แรงสวาท ตอนที่ 2

[Swan1]

แรงสวาท ตอนที่ 2

     บริเวณบ้านของสุ ตอนนี้มีบอดี้การ์ดชุดดำอยู่รอบๆ บ้านเต็มไปหมด เมื่อเคสและเพ็ญมาถึงก็ถูกห้ามไม่ให้เข้าจึงมีปากเสียงกัน เคสพยายามวิ่งฝ่าเข้าไปในบ้านก็พบกับทนายอนันต์ ทนายประจำตัวของสุ และผู้ชายหน้าตาหล่อเหลา ท่าทางเคร่งขรึม หากมองดีๆ หน้าจะคล้ายกับสุมาก นั่งอยู่บนโซฟาข้างๆ มีผู้ชายอีก 2 คนยืนอยู่ข้างหลัง
     "พวกคุณเป็นใคร กล้าดียังไงมาบุกรุกบ้านของพี่สุ" เคสเอ่ยพร้อมกับจ้องเขม่งไปที่ชายหน้าคล้ายสุด้วยความโมโห
     "ใจเย็นก่อนครับคุณเคส" ทนายอนันต์รีบห้าม
     "นี่คุณภู เป็นน้องชายฝาแฝดของคุณสุครับ"
     "น้องชายฝาแฝด ไม่เคยได้ยินพี่สุพูดเลยว่ามีน้องชายฝาแฝด พวก18มงกุฎรึเปล่า" เคสถึงกับนิ่งอึ้งไปสักพัก เพราะสุไม่เคยบอกว่ามีพี่น้อง
     "พูดจาระวังปากหน่อยครับ" พลลูกน้องคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างหลังภูเป็นทั้งทนายและคนสนิทที่ภูไว้ใจมากรีบออกตัวแทนนาย
     "เคส น้องสาวของไอ้ลูกหมานพ คงจะชั่งน้ำหนักแล้วสินะ ว่าสมบัติของสุมีค่ามากกว่าการศึกษาแฟชั่นโง่ๆพวกนั้น ถึงได้รีบบินกลับมาแบบนี้" ภูเอ่ยขึ้นพร้อมกับถอดแว่นดำออกจ้องกลับไปที่เคส ซึ่งพอภูถอดแว่น หน้าตาเขายิ่งดูเหมือนสุอย่างชัดเจน
     "แกใช่ไหมที่เป็นคนฆ่าพี่สุ แล้วใส่ร้ายพี่นพ ถึงพี่นพจะไม่เอาไหนแต่ก็รักครอบครัวมาก"
     ภูกับเคสเจอกันครั้งแรก ก็ปะทะคารมกันอย่างดุเดือด จนทนายอนันต์และเพ็ญต้องรีบเข้ามาห้ามทั้งคู่ให้ใจเย็นลง ทนายอนันต์จึงได้เริ่มอ่านพินัยกรรมให้ทั้ง 2 คนรับทราบเพราะว่าตอนนี้เหลือแค่ 2 คนนี้เท่านั้นที่เป็นญาติของสุ
     ซึ่งภูได้รับสิทธิ์ดูแลสมบัติของสุทั้งหมดจนกว่าน้องพีชจะบรรลุนิติภาวะ และได้รับสิทธิ์ในการเลี้ยงดูน้องพีชแต่เพียงผู้เดียว ส่วนเคสได้รับเงินสดในบัญชี 5 ล้านบาท และตึกแถวในกรุงเทพฯ อีก 3 คูหา โดยที่นพ สามีไม่ได้รับสมบัติอะไรของสุเลย
     "พ่อของเด็กก็ยังอยู่ น้องพีชต้องอยู่กับพ่อสิ" เมื่อฟังจบเคสรีบลุกขึ้นคัดค้านทันทีเพราะไม่ต้องการให้หลานชายไปอยู่กับคนแปลกหน้า
     "ตอนนี้คุณนพ ตกเป็นผู้ต้องสงสัยและกำลังหลบหนีอยู่ แล้วนี่เป็นความต้องการของคุณสุ ซึ่งเขียนไว้ในพินัยกรรมอย่างชัดเจน ถ้าเกิดว่าคุณนพต้องการสิทธิ์ในการเลี้ยงดูเด็กต้องพิสูทธิ์ตัวเองก่อนครับว่าเป็นผู้บริสุทธิ์" ทนายอนันต์รีบอธิบายให้เคสเข้าใจ
     "เสียใจด้วยนะ สุยกทุกอย่างให้ฉัน แต่ฉันว่าที่เธอกับพี่ชายของเธอได้รับจากสุไปมันก็มากพอแล้ว" ภูตอบกลับ แล้วลุกจากโซฟาเดินมาที่เคส ภูเมื่อเข้าใกล้เคสได้เห็นใบหน้าเรียวสวย ผิวขาวใสใกล้ๆ จากสายตาที่เย็นชา แข็งกร้าว ก็เหมือนจะเริ่มหวั่นไหวอยู่ไม่น้อย หากเจอกันในสถานะการที่ต่างจากนี้คงจะทำให้ทั้งคู่ตกหลุมรักกันได้ไม่ยาก ทั้ง2คนจ้องตากันสักพัก ภูก็ดึงสติกลับมาความโกรธที่พี่สาวถูกฆาตรกรรม โดยมีหลักฐานผู้ต้องสงสัยคือพี่ชายของผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าก็ปะทุขึ้นอีกครั้ง  แล้วภูก็เดินเบี่ยงชนไหล่ของเคสออกไป
