ติดตามอ่านเรื่องเต็มได้ที่นี่นะค้า ขอบคุณมากนะคะ





หรืออ่านเป็นตอน ๆ ได้ที่







...............................

บอสรู้สึกเหมือนได้ลิ้มลองยาเสพติดชนิดใหม่ที่มีอานุภาพรุนแรงอย่างยิ่ง ทำให้เขาปรารถนาที่จะได้สัมผัสเรือนร่างอันสมบูรณ์แบบของครูจอยอีก แต่เขาก็ต้องสะกดอารมณ์ตัวเองและซุ่มดูอยู่ห่าง ๆ เว้นระยะการข่มขู่ไว้ก่อน บอสอยากรู้ว่าเธอจะนำเรื่องนี้ไปบอกใครหรือไม่ เพราะเขาเองก็อดหวาดหวั่นไม่ได้ว่าจะถูกเธอเอาเรื่อง

จอยลังเลที่จะบอกเรื่องนี้กับครูแทน ถึงแม้จะรู้ว่าแฟนหนุ่มไม่ใช่คนชอบใช้กำลัง แต่ก็ตระหนักดีถึงความหึงหวงของเขา เธอหวาดหวั่นว่าเขาจะอาละวาดใส่นักเรียนชายจนกลายเป็นเรื่องเป็นราวใหญ่โต สุดท้ายแล้วเธอตัดสินใจเก็บเรื่องที่เกิดขึ้นไว้กับตัวเองก่อน

หลายวันผ่านไป ครูจอยเข้าไปสอนภาษาอังกฤษในห้องบอสหลายครั้ง แต่เขาไม่ได้แสดงท่าทีใด ๆ ให้เกิดความประดักประเดิด เธอเก็บความประหวั่นไว้ในใจ ชำเลืองมองเขาเป็นระยะ แต่บอสก็ก้มหน้าก้มตาจดไวยากรณ์ภาษาอังกฤษที่เธออธิบายเหมือนกับไม่เคยมีสิ่งใดเกิดขึ้น

ครูคนสวยไม่รู้ว่าบอสต้องกักเก็บความหื่นกระหายในตัวเธอไว้สุดฤทธิ์ เมื่อใดก็ตามที่เธอหันหลังเขียนบนกระดาน เขาลอบมองสะโพกกลมกลึงใต้กระโปรงนักศึกษานั้นไม่วางตา และเมื่อเธอหันมา หน้าอกคู่สวยใหญ่ล้นมือที่เขาฝันถึงและได้สัมผัสมาแล้วก็ถูกจับจ้องราวกับจะกลืนกิน

นอกจากบอสแล้ว เก่งที่เรียนอยู่ห้องเดียวกันก็ยังมองคุณครูด้วยความหลงใหลเช่นกัน ยิ่งวันเวลาผ่านไป เขายิ่งปลาบปลื้มเธอมากขึ้นทุกขณะ ไม่ว่าจะเป็นน้ำเสียง ท่วงท่า และกิริยาใดก็ตามตอนสอนอยู่หน้าชั้น เก่งรู้สึกเหมือนตกหลุมรักจังเบอร์

"เดี๋ยววันนี้ครูมีบททดสอบให้ทำก่อนสอบกลางภาคนะ"

จอยเอ่ยแล้วแจกแผ่นกระดาษให้นักเรียนเติมคำในช่องว่างตามไวยากรณ์ พร้อมกับบอกว่ามีเวลา 20 นาทีในการทำให้เสร็จสิ้น

เธอนั่งอยู่ที่โต๊ะครู กวาดตามองนักเรียนที่ทำบททดสอบ บอสไม่แม้แต่จะสบตา ทำให้เธอรู้สึกเบาใจ พลางคิดว่าเขาคงจะพึงพอใจแล้วที่ได้สัมผัสตัวเธอในวันนั้น นึกถึงตรงนี้แล้วก็รู้สึกหน้าร้อนวูบขึ้นมา เธอยังไม่สามารถหาคำตอบได้ว่าทำไมถึงรู้สึกตื่นเต้นและหวิววาบในหัวอกถึงแม้จะถูกนักเรียนชายฝืนใจ

