ติดตามอ่านเรื่องเต็มได้ที่นี่นะค้า ขอบคุณมากนะคะ





หรืออ่านเป็นตอน ๆ ได้ที่







...............................

เก่งเหม่อมองเส้นผมสลวยราวผ้าไหมที่ยาวประบ่าของครูจอย ประกายผมสีน้ำตาลเข้มทำให้วงหน้ารูปไข่ของเธอขาวสดใสอย่างยิ่ง ดวงตากลมโตบางครั้งดูหวาน บางครั้งดูเปรี้ยวผสมความขี้เล่น

รูปร่างบอบบางน่าทะนุถนอม แต่เห็นได้ชัดว่าซุกซ่อนสัดส่วนอวบอัด โดยเฉพาะหน้าอกของเธอใหญ่ดุนดันทั้งเสื้อนักศึกษาและเสื้อคลุมออกมาซึ่งไม่เพียงดึงดูดสายตาของเขาเท่านั้น แต่ยังรวมถึงนักเรียนเกือบทุกคู่ในห้องเรียนนี้

ชายกระโปรงที่ครูจอยสวมอยู่สูงเลยเข่าขึ้นมาเล็กน้อย ไม่ได้เปิดเผยมากนัก แต่ก็พอจะเห็นขาเรียวขาว โลกของมันสดใสขึ้นมาทันใด

"สวัสดีค่ะ"

ครูจอยทักทายนักเรียนด้วยความประหม่าเล็กน้อย เธอพยายามระงับความตื่นเต้นด้วยการคิดว่าเราเตรียมตัวมาอย่างดีแล้ว นึกถึงสิ่งที่ร่ำเรียนมาตลอดเกือบ 4 ปีในรั้วมหาวิทยาลัยเพื่อคลาสแรกนี้ ทุกสายตาจับจ้องมา เธอกวาตาดมองนักเรียนทุกคน รู้จำนวนในห้องนี้แล้วว่าอยู่ที่ 30 คนพอดิบพอดี เธอแนะนำตัวเองอีกครั้ง ก่อนจะเริ่มเช็คชื่อ

"เอาล่ะ เดี๋ยวเรามาเช็คชื่อกันก่อนดีกว่า" ครูสาวฝึกสอนเริ่มขานชื่อนักเรียนไปทีละคน ส่วนใหญ่ตอบรับว่ามาครับ

"ติณภพ"

ครูจอยอ่านชื่อหนุ่มเต้ เขายกมือรับแล้วบอกว่า "ครับ" คำเดียวด้วยอารมณ์ที่ยังขุ่นมัวจากเรื่องทะเลาะเมื่อครู่ เธอไล่เรียงรายชื่อไปเรื่อย ๆ แต่พอถึงชื่อเก่งกาจ เก่งมัวแต่จ้องมองครูสาวจนไม่ได้ยิน ทำให้เธอต้องอ่านชื่อซ้ำหลายครั้ง

"เก่งกาจ...เก่งกาจ...วันนี้อยู่ไหมคะ"

เธอเอ่ยอีกครั้ง เพื่อนหลายคนหันมามองเขาเป็นตาเดียวด้วยความสงสัยว่าทำไมถึงนั่งบื้ออยู่ได้ ไม่ตอบรับครูเสียที เก่งมัวแต่มองปากสวยรูปกระจับที่ขยับพูดทีไร น้ำเสียงของเธอก็น่าฟังอย่างยิ่ง แต่แล้วเขาก็รู้สึกตัวแล้วยกมือขึ้นขานรับว่ามาครับ ครูสาวอมยิ้มแล้วสบตาเขาแวบหนึ่ง เพียงเท่านั้น เก่งก็แทบเพ้อ เขาจ้องมองหน้าเธอแบบไม่กระพริบ ตั้งแต่เข้าเรียนมาเกือบ 2 ปี วันนี้เป็นวันแรกที่เขารู้สึกชื่นอกชื่นใจและคิดถูกแล้วที่เลือกเรียนที่นี่

"บูรพา"

