ผมลืมตาขึ้นด้วยอาการปวดหัวตุบ ๆ รู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก หายใจไม่ออก แน่นท้อง ปวดเนื้อปวดตัว เวลาผ่านไปเท่าไหร่ก็ไม่รู้ได้ พอสติกลับคืนมาเล็กน้อย ผมก็รู้ตัวแล้วว่ายังอยู่ในห้องของแพม

ตายแล้วกู ผมจับต้นชนปลายได้แล้ว ความเมาทำให้ผมเหิมเกริม หมายจะบุกยัดเยียดขืนใจมอบความเป็นผัวให้นักศึกษาสาว แต่กลับพลาดท่าตกเตียงจนสลบ รู้สึกหวาดกลัวที่จะถูกตำรวจจับจนตัวสั่นสะท้าน

พอชันตัวขึ้นได้ ผมก็จะลุกขึ้น แต่มีแขนผู้ชายวางพาดบนตัวของผม ผมดึงออกอย่างยากลำบากเพราะเรี่ยวแรงหดหาย ชายคนนั้นนอนตะแคงหันหลังให้ผม รูปร่างผอม พอผมยืนขึ้นมาได้ก็มานั่งแปะอยู่บนขอบเตียง มือกุมขมับเพราะรู้สึกปวดหัว

ผมมองชายที่กำลังนอนอยู่เหมือนไม่ได้สติด้วยความสงสัย แต่พอเขม้นมองอีกครั้ง ใจผมก็หายวาบ

นั่นมันตัวผมเองที่นอนอยู่กับพื้น!

ผมตกใจแทบสิ้นสติ ก้มลงมองตัวเอง ตอนนี้ผมอยู่ในชุดนักศึกษาสาวยับยู่ยี่ กระโปรงสั้นร่นขึ้นมาถึงโคนขา ผมนิ่งอึ้งไปเกือบนาทีราวถูกสาบ ก่อนจะพยายามรวบรวมสติที่ใกล้จะแตกเป็นเสี่ยง ผมคงกำลังฝันไปเป็นแน่ นี่คงไม่ใช่เรื่องจริงหรอก ผมลุกขึ้นยืนแล้วเดินสโลสเลไปที่กระจกบนโต๊ะเครื่องแป้ง

ภาพสะท้อนตรงหน้าไม่ใช่ผม หากเป็นน้องแพม เส้นผมยาวสลวยตอนนี้ยุ่งเหยิง ผมกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เกิดอะไรขึ้นกันนี่ ทำไมผมถึงมาอยู่ในร่างของสาวน้อยคนนี้ได้ ผมหันกลับไปมองร่างของผมเองอีกครั้ง แล้วหันกลับมามองกระจก แล้วหันไปมองร่างของตัวเอง ซ้ำไปซ้ำมา พระเจ้าต้องเล่นตลกแน่ ๆ

ผมทรุดตัวลงนั่งข้างร่างของผม แล้วพลิกตัวให้นอนหงายอย่างยากลำบากเพราะเรี่ยวแรงของผู้หญิงช่างน้อยนิด พอพลิกได้ ผมก็ใช้มืออังที่จมูก ยังมีลมหายใจอยู่ ผมจับใบหน้าและแขนของร่างผม ตัวยังอุ่น แสดงว่ายังไม่ตาย ผมถอนหายใจอย่างโล่งอก แต่ก็โล่งได้แปปเดียว เมื่อคิดได้ว่าแล้วผมจะทำอย่างไรต่อไปล่ะทีนี้

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ผมเหลียวซ้ายมองขวา หาต้นตอของเสียงโทรศัพท์อยู่ตั้งนาน จนพบว่ามันอยู่ในกระเป๋าถือของแพม ผมหยิบขึ้นมา มันเป็นข้อความทางไลน์ ถามว่าทำอะไรอยู่ ผมไม่ได้ตอบอะไร ปลายทางส่งมาอีกหลายข้อความ ผมปล่อยมันไว้แบบนั้น แล้วมานั่งครุ่นคิดว่าจะต้องทำอย่างไร

คำถามเกิดขึ้นมากมาย ผมมาอยู่ในร่างน้องแพมได้อย่างไร และจะต้องอยู่ในร่างผู้หญิงแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน

สิ่งแรกที่ผมคิดได้ก็คือ ตัวผมเอง หรือไอ้เป้งจะต้องหายตัวไปสักพัก ซึ่งก็ไม่รู้ว่านานแค่ไหนเพราะหลับแบบไม่ได้สติแบบนั้น ผมรีบแง้มประตูห้องออก ก่อนจะเข้าไปในห้องของตัวเอง เก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าอย่างรวดเร็วแล้วเขียนโน้ตทิ้งไว้ให้ไอ้เจรู้ว่า ผมจะลางานไปเที่ยวสักพัก กลับมาเมื่อไหร่แล้วจะบอก ผมแปะมันไว้ที่โต๊ะหน้าประตู ผมคิดไว้ว่าพรุ่งนี้จะแกล้งทำเป็น "พี่สาว" ของไอ้เป้งเพื่อโทรไปลางานที่ออฟฟิศแล้วบอกว่าไอ้เป้งป่วย

พอกลับเข้ามาในห้องของแพมได้ ผมก็นั่งตั้งสติอยู่บนเตียง หยิบโทรศัพท์ของเธอขึ้นมาดูเพราะอยากรู้ความเคลื่อนไหวเกี่ยวกับตัวเธอเอง ถึงแม้ผมจะลอบแอบมองเธอมานาน แต่ก็ไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับตัวเธอเลย ข้อความทางไลน์ส่งมาบอกว่า พรุ่งนี้เจอกันหน้าห้องสอบช่วงเช้า

ตายห่า พรุ่งนี้ต้องเข้าสอบด้วยเหรอวะเนี่ย ผมคิดในใจ อีกหลายข้อความส่งมาจากหนุ่ม ๆ อีกหลายคน เธอมีหนุ่ม ๆ มาจีบเพียบอย่างที่ผมคิดไว้เลยเชียว

เวลาบอกเวลาเกือบเที่ยงคืน นี่ผมสลบไปนานหลายชั่วโมงเหมือนกัน รู้สึกร้อนเหนอะตัว ผมมองหาผ้าเช็ดตัวแล้วจะไปอาบน้ำ แต่ก็นึกขึ้นมาได้ว่าผมกำลังอยู่ในร่างน้องแพม ผมกลืนน้ำลายเอื้อกเมื่อรู้ว่าผมจะได้เห็นและสัมผัสรูปร่างของเธอแบบเต็ม ๆ ก็ตอนนี้

ผมรีบเดินไปปิดม่านให้มิดชิด แล้วค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาออก ผิวของน้องแพมขาวเนียนจนสว่างจ้า ผมจ้องมองเรือนร่างของตัวเองไม่กระพริบ โอ้โห พระเจ้าช่วย หุ่นดีอะไรแบบนี้ ผมถอดเสื้อเครื่องแบบตัวจิ๋วนั้นออก ตามด้วยรูดกระโปรงสั้นลงไปกองอยู่ที่พื้น

ตอนนี้ผมมีบราและชั้นในปกปิดไว้เท่านั้น หน้าอกอวบใหญ่เบียดกันเป็นร่องสวย ผมบีบนมตัวเองเบา ๆ มันรู้สึกแปลก ๆ ชอบกล หน้าร้อนขึ้นมาเฉย ๆ ผมส่องกระจกใกล้ ๆ เห็นแก้มขาวเนียนของน้องแพมแดงระเรื่อขึ้นมา

ผมค่อย ๆ ปลดตะขอบราออก ตอนนี้เต้านมอวบที่ผมเคยฝันถึงปรากฏออกมาแล้ว ปลายปทุมถันสีชมพูอ่อนดึงดูดสายตา เต้านมของแพมอวบใหญ่กว่าที่คิดและได้ทรงสวยงามอย่างยิ่ง ผมอดไมได้ที่จะบีบคลำแบบเบา ๆ นิ้วเขี่ยหัวนมตัวเองจนแข็งเป็นไต ผมใจสั่นไปกับการกระทำของตัวเอง กลืนน้ำลายลงคอดังเอื้อก หุ่นดีจริง ๆ น้องแพมเอ๋ยย ชาติที่แล้วทำบุญมาด้วยอะไรเนี่ย

ผมหันหลังมองกระจก เอวของเธอยิ่งคอดลงไปอีกจากมุมด้านหลัง สะโพกผายเต็มตึงและแน่นเปรี๊ยะ แก้นก้มหนั่นเด้งสู้มือ ผมค่อยๆ ถอดกางเกงในลง จนตอนนี้ยืนเปลือยเปล่าหน้ากระจก หน้าท้องแบนราบ เส้นขนปกคลุมบางเบา หมุนไปหมุนมาหน้ากระจก เรือนร่างของแพมไร้ไขมันส่วนเกิน ผมลองรวบเส้นผมยกขึ้น รักแร้ของเธอขาวผ่องเป็นยองใย หน้าอกใหญ่อวบชูเด่นตั้งเต้า

