"ทางนี้เลยค่ะ"

ก้อยเอ่ยบอกพร้อมกับชี้มือไปทางสวนขนาดเล็กข้างบ้านเพื่อให้คนงานนำหญ้าที่สั่งไว้มาลง หนึ่งในคนงานที่ดูแล้วน่าจะเป็นหัวหน้ามองสำรวจพื้นที่ แล้วหันไปสั่งคนงานอีก 2 คนให้ขนหญ้าที่วางซ้อนกันอยู่หลังรถกระบะ พร้อมถุงดินลงมาได้เลย คนงานตอบรับพร้อมกันว่าได้ครับเฮีย

หญ้าญี่ปุ่นถูกขนลงมาอย่างรวดเร็วแบบมืออาชีพ ก่อนที่คนเป็นหัวหน้าจะสั่งการให้เริ่มปรับหน้าดินและลงดิน ก้อยไม่ค่อยรู้เรื่องขั้นตอนการปลูกหญ้าสักเท่าไหร่ เพราะเจ้าของไอเดียการทำสวนข้างบ้านเอาไว้นั่งเล่นนั้นเป็นของพี่ตุล ผู้เป็นสามี

แต่ตอนนี้พี่ตุลยังอยู่ในห้องน้ำ ก้อยก็เลยต้องออกมาต้อนรับคนงานก่อน แสงแดดช่วงเช้าวันอาทิตย์เช่นนี้สว่างจ้า เหมาะสำหรับการทำสวน แต่อากาศก็ร้อนอบอ้าว ก้อยคาบยางมัดผมไว้ในปาก ยกแขนขึ้นแล้วรวบเส้นผมมัดเป็นหางม้าเพื่อให้เย็นสบายมากขึ้น

"อ้าว เฮียสอง...มากันแล้วหรือครับ" พี่ตุลเอ่ยขึ้น

สามีของก้อยมาแล้ว ก้อยก็เลยเข้าไปหลบร้อนในบ้านพลางฟังเสียงพี่ตุลพูดคุยกับคนงานอย่างเป็นกันเอง เขาบอกทิศทางแดดที่จะสาดลงจัดในช่วงเช้าแบบนี้ ส่วนช่วงบ่ายก็จะลับพ้นหลังคาไปทำให้เย็นสบายมากขึ้นแต่ก็เพียงพอต่อการเติบโตของหญ้าสายพันธุ์นี้

ก้อยจัดเตรียมกระติกน้ำใส่น้ำแข็ง แล้วใส่ถาดออกไปเตรียมไว้ให้คนงานที่กำลังเตรียมหน้าดินและเริ่มเหงื่อโทรมกายกันแล้ว

"ขอบคุณคุณนายมากครับ" คนเป็นหัวหน้าเอ่ย

"ยินดีค่ะ ต้องการอะไรก็บอกได้เลยนะคะ" ก้อยตอบแล้วกลับเข้ามาในบ้าน

คุณนายเลยเหรอ ก้อยคิดแล้วอดขำในใจไม่ได้ เรียกเราเป็นผู้หญิงวัยกลางคนไปเลย ทำเอาเสียความมั่นใจเล็กน้อยจนต้องเข้าห้องน้ำไปส่องกระจก หรือเพราะเราไม่ได้แต่งหน้าเหรอ ก็ใครจะไปคิดว่าก้อยจะต้องมาต้อนรับคนงานแทนพี่ตุลล่ะ

ก้อยนั่งดูทีวีอยู่ในบ้าน พลางคอยเงี่ยหูฟังพี่ตุลว่าจะให้เราเตรียมอะไรให้หรือเปล่า สามียังลงมือเปิดถุงดินเทลงพื้นร่วมกับคนงานอย่างขะมักเขม้น

พอใกล้ถึงช่วงเที่ยง ก้อยตกลงกับพี่ตุลไว้แล้วว่าวันนี้จะซื้อก๋วยเตี๋ยวแถวบ้านมากินกัน เอ่ยบอกสามีว่าแล้วเดินออกไปที่ร้านซึ่งอยู่หน้าปากทางเข้าหมู่บ้าน พอสั่งออร์เดอร์เสร็จ ก้อยก็มานั่งรออยู่ที่โต๊ะด้านนอกข้างเสาของตัวร้านซึ่งเป็นตึกแถวห้องมุมสุด

