แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 7 แสบซ่ามหาลัย ตอน 10 พระเอกตัวจริง

[dodam]

เฮ้อ และแล้วหนุ่มก้องก็โดนเทอีกแล้ว โด่ไม่แน่จริงนี่หว่า หึหึ

[kibong]

ต้องผ่านไปแบบชื่อเรื่อง

[Kumago]

ติดตามกันต่อไป

[Ndk21]

 

[Kokeenaka]

งานเข้าอีกแล้ว

[เรียล]

แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 7 แสบซ่ามหาลัย ตอน 10 พระเอกตัวจริง

แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 1 THE ORIGINAL    //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=229016.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 2 วัยแห่งความรัก    //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=236192.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 3 เพื่อนคุย        //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=228587.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 4 โกอินเตอร์        //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=231757.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 5 ส่งท้ายวัยมัธยม    //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=249713.0
แปดปียี่สิบสี่คน ภาค 6 เฟรชชี่ปีหนึ่ง    //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=266132.0

แฟนกู ภาค 1  //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=240071.0
แฟนกู ภาค 2  //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=242119.0
แฟนกู ภาค 3  //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=244070.0
แฟนกู ภาค 4 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=254649.0

ผู้ชายขายน้ำ ภาค 3 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=278193.0
ผู้ชายขายน้ำ ภาค 4 //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=284920.0

วันธรรมดาของชีวิต //two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=264654.msg2658058#msg2658058

ดูรายละเอียดได้ตามลายแทงที่แอดมินทำไว้ให้
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?topic=173287.0

หรือดูเรื่องที่เคยโพสทั้งหมด
//two-hitchhikers.ru/eroticasearch/index.php?action=profile;area=showposts;sa=topics;u=404393
**************************************************************************************
**************************************************************************************

   
        ผมไม่รู้เสียงตะโกนนั้นคือใคร

    "ผมเองครับ  ก้องครับ  เผลอหลับไปนิด  จะตกส้วมครับ"

    ผมได้ยินเสียงหัวเราะจากคนถาม  แต่แล้วเหมือนเค้าทำธุระเสร็จก็ออกไปโดยที่ไม่มีข้อสงสัยอะไร  น้องอิ๊บผลักตัวผมออก  ผมไม่ติดใจจะทำอะไรเธอต่อไป  ผมถอนลำควยออกและน้ำที่กรอกลงไปตัวอิ๊บก็ไหลออกมา  ผมดึงทิชชูมาให้เธอเช็ดและซับน้ำของผม

    "อิ๊บ  พี่จะออกไปก่อน  แล้วเดี๋ยวสักครู่เดินตามออกมานะ"
    เธอพยักหน้า  ผมออกจากห้องน้ำไป  พอเลี้ยวออกไปก็เห็น  ไอ้สองน้องปี 1 รุ่นเดียวกะอิ๊บยืนอยู่ที่ระเบียง  ไอ้สองยกมือไหว้ผม
    "พี่ก้องเอง  ผมก็คิดว่าใครมาแอบเอากันในห้องน้ำ"
    "เออ กูเอง...ขี้อยู่..."
   
แล้วแทนที่มันจะเดินไป  ไอ้สองมันเสือกชวนผมคุยนิดนึงเรื่องบอลที่มันอยากเตะเชื่อมความสามัคคีปี 1 ปี 2  แต่นิดนึงของมันก็นานพอควร  จนอิ๊บโผล่ออกมาจากห้องน้ำชาย  เราทั้งสามคนผงะพร้อมกัน  ไอ้สองมองหน้าผมและอิ๊บ  ไอ้สองมันรู้ดีว่า ผมกะอิ๊บ  ตอนนี้มีฐานะอะไรกัน  แต่สิ่งที่มันงงคืออิ๊บออกมาจากห้องน้ำชาย

"เอ่อ  พี่ก้อง... ผม...เอ่อ ไปหละ  ไว้ค่อยคุยกันก็ได้ครับ..."

แล้วมันก็วิ่งหนีไป  อิ๊บหน้าถอดสี  ความลับของเราแตกแล้ว  ไอ้สองคงรู้ว่าเมื่อกี้เราทำอะไรกัน
"ทำไงล่ะพี่..."
"ไม่ต้องทำไง  มันไม่พูดหรอก  พูดก็ไม่ต้องสนใจ"
.......................................................

