ประมาณปี2542 อร อยู่มัธยม4 ในชั่วโมงเรียนวิชาเคมี นักเรียนสาวๆในห้องล้วนนั่งตาเยิ้ม จ้องอาจารย์วิชิต หลายคนคงตั้งใจเรียน แต่สำหรับอรแล้วทั้งตั้งใจและแอบปลื้มอาจารย์วิชิตค่ะ อาจารย์วิชิต เป็นอาจารย์หนุ่มคะอายุประมาณ27ปี ไฟแรงคะ ขยันสอน ใจดี หุ่นสมาร์ท สูง โปรง ออกตี๋ เพราะเชื้อสายจีน อาจารย์ชอบเรียกอรไปใช้งานในห้องพักครูค่ะ ก็ช่วยจัดเรียงเอกสาร ทำความสะอาดโต๊ะบ้าง อรเองก็ยินดีคะ เพราะอยากได้คะแนนพิสวาทจากอาจารย์วิชิต...
วันหนึ่งหลังจากเลิกเรียน อรและเพื่อนๆยังติดพันกับการรอบันทึกผลการทดลองและทำรายงาน จึงอยู่กันถึงเย็น ประมาณ5โมงเย็นต่างก็แยกย้ายกันกลับบ้าน อรต้องนั่งรถโดยสารประจำทางคะ ออกมารอรถหน้าโรงเรียนได้สักครู่ก็เห็นรถอาจารย์วิชิตมาจอด เปิดกระจก
"อร !!! ไปกับครูไหม ขึ้นมาสิ" เสียงเจ้าของรถเรียก อรไม่ทันได้ตอบ อาจารย์วิชิตก็เปิดประตู อรก็เลยได้โอกาสขึ้นรถฟรีกลับบ้าน บ้านเช่าของอาจารย์วิชิตอยู่เส้นทางเดียวกับอรคะ
"ทำไมวันนี้กลับเย็นละ" อาจารย์วิชิตถาม
"หนูและเพื่อนๆทำรายงานคะ ก็พรุ่งนี้เป็นวันเดทไลน์ที่อาจารย์ให้ส่งแล้วนี่คะ"อร ตอบ
"อื่มม ใช่สิ ครูลืมเลย แล้วเสร็จไหมละ" อาจารย์ทำท่า งงๆ สงสัยลืมจริงๆ

รถขับออกจากหน้าโรงเรียนได้ไม่ถึง10นาที ฝนที่ทำท่า ครึ้มๆเมื่อกี้ก็ตกลงมาปานฟ้ารั่ว แถมลมก็แรง มองผ่านกระจกแทบไม่เห็นทาง บรรยากาศแบบนี้หากกำลังเดินทางคนเดียวคงน่ากลัว แต่อรกลับรู้สึกอบอุ่นเพราะมีอาจารย์วิชิตอยู่ใกล้ๆ..
รถแล่นมาได้อีกไม่ไกล ฝนดูเหมือนยิ่งตกแรงกว่าเดิมจนมองไม่เห็นเลนส์ถนน จนต้องจอดรถริมไหล่ทาง
"จอดก่อนนะมองไม่เห็นทางเลย" อาจารย์วิชิตหันมาบอก อรพยักหน้าอย่างเห็นด้วยและกลัวเกิดอุบัติเหตุเหมือนกัน
"เป็นไงบ้าง วิชาเคมีเรียนยากไหม ไม่รู้ที่สอนไปเพื่อนๆเรียนกันรู้เรื่องบ้างหรือป่าว" อาจารย์วิชิตชวนคุย
"หนูชอบคะ เรียนกับอาจารย์สนุกดี แถมใจดีอีกต่างหาก" อาจารย์วิชิต ยิ้มแก้มปริ เพราะถูกชมซึ่งๆหน้า
เวลาผ่านไปครู่ใหญ่ ฝนดูไม่มีทีท่าจะเบาบางลงเลย อรคุยกับอาจารย์หลายเรื่อง สนุก อบอุ่น อาจารย์วิชิตคุยสนุก

