ทั้ง 3 ถูกกระหน่ำจนหมดแรง เสียงครางโหยหวนเปลี่ยนเป็นเสียงวิงวอน เปลี่ยนท่า โดย นอนราบลง ให้ จื่อเยว่เลื่อนไปขย่มควยของเขา นางก้าวขึ้นมาแหวกกลีบออกค่อยๆ ครอบส่วนหัวของควยธามที่บานน่ากลัวไว้แล้วค่อยๆ กดลง "อูยยยยยย สุดๆ เลยคุณชาย"  ขณะที่ ชิงเหลียนก้าวมาคล่อมหน้าธามไว้ เพื่อ ให้ธามได้ดูดเลียหีของเธอบ้าง มู่หลิง ที่นอนหอบอยู่ข้าง ๆ จึงพูดขึ้นอย่างยากลำบาก:

"คุณชาย! พวกข้าไม่ไหวแล้วเจ้าค่ะ! คุณชาย! ไอจากตัวท่านกระตุ้นพวกเรา! ส่วนปราณของพวกเรากลับไปกระตุ้นและถูกดูดเข้าไปโดยคุณชายอีก! แบบนี้พวกข้าอาจจะหมดสติหรือสิ้นชีพก่อนได้นะเจ้าคะ! คุณชายท่านอย่าเพิ่งเอาไอปราณของพวกเราไปเสริมพลังหยางของท่านสิเจ้าคะ ท่านเก็บมันไว้ก่อนได้หรือไม่!"

ธามเข้าใจแล้ว ถ้าเขาเอาปราณที่ได้ไปเก็บไว้ก่อน (กักเก็บในตันเถียน) อย่าให้มันเสริมความต้องการของตนเอง ก็จะสามารถ ร่วมรัก กับพวกนางได้โดยที่พวกนางไม่ถึงกับ สิ้นชีพ จริงๆ เขาจึง ปรับปราณใหม่ กักเก็บปราณหยินธาตุไม้ ที่เพิ่งได้รับเข้าไว้ในจุดตันเถียนแทนที่จะปล่อยให้มัน เสริมความต้องการ จากนั้นก็เร่งจัดการทั้งสาม จน พ่นน้ำใส่พวกนาง จำนวนมหาศาล ทีละคนจนทุกคน นอนหมดแรง

แต่เขายังไม่หมด! ท่อนควยของเขายังคงแข็งโด่ ความต้องการยังคงเหลืออีก ไอปราณหยาง ที่ถูกกระตุ้นจากความเครียดภายนอกและการดูดกลืนปราณหยิน ยังคงทำให้เขาต้อง ระบาย พลังที่ปั่นป่วนนี้ออกไปให้หมด

________________________________________

ด้านนอก การต่อสู้ดำเนินไปอย่างรุนแรง ฟางหลิน (ป้าหญิง) กำลังได้เปรียบ เยียนเหวินจิน ถูกควบคุมการโจมตีได้ทุกทาง

ภาพการปะทะกันอย่างรุนแรง สว่างไสวไปทั่ว! ปราณไม้สีเขียวแผ่ปกคลุมฟ้า ขณะที่ แสงไฟสีแดงฉาน พยายามฉีกทึ้งมัน เสียงระเบิดปราณดังกึกก้อง สลับกับ เสียงไม้ฉีกขาด ถ้าไม่มี โครงข่ายปราณกั้นมิติ ป้องกันไว้ สงครามแสงสีเสียงครั้งนี้คงสว่างไสวและดังก้องไปทั้งเมือง ราวสงครามแห่งเทพเจ้า

แต่ใครสน? ยังไงเจ้าหน้าที่รัฐก็อยู่ในเงื้อมมือกำลังเงินของพวกนางอยู่แล้ว

ฟางหลินยกมือขึ้นเรียกเถาวัลย์หนาเพิ่ม พันรอบมังกรเพลิงของเหวินจินจนแตกสลาย ดัง ครืด! เหวินจินกัดฟัน หน้าคร่ำเครียด ปราณธาตุไฟของนางเริ่มอ่อนลงจากไอพิษที่พืชพรรณของฟางหลินปล่อยออกมา ดูดซับอากาศที่ไฟต้องการ.

