ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ตอนนี้เป็นเวลาประมาณตีหนึ่ง นายแพทย์กวินทร์ หรือ หมอวินหมอศัลยกรรมหนุ่ม วัย 33 ปีเดินออกมาพักเบรคตรงส่วนกลาง ก็เจอกลุ่มเพื่อนหมอพยาบาลนั่งอยู่ประปราย

"หมอวิน วันนี้เคสไม่เยอะหรอค่ะ"

"ครับพี่จันทร์ ผมเลยปลีกตัวออกมาพักหน่อย"

เขาตอบพยาบาลรุ่นพี่พลางหยิบแซนวิชทูน่าเข้าปาก สักพักเขาเหลือบตาไปเห็นพยาบาลสาวรุ่นน้องที่เขาแอบชอบอยู่มาเกือบปี กำลังส่งยิ้มหวานมาให้ ดวงกมล หรือ แก้ว สาวพยาบาลวัย 26 ปี เธอก็กำลังพักเหมือนกัน เขายิ้มตอบเธอ ก่อนจะลุกขึ้นเดินไปหาเพื่อจะนั่งด้วย สักพักจิ๊บเพื่อนของเธอก็มานั่งด้วยหลังจากกลับมาจากห้องน้ำได้สักครู่

"เอ่อ...งั้นเดี๋ยวพี่กลับก่อนดีกว่า"

"อยู่นั่งด้วยกันก่อนค่ะพี่วิน"

"นั่นสิพี่ ไหนๆก็มาแล้ว นั่งกินที่นี่แหละค่ะ"

จิ๊บเองก็เอ่ยชวนเมื่อเห็นหมอหนุ่มทำท่าจะเดินกลับไป

"นั่งเป็นเพื่อนกันก่อนค่ะพี่วิน นี่แก้วทำข้าวกล่องมาเอง มีไก่ทอดกับผัดกระเพราหมูสับ แบ่งไปกินสิคะ"

"อ่า...ครับ เดี๋ยวก็ไม่อิ่มหรอกแก้ว"

"พี่วินกินไปเถอะ แก้วมันอุตส่าห์โชว์ฝีมือทำกับข้าว รอให้พี่ชิมอยู่เนี่ยค่ะ"

"จิ๊บ!!! เปล่าซะหน่อย ทำมาเยอะก็เลยแบ่งๆกัน" "หมั่นไส้จริงเชียวเพื่อนคนนี้" หมอกวินทร์หัวเราะเบาๆเมื่อเห็นสองสาวสวยหยอกล้อกันไปมา ใบหน้าคมคายยิ้มมองตามดวงหน้าหวานหยดไม่วางตา ทำเอาแก้วเขินม้วนจนหน้าแดงระเรื่อ

ดวงกมลสาวพยาบาลหน้าตาน่ารักจิ้มลิ้ม เธอเองก็แอบชอบหมอกวินทร์มาได้สักพักเช่นกัน จิ๊บเพื่อนเธอเองก็รู้ แต่ก่อนหน้านี้เจ็ดเดือนหมอยังมีแฟนอยู่ เธอก็ทำได้เพียงแอบชอบเท่านั้น พอเธอรู้ว่าเขาโสด จึงพยายามแลกเปลี่ยนเวลาพักกับเพื่อนเพื่อจะได้มาเจอหน้าหมอกวินทร์ได้มากขึ้น ทำเอาจิ๊บเพื่อนเธอหมั่นไส้อยู่เป็นประจำ ทั้งสามต่างก้มหน้าก้มตารับประทานอาหาร สลับกับพูดคุยสัพเพเหระเรื่อยเปื่อยตามประสาหมอ พยาบาลคุยกัน หมอกวินทร์เองเขาก็ยอมรับว่าเหงา หลังจากโสด มาได้เจ็ดเดือนก็เริ่มนึกถึงแก้ว

พยาบาลสาวสวยคนนี้เรื่อยมา วันนี้ก็เป็นโอกาสเหมาะที่จะสารภาพความในใจ แต่ติดที่เพื่อนของเจ้าตัวเดินมานั่งด้วยซะก่อน ป่านนี้เขาคงได้บอกชอบเธอไปแล้วกระมัง เมื่อต่างคนต่างกินข้าวกันหมด ก็เตรียมจะขอตัว ก่อนจะพากันลุกขึ้น ดวงตาสองคู่สบประสาน หมอกวินทร์พยักเพยิดไปทางล็อกเกอร์เก็บของแล้วเดินหันหลังจากไปปล่อยสองสาวให้อยู่กันตามลำพัง ดวงกมลพยาบาลสาวมองแล้วเข้าใจได้ไม่ยาก จึงยิ้มให้ก่อนหันไปหาเพื่อนสาวข้างกาย

"จิ๊บไปก่อนนะ เดี๋ยวเราตามไป พอดีรู้สึกมวนๆท้อง เหมือนท้องเสียเลยอะ"

"แล้วเป็นไรมากมั้ย ไปห้องน้ำแล้วไปนอนพักในห้องพยาบาลข้างล่างก่อนมั้ยล่ะ"

"อืม เดี๋ยวไปเข้าห้องน้ำก่อน ไม่ต้องรอนะ สงสัยจะนานอยู่"

"เออ ไม่ไหวยังไงโทรมาบอกนะ เดี๋ยวขึ้นมารับ"

"โอเคจ้ะ ลงไปก่อนเถอะ เดี๋ยวเข้างานสาย"

"จ้าๆ"

เมื่อแยกตัวจากเพื่อนแล้วดวงกมลจึงค่อยๆเดินเลียบไปทางตู้ล็อกเกอร์ ที่อยู่ตรงมุมใกล้ๆทางหนีไฟ พอเดินไปถึงก็เห็นเงาของหมอกวินทร์รออยู่ก่อนแล้ว

"เราไปหาที่เงียบๆ คุยกันดีกว่านะน้องแก้ว"

"ค่ะ พี่วิน"

ชายหนุ่มชายตามองร่างเล็กกระทัดรัด ก่อนจูงมือกันมายังห้องพยาบาลที่ไม่ค่อยได้เปิดใช้ในชั้นนี้ แม้ดวงกมลไม่ใช่คนอวบอัดแต่ก็ซ่อนรูปหน้าอกไซส์ 34 ขนาดพอดีมือไว้ข้างใน เอวบางรับกับสะโพกโค้งสวยงาม ส่วนขาก็เรียวสวย ค่อยๆเดินตามคนจูงไปพลางยิ้มจนแก้มแทบปริ เธอเองก็ไม่ใช่ว่าใสไร้เดียงสาจนไม่รู้ว่าหมอกวินทร์จะพาเธอมาทำอะไรที่เปลี่ยวๆแถวนี้

"มาคุยกันตรงนี้แหละ"

"ค...คุยอะไรหรอคะพี่วิน"

"พี่ชอบหนูนะ หนูแก้ว"

"พี่...เรียกน้องแก้วแบบเดิมเถอะค่ะ"

"ทำไมหรอ ไม่ชอบหรอครับ" "เปล่าหรอกค่ะ แก้ว...แก้วแค่เขินค่ะ"

"เรียกหนูแก้วแหละ น่ารักดี แล้วหนูว่าไงถ้าพี่จะจีบ"

