น้ำเสียงจากคำแนะนำของเขาไม่ได้ดังมากนัก แต่เต็มไปด้วยน้ำหนักแห่งความมั่นใจจนมันสะเทือนเข้ามาในหัวอกของผม

ผมนั่งนิ่งไปทันทีเมื่อได้ยินคำชี้แนะดำเนินการขั้นต่อไปของพี่โต้ง รู้สึกเหมือนเลือดสูบฉีดแรงขึ้นมาอย่างควบคุมไม่อยู่ ใจหนึ่งมันทั้งตื่นเต้น ทั้งระทึกใจ และรวมถึงความต้องการบางอย่างด้วย แต่อีกใจก็เต็มไปด้วยความลังเลปนความประหม่า

"โห พี่โต้ง ผมว่ามันน่าจะแรงไปหน่อยล่ะครับ" ผมเอ่ยเสียงอ่อย

"แรงอะไรล่ะวะ? มึงดูเมียมึงสิ...ตอนแรกก็ขี้อายแทบตาย ใส่ชุดนอนอยู่บ้านแท้ ๆ ยังเขินอยู่เลย แต่ตอนนี้ไม่เขินแล้วนี่หว่า อีกอย่าง ยังแต่งตัวเก่งขึ้น เปิดเผยมากขึ้น เดินห้างสบายเลย" พี่โต้งพูดไปพลางยกกาแฟดูดอึกใหญ่

"แต่ไม่ใส่ชั้นในมันก็..." ผมยังพูดไม่ทันจบ เขาก็สวนขึ้น

"เอ็งเชื่อพี่เหอะ มันเป็นเรื่องของความคุ้นชิน ผู้หญิงน่ะ ถ้ารู้สึกว่าแต่งตัวแบบนี้แล้วผัวปลื้ม คนมองก็ปลื้ม มันก็จะยิ่งมั่นใจขึ้นเรื่อย ๆ เองแหละเว้ย" พี่โต้งพูดเหมือนกล่อมผม

"แต่แบบ...โนบราเลยเนี่ยนะพี่? ไปเดินห้าง?" ผมยังไม่วายออกอาการไม่มั่นใจนัก

"ไม่ต้องถึงกับไปเดินห้างก็ได้ เอ็งลองชวนเมียไปนั่งดื่มในร้านอาหารมืด ๆ หรือในผับอะไรแบบนั้นก่อน เสื้อก็ไม่ต้องเปิดเผยมาก แบบต้องสังเกตหน่อยถึงจะรู้ว่าโนบราอะไรอย่างนั้นน่ะ"

พี่โต้งพูดด้วยความเมามันส์ เหมือนแกเกิดมาเพื่อสิ่งนี้โดยเฉพาะ เชี่ยวชาญในเรื่องการสร้างความตื่นเต้นและตื่นตาตื่นใจ

"แต่นุ่นเค้า...คือยังไงก็ดูออกแน่"

ผมเอ่ยตะกุกตะกัก อยากจะบอกว่าเมียผมนั้นนมใหญ่ ดังนั้นถ้าโนบรามันจะประเจิดประเจ้ออย่างมาก แต่ก็ไม่กล้าพูดไปตามตรง ทว่าพี่โต้งก็รู้ได้ทันที

"พี่รู้น่าว่าน้องนุ่นเค้าบะลักกั๊กแค่ไหน อยู่ที่การเลือกใส่เสื้อต่างหาก ถ้าเป็นเสื้อเชิ๊ตก็น่าจะดูดี ไม่โป๊จนเกินงาม การไม่มีบราข้างใน มันจะทำให้ทรงอกดูเป็นธรรมชาติ นุ่มนวล เซ็กซี่แบบซอฟต์ ๆ เชื่อพี่เหอะ...สายตาผู้ชายแม่งจะแพ้ความเป็นธรรมชาตินี่แหละ"

พี่โต้งอธิบายเสียผมเห็นภาพเลยทีเดียว มือของผมถือแก้วอเมริกาโนไม่หวานที่น้ำแข็งเริ่มละลาย สมองเริ่มวาดภาพจินตนาการไปไกล

ผ้าเสื้อเชิ๊ตถึงแม้จะไม่แนบเนื้อ แต่ก็มีกระดุมที่เปิดร่องอกได้ เนื้อผ้าโอบไล้เนินอกอวบอิ่มเกินตัวของนุ่นโดยไม่มีบรามากั้นไว้ ทรวงอกตั้งเต้าเต่งตึง ความยั่วยวนแบบธรรมชาติที่พี่โต้งบรรยายนั่นมันกลับทำให้ใจผมสั่นระริกอย่างบอกไม่ถูก คอผมแห้งเหือดจนต้องดูดกาแฟอึกใหญ่

