หมอรัชนีรักษาลูกต้นอย่างพิสดาร


สวัสดีคะ ฉันชื่อ"แอม" วันนี้ฉันมีเรื่องเหลือเชื่อจะเล่าให้ทุกท่านฟัง ฉันทำหน้าที่สอนพิเศษวิชาดนตรีให้กับลูกชายของเพื่อนรักของฉันที่เป็นหมอชื่อ"รัชนี" ฉันกับรัชนีเป็นเพื่อนกันตั้งแต่ตอนอยู่โรงเรียน แต่พอเข้ามหา'ลัย เราสองคนต่างอยู่กันคนละคณะ ด้วยความที่รัชนีเป็นผู้หญิงที่มีความเก่ง จึงได้เรียนแพทย์ พอจบมาก็เข้าไปทำงานให้กับโรงพยาบาลแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ รัชนีแต่งงานกับนักธุรกิจคนนึงที่มีฐานะอยู่พอสมควร พวกเขามีลูกกันแค่คนเดียว ชื่อ"ต้น" แต่น่าเสียดายที่ลูกชายของพวกเขา..เป็นออทิสติก พอต้นอายุได้สิบเจ็ดปี พ่อของเขาก็ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์จนเสียชีวิต ทำให้รัชนีต้องอยู่ลำพังกับลูกชาย

ดีที่ว่าหน้าที่การงานและมรดกของสามี เลยทำให้รัชนีพอที่จะเลี้ยงลูกชายของเธอได้ตลอดชาติ รัชนีขอให้ฉันสอนไวโอลินให้กับต้น เป็นเรื่องนึงที่ฉันต้องยอมรับจริงๆว่าต้นถึงแม้จะเป็นออทิสติก แต่ความสามารถทางดนตรีของเขาเรียกได้ว่าสุดยอดเลยทีเดียว ดังนั้นฉันจึงเจียดเวลาตอนเย็นๆมาสอนดนตรีให้กับต้นที่บ้านของรัชนี บ้านหลังนี้มีสองชั้น รัชนีจ้างพี่เลี้ยงไว้ดูแลต้นช่วงเช้าจนถึงห้าโมงเย็น หลังจากนั้นพี่เลี้ยงก็จะกลับบ้านไป หลังจากนั้นก็เหมือนเป็นช่วงของฉันที่ต้องรับดูแลต้นต่อไป พร้อมกับสอนดนตรี สอนจนถึงประมาณสามทุ่ม (เพราะฉันกับรัชนี บ้านอยู่บริเวณเดียวกันเลยกลับดึกได้) รัชนีก็จะกลับมาจากงาน เป็นแบบนี้เกือบทุกวัน

ด้วยความที่ฉันรักต้นเหมือนหลานคนนึง จึงไม่ได้คิดอะไรมาก อีกทั้งสงสารรัชนีด้วย ช่วงที่สอนไวโอลินอยู่นั้น ฉันก็แกล้งถามต้นไปเล่นๆว่า "ต้น..ช่วงที่ต้นไม่สบาย คุณแม่ให้ต้นกินยาอะไรบ้างเนี่ย?" เขาก็ตอบแบบซื่อๆไปว่า "คุณแม่รักษาผมทุกวันเลย" ฉันก็นึกสนุกถามต่อไปอีกว่า "แล้วคุณแม่จับต้นฉีดยาหรือป่าวจ๊ะ?" ต้นตอบกลับมาว่า "ไม่ๆ คูณแม่ไม่ได้ฉีดยา " ฉันก็ยังถามต่อไปอีกว่า "แล้วต้นเจ็บไหมจ๊ะ?" เขาบอกว่า "ไม่ๆ ต้นไม่เจ็บ แต่ต้นสนุก สนุกอะ ต้นชอบมากๆเลย"