"เอ่อ...จีบได้ค่ะ เพราะหนูเองก็...ก็ชอบพี่วินเหมือนกัน ตายแล้ว พูดอะไรออกไปเนี่ย"

"หรอครับ ชอบพี่มากเลยหรอ"

หมอกวินทร์ประคองใบหน้าหวานแล้วจ้องลึกเข้าไปในดวงตาคู่สวย หญิงสาวหลบสายตาจากใบหน้าหล่อคมเข้มตามแบบชายไทย เขาได้จังหวะจะก้มลงหอมแก้มหญิงสาวเสียฟอดใหญ่ จนเธอต้องเอามือเล็กขึ้นมาลูบๆแก้มแก้อาการเขินอาย

"พี่วิน มือไวใจเร็วจัง"

"ขอโทษครับ แก้วน่ารักจนพี่อดใจไม่ไหว"

"ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ แก้ว...ไม่เป็นไร"

"ขอโทษจากสิ่งที่พี่จะทำต่อจากนี้ต่างหาก"

หมอกวินทร์ไม่พูดพร่ำทำเพลงเขาสอดแขนแกร่งช้อนตัวพยาบาลสาวขึ้นอุ้ม จนเจ้าตัวผวากลัวตกจนต้องเอาแขนเรียวโอบรอบคอเขาไว้ ก่อนที่เขาจะนำพาไปห้องพยาบาล ห้องนี้ไม่มีกล้องวงจรปิดเนื่องจากไม่ค่อยได้เปิดใช้สักเท่าไร เขาจึงวางร่างบางระหงไว้บนเตียงก่อนถอดเสื้อนอกพร้อมกับเสื้อตัวในออกจนเห็นอกกล้ามแน่นได้รูปสวย ดวงกมลกลืนน้ำลายลงอย่างยากลำบาก ก่อนที่คุณหมอหนุ่มจะก้าวเข้าหาเธอช้าๆ จนมาหยุดตรงข้างเตียง

"พี่วินคะ จะทำที่นี่จริงหรอคะ"

"ไม่อยากหรอครับ"

"ไม่เท่าไรค่ะพี่ อีกอย่างหนูกลัวคนมาเห็นด้วยค่ะ"

"ไม่ต้องกลัวนะ ห้องนี้ไม่ได้เปิดใช้บ่อยเท่าไร เพราะเขาต้องประหยัดค่าใช้จ่ายเลยให้ลงไปใช้ชั้นล่างกันหมด ไม่มีใครขึ้นมาหรอกครับ วางใจได้เลย"

"อื้อ พี่วิน"

หมอกวินทร์ไซร้ซอกคอขาวอย่างกระหาย มือหนาคอยบีบเค้นหน้าอกขนาดเหมาะมือนอกเสื้อพยาบาล ก่อนจะบรรจงจูบกลีบปากอิ่มอย่างนุ่มนวล แล้วจึงค่อยไต่ระดับให้ร้อนแรงขึ้นตามความแรงของอารมณ์ เขาถอดเสื้อหญิงสาวออกจนเหลือเสื้อในสีดำ เขาก็จูบไล่ตั้งแต่หัวไหล่ลงเรื่อยมาจนมาหยุดที่เนินอกขาว จึงเอื้อมมือไปข้างหลังถอดบราทิ้งลงข้างเตียง จุกอมชมพูลุกชันแข็งเป็นไตสู้ลิ้น เขาจึงเอาปากประกบทาบทับลง แล้วแลบลิ้นเลียอย่างหิวกระหาย รสรักพิศวาสที่ได้ชิมแล้วก็ไม่มีวันที่จะอิ่มเอมได้ เขารู้สึกเช่นนั้นจริงๆ ลิ้นร้อนตวัดเร็วแรงจนคนที่นั่งอยู่บนเตียงอ่อนระทวย ล้มลงนอน หมอกวินทร์จึงทาบทับร่างแกร่งลงไปเล้าโลมยอดอกสวยอย่างไม่รู้อิ่ม

"อ๊าาาา พี่วินขา ซี้ดดด สะ...เสียวค่ะพี่"

"เสียวหรอครับ"

ปากถามแต่ก็ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามองคู่สนทนา ลิ้นยังคงทำหน้าที่รัวลงบนยอดอกไม่หยุดยั้ง ปากก็ทำหน้าที่ดูดดุนไม่เว้นวาง มือแกร่งยังคงบีบคลึงสองเต้ากลมไปเรื่อยๆ แรงกระตุ้นที่หมอกวินทร์มอบให้ทำเอาตรงกลางกายของเธอฉ่ำแฉะเปียกกางเกงในไปเสียหมด พยาบาลสาวร้องครางออกมาไม่เป็นภาษา

"อ๊าาา พี่วินขา ซี้ดดดด หนูเสียวค่ะ"

"เดี๋ยวพี่จะทำให้เสียวขึ้นไปอีกครับ"

พูดจบชายหนุ่มก็ค่อยๆละปากจากยอดอกไล่มาจนถึงหน้าท้องขาวนวล มาจนถึงท้องน้อยก่อนค่อยๆเอามือสอดเข้ากระโปรงให้เลิกขึ้นไปจนคาอยู่ที่เอวคอด เหลือด่านปราการอีกสองคือถุงน่องกับกางเกงในตัวจิ๋วที่เธอใส่มา มันช่างขัดหูขัดตาเสียจริง เขาจึงจัดการดึงถุงน่องให้ขาดตามรอยแยกของเป้า เสียงขาดดังแคว่กทำเอาดวงกมลที่นอนราบต้องเงยหน้าขึ้นมาดู

"เอ่อ...พี่วินคะ ถุงน่องหนูขาดหมดแล้วค่ะ"

"จะเอากี่ตัวดี เดี๋ยวพี่ซื้อให้ใหม่นะครับ"

จากนั้นหมอกวินทร์จึงจับขาเรียวทั้งสองแยกออกจากกันเผยให้เห็นกางเกงในสีขาวนวลตัวเล็ก เมื่อเอานิ้วแตะสำรวจก็พบว่าน้ำเมือกไหลจนแฉะเปียกเต็มไปหมดแล้ว เขายิ้มก่อนถอดกางเกงในเจ้าปัญหาออกไป โหนกเนื้อเนียนก็อวดโฉมให้เห็นเต็มสองตาคุณหมอหนุ่ม เขาจ้องมองราวกับหิวกระหายเหลือเกิน หญิงสาวอายอย่างหนักจนต้องเอามือเล็กมาปิดของสงวนตนไว้

"ไม่ต้องปิดหรอกครับ พี่เห็นหมดแล้ว"

"หนู...หนูอายนี่คะ"

"เอามือออกสิ พี่ขอชิมหน่อยนะ"

"อ๊ะ ยะ...อย่าค่ะ"

หมอกวินทร์เคลื่อนกายขึ้นไปบนเตียง ก้มใบหน้าหล่อลงไปกลางกายสาว สองมือแกร่งจับมือเล็กออกแล้วประสานกันไว้สองข้าง ลิ้นเรียวตวัดหยอกล้อกับเนินสวาทเบาๆ ก่อนค่อยๆไล่สำรวจไปตามร่องหลืบอันชุ่มฉ่ำด้วยน้ำหวานสีใส เขาฉกลิ้นแล้วดูดกลืนอย่างเมามันส์ก่อนค่อยโลมเลียขึ้นไปด้านบนเม็ดกระสันที่บวมขึ้นเล็กน้อยเมื่อเกิดอารมณ์ขึ้นมา เขาตวัดลิ้นรัวเร็วจนพยาบาลสาวถึงกับนั่งไม่ติด ต้องร่อนสะโพกสู้ลิ้นอย่างลืมอาย

