รักไม่นับตัวเลข ตอนที่ 12 "ความจริงที่ปกปิด!?...เรียกพี่ได้มั้ย?"
adslman   17 Aug 2007, 23:44 น.


"เราคบหากันมานานมาก...แค่สีหน้าท่าทางทำไมจะไม่รู้...ที่เธอชวนฉันมาคุยด้วยวันนี้ก็คงจะเกี่ยวกับเคน"
"...ใช่"
"งั้นคำถามของฉันก็ยังเป็นคำถามเดิม...บรีนมั่นใจในตัวเขาแค่ไหน?"
"วันนี้ฉัน...มั่นใจในตัวเขามากกว่าเมื่อวานและหวังว่าพรุ่งนี้จะมั่นใจยิ่งกว่าวันนี้..."
"โอ้!!...คำตอบต่างจากครั้งก่อน"
"อย่างน้อยๆก็มั่นใจแล้วว่าเขาคิดกับฉันมากกว่าคนรู้จัก...ผู้อาศัยกับเจ้าของหอ...หรือตามประสาพี่น้อง"
"แต่เขาจะมีความจริงใจกับเธอสักแค่ไหนก๊าน~~...นายเคนนั่นน่ะเชื่อใจได้แน่เหรอ?...อย่าลืม!!...ขึ้นชื่อว่าผู้ชาย...มีน้อยนักที่จะคบกับผู้หญิงอย่างเราๆโดยไม่หวังผลตอบแทนอะไร...ไม่หวังเงิน...ก็ต้องการอำนาจวาสนา...หรือไม่ก็อยากเชยชมร่างกายกับความสาวซึ่งพอเบื่อก็เขี่ยทิ้ง...ส่วนสำหรับหนุ่มรุ่นน้องคนนี้...กรรณคิดว่าเขาคงมุ่งหวังอย่างหลังมากทีเดียวนะ"
"........................................................"
(เอิ๊ว!!!...ไหงพี่กรรณพูดแบบนี้ล่ะ?...จะเอาการกระทำของผมในคืนนั้นมาตัดสินไม่ได้เลยนะครับ!!...ผมรักพี่บรีนด้วยความจริงใจไม่หลอกลวงและคาดหวังอย่างยิ่งว่าจะได้ใช้ชีวิตคู่กับเธออย่างมีความสุขเยี่ยงคู่สามีภรรยาทั่วไป...ส่วนที่มีอะไรกับ...พี่...นั่นเพราะ...ความอยากรู้อยากลองตามประสาวัยรุ่น...)
"แต่เธอไม่รู้จักเคนดีไปกว่าฉันหรอก...ส่วนเรื่องพรรค์นั้นมันเป็นธรรมดาของมนุษย์"
"หึ!!...ใครว่า?...ฉันรู้จักเขาพอสมควรทีเดียวจ้ะ...เป็นเด็กหนุ่มที่นิสัยภายนอกก็พอใช้ได้แต่จริงๆน้ำนิ่งไหลลึกไม่เบา..."
(เฮ้ย!!!!...ยะ...ยะ...อย่านะพี่กรรณ!!!...อย่าเปิดเผยเรื่องในคืนนั้นเด็ดขาดนะ)
"คิดจะพูดอะไรกัน?"
"อ่า...ฉันก็แค่เตือนด้วยความหวังดี...คบกับผู้ชายอายุน้อยกว่าตอนนี้ก็คงไม่คิดมากเพราะเธอยังสาวยังสวยอยู่แต่ในอนาคตล่ะ?...ตั้ง 8 ปีเชียวนะ"
".........................................................."
"อ่ะ!!!...ช่างเถอะๆ...ความสัมพันธ์ของเธอ 2 คนก้าวหน้าไปเร็วมากๆนั่นก็ถือเป็นเรื่องดีแล้วนี่นา"

...โอ๋ย~~...ค่อยยังชั่วหน่อย...เล่นเอาใจหายวาบเสียวแปล๊บแต่ยังไงซะผมก็คิดถูกจริงๆที่มาแอบฟัง...ถึงจะว่าเป็นการไม่สมควรแต่ก็ทำให้ได้รู้อะไรดีๆหลายอย่าง... 8 ปีแล้วยังไงครับพี่กรรณ?...ผมมั่นใจว่าตัวเองมีความเป็นลูกผู้ชายพอ...ชีวิตคนไม่ใช่สิ่งของที่จะทิ้งขว้างกันง่ายๆไม่ใช่หรือ?...
"แต่บางครั้งฉันก็ยังไม่เข้าใจในความคิดของเขาซึ่งเรื่องเมื่อวันนั้นน่ะไม่โกรธเขาแล้ว...วัยหนุ่มก็ใจร้อนอย่างนี้แหละ...เพียงแต่มันมีเรื่องที่สำคัญมากกว่านั้น"
"...เรื่องทางบ้านของบรีน...พ่อเธอดุมากซะด้วยและท่านต้องไม่ยอมให้บทเรียนซ้ำๆเกิดขึ้นมาแน่"

...ก็รู้สึกดีใจเหมือนกันที่สาวเจ้าออกปากเองว่าไม่โกรธแล้วแต่กลับมีสิ่งที่ทำให้ผมเริ่มมีความไม่สบายใจคือ...ทางครอบครัวของพี่บรีนคงยังไม่ทราบเรื่องที่เราคบกันและจะทำประการใดดีถ้าพ่อแม่ของเธอเกิดไม่ยอมรับผมขึ้นมา?...โฮ~~...ลืมเรื่องนี้ไปซะสนิท...
"เคนเขาจำเป็นต้องรู้...บรีนคิดจะบอกเมื่อไหร่?"
"ยังไม่ตัดสินใจแน่นอนหรอกว่าควรจะบอกดีมั้ย?...ความลับที่ปกปิดอยู่ในใจนี่"
"มีอะไรให้ต้องลังเลอีกรึ?...รีบบอกความจริงจะดีกว่านะเผื่อเขาจะได้ทำใจในกรณีที่เหตุการณ์มันเลวร้ายลงและพวกเธอทั้ง 2 จะได้ไม่ถลำลึกลงไปมากกว่านี้"
"ก็อย่างที่พูดไปไงล่ะกรรณ...บางครั้งฉันก็ไม่เข้าใจว่าเคนกำลังทำอะไร...ทั้งๆที่ฉันไม่เคยแสดงท่าทางรังเกียจเขาเลย"
"เธอคงรอให้เคนบอกรักอยู่ใช่ม้า~~"
".........................................................."
"ว่าไงจ๊ะ?"
"...มั้ง"
"!!!!"

...ตกใจ!!!...ได้ยินความลับที่สำคัญเข้าแล้วล่ะครับ...นี่พี่บรีนเฝ้ารอให้ผมบอกรักเธออย่างนั้นหรอกรึ?...ไม่มีอะไรจะน่ายินดีไปกว่านี้จริงๆ...งั้นเราจะมัวทำตัวเฉื่อยชาป้อไปป้อมาอย่างกับพ่อไก่แจ้ไม่ได้แล้ว...อารามดีใจจนแทบเก็บอาการไม่อยู่จึงรีบผละจากมาแอบปลื้มเพียงคนเดียวโดยไม่สนใจว่าพี่บรีนกับพี่กรรณคุยอะไรกันต่อ...ที่จริงอีก 6 วันข้างหน้าผมก็สืบรู้มาว่า 14 ตุลาคมจะเป็นวันเกิดของพี่บรีน (น้าจี๊ดบอก) ...เยี่ยม!!!...วันนั้นเป็นวันดีที่ผมจะสารภาพรักขอคบเป็นแฟนกับพี่บรีนอย่างจริงๆจังๆซะที...
...

"ไปก่อนนะ"
"อืม..."
...พี่บรีนออกมาส่งพี่กรรณถึงหน้าบ้านแล้วเดินกลับซึ่งผมกำลังถอนหญ้าอยู่แถวนั้นพอดี...
"......................................................"
"เดี๋ยวครับ!!"
...พี่กรรณเหล่ตามองและหยุดร่างกายอันอวบอัดสวยสดที่ผมได้เคยลิ้มลองมาแล้ว...
"เคนอย่าทำเหมือนบรีนเป็นของเล่นเด็ดขาด...ชีวิตของเธอผ่านเรื่องเศร้ามามากเกินพอแล้ว"
"หมายความว่า...ยังไงครับ?"
"อย่างที่บอก...ตรงตัวไม่ต้องแปล"

...ช่างดูสุขุมเยือกเย็นยิ่งกว่าเมื่อคืนนั้นซะอีก...ในฐานะคนเคยมีอะไรกันก็อาจทำเจ้าชู้ใจกล้าตรงเข้าไปกอดเธอแต่ว่า...ผมไม่อาจจะกระทำอะไรแม้เพียงขยับขาเพราะราวกับมีอำนาจบางอย่างแผ่ออกมาจากร่างหญิงสาวพร้อมทั้งตรึงร่างผมไว้...
"บรีนเขาจะบอกเธอเองและเมื่อนั้นความจริงมันก็จะปรากฏออกมา...อดใจรอถึงตอนนั้นเถอะ"

...ยิ่งพูดก็ยิ่งไม่เข้าใจแฮะ...พยาบาลสาวผมทองผู้นี้ชักนำปริศนามาให้ครุ่นคิดตั้งแต่แรกพบจนลาจาก...
"สบายใจได้...เรื่องในคืนนั้นพี่จะไม่บอกบรีน...ขอให้ถือซะว่านั่นคืออดีตที่ไม่มีทางหวนกลับ...ตกลงนะ?"
"ตัวผมไม่เคยเชื่อว่าเราจะได้พบกันอีกและยิ่งไม่น่าจะเป็นไปได้ว่าแท้จริงแล้วพี่กรรณจะเป็นเพื่อนสนิทของพี่บรีน...หญิงสาวที่ผมรัก"
"...................................................."
"...เมื่อกี้...พี่พูดอะไรน่ะครับ?"
"หึ!!...เคนอย่ามัวสนเรื่องของคนอื่นให้มากนัก...โอเค?...ก็ในเมื่อเธอมีสตรีที่คู่ควรกับตัวเองอยู่ใกล้ๆแล้ว...นี่!!...อีก 6 วันข้างหน้าคือวันเกิดของบรีน"
"...ผมทราบแล้วล่ะครับ"
"ฮะๆๆ...ใช้ได้ๆ...แต่ถ้าหัวไว...กว่านี้...อื้ม!!...ช่างเถอะๆ..."