มาถึงตรงนี้ ฉันเริ่มงง (คิดในใจว่า เอ๊ ยัยนี รักษาลูกเขาวิธีไหนเนี่ย ต้นถึงชอบขนาดนี้ ฉันอดถามไม่ได้) จึงถามเขาว่า "คุณแม่พาต้นไปรักษาที่โรงพยาบาลหรอ?" ต้นตอบอย่างพาซื่อว่า "ป่าวครับ แม่รักษาผมบนเตียง" ฉันจึงพูดไปว่า "เตียงไหนละ?" เขาตอบกลับว่า "ก็เตียงในห้องนอนชั้นสองไงครับ" ฉันชักจะยังไงๆอยู่ เลยตัดสินถามอีกครั้งว่า "ต้นจ๊า คุณแม่เขารักษาต้นแบบไหนเนี่ย? เล่าให้น้าฟังหน่อยสิ" ต้นหน้าเสียแล้วบอกว่า "ไม่ได้ ไม่ได้เด็ดขาด คุณแม่ไม่ให้ต้นเล่าให้ใครฟัง ไม่อย่างนั้นจะถูกตี ต้นเล่าไม่ได้อะ"

ฉันเลยอยากเริ่มอยากรู้ความจริงบางอย่าง จึงคิดแผนเอาไว้ อย่างไงก็ต้องรู้ให้ได้ว่า"ยัยนีทำอะไรกับลูก?" เย็นวันต่อมา ฉันจึงแอบเอากล้องถ่ายวิดีโอขนาดเล็กติดตัวมาด้วย ขณะที่สอนไวโอลิน ฉันบอกกับต้นไปว่า "ต้น..ลองฝึกเพลงนี้ไปก่อนน๊า เดี๋ยวน้าจะไปเขาห้องน้ำแป๊บนึง" ฉันจึงอาศัยความเร็วแอบวิ่งขึ้นไปบนห้องนอนของรัชนี โชคดีที่ประตูไม่ได้ลงกลอนไว้ ฉันจึงรีบนำกล้องขนาดเล็กออกมาจากกระเป๋า ฉันตัดสินใจที่จะเสี่ยงเอากล้องจิ๋วแอบติดไว้กับตั้งหนังสือขนาดใหญ่ที่อยู่บนหัวนอน ถ้ารัชนีไม่สังเกตรับรองว่าไม่เจอแน่ๆ เพราะกองหนังสือพอที่จะช่วยบังกล้องได้มิด

หลังจากนั้นฉันก็รีบลงมาข้างล่างเพื่อสอนต้นต่อไป วันนี้รัชนีกลับมาประมาณสองทุ่มกว่าๆ เราสองคนจึงได้ทานข้าวเย็นด้วยกัน สักพักฉันจึงลากลับบ้านไป ตลอดคืนฉันลุ้นว่า ขอให้รัชนีมองกล้องไม่เห็นเถอะ ในขณะนั้น ฉันอยากให้ถึงตอนเย็นเร็วๆจัง จะได้รีบไปเอากล้องคืนมา ในวันนั้นเอง ฉันก็มาสอนต้นเป็นปกติ แล้วก็แอบขึ้นมาบนห้องนอน "เยี่ยมมากๆ รัชนีไม่ได้สังเกตกล้องเลย"ฉันคิดในใจ ฉันมาดูที่กล้อง แบตมันหมดไปแล้ว คราวนี้คงต้องลุ้นกันว่ามันคงหมดไปตั้งแต่ช่วงสายๆของวันนี้ละ.. พอสอนต้นเสร็จและรอรัชนีกลับมา ฉันรีบขอตัวเพื่อนแล้วกลับบ้านทันที พอกลับถึงบ้าน ฉันรีบชาร์ตแบตทันที พอชาร์ตได้สักพัก ฉันก็เปิดกล้องแล้วเร่งความเร็ว พอเร่งได้พอประมาณ ภาพที่เห็นอยู่ในกล้องนั้น ก็เป็นช่วงที่รัชนีและลูกชายขึ้นมาบนห้องนอน

ด้วยความใจร้อนฉันจึงเร่งภาพไปเรื่อยๆ ในระหว่างนี้เห็นต้นอยู่ในห้องนอนคนเดียว สักพักรัชนีก็เดินเข้ามาอีกครั้ง ฉันจึงอยู่เร่งภาพ สิ่งที่ฉันกำลังเห็นจากในกล้องคือรัชนีนุ่งผ้าเช็ดตัวอยู่ ในขณะที่ต้นกำลังดูทีวี ฉันเห็นรัชนีเดินไปที่ลิ้นชักแล้วนำกุญแจมือ และผ้าผูกตาที่ดำออกมา แล้วเดินมาปิดทีวีทันที ในขณะนั้น รัชนีพูดออกมาพอที่จะจับใจความได้ว่า "ต้นแก้ผ้าได้แล้ว แม่จะรักษา.." ฉันถึงกับใจเต้น หลังจากที่ต้นถอดเสื้อผ้าออกมาแล้ว ไม่อยากเชื่อว่า เจ้าจู๋ของต้นนั้นใหญ่ทีเดียว ต้นถูกรัชนีรีบพาไปที่เตียง แล้วเอากุญแจมือ รัดข้อมือทั้งสองของต้นไว้กับหัวเตียง หลังจากนั้นก็เอาผ้าปิดตาสีดำมาคาดที่ตาของต้น... รัชนีเดินขึ้นมาบนเตียง พร้อมกับเหวี่ยงผ้าเช็ดตัวออกไป

