กำนันเทิดหายสงสัยแล้วว่าเพราะเหตุ อันใดที่ทำให้ลูกชายของตนถึงกับแสดงอาการร้อนรนอยากได้แม่ลูกอ่อนคนนี้ มาเป็นเมียนักหนา

พิมเธอเข้ามาอาศัยอยู่ร่วมชายคาบ้าน หลังใหญ่กับครอบครัวของทูลด้วยความสุข เดือนแรกนับเป็นช่วงเวลาข้าวใหม่ปลามัน ของหล่อนกับทูล

การเข้ามาของพิม เธอทำให้ทูลเปลี่ยนไป เป็นอีกคนที่อยู่ติดบ้าน จากที่เมื่อก่อนทูล มักจะชอบออกไปเที่ยวเตร่สังสรรค์เฮฮากับ เพื่อนฝูงตามประสาหนุ่มโสด แต่หลังจากพิมเธอเข้ามาอยู่ในบ้านทูลก็เปลี่ยนไปเป็นอีกจนผู้เป็นบิดาเอ่ยปาก

"ช่วงนี้ไอ้ทูลลูกชายพ่อมันติดเมียว่ะ..."

ตอนบ่ายแก่ๆ กำนันเทิดแกตะโกนแซวทูลกับอาสนซึ่งเป็น
น้องชายของกำนัน ที่มีศักดิ์เป็นอาของทูล อาสนแต่งงานกับอาภา แต่ทำไงก็ไม่มีลูกกันสักที


{อาสน}

"แหม... ก็เมียมันสวยนี่น่าพี่เทิด... เป็นใครก็คงขลุกอยู่แต่ในห้องเหมือนไอ้ทูลนั่นแหละ... สงสัยจ้ำจี้กันทั้งวัน"

อาสนแซวไปตามประสาผู้ชาย กำนันเทิด ผู้เป็นพี่ชายหัวเราะลั่น จ้องมองร่างกำยำอาบเหงื่อของน้องชาย ลุงแสนที่กำลังก้าวลงมาจากรถไถแบบนั่งขับรุ่นคูโบต้า สีส้ม หลังจากออกไปไถดินกลางทุ่งมาทั้งวัน พลิก หน้าดินสีน้ำตาลแล้งเพื่อรอวันเพาะปลูก ข้าวโพดในฤดูฝนที่กำลังจะมาถึงในอีกไม่กี่วันข้างหน้า

"แล้วภาเมียมึงเป็นไงบ้างไอ้สน ไม่เห็นมีลูกสักที.....กูอยากอุ้มหลานนนน"

"โธ่ๆๆ...พี่เทิด...ผมก็ขยันทำทั้งคืน...มันก็ไม่ติดสักทีสิพี่"

อาสนบอกกับกำนันเทิด นึกสงสารเมียรัก ที่อยากมีลูกแต่ก็ติดตรงที่สุขภาพไม่แข็งแรง เพราะว่าภายหลังจากผ่าตัด ก็ยิ่งทำให้ภานั้นเธอมีลูกยาก

"เอ็งเสร็จงานแล้วรึ ไอ้สน"

กำนันเทิดแกสลัดผ้าขาวม้าที่พาดเอาไว้ บนบ่า คว้ายาเส้นขึ้นมาจุดสูบ พ่นควันสีขาว พวยพุ่งไปในเวิ้งอากาศของยามเย็น

"เสร็จแล้วพี่เทิด"

อาสนพยักหน้าตอบ


"วันนี้ข้าครึมอกครื้มใจ... เย็นๆ จะชวน ไอ้ทูลมันไปนั่งกินเหล้าด้วยกันที่บ้านเอ็ง... ให้ทูลมันกินเหล้าย้อมใจสักหน่อย เพราะข้า สังเกตเห็นว่าช่วงนี้มันดูเครียดๆ"

กำนันเอ่ยถึงลูกชายของตน

"เรื่องอะไรรึพี่เทิด"

อาเดชขมวดคิ้ว

"ก็เรื่องที่มันจะต้องไปคัดเลือกทหารพรุ่งนี้น่ะสิ"

กำนันเทิดตอบน้องชายของแก กำนันเทิดตอบน้องชาย เป็นเพราะว่าทูล ได้ทำเรื่องผ่อนผันการคัดเลือกทหารมาแล้ว หลายปี ในระหว่างที่กำลังเรียนปริญญาตรี ครั้งนี้จึงถึงคราวที่จะต้องจับใบดำใบแดง เสียที

"ก็ต้องเสี่ยงดู... แต่ถ้าล้วงเอาใบแดงขึ้นมาก็ซวยล่ะว่ะ ไอ้ทูล"

