เพลิงแค้น 6 โดย กรกฎ
ตอนที่ 6.... ยามนั้นบ้านเมืองไม่ปกติ โจรผู้ร้ายชุกชุม คุณพระพิฆาตทรชนรับราชการในกรมพระตำรวจหลวง จึงต้องออกตะเวณปราบอ้ายผู้ร้ายไปทั่วเมือง จึงสั่งกำชับให้บ่าวจัดเวรยามดูแลบ้านให้แข็งขัน ไอ้มิ่งได้รับเวรยามให้นอนเฝ้าหลังเรือนใหญ่ ซึ่งปะเหมาะให้ตรงกับห้องนอนของปานวาดและปานทิพย์พอดี มันจึงหาช่องทางที่จะย่ำยีเด็กสาวทั้งสอง ด้วยยังแค้นในรอยหวายที่ประจานอยู่กลางหลัง.... ไอ้มิ่งลอดใต้ถุนบ้านเพื่อตรวจตรา มันมองเห็นพื้นกระดานห้องของเด็กสาวทั้งสอง ขยับเขยื้อนเลื่อนได้อยู่หนึ่งแผ่น ปลอดคนมันจึงปีนขึ้นดู พบว่าเป็นช่องแมวลอด ถอดกระดานออกได้กว้างยาวเกือบคืบ เหลียวซ้ายแลขวาไม่เห็นผู้ใด ก็ลองถอดกระดานออกดู มันใหญ่พอลอดหัวเข้าไปในห้องได้ แต่บ่านั้นคับเกินผ่าน ไอ้มิ่งหมายตาไว้แล้วจึงคิดแผน.... วันถัดมามันมีโอกาศกระซิบความกับปานทิพย์ จึงถามไถ่ว่านายสาวทั้งสอง นอนกันเพียงลำพังฤามีบ่าวนอนเฝ้า ปานทิพย์จึงตอบด้วยประสาซื่อว่า นอนกันเพียงสองคน ยายอิ่มยายผาดสองพี่เลี้ยงนอนเฝ้าหน้าห้อง ยามค่ำก็ลงดาลลั่นประตูตามบิดาสั่ง ไอ้มิ่งจึงย่ามใจยิ่งนัก มันบอกปานทิพย์ว่า หากมันโผล่หัวไปกลางห้องเพื่อขอยากิน จงเมตตาอย่าได้ส่งเสียงอึกทึก ให้มันต้องอาญา ปานทิพย์รับคำด้วยใจระทึก ที่จะได้ป้อนยาให้บ่าวอีก และรับคำจะนำไปบอกปานวาดให้รู้ความ.... คืนนั้นเดือนแรม ไอ้มิ่งเอาแผ่นกระดานไปพาดบนรางเกวียน ที่จอดอยู่ใต้ถุนเรือน ตรงกับใต้ห้องของเด็กสาวพอดี เมื่อมันยืนบนพื้นเกวียนนั้น มันจะยื่นหัวลอดรูกระดานเข้าไปได้ แต่หากมันนอนบนกระดานที่พาดอยู่ ตัวมันจะแนบกระดานจนชิด เพลานั้นปลอดคนเพราะเวรยามเข้าประจำที่ของตน ไอ้มิ่งเคาะกระดานเบาๆก่อนถอดออกอย่างชำนาญ.... ในห้อง เด็กสาวทั้งสองดับตะเกียงมืดแล้ว เมื่อได้ยินเสียงกุกกับเบาๆที่พื้นเรือน ก็รู้ว่าไอ้มิ่งมาตามนัด หัวของไอ้มิ่งโผล่พ้นช่องกระดานขึ้นมาราวขอมดำดิน ปานทิพย์ก้มลงไปถามด้วยเสียงแผ่วเบา มิ่ง มิ่งจะกินยาหรือจ๊ะไอ้มิ่งรับคำเบาๆ ขอรับ คุณทิพย์กรุณาให้บ่าวกินยาจากหม้อก่อน แล้วบ่าวจึงขอกินยาจากคุณวาดปานวาดซึ่งเอียงหัวลงมาฟังก็พยักหน้า