หลังจากเหตุการณ์วันนั้นหลายวัน  ผมกะอิ๊บลืมเรื่องที่ไอ้สองมาเจอเราหน้าห้องน้ำไปแล้ว  จนไอ้สองเดินเข้ามาทักผมในบ่ายวันนึง

"พี่ก้อง... พี่ถามจริง  พี่กะไอ้อิ๊บวันนั้น  เอ่อ...."
"เชี่ย ไร  ถามไรวะ  ไม่รู้เรื่อง"
"เอ่อ  ช่างมันเหอะพี่  ว่าแต่  พี่ก้องเป็นแฟนไอ้อิ๊บจริงหรือเปล่า"
"ไม่เป็น  อิ๊บเป็นน้องรหัสกู  กูก็เทคแคร์นิดนึง  ทำไมเหรอ"
"ไม่มีไรครับ..."

แล้วไอ้น้องคนนี้ก็คุยกะผมเรื่องบอลต่อไป  มันบ้าบอลมาก ชอบเตะบอล  ก็เลยคุยกะผมได้ไม่รู้จักจบ คุยยาวไปจนถึงบุนเดสลิกา พรีเมียร์ลีก  จนน้องอิ๊บโผล่เข้ามา  ไอ้สองก็ขอตัวหนีไป  ผมสังเกตอะไรบางอย่าง
"สอง....สองๆๆๆๆ  เดี๋ยวก่อน  รออิ๊บด้วย  พี่ก้องค่ะ...เดี๋ยววันนี้อิ๊บกลับกะสองนะ..."
"อ้าว  เออ... เดี๋ยวอิ๊บ..."
สาวน้อยน้องปี 1 ของผมวิ่งตามไอ้สองไปแล้ว  ผมมองหลังสองคนที่เดินคู่กันไป  ไอ้สองยื่นมือไปจับหัวน้องอิ๊บทีนึง  ก่อนที่จะถือเป้สีชมพูของอิ๊บ  แต่ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น
    .......................................................

    หลายวันต่อมา  ผมเจอน้องอิ๊บอีกครั้ง  ซึ่งเธอกำลังเดินมาจากโรงอาหารพร้อมไอ้สอง
    "พี่ก้อง หวัดดีครับพี่"
    "อ้าว...มึง  มากะน้องอิ๊บอีกหละ  จีบอิ๊บหรือเปล่าเนี่ย.."
    ผมทิ่มไอ้สองไปตรงๆ  จนอิ๊บเขินอาย และหลบตาผม 
    "เฮ้ย...พี่ 555555 เดี๋ยวผมขออนุญาตอิ๊บมันก่อนนะ ค่อยจีบ  ม่ายหรอกพี่  ก็พอดีเราเรียนเสร็จแล้วเลยไปกินข้าวด้วยกัน  จริงๆแล้ว อิ๊บก็บอกอยากจะไปกินกะพี่เหมือนกัน  แต่หาพี่ไม่เจอ..."

    ผมมองหน้าอิ๊บ  เธอยิ้มแล้วหลบตาผม  ผมว่ามันเป็นเหตุผลที่ใช้ไม่ได้  นี่มันยุคไหนแล้ว  โทรหาผม ผมก็เดินไปโรงอาหารได้  ผมชักรู้สึกว่าไอ้สองคงชอบน้องอิ๊บ  ผมรู้สึกว่าผมกำลังจะโดนน้องอิ๊บเท  เราคุยกันอีกนิดหน่อย  ก่อนที่น้องสองคนขอไปเข้าเรียนคาบบ่าย  ผมอยากจะชวนอิ๊บไปดูหนัง  แต่อะไรก็ไม่รู้ทำให้ผมไม่ชวน
    .....................................................