รูปร่างของรัชนียังเต่งตึงทุกส่วน นมที่อวบอัด สะโพกที่ยั่วยวน ขนรำไรที่อยู่บริเวณที่ลับนั้นเซ็กซี่มากๆ วินาทีที่ฉันรอคอยก็มาถึง รัชนีลงมาดูดเจ้าควยของต้นอย่างกระหาย ในตอนนั้นต้นร้องออกมาด้วยความเสียว พอดูดได้สักพักรัชนีก็ถอนปาก แล้วขึ้นมาคร่อมบนตัวของต้น เธอจับควยขนาดยักษ์ของต้นมาตรงกับตำแหน่งปากถ้ำรูหีของเธอ.. หลังจากนั้นความหฤหรรษ์ก็ได้เกิดขึ้นกับสองแม่ลูก เสียงกรีดร้องเพราะความเสียวระหว่างแม่กับลูกคู่นี้ ดูได้อารมณ์มากๆ รัชนีขย่มลูกชายเธออย่างหนักหน่วง ทำให้เตียงนั้นดังเป็นจังหวะ รัชนีจับต้นขย่มเสียจนน้ำแตกไปตั้งสองครั้งซ้อน หลังจากที่ฉันได้ดูวิดีโอนี้จนหมดแล้ว ฉันได้แต่คิดว่า สักวันเถอะ ฉันจะไปขย่มเจ้าต้นบ้าง รับรองจะขย่มให้เตียงหักเลย อิอิ...

หมอรัชนีรักษาลูกต้นอย่างพิสดาร


สวัสดีคะ ฉันชื่อ"แอม" วันนี้ฉันมีเรื่องเหลือเชื่อจะเล่าให้ทุกท่านฟัง ฉันทำหน้าที่สอนพิเศษวิชาดนตรีให้กับลูกชายของเพื่อนรักของฉันที่เป็นหมอชื่อ"รัชนี" ฉันกับรัชนีเป็นเพื่อนกันตั้งแต่ตอนอยู่โรงเรียน แต่พอเข้ามหา'ลัย เราสองคนต่างอยู่กันคนละคณะ ด้วยความที่รัชนีเป็นผู้หญิงที่มีความเก่ง จึงได้เรียนแพทย์ พอจบมาก็เข้าไปทำงานให้กับโรงพยาบาลแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ รัชนีแต่งงานกับนักธุรกิจคนนึงที่มีฐานะอยู่พอสมควร พวกเขามีลูกกันแค่คนเดียว ชื่อ"ต้น" แต่น่าเสียดายที่ลูกชายของพวกเขา..เป็นออทิสติก พอต้นอายุได้สิบเจ็ดปี พ่อของเขาก็ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์จนเสียชีวิต ทำให้รัชนีต้องอยู่ลำพังกับลูกชาย

ดีที่ว่าหน้าที่การงานและมรดกของสามี เลยทำให้รัชนีพอที่จะเลี้ยงลูกชายของเธอได้ตลอดชาติ รัชนีขอให้ฉันสอนไวโอลินให้กับต้น เป็นเรื่องนึงที่ฉันต้องยอมรับจริงๆว่าต้นถึงแม้จะเป็นออทิสติก แต่ความสามารถทางดนตรีของเขาเรียกได้ว่าสุดยอดเลยทีเดียว ดังนั้นฉันจึงเจียดเวลาตอนเย็นๆมาสอนดนตรีให้กับต้นที่บ้านของรัชนี บ้านหลังนี้มีสองชั้น รัชนีจ้างพี่เลี้ยงไว้ดูแลต้นช่วงเช้าจนถึงห้าโมงเย็น หลังจากนั้นพี่เลี้ยงก็จะกลับบ้านไป หลังจากนั้นก็เหมือนเป็นช่วงของฉันที่ต้องรับดูแลต้นต่อไป พร้อมกับสอนดนตรี สอนจนถึงประมาณสามทุ่ม (เพราะฉันกับรัชนี บ้านอยู่บริเวณเดียวกันเลยกลับดึกได้) รัชนีก็จะกลับมาจากงาน เป็นแบบนี้เกือบทุกวัน