"อื้ออ อ๊าาา พี่วินขา หนูเสียวร่องจังเลยค่ะ ซี้ดด อูยยยยยย พี่วิน ซี้ดดด"

"อื้ม เสียวมากมั้ยครับ"

เขาถามแต่ปากกับลิ้นก็ยังคงสาละวนอยู่กับด้านล่างโดยไม่เงยหน้าขึ้นมาเลย

"โอ้ยยยย ส....เสียว เสียวมากเลยค่ะ อ๊าาา โอ้ยพี่ เหมือนน้ำ น้ำจะแตกเลยค่ะพี่วินขา"

"เดี๋ยวพี่จะให้หนูน้ำแตกเยอะๆเลยครับ"

"อ๊าาาาพี่ขา ซี้ดดดด แตกๆๆ อ๊ะ แตกแล้วค่าา ซี้ดด"

พยาบาลสาวแอ่นสะโพก ท้องน้อยกระตุกเกร็งปล่อยน้ำหวานใสทะลักเต็มปากคุณหมอหนุ่มเต็มรัก ริมฝีปากหยักยิ้มมุมปากก็เอานิ้วปาดเช็ดน้ำแล้วดูดกลืนเข้าไปด้วยความอร่อย พยาบาลสาวตัวกระตุกค้างอยู่สองสามครั้งก่อนหงายหลังนอนลงไป ก็ต้องลุกขึ้นมาอีกครั้งจากแรงฉุดแขนของหมอหนุ่ม

"ช่วยพี่หน่อยนะครับ หนูแก้ว"

"ค่ะ"

หมอกวินทร์จับมือเล็กให้มากอบกุมเป้าของตนที่ตอนนี้กำลังตื่นตัวแข็งขืนอยู่ใต้ร่มผ้าสีน้ำเงินเข้ม ดวงกมลค่อยๆเอามือลูบเบาๆ ก็สัมผัสได้ถึงความใหญ่โตของสิ่งที่อยู่หลังกางเกงตัวนี้ หมอหนุ่มสูดปากร้องซี้ดเมื่อโดนมือเล็กลูบจนความต้องการเอ่อจนล้นปรี่

"ซี้ดดดด เคยกินแบบนี้มั้ยครับ"

"เคยค่ะ พี่วินอยากโดนกินหรอคะ"

"อูยยย ครับ อยากโดนกินมากเลยครับ"

คุณหมอหนุ่มพูดพลางถอดกางเกงออก จนแกนกายร้อนเด้งสู้มือสาว ดวงกมลค่อยๆจับแล้วรูดรั้งขึ้นลงเบาๆ ดวงตากลมสวยมองไปยังหัวที่ค่อนข้างเป็นสีน้ำตาลอ่อน มีน้ำเยิ้มออกมาเล็กน้อย เธอจึงเอานิ้วชี้เรียวแตะแล้ววนๆ ถูๆ ทำเอาชายหนุ่มถึงกับร้องซี้ดขึ้นมาอีกระลอกเพราะความเสียวซ่านที่แล่นพล่านทั่วกายเขา

"พี่วิน หนูจะกินแล้วนะคะ"

"ครับ ซี้ดด เอาเลยครับ"

ดวงกมลเอาลิ้นเลียหยอกล้อกับส่วนหัวไปมา ส่วนนี้เป็นส่วนที่เสียวที่สุดของทั้งลำ มือเล็กก็ชักขึ้นลงไปด้วย มือที่ว่างก็คลึงกับอีกส่วนที่ห้อยติดกันอยู่ข้างล่าง ปากเล็กก้มๆ เงยๆ จะมีบ้างบางครั้งที่ หมอกวินทร์เอามือจับหัวเธอขึ้นลงตามจังหวะดูดขึ้นลง ความเสียวแล่นผ่านโคนสู่ปลาย จากปลายไปสู่โคน เมื่อเขาพึงพอใจจึงจับร่างเพรียวบางให้นอนหงายเตรียมพร้อมกับขั้นตอนต่อไป

ชายหนุ่มจับแกนกายของตนให้มั่น ชักขึ้นลงเบาๆอีกครา ก่อนจ่อเข้ากับร่องหลืบอันชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำเมือกใส มือแกร่งจับขาเรียวแยกออกให้กว้างมากที่สุด พอเขาก้มลงมองอีกครั้งก็อดใจที่จะก้มหน้าลงไปชิมความหวานต่อไม่ได้ คราวนี้เขาทั้งโลมเสียขบเม้มติ่งเสียว ทั้งดูดดุนจนคนใต้ร่างบิดกายเร่าๆจนแทบจะขาดใจ นิ้วเรียวยาวถูกสอดเข้าไปข้างในช่องสวาทช้าๆ หญิงสาวนิ่วหน้าเล็กน้อย เขาจึงพูดปลอบใจ

"เอานิ้วเข้าไปก่อน เดี๋ยวจะเอาของพี่ตามเข้าไปนะครับ อย่าเกร็งนะคนดี"

"ซี้ดด ค่ะ พี่วิน หนูเสียวมากเลยค่ะ"

"รับรองหนูได้เสียวจนเสร็จแน่ครับ"

"อ๊าาาาา พี่วินขา ซี้ดด เบาค่ะเบา"

หญิงสาวเอื้อมมือมาสอดแทรกมือเล็กเข้ากับกลุ่มผมนุ่มของหมอหนุ่ม ด้วยความเสียวที่เขามอบให้เป็นระยะ เธอแอ่นสะโพกพร้อมกับควงเอวร่อนไปมา เร็วแรงตามระดับความเสียวซ่านที่ได้รับ

"โอ้ยยยย พี่วินขา ซี้ดดด น้ำจะแตกแล้วค่ะ ซี้ดด อ๊ะๆๆ แตกก ซี้ดดดด อูยยยย"

คราวนี้เธอเสร็จทั้งจากที่โดนเขาใช้ลิ้นโลมเลีย ทั้งนิ้วมือที่ชักเข้าชักออกในร่องสวาทของเจ้าหล่อน เธอสุขสมตาปรือพริ้มล้มหงายหลังนอนอ่อนแรงบนเตียงนุ่ม

"เกมส์ยังไม่จบครับ อย่าเพิ่งนอนนะหนูแก้ว"

"หนูแค่พักเบรคแป๊บนึงค่ะ"

"ลุกขึ้นมาก่อนครับ"

ชายหนุ่มโอบเอวเล็กให้ลุกขึ้นยืน หันหน้าไปทางกำแพงห้อง จับเธอโก้งโค้งหันก้นงอนมาทางเข้า แล้วยกขาเรียวเล็กหนึ่งข้างพาดกับลำแขนแกร่งจากนั้นเขาจึงค่อยสอดท่อนเอ็นร้อนเข้าช่องทางสวาททางด้านหลังอย่างนุ่มนวล

"อ๊ะ พี่วินคะ หนูเจ็บ เจ็บค่ะ"