ลองกางขาออกเล็กน้อยแล้วค่อย ๆ ใช้นิ้วลูบไล้ลงไปจนสัมผัสกับปากร่องเบา ๆ ผมสะดุ้งโหยงขึ้นมาเพราะเป็นความรู้สึกแปลกใหม่แบบที่ไม่เคยเจอมาก่อน

"อึ๋ยย โอ้โห แฮะ...คนอะไรสวยเซ็กส์จริง ๆ"

ผมพึมพำชมรูปร่างน้องแพมซึ่งกลายเป็นร่างกายของผมในตอนนี้ เผลอใช้นิ้วบดเบา ๆ ที่ปากร่อง มันให้ความรู้สึกวูบวาบจนใจเต้นแรง ผมกลืนน้ำลายแล้วหยุดการกระทำไว้แค่นั้น

"พอ ๆ ...บ้าเปล่าวะกู"

ผมบ่นกับตัวเองแล้วตัดใจอาบน้ำ

การอาบน้ำกลายเป็นเรื่องยากลำบากสำหรับผม เพราะผมที่ยาวสลวยของเธอแห้งยากมาก แถมยังมีครีมบำรุงอีกสารพัดที่ผมไม่เคยพบเห็นมาก่อน สุดท้ายผมก็อาบน้ำไปตามปกติ แต่ที่ไม่เหมือนเดิมก็คือ สายน้ำจากฝักบัวทำให้ผมสะดุ้งได้เหมือนกันเมื่อมากระทบกับเนินสาว

พออาบน้ำเสร็จ ผมก็ต้องมากังวลแล้วว่าพรุ่งนี้จะต้องเข้าสอบ ผมส่งข้อความกลับไปหาเพื่อนสาวของแพม ถามว่าพรุ่งนี้สอบอะไรนะ เธอตอบชื่อวิชากลับมาแล้วหัวเราะ บอกว่าแหม อ่านละเอียดแล้วทำเป็นมาถามเนอะ

ผมส่งข้อความหัวเราะตอบกลับไปเหมือนกัน...

.................................................

ใครอยากอ่านยาว ๆ ติดตามกันได้ที่ readawrite นะคะ

ผมลืมตาขึ้นด้วยอาการปวดหัวตุบ ๆ รู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก หายใจไม่ออก แน่นท้อง ปวดเนื้อปวดตัว เวลาผ่านไปเท่าไหร่ก็ไม่รู้ได้ พอสติกลับคืนมาเล็กน้อย ผมก็รู้ตัวแล้วว่ายังอยู่ในห้องของแพม

ตายแล้วกู ผมจับต้นชนปลายได้แล้ว ความเมาทำให้ผมเหิมเกริม หมายจะบุกยัดเยียดขืนใจมอบความเป็นผัวให้นักศึกษาสาว แต่กลับพลาดท่าตกเตียงจนสลบ รู้สึกหวาดกลัวที่จะถูกตำรวจจับจนตัวสั่นสะท้าน

พอชันตัวขึ้นได้ ผมก็จะลุกขึ้น แต่มีแขนผู้ชายวางพาดบนตัวของผม ผมดึงออกอย่างยากลำบากเพราะเรี่ยวแรงหดหาย ชายคนนั้นนอนตะแคงหันหลังให้ผม รูปร่างผอม พอผมยืนขึ้นมาได้ก็มานั่งแปะอยู่บนขอบเตียง มือกุมขมับเพราะรู้สึกปวดหัว

ผมมองชายที่กำลังนอนอยู่เหมือนไม่ได้สติด้วยความสงสัย แต่พอเขม้นมองอีกครั้ง ใจผมก็หายวาบ

นั่นมันตัวผมเองที่นอนอยู่กับพื้น!

ผมตกใจแทบสิ้นสติ ก้มลงมองตัวเอง ตอนนี้ผมอยู่ในชุดนักศึกษาสาวยับยู่ยี่ กระโปรงสั้นร่นขึ้นมาถึงโคนขา ผมนิ่งอึ้งไปเกือบนาทีราวถูกสาบ ก่อนจะพยายามรวบรวมสติที่ใกล้จะแตกเป็นเสี่ยง ผมคงกำลังฝันไปเป็นแน่ นี่คงไม่ใช่เรื่องจริงหรอก ผมลุกขึ้นยืนแล้วเดินสโลสเลไปที่กระจกบนโต๊ะเครื่องแป้ง