ด้วยความที่ฉันรักต้นเหมือนหลานคนนึง จึงไม่ได้คิดอะไรมาก อีกทั้งสงสารรัชนีด้วย ช่วงที่สอนไวโอลินอยู่นั้น ฉันก็แกล้งถามต้นไปเล่นๆว่า "ต้น..ช่วงที่ต้นไม่สบาย คุณแม่ให้ต้นกินยาอะไรบ้างเนี่ย?" เขาก็ตอบแบบซื่อๆไปว่า "คุณแม่รักษาผมทุกวันเลย" ฉันก็นึกสนุกถามต่อไปอีกว่า "แล้วคุณแม่จับต้นฉีดยาหรือป่าวจ๊ะ?" ต้นตอบกลับมาว่า "ไม่ๆ คูณแม่ไม่ได้ฉีดยา " ฉันก็ยังถามต่อไปอีกว่า "แล้วต้นเจ็บไหมจ๊ะ?" เขาบอกว่า "ไม่ๆ ต้นไม่เจ็บ แต่ต้นสนุก สนุกอะ ต้นชอบมากๆเลย"

มาถึงตรงนี้ ฉันเริ่มงง (คิดในใจว่า เอ๊ ยัยนี รักษาลูกเขาวิธีไหนเนี่ย ต้นถึงชอบขนาดนี้ ฉันอดถามไม่ได้) จึงถามเขาว่า "คุณแม่พาต้นไปรักษาที่โรงพยาบาลหรอ?" ต้นตอบอย่างพาซื่อว่า "ป่าวครับ แม่รักษาผมบนเตียง" ฉันจึงพูดไปว่า "เตียงไหนละ?" เขาตอบกลับว่า "ก็เตียงในห้องนอนชั้นสองไงครับ" ฉันชักจะยังไงๆอยู่ เลยตัดสินถามอีกครั้งว่า "ต้นจ๊า คุณแม่เขารักษาต้นแบบไหนเนี่ย? เล่าให้น้าฟังหน่อยสิ" ต้นหน้าเสียแล้วบอกว่า "ไม่ได้ ไม่ได้เด็ดขาด คุณแม่ไม่ให้ต้นเล่าให้ใครฟัง ไม่อย่างนั้นจะถูกตี ต้นเล่าไม่ได้อะ"

ฉันเลยอยากเริ่มอยากรู้ความจริงบางอย่าง จึงคิดแผนเอาไว้ อย่างไงก็ต้องรู้ให้ได้ว่า"ยัยนีทำอะไรกับลูก?" เย็นวันต่อมา ฉันจึงแอบเอากล้องถ่ายวิดีโอขนาดเล็กติดตัวมาด้วย ขณะที่สอนไวโอลิน ฉันบอกกับต้นไปว่า "ต้น..ลองฝึกเพลงนี้ไปก่อนน๊า เดี๋ยวน้าจะไปเขาห้องน้ำแป๊บนึง" ฉันจึงอาศัยความเร็วแอบวิ่งขึ้นไปบนห้องนอนของรัชนี โชคดีที่ประตูไม่ได้ลงกลอนไว้ ฉันจึงรีบนำกล้องขนาดเล็กออกมาจากกระเป๋า ฉันตัดสินใจที่จะเสี่ยงเอากล้องจิ๋วแอบติดไว้กับตั้งหนังสือขนาดใหญ่ที่อยู่บนหัวนอน ถ้ารัชนีไม่สังเกตรับรองว่าไม่เจอแน่ๆ เพราะกองหนังสือพอที่จะช่วยบังกล้องได้มิด

