หมอหลอกฟัน55

หมอกิฟท์อยากลองบ้าง

ฝากติดตามทางช่องทางด้านล่างหน่อยครับ
อัพเดตตอนใหม่ได้ก่อนใคร^^

ReadAwrite :

Tunwalai :

Fictionlog :

มีซ่อนข้อความนะครับ
อย่าลืม comment แล้วกลับมาอ่านเพิ่มนะครับ



ผมครุ่นคิดอย่างหนักจะต้องทำยังไงถึงจะให้ได้เธอมา...

และในระหว่างที่ผมกำลังคิดว่าจะต้องทำยังไงถึงปิดจ๊อบหมอกิ๊ฟได้นั้น หมอกิ๊ฟก็กระแอมอีกครั้ง ผมดึงสติตัวเองกลับมาอีกครั้ง หายใจเข้าลึกๆ ผมเริ่มสงบใจเพื่อให้ตัวเองกลับมาเป็นปกติ



ผมยิ้มให้หมอกิ๊ฟ : ผมไม่เป็นไรครับหมอ แค่ประหม่าคุณหมอคนสวยนิดหน่อยครับ ปะเราไปหาข้าวทานกันก่อนดีกว่าครับ ปล่อยให้คุณหมอคนสวยหิวนานเดี๋ยวแฟนคุณหมอจะเล่นงานผมเอา

ก็ไม่รู้ว่าเธอจะชอบสไตล์นี้หรือเปล่า แต่ผมขอเริ่มต้นหยอดๆแซวๆเช็กสถานะไปก่อนแล้วกัน

คุณหมอกิ๊ฟยิ้มให้ : ค่ะ เราไปหาข้าวทานกันก่อนดีกว่า ตอนนี้กิ๊ฟน่าจะกินช้างได้ทั้งตัวเลย
ผมยิ้มตอบ : เชิญคุณหมอ เลือกร้านที่อยากทานได้เลยครับ

ผมผายมือเชิญคุณหมอคนสวยให้เดินนำไปที่ร้านที่อยากทานได้เลย คุณหมอกิ๊ฟก็ยิ้มให้อีกครั้งแล้วเดินนำไปที่ร้าน สรุปเธอพาผมเข้าร้านสเต็กร้านดังที่มีสลัดบาร์เด่นๆ

หลังจากที่เราสั่งอาหารเสร็จ ระหว่างกำลังรออาหาร ด้วยความที่เรานั่งกันเงียบ ผมก็อยากจะชวนเธอพูดคุยแต่ไม่รู้จะเริ่มต้นการสนทนาเป็นหัวข้อไหนดี ผมก็เลยตัดสินใจถามเรื่องที่เธอนัดผมมาเจอนี่แหละ

ผมมองหน้าคุณหมอกิ๊ฟ : เอ่อคือว่า ผมมีเรื่องสงสัยน่ะครับ คุณหมอคนสวยนัดคนอย่างผมมาเจอ มีเรื่องอะไรให้ผมรับใช้หรือเปล่าครับ

คุณหมอกิ๊ฟมองกลับมาที่ผม ผมคิดว่าเธอดูหน้าแดงขึ้นนิดๆ แล้วก็เหมือนจะหลบไม่สบตาผมตรงๆ

คุณหมอกิ๊ฟ : กิ๊ฟว่าเดี๋ยวเราทานข้าวกันก่อน แล้วเราค่อยคุยเรื่องที่กิ๊ฟขอนัดคุณทรีออกมาพบดีไหมคะ

พูดจบคุณหมอคนสวยที่ผมรู้สึกว่าเธอหน้าแดงขึ้นอีกนิดก็ลุกขึ้นไปตักสลัดบาร์ ไม่แม้แต่จะชวนผมไปด้วยเลยสิ

แต่ผมก็เลือกที่จะนั่งรอเธออยู่ที่โต๊ะพลางคิดว่าคุณหมอเรียกเรามาเพราะอะไรนะ แล้วตอนเราถามก็มีอาการหน้าแดงด้วย หรือว่า...คุณหมอจะแอบชอบเราหรอเนี่ย อย่างงี้ก็ได้ลุ้นสิวะ ผมเริ่มคิดเข้าข้างตัวเอง

