เพลิงแค้น12 จบ โดยกรกฎ
      ตอนที่ 12 ตอนจบ.... บ่ายวันนั้น ปานวาดเวียนหัวยิ่งนักมันผะอืดผะอมอย่างบอกไม่ถูก เด็กสาวย่องไปควานในเชี่ยนหมากของมารดาได้ยาลมยาหอมมาห่อหนึ่ง ก็แอบเอาเข้าไปในห้องเพื่อละลายน้ำกิน ในห้องปานวาดพบปานทิพย์นอนซมอยู่อย่างเพลียๆเมื่อปานวาดละลายยาหอม หวังจะกินให้หายวิงเวียนสวิงสวาย ปานทิพย์ก็ผวาลุกขึ้นแล้วคว้ากระโถนมาก้มหน้าลงไปอาเจียนพี่วาด อะไรน่ะ เหม็นจังปานทิพย์คตรวญพลางอ้วกไปพลาง ปานวาดนั้นหมายจะได้ยาหอมช่วยให้เธอดีขึ้นแต่เมื่อกลิ่นของมันฟุ้งลอยไปทั่วห้อง เธอก็น้ำลายสอตีขึ้นกลบปาก อาหารเที่ยงก็พุ่งพรวดสวนออกมาแทบจะยื่นหัวไปหากระโถนไม่ทัน สองพี่น้องแข่งกันอ้วกจนหมดใส้หมดพุง.... คุณหญิงพิฆาติทรชนได้ยินเสียงแปลกประหลาดในห้องนอนของลูกสาวหล่อนจึงเดินเข้ามาดู แล้วก็พบภาพธิดาทั้งสองแข่งกันอ้วกรดกระโถน กลิ่นเหม็นบูดเหม็นเปรี้ยวคละคลุ้งไปทั่วห้องด้วยตกใจเธอร้องตะโกนเรียกยายอิ่มยายผาดสองพี่เลี้ยงมาดูแล หลังจากอ้วกกันจนหนำใจแล้วเด็กสาวทั้งสองก็นอนแผ่หลาอย่างหมดแรง ยายอิ่มยาดผาดเห็นยาหอมที่ปานวาดละลายไว้ก็หยิบมาจะป้อนเด็กสาวทั้งสอง แล้วก็เหมือนบ่อนแตกเด็กสาวทั้งสองต่างผะอืดผะอมแย่งกันอ้วกอีกรอบ คุณหญิงพิฆาติทรชนมองบุตรสาวทั้งสองอย่างพินิจพิจารณาปานวาดกับปานทิพย์ดูอวบอ้วนมีน้ำมีนวลขึ้นมาก แต่มันและดูผิดปกติที่รอบเอวของทั้งสองคนดูขยายกว้างนางเริ่มใจหาย ด้วยความเป็นสตรีและเป็นแม่มาถึงสองครั้งสองคราแล้ว อีกทั้งประสพการณ์ในชีวิตที่ผ่านมาไม่น้อยคุณหญิงถึงกันชาวูบไปทั่วร่าง เมื่อเริ่มตระหนักว่าอาการป่วยของบุตรสาวนี้หมายถึงอะไร....คุณหญิงพิฆาติทรชนไล่สองพี่เลี้ยงออกไปจากห้อง แล้วสั่งให้หับผปิดประตูให้มิดชิด เธอทั้งปลอบทั้งขู่บุตรสาวทั้งสองให้เล่าแจ้งแถลงไขถึงความจริงรวมไปถึงปลดโจงกระเบนบุตรสาวออกตรวจดูสิ่งที่ต้องสงสัย ใบหน้าของคุณหญิงถึงกับซีดเผือดเพราะถึงแม่บุตรสาวจะอิดออดไม่ยอมบอกว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ประจักษ์พยานจากร่างกายมันกระชากหัวใจคุณหญิงให้แหลกยับท้องน้อยของเด็กสาวทั้งสองโป่งนูนออกเหมือนคนอ้วน แต่เมื่อตรวจดูอวัยวะล้ำค่าของสตรีคุณหญิงก็น้ำตาร่วงซึมเมื่อเห็นความยับเยินผิดสภาพสาวบริสุทธิ์ ปากร่องหีของทั้งปานวาดและปานทิพย์เผยออ้าเฉกเช่นเดียวกับสตรีที่ผ่านศึกสงครามมาแล้ว