...จากนั้นคุณ "อุณากรรณ" นางพยาบาลในชุดขาวบริสุทธิ์ก็ก้าวขึ้นรถและขับออกไปโดยทิ้งแววตากับรอยยิ้มที่ยังเป็นปริศนาเหมือนเช่นเคย...โดยเฉพาะประโยคที่ว่า "ผ่านเรื่องเศร้ามามากเกินพอแล้ว" ผมเริ่มอยากรู้แล้วว่าในอดีตเกิดเรื่องเลวร้ายอะไรกับพี่บรีนกันแน่?...
"ถ้าเราไปถามหล่อนตอนนี้...ไม่!!...ไม่ดีๆ"

... 14 ตุลาคมที่จะมาถึง...ผมเชื่อมั่นว่าจะต้องได้รับรู้ความจริงบางอย่างที่สำคัญมากแน่นอน...ดังนั้นจำเป็นต้องมีแผนการสักอย่างเตรียมพร้อมไว้...
.............................................................................................

13 ตุลาคม 2548

"บ้านนี้เงียบจังเล้ย~~"
"?"
"ไม่มีใครอยู่หรือไง?"
...นั่นคือเสียงของคุณ "อัจฉรา" หรือ "จุน" เจ้าสำนัก "ชองมิน" เป็นทั้งคุณแม่และอาจารย์สอนเทควันโด้ของจี...เห็นรูปร่างบอบบางอ้อนแอ้นแบบนี้ก็อย่าเพิ่งคิดว่าเธอคือผู้หญิงธรรมดาๆนะครับเพราะแท้จริงคุณจุนผู้นี้เป็นถึงอดีตแชมป์โลกเทควันโด้หญิง 2 สมัยซ้อน!!!...ดังนั้นไม่ต้องบรรยายให้มากความเลยว่าฝีมือหล่อนจะเก่งกาจมากสักแค่ไหนถึงแม้จะถอนตัวมากว่า 6 ปีแล้วก็ตาม...
"เคน...พี่จี๊ดอยู่ป่าว?"
"ไม่อยู่ครับ"
"อ้าว?...ไรฟระ!!...ปกติเวลานี้น่าจะอยู่นี่น๊า~~"
"......................................................."
...คุณแม่ของเพื่อนสนิททำหน้าผิดหวังว่าแต่ทำไมแต่งตัวล่อตะเข้แบบนี้ล่ะเนี่ย?...คือคุณจุนเธอใส่เสื้อสายเดี่ยวสีดำโชว์สะดือแต่ไม่ได้สวมยกทรงนุ่งกางเกงยีนส์ขาสั้นจุ๊ดจู๋ (ขาอ่อนขาวสวยชิบ)
...
"คุณน้ามีธุระอะไรสำคัญหรือเปล่าครับ?"
"เปล่า...กะมาชวนพี่จี๊ดไปสระว่าย...น้ำ..."
"??"
"เมื่อกี้...เธอเรียกฉัน...ว่าอะไรนะ?"
"ครับ?"
"เรียกฉันว่า...อะไร?..."
"!!!!"

...กอดอกคุยโดยอยู่ห่างตั้งเกือบๆ 4 เมตรแท้ๆแต่จู่ๆคุณจุนก็ขยับตัวเข้ามาใกล้ผมชนิดที่เรียกว่าหายใจรดกันได้ในเพียงชั่วกระพริบตาครั้งหนึ่งเท่านั้น!!!...นี่มันเกิดอะไรเนี่ย?...มนุษย์...สามารถทำเรื่องที่น่าเหลือเชื่ออย่างนี้ได้ด้วยเหรอ?...
"ตกใจรึ?...นี่ยังซอฟส์ๆ...ถ้าเอาจริงต่อให้อยู่ไกลกว่านี้ก็ทำได้...นี่แน่ะ!!"
"น้า?...โอ้ย!!...ผมเจ็บ"
"ยังอีก!!...น้าอะไรของเธอ?...บอกหลายครั้งแล้วว่าให้เรียกพี่น่ะหา!!...เรียกพี่ได้มั้ย?"
"อือ~~...อย่าบีบจมูก...ผมเจ็บครับ!!"
"เสียมารยาทจริง...ฉันเพิ่ง 27 เองนะ...มาเรียกน้าเรียกป้าได้เร๊อะ!!...ประเดี๋ยวตีตาย"
"ขอ...ขอโทษครับ...พี่...พี่จุน"
"เออ!!...ค่อยรื่นหูหน่อย...จำไว้ซี่จำไว้~~...เรามันคนวัยเดียวกัน"
"........................................................"
...อู๊ย~~...เจ็บจมูกเป็นบ้า...เอ้อ!!...หลายคนเมื่อถึงตรงนี้คงเกิดความสงสัยแต่ต่อให้อ่านกี่รอบๆก็ไม่ผิดหรอกครับ...น้า...เอ้ย!!...พี่จุนเธอเพิ่งอายุ 27 ปีจริงๆซึ่งอายุแค่นี้ไม่น่าจะเป็นแม่ของจีที่มีอายุ 18 เท่าผมได้...เอาเป็นว่าเรื่องนี้มันมีเหตุผลอยู่...
"เคนอยู่คนเดียวเหรอ?"
...ความจริงมีพี่บรีนอยู่อีกคนแต่ออกไปซื้อของ...ตั้งแต่ผมบอกว่าวันเกิดของเธอจะมีเซอร์ไพรส์ก็อารมณ์ดีมากๆเลย...ขนาดผมบุกเข้าสวมกอดดื้อๆพี่บรีนก็ไม่ว่าได้แต่ยิ้มอายๆและตัดพ้อพอเป็นพิธี...นอกจากนี้ผมยังกล้าหยอกเย้าด้วยถ้อยคำหวานๆมากขึ้น...เรา 2 คนยามนี้อย่างกับคู่รักหนุ่มสาวแต่งงานใหม่ทีเดียว...
"โฮะ!!...มีอะไรน่ายินดีหรือนั่น?...ยืนยิ้มคนเดียวก็ได้เนอะ...อืม--...ดีละ!!...งั้นเคนไปกับพี่หน่อยล่ะกัน"
"ไป?"
"ว่ายน้ำไง...ว่ายน้ำ"
...วันนี้อากาศค่อนข้างร้อนเลยอยากไปสระว่ายน้ำสินะ...เอาไงดี?...พี่จุนอุตส่าห์ออกปากชวน...
"ไป 2 คนหรือครับ?"
"อื้อ!!...น้องจอยไปไม่ได้เพราะต้องเรียนพิเศษ...เอาน่ะ...ไหนๆมาถึงนี่แล้วชวนเธอไปด้วยก็ไม่ถือว่าเสียเที่ยว"
... "จอย" ลูกสาวคนเล็กของพี่จุนวัย 14 ปี...ผมเองก็ไม่ค่อยสนิทกับเธอเท่าไหร่หรอกครับซึ่งขานั้นน่ะเด็กเรียนเต็มขั้นจึงไม่ได้มีความคล้ายกับจีเลยสักนิดแต่ 2 คนพี่น้องนี้กลับเข้ากันได้ดีมาก (จีหวงสุดๆด้วย)...
"เอ้า!!...นี่ตกลงจะไปหรือไม่ไป?"
...มือข้างหนึ่งของพี่จุนหมุนแกว่งถุงเล็กๆส่วนอีกข้างท้าวสะเอวร้องเตือนทวงคำตอบ...แหม~~...ไม่ไปก็โง่หลายตายซะ...จิตใจชักเกิดกิเลสอยากเห็นนักสู้สาวอดีตแชมป์โลกสลัดชุดเทควันโด้เปลี่ยนมาใส่ชุดว่ายน้ำเหมือนกัน...
"ไปครับ"
"งั้นพี่จะรอ..."

...สระที่ไปเป็นของคลับฟิตเนสแห่งหนึ่งที่หล่อนเป็นสมาชิกอยู่...ผมเองก็เคยไปเมื่อนานมาแล้ว...
"??"
"อ๋อ!!...พี่จุนเป็นแม่ของจีเพื่อนเคนหรือคะ?"
"จ้า~~...ก็ไม่ค่อยอยากให้ใครรู้หรอกนะว่าเป็นแม่ลูกกัน...ราคาตกหมด...ฮ่าๆๆ"
"แหม~~...แต่พี่จุนอายุมากกว่าฉันแค่ปีเดียวเองค่ะ"
"โอ๊ะๆ...จริงน่ะ?...นี่บรีนอายุ 26 หรือจ๊ะ?...ฮิๆๆ...ก็พี่ยังเป็นสาวอยู่นี่นา...งั้นเรามาเป็นพี่น้องกันเลยดีมั้ย?"