พักนึงคุณหมอคนสวยก็ถือจานสลัดกลับมานั่ง แล้วเราก็มีการสนทนากันประปรายเพื่อทำความรู้จักกันยิ่งขึ้น ซึ่งหลังจากทานอาหารกันเรียบร้อย ผมก็รีบโชว์แมนเป็นคนขอเลี้ยงคุณหมอมื้อนี้เอง

ผม : ผมขอเลี้ยงคุณหมอนะครับ ถือว่าเป็นน้ำใจที่ดูแลผมตอนอยู่โรงพยาบาล

คุณหมอกิ๊ฟ : รู้สึกเกรงใจจังเลย กิ๊ฟขอจ่ายได้ไหมคะ กิ๊ฟนัดคุณทรีมาเจอ คุณทรียังจะมาเลี้ยงข้าวอีก

ผมยิ้ม : ขอให้ผมได้มีโอกาสเลี้ยงคุณหมอคนสวยเถอะครับ

ผมรีบยื่นเงินให้พนักงานที่เคาน์เตอร์ก่อนคุณหมอ แล้วหันมาส่งยิ้มให้เธอ แต่เห็นสีหน้าเธอดูไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่

ผม : งั้นถ้าเรามีโอกาสทานข้าวกันอีก ครั้งหน้าคุณหมอต้องเลี้ยงผมนะครับ ผมจะเลือกร้านแพงๆเลยคอยดู

เมื่อได้ยินแบบนั้นคุณหมอกิ๊ฟก็ยิ้มออก : ได้ค่ะ ครั้งหน้ากิ๊ฟขอเลี้ยงคุณทรีคืนนะ

ผมพยักหน้าให้เธอ พร้อมมองใบหน้าอันงดงามของเธอไปด้วย จนผมต้องสะดุ้งเมื่อพนักงานเรียกให้รับใบเสร็จและเงินทอน ทำให้คุณหมอคนสวยเผลอขำออกมาเบาๆ

ผมรีบรับใบเสร็จด้วยความเขินอาย แล้วเดินนำคุณหมอกิ๊ฟออกมารอหน้าร้าน เมื่อคุณหมอกิ๊ฟเดินมายื่นข้างๆ ผมว่ามันถึงเวลาที่เราจะต้องเข้าเรื่องที่จะคุยแล้วล่ะ

ผม : เราจะไปคุยธุระของคุณหมอที่ไหนกันต่อดีครับ

ผมพูดพลางแอบหวังว่า คุณหมอจะชวนผมไปคุยที่โรงแรมไหมนะ คิดแล้วผมก็ได้แต่อมยิ้ม

คุณหมอกิ๊ฟ : เดี๋ยวเราไปหาที่เงียบๆคุยกันดีกว่าค่ะ กิ๊ฟอายที่จะคุยในที่คนเยอะๆ

นั้นไง เสร็จโจรสิครับแบบนี้ ความคิดผมตอนนี้เตลิดไปไกลมาก

คุณหมอกิ๊ฟ : คุณทรีได้ขับรถมาไหมคะ

ผมอมยิ้มเขินๆ : ไม่ได้ขับมาครับ วันนี้ผมมารถไฟฟ้า

แล้วความเพ้อฝันของผมก็ถูกคุณหมอกิ๊ฟกระชากกลับสู่ความเป็นจริง

คุณหมอกิ๊ฟ : กิ๊ฟขับรถมาค่ะ งั้นไปนั่งคุยที่รถกิ๊ฟดีไหมคะ เป็นส่วนตัวดีไม่ต้องกลัวใครแอบฟัง

ผมพยักหน้าตอบเธอไป แต่ในใจผมนี่รู้สึกเฟลจัดเลย เพราะคิดเข้าข้างตัวเองไปไกล รู้ตัวอีกทีผมก็เดินตามคุณหมอคนสวยมาหยุดยืนอยู่ที่หน้ารถของเธอซะแล้ว แหม่ ใช้รถ EV ซะด้วย

คุณหมอกิ๊ฟ : เชิญขึ้นรถมานั่งคุยกันก่อนค่ะ

ผมทำตามอย่างว่าง่าย ขึ้นไปนั่งด้านข้างคนขับ ส่วนคุณหมอกิ๊ฟก็สตาร์ทรถเปิดแอร์เย็นฉ่ำรอไว้แล้ว

ผมเริ่มเปิดประเด็นก่อนเลย : คุณหมอกิ๊ฟมีเรื่องอะไรให้ผมช่วยเหลือบอกได้เลยครับ ถ้าอะไรที่ผมทำได้ผมพร้อมช่วยเต็มที่เลยครับ

คุณหมอกิ๊ฟหน้าแดงอย่างเห็นได้ชัด : เอ่ออออ... คือกิ๊ฟไม่รู้จะเริ่มยังไงดี เอ่อออ...