ปานทิพย์จึงถอดผ้านุ่งของเธอออก แล้วนั่งยองๆกระถดตัวไปจนปากไอ้มิ่งประกบเข้ากับหม้อยาของเธอ.... ไอ้มิ่งยื่นปากเข้าชนหว่างขาหอมกรุ่นของปานทิพย์ เมื่อปากของมันชนกับแคมเนื้อนุ่มของเด็กสาว ปานทิพย์ถึงกับเกร็งผวาจะหงายหลัง ปานวาดจึงรุนหลังน้องสาวไว้ แล้วดันก้นปานทิพย์ ให้ปากหม้อยาแนบแน่นกับปากไอ้มิ่ง ปานทิพย์อ้าปากสูดลมหายใจ เธอเสียวสะท้านเหมือนเช่นเคย ป้อนยาบ่าวนี่มันช่างสุขเสียกระไร ลิ้นไอ้มิ่งเลียหม้อยาของปานทิพย์ราวกับหมาเลียน้ำข้าว อีกทั้งมันยังดูดน้ำยาที่ไหลหลั่งออกมาเข้าปาก ปานทิพย์สั่นระริกไปด้วยแรงเสียวซ่าน ไอ้มิ่งเองทั้งเลียทั้งดูดทั้งสูดดมกลิ่นหีหอมระรื่นของเด็กสาววัยเพียง 12 ปีอย่างสนุกปาก บ่าวอย่างมันได้ลิ้มรสเช่นนี้ก็เป็นบุญโข.... หลังปานทิพย์สำเร็จเสร็จสม ปานวาดก็มาป้อนยาให้ไอ้มิ่งต่อ เด็กสาวผู้พี่ก็เสียวซ่านไม่แพ้น้องสาว ปานทิพย์เองช่วยดันหลังดันก้นหล่อนให้แนบแน่นกับปากไอ้มิ่ง ด้วยเรียนรู้วิธีมาแล้ว จนปานวาดสำเร็จกิจไปอีกคน ไอ้มิ่งจึงกระซิบ คุณวาดขอรับ บ่าวขอเมตตา ช่วยดูดเนื้อที่เจ็บปวดของบ่าวอีกเถิดขอรับ บ่าวจะส่งขึ้นไปให้ เมตตาสอนคุณทิพย์ให้ดูดด้วยนะขอรับปานวาดรับคำ ได้จ๊ะมิ่ง แต่มิ่งจะส่งมันขึ้นมาอย่างไรหรือ ฉันยังไม่เห็นทางเลยไอ้มิ่งตอบ เป็นธุระของบ่าวเองขอรับ จบคำมันก็ผลุบหัวลงไป.... ชั่วอึดใจ ท่อนเนื้อยาวใหญ่ของไอ้มิ่ง ก็โผล่พ้นช่องบนพื้นกระดานมาราวเนรมิต ด้วยมันนอนหงายบนกระดานไม้ที่พาดบนรางเกวียน ให้พอเหมาะกับลำตัวแนบแน่นพื้นเรือนพอดี ปานวาดเห็นท่อนเนื้อที่คุ้นตาบวมเป่ง เธอก็กระซิบบอกให้น้องสาวดูวิธีการไว้ เด็กสาวใช้มือทั้งสองจับกำท่อนเนื้อนั้นไว้มั่น กระทอกมันขึ้นลงตามที่ไอ้มิ่งสอนไว้ พร้อมก้มหน้าลงไปอ้าปากหอมกรุ่นด้วยวัยสาว อมหัวบานแดงร่าจนมิดพร้อมออกแรงดูด มือก็กระทอกแท่งเนื้อนั้นมิได้หยุด เด็กสาวทำอยู่นานจนแน่ใจว่าน้องสาวเห็นวิธีการแล้ว ถึงแม้จะมืดสลัว แต่ปานทิพย์ก็ก้มลงไปดูอย่างใกล้ชิด เมื่อปานวาดคายหัวแดงก่ำนั้นออก ปานทิพย์ก็เข้าอมต่อทันที.... มือของปานทิพย์กุมกระทอกท่อนเนื้อนั้นตามอย่างพี่สาว