตัวไว้กับราว แล้วลงไปแช่ในน้ำ
หลับตาพริ้ม..ขนตางอนเป็นแพสั่นระริก...

"เกือบไปแล้ว...เกือบไปแล้ว..." ดาวมหาลัยครุ่นคิด ใบหน้าขาวใสแดงระเรื่อ หัวใจเต้นแรง

ความรู้สึกที่ถูกไอ้คิงคองกอดรัดไว้ในอ้อมแขนกำยำทำให้หัวใจเธอเต้นโครมคราม ทั้งตื่นเต้น..น่ากลัว...และวาบหวิว....
...จะเกิดอะไรขึ้น..ถ้าอาจารย์ธวัชชัยไม่มาช่วยเธอไว้...
...จะเกิดอะไรขึ้น...ถ้าไอ้คิงคองมันอุ้มเธอเข้าไปในตึก แล้วโยนเธอเข้าไปในหมู่ผู้ชายร่างกำยำพวกนั้น....

หัวใจ ของสาวสวยเต้นแรง เป็นผลให้ทรวงอกอวบอูมเต่งตึงกระเพื่อมขึ้นลงอย่างรุนแรง
ปลายยอดสีชมพูเปล่งปลั่งแข็งตัวชูชันอย่างน่าดู แพมหอบหายใจแรง
คิดถึงสายตาของพวกนั้นจ้องร่างเปล่าเปลือยของเธอ... จากนั้นเธอก็คิดถึงสิ่งที่อยู่ใต้เข็มขัดของไอ้คิงคอง....

ร่างใหญ่กำยำขนาดนั้น เจ้าสิ่งนั้นมันจะมีขนาดไหนกันนะ ...มันคงจะแข็งแกร่ง...มันคงจะมหึมามาก....
ถ้ามันสอดเข้ามา....ถ้ามันสอดเข้ามา....ถ้ามันสอดเข้ามา..เธอจะรับมันได้หรือไม่...
ถ้าธวัชชัยมาช้ากว่านี้อีกนิดเดียว....
ผู้ชายกลุ่มนั้น..ไม่ซิ...ไอ้คนชั้นต่ำพวกนั้น....มันจะปล่อยคุณหนูแสนสวยอย่างเธอหรือ....โอ

แพมลืมตาขึ้นพยายามระงับจิตใจที่ฟุ้งซ่าน น้ำแทบไม่ได้ทำให้ความร้อนรุ่มในตัวเธอลดลงเลย
เธอชันเข่าขึ้นปล่อยตัวไหลลงให้ใบหน้าจมลงไปใต้น้ำ แล้วยันตัวขึ้น
จากนั้นก็ปล่อยน้ำในอ่างออกให้ลดลงไปอยู่ระดับใต้ทรวงอก หยิบครีมอาบน้ำมา เทมันใส่อุ้งมือนุ่มๆ แล้วเริ่มลูบไล้ไปตามเนื้อตัว
แขน ไหล่ รักแร้ จนถึงทรวงอก ลูบไล้ไปมาแผ่วเบา ก่อนที่จะหมุนวนปลายนิ้วไปที่ปลายยอดแล้วขยี้จนมันชูชันขึ้นมาอีก
รู้สึกขนลุกซู่ซ่าไปทั้งตัว แล้วเธอก็พยายามระงับใจไว้

'จะไปยับยั้งมันไว้ทำไมเล่า อยู่คนเดียวนี่นา' เสียงแปลกๆดังอยู่ในใจ... มันเป็นเสียงใคร....หรือเป็นเสียงความคิดเธอ....
ช่างมันเถอะ ความคิดของเธอล่องลอยไปอย่างสับสน ภาพความกำยำของไอ้คิงคองเข้ามาอยู่ในจิตใจของเธออีกครั้ง
คราวนี้เธอถึงกับคิดถึงดุ้นอันมหึมาของมัน หัวของมันกำลังผงกแกว่งไกวไปมา แล้วมันก็จ้องอย่างกระหายอยู่ที่ตรงนั้นของเธอ...
มือเรียวงามของแพมบดขยี้ความอวบหยุ่นเต่งตึงของตัวเอง มืออีกข้างลูบคลำไปถึงเนินเนื้อนูนที่ซอกขา....

"เสียวเหลือเกิน เสียวเหลือเกิน อูยยยยยย....."

นิ้วน้อยๆนั้นสอดเข้าไปในความฟิตคับของตัวเอง สะกิดอยู่ที่ติ่งเนื้อนุ่มที่แข็งขึ้นสู้นิ้วของเธออย่างทันที
รู้สึกได้ถึงน้ำเหนียวๆของเธอไหลซึมออกมาปะปนไปกับน้ำจากอ่างที่แตกเป็นฟอง....

"อืมมมม.....อูยยยยย..."
สาวสวยหอบหายใจครวญคราง เสียงของเธอสั่นระริก นิ้วน้อยๆของเธอเริ่มขยับสอดเข้าออก.....เธอทนไม่ไหวแล้ว....
นิ้วของเธอเล็กไป....มันไม่สะใจเลย... โดยเฉพาะเมื่อคิดถึงขนาดของไอ้คิงคองนั้น....
ธวัชชัยมายุ่งกับเธอทำไม...แพมคิดด้วยความโกรธ...

'จะมาช่วยตัว เองอยู่ทำไมเล่า มีคนที่พร้อมจะช่วยเธออยู่แล้ว ร่างกำยำที่เธอเคยเห็นนั่นไงเล่า' เสียงประหลาดยังดังขึ้นอีก...
มันเป็นเสียงผู้หญิง...แต่ไม่ใช่เสียงเธอ... ภาพกำยำของผู้ชายอีกคนเข้ามาแทนที่ไอ้คิงคองในสมอง.....
ถูกแล้วหนูน้อย..ให้มันช่วยเธอซิ...ให้มันเห็นเรือนร่างที่เปล่าเปลือย งดงามของเธอ ทรวงอกขาวใหญ่สวยอย่างไม่มีใครเทียบ
และโคกสวาทสวยๆที่ปิดสนิท ปุยขนนุ่มละมุนดกดำตรงเนินเนื้อสามเหลี่ยม...ไปให้มันดูซิ...มันช่วยเธอได้ แน่...

แพมลุกขึ้นยืน หยิบผ้ามาเช็ดตัวอย่างลวกๆ แล้วโยนมันทิ้งกับพื้น จากนั้นก็เดินไปหยิบชุดนอนบางๆสีชมพูมาใส่
แล้วผลักประตูห้องนอน...เดินลงไปข้างล่างอย่างรวดเร็ว....

เสียงเดินลงบันไดของแพม ทำให้คริสตินน้องสาวของแพมที่นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นหันมาดู

"พี่แพมหรือคะ"

ไม่ มีเสียงตอบ คริสตินลุกขึ้นเดินออกมาจากห้องนั่งเล่น เห็นไวๆ ว่าพี่สาวของเธอเปิดประตูเดินออกไปจากบ้าน
ประตูถูกลมพัดปิดเข้ามาอย่างแรง! คริสตินขมวดคิ้วด้วยความสงสัย... ดึกอย่างนี้พี่แพมจะไปไหน เธอเดินตามไปเปิดประตูออก...

ลมพัดแรงจนชุดนอนของเธอปลิวสะบัด เนื้อผ้าลู่แนบกับเรือนร่าง จนเห็นทรวงอกเล็กที่กำลังเป็นสาวของเธอ
คริสตินเห็นแพมเดินไปทางบ้านพักของพวกคนใช้ ลมกรรโชกแรงขึ้น เสียงฟ้าร้องครืนครั่น
ชุดนอนของพี่สาวเธอปลิวสะบัดอย่างรุนแรง... เห็นได้ชัดว่าพี่แพมไม่ได้สวมชุดชั้นใน...

"พี่แพม จะไปไหนคะ" คริสตินร้องเรียก

เสียงของคริสตินดังพอสมควรโดยเฉพาะในความมืดอย่างนี้ แต่ดูเหมือนแพมจะไม่ได้ยิน คริสตินตัดสินใจวิ่งตามไป...
"พี่แพม! พี่แพม!" เด็กสาวร้องเรียก

แต่แพมยังคงไม่ได้ยิน.... เธอเดินเร็วเหลือเกิน...

หลง ภาค 2 ตอนที่ 11

ธวัชชัยกับปริษายืนอยู่กลางลานโล่งซึ่งไม่ห่างจากอาคารที่กำลังก่อสร้างนัก
พวกคนงานก่อสร้างรวมทั้งไอ้คิงคองยันรายล้อมเธอไว้ บางคนนั่งอยู่ที่โต๊ะไม้ใกล้ๆ อากาศยามค่ำคืนเย็นยะเยือก
แต่มีแสงจากหลอดไฟนีออนสองดวงส่องให้เห็นทุกอย่างในลานนั้นอย่างชัดเจน

ทั้งสองหนุ่มสาวผู้เคราะห์ร้ายยืนกระสับกระส่าย โดยเฉพาะปริษานั้นมีอาการสั่นอยู่นิดๆ
สายตาของพวกคนงานที่มองมายังเธออย่างลวนลามนั้นทำให้เธอหวาดหวั่น ไม่กล้าคาดเดาเลยว่าอะไรจะเกิดขึ้น
ในสถานการณ์แบบนี้เธออดไม่ได้ที่จะกุมมือของธวัชชัยไว้ ทั้งๆที่รู้ว่าตอนนี้เขาเองก็ไม่สามารถเป็นที่พึ่งของเธอได้

"มึงเป็นใครไอ้หนุ่ม คราวนี้ อย่าโกหกกูนะ" ไอ้คิงคองตะคอก
ธวัชชัยรู้สถานการณ์ของตนเองดี แต่เขาพยายามสงบใจไว้ เขาจะต้องมีสติเพื่อที่จะหาทางเอาตัวรอด ตอบมันตามตรง
"ธวัชชัย ผมเป็นอาจารย์"
"ไอ้สัตว์ แล้วหลอกกูซะเนียนเลยนะมึง" ไอ้คิงคองสบถ แล้วหันไปมองปริษา "แล้วเธอล่ะ เป็นใคร...คนสวย?"
"เธอชื่อปริษา เป็นพี่สาวผม" ธวัชชัยช่วยตอบแทน แต่ไอ้คิงคองหันไปตวาด
"มึง เงียบเลยไอ้สัตว์ กูไม่ถามมึงไม่ต้องเสือก พี่สาวเหี้ยอะไรกอดกันกลมดิก" มันตะคอกแล้วหันมากวาดสายตามองปริษาขึ้นๆลง
"ผิวพรรรณดี แต่งตัวซะโก้ คงเป็นพวกผู้ดี ไฮโซ ซินะ ฮะ ฮะ กูยังไม่เคยฟันพวกไฮโซเลยว่ะ หุ่นน่าฟัดจริงๆ"
มันพูดพร้อมกับเอื้อมมือมาเชยคางเธอ ปริษาอุทานร้อง
"อย่า จะทำอะไร"
"อย่าสะดิ้งน่าคุณผู้หญิง มึงอยากเจ็บตัวหรือ"
"พวกแกต้องการอะไร เราตกลงกันได้" ปริษาพูดเสียงสั่น

ไอ้คิงคองยิ้ม ขณะจะกล่าวอะไรก็มีคนงานคนหนึ่งหอบของเดินเข้ามา
"พี่เป้ง รถของพวกมันไม่ค่อยจะมีอะไรเลย มีกระเป๋าสองใบแค่นี้เอง"
ปริษาหันไปมอง ก็เห็นเป็นกระเป๋าสะพายของเธอ อีกใบเป็นกระเป๋าเสื้อผ้าขนาดใหญ่ของธวัชชัย
"ค้นกระเป๋าดูซิ"
พวกคนงานช่วยกันค้นกระเป๋า แล้วพากันบ่นพึมพำ
"ไม่ มีอะไรเลยพี่ มีแต่เสื้อผ้า...อะไรวะเนี่ย เฮงซวยจริงๆ เอ๊ะ!" คนงานคนหนึ่งหยิบกล้องออกมาจากกระเป๋า
"มีกล้องวีดีโอด้วยลูกพี่ ถ้าจะหลายตัง"
"ห่าเอ๊ย กล้องจะขายได้เท่าไหร่วะ ท่าทางออกรวย รถก็อย่างหรูแม่งไม่มีเหี้ยอะไรเลยหรือวะ แล้วกระเป๋าของอีคุณนายล่ะ ไอ้สน"
คนงานที่ชื่อไอ้สน เปิดกระเป๋าสะพายของปริษาค้น
"มีแต่พวกของกระจุกกระจิก... อ้อ มีกระเป๋าเงินด้วยลูกพี่... ว้า มีแต่บัตรเครดิต มีเงินอยู่สองพันกว่าๆเอง"
"งั้นค้นตัวพวกมันดูซิ ตุ้มหู สร้อย นาฬิกา ปลดออกมาให้หมด"
คนงานหัวเราะฮิๆฮะๆ คนหนึ่งเดินไปทางธวัชชัย ส่วนอีกเกือบสิบคนฮือไปหาปริษา สาวสวยใจหายวาบ ร้องลั่น

หลง ภาค 2 ตอนที่ 12 (เหมือนจะไม่ครบ ผมไม่มั่นใจ)

"เฮ้ย หยุด หยุด หยุด ไอ้เหี้ย ฮือกันไปแบบนั้น คนสวยเค้าตกใจหมด คนเดียวซิโว๊ย"
พวกคนงานหัวเราะกันครืน เด็กหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่งพูด
"งั้นผมค้นเองนะ"
"มึงไม่ต้องเลยไอ้สม มันต้องกูโว๊ย เพราะเป็นคนสุภาพ ค้นแบบสุภาพ"
"กูโว๊ย พวกมึงหลบไปเลย"

พวกคนงานพากันแย่งกันรับหน้าที่ค้นตัวปริษาอย่างสนุกสนาน ปริษาเกิดมามีแต่คนทะนุถนอมไม่เคยเจออะไรที่ดิบเถื่อนแบบนี้
ถึงกับหน้าซีดเผือดราวกับจะเป็นลม ร้องเสียงสั่นว่า "ไม่ต้อง ชั้น ชั้นถอดให้เอง"

ไอ้คิงคองหัวเราะ
"ถอดอะไรจ๊ะ...อ๋อพี่รู้แล้ว...คนสวยอยากโชว์ใช่มั้ย? งั้นถอดเลย...ถอดให้หมด...เฮ้ยพวกมึงถอยไป
คนสวยเค้าจะแก้ผ้าให้พวกเราดูโว๊ย"

หลง ภาค 2 ตอนที่ 13

แพมเดินไปถึงบ้านไม้ที่ปลูกอยู่ด้านหลัง คริสตินเห็นพี่สาวยื่นมือเคาะไปที่ประตู... แล้วประตูก็เปิดออก แพมเดินหายไปข้างใน
คริสตินทั้งตระหนกทั้งแปลกใจ บ้านหลังนี้เป็นที่พักของนายเรืองคนสวนกับเมีย พี่สาวเธอมาที่นี่ทำไมดึกดื่นป่านนี้
แถมอยู่ในชุดนอนที่ค่อนข้างโป๊ด้วย

คริสตินวิ่งเข้าไปจนถึงหน้าประตู ทำท่าจะเคาะแล้วเปลี่ยนใจ...
อย่าเพิ่งดีกว่า เธอคิด อยากรู้นักว่าพี่แพมมาทำอะไร?

หัวใจของเด็กสาวเต้นระทึก คริสตินไม่คิดว่าพี่สาวจะแอบมีอะไรกับไอ้เรือง พี่แพมถือตัวจะตายไป มันต้องมีอะไรมากกว่านั้น
ถ้าเธอโผงผางเข้าไปก็จะไม่รู้

คริสตินเริ่มเดินไปรอบๆ เพื่อจะหาว่ามีช่องอะไรที่จะแอบมองเข้าไปได้ ฟ้ายังคงร้องครืนครั่นอยู่เป็นระยะ
ฝนเริ่มโปรยปรายลงมาเป็นสาย หยาดละอองบางส่วนกระเซ็นมาโดน... แต่คริสตินไม่ใส่ใจ หน้าต่างห้องนั้นเปิดอ้า
แต่ผ้าม่านถูกรูดบังไว้ ลมกรรโชกม่านจนปลิวสะบัด

คริสตินไม่กล้าไปที่ตรงนั้น... ถ้าเธออยู่ตรงหน้าต่างคนข้างในต้องมองเห็นเธอแน่ๆ
แล้วสายตาของเธอก็เหลือบไปเห็นรอยแยกที่ผนัง มันไม่ใหญ่นักแต่คงใช้ได้ เธอย่องเข้าไปที่รูนั้นแล้วทาบสายตาลงไป...

ภายในห้อง...

ไอ้เรืองแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง คุณหนูแพมผู้สูงศักดิ์ที่ไม่เคยเหยียบย่างมาบริเวณนี้เลย
กำลังยืนอยู่เบื้องหน้ามัน..ในห้องนอนของมัน รอยยิ้มหวานยวนยั่วฉาบอยู่บนใบหน้า... วงหน้าคม สวย เซ็กซี่
นั้นไม่น่าแปลกใจหรอกเพราะเห็นอยู่บ่อยๆ แต่ท่ายืนของคุณแพม... ชุดนอนบางเบา...
หยดน้ำที่เกาะพราวอยู่บนผิวเนื้อที่เรียบลื่นราวกับแพรไหม... ทุกตารางนิ้วของนวลเนื้อขาวโพลนเมื่อยามที่ต้องแสงไฟ....

คนสวนหนุ่มใจเต้นไม่เป็นส่ำ ทรวงอกที่อวบอูมของเจ้านายสาวอยู่ใกล้แค่มือเอื้อม
สายตาของมันกวาดไปบนเรือนร่างของเธอตามสัญชาตญาณ เอวของคุณหนูแพมนั้นเล็กเหลือเกิน แต่สะโพกผายกว้าง
เงาดำๆรูปสามเหลี่ยมที่เกาะอยู่เหนือต้นขาอวบอัดทำให้มันแทบคลั่ง...

ความเป็นชายของมันตื่นตัว ดีดผึงขึ้นมาอย่างควบคุมไม่ได้...

"คุณแพม..มี..มีอะไรจะใช้ผมหรือครับ" คนสวนหนุ่มถามตะกุกตะกัก... ปากเอ่ยถาม แต่สายตาไม่ละจากสามเหลี่ยมดำครึ้มของเธอเลย

สายตาแพมก็จับจ้องอยู่ที่แผงอกของคนสวนหนุ่ม ท่อนบนของไอ้เรืองเปลือยเปล่า
มัดกล้ามกำยำแสดงให้เห็นถึงความแข็งแรงสมความเป็นชาย ดวงตากลมโตของแพมกวาดต่ำลงไปหยุดลงที่เป้ากางเกง
คนสวนหนุ่มถึงกับร้อนวูบวาบ สายตาของแพมที่จ้องเขม็งมายังความเป็นชายของมันทำให้ ไอ้เรืองแทบจะระเบิดด้วยความร้อนรุ่ม...


"สวยไหม"
แพมเอ่ยเบาๆ น้ำเสียงหวานยวนยั่ว

ชุดนอนผ้าแพรนั้นบางอยู่แล้ว แถมบางส่วนยังเปียกน้ำเพราะแพมหยิบมาสวมโดยไม่ทันเช็ดตัวให้แห้งก่อน เนื้อผ้าส่วนที่เปียก
แนบเข้ากับเรือนร่างที่ โค้งเว้าได้รูป งดงามราวกับถูกวาดจากจิตรกรฝีมือดี โดยเฉพาะทรวงอกนั้นอวบอัดกลมกลึง
ตูมตั้งจนดันชุดนอนออกมาเห็นปลายยอดสีชมพูอย่างชัดเจน

"เคยเห็นผู้หญิงที่หุ่นดีแบบนี้มั้ย"
น้ำเสียงยวนยั่วยังคงดังขึ้นในความเงียบ นิ้วเรียวงามของเธอกรีดไปทีชุดนอน
สายตาของคนสวนหนุ่มอดไม่ได้ที่จะกวาดตามนิ้วน้อยๆที่ไล้ไปตามจืบผ้า แล้วอุ้งมืออ่อนนุ่มก็ขยำเบาๆที่ทรวงอกอวบอูม
"นมโตดีมั้ย"
อุ้งมือนั้นคลายออกปล่อยเต้าทรวงเป็นอิสระ มันสั่นกระเพื่อมเบาๆ นิ้วเรียวงามลากไปที่ปลายยอดที่ตอนนี้ดูจะชูชันยิ่งกว่าเดิมเสียอีก นิ้วนั้นไล้เป็นวงช้าๆที่เนื้อผ้าบริเวณหัวนม

ไอ้เรืองกลืนน้ำลายลงคอติดๆกัน นี่ถ้าเป็นผู้หญิงอื่นมายั่วอย่างนี้มันคงลากลงไปปล้ำกับพื้นเสียนานแล้ว แต่นี่เป็นคุณหนูแพม
มันไม่กล้าล่วงเกิน มันยังไม่อยากถูกไล่ออก อย่าว่าแต่... สายตาของมันกวาดไปบนเตียง
เพ็ญเมียสาวที่เพิ่งแต่งงานได้ยังไม่ครบเดือนยังคงนอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียง!

"เมียแกไม่ตื่นขึ้นมาหรอกน่ะ"
เสียงจากริมฝีปากชุ่มชื้นนั้นดังราวกับรู้ใจ น้ำเสียงนั้นยวนยั่วอยู่ตลอดเวลา แต่หากไอ้เรืองอยู่ในสภาวะปกติ
มันคงสังเกตุได้ว่าเสียงนั้น หาใช่เสียงของแพมไม่!

ร่างนั้นเป็นร่างของแพมก็จริง แต่ตอนนี้เธอถูกควบคุมโดยปีศาจผู้หญิงขายตัวที่สิงอยู่ในร่างเธอ ตัณหาเร่าร้อนที่ถูกสะกดมานาน กำลังจะได้ปลดปล่อย ทั้งนี้เพราะจิตใจของแพมกำลังตกอยู่ในสภาวะอ่อนแอ
ปีศาจกะหรี่จึงฉวยโอกาสที่จะใช้เรือนร่างของแพมในการแสวงหาความสุข มันต้องการท่อนเนื้อของผู้ชายที่ห่างหายไปนาน
มันกำลังร้อนร่านแบบสุดขีด

"แกอยากเย็ดอีคนสวยนี่ไม่ใช่หรือเรือง"
แพมพูดเสียงกระเส่า

ธวัชชัยเห็นคนรักถูกพวกคนงานพูดจาลวนลามอย่างป่าเถื่อนก็ทนไม่ไหว ร้องตะโกน
"พวกมึงทำบ้าอะไร เธอบอกแล้วไงว่าจะให้เงิน .."
"ไอ้สัตว์ กูบอกให้มึงเงียบไง"
ไอ้เป้ง คิงคองยักษ์คำราม เดินเข้ามาหา ธวัชชัยผงะเล็กน้อย แต่ไม่ทันตั้งตัว กำปั้นขนาดยักษ์ก็กระแทกเข้าเต็มใบหน้า ตามด้วยหมัดที่อัดเข้าที่ท้อง ปริษากรีดร้องเสียงดังเห็นร่างของอาจารย์หนุ่มทรุดฮวบลงกับพื้นทันที

ไอ้เป้งไม่ชายตาดูผลงานของตัวเองแม้แต่น้อย หันมายิ้มแสยะให้ปริษา
"เด็กน้องหลอกพี่ให้ปล่อยอีเด็กนั่นไป น้องต้องเอาตัวมาแลกแทน โทษกันไม่ได้นะ จะถอดเสื้อผ้าเอง หรือจะให้พี่ถอดให้ ถ้าให้พี่ถอดให้ น้องอาจต้องแก้ผ้ากลับบ้าน"

ปริษาหน้าซีดเผือด รู้ว่าพวกมันเอาจริงแน่ๆ เหลียวดูพวกมันแต่ละคนมองเธออย่างหื่นกระหาย
'ถ้า...ถ้าเราโดนพวกมันหมดนี่ ต้องตายแน่ๆ ทำยังไงดี... ทำยังไงดี...' เธอคิดในใจอย่างตื่นตระหนก พยายามหาวิธีที่จะเอาตัวรอด แต่ไม่มีทางเลย

"ถอดเถอะพี่ หรืออายจะให้ผมถอดเป็นเพื่อนก็บอก" ไอ้สมเด็กลามกแหกปากเรียกเสียงฮาจากเพื่อนๆ
ไอ้เปงหน้าเครียดเดินเข้ามาหา ปริษาตกใจรีบตะโกนบอก
"อย่า..อย่า... ชั้นถอดเอง"

"ถ้างั้นถอด ถอดเร็วๆ" ไอ้เป้งคำราม

ปริษาเอื้อมมืออันสั่นเทาปลดเสื้อสูทสีดำของตัวเองออกก่อน ทันทีที่เสื้อหลุดออกไป ทุกคนก็เห็นไหล่ที่เปลือยเปล่าขาวนวลเนียนสมกับเป็นลูกผู้ดี ทรวงอกอวบอูมดันเสื้อในสีขาวเนื้อนุ่มออกมาเป็นลูกทั้งสองข้าง เสียงหวีดหวิวเป่าปาก ฮือฮาดังขึ้นมาจากพวกมันเสียงดังขรม

"อู้ฮู น่าบีบน่าขยำแท้ๆ"
"นมหนองโพ สดจากเต้าโว๊ย"
"รีบถอดต่อเร็วๆเลยครับ ขอดูนมไฮโซหน่อยครับ "
"อูยยย...แค่นี้กูก็จะน้ำแตกแล้วโว๊ย"

ปริษากวาดตามองไปรอบๆ ตัวสั่นระริก รู้สึกวิงเวียนราวกับจะเป็นลม ต้องถอดเสื้อผ้าให้พวกมันดูแม้จะอดสู แต่ยังไม่เลวร้ายเท่าไหร่... เมื่อเทียบกับ... จะต้องโดนพวกมันรุม เธออยากจะตาย... หรืออย่างน้อยหมดสติไปเลยก็ยังดี... ให้มันพ้นๆจากเหตุการณ์เลวร้ายนี้ เธอไม่คาดหวังว่าจะมีปาฏิหาริย์อะไรจะมาช่วยให้รอดไปได้เลย เธออดไม่ได้ที่จะเหลียวมองธวัชชัย เขาสบตาเธอแล้วก็เบือนหน้าหนี แม้จะโกรธจะแค้นที่เขาทำลายชีวิตครอบครัวของเธอ แต่อย่างน้อยธวัชชัยก็ยังพยายามจะปกป้องเมื่อเห็นเธอเดือดร้อน ...แม้จะไม่สำเร็จ

หลง ภาค 2

# 15



"ถอดต่อไปซิคุณนาย ผมเงี่ยนจะตายอยู่แล้ว ฮะ ฮะ"
ปริษาเอื้อมมือจับที่ชายเสื้อชั้นใน ขณะจะถลกมันขึ้น ไอ้คิงคองเป้งก็ร้องเสียงลั่น
"เดี๋ยวๆ ช้าๆ คนสวย ถอดไปด้วยเต้นยั่วไปด้วย เด็กๆมันจะได้มีอารมณ์"
"อู้ฮู พี่เป้งพูดโดนใจเหลือเกิน เต้นหน่อยคร๊าบบบบบ" ไอ้สนรับลูก

ปริษาแทบจะร้องไห้ออกมา เธอเต้นเป็นซะที่ไหน ปริษาเป็นสาวเรียบร้อยมาตั้งแต่เด็ก สมัยเป็นวัยรุ่นก็ไม่เคยเที่ยวกลางคืน ไม่เคยเต้น ไม่เคยดิ้น เต้นรำก็ไม่เป็น ครั้นถูกพวกมันบังคับ จะปฎิเสธก็ไม่กล้า จำเป็นต้องยักย้าย ส่ายสะโพก บิดเอวไปมาตามที่เห็นในหนัง พวกไอ้เป้งกับวัยรุ่นเป่าปากกันเฟี๊ยว

"อูยยย เต้นเก่งจิงจิ๊ง ส่ายตูดแรงๆหน่อยครับ เด้งซ้าย เด้งขวา เด้งหน้า เด้งหลังเลย"
"คุณนายอุตส่าห์ลงทุนมาเต้นยั่วเป็นขวัญตาอย่างนี้ต้องถ่ายวีดีโอเก็บไว้ดูซิโว๊ย" ไอ้เป้งตะโกน "เฮ้ย ใครถ่ายวีดีโอเป็นวะ เอามาถ่ายด่วน"
"ผมเองครับ น้าเป้ง" ไอ้สมเด็กลามกพูด "มันเดินไปคว้ากล้องของธวัชชัยขึ้นมา เปิดสวิทช์ เล็ง แล้วตะโกนสั่งปริษา "ยิ้มหวานๆหน่อยซิฮะพี่ อย่าทำหน้าบึ้งแบบนั้น ยิ้มหวานๆ ยั่วๆ ส่ายแรงๆ"

ปริษาฝืนยิ้ม ส่ายสะโพก เต้นไปตามเรื่องตามราว พร้อมกับปลดเสื้อผ้าออกทีละชิ้น ท่าทางขัดๆเขินๆ ตลอดจนผิวพรรณที่ขาวผ่อง ร่องอกขาวใสเป็นประกาย กระตุ้นอารมณ์พวกมันจนบางคนเริ่มกุมเป้ากางเกงของตัวเอง

"ถอดยกทรงออกเลยครับ ถอดออกเลย อูยยย ขาวจริงๆ ร่องนมโคตรรสวย ซี๊ดส์สสสสส"
"พี่เป้ง เอาเถอะ ผมทนไม่ไหวแล้ว"
"แหกขาลูบเป้าหน่อย อูยยยยย กูจะบ้าตายแล้วโว๊ย"
"ขอดูกางเกงในหน่อยซิพี่ ถอดกางเกงออกเร็วๆ"

เสียงร้องดังกันเซ็งแซ่ ปริษาหลับตาพริ้ม ไม่อยากมองพวกมัน เต้นไป ถอดเสื้อผ้าไป มือเรียวงามเลื่อนไปแตะที่ตะขอกางเกง ปลดมันออก แล้วรูดซิบลง เผยให้เห็นกางเกงในตามรอยแยกของซิป

"สีชมพูโว๊ยยยยยยย" เสียงใครคนหนึ่งตะโกนลั่น
"หวานซะไม่มี"
"ถอดเลย Please!!! "

ปริษารู้สึกอับอายใจทีสุดในชีวิต หน้าแดงซ่าน ไม่กล้าถอดกางเกงออก พวกคนงานต่างปรบมือโห่ร้อง เชียร์ให้ถอดกางเกง แต่เธอก็ไม่กล้าถอด ยืนหน้าชา อึกๆ อักๆ

หลง ภาค 2

# 16

"ปล่อยฉันไปเถอะ" ปริษาวิงวอน ตาแดงๆเหมือนจะร้องไห้ออกมาแล้ว
"คุณนายเค้าอายว่ะ เฮ้ย"
"จะอายทำไมครับ ถึงขนาดนี้แล้ว น่าจะดีใจที่ได้ผัวทีเดียวหลายคน ทำบุญสิบชาติยังไม่ได้ขนาดนี้ ฮ่าฮ่าฮ่า"
"เดี๋ยวผมจะเลียหม้อให้ดิ้นเลย แล้วจะร้องว่าแรงๆ แรงๆ ฮ่าฮ่าฮ่า"
"ไอ้เหี้ย คุณนายเค้ายิ่งอายอยู่ พูดไปได้ คุณนายคร๊าบบขอดูเป้ากางเกงในหน่อยซิครับ อยากเห็นว่าหีโหนกแค่ไหน ฮ่า ฮ่า ฮ่า"
"น้าเป้ง ผมขอคนที่สองนะครับ"
"ไอ้เหี้ย คนที่สองต้องกูโว๊ย" ไอ้สนรีบจอง

ไอ้เป้งเห็นปริษายืนอึกอักอยู่นาน ก็ตวาด
"ถอดกางเกงออก"
ปริษายังคงยืนตัวสั่น พูดเสียงสั่นเครือ
"ปล่อยฉันเถอะ ให้ฉันกราบก็ยอ"
"คุณนายไม่ถอด ผมจะถอดให้เอง" ไอ้เป้งคำรามแล้วเดินรี่เข้ามา...

***********************************

"ใครกันหวาน บอกมาเร็ว หวานไปแก้ผ้าให้ผู้ชายที่ไหนดู" ไอ้เต่าถามย้ำ

กมลวรรณหน้าแดงแล้วแดงอีก หมอจันเพียงแต่สะกดจิตเธอให้อวัยวะตัดขาดการสั่งการจากสมอง เธอไม่สามารถบังคับร่างกายให้เป็นไปตามใจได้ แต่กมลวรรณยังมีสติสัมปชัญญะอยู่เกือบครบถ้วน เรื่องน่าอายแบบนี้ปกติกับยุ้ยเธอยังไม่กล้าที่จะเล่าให้ฟังเลย มันเป็นความลับระหว่างเธอกับอาจารย์เพียงสองคนเท่านั้น แต่มันจะไม่เป็นความลับอีกต่อไปแล้ว ภายใต้อำอำนาจลึกลับของหมอจันเธอต้องตอบคำถามเขาอย่างหมดเปลือก ไม่ว่าเธอจะรู้สึกอายเพียงใดก็ตาม...

"อาจารย์ธวัชชัยค่ะ" สาวน่ารักตอบมาในที่สุด พวงแก้มขาวใสตอนนี้แดงเปล่งปลั่งไปหมด
"ระยำ" ไอ้เต่าสบถออกมาทันทีด้วยความโมโห
"แม่งฟันนักศึกษาไปกี่คนแล้ววะนี่"
"ร้ายกาจชิบหาย กับน้องหวานน่ารักอย่างนี้ยังทำได้ลง"
"หวานไปยั่วอาจารย์รึเปล่า" ไอ้เอกถาม
"เปล่า! หวานไม่ได้ยั่วนะ" คราวนี้เธอตอบอย่างรวดเร็ว เลือดสูบฉีดจนร้อนวูบวาบไปทั่วใบหน้าแล้ว
"เค้าเห็นน้องหวานทั้งตัวเลยรึ" ไอ้เอกถามต่อ
"ค่ะ"
"รวมถึงหีด้วยนะ อาจารย์ เห็นหีน้องหวานด้วยหรือ" ไอ้เอกถามย้ำ

กมลวรรณหน้าแดงซ่าน อายเหลือเกิน... อายมากๆ ไม่อยากตอบเลย... ไม่อยากคุยต่อแล้ว แต่ปากเธอก็ยังตอบไปอย่างห้ามไม่ได้
"ค่ะ"
"แล้วอาจารย์ชมหีน้องหวานว่าสวยหรือเปล่า?" ไอ้เอกถาม
"ตายแล้ว พี่เอกถามอย่างนี้ น้องเค้าก็อายแย่เลยซี่" ไอ้เบี้ยวร้อง
ทุกคนเฮกันลั่น แต่ไอ้เต่าไม่เฮด้วย มันยังหงุดหงิดใจไม่หาย รู้สึกสาวในดวงใจของมันต้องมีราคีไปเพราะอาจารย์หนุ่มจอมเจ้าชู้
"เป็นไงจ๊ะ อาจารย์ชมหีน้องหวานยังไงบ้างเล่าให้พี่เบี้ยวฟังหน่อยซิครับ" ไอ้เบี้ยวถามย้ำ
"อาจารย์ชมว่าหวานน่ารัก" สาวน้อยตอบซื่อๆ ท่าทางภูมิใจ
"ไม่ใช่ซี่ พี่เอกถามว่าอาจารย์ชมหีน้องหวานว่ายังไง?" ไอ้เอกถามรุกไล่
"อาจารย์ไม่ได้พูด..." สาวน้อยตอบอย่างงงๆ ท่าทางเหมือนจะครุ่นคิด
"แสดงว่าหีน้องหวานไม่สวย" ไอ้อ๊อดพูดบ้าง
"ใครบอกพี่อ๊อดล่ะ" คราวนี้เธอสวนทันควัน "ของเค้าน่ารักจะตาย" เธอคุย
"พี่ไม่เจื้อออออออออออออออออออ" ไอ้อ๊อดลากเสียงล้อ
"น้องหวานต้องพิสูจน์" ไอ้เหม่ตะโกน เสียงเฮดังกันลั่นอีกครั้ง
"เดี๋ยวโว๊ย" ไอ้เต่าร้องขัด "พวกมึงอย่างเพิ่ง.. กูอยากรู้เรื่องนี้ต่อ" แล้วมันก็ถามกมลวรรณ "แล้วน้องหวานเสียตัวให้อาจารย์รึเปล่า"

คราวนี้ทั้งห้องเงียบกริบ ยุ้ยกำมือแน่น เธอได้ยินน้องหวานตอบทุกคำพูด เธอแค้นจนแน่นหน้าอกไปหมด รู้สึกเจ็บปวดแทนเพื่อนรัก... รู้สึกเสียใจในความเป็นผู้หญิงของตนเอง... เธอและกมลวรรณต้องตกเป็นเครื่องเล่นของพวกรุ่นพี่ใจร้าย... เพราะความอ่อนแอของเรือนร่าง แม่ของเธอถูกผู้ชายหลอกลวงน้ำใจไปคนแล้ว... แม่คงคิดไม่ถึงว่าลูกสาวคนเก่งที่แม่ภูมิใจนักภูมิใจหนาจะพบกับสถานการณ์ที่เลวร้ายหนักนักยิ่งกว่าที่แม่เจออีก... น้ำตาของยุ้ยร่วงรินออกมาอย่างเจ็บปวด... ไม่มีใครสังเกตเห็น...

....นอกจากไอ้แมนที่จับตามองหญิงในดวงใจอยู่ตลอดเวลา...

หลง ภาค 2

# 17

"ไม่" กมลวรรณตอบ
"น้องหวานไปแก้ผ้าให้อาจารย์ดูได้ยังไง"
"หวาน...หวานเห็นแนนอยู่กับอาจารย์" เธอเล่าหน้าแดงซ่าน "แนนมีผ้าขนหนูตัวเดียว..."
เสียงฮือฮาดังขึ้นทันที
"เพิ่งเอากันเสร็จใช่ไหม" ไอ้เต่าถาม
"อาจารย์บอกว่า... อาจารย์เป็นผู้ชายก็ต้องมีผู้หญิง หวานไม่ยอมให้อาจารย์ อาจารย์ก็เลยไปนอนกับแนน"
"งั้นหวานก็เลยไปเสนอตัวให้อาจารย์" ไอ้เต่าถาม
"ค่ะ.. หวานรักอาจารย์ธวัชชัย..." เธอพึมพำบาๆแทบไม่ได้ยิน เด็กสาวคิดถึงความหลังสมัยที่อาจารย์หนุ่มเอาใจเธอก็ยิ้มออกมา แต่พอคิดว่าอยู่ๆเขาก็หายไปเฉยๆเหมือนจะหลบหน้าเธอ ก็ใจหายวูบ น้ำตาไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว เธอคิดถึงเขาที่สุด คิดถึงความอบอุ่นที่เคยได้รับแล้วก็เศร้าใจ เธอไม่สามารถยอมรับกับการเปลี่ยนแปลงของเขาได้เลย...
"แล้วหวานรอดออกมาได้ยังไง อาจารย์ยอมปล่อยหวานหรือ" ไอ้เต่าถาม มันไม่อยากจะเชื่อว่าผู้หญิงน่ารักขนาดนี้ไปเสนอตัว แล้วเสือผู้หญิงอย่างธวัชชัยจะยอมปล่อยรอดออกมาได้

"ใช่ค่ะพี่เต่า อาจารย์เป็นคนดี... อาจารย์ไม่เคยฝืนใจหวาน" เธอยิ้ม ไม่ว่าใครจะว่ายังไงอาจารย์ธวัชชัยก็เป็นคนดีที่สุดในสายตาของเธอเสมอ
"แต่อาจารย์ก็มีแนน มีพี่แพม แล้วก็มีคนอื่นๆด้วย" ไอ้เต่าตอกย้ำ
กมลวรรณหน้าสลดลง ...นี่คือเรื่องที่เธอเสียใจที่สุดในชีวิต เธอร้องไห้ออกมาอีกครั้ง

"อย่าร้องไห้น่ะน้องหวาน เดี๋ยวพี่ๆจะทำให้น้องหวานลืมความทุกข์ทั้งหมด น้องหวานจะสนุกสุดเหวี่ยงเลย"
ดวงตาของกมลวรรณมีแววตื่นตระหนกขึ้นมาทันที
"ไม่ หวานไม่ต้องการ... พี่เต่าปล่อยยุ้ยกับหวานไปเถอะ"

ไอ้เอกหันไปทางหมอจันที่ตอนนี้นั่งหลับตาเงียบเหมือนไม่สนใจเหตุการณ์ภายในห้อง
"อาจารย์ ช่วยทำให้หวานกับยุ้ยร่านแบบน้องแนนไม่ได้หรือครับ พวกผมจะได้มันส์ๆ"
"อย่างนั้นมันต้องใช้ลึงค์ศักดิ์สิทธิ์ อย่าเลยวะ... เดี๋ยวต้องเป็นภาระกูเหมือนอีแนน"
"ไม่เอานะพี่เอก ผมไม่อยากให้หวานเป็นแบบแนน" ไอ้เต่าพูด "อาจารย์สะกดเธอไว้อย่างนี้ยังไงก็ไม่รอด เดี๋ยวพวกเราช่วยกันลูบคลำควักล้วง ก็มันส์ไปเอง"

ทุกคนในห้องเห็นด้วย หมอจันเลยพูดว่า
"งั้นกูขอออกไปสูบยาข้างนอกดีกว่า พวกมึงจะทำอะไรก็ทำ แต่อย่ารุนแรงนะโว๊ย สงสารพวกมัน ถ้ามีอะไรก็ไปตามกู" หมอจันพูดแล้วลุกขึ้น เขาไม่อยากอยู่ดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
"แล้วอย่ากลับไปก่อนแบบคราวที่แล้วนะครับ อาจารย์" ไอ้เต่าพูด
"เออน่ะ" หมอจันตอบ พร้อมกับเดินออกจากห้องไป

"ถึงเวลาสนุกกันแล้วนะ น้องหวานจ๋า ถอดเสื้อออกให้พี่ดูนมก่อน เร็ว" ไอ้เต่าสั่ง
"พี่เต่า" กมลวรรณร้องอย่างร้อนใจ
"ถอดเสื้อออกเดี๋ยวนี้" ไอ้เต่าสั่งเด็ดขาด

กมลวรรณอยากจะขัดขืน แต่อำนาจประหลาดบังคับเธอไว้ เธอไม่สามารถต่อต้านได้ มือขาวผ่องเลื่อนขึ้นไป นิ้วเรียวงามแตะไปที่กระดุมเม็ดแรก

..อย่า.. อย่า..คุณพระช่วย นี่เราจะทำอะไร อย่า... กมลวรรณร่ำร้องบอกตัวเอง... เธอทั้งอายทั้งกลัว... แต่หยุดไม่ได้ นิ้วเธอขยับเขยื้อนต่อไปเหมือนกับมันมีชิวิตเป็นของมันเอง...

...แล้วกระดุมเม็ดแรกก็ถูกปลดออก เสื้อแยกออกเล็กน้อย แลผิวเนี้อขาวเนียนบางใสอย่างไม่น่าเชื่อ ทุกคนมองตาไม่กระพริบ
..กมลวรรณเหงื่อแตกโทรมหน้า...
มือน้อยๆเลื่อนต่ำลงมา นิ้วเธอขยับเขยื้อนต่อไป...