อาสนแกมีอารมณ์ขัน เพราะตัวเองเคยผ่านช่วงเวลานี้มาแล้วเช่นกัน แต่โชคดีที่เขาจับได้ใบดำ

"งั้นค่ำๆ เดี๋ยวข้าจะบอกมาบ้านข้านะพี่เทิด... เดี๋ยวให้อีภาต้มไก่ทำกับแกล้มเอาไว้ รอ"

อาเดชบอกกับพี่ชาย จากนั้นก็โดดขึ้น รถไถขับกลับบ้าน ในเวลาต่อมาดวงตะวันลอยต่ำเกือบแตะสันเขาที่ ทอดยาวโอบไร่มันสำปะหลังไปจนถึงไร่ แตงโม ประกายสีทองสุดท้ายอาบไปทั่ว ทุ่งหญ้ากว้างขวางสุดลูกหูลูกตา

"มากันโน่นแล้ว"

อาสนกล่าวพลางทอดสายตาไปยัง รถมอเตอร์ไซค์ของทูลกำลังแล่นเข้ามาจอดที่ หน้าบ้าน พิมภาเธอนั่งซ้อนอยู่ด้านหลัง
ลูกชายตัวเล็ก ยิ้มร่านั่งอยู่ที่เบาะสำหรับเด็กตรงหน้าตักของทูลกำนันเทิดขี่จักรยานตามมาไกลๆ ที่ไม่ขับ รถกระบะมาก็เพราะว่าแกชอบออกกำลังกาย

ในเวลาต่อมา ที่ม้าหินอ่อนสีขาว ภายใต้ต้นมะม่วงที่ถูกจัดเตรียมเอาไว้เป็นวง สุราเล็กๆ กำนันเทิดเดินเข้ามาร่วมวง ทรุด ร่างสูงใหญ่ลงนั่งบนม้าหินอ่อนทูลเดิน ตามมาติดๆ อาสนที่รออยู่ก่อนหน้าตักต้มไก่ ใส่ชามมาวางลงกลางวงเหล้า จากนั้นสุราก็ ถูกรินแจกจ่ายไปรอบวง

"ชนแก้วพี่เทิด...ฉลองไอ้ทูลจับได้ใบแดง..เอ้ย...ไม่ใช่ๆ..ใบดำ"

อาสนรินเหล้าสองแก้ว แก้วแรกยื่นให้กำนันเทิด พ่อผัว
กำนันเทิดเอื้อมมือรับ อีกแก้วที่อาสนยื่นให้น้องเมีย

"ชนแก้ว"

ทูลยื่นแก้วออกมากลางวงจากนั้นเสียงปากแก้วก็กระทบกัน
ทูลยกแก้วขึ้น กระดก กรอกสุราลงคอหมดแก้วรวดเดียว

"ต่อให้เอ็งถูกใบแดงก็ไม่ต้องห่วงว่ะไอ้ทูลหลานรักของอา"

อาสนพูดกล่าวต่อหลานชาย


"อาสนกับอาภาช่วยดูพิมกับลูกด้วยนะ"

ทูลเขาพูดเหมือนสั่งเสียว่าพรุ่งนี้ต้องได้ใบแดง

"ไอ้นี่พูดเป็นราง... กูว่าพรุ่งนี้มึงโดนใบแดงแหงๆ"

กำนันเทิดหัวเราะ

"โธ่พ่อ อะไรก็ไม่แน่ข้าก็สั่งเอาไว้ก่อนดีกว่า"

"เอ่อนะ...เดี๋ยวลูกเอ็งกูจะให้อาภาดูแลเอง ส่วนเมียเอ็งอาจะดูแลเต็มที่"

ความเมาทำให้อาสนแกคะนองปาก เรื่อง นี้คงไม่มีใครรู้ดีไปกว่าใจของอาสนเองว่า มันแอบคิดอะไรกับเมียหลานจริงๆ หรือเพียงแค่ พูดเล่นหลอกล้อกันในวงเหล้า

"พูดเล่นใช่ไหมอา...เมียหลานนะอา"

ทูลแกไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่าการแซว กันสนุกๆ ในวงเหล้า แต่พิมภาที่ตอนนี้กำลังยก จานลาบปลาดุกเข้ามาวางเป็นกับแกล้มพอดี หล่อนได้ยินประโยคเมื่อครู่ ทำให้ต้องเหลือบ มองหน้าอาสนด้วยความรู้สึกซึ่งบอกไม่ถูก