"ทนนิดนึงนะครับ กำลังจะเข้าแล้ว"

"อะ อุ้บ"

คุณหมอหนุ่มดันแกนกายเข้าช่องชื้นแฉะเข้าไปเต็มลำพร้อมกับจับใบหน้าหวานให้หันมาพร้อมกับประกบจูบปิดเสียงร้องทันที จากนั้นจึงค่อยๆขยับกายขึ้นลงตามจังหวะ พยาบาลสาวน้ำตาเล็ดเล็กน้อย พอโดนจูบปิดปากจึงค่อยผ่อนคลายลง โอนอ่อนตามรสรักที่คุณหมอหนุ่มมอบให้แต่โดยดี

"ซี้ดดดด อ๊าาา พี่วินขา ค่อยๆนะคะ"

"จ้าหนูจ๋า ซี้ดดด พี่เสียว ของหนูแน่นรัดลำของพี่ดีจังครับ"

"อูยยยยย ของพี่ก็ทั้งใหญ่ ทั้งแข็งมากเลยค่ะ เวลาพี่ซอยเข้าออกหนูแทบจะทนไม่ไหว เกือบจะแตกเหมือนกันค่ะ ซี้ดดด อ่าาาส์"

"หรอครับ งั้นพี่ทำให้หนูแตกดีกว่าเนอะ ซี้ดดด"

หมอกวินทร์เร่งเอวสอบกระเด้าขึ้นลงแรงๆ จนถูกเข้ากับจุดเสียวของคนที่ยืนหันหลังให้ ทำเอาดวงกมลสูดปากด้วยความเสียวซ่านปานจะขาดใจลงตรงนั้นให้ได้

"อ๊ะๆๆ พี่วินขา ซี้ดดด แก้วจะแตก ซี้ดดด แตกแล้วๆๆค่ะ อ๊าาา"

เสียงหวานดั่งระฆังสวรรค์เร่งให้เขาทำความเร็วเพื่อส่งหญิงสาวไปสู่ฝั่งฝัน ร่างเล็กกระตุกท้องเกร็งสองสามครั้ง ชายหนุ่มจึงเปลี่ยนให้เธอมานอนหงายบนเตียงแล้วจับขาเล็กให้อ้าออกรอรับแรงกระแทกอีกระลอก จากนั้นเขาจึงกดหัวแกนกายเข้าช่องทางของหญิงสาวอีกครั้งและค่อยๆขยับเข้าออก มือหนาเอื้อมลงไปกอบกุมเต้าสวยแล้วบีบเค้นคลึงทั่วเนื้อสาว ดวงกมลนอนเชิดหน้า ปากสวยกัดริมฝีปากสูดปากครางเป็นระยะเมื่อเขาซอยเข้าซอยออกแบบไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย หัวที่ใส่หมวกไว้ก็หลุดออกผมเผ้ากระจัดกระจายไม่เป็นทรง กรอบหน้าหวานมีเหงื่อผุดเป็นเม็ด บางครั้งเธอต้องเอานิ้วมือมากัดไว้กลั้นเสียงครางเพราะกลัวใครจะมาได้ยิน

"อื้ออ พี่วินขา แก้วเสียวมากค่ะ ซี้ดดดด"

"อื้มมม ของแก้วแน่นตอดรัดพี่มากเลย ซี้ดดด เสียวจนจะแตกแล้วเนี่ย"

"อ๊าาาา ซี้ดดดด พี่วินขา หนูก็จะแตกอีกแล้วค่า"

ทั้งสองประสานเสียงครางกันระงม ชายหนุ่มก้มหน้าลงไปเลียยอดอกสวยอีกครา ลิ้นร้อนตวัดรัวเร็ว เอวสอบก็ยังขยับราวกับเครื่องจักร จนกระทั่งความเสียวซาบซ่านแล่นถึงระยะสิ้นสุด เขาจึงถาโถมแรงทั้งหมดที่มีเข้ากลางกายของดวงกมลอย่างเต็มที่ จนเกิดเสียง ปั้ก ปั้ก ปั้ก ปั้ก รัวเร็วอีกหลายจังหวะ จนร่างบางกระตุกเกร็งปล่อยหยาดน้ำใสอีกรอบ จนกระทั่งเขาเองก็ทนไม่ไหวถอนแกนกายออก แล้วเดินมาใกล้หน้าดวงกมลแล้วให้เธอดูดอม มือเล็กชักเข้าชักออก เมื่อถึงจุดขีดสุด ร่างกายแกร่งจึงปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นเข้าปากเล็กจนหมดทุกหยาดหยด เธอคายน้ำเขาออกมาบนฝ่ามือเพื่อดูผลงาน



"น้ำเยอะมากเลยค่ะ พี่วิน พี่แซ่บจังค่ะ"

"ซี้ดด อ่าา หรอครับ หนูเองก็แซ่บไม่แพ้พี่เลยนะ เห็นตัวเล็กหน้าหวานแบบนี้ ไม่แผ่วเลยนะเรา"

เขาพูดขณะที่จับแกนกายรูดระบายของเหลวจนหมดไม่มีเหลือ ก่อนจะยื่นให้ดวงกมลดูดอีกครั้ง

"ซี้ดด หนูแก้ว"

"อร่อยจังค่ะพี่หมอ"

"เดี๋ยวพี่เอาทิชชู่ให้ครับ"

หมอหนุ่มเดินไปหยิบกระดาษทิชชู่ที่พกไว้ในกระเป๋ากางเกง แล้วเอามาให้ดวงกมลเช็ดมือ เธอคว่ำมือให้น้ำรักของหมอกวินทร์เทรดลงบนกระดาษขาวแล้วจึงขยุ้ม เก็บใส่กระเป๋าเพื่อนำไปทิ้งข้างนอก หมอกวินทร์จูบซับเหงื่อตรงขมับคนตัวเล็กที่นั่งเสื้อผ้ายับยูยี่อยู่บนเตียง สักพักมีข้อความส่งเข้ามาในมือถือของดวงกมล เธอจึงกดเปิดอ่านจึงพบว่าเป็นข้อความของจิ๊บส่งมาถามว่าเธอเป็นยังไงบ้าง เจ้าหล่อนหัวเราะเบาๆ แล้วเอ่ยขอโทษเพื่อนในใจที่ต้องโกหกว่าท้องเสีย ที่แท้เธอมาทำกิจกรรมเสียเหงื่อที่ห้องพยาบาลนี้นี่เอง

"คราวหน้าไม่เอาแล้วนะคะ"

"ไม่เอาอะไรหรอครับ คุณพยาบาลคนสวย"

"จิ๊บส่งข้อความมาตามแล้วค่ะ นี่ก็เลยเวลาพักมาตั้งครึ่งชั่วโมง ต้องรีบไปแล้วค่ะ เดี๋ยวเพื่อนหนูจะสงสัยเอา"

"ครับ แต่ยังไงครั้งหน้า พี่จะเปลี่ยนที่นัดนะหนูแก้ว ตกลงมั้ยครับ"

"ตกลงค่ะ"

หลังจากเสร็จกิจทั้งสองก็พากันจัดเสื้อผ้าหน้าผมให้เข้าที่ก่อนพากันจูงมือเดินออกไป แล้วแยกกันไปทำงานตามเดิม

ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ตอนนี้เป็นเวลาประมาณตีหนึ่ง นายแพทย์กวินทร์ หรือ หมอวินหมอศัลยกรรมหนุ่ม วัย 33 ปีเดินออกมาพักเบรคตรงส่วนกลาง ก็เจอกลุ่มเพื่อนหมอพยาบาลนั่งอยู่ประปราย

"หมอวิน วันนี้เคสไม่เยอะหรอค่ะ"

"ครับพี่จันทร์ ผมเลยปลีกตัวออกมาพักหน่อย"

เขาตอบพยาบาลรุ่นพี่พลางหยิบแซนวิชทูน่าเข้าปาก สักพักเขาเหลือบตาไปเห็นพยาบาลสาวรุ่นน้องที่เขาแอบชอบอยู่มาเกือบปี กำลังส่งยิ้มหวานมาให้ ดวงกมล หรือ แก้ว สาวพยาบาลวัย 26 ปี เธอก็กำลังพักเหมือนกัน เขายิ้มตอบเธอ ก่อนจะลุกขึ้นเดินไปหาเพื่อจะนั่งด้วย สักพักจิ๊บเพื่อนของเธอก็มานั่งด้วยหลังจากกลับมาจากห้องน้ำได้สักครู่

"เอ่อ...งั้นเดี๋ยวพี่กลับก่อนดีกว่า"

"อยู่นั่งด้วยกันก่อนค่ะพี่วิน"

"นั่นสิพี่ ไหนๆก็มาแล้ว นั่งกินที่นี่แหละค่ะ"

จิ๊บเองก็เอ่ยชวนเมื่อเห็นหมอหนุ่มทำท่าจะเดินกลับไป

"นั่งเป็นเพื่อนกันก่อนค่ะพี่วิน นี่แก้วทำข้าวกล่องมาเอง มีไก่ทอดกับผัดกระเพราหมูสับ แบ่งไปกินสิคะ"

"อ่า...ครับ เดี๋ยวก็ไม่อิ่มหรอกแก้ว"

"พี่วินกินไปเถอะ แก้วมันอุตส่าห์โชว์ฝีมือทำกับข้าว รอให้พี่ชิมอยู่เนี่ยค่ะ"

"จิ๊บ!!! เปล่าซะหน่อย ทำมาเยอะก็เลยแบ่งๆกัน" "หมั่นไส้จริงเชียวเพื่อนคนนี้" หมอกวินทร์หัวเราะเบาๆเมื่อเห็นสองสาวสวยหยอกล้อกันไปมา ใบหน้าคมคายยิ้มมองตามดวงหน้าหวานหยดไม่วางตา ทำเอาแก้วเขินม้วนจนหน้าแดงระเรื่อ

ดวงกมลสาวพยาบาลหน้าตาน่ารักจิ้มลิ้ม เธอเองก็แอบชอบหมอกวินทร์มาได้สักพักเช่นกัน จิ๊บเพื่อนเธอเองก็รู้ แต่ก่อนหน้านี้เจ็ดเดือนหมอยังมีแฟนอยู่ เธอก็ทำได้เพียงแอบชอบเท่านั้น พอเธอรู้ว่าเขาโสด จึงพยายามแลกเปลี่ยนเวลาพักกับเพื่อนเพื่อจะได้มาเจอหน้าหมอกวินทร์ได้มากขึ้น ทำเอาจิ๊บเพื่อนเธอหมั่นไส้อยู่เป็นประจำ ทั้งสามต่างก้มหน้าก้มตารับประทานอาหาร สลับกับพูดคุยสัพเพเหระเรื่อยเปื่อยตามประสาหมอ พยาบาลคุยกัน หมอกวินทร์เองเขาก็ยอมรับว่าเหงา หลังจากโสด มาได้เจ็ดเดือนก็เริ่มนึกถึงแก้ว

พยาบาลสาวสวยคนนี้เรื่อยมา วันนี้ก็เป็นโอกาสเหมาะที่จะสารภาพความในใจ แต่ติดที่เพื่อนของเจ้าตัวเดินมานั่งด้วยซะก่อน ป่านนี้เขาคงได้บอกชอบเธอไปแล้วกระมัง เมื่อต่างคนต่างกินข้าวกันหมด ก็เตรียมจะขอตัว ก่อนจะพากันลุกขึ้น ดวงตาสองคู่สบประสาน หมอกวินทร์พยักเพยิดไปทางล็อกเกอร์เก็บของแล้วเดินหันหลังจากไปปล่อยสองสาวให้อยู่กันตามลำพัง ดวงกมลพยาบาลสาวมองแล้วเข้าใจได้ไม่ยาก จึงยิ้มให้ก่อนหันไปหาเพื่อนสาวข้างกาย

"จิ๊บไปก่อนนะ เดี๋ยวเราตามไป พอดีรู้สึกมวนๆท้อง เหมือนท้องเสียเลยอะ"

"แล้วเป็นไรมากมั้ย ไปห้องน้ำแล้วไปนอนพักในห้องพยาบาลข้างล่างก่อนมั้ยล่ะ"

"อืม เดี๋ยวไปเข้าห้องน้ำก่อน ไม่ต้องรอนะ สงสัยจะนานอยู่"

"เออ ไม่ไหวยังไงโทรมาบอกนะ เดี๋ยวขึ้นมารับ"

"โอเคจ้ะ ลงไปก่อนเถอะ เดี๋ยวเข้างานสาย"

"จ้าๆ"

เมื่อแยกตัวจากเพื่อนแล้วดวงกมลจึงค่อยๆเดินเลียบไปทางตู้ล็อกเกอร์ ที่อยู่ตรงมุมใกล้ๆทางหนีไฟ พอเดินไปถึงก็เห็นเงาของหมอกวินทร์รออยู่ก่อนแล้ว

"เราไปหาที่เงียบๆ คุยกันดีกว่านะน้องแก้ว"

"ค่ะ พี่วิน"

ชายหนุ่มชายตามองร่างเล็กกระทัดรัด ก่อนจูงมือกันมายังห้องพยาบาลที่ไม่ค่อยได้เปิดใช้ในชั้นนี้ แม้ดวงกมลไม่ใช่คนอวบอัดแต่ก็ซ่อนรูปหน้าอกไซส์ 34 ขนาดพอดีมือไว้ข้างใน เอวบางรับกับสะโพกโค้งสวยงาม ส่วนขาก็เรียวสวย ค่อยๆเดินตามคนจูงไปพลางยิ้มจนแก้มแทบปริ เธอเองก็ไม่ใช่ว่าใสไร้เดียงสาจนไม่รู้ว่าหมอกวินทร์จะพาเธอมาทำอะไรที่เปลี่ยวๆแถวนี้

"มาคุยกันตรงนี้แหละ"

"ค...คุยอะไรหรอคะพี่วิน"

"พี่ชอบหนูนะ หนูแก้ว"

"พี่...เรียกน้องแก้วแบบเดิมเถอะค่ะ"

"ทำไมหรอ ไม่ชอบหรอครับ" "เปล่าหรอกค่ะ แก้ว...แก้วแค่เขินค่ะ"

"เรียกหนูแก้วแหละ น่ารักดี แล้วหนูว่าไงถ้าพี่จะจีบ"