...พี่บรีนกลับมาพบพี่จุนพอดี...ท่าทางคุยกันถูกคอดีซะด้วยก็พื้นฐานนิสัยพี่จุนเป็นคนร่าเริงอยู่แล้วน่ะ...
"ว่าไงจ๊ะบรีน...ไปว่ายน้ำกับพี่และเคนมั้ย?"
"เอ่อ...ก็อยากไปแต่ยังมีงานค้างอยู่ค่ะ...พี่จุนไปกับเคน...แล้วจีเธอไม่ว่าหรือคะ?"
"ฮ่าๆๆๆ...จะว่าอะไรได้เล่าก็ตัวมันไม่อยู่ที่นี่สักหน่อย...ไปเข้าค่ายกับชมรมที่ราชบุรีโน่น...ไว้กลับมาก่อนเถอะ...พี่จะอัดให้น่วมเลย"
"หา?"
"คือพี่อยากทดสอบว่ามันกลับมาจะเก่งขึ้นสักแค่ไหน?...ยัยทอมบ้านั่นไม้อ่อนไม่ชอบต้องเล่นแรงๆ"
"............................................................"

...พี่บรีนได้ฟังถึงกับอึ้งไปเลยแต่ผมไม่แปลกใจเนื่องจากทราบดีว่าจีกับพี่จุนมักมีเรื่องกระทบกระทั่งกันแทบทุกวี่ทุกวันและบ่อยครั้งอาจถึงขั้นลงไม้ลงมือซึ่งจีก็จะตกเป็นฝ่ายแพ้อยู่ร่ำไป...จำได้แม่นว่ามีอยู่ครั้งหนึ่งผมแวะไปเที่ยวบ้านแต่กลับต้องช่วยพาร่างอันสะบักสะบอมของจีไปหาหมอเพราะเธอกำลังโดนพี่จุนซ้อม (น่าจะใช้คำว่าลงโทษนะ?) ข้อหามีเรื่องทะเลาะวิวาทกับคนนอก...ผมเห็นเต็มๆตาตอนจีถูกเตะจนตัวปลิวกระเด็นออกจากประตูโรงฝึก...ผมถึงได้กล่าวเตือนไว้ในตอนต้นแล้วซึ่งเมื่อรู้ดังนี้ก็อย่าริอาจไปทำล้อเล่นกับพี่จุนเด็ดขาดเพราะมันจะมีโทษอย่างแรงถึงรุนแรงมาก...
...

...ระหว่างทางผมถามคำถามที่อยากรู้มานาน...
"ทำไมพี่ถึง...ซ้อมจีอยู่เรื่อยล่ะครับ?"
"ก็ยัยนั่นมันชอบเถียงข้างๆคูๆแถมพูดจากวนประสาทให้พี่ยัวะอยู่เรื่อย...แต่ไม่เรียกว่าซ้อม...เรียกว่าชี้แนะต่างหาก"
"................................................."
"...คนอื่นน่ะพูดจามีสัมมาคารวะด้วยได้แต่ทีกับแม่ตัวเองเถอะ...ก็นะ...จีเคารพรักพ่อของเธอมากและไม่ค่อยชอบหน้าพี่มาตั้งนานแล้วรวมทั้งหาว่าพี่เป็นพวกครูพักลักจำจนได้ดิบได้ดีถึงขั้นคว้าแชมป์โลก"
...ตั้งแต่ร่ายมา...ทุกคนน่าจะรู้แล้วว่าจีไม่ได้มีเชื้อสายไทยเต็มร้อย...เธอเป็นลูกครึ่งไทย-เกาหลีครับ...คุณ "ชอง-มินฮุย" เป็นชาวเกาหลีที่มาประกอบอาชีพในไทยก็คือตั้งโรงฝึกสอนเทควันโด้นั่นเอง...พี่จุนก็พลอยได้ฝึกฝนวิชาไปด้วยจนมีฝีมือเข้าขั้นและติดทีมชาติไปแข่งขันในระดับนานาชาติเมื่อ 7 ปีก่อนซึ่งสามารถคว้าแชมป์โลกเทควันโด้หญิงมาครองเป็นสมัยแรกแล้วในปีต่อมาก็ยังไปป้องกันแชมป์ได้อีกครั้ง...ทว่า...ต่อจากนั้นไม่นานพี่จุนก็ประกาศรีไทร์ท่ามกลางความเสียดายของทุกคนในวงการโดยสิ่งที่เธอยังเสียใจอยู่จนถึงบัดนี้ก็คือสามี...คุณชอง-มินฮุยไม่อาจจะได้อยู่ชื่นชมกับเหรียญรางวัลแชมป์โลกที่คล้องคอของภรรยาทั้ง 2 สมัยเพราะได้ล้มป่วยและเสียชีวิตไปตั้งแต่จีกับจอยยังเล็ก...ท่านจากไปเกือบๆ 12 ปีแล้ว...ตอนนั้นจีอายุ 6 ขวบและจอยเพิ่งจะ 2 ขวบ...
"...สิ่งที่พี่ทำลงไปทั้งหมดไม่ใช่เพื่อตัวเองเลยแต่เพื่อยัยนั่นทั้งนั้นแหละ"
...พอสิ้นคุณชองไปพี่จุนต้องรับภาระทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นโรงฝึกหรือความเป็นแม่...เธอเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งอย่างแท้จริง...ขนาดสูญเสียสามีแต่พี่จุนก็ยังบากบั่นพากเพียรฝึกฝนเทควันโด้จนมีวันนี้ได้...
"สักวันจีต้องเข้าใจในความปรารถนาดีของพี่นะครับ"
"ให้มันจริงตามที่เคนพูดเถอะน่า"
"ฮะๆ...อะ?...โอ้ว!!!...พี่~~...ขี่ช้าๆหน่อยครับ...ว้าก!!...เล่นแซงซ้ายสิบล้ออย่างนี้ก็แย่สิครับ"
"หูย~~...กลัวไปด้าย~~...ผู้ชายอาไร๊!!...ถ้ากลัวนักก็กอดพี่ไว้"
...คิดถูกหรือเปล่านะเนี่ยที่มาด้วย?...อูย~~...ลืมซะสนิทว่าพี่จุนเป็นนักซิ่งเก่า...
"โอ๊ะ!!"
"อะไร?"
...พี่จุนเอวเล็กจัง...โอบได้รอบเลยและเพราะความสั้นของเสื้อสายเดี่ยว...ไอ้ตรงที่ผมกำลังกอดอยู่จึงเป็นบริเวณสะดือและเนื้อหนังมังสานุ่มๆ...มีกลิ่นหอมอ่อนๆโชยมาด้วยล่ะ...
(เฮ้ย!!!...นี่แม่จีนะเว้ย~~...คุณแม่ของเพื่อน~~...คิดอกุศลอะไรอยู่เนี่ย?)
"ฮึ!!...นี่มันตามมาจริงๆรึ?...เคนกอดเอวพี่แน่นๆ!!!"
"อะไร...จริงๆนะครับ?...หวา~~"

...ไม่ค่อยได้ยินเสียงพี่จุนเพราะเสียงลมที่ดังอื้ออึงข้างหูและจู่ๆเธอก็บิดคันเร่งบึ่งแมงกะไซด์คู่ชีพโกยอ้าวอย่างไม่มีสาเหตุเล่นเอาผมหลับตาปี๋เอาแขนโอบกอดสาวซิ่งอย่างแน่นหนาจนถึงจุดหมาย (นึกว่าจะซี้ซะแล้ว) ...
"ถ้ายังตามมาได้อีกล่ะก็...ตายแหงๆ"
"อะไรนะครับพี่?"
"อ๋อ!!...ไม่มีจ้ะ...เข้าไปกันเถอะ...เวลานี้คงมีคนมาน้อย"
"..................................................."
...