"อร !!!" อรสะดุ้ง เมื่ออาจารย์วิชิต เรียก พร้อมกับเอื้อมมือมากุมมืออร ตามองแฝงเร้นเลศนัย อรขยับจะดึงมือออก แต่ดูเหมือนไม่มีแรง ใจเต้น สบตาอาจารย์แล้วก้ม ซ่อนนัยน์ตา เพราะเกรงอาจารย์จะรู้ความนัย
"ครูชอบอรนะครับ อรเป็นเด็กน่ารักมากรู้ไหม" เล่นชมตรงๆ อรหน้าแดง อายคะ อาจารย์วิชิตไม่พูดป่าว แขนโอบไหล่ ดึงอรเข้าหาตัว อรตัวแข็ง ตื่นเต้นทำอะไรไม่ถูก แต่ในที่สุดก็รู้สึกอุ่นในอ้อมกอด เป็นอ้อมกอดแรกในชีวิต
"ปล่อยคะ ปล่อยหนูค่ะ" อรพูดเสียงสั่น แต่ดูเหมือนเสียงนั้นจะแผ่วเบาจนอาจารย์ไม่ได้ยิน ช่างไร้เรี่ยวแรง
ไม่รู้ว่านานแค่ไหน จากกอดเริ่มถูกจูบที่แก้ม ทั้งๆที่พยายามเอียงหลบแต่ทำอะไรดูจะช้าไปหมด อาจารย์วิชิตเร็วกว่าหนึ่งจังหวะเสมอ
"อื่อออ" อรครางเบาๆ ริมฝีปากเผลอ รับริมฝีปากของอาจารย์ที่ประกบลงมา ความรู้สึกล่องลอย ตื่นเต้น อบอุ่น กับจูบแรก....

"ครูรักอรนะ" เสียงอาจารย์กระซิบข้างหู เสียงนุ่มๆดังแผ่วเบาประทับใจ ว่าพรางเอื้อมมือปรับเบาะที่อรนั่งอยู่ให้เอนราบลง อาจารย์เคลื่อนตัวประชิด อรพยายามผลักอาจารย์ออก เพราะรู้ว่าอาจไม่เหมาะสม แต่ไร้ซึ่งเรี่ยวแรง เพราะดูเหมือนใจและกล้ามเนื้อทำงานไม่ประสานกัน จากแก้ม ปาก ริมฝีปากไล่ลงมาที่ซอกคอ มืออาจารย์ข้างหนึ่งโอบไหล่ อีกข้างคลำอยู่ที่หน้าขา ใต้ชายกระโปรง
"ปล่อยคะ อาจารย์ปล่อยหนูนะคะ" พยายามเรียกร้อง แต่ไม่ได้ขัดขืนแล้ว มือเริ่มโอบตอบ แล้วกระดุมเสื้อเม็ดแรกหลุดตอนไหนไม่รู้ ใบหน้าของอาจารย์ซุกไล่ลงที่เนินหน้าอก
"ปล่อยคะ ซี๊ดดดด ปล่อยหนูนะคะ"อรครางประโยคซ้ำๆอย่างลืมตัว แต่ยิ่งคราง ยิ่งพูดอาจารย์ยิ่งรุกเร้า กระดุมเม็ดที่สองและสามก็หลุดตามมา มืออีกข้างของอาจารย์ลูบไล้ที่หน้าขาทั้งสองข้างของอร ตอนแรกขาทั้งสองข้างก็หนีบแน่น บัดนี้ได้คลายออก ดูเหมือนจะไร้การควบคุม
ไม่ทันตั้งตัว ยกทรงตัวงามก็หลุดลุ่ย เต้าสองข้างบัดนี้ตกอยู่ใต้อุ้งมือของอาจารย์วิชิตแล้ว อรจะทำอะไรได้นอกจากแอ่นอกรับการคลึงของอาจารย์
"อาจารย์คะ อย่านะคะ อย่านะคะ ซี๊ดดด" อรคราง อกส่ายตามจังหวะการคลึงของอาจารย์วิชิต แม้จะพยายามร้องห้าม แต่ไม่ขัดขวาง ปล่อยให้มือของอาจารย์เค้นคลึงเต้าทั้งสองข้างสลับไปมา
"โอ้ววว หน้าอกของอรสวยจังครับ เต็มมือครูเลย ครูรักอรนะ" อาจารย์วิชิตเบิกตาโพรง จ้องมองหน้าอกของอรเต็มตา อาการเหมือนหิวมากมาย...
อาจารย์วิชิตซุกหน้าไซร้ที่เนินอก เลียวนรอบๆเต้า สลับกับดูดเบาๆที่ปลายยอดบัวตูม ทั้งๆสองข้างเท่าๆกัน ริมฝีปากที่นุ่ม และการดูดดึงที่นุ่มนวล ทำเอาอรแอ่นอกครางซี๊ดดด จนเนินนาน ทันใดนั้น มืออีกข้างผละจากเนินอก คว้ามับที่หว่างขา อรสะดุ้ง..