"เอ่อ...จีบได้ค่ะ เพราะหนูเองก็...ก็ชอบพี่วินเหมือนกัน ตายแล้ว พูดอะไรออกไปเนี่ย"

"หรอครับ ชอบพี่มากเลยหรอ"

หมอกวินทร์ประคองใบหน้าหวานแล้วจ้องลึกเข้าไปในดวงตาคู่สวย หญิงสาวหลบสายตาจากใบหน้าหล่อคมเข้มตามแบบชายไทย เขาได้จังหวะจะก้มลงหอมแก้มหญิงสาวเสียฟอดใหญ่ จนเธอต้องเอามือเล็กขึ้นมาลูบๆแก้มแก้อาการเขินอาย

"พี่วิน มือไวใจเร็วจัง"

"ขอโทษครับ แก้วน่ารักจนพี่อดใจไม่ไหว"

"ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ แก้ว...ไม่เป็นไร"

"ขอโทษจากสิ่งที่พี่จะทำต่อจากนี้ต่างหาก"

หมอกวินทร์ไม่พูดพร่ำทำเพลงเขาสอดแขนแกร่งช้อนตัวพยาบาลสาวขึ้นอุ้ม จนเจ้าตัวผวากลัวตกจนต้องเอาแขนเรียวโอบรอบคอเขาไว้ ก่อนที่เขาจะนำพาไปห้องพยาบาล ห้องนี้ไม่มีกล้องวงจรปิดเนื่องจากไม่ค่อยได้เปิดใช้สักเท่าไร เขาจึงวางร่างบางระหงไว้บนเตียงก่อนถอดเสื้อนอกพร้อมกับเสื้อตัวในออกจนเห็นอกกล้ามแน่นได้รูปสวย ดวงกมลกลืนน้ำลายลงอย่างยากลำบาก ก่อนที่คุณหมอหนุ่มจะก้าวเข้าหาเธอช้าๆ จนมาหยุดตรงข้างเตียง

"พี่วินคะ จะทำที่นี่จริงหรอคะ"

"ไม่อยากหรอครับ"

"ไม่เท่าไรค่ะพี่ อีกอย่างหนูกลัวคนมาเห็นด้วยค่ะ"

"ไม่ต้องกลัวนะ ห้องนี้ไม่ได้เปิดใช้บ่อยเท่าไร เพราะเขาต้องประหยัดค่าใช้จ่ายเลยให้ลงไปใช้ชั้นล่างกันหมด ไม่มีใครขึ้นมาหรอกครับ วางใจได้เลย"

"อื้อ พี่วิน"

หมอกวินทร์ไซร้ซอกคอขาวอย่างกระหาย มือหนาคอยบีบเค้นหน้าอกขนาดเหมาะมือนอกเสื้อพยาบาล ก่อนจะบรรจงจูบกลีบปากอิ่มอย่างนุ่มนวล แล้วจึงค่อยไต่ระดับให้ร้อนแรงขึ้นตามความแรงของอารมณ์ เขาถอดเสื้อหญิงสาวออกจนเหลือเสื้อในสีดำ เขาก็จูบไล่ตั้งแต่หัวไหล่ลงเรื่อยมาจนมาหยุดที่เนินอกขาว จึงเอื้อมมือไปข้างหลังถอดบราทิ้งลงข้างเตียง จุกอมชมพูลุกชันแข็งเป็นไตสู้ลิ้น เขาจึงเอาปากประกบทาบทับลง แล้วแลบลิ้นเลียอย่างหิวกระหาย รสรักพิศวาสที่ได้ชิมแล้วก็ไม่มีวันที่จะอิ่มเอมได้ เขารู้สึกเช่นนั้นจริงๆ ลิ้นร้อนตวัดเร็วแรงจนคนที่นั่งอยู่บนเตียงอ่อนระทวย ล้มลงนอน หมอกวินทร์จึงทาบทับร่างแกร่งลงไปเล้าโลมยอดอกสวยอย่างไม่รู้อิ่ม

"อ๊าาาา พี่วินขา ซี้ดดด สะ...เสียวค่ะพี่"

"เสียวหรอครับ"

ปากถามแต่ก็ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามองคู่สนทนา ลิ้นยังคงทำหน้าที่รัวลงบนยอดอกไม่หยุดยั้ง ปากก็ทำหน้าที่ดูดดุนไม่เว้นวาง มือแกร่งยังคงบีบคลึงสองเต้ากลมไปเรื่อยๆ แรงกระตุ้นที่หมอกวินทร์มอบให้ทำเอาตรงกลางกายของเธอฉ่ำแฉะเปียกกางเกงในไปเสียหมด พยาบาลสาวร้องครางออกมาไม่เป็นภาษา

"อ๊าาา พี่วินขา ซี้ดดดด หนูเสียวค่ะ"

"เดี๋ยวพี่จะทำให้เสียวขึ้นไปอีกครับ"

พูดจบชายหนุ่มก็ค่อยๆละปากจากยอดอกไล่มาจนถึงหน้าท้องขาวนวล มาจนถึงท้องน้อยก่อนค่อยๆเอามือสอดเข้ากระโปรงให้เลิกขึ้นไปจนคาอยู่ที่เอวคอด เหลือด่านปราการอีกสองคือถุงน่องกับกางเกงในตัวจิ๋วที่เธอใส่มา มันช่างขัดหูขัดตาเสียจริง เขาจึงจัดการดึงถุงน่องให้ขาดตามรอยแยกของเป้า เสียงขาดดังแคว่กทำเอาดวงกมลที่นอนราบต้องเงยหน้าขึ้นมาดู

"เอ่อ...พี่วินคะ ถุงน่องหนูขาดหมดแล้วค่ะ"

"จะเอากี่ตัวดี เดี๋ยวพี่ซื้อให้ใหม่นะครับ"

จากนั้นหมอกวินทร์จึงจับขาเรียวทั้งสองแยกออกจากกันเผยให้เห็นกางเกงในสีขาวนวลตัวเล็ก เมื่อเอานิ้วแตะสำรวจก็พบว่าน้ำเมือกไหลจนแฉะเปียกเต็มไปหมดแล้ว เขายิ้มก่อนถอดกางเกงในเจ้าปัญหาออกไป โหนกเนื้อเนียนก็อวดโฉมให้เห็นเต็มสองตาคุณหมอหนุ่ม เขาจ้องมองราวกับหิวกระหายเหลือเกิน หญิงสาวอายอย่างหนักจนต้องเอามือเล็กมาปิดของสงวนตนไว้

"ไม่ต้องปิดหรอกครับ พี่เห็นหมดแล้ว"

"หนู...หนูอายนี่คะ"

"เอามือออกสิ พี่ขอชิมหน่อยนะ"

"อ๊ะ ยะ...อย่าค่ะ"

หมอกวินทร์เคลื่อนกายขึ้นไปบนเตียง ก้มใบหน้าหล่อลงไปกลางกายสาว สองมือแกร่งจับมือเล็กออกแล้วประสานกันไว้สองข้าง ลิ้นเรียวตวัดหยอกล้อกับเนินสวาทเบาๆ ก่อนค่อยๆไล่สำรวจไปตามร่องหลืบอันชุ่มฉ่ำด้วยน้ำหวานสีใส เขาฉกลิ้นแล้วดูดกลืนอย่างเมามันส์ก่อนค่อยโลมเลียขึ้นไปด้านบนเม็ดกระสันที่บวมขึ้นเล็กน้อยเมื่อเกิดอารมณ์ขึ้นมา เขาตวัดลิ้นรัวเร็วจนพยาบาลสาวถึงกับนั่งไม่ติด ต้องร่อนสะโพกสู้ลิ้นอย่างลืมอาย