....กระดุมเม็ดที่สองถูกปลดออก ทั้งห้องเงียบกริบ ได้ยินเสียงลมหายใจหนักๆมาจากทุกคนภายในห้อง... รุ่นพี่หลายคนเริ่มมีอาการตื่นเต้นตัวเกร็ง ท่อนเอ็นในกางเกงตุงเด่ขึ้นมาพร้อมกันทุกคนโดยไม่ต้องนัดหมาย...

....กระดุมเม็ดที่สามถูกปลดออก คราวนี้เสื้อขาวสะอาดแบะออกจนเห็นร่องอกเบียดชิด บราสีขาวสะอาดปรากฏแก่สายตาของทุกคนในฉับพลัน เสียงครางซี๊ดซ๊าดดังลั่นขึ้น
"อูยยย ตัวแค่นี้แต่นมไม่เบาเลยนะน้องหวาน ซี๊ดดดดดดดดดดดด" ไอ้อ๊อดคราง
"น้องหวานของพี่เต่า..."
"ปลดต่อไป ช้า..ช้า... ไม่ต้องรีบ น่าน อย่างนั้น โอ๊ยยยยย บาดใจเหลือเกิน..."

กลมวรรณหน้าแดงซ่าน อายสุดขีด แต่มือยังคงปลดกระดุมต่อไปไม่หยุด ในที่สุดทุกเม็ดหลุดออกจากรังดุม...แล้วมือน้อยๆก็ดึงชายเสื้อออกมาจากกระโปรง
แล้วเสื้อแยกออกจากกัน ทุกคนครางซี๊ด เสียวจับใจเมื่อเห็นผิวเนื้อขาวผ่องไล่มาจากช่วงคอ ผ่านร่องนมจนถึงหน้าท้องแบนเรียบ ผิวเนื้อขาวเนียนอยู่ในแสงไฟ แถมหน้าของเธอก็แดงซ่านน่ารักอย่างที่สุด

"อูยยย ตายแล้ว ไม่ไหวแล้วโว๊ย กูจะน้ำแตกแล้ว" ไอ้เบี้ยวคราง เสียงหัวเราะดังกันลั่นห้อง ไอ้เหม่เริ่มลูบคลำเป้ากางเกงของตัวเอง มันแทบอดไม่ไหว อยากจะลุกไปปล้ำนักศึกษารุ่นน้องผู้แสนน่ารักเสียเดี๋ยวนี้..

แต่ก่อนที่กมลวรรณจะถอดเสื้อออก เสียงใสๆของยุ้ยก็ดังขึ้น
"เดี๋ยวค่ะ!"
ทุกคนหันขวับไปตามเสียงเรียก
"ทำไมจ๊ะยุ้ย อยากถอดโชว์พวกพี่บ้างหรือ"
"เอาเลย พี่ไม่ห้าม"
"ถอดเล๊ยยยย มาประกวดนมกันหน่อยว่า ของใครจะอึ๋มกว่ากัน" ไอ้เต่าว่า
"กูว่าน้องหวานกินโว๊ย" ไอ้เอกว่า
"คำนวณดูแล้ว ผมว่านมน้องหวานสูสีกับของน้องแนนเลย" ไอ้เหม่พูดเหมือนนักวิชาการ
"น้องหวานของพี่เต่านี่เรียกว่าภูเขาไฟฟูจีคร๊าบ มาทีเดียวสองลูก" ไอ้เต่าอวดอย่างภาคภูมิใจ
"ถ้าน้องหวานฟูจี กูว่าน้องยุ้ยนี่หิมาลัยชัดๆ" ไอ้อ๊อดว่าแล้วหัวเราะลั่น เพื่อนๆเฮกันตาม...
ยุ้ยหน้าแดงก่ำ ทั้งอายทั้งโมโห...
"งั้นต้องพิสูจน์ ถอดเสื้อเลยน้องยุ้ยจ๋า ให้ไอ้เต่าได้เปิดหูเปิดตารู้จักหิมาลัยกับเค้าบ้าง"
"มันส์โว๊ยยยยยยยย" ไอ้เบี้ยวร้องบ้าง คราวนี้เสียงในห้องดังกันเซ็งแซร่อย่างครึกครื้นต่างกับเมื่อครู่อย่างสิ้นเชิง
หลง ภาค 2

# 18

เดิมพันของยุ้ย

"พวกพี่อยากได้ผู้หญิงกันใช่มั้ย" ยุ้ยถามเสียงสั่น
"ไม่น่าถามเลยน้องยุ้ย" ไอ้เอกย้อนยิ้มๆ
"ปล่อยหวานไปเถอะ พี่อยากทำอะไรมาทำกับยุ้ย"
"เอ๋... น้องยุ้ยน่ะโดนพวกพี่รุมอยู่แล้ว แต่เรื่องอะไรจะต้องปล่อยน้องหวานด้วยล่ะ" ไอ้เอกถามกลับ
"นึกว่าพวกพี่โง่หรือยุ้ย" ไอ้อ๊อดพูดบ้าง พวกมันหยอกเย้าเธออย่างสนุกสนาน ไม่มีใครรีบร้อน มีเวลาเหลือเฟือทั้งคืนที่จะหาความสุขจากสองสาวรุ่นน้อง

ยุ้ยนิ่งอึ้ง สมองที่เคยเฉลียวฉลาดมึนชาไปหมดจนแทบคิดอะไรออก แต่แค่นี้ถ้าหมอจันอยู่จะต้องประหลาดใจสุดขีด เพราะภายใต้สมุนไพรผสมกับอำนาจสะกดของเขาไม่มีผู้หญิงคนไหนสามารถมาต่อปากต่อคำได้ฉาดฉานอย่างนี้เลย ทั้งนี้ก็เพราะยุ้ยก็เป็นคนที่มีพลังจิตแข็งคนหนึ่ง เพียงแต่เธอไม่ได้ฝึกจิตแบบหมอจันเท่านั้นเอง เธอสามารถดิ้นหลุดการควบคุม สามารถคุมอวัยวะได้บ้าง แต่ก็ไม่สามารถขัดขืนคำสั่งได้เหมือนคนปกติ

"พี่อยากได้ผู้หญิงร่านใช้มั้ย อยากเห็นยุ้ยร่านใช่มั้ย" ยุ้ยพูดเสียงเครือ
"แล้วยุ้ยจะร่านให้ดูหรือ" ไอ้เอกมีน้ำเสียงสนใจขึ้นมา
"ใช่ ถ้าพี่ยอมปล่อยน้องหวาน ยุ้ยจะ..." เธอหยุดชั่วครู่ จึงพูดต่อ "ยุ้ยจะร่าน ยุ้ยจะทำทุกอย่างที่พวกพี่สั่ง ขอแค่ปล่อยหวานไป"
"งั้นยุ้ยจะต้องรับพวกพี่ทุกคนพร้อมกัน ยุ้ยรับไหวหรือ" ไอ้แมนถามบ้าง
"..ไหว..." เธอกัดฟันพูด หันไปมองหน้าของกมลวรรณ เห็นเธอหลับตาพริ้มเหมือนไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้น
(..หวาน.. หวานรู้รึเปล่าว่ายุ้ยเสียสละเพื่อหวาน หวานรู้หรือไม่...เพื่อหวานแล้ว ยุ้ยเสียสละได้ทุกอย่าง)
น้ำตาเธอเอ่อคลอมาอีกครั้ง เธอกระพริบไล่น้ำตาที่เอ่อล้นออกมา ดวงตาของเธอสุกสกาวอยู่ในแสงไฟ ทั้งน่าสงสารและน่าหลงใหลอย่างบอกไม่ถูก

"ยุ้ย" ไอ้แมนพูดเสียงนุ่มนวล "ยุ้ยไม่จำเป็นต้องทำอย่างนี้ก็ได้ ขอแค่ยุ้ยรับปากพี่จะเป็นแฟนพี่ อยู่กับพี่ไปตลอดชีวิต พี่รับรองจะปล่อยยุ้ยกับหวานไปทั้งคู่ จะไม่ให้ใครล่วงเกินยุ้ยเด็ดขาด"
"กูไม่ยอมโว๊ย" ไอ้เต่าแหกปากร้องขึ้นทันที
"มึงเงียบเลยไอ้สัตว์ ที่นี่บ้านกู ถ้ากูไม่อนุญาตใครก็ทำอะไรไม่ได้" ไอ้แมนตวาด ไอ้เต่าเงียบกริบทันที สีหน้าท่าทางและน้ำเสียงไอ้แมนบอกให้รู้ว่ามันพร้อมจะแตกหักกับเพื่อน
"อะไรวะ" ไอ้เบี้ยวบ่นเบาๆ แต่ไอ้เอกพี่ใหญ่นิ่งเงียบไม่ออกความเห็นอะไร

ส่วนลึกของจิตใจไอ้แมนแล้ว มันไม่อยากเห็นผู้หญิงที่มันรักถูกเพื่อนๆรุมยำ แม้กระทั่งถูกเห็นร่างเปลือยก็ไม่ยอม ยิ่งเห็นเธอถึงกับยอมเสียสละเพื่อเพื่อนยิ่งซาบซึ้งในน้ำใจและรักเธอมากยิ่งขึ้น มันหวังเพียงแค่เธอรับปากมันพร้อมแตกหักกับเพื่อนอย่างที่พูดจริงๆ มันเริ่มเข้าใจความรู้สึกของจิรพนธ์แล้วว่าทำไมถึงเริ่มตีห่างจากเพื่อนๆ ทั้งๆที่ร่วมทำระยำด้วยกันมานาน....

"ว่าไงน้องยุ้ย ตอบพี่มาสิ บอกมาว่ารักพี่"
"ไม่ค่ะ ยุ้ยไม่รักพี่แมน ยุ้ยจะไม่อยู่กับพี่" เธอตอบเสียงหนักแน่น

ไอ้แมนใจหายวูบ ถ้าเป็นผู้หญิงอื่นอาจจะยอมโกหกเพื่อเอาตัวรอดไปก่อน แต่ยุ้ยไม่ใช่คนแบบนั้น เธอเปิดเผยตรงไปตรงมา แม้จะรู้ว่าผลสุดท้ายที่ได้รับจะเลวร้ายที่สุดก็ตาม

"ยุ้ยไม่อยู่กับพี่? หมายความว่ายุ้ยยอมโดนรุมเย็ด ก็ยังดีกว่าเป็นแฟนพี่ อยู่กับพี่งั้นหรือ" ไอ้แมนถามเสียงสั่น

ภายในห้องเงียบกริบ ไม่มีใครกล้าสอดคำของทั้งคู่

"ยุ้ยจะไม่อยู่กับคนที่ยุ้ยไม่ได้รัก" ยุ้ยตอบอย่างหนักแน่นมั่นคง "ขอโทษด้วยค่ะพี่แมน" เธอพูดเบาๆ
"พี่รู้แล้ว" ไอ้แมนหัวเราะเสียงกร้าว มันเปิดโอกาสให้ขนาดนี้แต่เธอไม่รับ ทำให้มันยิ่งรู้สึกเสียหน้าเพื่อนๆอย่างถึงที่สุด จากความรักกลายเป็นความแค้น ความชิงชัง "ที่แท้สันดานยุ้ยก็เป็นกะหรี่นี่เอง ลึกๆแล้วก็อยากให้ผู้ชายรุมข่มขืนใช่มั้ย" มันพูดเชือดเฉือนเธอทันที

"ไอ้แมน" ไอ้เอกร้องเบาๆ
"พี่อย่ายุ่งน่า" แมนคำรามใส่รุ่นพี่อย่างลืมตัวแล้วหันไปมองคนรักต่อ "ก็ได้... พี่จะรับปากคำของของยุ้ย ถ้ายุ้ยรับพวกพี่ได้ทั้งหมด พี่จะปล่อยหวานไป"
"ไอ้แมน" ไอ้เต่าบอก
"เอาเถอะ.... กูยอมให้มึงเปิดบริสุทธิ์ยุ้ย กูไม่เชื่อว่ายุ้ยจะรับพวกเราได้หมด ถ้าเธอร้องวิงวอนเพียงครั้งเดียว มึงก็ได้เปิดบริสุทธิ์น้องหวานต่อ" ไอ้แมนพูด "แฟร์มั้ยล่ะ?"
ไอ้เต่าตาวาวโรจน์
"ตกลงโว๊ย"

ไม่มีใครขัดคำพูดไอ้แมน เพราะทุกคนไม่เชื่อว่ายุ้ยจะรับได้จริงๆ นี่ถ้าเธอถูกลึงค์ศักดิ์สิทธิ์แบบแนนคงไม่มีใครกล้าท้า แต่ในสถานการณ์ปกติไม่น่าจะมีสาวบริสุทธิ์คนไหนทนให้พวกมันรุมขยี้ได้

"เป็นกะหรี่ก็ต้องเรียกแขก" ไอ้แมนพูดให้เธอเจ็บใจ "เรียกแบบร่านๆเลย เรียกเดี๋ยวนี้"
หลง ภาค 2

# 19

แพมผู้ร้อนร่าน

"คุณแพม นี่คุณแพมกินเหล้ามาหรือเปล่า" ไอ้เรืองถามเสียงสั่น สายตาจับจ้องอยู่ที่ทรวงอกอูมตั้งของคุณหนูแสนสวย ลำคอแห้งผาก
"ทำไมถึงคิดอย่างนั้นล่ะหือ...แล้วเรืองมองอะไรอยู่" แพมถาม ตาหวานฉ่ำยั่วยวน สองแก้มเนียนบางใสตอนนี้แดงระเรื่อด้วยเลือดฝาด
"ผม..มอง.." ไอ้คนสวนตะกุกตะกัก ทำอะไรไม่ถูก
"มองนมแพมล่ะซิ"

แพมพูดแทน เดินเข้ามาหาช้าๆ ลูบที่มัดกล้ามกำยำ ไอ้เรืองขนลุกซู่หอบหายใจแรง กลิ่นคุณหนูแพมหอมกรุ่นไปหมด แพมอ้อมไปด้านหลัง คนสวนหนุ่มรู้สึกว่าทรวงอกอุ่นใหญ่ของเธอทาบเข้าที่กลางหลังของมันเบาๆ มือนุ่มนิ่มของเธอลูบคลำมัดกล้ามของมันไปมา ก่อนที่วงแขนจะโอบกอดมาจากด้านหลัง กลิ่นหอมโรยรินโชยเข้าจมูกอีกครั้ง พร้อมกับเสียงกระซิบที่ข้างหู

"กล้ามสวยจังเลย แพมชอบ ลูกผู้ชายเต็มตัว" มือของเธอลูบไปมา
"คุณหนู...ต้องการอะไร" (ไอ้บ้าเอ๊ย...ถามอะไรอย่างนี้วะ) ไอ้เรืองนึกด่าตัวเอง หันไปมองเมียก็นอนอยู่ใกล้ๆ แล้วดอกฟ้าผู้สูงศักดิ์จะมายั่วหมาวัดอย่างมันหรือ เป็นไปไม่ได้... มันไม่กล้าคิดเข้าข้างตัวเองเด็ดขาด

"ฉันต้องการอะไร?" แพมหัวเราะเบาๆ "แกต่างหากที่ต้องการอะไร บอกมาซิว่าแกต้องการอะไร" ทรวงอกอวบหยุ่นยังบดเบียดเสียดสีอยู่ที่แผ่นหลังของมันไปมา มือของเธอเลื่อนต่ำลง... ผ่านแผงอก หน้าท้อง และต่ำลงไป.. ก่อนที่มือนุ่มๆจะเคลื่อนไปถึงส่วนสำคัญที่กำลังจะตื่นตัวขึ้นมา คนสวนหนุ่มก็เลื่อนตัวหนีออกมาหมุนร่างพิงผนังห้อง หันกลับไปมองเธอ พูดเสียงสั่น

"คุณหนู อย่าล้อผมเล่นอย่างนี้ซิ ผมทนไม่ไหว"
"หยุดพูดโง่ๆได้แล้ว"

วิญญานกะหรี่ที่สิงอยู่ในร่างของแพมตวาดอย่างกราดเกรี้ยว เมื่อเห็นไอ้คนสวนมันเซ่อซ่า กล้าๆกลัวๆ น่ารำคาญ ดาวมหาลัยแสนสวยลูบคลำหว่างขาของตัวเอง รูสวาทของนักศึกษาสาวที่สวยทีสุดในมหาวิทยาลัยตอนนี้ชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำเมือกที่ไหลออกมาด้วยอารมณ์อันพุ่งพล่าน ดวงตากลมโตจ้องมองไปที่เป้ากางเกงมันอย่างร้อนร่าน สาวสวยคันยุกยิกไปหมดในร่องหลืบ หัวใจเต้นแรงอย่างร้อนร่าน "แกแอบมองฉันมานานแล้ว ฉันมาหาแกถึงที่แล้วจะกลัวอะไรอีก"

แพมปลดชุดนอนของตัวเองออกไปกองอยู่ที่เท้า ไอ้เรืองตะลึง มองร่างเปลือยเปล่าล่อนจ้อนของคุณหนูคนสวยอย่างไม่เชื่อสายตา ยังไม่ทันจะได้คิดอะไร แพมก็รี่เข้ามาอย่างรวดเร็ว

"คุณหนู"

มันอุทานอย่างตกใจเมื่อดาวมหาลัยก้มลงมาใช้มือทั้งสองข้างปลดกางเกงมันออก กางเกงในถูกรูดลงไปที่หัวเข่า แล้วเธอก็ใช้ริมฝีปากแตะไปที่หัวบากของคนสวนซึ่งตอนนี้ชุ่มฉ่ำแข็งปั๋ง สาวสวย อ้าปากออกแล้วอมท่อนเนื้อใหญ่เข้าไปอย่างไม่รังเกียจ เอ็นอันใหญ่โตของมันถูกนักศึกษาสาวดันเข้าปากบางสวยของตัวเองลงไปเรื่อย ๆ แต่เธอทำได้อย่างช้า ๆ เพราะมันใหญ่มาก คับแน่นปากไปหมด

"อูยยย คุณหนู"

มันครวญครางอกมาเป็นครั้งแรก ถึงตอนนี้เริ่มจะแน่ใจแล้วว่าดอกฟ้าแสนสวยไม่ได้ล้อเล่น ไอ้เรืองต้องเกร็งร่างขนลุกเกรียว จ้องมองลงมาอย่างตื่นเต้น เสียวซ่าน มองท่อนเนื้อของตัวเองหายไปในปากของนายสาวแสนสวยช้าๆ แพมพยายามเลื่อนปากของตัวเองเข้าไปเรื่อยๆ ท่อนเอ็นอันใหญ่ยาวถูกปากเล็กๆของสาวสวยอมจนสุดโคนอย่างไม่น่าเชื่อ ตอนนี้หัวบากของไอ้คนสวนแทบจะชนคอหอยของแพมไปแล้ว ไอ้คนสวนตื่นเต้นเสียวซ่านจนน้ำแทบแตกออกมาง่ายๆ น้ำเมือกที่ปลายหัวไหลซึมออกมาแตะลิ้นนุ่มๆ ส่งกลิ่นคาวแรงอบอวลไปทั้งจมูกและปาก ถ้าเป็นแพมคนเดิมคงอ้วกแตกออกมาแล้ว แต่ตอนนี้วิญญาณผู้ชายบ้ากามกับกะหรี่ที่ครอบงำแพมอยู่กลับเสียวซ่านกระสันสุดขีด และส่งผลให้เธอรู้สึกเงี่ยนตามไปด้วยในทันที

"อูยย ดีจริงๆเลยคุณหนู" คนสวนผู้โชคดีร้องคราง

แพมตอนนี้กำลังหิวและกระหายสุดขีด เธอค่อยๆถอนปากออกให้ท่อนเนื้อครูดปากสวยๆ พร้อมกับดูดกลืนน้ำเหนียวๆคาวๆที่ซึมออกมาจากหัวท่อนเนื้อของไอ้คนสวนอย่างเอร็ดอร่อย แพมถอนริมฝีปากออกช้าๆจนแทบจะหลุด น้ำลายกับน้ำเหนียวๆไหลย้อยออกมาจากมุมปาก... แต่ก่อนที่ปลายหัวบากจะหลุดจากปากแดงชุ่มชื้น แพมก็อมเข้าไปอีกครั้ง คราวนี้เธอเอียงให้หัวบากกระทุ้งพุ้งแก้ม ชนไปทางซ้ายบ้าง ทางขวาบ้างขบไปเบาๆ ไอ้คนสวนขาสั่นระริกแทบจะทนไม่ไหวต้องเด้งกายรับ มันอยากจะจับหัวนายสาวกระเด้าปากเต็มที แต่มันยังมีสติพอที่จะยับยั้งใจไว้ ถึงยังไงแพมก็เป็นเจ้านายของมัน ปล่อยให้เธอเป็นคนทำดีกว่า...

....แต่คนที่ตื่นเต้นตกใจสุดขีดตอนนี้ไม่ใช่ไอ้เรือง ทว่าเป็นคุณหนูคริสตินที่จับตามองรอดผ่านรูอยู่ที่ข้างนอก เด็กสาวตกตะลึงพรึงเพริด ช็อคแทบจะเป็นลมไปเดี๋ยวนั้น เธอเห็นเหตุการณ์ตั้งแต่ต้น... ตอนที่พี่สาวของเธอรูดกางเกงในไอ้เรืองลง คริสตินก็ได้เห็นเครื่องเพศของผู้ชายเป็นครั้งแรกในชีวิต ท่อนเนื้อยักษ์ของไอ้เรืองแข็งโด่ยาวใหญ่หัวบานใสเป็นดอกเห็ด น่าขนลุก พี่สาวเธอล่อนจ้อนขาวโพลนไปทั้งตัวก้มลงดูดเลียท่อนเอ็นของไอ้เรืองอย่างสุดกระสันรัญจวน... เด็กสาวไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าผู้หญิงจะร้อนร่านได้ถึงขนาดนี้ แถมผู้หญิงร่านคนนี้ยังเป็น"แพม"พี่สาวแสนสวยที่เธอนับถือ ลุ่มหลงและใฝ่ฝันจะได้เป็นแบบเธออีกด้วย
(นี่มันบ้าอะไร เราฝันไปหรือพี่แพมเป็นบ้าไปแล้ว) เด็กสาวครุ่นคิด สายตาจับจ้องมองตลอดเวลา
ในมุมที่คริสตินแอบดูอยู่นี้ มันเยื้องมาทางด้านหลังน้ำทำให้เห็น แพมยืนโก้งโคงแอ่นก้นขาวใหญ่สูงโด่งขึ้น ขาเพรียวยาวทั้งสองข้างถ่างแยกจากกัน หน้ายุกยิกอยู่ตรงหว่างขาของไอ้เรือง ง่ามก้นขาวใหญ่ของแพมลอยเด่นบานฉ่ำ แคมสวาทโผล่ออกมาทางด้านหลังแดงเป็นกลีบกุหลาบ สาวสวยส่ายตูดใหญ่ไปมา น้ำเมือกไหลย้อยออกมาจากทางรูสวาท ไหลไปตามง่ามขาทั้งสองข้าง... คริสตินขนลุกซู่ น้ำเหนียวซึมออกมาเปียกกางเกงในอย่างไม่รู้ตัว

ดาวมหาวิทยาลัยแสนสวยถูกวิญญาณร้ายระเบิดตัณหาที่เก็บซ่อนไว้ออกมาเต็มที่ ความจริงวิญญานของเหล่าฆาตกรข่มขืนกับวิญญาณกะหรี่นั้นฝังตัวอยู่ในร่างแพมมานานแล้ว...ตั้งแต่ที่เธอเอาลึงค์ปีศาจยัดใส่โคกสวาทของเธอเอง... แต่พวกมันไม่สามารถแสดงอำนาจได้เพราะพิธีกรรมของหมอจันทำไม่สมบูรณ์ บรรดาเหล่าภูตผีปีศาจตัณหาจัดถูกความหยิ่งทะนงถือตัวของแพมสะกดไว้ แต่พวกผีร้ายก็คอยกระตุ้นความต้องการที่ซ่อนอยู่ลึกๆในจิตใจของแพมตลอดเวลา พอมีโอกาสที่จิตของแพมอ่อนแอมันจึงแสดงพลังอำนาจอย่างเต็มที่ พวกวิญญาณที่หื่นกระหายพอได้ทีก็ระบายตัณหาที่มีออกมาจนหมดสิ้น ดาวมหาวิทยาลัยแสดงกิริยาอาการที่ผู้หญิงหยิ่งทะนงไม่เคยทำมาก่อน ใบหน้างามแดงซ่าน แสดงอาการเงี่ยนสุด ๆ ปากรูดท่อนเอ็นเข้าออกอย่างรวดเร็ว บางครั้งใช้มือบีบขยำเต้านมตัวเองอย่างแรงและบ้าคลั่ง แพมใช้ปากอมดูดเข้าๆออกอยู่ชั่วครู่ ต่อจากนั้นก็ใช้ลิ้นดุนเลียไปตามรอบ ๆ ลำควยของไอ้คนสวนชั้นต่ำผู้โชคดี ลิ้นของเธอพลิ้วแพรวพราวดุจอสรพิษร้ายฉกทะลวงเข้าใส่ไปทั่วท่อนลำ บางครั้งอมรูดถี่เร็ว บางครั้งก็คายออกจากปาก ส่งเสียงหัวเราะกรี๊ดๆราวกับเธอเป็นคนบ้ากามที่ได้ย่ำยีเรือนร่างของผู้หญิงอื่นเสียเอง...

"อูยยย เสียวเหลือเกิน คุณหนู วิเศษอะไรอย่างนี้ อูยย ผมจะทนไม่ไหวแล้ว อู ยย" ไอ้เรืองถึงกับพล่าน ตัวสั่นระริกร้องครางออกมา แพมที่ถอนหน้าออกหัวเราะกรี๊ดกร๊าดทำให้มันอารมณ์ค้าง ทนไม่ไหวต้องจับศีรษะเธอไว้บดลำเอ็นยาวใหญ่ถูไถส่ายบดไปกับใบหน้างามของเธอ

คริสตินที่แอบดูอยู่เห็นทุกอย่างเต็มตาก็หอบกระเส่า หัวใจเต้นแรง ถึงเธอจะยังเป็นเด็ก แต่ก็มีหัวใจ มีความรู้สึก มีอารมณ์ มีความต้องการ มีทุกอย่างเหมือนกับแพมพี่สาวแสนสวยของเธอ คริสตินแนบสายตากับรูนิ่ง ร่องหลืบของเธอฉ่ำแฉะ กางเกงในที่ห่อหุ้มหอยน้อยๆเปียกโชกไปหมด...

"ไม่ ไม่ อย่า ปล่อยนะ"

ปริษาร้องเสียงหลง เมื่อพวกมันฮือกันเข้าไป ร่างงามถูกจับแขนขาหิ้วไปวางกองอยู่ที่พื้น ปริษาพยายามจะดิ้นแต่ไม่สำเร็จ เพราะพวกมันจับแขนขา เธอไว้หมด ไอ้เป้งจัดการปลดตะขอกางเกง รูดซิบแล้วดึงพรวดออกไปทางปลายเท้า

"โอ้โฮ อูมเป็นบ้า" เสียงใครไม่รู้ตะโกนออกมา
"ขาวดีโว๊ย"
พวกมันฮือฮา มือไม่หนุบหนับไปบนเนื้อตัวอันอ่อนนุ่มของเธอ
"อูยยย นมเด้งดีจัง ขาวจั๊วะ"
"ขอดูดหน่อยนะพี่" ไอ้สนพูดน้ำลายไหล ก้มลงดูดเม้มไปที่หัวนมซึ่งตั้งชันอยู่บนเต้าใหญ่ที่สั่นกระเพื่อมไปมาเพราะแรงดิ้น
"อย่า อย่า...ปล่อย โอ๊ย เจ็บ" ปริษาร้องออกมา
"ร้องทำไมล่ะคนสวย อมควยให้ผมหน่อยนะ" ไอ้สนซึ่งถอดกางเกงออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ นั่งลงจ่อควยไปที่ปากของเธอ
"อ้าปากซิคุณนาย" ไอ้สนร้อง
"ระวังเค้ากัดควยมึงขาดนะโว๊ย" ไอ้เป้งร้องขู่
ไอ้สนสะดุ้งเฮือก
"อย่ากัดนะโว๊ย กัดผมคุณนายศพไม่สวยแน่" ไอ้สนขู่ แต่ชักลังเลไม่กล้าฝืนยัดควยเข้าปากปริษา
ไอ้ยักษ์เป้งเห็นไอ้สนปอดแหกก็หัวเราะชอบใจ ลุกขึ้นยืนตาก็จ้องไปที่ใบหน้าสวยของปริษา
"กูคนแรกนะโว๊ย อยากเย็ดคุณนายหน้าสวยมานานแล้ว " ไอ้เป้งพูดแล้วรูดกางเกงในลง สายตาเลื่อนต่ำมามองที่โคกหีของปริษา
"อูย เร็วๆเลยพี่เป้ง ผมจะได้เอาบ้าง"
"อ้าว ไอ้เหี้ยแล้วมึงไม่เย็ดปากคุณนายแล้วเหรอ"
"อือ ไม่..อย่าเพิ่งดีกว่า" ไอ้สนพูดเสียงอ่อย เพราะกลัวถูกปริษากัดควยขาด บรรดาเพื่อนคนงานฮากันครืนเพราะรู้ว่าไอ้สนถอดใจไปแล้ว
"ดูกูเย็ดคุณนายนะโว๊ย เด็กๆ" ไอ้เป้งคำรามจ่อควยไปที่ร่องผ่าของปริษา
ปริษาสะดุ้ง กรีดร้อง สะบัดดิ้นรนสุดฤทธิ์แต่เปล่าประโยชน์เพราะพวกมันจับยึดกันไว้แน่น พวกคนงานต่างพากันมุงล้อมดูกันแน่นเพราะไม่อยากพลาดฉากเด็ด

แต่ก่อนที่ไอ้เป้งจะกดส่งลำควยเข้าไปในร่องหีของปริษาก็มีเสียงตะโกนมาจากด้านหลัง
"เฮ้ย เอะอะอะไรพวกมึง เสียงดังไปถึงนอกโกดัง" เสียงนั้นใหญ่ทุ้ม เต็มไปด้วยพลังอำนาจ
"หัวหน้ามา" ไอ้ยอดหนึ่งในคนงานตะโกนบอก
"หลีกทางให้พี่จุ่นหน่อยโว๊ย" ไอ้เป้งตะโกน

ชายวัยกลางคน หน้าเสี้ยม ร่างใหญ่แข็งแรง ผิวคล้ำ เดินแหวกคนงานเข้ามา สายตาเหลือบแลฝ่าไปตรงกลางวงล้อมก็เห็นร่างของปริษานอนเปลือยกายแขนขาถูกจับขึงพืดอยู่ที่พื้น ก็หัวเราะออกมา
"ไปฉุดสาวที่ไหนมาวะพวกมึง โอ้โฮ ขาวเป็นบ้า ห่าเอ๊ย มีของดีอย่างนี้แล้วไม่เรียกกูเหรอ"

น่าสงสารคุณปาคนงามตอนนี้นอนเปลือยกายอยู่ในวงล้อมของพวกคนงานชั้นต่ำ เธอไม่สามารถขยับเคลื่อนไหวได้ ที่ข้อมือทั้งสองข้างถูกคนงานเหยียบตรึงไว้กับพื้น สองเท้าก็ถูกตีนของพวกมันเหยียบไว้เช่นกัน ร่างที่ขาวสะอ้านของเธอตอนนี้เปื้อนฝุ่นเป็นหย่อมๆจากการที่เธอขัดขืนดิ้นรนเมื่อสักครู่

ปริษาเบือนหน้าตะแคงหลบไปอีกทาง ทรงผมที่เคยถูกตกแต่งอย่างสวยงามตกห้อยลงมาปกปิดใบหน้า น้ำตาของเธอไหลพรากลงมาด้วยความอับอายที่ต้องมาอยู่ในสภาพที่น่าอดสูเช่นนี้ เธอหลับตาแน่น เธอไม่กล้าลืมตา... เธอไม่อยากดูพวกมัน... ไม่อยากเห็นสายตาที่หื่นกระหายของพวกมันที่จ้องมาบนเรือนร่างของเธอ... เธอทั้งอับอายและขยะแขยงกับสายตาพวกนั้น

พี่จุ่นกวาดตาไปตามร่างเปลือยที่งดงามของปริษาคนงามอย่างชื่นชม สายตามองผ่านทรวงอกอวบใหญ่ของเธอที่เต้นไหวกระเพื่อมตามแรงหายใจของคุณปา แล้วสายตาของมันก็ค่อยๆเลื่อนลงไปจับที่โคกหีอันโหนกนูน มีขนสีดำปกปิดอย่างพองาม ไม่มากไม่น้อยจนเกินไป น่าเสียดายที่เธอหันหน้าตะแคงไปอีกทางทำให้พี่จุ่นไม่เห็นใบหน้าของเธอ

"หันหน้ามาให้พี่ดูหน่อยซิน้อง หุ่นยังน่าดูขนาดนี้ หน้าจะน่าดูขนาดไหน" พี่จุ่น หัวหน้าของพวกมันพูด
ปริษานอนนิ่งไม่มีปฎิกิริยาอะไรกับคำพูดของมัน

"เฮ้ย! พี่จุ่นสั่ง ก็หันหน้าไปให้พี่เค้าดูหน่อยซิ ทีโชว์ของดีไม่อาย แต่พี่เค้าจะขอดูหน้าทำเป็นอาย" ไอ้ยอดพูดพร้อมกับใช้ตีนเตะไปเบาๆที่เอวเธออย่างหยาบคาย

"เฮ้ย อย่าไปเตะคนสวยแบบนั้นสิไอ้ยอด คุณนายเค้าเป็นผู้ดี ไม่ใช่กะหรี่ราคาถูกทำหยาบคายไปได้" ไอ้สนพูดล้อเลียน แล้วนั่งยองๆลงไป "หันหน้าให้หัวหน้าพี่เค้าชมความงามหน่อยนะคนสวย" ไอ้สนจับหน้าของเธอหันกลับไปทางเจ้านายมัน แล้วเอามือปัดเรือนผมเธอออก

"คุณปา!!!" เสียงร้องตะโกนอย่างตกใจดังมาจากปากของพี่จุ่น
ปริษาได้ยินเสียงตะโกนก็ลืมตาขึ้นมามอง แล้วตาของเธอก็เบิกกว้างร้องอุทานออกมาดังๆ
"นายจุ่น"

เรืองจับศีรษะเจ้านายสาวแสนสวยไว้ โยกย้ายสะโพกกระเด้าปากเธอถี่ยิบ
"อูยย อูยยยยย ดีเหลือเกิน คุณหนู เสียวเหลือเกิน ซี๊ดดดส์ สุดยอด" ชายหนุ่มร้องครวญคราง

มันรู้สึกเงี่ยนจนควยพองโตแทบจะคับปากหญิงสาว ความเสียวพลุ่งพล่านแล่นลิ้วไปทุกอณูของร่างกาย
"โอย จะออกแล้ว คุณหนู ซี๊ดดด แค่ปากยังมันสุดๆ" มันร้องเสียงกระเส่า

แพมผลักมันออกจนท่อนเนื้อหลุดออกจากปาก แล้วลุกขึ้นยืน ไอ้เรืองมองหน้าของเธออย่างลุ่มหลง เรือนผมสลวยของคุณหนูผู้สูงศักดิ์ที่มันเคยเห็นสวยเนี๊ยบตลอดเวลา ตอนนี้ตกลงมาปกหน้าดูยุ่งเหยิง ทว่ากลับดูเย้ายวนมากกว่าเดิมเป็นหลายเท่า ดวงตากลมโตฉ่ำหวานที่ถูกเรือนผมตกลงมาบังเป็นบางส่วนจ้องมองมาที่หน้ามันด้วยความหื่นกระหาย แพมหอบหายใจเบาๆ ริมฝีปากบางชุ่มชื้นเผยอยิ้มอย่างลึกลับและยั่วยวน ในยามนี้ แพมไม่ใช่คุณหนูที่สวยสง่าจนเอื้อมไม่ถึงแบบทุกครั้ง แต่ทุกส่วนและการกระทำเต็มไปด้วยความยั่วยวน กวนราคะ ไม่ผิดกับโสเภณี ทรวงอกที่ขาวอวบอูมได้สัดส่วนของเธอเต้นกระเพื่อมตามจังหวะการหอบหายใจของเธอ

"คุณหนู" เสียงเรียกแผ่วเบาออกมาจากปากของคนสวนผู้โชคดี

แพมยกวงแขนโอบรอบคอมันไว้ ริมฝีปากที่อ่อนนุ่มบดขยี้ไปบนริมฝีปากหนาของไอ้เรือง ลิ้นตวัดเข้าไปรุกเร้าพัวพันกับลิ้นของมันอย่างจัดเจน ไอ้เรืองตอบรับริมฝีปากเธอ ดูดดื่มความหอมหวาน พร้อมกับเอื้อมมือเข้าไปบีบทรวงอกอวบของเธอ เนื้อนุ่มแน่นแฝงแรงดีดสะท้อน สัมผัสที่เนียนละเอียดราวกับแพรไหมราคาแพงที่เรียบลื่นทำให้มันอดไม่ได้ต้องขยำขยี้อย่างมันมือ

แพมร้องครางออกมาเบาๆ แอ่นก้นบดขยี้โคกสวาทของเธอกับท่อนควยของไอ้เรืองอย่างเร่าร้อน สาวสวยส่ายสะโพกไปมาให้ท่อนเนื้อถูไถไปทั่วท้องน้อย บางครั้งก็ถ่างขาเลื่อนตัวขึ้นๆลงๆให้ท่อนควยของมันบดไปทั่วๆ อารมณ์ทางเพศที่เหล่าภูตผีบ้าตัณหาพยายาปลุกเร้าตลอดเวลา แต่พวกมันไม่เคยเอาชนะแพมได้เพราะถูกสัญชาตญาณแห่งการถือตัวของแพมสยบไว้ตลอดเวลา บัดนี้แพมไม่สามารถต่อต้านมันได้อีกแล้ว เธอพ่ายแพ้ให้กับพวกมันอย่างสิ้นเชิง ความหื่นกระหายที่หญิงสาวพยายามเก็บซุกซ่อนไว้ถูกปลดปล่อยทะลักออกมาอย่างต่อเนื่อง แพมรู้สึกร่อนร่านอย่างที่สุด หื่นกระหายอย่างที่สุด ไอ้เรืองซึ่งกลายเป็นเป้าระบายความเงี่ยนของแพมถึงกับเสียวแปล๊บไปทั่วร่างแทบขาดใจตาย

"โอยย คุณหนู ผมจะทนไม่ไหวแล้ว โอยย เสียว โอยยย"
"อยากเย็ดฉันมากหรือเรือง" แพมถามหน้าแดงซ่าน ดวงตาหรี่ปรือ
"ครับ" ไอ้เรืองตอบเสียงสั่น
"งั้นก็เอาซิ" แพมหยุดใช้โคกสวาทบดขยี้ควยมัน แต่มือยังโอบรอบคอมันไว้ "อยากทำอะไรฉันก็ทำเลย คืนนี้เป็นโอกาสของเธอแล้ว" หญิงสาวกระซิบเสียงหวานที่ข้างหู แล้วหัวเราะให้เบาๆอย่างยั่วยวน

แล้วแพมก็หมุนตัว ดึงร่างมันให้ตามไปชิดผนัง ร่างเปลือยได้สัดส่วนของเธอแนบติดกับผนังนั้น แสงไฟส่องกระทบส่วนเว้าส่วนโค้งของเธออย่างน่าดู แล้วเธอก็พยักหน้า ยิ้มหวาน
แล้วดวงตาที่หรี่ปรือยั่วยวนก็เปลี่ยนเป็นแข็งกร้าว

"เอาเลย ไอ้คนชั้นต่ำ" แพมตวาดด่าพร้อมกับถ่างขาออกอย่างเชิญชวน
ไอ้เรืองได้ยินเสียงด่าของเธอแทนที่จะโกรธ กลับรู้สึกปั่นป่วนหัวใจมากยิ่งขึ้น
"คนชั้นต่ำหรือคุณหนู" ไอ้เรืองหัวเราะ "รู้ว่าผมเป็นคนชั้นต่ำแต่ก็เสนอตัวมาให้ งั้นก็คงชอบคนชั่นต่ำล่ะสินะ" ไอ้เรืองพูดเสียงหื่น "คุณหนูยั่วผมเองนะ แล้วอย่าร้องวิงวอนล่ะ"

ไอ้เรืองคำรามแล้วหัวเราะเสียงหื่น มันลดสายตาลงมองทรวงอกอวบอูมที่เต้นไหวเบาๆ แล้วมันก็บีบนมเธอแรงๆอีกครั้ง ก่อนจะจ่อท่อนควยที่แข็งที่สุดในชีวิตเข้ากับร่องหีของเธอ ตอนนี้ทุกอย่างพร้อมแล้ว มันแทบไม่เชื่อเลยว่าสิ่งที่เกิดขึ้นนี้จะเป็นความจริง

"พี่จะเอาแล้วนะคนสวย" มันพูดลามปามเจ้านายตัวเองอย่างได้ใจ

แพมตบแก้มมันเบาๆ
"อย่าทำให้ฉันผิดหวังล่ะ"

น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความท้าทายออกมาจากริมฝีปากบางแสนสวย ทำให้ไอ้เรืองสุดจะทนความเงี่ยนง่านต่อไปได้ มันประกบปากลงไปดูดดื่มความหอมหวานอีกครั้ง พร้อมกับเตรียมจะอัดลำควยเข้าไปในร่องหีของเจ้านายสาวให้สาแก่ใจ..........

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด.."
อยู่ๆเสียงกรีดร้องโหยหวนก็ดังลั่นออกมาจากนอกบ้าน

ไ อ้ โ ม่ ง




บทที่หนึ่ง

ท่านทั้งหลายคงจะเคยอ่านหนังสือพิมพ์ และคงจะจำได้เกี่ยวกับข่าวคราวของไอ้โม่งที่ชอบขึ้นบ้าน แล้วขนของจากบ้านเจ้าทรัพย์ในยามวิกาล ก่อนที่มันจะออกจากบ้านไป มันก็จัดการข่มขืนเจ้าของบ้านสาวๆอย่างวิตถารเป็นที่สาสมใจของมัน ข่าวนี้ทำความหวาดกลัวและขวัญผวาเป็นอย่างยิ่งนักกับบรรดาสาวๆที่อยู่บ้านคนเดียว ข่าวที่ตีพิมพ์ออกมาอย่างเกรียวกราว ไม่ได้ทำให้ไอ้โม่งกลัวหรือหยุดการกระทำของมัน ตรงกันข้ามมันกลับอาละวาดหนักเข้าไปอีก เดี๋ยวท้องที่นั้นเดี๋ยวท้องที่นี้ ทำให้เกิดความสับสนกับทางเจ้าหน้าที่ตำรวจ เพราะไม่สามารถสืบหาเบาะแสและหลักแหล่งที่แน่นอนของมันได้ จนกระทั่งปีที่สองที่ไอ้โม่งมันออกอาละวาด รางวัลสินบนนำจับเพิ่มเป็นเงินหมื่นทีเดียว และคราวซวยของไอ้โม่งก็มาถึง เมื่อไอ้โม่งออกจากรั้วบ้านของเหยื่อรายสุดท้าย ก็จ๊ะเอ๋กับตำรวจสายตรวจพอดี
และนี่ก็คือความลับที่ทุกคนสนใจติดตามข่าว จาการตีแผ่ออกมาอย่างหมดเปลือกของไอ้โม่งบ้ากาม....