คนค่อนข้างเยอะเป็นปกติในช่วงเที่ยงวันอาทิตย์แบบนี้ ก้อยนั่งมองอะไรไปเรื่อยเปื่อย พร้อมกับดูโทรศัพท์ฆ่าเวลา แสงแดดยังจัดแต่ก็มีลมพัดมาเป็นระยะให้ความเย็นสบายจนรู้สึกง่วงงุนขึ้นมาแวบหนึ่ง

...กระทั่งได้ยินเสียงคนคุยกันอยู่หลังเสาอีกด้านหนึ่ง

"วันนี้น่าจะเสร็จเร็ว...แล้วเดี๋ยวมึงไปไหนต่อวะ" คนหนึ่งถาม

"คงไม่ไปว่ะ...กลับบ้านหาเมียดีกว่า" อีกคนตอบแล้วหัวเราะหึหึ ก่อนจะพูดต่อ "เห็นคุณนายแล้วขึ้นเลย...ขาวชิบหาย"

ก้อยชะงักเล็กน้อยกับคำว่า "คุณนาย" เงยหน้าขึ้นแล้วหันไปแต่ก็มีเสาบังทำให้มองไม่เห็นผู้ชายทั้งสองคนที่กำลังพูดอยู่ มีเสียงหัวเราะชอบใจตามมาด้วย

"เออ นมโคตรใหญ่ เฮียมองคุณนายตาเป็นมันเลย...เห็นมั้ย" คนแรกพูดอีก

"เห็นสิวะ หุ่นคุณนายน่าจะเข้าทางเฮียเลย...แต่สวยขนาดนั้นก็เข้าทางเราด้วยล่ะวะ" อีกคนพูด "ไม่สวยอย่างเดียว แต่นมเป็นนม ก้นเป็นก้น เห็นแล้วเงี่ยน น่าเอาชิบหาย"

คราวนี้ก้อยใจเต้นตุบตับขึ้นมาอย่างไร้สาเหตุ สองแก้มร้อนวูบขึ้นมาด้วยความกระดากอาย ถ้าไม่ได้ยินหัวหน้าคนงานเรียกก้อยว่า "คุณนาย" ก่อนหน้านี้ ก็คงไม่อะไรหรอก ก้อยค่อย ๆ เอียงหน้าให้พ้นเสาเพื่อจะแอบมองหน้าคนพูด ทั้งคู่หันข้างให้จึงไม่เห็นว่าก้อยนั่งอยู่ตรงนี้

พอเห็นหน้าทั้งสองคนแวบหนึ่งก็ต้องหันกลับมาทันใด หน้าร้อนกว่าเดิมอีกเพราะแน่ใจว่าคนที่พูดคือคนงานที่มาทำสวนในบ้าน

จริง ๆ แล้ว พวกเขาก็พูดคุยกันอยู่แค่สองคน แต่ก้อยมานั่งผิดที่ไปหน่อย จึงบังเอิญได้ยินเอง ตอนนี้ ก้อยจึงนั่งอย่างเงียบสงบที่สุดและภาวนาว่าอย่าให้เขาเห็นเราเลย

เสียงแม่ค้าบอกว่าออร์เดอร์ก๋วยเตี๋ยวแห้ง 2 ถุง เกาเหลาอีก 1 ถุงได้แล้วค่ะ ก้อยรีบลุกไปจ่ายเงิน หันมามองแวบหนึ่งอีกครั้งก็เห็นผู้ชายสองคนใส่เสื้อสีดำทั้งคู่ ไม่ผิดแน่ คนงานที่มาทำสวนที่บ้านนั่นเอง ทั้งคู่เนื้อตัวมอมแมมจากการทำงานหนัก

เมื่อเข้ามาในบ้าน ก้อยแกะถุงก๋วยเตี๋ยวเทใส่ชามด้วยอารมณ์หงุดหงิดปะปนกับความกระดากอายอย่างบอกไม่ถูก

"ร้อนเหรอ หน้าแดงเชียว" พี่ตุลพูด

"เปล่าค่ะ" ก้อยบอกแล้วมองออกไปนอกหน้าต่าง เห็น "เฮียสอง" หัวหน้าคนงานกำลังนั่งพักอยู่ใต้เงาไม้ พ่นบุหรี่หรือยาเส้นก็ไม่รู้ ควันฉุย

ก้อยสำรวจเสื้อผ้าตัวเอง เราแต่งตัวโป๊ไปหรือเปล่า ที่ใส่อยู่ก็เป็นเสื้อยืดธรรมดากับกางเกงขาสั้น ซึ่งเป็นชุดอยู่บ้านปกติอยู่แล้ว แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าหรือเสื้อมันรัดรูปไปหรือเปล่านะ แล้วขากางเกงมันสั้นไปหรือยังไง เกิดความไม่มั่นใจขึ้นมาทันใด