     ตกดึก หลังจากกลับมาจากงานศพ เคสที่กำลังอาบน้ำเสร็จ สวมชุดคลุมกำลังเช็ดผมเดินออกมาจากห้องน้ำ
     "สบายใจจังเลยนะ" เสียงทุ่มเย็นชาที่เคยได้ยินเมื่อตอนกลางวันดังขึ้นบริเวณตู้เสื้อผ้าที่ติดกับห้องน้ำ ทำให้เจ้าของห้องตกใจรีบหันไปมองที่ต้นเสียง
     "นายภู เข้ามาในห้องฉันได้ยังไง" เคสทิ้งผ้าเช็ดผมแล้วขยับถอยหลังไปที่ประตูห้องพยายามจะเปิดประตูแต่ถูกข้างนอกที่มีลูกน้องของภูดันประตูไว้อยู่
     "ไม่ต้องตกใจ ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก ถ้าเธอยอมบอกฉันมาดีๆ ว่าพี่ชายเธออยู่ที่ไหน"ภูโชว์ชุดกุญแจพวงใหญ่ในมือที่เป็นกุญแจสำรองของทุกห้องในบ้านหลังนี้ พร้อมกับก้าวช้าๆ มาหาเคสที่อยู่หน้าประตู ก่อนจะโยนพวงกุญแจทิ้งไปเหมือนไม่ต้องใช้มันอีกแล้ว
     "ฉันไม่รู้ ออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้นะ ช่วยด้วย!พี่ออ ใครอยู่ข้างนอก ช่วยด้วย!" เคสพยายามขอความช่วยเหลือแต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับจากข้างนอก เมื่อเห็นท่าไม่ดี สาวสวยที่ตอนนี้มีเพียงผ้าคลุมอาบน้ำปกคลุมเรือนร่างรีบวิ่งหลบไปที่โต๊ะเครื่องแป้งข้างเตียงนอน เพื่อหาอาวุธที่จะมาป้องกันตัว เธอปาของทั้งหมดที่อยู่บนโต๊ะใส่ภูที่ปัดป้องได้ไม่ยากนัก เพราะภูเรียนศิลปะการต่อสู้มาตั้งแต่อายุ 10 ปี ร่างกายเขาทั้งว่องไว แข็งแกร่งกว่าคนปกติทั่วไป กล้ามเป็นมัดๆ ภูยังเดินเข้าหาสาวสวยข้างหน้าอย่างช้าๆ ปะหนึ่งเสือกำลังจ้องจะตะครุบเหยือที่ไม่มีทางสู้
     "ถึงฉันจะรู้ว่าพี่นพอยู่ที่ไหน ฉันก็ไม่ทางบอกแกหรอก" เคสหยิบกรรไกรอันเล็กของชิ้นสุดท้ายบนโต๊ะ ชี้มาทางภูอย่างหวาดกลัว ถึงเธอจะเป็นผู้หญิงที่กล้าหาญเพียงใด แต่เมื่อต้องเผชิญหน้ากับสัตว์ร้ายโดยที่รู้ว่าตัวเองไม่มีทางสู้ทั้งแขนและขาของเธอตอนนี่สั่นไปหมดทั้งตัว ภูเมื่อเข้าใกล้ระยะประชิดเขาปัดกรรไกรออกจากมือเคสอย่างรวดเร็วแล้วจับแขนทั้ง2ข้างยกเคสขึ้นทุ่มลงบนเตียงนอน
     "ส่งตัวมันมาซะ! ฉันรับรองว่าจะไม่ฆ่ามันเหมือนที่มันฆ่าสุ ฉันแค่อยากจะรู้ว่ามันฆ่าสุทำไม ทั้งๆ ที่สุให้มันทุกอย่าง!" ภูจับที่ข้อมือทั้ง2ข้างของเคสยกขึ้นแล้วกดลงบนเตียงพร้อมกับขึ้นคร่อมทับตัวเคสไว้
    "พี่นพไม่ได้ฆ่า แกนั้นแหละไอ้คนป่าเถื่อน!" เคสถึงแม้จะกลัวเพียงใดก็พยายามดิ้นสู้อย่างไม่ถอดใจ ยิ่งดิ้นผ้าคลุมก็ยิ่งถลกขึ้นมาที่เอวจนตอนนี้ผ้าคลุมด้านล่างของเคสแหวกให้เห็นเนินสวรรค์ไร้ขนส่ายไปมาโดยไม่รู้ตัว