สมชาย หนุ่มรูปร่างหน้าตาดีผิวขาว ซึ่งเป็นถึงผู้จัดการบริษัทการค้าต่างประเทศ ปกติเขาเป็นคนที่เรียบร้อย พูดจาดีและสุภาพเสมอกับผู้ร่วมงานในบริษัท ทุกคนแทบไม่เชื่อว่าสมชายจะกลายเป็นไอ้โม่งบ้ากามคนนั้น ที่เขย่าขวัญของคนกรุงเทพฯ เขาสารภาพอย่างหมดเปลือกถึงความกดดันทางใจ และความต้องการทางเพศของเขาที่ไม่สามารถหาได้จากผู้หญิงหาเงิน ทั้งที่เขามีเงินพอที่จะหาความสุขได้อย่างเต็มที่ แต่เหตุที่เขาต้องกลายมาเป็นผู้ร้ายบ้ากาม ที่ทุกคนเฝ้าติดตามอ่านข่าวคราวของเขา และทุกครั้งที่เขาออกล่าเหยื่อ เจ้าทุกข์ไม่สามารถจะจำเชาได้ เหตุจูงใจต่างๆมันเกิดเมื่อ ๕ ปีที่แล้วนั่นเอง
สมชายเขาเล่าว่า... วันที่เขาประสบเหตุการณ์ที่มันฝังใจให้เขาเกิดความคิดที่อยากจะข่มขืนสาวๆให้สาสมใจของเขานั้น มันเกิดขึ้นเมื่อวันเสาร์หนึ่ง ขณะที่เขาขับรถกลับจากต่างจังหวัด วันนั้นเขายังจำได้ดีว่ามันเป็นตอนบ่ายๆ ขณะที่เขาขับรถมาเรื่อยๆตามสบาย เขาก็ต้องตกตะลึงเมื่อได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลืออยู่ข้างทาง
"ว้าย!!...ช่วย!! ช่วยด้วยจ้า!!! เค้าจะฉุดหนู..."
สมชายมองเห็นชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังฉุดเด็กนักเรียนสาววัยรุ่น ลากถูลู่ถูกังเข้าข้างทางไป ตอนแรกสมชายคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องจึงขับรถเลยไป แต่แว่บหนึ่งของมโนธรรมที่อยู่ใต้จิตสำนึก ทำให้สมชายตัดสินใจเลี้ยวรถกลับมา โดยแอบจอดรถดับเครื่องอยู่ห่างพอสมควร เขาลงจากรถพร้อมด้วยปืนพก ๑๑ มม.ที่ติดเอามาด้วย เขาค่อยๆย่องเดินลัดเลาะเข้าไปในป่าข้างทางที่เขาเห็นชายหนุ่มฉุดเด็กสาวลากเข้าไป ในใจของเขาตอนนั้นทั้งตื่นเต้นและระวังอย่างเต็มที่ พยายามทำเสียงให้เงียบเชียบที่สุด ขณะที่ย่องเข้าไปใกล้พอที่จนได้ยินเสียงของเด็กสาวผู้เคราะห์ร้าย
"อย่าทำหนูเลยค่ะ...หนูกลัวแล้ว อย่า!!..อุ๊ย!..โอ๊ว!...พี่จ๋า...อย่า!!! โอ๊ย!!..."
สมชายถึงกับใจเต้นระทึก เมื่อมองเห็นภาพที่อยู่เบื้องหน้าสายตา ภาพที่เกิดขึ้นทำให้สมชายตัวเย็นเฉียบ เมื่อแลเห็นเด็กสาวที่เขากำลังจะเข้าไปช่วยเหลือกำลังถูกชายหนุ่มคนนั้นปล้ำถอดกางเกงในตัวเดียวที่ยังสวมอยู่ กระโปรงนักเรียนถูกฉีกกระชากไปกองอยู่ข้างๆแล้ว เสื้อและยกทรงถูกเหวี่ยงไปอีกทาง สมชายมองเห็นทรวงอกของเด็กสาววัยรุ่น เต้านมที่อวบใหญ่ ปลายหัวนมแดงระเรื่อสีชมพูสด หญิงสาววัยรุ่นกำลังขยับหนีอย่างสุดฤทธิ์ เมื่อปากของชายหนุ่มกำลังดูดหัวนมของเธออย่างหื่นกระหาย มืออีกข้างของชายหนุ่มกำลังแหย่แยงนิ้วเข้าไปในร่องรูหีของเด็กสาวแล้วคว้าน...
"โอ้ย..พี่!! อย่าทำหนูเลยย.."
ชายหนุ่มยิ่งเมามัน นิ้วมือควานไปทั่วร่องรูหีอย่างยั่วยุ กางเกงในถูกถอดออกไปแล้ว สมชายถึงกับตะลึงมองโคกหีของหญิงสาวที่กำลังส่ายร่อนหนีมือของชายหนุ่ม มันทั้งขาวทั้งอวบนูน มือของชายหนุ่มขยุ้มขยำอย่างไร้ปรานี น้ำรักทะลักออกมาจนเยิ้มไปทั่ว เมื่อชายหนุ่มลากนิ้วถูไถไปบนเม็ดแตดสีชมพูนั้น เสียงร้องอย่างหวาดกลัวของเด็กสาวในตอนแรกๆนั้น บัดนี้เริ่มสั่นพร่า มันเป็นธรรมชาติของมนุษย์มันเป็นความต้องการ... หญิงสาวถึงกับครางออกมาด้วยความเสียว ลำตัวบิดไปมา ...
มันเป็นภาพที่ทำให้สมชายมองดูด้วยความตื่นเต้นตะลึงงัน จนลืมไปว่าตัวเขาเองมุดหญ้าฝ่าพงเข้ามานั้นก็เพื่อที่จะช่วยเหลือเด็กสาว
ชายหนุ่มคนนั้นแก้กางเกงของเขาออกอย่างรวดเร็ว สองมือจับขาของหญิงสาวแบะอ้าออกแล้วแหกแคมหีแหย่แทงนิ้วพรวดเข้าไปจนมิด หญิงสาวถึงกับสะดุ้ง
"โอ้ย!!...พี่อย่าทำ!!..."
เสียงร้องกลายเป็นเสียงครวญครางไปแล้วตอนนี้ สมชายมองเห็นอย่างชัดเจนถึงนิ้วมือชายหนุ่มที่ทิ่มเข้าๆออกๆรูหีของเด็กสาว เธอถึงกับซี้ดปากด้วยความเสียวซ่าน เมื่อชายหนุ่มชักนิ้วที่แหย่รูหีเข้าออก พร้อมกับควานไปมา หญิงสาวถึงกับส่ายหีร่อนรับนิ้วของชายหนุ่มที่ทิ่มแทงเข้าออกอยู่ในรูหีของเธอ เด็กสาวทนไม่ไหวถึงกับแบะขาถ่างออกอ้าซ่า จนสมชายมองเห็นแม้กระทั่งเม็ดแตดของเธอที่ลุกชูชัน แคมหีปลิ้นไปมาตามนิ้วของชายหนุ่มที่แหย่แยง น้ำเงี่ยนออกไหลเยิ้มเป็นมันแฉะรูหี และเมื่อชายหนุ่มพลิกตัวขึ้นคร่อมร่างหญิงสาวซึ่งนอนตาปรือด้วยความเงี่ยน ชายหนุ่มจับขาของหญิงสาวแบะอ้าออกแทรกตัวเข้าหว่างขา สมชายถึงกับตะลึงมองเมื่อเขาเห็นควยของชายหนุ่มเต็มๆตา
อุ๊..แม่เจ้าเหวย!!! นั่นมันควยของคนหรือของม้ากันแน่... ลำควยขนาดกำแทบไม่มิด หัวถอกบานเป็นดอกเห็ด สีดำมะเมื่อม เมื่อตัดกับสีผิวของหญิงสาวที่ขวาจั๊วะราวกาบกล้วย หญิงสาวแบะขาอ้าออกจนสุด เมื่อชายหนุ่มใช้สองมือจับแหกแคมหีของเธอออกมองเห็นรูหีขมิบๆ หัวควยถูกกดดันพรวดเข้ารูหีจนมิดเงี่ยงหยัก เด็กสาวผวาเฮือกอย่างสุดทนเมื่อหัวควยของชายหนุ่มมุดเข้าปักเด่ จนหญิงสาวรู้สึกว่าหีของเธอแทบฉีก มันแน่นรูหีถึงกับต้องแบะขาอ้าออกเพื่อคลายความเจ็บปวด
"โอ้ย...เจ็บ!!! หีฉีกแล้วววว!! เอาออก...เอาออกที!!"
ชายหนุ่มรู้ดีว่าเธอเจ็บ แต่เขากลับกดควยแน่น ก้มหน้าลงดูดนมเด็กสาวเน้นอย่างรุนแรง จนเด็กสาวถึงกับเสียวหัวนมวาบจนลืมความเจ็บในรูหีที่กำลังเกิดอยู่ เขาขยำนมเธออย่างเมามัน ส่วนปากก็เม้มหัวนมเธอแน่น พร้อมกันกับบดขยี้ปากแลบลิ้นออกเลียรอบๆหัวนมไปมา ทำเอาเด็กสาวถึงกับคราง "ซี๊ด... ซี๊ด..อูวซ์.." เมื่อความเจ็บบรรเทาลงความเสียวจี๊ดมาแทนที่ เธอก็ขยับถ่างขาออกเข้าช่วย กระสันเสียวจนส่ายตูดแอ่นรับควยของเขา เมื่อควยมันเสียดสีกับเม็ดแตดของเธอ เด็กสาวถึงกับครางเสียงกระเส่า
"อุว์ซ์...ซี๊ด..เสียวววเหลือเกิน"
เสียงครวญครางและการส่ายหีรับอย่างลืมตัว ทำให้ชายหนุ่มรู้ว่าเธอเริ่มเกิดความเงี่ยนง่านเต็มที่ เขาก็เริ่มชักควยถอยออกช้าๆเธอถึงกับแอ่นสะโพกขึ้นตาม ชายหนุ่มเห็นดังนั้นก็รีบกระแทกหัวควยทิ่มพรวดจนมิดด้าม เหลือเพียงลูกกระโปกที่กระทบง่ามตูด เด็กสาวหวีดลั่นด้วยความเจ็บปวด เมื่อหัวควยทิ่มเยื่อพรหมจรรย์เธอจนฉีกกระจุย
"โอ้ย!!!...เอาออก...หนูทนไม่ไหว เจ็บ!!!...มันแน่นคับเต็มรูหี...แน่นหมดเลย..."
เด็กสาวทั้งผลักทั้งดันอกของชายหนุ่มเพื่อหวังให้ควยหลุดออกจากรูหีของเธอ เขากลับกอดเด็กสาวไว้แน่น บดหัวควยถูไถปากมดลูกของเด็กสาวไปมา ปากก็ดูดเม้มหัวนม มือข้างหนึ่งบีบบี้เต้านมของเธอจนแทบแหลกคามือ อีกมือเขาล้วงลงไปบี้เม็ดแตดของเด็กสาว จนเกิดความเงี่ยน
"อูยยยย...เสียวเหลือเกินพี่... กระแทกควยซิจ้ะ... รูหีมันเสียว ซี๊ด...ซี๊ด..."
ชายหนุ่มเริ่มบรรเลงต่ออย่างแช่มช้าเป็นจังหวะๆ แล้วค่อยเร่งเร็วขึ้น สมชายมองเห็นปากรูหีของเด็กสาวที่ปลิ้นเข้าปลิ้นออกตามควย แคมหีบวมเป่ง เลือดพรหมจรรย์ของเด็กสาวไหลย้อยอาบหัวควย เสียงโหนกควยกระทบหนอกหีดังป้าบ...ป้าบ.. เด็กสาวครวญครางจนหมดอาย
"อุ๊ย..พี่ ทนไม่ไหวแล้ว น้ำเงี่ยนมันจะออก ..จะออกแล้ว... พี่กระแทกแรงๆ อย่างงั้นพี่ อูวว์...ออยซ์...ออกแล้ว..พี่"
"พี่ก็จะออกเหมือนกัน...อูย..มันส์ดีเหลือเกิน...รูหีน้องตอดหัวควยดีจัง อูยซ์..."
ชายหนุ่มกระแทกหัวควยเป็นครั้งสุดท้ายอย่างรุนแรง น้ำเงี่ยนพุ่งกระฉูด รูหีเธอทั้งขมิบทั้งตอดหัวควยเขา จนชายหนุ่มถึงกับเกร็งไปทั้งตัว ครางซี๊ดออกมาด้วยความมันส์ เหงื่อไหลออกท่วมตัว เขาฟุบหน้าลงกับหน้าอกเด็กสาวอย่างมีความสุข
สมชายซึ่งแอบดูทั้งคู่เย็ดกันมันส์เผ็ดร้อน จนเขาเกิดหน้ามืดทนไม่ไหว เขาสารภาพว่าเพราะความตื่นเต้นที่เขาเห็นการข่มขืนต่อหน้าต่อตา ทำให้เขาเกิดความเงี่ยนง่านอยากจะเย็ดเสียจนควบคุมตัวเองไม่ได้ เขาเดินตรงเข้าไปและตบชายหนุ่มด้วยด้ามปืนเข้าที่กกหูจนชายหนุ่มสลบเหมือด เขากระชากร่างของชายหนุ่มออกจากการกกร่างเด็กสาว ที่นอนแบะขาถ่างอ้าซ่า อวดโคกหีที่บวมเป่ง เด็กสาวตกตะลึงจนร้องไม่ออก มองดูสมชายที่ถือปืนจังก้าอย่างตื่นๆด้วยความตกใจกลัว สมชายเองก็ตะลึงมองโคกหีของเด็กสาวที่แบะอ้า เลือดพรหมจรรย์ปนน้ำเงี่ยนเอ่อรูหีไหลย้อยหยดตามร่องก้น
สมชายถึงกับซุกหน้าลงเลียหีของเด็กสาวอย่างเมามัน กลิ่นคาวของน้ำเงี่ยนและคาวเลือดสาวกลับทำให้สมชายหื่นหนักขึ้นไปอีก เขาทั้งดูดทั้งฉกลิ้นคว้านแลบแปล็บปลาบอย่างไวราวกับลิ้นงู ควานเข้ารูหีของหญิงสาว จนเด็กสาวห่อตัวสยิวขนลุกซู่เมื่อรู้สึกว่าลิ้นของสมชายมันคว้านอยู่ไปมาในรูหีของเธอ
"อุ๊ย...ซี๊ด.... ซี้ด...อุ้ยซี๊ด...พี่จ๋า อุ้ย..ทำไมมันเสียวอย่างงี้ พี่..พี่อุ๊ย..เลียเม็ดแตดหนู โอววว์...ทนไม่ไหวแล้วพี่..น้ำ..มันจะแตกแล้ว...พี่เย็ดหีหนูซิ...หนูทนไม่ไหวแล้ว..."
เด็กสาวถึงกับช่วยถอดเสื้อผ้าของสมชายออกด้วยความงี่ยนง่านเมื่อถูกเลียหี ซึ่งในชีวิตของเธอยังไม่เคยรู้ว่าเขาเย็ดกันอย่างไร หลังมาถูกควยยัดตะบันเข้ารูหีครั้งแรกแล้วทำให้เธอเสียวสยิวจนทนไม่ไหว แล้วมาโดนเลียหีเข้าอีก และสมชายยังดูดเม้มเม็ดแตดของเธออีก ยิ่งกระตุ้นเธอถึงกับทนเก็บอารมณ์ไม่ไหว ถึงกับเร่งปลดเสื้อผ้าสมชายเสียเอง
...และเมื่อกางเกงของสมชายหลุดออก ควยลุกโด่ ถึงมันไม่ใหญ่ขนาดเจ้าหนุ่มที่เพิ่งเย็ดเธอก่อนหน้านี้ แต่หัวควยของสมชายก็อวบอ้วนหัวถอกแดงโร่ เด็กสาวถึงกับจับหัวควยของสมชายจ่อรูหีของตัวเอง พร้อมกับแอ่นก้นแอ่นหีเพื่อให้ควยของเขามุดเข้ารูหีของเธอไวๆ  สมชายรู้สึกว่ารูหีของเธอดูดตอดหัวควยของเขาตุ๊บ..ตุ๊บ.. จนเขาทนไม่ไหวต้องกดควยแช่รูหีเธอ จนเด็กสาวเงี่ยนสุดจนถึงกับร่อนตูดรับควยของเขา บิดสะโพกโยกหีวนไปมา ครางกระเส่า
"อุ้ย..พี่กระแทกควยสิ แรงๆ หนูทนไม่ไหวแล้ว..พี่จ๋า อุ๊ย..ซี๊ด..พี่.. เย็ดเลยเย็ดแรงๆซี่พี่..อุ้ยซี๊ด ๆ ๆ ๆ...น้ำจะออกแล้วพี่..อุ้ย..โอวว์..โอซ์..ซี๊ด..ซี๊ด...น้ำหนูออก...แล้ว..."
เด็กสาวถึงกับบิดตัวส่ายสะโพกร่อน เพื่อให้ควยของเขาถูไถกับโคกหีของเธอ จนสมชายทนไม่ไหวกระแทกควยเข้ารูหีเธอถี่ยิบ เสียงควยกระแทกรูหีของเธอ..ป้าบ...ป้าบ...
"อุ้ย...ซี๊ด...ซี้ด..ซี้ด...ซี๊ด... น้ำจะออกแล้ว อุ๊ย...ว้าย น้ำออ..ออกแล้ว...พี่...โอว์ซี้ดซี๊ด..."
หญิงสาวผวากอดสมชายแน่นเมื่อน้ำของเธอแตกรดราดหัวถอกของเขา จนสมชายทนแทบไม่ไหว ถึงกับครางกระเส่า
"อูยซี๊ด...หีน้องทำไมตอดควยแรงยังงี้ แรงจนพี่ทนไม่ไหวแล้ว อูยน้ำ..น้ำเงี่ยนจะ..ออก...ออกแล้ว...โอว์น้ำออก...ออกแล้ว ซี๊ด...ซี๊ด...ซี๊ด.."
สมชายโก่งตูดกระแทกควยพรวดจนมิดด้าม พร้อมกับน้ำเงี่ยนที่พุ่งกระฉูด ราดมดลูกของเด็กสาว จนเธอทนไม่ไหว ขมิบหีตอดควยเขาด๊วบๆ จนสมชายถึงกับกัดฟันกรอดด้วยความเสียวหัวถอก ถึงกับตัวเกร็ง เขาจับขาของหญิงสาวแบะอ้าออกมอง ดูควยของเขาที่มุดเข้าไปจุกแน่นรูหีของเด็กสาว และเมื่อเขาลากควยของเขาออกมา แคมหีของหญิงสาวถึงกับรัดหัวควยของเขาไว้ตามออกมา จนแคมหีบวมเป่ง และเมื่อเขากระเด้าแรงขึ้น แคมหีเด็กสาวถึงกับปลิ้นเข้าปลิ้นออกผลุบผลับ จนเขาเกิดความเงี่ยนจนสุดที่จะเอาเธอต่อเพราะควยของเขาเกิดความแข็งโด่จนเด็กสาวครางด้วยความเสียวอย่างสุดจะทนไหว เมื่อสมชายลากหัวควยของเขาจนแทบหลุดรูหีแล้วกระแทกพรวดมิดด้าม
"อุ๊ย..ซี๊ด..พี่ เสียวจังเลยพี่จ๋า..."
สมชายจับสองขาเด็กสาวแบะอ้าจนตุดลอย เขาส่ายควยไปมาและเมื่อเขากระชากควยออกจนหลุดรูหีดังพลั๊วะ รูหีหญิงสาวกลวงจนเขาเห็นรูหีเธออ้าแดงแจ๋ และเมื่อเขามองต่ำลงไป รูตูดของเด็กสาวขมิบมิบๆ น้ำเงี่ยนไหลเยิ้มรูตูดของเด็กสาว ทำให้สมชายถึงกับอยากเย็ดรูตูดของเด็กสาว เขากดควยพรวดเข้ารูตูดของเธอ ซึ่งเยิ้มไปด้วยน้ำเงี่ยนเมือก มันมุดพรืดเข้าไปจนเกือบมิดควย เด็กสาวผวาเฮือกร้องออกมาอย่างตกใจ
"ว้าย!!!..ตายแล้ว! ตูดฉีกหมดแล้ว!! โอว์ซ์... อย่า!!! พี่เอาออก หนูเจ็บ..ทนไม่ไหว..."
สมชายรู้สึกว่ารูตูดของเธอขมิบดูดควยเขาอย่างแนบแน่น จนเขาแทบดึงควยไม่ออก เขากระเด้ากดอย่างเมามันโดยไม่ยอมฟังเสียงร้องของเด็กสาวด้วยความเจ็บปวด
"อุ๊ยน้ำออก..ออกแล้ว..อุ้ย..ซี๊ด...ซี๊ด"
สมชายกระชากควยแทบหลุดรูตูดของเด็กสาว พร้อมกับกระแทกพรวดแรงๆจนมิดด้าม ฉีดน้ำเงี่ยนเข้าสู่รูตูดเด็กสาววาบๆ
"อูยซ์ซี๊ด...โอว์มันทำไมเสียวอย่างนี้ ทั้งแสบทั้งเสียว... โอว์ซ์คับรูตูดจังพี่จ๋า อุ้ยพี่จ๋า..ซี๊ดอย่าเพิ่งชักควยออกซิพี่ อุ้ยเสียวรูตูดดีจังเลย..."
เด็กสาวถึงกับส่ายสะโพกบิดไปมา จนควยของสมชายซึ่งเริ่มอ่อนตัวพับไปมา แทบจะหลุดออกจากรูตูดของเด็กสาว เสียงเด็กสาวครางกระเส่า
"อุ้ย...พี่ ทนไม่ไหวแล้ว น้ำจะ..ออก...ออกแล้....แล้ว...น้ำออกแล้ว...โอ้ว์..."
เด็กสาวถึงกับผวาเข้ากอดสมชายไว้แน่น ปล่อยให้ควยของเขาปักคารูตูดของเธอ สมชายนอนซบอกของเด็กสาว กลิ่นเหงื่อและกลิ่นสาบสาวกระทบจมูกของเขาทำให้เกิดอารมณ์อย่างที่เขาไม่เคยเป็นมาก่อน สมชายกอดจูบซุกไซ้ซอกคอไปมาอย่างชื่นใจ เขาประกบปากเข้ากับปากของเด็กสาว ลิ้นฉกวูบดันเข้าปากเด็กสาว เธอพยายามเบี่ยงหน้าหลบหนี และเมื่อสมชายกระแซะลิ้นไล้ริมฝีปากจนกระทั่งเด็กสาวถึงกับลืมตัวเผลออ้าปาก ให้ลิ้นของสมชายควานกระทบกับลิ้นของเด็กสาว ลิ้นต่อลิ้นพันกันพัลวัล จนเด็กสาวรู้สึกว่าโลกเริ่มหมุนติ้วตัวเบาหวิวอย่างสบาย จนเด็กสาวแทบสำลักความสุขที่โถมทับเข้าหา
เด็กสาวส่ายตูดเริ่มบิดไปมาเมื่อควยของสมชายเริ่มพองตัวแข็งอยู่ในรูตูด จนสมชายเองแทบทนไม่ไหว กระเด้าควยเข้าๆออกๆในรูตูดของเธอ เขาเกร็งควยกดดันเข้าจนเด็กสาวแบะขาออกจนอ้าซ่า ปล่อยให้ควยกระแทกไปมา จนเด็กสาวแทบทนไม่ไหว
"อุ้ยพี่..ทำไมถึงมันส์อย่างนี้...อุ้ย..ซี๊ด..ซี๊ด..น้ำจะออก..ออกอีกแล้วพี่จ๋า ...อุ้ย..น้ำออก..ออกแล้ว.. โอว์ว์ซ์...."
สมชายกดควยบดรูตูดของหญิงสาวจนเขาเองแทบทนไม่ไหว เขากระตุกควยออกจากรูตูดของเด็กสาว หัวควยหลุดออกดังพลั้วะ เห็นรูตูดอ้ากลวงโบ๋ อ้าแทบหุบไม่ลง เด็กสาวปรือตามองดูควยของสมชายซึ่งกระดกหงิกๆ เด็กสาวถึงกับหลับตาอ้าปากแลบลิ้นเลียริมฝีปาก สมชายมองดูเด็กสาวที่เพิ่งน้ำเงี่ยนแตกจนเพลีย
เขามองดูริมฝีปากบางๆของเด็กสาวที่เป็นสีชมพูเรื่อๆ ทำให้เขาอยากที่จะเอาควยทะลวงเข้าปากของเธอบ้าง และเมื่อเขากระเถิบตัวขึ้นคร่อมตัวเด็กสาว เขาจับใบหน้าของเธอเงยขึ้น เด็กสาวถึงกับตกใจจะอ้าปากร้อง สมชายได้จังหวะพอดี เขากดหัวควยพรืดเข้าปากเด็กสาวพรวดเดียวเกือบมิดด้าม จนเด็กสาวถึงกับตาเหลือกเมื่อลำควยอันยาวกระทุ้งแทบสุดคอหอย
"อุ้ย..ออออ...อออกกก"
เด็กสาวพยายามที่จะส่งเสียงร้องแต่เมื่อลำควยอันใหญ่คาคับปาก และเมื่อเด็กสาวอ้าปากร้องยิ่งทำให้สมชายกระแทกกระทั้นหัวควยเข้าปากบางของเด็กสาวผุบผับ จนน้ำลายแตกฟองฟอด สมชายใช้สองมือจับผมของเด็กสาว กระแทกควยเข้าออกปากของเธออย่างเมามัน
"อุ้ย..เสียวจังเลย.. อุ๊ยซี๊ด...อุ้ยโอว์ เลียหัวควยให้พี่ทีซิน้อง โอว์...น้ำจะออก..ออกแล้ว เลียปลายหัวควยให้ที อุ้ย..อย่างนั้น...อุ้ย..โอว์ซ์..."
เด็กสาวฉกลิ้นเลียรอบหัวควย ตรงเงี่ยงหยัก จนสมชายถึงกับตัวเกร็ง น้ำเงี่ยนกระฉูดเข้าปากเด็กสาวปรี๊ดๆ
"อู๊ย...เสียวจังเลย อุ้ย...ซี๊ด...อุ๊ย..โอว์...เลียหัวควยยังงั้นน้อง โอว์...น้ำออ..ออกแล้ว...เลียดูดที่ปลายถอกให้ที อุ๊ยอย่างงั้น..อุ๊ยโอว์..."
เด็กสาวทั้งเลียทั้งฉกลิ้นเลียรอบหัวหยักตรงเงี่ยงและร่องปลายถอก จนสมชายถึงกับเกร็งควยปล่อยน้ำเงี่ยนกระฉูดเข้าปากเข้าคอเด็กสาว
"โอว์...ซี๊ด..อูย..โอว์..."
สมชายกดควยเข้าจนเกือบมิดคน ปล่อยน้ำเงี่ยนกระฉูดเข้าลำคอของเด็กสาวจนหมดลำกล้อง
กว่าสมชายจะจากเด็กสาวมาได้ก็เล่นเอาเกือบมืด เขาเดินกลับมาที่รถด้วยขาตุปัดตุเป๋ ฟ้าเหลืองอร่าม จนเขารู้สึกว่ามันช่างไกลเหลือเกินกว่าที่จะเดินมาถึงได้

บทที่ สอง

จากการที่เขาได้รับความสุขจากการที่ได้ข่มขืนเด็กสาวที่เป็นการบังเอิญ ทำให้เขารู้สึกตื่ยเต้น และอยากที่จะประสบกับการได้ข่มขืนหญิงสาวหน้าตาดีๆ และทุกครั้งที่เขาคิดถึงการที่เขาได้ข่มขืนเด็กสาวที่พงหญ้าหนาคราวนั้นทีไร เขาก็จะเกิดอารมณ์เงี่ยนง่านอย่างเต็มที่ จนบางครั้งเขาถึงกับต้องเข้าห้องน้ำจัดการชักว่าว ถอกควยเล่นจนน้ำออกเป็นประจำ และยิ่งบางครั้งเขามองเห็นหญิงสาวหน้าตาดีหุ่นอวบอัดใส่กางเกงขาสั้นหรือนุ่งกระโปรงสั้นๆ จะทำให้เขาเกิดอารมณ์หื่นอย่างรุนแรง อยากจะหาโอกาสเข้าลากไปข่มขืนเสียให้หมดทุกคนทีเดียว
สมชายพยายามคิดหาวีธีที่จะหาหญิงสาวหน้าตาดีๆมาข่มขืนเล่นเสียวให้หายเสี้ยนหายอยาก แต่หน้าที่การงานและฐานะการเงินที่ดี และศีลธรรมที่ยังพอมีอำนาจยับยั้งเขาไว้ได้ ทำให้สมชายต้องไปหาหมอนวดหรือนางทางโทรศัพท์ โดยจ่ายค่าตัวให้อย่างเต็มที่ เพียงเพื่อที่จะให้เธอเหล่านั้นยยอมแสดงบทบาทให้เขาข่มขืน แต่ก็ไม่สมใจอยากหรือสนองตัณหาของสมชายได้ เพราะว่าผู้หญิงเหล่านั้นจำใจแสดงเพื่อเงินที่เขาจ่ายให้ จึงทำให้เขาหมดอารมณ์ ด้วยมันฝังใจเขายิ่งว่ามันไม่เหมือนของจริง ที่มีรสชาตเผ็ดร้อนตื่นเต้นดุดันและมันส์กว่ากันมากนัก... ไหนความกลัวคนมาพบเจอ ไหนจะต้องรีบจัดการเอาควยยัดเข้าหีของหญิงสาวให้ได้ โดยที่ฝ่ายหญิงที่ถูกข่มขืนจะต่อสู้ขัดขืนอย่างสุดกำลังของเธอ และเมื่อยัดควยเข้ารูหีแล้ว เขาจะทำอย่างไรให้หญิงสาวเกิดความเงี่ยนขึ้นมา เพื่อให้มันเกิดอารมณ์เงี่ยนร่วมกันเต็มที่ทั้งเขาและหล่อน เขาจะได้สามารถเย็ดหีหล่อนได้อย่างเมามัน และหลายครั้งหลายหนจนทั้งเขาและหล่อนจะอ่อนเพลียจนเดินขาสั่นขาอ่อน ส่วนหญิงสาวก็จะถึงกับหีระบมไปเลย
และแล้วเหตุที่ทำให้เขากลายเป็น"ไอ้โม่ง"ชื่อกระฉ่อนที่มีคนติดตามข่าวตามหน้าหนังสือพิมพ์ ด้วยรายงานข่าวว่าเขาจัดการข่มขืนหญิงสาวทุกคนในบ้านที่เขาขึ้น ไม่ว่าจะเด็กสาวหรือหญิงสูงวัยก็ไม่วาย จะถูกจัดการข่มขืนเย็ดจนหมดทั้งบ้าน และเขาเองก็สามารถที่จะเย็ดได้ทั้งคืนนับสิบครั้งจนกระทั่งรูหีทั้งเล็กทั้งใหญ่ระบมกันไปทั่วหน้า ไม่ว่าสาวแก่แม่หม้ายหรือเด็กสาวน้อยที่นมยังเพิ่งตั้งเต้าก็ตามที ไม่มีการยกเว้นแม้จะมีประจำเดือนมาก็ตามที ไอ้โม่งไม่เคยกลัวหรือรังเกียจ บางครั้งสาวแกที่ถูกไอ้โม่งจับข่มขืนจนถึงกับสลบคาควยเลยก็มี และเมื่อมันออกอาละวาดหนักมากเข้าโดยตำรวจจับไม่ได้ไล่ไม่ทัน มันก็ยิ่งกระทำวิตถารมากขึ้นเมื่อไม่สามารถที่จะทำให้ผู้หญิงคนไหนที่ถูกข่มขืนอยู่มีอารมณ์กับมันได้ หรือตกใจจนสลบไปก่อน ก็จะยิ่งทำให้ไอ้โม่งงุ่นง่านหนักขึ้น จนมันจะพยายามหาตั้งแต่ขวดลิโพหรือขวดเป็บซี่หรือแม้กระทั่งสากกระเบือ หรือกระบอกไฟฉายมายัดแหย่รูหีแล้วปักคารูเป็นที่ระลึกก่อนจะเผ่นจากไป จนเป็นหวาดกลัวของหญิงสาวหญิงแก่ทั้งหลายเมื่อได้ยินข่าวการลงมือของไอ้โม่ง
มีบ้างที่หญิงสาวบางรายอายที่จะแจ้งความ กลัวเสื่อมเสียชื่อเสียงที่ต้องเป็นข่าวของตัวเอง และจากการได้รับฟังคำสารภาพของไอ้โม่งสมชายมา พอประมาณได้ว่าผู้หญิงที่ถูกข่มขืนนั้นมาแจ้งความซักกี่ราย สมชายนั่งนึกสักครู่ก็บอกออกมาว่า "แหม!!...ผู้หญิงที่จะยอมแจ้งความน่ะ ในสิบรายจะแจ้งความซักรายสองรายมั่ง..." ไอ้ที่เข้าแจ้งความน่ะก็เพราะกลัวผัวจะทิ้งเมื่อรู้ว่าถูกเขาจับเย็ดมาทั้งคืน
"แหม!!...ที่ตอนเอากันนะพี่ อุ้ยมันส์อย่างนั้นมันส์อย่างงี้ โธ่พี่...ถ้าผู้หญิงมันไม่ยอมให้เย็ดหีล่ะน่ะ อย่าว่าห้าหกทีเล้ยพี่! จะเย็ดซักทีกว่าจะเอาควยยัดเข้ารูหีได้เนี่ย เล่นเอาต้องอัดซะสลบถึงจะจับควยยัดรูหีได้ ไอ้ประเภทที่บอกว่า'หนูกลัว'จึงต้องยอมให้เย็ดหีล่ะก้อ อุ้ย!..อย่าให้บอกเล้ย!... ปากก็บอก 'พี่อย่า! อุ๊ยพี่ อย่าเย็ดหนูนะ!' แต่มือนี้กอดเอวไว้แน่น ส่ายตะโพกรับควยเอาผับๆๆๆ ...โถ'หนูไม่ยอม หนูไม่ยอม...' โถ..ขนาดไม่ยอมนะยังเย็ดได้นับสิบที นี่ถ้า'หนูยอม'ละก้อ ผมคงถูกแม่ดูดน้ำควยจนซีด เห็นทีต้องกลับออกมาด้วยรถพยาบาลแน่ๆ..."