ขณะที่ ฟางหลินกำลังจะโอบล้อมและควบคุมเหวินจินได้อย่างเด็ดขาด ปราณธาตุไม้ กำลังดูดอากาศรอบตัวเหวินจินและคายพิษออกมา

พลัน อาวุธจำนวนหนึ่ง เคลือบด้วยปราณไฟและไอสังหารรุนแรง พุ่งเข้ามาจากด้านหลัง หาฟางหลิน แต่พืชพรรณรอบกายนาง สกัดไว้ได้ นางรู้อยู่แล้วว่าใครเป็นไส้ศึก วิธีการนี้ทำอะไรนางไม่ได้หรอก แต่ลอบทำร้ายกันแบบนี้มันน่ารังเกียจ นางเริ่มโมโหฃ จึงเร่งความรุนแรงในการต่อสู้เข้าไป ทำให้ เหวินจินถูกกดดันจนเริ่มถอยไม่เป็นกระบวน

"ท่านแม่! ช่วยข้าด้วย! กรี๊ดดดดดด!"

"หลานเฉิน!!!!

ฟางหลิน สะดุ้งสุดตัว! นางน่าจะรู้ดีว่า ไม่ใช่เสียงของหลานเฉินจริง ๆ เพราะระดับฝีมือของหลานเฉินนั้นแทบจะไม่ด้อยไปกว่านางเท่าไร ทั้งสำนักสาขานี้หลานเฉินเป็นรองแค่นางคนเดียว และนางเป็นธาตุดิน ซึ่งธาตุไฟทำอะไรไม่ได้เลยอยู่แล้ว

แต่ตอนนี้หลานเฉินกำลังถึงขั้นตอนสำคัญในการก้าวข้ามระดับขั้น หลังจากถูกเปิดเยื่อบริสุทธิ์ เป็นขั้นตอนสำคัญของสำนักอย่างหนึ่ง จะโดนรบกวนไม่ได้!

ฟางหลินจึงเสียสมาธิ กระตุกวูบ! ฉับพลัน เหวินจินได้ที เร่งเสริมปราณไฟทั้งหงส์และมังกร เร่งโจมตี พุ่งเข้าใส่ จุดอ่อน ที่ฟางหลินเผยออกมา!

ฟางหลินรู้ตัวว่าพลาดท่า จึง เร่งพลังทั้งหมด! อัดพลังปราณเข้าไปในแมกไม้พืชพรรณ กำแพงผืนป่าจึงบุกดุดันขึ้น และ กลืนหงส์เพลิงและมังกรเพลิงไปจนหมด เหวินจินสะท้านถูกผลักถอยไป ได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย แต่นางกลับ มีรอยยิ้มแห่งชัยชนะ!

ฟางหลินรีบเร่งไปที่ห้องของหลานเฉินอย่างรีบร้อน ตอนนี้ พลังนางเกือบหมดแล้ว! การฝืนทำลายวิชาโจมตีที่รุนแรงของเหวินจินในเสี้ยววินาทีเมื่อครู่ ทำให้พลังงานของนางแทบหมด ส่วนเหวินจินอาจจะยังพอมีเหลือบ้าง นางได้เปรียบแล้ว ดังนั้นต้องรีบไปที่ห้อง พาหลานเฉินหนีก่อน!