"แต่มัน...คือ...มันจะไม่โป๊ไปเหรอครับ" ผมพยายามหาข้อแก้ตัวสุดท้าย

"ไอ้วี..." พี่โต้งพูดพลางถอนหายใจราวกับเบื่อหน่ายที่จะกล่อมผม "ถึงจะมีคนมองเมียเอ็งเยอะ แต่ไม่มีใครกล้ามาจ้องต่อหน้าหรอก ผู้ชายมันแอบมองเผิน ๆ ทั้งนั้นแหละ อยู่ที่มึงแล้วว่าจะกล้าเริ่มป้อนโจทย์ให้เมียยังไง"

ผมนิ่งคิดอยู่นาน...มันทั้งเสี่ยง ทั้งน่าตื่นเต้น ทั้งชวนให้หัวใจเต้นแรงเหมือนกำลังจะเล่นเกมอะไรสักอย่างที่อาจทำให้ชีวิตคู่ของผมกับนุ่นเปลี่ยนไปอีกขั้น

"เอาวะ" ผมพึมพำเบา ๆ ก่อนพยักหน้าให้พี่โต้งที่ยิ้มกว้างอย่างพึงพอใจเต็มที่ เขาลุกขึ้นมาตบหลังตบไหล่แล้วเตรียมตัวจะออกไปสอนคาบบ่าย

"ต้องอย่างนี้สิวะ...ศิษย์เอกของพี่" พี่โต้งพูดแล้วหัวเราะก่อนจะเดินออกจากห้องพักครูพลศึกษาไป

หลังจากคุยกับพี่โต้งวันนั้น ผมก็ใช้เวลาหลายวันครุ่นคิดว่าจะเริ่มยังไงดี มันไม่ใช่เรื่องที่จะพูดโพล่งออกไปแบบตรง ๆ ได้ เพราะนุ่นเองก็ยังมีความเขินในตัวไม่น้อย ถึงแม้จะเริ่มแต่งตัวเปิดเผยมากขึ้น แต่เรื่องนี้...มันอีกระดับจริง ๆ

จนกระทั่งค่ำวันพฤหัสบดี ขณะที่เรานั่งดูซีรีส์กันบนโซฟา นุ่นนั่งอยู่ข้าง ๆ เหมือนทุกคืน กลิ่นหอมอ่อน ๆ จากเส้นผมของเธอลอยมาแตะจมูกจนหัวใจผมเต้นถี่ขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว

"อืม...นุ่น" ผมเอ่ยเสียงเบา

"คะ?" เธอเอ่ยตอบรับ มองผมแวบหนึ่งแล้วก้มดูโทรศัพท์ต่อ ซีรีส์ในจอกำลังช้งเช้งกับภาษาเกาหลี

"คืนวันเสาร์เราไปนั่งจิบ ๆ กันมั้ย" ผมถามพร้อมรอยยิ้ม

"ที่ไหนเหรอคะ" เธอถาม

"ร้านไวน์ในคอมมิวนิตี้มอลล์แถวคอนโดเรานั่นน่ะ...เห็นว่าอาหารอร่อยมาก"

ผมบอกเช่นนั้น นุ่นซึ่งเป็นคนไม่ชอบดื่มสักเท่าไหร่แต่ก็ตามใจผมด้วยการพยักหน้ารับคำชวน ผมยิ้มน้อย ๆ ก่อนจะหาจังหวะเอ่ยต่อ ผมหายใจเข้าลึก ๆ หนึ่งครั้งก่อนจะพูดออกไปอย่างระมัดระวัง

"นุ่น...พี่มีอะไรจะขออีกสักอย่างได้ไหม" ผมเอ่ย

"อะไรเหรอคะ" เธอถามด้วยสีหน้าบอกอารมณ์ดีในคืนวันส่งท้ายสัปดาห์ที่จะได้พักผ่อนไปอีกสองวัน

"ก็...อืม...พี่แค่คิดว่า...ตอน...ตอนที่เราไปนั่งกินที่ร้านคืนพรุ่งนี้ นุ่น...คือ...นุ่นลองไม่ใส่บราดูไหม" ผมพูดออกไปจนได้ในท้ายที่สุด

วงหน้าสวยขาวสล้างของเมียผมเปลี่ยนไปแวบหนึ่ง จากที่ยิ้ม ๆ แล้วเธอก็กลายเป็นแปลกใจ ก่อนสีหน้าของเธอจะเรียบเฉยไปในท้ายที่สุด ซึ่งผมรู้ได้ทันทีว่านุ่นไม่พอใจ เธอไม่ใช่คนที่จะโวยวายหรือพูดจาหยาบคายตอนโมโห แต่จะออกไปทางเงียบให้คนรอบข้างรู้ตัวมากกว่า

หัวใจของผมเต้นแรงแวบหนึ่งแล้วก็ห่อเหี่ยวทันใด เพราะรู้ตัวแล้วว่าผมพลาดเสียแล้ว ก่อนที่เธอจะถามกลับมา