...เงยหน้าดูท้องฟ้าสีครามซึ่งมีหมู่ปุยเมฆล่องลอยสลับกับมองผืนน้ำในสระสี่เหลี่ยมผืนผ้าก็ให้รู้สึกรักชีวิตขึ้นมาทันทีทันใด...
"เมื่อกี้หวิดไปโลกหน้า...อยู่ๆพี่เขาเป็นอะไรนะถึงได้อัดสุดเหยียดชนิดประตูนรกเปิดอ้ารับแบบนั้น?"
...ผมออกปากพึมพำด้วยความโล่งใจอยู่ที่ขอบสระ...มีบุญได้กอดอดีตแชมป์โลกสาวโดยไร้ความผิดก็จริงแต่ถ้าได้รับประสบการณ์หวาดเสียวเฉียดนรกมาด้วยแบบนี้ก็ขอบายซะดีกว่า...
"โย่ว!!...สาวสุดสวยและเก่งสุดยอด...มาแล้วจ้า~~~"
"!!!"
...พี่จุนในชุดทูพีชสีเขียวเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆมือซ้ายท้าวเอวส่วนอีกข้างถือผ้าเช็ดตัวทำเอาคอผมแทบเคล็ดเพราะจู่ๆก็หันขวับอย่างกระทันหัน...ขอเปลี่ยนความคิด!!!...เมื่อกี้สุดจะคุ้มค่าที่เสี่ยงตาย...
"........................................................."
"........................................................."
"เฮอะๆๆๆ...ถึงกับพูดไม่ออกเชียวนะน้อง...ไง!!...สวยมั้ย?"
"สวย!...พี่สวยมากครับ!!"
"ฮะๆๆๆ"
...นี่ไม่ได้แกล้งชมเพื่อเอาใจแต่พี่จุนในชุดว่ายน้ำทูพีชสีเขียวมรกตช่างสวยสะดุดตาอะไรอย่างนี้หนอ?...หน้าอกไม่ถึงกับอวบอึ๋มมากแต่ก็น่าดูใช่เล่นและขนาดคงจะพอๆกับลูกสาวคนโต...ยิ่งตอนชูแขนเพื่อรวบมัดผมก็ยิ่งดูงามหยดเข้าไปใหญ่เพราะดอกบัวจะตั้งเต้าสวยได้รูป...รวมทั้งสะโพก...เอว...ต้นขา...ปลีน่อง...แก้มก้นงามงอนที่ไม่มีโอกาสได้เห็นบ่อยนัก...โดยรวมแล้วพี่จุนก็มีรูปกายที่เซ็กส์ซี่ไม่แพ้สาวคนไหนเลยทีเดียว...
"นี่คือตุ๊กตามรกต...คิกๆๆ...ก็พี่ชอบสีเขียวน่ะนะ"
... (ชอบใส่ชุดชั้นในสีเขียวด้วยหรือเปล่าก็ไม่ทราบ?) คุณแม่วัยสาวของจียังไม่ลงสระแต่นั่งข้างๆผมเอาขาแช่น้ำร้องเพลงอย่างสบายอกสบายใจ...ยิ่งดูใกล้ๆก็ยิ่งน่ารักเป็นบ้าเลยให้ตายเถอะ
วุ้ย!!...ถ้ารุ่นราวคราวเดียวกันจะจีบซะให้เข็ด (ว่าไปนั่น) ...ผมชักเกิดความรู้สึกแปลกๆขึ้นในหัวสมองแล้ว...ยิ่งตอนนี้บรรยากาศเป็นใจเพราะมีแค่เรา 2 คนเท่านั้นที่มาใช้บริการที่สระว่ายน้ำแห่งนี้...
"........................................................"
"เคน"
"คะ...ครับ!!!"
...ผมสะดุ้งเพราะเสียงของพี่จุนที่อยู่ๆก็ดังขึ้นมา...ช่วยไม่ได้...คือกำลังแอบพิจารณาส่วนสัดต่างๆไม่ว่าจะเป็นส่วนเว้าหรือนูนของนักเทควันโด้สาว...คุณแม่ยังสวยคนนี้น่ะก็สูงไล่เลี่ยกับจีนั่นแหละครับโดยแม้รูปร่างอาจจะดูบางกว่าลูกสาวแต่เทควันโด้นี่คนละเรื่องเดียวกัน...ฝีมือพี่จุนเหนือกว่าจีมากนัก...
"ระหว่างพี่กับจี...ใครเซ็กซ์ซี่กว่ากัน?"
"เอ๋?"
...คำถามนี้ตอบยากมากเพราะทั้ง 2 คนต่างมีดีกันไปคนละแบบ...จีน่ารักแบบห้าวๆไม่ชอบแต่งตัวยั่วยวนอวดใครยกเว้นเวลาอยู่บ้าน (โดยเฉพาะเมื่อคืนนั้น...นึกแล้วให้ความดันมันพาลพุ่งปรี๊ดทุกที) ...ส่วนพี่จุน...ถึงจะเป็นคุณแม่ลูก 2 แต่เธอก็ยังดูสวยราวกับสาววัยรุ่นอยู่เสมอซึ่งอาจเป็นเพราะหล่อนชอบแต่งตัวด้วยผ้าน้อยชิ้นเน้นโชว์สัดส่วนอย่างที่ใส่มาบ้านผมวันนี้ก็ได้มั้ง...ดังนั้นจะให้ตอบว่าใครสวยเซ็กส์ซี่กว่ากัน...ไม่ขอตอบดีกว่ามั้ย?...
"เอ้า!!...มองพี่ให้ชัดๆดิ...แอบชำเลืองอย่างนั้นแล้วมันจะรู้ได้ยังไง?...เดี๋ยวก็ตาเขจนได้"
...ไม่ไหวมั้งครับ?...ขืนดูมากๆเข้าเดี๋ยวจะมีคดีอนาจารเกิดขึ้น...
"อ๋อๆๆ...นี่คงตอบไม่ได้เพราะพี่ไม่เปลือยชนิดเห็นหมดแบบจีสิท่า?"
"หา!?"
"ไม่ต้องมาหา!!!...คืนนั้นพี่เห็นหมดนะว่าเคนทำอะไรกับยัยนั่นบ้าง"
"วะ...วะ...ว่า...ว่าอะไร...นะครับ?...พี่..."
...ความแตกงั้นรึเนี่ย?...โอ๊วววววว~~~...ตายแน่!!!...ตายห่าแน่ๆ...พี่จุนจับได้ว่าผมกับลูกสาวของเธอทำ...ระ...เรื่องซวยมาเยี่ยมเยือนถึงตัวเพราะการกระทำของตนเองแท้ๆ...
"พี่...พี่...เห็นตั้งแต่...ตอนไหน?"
"...ตอนไหนเหรอ?...อืม--...ก็ตั้งแต่พวกเธอเล่นท่า 69 ไง"
...จ๊ากๆๆๆ...น่าอับอายยิ่งนัก!!!...พี่จุนดันมาเห็นช่วงเวลาไคลแมกซ์ซะด้วย...หมดกัน!!...หมดกัน~~...
"คืนนั้นพี่กลับมาตั้งนานแล้วแต่ไม่นึกเลยว่าเคนกับจีจะทำลามกกันได้ลง...เป็นเพื่อนเล่นหัวมาแต่เล็กแต่พอโตกลับเล่นเสียวกันซะได้...ให้ตายเถอะเด็กสมัยนี้"
"ผม...ผม..."
...ความรู้สึกตอนนี้คงไม่ต้องบรรยายว่ากำลังหวาดกลัวสุดๆ...พี่จุนคงรู้จึงพูดปลอบใจและลูบหัวผม...
"ไม่ต้องกลัวๆ...พี่ไม่คิดจะดุด่าหรือลงโทษอะไรเธอ 2 คนหรอกแต่เคนต้องรับผิดชอบสิ"
"รับผิดชอบ?"
"บอกคุณโมให้มาสู่ขอลูกสาวพี่ซะ"
...เฮ้ย!!...จะทำแบบนั้นได้ไงกัน?...ผมกับจีไม่ได้มีความรักแบบนั้นและขืนแม่รู้มีหวังลมใส่...
"พี่เห็นเธอ 2 คนมาแต่เล็ก...รักใคร่สนิทสนมกันดีจึงไม่น่าจะมีปัญหาอะไร"
"คือ...คือ..."
"..................................................."
...พี่จุนกำลังเข้าใจผิด...ผมจึงตัดสินใจเล่าเรื่องของตัวเองกับพี่บรีนให้เธอฟัง...
"เฮ่!!!...พูดให้มันสวยๆหน่อย...จีสู้บรีนไม่ได้ตรงไหน?...คิดจะชิ่งปัดความรับผิดชอบรึไง!!"
"ไม่ใช่ครับ!!...แต่..."
...เอาล่ะวะ!!...งานนี้ไม่โดนแข้งมหากาฬก็ต้องถูกส้นมหาประลัยของพี่จุนตอกเข้ากลางกบาลแหงๆ...