คุณหมออ้ำอึ้งบิดไปบิดมา ไม่พูดออกมาสักที ทำเอาผมทั้งลุ้นทั้งอึดอัดไปด้วย

ผม : มีเรื่องอะไรพูดได้เลยครับไม่ต้องกังวลครับคุณหมอกิ๊ฟ

คุณหมอกิ๊ฟก็ยังหน้าแดงแต่ไม่พูดออกมาสักที ผมก็คิดไม่ออกว่ามันคือเรื่องอะไรที่ทำให้คุณหมอไม่กล้าพูดออกมา แต่ผมก็เลยถือโอกาสจับมือของคุณหมอกิ๊ฟขึ้นมาบีบเบาๆ(มือคุณหมอกิ๊ฟนุ๊มนุ่ม)

ผมมองไปที่คุณหมอพร้อมแสดงท่าทีจริงจัง : พูดเถอะครับ ผมสัญญาว่ามันจะเป็นความลับครับ

หมอกิ๊ฟสูดหายใจเข้าเฮือกใหญ่ : คืออออ มีอยู่คืนหนึ่ง กิ๊ฟกำลังจะเข้าไปดูอาการคุณทรี แต่พอแง้มเปิดประตูเข้าไป กิ๊ฟก็เห็น...

นั้นไง สรุปผมไม่ได้ตาฝาด ตอนนั้นหลังเสร็จศึกกับฟ้าและพราวในห้องพักผู้ป่วยผมเห็นประตูปิดลงจริงๆสินะ มาคิดๆดูก็รู้สึกเขินอยู่นะ มีคนอื่นมาเห็นตอนกำลังเอากันเนี่ย

หมอกิ๊ฟพูดต่อ : เห็น...คุณทรีกำลังมีอะไรกับนักศึกษาสาวสวยทั้งสองคน แต่กิ๊ฟไม่ได้ตั้งใจแอบดูนะคะ กิ๊ฟไม่รู้จะทำยังไงกิ๊ฟเลยแอบเข้าไปหลบในห้องน้ำ แล้ว...

ผมบีบมื้อหมอกิ๊ฟเป็นช่วงๆ พร้อมมองจองแบบไม่ละสายตา : แล้ววว ยังไงต่อครับคุณหมอกิ๊ฟ

หมอกิ๊ฟเขินหน้าแดงเป็นลูกตำลึง : แล้วกิ๊ฟก็ได้ยินการมีเพศสัมพันธ์แบบสามคนเป็นครั้งแรก ทำให้กิ๊ฟรู้สึกขนลุกไปทั้งตัว

ตอนนี้หมอกิ๊ฟหลบตาผมด้วยความเขินอาย พร้อมกับบีบมือผมกลับเป็นครั้งแรก เรื่องเริ่มกลับมาเข้าทางผมอีกแล้ว ไฟกำลังจะติดต้องรีบเติมเชื้อเพลิง

ผมบีบมือหมอกิ๊ฟเบาๆให้เงยหน้าขึ้นมาสบตากับผม : แล้วคุณหมอกิ๊ฟรู้สึกยังไงบ้างครับในตอนนั้น พูดออกมาตรงๆได้เลยครับ ผมพร้อมรับฟังครับ

หมอกิ๊ฟเขินหน้าแดง : คือ...กิ๊ฟรู้สึก

 

สามไม่พอ

หมอยังไง​ จะเอายังไง​ อ้ำอึ้งอยู่นั่น​ บอกไปเลยอยากลอง

ชอบ

ไม่น่ารอด

สงสัยต้องตามไปอ่านใน อีบุ๊คแล้ว

โดนแน่คุณหมอ

โหววว สุดปอกกอะ

จัดไป