"อื้ออ อ๊าาา พี่วินขา หนูเสียวร่องจังเลยค่ะ ซี้ดด อูยยยยยย พี่วิน ซี้ดดด"

"อื้ม เสียวมากมั้ยครับ"

เขาถามแต่ปากกับลิ้นก็ยังคงสาละวนอยู่กับด้านล่างโดยไม่เงยหน้าขึ้นมาเลย

"โอ้ยยยย ส....เสียว เสียวมากเลยค่ะ อ๊าาา โอ้ยพี่ เหมือนน้ำ น้ำจะแตกเลยค่ะพี่วินขา"

"เดี๋ยวพี่จะให้หนูน้ำแตกเยอะๆเลยครับ"

"อ๊าาาาพี่ขา ซี้ดดดด แตกๆๆ อ๊ะ แตกแล้วค่าา ซี้ดด"

พยาบาลสาวแอ่นสะโพก ท้องน้อยกระตุกเกร็งปล่อยน้ำหวานใสทะลักเต็มปากคุณหมอหนุ่มเต็มรัก ริมฝีปากหยักยิ้มมุมปากก็เอานิ้วปาดเช็ดน้ำแล้วดูดกลืนเข้าไปด้วยความอร่อย พยาบาลสาวตัวกระตุกค้างอยู่สองสามครั้งก่อนหงายหลังนอนลงไป ก็ต้องลุกขึ้นมาอีกครั้งจากแรงฉุดแขนของหมอหนุ่ม

"ช่วยพี่หน่อยนะครับ หนูแก้ว"

"ค่ะ"

หมอกวินทร์จับมือเล็กให้มากอบกุมเป้าของตนที่ตอนนี้กำลังตื่นตัวแข็งขืนอยู่ใต้ร่มผ้าสีน้ำเงินเข้ม ดวงกมลค่อยๆเอามือลูบเบาๆ ก็สัมผัสได้ถึงความใหญ่โตของสิ่งที่อยู่หลังกางเกงตัวนี้ หมอหนุ่มสูดปากร้องซี้ดเมื่อโดนมือเล็กลูบจนความต้องการเอ่อจนล้นปรี่

"ซี้ดดดด เคยกินแบบนี้มั้ยครับ"

"เคยค่ะ พี่วินอยากโดนกินหรอคะ"

"อูยยย ครับ อยากโดนกินมากเลยครับ"

คุณหมอหนุ่มพูดพลางถอดกางเกงออก จนแกนกายร้อนเด้งสู้มือสาว ดวงกมลค่อยๆจับแล้วรูดรั้งขึ้นลงเบาๆ ดวงตากลมสวยมองไปยังหัวที่ค่อนข้างเป็นสีน้ำตาลอ่อน มีน้ำเยิ้มออกมาเล็กน้อย เธอจึงเอานิ้วชี้เรียวแตะแล้ววนๆ ถูๆ ทำเอาชายหนุ่มถึงกับร้องซี้ดขึ้นมาอีกระลอกเพราะความเสียวซ่านที่แล่นพล่านทั่วกายเขา

"พี่วิน หนูจะกินแล้วนะคะ"

"ครับ ซี้ดด เอาเลยครับ"

ดวงกมลเอาลิ้นเลียหยอกล้อกับส่วนหัวไปมา ส่วนนี้เป็นส่วนที่เสียวที่สุดของทั้งลำ มือเล็กก็ชักขึ้นลงไปด้วย มือที่ว่างก็คลึงกับอีกส่วนที่ห้อยติดกันอยู่ข้างล่าง ปากเล็กก้มๆ เงยๆ จะมีบ้างบางครั้งที่ หมอกวินทร์เอามือจับหัวเธอขึ้นลงตามจังหวะดูดขึ้นลง ความเสียวแล่นผ่านโคนสู่ปลาย จากปลายไปสู่โคน เมื่อเขาพึงพอใจจึงจับร่างเพรียวบางให้นอนหงายเตรียมพร้อมกับขั้นตอนต่อไป

ชายหนุ่มจับแกนกายของตนให้มั่น ชักขึ้นลงเบาๆอีกครา ก่อนจ่อเข้ากับร่องหลืบอันชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำเมือกใส มือแกร่งจับขาเรียวแยกออกให้กว้างมากที่สุด พอเขาก้มลงมองอีกครั้งก็อดใจที่จะก้มหน้าลงไปชิมความหวานต่อไม่ได้ คราวนี้เขาทั้งโลมเสียขบเม้มติ่งเสียว ทั้งดูดดุนจนคนใต้ร่างบิดกายเร่าๆจนแทบจะขาดใจ นิ้วเรียวยาวถูกสอดเข้าไปข้างในช่องสวาทช้าๆ หญิงสาวนิ่วหน้าเล็กน้อย เขาจึงพูดปลอบใจ

"เอานิ้วเข้าไปก่อน เดี๋ยวจะเอาของพี่ตามเข้าไปนะครับ อย่าเกร็งนะคนดี"

"ซี้ดด ค่ะ พี่วิน หนูเสียวมากเลยค่ะ"

"รับรองหนูได้เสียวจนเสร็จแน่ครับ"

"อ๊าาาาา พี่วินขา ซี้ดด เบาค่ะเบา"

หญิงสาวเอื้อมมือมาสอดแทรกมือเล็กเข้ากับกลุ่มผมนุ่มของหมอหนุ่ม ด้วยความเสียวที่เขามอบให้เป็นระยะ เธอแอ่นสะโพกพร้อมกับควงเอวร่อนไปมา เร็วแรงตามระดับความเสียวซ่านที่ได้รับ

"โอ้ยยยย พี่วินขา ซี้ดดด น้ำจะแตกแล้วค่ะ ซี้ดด อ๊ะๆๆ แตกก ซี้ดดดด อูยยยย"

คราวนี้เธอเสร็จทั้งจากที่โดนเขาใช้ลิ้นโลมเลีย ทั้งนิ้วมือที่ชักเข้าชักออกในร่องสวาทของเจ้าหล่อน เธอสุขสมตาปรือพริ้มล้มหงายหลังนอนอ่อนแรงบนเตียงนุ่ม

"เกมส์ยังไม่จบครับ อย่าเพิ่งนอนนะหนูแก้ว"

"หนูแค่พักเบรคแป๊บนึงค่ะ"

"ลุกขึ้นมาก่อนครับ"

ชายหนุ่มโอบเอวเล็กให้ลุกขึ้นยืน หันหน้าไปทางกำแพงห้อง จับเธอโก้งโค้งหันก้นงอนมาทางเข้า แล้วยกขาเรียวเล็กหนึ่งข้างพาดกับลำแขนแกร่งจากนั้นเขาจึงค่อยสอดท่อนเอ็นร้อนเข้าช่องทางสวาททางด้านหลังอย่างนุ่มนวล

"อ๊ะ พี่วินคะ หนูเจ็บ เจ็บค่ะ"