"มีอะไรเกินเลยกันถึงขนาดนั้นแต่เคนยังกล้าพูดออกมาว่าเป็นแค่เพื่อน...แย่ที่สุด!!!...ถึงยัยนั่นจะมีนิสัยชอบขวางโลกหรือพูดจาภาษาคนไม่ค่อยรู้เรื่องแต่ก็เป็นลูกสาวพี่!...เป็นลูกผู้หญิง!!...เป็นฝ่ายเสียหายมากกว่า!!!"
".................................................."
...คุณแม่สาวสวยวัย 27 ลุกขึ้นยืนพร้อมทั้งส่งสายตามองผมด้วยความไม่พอใจและกำหมัดแน่น...ผมอาจจะโดนเธอซัดจนนอนสลบพังพาบคาสระว่ายน้ำก็เป็นได้...
"ยืนขึ้น!!...ถ้าเป็นลูกผู้ชายก็จงกล้าสบตาพี่!!"
...ผมเตรียมใจไว้แล้ว...คราวนี้คงรอดยาก..คุณแม่ของเพื่อนสนิทสั่งให้หันหน้าไปทางสระแล้วหลังจากนั้น...
"และนี่คือการลงโทษ...ย้าก!!!"
(ตึง!!)
(ตูมมมมม~~~)
"หวา~~~"
"สำเร็จ!!!...อะ...ฮะ~ฮะ~ฮะ~ฮะ...ฮ่า~ฮ่า~ฮ่า~ฮ่า~ฮ่า"
"??"
...อะไรกันเนี่ย!!...แกล้งโมโหนี่นา...พี่จุนยกเท้าถีบผมตกไปในสระแล้วยกมือชี้หน้าหัวเราะเยาะลั่น...
"คิกๆๆๆ...กลายเป็นหมา...ฮะๆๆ...ตกน้ำ...ไปเลยว่ะ...ฮ่าๆๆๆๆ"
"...................................................."
"เรื่องนั้นรู้หรอกเฟ้ย!!...เมื่อเร็วๆนี้พี่จี๊ดเล่าให้ฟังหมดแล้วว่าเคนคบกับบรีนอยู่และเรื่องของเธอกับจีก็รู้มาตั้งนานนมแล้วย่ะ!!"
"ตกลงนี่...พี่ไม่ได้โกรธผมหรือครับ?"
"ฮิๆๆ...เอ้า!!...ส่งมือมาสิ"
...เจ็บทั้งตัวทั้งใจมิใช่น้อย...อย่างนี้ต้องเอาคืน...ผมแกล้งส่งมือให้พอพี่จุนไม่ทันระวังก็ออกแรงดึงเต็มที่จนนักเทควันโด้สาวเซถลาตกลงมาในสระด้วย...
"โย่ว!!...ว้าย~~~"
(ตูมมมมมม)
"แค่ก!!...ฮ่า~~...เดี๋ยวเถอะเคน!!!...กล้าแกล้งพี่เชียวรึ?...หนอยแน่ะ!!"
...พี่จุนวักน้ำสาดใส่ผมใหญ่แต่เธอคงจะรู้อยู่ก่อนแล้วแน่ๆ...สาวเจ้าว่ายน้ำหนีผมก็ว่ายตามโดยในใจลึกๆหวังจะขอกอดสักครั้งและก็หัวใจเต้นตึกตักเมื่อนิ้วผมไปโดนหน้าอกพี่จุนเข้า...
"จุ๊ๆๆ...คิดจะทำอะไรกันจ๊ะ?...แต๊ะอั๋งแม่ของเพื่อน...ไม่ดีนะไม่ดี"
"...ขอโทษครับ"
"หึๆๆ...เตือนไว้ซะก่อน...พี่ไม่ได้ง่ายเหมือนจีนะจะบอกให้...นายถั่วงอก"
...อ้าว!!...พี่จุนรู้จักฉายาผมด้วยแฮะ...ก็คืนนั้นนั่นปะไร...
"ที่จริงคืนนั้นพี่เชียร์เคนให้เอาจีให้รู้แล้วรู้รอดไปซะเลยน่ะ"
"เฮ้ย!!"
"ไม่เฮ้ยละ!!...ก็มันจะได้เลิกเป็นทอมซะที...เชื่อซี่~~...ลองของจริงเข้าไปสักครั้งมันต้องติดใจจนเลิกพึ่งของปลอมแน่ๆ...เหลือเกิน...มีโอกาสทั้งทีแต่ไม่ยอมคว้าไว้...เจ้าลูกบ้าคนนี้"
...ใบ้แดก...แม่เชียร์ผู้ชายให้ล่อลูกสาวตัวเอง...มันมีแบบนี้ด้วยหรือ?...
"ผมทำไม่ได้...ไม่อยากผิดต่อพี่บรีนและกลัวจีอัดด้วย"
"จะไปกลัวมันทำไมนักหนาเล่า!!...นี่เคยคิดบ้างป่ะ?...คืนนั้นถ้าเธอต้องการจะเย็ดให้ได้...จีขัดขืนเธอไม่ได้ร้อก!!!"
"จะ...จริงหรือครับ?"
...แค่ได้ยินคำว่า "เย็ด" เท่านั้นไอ้ที่อยู่ในกางเกงว่ายน้ำพองตัวขึ้นทันควัน...พี่จุนช่างกล้าพูดตรงๆแฮะ...
"เออซิ...ก็ยัยนั่นน่ะมันหมดแรงแล้วจะไปสู้เคนไหวได้ยังไง?...ปากร้องห้ามแต่ถ้าเอาเข้าจริงมีรึที่จะไม่แหกหีให้เธอเชยชม...จีน่ะแอบชอบเคนมาตั้งนานแล้ว...พี่รู้"
"..................................................."
...เป็นความโชคดีมหาศาลที่มาว่ายน้ำในครั้งนี้เพราะได้รับรู้ความจริงที่สำคัญจากปากพี่จุนว่าจีแอบชอบผม...งั้นที่เธอพูดก่อนจากลากันในคืนนั้นก็ไม่ใช่การล้อเล่นแต่อย่างใด...
"เนะ!!...ตอนที่จีดึงมือเคนออกจากหน้าอก...นั่นเป็นแรงเฮือกสุดท้ายของเธอก็ว่าได้มั้ง...แหมๆๆ...เคนนี่น๊า~~...ดูแค่ภายนอกก็จะประมาทไม่ได้เลย..ริเป็นเพลย์บอยตั้งแต่ตอนไหนกันนะเธอ?"
...อูว~~~...ก้นสวยชะมัดยาด...ไม่ใช่ๆ...พี่จุนกำลังก้าวขึ้นบันไดสระต่างหาก...จงคิดเอาเองล่ะกันว่าผมมองอะไร?...
"เดี๋ยวเถอะ!!...เรื่องอะไรมาจ้องตูดพี่ยะ?...รู้นะคิดอะไร...แล้วนั่นคงจะแข็งจนไม่กล้าขึ้นสิท่า?...คิกๆๆ"
".................................................."
...สงสัยจำบทพูดมาจากลูกสาวแหงๆ...พี่จุนเวลาเขินแล้วก็น่ารักมีเสน่ห์เหลือล้น...สมแล้วล่ะที่มีหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ถึงมาคอยตามจีบเธอไม่เว้นวัน...
"เคน...ขอเวลาพี่สัก 15 ...ไม่!!...สัก 10 นาที"
"ทำไมหรือครับ?"
"เอาน่า--...ขอไปทำธุระสักแป๊ป...เดี๋ยวค่อยมาสนุกกันต่อ...เอ้อ!!...โทรตามบรีนมาที่นี่ด้วยสิ"
"พี่บรีนบอกมีงานครับ"
"เฮ่ย~~...ให้โทรก็โทรเซ่!!...รับรองเธอต้องมาแน่"
"..............................................."
...พี่จุนสั่งเสร็จก็หยิบผ้าขนหนูเช็ดตัวก่อนจะเดินไปที่ประตูทางออก...
"ลืมของล่ะมั้งนั่น?...เอาละ!!...ลองโทรหาพี่บรีนก็ได้...อืม--...ครับผม!!...เอ่อ--...พี่มาว่ายน้ำด้วยกันเถอะนะครับ"
"................................................"
"น่านะ...ว่ายกับใครก็ไม่มีความสุขเท่ากับว่ายกับพี่บรีนหรอกครับ"
"................................................"
"ถึงไม่เคยแต่ผมก็มั่นใจ...ได้โปรดเถอะ~~"
"................................................"
"ครับๆๆ...ดีใจจัง...ผมจะรออย่างใจจดใจจ่อชนิดไม่เห็นพี่บรีนก็ไม่ยอมกลับแน่"
"................................................"
...สำเร็จๆๆๆ...พี่จุน...ผมทำได้แล้วครับ!!!...เออ--...ไม่อยู่นี่หว่า...จะว่าไปวันนี้พี่จุนก็มีอาการแปลกๆเหมือนกันนะ?...
...