    วันนี้ผมเสร็จแลปเย็นมาก  เพราะไม่ได้อ่านมากก่อนก็เลยทำผิด เลยต้องเริ่มใหม่  ไอ้โอ๋ด่าแหลก  และมันก็ไม่รอผม เดินไปกะไอ้เอ็มที่มารอรับที่หน้าแลป  ผมออกจากแลปมาก็เกือบท้ายสุดแล้ว  พอผมออกจากแลป  ผมเห็นไอ้สองและน้องอิ๊บยืนก้มหน้าอยู่หน้าอาจารย์ท่านนึง  อาจารย์ท่าทางกำลังเทศนาไอ้น้องสองคน  ผมกลับเข้าห้องแลปไปใหม่ แล้วเดินไปประตูใกล้ที่สุดเพื่อฟังว่ามันเรื่องๆไรกันแน่

    "พรเพ็ญ อาจารย์บอกเธอหลายทีแล้วนะ  ว่าไม่ให้ลืม  แล้วเนี่ยจะทำไง  คะแนนก็ไม่ดี  เธอลืมไปได้ไง  ไม่ยอมไปถอนวิชานี้  คะแนนต่ำมากมายแค่นี้  เดี๋ยวเอฟขึ้นมาแล้วมันน่าเป็นห่วง"
    ผมไม่ได้ยินเสียงพูดอะไรจากใครอีก  ได้ยินแต่เสียงถอนหายใจของอาจารย์
    "อาจารย์ครับ...ในเมื่อมันก็ไม่ช่วยอะไรไม่ได้แล้ว  เอางี้แล้วกันครับ เดี๋ยวผมช่วยสอนให้พรเพ็ญแล้วกันครับ  ฟิสิกส์แค่นี้เองครับ  เดี๋ยวผมช่วยติวให้"

    ผมย้ายมุมมันที  แต่คนข้างนอกทั้งหมดยังไม่เห็นผม แต่ผมเห็นหน้าของไอ้สองและน้องอิ๊บอย่างชัดเจน  อิ๊บหันหน้ามามองไอ้สองหลังจากที่มันพูดจบ  ไอ้สองพยักหน้าและเอามือยื่นไปแตะที่แขนของน้องอิ๊บ  น้องอิ๊บยกมือไหว้อาจารย์ครั้งนึง
    "ผมไม่รู้ทำไงนะ พรเพ็ญ  เธอต้องทำไงก็ได้ให้ได้อย่างน้อยเกรด D  ไม่งั้นมันเข้ามาเรียนคณะเราลำบาก  ตารางเรียนมันลงตัวยาก  เธอให้เพื่อนเธอติวแล้วกัน... แล้วพรเพ็ญอย่าทำแบบนี้อีกนะ  โตแล้ว  คุณต้องรับผิดชอบมากกว่านี้นะ"

    ผมเห็นน้องอิ๊บ ไหว้อาจารย์อีกครั้ง  และไอ้สองก็ไหว้อาจารย์ด้วยก่อนจะเดินลงบันไดไป  ผมปลีกตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนเดินตามลงไป  ผมเดินมาที่โต๊ะประจำของผมกะไอ้โอ๋ไอ้เอ็ม  วันนี้ไม่มีใครอยู่เลย  มันเย็นมากแล้ว  ผมก็นั่งพักกะว่าจะกลับบ้านแล้วเหมือนกัน  วันนี้อิ๊บคงไปกะไอ้สองแล้ว  ไม่เห็นโทรมาหาผมเลย  ผมหยิบขวดน้ำจากเป้ผมมากิน ก่อนสะพายเป้และกำลังจะเดินไปขึ้นรถกลับบ้าน  วันนี้เงียบเหงาจังไม่มีใครเลย  น้องอิ๊บสาวน้อยคนปัจจุบันของผม เริ่มไม่มาเดินกะผมแล้ว  ไปเดินกะไอ้สองบ่อยครั้ง   

ทันใดนั้นเอง.. สิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตาผม

สายตาผมก็มองเห็นเหตุการณ์ที่ใกล้หอนาฬิกา  ผมเห็นเด็กผู้หญิงคนนึง  โดนตบหน้าเต็มๆ  และมีการฉุดดึงกันยกใหญ่  สักครู่ก็มีนิสิตผู้ชายวิ่งเข้าไป ชกต่อยกะไอ้คนที่ตบหน้านิสิตหญิงนั้น  ที่ผมยืนอยู่มันไกลจนมองไม่เห็นว่าสองคนที่โดนทำร้ายคือใคร  แต่สถานการณ์ดูเหมือนคนเข้าไปช่วยเด็กผู้หญิงจะเสียเปรียบ  ผมโยนเป้ลงและวิ่งเข้าไปที่นั่นทันที  ไอ้น้องผู้ชายโดนเตะล้มลงและมันกำลังจะเข้ามากระทืบ  ผมกระโดดถีบไอ้นั่นเข้าเต็มแรง  จนมันเซเสียหลักไปล้มเหมือนกัน 

    "ไอ้สองมึง  เฮ้ย  น้องอิ๊บ....."