"อย่านะ อย่านะคะ อย่าทำอรนะคะ" อรวอนอาจารย์แต่ช้าไปอีกเช่นเคย มือของอาจารย์คว้าคลึงที่โหนก ไม่นานกรโปรงถลกขึ้นไป ชุดชั้นในตัวจิ๋วถูกดึงลงใต้เข่า ยอมรับเลยคะว่าตอนนั้น หูอื้อตาลายไปหมด ทำอะไรไม่ถูกได้แต่ตามใจอาจารย์วิชิต
"ซี๊ดดด อย่าคะ อย่าทำอะไรหนูนะคะอาจารย์" อรร้องไปงั้นแหระ ไม่ได้ปรารถนาหยุดอาจารย์หรอกคะ

นิ้วแสนซนของอาจารย์ เริ่มเล่นซนกับติ่งเน้อเหนือร่องของอร อรได้แต่เด้งรับครางซี๊ดดด...ไม่หยุดแค่นั้น เซาะลงร่องสวาท แล้วอาจารย์วิชิตก็ดึงมือออก
"อื่มมม น้ำอรอร่อยมากๆครับ อืมม" อาจารย์วิชิตดูดปลายนิ้วที่เปื้อนน้ำของร่องรักอร คะ อาจารย์ดูดกินอย่างเอร็ดอร่อย แล้วยัดมือลงไปเล่นซนในร่องอีก ทุกครั้งที่ขยับนิ้ว อรเด้งสะดุ้งตามนิ้วแสนซนของอาจารย์ อาจารย์เอื้อมมือปรับเบาะลงและดันเบาะถอยหลังจนสุด สภาพคล้ายเป็นเตียง อาจารย์ย้ายมาแทรกตัวตรงหว่างขาอร อาจารย์ดึงตัวอรขึ้น คุกเข่าลงก้มไซร้ลงที่โหนก อรสะดุ้งเฮือก เสียวววว
"อย่านะคะอาจารย์ขา อย่าทำหนูนะคะ"ปากก็พูดแต่ขาแยกกางออกให้อาจารย์เข้ามาได้ถนัด อาจารย์ลากลิ้นลงขยี้ติ่งรัก อรซี๊ดดดด ยกก้นรับลิ้น
"น้ำของอร อร่อยจังครับ ให้ครูกินนะครับ" อาจารย์วิชิตพูดไม่ขาดคำ และไม่รอให้อรอนุญาต ก้มลงดูดดื่มกิน จนอิ่ม อรบัดนี้ถูกความเสียวกระชากขึ้นสุดๆได้แต่ครางซี๊ด มือเผลอบีบคลึงนมของตัวเองอย่างลืม ตัว

"อร เป็นของครูนะครับ ครูรักอรนะ"อาจารย์พูดพลาง ถอดกางเกงในพลาง โดยอรไม่ได้สังเกตเลยว่ากางเกงขายาวของอาจารย์หลุดไปตอนไหน
"อย่านะ อาจารย์อย่าทำหนูนะคะ หนูกลัวท้องคะ อย่านะคะ" อรเริ่มตั้งสติได้ บอกความกลัวและกังวลต่ออาจารย์ ขยับตัวหนี ขาเริ่มหนีบแน่นกันคนบุกรุก มือทั้งสองผลักอก แต่ไม่อาจสู้แรงถาโถมของอาจารย์ที่ทับเข้ามา ความรู้ตื่นเต้นระคนสับสนวุ่นวาย
"ไม่ต้องกลัวนะครับ ไม่ต้องกลัวท้องหรอกนะ เดี๋ยวครูซื้อยาให้ทานนะ ครูรักหนูนะ" อรยังลังเล แต่ไม่ทันได้มีเวลาได้คิดแล้ว อาจารย์วิชิตระดมจูบแก้มสองข้าง ไซร้ซอกคอ เนินอก เผลอแผล็บเดี๋ยวอาจารย์ก็แทรกตัวเข้ามาจ่อประชิดประตูสวรรค์ของอร
"เป็นของครูนะครับคนดี"อาจารย์วิชิตพูดขออนุญาต
"อย่านะคะ อรกลัวคะ อาจารย์ขา อย่านะคะ อย่าทำนะ" แต่ไม่ทันแล้ว คำร้องขอของอรไม่เป็นผล
"โอ้ววว"อาจารย์คราง

"ซี๊ดดดดด อย่านะ อย่านะคะ"อรเผลอคราง ขาที่เคยหนีบเสมือนป้อมปราการป้องกันการบุกรุก บัดนี้ถูกทลายลงอย่างง่ายดาย ไม่ใช่สิ อรเปิดประตูป้อมให้อาจารย์ต่างหาก
"อาจารย์ ขา หนูเจ็บคะ หนูเจ็บคะ ซี๊ดดด"อร บอก เมื่อความรู้สึกแน่นรู ระคนความเสียวซ่านอัดแน่นเต็มหว่างขา สองแขนกอดอาจารย์แน่นเหมือนกลัวอาจารย์จะถอยออก