เหตุการณ์ครั้งแรก ที่สมชายกลายเป็น"ไอ้โม่ง"ออกอาละวาดนั้น เกิดขึ้นในคืนวันนั้น เขาเล่าว่ามันเป็นคืนที่เขากลับบ้านหัวค่ำที่สุด คืนนั้นเขากลับเข้าบ้านเอาเพียงเพิ่งจะ ๓ ทุ่มเศษๆ เขารู้สึกเบื่อที่จะออกไปไหน นึกอยากที่จะกลับบ้านแต่หัวค่ำสักที หลังจากอาบน้ำอาบท่าเสร็จเตรียมที่จะเข้านอนแต่เนิ่นๆสักวัน เมื่อเขาปิดไฟลงนอน แต่ด้วยที่เคยชินแต่การนอนดึก ทำให้เขาไม่อาจข่มตาหลับสำเร็จ เขาจึงลุกขึ้นมาสูบบุหรี่ พลางปล่อยใจคิดนึกอะไรเรื่อยเปื่อย จนตกเข้าไปเกือบ ๔ ทุ่ม เขานั่งมองออกไปทางหน้าต่างอย่างไร้อารมณ์ จนกระทั่งบุหรี่หมดลงไปอีกมวน สมชายก็คิดจะเข้านอนอีกที...
แต่แล้วแสงไฟจากห้องฝั่งตรงข้ามก็สว่างจ้าขึ้น ซึ่งห่างจากหน้าต่างห้องนอนของเขาเพียงแค่ ๕ เมตรกว่า ซึ่งสมชายก็เคยเห็นว่าห้องที่เปิดไฟสว่างนั้นเป็นห้องนอนของผัวเมียคู่หนึ่ง ที่ผัวแก่ราวจะหกสิบ ส่วนเมียสาวอายุคราวลูกทีเดียว หน้าตาเธอจัดว่าสวยชวนมอง รูปร่างอวบอัดผิวขาว สมชายเคยคิดเล่นๆว่าเจ้าผัวแก่นั่นจะมีปัญญาที่จะเย็ดเธอเดือนละสักกี่ทีกัน... ไม่ทันที่เขาจะทันคิดอะไร พลันสายตาเขาก็เห็นร่างเจ้าของห้องสาวเดินเข้าห้องมา แต่ที่ทำให้เขาถึงตาลุกทีเดียว ก็ด้วยเมียสาวของตาแก่นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนน้อยพอดีตัวจนแทบปิดอะไรต่ออะไรไม่มิดนัก หล่อนคงเพิ่งอาบน้ำเสร็จออกมา ปมผ้าเช็ดตัวที่กลางอกปิดอกที่ล้นทะลักออกมาเกือบครึ่งค่อนเต้า ชายผ้าด้านล่างก็แทบปิดโคกหีไม่มิด
หญิงสาวแก้ปมผ้าเพื่อเอามาเช็ดซับหยดน้ำที่เกาะตามตัว เมื่อผ้าเช็ดตัวผืนกระจิ๋วหลุด สมชายถึงกับจ้องตะลึงมองโคกหีขนาดชามก๊วยเตี๋ยวเรือ ที่มีขนหมอยเปียกน้ำลู่เป็นทาง เอวคอดกิ่วรับกับเต้านมขนาดกางมือขยุ้มไม่หมดทีเดียว ถันนมงอนเชิดท้าทาย ปลายหัวนมเม็ดขนาดปลายนิ้วก้อยสีชมพูระเรื่อ แล้วเมื่อหญิงสาวเอาผ้าขึ้นเช็ดผมที่เปียก นมทั้งสองเต้าก็กระเพื่อมส่ายระริก...
ตอนนั้นประตูห้องก็เปิด ผัวแก่ของหญิงสาวเดินเข้ามาโดยนุ่งผ้าข(าว)ม้าเพียงผืนเดียว หญิงสาวหันมามองผัวแก่พร้อมกับแอ่นนมส่ายล่อ แล้วก็หัวร่อระริกเมื่อผัวแก่ของเธอไล่งับหัวนม ซึ่งหล่อนก็ส่ายนมหลบไปมา แล้วหญิงสาวก็ยกขาข้างหนึ่งเหยียบขอบเตียงเหมือนจะอวดโคกร่องหีอวบใหญ่ สมชายพลอยตะลึงลานจ้องตาค้าง แล้วหล่อนก็เอาผ้ามาเช็ดหยดน้ำจนบริเวณโคกแห้งดี ข้างผัวแก่ก็ไล่งับหัวนมดูดเล่นอย่างเมามันราวเด็กทารก จนหล่อนต้องแอ่นอกอัดนมเต้าใหญ่ใส่หน้าใส่ปากผัวแก่ ตาหรี่เยิ้มปรือ ผัวแก่ของหล่อนจับหัวนมอีกข้างบี้บีบเล่นอย่างมันเขี้ยว ขยี้เต้านมไปมาตามมือ แต่เนื้อนมก็ทะลักเล้นปลิ้นออกท่ร่องนิ้วมือ ชายแก่เร่งขยี้บี้เคล้าคลึงเล่นเต้านมเมียสาวอย่างเมามัน จนหญิงสาวห่อปากครางอู้อี้ด้วยความเงี่ยน
แล้วหล่อนก็กระตุกผ้าขะม้าที่ผัวนุ่งหลุดออก เผยให้เห็นควยเหี่ยวๆของผัวแก่ จนสมชายเองอดปลงอนิจจังไม่ได้ โธ่..ไอ้มะเขือเผาเหี่ยวแห้งเอ๋ย!! หญิงสาวหน้าเสียด้วยความผิดหวังที่ยังคงเห็นควยของผัวแก่ยังเหี่ยวเป็นมะเขือเผา หล่อนเอื้อมมือจับควยกระทอกเล่นหวังที่จะปลุกมันให้ลุกชูชันขึ้น แต่ควยผัวแก่เจ้ากรรมก็ไม่แข็งขันชูหัวชูคอขึ้นซักที ข้างผัวแก่เห็นเมียสาวกระทอกควยช่วยก็ดูจะพยายามทำใจเร่งให้ควยลุก เพื่อจะได้เย็ดหีของเมียให้สมใจ เขาเอื้อมมือมากุมโคกหีใหญ่ของเมียสาว แหย่แยงนิ้วคว้านไปมาในรูหีให้เมียสาว จนหล่อนครวญครางด้วยความเงี่ยน
"อุ้ย...ซี๊ด...อุ้ย..เสียวจังเลย อุ๊ยซี้ด..."
หญิงสาวถึงกับผลักผัวแก่ลงนอน พร้อมกับฟุบหน้าลงจูบซุกไซ้ตั้งแต่ปลายเท้าขึ้นมา จนกระทั่งท้องขา ผัวเธอถึงกับถ่างขาจับผมหล่อนจิก ตัวเกร็งเขม็งด้วยความเสียว ปลายลิ้นเมียสาวทำงานอย่างรวดเร็วฉกระริกระรัว หญิงสาวอ้าปากอกอมเม้มลูกกระโปกดูดเล่น ลิ้นฉกเลียไล้รอบลำควย และเมื่อเธอกำลำควยกระทอกเข้าๆออกๆพร้อมกับอ้าปากอมหัวควยเข้าไป ปลายลิ้นแลบเลียรอบๆเงี่ยงหยักไปมา
ดูเหมือนหญิงสาวเงี่ยนง่านจนทนไม่ไหว ลุกขึ้นนั่งคร่อม เอาโคกร่องหีถูไถลำควยของผัวหล่อนไปมาอย่างเงี่ยนเสี้ยน แต่ควยของผัวแก่ก็ยังเหี่ยวพับไปพับมา หญิงสาวพยายามจับหัวควยผัวยัดเข้ารูหี แต่ควยเจ้ากรรมยังคงอ่อนปวกเปียกอยู่เช่นเดิม หล่อนเหงื่อแตกซิกทำให้ยิ่งงุ่นง่านและยิ่งฉุนเฉียว จนหล่อนถึงกับพลิกตัวลงนอนถ่างขาอ้าซ่า นอนบิดตัวไปมา ส่วนมือข้างหนึ่งก็บีบบี้หัวนมอย่างเงี่ยนสุดๆ อีกมือก็ล้วงแยงแหย่รูหีตัวเองด้วยแรงเสี้ยนจัด ที่ผัวแก่ของหล่อนไม่สามารถจะเย็ดหีเธอได้ เพราะควยมะเชือเผาที่ปลุกยังไงก็ไม่ตื่นมาลุกชูคอได้ หญิงสาวบิดตัวไปมาพร้อมกับปากก็ร้องครวญครางหงิงๆ
"อุ๊ย..ผัวขา ดูดหีให้เมียที อุ้ย..ซี้ด..ผัวขาช่วยดูดหีให้เมียทีซิค่ะ...เมียเงี่ยนสุดๆแล้ว อุ๊ย...ซี๊ด..โอว์"
สมชายนั่งมองฉากเซ็กซ์ผัวแก่เมียสาว ที่ลงเอยหญิงสาวต้องแหย่แยงหีตัวเองแทน จนเขาเกิดอารมณ์ทนแทบไม่ไหว จนงัดเอาควยออกมากระทอกเล่นอย่างเงี่ยนง่าน ยิ่งเห็นโคกหีบิดเบี้ยวไปมาตามนิ้วมือของหญิงสาวที่กำลังเล่นหีตัวเอง จนเขาเร่งกระทอกควยตนเองน้ำเสียวพุ่งกระฉูดตัวเกร็ง แล้วก็เห็นผัวแก่ก้มหน้าดูดเลียหีของเมียสาว และฉกลิ้นเลียคว้านชอยไชแซะร่องเหลือบรูของหล่อน หญิงสาวกรีดเสียงกระเส่าบิดตัวแอ่น กระดองโคกหีล่อน
ถึงจุดทนไม่ไหวเมื่อความเงี่ยนรุมเร้า และด้วยความคิดเรื่องข่มขืนที่ฝังอยู่ในจิตใต้สำนึกของเขา แรงขับดันที่ฝังอยู่ในจิตใจมันจึงระเบิดออกมา จนสุดที่สมชายจะยับยั้งชั่งใจใดๆอีก เขานึกขึ้นได้ถึงหมวกไอ้โม่งที่เขาเคยซื้อมาเล่นๆ เขาจึงขยับลุกขึ้นผลัดเปลี่ยนชุดเป็นเสื้อผ้ารัดกุมสีดำ แล้วหยิบเอาหมวกไอ้โม่งมาสวมลงศีรษะ เขาส่องกระจกดูในเงาสลัว เขาก็คิดว่าเพียงเท่านี้ก็น่าที่จะไม่มีใครจำเขาได้ สมชายยังหยิบเอาปืนพกเหน็บเอวติดไปด้วย
เขาย่องออกจากบ้านตนเองอย่างระแวดระวัง สมชายหรือไอ้โม่งพอที่จะรู้ว่าจะสามารถเข้าบ้านฝั่งตรงข้ามได้ยังไงโดยไม่มีใครสังเกตเห็น เขาเคยสังเกตเห็นหน้าต่างด้านหลังบ้านนั้นชำรุดอยู่บานหนึ่งยังไม่ถูกซ่อมแซม สามารถที่จะเปิดเข้าบ้านไปได้ไม่ยาก เขาค่อยๆขยับเปิดบานหน้าต่างที่หมายตาไม่ให้เกิดเสียงดัง มันแง้มเปิดออกอย่างง่ายดายอย่างที่คาดไว้ เขาจึงปีนขึ้นบ้านอย่างเงียบแผ่วเบา แล้วเขายังหันกลับมาค่อยๆปิดงับหน้าต่างไว้อย่างเดิม เสร็จแล้วก็ค่อยย่องขึ้นบันไดไปชั้นบนอย่างเงียบๆ
และเมื่อเกือบถึงห้องนอน เขาก็ได้ยินเสียงครวญครางของหญิงสาวที่ดังเล็ดลอดออกมา คงเพราะความมันส์ที่เกิดจากผัวแก่ของหล่อนกระแทกควยยางเข้ารูหีเธอเล่น
"อุ๊ยซี๊ดด...ผัวจ๋า โอว์ผัวเลียเม็ดแตดให้เมียที..โอว์...อย่างนั้นน่ะ โอว์....ซี๊ด ผัวจ๋ามันส์จังเลย กระแทกเข้าไปแรงๆด้วยสิจ้ะ เมียเสียว โอว์..ซี๊ด..."
เสียงครวญครางของหญิงสาวปลุกเร้าความเงี่ยนง่านของเขาจนควยเขาลุกแข็งโด่ และเมื่อสมชายค่อยๆเปิดประตูห้องออก ภาพของหญิงสาวที่นอนแบะขาออกอ้าซ่า ปล่อยให้ผัวแก่ของหล่อนยัดควยยางกระแทกเข้าออกรูหี ดดยปากลิ้นตาแก่ก็เลียไล้ไปมารอบแคมหีไปมา บางครั้งผัวแก่เกิดมันเขี้ยวขึ้นมา ก็จะดูดเม้มปลายแตดจนหล่อนต้องแอ่นหี สองมือขยุ้มผ้าปูที่นอนแน่นจนตัวเกร็ง แลบลิ้นเลียริมฝีปากครางกระเส่า บางครั้งก็กัดฟันกรอดอย่างเสียวซ่าน
"อุ้ยซี้ด...อุ๊ยซี๊ด..โอว์.."
สองคนผัวแก่เมียสาวกำลังหาความสุขจากรูหีกันอยู่อย่างเมามัน โดยหารู้สึกตัวว่าขณะนี้ได้มีแขกที่ไม่ได้รับเชิญกำลังเฝ้ามองทั้งคู่อยู่ แล้วสมชายก็ถอดกางเกงของเขาออก ควยลุกโด่เป็นลำแข็งกระดกหงึกๆ เขาเดินเข้าไปหาผัวแก่พร้อมกับกุมปืนไว้ในมือจ่อชี้
"หยุด!!!...แล้วก็นอนเฉยๆ ถ้าไม่อยากตาย!!!..."
สองผัวเมียสะดุ้งสุดตัว หันมามองดูไอ้โม่งควยโด่อย่างตกตะลึง สมชายเอาปืนจี้ตัวผัวแล้วมัดเสียด้วยผ้าขะม้าที่ถูกถอดทิ้งไว้ หลังมัดตัวผัวแก่แล้ว เขาจับนอนลงข้างหญิงสาวที่กำลังตื่นตกใจจนลืมที่จะปิดหีของตัวเอง ที่กำลังอมควยยางคารูอยู่ หญิงสาวจ้องมองควยโด่เด่ของสมชายที่กำลังกระดกหงึกๆต่อหน้าต่อตา จนสมชายก้มลงถลกหน้ากากไอ้โม่งช่วงปากขึ้นแล้วซุกหน้าเลียรูหีของหล่อน กลิ่นคาวของน้ำเงี่ยนที่ยังชุ่มรูหี ทำให้สมชายตื่นเต้นแทบทนไม่ไหว เขากระชากดึงควยยางที่ปักคารูออก จนหญิงสาวถึงกับแอ่นโคกหีขึ้นตามอย่างรู้สึกเสียดาย
เมื่อควยยางหลุดพล็อก..จากรูที่ดึงดูดรั้งมันไว้ สมชายจ้องดูรูหีของหล่อนที่กลวงโบ๋ สองแคมหีเยิ้มไปด้วยน้ำเมือกฉ่ำทั่วปากรูและร่องแคม ปากรูหีแดงก่ำเม็ดแตดเต้นระริก สมชายโถมร่างทับร่างงามของหล่อน เขากดหัวควยของเขายัดเข้ารูหีเธอพรืดเดียวมิดด้าม ด้วยความลื่นจากน้ำเงี่ยนที่เธอหลั่งออกมาก่อนหน้านี้จนชุ่มเยิ้มไปหมด หญิงสาวสะท้านเฮือกอย่างถึงใจกับลำควยดุ้นแข็งใหญ่ของชายหนุ่ม ซึ่งมันทั้งอวบแข็งทั้งยาวเต็มตื้อยันมดลูกอยู่ยึกๆ และกำลังที่ไอ้โม่งกระแทกกระทั้นควยใส่รูของเธอแต่ละที เล่นเอาหล่อนเกร็งมือขยุ้มผ้าคลุมเตียงแน่น เล็บนิ้วทั้งสิบจิกลงที่นอนแทบจะทะลุ เพื่อที่จะยึดยันร่างไว้ หญิงสาวชันเข่าแบะขาอ้าซ่าฉีกออกอีก สะโพกส่ายรับการกระแทกเย็ดหัวควยเข้ารูหีอย่างเมามัน
ซึ่งหญิงสาวไม่เคยได้รับการทะลวงรูหีอย่างหนักหน่วงยังนี้จากผัวแก่ของเธอมาเลย มันทั้งแปลกและใหม่สำหรับหล่อน ที่กว่าจะปลุกควยของผัวแก่ให้ลุกมาเย็ดหีเธอได้แต่ละครั้งก็เล่นเอาเหงื่อแตกเหงื่อแตน ไอ้ควยมะเขือเผาของผัวก็ไม่ค่อยยอมจะแข็งขันมาทำหน้าที่ทะลวงรูหีของเธอเอาเลย ถึงจะมีบ้างที่มันจะลุกกระดกคอบ้างแต่ก็ยังนิ่มๆเหี่ยวๆไม่แข็งขันเต็มที่ จนเธอเองต้องร้องขอให้ผัวแก่หาซื้อควยยางมาใช้แทนควยจริงของผัวแก่ ไม่เช่นนั้นเธอคงไร้ความสุข จากการที่ผัวแก่หมดน้ำยาจะเอาเธอได้ ดังนั้นเมื่อหญิงสาวมาเจอเอาควยของไอ้โม่งหนุ่มที่แข็งขันแข็งแรง เย้ดหีเธอแต่ละทีถึงมดลูกสะท้าน แทบถูกหัวถอกดันมดลูกถอยร่นลึกเข้าไปในช่องท้องทีเดียว เธอจึงครวญครางเสียงกระเส่าอย่างสิ้นอาย สูดปากกัดฟันกรอดๆ
"ซี๊ด...ซี๊ด...โอว์ซี้ด..มันส์จังเลย โอว์...ซี๊ด...น้ำจะออก..ออก...ออ..ออก..อุ้ย..น้ำออกกก...ออกแล้วพี่จ๋า"
หญิงสาวตวัดขารัดรึงเอวไอ้โม่งหนุ่มไว้แน่น สองมือกอดรัดเบียดเต้านมอัดกับอกเขาถูไถส่ายบดไปมา สมชายจึงทำควยพองกระดุกกระดิกอยู่ในรูหี จนหญิงสาวบิดตูดส่ายกระดองหีอัดแน่นกับหนอกควยของไอ้โม่งอย่างดุดัน
"อุ๊ยซี๊ด...ซี๊ด...รูหีของเธอ มันส์จริงๆ ทั้งดูดทั้งขมิบตอดดูดควยดีจังเลย อู๊ย...เสียวจนน้ำจะแตกเลย...แตก...แตก....แตกแล้ว...โอว์ซ์"
สมชายในคราบไอ้โม่งกระแทกหัวควยเข้ารูหีหญิงสาวดังป้าบๆๆถี่ยิบ ฉีดน้ำควยเข้ารูหีจนหญิงสาวรู้สึกร้อนวาบๆ เมื่อถูกน้ำเงี่ยนกระฉูดรดมดลูกเป็นระลอก หญิงสาวขมิบหีตอดรัดควยเขาเป็นจังหวะ จนสมชายนิ่วหน้ากัดฟันกรอดอย่างสุดเสียวซ่าน เขากดควยเข้าลึกสุดแล้วแช่ไว้ในรูหีหญิงสาวอย่างเสียดายที่ตนน้ำแตกเสียก่อน เขายังอยากทะลวงรูหีเธอให้สมอยากกว่านี้
สมชายกำสองมือบีบบี้นมหล่อนอย่างมันเขี้ยว หัวนมเธอลุกชี้ชันแข็งเป็นไต จนสมชายอดไม่ไก้ที่จะก้มลงซุกไซ้ยอดอกและดูดเม้มหัวนมไปมาอย่างเมามัน เมื่อลิ้นไอ้โม่งจัดการเลียรอบๆฐานหัวนมแล้วตวัดวนรอบไปมาที่ปลายเม็ดหัวนมทำเอาเธอสูดปากซี๊ดๆแอ่นอกส่ายตะโพกไหวๆขึ้นๆลงๆ ควยของสมชายที่อ่อนตัวลงกลับแข็งขันขึ้นมาอีก เริ่มชักเข้าชักออกถูไถเม็ดแตดที่ชูยอดเม็ดแข็งชันชี้อยู่ จนหญิงสาวครางหงิงซี๊ดซ้าดราวกับกินเอาพริกขี้หนูเข้าไปก็ไม่ปานทีเดียว...
---------------------------------------------------------
ไอ้โม่งสมชายหลังจากที่เย็ดหีหญิงสาวไปรอบแล้วทำให้เขามีความสุขอย่างประหลาด แม้น้ำจะออกไปแล้วแต่ควยของเขาแทนที่จะอ่อนตัวลงมันกลับคึกคักมีชีวิตชีวา จนเขาเองยังแปลกใจ หรือมันเป็นเพราะว่าเขานึกถึงเมื่อตอนที่เขาได้ข่มขืนเด็กสาวคนแรก มันก็เป็นเช่นนี้เหมือนกัน เพราะการที่เขาข่มขืนผู้หญิงแล้วผู้หญิงก็มีอารมณ์ด้วยที่จะให้เขาเย็ดหี มันไม่ใช่เกิดจากความรักหรือความสนุกในการที่ควยเข้าไปทะลวงหีของเธอ แต่มันคืออารมณ์ของสัตว์โลกในฤดูผสมพันธุ์ที่ความกำหนัดของอารมณ์แห่งการผสมพันธุ์ของสัตว์ ฉะนั้นการเย็ดหีจึงออกรสชาติที่ผิดแผกไปจากการเย็ดหีทั่วไปอย่างธรรมดา เพราะต่างคนก็ไม่รู้จักกันและไม่เคยพบหน้ากันมาก่อน มีแต่ควยกับหีเท่านั้นที่มันทำหน้าที่ของมันตามที่ธรรมชาติเรียกร้องแสวงหา มันมีทั้งความเร้าใจและตื่นเต้น เพราะว่าเมื่อหญิงสาวมีอารมณ์ที่จะให้เขาเย็ดหีเธอเมื่อไหร่ หญิงสาวจะแอ่นหีรับการทะลวงของควยที่บุกเข้ารูหีของเธออย่างสุดฤทธิ์ แต่ก่อนที่ผู้หญิงจะยอมให้เขาเอาควยยัดเข้ารูหีของเธอได้ มันก็ไม่ใช่ง่ายๆเช่นกัน เพราะเธอจะพยายามต่อสู้ปกป้องความสาวของตัวเอง จนจากการต่อสู้ดิ้นรนที่รุนแรงแล้วถูกแทนที่ด้วยความเงี่ยนง่าน หญิงสาวจะยินยอมให้ควยแหย่แยงเข้าไปในรูหีเธอแล้วล่ะก้อ ทีนี้ต่อให้เอาช้างมาฉุดก็ไม่ยอมที่จะให้เอาควยออกจากรูหีเด็ดขาด
--------------------------------------------------------------
เสียงร้องเรียกที่ปลุกภวังค์ของเขาให้ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ไม่ใช่เสียงของหญิงสาว แต่กลับเป็นเสียงของผัวแก่ของหญิงสาวเอง
"ไอ้หนุ่มเอ้ย..เอ็งแก้มัดให้ข้าทีซิ เอ็งอยากเย็ดหีเมียข้าๆไม่ว่า แต่ตอนนี้ขอให้ข้าได้เย็ดหีเมียข้าบ้างเถอะ ควยข้าแข็งจะแย่แล้ว นึกว่าเห็นใจคนแก่ทีนะ ควยข้ามันโอกาสแข็งยากเหลือเกิน นี่ร่วมเดือนแล้วที่มันไม่ยอมแข็ง เอ็งช่วยเย็ดเมียข้าให้ดู อูย...มันตื่นเต้นจนควยข้าลุกโด่เชียว ตอนนี้ขอข้าได้เย็ดหีเมียบ้างน้า..."
สมชายหรือไอ้โม่งหันไปมองตามเสียง ก็เห็นควยของผัวแก่นั่นลุกแข็งโด่หัวถอกดำมะเมื่อม ส่ายหัวงึกๆ เชาจึงแก้มัดออกให้ ทันทีที่ผ้าขะม้าที่ใช้มัดหลุด ผัวแก่ของหญิงสาวก็ผวาเข้าที่หว่างขาของเมียสาว เร่งกดหัวควยเข้ารูหีพรืดดดๆ กระเด้าตูดถี่ยิบจนเมียสาวครางอู้ด้วยความมันส์ที่ผัวเธอสามารถจะเย็ดได้สักที เพราะทุกทีอย่างเก่งเธอก็ดดนแค่เจ้าควยยางที่ผัวแก่ช่วยกระทุ้งรูหีให้เธอเท่านั้น มันย่อมไม่เหมือนควยจริงๆของผัวที่กำลังทะลวงรูอยู่ แต่ละครั้งมันช่างหนักหน่วงและหนักแน่นสะท้านเสทือนไปถึงมดลูกเธอทีเดียว และยิ่งวันนี้มันช่างสมอยากของหล่อนทีเดียว ด้วยมีควยทะลวงรูหีชนิดผลัดกันเอาทีเดียว หล่อนครางกระเส่าเต็มอารมณ์ เมื่อควยผัวแก่ทะลวงพลั่กๆเข้ารูหีอย่างสุดเมามันส์
"อุ๊ยยยซี๊ดดด...ซี๊ด...ผัวจ๋าน้ำจะออก..จะออ...ออกแล้ว ผัวกระแทกควยสุดๆแรงๆยังงั้นเลยผัวจ๋า อุ๊ยซี๊ด...น้ำออกแล้ว อุ๊ยยยว้ายยย ซี๊ด...ซี๊ด...ซี๊ด..."
หญิงสาวแอ่นกระดองหีบดแนบกับโคนควยชองผัวเธอแน่น ไอ้โม่งสมชายเองก็เฝ้าดูจนเขาเองก้เหลือจะทนต่อไปแล้ว
"พี่ผมเงี่ยนแย่แล้ว ให้ผมเย็ดด้วยคนสิ..."
แล้วไอ้โม่งก็ผลักร่างผัวแก่ล้มลงนอนข้างๆควยยังแข็งโด่เยิ้มมันด้วยน้ำรักของเมีย สายตาของผัวแก่ละห้อยมองอย่างเสียดายที่ถูกไอ้โม่งชิงผลักตัวเองออกจากร่องรูหีเมียสาวทั้งๆที่ยังน้ำเงี่ยนไม่แตก
"พี่นอนเฉยๆ เดี๋ยวผมจะช่วยให้พี่สนุกเอง รับรองมันส์กว่าเยอะ.."
ไอ้โม่งหันไปสั่งหญิงสาว
"เนี่ยเธอขึ้นไปนอนขี่ควยผัวสิ ผัวเธอจะได้ไม่เหนื่อยแรง.."
เมียสาวรีบลุกขึ้นไปนั่งยองๆ แล้วค่อยจับหัวควยผัวแก่ให้ตรงรูหีแล้วยัดเข้าปากรูมิดคอหยัก หญิงสาวก็เร่งกดตูดลงให้ควยหัวมุดเข้าไป หายวาบลึกเข้าไปในรูหีจนหมดมิดด้าม
"อู๊ย..ซี๊ดดดด...เสียวจังเล้ยท่านี้...ทำไมมันเสียวขนาดนี้ อุ๊ย...ควยมันยันมดลูกเลย..อุ้ยซี๊ด.."
หญิงสาวเอาสองมือท้าวที่นอน ร่อนส่ายสะโพกสะบัดบด ยกตัวกระเด้าหีกับลำควยผัวอย่างสนุกมันส์ เธอโหย่งตูดขึ้นๆลงๆ ไอ้โม่งสมชายมองเห็นรูหีของหล่อนมันขมิบรัดหัวควยดำของผัวผลุบเข้าออก รูตูดขมิบมุบมิบตามจังหวะที่เธอกระแทกโคกหีของเธอลงกับลำควยผัวแก่ สมชายจ้องมองรูตูดแดงระเรื่อมีน้ำเงี่ยนที่ย้อยไหลมากลบปากรูตูดจนแฉะเยิ้มมันยามกระทบกับแสงไฟนีออน เขาสุดทนต่อไป ที่เขาให้เธอขึ้นคร่อมเย็ดหัวควยผัวเธอเองในท่านี้ เพราะเขาอยากจะเย็ดรูตูดเธอนั่นเอง
สมชายจับควยเขาจ่อกดเข้ากับรูตูดของหญิงสาว สองมือรั้งสะโพกไว้แล้วกดหัวควยจมหายไปมิดคอหยัก สองมือขยับไปจับนมสองเต้าของเธอบีบบี้อย่างดุดันเมามัน หัวควยรุกพรวดหายเข้าไปในรูตูดจนเกือบมิดด้าม จนรูตูดของหญิงสาวบวมเป่ง หญิงสาวถึงกับสะดุ้งสุดตัว!!! หล่อนพยายามที่จะบีบดันควยเขาให้หลุดออกจากรูตูด หญิงสาวทั้งเสียทั้งตึงเจ็บแปล๊บ จนต้องร้องอุธรณ์ว่า
"โอ้ย...ว้าย!!! ตายแล้ว!คุณพี่โม่งขาาา อูย..ซี้ด..ตูดฉีกหมดแล้ว...โอว์ไม่เอา...เอาออก...ออกวุ้ย...มันคับตึงแสบไปหมดเล้ย..ทั้งรูตูดทั้งรูหี โอว์เสียวจังเลย..ซี๊ด..."
หญิงสาวถึงกับขยับบิดส่ายตะโพกไหวๆไปมา หวังให้ควยที่รุกล้ำรูตูดหลุดออก แต่ยิ่งหล่อนดิ้นส่าย ลำควยทั้งสองดุ้นมันก็ทะลวงสวนกันไปมา อีกดุ้นมุดเข้าส่วนอีกควยมันเบียดแทงเข้ารูตูด เสียงควยสองดุ้นเหมือนเสียดสีกันในช่องท้องน้อยที่มีเพียงผนังช่องคลอดและผนังลำไส้ใหญ่ตอนปลายกางกั้นสองควยที่ถูไถกัน ดังคล้ายเสียงอื้ด...อืด... หญิงสาวสูดปากซี๊ดซ้าดอย่างเสียวสุดอย่างไม่เคยพบเจอมาก่อนในชีวิต จนสุดที่เธอจะอั้นไหว น้ำเงี่ยนแตกราดรดหัวควยของผัวแก่เป็นครั้งที่สอง
"อุ๊ยซี๊ด...น้ำออก...ออก..ออกแล้ว โอว์เสียวจังเลย อุ๊ย..ซี๊ด...ซี๊ด...โอว์..."
หญิงสาวผวากอดตัวผัวแน่น ขมิบหีตอดรัดควยผัวเธอจนผัวแก่ชักไปไม่รอด
"อุ๊ย...ซี๊ด...น้ำผัวจะออก..ออก..ออกแล้ว..."
ผัวแก่ก็ผวาร่างขึ้นเสยควยสวนขึ้นอย่างสุดที่จะทนความเงี่ยนไว้ได้ไหว
"โอย...ผมก็ทนไม่ไหวแล้ว..เหมือนกัน น้ำออก..ออกแล้ว อุ๊ยซี๊ด.."
สมชายหรือไอ้โม่งก็ซอยกระแทกควยในรูตูดของหญิงสาวอย่างสุดแรง เมื่อเขากระแทกควยลงฝ่ายผัวแก่ก็กระเด้าสวนควยขึ้นเหมือนรับกระแทกกลับ เสียงสองควยสวนเข้าออกรูหีและรูตูดดังผลุบผลับๆๆๆ
"อุ้ย..ซี๊ด..น้ำผัวจะออก...จะออก...ออกแล้ว..โอยน้ำออก...ออกแล้ว.."
ผัวแก่ผวาร่างเกร็งฉีดน้ำเชื้อกระฉูดเข้ามดลูกเมียสาวจนร่างกระตุกเฮือกๆตามแรงกระฉูดร้อนๆของน้ำเชื้ออุ่นๆที่ฉีดรดปากมดลูกเป็นระยะ
สมชายเองก็กระเด้าควยถี่ยิบเข้ารูตูด ส่งเสียงร้องกระเส่าด้วยความเสียวหัวควยของเขา
"อุ๊ยซี๊ดดด...น้ำออก...ออกแล้ว..."
แล้วเขาก็กระแทกส่งควยพรวดปักเข้ารูตูดให้ลึกสุด จนมิดโคนควยของเขา หญิงสาวรู้สึกเสียววาบเมื่อหัวควยของไอ้โม่งฉีดน้ำเงี่ยนปรี๊ดๆเข้าใส่ผนังรูตูด ร้อนวาบๆเป็นระยะ โดยที่หล่อนเพิ่งจะเคยโดนเย็ดรูตูดเป็นครั้งแรก จึงรู้สึกว่ามันช่างมีความเสียวซาบซ่านแปลกใหม่เป็นที่สุด จนเธออยากจะให้ผัวแก่ของเธอได้ลองเย็ดรูตูดดูบ้าง...
หลังจากที่ทั้งสามคน สองผัวเมียและหนึ่งไอ้โม่งคนนอก หายจากอาการอ่อนเพลีย แล้วทั้งสามก็ช่วยกันผลัดกันเย็ดผลัดกันดูดหีดูดควยกัน จนกระทั่งเกือบสว่างคาตาทีเดียว ไอ้โม่งสมชายเล่าว่าคืนนั้นมันช่างมหามันส์เป็นที่สุด เพราะว่าเขาเข้าไปเย็ดหีเมียสาวให้ผัวแก่ ที่ปกติควยเหี่ยวเป็นมะเขือเผา ทั้งที่เมียสาวก็ช่วยปลุกช่วยปล้ำก็ไม่ค่อยจะลุกมาชูคอแข็งขันพอที่จะเอากับเมียได้ แต่ครั้นคืนที่เขาแทรกเข้าไปเย็ดเมียสาวต่อหน้าผัวแก่ แล้วทำให้ผัวแก่สามารถกลับมาคึกควยลุกแข็ง จากการที่เห็นเมียสาวนอนดิ้นครวญครางเมื่อถูกกระทุ้งรูหอย จนต้องร้องขอให้เขาปีนบ้านขึ้นมาเมื่อไหร่ก็ได้ถ้าต้องการเย็ดหีเมียสาว เพียงแต่ต้องให้ตัวผัวแก่อยู่ด้วย จะได้ร่วมเย็ดเมียสาวด้วย
สมชายยังเล่าอีกว่า คืนนั้นเขาเองก็ไม่รู้ว่าได้เย็ดหญิงสาวไปกี่ครั้งกันแน่ เพราะแม้กระทั่งผัวแก่ยังตะบันยัดควยเข้ารูหีเมียสาวของตัวเองเกือบ ๕-๖ ครั้ง ทั้งผัวและตัวเขาจัดการผลัดกันเย็ดทั้งรูหีทั้งรูตูดของหญิงสาว จนหล่อนเพลียบพับหลับฟุบคาควยของสมชาย โดยปากยังอมหัวควยของผัวแก่อยู่
ไอ้โม่งสมชายสารภาพว่าหลังจากวันนั้นเขาก็ยังวนเวียนเข้าไปช่วยผัวของเธอเย็ดหีอีกหลายครั้ง จนเขาชักเริ่มเบื่อที่จะเย็ดหล่อนแล้ว เขาจึงออกล่าเหยื่อใหม่ เขาแทบลืมสองผัวแก่เมียสาวใกล้บ้านเขาเอง ที่ช่วยผลักดันชีวิตของเขาพลิกผันทางชีวิตตามอำนาจความเงี่ยนครอบงำ จนกลายมาเป็น"ไอ้โม่งบ้ากาม"

บทที่ สาม

หลังจากวันนั้นเป็นต้นมาที่เขาเข้าไปข่มขืนหญิงสาวซึ่งอยู่บ้านฝั่งตรงข้ามบ้านตนเองแท้ๆ ทั้งผัวแก่ทั้งเมียสาวที่เจอหน้าเขาก็ยังคงทักทายกันเป็นปกติ โดยที่ไม่สงสัยในตัวของเขาเลย ว่าไอ้หมอนี่เองแหละที่ปีนบ้านเข้าไปจับเมียสาวข่มขืนต่อหน้าต่อตาผัวแก่ของเธอ เขาเองยังติดใจและยังปีนหน้าต่างชำรุดบานนั้นเข้าไปเย็ดหญิงสาวอีก โดยทั้งสองผัวเมียไม่ยอมซ่อมแซมกลับจงใจปล่อยปละทิ้งไว้อย่างนั้น เพื่อให้"ไอ้โม่ง"สามารถเข้าออกอย่างสะดวก แล้วเมื่อเขาเข้าไปแล้วสมชายก็รู้สึกได้ว่าผัวแก่จะดีใจออกนอกหน้าที่เห็นเขามาแล้ว มันมักจะจบลงด้วยน้ำเงี่ยนที่ฉ่ำรูหีของเมียสาว ซึ่งหญิงสาวเองก็ต้องนอนพังพาบระบมรูหีรูตูดจนออกไปทำงานไม่ได้ทีเดียว และก่อนที่สมชายจะจากออกมา ผัวแก่ของหญิงสาวก็มักจะมาขอร้องให้เขานัดหมายวันที่จะมาเย็ดเมียสาวให้เขาดูเพื่อที่ได้เกิดอารมณ์ตื่นเต้นจนควยที่เหี่ยวจะได้แข็งขันมาเย็ดหีเมียได้สักที นี่ถ้าชายแก่รู้ว่าไอ้โม่งอยู่แค่ตรงข้ามหน้าบ้านตัวเองแล้วคงไม่ต้องเฝ้ารอคอยหรือพยายามร้องขอนัดหมายเป็นแน่
ต่อมาสมชายก็ยิ่งมีความคิดวิตถารมากยิ่งขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อหนังสือพิมพ์ลงข่าวไอ้โม่งเป็นครั้งแรก ยิ่งทำให้เขายิ่งเกิดอารมณ์หื่นมากขึ้นไปอีกหลังได้อ่านเนื้อข่าวที่เขียนเกี่ยวกับเขาจากข่าวหน้าหนึ่งเกือบประจำ สมชายบอกว่าสิ่งที่หนังสือพิมพ์ลงข่าวเกี่ยวกับไอ้โม่งหรือตัวเขานั้น ไม่ได้เป็นจริงสักนิดเลย ไอ้ที่เขาทำกับเหยื่อทุกรายที่ลงข่าวนะ...โอ้ย! มันยิ่งกว่านั้นเยอะ ทำไมนะ!!??...ผู้หญิงถึงไม่กล้าเล่ารายละเอียดที่แท้จริง อย่างที่โดนเขาข่มขืนเย็ดสักกะรายเลยทีเดียว??? ทั้งที่เขาเย็ดหมดรูหีรูตูดแถมด้วยเย็ดปากอีกด้วย ไอ้ตอนที่โดนเขาเย็ดหีอยู่น่ะพวกเธอทั้งร่อนทั้งรับ ครางหงิงๆๆ ก่อนที่เขาจะจากออกมาน่ะควยของเขาเหี่ยวห้อยจนพวกหล่อนดูดปลุกไม่ขันแล้ว แต่พวกหล่อนก็ยังอยากยังร้องขอให้เย็ดอีกเย็ดอีก...'พี่จ๋า เย็ดหนูอีกที อุ้ย...น้องยังเสียว'...
จนบางครั้งด้วยความสงสารเขายังอุตส่าห์เอาขวดเป๊บซี่ยัดรูหีให้หล่อน ไอ้ตอนที่เขายัดเข้าไปให้น่ะ ครางเสียงสั่นเชียว ให้เขาจัดการเอาขวดเป๊บซี่เย็ดแยงรูหีหล่อนแทนควย จนหล่อนหลับพับรูคาขวด ซึ่งเขาก็จะปล่อยไว้อย่างนั้น เผื่อว่าหล่อนจะได้ใช้แยงรูหีต่ออีกหลังจากตื่นขึ้นมาแล้วเงี่ยนอีก แต่ทว่า หนอยแหน่ะ...พอผัวมาเจอ..หล่อนก็ทำเป็นร้องโวยว่าถูกไอ้โม่งขืนใจแยงขวด ทั้งที่หล่อนก็สู้ขัดขืนสุดกำลังแล้ว จนถูกโมโหทุบท้องจุกสลบเลยถูกยัดขวดใส่รูหีอย่างนี้ คงแก้แค้นที่ขัดขืนสู้สุดฤทธิ์กับไอ้โม่งมัน "ตายแล้ว!!! หีหลวมหมดเลยผัวจ๋า ต้องแจ้งตำรวจลากคอมันมาลงโทษนะผัวจ๋า"... สมชายว่าพออ่านข่าวเจอแล้วเขาถึงกับหัวเราะก๊ากๆๆทีเดียว
ไอ้โม่งสมชายเล่าถึงการออกล่าเหยื่อแต่ละครั้งให้ฟังอย่างไม่ปิดบังเลยทีเดียว เมื่อผู้(เขียน)สัมภาษณ์บอกเขาว่าจะเอาเรื่องมาลงให้หนุ่มๆทั้งหลายอ่านกัน เพราะเรื่องที่ติดตามอ่านกันตามหน้าหนังสือพิมพ์น่ะ มันไม่จุใจเท่ากับที่จะมาจากปากของ"ไอ้โม่ง"บรรยายโดยตรง ถึงความมันส์ในการมีประสบการณ์ในการเป็นผู้ข่มขืนเย็ดหีหล่อนเหล่านั้นมาเอง ยิ่งเมื่อผู้เขียนถามถึงวิธีที่จะให้ผู้หญิงที่ถูกข่มขืนมีอารมณ์ให้เขาเย็ดนะทำอย่างไรบ้าง? มีวิธีอะไรบ้าง? ไอ้โม่งสมชายถึงกับหัวเราะร่วนชอบใจ ที่จะได้แสดงความสามารถให้หนุ่มๆได้อ่านกันให้จุใจ... สมชายถามว่า"...จะเอาทั้งหมดที่ข่มขืนมาเลยหรือพี่? ถ้าเอาทั้งหมดพวกพี่คงต้องนอนในคุกกับผมสักครึ่งปีถึงจะเล่าให้ฟังได้หมด..." เล่นเอาผู้เขียนถึงกับสะดุ้งโหยงทีเดียว!!!
ขนาดเขียนต้นฉบับนะยังต้องระแวดระวังจนตัวลีบ ต้องเข้าส้วมไปตั้งโต๊ะเขียนกันในห้องส้วมห้องน้ำกันเพราะมันสะดวกดี เขียนนิยายโป๊จะนุ่งผ้าเขียนมันก็ไม่ใช่หนังสือโป๊สิว่ะ แฮะๆๆๆ มันต้องแก้ผ้าเขียนซิถึงจะถูก แหม..ยิ่งถ้าห้องส้วมห้องน้ำติดกับของหอพักนักเรียนสาวๆด้วย.. ชักเกิดอารมณ์ที่จะเป็น"ไอ้โม่ง"ขึ้นมาซะแล้วมั๊ยล่ะ เขียนไปเขียนมาเสียงพวกเด็กผู้หญิงเข้ามาใช้ห้องน้ำทีไร เป็นต้องหยุดเขียน ก็จะให้เขียนยังไงไหว ผู้หญิงมาเข้าใช้ห้องน้ำมันก็ต้องแก้ผ้าอาบน้ำสิ ยิ่งสาวๆสวยๆน่ะ ยิ่งพวกเด็กนักเรียนหญิงที่นมเพิ่งขึ้นตุ่ยๆทั้งนั้น อุ้ย!!! อย่าให้พูดเล้ย ยิ่งไอ้โม่งสอนวิธีเจาะรูฝาห้องให้แล้ว โอ้ย!!! ใสเป็นบ้า ยังกะไปนั่งดูหีน้องกันซึ่งหน้าทีเดียว เอ๋..ก็มันคั่นแค่ฝาห้องน้ำเท่านั้นนี่หว่า อู๊ย!!! ตาแทบจะเป็นกุ้งยิงเอาทีเดียว จะไม่ให้แอบดูยังไงไหว...ก็เด็กๆพวกนี้เนี่ยอะไรไม่รู้ เป็นเด็กเป็นเล็กหัดไว้นมซะเบ้อเร่อทีเดียว ยิ่งโคกหีของเด็กสาวๆพวกนี้แล้วยิ่งแล้วไปกันใหญ่ ตัวนิดตัวน้อยหัดไว้หมอยซะเป็นกระจุกเป็นหย่อมๆ แถมโหนกแคมด้วยแล้วอวบอูมอย่าให้บอกเลย กางฝ่ามือแทบปิดไม่มิดเอา แถมเวลาเด็กๆพวกนี้อาบน้ำน่ะ ช่างขี้สงกะสัยกันเสียจัง
อุ๊ย!!...ขนลุก..เอ๊ยไม่ใช่..ควยลุกโด่เลย!!!
ไหนๆพูดถึงแล้วก็จะบรรยายให้มันละเอียดไปเลย เป็นไง? สำหรับคนที่ไม่เคยแอบดูผู้หญิงอาบน้ำนะจ้ะ จะได้หูตาสว่างซะทีว่ามันถึงใจขนาดไหน นี่ขนาดเด็กที่ยังไม่เคยถูกควยเย็ดหียังอย่างงี้ แล้วยิ่งเป็นหญิงสาวที่เคยถูกควยทิ่มแล้วจะขนาดไหนกัน... ไอ้ที่หนังสือนี้ต้องออกวางขายช้าน่ะ อย่าไปโทษโรงพิมพ์เค้าเลย ต้องโทษผู้เขียนนี่แหล่ะ เสียเวลาแอบดูพวกเด็กสาวๆอาบน้ำน่ะ อุ๊ย!!! กว่าคนนี้จะอาบเสร็จ คนนั้นต่อ เข้ามาต่อกันอีกวะ แล้วเมื่อไหร่มันจะหมดซักทีวะ เล่นเอาผู้เขียนต้องชักว่าวจนน้ำแตกไม่รู้กี่ที กว่าควยจะเหี่ยวมานั่งปั่นเรื่องส่งโรงพิมพ์ได้ เฮ้ย...เวลาเขียนนี่มือไม้มันสั่นไปหมด ไม่ใช่ตื่นเต้นหรอกนะ แต่เพราะ(ควย)มันเหี่ยวแห้งเพลียห่อหมดแล้ว
"เฮ้...มันเขียนไปถึงไหนแล้ววะ นอกเรื่องซะแล้วนะ" ก็จะไม่ให้นอกเรื่องยังไงไหว เพราะไอ้โม่งทีเดียวที่สอนให้เจาะรูห้องน้ำ... ไอ้โม่งมันสอนว่าเวลาจะเจาะรูนะต้องเป็นรอยต่อของไม้กระดาน แล้วตอนเจาะอย่าเจาะสูงให้เจาะระดับคอลงมา แล้วให้รูที่เจาะได้นั้นตรงด้านที่ส่องดูเล็กแต่ข้างในใหญ่ และรูนั้นคนที่แอบดูอยู่สูงมองลงมาทางด้านต่ำ เวลาที่แอบดูจะได้มองเห็นชัดเจนตั้งแต่อกลงมาถึงโคกหี อุ้ย...ดูแบบนี้น่ะไม่เห็นหน้าก็ไม่เป็นไร ขอให้เห็นหีกะนมเป็นพอ คนแอบส่องมองเห็นสบายส่วนคนที่ถูกแอบดูกว่าจะรู้ว่ามีคนแอบมอง ก็ต้องก้มหน้ามาดูที่รูยังอาจไม่เห็นตาคนแอบส่องเลย ถ้าเสือกแอบดูไม่ดีถูกด่า ไม่รู้ด้วยนะ ผู้เขียนเองถูกด่ามาสะจนชินแล้ว ยังไม่คิดเลิกแอบดูเลย...
จะให้เลิกอย่างไรได้ล่ะ ก็เวลาที่แม่พวกสาวๆอาบน้ำน่ะ อะไรๆเธอก็ปลิ้นออกมาล้างกันจนเอี่ยม อุ้ย..ยิ่งเด็กสาวๆบางคนที่หมอยขึ้นใหม่ๆ แม่เล่นถอนหมอยทีละเส้น เดี๋ยวลูบหมอยเดี๋ยวปลิ้นแคมหีออกมาดู อุ๊ย..มีบางคนกลัวว่าหีจะไม่สะอาดแม่เล่นเอาสายยางเสียบต่อก๊อกน้ำปะปาแล้วเปิดน้ำฉีดเข้าไปในรูหี อุ้ย...เสียว เวลาที่ฉีดน้ำเข้าไปน่ะปลายสายยางท่อน้ำยังส่ายฉีดจนแรงน้ำดันแคมหีปลิ้นไปมา เม็ดแตดนี้สั่นระริกลุกเด่เชียว เอ๋..มองเม็ดแตดแม่หนูซะเพลิน ไม่ทันรู้ว่าเจ้าปลายท่อสายยางมันมุดหายเข้าไปตอนไหน เห็นแต่น้ำที่แตกทะลักออกมาจากรูหีดังพลั่กๆ แคมหีสะบัดพริ้วไปตามแรงน้ำ อ้อ...อย่างนี้เองค่าน้ำปะปาถึงได้สูงนัก อุ้ย...กว่าน้ำจนหล่อนสบายรูหี น้ำคงหมดไปราวโอ่งทีเดียว..อู้ย เดี๋ยวผู้อ่านอดใจรอประเดี๋ยวนะ นึกบทไม่ถูก ขอเล่นบทชักว่าวสักเดี๋ยว อุ้ย...ซี๊ด...น้ำ..ออก..แล้ว...อุ้ยซี้ด...น้ำแตกแล้ว โอย...น้ำออกแล้วอุ๊ย...!!!