ครูจอยเอ่ยแล้วเรียกอีกหลายครั้ง ไม่มีเสียงตอบรับ เพราะบอสยังอ้อยอิ่งอยู่กับสาวน้อยคนใหม่แบบเด็กกำลังเห่อของเล่น ครูสาวติ๊กชื่อไว้พลางคิดว่าน่าจะขาดเรียน

"เอาล่ะ มาดูกันก่อนว่าทุกคนชอบภาษาอังกฤษกันขนาดไหน"

เธอพูด จริง ๆ แล้วต้องการจะทดสอบระดับทักษะภาษาของนักเรียนในห้องนี้ เพื่อจะดูว่าควรจะสอนในระดับไหน

ยังไม่ทันที่ครูจอยจะเริ่มสอน บอสก็เปิดประตูห้องเรียนเข้ามา เขาชะงักเล็กน้อยด้วยคิดว่าครูคนสอนน่าจะเป็นครูสูงอายุ แต่กลับกลายเป็นครูสาวสวยที่เขาไม่เคยเห็นหน้า บอสโค้งตัวแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะ ครูจอยจ้องมองหน้าเขา

"เธอคงเป็นบูรพาใช่มั้ย" ครูจอยถาม

"ครับผม ขออภัยครับ ผมไปเข้าห้องน้ำมา" บอสตอบ เขาสบตาครูสาวคนสวยแล้วลืมสาวพลอยที่เขากอดจูบเมื่อครู่นี้ไปแทบจะในทันที เธอยังยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะจับผมทัดหูตัวเองแล้วก้มลงเขียนขีดฆ่าชื่อบูรพาที่ติ๊กไว้ วันนี้นักเรียนมากันครบทุกคน

ฉับพลัน บอสตกหลุมอากาศแห่งความน่ารักของครูจอยไม่ต่างจากเก่ง ทั้งคู่ตั้งใจฟังครูจอยพูดอย่างตั้งอกตั้งใจ ไม่เคยจดจ่อกับวิชาเรียนขนาดนี้มาก่อนในชีวิต เมื่อครูจอยผ่อนคลายความตื่นเต้นลงไปแล้ว เธอก็พูดภาษาอังกฤษอย่างช้า ๆ ก่อนจะใช้วิธีการให้นักเรียนมีส่วนร่วมในการทำกิจกรรมเพื่อละลายพฤติกรรม

ถึงแม้จะดูประหม่าในช่วงแรก แต่เมื่อเวลาผ่านไป จอยก็ยืนอยู่หน้าชั้นด้วยท่วงท่าที่เป็นธรรมชาติ เสียงพูดที่นุ่มนวลและความเอาใจใส่ ทำให้ครูสมนึกพยักหน้าอย่างประทับใจ เด็กนักเรียนทุกคนให้ความร่วมมือดีกว่าที่คิด

คาบแรกจบลงไปอย่างรวดเร็ว บอสและเก่งจ้องมองครูเดินออกจากห้องไป สายตาของทั้งคู่ติดตามสะโพกกลมกลึงของเธอ รองเท้าที่สูงไม่มากนักทำให้หลังของครูจอยตรงสวยและเอวดูแบบบางน่าทะนุถนอม ก่อนจะพากันถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่

ครูจอยไปสอนต่อคาบหลังเที่ยงก่อนจะกลับมานั่งที่ห้องพักครู เธอผ่อนลมหายใจ คลายความตื่นเต้นลง พลางคิดว่าไม่ยากอย่างที่กังวลนี่นา ตอนแรกเธอคิดว่าเด็กอาชีวะจะเกเรและชอบป่วนจนเธอไม่เป็นอันสอน แต่ทุกคนก็ตั้งใจฟังและให้ความร่วมมือกันดี

เหตุผลที่เธอเลือกฝึกสอนซึ่งเปรียบเหมือนการฝึกงานที่นี่มีหลายข้อ จอยไม่สนใจโรงเรียนเอกชนหรูหราหรือโรงเรียนนานาชาติราคาแพง เพราะเธอก็เติบโตมาในโรงเรียนแบบนั้น เธออยากมาสอนให้นักเรียนในโรงเรียนรัฐบาลหรือสถาบันอาชีวะที่ว่ากันว่าภาษาของนักเรียนยังไม่ได้มาตรฐานดีเท่าที่ควร

