นานารวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มี เคาะประตูห้องพักพิเศษของผู้ชายที่เธอทำลายชีวิตและยังคงรักสุดหัวใจ

ประตูเปิดออก... แต่คนทีปรากฏตัวกลับไม่ใช่ภัทร

"หน้าด้าน! ยังมีหน้าโผล่มาอีกเหรอ!"

มิวยืนอยู่ที่นั่น สายตาของเธอมองนานาราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ ความรักแรงเกลียดแรงของเธอแสดงออกมาอย่างไม่ปิดบัง

"ฉันนึกว่าเธอจะไปมีความสุขกับแฟนใหม่ของเธอที่ไหนสักแห่งแล้วซะอีก ไม่คิดว่าจะกล้ากลับมาเหยียบที่นี่!"

"มิว... ฉันแค่อยากจะมาเยี่ยม..."

"เยี่ยมเหรอ!" มิวสวนกลับเสียงแหลม "เธอรู้ไหมว่าสองปีที่ผ่านมามันเกิดอะไรขึ้นบ้าง! พี่ภัทร... คนที่เคยเป็นศัลยแพทย์มือหนึ่งที่หมอต้น... แฟนฉัน... เคารพรักเหมือนพี่ชายแท้ๆ ต้องกลายเป็นคนไข้จิตเวช! ต้นต้องโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ในชั่วข้ามคืนเพราะไม่มีรุ่นพี่ที่คอยปกป้องเขาอีกแล้ว! ความร่าเริงของเขาหายไปหมด... ก็เพราะเธอคนเดียว!"

ทุกคำพูดของมิวเหมือนมีดที่กรีดลงบนหัวใจของนานา

"เธอยังมีธุระอะไรต้องพบปะกับ หมอภัทร อีกเหรอ" มิวเน้นคำว่า "หมอ" ด้วยความเหยียดหยัน ราวจะย้ำเตือนกับนานาว่าเขาไม่ได้ทำหน้าที่นั้นมานานแล้ว

ในใจลึกๆ ของนานา เธอยังคงรักภัทรอยู่เสมอ แม้จะอับอายและโกรธที่เขาทำให้เธอต้องกลายเป็นตัวตลกของคนทั้งโรงพยาบาล แต่เธอก็ยังมีความหวัง... ความหวังที่เห็นแก่ตัว... ว่าถ้าเขาหายดีและกลับมาเป็นศัลยแพทย์มือฉกาจได้อีกครั้ง ร่องรอยมลทินบนตัวเธอก็จะถูกลบล้างไปด้วย พวกเขาจะเป็นคู่รักที่เหมาะสมและน่าอิจฉาที่สุดอีกครั้งหนึ่ง... เธอวาดภาพนั้นไว้อย่างสวยงาม

ขณะที่ความตึงเครียดระหว่างเพื่อนรักที่แตกหักกำลังจะถึงจุดเดือด... ร่างสูงโปร่งของใครอีกคนก็เดินเข้ามาสมทบ

"ขอโทษนะคะ... มาเยี่ยมคุณหมอภัทรค่ะ"

แพรวายืนอยู่ตรงนั้น... แต่นี่คือแพรวาในเวอร์ชันที่นานาและมิวไม่เคยเห็นมาก่อน

หลายเดือนที่หายไป เธอได้สร้างตัวตนขึ้นมาใหม่อย่างน่าทึ่ง เธอเลิกเหล้าเบียร์โดยเด็ดขาด ดูแลตัวเองอย่างดี ออกกำลังกายอย่างหนัก และทำทรีตเมนต์ราคาแพงเท่าที่พอจะทำได้

นางงามระดับตำบลคนเดิมกลับมาสวยสะพรั่งอีกครั้ง เธอยังคงมีความสวยคมแบบสาวบ้านๆ แต่ผิวพรรณของเธอที่เคยกร้านแดดกลับดูสดใสและมีน้ำมีนวลขึ้นอย่างเห็นได้ชัด การออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอทำให้นมและก้นที่เคยหย่อนคล้อยจากการมีลูกกลับมากระชับได้รูป การงดแอลกอฮอล์และกินอาหารที่มีประโยชน์ช่วยปรับสมดุลฮอร์โมน ทำให้ป้านนมที่เคยคล้ำจัดดูจางลง แคมที่เคยดำคล้ำก็กลับมามีสีสันสดใสขึ้น กลิ่นคาวปลาที่เคยมีก็หายไปจนหมดสิ้น...

แพรวาเป็นคนสวยตั้งแต่เด็ก ตอนเรียน ม.ต้น ก็สูงเกือบ 170 ซม. จึงมีแต่คนเข้าหา เด็กหนุ่มชักชวนไปดื่มเหล้าเบียร์เพื่อหวังจะเคลมเธอ ครั้งแรกของเธอมันนานมากๆ จนจำแทบไม่ได้แล้ว เขาคือหนุ่มนักฟุตบอลรุ่นพี่ เธอจำได้ว่าครั้งแรกมันไม่ได้ดีและพิเศษอะไร กลุ่มเพื่อนของเธอพากันไปกินเลี้ยงวันลอยกระทง ต่างคนต่างเมา และไปจบที่ห้องของ 'พี่' คนนั้น ครั้งแรกมันเจ็บ มันแย่ ไม่ได้มีความสุขอะไรเลย เขาชื่ออะไรเธอยังจำไม่ได้ เพราะหลังจากนั้นก็มีแต่ผู้ชายเข้ามาในชีวิตจนนับไม่หวาดไม่ไหว