ขณะกำลังคิดว่าจะไปเปลี่ยนชุดเป็นกางเกงขายาวกับเสื้อที่ตัวใหญ่กว่านี้ พี่ตุลก็บอกนั่งกินด้วยกันเลยดีกว่า เดี๋ยวจะเย็นชืดเสียหมด

"ก้อยแต่งตัวโป๊ไปหรือเปล่าคะ" ก้อยเอ่ยถามสามี เขากวาดตามอง

"ไม่นี่ ทำไมเหรอ" พี่ตุลตอบ

"อืม ไม่มีอะไรค่ะ" ก้อยเอ่ยแล้วก้มหน้าก้มตาคีบเส้นเข้าปาก

พี่ตุลมองหน้าอยู่แปปหนึ่ง ก่อนเขาจะหันไปมองด้านนอกสวน แล้วหันกลับมามองหน้าก้อยอีกครั้ง เขายิ้มเล็กน้อย

"ทำไม พวกคนงานมองเหรอ" พี่ตุลถาม

"เปล่า ไม่มีอะไร" ก้อยตอบ หน้าสามียังเปื้อนยิ้ม

"เรื่องปกตินะ อย่างก้อย...ใครก็ต้องมองล่ะ...อดีตดาวคณะเลยนะ"

เขาพูดแล้วทำหน้าเจ้าเล่ห์อย่างไรชอบกลจนก้อยหัวเราะออกมา ตำแหน่งดาวคณะที่เคยได้มาตั้งแต่เรียนปี 1 นั้นก็หลายปีมาแล้ว แต่ท่าทางทะเล้นของพี่ตุลก็ทำให้ก้อยผ่อนคลายลงมาได้บ้าง

"เดี๋ยวเปลี่ยนเสื้อเป็นตัวใหญ่ ๆ หน่อยดีกว่าเนอะ" ก้อยเปรย พี่ตุลส่ายหัวดิก

"ตัวนี้ล่ะ ไม่ต้องเปลี่ยนหรอก" สามีบอกอย่างนั้น

เรากินกันเสร็จสรรพ พี่ตุลก็ออกไปช่วยคนงานปูหญ้าอีก แปปเดียวเขาก็เรียกให้ก้อยเติมน้ำแข็งเพิ่มเติมในกระติกน้ำ พอจัดแจงเสร็จสรรพ นำออกไปวางที่เดิม "เฮีย" ก็หันมาเอ่ยขอบคุณคุณนายมากครับเหมือนเดิม แต่คราวนี้ ก้อยรู้สึกกระดากและไม่กล้ามองหน้าเขาแล้ว

ก้อยทำงานบ้านไปเรื่อยเปื่อยขณะสามียังทำงานในสวนกระทั่งแล้วเสร็จในช่วงบ่ายแก่ ๆ พวกคนงานขนอุปกรณ์ข้าวของขึ้นรถกระบะกลับไป ก้อยแอบถอนหายใจออกมาเบา ๆ อย่างไม่มีสาเหตุ

ค่ำคืนนั้น ระหว่างที่เราพักผ่อนกันอยู่บนเตียงก่อนนอน พี่ตุลขยับมากอด

"ขอกอดหน่อยสิ"

พี่ตุลเอ่ยแล้วขยับอ้อมแขนกอด ก้อยหันไปมอง เขาซุกหน้ามาที่ไหล่ก่อน จากนั้นก็เริ่มเลื้อยขึ้นมาเรื่อย ๆ จนถึงต้นคอซึ่งเป็นท่าทีปกติเมื่อเขาขอมีอะไรด้วย

"เป็นอะไรฮึ" ก้อยเอ่ยถามแล้วอมยิ้ม

"อยากกอดน่ะสิ" สามีตอบสั้น ๆ แค่นั้น

ก้อยหัวเราะกิ๊กออกมา วางโทรศัพท์ไว้ข้างตัวก่อนจะโอบกอดสามีที่ขยับมาทับเราไว้ทั้งตัวแล้ว ปากของเราประกบกันแล้วจูบอย่างอ้อยอิ้ง เครื่องปรับอากาศทำงานหึ่ง ๆ สร้างความเย็นเยียบในห้องนอน แต่ก้อยรู้สึกว่าตัวสามีร้อนผ่าว