จนถึงบัดนี้ยังจำความรู้สึกที่ความเป็นชายของหนุ่มรุ่นน้องสอดแทรกเข้ามาในปาก กลิ่นอับคละคลุ้ง เธอนึกภาพนั้นแล้วหยิบลิปมันขึ้นมาทาปากตัวเองโดยอัตโนมัติ

เมื่อครบกำหนด 20 นาทีก็มีเสียงออดเลิกเรียนพอดี เธอบอกให้นักเรียนนำกระดาษมาวางที่โต๊ะแล้วกลับบ้านได้ บอสวางกระดาษลงแล้วยกมือไหว้ก่อนจะเดินออกไปเลย จอยไม่สบตาเขา ส่วนเก่งเป็นคนสุดท้ายที่นำกระดาษมาส่ง เธอเห็นว่าเขาไม่ได้เขียนคำตอบเลย

"ทำไมไม่เขียนคำตอบล่ะคะ เก่งกาจ" จอยถามแล้วเงยหน้ามองเขา

"ผมทำไม่ได้เลยครับ" เก่งตอบพลางมองหน้าครูคนสวย ยิ่งเห็นใกล้ ๆ เขายิ่งรู้สึกเหมือนติดบ่วงเสน่ห์ดึงดูดของเธอ

"แบบนี้จะทำข้อสอบกลางภาคไม่ได้นะ อีกสองอาทิตย์เอง" เธอบอก ครูสมนึกซึ่งเป็นคนออกข้อสอบ เพิ่งกำชับให้เธอดูแลเด็กนักเรียนทุกคนเพื่อให้ผลการสอบออกมาดี

เก่งกาจถอนหายใจออกมา ถึงแม้เขาจะตั้งใจเรียนแค่ไหนแต่ดูเหมือนภาษาอังกฤษจะไม่เข้าหัวของเขาเลย บางทีเก่งก็สงสัยว่าหรือเขามัวแต่จ้องมองหน้าของครูคนสวยนานไปหน่อยก็ไม่รู้

จอยเห็นสีหน้าถอดใจของนักเรียนแล้วก็อดไม่ได้ที่จะต้องช่วยเหลือ เธอสังเกตมาหลายคลาสแล้วว่าเก่งดูตั้งอกตั้งใจ แต่เรื่องภาษานั้นไม่เข้าใครออกใคร บางคนอาจไม่ถนัดซึ่งก็ต้องใช้การเคี่ยวเข็ญมากหน่อย แต่เธอก็อดคิดไม่ได้ว่าหรือเป็นที่ตัวเธอเองที่ไม่มีประสิทธิภาพในการสอน

"ครูสอนไม่ดีหรือเปล่า" เธอถาม เก่งรีบส่ายหัว

"ไม่ใช่ ๆ ไม่ใช่เลยครับ ผมแค่หัวทึบเท่านั้นเอง" เก่งบอก จอยก้มดูกระดาษคำตอบของนักเรียนคนอื่น ๆ ซึ่งเขียนกันมาแบบหวัด ๆ แล้วเธอก็เอ่ยขึ้น

"อยากให้ครูติวเพิ่มมั้ย" จอยถาม

เก่งนิ่งไป เขาไม่คาดคิดว่าเธอจะเสนอติวให้เขาเป็นพิเศษซึ่งเปรียบดังข้อเสนอจากสรวงสวรรค์ที่มิอาจปฏิเสธได้ ที่ผ่านมา เขาไม่เคยเห็นครูคนไหนในสถาบันนี้กระตือรือร้นอยากจะช่วยเหลือนักเรียนมาก่อน ส่วนใหญ่แค่ทำหน้าที่สอนแล้วจบไป หากนักเรียนทำคะแนนไม่ดีก็จะถูกตัดเกรดให้ต่ำที่สุดแต่ไม่ถึงกับให้สอบตกหรือติดศูนย์เพราะจะทำให้เกิดคำถามถึงประสิทธิภาพการสอนของครูคนนั้นเอง