นอกจากความท้าทายและความประสงค์อยากให้นักเรียนได้ภาษาที่ดี ปัจจัยอีกอย่างคือครูแทนชัยหรือครูแทน แฟนหนุ่มรุ่นพี่ที่สอนอยู่ที่นี่ซึ่งเป็นผู้รบเร้าให้ลองมาสัมผัสกับโรงเรียนอาชีวะแห่งนี้ จอยคบกับครูแทนได้เกือบปีแล้ว เขาจบมหาวิทยาลัยเดียวกับเธอ ก่อนจะมาฝึกสอนที่นี่เหมือนกันและได้เข้าเป็นครูสอนวิชาพละในทันทีที่เรียนจบ

หญิงสาวเรียนอยู่ปี 4 เอกภาษาอังกฤษ การฝึกงานเป็นหนึ่งในวิชาสุดท้ายก่อนเรียนจบ พ่อแม่ของเธอเคยเปรยไว้ว่าหลังจากเรียนจบ พวกเขาอาจส่งเธอไปเรียนต่อปริญญาโทที่ต่างประเทศเพื่อฝึกภาษาให้เก่งกว่านี้อีก แต่เธอยังลังเลเพราะอยากทำงานสั่งสมประสบการณ์ก่อนสักพัก แต่ทางบ้านก็บอกว่าเรียนให้จบก่อนแล้วค่อยทำงาน

ที่ผ่านมา จอยมัก "งัดข้อ" กับพ่อแม่ประจำ เธอเป็นลูกคนเดียว พวกเขาจึงดูแลประคบประหงมราวไข่ในหิน พวกเขาอยากให้คนขับรถมาส่งที่โรงเรียนนี้ทุกเช้าตลอดการฝึกสอน 3 เดือน แต่จอยเลือกขับรถมาเอง กระนั้น เธอต้องจอดรถสัญชาติเยอรมันของเธอไว้ที่จอดรถแบบเสียเงินฝั่งตรงข้ามสถาบัน เพราะไม่อยากให้ใครเห็นว่าเธอเป็นพวกลูกคุณหนูที่เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ

"เป็นไงบ้างครับ"

เสียงทักนั้นทำให้จอยสะดุ้งเล็กน้อย เธอหันไปก็เห็นแทนยืนอยู่ เขายิ้มแล้วลากเก้าอี้มานั่งข้าง ๆ แบบใกล้ชิดติดตัวเธอ

"นี่...เดี๋ยวคนอื่นรู้" จอยบอกแล้วถอยเก้าอี้ตัวเองออกห่างเขาเล็กน้อย แต่แท้จริงแล้วไม่มีคนอื่นอยู่ในห้องพักครูเลย แทนชัยถึงกล้าเข้ามาแบบนี้โดยทำทีเป็นมาเอาเอกสารบางอย่างในห้องพักครู

ชายหนุ่มหัวเราะชอบใจพลางลอบมองแฟนสาวคนสวยแล้วอมยิ้ม เธอก้มหน้าดูเอกสารบนโต๊ะ ก่อนจะหันมาเห็นเขายังมีรอยยิ้มเปื้อนอยู่บนใบหน้า

"ยิ้มอะไรนักหนา" เธอถามด้วยน้ำเสียงหยอกเอิน

"ก็แฟนผมน่ารักนี่" แทนตอบ จอยเผลอยิ้มออกมา

"บ่ายนี้ไม่มีสอนเหรอคะ" เธอถามแล้วหลิ่วตามองแฟนหนุ่ม

"เมื่อกี้ผมได้ยินว่าเด็กนักเรียนพูดถึงครูจอยกัน...ดังใหญ่แล้วนะ" แทนพูด จอยหัวเราะกิ๊กแล้วส่ายหัว

"ดังอะไรกันล่ะ จอยเพิ่งมาสอนวันแรกเอง" เธอพูด

"แค่วันแรกก็ป๊อปสุดๆ แล้ว...เดี๋ยวโรงเรียนเลิกแล้วเจอกันนะ" แทนชัยพูดแล้วแอบจับมือเธอแวบหนึ่งก่อนจะลุกไป