เขาฟอนเฟ้นหน้าอกนอกชุดนอน แล้วล้วงเข้าไปขยำหน้าอกก้อยหนักหน่วงกว่าปกติจนต้องห่อไหล่รับ ก่อนจะเคลื่อนมือลงต่ำไปสำรวจตรงส่วนกลางลำตัวอย่างรวดเร็ว มือของเขาไต่ลงไปใต้กางเกงนอนแล้วเกี่ยวกระตุ้นอารมณ์สาว ก้อยหลับตาครางอือออกมาแผ่วเบา

เมื่อเริ่มมีสัญญาณแห่งความเปียกแฉะ สามีก็จดจ่อความเป็นชายของเขามาทันที ก่อนจะสอดพรวดเข้ามาสร้างความเจ็บแปลบและสยิวซ่านไปพร้อมกัน พี่ตุลหายใจแรงบ่งบอกอารมณ์เพศที่ร้อนแรงกว่าธรรมดา ก้อยกอดตัวเขาไว้แนบอก

พี่ตุลเคลื่อนแก่นกายเข้ามาจนสุดลำ แล้วเริ่มขยับทันใด มอบความเสียวผสานความรัญจวน สามีหายใจหอบอยู่ที่ข้างหู เขากระแทกกระทั้นหนักหน่วงจนจุกเสียดในบางครั้ง บางจังหวะเขายันตัวขึ้นจ้องมองหน้าสลับกับหน้าอกอวบแล้วขยำเคล้นไปด้วย

ไม่นานเขาก็หลั่งออกมา ตัวกระตุกเกร็งก้อยกอดเขาไว้แนบแน่นจนกระทั่งไฟปรารถนาก็ค่อย ๆ สงบลงในที่สุด เซ็กส์ของเราเริ่มต้นและจบลงอย่างรวดเร็วเหมือนทุกครั้ง

"พี่ทำแรงไปหรือเปล่า" เขากระซิบถาม ก้อยส่ายหัว ถึงแม้จริง ๆ แล้วเขาจะทำแรงกว่าปกติก็ตาม

"ไม่นี่ แล้วนี่พี่ตุลไม่เหนื่อยเหรอ ทำสวนมาทั้งวัน" ก้อยเอ่ยแล้วกอดเขาไว้

"ไม่เห็นเหนื่อยเลย...แต่วันนี้ก้อยสวยจนพี่อดใจไม่ไหว" พี่ตุลพูดหน้าตาเฉย ก้อยหัวเราะออกมา

"สวยอะไร เหมือนยัยเพิ้งน่ะสิ แต่งตัวอยู่บ้านแบบนี้"

ก้อยบอกแล้วลุกไปเข้าห้องน้ำ ทำธุระอยู่สักพัก แต่งตัวเสร็จออกมา สามีก็หลับกรนคร่อกฟี้ไปเรียบร้อยแล้ว ก็ว่าอยู่ เขาต้องเหนื่อยอยู่แล้วล่ะ เพราะขลุกอยู่ในสวนหน้าบ้านมาตลอดทั้งวัน ช่วยพวกคนงานทั้ง 3 คน

หัวใจของก้อยเต้นตุบตับขึ้นมาเมื่อนึกถึงคำพูดของคนงาน "น่าเอาชิบหาย" เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ก้อยไม่เคยได้ยินผู้ชายคนไหนพูดถึงตัวเรามาก่อน เหตุใดถึงรู้สึกวูบวาบโหวงเหวงในหัวอกได้อย่างน่าประหลาด

ความรู้สึกบางอย่างยังคุกรุ่นที่ก่อนหน้านี้ก้อยไม่แน่ใจว่านี่คืออารมณ์อะไรกันแน่...กระทั่งก้อยได้ยินพี่ผู้หญิงที่ทำงานด้วยกันเคยเปรยไว้ว่าหากเซ็กส์จบลงแล้วยังไม่รู้สึกเต็มอิ่มและยังเกิดความปั่นป่วนในตัว อาจเป็นเพราะอารมณ์ที่ยังค้างคา อันเป็นผลมาจากสามีที่ไม่ได้พาไปถึงฝั่ง

.................................

ติดตามต่อได้ที่นี่เลยค่ะ







หรือจะสนับสนุนอีบุ๊กได้ที่นี่นะคะ







หรือพูดคุยกันได้ที่

X -

facebook/airflyline

ขอบพระคุณค่ะ 

รึสามีจะเป็นใจให้คนงาน

อ้าว... สามีทิ้งไว้แบบนี้สาวไร้เดียงสาจะทำอย่างไร

สามี ก็ไม่น่า ธรรมดา