"ผมไม่มีเงินจ่ายค่าเรียนพิเศษหรอกครับ" เก่งออกตัว จอยอมยิ้มทันที เขาแทบสิ้นสติกับประกายเจิดจรัสบนใบหน้าสวยของครูสาว

"ครูไม่ได้บอกว่าจะเก็บตังสักหน่อย แค่เก่งกาจตั้งใจเรียนก็พอแล้ว" จอยบอกแล้วยิ้มเห็นฟันขาวสวยสะอาดตา

เป็นอันว่าเย็นวันนั้น เก่งได้ใกล้ชิดกับครูจอยในแบบที่เขาเองก็คาดไม่ถึง ทั้งคู่ใช้ห้องสมุดเป็นสถานที่ติววิชาภาษาอังกฤษ เขาต้องใช้ความพยายามอย่างเต็มที่ในการรวบรวมสมาธิตั้งใจฟังสิ่งที่เธอสอน แต่ทั้งกลิ่นหอมละมุน ผิวเนียนที่แขน และหน้าอกอวบที่ดันเสื้อนักศึกษาออกมาเป็นก้อนกลมทำให้เก่งฟังครูจอยพูดแทบไม่รู้เรื่องเพราะแท่งเนื้อใต้กางเกงมันแข็งขันขึ้นตั้งแต่ได้นั่งเคียงข้างครูสาว

ครูจอยสอนเคล็ดลับการทำความเข้าใจไวยากรณ์แบบพื้นฐาน เก่งมองมือขาวผ่องของเธอที่ถือปากกาแล้วเขียนศัพท์แสง ประธาน กิริยา กรรม น้ำเสียงของเธอนุ่มนวลและราบรื่น การติวที่เป็นช่วงเวลาเกือบชั่วโมงแห่งความสุขของเก่งผ่านไปอย่างรวดเร็ว

"เป็นยังไง ไม่ยากอย่างที่คิดใช่มั้ย" จอยถาม

"พรุ่งนี้ครูติวให้ผมอีกได้มั้ยครับ"

เก่งเอ่ยถาม จอยบอกว่าเอาเป็นสัปดาห์แล้วกัน เพราะพรุ่งนี้เธอไม่ว่างแต่ไม่ได้ให้เหตุผลว่าพรุ่งนี้เป็นวันเกิดของพี่แทน ทั้งคู่มีนัดหมายกันแล้ว เก่งตอบรับการติวรอบสองในสัปดาห์หน้า เขายกมือไหว้ลาแล้วเอ่ยขอบคุณคุณครูมากเลยครับ

คืนวันนั้น เก่งนอนตาค้างอยู่นานสองนาน ไม่เข้าใจว่าทำไมครูจอยถึงมีเสน่ห์รุนแรงถึงเพียงนี้ เขาคิดถึงผิวขาวเนียนอมชมพูและขนอ่อนที่แขนของเธอแล้วน้องชายก็ตื่นตัวขึ้นมาอีก อดไม่ได้ที่จะถลกกางเกงลง หลับตาแล้วสาวรูดช่วยตัวเองยิก ๆๆๆ พลางนึกถึงหน้าและหุ่นของครูคนสวย

อูยย เก่งนึกถึงตอนขึ้นครูครั้งแรกในชีวิตกับกะหรี่ราคาถูกเมื่อปีที่แล้วนี้เอง ซึ่งเกิดขึ้นและจบลงอย่างรวดเร็ว เขาจินตนาการไม่ออกว่าถ้าได้กกกอดสาวสวยอย่างครูจอยนั้นจะมีความสุขมากเพียงใด มือชักว่าวถี่ยิบก่อนจะกระฉูดน้ำแตกพร้อมกับนึกถึงไรผมข้างแก้มของเธอไปด้วย

............................................

