ป้านี่โชกโชน ม่อนและเพื่อนเสร็จแน่

รับงานคู่แน่ๆ

    

สาวใหญ่แล้ว

เนื้อเรื่องน่าติดตาม

สงสัยจะโดนทั้งคู่

ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 ตอน 5 เพื่อนร่วมงาน

ใจเย็นๆนะครับ ภาค 1 และ ภาค 2 จะตามมาหลังภาค 3

แวะไปดูเรื่องเก่าๆกัน

แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 1 THE ORIGINAL   
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 2 วัยแห่งความรัก   
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 3 เพื่อนคุย     
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 4 โกอินเตอร์     
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 5 ส่งท้ายวัยมัธยม   
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 6 เฟรชชี่ปีหนึ่ง   

แฟนกู ภาค 1 
แฟนกู ภาค 2 
แฟนกู ภาค 3 
แฟนกู ภาค 4 
---------------------------------------------------------------------------------------------

   ผมคงทำตามที่พี่ชาติพูดไม่ได้แน่นอน....

   คืนนั้นหลังจากเปิดซิงเมมโมแล้ว  ผมก็อดไม่ได้ที่จะเย็ดเธอซ้ำแล้วซ้ำอีกทั้งคืน  จนเมมโมสลบคาที่ในเกมสุดท้ายซึ่งเป็นน้ำที่สี่ของผม  และก่อนผมออกจากโรงแรมตอนเช้า  ผมยังสั่งลาทำเมมโมไปอีกทีและกอดเธอจนเมมโมหลับไปก่อนที่ผมหลบเธอกลับออกมาจากโรงแรม

แต่พอกลับมาถึงหอพักเท่านั้น  ผมคิดถึงเมมโมทันที  เธอน่ารักบริสุทธิ์ไร้เดียงสา   เธอยอมให้ผมเป็นคนแรก  เพื่อประชดแฟน...ประชดทุกคน   ผมอยากรู้ว่า..สิ่งที่ผมทำลงไปจะช่วยจิตใจเมมโมได้แค่ไหน   แต่ผมไม่รู้จะทำไง   ผมโง่เกิน..ผมลืมขอเบอร์เธอไว้   เธอก็ไม่ได้เอ่ยปากขอเบอร์ผมเหมือนกัน   ชีวิตของเราสองคนก็คงจบแบบนี้   ผมยังไม่รู้ว่าผมจะทนคิดถึงเมมโมได้กี่วัน....
............................................................................................

เกือบสองอาทิตย์แล้ว  จากคืนที่ผมเจอเมมโม  วันนึงผมเจอพี่ชาติหน้าปากซอย  พี่ชาติชวนกินข้าว  ผมเลยเล่าเรื่องเมมโมให้พี่ชาติฟังอย่างละเอียด  พี่ชาติถึงกะตาค้าง

"เชี่ย...มึง  เชี่ยม่อน  มึง...  มึงทำไมแม่งโชคดีมากว่ะ  กูทำงานนี้มามากกว่า 5 ปี  ยังไม่เคยมีเด็กมัธยมมาเลยนะมึง  นี่ไม่ใช่มัธยมเฉยๆ   ซิงอีกต่างหาก   เชี่ย..ทำบุญด้วยไรวะ ไอ้ม่อน  มึงปิดทองจุดธูปให้จู๋มึงเหอะ   กูเนี่ย...เจอต่ำกว่าสามสิบกูก็ดีใจชิบหายหละ  ส่วนใหญ่จะเจอตัวผู้ซะมากกว่า"
"ผมก็ไม่รู้พี่  ผมยังไม่คิดว่าน้องเค้าจะมาเที่ยวเลย  ผมคิดว่าหลงทางหรือไงเนี่ยหละ  แต่แบบเห็นร้องไห้แล้วน่าสงสารอ่ะ   ทีแรกว่าจะไม่ทำแล้วนะ"
"เฮ้ย  ไอ้ม่อน  ก็กูบอกแล้ว  มึงอย่าไปสงสัยเชี่ยอะไรให้มันมาก  เค้าอยากให้ทำไร  มึงทำได้ก็ทำไป  อยากให้เปิดซิงก็ทำ  อยากให้เย็ดตูดก็เย็ดตูด   มึงตามใจเค้าเหอะแล้วลูกค้าติดจะมึง  แต่อย่าลืมที่กูบอก  อย่าไปคิดถึง อย่าไปรัก  อย่าไปผูกพัน  แล้วลูกค้าจะติดตรึม    เนี่ยนะมึง..ดูนี่...เย็นนี้กูมีสองรายเลย  โทรมานัดตั้งแต่บ่าย   เชี่ย เป็นงี้ทุกวันก็ดีสิวะ  บางวันยืนตากยุงจะเป็นไข้เลือดออกแม่ง...ยังไม่มีใครจอด  555555"
"เออ พี่ ผมคืนเงินพี่ก่อนสองพัน   เดือนนี้ผมมีเงินพอใช้แล้วพี่  ผมไปจ่ายค่าหอเจ๊ที่ค้างๆไว้หมดแล้วด้วย  ขอบคุณพี่ชาติมากนะที่แนะนำอาชีพให้ผม"
"เออ  แต่มึงก็จำที่กูบอกไว้แล้วกันนะ"
..................................................................................................