หลังจากนั้นฉันก็รีบลงมาข้างล่างเพื่อสอนต้นต่อไป วันนี้รัชนีกลับมาประมาณสองทุ่มกว่าๆ เราสองคนจึงได้ทานข้าวเย็นด้วยกัน สักพักฉันจึงลากลับบ้านไป ตลอดคืนฉันลุ้นว่า ขอให้รัชนีมองกล้องไม่เห็นเถอะ ในขณะนั้น ฉันอยากให้ถึงตอนเย็นเร็วๆจัง จะได้รีบไปเอากล้องคืนมา ในวันนั้นเอง ฉันก็มาสอนต้นเป็นปกติ แล้วก็แอบขึ้นมาบนห้องนอน "เยี่ยมมากๆ รัชนีไม่ได้สังเกตกล้องเลย"ฉันคิดในใจ ฉันมาดูที่กล้อง แบตมันหมดไปแล้ว คราวนี้คงต้องลุ้นกันว่ามันคงหมดไปตั้งแต่ช่วงสายๆของวันนี้ละ.. พอสอนต้นเสร็จและรอรัชนีกลับมา ฉันรีบขอตัวเพื่อนแล้วกลับบ้านทันที พอกลับถึงบ้าน ฉันรีบชาร์ตแบตทันที พอชาร์ตได้สักพัก ฉันก็เปิดกล้องแล้วเร่งความเร็ว พอเร่งได้พอประมาณ ภาพที่เห็นอยู่ในกล้องนั้น ก็เป็นช่วงที่รัชนีและลูกชายขึ้นมาบนห้องนอน

ด้วยความใจร้อนฉันจึงเร่งภาพไปเรื่อยๆ ในระหว่างนี้เห็นต้นอยู่ในห้องนอนคนเดียว สักพักรัชนีก็เดินเข้ามาอีกครั้ง ฉันจึงอยู่เร่งภาพ สิ่งที่ฉันกำลังเห็นจากในกล้องคือรัชนีนุ่งผ้าเช็ดตัวอยู่ ในขณะที่ต้นกำลังดูทีวี ฉันเห็นรัชนีเดินไปที่ลิ้นชักแล้วนำกุญแจมือ และผ้าผูกตาที่ดำออกมา แล้วเดินมาปิดทีวีทันที ในขณะนั้น รัชนีพูดออกมาพอที่จะจับใจความได้ว่า "ต้นแก้ผ้าได้แล้ว แม่จะรักษา.." ฉันถึงกับใจเต้น หลังจากที่ต้นถอดเสื้อผ้าออกมาแล้ว ไม่อยากเชื่อว่า เจ้าจู๋ของต้นนั้นใหญ่ทีเดียว ต้นถูกรัชนีรีบพาไปที่เตียง แล้วเอากุญแจมือ รัดข้อมือทั้งสองของต้นไว้กับหัวเตียง หลังจากนั้นก็เอาผ้าปิดตาสีดำมาคาดที่ตาของต้น... รัชนีเดินขึ้นมาบนเตียง พร้อมกับเหวี่ยงผ้าเช็ดตัวออกไป

รูปร่างของรัชนียังเต่งตึงทุกส่วน นมที่อวบอัด สะโพกที่ยั่วยวน ขนรำไรที่อยู่บริเวณที่ลับนั้นเซ็กซี่มากๆ วินาทีที่ฉันรอคอยก็มาถึง รัชนีลงมาดูดเจ้าควยของต้นอย่างกระหาย ในตอนนั้นต้นร้องออกมาด้วยความเสียว พอดูดได้สักพักรัชนีก็ถอนปาก แล้วขึ้นมาคร่อมบนตัวของต้น เธอจับควยขนาดยักษ์ของต้นมาตรงกับตำแหน่งปากถ้ำรูหีของเธอ.. หลังจากนั้นความหฤหรรษ์ก็ได้เกิดขึ้นกับสองแม่ลูก เสียงกรีดร้องเพราะความเสียวระหว่างแม่กับลูกคู่นี้ ดูได้อารมณ์มากๆ รัชนีขย่มลูกชายเธออย่างหนักหน่วง ทำให้เตียงนั้นดังเป็นจังหวะ รัชนีจับต้นขย่มเสียจนน้ำแตกไปตั้งสองครั้งซ้อน หลังจากที่ฉันได้ดูวิดีโอนี้จนหมดแล้ว ฉันได้แต่คิดว่า สักวันเถอะ ฉันจะไปขย่มเจ้าต้นบ้าง รับรองจะขย่มให้เตียงหักเลย อิอิ...