ถึงมันจะยังแลดูสดใสตามปกติของสาวแรกรุ่นแต่ร่องรอยการฉีกขาดจากสงครามหนักก็ยังทิ้งหลักฐานไว้ทนโท่ แต่ไม่ว่าจะคาดคั้นอย่างไรเด็กสาวทั้งสองก็ปิดปากเงียบ ได้แต่ร้องไห้น้ำตาร่วงเป็นเผาเต่าแต่ไม่ยอมบอกเล่าอะไรทั้งสิ้น.... คืนนั้นไอ้มิ่งเข้าเวรยามตามปกติเมื่อได้เวลาปลอดคน มันก็ถอดแผ่นกระดานออกอย่างเบามือก่อนโหนตัวขึ้นมาในห้องอย่างเงียบกริบ มันมองไปเห็นปานวาดและปานทิพย์นอนคลุมโปงหลับอยู่บ่าวตัวแสบเดินไปดึงผ้าห่มของเด็กสาวออกหมายจะจูบรับขวัญ และมันก็ต้องตะลึงเมื่อภายใต้ผ้าห่อมนั้นเป็นเพียงห่อผ้าขมวดไว้ขยุกขยุยและมันก็ต้องตกใจแทบสิ้นสติ เมื่อประตูห้องเปิดผางออกพร้อมแสงไฟจากคบและตะเกียงที่สาดส่องเข้ามามันหันกายจะกระโดดลงร่องกระดานเพื่อหลบหนี แต่เสียงอื้ออึงที่ใต้ถุนบ้าน ฟ้องว่ามันสิ้นหนทางเสียแล้ว....นอกจากแสงไฟที่จุดสว่างไปทั่วบ้าน ในบริเวณนั้นกลับเงียบกริบบ่าวไพร่ต่างหมอบก้มหน้ากันติดพื้นดิน คุณพระพิฆาติทรชนยืนกัดกรามแน่นมือถือดาบเล่มคมสะท้อนแสงเป็นประกายวาววับ ไอ้มิ่งถูกมัดติดกับตอไม้ที่ปักอยู่กลางลานบ้านในปากและรูหูของมัน ถูกจุกไว้ด้วยดินเหนียวแน่นหนาปล่อยไว้แต่ดวงตาเบิกโพลงด้วยความกลัวสุดขีด บนเรือนปานทิพย์และปานวาดอยู่ในอ้อมกอดของมารดาที่ร่ำไห้มาตั้งแต่เย็นจนน้ำตาแทบเป็นสายเลือด เด็กสาวทั้งสองก็ร่ำไห้อย่างมิรู้จะทำอย่างไรดีจนมีเสียงกรีดร้องของบ่วสตรีดังมาจากทางด้านล่าง ก่อนทุกอย่างจะเงียบกริบเหมือนดังเคยปานวาดและปานทิพย์เหมือนจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เด็กสาวทั้งสองหมดสติไปในอ้อมกอดของมารดา....คนในกรุงศรี มีเรื่องซุบซิบนินทากัน ด้วยเรื่องวุ่นวายในบ้านของคุณพระพิฆาติทรชน บ้างก็เล่ากัน ว่าบ่าวมันกำแหงหาญคร่าพรหมจรรย์ของธิดาทั้งสองของคุณพระ  บ้างก็เล่าลือกันว่าธิดาคุณพระใฝ่ต่ำริคบบ่าวไพร่เป็นชู้บ้างก็เล่าลือกันว่าถึงกับมีลูกมีเต้าด้วยกัน สุดแท้แต่ปากคนจะนินทากันไป แต่เรื่องราวก็ดำเนินไปไม่ได้นานเมื่ออ้ายพม่าข้าศึกยอกทัพมาล้อมกรุงศรี ชาวเมืองต่างออกรบพุ่งกันเป็นโกลาหลบ้างก็พ่ายบาดเจ็บล้มตาย บ้างก็อพยพหลบหนีภัย ในที่สุดกรุงศรีก็แตก เรื่องราวของธิดาคุณพระพิฆาติทรชนทั้งสองก็ถูกลืมเลือนหายไปสาปสูญจนไม่ได้บันทึกไว้เป็นประวัติศาสตร์หน้าไหนๆ......อวสาน            