    ผมยังไม่ทันพูดอะไรอีก  แค่แว้บหันมาดูน้องคณะสองคนโดนทำร้าย  ไอ้คู่กรณีลุกพรวดพราดและออกวิ่งหนีไปแล้วอย่างรวดเร็ว  ผมวิ่งกวดตามมันจนถึงประตูใหญ่  แม้ว่าผมจะเป็นนักกีฬาและวิ่งได้เร็ว  แต่มันไวมาก  มันกระโดดขึ้นรถเมล์หลุดมือผมไปได้  ผมเดินกลับมาที่หอนาฬิกาอีกที  น้องอิ๊บนั่งกอดไอ้สองร้องไห้อยู่ 

    "เฮ้ย มึงเป็นไรหรือเปล่า.... ไอ้สอง  มึงเงยหน้ามาดูหน่อยดิ"

    ไอ้สองทำตามที่ผมบอก  โอ้โห  ไอ้สองแม่งหมดรูป  หน้าตาปูดบวม  ปากแตก  เสื้อนิสิตขาด  เนคไทด์ที่มันผูกเกือบเอาชีวิตมันไปแล้ว  ตอนนี้มันรัดแน่นที่คอไอ้สอง  ผมดึงเนคไทค์ออก
    "ไหวมั๊ยมึง  ไปโรงบาลกัน"
    "ไม่เป็นไรพี่...อิ๊บ  ไม่เป็นไร  โอ๊ย...แม่ง เหี้ยเอ๊ย..."
    "มึงตัวเล็กกว่ามัน  เข้าไปก็เละดิวะ"

    ผมกึ่งๆว่าไอ้สองว่าไม่เจียมตัว  ผมเห็นไอ้คนที่มาทำร้าย ตัวมันใหญ่พอๆกะผม 
    "มันตบอิ๊บนะพี่  มันตบอิ๊บในมหาลัยเรานะพี่...  พี่จะอยู่เฉยๆเหรอ"
    เออ จริงด้วย  ถ้าเป็นผมอยู่ใกล้  ผมก็คงลุยเหมือนกัน
    "เชี่ย ถ้ากูไม่เห็นมึงคงแย่ไปแล้ว  แต่เอาหละ  คงไม่มีไรแล้ว  ใครอ่ะอิ๊บ  รู้จักมันมั๊ย"
    "ไอ้โชติแฟนเก่าอิ๊บไงพี่..."

    ผมหยุดทันทีและไม่ฟื้นความหลังใดๆจากอิ๊บอีก  ผมประคองไอ้สองลุกขึ้นขามันกระเผลก  เดินขัดยอกมานั่งที่โต๊ะ  ตอนนี้แสงอาทิตย์เริ่มจะหมดไปแล้ว  ผมไอ้สองมาดูอาการใกล้ๆละเอียดๆอีกครั้ง  ก็พบว่าไม่มีอะไรมากมาย  มันก็เรื่องของเด็กชกกัน  ไม่มีอาวุธ  หน้าบวมปากแตกก็เป็นเรื่องธรรมดา  แต่สำหรับอิ๊บแล้วไม่ธรรมดา  อิ๊บเข้าไปดูแลไอ้สองชนิดตัวติดกันก็ว่าได้ 
    "เอาไงมึง  กลับหอหรือไง  เดี๋ยวกูไปส่ง"
    "กลับหอก็ได้ครับพี่..."
    "พี่ก้องไม่เป็นไรคะ  พี่กลับบ้านเหอะ  ไอ้สองมันเจ็บเพราะอิ๊บ  เดี๋ยวอิ๊บไปส่งมันเอง"