"เอ๋...บทนี้ไอ้คนเขียนหลุดเข้าไปเล่นด้วยหรือวะเนี่ย บะ...ชักมันส์ เวลาที่เขาถ่ายนางแบบ เขาเย็ดกันต้องขอเล่นด้วยคนซะแล้ว... บก.!!! "

บทที่ สี่

ไอ้โม่งสมชายเล่าเรื่องของเขาต่อไปอีกว่า ระยะหลังๆนี้เขาเป็นคนที่มีอารมณ์หื่นรุนแรงมาก เมื่อเขามีอารมณ์ขึ้นไม่ว่าสถานที่นั้นจะเป็นในโรงภาพยนตร์หรือตามบาร์ไนท์คลับที่ไฟสลัวๆ เขาก็เคยลงมือเย็ดหีหญิงสาวมาแล้วทั้งนั้น....
ในโรงภาพยนตร์ วันนั้นเป็นวันธรรมดาที่ไม่ใช่วันหยุด แต่ด้วยความเซ็งสมชายจึงแวบไปดูหนัง ดูเหมือนจะเป็นหนังเรื่อง "รักสามรสของดอนฮวน" ในรอบเที่ยง พอดีที่เป็นวันที่ฝนตกหนักคนดูจึงโหลงเหลง สมชายเลือกที่นั่งในสุดเกือบสุดแถวหลัง ยังไม่ทันที่หนังจะเริ่มฉายก็มีหญิงสาวหน้าตาดีเดินมานั่งลงไม่ไกลจากที่เขานั่ง ทีแรกสมชายก็ไม่ได้สนใจหล่อนมากนัก เมื่อหนังฉายไปได้สักครู่ แฟนฟนังสือเราคงเคยดูหนังเรื่องนี้มาแล้ว ว่ามันเป็นหนังโป๊โจ๊ะพรึมพรึมขนาดไหน แล้วถ้าลงเป็นผู้หญิงที่มานั่งดูอยู่คนเดียวด้วยแล้วล่ะก้อ อย่าให้บอกเลย..น้ำเงี่ยนขมิบแฉะเต็มรูหีทีเดียว ถ้าท่านไม่เชื่อ ลองสังเกตดูเป้ากางเกงนี้เปียกทีเดียว ขนาดผู้ชายบางคนเองบางคนน้ำเงี่ยนนี้แตกเล็ดเป้ากางเกงเป็นแถวๆ
เมื่อหนังฉายไปถึงฉากที่พระเอกดอนฮวนกำลังซุกไซ้ร่างเปลือยของดาราสาว แลบลิ้นโลมเลียไล้อกผู้หญิงไปมา เสียงดาราสาวครวญครางกระเส่าด้วยความมันส์... "อุ๊ย..ซี๊ด..ซี๊ด..." สมชายทีแรกก็คิดว่าเป็นเสียงที่มาจากเครื่องเสียงเซอร์ราวนด์ของโรง แต่เอ๊ะทำไมเสียงมันดังอยู่ใกล้ๆเหลือเกินและไม่ค่อยคล้ายเสียงจากเครื่องเสียงนัก จนเขาอดเหลียวไปมองทางหญิงสาวที่นั่งห่างไปไม่ไกลนัก สมชายก็ต้องตะลึง...ท่ามกลางแสงของไฟจากเครื่องฉายที่สว่างสลับสลัวตามฉากของหนังนั้น สมชายมองเห็นหญิงสาวหน้าตาดีนั้นตอนนี้กำลังถ่างขาอ้าซ่า ขายกมาพาดช่วงเข่ากับเท้าแขนของที่นั่งทั้งสองข้าง กระโปรงที่หล่อนนุ่งมาถลกไปกองที่เอว หญิงสาวเอนตัวครึ่งนั่งครึ่งนอนแล้วปล่อยให้ตูดไถลมาพาดขอบที่นั่งจนเกือบตกเก้าอี้ มือข้างหนึ่งของหญิงสาวกำลังบี้ขยี้หัวนมที่หล่อนเลิกเสื้อถลกมาคาอยู่เหนือสองเต้านมใหญ่เต็มลูกกะตาของเขา หัวนมแข็งลุกชูชันสู้มือข้างหนึ่ง ส่วนอีกมือของหล่อนก็ลงมาแหย่แยงรูหีอย่างจริงจังอยู่ไปมา หญิงสาวรูดกางเกงในลงมาหลุดคาไว้กับขาข้างหนึ่งแล้ว เสียงหล่อนสูดปากอย่างเงี่ยนง่านเมามันส์...อุ๊ย...ซี๊ด...ซี๊ด... นิ้วทั้งหมดของหล่อนดูเหมือนจะแยงยัดแหย่เข้าไปในรูอย่างสุดเสียว ตาหล่อนก็จ้องมองภาพบนจอไม่กระพริบ
สมชายที่นั่งดูหนังมาจนควยลุกแข็งโด่มาตั้งนานแล้ว เมื่อประสบกับเหตุการณ์อย่างนั้น เขาจึงขยับลุกพรวดจากที่นั่งตัว ไปฟุบหน้าเข้าหว่างขาของหญิงสาวที่กำลังถ่างอ้าซ่าอยู่แล้วอย่างดูแทบไม่ทัน สมชายกระชากมือของเธอออก แล้วแยงลิ้นสากของตนเลียดคว้านตั้งแต่ปากรูไล่ลึกลงไปตามปุ่มปมหยักๆภายในรู และเขายังแยงลิ้นรัวฉกเข้าๆออกๆรูหีถี่ๆ จนหญิงสาวครางอู้ด้วยความเสียวซ่าน...อุ๊ยซี๊ด...อุ๊ย...ซี๊ดดดด... เธอใช้สองมือกดหัวของสมชายอัดหน้าเขาเข้ากับโคกหีที่แคมห่างอ้าโชว์ปากรูโบ๋แดงแต่เยิ้มแฉะไปด้วยน้ำเงี่ยนไปทั่ว เป็นจังหวะที่สมชายเปลี่ยนมาวนลิ้นไล้เม็ดแตดของเธอ จนหญิงสาวถึงกับกระดกก้นยกตูดลอยจากเก้าอี้ ส่ายวนร่อนหีไปมารับกับลิ้นของเขาอยู่ไหวๆ...
สมชายรีบปลดเปลื้องกางเกงของเขาออกทั้งนอกและใน เขาประกบหัวควยเข้ากับปากรูหีของหญิงสาว ปากก็ก้มลงดูดหัวนมของเธอเม้มไปมาจนหญิงสาวครางอื้อๆอิงๆสั้นๆ กัดฟันกรอดๆ สมชายเลยกระเด้าส่งลำควยเข้ารูหีเธอพรืดๆ เสียงลำควยกระทุ้งเข้ารูหีดังป้าบๆ
"อุ๊ยซี๊ด...พี่..น้ำหนูจะ....ออก...ออกแล้ว...พี่กระเด้าควยยาวๆเลย อุ๊ยซี๊ด โอย..หัวควยพี่กระแทกมดลูกเสียวจังเลยยย อุ๊ย...ซี๊ด...น้ำ..แต..แตก...แล้ว...โอ้ย..พี่จ๋าาาาาา"
หญิงสาวกอดกดหน้าสมชายที่กำลังดูดหัวนมเธออยู่จนเขาแทบจะหายใจไม่ได้เพราะจมูกจมอัดกับเต้านมอวบเต็มๆ เขาเลยเร่งกระเด้าควยสวนเข้าออกรูหีเธอถี่ยิบยิ่งขึ้น แล้วกดกระเด้าควยเข้ารูหีสุดแรงส่งท้าย
"น้ำจะออก...ออก..แล้ววว...น้ำออกแล้ว...ออกแล้วววว"
สมชายอัดควยเข้ากับโหนกโคกหีหล่อนป้าบสุดท้ายพรวดเดียวจมด้ามจนลูกกระโปกลู่แทบมุดตามเข้าไปในรูหี สมชายขบกรามเป็นสันนูนกรอดๆเมื่อน้ำเสียวพุ่งกระฉูดจากหัวควยเขาใส่ปากมดลูกเธอวูบๆ จนหญิงสาวรู้สึกอุ่นวาบๆเต็มทั้งช่องคลอดจนต้องขมิบตอดรัดดุ้นควยแข็งของเขาเป็นจังหวะสั้นๆและดูดด๊วบๆถี่ๆ จนสมชายเสียวสยิวรูร่องสุดหัวควยแปล๊บๆ... แล้วสมชายก็ถอยตัวถอดดุ้นควยเขาออกมาอย่างเสียดายสุดๆ จากรูหีของหล่อนจนเกิดเสียงดังพล็อก..เพราะรูของเธอดูดลำควยของเขาไว้แน่น
สมชายทิ้งตัวลงที่นั่งข้างๆหญิงสาว ปล่อยให้หัวควยที่แดงเยิ้มมันแปล๊บกระดกหงึกๆ หญิงสาวมองดูแล้วก็ผงกหัวฟุบหน้าลงอ้าปากออกอมหัวถอกของเขาไว้ในอุ้งปาก ลิ้นเลียไล้ไปรอบๆเงี่ยงหยัก ลิ้นของหล่อนฉกแปล๊บปล๊าบจนเขาเสียวหัวควยจนต้องกระดกกระเด้าดุ้นควยสวนกับปากหล่อนไปมา บางครั้งก็แอ่นผวายกก้นลอยขึ้น ปากก็ครางซี๊ดดดออกมา แล้วก็ต้องเขม็งเกร็งไปทั้งร่างเมื่อหล่อนเขมือบกลืนดุ้นควยเขาหายวาบเข้าไปจนแทบจะทะลุคอหอยเธอ แล้วเธอก็เริ่มรูดปากกับดุ้นควยเข้าๆออกๆแบบสุดคอหอย
จนสมชายยากจะทนต่อไปไหว เขาจับตัวหญิงสาวขึ้นนั่งตักหันหน้าออกไปทางจอหนัง แล้วเอาตะโพกหันก้นมาสวมตอควยที่เขาจับจ่อเข้ากับรูหีของหล่อน อย่างเสียววาบหญิงสาวรู้สึกเมื่อหัวควยของเขาหายเข้าไปทีละน้อยๆจนเกือบสุดโคนดุ้น เธอกดตูดกระเด้าพลางตาก็มองภาพบนจอหนังไปด้วย ซึ่งฉากในหนังก็กำลังฟัดกันมันส์สะเด่าแห้วเช่นกัน สมชายโอบสองมือเข้ากอดกุมสองเต้าอวบบี้บีบขยี้รุนแรง จนหญิงสาวต้องส่งเสียงครางกระเส่า "อุ๊ยซี๊ด...เสียวจังเลย" แล้วบิดตูดถูขึ้นถูลงสีควยเขาที่สวนเข้าสวนออกให้รูดรัดมากขึ้น
"อุ๊ยซี๊ด...น้ำจะออก..ออก...แล้วซี๊ด...โอ๊ย...น้ำออกอีกแล้วววว"
หญิงสาวเร่งกระเด้าหีกระแทกโคกหีลง จนหัวควยของสมชายกระทุ้งมดลูกร่นถอยและวิ่งตามออกมาอย่างเมามันส์ แล้วเธอก็แอ่นอกผวาเกร็งเร่าๆ "โอย...ซี๊ดดดดดด" สมชายกดรั้งเอวแล้วจับให้หมุนส่ายวนไปมาให้ควยควานวนในรูหีเป็นวงเกลียว ให้ปุ่มปมเนื้อในร่องรูหีถูไถรูดกับดุ้นควยแข็งของเขา จนที่สุดเขาเองก็ทนต่อไปไม่ไหว น้ำเงี่ยนพุ่งปรี๊ดๆเข้าสู่ปากมดลูกที่ดูดติดกับหัวควยเขา จนหญิงสาวรับรู้ร้อนวาบๆทั่วร่องรูหีหล่อน เร่งขมิบตอดสู้ดุ้นลำควยมิบๆ
ทั้งคู่กระเด้าควยหีใส่กันจนกระทั่งหนังจบ แล้วเมื่อสมชายเดินออกจากห้องน้ำหลังฉี่และล้างดุ้นตนเองแล้ว ก็ไม่เจอหญิงสาวที่เย็ดกันตอนดูหนังอีก ไม่รู้ว่าหล่อนหายไปทางไหนแล้ว และจนบีดนี้เขาก็ยังเฝ้าคิดถึงความตื่นเต้นที่เธอมอบให้ไม่รู้วายทีเดียว...

บทที่ ห้า

ทุกครั้งที่สมชายออกล่าเหยื่อที่เขาหมายตาไว้ เขาจะเฝ้าติดตามเฝ้าดูเหยื่อของเขา จนแน่ใจแล้วว่าเมื่อเขางัดบ้านเข้าไปได้จากที่ใดแล้ว เขาจะจัดการกับเหยื่อของเขาแบบไหนอย่างไร? เมื่อเขาสำรวจจนมั่นใจแล้วเขาถึงจะเข้าทำการยกเค้าแล้วก็แถมน้ำเงี่ยนให้สาวและไม่สาวจนครบถ้วนหน้าทุกตัวคนทีเดียว ซึ่งบางครั้งเขาจะเที่ยวซุ่มตามห้องน้ำสาธารณะหรือตามศูนย์การค้าที่มีคนไม่พลุกพล่านนัก และเมื่อได้จังหวะที่หญิงสาวเข้าห้องน้ำ เขาจะรอเธออยู่หน้าห้อง แล้วเมื่อหญิงสาวเปิดประตูห้องน้ำเล็กออกมา สมชายจะจัดการปิดปากด้วยมือข้างหนึ่งเพื่อที่จะไม่ให้หญิงสาวส่งเสียงร้อง แล้วเขาจะจับเธอให้โก้งโค้งหันตูดมาทางเขา เขาก็จัดการถอดกางเกงเธอออก ส่วนมากที่เขาจัดการเย็ดหีหญิงสาวในห้องน้ำจะใช้ท่าโก้งโค้งเย็ดหีทางด้านหลัง เมื่อเขาเย็ดจนน้ำแตกเสร็จเขาจะแต่งตัวเรียบร้อยแล้วผลุนผลันออกไป กว่าที่หญิงสาวที่ถูกข่มขืนจะแต่งตัวแล้วร้องเรียกให้คนช่วย สมชายก็หายตัวไปยากจะรู้ว่าหาตัวเขาได้ที่ไหนแล้ว โดยมากแล้วไม่มีหญิงสาวที่จะได้เห็นหน้าเขาจนจำได้สักรายเดียว เพราะช่วงเวลาที่เขาจัดการข่มขืนเย็ดหีพวกหล่อนนั้น ล้วนแต่เป็นการกดหัวพวกหล่อนให้โก้งโค้งและสอดหัวควยเข้ารูหีรูตูดทางด้านหลังทั้งนั้น หมดโอกาสที่พวกหล่อนจะหันหน้ากลับมาสังเกตเห็นหน้าเห็นตาเขาได้ ก็เพราะเหตุนี้เอง จึงทำให้เขารอดจากการถูกตามจับหรือแม้แต่ตกเป็นผู้ต้องสงสัยใดๆ
แล้วก็วันนี้เช่นกัน สมชายแอบซุ่มอยู่แถวสระว่ายน้ำแห่งหนึ่ง ที่มีคนว่ายน้ำเล่นไม่ค่อยมากนัก หญิงสาวหลายคนนุ่งบิกินนี่กำลังว่ายน้ำกันอย่างสนุกสนาน โดยหารู้ไม่ว่าขณะนี้"ไอ้โม่ง"นักข่มขืนกำลังจับจ้องมองพวกเธออยู่ตาเป็นมัน ท่ามกลางหญิงสาวนับสิบที่กำลังเล่นน้ำอยู่ บางคนก็กำลังนอนอาบแดดอยู่ตามขอบสระ สมชายมองดูหญิงสาวสวยที่สุดหมายตาเธอไว้ เธอเป็นหญิงสาวหน้าตาสดสวยทีเดียวหุ่นทรวดทรงอวบอัด หญิงสาวเพิ่งปีนขึ้นมานั่งที่ขอบสระ นั่งสะบัดหน้าสะบัดหัวไล่น้ำที่เปียกเส้นผมอยู่ออก หญิงสาวนั้นเหยียดพุ่งขาแนบกับพื้นแล้วชันเข่าขึ้นข้างหนึ่ง แบะขาอ้าออกน้อยๆ อวดโคกหีใต้ชุดอาบน้ำที่เปียกแนบติดผิวรัดรูป แคมหีแต่ละข้างอวบอูมเป็นรูปโคกหีที่เกือบไร้รอยแยก ซึ่งขณะนี้มันถูกปิดด้วยบิกินนี่ผืนกระแบะมือที่แทบปิดแคมหีของหล่อนไม่ได้ แถบสีแดงสดที่เป็นรูปสามเหลี่ยมปิดหีปิดตูดอยู่นิดเดียว ซึ่งถูกผูกมัดไว้ด้วยเส้นสายเล็กๆ แทบเห็นไรขนหมอยอุยๆแพลมจากขอบบิกินนี่ และเหนือขอบบิกินนี่สามารถเห็นลอนท้องที่แบนราบราวกับนางแบบ เอวคอดกิ่วรับกับตะโพกที่ผะผาย ทรวงอกอวบใหญ่อุ้มไว้ด้วยผ้าสามเหลี่ยมผืนเล็กๆที่หัวนมแข็งชันดันผ้าออกมาเป็นรอยปุ่มชัด เนื้อเต้าล้นทะลักออกมาสองข้างของผืนผ้าบิกินนี่ชิ้นบนเล็กๆนั้น เล่นเอาสมชายเองที่ลอยคอจับจ้องอยู่แทบขึ้นจากน้ำไม่ได้ เพราะลำควยที่ลุกแข็งโด่ค้ำตึงเป้ากางเกงอาบน้ำตัวน้อยจนปล่อยส่วนหัวถอกพ้นขอบออกมา สมชายแอบไปสำรวจห้องอาบน้ำผู้หญิงมาก่อนแล้ว ว่ามันอยู่มุมมิดชิดพอที่เขาจะจัดการกับเหยื่ออย่างไร สมชายเฝ้ารอคอยจังหวะที่เธอจะลุกไปเข้าห้องอาบน้ำเท่านั้น...
และแล้วเวลาที่เขารอคอยก็มาถึง เมื่อหญิงสาวลุกขึ้นเดินไปที่ห้องอาบน้ำ สมชายเองเห็นประจวบจังหวะที่ปลอดคน เขาก็รีบแกล้งเป็นเดินไปทางนั้นเพื่อให้เหมือนจะไปห้องน้ำชายที่อยู่คนละด้าน แต่เปล่า เขาคอยสังเกตว่ามีใครสนใจมองหรือไม่ เมื่อไม่มีใครมอง...เขาก็รีบผลุนเข้าห้องอาบน้ำหญิงทันที...
เสียงหญิงสาวเปิดน้ำชักโครกดังซ่า สมชายแอบข้างประตูพร้อมหยิบเอามีดพกที่แอบเหน็บขอบกางเกงอาบน้ำมากำไว้คอยท่า และเมื่อหญิงสาวเปิดประตูออกมา ก็ต้องตกตะลึงเมื่อพบเจอชายแปลกหน้ากำมีดจ่อคอยอยู่ สมชายไม่รอช้ามือโอบกอดรัดหญิงสาวให้หันหลังเข้าหาตัวเอง มือข้างที่ว่างรีบอุดปากเธอไว้ พร้อมกับกวัดแกว่งมีดตรงหน้าของหญิงสาว พร้อมกับสำทับเสียงเข้ม
"ถ้าไม่อยากตายล่ะก้อ!!! อย่าร้องเป็นอันขาด!!! .."
สมชายผลักหญิงสาวเข้าห้องน้ำย่อย แล้วจัดการล็อคประตูทันที
"เอาละ!!! ถ้าไม่อยากให้มีดเสียบเข้าไปในตัวเธอ ทำตามที่สั่งเสียดีๆแล้วจะไม่ตายหรือต้องเจ็บตัว!!!"
หญิงสาวพยักหน้ารับหงึกๆ
"เอาล่ะ พอปล่อยมือที่อุดปากแล้วเธอต้องไม่ร้องโวยวายหรือร้องให้ใครช่วย ถ้าขืนร้องผมเสียบทันที!!!"
หญิงสาวได้แต่พนักหน้ารับอีก สมชายจึงคลายมือที่อุดปากออก
"ทีนี้ห้ามหันหน้ามา เอามือท้าวขอบท่อน้ำชักโครก แล้วถ่างขาออก!!!"
หญิงสาวทำตามโน้มตัวลงโก้งโค้งมือจับท่อน้ำใหญ่ พร้อมกับกางขาถ่างจนอ้าซ่า ล่อนตูดหลุดจากขอบบิกินนี่เกือบครึ่งค่อนตูด แคมหีปลิ้นย้อยเป็นยวงจุกง่ามตูดของเธอ ขนาดยังมีบิกินนี่ท่อนล่างนุ่งคาอยู่แต่มันก็เหมือนไม่ได้ใส่อะไรไว้เพราะมันรัดเข้ารูปโคกหีเด่นชัด สมชายถึงกับควยปลิ้นทะลักโผล่ขอบกางเกงอาบน้ำพ้นหัวหยักออกมาผงกหงึกๆรับอากาศ เขาแก้สายผูกบิกินนี่ให้หลุดออกอวดพลูหีย้อยทางง่ามตูดเป็นพวง หมอยขึ้นเป็นกระจุกบางๆทางด้านบนของพวง มองเห็นรอยผ่าของโคกหีซึ่งแบะอ้าน้อยๆออกสีชมพูสด ปากแคมปลิ้นออกเป็นปีก
สมชายมองดูพวงหีย้อยอย่างพึงใจ แล้วเอื้อมมือไปแหกแคมหีออกจนเห็นรูหีของเธอ หญิงสาวสยิวกายขมิบรูหียิบยวบๆ ร่างกระตุกสั่นสะท้านเมื่อสมชายแหย่แยงนิ้วเข้าไปในรูหีของเธอ นิ้วลึกเข้าไปจนรู้สึกได้ถึงแรงตอดขมิบภายในรูหี เขาขยับแยงแซะซ้ายขวาและงอนิ้วคว้านซ้ำจนหญิงสาวบิดตัวเกร็ง ขมิบหีตอดนิ้วมือเขาถี่ๆ แถมยังครางกระเส่าออกมาอีกด้วย สมชายหื่นขึ้นอย่างสุดทนเขาจับลอนตูดแหกแบะอ้าออกอีก พร้อมกับก้มหน้าลงแลบลิ้นเลียไล้รอบๆรูทั้งในกลีบแคม เขายังห่อลิ้นฉกคว้านไปรอบๆปากรูหี จนเธอถึงกับกระดกโด่งตูด หล่อนส่ายหีร่อนรับลิ้นสมชายที่แลบแซะปลายลิ้นกับเม็ดแตดของเธอ หญิงสาวกัดฟันกรอด ครางด้วยความเสียวซ่านและเงี่ยนง่าน "อุ๊ย...อุ้ย..."
สมชายเองก็เสียวเหลือเกินแล้ว เขาลุกขึ้นจับหัวควยยัดพรืดเข้ารูหีของหญิงสาว สองมือจับตะโพกรั้งเอวหญิงสาวไว้ ลำควยเขากดพรืดเข้าไปจนแน่นคับคารูหีเธอ จนหล่อนถึงกับส่ายหน้าเริ่ดทุกครั้งที่สมชายอัดกระแทกหัวควยเขาจมรูเธอสุดแรงมิดด้าม
"ว้าย!!! ตายแล้ว!!! หี...หี..ฉีกหมดแล้ว โอว์ซี๊ด...อุ้ย!! เสียวจัง!!! ซี้ด...ซี๊ด...โอว์ ทำไมแน่นคับรูหีไปหมดเล้ย โอ้ย..พี่จ๋ามันทำไมทั้งเจ็บทั้งเสียวมันส์ในรูหีจังเล้ยพี่...อุ๊ยซี๊ด..."
สมชายแก้ปมที่ผูกบิกินนี่ชิ้นบนที่หลังต้นคอเธอออก ปลดปล่อยพวงนมอวบใหญ่ให้ย้อยห้อยลงตามแรงดึงดูด และเอื้อมมือไปบีบบี้หัวนมกับเนื้อเต้าล้นมืออย่างเมามัน จนเต้านมและหัวนมจนเป็นรอยแดงเข้มจัด สมชายรวบกำสองเต้าไว้รั้วตัวในขณะที่เอวก็กระเด้าส่งลำควยอวบของเขากระหน่ำเข้ารูหีของเธอยังไม่ยั้ง ถี่ยิบ เสียงหล่อนครางกระเส่าออกมา
"น้ำ...น้ำจะแตก...แตก...แล้ว..."
สมชายเร่งกระแทกหัวควยอัดเข้ารูหีของเธอ จนร่างงามสั่นกระเพื่อมตามแรงเย็ดอัดไปทั้งตัวทีเดียว รูหีของหญิงสาวตอดขมิบรัดลำควยของเขาจนสมชายเองก็ถึงขีดสุดเสียวตามไปด้วยเช่นกัน เขาครางกระเส่าเมื่อเจอเข้ากับรูหีตอดขมิบแรงหนึบๆ
"...อุ้ยเสียวดีจังเลย...รูหีเธอทำไมมันตอดหัวควยมันส์ดีจัง อุ๊ยซี๊ด...น้ำจะออก...ออกแล้ว...อูยซี๊ดดด"
"...อูย ของน้องก็จะแตกแล้วพี่จ๋าาาา...พี่กระเด้าเข้าลึกๆซิจ้ะ..อุ้ยซี๊ด...ซี๊ด...น้ำแตกแล้ว...แตก..แล้ว..โอว์ ซี๊ด..."
หญิงสาวกดอัดตูดเข้ารับกระกระเด้ากระแทกควยเข้ารูหีของเธอ น้ำเสียวของหญิงสาวแตกราดรดหัวถอกของสมชายจนเขารู้สึกถึงความอุ่นวาบๆที่ปลายหัวถอกเป็นระลอก สมชายเร่งกระแทกอัดควยถี่ยิบ ครางเสียงกระเส่า
"อุ้ย..ซี้ด....น้ำจะออกแล้ว...ออกแล้ว..."
สมชายกระเด้าควยเข้ารูหีของเธอดังป้าบๆๆๆ เขาอัดควยเข้ารูหีของหญิงสาวจนแน่น ฉีดน้ำเงี่ยนกระฉูดเข้าสู่มดลูกของหญิงสาว จนหล่อนรู้สึกอุ่นร้อนวาบบบทั่วรูหี สมชายปักแช่ควยคารูหีของหญิงสาวไว้ สองมือทั้งบี้บีบหัวนมและเต้านมของหล่อนไปมา จนเธอเสียวซ่านและเงี่ยนต่อเนื่องขึ้นอีก หญิงสาวส่ายสะโพกอัดโหนกโคนควยสมชายไปมา ให้หัวควยของเขาคว้านก้นรูและปากมดลูกไปมา
สมชายถอยถอดลำควยออกจากรูที่ดูดรั้งแน่น แล้วเอาหัวควยถูไถไล้กับเม็ดแตดของเธอไปมา เห็นรูหีกลวงโบ๋แดงจัดเมื่อหัวควยเขาหลุดออกมา ปากรูหีพยายามขมิบๆๆเยิ้มไปด้วยน้ำเงี่ยนทั้งของหล่อนเองและของเขา สมชายหันมาสนใจรูตูดซึ่งอยู่เหนือพวงหีย้อย ที่เมื่อแหกแก้มก้นออกก็เห็นรูตูดแดงแจ๋ขมิบด๊วบๆอยู่เป็นจังหวะ เขาจึงเอาหัวควยเยิ้มเปียกน้ำเงี่ยนจ่อปากรูตูดของหญิงสาว หล่อนรีบโยกตะโพกหนีอย่างรู้ว่าอะไรกำลังจะเกิดแต่เธอไม่อยากรับ แต่ก็ช้ากว่าสมชาย เขากดหัวควยที่ชุ่มเยิ้มน้ำเงี่ยนไหลเข้ารูก้นเธอพรวดเข้าไป จมมิดเงี่ยงหยัก หญิงสาวแทบแหกปากร้องลั่น
"โอ้ย!!! ว้าย!!! ตายแล้ว!!! ไม่เอารูนั้นพี่!!! เอาออกกกก!!!...โอว์ มันเจ็บ!!! เสียวแสบไปหมดแล้ว...พี่เอาออก...นั่น..มันรูตูด โอ้ย!!! มันทำไมแน่นคับรูไปหมดยังงี้..."
สมชายไม่ฟังเสียง เขากระแทกหัวควยของเขาพรืดเดียว...มันมิดหายเข้าไปจนหมดทั้งดุ้น เขารู้สึกว่ารูตูดของหล่อนช่างดูดและก็หนืดดี จนเขาเสียวหัวถอกวาบๆๆๆ สมชายกระเด้าเข้ารูตูดของเธออย่างถี่ยิบ หญิงสาวถึงกับผวาเฮือกๆ พยายามที่จะส่ายย้ายตูดหนีการกระหน่ำควยของเขาใส่รูตูดอยู่ เธอรู้สึกว่ามันช่างเสียวเหลือเกินทนยามที่หัวควยของเขาทะลวงเข้าไปในรูตูดจนต้องขบกรามนูน
"อุ้ยซี๊ด...ซี๊ด...ซี๊ด...อูยยยย...ทำไมมันเสียววววยังงี้...โอว์ น้ำจะออก...ออก..แล้ว โอย..."
หญิงสาวส่ายตูดรับการกระแทกของหัวควยของเขาอย่างเมามัน จนสมชายเองก็ทนไม่ไหวเมื่อเธอกระดกตูดกระแทกกลับสวนกับลำควยของเขาที่ทิ่มทะลวงรูตูดของเธอ
"พี่กระแทกแรงๆสิจ้ะ น้ำของน้องจะแตกแล้ว โอว์...พี่จ๋า น้ำอออ...ออกออก...ออก..แล้ว...โอว์..."
หญิงสาวขยิบรูตูดหนืบ...ๆ....จนสมชายเสียวหัวถอกขนทนไม่ไหว เขากระแทกหัวควยของเขาสุดแรง น้ำเงี่ยนพุ่งกระฉูดเข้ารูตูดของหญิงสาวจนชุ่มโชก สมชายกดหัวควยของเขาปักคารูตูดหล่อนไว้ สองมือเอื้อมไปขยุ้มขยำเต้านมเธออย่างเมามัน และเมื่อเขาสาวลำควยออกจากรูตูดของเธอ เขาก็เห็นรูตูดเธอดูดรั้งรัดลำควยของเขาไว้เหมือนไม่ยอมให้หลุดออกมา จนต้องกระชากออกเสียงดัง บล็อก!!!
หลังจากที่เขาจัดการเย็ดหีเย็ดรูตูดจองหญิงสาวเสร็จ เขาเห็นทั้งรูตูดและรูหีที่ย้อยเป็นพวงอยู่ด้านหลังหล่อน รูหียังคงอ้ากลวงโบ๋แต่รอยหยักด้านในขมิบยวบๆ แคมปลิ้นย้อยบวมเบ่งชมพูอมแดงเข้ม รูตูดอ้ากลวงค้างแต่พยายามขมิบหุบปิดอยู่หนืดๆกลายเป็นสีม่วงเข้มคล้ำ สมชายยังรู้สึกเสียดายจนอดใจไม่ได้บิสองแคมแหกอ้าแหย่นิ้วพรวดเข้าทั้งสี่นิ้ว จนหญิงสาวร้องครางทีเดียว "อุ้ยยย...ซี๊ดดด...ซี๊ด.."
สมชายสวมกางเกงอย่างรวดเร็ว เมื่อเรียบร้อยแล้วเขาก็รีบเปิดประตูออกจากห้องอาบน้ำไป เขาเหลียวซ้ายแลขวาเห็นว่าปลอดคนก็รีบเอาชุดลำลองที่ม้วนซ่อนไว้ตามพุ่มไม้ใกล้ๆ สวมไปใส่ไปเดินไปออกจากบริเวณสระว่ายน้ำนั้นอย่างรวดเร็ว กว่าที่หญิงสาวที่ถูกข่มขืนจะทันออกมาโวบวาย สมชายก็จากไปอย่างไม่ทิ้งร่องรอยนอกจากน้ำเชื้อในร่องรูหีและรูตูดของเหยื่อสาวเท่านั้น เมื่อหล่อนจัดการล้างรูหีรูตูดและล้างเนื้อล้างตัวออกมา ก็คงหาตัวเขาจากกลุ่มผู้ชายที่มาว่ายน้ำด้วยไม่พบแล้ว ใครก็ได้ในกลุ่มนี้อาจเป็นผู้เข้าไปกระทำการกับเธอก็ได้....

บทที่ หก

สมชายยังคงออกล่าเหยื่อของเขาวันแล้ววันเล่า และก็เป็นปีที่เขาหลุดรอดจากมือกฎหมายหรือตำรวจที่เฝ้าจ้องหาและควานหาตัวของไอ้โม่ง แม้กระทั่งตำรวจนักสืบมือปราบที่ติดตามแกะรอยรูปแบบพฤติกรรมของเขามาทุกคดี(ที่มีการแจ้งความ เพราะมีกว่าครึ่งการข่มขืนที่ไม่มีการแจ้งความ) ก็ยังไมาอาจจะสืบเข้ามาใกล้ตัวเขาเลย และยิ่งนานวันเชาก็ยิ่งย่ามใจมากขึ้น และใช้ความต้องการดิบอารมณ์เถื่อนกระทำเอากับเหยื่อๆอย่างสุดฤทธิ์สุดเดชเต็มที่ สร้างความบอบช้ำและเจ็บปวดใจแก่บรรดาเหยื่อหญิงสาวๆที่โดนข่มขืนอย่างยิ่ง แต่ตำรวจก็ยังไม่สามารถที่จะทำอะไรกับ"ไอ้โม่งจอมหื่นนักข่มขืน"ได้ ทั้งนี้ก็เพราะสมชายค่อนข้างรอบคอบในการเลือกลงมือ เขาจะต้องสำรวจจนมั่นใจแล้วว่าเขาจะไม่ผิดหวัง ไม่ว่าจะเป็นตามสถานที่ต่างๆอย่างห้องน้ำศูนย์การค้าใหญ่ใจกลางเมือง หรือในโรงหนัง ตลอดจนตามสระว่ายน้ำสาธรณะ หญิงสาวทั้งหลายไม่สามารถจะจดจำใบหน้าของเขาได้ หรือแม้แต่จะให้รายละเอียดเฉพาะของลักษณะของเขา ที่อาจเป็นประโยชน์ให้กับการสืบสวนของตำรวจใดๆ
และแล้วเมื่อคราวที่เขาจะพลาด มันกลับเป็นเหตุการณ์ที่เขาต้องเจ็บใจตัวเองไปตลอด เพราะว่าหลังจากเขาเสร็จกิจและออกจากบ้านเหยื่อรายล่าสุดนั้น ก็ให้พอดีมาเจอเข้ากับตำรวจออกเวรกำลังจะกลับบ้านเข้า ตำรวจที่บังเอิญจับเขาหิ้วกลับโรงพักไปในฐานะ"ตีนแมว"ธรรมดาทั่วไป กลับกลายเป็นจับกุม"ไอ้โม่ง"ผู้ร้ายคนสำคัญที่หนังสือพิมพ์ใหญ่หลายหัวพากันตั้งสินบนนำจับหลายหมื่นบาททีเดียว...
เหยื่อรายสุดท้ายที่เขามีโอกาสเข้าไปลงมือจัดการข่มขืนหล่อนนั้น หลังจากที่ตำรวจจับกุมเขามาได้ความลับต่างๆที่ทุกคนติดตามอ่านข่าวคาวของไอ้โม่ง ก็ถูกเปิดเผยจากปากเจ้าตัวมาสู่สายตาคุณผู้อ่านต่อไปนี้...
อ้อย...หญิงสาวสวยอวบอัดเป็นพวกสาว บีเอ. หรือพนักงานแนะนำเครื่องสำอางค์กับสาวๆ เพิ่งจะ ๒๐ เศษ ซึ่งสัดส่วนรูปร่างของหล่อนอาบอัดนมใหญ่ตั้งเต้าชูชันขับเน้นด้วยเอวเล็กๆคอดกิ่ว หน้าท้องนูนลอนๆน้อยๆไม่ใช่อ้วนเป็นห่วงยาง รับกับสะโพกผายบึบบับ ก้นกลมใหญ่อวบเนื้อแน่นหนาทีเดียวไม่ห้อยย้อยเป็นลอนไขมันน่าเกลียดแม้แต่น้อย ครั้งแรกที่สมชายพบเธอนั้นเป็นตอนที่เธอเลิกงานกำลังจะกลับบ้าน เขาเล่าว่าเธอกำลังรอรถเมล์อยู่ ซึ่งเตะตาเขาให้จับจ้องสนใจ จนควยลุกเด่ตุงเป้ากางเกงทีเดียว และเมื่อรถเมล์มาเทียบ เธอก็รีบขึ้นรถเมล์ไป สมชายก็รีบโดดขึ้นรถตามไปทันที
ท่ามกลางผู้โดยสารที่เบียดเสียดยัดทะนานเป็นปกติเพราะเป็นช่วงเวลาเลิกงานเลิกเรียน สมชายแทรกตัวจนเข้าประกบด้านหลังของหล่อน จังหวะรถเบรกกระชาก..มือของเขาพอดีแทรกตะปบเข้ากับโคกหีนอกสเกิร์ตรัดรูปนั้นอย่างเต็มไม้เต็มมือพอดี หญิงสาวสะดุ้งโหย่งก้นอัดเข้ากับเป้ากางเกงของเขาจังๆ ลอนก้นเนื้อแน่นของหล่อนบี้เบียดอัดเข้ากับลำควยที่แข็งโด่เด่ตุงตลอดเป้ากางเกงอยู่เต็มๆ จนเขาแทบอยากจะรูดซิปปล่อยมันออกมาสีเสียจริงๆ แล้วก็เหมือนเจ้า พขร.จะรู้เห็นเป็นใจกับเขายังงั้น เพราะจะออกรถหรือหยุดรถล้วนกระชากจนแถวผู้โดยสารยืนโย้หน้าโยกหลังทุกครั้ง ดังนั้นเวลารถออกหล่อนก็หน้าคว่ำไปข้างหน้า สะโพกกับตูดก็ต้องแอ่นถูไถกับเป้าของสมชายที่ตั้งลำค้ำเป็นแนวรับอยู่แล้ว พอรถเบรกเธอก็หงายหลังอัดลอนร่องก้นแนบกระชับบีบสู้เอาดุ้นควยแน่น เป็นจังหวะอย่างงี้ไปตลอดทาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งป้ายรถและคนขึ้นลงกันทุกป้าย ในเขตเมืองอย่างงี้
และก็เหมือนอ้อยหญิงสาวจะรับรู้ว่าไอ้สิ่งที่มันค้ำคาง่ามตูดของหล่อนนั่นน่ะมัน..ควยอวบใหญ่ทั้งดุ้น!! ยิ่งทำให้หล่อนเกิดอารมณ์ขึ้น หญิงสาวถึงกับโด่งตูดแยกขาออก ทำให้ลำควยของเขาแนบเข้ากับพวงหีที่ย้อยมาข้างหลังของหล่อน จนสมชายรู้สึกได้ว่าลำควยเขากำลังเสียดสีกับร่องหีของเธออยู่ ตามแรงโยกหน้าโย้หลังของรถเมล์ที่วิ่งตามเส้นทางอยู่ เขาเริ่มคิดว่าหล่อนคงเงี่ยนขึ้นมาไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าเขาเท่าไหร่ในตอนนี้ เพราะพอรถกระแทกกระทั้นทีไร ลำควยเขามันก็อัดกระแทกเข้ากับโคกหีของหล่อนจังเบอร์ตลอด และเธอก็จะกัดฟันกรอดกลั้นเสียง..อุ๊ย..ซี๊ด... แล้วกว่าที่รถเมล์จะวิ่งถึงป้ายที่หล่อนจะลง ก็เล่นเอาสมชายน้ำเงี่ยนแตกเปียกแฉะกางเกงไปทีเดียว
สมชายลงรถเมล์ตามหญิงสาวไป เขาแกล้งเดินตามอย่างไม่สนใจ สะกดรอยตามหล่อนห่างๆจนกระทั่งเห็นว่าเธอพักบ้านหลังไหนแน่แล้ว เขาก็ทำเดินเลยหน้าบ้านไปแล้ววกกลับมาสำรวจรอบๆบ้านให้รู้ลู่ทางที่จะหาโอกาสงัดเข้าบ้านได้ในแบบไหน? บ้านของหญิงสาวคล้ายๆห้องแถวเป็นครึ่งไม้ครึ่งปูนหลายห้องติดๆกัน และด้านหน้าบ้านมีสนามหญ้าอยู่นิดหน่อย มัรั้วไม้ระแนงกั้นแบ่งเขตบ้านแต่ละหลังเท่านั้น สมชายซุ่มเฝ้าดูอยู่เกือบอาทิตย์ทีเดียว จนวันหนึ่งเห็นมีป้ายติดที่รั้วข้างบ้านหญิงสาว เป็นป้ายประกาศให้เข่า สมชายจึงรีบติดต่อขอเช่าบ้านในราคาเดือนละ ๑,๐๐๐ บาทเท่านั้น
แล้วเขาก็จัดการย้ายเข้ามาอาศัยอยู่ในบ้านหลังกระทัดรัด ชั้นล่างเป็นห้องเดี่ยว ซึ่งจัดเป็นทั้งห้องครัวและห้องนั่งเล่น ส่วนชั้นบนเป็นห้องนอนเดี่ยวที่มีห้องน้ำในตัว และก็เพราะห้องน้ำชั้นบนนี่เองทำให้สมชายถึงกับตาลุกเมื่อเขาสังเกตเห็นว่าฝาที่เป็นปูนฉาบติดด้วยกระเบื้องเคลือบสูงเพียงแค่อกและที่ต่อขึ้นไปถึงฝ้าเป็นกระดานไม้ที่ตีเป็นฝาซ้อนกันเรียงขึ้นไป แบบบ้านไม้ทั่วๆไป และมีอยู่ช่วงหนึ่งที่สมชายถูกใจเป็นที่สุดเพราะฝาไม้ที่ตีซ้อนลงไปทางด้านห้องของหญิงสาว ซึ่งน่าจะตรงกับห้องน้ำด้วยเช่นกัน มันโก่งงอจนสามารถส่องมองรอดไปเห็นภายในห้องน้ำด้านบ้านหญิงสาวได้ถนัด เพียงแค่เขาหาไขควงมาง้างมันให้อ้ากว้างออกแล้วเอาเศษไม้ชิ้นเล็กๆมาขัดให้มันถ่างค้างไว้ เขาก็จะสามารถมองเห็นห้องน้ำบ้านข้างๆที่เป็นบ้านของญิงสาวได้ถนัดชัดลูกนัยน์ตา ยามที่หล่อนเยื้องย่างมาอาบน้ำ
ทางด้านห้องนอน สมชายไล่หารอยต่อไม้ฝาแล้วงัดหาช่องที่จะเจาะรูดูได้จนพบ เขาก็จัดการอย่างมืออาชีพผู้ชำนาญ รูที่เขาเจาะนั้นเขาเลือกตำแหน่งตรงกับเตียงนอนของหล่อน ซึ่งเขาสามารถจะมองเห็นได้ชัดถนัดตาทีเดียว หลังจากนั้นเขายังจัดการเจาะช่องแอบดูจนกระทั่งว่าไม่ว่าหล่อนจะอยู่ส่วนไหนของบ้านเขาก็สามารถที่จะติดตามดูได้ตลอดทีเดียว เมื่อจัดการทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว สมชายก็งีบหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย
เขามารู้สึกตัวเมื่อความมืดโรยตัวลงมาตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ เขารู้สึกตัวขึ้นจากเสียงประตูห้องน้ำของหญิงสาวข้างบ้านที่ปิดประตูซะเสียงดังปัง!! สมชายลุกพรวดพราด ทั่วทั้งบ้านเขาไฟปิดมืดคงเพราะตอนบ่ายเขาหลับไปโดยยังไม่ได้เปิดไฟดวงไหนไว้เลย สมชายย่องเข้าห้องน้ำแล้วแนบลูกตาเข้ากับรอยแยกของฝาห้องน้ำน้ำที่เขาเตรียมไว้ สมชายต้องผิดหวังนิดหนึ่งเมื่อผู้หญิงที่กำลังถอดผ้าออกเพื่ออาบน้ำนั้นไม่ยักใช่อ้อยสาวที่เขาหมายตาไว้ แต่กลับกลายเป็น"น้อย"ลูกจ้างสาวใช้วัยกระเตาะเพิ่ง ๑๕ เท่านั้นเอง แต่ให้ตายซิ!! สมชายถึงกับสบถในใจเมื่อเขาเห็นเด็กสาวที่แก้ผ้าออกจนล่อนจ้อนต่อหน้าต่อตา โอ้โห!! นี่ขนาดอายุ ๑๕ ยังขนาดนี้ถ้าเธอโตขึ้นกว่านี้ มันจะขนาดไหนกัน สมชายต้องขยี้ตามองใหม่อีกทีเพื่อความแน่ใจว่าสายตาของเขาที่เห็นอยู่มันไม่ได้เบลอจากความง่วงเซา
จะไม่ให้เขาตะลึงได้อย่างไร เมื่อสาวน้อยวัยเด็ก ๑๕ ปีนี้แก้ผ้าล่อนจ้อน หันหน้ามาทางช่องแอบดูของเขาได้มองเต็มลูกตา โดยเผยให้เห็นเต้านมขนาดใหญ่อย่างที่สาวหลายคนต้องอายในขนาดและรูปทรง เต้านมกลมกระเปาะงอนส่งยอดหัวนมสีชมพูระเรื่อเป็นจุกสามเหลี่ยม ส่วนท้องที่แบนราบเรียบ รูสะดือบุ๋มไม่จุ๊น แต่ให้ตายสิ!! ไอ้ที่มันอวบอูมเต็มง่ามขาของนังเด็กสาวนี่ มันเป็นโคกหีที่โหนกนูนทีเดียว เพิ่งมีขนหมอยขึ้ยอุยๆเท่านั้นเอง สมชายจ้องดูสาวน้อยจนตัวเกร็งหัวควยกระดกหงึกๆดุบๆทีเดียว
และเมื่อเด็กสาวอาบน้ำถูสบู่ไปมาทั่วเต้าและหัวนมแหลมของเธอ หัวนมก็ลุกชูชันขึ้นมาทีเดียวและตอนที่เธอฟอกถูสบู่กับส่วนโคกหี ที่เธอย่อตัวลงยองๆปลิ้นกลีบแคมหีออกมาฟอกสบู่ มองเห็นเนื้อในและปากรูหีที่แดงสด สมชายสุดทนต่อไปเขาเอื้อมมือไปปลดหัวควยออกมานอกกางเกงและกระทอกมันเล่นอย่างเมามัน เด็กสาวฟอกสบู่เสร็จก็เปิดน้ำฝักบัวปล่อยน้ำเป็นสายให้ชำระล้างเนื้อตัวจากสบู่ที่ฟอกไว้ พร้อมถูไล้มือไปตามเนื้อตัวอย่างสบายอารมณ์ โดยหารู้ไม่ว่ามีผู้ที่ไม่ได้สบายอารมณ์อย่างเธอที่อาบน้ำอยู่ ด้วยกำลังเร่งกระทอกหัวควยอย่างเต็มแรงเมามัน และเมื่อสาวน้อยเอื้อมมือลงไปล้งควักล้างในเหลือบแคมโคกหีและเผลอบี้เม็ดแตดตัวเอง จนส่งเสียงคราง..อี๊ด..ซี๊ด..ซี๊ด...ด้วยเกิดอารมณ์เงี่ยน สมชายถึงกับตัวเกร็งด้วยน้ำเงี่ยนของเขามันพุ่งกระฉูดใส่ฝาห้องน้ำอย่างสุดจะทนเก็บไว้ได้ต่อไป
เสียงเคาะประตูห้องน้ำพร้อมกับมีเสียงเรียก
"น้อยเปิดประตูให้พี่ที.."
เด็กสาวได้ยินเสียงเรียกก็รีบไปเปิดประตูห้องน้ำให้ทันที
"น้อย..เดี๋ยวถูหลังให้พี่ทีนะจ๊ะ..."
อ้อยนั่นเอง หญิงสาวที่สมชายเฝ้าตามติดจนขนาดลงทุนเช่าบ้านหลังติดกันนี้ เห็นเธอปิดประตูห้องน้ำแล้วก็ปลดผ้าเช็ดตัวที่พันมาออก ปล่อยให้นมขนาดบิ๊กไซ้ซ์เด้งผงาด เขาจ้องตาแทบถลนตื่นตลึง เต้านมขนาดใหญ่ของหล่อนแกว่งไหวกระเพื่อมตามจังหวะเดินก้าวเข้ามาตำแหน่งตรงลูกตาเขา หัวนมปลายยอดเต้าเป็นเม็ดราวขนาดนิ้วก้อยได้ มันเริ่มเกร็งเขม็งชันชูยอดเมื่อรับสายน้ำเย็นฉ่ำเข้า ปานสีชมพูเข้มเป็นฐานรอบหัวนมของเธอก็มีตุ่มขึ้นเหมือนขนลุก ส่วนช่วงล่างหว่างขาของหล่อนซึ่งขณะนี้มันเปลือยโล่งโจ้ง เห็นเส้นหมอยขึ้นเป็นกระจุกหนา แคมหีอวบอูมโหนกนูนยังกะหลังเต่าขนาดกลางๆทีเดียว ทั้งที่น้ำเพิ่งแตกเมื่อกี้เองสมชายก็ยังควยลุกแข็งขันขึ้นมาอีกเมื่อสายตาพบเห็นโคกหีของสาวอ้อยเต็มๆ
น้อยเด็กสาวจัดการฟอกสบู่ไปทั่วๆตัวของนายจ้างสาว แล้วเมื่อเด็กสาวฟอกไล้สบู่กับโคกมโหฬารนั้น เธอก็แหย่แยงนิ้วเข้าไปในรูหีของนายจ้างสาวสอางค์เหมือนราวจะทำความสะอาดภายในให้ จนอ้อยสาวนายจ้างถึงกับแอ่นตัวยืดกัดฟันกรอดครางอี๊ดซี๊ดๆๆๆออกมา
"น้อยจ๋า..แหย่น้ำเข้าไปลึกๆด้วย อุ๊ย...ซี๊ด...ซี๊ด...เสียวจังเลยอูยยยยยย์"
เด็กสาวเชื่อตามเจ้านายเธอสั่งแหย่แยงนิ้วเข้าลึกๆออกสุดๆถี่ยิบ จนหญิงสาวครวญครางกระเส่า เด็กสาวน้อยเห็นอย่างนั้นเธอก็อ้าปากดูดจุกหัวนมของนายจ้างสาวอกใหญ่อย่างเมามัน ทั้งเม้มทั้งเน้นฟันขบหัวนมเล่นไปมา มืออีกข้างก็บี้ขยำบีบก้อนเต้านมใหญ่อีกข้างจนหญิงสาวส่งเสียงครางกระเส่า
"อู๊ย...ซี๊ด...ซี๊ด...เสียว..จังเลย..น้อยจ๋า..น้อยดูด..ดูดหีให้พี่ด้วย อุ้ย..เสียว...น้อยยังงั้น เอ้อ...ดูดเม็ดแตด โอว์...น้ำจะ..แตก..น้ำจะแตก...แตกแล้ว..น้อยจ๋า ดูดเม็ดอีก...แรงๆเลยจ๊ะ...โอ้ย..เสียวจังเลย..."
หญิงสาวจิกสองมือกับผมเด็กสาว กดหน้าของน้อยอัดเข้ากับโคกหี หน้าของนายจ้างสาวเชิดแหงนหงาย แลบลิ้นเลียริมฝีปากไปทั่ว ครางระรัวกระเส่า
"น้ำแตก...แล้ว...น้ำแตกแล้ว...โอว์วววว"
หญิงสาวเกร็งไปทั้งร่างกดหัวเด็กสาวไว้แน่น แล้วอ้อยนายจ้างสาวก็จับเด็กสาวโก้งโค้ง น้อยรู้งานถ่างขาอ้าซ่าให้แคมหีปลิ้นย้อยมาจุกทางง่ามตูด หญิงสาวแยงนิ้วของหล่อนล้วงลึกเข้ารูหีเด็กสาว น้อยส่งเสียงครางสั่น
"น้ำแตกแล้ว..ว้าย...โอว์พี่อ้อย..."
สมชายแอบดูสองสาวแยงแหย่หีกันเล่นจนเขาต้องขักว่าวจนน้ำกระฉูดตามสองสาวที่น้ำแตกแล้วแตกอีก และหลังจากที่สองนายจ้างลูกจ้างสาวผลัดกันทั้งดูดทั้งเลียทั้งแยงหีกันจนถึงสวรรค์นับครั้งไม่ถ้วนในห้องน้ำแล้ว ก็ลุกออกไปพร้อมกัน
ที่ห้องนอนของสองสาว ทั้งคู่กำลังเช็ดตัวให้กันและกันอยู่ หลังจากที่สมชายย่องตามออกมาแอบดูต่อตรงห้องนอนฝากของเขาจากรูที่เขาเจาะเตรียมการณ์ไว้แล้ว อ้อยลงนอนหงายสองขาแบะอ้าจนมองเห็นโคกหีของหล่อนที่มีหมอยเป็นกระจุก แคมหีของเธอยังชุ่มด้วยน้ำเมือก ปากรูแดงระเรื่อเข้ม หล่อนใช้นิ้วมือบี้บีบหัวนมของตัวเองอย่างมันส์ในอารมณ์ สะโพกก็ไม่อยู่นิ่งส่ายไหวบิดระริกไปมา
"น้อยจ๋า..มาดูดหีช่วยพี่ทีสิจ้ะ.."
เด็กสาวน้อยรีบซุกหน้าลงในหว่างขาของนายจ้างเธอ แลบปลายลิ้นออกเลียไล้ไปรอบๆแคมหีที่นิ้วเธอแหกปลิ้นออกก่อนจะไล่วนเข้าหารูหีที่ผงาบๆขมิบมุบมิบอยู่ นายจ้างสาวแอ่นตูดเกร็งลอยพ้นพื้นที่นอน และเมื่อเด็กสาวไล้ลิ้นไล่ลงตามง่ามก้นและรูตูดของหล่อน อ้อยผวาเอื้อมมือไปจิกผมของเด็กน้อยกดแน่น ร่างงามบิดไปมาปากส่งเสียงร้องครวญครางอย่างกระเส่าสุดทน
"อุ๊ย..ซี๊ด...อุ้ยซี้ด...เสียวดีจังน้อยจ๋า...อย่าเลียรูตูดยังงั้น...มันเสียววว..ทนไม่ไหววววเลย...อาว์..ซี๊ดดดด"
น้อยเด็กสาวผละออกจากหว่างขานายจ้างสาวอย่างเป็นงาน เธอเดินไปเปิดลิ้นชักหัวเตียง หยิบเอาควยยางออกมา อ้อยปรือตามองดูตลอด เด็กน้อยขึ้นคร่อมร่างหญิงสาวแต่กลับหันหีตัวเองไปทางหน้านายจ้างสาวที่นอนหงายอยู่ อ้อยที่ดูจะคอยท่าอยู่ก็แหงนหน้าซุกเข้าแลบลิ้นเลียรูหีของลูกจ้างเด็กสาว จนน้อยครางออกมา
"พี่อ้อยเสียวจังเลย...พี่จ้ะ..อุ๊ย..ซี๊ด...ซี๊ด...พี่เอานิ้วรู้หีให้หนูด้วย...ยังงั้น อุ๊ยซี้ดดดด...เสียวจังเลยซี้ด.."
เด็กสาวเอาควยยางทิ่มพรวดเข้ารูหีของนายจ้างทีเดียวเกือบมิดดุ้น หญิงสาวส่ายร่อนสะโพกรับควยยางที่ยัดเด็กสาวกระทุ้งยัดเข้าๆออกๆรูหีเธออย่างเมามัน ปากหล่อนก็ร้องครางกระเส่าระรัว
"น้อยเลียแตดเลียรอบๆรูหีให้พี่ด้วยสิจ้ะ...ซี๊ด..น้ำจะออกอยู่แล้ว โอว์...อาว์...น้อยจ๋า...กระแทกแรงๆเลย...น้ำจะออก..จะแตก...แตกแล้ว..อาห์ว์ห์...."
หญิงสาวน้ำแตกขมิบรัดดูดควยยางจนแน่น น้อยเด็กสาวหีโคกใหญ่ต้องออกแรงดึงจนควยยางหลุดออกมาดังผลั๊วะ!!!! แล้วส่งกลับให้นายจ้างสาว
"พี่จ๋า..ยัดให้น้อยด้วย หนูทนไม่ไหวเหมือนกัน ...พี่จ๋าซี๊ด..อูยซี๊ด..เสียวจังเลย..อูยยยย...น้ำแตก..น้ำแตก..แล้ว..จ้ะซี๊ดดดดด"
เด็กสาวแอ่นกระตุกให้รูหีขมิบควยยางและปล่อยน้ำเงี่ยนไหลทะลักออกอาบมันจนชุ่มโชกทีเดียว สมชายที่เฝ้าแอบดูแม่สองสาวใหญ่เล็กแหย่แยงหีกันจนเขาเองก็กระทอกหัวควยปล่อยน้ำเงี่ยนของตนพุ่งกระฉูดตามไปด้วย สมชายยังคงแอบดูทั้งสองช่วยกันดูดเลียแหย่แยงควยยางใส่รูหีกันจนกระทั่งเพลียหลับคาควยยางกันไปแล้วทั้งคู่ สมชายไม่แน่ใจว่าเขาหลับไปก่อนพวกหญิงสาวหรือพวกหล่อนหลับไปก่อนกันแน่? เพราะเขาเองหลับพับล่วงจากรูที่แอบดูไปตอนไหนก็ไม่รู้ตัวสักนิด
แล้วเกือบทุกวันที่สมชายจะแอบดูสองสาวอาบน้ำบ้าง สองสาวเล่นเสียวกันด้วยควยยางบ้าง หรือกลับหัวกลับหางดูดเลียหีดูดเลียแตดกัยจนเพลียหลับอยู่ทุกวัน...

