​
อ่านยาวๆได้ตามลิ้งเลยคับ

                        ถ่ายแบบชวนเสียว

                     ตอน 4 ข้อความปริศนา


     จากตอนที่แล้ว...ในที่สุดปานก็ได้ถ่ายแบบ งานแรก แล้วก็ผ่านได้ดี แต่หลังจากถ่ายเสร็จ ปาน ก็ต้องมีน้ำตาให้เห็นเพราะ พี่วายุ ดันเงียบไม่พูดอะไร ตอนอยู่บนรถ ปาน คิดว่าพี่เขาโกรธ แต่จริงๆแล้วไม่ใช่เลย พี่วายุ บอกความในใจ เกี่ยวกับการถ่ายแบบของ ปาน ให้ฟังทั้งหมด ปาน ถึงเข้าใจว่าทำไม พี่วายุ ถึงไม่อยากให้ ปาน ไปถ่ายแบบ...และสิ่งที่ทำให้ ปาน ต้องมีน้ำตา ก็เพราะ ริมฝีปากของ พี่วายุ จูบลงบนหน้าผาก ปาน และมือ พี่วายุ ที่ยกขึ้นมาลูบที่หัว ปาน ทันได้นั้นน้ำตาของ ปาน ก็ไหลออกมาแบบกลั้นยังไงก็ไม่อยู่ ปาน ไม่ได้โกรธ พี่วายุ แต่ปาน รู้สึกโล่งมากกว่า ความอึดอัด ตอนอยู่บนรถ มันหายไปหมด ปานจึงร้องไห้ออกมาด้วยความโล่งในใจ...แต่อยู่ๆ น้ำตาของ พี่วายุ ก็หยดลงมาโดนหน้าผาก ปาน ตอนนั้นในใจ ปาน ก็เจ็บจี๊ดขึ้นมาอีกครั้ง เพราะน้ำตา พี่วายุ...ปาน จึงต้องพยายามหยุดร้องไห้ ให้ได้ และเราสองคนก็กอดแล้วปลอบใจซึ่งกันและกัน...จนเห็นรอยยิ้ม ของเราทั้งสองคน...



ตอนนี้... ปาน จะขอเป็นคนเหล่านะค่ะ...



...แล้วหลังจากนั้นเราก็มีงานถ่ายแบบอีกสองงาน และเราสองคนก็ไปด้วยกันเหมือนเดิม...แต่เพิ่มเติม คือความเข้าใจกัน...งานนี้ก็ไม่มีอะไรมาก ถ่ายเสื้อผ้าแฟชั่นเหมือนเดิมแต่ครั้งนี้ต้องถ่ายถึงเก้าชุด ก็เหนื่อยนิดหน่อยนะ แต่ก็ผ่านไปได้สวย...เสร็จงาน รับตังกลับบ้าน แต่ครั้งนี้ ปานกับพี่วายุ คุยเล่นบนรถกันสนุกเลย...แต่ปัญหามันมาเริ่มตอนใกล้จะถ่ายอีกงานนึงนี่สิ...

...อยู่ดีๆ ก็มีไลน์ปริศนา ทักเข้ามาในมือถือของ พี่วายุ...ในขณะเรานั่งทานข้าวกันอยู่ เมื่อพี่วายุ หยิบมือถือขึ้นมาดูแล้วพี่วายุ ก็ลุกเดินออกไปข้างนอกทันที เหมือนจะมีความลับ ทำให้ ปาน ยิ่งสงสัยเข้าไปใหญ่...เสียงจากข้อความนั้น คืออะไร ใครทักมา...ปาน ตามไปแอบดู เห็นพี่วายุ กำลังคุยโทรศัพท์อยู่ ดูสีหน้าไม่ค่อยดี ปาน เลยตัดสินใจที่จะไม่เดินออกไป แล้วกลับไปนั่งที่โต๊ะ รอพี่วายุ แต่ในใจก็มีความกังวลไม่น้อย...ระหว่างที่ ปาน รอพี่วายุ ปานไม่ได้ตักข้าวกินเลยสักคำ



...ปาน รอจน พี่วายุ เดินเข้ามา...



"พี่วายุ มีอะไรหรือเปล่าค่ะ ดูสีหน้าไม่ค่อยดีเลย...หนูถามด้วยความเป็นห่วง...

"ไม่มีไรจร้า ที่รัก กินข้าวต่อนะ...หือ...ทำไมข้าวไม่ยุบเลย ปาน ยังไม่ได้กินเลยหรอ...พี่วายุถาม

"ปาน รอพี่อ่ะค่ะ มาๆ งั้นเรากินข้าวต่อนะ เด่ว ปาน ตักนี่ให้...ปาน บอกพี่วายุ แล้วตักกับข้าวใส่จานพี่เค้า...