    เป็นอีกครั้งที่อิ๊บแสดงให้ผมเห็นว่าเธอคงมีใจกะไอ้สอง  ผมพยักหน้าและชวนกันเดินออกมาพร้อมกัน  พอข้ามสะพานลอยมา  ผมก็โดดขึ้นรถเมล์  ปล่อยให้เด็กสองคนเดินกันไปเอง....  แต่ผมไม่ปล่อยไว้ง่ายๆหรอกครับ  ผมลงป้ายต่อไปทันทีแล้วรีบเดินกลับมาแอบสังเกตการณ์ที่หน้าหอ  ไอ้สองเดินกะเผลกมา  เฮ้ย...มันกอดคอน้องอิ๊บมานี่หว่า  ผมรอสองคนเดินเลี้ยวเข้าไป แล้วผมก็ตามมันไปห่างๆ  อิ๊บและไอ้สองเข้าไปกินข้าว  เออ...ว่ะ  ผมควรกินด้วย  ผมซื้อข้าวและมานั่งห่างไกลมากๆที่สองคนไม่เห็น  อิ๊บแทบจะเรียกว่าป้อนไอ้สองเลยก็ว่าได้  ผมชักมั่นใจว่าผมคงโดนเทในเร็วๆนี้แน่แล้ว  ไม่นานนักเพื่อนไอ้สองที่เป็นผู้ชายก็มาร่วมโต๊ะอีก 2 คน  และไม่นานนักทั้งโต๊ะก็ลุก  เพื่อนไอ้สองก็มาประคองมันขึ้นหอไป  แต่ก่อนขึ้นหอเนี่ย  ไอ้สองมันจับมืออิ๊บนะ  โอ๊ย..มึง..อาลัยอาวรณ์อะไรกันวะ....
    .....................................................................

    "อิ๊บ  ทำไมเพิ่งกลับ"
    อิ๊บสะดุ้งเมื่อผมตะโกนทักเธอจากป้ายรถเมล์  และยืนงงมองหน้าผมเชิงสงสัยว่าผมมาปรากฏตัวได้ไง  ผมลุกขึ้นยืนและเดินเข้าไปหา  พร้อมกับดึงมือมาอิ๊บจับ  เธอยังคงไม่ปฏิเสธผมแม้ไอ้สองมันจับมือเธอไปแล้วเมื่อกี้นี้
    "พี่มาดูความเรียบร้อย  กลัวว่าไอ้โชติจะกลับมาอีก"
    "อืมม์...อิ๊บก็กลัว..."
    "บ้านอยู่ไหนอ่ะ กลับบ้านไงอ่ะ  นี่มันสองทุ่มแล้ว"
    "อ๋อ  หอหนูอยู่อนุสาวรีย์ค่ะ  นั่งรถเมล์สิพี่..."
    "เฮ้ย  โห  เอางี้...เพื่อความปลอดภัย  พี่ไปส่ง"

    น้องอิ๊บมองหน้าผม คิดนิดนึงแล้วเธอก็พยักหน้า  รถเมล์คันต่อไปผ่านอนุสาวรีย์พอดี  ผมดึงอิ๊บขึ้นรถเมล์  มันค่อนข้างค่ำแล้ว  รถว่างพอมีที่ให้เราสองคนนั่ง  ผมเลยถามอิ๊บอีกหลายเรื่องที่ผมไม่เคยคุยกะเธอเลย  ผมเพิ่งรู้ว่าอิ๊บอยู่หอคนเดียวที่สำคัญคือ ไอ้โชติแฟนอิ๊บดันรู้ว่าเธออยู่หอนี้ด้วย  มิน่าเล่า อิ๊บถึงโอเคที่ผมตามมาส่งเธอ..

    "หออิ๊บ มีกฎว่าห้ามผู้ชายขึ้น  แต่ไม่ใครคุมหรอกพี่  มีการ์ดเข้าหอก็จบแล้ว  ข้างๆห้องอิ๊บมีแฟนมาอยู่เลยด้วยซ้ำ  เจ้าของเค้าก็ไม่ว่าไร..."
    ผมเดินเข้าไปพร้อมเธอ  และขึ้นไปชั้นสี่  ผมสวนกะผู้หญิงหลายคน  แต่ไม่มีใครทำหน้าประหลาดใจเลย  ก็คงเป็นแบบอิ๊บบอก  ผมเดินถึงหน้าห้องเธอแล้ว  ส่งเธอเรียบร้อย  และผมก็เอามือจับหัวเธอ บอกลาอิ๊บเพื่อกลับคอนโดผม

    "พี่ก้อง..อยู่กะอิ๊บแป๊บสิ  อิ๊บมีเรื่องสำคัญคุยด้วย"
   
   

dee

[pizzahutcha]

จะโดนเทเหรอเนี้ย