บทที่ เจ็ด

และก็วันนี้ก็เช่นเดียวกันที่สมชายยังเฝ้ารอการกลับมาของหญิงสาว เพื่อที่เขาจะได้ดูสองสาวเล่นเสียวอย่างเคย วันนี้เขากลับมาบ้านเช่าเร็วเป็นพิเศษ เพราะมันเป็นวันทำงานเพียงครึ่งวันของบริษัทนั่นเอง เขาเข้าบ้านมาสมชายก็คว้าหมอนหนุนนอนพักด้วยความเพลียอ่อนล้า เพราะว่าที่เขาจะหลับมักจะเกือบเที่ยงคืนทุกวัน ด้วยสองสาวที่เล่นเสียวเล่นหีกันให้ได้แอบดูเป็นประจำทุกวัน วันนี้ได้กลับมาเร็วเขาก็หวังที่จะได้งีบพักเอาแรงบ้าง เพราะหากหญิงสาวกลับถึงบ้านแล้ว เขาก็ไม่เป็นอันจะได้พักได้นอนไวแถมยังต้องรีดน้ำเงี่ยนกระฉูดพ่นเรี่ยราดเป็นประจำ
สมชายนอนเล่นอยู่ที่ชั้นล่างของบ้าน เพื่อจะได้รู้สึกตัวเมื่อหญิงสาวกลับมา เขานอนพักอยู่ขณะกำลังเคลิ้มๆก็แว่วเสียงครางกระเส่าของเด็กสาว เขารีบลุกขึ้นหาช่องแอบดูตามเสียงทันที
"อุ้ยซี๊ด..ซี๊ด..ซี๊ดดดดด.." สมชายคิดว่าน่ากลัวหญิงสาวคงจะกลับมาแล้ว แต่เมื่อสายตาเขามองลอดช่องแอบดูเข้าไปเห็นเท่านั้นหัวควยของเขาก็ต้องผงกหัวหงึกๆๆๆขึ้นมาทันใด เพราะภาพที่เห็นคือร่างของเด็กสาวน้อยกำลังนอนแบะขาอ้าซ่าผ้าถุงเลิกไปกองที่เอว กางเกงในไม่ได้นุ่ง และที่หว่างขานั้นเจ้าบ๊อบหมาฝรั่งอัลเซเฃี่ยนตัวผู้กำลังไซ้เลียหีของเด็กสาวแผล็บๆน้ำลายยืดหยด น้อยเด็กสิบห้ากำลังส่ายหีร่อนใส่ลิ้นยาวของเจ้าบ๊อบ ที่กำลังอร่อยลิ้นเลียอย่างเมามัน จนเด็กสาวครวญครางกระเส่าเสียวซ่านทีเดียว
"อุ๊ย..ซี๊ด...ซี๊ดดด..โอย อ๊าย...โอว์..."
ส่วนเจ้าหน้าขนที่แลบลิ้นยาวออกเลียหีเด็ฏสาวแผล็บๆนั้น ควยของมันก็ยาวออกมาแข็งเป็นแท่งสีชมพูอมม่วง เด็กสาวเอื้อมมือไปจับกระทอกควยหมาเล่น แล้วหยิบหมอนหนุนรองตูดตนให้โด่งจนหีได้ระดับควยของเจ้าบ๊อบ แล้วแอ่นแบะขาอ้าซ่าจนเห็นรูหีกำลังขมิบยอบยาบๆอย่างเงี่ยนง่าน จ่อหัวควยหมาฝรั่งให้ตรงปากรูของตัวเองแล้วเด็กสาวก็เด้งสะโพกให้หัวควยอัลเซเชี่ยนมุดหายเข้าไปในรูหี ไอ้บ๊อบก็กระเด้าควยทะลวงทิ่มพรวดๆเข้ารูในแบบหมาติดสัด พลางส่งเสียงครางหงิง..หงิง... เด็กสาวร่อนสะโพกเวียนวนรับการกระเด้าของสุนัขอัลเซเชี่ยนอย่างแสนเมามัน ปากก็ครางกระเส่าแข่งกับมัน
"ซี๊ด..ซี๊ด...จะแตกแล้วไอ้บ๊อบ..โอ้ย...น้ำแตก...แตกแล้ว..ซี๊ดดดดดด"
เด็กสาวเอื้อมมือไปกดบั้นเด้าของหมาที่กำลังซอยเด้าควยของมันใส่รูหีคนอยู่ มันยังคงกระเด้าควยยาวของมันใส่รูหีอย่างถี่ยิบ ลิ้นยาวห้อยย้อยมุมปากครางอื๋ง..อิ๋ง ๆๆ ๆ...และ เอ๋งๆๆ ลั่นออกใาเมื่อมันถึงจุดไคล์ฯปล่อยน้ำเงี่ยนกระฉูดยาวใส่รูหีของน้อยเด็กกระเตาะเพิ่งเริ่มสาว จนทำให้หล่อนถึงกับล้มตัวลงนอนแผ่ หายใจรวยริน สองมือยกขึ้นขยำเคล้นคลึงเคล้านมเต้ากระเปาะของตนไปพร้อมกัน เจ้าบ๊อบลากควยของมันออกมายาวเฟื้อยจากรูหีเด็กสาว สมชายยิ่งดูควยยิ่งลุกโด่จนต้องเร่งปั่นจนน้ำแตกไปตอนไหนก็ไม่รู้ตัวสักนิด
เด็กสาวเหมือนยังไม่อิ่ม รีบพลิกตัวนอนโก้งโค้งแอ่นโคกหีมาด้านหลังให้ไอ้บ๊อบมันดมและเลียหีเธอจากด้านหลัง สองมือของเด็กสาวยังคงสาละวนคลึงเคล้นหัวนมและเต้านมไปมา อวดลอดตูดขาวจัวะ แคมหีปลิ้นออกมาเป็นพลูทีเดียว ซึ่งก็มีน้ำเงี่ยนของไอ้บ๊อบและของเด็กสาวเนืองนองไหลเอ่อออกมา เจ้าอัลเซเชี่ยนกำลังเลียหีเด็กสาวแผล็บๆ ข้างเด็กสาวถึงกับขนลุกซู่ เพราะความสากของลิ้นของมันนั่นเอง สมชายสังเกตว่าลิ้นของเจ้าบ๊อบ พยายามที่จะเซาะเข้ารูหีเด็กสาว หล่อนห่อปากแลบลิ้นเลียไปรอบริมฝีปากอย่างกระสันเสียวครางกระเส่า
"อุ๊ย..ซี๊ด...ซี๊ด...อูยซ์..."
ไอ้บ๊อบกระโดดขึ้นขี่หลังของเด็กสาวพลางกระเด้าส่งลำควยยาวเฟื้อยของมันกระทุ้งเข้ารูตูด จนเธอสะท้านเฮือกๆที่เจ้าหมาพยายามที่จะเด้าหัวควยแดงกล่ำของมันมุดเข้ารูตูด เด็กสาวเสียวอย่างประหลาดอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เธอต้องกัดฟันกรอดๆ รูตูดขมิบตอดควยเจ้าบ๊อบจนมันลิ้นห้อยออกมายาว ครางอิ๋งๆๆๆ... หัวควยแดงแหลมมุดเข้ารูตูดเด็กสาวเข้าไปร่วมครึ่งลำ เด็กน้อยถึงกับทนไม่ไหวเอื้อมมือมาควยท่อนลำควยเจ้าบ๊อบดึงออกจากรูตูดพรืด แล้วสวมยัดหัวควยแหลมของมันจ่อเข้ากับรูหีของตัวทันที ซึ่งมันก็มุดหายวาบเข้าไปในรูหีเกือบเท่าที่เคยจมหายเข้ารูก่อนทันที ไอ้หน้าขนลิ้นห้อยกระเด้าควยของมันถี่ยิบในแบบที่คนทำไม่ได้ จนน้อยเด็กหีใหญ่ครางอุ้ยๆๆๆด้วยความมันส์ในรูสวรรค์ เมื่อเจ้าบ๊อบซอยควยมันอย่างไม่ยั้งจนในที่สุดเด็กสาวก็เป็นฝ่ายแตกน้ำเงี่ยนออกราดรดหัวควยที่ฝังลึกในรูหีหล่อนวาบๆๆจนเยิ้มแฉะออกมานอกรูหยาดหยดลงพื้นติ๋งๆๆๆ
ฝ่ายไอ้บ๊อบมันก็ไม่ยอมน้อยหน้า ครางอิ๋งๆๆๆฉีดน้ำเชื้อของมันเข้าผสมกับของเด็กน้อยในรูหี จนเธอรู้สึกอุ่นวาบๆไปทั่วทั้งท้องน้อย เด็กสาวขมิบหีตอดหนืดๆๆถี่ยิบจนควยของเจ้าอัลเซเชี่ยนค่อยๆถอยถอดออกมาจากรูหีเด็กสาว พร้อมกับเจ้าบ๊อบลงจากหลังเด็กสาวมานอนหอบลิ้นห้อยอยู่ข้างๆตัวเธอ สมชายแอบดูน้อยเด็กรับใช้เงี่ยนเกินวัยเบ็ดกับหมาฝรั่งอย่างตื่นตาตื่นใจเพราะไม่เคยเห็นจะจะมาก่อน จนต้องระบายความเงี่ยนง่านกระทอกหัวควยจนน้ำเงี่ยนแตกตามไป แล้วเพลียหลับไปโดยยังไม่ได้เก็บควยด้วยซ้ำ....

บทที่ แปด

และแล้ววันที่เขารอคอยก็มาถึง มันเป็นวันที่ปลอดโปร่งที่เขาจะได้จัดการกับหญิงสาวอย่างจุใจ และมันก็เป็นวันสุดท้ายของ"ไอ้โม่ง"ที่จะไม่มีโอกาสที่จะออกไปปลุกปล้ำข่มขืนสาวๆที่ไหนได้อีก เพราะเขาดันจะไปจ้ะเอ๋กับตำรวจอย่างจังทีเดียว เขาเล่าว่าวันนั้นฝนตกหนักตั้งแต่เย็นโดยไม่มีทีท่าว่าจะหยุด อากาศเย็นฉ่ำมันทำให้อารมณ์เขาคุกรุ่นจนเขาเองหงุดหงิดใจที่ไม่สามารถที่จะออกไปหาผู้หญิงระบายความใคร่ได้ และเมื่อเขาแอบดูห้องหญิงสาวแล้วยิ่งทำให้เขาเกิดอารมณ์หื่นขึ้นที่จะหาผู้หญิงซักคนมาดับความกระหายอยาก(เงี่ยนง่าน)ของเขาลงได้ แต่ก็จนใจที่ฝนมันตกกระหน่ำเสียจนไม่สามารถจะออกไปไหนได้
ที่เขายิ่งหื่นยิ่งขึ้นจากการแอบดูห้องของอ้อยหญิงสาวข้างบ้านนั้น ก็เพราะเมื่อเขาแอบดูตามเสียงที่กำลังครวญครางกระเส่าสยิวอารมณ์ ภาพของน้อยเด็กสาวสิบห้ากำลังให้ไอ้บ๊อบหมาฝรั่งพันธุ์ใหญ่มันเลียหีหล่อนอยู่ เด็กสาวนอนแบแผ่หล้าอ้าซ่าอวดโคกหีของตัวเองโดยมีสัตว์หน้าขนกำลังแลบลิ้นเลียเข้าไปในรูหีของเธอ เด็กสาวส่ายหน้าไปมาสองมือขยำบี้บีบทั้งหัวนมทั้งเต้ากระเปาะอย่างสุดกลั้นอารมณ์เสียวที่กำลังเตลิดไปสู่สวรรค์เสียวอย่างรุนแรงของวัยกระเตาะ และเมื่อหล่อนอยากเสียวมากขึ้นตามสภาพอารมณ์ที่ถูกเผาผลาญด้วยไฟราคะหื่นอยากที่ถึงขีดสุด เธอก็จะคว้าจับเอาควยที่ถอกออกมาของเจ้าบ๊อบยัดใส่รูหีที่แฉะทั้งน้ำเงี่ยนและน้ำลายของหมา แล้วปล่อยให้มันกระเด้าถี่ยิบ พาเธอไปสู่จุดสุดเสียว จนทั้งหมาและคนต่างกันอิ่มเอมและอ่อนเพลียจนเกยพับหลับกันไป บนพื้นห้องชั้นล่างนั่นเอง
สมชายย่องออกไปทางด้านหลังบ้านเห็นเด็กสาวหลับราวสลบไสลไปแล้ว เขาจึงค่อยๆแอบถอดกลอนหน้าต่างบานหนึ่งออกแล้วดันหน้าต่างปิดไว้โดยไม่ให้เป็นที่สังเกตจากเจ้าของบ้านในวันฝนตกอย่างนี้ ซึ่งคืนนั้นกว่าที่ฝนจะซาเม็ดได้ก็เกือบ ๔ ทุ่มไปแล้ว เสียงอ้อยหญิงอวบอัดเจ้าของบ้านเพิ่งจะกลับมา เธอส่งเสียงเรียกน้อยเด็กรับใช้ ทำให้สมชายพลอยตื่นขึ้นมาด้วย
"น้อย...น้อย...เปิดประตูให้พี่หน่อย"
เสียงหญิงสาวเรียกย้ำซ้ำอยู่หลายหนกว่าที่เด็กสาวจะลุกมาเปิดประตูให้เธอ และเมื่อเธอเข้าบ้านเรียบร้อย สมชายแอบดูก็สังเกตว่าหล่อนเปียกปอนไปหมดทั้งตัวทีเดียว คงเพราะกว่าที่ฝนจะซาเม็ดหล่อนต้องติดฝนอยู่จนดึกดื่น และกว่าจะเดินมาถึงบ้านได้ก็คงต้องตากฝนที่ยังไม่หย่าเม็ดเข้ามา เสื้อผ้าที่เปียกน้ำก็ยิ่งรัดรูปจนกระทั่งมองเห็นรูปร่างสัดส่วนได้เด่นชัด ตัวเสื้อที่ปกติก็เข้ารูปกระชับอยู่แล้วก็ยิ่งแนบเน้นอกอวบใหญ่หรือแม้แต่ยอดหัวนมที่เชม็งชูชันดันเสื้อยกทรงบางขึ้นมาเป็นเม็ดด้วยความหนาวเย็นจากน้ำฝนที่ชุ่มโชกเสื้อผ้าอยู่ ชุดกระโปรงแซ็กสั้นสีชมพูที่เปียกก็แนบโชว์หน้าท้องนูนแน่นกับตะโพกหนั่นเนื้อกระชับ กับโคกเนื้อหีที่อวบหนานูนโหนกทีเดียว
อ้อยสาวหนาวสั่นสะท้านเพราะเย็นความเปียกชุ่มน้ำฝนของเสื้อผ้า เธอจึงรีบถอดเสื้อผ้าที่เปียกชื้นเย็นออกทั้งชุดเสื้อและกระโปรงทั้งชุดชั้นในก้ต่างหลุดออกตามกัน เผยให้ร่างขาวโพลนอวบอัดหนาแน่นหนั่นเนื้อภายใต้ยกทรงและกางเกงในตัวบางกระจิ๋วที่กลายเป็นซีทรูเพราะเปียกน้ำ ยกทรงที่เล็กจนไม่น่าที่จะอุ้มเต้านมอวบใหญ่ของหล่อนไว้ได้หมดปล่อยให้เนื้อเต้าทะลักล้นออกมาด้านข้าง ทั้งไม่อาจบดบังป้านหัวนมสีชมพูระเรื่อที่หัวนมขนาดนิ้วก้อยลุกชูชันแทบจะทะลุออกมาจากเสื้อในที่เปียกแนบกระชับมันไว้ ส่วนที่ต่ำลงไปใต้รูสะดือบุ๋มนั้น โคกหีอวบอูมโหนกนูนเป็นหลังเต่าที่มีกระจุกหมอยประดับไว้ลู่ด้วยความเปียกชุ่มสามารถมองเห็นได้ชัดแม้จะมีกางเกงในตัวน้อยใส่อยู่ก็ตาม โคกหีนั้นอวบใหญ่รับกับต้นขาที่แน่นแข็งแรง ช่วงขาเปลือยเปล่าเรียวราวขาโต๊ะบิลเลียดแต่ผิวขาวเนียนนวลที่มีปุ่มเล็กๆที่เกิดจากการขนลุกด้วยความหนาวเย็น... อ้อยสาวอวบรีบเดินขึ้นชั้นบนเพื่อที่จะเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำไล่ความเปียกชื้นของตัวเอง โดยมีน้อยเด็กรับใช้ตามเก็บเสื้อผ้าที่เปียกซึ่งถูกถอดทิ้งไว้ ตามขึ้นชั้นบนไป
สมชายเมื่อเห็นว่าสองสาวเดินขึ้นบันไดไปชั้นบน เขาก็รีบตามขึ้นชั้นบนบ้าง ด้วยรู้ดีว่าพวกหล่อนคงกำลังจะเข้าใช้ห้องน้ำเป็นแน่ สมชายเข้าประจำที่ก็เห็นหญิงสาวกำลังยืนเปลือยเปล่าให้สายน้ำฝักบัวฉีดราดรดตัวเธออย่างปล่อยอารมณ์ สักครู่น้อยเด็กรับใช้วัยกระเตาะก็เดินเข้าห้องน้ำมา ด้วยตัวเปล่าล่อนจ้อนอวดนมกระเปาะเลาะและเม็ดหัวนมเล็กๆที่ยังเป็นสีชมพูเรื่อๆ ส่วนโคกหีก็อวบอูมมีขนอุยๆขึ้นปกคลุมบางๆ แคมหีหนาอูมเบียดกันมิดชิดแม้จะผ่านการเล่นเสียวมา เด็กสาวช่วยถูเนื้อถูตัวถูสบู่ให้นายจ้างสาว ทั้งสองช่วยกันอาบน้ำให้กัน เสียงหัวเราะต่อกระซิกกันเมื่อเด็กสาวหยิบเอาสายยางเปิดน้ำอย่างแรงฉีดเข้ารูหีของหญิงสาว เสียงน้ำที่ฉีดใส่ไหลซ่า กระแสน้ำที่พุ่งออกจากสายยางเป็นลำกระแทกแซะแคมหีของหญิงสาว จนแคมปลิ้นไปมาตามแรงฉีดของน้ำจากสายยาง หญิงสาวถึงกับถ่างขาอ้าซ่าพิงหลังกับผนังห้องน้ำ สองมือช่วยยี้บีบหัวนมของตัวไปมา ปากก็ร้องครางกระเส่า เมื่อเด็กสาวแหย่แยงสายยางเข้ารูหีของเธอ
"เสียวจังเลย..น้อยจ๋า..อุ้ยซี๊ด...ซี๊ด"
สายยางหายเข้าไปในรูหีหญิงสาวเกือบคืบทีเดียว สายน้ำที่ไหลซ่าเมื่อมันฉีดเข้าปะทะกับปากมดลูกของเธอ มันทำให้หญิงสาวถึงกับบิดตัวส่ายสะโพกไปมา จนสายยางที่เด็กสาวแหย่แยงเข้ารูหีนั้นมันครูดกับเม็ดแตดไปด้วย จนเธอส่ายสะโพกกระเด้าเอวเด้งหน้าเด้งหลังให้สายยางทิ่มเข้าทิ่มออกรูเสียงดังเฉาะแฉะจากสายน้ำที่ทะลักล้นตามสายยางออกจากรูหี หญิงสาวครางเสียงกระเส่าแข่ง
"อุ๊ยยยย...ทำไมเสียวยังงี้ อูยยย...น้อยกระแทกเร็วๆเลย ซี๊ดดดด...น้ำพี่จะแตก...แตกแล้วววว....น้อยจ๋ายกสายยางให้มันสีกับเม็ดแตดพี่ด้วย...โอ้ยยย...เสียวอะไรยังงี้ อูยยยส์...แตกแล้วววว"
หญิงสาวเกร็งร่างเขม็งเมื่อน้ำเงี่ยนแตกคาสายยางที่ยังฉีดกระแสน้ำเข้ารูหีอยู่ซ่าๆ แล้วพอความเสียวลดลงแล้ว หญิงสาวก็สลับเอาสายยางจัดการยัดเข้ารูหีเด็กสาวบ้าง จนเด็กสาวต้องครางกระเส่าห่อปากครางพร้อมบิดตัวไปมา ยิ่งเมื่อหญิงสาวเอาสายยางถูไถเม็ดแตดของเด็กสาวเข้าบ้าง
"อูยยยย...เสียวจังเลยพี่อ้อย...อุ๊ย...ทำไมมันเสียวยังงี้ อูยยย...ซี๊ดดด...ออกแล้ว...น้ำจะออก...ออกแล้วววว...โอ้ย...โอววววว์"
เด็กสาวถึงกับขมิบหีของเธอตอดสายยางตุ๊บ..ตุ๊บ...หนับ..หนับ... ทั้งสองสาวต่างผลัดกันเล่นเอาสายยางยัดฉีดน้ำเข้ารูหีกัน เช่นเคยสมชายเองก็ต้องกระทอกหัวควยของเขาจนน้ำแตกพุ่งกระฉูดตามสองสาวไปด้วย และเมื่อสองสาวย้ายสถานที่เล่นเสียวไปยังที่นอน เขาก็ตามไปแอบดูสองสาวต่อด้วยความมันส์ที่ได้เห็นสองสาวเล่นเสียวกันอย่างสุดเหวี่ยง
ที่เตียงนอนของหญิงสาว อ้อยสาวเป้าหมายของไอ้โม่งสมชายก็เล่นเสียวต่อกับเด็กน้อยลูกจ้างวัยรุ่นกระเตาะอย่างที่เขาเคยแอบดูมาแล้ว สมชายเห็นว่าทั้งสองกำลังเล่นหีกันติดพัน เขาก็จึงแต่งตัวใส่เสื้อผ้าชุดสีดำหยิบหมวกไอ้โม่งมาสวมหัว แล้วไม่ลืมที่จะเอาปืนเหน็บเอวไปด้วยเช่นเคย เสร็จสรรพก็ย่องออกจากบ้านไปทางหลังบ้าน ปีนข้ามรั้วกั้นเข้าไปค่อยๆเปิดหน้าต่างบานที่เขาแอบมาถอดกลอนไว้เมื่อหัวค่ำ มันเปิดได้ไม่เกิดเสียงแต่อย่างใดให้เจ้าของบ้านรู้สึกตัวว่าขณะนี้ไอ้โม่งตัวแสบได้เข้ามาเยือนถึงในบ้านแล้ว แม้แต่เจ้าบ๊อบเองก็หลับอย่างอ่อนเพลียหลังถูกน้อยเด็กสาวรีดน้ำเชื้อมันออกหมดกระโปกเป็นแน่แท้ เพราะว่าขณะที่เขาเดินเข้าไปมนบ้านหญิงสาว เจ้าหมาฝรั่งยังนอนขดหลับสบายบนพรมที่นอนของมันที่มุมห้อง
ไอ้โม่งย่องขึ้นบันไดอย่างเบาเท้า ขณะที่ใจเขากลับเต้นระทึกขึ้นมาอย่างเร้าใจอย่างยิ่ง คล้ายกับเป็นนักพนันที่กำลังลุ้นไพ่ของตน โดยมีเดิมพันกองโตตรงหน้า แล้วก็ไพ่ในมือนั้นก็มีแต้มต่อเป็นดอกาสที่จะกินเช็ดทีเดียวก็ไม่ปาน ความตื่นเต้นเร้าใจที่สุดในการเป็นนักข่มขืนของสมชายก็อยู่ตรงนี้นี่เอง เขาจะไม่รีบร้อนที่จะจู่โจมเช้าหาเหยื่อทื่อๆ เขาค่อยๆย่องขึ้นบันไดทีละขั้นๆ และในทุกขั้นที่เข้าใกล้เท่าใดมันก็จะยิ่งกระตุ้นเร้าอารมณ์เขาให้ตื่นเต้นตามไปมากขึ้นทุกขณะ ซึ่งหากผู้อ่านยังไม่เข้าใจนัก ก็ลองนึกถึงตอนที่อ่านหนังสือหรือดูหนังเรื่องเกี่ยวกับผี ไอ้ตอนที่ชวนตื่นเต้นระทึกใจที่สุดเป็นอย่างไร ก็ตอนที่ผีจะออกมานั่นเอง ท่านผู้อ่านคงจะรู้ว่าเสียงประกอบอย่างงี้ผีกำลังจะมาแล้ว ตาก็จับจ้องดูด้วยความตื่นเต้น ผีจะออกมาจากทางไหน? ความตื่นเต้นตึงเครียดใจเต้นระทึก และยิ่งตอนที่ท่านเป็นเด็กๆหัดดูหนังผียิ่งแล้ว บางคนถึงกับต้องหลับตาปี๋ทั้งๆที่รู้ว่ามันเป็นเพียงหนังที่ถ่ายการแสดงมาเท่านั้นแท้ๆ
ซึ่งขณะนี้สมชายเองก็กำลังตื่นเต้นเร้าใจอย่างเช่นนั้น และยิ่งเมื่อเขาเข้าใกล้จนสามารถได้ยินเสียงของหญิงสาวและเด็กสาวที่กำลังเล่นเสียวแหย่แยงหีกันและกัน เสียงครวญครางแข่งกันอย่างสุขหฤหรรษ์แห่งเพลงกาม ซึ่งยามมันเริ่มบรรเลงนั้นเริ่มจากแผ่วเบาแล้วค่อยเร่งเร้าหนักหน่วง บางครั้งมันก็เป็นจังหวะที่กระแทกกระทั้นดุดัน ราวกับนักรบกำลังเมาเลือดข้าศึก บางจังหวะก็คล้ายสายน้ำที่ไหลเอื่อยเรื่อยไป แล้วก็จะเริ่มกระแทกกระทั้นตามทำนองแห่งอารมณ์กามา บางทีก็คล้ายลอยละล่องอยู่ท่ามกลางหมู่เมฆ แล้วจู่ๆก็หล่นวูบลงสู่ห้วงเหวลึกที่ยากหยั่งรู้ถึง บางครั้งก็รุ่มร้อนดั่งทะเลเพลิงที่อาจแผดเผาหัวใจให้มอดไหม้ได้  ความรู้สึกแห่งความกำหนัดแห่งธรรมชาติของสัตว์โลก ที่เมื่อมันเกิดขึ้นอย่างรุนแรงเพื่อที่จะผสมพันธุ์ บวกกับความหื่นกระหายในอารมณฺที่สุดที่สติสัมปขัญญะจะยับนั้งไว้ได้แล้ว เมื่อนั้นบุคคลใดที่อยู่ในอารมณฺเช่นนี้จะสูญสิ้นมโนธรรมในหัวใจ เหลือแต่แค่เพียงความหื่นกระหายแห่งความใคร่ที่ครอบงำจิตใจ ภายใต้จิตสำนึกมีแต่ไฟโลกีย์กามเท่านั้นที่กำลังลุกเผาไหม้จนทุกสิ่งลุกโชนโชติช่วง....
เสียงครวญครางกระเส่าของสองสาวที่กำลังจมอยู่ภายใต้ไฟโลกีย์ มันเป็นท่วงทำนองที่เร่งเร้าใจของสมชายจนแทบทนไม่ไหว และเมื่อเขาค่อยๆแง้มประตูห้องนอนออกมองเข้าไป ภาพที่กำลังเกิดต่อหน้าต่อตาทำให้ไอ้โม่งควยลุกโด่ เมื่อเขาเห็นเด็กสาวกำลังครวญครางเสียงกระเส่าอู้อี๋ ขณะซุกหน้ากับโคกสวาทของนายสาว ลิ้นแลบเลียรุกไซ้แคมและปากรูและแตดของหญิงสาวอย่างเอร็ดอร่อยและรุกเร้าเต็มกำลัง แต่เวลาเดียวกันรูหีของน้อยสาวกระเตาะก็กำลังถูกหญิงสาวนายจ้างยัดทะลวงควยยางใส่อย่างหักโหมรุนแรงไม่แพ้กัน โอว์...อุ๊ยซี๊ด...โอย...โอว์..ซี๊ด...ซี๊ด...เป็นเสียงที่สองสาวครวญครางประสานกันบ้างสลับช่องสลับคำกันบ้างอย่างสุดกลั้นในอารมณฺ์ที่ต่างก็กำลังเดินทางไปสู่จุดสุดของอารมณ์เสียวกระสันกำลังจะน้ำเงี่ยนแตก ท่านผู้อ่านคงจะรู้ดีว่ามันมันส์เพียงไร?
เสียงแข่งกันครางครวญกระเส่ากระเด่าอย่างที่ไม่มีใครควบคุมใจตัวเองได้ของสองสาว มันเร้าเร่งอารมณ์ของผู้ที่กำลังจับจ้องมองดู จนไอ้โม่งตัดสินใจถอดกางเกงปลดปล่อยควยที่ลุกโด่แข็งชันออกมาสูดอากาศใคร่ที่สองสาวกำลังปล่อยกำลังสร้างสมกันเต็มที่ แม้กระทั่งเสื้อมันก็ถูกสมชายถอดกองไว้ด้วยกันตรงปากประตูห้องนั่นเอง ก่อนจะก้าวย่างย่องเข้าประตูไปโดยทั้งนายจ้างและสาวรับใช้ไม่รู้สึกรู้สารู้ตัวตัวแต่อย่างใด
อ้อยเธอยังถอนควยยางไปส่งยื่นให้น้อยเด็กสาว ปากก็บอกเสียงกระเส่าว่า
"น้อยจ๋า...พี่ทนไม่ไหวแล้ว...โอวววว น้อยเอาควยยางนี่ยัดรูหีพี่ที...น้ำจะแตกอยู่แล้ววว..ยัดควยยางอย่างงั้นอุ๊ยโอย...กระแทกมันเข้าลึกๆ...ซี๊ดดดดด..."
หญิงสาวส่ายร่อนสะโพกไหวๆเมื่อเด็กสาวทำตามที่หล่อนบอก กระแทกควยยางเข้ารูหีอย่างแรงและลึก จนสมชายสามารถเห็นแคมหีของหญิงสาวบิดไปมาตามดุ้นควยยางที่กำลังถูกชักเข้าชักออก บางจังหวะแคมหีก็เหมือนกับจะคาบอมควยยางไว้แน่น ปลิ้นเข้าปลิ้นออกจนไอ้โม่งมองเห็นควยยางมันเยิ้มไปด้วยน้ำเมือกของหญิงสาว
สาวทั้งสองกำลังเพลินกับเกมแหย่แยงหีกันเล่นโดยหารู้ไม่ว่าขณะนี้ไอ้โม่งกำลังเดินแกว่งควยลุกโด่เด่เข้าหาเด็กสาวที่กำลังคร่อมทับบนตัวนายจ้างสาว และกำลังก้มหน้าก้มตาแลบลิ้นเลียหีหล่อนไปพร้อมกับกระทุ้งดุ้นควยยางใส่รูหีไปด้วย ปล่อยให้โคกหีย้อยจุกง่ามก้นที่ถูกปล่อยละลงกับปากของหญิงสาวที่พยายามจะเลียไซ้หีให้เด็กสาวอย่างไม่เต็มที่นักด้วยตัวเองกำลังจะน้ำเงี่ยนแตกอยู่ล่อมร่อ หล่อนหลับตาปากห่อครางครวญไปมามากกว่า นี่ถ้าหล่อนลืมตาขึ้นดูตอนนี้ก็คงเห็นกระโปกสองลูกห้อยย้อยอยู่ตรงหน้าแล้ว เพราะไอ้โม่งมันได้ก้าวมาคร่อมหน้าและกุมดุ้นควยอันแข็งโด่เด่จ่อเข้าปากรูหีเด็กสาว แล้วสมชายในคราบไอ้โม่งก็กระเด้าควยสุดแรงพร้อมกับจับเอวเด็กสาวรั้งไว้แน่น หัวควยแหวกแทรกเข้าไปตามที่ไอ้โม่งกระแทกพรวดเดียว ควยทิ่มจมหายเข้าไปมิดโคนจนเด็กรับใช้วัยรุ่นกระเตาะหวีดร้องอย่างเสียวรูหีแบบไม่เคยมาก่อน เพราะหัวควยยาวของไอ้โม่งมันมุดเข้าปะทะกระแทกมดลูกของเธอจนร่นถอยหลัง เธอซูดปากซี๊ด...เมื่อไอ้โม่งหมุนก้นวนเหมือนเขียนเลขแปดแนวนอนให้หัวควยคว้านรอบก้นรูหีและปากมดลูกเป็นวงวน เด็กสาวถึงกับกระแทกกระทั้นควยยางในมือพรวดเดียวแทบจมหายเข้ารูหีนายจ้างสาวหมดไม่มีเหลือ ซึ่งมันกระแทกเข้ากับปากมดลูกหล่อนเต็มๆ จนหล่อนต้องผวาร่างแอ่นขึ้นครางไม่เป็นส่ำ ตาลืมเหลือกมองด้วยความรุนแรงที่ถูกกระทุ้งรูหี
หล่อนถึงได้รู้ว่าตอนนี้พวกเธอไม่ได้เล่นกันอยู่สองคนแล้ว ที่อยู่ตรงหน้าตรงปากเธอเป็นถุงกระโปกแกว่งไกวไปมาตามแรงกระเด้าฉึกๆ โดยมันไม่ได้แกว่งเปล่าแต่ยังคอยตบเอาจมูกเธอไปมาด้วย หญิงสาวอึ้งตะลึงตัวแข็งค้างตกใจ เพราะนอกจากภาพลูกกระโปกตรงหน้าแล้วไอ้ที่ชี้โด่ข้างหน้ามันก็คือควยผู้ชายจริงๆ...ที่กำลังทิ่มทะลวงรูหีเด็กสาวรับใช้ป้าบๆๆ ลำควยที่กำลังกระแทกเข้าๆออกๆต่อหน้า เธอมองตามก็เห็นหีเด็กสาวที่อมเอาควยชายหนุ่มจนบวมเป่ง แคมหีของน้อยวัยกระเตาะยู่ยุบเข้าไปเมื่อหัวควยถอยออกมาทะลวงกลับเข้าไป แล้วก็เผยออ้าออกอมควยจนเป็นยวงเมื่อไอ้โม่งดึงควยถอยออกจากรูหี
เด็กสาวถึงน้ำตาเล็ดที่ถูกควยจริงที่ใหญ่กว่าควยยางทะลวงเย็ดเอา มันช่างมีรสชาติแตกต่างกันจริงๆเสียนี่กระไร ลำควยจริงอุ่นจนร้อนผ่าว กำลังกระแทกเข้ารูหีเธออยู่นี่มันกระแทกมดลูกของเธอจนถอยหลังแล้วเดินหน้าสลับกันอย่างเมามันส์ เด็กสาววัยเริ่มสาวยากขืนอารมณ์ต่อไปไหว ครางกระเส่ากัดฟันกรอดๆๆๆเมื่อถูกกระเด้าอัดควยใส่รูหีถี่ยิบ
"โอวววว์ อูว์ อูย ซี๊ดดดด อุ้ยโอว์.....เสียวสุดๆเลยพี่..."
อ้อยหญิงสาวที่เหมือนถูกบังคับให้นอนมองดูควยไอ้โม่งทิ่มทะลวงรูหีเด็กสาวดังป้าบๆๆๆ ลูกกระโปกกระแทกใส่ง่ามตูดของเด็กสาวดังแปะๆๆ และตบจมูกเธอไปมาทุกจังหวะที่อัดกระเด้า แล้วเธอก็ต้องครางอี๋เมื่อเด็กสาวที่อารมณ์เตลิดจากควยจริงแท้ ก็เร่งกระแทกกระทั้นควยยางใส่รูหีเธอตามอารมณ์เสียวของที่เกิดกับตัวเด็กสาว เพราะรูหีของเด็กสาววัยรุ่นยังคับแน่นตึงไปหมดทำให้เด็กสาวทั้งเสียวจี๊ดๆและอึดอัดกับลำควยที่อัดแน่นจุกเต็มรูหีไปหมด น้อยเด็กสิบห้าขยับถ่างขาออกอ้าซ่าพร้อมกับแอ่นก้นโด่งเพื่อให้ไอ้โม่งกระแทกควยเข้าได้ถนัดถนี่มากขึ้น หวังลดความตึงเสียวหน่วงที่ประสบอยู่ ปากเด็กสาวก็ครางกระเส่า
"โอว์ไม่ไหวแล้ว...น้ำแตก...แตกแล้ว...โอยอูวววว์ ซี๊ด...ซี๊ดดดดดด"
เด็กสิบห้าขมิบหีตอดรัดราวจะบิดดุ้นลำควยไอ้โม่งให้ขาดหลุดจากกันเป็นท่อนๆ จนเขาต้องขบกรามกรอด ขยับถอดลำควยออกอย่างลำบากแล้วกระหน่ำเย็ดถี่ๆ ก่อนที่จะฉีดน้ำเชื้อร้อนวาบๆๆๆพุ่งกระฉูดอัดมดลูกเด็กสาว จนเธอร้อนไปทั้งเหลือบร่องรู แล้วยิ่งขมิบตอดหัวควยหนืดหนับๆๆ ไอ้โม่งยังกัดฟันกรอดกระแทกอัดดุ้นควยเข้ากับโคกหีเด็กสาวเต็มๆ หมอยหยาบหนาที่โคนควยถูไถแยงแคมและโดนเม็ดแตดจนเด็กสาวครางอู้ออกมาอย่างสุดเสียว
"ทำไม...มันถึงเสียวมันส์รูหีอะไรยังงี้...โอว์..ซี๊ด...เสียวขนลุกไปทั้งตัว เสียวขึ้นสมองแล้ว...โอว์..อย่าเอาหมอยมาถูเม็ดแตดหนูอย่างน้านโอยยยย หนูเสียวทนไม่ไหวแล้ว อูยยยย...โอว์ซี๊ด..."
เด็กสาวเสียวจนน้ำเงี่ยนแตกแล้วแตกอีก จนไอ้โม่งรู้สึกได้ว่ามันอุ่นวาบ..วาบ..วาบทั้งที่หัวควยและตลอดลำควยที่เขาฝังแช่คาไว้ในรูหีเด็กสาวแนบแน่น เสียงหญิงสาวที่นอนมองไอ้โม่งตะบันควยรัวใส่รูหีเด็กรับใช้ ถึงกับร้องขอออกมาอย่างสุดเงี่ยนง่านหมดอาย
"อูยยยโอว์เสียว...เสียวหีจนไม่ไหวแล้ว..เอาควยยัดรูหีฉันทีซิ อูยยย..ซี๊ดดด.."
อ้อยสาวหุ่นอวบอั้นถึงกับร้องขอควยจากไอ้โม่ง ให้เร่งจัดการเย็ดเธอเสียทีอย่างไม่อายแล้ว หลังต้องคอยจ้องดูลำควยวิ่งสวนเข้าสวนออกกับหีเด็กรับใช้สาวน้อยคู่แยงหอยของตัวจนถึงน้ำเงี่ยนแตกชุ่มโชกจนหยดไหลย้อยลงโดนหล่อนติ๋งๆๆๆ ไอ้โม่งจึงสาวควยออกจากรูหีเด็กสาวที่ยังดูเหมือนจะไม่ยอมปล่อยให้หลุด จนเขากระชากดึงออกมาดัง...พล็อก!!! ลั่น ปากรูหีของเด็กสาวกลวงโบ๋แดงแจ๋แทบหุบไม่ลงหลั่งจากควยไอ้โม่งหลุดออกมาได้ มีเพียงน้ำเชื้อที่ไหลย้อยตามออกมาขาวเมือกไม่ข้นนักเพราะผสมกับน้ำเสียวของเด็กสาวที่แตกไม่ยั้ง...น้อยถึงกับทรุดลงนอนแผ่ข้างๆตัวนายจ้างสาวหิวควย
ไอ้โม่งจับหัวควยที่เพิ่งถอนจากหีเด็กสาวไปกระเด้าใส่ปากของหญิงสาวที่รอคอยอยู่อย่างกระหายหื่น หล่อนรีบดูดอมและเลียรอบหยักหัวควยราวจะทำความสะอาดให้กับควยไปพร้อมๆกับดูดหัวควยจนแก้มตอบเป็นการเร่งให้ควยไอ้โม่งแข็งขันมาเย็ดหล่อนได้โดยไว หญิงสาวดูดอมควยให้ไอ้โม่งจนมันถูกกลืนหายเข้าในปากลึกเข้าไปเรื่อยๆจนเกือบสุดคอหอยของหล่อน ไอ้โม่งถึงกับครางซี๊ด...ซี๊ดดดด...พลางกระเด้าควยในปากของหล่อนอย่างสนุกสุขอารมณ์เสียวอย่างยิ่ง ข้างหญิงสาวก็ทั้งดูดเม้มเลียด้วยลิ้นที่ฉกใส่หัวควยบ้างลำควยบ้างจนน้ำลายแตกฟองฟอดทีเดียว
เมื่อควยของไอ้โม่งแข็งเขม็งลำจนโด่ทิ่มคอหอยจนหญิงสาวคายปล่อยออกมา ไอ้โม่งก็แทรกตัวเข้าหว่างขาของหล่อน หญิงสาวแบะขาอ้าถ่างออกจนสุดหล้า ไอ้โม่งก็จับควยจ่อเข้ากับโคกหีใหญ่ แต่แคมหีหนาแน่นปิดมิดจนเขาต้องจับแหกแคมหีออก เห็นเม็ดแตดกำลังเต้นระริกด้วยความเงี่ยนง่าน ปากรูหีขมิบอ้าหุบดดยมีน้ำเมือกเยิ้มแฉะไปทั่ว ไอ้โม่งจงใจจ่อหัวควยไถลไปถูไถเม็ดแตดกึกกึกจนหญิงสาวสยิวตัวห่อปากครางซี๊ดดดดด...ออกมา แล้วกระดกหัวควยตรงเข้าปากรูหีที่ขมิบรออยู่แต่หล่อนก็ไม่อาจรอช้าเนินต่อไปไหว เอื้อมมือมาจับหัวควยไอ้โม่งจ่อแล้วกดพรืดเข้ารูหีจมเงี่ยง ไอ้โม่งเองก็เงี่ยงหนักอยู่แล้วก็จัดการกระเด้าพรวดส่งลำควยทีเดียวเข้ามิดโคน หญิงสาวห่อปากครางอี๊ซซี๊ดดดด...ส่ายร่อนสะโพกขึ้นอัดควยไอ้โม่งจนก้นหนาแน่นเต็มย้อยยกไม่ติดพื้นที่นอน ปากก็ส่งเสียงร้องครวญกระเส่า...ซี๊ดดดดด..ซี๊ดโอว์... ส่วนด้านบนหล่อนก็ผวาร่างเข้ากอดไอ้โม่งแน่น ภายในรูหีก็ขมิบตอดควยจริงที่อุ่นร้อนซึ่งฝังแน่นตึงรูอยู่อย่างถี่ยิบผิดกับที่เคยกับควยยาง
ไอ้โม่งเองก็รู้สึกเสียวจนสุดจะทนไหวเร่งกระเด้ากระแทกควยเข้าใส่รูหีหญิงสาวไม่ยั้ง ขบกรามข่มความเสียวที่ปะทุราวภูเขาไฟจะระเบิดลาวาออกมา เสียงกระเส่าลอดไรฟันออกมาฟังไม่เป็นศัพท์ แหงนเชิดหน้าขึ้นแล้วกระแทกหนักๆอัดโหนกควยแนบแน่นเข้ากับแคมหนาแน่นของโคกหีหญิงสาว ส่งหัวและลำควยทั้งดุ้นเข้าไปสุดรูหีของหญิงสาว พลันกระตุกฉีดน้ำเงี่ยนราวภูเขาไปพ่นส่งลาวาออกมา กระฉูดฉีดใส่ปากมดลูกของหล่อนร้อนวาบๆ ข้างหล่อนก็ไม่น้อยหน้า..ปากมดลูกขมิบดูดหัวควยไอ้โม่งด๊วบด๊วบ...
คืนนั้นไอ้โม่งสมชายยังถูกสองนายบ่าวหญิงสาวต่างวัยผลัดกันขึ้นกระเด้าหีอัดลำควย ที่ช่วยกันปลุกปั่นดูดอมให้แข็งขันขึ้นอีกหลังพ่นน้ำเงี่ยนแล้วแต่ละครั้ง จนเขาเองชักสับสนว่า.."โอ้ยนี่!!! กูเข้ามาข่มขืนผู้หญิง หรือมาให้ผู้หญิงพวกนี้ข่มขืนกันแน่วะ??!!!" กว่าที่ไอ้โม่งจะหลุดออกมาห้องนอนสวาทของสองสาวได้ ก็เกือบฟ้าแจ้งสว่าง...พระท่านบิณฑบาตรผ่านไปแล้ว
สมชายมึนหัวเวียนเหมือนโลกหมุนวนไปหมด ขาสั่นแข้งเปลี้ยอ่อนแรงจนแทบจะลากขาเดินไม่ไหว เหมือนจะเห็นฟ้าและทุกอย่างเหลืองอ๋อยไปหมด เขายังงุนงงสับสนอยู่จนบัดนี้ที่เล่า ว่าคืนวันนั้นหลังจากที่เขาเป็นฝ่ายล้มตัวลงนอนบ้างนั้น เขายังนึกไม่ออกว่าเงาร่างใคร อ้อยหรือน้อยกันแน่ที่ขึ้นขี่ควยขย่มหีกระเด้าเขาก่อน มันมีแต่ใบหน้าของสองสาวที่ผลัดกันลอยมาอยู่ตรงหน้าเขา และเมื่อลำควยของเขาทำท่าอ่อนตัวพับลง สองสาวต่างวัยก็จะรุมแย่งกันทั้งดูดทั้งอมทั้งเลียให้ควยเขากลับมาลุกแข็งขันใหม่ แล้วพวกหล่อนก็ลุกมาขย่มหีรูดควยของเขากันต่ออย่างสนุกสนานอารมณ์เสียว จนน้ำเขาแตกครั้งแล้วครั้งเล่า จนสมชายหมดสิ้นเรี่ยวแรงแทบจะหลบหนีออกมาไม่ไหว ถ้าแม่สองสาวต่างวัยไม่เพลียหลับพับคาควยเขาไปก่อนราวตีสี่กว่าๆ แต่เขาเองก็หมดแรงจนต้องนอนหายใจเฮือกๆเอากำลังให้ฟื้นมาบ้าง จนสามารถจะลุกขึ้นโซซัดโซเซออกมาได้ ก็ตกราวจะ ๖ โมงเช้าแล้ว
สมชายตุปัดตุเป๋แข็งขาอ่อนล้าร้าวปวดไปหมดทั้งร่างกายทั้งควยและกระโปก ขณะที่เขากำลังพยายามจะปีนรั้วข้ามกลับมายังบ้านเช่าของตัวเองนั้นเอง ก็พอดีมีจ่าตำรวจนายหนึ่งเพิ่งออกเวรผ่านทางจะกลับบ้านมา เจอะเข้ากับภาพคนสวมหน้ากากไอ้โม่งกำลังปีนรั้วบ้านที่ละแวกนั้นรู้ๆกันว่าเป็นบ้านของสองสาว จึงต้องตรงเข้าจับกุมตัวไอ้โม่ง ที่หมดแรงแม้แต่จะปีนข้ามรั้วไม้เตี้ยๆแค่เมตรเดียวได้ เขาจึงต้องจนมุมถูกกึ่งลากกึ่งหามปีกไปโรงพักในเช้าวันนั้นนั่นเอง
กว่าที่ตำรวจเวรจะมาทำการสอบสวนไอ้โม่งสมชายกันรู้เรื่อง ก็ปาเข้าไปเย็นของอีกวันทีเดียว สมชายให้การกระท่อนกระแท่นว่า
"โอ้ย..ผมเปล่าข่มขืนพวกเธอ ผมถูกผู้หญิงสองคนนั่นข่มขืน..."
เล่นเอาร้อยเวรที่มาสอบปากคำถึงอึ้ง เมื่อสมชายแหกปากตะโกนลั่นโรงพัก
"โอ๊ย!!!...ผมถูกพวกสาวๆข่มขืน ช่วยด้วย!!!หมวด!!!"
เรื่องจึงน่าจะมาถึงจุดจบแล้วครับท่านผู้อ่านที่รักทั้งหลาย ระวังน่ะครับท่านที่ชื่นชอบครั้งละสองครั้งละสามหรือ"มวยหมู่" อย่ามาร้องอย่างไอ้โม่งอย่างงี้แล้วกัน