"ครูจะทำค่อยๆนะครับ แยกขาออกให้มากที่สุดนะครับ กอดครูแน่นๆนะครับ ไม่ต้องกลัวนะคนดี"อาจารย์บอกให้อรผ่อนคลาย พลางระดมจูบปากอรอีกรอบ เพื่อเปลี่ยนจุดสนใจไปอยู่ที่ริมฝีปาก
"ซีดดดด" อรครางเมื่อถูกรุกหนักขึ้นที่ข้างล่างตรงรู
"โอ้ววว ฟิตจังครับ ร่องอรฟิตจังครับ โอ้วว" อาจารย์คราง พยายามแทรกดุ้นรักให้ลึกลงไปอีก แต่ไม่ง่ายนัก เพราะอรยังซิง
"ซี๊ดดดด อาจารย์คะ หนูรักอาจารย์คะ" อรเผลอบอกความในใจ พร้อมกับคลายทุกอย่างให้อาจารย์เลือกทำตามแต่ใจของอาจารย์ปรารถนา
"โอ้ววว ครูก็รักหนูนะครับคนดี" ประโยคนี้ทำให้อรเคลิ้ม พร้อมจะให้อาจารย์ประคองขึ้นสวรรค์ อาจารย์ดันท่อนสวาทเข้ามิดด้าม ดันลึกสุดๆแล้วแช่ เพราะเกรงว่าอรจะเจ็บ พอเห็นอรผ่อนคลายไม่เกร็ง อาจารย์วิชิตเริ่มขยับโยก
"ซี๊ดดดดดดดดด"อรถูกประคองขึ้นลอยละล่อง เบาหวิว เหมือนลอยอยู่กลางอากาศ เหมือนอรและอาจารย์เกาะกุมมือกันล่องลอยเหาะอยู่กลางอากาศ
"โอ้วววววววววว" อาจารย์ครางงงง
"ซี๊ดดดดดดดดดด"อรครางงงงงงง ง

อาจารย์วิชิตกับเกาะเกี่ยวกันล่องลอยบนสวรรค์ บางครั้งอาจารย์ก็เพิ่มความเร็วในการเหาะ อรก็ถูกกระชากให้ตามไปติดๆ บางช่วงอาจารย์ลดความเร็วลงเหินขึ้นลงอย่างนุ่มนวล บางครั้งสลับไปมา อรก็เกาะเกี่ยวตามอาจารย์ไปอย่างเต็มใจ เราสองครางดังลั่นรถไม่เกรงว่าใครจะได้ยินทั้งนั้น สวรรค์นี้มีเพียงเราสอง อรกัอาจารย์วิชิต...
ขึ้นลงสวรรค์กันสองรอบ เราสองหายใจเหนื่อยหอบ ระคนเปี่ยมสุข กอดกันแน่นิ่ง เริ่มรู้สึกตัวกันอีกทีก็ฝนหยุดตกไปแล้ว ไม่รู้นานเท่าไร

"ครูรักอรนะครับคนดี"อาจารย์วิชิตกระซิบเบาๆข้างหู พรางระดมจูบริมฝีปากและแก้ม แทนคำขอบคุณที่มอบความบริสุทธิ์ให้อาจารย์
"อรรักอาจารย์นะคะ"อรตอบ ยังกอดอาจารย์แน่น แล้วคลายออก เราต่างใส่เสื้อผ้า อาจารย์เริ่มขยับรถ อรและอาจารย์พูดคุยกันกระหนุงกระหนิง แผล็บเดี๋ยวถึงตลาด อาจารย์แวะร้านขายยาซื้อยาป้องกันการตั้งท้อง ให้อรรับประทาน
"จะได้ผล หรอคะ อาจารย์" อรถามอย่างไม่มั่นใจ แต่อาจารย์ก็อธิบาย แต่อรก็ยังไม่สบายใจอยู่ดี

หลังจากนั้นอาจารย์วิชิตติวทั้งรักและถ่ายทอดวิชาเคมีให้อรอีกหลาย ครั้ง จนอรรู้สึกรักวิชาเคมี สอบได้คะแนนดีที่หนึ่งของห้องเลยคะ และนี่เป็นแรงบันดาลใจให้อรเลือกเรียนต่อวิศวะเคมีในระดับปริญญาตรี และจบมีงานทำในบริษัทใหญ่ ส่วนอาจารย์วิชิตได้ย้ายกลับไปดูแลคุณแม่ที่ต่างจังหวัดในภาคเหนือ หลังจากนั้นไม่ได้ข่าวอาจารย์อีกจนกระทั่งทราบภายหลังว่าได้แต่งงานมีครอบ ครัวไปแล้ว ทุกวันนี้อรยังรักและคิดถึงอาจารย์วิชิตคะ คุณครูที่รัก..