________________________________________

ในห้อง

ศิษย์ทั้ง 3 ของสำนัก นอนหมดแรง หว่างขามีรอยน้ำเจิ่งนอง ขาของพวกนางไม่อาจหุบได้ในตอนนี้ ทั้งเปี่ยมสุขและทุกข์ทรมานจากการโดนเคี่ยวกรำ เกิดมาพวกนางเพิ่งเคยเจอ! 100 กว่าปีถึงจะไม่มากสำหรับสำนักของพวกนาง แต่มันก็นานสำหรับมนุษย์ แต่ชั่วชีวิตนางไม่เคยพบเคยเจออะไรแบบนี้เลย! "อูยยยย"

ส่วน ธาม นั้น ควยยังแข็งอยู่ แต่ก็ลดความกระหายลงเยอะแต่ก็ยังอัดอั้น เขาบริหารจัดการปราณยังไม่ถนัดพอ ทำให้มันพลุ่งพล่านยากควบคุม พอเริ่มคุมได้ มันกลับยังคุกรุ่นอยู่ "ยังอยากอยู่เลย ทำไงดีนะ พี่ ๆ"

ไม่มีเสียงตอบ ทั้ง 3 นอนหอบหายใจ โคจรปราณ เพื่อหลอมปราณที่รับมาใหม่

และมีเสียงตอบกลับมา

"ข้าเอง... เดี๋ยวข้าจัดการให้"

เสียงนั้นดังขึ้นอย่างแผ่วเบา หลานเฉินลุกขึ้น! แสงจากตาสีเหลืองจ้าส่องประกายสดใส ไอปราณพวยพุ่งรอบตัวนาง ชัดเจนว่านางบรรลุขั้นที่พยายามก้าวผ่านได้แล้ว! นางยิ้มให้ธาม

"ธาม... อยู่เฉย ๆ นะ"

หลานเฉินเข้ามาหาธาม ก้มลง แล้วเริ่ม ใช้ปากดูดควยของเขา ธามเริ่มสบายตัว ปราณที่อัดแน่นค่อย ๆ กระจายออก ไอปราณของหลานเฉินเรืองแสงเป็นระยะ

"บ๊วบ ๆ" ธามทำตัวตามสบาย เขารู้สึกดีมาก เบาสบาย ไม่นานนักเขาก็ ระบายความอยากของเขาออก น้ำกามถูกดูดกลืนเข้าไปอย่างรวดเร็ว ธามสบายตัวมาก "อูยย... ดีจังง พี่หลานเฉิน"

หลานเฉิน ดูดเข้าไปจนหมด เธอลุกขึ้นมายิ้มอย่างมั่นใจ

หันไปมองธาม ทำหน้าจริงจังเล็กน้อย "ต่อไปนี้ เจ้าห้ามเรียกข้าว่าพี่แล้วนะ ต้องเรียกชื่อข้าตรง ๆ"

________________________________________

ป้าหญิง (ฟางหลิน) วิ่งเข้ามาถึงประตูห้องของหลานเฉินอย่างร้อนรน เลือดซึมบริเวณริมฝีปาก นางใช้พลังปราณมากเกินไปจนภายในบอบช้ำ แต่ความห่วงใยบุตรสาวมีเหนือสิ่งอื่นใด

"เจ้าหลงกลข้าแล้ว! ฮ่า ๆ!" เสียงหัวเราะเยาะของ เหวินจิน ดังตามหลังมาติด ๆ พร้อมกับร่างของนางที่พุ่งเข้าประชิดประตู

ฟางหลินผลักบานประตูเข้าไป

"หลานเฉินลูกแม่เป็นอะไรหรือไม่"

เมื่อ เปิดประตูเข้าไป! ตรงกลางห้อง หลานเฉิน ยืนตระหง่านอยู่ใต้ร่มเงาของผ้าคลุมที่สวมไว้ ร่างสง่าแฝงด้วยอำนาจ ที่เพิ่งบรรลุขั้นอย่างสมบูรณ์ รัศมีปราณธาตุดินสีเหลืองทอง แผ่ออกมาเบา ๆ แต่ หนักแน่นมั่นคง ท่าทางของนางไม่ใช่บุตรสาวที่เปราะบางอีกต่อไปแล้ว แววตาของหลานเฉินเปล่งประกายสดใสเต็มเปี่ยมด้วยพลัง ดุจ แก่นแท้แห่งขุนเขา ที่เพิ่งถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมา!