ทั้งลูกชายนักการเมืองท้องถิ่น เซลส์จากกรุงเทพ รุ่นพี่ที่ทำงาน หัวหน้างาน เธอโดนเปิดซิงตูดครั้งแรกจากหัวหน้างานที่เธอหวังว่าจะตบแต่งด้วยแต่สุดท้ายก็มีเมียมีลูกแล้ว ประสบการณ์ที่ผ่านมาหล่อหลอมให้เธอเป็นสาวที่เซ็กส์แซ่บ ใครเห็นก็อยากได้ แต่ไม่มีใครจริงจังจริงใจสักคน

ส่วนคนที่เป็นพ่อของลูกเธอ แพรวาอุตส่าห์คิดว่าคนกินแต่เหล้าอย่างน้อยคงไม่เจ้าชู้ ถ้ากินอยู่ที่บ้านกับเธอ แต่ก็กลับกลายเป็นคนไม่เอาไหน เลี้ยงดูครอบครัวไม่ได้ ที่ผ่านมาแพรวาหวังพึ่งผู้ชายเพราะคิดว่าความสวยของเธอจะทำให้เธอสบายไม่ต้องทำงาน แต่ความคิดนั้นมันผิด เธอต้องยืนได้ด้วยตัวเอง

ภาพของแพรวาคนสวยเซ็กซี่ในโลกจินตนาการที่ภัทรเคยสร้าง... บัดนี้มันมาซ้อนทับกับแพรวาในโลกแห่งความจริงคนนี้... จนเกือบจะแนบสนิท

"อ้าว... คุณแพรวา" มิวหันไปทักทาย สีหน้าอ่อนลงเล็กน้อย

"พอดีแพรได้งานใหม่แล้วนะคะ เป็นเลขาท่านประธานบริษัทรถยนต์ในเมืองค่ะ ท่านเมตตาเพราะเคยรู้จักกับพ่อ" เธอพูดอย่างภาคภูมิใจ แสดงให้เห็นว่าเธอไม่ได้มาที่นี่ในฐานะผู้หญิงสิ้นไร้ไม้ตอกที่หวังจะพึ่งพาผู้ชายอีกต่อไป "วันนี้เลยแวะเอาผลไม้มาเยี่ยมคุณหมอ... แล้วก็อยากจะบอกข่าวดี"

เธอยื่นกระเช้าผลไม้ให้มิว ก่อนจะชะงักเมื่อเห็นนานายืนอยู่ "เอ่อ... ขอโทษค่ะ ไม่ทราบว่า..."

นานามองแพรวาตั้งแต่หัวจรดเท้า... ผู้หญิงคนนี้คือ... ผู้หญิงที่ภัทรเกือบจะมอบความรักให้... บัดนี้เธอได้กลายเป็นคู่แข่งที่น่ากลัวที่สุดของเธอแล้ว

บรรยากาศบริเวณหน้าห้องพักพิเศษกลายเป็นการปะทะกันของสามขั้วอำนาจ...

นานา... คือ "ความรักในอดีต" ที่เต็มไปด้วยบาดแผลและความปรารถนาที่จะแก้ไข

แพรวา... คือ "ความรักในปัจจุบัน" ที่พิสูจน์ตัวเองแล้วว่าแข็งแกร่งและพร้อมจะเริ่มต้นใหม่

และมิว... คือ "ผู้พิทักษ์" ที่พร้อมจะขวางกั้นทุกคนที่จะเข้ามาทำร้ายคนที่แฟนของเธอเคารพ

และในจังหวะนั้นเอง... ประตูห้องก็เปิดออกกว้างขึ้น

ภัทรยืนอยู่ที่นั่น... เขาสงบนิ่งกว่าที่ใครเคยเห็น เขามองผู้หญิงทั้งสามคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า...

สายตาของเขามองผ่านมิวผู้เกรี้ยวกราด... มองผ่านนานาที่ใบหน้าเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและความหวัง...

แล้วสายตาของเขาก็มาหยุดอยู่ที่แพรวา... ผู้หญิงที่เคยเป็นสัญลักษณ์ของความจริงอันน่าผิดหวัง... แต่บัดนี้กลับงดงามและสมบูรณ์แบบราวกับหลุดออกมาจากจินตนาการที่ดีที่สุดของเขา...

โลกทั้งใบของภัทรหยุดหมุน... เขายืนอยู่บนทางแยกที่สำคัญที่สุดในชีวิต...

เขาจะเลือกเดินกลับไปหาอดีตที่ทำร้ายเขา... หรือจะก้าวไปข้างหน้ากับปัจจุบันที่เยียวยาตัวเองจนแข็งแกร่ง...

คำตอบของเขา... จะเป็นตัวกำหนดชะตากรรมของทุกคนที่ยืนอยู่ตรงนี้

ภัทรจะเลือกใคร

เป็นคำตอบที่เลือกยากเหมือนกัน แต่แพรวา จะเอา หมอ ไหม ถ้าได้งานขนาดนี้แล้วน่าสนใจ

ไม่ไว้ใจแพรว  เพราะทัศนติ ที่ ผ่านมา  ยกเครื่องภายนอก ภายในยกหรือยัง

ทางเลือกที่จะเปลี่ยนทุกอย่างของหมอภัทร