ประมาณปี2542 อร อยู่มัธยม4 ในชั่วโมงเรียนวิชาเคมี นักเรียนสาวๆในห้องล้วนนั่งตาเยิ้ม จ้องอาจารย์วิชิต หลายคนคงตั้งใจเรียน แต่สำหรับอรแล้วทั้งตั้งใจและแอบปลื้มอาจารย์วิชิตค่ะ อาจารย์วิชิต เป็นอาจารย์หนุ่มคะอายุประมาณ27ปี ไฟแรงคะ ขยันสอน ใจดี หุ่นสมาร์ท สูง โปรง ออกตี๋ เพราะเชื้อสายจีน อาจารย์ชอบเรียกอรไปใช้งานในห้องพักครูค่ะ ก็ช่วยจัดเรียงเอกสาร ทำความสะอาดโต๊ะบ้าง อรเองก็ยินดีคะ เพราะอยากได้คะแนนพิสวาทจากอาจารย์วิชิต...
วันหนึ่งหลังจากเลิกเรียน อรและเพื่อนๆยังติดพันกับการรอบันทึกผลการทดลองและทำรายงาน จึงอยู่กันถึงเย็น ประมาณ5โมงเย็นต่างก็แยกย้ายกันกลับบ้าน อรต้องนั่งรถโดยสารประจำทางคะ ออกมารอรถหน้าโรงเรียนได้สักครู่ก็เห็นรถอาจารย์วิชิตมาจอด เปิดกระจก
"อร !!! ไปกับครูไหม ขึ้นมาสิ" เสียงเจ้าของรถเรียก อรไม่ทันได้ตอบ อาจารย์วิชิตก็เปิดประตู อรก็เลยได้โอกาสขึ้นรถฟรีกลับบ้าน บ้านเช่าของอาจารย์วิชิตอยู่เส้นทางเดียวกับอรคะ
"ทำไมวันนี้กลับเย็นละ" อาจารย์วิชิตถาม
"หนูและเพื่อนๆทำรายงานคะ ก็พรุ่งนี้เป็นวันเดทไลน์ที่อาจารย์ให้ส่งแล้วนี่คะ"อร ตอบ
"อื่มม ใช่สิ ครูลืมเลย แล้วเสร็จไหมละ" อาจารย์ทำท่า งงๆ สงสัยลืมจริงๆ

รถขับออกจากหน้าโรงเรียนได้ไม่ถึง10นาที ฝนที่ทำท่า ครึ้มๆเมื่อกี้ก็ตกลงมาปานฟ้ารั่ว แถมลมก็แรง มองผ่านกระจกแทบไม่เห็นทาง บรรยากาศแบบนี้หากกำลังเดินทางคนเดียวคงน่ากลัว แต่อรกลับรู้สึกอบอุ่นเพราะมีอาจารย์วิชิตอยู่ใกล้ๆ..
รถแล่นมาได้อีกไม่ไกล ฝนดูเหมือนยิ่งตกแรงกว่าเดิมจนมองไม่เห็นเลนส์ถนน จนต้องจอดรถริมไหล่ทาง
"จอดก่อนนะมองไม่เห็นทางเลย" อาจารย์วิชิตหันมาบอก อรพยักหน้าอย่างเห็นด้วยและกลัวเกิดอุบัติเหตุเหมือนกัน
"เป็นไงบ้าง วิชาเคมีเรียนยากไหม ไม่รู้ที่สอนไปเพื่อนๆเรียนกันรู้เรื่องบ้างหรือป่าว" อาจารย์วิชิตชวนคุย
"หนูชอบคะ เรียนกับอาจารย์สนุกดี แถมใจดีอีกต่างหาก" อาจารย์วิชิต ยิ้มแก้มปริ เพราะถูกชมซึ่งๆหน้า
เวลาผ่านไปครู่ใหญ่ ฝนดูไม่มีทีท่าจะเบาบางลงเลย อรคุยกับอาจารย์หลายเรื่อง สนุก อบอุ่น อาจารย์วิชิตคุยสนุก