ผมทำอาชีพนี้มาเดือนกว่าแล้ว  ก็ได้มั่งไม่ได้มั่ง  แต่ผมก็ยังไม่ยอมไปกับผู้ชายหรือ LGBTQ หรือแม้แต่ผู้หญิงที่ผมไม่อยากไป...ผมก็ไม่ไป   ผมแก้ความคิดถึงจากเมมโมด้วยการออกไปยืนบ่อยขึ้น  โดยหวังว่าวันนึงเธอคงผ่านมาใหม่  ทุกครั้งผมมองหาวีออสสีขาวคันนั้น  แต่มันไม่มีอีกแล้ว   นอกจากพี่น้ำและเมมโมที่ค้างคืนกะผม  คนอื่นๆผมทำชั่วโมงเดียว  วันนึงก็คนเดียวแล้วผมก็กลับเลย  ไม่ค้างคืน  ส่วนใหญ่ก็อายุแยะๆแล้ว   ที่สำคัญคือผมเบิ้ลกะทุกคนให้ฟรี   หลังๆผมเริ่มชินชากับผู้หญิงแปลกหน้าซึ่งอายุมากๆทั้งนั้น 
...............................................................................

"ไอ้ม่อน... ไอ้เหี้ยม่อนหรือเปล่าวะ   เฮ้ย  แม่งไปไหนมาวะ  ดีใจชิบหาย"
"ไอ้เชี่ยเต..."

ผมหันไปตามเสียงตะโกนทักทายจากป้ายรถเมล์ที่ปากซอยทางเข้าหอผม  ไอ้เตนั่นเอง  ผมวิ่งเข้าไปตบกบาลมันเหมือนที่ทักทายกันเป็นประจำในร้าน  ไอ้เตมันคือเพื่อนซี้ผมก็ว่าได้  เราทำงานร้านเจ๊ขายอาหารด้วยกัน  ช่วยเหลือกันมาตลอด  แม้มันกะผมจะไม่มีชีวิตส่วนไหนอีกเลยที่เกี่ยวข้องกันอีกเลย  แต่จะมีก็แค่เวลาที่อยู่ร้านเจ๊เท่านั้น  แต่เราก็สนิทกันที่สุด  อาจเป็นเพราะมันมีแค่ผม..และผมก็มีแค่มัน...เท่านั้น

"มึงไปไหนเนี่ย  มึงต้องไปร้านเจ๊ไม่ใช่เหรอวะ"  ผมเริ่มถามไอ้เต
"ไปแล้วไง  เจ๊แม่งปิด  บอกว่าป่วย  ไล่พวกกูกลับหมดเลย  เชี่ยเอ๊ย  เงินกูยิ่งจะไม่มีอยู่ด้วย  เสือกปิดร้านอีก   เฮ้ย...มึงเป็นไงเนี่ย  ตั้งแต่มึงหายไปนะ  ร้านแม่งป่วนชิบหาย  เจ๊แม่ง..รับพม่ามา  โหย  แม่ง  เท่ากะกูทำงานเป็นสองเท่า  เพราะแม่งไม่ได้เรื่อง... เหนื่อยชิบหาย"

ผมเลยชวนมันไปก๋วยเตี๋ยวเจ้าประจำที่เรากินด้วยกันบ่อยๆ  เรื่องที่คุยระหว่างกินคงไม่พ้นเรื่องนินทาเจ้าของร้านอาหาร...ที่รวยแต่ขี้เหนียว   มันเป็นเรื่องประจำที่เราคุยกัน
"ไอ้เต...วันนี้มึงว่างแล้วนี่หว่า  มึงอย่าเพิ่งกลับเลย..."
"มึงจะให้กูทำไร"
"ชวนมึงหารายได้พิเศษ  เอางี้...มึงมาหอกูก่อน  รอกูอาบน้ำแป๊บ  แล้วเดี๋ยวไปกัน"

ผมเลี้ยงก๋วยเตี๋ยวมัน  แล้วรีบลากมันเข้าหอพักผม  ไอ้เตรู้จักดี  และมานอนค้างด้วยบ่อยครั้ง  เพราะหอพักผมใกล้ร้านเจ๊  ส่วนหอไอ้เตมันต้องนั่งรถเมล์ไปทางคลองเตย   
"เชี่ย..มึงไปทำงานพิเศษไรวะเนี่ย  มีของดีใช้หลายอย่างเลยเนี่ย  โห โทรศัพท์แม่งก็เครื่องใหม่  กางเกงในมึง...แม่ง..อย่างแพง"
"ไม่ อันนี้  กูซื้อ SHOPEE ตัวละแปดสิบเอง  มันของปลอมอ่ะ  แต่ดูดี 5555  พรุ่งนี้มึงเรียนมั๊ยเนี่ย"
"เรียนเหี้ยไร  กูคงไม่ได้เล่าให้มึงฟังล่ะสินะ   กูลาออกแล้ว  ตั้งแต่สอบเสร็จ  ไม่ไหวว่ะ   ขี้เกียจเรียน  หาเงินแทบตายห่า...จ่ายค่าเรียนไปหมด  แม่ง...ไปเรียนแล้วก็โคตรโง่  สอบตกหมดอ่ะ  ก็ว่าจะกลับบ้านที่แพร่แล้ว  ไปช่วยพ่อแม่กูทำไร่ดีกว่า... พอกันที"
"เฮ้ย...มึง  อย่าเพิ่งกลับ  เดี๋ยวค่อยคุย  มึงจะอาบน้ำมั๊ย...."
.......................................................................................