"ทนนิดนึงนะครับ กำลังจะเข้าแล้ว"

"อะ อุ้บ"

คุณหมอหนุ่มดันแกนกายเข้าช่องชื้นแฉะเข้าไปเต็มลำพร้อมกับจับใบหน้าหวานให้หันมาพร้อมกับประกบจูบปิดเสียงร้องทันที จากนั้นจึงค่อยๆขยับกายขึ้นลงตามจังหวะ พยาบาลสาวน้ำตาเล็ดเล็กน้อย พอโดนจูบปิดปากจึงค่อยผ่อนคลายลง โอนอ่อนตามรสรักที่คุณหมอหนุ่มมอบให้แต่โดยดี

"ซี้ดดดด อ๊าาา พี่วินขา ค่อยๆนะคะ"

"จ้าหนูจ๋า ซี้ดดด พี่เสียว ของหนูแน่นรัดลำของพี่ดีจังครับ"

"อูยยยยย ของพี่ก็ทั้งใหญ่ ทั้งแข็งมากเลยค่ะ เวลาพี่ซอยเข้าออกหนูแทบจะทนไม่ไหว เกือบจะแตกเหมือนกันค่ะ ซี้ดดด อ่าาาส์"

"หรอครับ งั้นพี่ทำให้หนูแตกดีกว่าเนอะ ซี้ดดด"

หมอกวินทร์เร่งเอวสอบกระเด้าขึ้นลงแรงๆ จนถูกเข้ากับจุดเสียวของคนที่ยืนหันหลังให้ ทำเอาดวงกมลสูดปากด้วยความเสียวซ่านปานจะขาดใจลงตรงนั้นให้ได้

"อ๊ะๆๆ พี่วินขา ซี้ดดด แก้วจะแตก ซี้ดดด แตกแล้วๆๆค่ะ อ๊าาา"

เสียงหวานดั่งระฆังสวรรค์เร่งให้เขาทำความเร็วเพื่อส่งหญิงสาวไปสู่ฝั่งฝัน ร่างเล็กกระตุกท้องเกร็งสองสามครั้ง ชายหนุ่มจึงเปลี่ยนให้เธอมานอนหงายบนเตียงแล้วจับขาเล็กให้อ้าออกรอรับแรงกระแทกอีกระลอก จากนั้นเขาจึงกดหัวแกนกายเข้าช่องทางของหญิงสาวอีกครั้งและค่อยๆขยับเข้าออก มือหนาเอื้อมลงไปกอบกุมเต้าสวยแล้วบีบเค้นคลึงทั่วเนื้อสาว ดวงกมลนอนเชิดหน้า ปากสวยกัดริมฝีปากสูดปากครางเป็นระยะเมื่อเขาซอยเข้าซอยออกแบบไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย หัวที่ใส่หมวกไว้ก็หลุดออกผมเผ้ากระจัดกระจายไม่เป็นทรง กรอบหน้าหวานมีเหงื่อผุดเป็นเม็ด บางครั้งเธอต้องเอานิ้วมือมากัดไว้กลั้นเสียงครางเพราะกลัวใครจะมาได้ยิน

"อื้ออ พี่วินขา แก้วเสียวมากค่ะ ซี้ดดดด"

"อื้มมม ของแก้วแน่นตอดรัดพี่มากเลย ซี้ดดด เสียวจนจะแตกแล้วเนี่ย"

"อ๊าาาา ซี้ดดดด พี่วินขา หนูก็จะแตกอีกแล้วค่า"

ทั้งสองประสานเสียงครางกันระงม ชายหนุ่มก้มหน้าลงไปเลียยอดอกสวยอีกครา ลิ้นร้อนตวัดรัวเร็ว เอวสอบก็ยังขยับราวกับเครื่องจักร จนกระทั่งความเสียวซาบซ่านแล่นถึงระยะสิ้นสุด เขาจึงถาโถมแรงทั้งหมดที่มีเข้ากลางกายของดวงกมลอย่างเต็มที่ จนเกิดเสียง ปั้ก ปั้ก ปั้ก ปั้ก รัวเร็วอีกหลายจังหวะ จนร่างบางกระตุกเกร็งปล่อยหยาดน้ำใสอีกรอบ จนกระทั่งเขาเองก็ทนไม่ไหวถอนแกนกายออก แล้วเดินมาใกล้หน้าดวงกมลแล้วให้เธอดูดอม มือเล็กชักเข้าชักออก เมื่อถึงจุดขีดสุด ร่างกายแกร่งจึงปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นเข้าปากเล็กจนหมดทุกหยาดหยด เธอคายน้ำเขาออกมาบนฝ่ามือเพื่อดูผลงาน



"น้ำเยอะมากเลยค่ะ พี่วิน พี่แซ่บจังค่ะ"

"ซี้ดด อ่าา หรอครับ หนูเองก็แซ่บไม่แพ้พี่เลยนะ เห็นตัวเล็กหน้าหวานแบบนี้ ไม่แผ่วเลยนะเรา"

เขาพูดขณะที่จับแกนกายรูดระบายของเหลวจนหมดไม่มีเหลือ ก่อนจะยื่นให้ดวงกมลดูดอีกครั้ง

"ซี้ดด หนูแก้ว"

"อร่อยจังค่ะพี่หมอ"

"เดี๋ยวพี่เอาทิชชู่ให้ครับ"

หมอหนุ่มเดินไปหยิบกระดาษทิชชู่ที่พกไว้ในกระเป๋ากางเกง แล้วเอามาให้ดวงกมลเช็ดมือ เธอคว่ำมือให้น้ำรักของหมอกวินทร์เทรดลงบนกระดาษขาวแล้วจึงขยุ้ม เก็บใส่กระเป๋าเพื่อนำไปทิ้งข้างนอก หมอกวินทร์จูบซับเหงื่อตรงขมับคนตัวเล็กที่นั่งเสื้อผ้ายับยูยี่อยู่บนเตียง สักพักมีข้อความส่งเข้ามาในมือถือของดวงกมล เธอจึงกดเปิดอ่านจึงพบว่าเป็นข้อความของจิ๊บส่งมาถามว่าเธอเป็นยังไงบ้าง เจ้าหล่อนหัวเราะเบาๆ แล้วเอ่ยขอโทษเพื่อนในใจที่ต้องโกหกว่าท้องเสีย ที่แท้เธอมาทำกิจกรรมเสียเหงื่อที่ห้องพยาบาลนี้นี่เอง

"คราวหน้าไม่เอาแล้วนะคะ"

"ไม่เอาอะไรหรอครับ คุณพยาบาลคนสวย"

"จิ๊บส่งข้อความมาตามแล้วค่ะ นี่ก็เลยเวลาพักมาตั้งครึ่งชั่วโมง ต้องรีบไปแล้วค่ะ เดี๋ยวเพื่อนหนูจะสงสัยเอา"

"ครับ แต่ยังไงครั้งหน้า พี่จะเปลี่ยนที่นัดนะหนูแก้ว ตกลงมั้ยครับ"

"ตกลงค่ะ"

หลังจากเสร็จกิจทั้งสองก็พากันจัดเสื้อผ้าหน้าผมให้เข้าที่ก่อนพากันจูงมือเดินออกไป แล้วแยกกันไปทำงานตามเดิม