"อร !!!" อรสะดุ้ง เมื่ออาจารย์วิชิต เรียก พร้อมกับเอื้อมมือมากุมมืออร ตามองแฝงเร้นเลศนัย อรขยับจะดึงมือออก แต่ดูเหมือนไม่มีแรง ใจเต้น สบตาอาจารย์แล้วก้ม ซ่อนนัยน์ตา เพราะเกรงอาจารย์จะรู้ความนัย
"ครูชอบอรนะครับ อรเป็นเด็กน่ารักมากรู้ไหม" เล่นชมตรงๆ อรหน้าแดง อายคะ อาจารย์วิชิตไม่พูดป่าว แขนโอบไหล่ ดึงอรเข้าหาตัว อรตัวแข็ง ตื่นเต้นทำอะไรไม่ถูก แต่ในที่สุดก็รู้สึกอุ่นในอ้อมกอด เป็นอ้อมกอดแรกในชีวิต
"ปล่อยคะ ปล่อยหนูค่ะ" อรพูดเสียงสั่น แต่ดูเหมือนเสียงนั้นจะแผ่วเบาจนอาจารย์ไม่ได้ยิน ช่างไร้เรี่ยวแรง
ไม่รู้ว่านานแค่ไหน จากกอดเริ่มถูกจูบที่แก้ม ทั้งๆที่พยายามเอียงหลบแต่ทำอะไรดูจะช้าไปหมด อาจารย์วิชิตเร็วกว่าหนึ่งจังหวะเสมอ
"อื่อออ" อรครางเบาๆ ริมฝีปากเผลอ รับริมฝีปากของอาจารย์ที่ประกบลงมา ความรู้สึกล่องลอย ตื่นเต้น อบอุ่น กับจูบแรก....

"ครูรักอรนะ" เสียงอาจารย์กระซิบข้างหู เสียงนุ่มๆดังแผ่วเบาประทับใจ ว่าพรางเอื้อมมือปรับเบาะที่อรนั่งอยู่ให้เอนราบลง อาจารย์เคลื่อนตัวประชิด อรพยายามผลักอาจารย์ออก เพราะรู้ว่าอาจไม่เหมาะสม แต่ไร้ซึ่งเรี่ยวแรง เพราะดูเหมือนใจและกล้ามเนื้อทำงานไม่ประสานกัน จากแก้ม ปาก ริมฝีปากไล่ลงมาที่ซอกคอ มืออาจารย์ข้างหนึ่งโอบไหล่ อีกข้างคลำอยู่ที่หน้าขา ใต้ชายกระโปรง
"ปล่อยคะ อาจารย์ปล่อยหนูนะคะ" พยายามเรียกร้อง แต่ไม่ได้ขัดขืนแล้ว มือเริ่มโอบตอบ แล้วกระดุมเสื้อเม็ดแรกหลุดตอนไหนไม่รู้ ใบหน้าของอาจารย์ซุกไล่ลงที่เนินหน้าอก
"ปล่อยคะ ซี๊ดดดด ปล่อยหนูนะคะ"อรครางประโยคซ้ำๆอย่างลืมตัว แต่ยิ่งคราง ยิ่งพูดอาจารย์ยิ่งรุกเร้า กระดุมเม็ดที่สองและสามก็หลุดตามมา มืออีกข้างของอาจารย์ลูบไล้ที่หน้าขาทั้งสองข้างของอร ตอนแรกขาทั้งสองข้างก็หนีบแน่น บัดนี้ได้คลายออก ดูเหมือนจะไร้การควบคุม
ไม่ทันตั้งตัว ยกทรงตัวงามก็หลุดลุ่ย เต้าสองข้างบัดนี้ตกอยู่ใต้อุ้งมือของอาจารย์วิชิตแล้ว อรจะทำอะไรได้นอกจากแอ่นอกรับการคลึงของอาจารย์
"อาจารย์คะ อย่านะคะ อย่านะคะ ซี๊ดดด" อรคราง อกส่ายตามจังหวะการคลึงของอาจารย์วิชิต แม้จะพยายามร้องห้าม แต่ไม่ขัดขวาง ปล่อยให้มือของอาจารย์เค้นคลึงเต้าทั้งสองข้างสลับไปมา
"โอ้ววว หน้าอกของอรสวยจังครับ เต็มมือครูเลย ครูรักอรนะ" อาจารย์วิชิตเบิกตาโพรง จ้องมองหน้าอกของอรเต็มตา อาการเหมือนหิวมากมาย...
อาจารย์วิชิตซุกหน้าไซร้ที่เนินอก เลียวนรอบๆเต้า สลับกับดูดเบาๆที่ปลายยอดบัวตูม ทั้งๆสองข้างเท่าๆกัน ริมฝีปากที่นุ่ม และการดูดดึงที่นุ่มนวล ทำเอาอรแอ่นอกครางซี๊ดดด จนเนินนาน ทันใดนั้น มืออีกข้างผละจากเนินอก คว้ามับที่หว่างขา อรสะดุ้ง..

"อย่านะ อย่านะคะ อย่าทำอรนะคะ" อรวอนอาจารย์แต่ช้าไปอีกเช่นเคย มือของอาจารย์คว้าคลึงที่โหนก ไม่นานกรโปรงถลกขึ้นไป ชุดชั้นในตัวจิ๋วถูกดึงลงใต้เข่า ยอมรับเลยคะว่าตอนนั้น หูอื้อตาลายไปหมด ทำอะไรไม่ถูกได้แต่ตามใจอาจารย์วิชิต
"ซี๊ดดด อย่าคะ อย่าทำอะไรหนูนะคะอาจารย์" อรร้องไปงั้นแหระ ไม่ได้ปรารถนาหยุดอาจารย์หรอกคะ

นิ้วแสนซนของอาจารย์ เริ่มเล่นซนกับติ่งเน้อเหนือร่องของอร อรได้แต่เด้งรับครางซี๊ดดด...ไม่หยุดแค่นั้น เซาะลงร่องสวาท แล้วอาจารย์วิชิตก็ดึงมือออก
"อื่มมม น้ำอรอร่อยมากๆครับ อืมม" อาจารย์วิชิตดูดปลายนิ้วที่เปื้อนน้ำของร่องรักอร คะ อาจารย์ดูดกินอย่างเอร็ดอร่อย แล้วยัดมือลงไปเล่นซนในร่องอีก ทุกครั้งที่ขยับนิ้ว อรเด้งสะดุ้งตามนิ้วแสนซนของอาจารย์ อาจารย์เอื้อมมือปรับเบาะลงและดันเบาะถอยหลังจนสุด สภาพคล้ายเป็นเตียง อาจารย์ย้ายมาแทรกตัวตรงหว่างขาอร อาจารย์ดึงตัวอรขึ้น คุกเข่าลงก้มไซร้ลงที่โหนก อรสะดุ้งเฮือก เสียวววว
"อย่านะคะอาจารย์ขา อย่าทำหนูนะคะ"ปากก็พูดแต่ขาแยกกางออกให้อาจารย์เข้ามาได้ถนัด อาจารย์ลากลิ้นลงขยี้ติ่งรัก อรซี๊ดดดด ยกก้นรับลิ้น
"น้ำของอร อร่อยจังครับ ให้ครูกินนะครับ" อาจารย์วิชิตพูดไม่ขาดคำ และไม่รอให้อรอนุญาต ก้มลงดูดดื่มกิน จนอิ่ม อรบัดนี้ถูกความเสียวกระชากขึ้นสุดๆได้แต่ครางซี๊ด มือเผลอบีบคลึงนมของตัวเองอย่างลืม ตัว

"อร เป็นของครูนะครับ ครูรักอรนะ"อาจารย์พูดพลาง ถอดกางเกงในพลาง โดยอรไม่ได้สังเกตเลยว่ากางเกงขายาวของอาจารย์หลุดไปตอนไหน
"อย่านะ อาจารย์อย่าทำหนูนะคะ หนูกลัวท้องคะ อย่านะคะ" อรเริ่มตั้งสติได้ บอกความกลัวและกังวลต่ออาจารย์ ขยับตัวหนี ขาเริ่มหนีบแน่นกันคนบุกรุก มือทั้งสองผลักอก แต่ไม่อาจสู้แรงถาโถมของอาจารย์ที่ทับเข้ามา ความรู้ตื่นเต้นระคนสับสนวุ่นวาย
"ไม่ต้องกลัวนะครับ ไม่ต้องกลัวท้องหรอกนะ เดี๋ยวครูซื้อยาให้ทานนะ ครูรักหนูนะ" อรยังลังเล แต่ไม่ทันได้มีเวลาได้คิดแล้ว อาจารย์วิชิตระดมจูบแก้มสองข้าง ไซร้ซอกคอ เนินอก เผลอแผล็บเดี๋ยวอาจารย์ก็แทรกตัวเข้ามาจ่อประชิดประตูสวรรค์ของอร
"เป็นของครูนะครับคนดี"อาจารย์วิชิตพูดขออนุญาต
"อย่านะคะ อรกลัวคะ อาจารย์ขา อย่านะคะ อย่าทำนะ" แต่ไม่ทันแล้ว คำร้องขอของอรไม่เป็นผล
"โอ้ววว"อาจารย์คราง

"ซี๊ดดดดด อย่านะ อย่านะคะ"อรเผลอคราง ขาที่เคยหนีบเสมือนป้อมปราการป้องกันการบุกรุก บัดนี้ถูกทลายลงอย่างง่ายดาย ไม่ใช่สิ อรเปิดประตูป้อมให้อาจารย์ต่างหาก
"อาจารย์ ขา หนูเจ็บคะ หนูเจ็บคะ ซี๊ดดด"อร บอก เมื่อความรู้สึกแน่นรู ระคนความเสียวซ่านอัดแน่นเต็มหว่างขา สองแขนกอดอาจารย์แน่นเหมือนกลัวอาจารย์จะถอยออก