ผมชวนไอ้เตไปขายน้ำแบบผม  ระหว่างทางเดินไปผมก็เล่าให้มันฟังถึง "งานพิเศษ" ของผม   ไอ้เตฟังอย่างสนใจ  ผมเล่าประสบการณ์ให้ฟังหลายคน  ยกเว้นเมมโมที่ผมไม่พูดถึงเลย  ว่าแต่...ตอนนี้เธอจะคิดถึงผมมั่งมั๊ยเนี่ย
"เชี่ยยย  แม่งมีงานแบบนี้ด้วยเหรอวะ  มันก็ดีอ่ะดิ  ได้เย็ดหญิงด้วย  ได้เงินด้วย  โห..แบบนี้นี่เองที่มึงมีตังค์แยะ"
"ไม่หรอก  ข้อเสียคือหญิงที่มึงเย็ดอ่ะ  มึงเลือกไม่ได้นะ   อืมมมม์  แต่จะว่าไปก็ไม่เชิงนักหรอก...มึงก็เลือกได้แหละ   แต่จะเลือกยังไงวะ  กี่คนๆก็แก่ๆเหมือนกันแหละ  ตอนหลังกูก็ไม่ค่อยเลือกแล้ว"
"มันมี "ปิ๊" หรือเปล่าอ่ะ   ถ้ามี...ก็ใช้ได้หมด"
"มันไม่เหมือนกันนะเว้ย  หลังๆ บางคนแม่งอ้วนฉุ  ตัวเหม็นไรเงี้ย  กูก็ต้องไปนะมึง  มึงต้องแก้ปัญหาหน้างานเก่งๆ  แต่ทำไปเหอะ  เดี๋ยวมึงเก่งเอง"
"แล้ววันนี้อ่ะ  มึงออกไปกะลูกค้า...แล้วให้กูทำไง"
"ก็แล้วแต่มึง  จะเริ่มทำเลยมั๊ย  ถ้าเริ่มเลย ก็ไปเลย  อย่าลืมราคาที่กูบอกอ่ะ"
..................................................................................................

ผมพาไอ้เตมายืนที่เดิมที่ประจำของผมกะพี่ชาติ  วันนี้พี่ชาติไม่ได้มา  หรือมาแล้วไปแล้วผมก็ไม่รู้   ผมสอนไอ้เตว่ามองไปที่รถยนต์   ถ้าเค้าเลี้ยวมาก็เดินเข้าไปหา  คุยกะเค้าดีๆ  แล้วผมก็ทำให้มันดูเป็นตัวอย่าง

"สวัสดีครับ  เที่ยวมั๊ยครับพี่"
"หวัดดีจ้า  โห  หน้าตาเด็กเลย  อายุเท่าไหร่จ้ะเนี่ย"

คนที่อยู่บนรถเบนซ์หรูราคาแพงทักทายผม  ผมว่าเธออายุต้อง 40+ แน่ๆ   หน้าตาเป็นเศรษฐีมาก แต่ออกจะจีนๆหน่อย
"18 ครับ  ของผม 800 ต่อชั่วโมงครับ หนึ่งน้ำ  ทำได้หมดครับ"
"หมดจริงหรือเปล่าเหอะ  พี่พาไปหลายคนพูดงี้ทั้งนั้นแหละ  ถึงเวลาก็ไม่กล้า..  อ้าว...แล้วไอ้น้องคนที่ยืนข้างอ่ะ  เพื่อนเหรอ  ไหนๆ  พามาคุยกะพี่หน่อยซิ"
ผมหันไปไอ้เต  แล้วกวักมือเรียกมันมา
"สวัสดีครับป้า..."   ไอ้เตทักทายด้วยคำไม่สุภาพ
"เฮ้ย..มึง  เรียกพี่..เค้าว่าพี่..."
"วุ้ย...ไม่เป็นไรน้อง  นี่แสดงว่ายังใหม่อ่ะสิ   เพื่อนน้องเหรอ  อายุเท่าไหร่"
"20 ครับ"  ไอ้เตตอบทันที
"โหย  เด็กทั้งคู่เลย  โกหกเป่า  ไหนเอาบัตรมาดูซิ  ทั้งสองคน"