จบบริบูรณ์

พบกันอีกครั้งในชีวิตจริง

อันที่จริง ผมไม่อยากเอาเรื่องของแป๋วมาเปิดเผยเลย เธอเคยเป็นคู่ขาของผมมาตั้งแต่เรายังเรียนอยู่ด้วยกัน เสน่ห์ของเธอนั้นร้อนแรงเหลือหลาย หรือจะเป็นเพราะเธอรักผมด้วยก็ไม่รู้
จริงซินะ ถ้าหากเธอไม่รักผม รื่องอะไรเธอจะให้หมดทั้งเนื้อทั้งตัว
"ทั้งหัวใจด้วยจ้ะ ชาตรี" เธอบอกกะผมยังงั้น
แต่แล้วแป๋วกับผมก็ต้องแยกย้ายกันเมื่อเรียนจบ ผมได้ข่าวว่าเธอไปเป็นนางพยาบาลโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง ส่วนผมก็ต้องตะลอนๆไปกับหน่วยเจาะบาดาลทั้งร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ ขึ้นเหนือล่องใต้ไปมันดะตามประสาหนุ่มฮาร์ดล่ะครับ
ก็เรียนจบอาชีวะ แล้วงานน่ะหาง่ายอยู่ซะเมื่อไหร่ แค่พนักงานเจาะบ่อก็วิเศษเหลือหลาย แต่ที่วิเศษยิ่งกว่านั้นอีกก็คือ ผมได้เจาะอย่างอื่นด้วย ยิ่งขึ้นทางเหนือด้วยล่ะคุณเอ๊ย...อย่าบอกใคร
สาวๆทางเหนือผิวนวลเป็นยองใย ดวงตานี้กลมเป็นประกาย
ที่ร้ายที่สุดก็หน้าอกหน้าใจของเจ้าหล่อนน่ะ...อึ้ม..เหลือรับประทานทั้งนั้น สะโพกสาวเจ้ายังงี้คุณเอ๊ย..มันพริ้วราวดอกไม้ไหว หนุ่มอย่างผมที่พลัดไปจากเมืองหลวง กล่อมเธอด้วยคำหวานๆพักเดียว ผมก็ได้เจาะบ่อสวาท
คุณเองก็คงรู้ไม่ใช่เหรอ...อย่างที่ลานสาวกอดน่ะ หนุ่มๆจะมาพร่ำพรอดกับสาวเจ้ากลางแสงจันทร์ แล้วจากนั้นต่างก็พากันขึ้นฉิมพลีตามหัวใจปรารถนา...

ผมมาเจอแป๋วอีกทีในงานเลี้ยงแห่งหนึ่งที่กรุงเทพฯนี่แหละ จำได้ว่าคืนนั้นเธอสวมชุดราตรียาวสีน้ำทะเล คอเสื้อลึกลงไปจนเห็นเนินถันที่เบียดกันแน่น และถูกยกด้วยบราฯ ยิ่งทำให้แลดูอวบอัดจนใครที่เห็นก็คงไม่อยากมองหน้าเธอ แต่คงเปลี่ยนมาจ้องตรงนั้นแทน
ผมยังจำคืนแรกที่ร่วมรสรักกับเธอได้
ที่หอพักของผมนั่นแหละครับ
เย็นนั้นเมื่อโรงเรียนผมเลิก กฌไปรอรับเธอที่ตึกพาณิชยการซึ่งอยู่ถัดไปในบริเวณเดียวกัน ตอนแรกก็กะว่าจะไปดูหนังกัน แต่ผมชวนเธอไปหอพัก
อย่างที่ผมว่าทีแรกน่ะแหล่ะ ...เธอเองก็รักผมไม่น้อย แต่ก็ยังไม่ยอมผมอยู่ดี
อยู่ในห้องของผมสองต่อสอง ผมก็โอบกอดแล้วแล้วซุกใบหน้าลงไปบนลำคอขาว แป๋วตัวสั่นจนผมรู้สึก เธอพยายามปัดป้องท่าเดียว... แต่ผมนะไม่ยอมหร็อก
มือผมรั้งตัวเธอเข้ามาจนเบียดกันชิด
เจ้าหนูน้อยของผมมันพองตัวแข็งโด่จนแทบจะทะลุอะไรก็ได้ในตอนนั้น
"อย่า ชาตรี... อย่า...เธอไม่รักฉันเหรอ?"
"ก็รักนะซิ ถึงขอให้แป๋วเป็นของชาไงล่ะ"
"ไม่..เอา.." เสียงแป๋วครางราวกับละเมอ
ผมยังซุกไซ้จมูกไล่ดะจากใบหน้าเธอระเรื่อยมาตามหลังซอกหู มือที่กวัดอยู่ด้านหลัง ดึงซิปกระโปรงพร้อมทั้งแกะขอที่เกี่ยวอยู่ให้หลุดจากกัน กระโปรงของเธอลุ่ยลงไปกองอยู่ที่พื้น เธอพยายามดึงมันไว้ แต่ริมฝีปากของผมมันประกบริมฝีปากเธอเสียแล้ว
ผมจูบปากเธออย่างดูดดื่ม เนื้อตัวแป๋วอ่อนระทวยอยู่ในวงแขน เธอไม่ได้ต่อปากต่อเถียงอะไรผมอีกเลย ปัดป้องอะไรก็ดูแทบจะไม่มีแรง เสียงเธอครางอย่างมีความสุข
ผมล้วงมือข้างหนึ่งลงไปในเจอร์ซี่บางและอีกข้างก็จัดการกับกางเกงของผมเอง ไม่รู้ว่าผมทำได้ยังไง? มันถึงรวดเร็วอย่างนั้น... พอกางเกงผมลุ่ยลงไปถึงข้อเท้า ผมก็สลัดมันไปกองอยู่ข้างๆ
มือข้างหนึ่งของผมมันป่ายเปะมาด้านหน้าตรงเนินสวาทของเธอ แป๋วสะดุ้งเมื่อนิ้วผมไปถูกปุ่มกระสันทำให้ผมคลึงและบี้มันเบาๆ
ผมแยงนิ้วเข้าไปในรสวาทที่ชุ่มน้ำเมือก
สะโพกของแป๋วบิดอย่างสยิว เธอครางราวกับจะขาดใจ นิ้วของผมยังคว้านอยู่ในโพรงอุ่นนุ่มนั้นอย่างรวดเร็ว
"ชา...แป๋ว...ชา..อย่า..."
เสียงเธอขาดเป็นห้วงๆ ใบหน้าก็ซุกอยู่กับไหล่ผม ร่างกายท่อนล่างของเธอไม่มีอะไรปกปิดอยู่เลย ส่วนผมน่ะล่อนจ้อน
ลำพังเพียงมือผมตะโบมอยู่บนโคกสวาทของเธอ เท่านั้นผมก็รู้ว่ามันใหญ่ขนาดไหน ขนอ่อนๆนั้นไม่ได้ทำให้ผมระคายเคืองเลยแม้แต่น้อย ตอนนี้มันเปียกแฉะไปด้วยน้ำรักของเธอที่ไหลออกมาจนปริ่ม
จรวดเสน่ห์ของผมลุกชูชันราวกับเตรียมพร้อมที่จะพุ่งสู่อวกาศ มือข้างหนึ่งของเธอมากำมันไว้แน่น ยิ่งทำให้ผมมีความสุขมากขึ้นทวีคูณ
"ชา...พอแล้วจ้ะ...พอแล้ว...แป๋ว...ทนไม่ไหว..."
"จ้ะ...แป๋ว..."
ผมรู้ว่าผมจะต้องทำยังไง มือหนึ่งเชยใบหน้าเธอขึ้นมาอีก แล้วประกบริมฝีปากลงไป ขณะเดียวกับที่ลึงค์ของผมก็ค่อยๆชำแรกลงไปในรูสวาท
แม้น้ำเมือกหล่อลื่นของเธอจะหลั่งออกมามากมายก็เถอะ แต่ความมโหฬารของสมบัติติดตัวชิ้นเดียวที่ผมรักมากที่สุดมันยิ่งใหญ่จริง ทำให้ผมรู้สึกคับติ้ว
แป๋วครางกระเส่าจนผมไม่กล้ากระแทกแรงๆ
"แป๋วเจ็บ...ชาอย่า...ชา...โอย...แป๋ว..."
"เอ้า..ชาค่อยๆนะ...เดี๋ยวหายแล้ว ชา...ช่วย..."
ผมเองก็กระท่อนกระแท่น พยายามอย่างเต็มที่ที่จะค่อยๆชำแรกยักษ์แคระลงไปในโพรงสวาทนั่น และผมก็ทำได้สำเร็จ มันชำแรกหายเข้าไปหมดทั้งดุ้น
ทันทีที่ผมกดท่อนเนื้อมหัศจรรย์ของผมลงไปมิดด้าม แป๋วดิ้นสุดแรง ผมยังรั้งสะโพกเธอให้แนบอยู่เช่นนั้น แล้วก็ค่อยๆชักของผมออกมา... เอวของเธอบิด และเนินสวาทก็แอ่นตามมาด้วย
"โอย...ชาคะ...ชา...ซี๊ด...ซี๊ด...โอย...เจ็บ..."
ผมเองก็รู้ว่ามันคับปึ๋ง ชักออกไม่ได้ง่ายๆ ผมเริ่มกระเด้าเพื่อให้รูสวาทนั้นเผยออกเต็มที่... อีกไม่นานแป๋วของผมจะต้องมีความสุขอย่างล้นเหลือยิ่งกว่านี้
ขาอวบใหญ่ค่อยๆอ้าออกเต็มที่ ผมดันเธอจนไปติดขอบเตียง แล้วโน้มทับจนแป๋วนอนลงไปบนฟูก
รูสวาทของแป๋วกับของผมไม่ฟิตแบบเมื่อครู่นี้แล้ว เอวของเธอยักย้ายไปตามจังหวะและลีลากระเด้าของผม ผมดันลงไปเธอก็แอ่นขึ้นมารับทุกครั้ง
"ชา...คะ...ชา...แป๋วววว"
ผมรู้สึกว่าเธอกำลังเสียวสุดยอด เสียงซูดปากด้วยความมันส์ถึงขีด ผมรีบกระเด้งเร็วและแรงขึ้น ขาของแป๋วเกร็งและเหยียด ร่างบิดจนผมเองก็แทบจะหัวใจวายไปด้วย
น้ำรักของผมถูกปล่อยออกมาเต็มลำกล้อง จังหวะที่ค่อนข้างช้าและเร็วขึ้นนั้นยิ่งกระชั้นหนักขึ้น ผมเองก็ตกอยู่ในสภาวะเสียวสุดขีด มันส์เสียยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด
"ชา..คะ...เร็ว..แป๋ว.."
"ชาก็เหมือนกัน..โอย..ซี๊ด..."
"ชาขา...โอย...ชา..."
ผมเร่งเครื่องเต็มที่ ยามนั้นเหมือนเพลิงโหมกระหน่ำ ไม่มีความสุขใดๆมาเทียบเท่า มันเสียวไปจนถึงขั้วหัวใจ น้ำรักของผมพุ่งกระฉูดพร้อมกับเสียงครางสะท้านของเธอ
ผมปล่อยให้ท่อนลึงค์ยักษ์เคล้าเคลียอยู่ในโพรงสวาทเช่นนั้นนานแสนนาน เธอก่ายกวัดร่างมากอดผมแน่น ปากต่อปากของเรายังจุมพิตกันดูดดื่ม
มันเป็นครั้งแรกของเด็กสาวที่ได้รับรสรักเช่นนี้ ผมเองแม้จะผ่านมาบ้างแล้ว แต่ก็ไม่เคยมีครั้งใดจะสุขเหมือน
มือของผมสอดเข้าไปในเสื้อและเคล้าคลึงอยู่บนถันที่ยังไม่ได้ถอดบราออก
เรานอนมองหน้ากันอยู่บนฟูก หยาดน้ำตาของแป๋วไหลปริ่มออกมาจนเอ่อเบ้า เธอออาจจะเสียใจที่ต้องสูญเสียความสาวให้ผมในลักษณะนี้ แต่เธอก็ดูเหมือนจะมีความสุขไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าเท่าไรนัก
"ชาต้องรักแป๋วตลอดไปนะ..."
"ชาก็รักแป๋วอยู่แล้วไง แล้วตอนนี้ก็ยิ่งรักมากขึ้นอีก ว่าแต่แป๋วเถอะ รักชามั่งรึเปล่า?"
"บ้า...แป๋วเป็นของชาแล้ว..."
"ชาหมาถึงหัวใจน่ะ"
"ทั้งหัวใจด้วย" เธอยืนยัน
ไม่มีอะไรที่จะต้องเคลือบแคลงต่อไป เธอยินยอมมอบหัวใจให้ผมจนหมดสิ้น แม้ว่าทีแรกจะเพียงแค่รัก จนกระทั่งกลายเป็นของผม
ผมค่อยๆแกะกระดุมเสื้อชั้นนอกของเธอออก แล้วปลดตะขอบราเซียร์บางแจ๋วด้านหลัง มันหลุดติดมือผมจนท่อนบนเธอเปลือยเปล่าเช่นท่อนล่าง แป๋วยกมือขึ้นเกาะกุมปทุมถันเมื่อเจ้าบราเซียร์ตัวนั้นหลุดติดปลายนิ้วผมมา
เพียงชั่วแวบเดียว ผมก็แลเห็นเม็ดสวาทปลายถันสีชมพูอ่อน มันงอนเต่งขึ้นมาเพราะรสสวาทที่ผ่านไปเมื่อครู่
"อายอะไรกัน...เมียจ๋า?...ผมกล่อมเธอพลางซุกหน้าเข้าไปที่หว่างอก ค่อยๆแกะมือเธอออก
"บ้าจริงเลย ชาเนี่ย..."
"ให้ผมหอมทีนะ"
"พอแล้ว... แป๋ว..."
ไม่มีทางเสียล่ะ จมูกของผมชอนไชไปในหว่างอกกระเปาะนั่นแล้วก็ดูดเม็ดทับทิมเคล้าคลึง พลางเคล้นฐานไปด้วย ส่วนมืออีกข้างเริ่มล้วงลงไปที่โคกสวาทของเธออีกครั้ง
แป๋วไม่ขัดขืนผมเหมือนครั้งแรกแม้แต่น้อย เธอพร่ำกระซิบอะไรอยู่ข้างหูผมฟังไม่ได้ศัพท์ เจ้าหนูน้อยของผมมันเริ่มแข็งตัวอีกครั้งหลังจากพักผ่อนมาพอสมควร ผมเริ่มบรรเลงเพลงรักบทใหม่ ไซ้ใบหน้าเลื่อนลงมาจนถึงท้องน้อยขาวผ่อง
มือสองข้างของแป๋วขยี้หัวผมด้วยเสียวซ่าน ความรู้สึกอยากร่วมรักของเธอคงเริ่มอีกเหมือนผมนั่นแหละ ยิ่งเธอครางผมก็ยิ่งเคล้นจมูกลงไปบนนูนหนั่นของเนินเหนือโคกของเธอเต็มที่ ผมเหลือบมองไปที่เนินสามเหลี่ยมสวาทสวรรค์ของเธอ
แคมทั้งสองข้างบวมเป่งอวบอูม...สีเนียนขาวละไม
ขาทั้งสองข้างที่แบะออกเล็กน้อยเผยให้เห็นเนื้ออ่อนริมในแคมสีชมพูเรื่อ...ลึงค์ยักษ์ของผมมันกระสันขึ้นมาจนเด่ เม็ดละมุดแต่สีชมพูจัดบนสุดของแคมเผยอติ่งขึ้นมาจนเห็นได้ชัด
ผมเลื่อนปากลงไปบนเนินสามเหลี่ยมนั่นอย่างรวดเร็ว แล้วลิ้นก็ตวัดลงบนเม็ดสีชมพูงาม
ลำพังเพียงผมจุดกระสันสวาทธรรมดาให้เธอ แป๋วซึ่งยังไม่เคยต้องรสรักก็แทบจะขาดใจอยู่แล้ว แต่เมื่อผมเพิ่มบทสวาทชั้นพิเศษให้เธออีกชั้น แป๋วก็ดินเร่า
น้ำเมือกสวาทเอ่อล้นออกมาปริ่มแคมทั้งสองข้างจนลิ้นของผมได้รส
เอวของเธอบิดไปบิดมา สะโพกแอ่นขึ้นเพื่อให้เม็ดสีชมพูขึ้นมารับกับปลายลิ้น ผมยังคงกวาดปลายลิ้นเป็นวงรอบทั่วภายในบริเวณปากทางสู่โพรงสวรรค์ของเธอ
"ชาขา...โอย...พอเถอะ...แป๋วจะตายแล้ว...แป๋วทน..ทนไม่..."
สะโพกขาวลอยตัวยกขึ้นเอง มือทั้งสองข้างของผมยังลูบไล้ไปบนสะโพก ใบหน้าของผมยังฝังอยู่กับเนินสวรรค์
โคกสวาทของแป๋วกลิ่นหอมอย่างบอกไม่ถูก แม้จะเพิ่งผ่านเพลงรักไปเมื่อครู่
กลิ่นเนื้อสาวนั่นเอง
ผมค่อยๆเลื่อนมือทั้งสองขึ้นไปขยำปทุมถันที่เป็นกระเปาะอย่างมีความสุข
"แป๋วมีความสุขเหลือเกิน...ชาคะ...แป๋ว..ทนไม่ไหวแล้วล่ะ...ทำให้..ทำให้แป๋ว..."
ผมทำตามอย่างว่าง่าย เสียงครางอย่างมีความสุขกับสำเนียงกระเส่าที่เธอบอก ยิ่งเร้าอารมณ์ผมยิ่งนัก
ผมค่อยเลื่อนตัวแล้วชำแรกกวางน้อยของผมลงไปในบ่วงมหาเสน่ห์อันนูนหนั่นของเธอ ขยับเบาๆ...
"อู๊ย...เสียวจ้ะ..ชา...แป๋ว...มันส์...มันส์จังเลย"
"ชาก็เหมือนกัน..กระเด้งให้ชาเร็วหน่อย..."
ผมเองก็มีความสุขอย่างถึงขนาด ไม่มีความเจ็บปวดใดๆสำหรับผมอีก ถึงมันจะตึงและคับแต่ก็ไม่เหมือนเมื่อครู่
น้ำเมือกของเธอพรูพรั่งออกมาหล่อลื่นจนไอ้จ้อนของผมมันเข้าออกได้ไม่ฝืดเลย เสียงน้ำเมือกกับรูสวาทคับๆของเธอและแรงที่เกิดจากการกระเด้าของผมมันดังหนึบหนับ...หนึบหนับเบาๆ...เอวของเธอส่ายร่อน พลางซูดปากในรสรัก
"แป๋วรักชา...ชาคะ...ชา..."
"ชาก็เหมือนกัน...รักแป๋วเหลือเกิน..."
ผมสอดมือเข้าไปช้อนสะโพกผาย แล้วยกขึ้นรับจังหวะกระแทก มันพริ้วราวกับดอกไม้ต้องลม มือทั้งสองข้างของแป๋วตะเกียกตะกายดึงผ้าปูที่นอนบิด หน้าส่ายครางเต็มไปด้วยอารมณ์ดื่มด่ำ
"แป๋ว...จะ...จะ..ออ...ออก...ชา..โอค...ซี๊ด...โอย..เร็ว...ชา..."
ผมเองก็จวนเจียนอยู่แล้ว เหลืออีกเพียงนิดเดียว เร่งเครื่องเต็มที่ แล้วปล่อยน้ำรักฉีดพุ่งเข้าไปในโพรงนั้น เวลาเดียวกับที่แป๋วมันส์ในอารมณ์สุดขีด พรั่งพรูน้ำสวาทออกมาพร้อมกัน
"โอย...อือ...ชา..ชา...แป๋ว...อื๋อย์"
แล้วเธอก็หลับพริ้มอยู่บนเตียง มือที่กำผ้าปูที่นอนแน่นเมื่อกี้คลายออก อารมณ์ลอยละล่องไปสู่ฉิมพลี

"อ้าว!! ชาตรีเหรอคะนั่น"
เสียงทักไพเราะดังขึ้นข้างๆ ผมตื่นจากภวังค์ที่นึกไปถึงความหลังที่มีกับแป๋ว
"แป๋วรึนี่?..."
"ก็ใช่น่ะซิ...กำลังนึกถึงใครอยู่เหรอ?"
"ก็นึกถึงแป๋วนั่นแหละ ตอนที่เราอยู่โรงเรียนโน้น ผมเห็นคุณตอนเดินเข้ามาในง่นตั้งแต่ทีแรก เลยนึกถึงความหลังเก่าๆ..."
"บ้า!!!..." แป๋วตบต้นแขนผมเบาๆ
"บ้าก็เพราะแป๋วน่ะแหละ"
"มากับแฟนเหรอ?" ผมแกล้งถามไปยังงั้นเอง
"แฟนเฟินที่ไหนกัน..คนเดียวย่ะ"
แป๋วคนที่กำลังยืนคุยอยู่กับผมเดี๋ยวนี้ช่างไม่เหมือนคนเดิมเสียเลย เธอพูดจาฉาดฉาน ไม่ได้ทิ้งร่องรอยไร้เดียงสาไว้จนกระเบียดนิ้ว สิ่งที่ยังเหลือเพียงอย่างเดียวตลอดระยะเวลาเกือบ ๘ ปีที่ไม่ได้พบกับผม ก็คือความหวานละไมของใบหน้า และยิ่งดูจะมีเสน่ห์ร้อนแรงกว่าเก่าเสียด้วยซ้ำ
"ชาแต่งงานแล้วเหรอ?"
"ยัง..."
ผมหยิบแก้วเบียร์จากถาดที่บ๋อยเอามาเสิร์ฟให้เธอแก้วหนึ่ง ส่วนตัวผมหยิบคอนยัค
"พบเธอขอเปลี่ยนเป็นวิสกี้..ดีกว่า"
ผมทำตามอย่างที่เธอร้องขอ แล้วชายหางตาไปที่คอเสื้อเว้าจนลึกตัวนั้น ยกคอนยัคขึ้นดื่มแล้วตามด้วยน้ำเย็น
"แล้วเธอละ เมื่อไหร่จะแต่งงานซะที?" ผมพยายามชมเธอทางอ้อม
"แต่งมาสองหนแล้วย่ะ แต่ซวยชะมัดยาด.."
"ทำไมเหรอ?" ผมตีหน้าเด๋ดด๋ษ
เธอจูงแขนผมไปนั่งเงียบๆที่โซฟานอกห้องงานเลี้ยง แล้วก็พรั่งพรูเรื่องส่วนตัวให้ผมฟัง...
หลังจากต่างคนต่างเรียนจบ และผมถูกส่งขึ้นไปเจาะบาดาลอยู่ที่ภาคเหนือ เธอก็เข้าเรียนต่อพยาบาลจนกระทั่งจบ จากนั้นพ่อก็บังคับให้เธอแต่งงานกับเสี่ยหนุ่มคนหนึ่ง
"มิน่าเธอขาดหายการติดต่อไปเลย" ผมรีบทวงความผิด
"มันช่วยไม่ได้จริงๆชา...แป๋วก็รักเธอ"
ผมไม่ต่อล้อต่อเถียง...
สามีคนแรกของเธอดดนจับติดคุกหัวโตอยู่ที่ฮ่องกง เพราะดันไปค้าเฮโรอีน เธอสารภาพว่าผัวคนแรกของเธอบทบรรเลงรักไม่เอาไหนเลย
"แล้วคนที่สองล่ะ?" ผมซักต่อ
"พ่อเขาก็ตามใจแป๋วบ้าง เลยแต่งงานกะฝรั่ง..."
"โอโห...แล้วเป็นไง?"
"จะบ้าเรอะ!!" เธอค้อนวงเบ้อเริ่ม แล้วก็ดื่มวิสกี้ท่เหลือจนหมดแก้ว ใบหน้าของเธอผุดผาดขึ้นเมื่อเลือดฉีดซ่าน ผมเดินเข้าไปหยิบจากถาดบ๋อยที่เดินผ่านมาทางนั้นอีกแก้ว ยื่นให้เธอ
แป๋วเปิดกระเป๋าถือใบเล็ก หยิบดันฮิลขึ้นมา ผมรีบล้วงไฟแช็กขึ้นมาจุดให้เธออย่างรวดเร็ว เธออัดควันเข้าปอดครั้งหนึ่งก่อนจะปล่อยมันออกมาเป็นก้อนกลมลอยคว้างขึ้นไปในอากาศ
"แป๋วยอมรับว่าได้เรียนรู้อะไรจากเขาเยอะ เขาเป็นนักบิน"
"อ้าว...แล้วเขาไปไหนซะล่ะ?"
"อุปัศวเหตุปีกลายนี้เอง เครื่องตกที่ฟิลิปปินส์" เธอเล่าหน้าตาเฉย ผมคงไม่ต้องวาดภาพมากว่าอุปัศวเหตุทางเครื่องบินนั้นจะทำให้สามีของเธออยู่ในสภาพไหน...
"ก็หมายความว่า เธอเป็นหม้ายละซี...แต่เพื่อนเรายังพริ้งอยู่เลย"
เธอพยักหน้าช้าๆ...จิบวิสกี้อีกอึกหนึ่ง
"แล้วเธอทำอะไรชา? ยังเจาะบ่ออยู่รึเปล่า?"
"ก็ยังทำอยู่ แต่บ่อเล็กไม่ค่อยได้เจาะแล้วนะ.."
แป๋วตีต้นแขนผมดังเผี๊ยะ!!
"เราไปในงานเขาหน่อยเถอะ" เธอชวนผมลุกขึ้นกลับเข้าไปทักทายเจ้าภาพพร้อมกัน
คืนนั้น หลังจากงานเลิกแล้ว ผมกับแป๋วก็ไปเที่ยวกันต่อ รสนิยมของเธอดูช่างวิไลสูงจัดจนผมเกือบสิ้นหวัง... เธอพาผมปีนป่ายขึ้นไปจนถึงเทียร่าคลับ ชั้นบนสุดของดุสิตธานี เดชะบุญที่วันนั้นผมเพิ่งรับตกเบิกมาหยกๆ
"ไม่ได้พบชาตั้งนาน แป๋วเลี้ยงชาเอง" อ้าว..เป็นงั้นไป
"ไม่เป็นไรน่า" ผมกลั้นใจตอบ ก็ลำพังเงินเดือนข้าราชการตัวเล็กๆอย่างผม เงินเดือนจะสักกี่อัฐฬล
"สมัยที่เจฟยังอยู่ เขาพาแป๋วมาที่นี่บ่อย" เธอหมายถึงสามีฝรั่งคนนั้น แป๋วเต้นรำเป็นไฟ ผมงี้ยอมแพ้ แป๋วเก่งขึ้นมากจริงๆ และเธอก็ใช้เงินฟุ่มเฟือยได้สบายเพราะมรดกสามีคนล่าสุด
เธอสั่งคอนยัคให้ผมอีกแก้ว ส่วนเธอเปลี่ยนมาเป็น"บลัดดี้แมรี่"
"แป๋วเธอพักที่ไหน?" ผมถามเพื่อให้แน่ใจ
"แฟล็ต...คนเดียว แล้วชาเธอล่ะ?"
"โรงแรมนะซิ หนุ่มโสด แล้วนานๆเข้ากรุงเทพฯที ไม่รู้จะมีบ้านไว้ทำไมกัน..." ผมตอบตามตรง
คอนยัคของผม และวิสกี้และบลัดดี้แมรี่ของเธอทำให้ความสัมพันธ์เมื่อ ๘-๙ ปีก่อนที่เหินห่างกันไปนั้นกระชับแน่นเข้ามาอย่างรวดเร็ว เหมือนเหตุการณ์เพิ่งผ่านไปเมื่อวันวาน
จังหวะเต้นรำที่ทำให้ร่างของผมกับเธอแนบชิดสนิทกันนั้น ช่วยกระพือไฟแรงของความรักครั้งกระโน้นให้กลับขึ้นมาอีก
สิ่งหนึ่งที่เรามีตรงกัน ก็คือความเปล่าเปลี่ยวเดียวดาย