ป้าหญิงโล่งใจ ล้มลงไปกองกับพื้น น้ำตาคลอ "ไม่เป็นไรใช่ไหมลูก แฮ่ก ๆ"

และ เหวินจิน ก็โผล่เข้ามา เงื้อมมือจะซัดฝามือใส่ฟางหลินตรง ๆ

หลานเฉินมองดูตั้งแต่แรก! นางกระโจนเข้าไปอย่างรวดเร็ว รวบรวมปราณธาตุดินของนาง กระแทกฝ่ามือไปยังเหวินจิน ก่อนที่เหวินจินจะทำร้ายมารดาของนาง

เหวินจินโคจรปราณไฟป้องกัน ในใจ คิดว่าเด็กน้อยเท่านี้ คงไม่มีกำลังสักเท่าไร!

ตู้ม!!! ร่างของเหวินจินลอยละลิ่วออกมาจากห้อง ตกไปยังพื้น ลานด้านนอก นอนกระอักเลือด!

หลานเฉินลอยตัวตามลงมือ ขาแตะพื้นอย่าง นุ่มนวลและมั่นคง ปราณธาตุดินบริสุทธิ์ แผ่ออกมา กดดัน ทั่วบริเวณ

หลานเฉิน: "ท่านป้า นี่บ้านข้า สำนักข้า ท่านยังกล้ามาทำร้ายแม่ข้า ถึงนี่! ท่านคงเตรียมใจแล้วใช่หรือไม่!"

เหวินจิน: "เจ้าเด็กเมือวานซืน! เจ้า! เจ้า!" นางพูดไม่ออก เด็กคนนี้นางทราบดีกว่าอายุ 25 จริง ๆ ไฉนพลังจึงมากพอ ๆ กับคนอายุนับพันปีเช่นนางได้!

หลานเฉินเหมือนจะรู้ว่าเหวินจินคิดอะไร "ข้าได้รับการปรับพลังปราณตั้งแต่เด็ก มารดาข้ายอมเสียปราณนับร้อย ๆ ปี เพื่อเร่งการฝึกของข้าให้ทัดเทียมนาง และตอนนี้ข้าก็ก้าวไปอีกขั้นแล้วด้วย ทีนี้คงจะหายข้องใจแล้วสินะ!"

"และท่านไม่รู้หรือว่า ธาตุไฟของท่าน ยากที่จะทำร้ายธาตุดินเช่นข้าได้"

หลานเฉินเดินเข้าไปหา เหวินจิน ทุกย่างก้าวเต็มไปด้วยความโกรธ

"เอาล่ะ ถ้าเช่นนั้น ท่านป้า ข้าขอน้อมส่งท่าน ณ บัดนี้!" หลานเฉินโกรธมา กล้าทำร้ายมารดานางเช่นนี้ ปล่อยไม่ได้ นางเคลื่อนปราณมายังฝ่ามือ เตรียมฟาดลงไป

ฟางหลิน: "หลานเฉิน ยั้งมือก่อนลูก!"

หลานเฉินชะงักมือ เหวินจินทำท่าหนี หลานเฉิน ใช้ปราณ บังคับดินให้รั้งตัวนางไว้

ฟางหลิน: "ฆ่านางไม่ได้ ฆ่าไม่ได้! นางเป็นผู้ดูแลสาขาย่อยให้อาจารย์ของนาง กฎของโลกเซียนอย่างพวกเราไม่มีสิทธิฆ่ากันเอง ยกเว้นผ่านที่ประชุมใหญ่จากทุกสำนักเสียก่อน หรือไม่อย่างนั้นก็ป้องกันตนเอง! แต่เมื่อกี้ มันไม่ใช่การป้องกันตัวนะ!"

หลานเฉินลดมือลง หันมาคุยกับมารดาด้วย สีหน้าหงุดหงิดอัดอั้น "เช่นนั้นทำอย่างไรกับนางดี! บุกมาถึงบ้านเราเพื่อชิงของของบ้านเรา แล้วยังทำร้ายท่านแม่อีก!"