   เพลิงแค้น12 จบ โดยกรกฎ
      ตอนที่ 12 ตอนจบ.... บ่ายวันนั้น ปานวาดเวียนหัวยิ่งนักมันผะอืดผะอมอย่างบอกไม่ถูก เด็กสาวย่องไปควานในเชี่ยนหมากของมารดาได้ยาลมยาหอมมาห่อหนึ่ง ก็แอบเอาเข้าไปในห้องเพื่อละลายน้ำกิน ในห้องปานวาดพบปานทิพย์นอนซมอยู่อย่างเพลียๆเมื่อปานวาดละลายยาหอม หวังจะกินให้หายวิงเวียนสวิงสวาย ปานทิพย์ก็ผวาลุกขึ้นแล้วคว้ากระโถนมาก้มหน้าลงไปอาเจียนพี่วาด อะไรน่ะ เหม็นจังปานทิพย์คตรวญพลางอ้วกไปพลาง ปานวาดนั้นหมายจะได้ยาหอมช่วยให้เธอดีขึ้นแต่เมื่อกลิ่นของมันฟุ้งลอยไปทั่วห้อง เธอก็น้ำลายสอตีขึ้นกลบปาก อาหารเที่ยงก็พุ่งพรวดสวนออกมาแทบจะยื่นหัวไปหากระโถนไม่ทัน สองพี่น้องแข่งกันอ้วกจนหมดใส้หมดพุง.... คุณหญิงพิฆาติทรชนได้ยินเสียงแปลกประหลาดในห้องนอนของลูกสาวหล่อนจึงเดินเข้ามาดู แล้วก็พบภาพธิดาทั้งสองแข่งกันอ้วกรดกระโถน กลิ่นเหม็นบูดเหม็นเปรี้ยวคละคลุ้งไปทั่วห้องด้วยตกใจเธอร้องตะโกนเรียกยายอิ่มยายผาดสองพี่เลี้ยงมาดูแล หลังจากอ้วกกันจนหนำใจแล้วเด็กสาวทั้งสองก็นอนแผ่หลาอย่างหมดแรง ยายอิ่มยาดผาดเห็นยาหอมที่ปานวาดละลายไว้ก็หยิบมาจะป้อนเด็กสาวทั้งสอง แล้วก็เหมือนบ่อนแตกเด็กสาวทั้งสองต่างผะอืดผะอมแย่งกันอ้วกอีกรอบ คุณหญิงพิฆาติทรชนมองบุตรสาวทั้งสองอย่างพินิจพิจารณาปานวาดกับปานทิพย์ดูอวบอ้วนมีน้ำมีนวลขึ้นมาก แต่มันและดูผิดปกติที่รอบเอวของทั้งสองคนดูขยายกว้างนางเริ่มใจหาย ด้วยความเป็นสตรีและเป็นแม่มาถึงสองครั้งสองคราแล้ว อีกทั้งประสพการณ์ในชีวิตที่ผ่านมาไม่น้อยคุณหญิงถึงกันชาวูบไปทั่วร่าง เมื่อเริ่มตระหนักว่าอาการป่วยของบุตรสาวนี้หมายถึงอะไร....คุณหญิงพิฆาติทรชนไล่สองพี่เลี้ยงออกไปจากห้อง แล้วสั่งให้หับผปิดประตูให้มิดชิด เธอทั้งปลอบทั้งขู่บุตรสาวทั้งสองให้เล่าแจ้งแถลงไขถึงความจริงรวมไปถึงปลดโจงกระเบนบุตรสาวออกตรวจดูสิ่งที่ต้องสงสัย ใบหน้าของคุณหญิงถึงกับซีดเผือดเพราะถึงแม่บุตรสาวจะอิดออดไม่ยอมบอกว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ประจักษ์พยานจากร่างกายมันกระชากหัวใจคุณหญิงให้แหลกยับท้องน้อยของเด็กสาวทั้งสองโป่งนูนออกเหมือนคนอ้วน แต่เมื่อตรวจดูอวัยวะล้ำค่าของสตรีคุณหญิงก็น้ำตาร่วงซึมเมื่อเห็นความยับเยินผิดสภาพสาวบริสุทธิ์ ปากร่องหีของทั้งปานวาดและปานทิพย์เผยออ้าเฉกเช่นเดียวกับสตรีที่ผ่านศึกสงครามมาแล้ว