เสียงปานวาดกระซิบใกล้หูว่า หากมีน้ำอุ่นไหลออกมา น้องทิพย์ดูดกลืนให้หมดนะ มิ่งจะได้หายเจ็บปวดปานทิพย์พยักหน้ารับ ทั้งๆที่ยังอมหัวควยไอ้มิ่งจนแก้มตุ่ย ควยมันจึงกระดกหงึกหงักไปมา ตามแรงส่ายของหัวเธอ ไอ้มิ่งนอนหลับตาหายใจแรง ปากของเด็กสาวทั้งสองมอบความเสียวให้มันอย่างมากมาย ปานทิพย์นั้นทั้งดูดทั้งกระทอก จนไอ้มิ่งสุดจะกลั้นต้องพ่นน้ำคาวๆของมันพรวดออกมา เด็กสาวรู้สึกอุ่นคาวในปาก แต่ด้วยจำคำสั่งพี่สาวได้ เธอจึงกล้ำกลืนมันเข้าไปจนหมด.... ปานวาดนั้นมิเห็นว่าไอ้มิ่งคายน้ำออกมแล้ว แต่เมื่อเพ่งมองเห็นท่อนเนื้อนั้นหดลง จึงรู้ว่าทั้งสองช่วยกันบรรเทาความเจ็บของไอ้มิ่งได้แล้ว จึงดึงน้องสาวให้คายท่อนเนื้อออกจากปาก ไอ้มิ่งพลิกกายลงจากกระดาน ยื่นหัวกลับขึ้นมาใหม่ คุณวาดคุณทิพย์ ผู้ใดเมตตากลืนน้ำของบ่าวเข้าไปหรือขอรับปานทิพย์กระซิบตอบ ฉันเองไอ้มิ่งหยอดคำ เป็นพระคุณกับบ่าวยิ่ง ชั่วข้าวเดือดบ่าวจะขอเมตตา ให้ช่วยกันรักษาบ่าวอีกนะขอรับปานวาดปานทิพย์ตอบพร้อมกัน ได้จ๊ะมิ่ง ....จบตอนที่ 6

เพลิงแค้น 6 โดย กรกฎ
ตอนที่ 6.... ยามนั้นบ้านเมืองไม่ปกติ โจรผู้ร้ายชุกชุม คุณพระพิฆาตทรชนรับราชการในกรมพระตำรวจหลวง จึงต้องออกตะเวณปราบอ้ายผู้ร้ายไปทั่วเมือง จึงสั่งกำชับให้บ่าวจัดเวรยามดูแลบ้านให้แข็งขัน ไอ้มิ่งได้รับเวรยามให้นอนเฝ้าหลังเรือนใหญ่ ซึ่งปะเหมาะให้ตรงกับห้องนอนของปานวาดและปานทิพย์พอดี มันจึงหาช่องทางที่จะย่ำยีเด็กสาวทั้งสอง ด้วยยังแค้นในรอยหวายที่ประจานอยู่กลางหลัง.... ไอ้มิ่งลอดใต้ถุนบ้านเพื่อตรวจตรา มันมองเห็นพื้นกระดานห้องของเด็กสาวทั้งสอง ขยับเขยื้อนเลื่อนได้อยู่หนึ่งแผ่น ปลอดคนมันจึงปีนขึ้นดู พบว่าเป็นช่องแมวลอด ถอดกระดานออกได้กว้างยาวเกือบคืบ เหลียวซ้ายแลขวาไม่เห็นผู้ใด ก็ลองถอดกระดานออกดู มันใหญ่พอลอดหัวเข้าไปในห้องได้ แต่บ่านั้นคับเกินผ่าน ไอ้มิ่งหมายตาไว้แล้วจึงคิดแผน.... วันถัดมามันมีโอกาศกระซิบความกับปานทิพย์ จึงถามไถ่ว่านายสาวทั้งสอง นอนกันเพียงลำพังฤามีบ่าวนอนเฝ้า ปานทิพย์จึงตอบด้วยประสาซื่อว่า นอนกันเพียงสองคน ยายอิ่มยายผาดสองพี่เลี้ยงนอนเฝ้าหน้าห้อง