"ทำไมถึงต้องทำแบบนั้นด้วยล่ะคะ" เมียผมถาม

"เอ้อ...คือ...ก็...มัน...น่าจะตื่นเต้นดี" ผมตอบอย่างง่าว ๆ เหมือนไม่มีคำแก้ตัว "แต่พี่ก็แค่เสนอเฉย ๆ นะจ๊ะ ไม่ได้จะบังคับอะไรนุ่นเลย"

"นุ่นง่วงนอนแล้วล่ะ" เธอบอกเสียงงอน ๆ แล้วก็เดินเข้าไปในห้องนอนทันทีเลย ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ออกมา

เช้าวันต่อมา นุ่นพูดคุยกับผมเหมือนปกติตอนที่ผมไปส่งเธอที่โรงเรียน แต่ผมก็รู้ว่าบรรยากาศมันดูอึมครึมชอบกล

ผมรายงานเรื่องนี้ให้พี่โต้งฟังว่านุ่นดูจะโมโหใหญ่เลยทีเดียวหลังจากผมชักชวนให้เธอไม่ใส่บรา ครูรุ่นพี่ของผมไม่ได้มีสีหน้าแปลกใจอะไรเลย ดูเหมือนเขาจะชอบใจและคาดการณ์สถานการณ์ไว้อยู่แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้

"แต่น้องเค้าก็ไม่ปฏิเสธใช่มั้ยล่ะ แบบนี้ดีแล้ว เข้าทางเลย พี่นึกไว้แล้วว่านุ่นจะต้องโกรธ ซึ่งเป็นเรื่องดีมาก บ่งบอกว่าน้องก็ยังมีความเขินอายและสงวนตัวอยู่" พี่โต้งพูด

"แล้วมันเป็นเรื่องดีมากยังไงครับ" ผมถามแล้วถอนหายใจ

"ดีสิวะไอ้วี พี่คิดว่าตอนนี้น้องเค้าอาจจะยังคิดทบทวนอยู่ แล้วเอ็งลองนึกดูนะ ถ้านุ่นยอมทำตามที่เอ็งขอโดยยังเขิน ๆ อยู่น่ะ โอ้ยย มันกระตุ้นอารมณ์ได้สุดยอดเลย"

พี่โต้งพูดแล้วเห็นภาพชัดแจ้ง ท่าทางและหน้าตานุ่นตอนเขินอายนั้นมีเสน่ห์อย่าบอกใคร ถ้าเธอยอมทำตามที่ผมของ่ายเกินไปก็คงไม่สนุก แต่ถ้าฝืนใจเธอหน่อย ๆ มันก็จะเร้าอารมณ์พิลึกเลย ว่าแต่การที่ผมรู้สึกแบบนี้มันปกติหรือเปล่าวะเนี่ย ผมเองก็ยังไม่เข้าใจ

ช่วงเย็นวันต่อมา นุ่นเลิกจากโรงเรียนก่อนผม เธอกลับมาถึงคอนโดก่อน พอผมเปิดประตูเข้ามาก็เห็นนุ่นนั่งอ่านหนังสืออยู่บนโซฟาเหมือนเคย

คราวนี้เธอหันมายิ้มบาง ๆ ให้ผมก่อนจะพูดขึ้น

"พี่วี..." น้ำเสียงเธอราบเรียบแต่ก็ไม่ได้แฝงความปั้นปึ่ง

"ค...ครับ?" ผมหันไปเอ่ยรับ

"แล้วนุ่นจะต้องใส่เสื้อยังไงล่ะ" เธอถาม

"ยังไงนะ" ผมงง

"ก็นุ่นไม่เคยไม่ใส่ชั้นในเลย ตอนออกไปนอกบ้านน่ะ"

เมียผมเอ่ยเสียงเบา พวงแก้มแดงระเรื่อด้วยความอาย หัวใจผมเต้นแรงจนแทบจะได้ยินเสียงมันบีบตัวตุบตับ ในที่สุด นุ่นก็ยินยอมจนได้ พี่โต้งอ่านสถานการณ์ขาดได้ตลอด เธอคงจะเอากลับไปคิดหนึ่งคืนกับอีกหนึ่งวัน ก่อนจะตัดสินใจยอมทำตามที่สามีตัวเองต้องการ

"อะ...ฮึ่มมม" ผมกระแอมไอเพราะคอแห้งกะทันหัน "ก็ลองเป็นเสื้อเชิ๊ตแขนกุดอะไรแบบนั้นก็ได้...ที่มันไม่แนบเนื้อเกินไป"

...............................

ติดตามอ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่นะค้า







หรือจะอุดหนุน e-book จนถึงตอนจบเลยได้ตามนี้ค่ะ ขอบพระคุณมากค่ะ

เริ่มสอนให้เมียก้าวเข้าสู่สายโชว์แบบนี้ เดี๋ยวเตลิดกู่ไม่กลับนะ

กล่อมเมียให้กล้าโชว์ได้นี่สุดยอดมาก แต่คงเร้าใจแหละถึงได้ตกลง