ฟางหลินยิ้มเจ้าเล่ห์ "ลูกแม่ เดี๋ยวแม่จัดการเอง รับรองว่าสาสม!"

"ถ้าไม่พอ จับนางมัดไว้ ให้ธามฝึกพลังสัก 2 เดือนก็ได้!"

พูดมาถึงตรงนี้ หลานเฉินก็หัวเราะ "ก็ดีนะเจ้าคะท่านแม่ คิกคิก"

________________________________________

ธาม ที่เพิ่งออกมาจากห้อง เห็นพลังรุนแรงที่หลานเฉินใช้ เขามองควันที่ลอยไปทั่ว 'อันตรายมาก!' เขายืนนิ่ง คิดพิจารณาสักครู จากนั้น มองซ้ายขวา รีบเปิดมือถือดู ว่ามีอะไรช่วยเขาป้องกันตัวได้บ้าง

บทที่ 6 วิทยายุทธ เปิดดูก็ยังคงคำเดิม "นี่คือตำราปราณพื้นฐาน วิทยายุทธต่างๆ นั้น ให้ออกไปเรียนรู้ ประยุกต์เอาเอง."

ธามนึกถึง น้าค่อม ขึ้นมาทันที

________________________________________

หรือพลังนี้เอาไว้เยสเท่านั้นหรือไงนะ ธามปล่อยพลังกับไม่ได้มั่งเลย

ธามนึกถึง น้าค่อมขึ้นมาทันที "ไอ้สัตว์!" เสียงนี้แว่วมาในหัวเลย "หรือพลังนี้เอาไว้เยสเท่านั้นหรือไงนะ" นั่นแค่เป็นการดูดปราณจากคนอื่นๆนะเจ้าธาม แต่เจ้หลานเฉินบอกนายธามแบบนี้ 'ต่อไปนี้ เจ้าห้ามเรียกข้าว่าพี่แล้วนะ ต้องเรียกชื่อข้าตรงๆ' หมายความว่าเจ้ยอมเป็นเมียนายธามแล้วรึจ๊ะ 

ชอบ

555 เสียงน้าค่อมลอยมา ธามจะสบถไม่ว่า เพราะจะฝึกปราณมาตั้งนานเพื่อให้ปล่อยน้ำอย่างเดียวเลยเรอะ Sex machine ชัดๆ

  ต้องเป็นเสียงน้าค่อม ลอยมาแต่ไกล แล้วจะทำงัยหล่ะทีนี้ up to you เลย

โอ๊ย เกลียดไอ้บทที่ 6 นี่จิงเลย

อย่าทิ้งช่วงนานนะครับติดงอมแงมเดี๋ยวจะลงแดงซะก่อน

  สนุกทุกเรื่องเลยครับท่าน ขอแนวครูสาวใหญ่วัยใกล้เกษียนกับนักเรียนผู้หลงไหลครูหน่อยครับ

ได้ทั้งลูกทั้งแม่ แถมน้าอีกคน จะบรรลุปราณระดับไหนกันนี่

ทำไม พออ้่างถึงน้าค่อม คำว่า ไอ้สัส มันขึ้นมาในหัวเลย เหมือนกับ ให้พูดคำว่า แตงโม 3,4ครั้งติดๆกัน มันจะกลายเป็นเพลง  เลย 555   หรือ ให้ท่อง ชื่อ เต็มกรุงเทพ ก็จะกลายเป็นเพลง  พี่ป้อมพี่โต๊ะ

เป็นความสุขที่ได้อ่านสนุกและเสียวแบบเบาๆ

ฝึกยุทธเสียวๆไปก่อนอย่าพึ่งต่อสู้

ไม่ได้อวดพลังกับใครเลย

ชอบ ๆ คำถามในใจ พลังเอาไว้ เys เท่านั้นรึ