พิมเธอแอบสังเกตมาหลายครั้งหลายหน แล้วว่าอาสนของทูลเขาชอบมองมาทางเธอ ตั้งแต่ ครั้งแรกที่เจอหน้ากัน กระทั่งวันนี้ แต่ช่าง เถอะบางทีเขาอาจจะคิดมากไปเอง เพราะยังไงอาสนก็มีอาภาเป็นเมียอยู่แล้วทั้งคน

"ชนแก้ว... " ทูลชวนพลางชนแก้วกับอาสนผู้เป็นอาของเขา

"ไอ้นี่ชนถี่... หมดแก้วเลยนะโว้ยไอ้ทูลหลานรักของอา"

อาสน กรอกน้ำสีอำพันลงคอไปอย่าง ง่ายดาย ความขมปร่าของสุราที่ยังติดอยู่ตาม ซอกลิ้น ทำให้มันเผลอซี้ดปากด้วยความลืมตัว ขณะสายตา เหลือบมองทรวงอกอวบใหญ่ของเมียหลานที่ซ่อน ซุกอยู่ในเสื้อคอกระเช้า อาสนยอมรับว่ายิ่ง มองยิ่งเย้ายวนใจ นึกอิจฉาไอ้ทูฃเหลือเกิน ที่ ได้เมียทั้งสวยทั้งเซ็กซี่อย่างพิมภา

"ชนแก้วกับอาสักหน่อยนะพิม  "

อาสนชวนบัวดื่มรีบรินเหล้าลงแก้วอีกใบที่ยังว่าง

"นิดเดียวนะจ๊ะอาสน... พิมดื่มไม่เก่งหรอกของแบบนี้"

พิมภาเธอเหลือบมองหน้า ทูลผัวเธอเป็นเชิงขออนุญาต จากนั้นก็รับแก้วเหล้าจากมือของอาสนขึ้นมาดื่ม

"อ่าๆๆ"

พิมพรูลมหายใจออกมาเบาๆ รู้สึก ร้อนผ่าวในช่องท้อง เหล้าที่เคลื่อนลงคอทำให้ รู้ว่าตับไตไส้พุงของตัวเองนั้นอยู่ตรงไหน

"กับแกล้มนี่ไง... แก้ขมคอพิม"

กำนันเทิดบอกพลางแอบสูดจมูกฟุดฟิดเมื่อ พิมเธอโน้มกายเข้ามาใกล้ ใครจะคิดว่ากลิ่นแป้ง อ่อนๆ จากเนื้อตัวหอมกรุ่นของลูกสะใภ้คนนี้ จะทำให้พ่อผัวหัวใจเต้นแรง

"ต้มไก่อร่อยดีว่ะพิม ใส่กัญชารึเปล่าว่ะ"

กำนันเทิดแกชมมือจับช้อนเอื้อมไปตักต้มไก่ขึ้นมาชดเสียงดังช่วดซ่าด หากสายตาก็ เผลอมองทรวงอกของพิมไม่ต่างจากอาสน อาภาเมียอาสนขยับเข้ามาทรุดกายลงนั่ง เคียงข้างร่างสูงใหญ่ของอาสนผู้เป็น สามีของหล่อน อาสนรีบเอื้อมมือมาโอบเอว ภาแสดงความรัก

"สักแก้วไหมภาจ๋าา"

อาสนทำท่าว่าจะรินเหล้าลงแก้วให้เมีย

"ไม่เอาจ้ะ... พี่สนก็รู้ว่าฉันดื่มไม่เป็นหรอก"


อาภาเธอส่ายหน้า

"จะเป็นไรไป... ดูอย่างพิมสิ... มัน ดื่มไปหลายแก้วแล้วนะ"

"อยากให้เมียเป็นนังลำยองอย่างฉัน หรือจะอา... ดีแล้วจ้ะที่อาภาไม่ดื่ม"

พิมพูดหยอกกลับอย่างมีอารมณ์ขัน จากนั้นก็เดินกลับเข้าครัวไปยกลาบปลาดุก ออกมาเสริฟลงกลางวงเหล้าอีกรอบ หลังจาก จานแรกกินไปจนเกือบหมด

 

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

ล็อกเป้าแล้วว รอจังหวะละสิท่า

จัด

ลุ้นให้ทูลได้ใบดำคับ

ถ้าใบแดงนี่กลับมาเมียจะเป็นงัยหละ

จะมีสวิงแลกคคู่หรือเปล่าน๊าาาา

ทูลคงไม่รอดใบแดงแน่ๆ

  สวยรัสเซีย

จังหวะเข้าทำ

น่าจะมีสวิงนะ