ยามค่ำก็ลงดาลลั่นประตูตามบิดาสั่ง ไอ้มิ่งจึงย่ามใจยิ่งนัก มันบอกปานทิพย์ว่า หากมันโผล่หัวไปกลางห้องเพื่อขอยากิน จงเมตตาอย่าได้ส่งเสียงอึกทึก ให้มันต้องอาญา ปานทิพย์รับคำด้วยใจระทึก ที่จะได้ป้อนยาให้บ่าวอีก และรับคำจะนำไปบอกปานวาดให้รู้ความ.... คืนนั้นเดือนแรม ไอ้มิ่งเอาแผ่นกระดานไปพาดบนรางเกวียน ที่จอดอยู่ใต้ถุนเรือน ตรงกับใต้ห้องของเด็กสาวพอดี เมื่อมันยืนบนพื้นเกวียนนั้น มันจะยื่นหัวลอดรูกระดานเข้าไปได้ แต่หากมันนอนบนกระดานที่พาดอยู่ ตัวมันจะแนบกระดานจนชิด เพลานั้นปลอดคนเพราะเวรยามเข้าประจำที่ของตน ไอ้มิ่งเคาะกระดานเบาๆก่อนถอดออกอย่างชำนาญ.... ในห้อง เด็กสาวทั้งสองดับตะเกียงมืดแล้ว เมื่อได้ยินเสียงกุกกับเบาๆที่พื้นเรือน ก็รู้ว่าไอ้มิ่งมาตามนัด หัวของไอ้มิ่งโผล่พ้นช่องกระดานขึ้นมาราวขอมดำดิน ปานทิพย์ก้มลงไปถามด้วยเสียงแผ่วเบา มิ่ง มิ่งจะกินยาหรือจ๊ะไอ้มิ่งรับคำเบาๆ ขอรับ คุณทิพย์กรุณาให้บ่าวกินยาจากหม้อก่อน แล้วบ่าวจึงขอกินยาจากคุณวาดปานวาดซึ่งเอียงหัวลงมาฟังก็พยักหน้า ปานทิพย์จึงถอดผ้านุ่งของเธอออก แล้วนั่งยองๆกระถดตัวไปจนปากไอ้มิ่งประกบเข้ากับหม้อยาของเธอ.... ไอ้มิ่งยื่นปากเข้าชนหว่างขาหอมกรุ่นของปานทิพย์ เมื่อปากของมันชนกับแคมเนื้อนุ่มของเด็กสาว ปานทิพย์ถึงกับเกร็งผวาจะหงายหลัง ปานวาดจึงรุนหลังน้องสาวไว้ แล้วดันก้นปานทิพย์ ให้ปากหม้อยาแนบแน่นกับปากไอ้มิ่ง ปานทิพย์อ้าปากสูดลมหายใจ เธอเสียวสะท้านเหมือนเช่นเคย ป้อนยาบ่าวนี่มันช่างสุขเสียกระไร ลิ้นไอ้มิ่งเลียหม้อยาของปานทิพย์ราวกับหมาเลียน้ำข้าว อีกทั้งมันยังดูดน้ำยาที่ไหลหลั่งออกมาเข้าปาก ปานทิพย์สั่นระริกไปด้วยแรงเสียวซ่าน ไอ้มิ่งเองทั้งเลียทั้งดูดทั้งสูดดมกลิ่นหีหอมระรื่นของเด็กสาววัยเพียง 12 ปีอย่างสนุกปาก บ่าวอย่างมันได้ลิ้มรสเช่นนี้ก็เป็นบุญโข.... หลังปานทิพย์สำเร็จเสร็จสม ปานวาดก็มาป้อนยาให้ไอ้มิ่งต่อ เด็กสาวผู้พี่ก็เสียวซ่านไม่แพ้น้องสาว ปานทิพย์เองช่วยดันหลังดันก้นหล่อนให้แนบแน่นกับปากไอ้มิ่ง ด้วยเรียนรู้วิธีมาแล้ว จนปานวาดสำเร็จกิจไปอีกคน ไอ้มิ่งจึงกระซิบ คุณวาดขอรับ บ่าวขอเมตตา ช่วยดูดเนื้อที่เจ็บปวดของบ่าวอีกเถิดขอรับ บ่าวจะส่งขึ้นไปให้ เมตตาสอนคุณทิพย์ให้ดูดด้วยนะขอรับปานวาดรับคำ ได้จ๊ะมิ่ง แต่มิ่งจะส่งมันขึ้นมาอย่างไรหรือ ฉันยังไม่เห็นทางเลยไอ้มิ่งตอบ เป็นธุระของบ่าวเองขอรับ จบคำมันก็ผลุบหัวลงไป.... ชั่วอึดใจ ท่อนเนื้อยาวใหญ่ของไอ้มิ่ง ก็โผล่พ้นช่องบนพื้นกระดานมาราวเนรมิต ด้วยมันนอนหงายบนกระดานไม้ที่พาดบนรางเกวียน ให้พอเหมาะกับลำตัวแนบแน่นพื้นเรือนพอดี ปานวาดเห็นท่อนเนื้อที่คุ้นตาบวมเป่ง เธอก็กระซิบบอกให้น้องสาวดูวิธีการไว้ เด็กสาวใช้มือทั้งสองจับกำท่อนเนื้อนั้นไว้มั่น กระทอกมันขึ้นลงตามที่ไอ้มิ่งสอนไว้ พร้อมก้มหน้าลงไปอ้าปากหอมกรุ่นด้วยวัยสาว อมหัวบานแดงร่าจนมิดพร้อมออกแรงดูด มือก็กระทอกแท่งเนื้อนั้นมิได้หยุด เด็กสาวทำอยู่นานจนแน่ใจว่าน้องสาวเห็นวิธีการแล้ว ถึงแม้จะมืดสลัว แต่ปานทิพย์ก็ก้มลงไปดูอย่างใกล้ชิด เมื่อปานวาดคายหัวแดงก่ำนั้นออก ปานทิพย์ก็เข้าอมต่อทันที.... มือของปานทิพย์กุมกระทอกท่อนเนื้อนั้นตามอย่างพี่สาว เสียงปานวาดกระซิบใกล้หูว่า หากมีน้ำอุ่นไหลออกมา น้องทิพย์ดูดกลืนให้หมดนะ มิ่งจะได้หายเจ็บปวดปานทิพย์พยักหน้ารับ ทั้งๆที่ยังอมหัวควยไอ้มิ่งจนแก้มตุ่ย ควยมันจึงกระดกหงึกหงักไปมา ตามแรงส่ายของหัวเธอ ไอ้มิ่งนอนหลับตาหายใจแรง ปากของเด็กสาวทั้งสองมอบความเสียวให้มันอย่างมากมาย ปานทิพย์นั้นทั้งดูดทั้งกระทอก จนไอ้มิ่งสุดจะกลั้นต้องพ่นน้ำคาวๆของมันพรวดออกมา เด็กสาวรู้สึกอุ่นคาวในปาก แต่ด้วยจำคำสั่งพี่สาวได้ เธอจึงกล้ำกลืนมันเข้าไปจนหมด.... ปานวาดนั้นมิเห็นว่าไอ้มิ่งคายน้ำออกมแล้ว แต่เมื่อเพ่งมองเห็นท่อนเนื้อนั้นหดลง จึงรู้ว่าทั้งสองช่วยกันบรรเทาความเจ็บของไอ้มิ่งได้แล้ว จึงดึงน้องสาวให้คายท่อนเนื้อออกจากปาก ไอ้มิ่งพลิกกายลงจากกระดาน ยื่นหัวกลับขึ้นมาใหม่ คุณวาดคุณทิพย์ ผู้ใดเมตตากลืนน้ำของบ่าวเข้าไปหรือขอรับปานทิพย์กระซิบตอบ ฉันเองไอ้มิ่งหยอดคำ เป็นพระคุณกับบ่าวยิ่ง ชั่วข้าวเดือดบ่าวจะขอเมตตา ให้ช่วยกันรักษาบ่าวอีกนะขอรับปานวาดปานทิพย์ตอบพร้อมกัน ได้จ๊ะมิ่ง ....จบตอนที่ 6