ครูสาวมองตามร่างสูงแบบนักกีฬาของแฟนหนุ่มที่เดินออกจากห้องพักครูไป ดีหน่อยที่ตอนนี้ไม่มีครูคนอื่นอยู่ในห้อง เพราะกฎเหล็กของโรงเรียนแห่งนี้บอกไว้ชัดเจนว่าห้ามเจ้าหน้าที่ทุกคนทั้งครูหรือฝ่ายอื่น ๆ มีความสัมพันธ์กันฉันชู้สาวเด็ดขาดเพื่อเป็นตัวอย่างที่ดีให้แก่นักเรียน หากฝ่าฝืน ทั้งสองฝ่ายจะต้องถูกเชิญออก

กฎดังกล่าว เธอเองก็เพิ่งรู้ตอนมาฝึกสอนวันแรก พี่แทนไม่ได้บอกเธอเลย ถ้าคนอื่นรู้ว่าเธอกับพี่แทนเป็นแฟนกันล่ะ มีหวังถูกเซ็นไม่ผ่าน เธอก็เรียนไม่จบภายในปีนี้แน่

ครูแทนเดินออกมาจากห้องพักครูแล้วมุ่งหน้าตรงกลับโรงยิมซึ่งเป็นส่วนห้องพักของครูพละ เขามานั่งที่โต๊ะ เหมือนยังได้กลิ่นหอมกรุ่นจากตัวแฟนสาวติดจมูกอยู่เลย แค่นั้นไฟกำหนัดในตัวเขาก็เหมือนจะตื่นขึ้นมาแล้ว

"แทน...เอ็งเห็นครูฝึกสอนคนใหม่ยังวะ" ครูสุชีพหรือครูชีพ ซึ่งสอนวิชาพละเหมือนกันเอ่ยถาม

"อืม เห็นแล้วครับ" แทนตอบ

"หน้าสวยชิบหายเลยนะ แถมหุ่นอย่างเช้งเลย" ชีพพูดพลางทำท่าให้เห็นว่าหน้าอกของครูจอยบึ๊บบั๊บเพียงใด

"ก็ธรรมดานะ" แทนเอ่ย ครูชีพหัวเราะร่วน

"คนหล่ออย่างเอ็งก็คงธรรมดา เพราะผ่านอะไรแบบนี้มาหมดแล้วล่ะสิ...อย่างหนูหน่อย เด็กเอ็งก็งามนี่หว่า" ชีพพูด

"อืม ครับ...เดี๋ยวผมมานะ" แทนตัดบท

แทนพูดแล้วลุกเดินออกไปนอกห้องพักครู เขาไม่อยากต่อความยาวสาวความยืด เดิมที เขากับพี่ชีพซึ่งเป็นครูพละรุ่นพี่มักจะพูดถึงสาว ๆ อยู่เป็นประจำ เขาเองก็เคยเล่าถึงสาว ๆ ที่ผ่านมือเขาบ้าง

แต่คราวนี้ ชายหนุ่มไม่พึงปรารถนาที่จะฟังพี่ชีพวิจารณ์แฟนสาวของเขา เพราะรู้ดีถึงความหื่นของรุ่นพี่คนนี้ที่หากไม่ตัดบทก็จะต้องบรรยายถึงท่วงท่าที่เขาจินตนาการไว้หากได้มีโอกาสขึ้นเตียงกับจอย...ซึ่งแม้แต่ตัวเขาเองที่เป็นแฟนหนุ่มตัวจริงก็ยังไม่มีโอกาสเลย

ถึงแม้จะคบกันมาเกือบ 1 ปีแล้ว แต่ครูแทนยังไม่ได้มีโอกาสได้ลิ้มลองเรือนร่างสวรรค์บรรจงสร้างของจอย มากสุดที่เธอให้ได้คือจับมือ หอมแก้ม หรือกอดกันแบบหลวม ๆ เท่านั้น เขาไม่เคยแวะไปที่คอนโดของเธอเลยแต่เคยพาเธอไปที่อพาร์ทเมนท์ที่เขาเช่าอยู่ 3-4 หน แต่ทุกครั้ง เขาไม่มีโอกาสรุกล้ำมากกว่านั้น แตกต่างจากแฟนสาวคนเก่าของเขาทุกคนที่ต้องพลีกายให้เขาเชยชมจนหนำใจ