     เคสพยายามยกเข่าขึ้นมาหวังจะกระแทกใส่หลังของภู ภูจึงรั้งขาตัวเองลงไปเกี่ยวกับข้อเท้าของเคสไว้ทำให้ตอนนี้กลายเป็นว่าภูกำลังนอนคว่ำทับตัวเคสไว้ ประจวบเหมาะท่อนเอ็นของภูประกบเข้ากับร่องหลืบของสาวสวย หน้าอกประกบกับหน้าอก
     เคสยังคงพยายามดิ้นส่ายเอวไปมา ยิ่งดิ้นยิ่งรู้สึกว่าเนินสวรรค์ที่เธอสงวนไว้กำลังสัมผัสเบียดเสียดกับแท่งเนื้อบางอย่างที่กำลังขยายตัวขึ้น ยิ่งทำให้เธอหน้าแดง จากความหวาดกลัวตอนนี้เริ่มมีความรู้สึกเขินอาย
     ภูเองตอนนี้เริ่มสับสนทั้งความโกรธและหวั่นไหว ผิวกายที่นุ่มหอมจากสาวสวยตรงหน้า ชายใดจะอดใจไหว เรียวปากชมพูน่าสัมผัสทำให้ภูลืมตัวประกบจูบไปโดยไม่รู้ตัว เคสตกใจหลับตาพริ้มเม้มปากไว้แน่นไม่กล้าสบตาเหมือนเคย พยายามดิ้นแต่ตอนนี้เหมือนเรี่ยวแรงจะหดหายไปหมด
     เมื่อก้มลงไปจูบ หน้าอกของภูก็สัมผัสความนุ่มจากเนินอกขนาดคัพดีของสาวสวยที่นอนอยู่ข้างล่าง ที่ชายใดไม่เคยได้จับ ถึงแม้จะมีเสื้อเชิ้ตกับผ้าคลุมกั้นอยู่ ยิ่งปลุกความกำหนัดของชายวัย 29 ปี ให้เตลิดจนอยากจะละมือที่จับข้อมือของสาวสวยไว้มาสัมผัสที่หน้าอกเนินนุ่มนี้แทน เคสเองไม่เคยเจอรสสัมผัสจากผู้ชายใกล้ชิดขนาดนี้ถึงกับอ่อนระทวยจากที่ดิ้นพยายามหนีตอนนี้กลับกลายเป็นส่ายร่อนบั่นเอวไปมาเพื่อบดขยี้กับท่อนเอ็นของภูอย่างลืมตัว มือเท้าที่เคยแข็งข้อกลับผ่อนคลายไร้เรี่ยวแรงต่อต้าน
     ภูเองเริ่มรู้สึกถึงแรงต้านที่น้อยลงก็ผ่อนแรงลง สายตาที่เคยจ้องมองฝ่ายหญิงด้วยความโกรธแค้นกับจ้องมองด้วยเสน่หา ปากที่ซุกไซร้ทั้งแก้มและซอกคอ บัดนี้ ขยับเข้ามาใกล้กับเรียวปากสีชมพูตรงหน้าอีกครั้ง เคสลืมตาขึ้น สายตาอ้อนวอนสับสนไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองต้องการให้ฝ่ายชายปล่อยตัวหรือว่าต้องการให้จูบต่อกันแน่ ขณะที่ปากทั้ง2คนกำลังจะเผยอออกเพื่อสอดลิ้นไปหาอีกฝ่าย
     "คุณเคส!" "อาเคส!" เสียงออกับน้องพีชดังขึ้นพร้อมกัน ทำให้ทั้ง2คนที่อยู่ในห้องตื่นขึ้นจากถวังค์หันไปที่ประตูต้นเสียง......

ขอบคุณทุกคอมเม้น ทุกคำแนะนำและกำลังใจครับ
ยังคงแนะนำติชมกันได้ จะพยายามให้สนุกเร้าใจขึ้น
ตอนหน้าไปบุกถิ่นนายภูกันครับ

[jingjing199212]

ตื่นเต้นครับ ตื่นเต้นดีครับ .. แต่ มีคนอื่นมาขัดจังหวะเสียก่อน ...

[Aj33]

เนื้อเรื่องน่าติดตามมากจากล้างแค้นเปลี่ยนเป็นล้างเสียวแทน

[schareon]

เสียดายโดนขัดจังหวะพอดีเลย รอตอน 3 นะครับ

[Hippopo139]

น่าจะยาวกว่าสักหน่อยนะครับ รอตอนต่อไปอยู่นะครับ

[dunze]

เค้าโครงละครไทยดีครับ

[swss2511]

มารผจญคนกำลังจะเสียว

[kodzilla]

 

[Alex_lk]

เนื้อเรื่องดีครับอ่านไปก็ลุ้นไปเสียดายมีคนขัดจังหวะซะก่อน อยากให้แต่ละตอนยาวกว่านี้หน่อยครับ