...คุณจุนสาวยอดนักสู้หายไปไหน?...อ่านต่อไปสิ...ตรงนี้มีคำตอบ...

"................................................."
"แกนึกรึว่าจะหนีพวกข้าพ้น?"
"เปล่า...ก็ไม่คิดว่าจะหนีพ้นนิ...ฉันแค่อยากรีบมาว่ายน้ำสนุกๆก่อนจะพบพวกแกก็เท่านั้น"
"สนุก?...พาเด็กหนุ่มมาพลอดรักกันที่นี่เป็นความสนุกของแกงั้นรึเนี่ย?...ถ้าอีนั่นมันรู้เข้าคงปลื้มใจว่ะ...ก็แม่ของมันทำตัวร่านแอบควงผู้ชายรุ่นลูกไปเที่ยวกัน 2 ต่อ 2...จริงมั้ยพวกมึง?"
"ฮ่าๆๆๆๆ...ถูกของพี่ครับ"
"................................................."
...ฟังดูก็รู้ว่าเป็นการยั่วยุแต่อดีตแชมป์โลกอย่างจุนยัง "นิ่ง" ...เธอเสยผมพร้อมมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้า...
"แล้วไง~~...แกมีธุระอะไรกับฉันล่ะ?"
"ข้ามาคิดบัญชีที่ลูกสาวแกพาพวกไปเล่นงานลูกน้องข้าถึงถิ่น"
"โย่ว!!!...ผิดๆๆๆ...ผิดแล้ว~~...ในเมื่อแกมีหนี้แค้นกับยัยนั่นก็ไปตกลงสะสางกับมันเองเซ่!!...มายุ่งกับฉันทำโรคระบาดอะไรเล่า?...ฉันไม่เกี่ยวด้วยสักหน่อย"
"แกต้องเกี่ยวเพราะแกเป็นแม่มัน!!!"
(อื๋อ!!...พาลนี่หว่า?...เจ้าหัวโล้นนี่ต้องเพี้ยนไปแล้วแน่ๆ...จีนะจี~~...หาเรื่องมาให้ฉันจนได้...นี่แกจะรู้บ้างมั้ยเนี่ยว่ากำลังทำให้แม่ซวย?...ซวยชนิดที่ต้องกระอักเลือดเลยล่ะ!!!)
"ตกลงพวกแกจะหาเรื่องกันให้ได้ใช่มั้ย?...อ้อ!!...มิน่าถึงพยายามตามรอยฉัน...นี่ไอ้เหม่ง!!!...แกกลัวลูกสาวฉันใช่มั้ยล่ะ?"
"พูดหมาๆ...กูไม่เคยกลัวมัน!!"
"อ๊าว!?...เร๊อะ!!"
"กูมาครั้งนี้เพื่อจะทำให้อีจีมันเจ็บใจและอับอายขายหน้าที่แม่มันถูกรุมโทรม...กูตัดสินใจอะไรแล้วจะยกเลิกไม่ได้...ลูกแกพาพวกไปเหยียบถึงถิ่นตอนที่กูไม่อยู่แล้วเล่นงานพรรคพวกกูซะเจ็บไปตั้งหลายคน...อย่างนี้มันเรียกว่าขี้ขลาดไม่ใช่หรือไง?"
"โฮะ!!...พูดไปพูดมาก็เพราะหื่นอยากจะรุมโทรมฉัน...ว้าว~~...เป็นเกียรติมาก...แต่พวกแกมากันแค่ 4 คนจะรับมือฉันไหวเร้อ?...ฉันอึดนะจะบอกให้"
"พี่เขียว...ผมขอคนแรกเลยนะพี่...เห็นนมเห็นหีของอีนี่แวบๆจนทนไม่ไหวแล้ว"
"โฮ่~~"
(เปรี้ยงงงงงง!!!!)
"โอ๊ยยยยย...อ๊ากกกกก"
"ถ้าทนไม่ไหวก็อย่าทนเลยจ้ะ...เอาล่ะ!!...เหลือแค่ 3 แล้วนะ...อย่างงี้พวกแกยิ่งแย่เข้าไปใหญ่"
"ตั้ง...ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ!!"
...จุนใช้กระบวนท่าลึกลับ "สลายเงา" เคลื่อนตัวไปใกล้ชาย 1 ใน 4 เพียงชั่วพริบตาและเหวี่ยงเท้าเตะที่บริเวณกระดูกสะบ้าสุดแรง...จะไปเหลือรึ?...
"มึง!!"
"หยุดนะ!!...ถ้าไม่ฟังที่ฉันพูดพวกแกจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิต"
"??"
"จากที่ทนฟังแกโม้เหม็นขี้ฟันมาตลอดเนี่ยก็ไม่เห็นว่ามันจะเกี่ยวข้องกับฉันตรงไหนเลยนา--...อีกอย่าง...ฉันไม่เคยยุ่งเรื่องของจีด้วย...มันจะไปก่อเรื่องทะเลาะจนหัวร้างข้างแตกที่ไหนก็ช่างหัวมัน...ชื่อเขียวใช่มั้ย?...แกพาลูกน้องไปหามดหาหมอซะเถอะ...เวลานี้เป็นเวลาพักผ่อนส่วนตัวของฉัน...อย่ามาทำให้เสียอารมณ์...ชิ่วๆๆ"
...จุนยั่วยุกลับไปบ้าง...พูดจบก็โบกมือไหวๆส่งสัญญาณไล่ราวกับไล่หมูไล่หมา...ทำร้ายฝ่ายตรงข้ามอย่างนี้เขาคงจะไปหรอกนะเจ๊...นอกจากไม่ไปแล้วยังช่วยเพิ่มเชื้อไฟให้ปะทุเอาง่ายๆด้วย...
"พี่...อีนี่มันเก่ง"
"ช่าย~~...ฮะๆๆ"
"เฮ้ย!!!"
"อะไร?"
"จะหยามกันเกินไปแล้วว้อย!!!...เล่นมัน!!!"
...สถานการณ์เรียกว่าคับขันก็ได้แต่จุนยังเห็นเป็นเรื่องปกติ...ท่าสลายเงาคือศาสตร์ลับแขนงหนึ่งที่ทำให้ผู้ใช้สามารถเคลื่อนไหวร่างกายได้อย่างว่องไวประดุจหายตัวโดยไม่ทิ้งเงาหลงเหลือไว้เพียงชั่วกระพริบตาครั้งเดียว...อย่างเมื่อสักครู่จุนแกล้งเข้ามาอยู่ข้างหลังพวกมันแต่กว่าจะรู้เธอก็ขยับตัวหนีออกไปอยู่อีกทางซะแล้ว...
"โอ๋ย~~...ตายละ!!"
".................................................."
"ฮะ!!...เฮ้ย~~...เดี๋ยวก่อน~~"
...จุนยกมือห้ามขอเวลานอกแต่ไร้ผล...ชาย 3 คนตรงเข้ากลุ้มรุมทำร้ายหญิงคนเดียว...สาวเจ้าต้องหลบหมัดปัดป้องลูกเตะเป็นพัลวันเนื่องจากดันทะลึ่งสลายเงาไปอยู่ตรงมุมอับ...
(แย่แล้ว!!!...ปมชุดว่ายน้ำมันจะ...)
"เฮ่ๆๆๆ...เอาจริงหรือเนี่ย?...ฉันผู้หญิงนะเว้ยเฮ้ย!!!"
...สาวจุนร้องเอะอะแต่ก็ยังก้มหัวหลบหมัดได้ทั้งๆที่บางจังหวะหล่อนหันหลังให้คู่ต่อสู้...
(บ้าฉิบ!!...ตัวมันไปอยู่ไกลถึงราชบุรีแต่ยังเสือกหาเรื่องเดือดร้อนมาให้แม่...ลูกห่าลูกเหวอะไรวะนี่?...ชักโกรธแล้วนะ...เอาคืนไปบ้างซิ!!)
"ฮึ!!"
(เปรี้ยงงงงง!!!)
"อั๊ก!!!...อ๊าาาาาา..."
"นี่เขาเรียกว่าเนริจากิ...ท่าตอกส้นของเทควันโด้...จำไว้จน...วันตายนะ"
(ตูม!!!)
(โครม!!!)
...ชายคนที่ 2...จุนตอกส้นซัดที่ดั้งจมูกและตวัดเตะกลับหลังซ้ำถูกที่แก้ม...ฟันร่วง...กระดูกขากรรไกรหัก...ล้มแผ่อย่างกับตายที่พื้น...
"...ไปแล้ว 2 ...ฮิๆ"
...เมื่อครั้งจุนยังโลดแล่นในการแข่งขันระดับโลก...เธอได้รับฉายาจากกลุ่มนักกีฬาต่างประเทศว่า "TORNADO JUN" เนื่องเพราะการเต้นฟุตเวิรค์ที่งดงามพลิ้วไหวแปรเปลี่ยนไม่อยู่นิ่งตลอดเวลาและ...
"ไฮ๊ย่าห์~~~"
(พล่อก!!!)
"โอ๊กกกก!!!!"
...ชายคนที่ 3โดนจุนโหมเตะซ้ายหวดขวาอย่างไม่นับเข้าที่ซี่โครงและถีบกลางแผงอก...กระเด็นไปกระแทกกระถางต้นไม้...หมดสติ...
"ทอร์นาโดคือพายุที่หมุนวนด้วยความเร็วและรุนแรง...ดูดกลืนทุกสิ่งทุกอย่างที่เข้าใกล้และ...ทำลาย!!!"
...ไม่ว่านอกหรือในสนามแข่ง...ศัตรูคนแล้วคนเล่าจะย่อยยับลงในชั่วอึดใจเมื่อเจอกับจุน...ในช่วง 7-8 ปีที่ผ่านมาไม่เคยมีใครสักคนเดียวที่จะคว้าชัยชนะจากเธอได้...
"เหลือแกคนเดียวแล้วนะไอ้โล้น...โคตรโง่เลยที่บังอาจมาท้าทายฉัน"
"ฮึ่ม!!!"
"นอกจากเป็นแม่แล้วฉันยังเป็นอาจารย์สอนเทควันโด้ของจี...แกอาจสู้ลูกสาวฉันได้...แต่ว่า!!...ฝีมือศิษย์กับอาจารย์มันต่างกันไกล..."
"ยังไม่จบว้อย!!"
"หือ?"
...ไอ้เขียวชักปืนที่เหน็บอยู่ข้างเอวชี้ไปที่หญิงสาว...เขาไม่มีทางเลือกเนื่องจากรู้แจ้งแล้วว่าสู้ด้วยมือเปล่านั้นไม่มีทางเอาชนะคู่ต่อสู้ตรงหน้าได้และคิดในใจว่ามันน่าขายหน้าที่ผู้ชายอย่างเขาจนตรอกถึงขนาดควักปืนออกมาขู่ผู้หญิงตัวเล็กกว่าอย่างจุน...มันจนตรอกแล้วจริงๆ...
"................................................."
"ฮ่าๆๆๆ...ไง!!...เริ่มกลัวแล้วล่ะสิ?...กลัวเข้าไป...คุกเข่าร้องขอชีวิตจากกูซะเซ่!!!...ไม่งั้นกูยิงมึงไส้แตกแน่"
"...งี่เง่า"
"!!!!"
...จุนไม่เซ่อพอที่จะหันหลังวิ่งหนีหรือยืนนิ่งเป็นหุ่นรอให้ถูกยิง...เธอชิงลงมือก่อนด้วยท่วงท่าสลายเงาที่จีลูกสาวยังไม่อาจเรียนรู้ได้...กว่าเจ้าเขียวนักเลงต่างถิ่นจะรู้ตัวก็โดนบิดข้อมือจนปืนร่วงและถูกเตะเข้าที่แขน...หญิงสาวเอาเท้าเขี่ยปืนกระบอกนั้นหายไปในพงหญ้า...
"ความจริงน่าจะเอาออกมาใช้ตั้งนานแล้วนะแต่ถึงกับเล่นปืนผาหน้าไม้เชียวรึ?...งั้นชั่วชีวิตนี้แกก็อย่าใช้มันอีกเลย...ไอ้แขนสกปรกนี่!!!"
(กร๊อบบบ!!!!)
"อ๊ากกกก~~~...โอ้ยยยยย~~~...ไหล่...ไหล่กู"
"กระดูกไหปลาร้าหัก 2 ข้าง...แค่นี้แกก็ไม่มีปัญญาจะทำร้ายใครไปอีกนาน...นี่แหละ...โทษฐานที่ไม่รู้จักประมาณตัวเอง...ริอ่านคิดต่อกรกับอดีตแชมป์โลก"
"อดีต...แชมป์...โลก"
"อ้าว!!...จีมันไม่ได้บอกแกเหรอว่าฉันเป็นใคร?...อย่างว่า...ถ้ารู้ก็คงจะไม่บ้าบิ่นมาหาเรื่องฉัน...คือยัยนั่นน่ะถึงจะมีพรสวรรค์แต่ตอนนี้เปรียบเหมือนม้ารุ่นเพิ่งเข้าคอกยังวิ่งได้ไม่สม่ำเสมอหรอก...ประสบการณ์การต่อสู้ในชีวิตจริงๆก็ยังน้อย...ไม่เหมือนฉันหรอกนะ"
".................................................."
"อืม--...มีมือถือด้วยแฮะ...พอดีเลย...โรงพยาบาลก็อยู่ไม่ไกลจากนี่ซะด้วย"
...สาวจุนกดเบอร์ของโรงพยาบาลและแจ้งว่าตอนนี้มีคนกำลังจะได้รับบาดเจ็บทั้งหมด 4 คน(?)โดย 1 ในนั้นอาการจะสาหัสเป็นตายเท่ากันขอให้ส่งรถมารับตัวโดยด่วนที่บริเวณหลังสระว่ายน้ำของคลับฟิตเนส...
"หึๆๆๆ...ทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับตัวแกเองว่าจะอดทนจนถึงมือหมอได้มั้ย?...ถ้าโชคดีแกก็รอด...อย่าถือโทษโกรธกันเลย...ฉันทำไปเพื่อความปลอดภัยของลูกสาวสุดที่รักและเป็นไปตามคำสั่งเสียของสามี"
"...แก...คิดจะทำอะไรข้า?"
...ถึงคู่ต่อสู้คนสุดท้ายจะพ่ายแพ้ไปแล้วแต่จุนยังไม่ยอมหยุดเพียงแค่นี้...
"เพราะแกมันอันตรายเกินไป...ในฐานะคนเป็นแม่ฉันจะต้องจัดการศัตรูของลูกสาวโดยเด็ดขาด"
...สิ้นประโยคสุดท้ายจุนก็ยกขาขวาขึ้นสูงจนตั้งฉากเกือบ 90 องศากับพื้นดิน (สวมชุดว่ายน้ำอยู่มันเลยคล่องตัวมาก) ...จุดมุ่งหมายคือตอกส้นเข้าที่ตำแหน่งอกซ้ายของเจ้าเขียวเพื่อหยุดการเต้นของหัวใจอันหมายถึงการดับเพลิงชีวิต...
"อือ~~...อึ๊ก!!!"
"อโหสิเถอะ"
(ตูม!!!...ตึง!!!)
"โอ๊กกกกก...โอ๊ยยยยยยย...ไอ้!!!...อี...ฆาต...กร...อ๊ากกกกก~~~~"
...กระดูกมือหักสะบั้น!!!!...ท่าเนริจากิแนวดิ่ง 90 องศาที่มีอานุภาพรุนแรงกระแทกถูกมือของเขียวซึ่งพยายามยกป้องกันเพื่อรักษาชีวิตตนเอง...ทว่า!!...มันกลับไร้ผลเมื่อส้นเท้ายังพุ่งผ่านมือข้างที่หักไปปะทะกับแผ่นอกใกล้ตำแหน่งของหัวใจและมีโลหิตจำนวนหนึ่งทะลักออกจากปากจนกระเด็นถูกตัวจุน...
"โย่ว!?"
...ปมชุดว่ายน้ำที่ห่อหุ้มหน้าอกไว้มันได้หลุดร่วงลงสู่พื้น...เต้าสวรรค์คู่งามจึงเป็นภาพสุดท้ายที่เขียวได้เห็นก่อนจะแน่นิ่งไป...
"วา~~...ถือเป็นของขวัญสั่งลาก็แล้วกัน...ได้เห็นหน้าอกขาวๆสวยๆของฉันถือเป็นบุญมหาศาลนะรู้มั้ย?"
...จุนก้มหยิบบราสีเขียวมรกตที่อาบย้อมไปด้วยเลือดเดินกลับเข้าตัวอาคารสระว่ายน้ำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นและไม่นานก็ได้ยินเสียงหวอของรถพยาบาลดังมาแต่ไกล...
"ถ้าไม่ยกมือขึ้นมากันจนลดแรงกระแทกไปได้เกือบครึ่ง...ฉันจะเรียกรถเก็บศพมาแทน..."
(ดังนั้นไอ้โล้นบ้านี่ยังไม่ถึงฆาตแน่นอนเพราะมีคำกล่าวที่ว่าคนชั่วช้าสารเลวมักจะอายุยืนเสมอ)
...