"อืม...ปาน เด่วสายๆ พี่มีธุระต้องไปเคลียร์หน่อยนะ เด่วพี่แวะไปส่งปาน ที่กองถ่ายนะ ปาน อยู่คนเดียวได้นะ...โทษทีนะ ปาน...พี่วายุบอก

"มีอะไรให้ ปาน ช่วยมั้ยค่ะ พี่วายุ...หนูถาม

"ไม่เป็นไรจร้า เด่วถ้าพี่กลับมาแล้ว พี่จะเล่าทุกอย่างให้ ปาน ฟังนะ...พี่วายุบอก



...หลังจากทานข้าวกันเสร็จ เราก็เตรียมตัวออกจากบ้าน...พี่วายุ จอดรถรออยู่...แล้วปาน ก็ขึ้นรถ ออกไปกับ พี่วายุ...พี่วายุ ไปส่งปาน ที่หน้าตึกที่ ปาน จะไปถ่ายแบบ วันนี้พี่เค้าดูเงียบๆมาก ปาน อยากจะถามความจริงแต่ ปาน ก็ไม่กล้า เพราะพี่เค้าบอกไว้ว่าจะกลับมาเล่าให้ฟัง...ปาน จึงลงจากรถ...แล้วบอกพี่วายุ ว่า...ขับรถดีๆนะค่ะ ปานเป็นห่วง...พี่วายุ ก็ยิ้มให้ แล้วบอกว่า...จร้า เด่วเย็นเจอกันนะ...ปานยื่นหน้าให้พี่วายุ หอมหนึ่งที แล้วปานก็หอมแก้มพี่เค้ากับทีนึง...ปานทำถ้าจะเดินขึ้นตึก แล้วหันมา บ๊าย บาย พี่วายุ...พี่วายุก็ขับรถออกไป...ทันใดนั้น ก็มีข้อความจากเฟสบุ๊กดังขึ้นมาจาก มือถือปาน มีรูปส่งมา เป็นรูป พี่วายุกับผู้หญิงคนนึง...เท่านั้นแหละ...ปรี๊ดดด...ขึ้นสมองเลยค่ะ วิญญาณนางร้ายเข้าสิงทันที...ปาน กดโทรศัพท์ จะโทรหา พี่วายุ เพื่อจะถามให้รู้เรื่อง ว่ามันเป็นใคร......เอ่อ......ปาน ดูเป็นนางร้ายรึยังค่ะ.........ปาน กำลังจะกดโทรออก...

...แต่ภาพพี่วายุ ก็แว๊บเข้ามาในสมอง...พี่วายุมีสีหน้าไม่ค่อยดีตั้งแต่ ช่วงเช้าแล้ว แสดงว่าพี่วายุ ไม่สบายใจเลยที่ต้องออกไป...ปาน ตัดสินใจไม่โทร แล้วเรียก วิน แถวนั้น ให้ขับตามออกไปทันที...ปาน กดโทรไปที่กองถ่าย บอกว่ามีเรื่องต้องไปทำ ปาน จึงขอเลื่อนพี่ๆเขาออกไปวันนึง ดีที่งานวันนี้ไม่รีบ พวกเขาจึงบอกไม่เป็นไร พรุ่งนี้ก็ได้...พี่วิน ขับไปจนทันรถ ฮอนด้าแจ๊สสีขาว รถ พี่วายุ...ปาน ให้พี่วิน ตามไปห่างๆ เพื่อไม่ให้พี่เค้าเห็น และรถก็หยุดลงที่ ร้านกาแฟปั่น...พี่วายุเดินเข้าไปในร้าน ไปนั่งโต๊ะที่มีผู้หญิงคนนึง นั่งรออยู่...ปานอยากจะตามเข้าไปแต่ร้านมันเล็ก ถ้าเดินเข้าไป พี่วายุ ต้องเห็นแน่ๆ...ปาน จึงเดินอ้อมไปด้านหลัง เพื่อจะไปเข้าอีกร้าน ที่พอจะมองเห็นได้บ้าง...ปาน รีบเดินไปทันที...เอ้...ปานเจอเข้ากับร้าน ที่มีหมวกขาย แถมมีแว่นอีก...ฮึฮึ...เข้าทางปาน สิค่ะ...แล้วนักสืบสาว ปานวาด ก็ปรากฏตัวขึ้น...