ถึงมันจะยังแลดูสดใสตามปกติของสาวแรกรุ่นแต่ร่องรอยการฉีกขาดจากสงครามหนักก็ยังทิ้งหลักฐานไว้ทนโท่ แต่ไม่ว่าจะคาดคั้นอย่างไรเด็กสาวทั้งสองก็ปิดปากเงียบ ได้แต่ร้องไห้น้ำตาร่วงเป็นเผาเต่าแต่ไม่ยอมบอกเล่าอะไรทั้งสิ้น.... คืนนั้นไอ้มิ่งเข้าเวรยามตามปกติเมื่อได้เวลาปลอดคน มันก็ถอดแผ่นกระดานออกอย่างเบามือก่อนโหนตัวขึ้นมาในห้องอย่างเงียบกริบ มันมองไปเห็นปานวาดและปานทิพย์นอนคลุมโปงหลับอยู่บ่าวตัวแสบเดินไปดึงผ้าห่มของเด็กสาวออกหมายจะจูบรับขวัญ และมันก็ต้องตะลึงเมื่อภายใต้ผ้าห่อมนั้นเป็นเพียงห่อผ้าขมวดไว้ขยุกขยุยและมันก็ต้องตกใจแทบสิ้นสติ เมื่อประตูห้องเปิดผางออกพร้อมแสงไฟจากคบและตะเกียงที่สาดส่องเข้ามามันหันกายจะกระโดดลงร่องกระดานเพื่อหลบหนี แต่เสียงอื้ออึงที่ใต้ถุนบ้าน ฟ้องว่ามันสิ้นหนทางเสียแล้ว....นอกจากแสงไฟที่จุดสว่างไปทั่วบ้าน ในบริเวณนั้นกลับเงียบกริบบ่าวไพร่ต่างหมอบก้มหน้ากันติดพื้นดิน คุณพระพิฆาติทรชนยืนกัดกรามแน่นมือถือดาบเล่มคมสะท้อนแสงเป็นประกายวาววับ ไอ้มิ่งถูกมัดติดกับตอไม้ที่ปักอยู่กลางลานบ้านในปากและรูหูของมัน ถูกจุกไว้ด้วยดินเหนียวแน่นหนาปล่อยไว้แต่ดวงตาเบิกโพลงด้วยความกลัวสุดขีด บนเรือนปานทิพย์และปานวาดอยู่ในอ้อมกอดของมารดาที่ร่ำไห้มาตั้งแต่เย็นจนน้ำตาแทบเป็นสายเลือด เด็กสาวทั้งสองก็ร่ำไห้อย่างมิรู้จะทำอย่างไรดีจนมีเสียงกรีดร้องของบ่วสตรีดังมาจากทางด้านล่าง ก่อนทุกอย่างจะเงียบกริบเหมือนดังเคยปานวาดและปานทิพย์เหมือนจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เด็กสาวทั้งสองหมดสติไปในอ้อมกอดของมารดา....คนในกรุงศรี มีเรื่องซุบซิบนินทากัน ด้วยเรื่องวุ่นวายในบ้านของคุณพระพิฆาติทรชน บ้างก็เล่ากัน ว่าบ่าวมันกำแหงหาญคร่าพรหมจรรย์ของธิดาทั้งสองของคุณพระ  บ้างก็เล่าลือกันว่าธิดาคุณพระใฝ่ต่ำริคบบ่าวไพร่เป็นชู้บ้างก็เล่าลือกันว่าถึงกับมีลูกมีเต้าด้วยกัน สุดแท้แต่ปากคนจะนินทากันไป แต่เรื่องราวก็ดำเนินไปไม่ได้นานเมื่ออ้ายพม่าข้าศึกยอกทัพมาล้อมกรุงศรี ชาวเมืองต่างออกรบพุ่งกันเป็นโกลาหลบ้างก็พ่ายบาดเจ็บล้มตาย บ้างก็อพยพหลบหนีภัย ในที่สุดกรุงศรีก็แตก เรื่องราวของธิดาคุณพระพิฆาติทรชนทั้งสองก็ถูกลืมเลือนหายไปสาปสูญจนไม่ได้บันทึกไว้เป็นประวัติศาสตร์หน้าไหนๆ......อวสาน