"อึ๋ย!!...ตาเคนเห็นเราซะแล้ว...ว้าย~~...หมดเลยนมฉัน"
...จะเอาบราที่ถืออยู่ปิดหน้าอกก็ไม่ได้เพราะมันมีแต่คราบเลือดของพวกชั่ว...จุนเลยรีบวิ่งเข้าห้องน้ำโดยด่วนเพื่อหลบสายตาของเพื่อนลูกสาว...
"เอาจนได้มั้ยล่ะ"
"พี่จุนเป็นอะไรไปครับ!!!...ทำไมตัวพี่มีคราบเลือด?"
"เอ้ย!!...ไม่มีอะไรๆ...อย่าเข้ามาเด็ดขาดนะ"
...แต่แล้วจุนก็นึกอะไรได้บางอย่าง...
(เดี๋ยวสิ!!...แล้วทำไมเราไม่ใช้โอกาสนี้หาพยานล่ะ?...เอาเคนเป็นพยานให้เราดีกว่า...เกิดมีใครหรือมีเจ้าหน้าที่มาถามก็จะบอกได้ว่าเราอยู่กับเคนตลอด)
"ฮะ...แฮ่ม!!...เคนจ๋า~~...เข้ามาหาพี่หน่อยซิจ๊ะ"
"เอ๊ะ?...มัน...มันจะดีหรือครับพี่"
"เอาน่า!!...บอกให้เข้าก็เข้ามา...พี่มีอะไรให้เคนช่วยสักนิด"
...สักครู่เคนก็ค่อยๆเดินแบบกล้าๆกลัวๆเข้ามาแต่แล้วเขากลับตกใจจนตาค้าง...
"อุ!!...พี่จุน...พี่"
"อะไรเหรอ?"
"ขะ...ข้าง...ข้างล่าง"
"เห~~...ข้างล่าง?...ว้าย!!!"
(เหวอ!!!...โล่งเลยอีจุนเอ้ย~~...ลืมไปว่าเรารูดกางเกงว่ายน้ำไปอยู่ตรงหัวเข่า...หมดกัน~~...เคนเห็นหีเห็นหมอยเราหมดแล้ว!!!)
"ขอ...ขออภัยครับ"
"เดี๋ยวเถอะ!!!...นั่นนายจะไปไหนยะ?...ห้ามไปไหนนะ!!...เข้ามานี่"
(อายก็อายวุ้ย!!...แต่ลงว่าเป็นแบบนี้ก็ช่วยไม่ได้...ฉันคงต้องปิดปากนายถั่วงอกนี่ซะ...หึๆๆๆ...ถึงลูก 2 แล้วแต่ก็มั่นใจว่าเนื้อหนังมังสายังสุดยอดและอะไรๆก็ยังฟิตเปรี๊ยะอยู่นะ...เจ้าเคนต้องปิดปากสนิทแน่ๆ)
...

รักไม่นับตัวเลข ตอนที่ 12 "ความจริงที่ปกปิด!?...เรียกพี่ได้มั้ย?"
adslman   17 Aug 2007, 23:44 น.


"เราคบหากันมานานมาก...แค่สีหน้าท่าทางทำไมจะไม่รู้...ที่เธอชวนฉันมาคุยด้วยวันนี้ก็คงจะเกี่ยวกับเคน"
"...ใช่"
"งั้นคำถามของฉันก็ยังเป็นคำถามเดิม...บรีนมั่นใจในตัวเขาแค่ไหน?"
"วันนี้ฉัน...มั่นใจในตัวเขามากกว่าเมื่อวานและหวังว่าพรุ่งนี้จะมั่นใจยิ่งกว่าวันนี้..."
"โอ้!!...คำตอบต่างจากครั้งก่อน"
"อย่างน้อยๆก็มั่นใจแล้วว่าเขาคิดกับฉันมากกว่าคนรู้จัก...ผู้อาศัยกับเจ้าของหอ...หรือตามประสาพี่น้อง"
"แต่เขาจะมีความจริงใจกับเธอสักแค่ไหนก๊าน~~...นายเคนนั่นน่ะเชื่อใจได้แน่เหรอ?...อย่าลืม!!...ขึ้นชื่อว่าผู้ชาย...มีน้อยนักที่จะคบกับผู้หญิงอย่างเราๆโดยไม่หวังผลตอบแทนอะไร...ไม่หวังเงิน...ก็ต้องการอำนาจวาสนา...หรือไม่ก็อยากเชยชมร่างกายกับความสาวซึ่งพอเบื่อก็เขี่ยทิ้ง...ส่วนสำหรับหนุ่มรุ่นน้องคนนี้...กรรณคิดว่าเขาคงมุ่งหวังอย่างหลังมากทีเดียวนะ"
"........................................................"
(เอิ๊ว!!!...ไหงพี่กรรณพูดแบบนี้ล่ะ?...จะเอาการกระทำของผมในคืนนั้นมาตัดสินไม่ได้เลยนะครับ!!...ผมรักพี่บรีนด้วยความจริงใจไม่หลอกลวงและคาดหวังอย่างยิ่งว่าจะได้ใช้ชีวิตคู่กับเธออย่างมีความสุขเยี่ยงคู่สามีภรรยาทั่วไป...ส่วนที่มีอะไรกับ...พี่...นั่นเพราะ...ความอยากรู้อยากลองตามประสาวัยรุ่น...)
"แต่เธอไม่รู้จักเคนดีไปกว่าฉันหรอก...ส่วนเรื่องพรรค์นั้นมันเป็นธรรมดาของมนุษย์"
"หึ!!...ใครว่า?...ฉันรู้จักเขาพอสมควรทีเดียวจ้ะ...เป็นเด็กหนุ่มที่นิสัยภายนอกก็พอใช้ได้แต่จริงๆน้ำนิ่งไหลลึกไม่เบา..."
(เฮ้ย!!!!...ยะ...ยะ...อย่านะพี่กรรณ!!!...อย่าเปิดเผยเรื่องในคืนนั้นเด็ดขาดนะ)
"คิดจะพูดอะไรกัน?"
"อ่า...ฉันก็แค่เตือนด้วยความหวังดี...คบกับผู้ชายอายุน้อยกว่าตอนนี้ก็คงไม่คิดมากเพราะเธอยังสาวยังสวยอยู่แต่ในอนาคตล่ะ?...ตั้ง 8 ปีเชียวนะ"
".........................................................."
"อ่ะ!!!...ช่างเถอะๆ...ความสัมพันธ์ของเธอ 2 คนก้าวหน้าไปเร็วมากๆนั่นก็ถือเป็นเรื่องดีแล้วนี่นา"