ครูหนุ่มให้เธอมาฝึกสอนที่นี่เพราะต้องการให้แฟนสาวอยู่ใกล้ ๆ เขากลัวว่าหากจอยไปสอนที่อื่นก็อาจจะถูกชายหนุ่มเข้ามาพัวพัน ด้วยความที่ยังไม่ได้เป็นเจ้าของเธออย่างเต็มตัว แทนจึงหึงและหวงจอยอย่างยิ่งยวด

เขารู้ดีถึงเสน่ห์อันล้นเหลือของแฟนสาวที่เคยได้รับเลือกให้เป็นดาวคณะตอนปี 1 ก่อนจะเป็นตัวแทนคณะเข้าประกวดจนคว้าตำแหน่งรองดาวมหาลัย นอกจากรูปร่างหน้าตาที่ถูกใจชายส่วนใหญ่ เธอยังมีบุคลิกหลากหลายในตัวเอง บางครั้งหวาน บางคราวเปรี้ยว ฐานะทางบ้านร่ำรวยระดับลูกคุณหนู แต่เธอทำตัวติดดินอย่างไม่น่าเชื่อ

แทนแอบมองจอยอยู่ห่าง ๆ เขาไม่กล้าจีบเธอตั้งแต่แรก ถึงแม้หน้าตาของชายหนุ่มจะหล่อเหลาเหนือมาตรฐาน แต่เขาไม่ได้มีทรัพย์สินศฤงคารเหมือนหนุ่มคนอื่น อีกทั้งเขาคิดว่าดอกไม้งามอย่างจอยคงมีหนุ่มรุมตอมเป็นสิบ ซึ่งก็เป็นเช่นนั้นจริง แต่จอยไม่ได้เลือกใครจริงจัง

เธอมีแต่คนคุยด้วยแต่ยังไม่คบชายใดเป็นตัวเป็นตนจนถึงปี 3 เขาจึงใช้ความเป็นรุ่นพี่ลองจีบเธอดู เพียรพยายามอยู่เกือบปีจึงสำเร็จโดยที่เขาเองก็แทบไม่เชื่อตัวเองว่าจะได้เธอเป็นคนรักข้างกายจนถึงขั้นมีเสียงนินทากันว่าดอกฟ้าถูกหมาวัดเด็ดดึงมาดอมดมเสียแล้ว

"พี่แทนน่ารักดี จอยอยู่ด้วยแล้วสบายใจ"

เธอเคยตอบอย่างนั้นเมื่อเขาถามว่าทำไมถึงตกลงปลงใจเป็นแฟนกับเขา สาวสวยไม่ต้องการบุรุษที่มีทรัพย์สินเงินทองเพราะเธอมีพอแล้ว แต่ต้องการความสบายใจและอบอุ่นมากกว่า พี่แทนเหมือนเป็นทั้งคนรักและพี่ชายในคนเดียวกัน

ครูแทนดีใจยิ่งกว่าถูกล็อตเตอรี่ แต่กระนั้น ยิ่งคบกันนาน แทนก็ยิ่งปรารถนาในตัวเธอมากขึ้นทุกขณะ เขานึกถึงวิธีการรวบหัวรวบหางแฟนสาวคนสวยให้อยู่หมัดมาโดยตลอด

แทนคิดอะไรกับครูจอย

ใครจะโชคดี ได้เย็ดครูจอยเป็นคนแรก หรือกลุ่มแรก นักเรียน หรือครู

เดินเรื่องมาแบบนี้ มันน่าจะที่จะมีเหตุให้แฟนสาวโดนสุนัขคาบไปแดกแน่ๆ 

ครูแทนโดนตัดหน้าเปิดซิงแฟนสาวแน่เลย

แฟนบอกอุ่ยยย

ครูฝึกสอน กับเด็กนักเรียนอายุไม่ต่างกันมากครับ ผมทายว่าเสร็จเด็กครับ จากประสบการณ์ตัวเองตอนเป็นนักเรียนเลยครับ 555

แฟนผมเป็นครู บอกอ่านละทำไมหวิว

ครูแทนดีใจ

ครูแทนไม่ได้เปิดซิงแน่ๆมาทรงนี้