sds



...ปาน เดินเข้าไปอีกร้านนึง นั่งโต๊ะที่มองเห็นทั้งสองคนได้ชัดที่สุด โชคดีที่ร้านฝั่งปาน กระจกด้านข้าง เป็นกระจกทึบ...ปานสั่ง สตอเบอรี่ โยเกิร์ต ไปหนึ่งแก้ว แล้วหันไปมองทาง พี่วายุ พี่เค้าไม่มีทีท่าว่าจะยิ้มเลย ทั้งๆที่สาวคนนั้น สวยมาก ปาน เทียบกับเขาไม่ได้เลยแม้แต่น้อย เสียดายที่ปานไม่ได้ยินเสียง เลยไม่รู้ว่าเขาคุยอะไรกัน แล้วสักพักสาวสวยคนนั้นก็หยิบของออกมาจากกระเป๋า มันหน้าจะเป็นสร้อยอะไรสักอย่าง ยัยนั้น ทำทีจะยื่นให้ แล้วพี่วายุ ก็เอื้อมมือไปจะหยิบ แต่ยัยนั้นดันดึงมือกลับ ก่อนจะลุกขึ้น แล้วก้มลงไปกระซิบอะไรข้างหู พี่วายุ และเหมือนจะหอมแก้ม พี่วายุ ด้วย ก่อนที่ยัยนั้นจะเดินออกจากร้านไป...หนูอยากจะเหยียบหน้าคุณคนสวยมากเลยค่ะ...พี่วายุเงยหน้ามองเพดาน แล้วเหมือนจะถอนหายใจออกมา ก่อนจะก้มลงทำหน้าซึมๆอีกครั้ง...แทนที่ ปาน จะโกรธ แต่กายเป็นว่า ปาน สงสาร พี่วายุ ยังไม่รู้...แต่ตอนนี้ ปาน ต้องรีบไปแล้วค่ะ พี่วายุออกจากร้านไปแล้ว...ปานรีบลุกแล้วเดินออกไปทันที...



"......น้องค้าาาา...!!!...จ่ายตังด้วยค่ะ 60 บาท...เจ้าของร้านทัก...

"...อุ๊ย......โทษทีค่ะ พอดีหนูจะรีบตาม...........

".........รีบตามใคร ฮ่ะ...แม่นักสืบตัวแสบ..........!!!

"...ว๊ายยย...พี่วายุ พี่ไปแล้วไม่ใช่หรอค่ะ...ปานถามแบบตกใจ นิสหน่อย...

"ไปแล้ว ก็กลับมาได้นี่...ปาน พี่เห็นปาน ตั้งแต่ตอน ปาน ซื้อแว่นกับหมวกใบนี้แล้วล่ะ แล้วไม่ได้ถ่ายแบบหรอ พี่เห็น ปาน เดินขึ้นไปแล้วนี่ แล้วทำไมมาอยู่ที่นี่...พี่วายุถาม

"ใช่คะ ปาน ขึ้นบันได ขึ้นไปแค่สามเก้า ก็มีแชทเด้งขึ้นมา...เปิดมาก็เจอรูปนี่ค่ะ...หนูเอารูปให้พี่วายุดู......../ ใครหรอค่ะพี่ เขาสวยมากเลยนะ...หนูถาม

"อืม...กลับบ้านก่อน เด่วพี่เล่าให้ฟัง พี่มีอีกหลายเรื่องที่พี่ยังไม่ได้เล่าให้ ปาน ฟัง...บ่ายโมงแล้ว ปานหิวมั้ยหาไรกินกันก่อนมั้ย เด่วค่อยกลับ...พี่วายุถาม

"หิวค่ะ หิวมากด้วย ...นั้น... !!...ปานอยากกินข้าวขาหมู นะ พี่วายุ...ปานชวน

"ไปสิ ป่ะ...อืม...แล้วไปถ่ายแบบต่อพรุ่งนี้หรอ...พี่วายุถาม

"ตอนแรกก็พรุ่งนี้ค่ะ แต่เมื่อสักพัก พี่ฟ้าไลน์มาบอกว่า วันศุกร์ค่อยไป พี่เค้าก็มีธุระพอดี...พี่วายุค่ะ เรามีเวลาคุยกันสองวันเลยนะค่ะ...ปานว่า



...หลังทานข้าวกันเสร็จ พี่วายุ ก็พาปาน กลับบ้าน และ ปาน จะได้รู้ความจริงทุกเรื่อง...แต่พอถึงบ้าน พี่วายุ ก็จูงมือปานเข้าบ้าน ทันที...พี่วายุกอดจูบปาน ลูบคลำจน ปานเคลิ้มลอยไปกับพี่วายุหมดแล้ว พี่วายุ บีบหน้าอกปานแรกมาก สักพักเสื้อผ้าเราทั้งสองก็กระเด็นไป คนละทิศคนละทาง เรากอดจูบฟัดกัน สุดเหวี่ยง จนไปถึงที่นอน เราสองคนกระโดดขึ้นไปฟัดกันต่อบนที่นอน เกมรักของเราวันนี้ คงจะดุเดือด และร้อนแรงอีกครั้ง...



...อ้าว...แล้วปาน จะได้รู้ความจริงทั้งหมดตอนไหนเนี่ย...



....เบาๆ บ้างสิค่ะ พี่วายุ..............ปานเสียว ไปหมดทั้งตัวแล้ว...
​

ก่อนฟังเรื่องราวก็เล่นเสียวคลายอารมณ์กันก่อน