ภาพสะท้อนตรงหน้าไม่ใช่ผม หากเป็นน้องแพม เส้นผมยาวสลวยตอนนี้ยุ่งเหยิง ผมกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เกิดอะไรขึ้นกันนี่ ทำไมผมถึงมาอยู่ในร่างของสาวน้อยคนนี้ได้ ผมหันกลับไปมองร่างของผมเองอีกครั้ง แล้วหันกลับมามองกระจก แล้วหันไปมองร่างของตัวเอง ซ้ำไปซ้ำมา พระเจ้าต้องเล่นตลกแน่ ๆ

ผมทรุดตัวลงนั่งข้างร่างของผม แล้วพลิกตัวให้นอนหงายอย่างยากลำบากเพราะเรี่ยวแรงของผู้หญิงช่างน้อยนิด พอพลิกได้ ผมก็ใช้มืออังที่จมูก ยังมีลมหายใจอยู่ ผมจับใบหน้าและแขนของร่างผม ตัวยังอุ่น แสดงว่ายังไม่ตาย ผมถอนหายใจอย่างโล่งอก แต่ก็โล่งได้แปปเดียว เมื่อคิดได้ว่าแล้วผมจะทำอย่างไรต่อไปล่ะทีนี้

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ผมเหลียวซ้ายมองขวา หาต้นตอของเสียงโทรศัพท์อยู่ตั้งนาน จนพบว่ามันอยู่ในกระเป๋าถือของแพม ผมหยิบขึ้นมา มันเป็นข้อความทางไลน์ ถามว่าทำอะไรอยู่ ผมไม่ได้ตอบอะไร ปลายทางส่งมาอีกหลายข้อความ ผมปล่อยมันไว้แบบนั้น แล้วมานั่งครุ่นคิดว่าจะต้องทำอย่างไร

คำถามเกิดขึ้นมากมาย ผมมาอยู่ในร่างน้องแพมได้อย่างไร และจะต้องอยู่ในร่างผู้หญิงแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน

สิ่งแรกที่ผมคิดได้ก็คือ ตัวผมเอง หรือไอ้เป้งจะต้องหายตัวไปสักพัก ซึ่งก็ไม่รู้ว่านานแค่ไหนเพราะหลับแบบไม่ได้สติแบบนั้น ผมรีบแง้มประตูห้องออก ก่อนจะเข้าไปในห้องของตัวเอง เก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าอย่างรวดเร็วแล้วเขียนโน้ตทิ้งไว้ให้ไอ้เจรู้ว่า ผมจะลางานไปเที่ยวสักพัก กลับมาเมื่อไหร่แล้วจะบอก ผมแปะมันไว้ที่โต๊ะหน้าประตู ผมคิดไว้ว่าพรุ่งนี้จะแกล้งทำเป็น "พี่สาว" ของไอ้เป้งเพื่อโทรไปลางานที่ออฟฟิศแล้วบอกว่าไอ้เป้งป่วย

พอกลับเข้ามาในห้องของแพมได้ ผมก็นั่งตั้งสติอยู่บนเตียง หยิบโทรศัพท์ของเธอขึ้นมาดูเพราะอยากรู้ความเคลื่อนไหวเกี่ยวกับตัวเธอเอง ถึงแม้ผมจะลอบแอบมองเธอมานาน แต่ก็ไม่ได้รู้อะไรเกี่ยวกับตัวเธอเลย ข้อความทางไลน์ส่งมาบอกว่า พรุ่งนี้เจอกันหน้าห้องสอบช่วงเช้า

ตายห่า พรุ่งนี้ต้องเข้าสอบด้วยเหรอวะเนี่ย ผมคิดในใจ อีกหลายข้อความส่งมาจากหนุ่ม ๆ อีกหลายคน เธอมีหนุ่ม ๆ มาจีบเพียบอย่างที่ผมคิดไว้เลยเชียว

เวลาบอกเวลาเกือบเที่ยงคืน นี่ผมสลบไปนานหลายชั่วโมงเหมือนกัน รู้สึกร้อนเหนอะตัว ผมมองหาผ้าเช็ดตัวแล้วจะไปอาบน้ำ แต่ก็นึกขึ้นมาได้ว่าผมกำลังอยู่ในร่างน้องแพม ผมกลืนน้ำลายเอื้อกเมื่อรู้ว่าผมจะได้เห็นและสัมผัสรูปร่างของเธอแบบเต็ม ๆ ก็ตอนนี้