ดึกของคืนนั้น ผมจึงกลายเป็นอาคันตุกะรับเชิญ ณ ห้องพักเธอ
"โอ้โห...หรูหราน่าอยู่จังเลย.."
มันเป็นอย่างผมอุทานบอกเธอจริงๆ แต่ดูเธอจะไม่สนใจนัก แป๋วล้มตัวลงเอนหลังบนโซฟาตัวงาม สลัดส้นสูงทิ้งไปอย่างไม่ใยดี
"ห้องน้ำอยู่โน้นนะชา.." เธอชี้ไปที่มุมห้อง
ผมถือวิสาสะเข้าไปหยิบผ้าขนหนูผืนใหญ่จากตู้ ถอดเสื้อผ้าแล้วดุ่มๆเข้าห้องน้ำ เปิดน้ำอุ่นผสมให้พอดีแล้วเปิดทิ้งไว้ ก่อนจะเดินกลับมาที่โซฟาซึ่งแป๋วนอนอยู่
ผมโน้มตัวลงไปจุมพิตหล่อนเบาๆ
"แป๋วยังจำวันนั้นได้มั๊ย?"
"จำได้ซิ ครั้งแรกของแป๋ว ใครจะลืมลง..."
ผมขยี้ปากลงบนกระจับสีชมพูของเธออีกครั้ง สองแขนของเธอโอบขึ้นรอบคอผม
"ไปอาบน้ำด้วยกันเถอะ" ผมคะเนว่าน้ำคงเต็มอ่างแล้ว
"ชาอาบก่อนเถอะ เดี๋ยวแป๋วอาบมั่ง"
ผมลุกขึ้นอย่างว่าง่ายเพราะเหน็ดเหนื่อยกับการเดินทางมาตลอดวัน ออกจากที่ทำงานก็ตรงไปงานเลี้ยงทันที จึงอยากจะแช่น้ำอุ่นให้ชุ่มอุรา
น้ำอุ่นที่ท่วมร่างเปลือยเปล่าของผมนี่มันช่างทำให้เลือดลมเดินดีแท้... ผมจับเจ้าหนูน้อยขึ้นมาดูความยิ่งใหญ่ของมัน... คืนนี้มันคงจะต้องติดบ่วงบาศก์ของพรานสาวคนเดิมอีกแล้วล่ะ
ประตูที่ผมเปิดแง้มทิ้งไว้เปิดออก ผมเหลียวหน้าไปดู
แป๋วอยู่ในชุดวันเกิดก้าวเข้ามา แสงไฟฟ้าในห้องน้ำส่องให้เห็นทุกอณูของเรือนร่างเธอ...
ปทุมถันที่เป็นกระเปาะเล็กๆเมื่อผมได้ลิ้มรสรักครั้งแรกจากเธอนั้น บัดนี้มันพุ่งชูชันราวกับภูเขาหิมาลัย เนื้อหนังมังสาของเธอไม่ได้หย่อนยานไปเลย หากมันกลับเต่งตั่งขาวเนียนละไมไปทั้งตัว สะโพกที่เคยกลมนั้นผายออกนิดๆและสั่นระริกราวกับมีชีวิตเมื่อเธอก้าวเข้ามาหาผม
เนินสวาทยิ่งอวบอูมกว่าแต่ก่อน ขนอ่อนฟูที่มีเพียงบางเบานั้น ช่วยเพิ่มเสน่ห์ให้กับโคกสวาทนั้นยิ่งนัก
ไอ้หนูของผมมันแข็งพองตัวขึ้นทันที...อารมณ์สวาทผมไหลไปทั่วสรรพางค์
ผมเปลี่ยนจากท่านอนมาเป็นนั่ง
แป๋วก้าวเข้ามาในอ่าง ซึ่งยังมีที่เหลืออีกเยอะแยะ และก่อนที่ผมจะได้ทันทำอะไร เนื้อตัวของแป๋วก็มาประกบอยู่กับตัวผมเสียแล้ว
"ชาคะ...ชารังเกียจแป๋วมั้ย?"
"ใครว่า...ผมยังรักแป๋วอยู่นะ"
"แป๋วไม่ขอทั้งหมดหรอก แป๋วไม่ขอหัวใจ ขอแป๋วแค่เพียงสิ่งที่ชาเคยให้..."
แทนคำตอบ ผมรั้งใบหน้าของเธอเข้ามาแล้วประกบริมฝีปาก มอบจุมพิตอันดูดดื่มให้ ลิ้นของเธอกวัดกับของผมอย่างมีอารมณ์... อา...ไฟเก่านั้นลุกคุโชนขึ้นมาอีกแล้วเธอครางอย่างมีความสุข
แป๋วเอื้อมมือลงไปคว้าเจ้าหนูน้อยของผมไว้ แล้วเธอก็จับมันยัดเข้าไปในระหว่างแคมมหาเสน่ห์
"แป๋ว..." ผมตะลึงลาน
"ชาอยู่ข้างล่าง น้ำอุ่นจะได้ไม่เข้า แป๋วทำให้..."
จริงอย่างเธอว่า ผมเพิ่งจะได้รับความรู้สึกแปลกใหม่เดี๋ยวนี้เอง
แรงกดของน้ำในอ่างตื้นๆเช่นนั้น ไม่ได้เป็นอุปสรรคในการยักย้ายส่ายตะโพก ของแม่หม้ายพราวเสน่ห์อย่างแป๋วเลย ผมเองก็มีความสุขอย่างประหลาด... เธอพลิกแพลงเพลงรักอย่างรวดเร็ว
"ชาคะ... ชาจำไว้นะ แป๋วตั้งชื่อว่า.. ท่ากินรีเล่นน้ำ"
เธอบอกผมพร้อมกับค่อยๆขยับสะโพกเร็วขึ้น... ผมกระเด้งเอวขึ้นไปรับรูสวาทที่เธอกดลงมาอย่างชำนาญเกม
มือทั้งสองข้างของเธอเกาะขอบอ่าง ขาทั้งสองของผมก็เกร็งเต็มที่ ผมยอมรับว่าเธอทำให้ผมคาดไม่ถึง... เธอเก่งอย่างประหลาด ทำให้ผมมีความรู้สึกมันส์อย่างล้นเหลือ
"ชาคะ... แป๋วมันส์จังเลย...เสียว...อูย..."
เธอครางกระเส่าเมื่อผมเสือกลึงค์ยักษ์เข้าไปในโพรงเสน่ห์ที่เธอกระเด้าลงมา
ผมมีความรู้สึกว่าแรงดูดภายในโพรงสวาทต่อจรวดของผมนั้น มันมีมากเสียจนเสียวไปหมด แป๋วเปิดจุกยางท่อน้ำทิ้ง ปล่อยให้น้ำไหลออกจากอ่างอย่างรวดเร็ว
"แป๋ว...ชาจะออกแล้วนะ...แป๋วจวนรึยัง?...ชาจะไม่ไหวแล้ว"
"แป๋วก็เหมือนกัน...ชากระเด้งอีกหน่อย"
ผมรีบกระเด้งเร็วขึ้น ในขณะที่เธอก็กระเด้าลงมาเต็มที่ สะโพกผมมันแอ่นขึ้นไปจนเกือบจะเหนือน้ำ
"ชาคะ...ชา...เร็ว...แป๋ว...เร็ว..โอย...แป๋ว..ออก...แล้ว...โอย..."
ผมต้องบิดตัวด้วยความสยิว แป๋วไม่ยอมปล่อยให้ผมดึงท่อนเสน่ห์ของผมออกจากโพรงสวาทเธอเลย แต่กลับยิ่งกดโคกนั้นลงมาจนมิดด้ามของผม แล้วก็โยกย้ายสะโพก ขมิบจนท่อนเนื้อของผมแทบขาดออกจากกัน
ผมปล่อยให้ยอดโปรตีนสีขาวข้นพุ่งกระฉูดออกจากลำลึงค์เข้าไปในช่องแคบของสามเหลี่ยมสวรรค์นั้น ส่วนหนึ่งมันย้อยกลับออกมาเลอะอยู่บนหนอกของผม แป๋วใช้ฝ่ามือเรียวบางของเธอละเลงเป็นวง
น้ำในอ่างที่เหลืออยู่เพียงฝ่ามือจากพื้นอ่าง เธอรีบปิดฝาจุกยางแล้วค่อยๆวักน้ำขึ้นมาราดตัวผม
เธอยังปล่อยให้เจ้าหนูขนาดยักษ์ของผมแช่อยู่ในรูเสน่ห์ของเธอ
"เธอยังแข็งแรงเหมือนเดิมนะชา"
"แป๋วเก่งขึ้นเยอะ...ผมไม่นึกเลยว่าจะทำได้ยอดยังงี้"
"ยังมีอีกหลายท่าที่แป๋วตั้งชื่อไว้หมด...อย่างเช่น..กระเรียนเหิรฟ้า,อัศดรออกศึก,เหยี่ยวถลาลม,ชิวหาพาเพลิน..."
"โรแมนติกจัง" ผมคราง แล้วเราก็ยิ้มให้กันอย่างมีความสุข
ผมกับแป๋วถ้อยทีถ้อยอาศัยอาบน้ำชำระร่างกายจากฝักบัวไหลแรง ภายหลังเสร็จการสร้างวิมานฉิมพลีครั้งแรก
แป๋วบีบสบู่เหลวออกจากขวดพลาสติกสีสวยน่ากิน ละเลงไปจนทั่วตัวผม พื้นห้องน้ำขาวสะอาดเปียกโชกจนทั่ว เธอนั่งลงไปบนพื้นก่อนแล้วก็ดึงแขนผมให้ทรุดลงไปด้วย
ละอองน้ำที่เกาะบนเนื้อตัวเธอแทบทุกอณู ยิ่งเพิ่มความงามให้ผมตะลึงตะลาน
"แป๋วจะนวดตัวให้"
ดีเหมือนกัน.. อาบน้ำเสร็จผมคงหลับสบาย
แป๋วบุ้ยใบ้ให้นอนหงายแล้วเธอก็เอนตัวลงตาม มือเรียวงามของเธอทั้งสองข้างลูบไล้ผะแผ่วไปที่สะโพก แล้วใช้ปทุมถันทั้งสองข้างบดขยี้ลงบนแผ่นอกผม ริมฝีปากเธอประกบปากผมแน่น แล้วเธอก็เป็นฝ่ายกวัดลิ้นระรัว
มือของเธอเลื่อนจากสะโพกลงไปที่ลึงค์ยักษ์ที่หมดแรงหลับไหลเบาๆ
แป๋วร้อนแรงและชำนาญเหลือเกิน... ผมเริ่มมีความรู้สึกอยากจะร่วมรักกับเธออีก แต่เจ้าหนูน้อยของผมดูมันจะเพลียมาก
ขาอวบเต่งตึงของเธอทาบทับลงไปบนขาผม มือยังประคับประคองหนูน้อยของผมอย่างทนุถนอม ลูบหัวไปมา

"ชาตรี คุณดื่มนี่สักแก้ว"
แป๋วยื่นส่งแก้วที่มีน้ำใสสีเหลืองบางมาให้ เธอเดินตัวเปล่านวยนาตมาที่เตียงซึ่งผมนั่งอยู่ กลิ่นน้ำหอมระรวยจากตัวเธอชวนให้ฝัน
"น้ำโสมอย่างดี...เพิ่มพลังนะ" เธอบอกเมื่อเห็นผมทำหน้าสงสัย
"ขอบใจจ้ะ..."
เราลงนอนคุยกันถึงเรื่องเก่าๆ รสรักที่หวานหอม และท่ามกลางบทสนทนานั้น ผมก็ไม่วายที่จะจุมพิตและเคล้าคลึงปทุมถันอันงดงามนั้นด้วย
"ตอนนั้นน่ะเหรอ...เจ็บจะตาย" แป๋วเธอต่อว่า
"แต่แป๋วก็มีความสุขด้วยนี่" ผมยังแย้ง
เธอไม่ตอบ แต่โอบคอผมแล้วจูบอย่างรุนแรง
"เมื่อกี้เธอพูดถึงชื่อเพราะๆตั้งหลายชื่อ..." ผมยังติดใจในชื่อท่าแสนโรแมนติกเหล่านั้น
"ทำไมเหรอ?"
"อยากรู้น่ะซิ ว่าแต่ละท่าน่ะทำยังไงมั่ง?"
"ถ้าชาทำได้หมดทุกท่าในคืนนี้ พรุ่งนี้แป๋วอาจไม่มีชา...อย่าโหมนักซิ"
อาจจะเพราะพลังโสมออกฤทธิ์ หรือเพราะเสน่ห์ร้อนแรงของเธอก็ไม่รู้ ยักษ์แคระของผมมันค่อยๆฟื้นตัว ยิ่งได้สัมผัสกับเนื้อหนั่นเนียนนุ่มของเธอด้วย มันก็แข็งเด่เตรียมสู้อีกครั้งหนึ่ง
"ผมอยากรู้อีกซักกระบวนเพลง..." พลางมือป่ายเปะปะลงไปคลึงที่เม็ดสวรรค์บนโคกสวาท แป๋วส่ายสะโพกรับแรงนิ้วที่คลึงบี้ลงไป
"เอา..ชิวหาพาเพลิน..นะ"
ผมไม่ตอบ...นึกว่าผมคงจะต้องกลับไปทำให้เธอเหมือนเมื่อครั้งกระโน้นอีก แต่ผมผิดถนัด
แป๋วค่อยๆเริ่มกลับตัว...โคกสวรรค์มหึมามาลอยเด่นอยู่ไม่ห่างริมฝีปากผมนัก เธอค่อยๆตวัดลิ้นเรียวเล็กลงไปบนหัวถอกของผมอย่างแผ่วเบา แล้วเริ่มเร็วๆขึ้น... ลึงค์ยักษ์ของผมตั้งโด่แข็งตัวเต็มที่ โคกสวาทของเธอร่อนอยู่ตรงหน้า ผมเองก็มันส์สุดขีดเหมือนกัน ลิ้นตวัดขึ้นไปที่แตดสีทับทิม เสียงเธอครางฮือด้วยสยิว
ท่อนลึงค์ของผมมันถูกดูดเข้าไปในลำคอของเธอเกือบทั้งแท่ง เพียงเธอยกใบหน้างามขึ้นลง ผมก็ซ่านไปทั้งตัว แคมของเธอก็กดลงมาที่ริมฝีปาก จนผมชอนไชลิ้นเข้าไปในรูได้ถนัด ยิ่งกระสันกันมากขึ้น ผมก็เลยเปลี่ยนเป็นเอาฟันเผลอขบแตดเธอเข้าโดยไม่รู้ตัวเบาๆ
"ยังงั้นแหละคะชาตรี... เธอก็เรียนรู้เหลือเกิน...ซี๊ด..เสียวจังเลย"
แป๋วครางลั่นราวลูกนก ก่อนจะหันกลับไปดูดแท่งลึงค์ยักษ์ต่อ
น้ำเมือกของเธอไหลปริ่มออกมาเลอะแคม
ผมทั้งขบทั้งจุ๊บแตดและขยี้ปลายถัน แป๋วเริ่มเร่าร้อนมากขึ้น สะโพกของเธอส่ายสุดระงับ
"ชาคะ...เอาเถอะ...แป๋วอยากแล้ว เสียวจังเลย"
เธอพูดกระเส่าๆแล้วหันมานอนเคียงข้างกับผม ยกขาอวบงามของเธอขึ้น ให้อยู่หว่างขาผมข้างหนึ่ง แล้วยกอีกข้างให้ทับอยู่บนขาผม พลางจับเจ้าลึงค์ยัดเข้าไปในรูของเธอ
เรากอดกวัดรัดกันแน่น ทั้งเธอและผมต่างกระเด้งจนเข้าจังหวะกัน มันเป็นท่าที่วิเศษจริงๆ... ของผมเข้าไปจนมิดด้าม ไม่ต้องออกแรงกระเด้ามากนัก และต่างหันหน้าชนกัน ผมยังจุมพิตเธอได้อย่างเมามันอีกด้วย
นิ้วมือของผมสอดเข้าทางประตูหลังเธอ ทำให้รูสวาทข้างหน้าคับมากยิ่งขึ้นไปอีก ประตูหลังขมิบแรงอย่างร้ายกาจ จนผมคิดว่าถ้านิ้วผมเป็นเจ้ายักษ์เล็ก มันคงถูกขมิบจนแบนแน่
"ดีเหลือเกินชาตรี คุณต้องมาหาแป๋วบ่อยๆนะ...มันส์จังเลย...อูยยย..."
เราต่างกระเด้าเข้าหากัน มือของเธอกวัดรัดสะโพกผมแน่น ในขณะที่ผมก็สอดนิ้วเข้าทางประตูหลังของเธอลึกเข้าไปอีก
"โอย...ชา...เร็ว..เร็วหน่อย..จะออกแล้ว...เร่งให้...ให้.."
"ชาก็จะออก..และ...แล้ว...เร็ว"
เราต่างกระเด้ากันสุดแรงเกิด น้ำอสุจิของผมพุ่งกระฉูดสองสามหน ปลายหัวถอกผมเต้นกระดุบๆเป็นจังหวะอยู่ในโพรง ในขณะที่ตัวมันเองก็ถูกตอดที่หัวจนผมรู้สึกด้วย
ผมยังคาบักเอาไว้เช่นนั้นจนหลับไปเมื่อไหร่ก็ไม่รู้...
หลังจากนั้น ผมก็แวะเวียนไปหาเธอเรื่อยมา จนกระทั่งเธอสอนกระบวนเพลงกามให้ผมจนครบหลักสูตร... แต่ดูเหมือนผมจะเป็นนักเรียนที่อาจารย์ไล่ไม่ยอมไปซะแล้ว...

๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑ จบ ๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑

เปิดบริสุทธิ์เกาะสวาทหาดสวรรค์

   ร่างที่เคลื่อนไหวไปมาตามแนวปะการังนั้น ใบหน้าและเรือนร่างท่อนบนงามราวนางเนรมิต เธอแหวกว่ายด้วยหางท่อนล่างที่เป็นปลาตามเผ่าพันธุ์ของเงือกน้ำ คลอเคล้าไปด้วยฝูงปลานานาชนิด หลากสีสัน วัย 16 ของเธอทำให้มองดูน่ารักไปทุกอิริยาบถ หน้ายิ้มระรื่นร่าเริง เธอมาจากไหนไม่เคยมีมนุษย์ที่อยู่บนบกได้รู้เรื่องราวของเธอเลย นอกจากนิยายโบราณที่เล่าขานกันมาเท่านั้น...

   เกือบหนึ่งอาทิตย์เต็มๆที่ เอกพันธ์ วรนาตร์ ชายหนุ่มนักอนุรักษ์ชีวะทางทะเลได้ออกสำรวจหมู่เกาะต่างๆที่มีแนวปะการัง เพื่อฟื้นฟูสิ่งที่มนุษย์ทำลายให้กลับฟื้นเป็นที่อยู่อาศัยของพันธุ์ปลาต่างๆตามธรรมชาติ และเกาะขามที่เขาขึ้นมาสำรวจนี้ก็เป็นเกาะหนึ่งเช่นกัน
   หลายวันมานี้ เขาสังเกตเห็นความผิดปกติจากเงาที่เป็นสายผ่านไปใต้ผิวน้ำ ซึ่งมองดูอยู่หลายครั้งก็เห็นเป็นสายสีเขียววิ่งผ่านไปตามร่องน้ำลึก และถ้าน้ำทะเลจะใสมากกว่านี้เขาคงต้องรู้ได้แน่ว่าสิ่งมีชีวิตนั้นเป็นตัวอะไร
   เอกพันธุ์เคยดำน้ำติดตามดูเหมือนกัน แต่เขาก็ตามไม่ทัน และสิ่งที่จะแก้ความสงสัยได้ก็คือต้องวางกับดักด้วยตาข่ายที่มีสัญญาณสั่นสะเทือนให้เขารู้ แหตาข่ายถูกวางไว้ตามที่ปรากฏสิ่งประหลาด แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ผล เหมือนมันจะรู้
   และในเช้าของวันหนึ่งซึ่งเอกพันธ์หอบแหผืนหนึ่งซึ่งเขาคิดจะเอาไปขึงไว้ทางปากอ่าวที่เว้าเข้ามาในเกาะเป็นแหล่งน้ำลึกแนวปะการัง แต่เมื่อเขาขึ้นไปยืนอยู่บนโขดหินสูง พลันสายตามองมาเบื้องล่างก็ถึงกับตะลึง เพราะสิ่งที่เห็นนั้นเป็นสาวน้อยใบหน้ารูปไข่ จมูกโด่ง ผมยาวสยาย
   เธอเป็นคนที่สวยมาก และที่น่าแปลกคือเธอไม่ได้ใส่เสื้อผ้า ปล่อยนมสองเต้าเปล่าเปลือย นมของเธอเต่งตึงปลายงอน หัวนมแดงระเรื่อ และเมื่อมองผ่านลงไปในน้ำจึงไก้เห็นว่าท่อนล่างของสาวน้อยผู้นั้นเป็นปลา เกล็ดแวววับดังมรกต
   "เงือก...เป็นไปได้อย่างไร"
   เขารำพึงตะลึงจ้องอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง เพราะเธอคือมนุษย์ปลาที่น่าจะสูญพันธ์นานแล้ว และนี่ก็คือความยิ่งใหญ่ถ้าเขาสามารถจับเงือกสาวตัวนี้เพื่อออกโชว์สายตาชาวโลกได้
   มือไวเท่าความคิด แหในมือถูกเหวี่ยงไปสู่ร่างที่นั่งอยู่บนโขดหินด้านล่างกลางน้ำ มันครอบคลุมร่างนั้น ท่ามกลางความตกใจและพยายามที่จะดิ้นให้หลุด ยิ่งดิ้นแหก็ยิ่งพันรัดร่างไปทุกส่วน
   เอกพันธ์รีบดึงเชือกในมือสาวแหที่ติดร่างเงือกสาวเข้ามาใกล้ แล้วโดดลงไปรวบตัวเงือกสาวอย่างลืมตัว
   "ว้าย!...อย่า ฉันกลัวแล้ว ปล่อยฉันไปเถอะคุณ"
   เงือกสาวร้องลั่นอย่างตกใจ ใบหน้างดงามซีดสลด พยายามที่จะผลักร่างชายหนุ่มที่โอบรัดทั้งที่มีแหคลุม
   สัมผัสแรกที่ถูกตัว มันเป็นเนื้อหนังของมนุษย์ที่นุ่มนวลอุ่นไปทั่วร่าง แล้วก็กอดกระชับเพื่อหวังที่จะอุ้มร่างนั้นขึ้นมาบนหาด
   "ผมไม่ทำอันตรายคุณ ไม่ต้องตกใจ" เขาปลอบ แต่สองมือที่โอบกอดรัดนั้นฝ่ามือกลับทาบบีบอยู่ที่อก
   "โอย เจ็บ อย่าทำอย่างนี้ ฉันกลัวแล้ว อู๊ย"
   เขาลากร่างของเธอขึ้นมาอยู่บนหาดจนได้ แล้วปลดแหที่คลุมร่างเงือกสาวออก
   "ไม่ต้องตกใจนะ...ผมอยากรู้ว่าคุณเป็นเงือกจริงๆหรือเปล่าเท่านั้น"
   เสียงเขาราบเรียบ เธอมองเขาด้วยความรู้สึกที่ยังมีความหวาดกลัวอยู่ พยักหน้ารับคำตอบ
   "ที่นี่ยังมีเงือกอีกแยะไม๊?"
   เขานั่งลงถามข้างๆเงือกสาวที่พยายามยันมือกับหาดที่จะกระถดถอยลงสู่ทะเล เขาดึงมือเธอไว้
   "อย่ากลัวผมเลยนะ"
   เงือกสาวกมหน้าร้องไห้ เอกพันธ์ผู้มีจิตใจเป็นมนุษย์ผู้ชายที่เห็นน้ำตาผู้เป็นเพศหญิงไม่ได้ จึงโอบมือประคองกอดปลอบโยน
   "อย่าร้องไห้เลยนะ ผมมาศึกษาวิชาเกี่ยวกับชีวิตทางทะเล ถ้าคุณบอกอะไรผมได้บ้างก็จะเป็นประโยชน์ต่อชีวิตสัตว์น้ำ รวมทั้งคุณด้วยนะ"
   "แปลว่า คุณจะปล่อยฉัน"
   แววตาดูสดใสขึ้นมานิดเมื่อดูง่าเขาไม่เป็นอันตรายต่อเธอ
   เขานิ่งไปนิด แล้วพยักหน้า
   "ขอให้ผมดูรูปร่างคุณให้ทั่ว เต็มตาหน่อยนะ"
   สองมือลูบไปตามเนื้อตัว ถึงเธอจะเป็นเงือกเธอก็เป็นสาวสวย ทรวงอกเต่งตึงงอนงาม ช่างสวยเหลือเกินในความรู้สึก อีกทั้งใบหน้าก็งามล้ำจนชวนให้ใจเคลิบเคลิ้มหลงใหล มือเคล้นคลึงสองเต้าเบาๆ
   เงือกสาวเมื่อต้องมือชายก็เกิดอาการหวิวหวาดในอารมณ์ เธอจ้องตาเขาหยาดเยิ้มแล้วโอบมือกอดตอบ ชายหนุ่มก้มหน้าลงจูบที่แก้มก่อนจะเลื่อนปากเข้าทาบปากที่เผยอ แล้วปากต่อปากก็ทาบกันสนิทดูดเคล้นความหวานชื่นในอารมณ์ ลิ้นต่อลิ้นดุนดันเกาะเกี่ยวพันด้วยใจพิศวาส มือชายหนุ่มลูบไล้ลงไปตามเกล็ดอ่อนด้านหน้าสู่ช่องสังวาสที่ซ่อนอยู่ในเกล็ด เป็นกลีบเนื้ออ่อนบางๆ แล้วแยงนิ้วเข้าไปในช่องนั้น เงือกสาวบิดปากออกครางอย่างกระสันเสียว
   "อูย...คุณขา มัสยา เสียวเหลือเกินค่ะ...อูย อูย"
   เธอบอกชื่อแล้วบิดเอวไปมา ร่างท่อนบนอ่อนระทวยเอนราบ ช่องสังวาสบีบกระชับคลายเมือกแห่งความเสียวซ่านออกมาชุ่มโชก รูหีของเธอตอดนิ้วเขาหนึบๆจนชายหนุ่มเกิดความรู้สึก
   และแล้วเขาก็ดึงผ้าขาวม้าที่คาดเอว ปลดขมวดกางเกงขาก๊วยอย่างที่พวกชาวทะเลนุ่งออก  ลำควยขาวผ่องผงาดง้ำโชว์หัวถอกกดเข้าไป ไม่ได้แตกต่างกับช่องสังวาสของมนุษย์เลยแม้แต่น้อย และเมื่อกดลงสุดลำ ชายหนุ่มก้มหน้าลงซบสองเต้า พลัน...จิตใจก็เหมือนล่องลอยเข้าสู่กลุ่มหมอกควันซึ่งหนาขึ้นเรื่อยๆ เสียงสาวน้อยโอดครวญคล้ายได้รับความสุขแห่งการสังวาส
   ชายหนุ่มคืนสติมาอีกครั้ง เขาเคลื่อนไหวสะโพกชักลำควยกระเด้า แล้วก็ให้เหมือนรู้สึกว่าหว่างขาเขาที่คร่อมลงบนท่อนหางปลานั้นนุ่มหยุ่นราวกับเนื้อมนุษย์ธรรมดา
   "คุณขา...มัสยาเป็นมนุษย์แล้วค่ะ กางขามัสยาออกทีซิคะ มันคับแน่นเหลือเกิน...อูย...อูย..."
   เขาเอี้ยวหน้าลงไปมองอย่างฉงน
   "หา...ทำไมเป็นอย่างนี้ล่ะมัสยา"
   "ก็คุณนั่นแหละ ทำให้มัสยาเป็นแบบนี้...คุณทำให้มัสยากลับคืนสู่ท้องทะเลไม่ได้อีกแล้ว" เสียงเธอดูเศร้ากอดเขาไว้แน่น "คุณต้องรักมัสยาตลอดไปนะคะ"
   "หมายความว่าอย่างไรมัสยา"
   "มันเป็นกฎของท้องทะเล ถ้ามนุษย์รักเงือกจนกล้าสมสู่กับเงือก เงือกก็จะกลายเป็นมนุษย์ตลอดไปค่ะ...ไม่สามารถกลับคืนร่างเดิมได้อีกแล้ว...อูย คุณขา...คับแน่นดีเหลือเกิน...ซี๊ด..."
   ขาเธอกางออกกว้างแล้วส่ายสะโพกไปมา ครางเสียงกระเส่าอย่างมีความสุข
   ชายหนุ่มไม่มีอารมณ์ที่จะคิดจะถามหรือสงสัยต่อไปอีกแล้ว เพราะปลายถอกกำลังถูกดูดตอดอย่างรุนแรงจนสะดุ้งเฮือก แล้วชักลำควยขึ้น กดลงกระเด้าหยุบๆติดต่อกัน สาวน้อยแหงนหน้าเริด ห่อปากสูดซี๊ดซ๊าด ตาหลับพริ้ม
   เขาอัดลำควยกระแทกต่อเนื่องกันอีกหลายครั้ง แล้วเท้าแขนลุกขึ้นยกขาขาวผ่องเรียวงามขึ้นพาดบ่า สายตาจ้องสำรวจเนินโหนกที่เต็มไปด้วยเส้นหมอยละเอียดอ่อนฟูฟ่อง เนินสวาทของเธอช่างงดงามเย้ายวนตายวนใจอะไรเช่นนี้ เขาลูบมือลงไปบีบขยำและแหกแคมกว้าง
   ติ่งแตดเม็ดแดงสดปลิ้นขึ้น เขาขยี้นิ้วลงไปทั้งที่ลำควยจมอยู่เกือบมิดกับรูหี สาวน้อยผวาเฮือก
   "ซี๊ด...โอ๊ย...อูย...อูย...เสียวมากเหลือเกินคุณขา...รีบทำต่อเถอะ มัสยาจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว"
   เสียงเธอครางกระเส่า ส่ายเอวร่อนไปมา รูหีขมิบยวบ น้ำเงี่ยนแตกพลั่กๆ
   ชายหนุ่มโย้ตัวไปข้างหน้า แล้วชักลำควยกระเด้าเดินหน้าเต็มที่ เขากระแทกแรงๆซอยควยเร็วจี๋ขึ้นทุกขณะ แหงนหน้าสูดปากอย่างเป็นสุข
   ช่างเป็นความสุขความเสียวที่อร่อยใจอร่อยควยเป็นที่สุดเท่าที่เคยเย็ดหีมา ชายหนุ่มกัดกรามกรอด เมื่อรูหีบีบกระชับขมิบรัดลำควยไปตลอด
   "ซี๊ด...หีคุณตอดควยผมแรงดีเหลือเกิน...เย็ดมันอะไรอย่างนี้มัสยา"
   "แรงอีกซิคะ...ซี๊ด...โอ๊ย...อูย...มัสยาเสียวจะขาดใจแล้วค่ะ แรงอีก...โอํ๊ย...แรงอีก"
   ใบหน้าสะบัดเร่า สองมือกางกดลงบนพื้นทรายขยุ้มบิดตัวไปมาอย่างเสียวซ่านสุดขีด
   "ที่รัก...ผม...ผมจะไม่ไหว...จะออก...ออก...แล้ว"
   ทันทีที่บอก เขาชักควยกระเด้าโหมเต็มที่และอัดลงเต็มแรงในครั้งสุดท้าย ลำควยขนาดใหญ่ผลุบหายจมมิดสนิทในรูหี โคนควยกับโหนกหีสนิทแนบแน่น
   เขาส่ายขยี้ไปมาแรงๆ เมื่อเกิดอาการเสียววาบจนลำควยกระตุก แล้วน้ำควยอุ่นๆข้นคลั่กก็พุ่งฉีดออกมา
   สาวน้อยเองก็เสียววาบที่ปากมดลูกจนแทบขาดใจ มันร้อนผ่าวเข้าไปถึงท้องน้อยจนร้องลั่นอย่างตกใจ ผวากอดร่างชายหนุ่มไว้แน่น รธูหีขมิบตอดเต็มแรง พร้อมๆกับน้ำสวาทจากรูหีก็แตกซ่า
   สองร่างกอดกันแน่น หายใจหอบรุนแรง ร่างเกร็งไปด้วยกันในเวลานั้นเอง
   เพียงชั่วครู่ที่ร่างของชายหนุ่มนอนทาบอยู่บนร่างของสาวน้อย เขาขยับตัวลุกขึ้น ถอนลำควยที่อ่อนปวกเปียกออกจากช่องสวาท น้ำกามใสๆผสมเลือดพรหมจารีเจือจางได้ไหลเป็นทางออกมาสู่ร่องก้น ชายหนุ่มมองเรือนร่างที่สมบูรณ์ของความเป็นมนุษย์ แล้วค่อยๆดึงตัวสาวน้อยให้ลุกขึ้นไปล้างในทะเล
   ความรู้สึกของสาวน้อยเวลานี้เกิดสับสน เพราะเธอรู้ตัวว่ารักชายหนุ่มผู้นี้เข้าแล้ว เขาพาเธอลงไปแหวกว่ายอยู่ในสายน้ำ ซึ่งบัดนี้เธอแทบจะว่ายไปเป็นเอาเลย เพียงครู่เธอก็ขึ้นมานั่งบนหาด เหม่อมองทะเลอย่างอาลัยอาวรณ์ นึกถึงคำพร่ำสอนของพ่อแม่ที่อยู่ใต้ทะเลลึกว่าไม่ให้ขึ้นมาเหนือน้ำ เพราะเต็มไปด้วยภัยอันตรายจากมนุษย์ที่จะรังแกเอา แล้วเธอก็ถูกมนุษย์ผู้ชายรังแกเอาอย่างเสียวซ่านเป็นสุข
   ขณะมัสยากำลังนั่งคิดเพลินๆอยู่ ชายหนุ่มก็ขึ้นมานั่งใกล้ และดึงตัวเธอเข้าไปกอดจูบอีกครั้ง
   "สัญญากับผมได้ไม๊มัสยาว่าคุณจะไม่ทิ้งผมไปไหน"
   "ค่ะ...มัสยาจะตามคุณไปทุกหนทุกแห่ง มัสยารักคุณค่ะ"
   เธอกอดเขาตอบ มือลูบไล้ไปตามเนื้อตัวของเขาบ้าง แล้คว้าจับลำควยเขาขึ้นพิจารณา
   "ของคุณทั้งแข็งทั้งใหญ่จริงๆนะคะ"
   "แล้วชอบหรือเปล่าละ ชอบก็เล่นกับมันซิที่รัก" เขาโน้มตัวเธอให้ก้มหน้าลงไปมองชิดๆ "เอาลิ้นเลียมันหน่อยซิ...เอาเลย ดูดมันด้วย..."
   เธอดมมันนิดเหลือบตามองหน้าชายหนุ่มก็เห็นเขาพยักหน้า จึงแลบลิ้นออกมาสัมผัสส่วนปลายที่กระดกงึกๆตลอดเวลา แล้วเธอก็ตัดสินใจละเลงลิ้นไปทั่ว ดูดจ๊วบเข้าที่ส่วนหัว
   เอกพันธ์เงยหน้าเชิดหลับตาปี๋ด้วยความเสียวซ่าน แล้วก้มลงไปทางหว่างขาเธอบ้าง จับขาแหวกออกจนแคมถ่างกว้าง ซบจูบลงบนเนินสูดดมความหอมก่อนลากลิ้นเลียลง จากรอยแยกบนเนินลงสู่ร่องหีเข้าหาติ่งแตด
   สาวน้อยสะดุ้งเฮือกด้วยพิษแห่งความเสียวสยิว เธอดูดลำควยเขาโต้ตอบ ค่อยๆอมลำควยลึกเข้าไปทุกที มือน้อยลูบไล้พวงสวรรค์แล้วคลึงเคล้นจนร่างชายหนุ่มสั่นเทา
   เธอรูดหนังควยเขาด้วยริมฝีปากอย่างคล่องแคล่วขึ้นทุกขณะ หัวใจวาบหวิวเหมือนจะขาดใจเมื่อโดนลื้นชายหนุ่มเลาะแซะไปตามกลีบจนถึงปากรูสวาท บางครั้งเขาก็ขบติ่งแตดเธอด้วยริมฝีปากบิดไปมาจนรูหีขมิบน้ำเงี่ยนแตกพลั่กๆ
   "ซี๊ด...ไม่ไหวแล้ว ทำให้มัสยาเถอะค่ะ...อูย...เสียวหีไปหมดแล้ว"
   เธอปล่อยปากจากลำควยร้องบอก สะโพกแอ่นส่ายไปมาสูงลิ่ว
   "โก้งโค้งซิที่รัก ผมจะช่วยให้"
   เขาถอนปากออกมาบอก ช่วยจัดท่าให้เธอหมอบคลาน แล้วเข้าประกบด้านหลัง จ่อปลายหัวเบ่งบานเข้าแหวกแคมที่ย้อยออกมาทางด้านก้น เสยเข้าไปช้าๆ... รูหีขมิบรัดลำยวบยาบ
   พอเข้าครึ่งลำเขาเริ่มกระเด้าหยุบๆ จนควยลำยาวผลุบหายเข้าไปทั้งลำ ถึงได้โอบมือกำสองเต้าขยี้ขยำไปพร้อมกับการอัดควยเข้ารูหีอย่างหนักหน่วง สาวน้อยบิดตัวไปมาร้องคร่ำครวญดังลั่น และช่วยอัดก้นเข้าปะทะจังหวะกระเด้าเต็มที่ ทำให้เกิดความมันส์ความเสียวหนักหน่วงด้วยกันทั้งคู่
   เมื่อเธอก้มหน้าลงจะซบแขน สายตามองลอดไปเห็นภาพอันตื่นตาตื่นใจเข้า ลำควยที่ชักยาวจนแคมในปลิ้นแล้วผลุบหายกลับเข้ารูหีอีกครั้งเมื่อเขากระเด้าพรวด พวงสวรรค์แขว่งตีเนิน ช่างเป็นภาพที่ชวนมองยิ่งนัก เธอส่ายก้นขยุกขยิกก่อนจะร่อนเป็นวงกลม
   เสียงหายใจเขาฟืดฟาด อัดควยเข้ามิดลำเต็มที่ ค้างไว้ บอกให้สาวน้อยยันร่างขึ้นมานั่ง ทั้งสองแขนเขาก็ดึงรั้งเอวเธอขึ้น เมื่อเธอขึ้นนั่งตัวตรงก็เกิดอาการเสียววาบอย่างหนักจนต้องบิดตัวตีหน้าเหย เพราะปลายถอกลำยาวทำท่าจะแทรกผ่านปากมดลูกเข้าไปอีก
   "โอ๊ย คุณขา จะไม่ไหวแล้ว" เธอบอกพลางยกก้นขึ้นสูง
   แต่เขากระชากลง
   "ว๊าย"
   เธอบิดตัวกัดกรามกรอด เมื่อปลายถอกกระทุ้งปากมดลูกอย่างแรง
   "ช่วยขย่มให้ผมทีที่รัก...ซี๊ด..." เขาบอกแล้วเหยียดขาตรงตามสบาย
   สาวน้อยตั้งหลักมั่น ค่อยๆยกก้นขึ้นแล้วกระแทกลงช้าๆ พอคิดว่าทำได้คล่องขึ้นก็เริ่มขย่มรูหีรูดหนังควยอย่างรวดเร็ว เล่นเอาเอกพันธ์ต้องบิดร่างครางอู้เพราะความอร่อยควยเป็นที่สุด
   "อัดแรงๆที่รัก นั่นละ ยังงั้น...ขย่มแรงอีก ดีเหลือเกิน..." พลางกระเด้าลำควยสวนขึ้นเมื่อสาวน้อยกระแทกลง
   เพียงครู่เดียวเธอก็ร้องลั่น กดรูหีลงมาอัดควยทั้งลำแนบแน่น ร่างสั่นเทิ้มเมื่อทำนบน้ำหีแตกซ่า ชายหนุ่มเห็นดังนั้นจึงผวาโอบมือเข้ากำขยำเต้านมให้อย่างรุนแรง
   "ออกมามากๆที่รัก...ซี๊ด รูหีดูดตอดควยดีเหลือเกิน"
   เขาปล่อยให้ร่างที่เกร็งนิ่งสักครู่ จนเธอค่อยฟุบหน้าลงไปทางเท้าของเขา จึงจับร่างให้พลิกลงนอนหงาย แล้วเขาก็จัดการเข้าทาบทับ อัดควยกระเด้าเต็มที่อย่างเมามัน
   ครั้งแล้วครั้งเล่าที่ลำควยพุ่งเข้ากระหน่ำรูหี จนเสียงหน้าขากระทบหน้าขาดังระรัว "พั่บ!ๆๆๆ"
   ร่างสาวน้อยสั่นกระเพื่อมอ่อนไหวไปตามความเร่งเร้าที่โหมกระหน่ำ สองเต้าถูกดูดดุนสลับการขยี้ขยำไปจนกระทั่งเขาอัดควยเต็มแรงเป็นครั้งสุดท้าย ส่ายขยี้อย่างไม่ปราณี
   "อูย...ไม่ไหวแล้ว ผม ผมออกแล้วที่รัก อร่อยเหลือเกิน...ซี๊ด"
   น้ำควยพวยพุ่ง ฉีดกระหน่ำราดมดลูกดังทำนบน้ำทะลักทะลาย ร่างเขาสั่นระริก ผวากอดสาวน้อยแนบแน่นอีกครั้ง ก่อนทาบร่างสงบอยู่ตรงนั้นเอง...

   ก่อนตะวันตกน้ำ เขาและเธอยังคงดื่มด่ำอยู่กับน้ำกามอีกหลายครั้ง สาวน้อยผู้มาจากอดีตนั่งเหม่อมองพื้นน้ำอยู่บนโขดหินเคียงข้างชายคนรักที่ประคองกอด
"พรุ่งนี้ผมจะพาคุณกลับบ้านของเรา...ผมจะรักคุณคนเดียวตลอดไปแม่เงือกน้อย"

   ท่ามกลางแสงจันทร์ในคืนข้างขึ้น ร่างสองร่างยังคงทาบทับกันบนโขดหินที่ปูผ้ารองนอนชมเดือนดาว แต่เป็นเพียงผลัดกันชมเท่านั้น ในเมื่อร่างหนึ่งทาบบนกระดกก้นเคลื่อนไหวไปมาไม่หยุดหย่อน และพอร่างหนึ่งลงอีกร่างก็ขึ้นทาบบ้าง ดูเหมือนจะสลับกันอย่างนี้ไปจนกระทั่งสิ้นเรี่ยวแรงหลับสลบไสลไปท่ามกลางสายลมหนาวในยามค่อนรุ่ง...