"ครูจะทำค่อยๆนะครับ แยกขาออกให้มากที่สุดนะครับ กอดครูแน่นๆนะครับ ไม่ต้องกลัวนะคนดี"อาจารย์บอกให้อรผ่อนคลาย พลางระดมจูบปากอรอีกรอบ เพื่อเปลี่ยนจุดสนใจไปอยู่ที่ริมฝีปาก
"ซีดดดด" อรครางเมื่อถูกรุกหนักขึ้นที่ข้างล่างตรงรู
"โอ้ววว ฟิตจังครับ ร่องอรฟิตจังครับ โอ้วว" อาจารย์คราง พยายามแทรกดุ้นรักให้ลึกลงไปอีก แต่ไม่ง่ายนัก เพราะอรยังซิง
"ซี๊ดดดด อาจารย์คะ หนูรักอาจารย์คะ" อรเผลอบอกความในใจ พร้อมกับคลายทุกอย่างให้อาจารย์เลือกทำตามแต่ใจของอาจารย์ปรารถนา
"โอ้ววว ครูก็รักหนูนะครับคนดี" ประโยคนี้ทำให้อรเคลิ้ม พร้อมจะให้อาจารย์ประคองขึ้นสวรรค์ อาจารย์ดันท่อนสวาทเข้ามิดด้าม ดันลึกสุดๆแล้วแช่ เพราะเกรงว่าอรจะเจ็บ พอเห็นอรผ่อนคลายไม่เกร็ง อาจารย์วิชิตเริ่มขยับโยก
"ซี๊ดดดดดดดดด"อรถูกประคองขึ้นลอยละล่อง เบาหวิว เหมือนลอยอยู่กลางอากาศ เหมือนอรและอาจารย์เกาะกุมมือกันล่องลอยเหาะอยู่กลางอากาศ
"โอ้วววววววววว" อาจารย์ครางงงง
"ซี๊ดดดดดดดดดด"อรครางงงงงงง ง

อาจารย์วิชิตกับเกาะเกี่ยวกันล่องลอยบนสวรรค์ บางครั้งอาจารย์ก็เพิ่มความเร็วในการเหาะ อรก็ถูกกระชากให้ตามไปติดๆ บางช่วงอาจารย์ลดความเร็วลงเหินขึ้นลงอย่างนุ่มนวล บางครั้งสลับไปมา อรก็เกาะเกี่ยวตามอาจารย์ไปอย่างเต็มใจ เราสองครางดังลั่นรถไม่เกรงว่าใครจะได้ยินทั้งนั้น สวรรค์นี้มีเพียงเราสอง อรกัอาจารย์วิชิต...
ขึ้นลงสวรรค์กันสองรอบ เราสองหายใจเหนื่อยหอบ ระคนเปี่ยมสุข กอดกันแน่นิ่ง เริ่มรู้สึกตัวกันอีกทีก็ฝนหยุดตกไปแล้ว ไม่รู้นานเท่าไร

"ครูรักอรนะครับคนดี"อาจารย์วิชิตกระซิบเบาๆข้างหู พรางระดมจูบริมฝีปากและแก้ม แทนคำขอบคุณที่มอบความบริสุทธิ์ให้อาจารย์
"อรรักอาจารย์นะคะ"อรตอบ ยังกอดอาจารย์แน่น แล้วคลายออก เราต่างใส่เสื้อผ้า อาจารย์เริ่มขยับรถ อรและอาจารย์พูดคุยกันกระหนุงกระหนิง แผล็บเดี๋ยวถึงตลาด อาจารย์แวะร้านขายยาซื้อยาป้องกันการตั้งท้อง ให้อรรับประทาน
"จะได้ผล หรอคะ อาจารย์" อรถามอย่างไม่มั่นใจ แต่อาจารย์ก็อธิบาย แต่อรก็ยังไม่สบายใจอยู่ดี

หลังจากนั้นอาจารย์วิชิตติวทั้งรักและถ่ายทอดวิชาเคมีให้อรอีกหลาย ครั้ง จนอรรู้สึกรักวิชาเคมี สอบได้คะแนนดีที่หนึ่งของห้องเลยคะ และนี่เป็นแรงบันดาลใจให้อรเลือกเรียนต่อวิศวะเคมีในระดับปริญญาตรี และจบมีงานทำในบริษัทใหญ่ ส่วนอาจารย์วิชิตได้ย้ายกลับไปดูแลคุณแม่ที่ต่างจังหวัดในภาคเหนือ หลังจากนั้นไม่ได้ข่าวอาจารย์อีกจนกระทั่งทราบภายหลังว่าได้แต่งงานมีครอบ ครัวไปแล้ว ทุกวันนี้อรยังรักและคิดถึงอาจารย์วิชิตคะ คุณครูที่รัก..