"เอาน้ำผลไม้ปั่นค่ะ" จอยสั่งเครื่องดื่มแล้วรอรับ ครู่เดียว ครูแทนก็มายืนข้าง ๆ

"เอากาแฟเย็น หวานน้อยแก้วนึงครับ"

ครูแทนสั่งเครื่องดื่มเช่นกัน เขายืนอยู่ข้างแฟนสาวในโรงอาหารของสถาบัน เว้นระยะห่างอย่างเหมาะสมเพื่อไม่ให้ผิดสังเกต ก่อนจะเอ่ยถามราคาของเครื่องดื่มทั้งสองแก้ว แล้วควักเงินจ่ายของตนเองและของเธอ

จอยสบตาเขาแวบหนึ่งก่อนจะเอ่ยขอบคุณครูแทนนะคะที่เลี้ยงน้ำ ชายหนุ่มอมยิ้มแล้วพยักหน้าตอบรับเล็กน้อย รอบข้างของทั้งคู่เป็นเด็กนักเรียนที่ไม่ได้เอะใจในความสัมพันธ์ที่เป็นมากกว่าเพื่อนร่วมงานของครูทั้งสองคน เครื่องดื่มกาแฟเสร็จก่อน ครูแทนรับมาถือไว้ในมือ

"เย็นนี้รอพี่แปปนะ ซ้อมฟุตบอลให้เด็กเลิกช้าหน่อย แล้วเจอกัน" เขากระซิบบอกเธอ ก่อนจะเดินไป

ครูจอยชำเลืองมองตามหลังแฟนหนุ่มแวบหนึ่ง แล้วรับเครื่องดื่ม พี่แทนยังไม่ได้บอกว่าจะพาเธอไปไหนเพื่อไปฉลองวันเกิดของเขาวันนี้

จอยเดินกลับไปที่ห้องพักครูโดยไม่รู้ว่าบอสนั่งอยู่อีกมุมของโรงอาหาร จับตามองเธอกับครูแทนอยู่นานแล้ว

บอสอดกลั้นความปรารถนาไว้นานร่วมสัปดาห์ วันนี้เขาหมายมั่นปั้นมือว่าจะสานต่อปฏิบัติการพิชิตครูคนสวยให้สำเร็จ เขาลุกขึ้นเดินตามครูคนสวยไปห่าง ๆ แล้วพอเดินขึ้นอาคารเรียน พ้นสายตาผู้คนแล้ว เขาก็ขยับไปประชิดตัวเธอ

"ครูไม่คิดถึงผมเลยหรือครับ" บอสถามแล้วโอบเอวคอดของเธอ จอยสะดุ้งจนตัวโยนก่อนจะดันมือของเขาออก

"อย่าทำแบบนี้นะ!"

จอยเตือนเสียงแข็ง หัวใจสาวเต้นสะท้านด้วยความหวาดหวั่น เธอทำท่าจะหันหลังกลับเพื่อมุ่งตรงไปห้องพักครู แต่บอสก็เอ่ยขึ้น

"เดี๋ยวเสร็จคาบสุดท้าย ครูแวะไปเจอผมหน่อยนะครับ...ที่ห้องเก็บเครื่องดนตรีชั้นบนสุด" เขาพูดแล้วชี้ไปยังชั้นบนของอาคารแห่งนี้ จอยชะงักกึกทันใด หันขวับมามองหน้าบอส สิ่งที่เธอคาดเดาว่าเขาจะไม่ยุ่งกับเธอแล้วนั้นผิดถนัด

"วันนั้นครูก็ทำตามที่เธอต้องการแล้วนะ" จอยพูดพลางเหลียวซ้ายแลขวา กลัวใครจะมาได้ยินเข้า บอสหัวเราะชอบใจในความไร้เดียงสาของครูสาวคนสวย

"อะไรกันครับ...ผมยังไม่ได้สิ่งที่ต้องการเลย แล้วเจอกันหลังเลิกเรียนนะครับ" บอสพูดแล้วทำหน้ากะลิ้มกะเหลี่ย จอยเม้มปาก สองแก้มแดงระเรื่อขึ้นมาทันใด

เอาใจช่วยให้เก่งได้เป็นคนแรก ครูแทนเจ้าชู้เกิน

ครูจอยจะมอบความสุขให้ใครน่างานนี้

อาจจะโดนแซนวิช

ครูฝึกสอนมันต้องเสร็จนักเรียนสิ...

จะโดนตอนวันเกิดแฟนไหมเนี่ยครู

วันนี้จะรอดอีกไหมนั