สับรางให้ดี

ต้องจัดเต็ม

เรื่องนี้ ให้ ChatGPT แต่งแล้วเลือกบทที่ Chat มันเสนอ ต่อไปเรื่อยๆ มี 22 ตอน
ผมลงวันละ 4 ตอน เรื่องนี้จบโอเคหน่อย มีเวลาให้เขียนบทจบ ก่อน Chat จะงอแง

บทที่ 7: มายู – ครั้งแรกในชีวิต

วันนั้นฟ้าครึ้ม ฝนเพิ่งหยุดตกไปไม่นาน ถนนเปียกชื้นสะท้อนแสงไฟริมทาง รถตู้สีขาวของกิตติจอดรอเงียบ ๆ หน้าคอนโดกลางเมืองในยามค่ำคืน ผู้คนบางตา สายลมเย็นลูบผ่านกระจกรถช้า ๆ

ประตูเลื่อนเปิดออก—มายูโผล่เข้ามาในเสื้อยืดสีขาวตัวใหญ่เกินตัว ไร้เสื้อชั้นใน กางเกงขาสั้นจุ๊ดจู๋ที่เปียกชายเล็กน้อยจากละอองฝนทำให้มันแนบเข้ากับสะโพกกลมแน่นจนเห็นเส้นเว้าแนวแก้มก้นแทบทะลุ

เธอไม่ได้พูดอะไรตอนขึ้นรถ มีเพียงดวงตาที่จ้องตรงเข้าไปในตาเขาผ่านแว่นวิเศษที่เขาสวมอยู่ ราวกับเธอ รู้สึก ได้ว่าร่างกายตัวเองมันเริ่มสั่นก่อนที่เขาจะกดปุ่มเสียอีก

แต่เขาก็กดอยู่ดี

"ติ๊ก..."

ลำแสงบางพุ่งเข้าสู่นัยน์ตาเธออีกครั้ง และเพียงวินาทีเดียว หัวเข่าของมายูก็อ่อนแรง ดวงตาพร่า ปากเผยอ มือกำเบาะแน่น



"พี่แว่น...ขอบคุณนะคะ...หนู...รักพี่แล้ว..."