ผมรีบเดินไปปิดม่านให้มิดชิด แล้วค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาออก ผิวของน้องแพมขาวเนียนจนสว่างจ้า ผมจ้องมองเรือนร่างของตัวเองไม่กระพริบ โอ้โห พระเจ้าช่วย หุ่นดีอะไรแบบนี้ ผมถอดเสื้อเครื่องแบบตัวจิ๋วนั้นออก ตามด้วยรูดกระโปรงสั้นลงไปกองอยู่ที่พื้น

ตอนนี้ผมมีบราและชั้นในปกปิดไว้เท่านั้น หน้าอกอวบใหญ่เบียดกันเป็นร่องสวย ผมบีบนมตัวเองเบา ๆ มันรู้สึกแปลก ๆ ชอบกล หน้าร้อนขึ้นมาเฉย ๆ ผมส่องกระจกใกล้ ๆ เห็นแก้มขาวเนียนของน้องแพมแดงระเรื่อขึ้นมา

ผมค่อย ๆ ปลดตะขอบราออก ตอนนี้เต้านมอวบที่ผมเคยฝันถึงปรากฏออกมาแล้ว ปลายปทุมถันสีชมพูอ่อนดึงดูดสายตา เต้านมของแพมอวบใหญ่กว่าที่คิดและได้ทรงสวยงามอย่างยิ่ง ผมอดไมได้ที่จะบีบคลำแบบเบา ๆ นิ้วเขี่ยหัวนมตัวเองจนแข็งเป็นไต ผมใจสั่นไปกับการกระทำของตัวเอง กลืนน้ำลายลงคอดังเอื้อก หุ่นดีจริง ๆ น้องแพมเอ๋ยย ชาติที่แล้วทำบุญมาด้วยอะไรเนี่ย

ผมหันหลังมองกระจก เอวของเธอยิ่งคอดลงไปอีกจากมุมด้านหลัง สะโพกผายเต็มตึงและแน่นเปรี๊ยะ แก้นก้มหนั่นเด้งสู้มือ ผมค่อยๆ ถอดกางเกงในลง จนตอนนี้ยืนเปลือยเปล่าหน้ากระจก หน้าท้องแบนราบ เส้นขนปกคลุมบางเบา หมุนไปหมุนมาหน้ากระจก เรือนร่างของแพมไร้ไขมันส่วนเกิน ผมลองรวบเส้นผมยกขึ้น รักแร้ของเธอขาวผ่องเป็นยองใย หน้าอกใหญ่อวบชูเด่นตั้งเต้า

ลองกางขาออกเล็กน้อยแล้วค่อย ๆ ใช้นิ้วลูบไล้ลงไปจนสัมผัสกับปากร่องเบา ๆ ผมสะดุ้งโหยงขึ้นมาเพราะเป็นความรู้สึกแปลกใหม่แบบที่ไม่เคยเจอมาก่อน

"อึ๋ยย โอ้โห แฮะ...คนอะไรสวยเซ็กส์จริง ๆ"

ผมพึมพำชมรูปร่างน้องแพมซึ่งกลายเป็นร่างกายของผมในตอนนี้ เผลอใช้นิ้วบดเบา ๆ ที่ปากร่อง มันให้ความรู้สึกวูบวาบจนใจเต้นแรง ผมกลืนน้ำลายแล้วหยุดการกระทำไว้แค่นั้น

"พอ ๆ ...บ้าเปล่าวะกู"

ผมบ่นกับตัวเองแล้วตัดใจอาบน้ำ

การอาบน้ำกลายเป็นเรื่องยากลำบากสำหรับผม เพราะผมที่ยาวสลวยของเธอแห้งยากมาก แถมยังมีครีมบำรุงอีกสารพัดที่ผมไม่เคยพบเห็นมาก่อน สุดท้ายผมก็อาบน้ำไปตามปกติ แต่ที่ไม่เหมือนเดิมก็คือ สายน้ำจากฝักบัวทำให้ผมสะดุ้งได้เหมือนกันเมื่อมากระทบกับเนินสาว

พออาบน้ำเสร็จ ผมก็ต้องมากังวลแล้วว่าพรุ่งนี้จะต้องเข้าสอบ ผมส่งข้อความกลับไปหาเพื่อนสาวของแพม ถามว่าพรุ่งนี้สอบอะไรนะ เธอตอบชื่อวิชากลับมาแล้วหัวเราะ บอกว่าแหม อ่านละเอียดแล้วทำเป็นมาถามเนอะ

ผมส่งข้อความหัวเราะตอบกลับไปเหมือนกัน...

.................................................

ใครอยากอ่านยาว ๆ ติดตามกันได้ที่ readawrite นะคะ