...โอ๋ย~~...ค่อยยังชั่วหน่อย...เล่นเอาใจหายวาบเสียวแปล๊บแต่ยังไงซะผมก็คิดถูกจริงๆที่มาแอบฟัง...ถึงจะว่าเป็นการไม่สมควรแต่ก็ทำให้ได้รู้อะไรดีๆหลายอย่าง... 8 ปีแล้วยังไงครับพี่กรรณ?...ผมมั่นใจว่าตัวเองมีความเป็นลูกผู้ชายพอ...ชีวิตคนไม่ใช่สิ่งของที่จะทิ้งขว้างกันง่ายๆไม่ใช่หรือ?...
"แต่บางครั้งฉันก็ยังไม่เข้าใจในความคิดของเขาซึ่งเรื่องเมื่อวันนั้นน่ะไม่โกรธเขาแล้ว...วัยหนุ่มก็ใจร้อนอย่างนี้แหละ...เพียงแต่มันมีเรื่องที่สำคัญมากกว่านั้น"
"...เรื่องทางบ้านของบรีน...พ่อเธอดุมากซะด้วยและท่านต้องไม่ยอมให้บทเรียนซ้ำๆเกิดขึ้นมาแน่"

...ก็รู้สึกดีใจเหมือนกันที่สาวเจ้าออกปากเองว่าไม่โกรธแล้วแต่กลับมีสิ่งที่ทำให้ผมเริ่มมีความไม่สบายใจคือ...ทางครอบครัวของพี่บรีนคงยังไม่ทราบเรื่องที่เราคบกันและจะทำประการใดดีถ้าพ่อแม่ของเธอเกิดไม่ยอมรับผมขึ้นมา?...โฮ~~...ลืมเรื่องนี้ไปซะสนิท...
"เคนเขาจำเป็นต้องรู้...บรีนคิดจะบอกเมื่อไหร่?"
"ยังไม่ตัดสินใจแน่นอนหรอกว่าควรจะบอกดีมั้ย?...ความลับที่ปกปิดอยู่ในใจนี่"
"มีอะไรให้ต้องลังเลอีกรึ?...รีบบอกความจริงจะดีกว่านะเผื่อเขาจะได้ทำใจในกรณีที่เหตุการณ์มันเลวร้ายลงและพวกเธอทั้ง 2 จะได้ไม่ถลำลึกลงไปมากกว่านี้"
"ก็อย่างที่พูดไปไงล่ะกรรณ...บางครั้งฉันก็ไม่เข้าใจว่าเคนกำลังทำอะไร...ทั้งๆที่ฉันไม่เคยแสดงท่าทางรังเกียจเขาเลย"
"เธอคงรอให้เคนบอกรักอยู่ใช่ม้า~~"
".........................................................."
"ว่าไงจ๊ะ?"
"...มั้ง"
"!!!!"

...ตกใจ!!!...ได้ยินความลับที่สำคัญเข้าแล้วล่ะครับ...นี่พี่บรีนเฝ้ารอให้ผมบอกรักเธออย่างนั้นหรอกรึ?...ไม่มีอะไรจะน่ายินดีไปกว่านี้จริงๆ...งั้นเราจะมัวทำตัวเฉื่อยชาป้อไปป้อมาอย่างกับพ่อไก่แจ้ไม่ได้แล้ว...อารามดีใจจนแทบเก็บอาการไม่อยู่จึงรีบผละจากมาแอบปลื้มเพียงคนเดียวโดยไม่สนใจว่าพี่บรีนกับพี่กรรณคุยอะไรกันต่อ...ที่จริงอีก 6 วันข้างหน้าผมก็สืบรู้มาว่า 14 ตุลาคมจะเป็นวันเกิดของพี่บรีน (น้าจี๊ดบอก) ...เยี่ยม!!!...วันนั้นเป็นวันดีที่ผมจะสารภาพรักขอคบเป็นแฟนกับพี่บรีนอย่างจริงๆจังๆซะที...
...

"ไปก่อนนะ"
"อืม..."
...พี่บรีนออกมาส่งพี่กรรณถึงหน้าบ้านแล้วเดินกลับซึ่งผมกำลังถอนหญ้าอยู่แถวนั้นพอดี...
"......................................................"
"เดี๋ยวครับ!!"
...พี่กรรณเหล่ตามองและหยุดร่างกายอันอวบอัดสวยสดที่ผมได้เคยลิ้มลองมาแล้ว...
"เคนอย่าทำเหมือนบรีนเป็นของเล่นเด็ดขาด...ชีวิตของเธอผ่านเรื่องเศร้ามามากเกินพอแล้ว"
"หมายความว่า...ยังไงครับ?"
"อย่างที่บอก...ตรงตัวไม่ต้องแปล"

...ช่างดูสุขุมเยือกเย็นยิ่งกว่าเมื่อคืนนั้นซะอีก...ในฐานะคนเคยมีอะไรกันก็อาจทำเจ้าชู้ใจกล้าตรงเข้าไปกอดเธอแต่ว่า...ผมไม่อาจจะกระทำอะไรแม้เพียงขยับขาเพราะราวกับมีอำนาจบางอย่างแผ่ออกมาจากร่างหญิงสาวพร้อมทั้งตรึงร่างผมไว้...
"บรีนเขาจะบอกเธอเองและเมื่อนั้นความจริงมันก็จะปรากฏออกมา...อดใจรอถึงตอนนั้นเถอะ"

...ยิ่งพูดก็ยิ่งไม่เข้าใจแฮะ...พยาบาลสาวผมทองผู้นี้ชักนำปริศนามาให้ครุ่นคิดตั้งแต่แรกพบจนลาจาก...
"สบายใจได้...เรื่องในคืนนั้นพี่จะไม่บอกบรีน...ขอให้ถือซะว่านั่นคืออดีตที่ไม่มีทางหวนกลับ...ตกลงนะ?"
"ตัวผมไม่เคยเชื่อว่าเราจะได้พบกันอีกและยิ่งไม่น่าจะเป็นไปได้ว่าแท้จริงแล้วพี่กรรณจะเป็นเพื่อนสนิทของพี่บรีน...หญิงสาวที่ผมรัก"
"...................................................."
"...เมื่อกี้...พี่พูดอะไรน่ะครับ?"
"หึ!!...เคนอย่ามัวสนเรื่องของคนอื่นให้มากนัก...โอเค?...ก็ในเมื่อเธอมีสตรีที่คู่ควรกับตัวเองอยู่ใกล้ๆแล้ว...นี่!!...อีก 6 วันข้างหน้าคือวันเกิดของบรีน"
"...ผมทราบแล้วล่ะครับ"
"ฮะๆๆ...ใช้ได้ๆ...แต่ถ้าหัวไว...กว่านี้...อื้ม!!...ช่างเถอะๆ..."

...จากนั้นคุณ "อุณากรรณ" นางพยาบาลในชุดขาวบริสุทธิ์ก็ก้าวขึ้นรถและขับออกไปโดยทิ้งแววตากับรอยยิ้มที่ยังเป็นปริศนาเหมือนเช่นเคย...โดยเฉพาะประโยคที่ว่า "ผ่านเรื่องเศร้ามามากเกินพอแล้ว" ผมเริ่มอยากรู้แล้วว่าในอดีตเกิดเรื่องเลวร้ายอะไรกับพี่บรีนกันแน่?...
"ถ้าเราไปถามหล่อนตอนนี้...ไม่!!...ไม่ดีๆ"

... 14 ตุลาคมที่จะมาถึง...ผมเชื่อมั่นว่าจะต้องได้รับรู้ความจริงบางอย่างที่สำคัญมากแน่นอน...ดังนั้นจำเป็นต้องมีแผนการสักอย่างเตรียมพร้อมไว้...
.............................................................................................

13 ตุลาคม 2548

"บ้านนี้เงียบจังเล้ย~~"
"?"
"ไม่มีใครอยู่หรือไง?"
...นั่นคือเสียงของคุณ "อัจฉรา" หรือ "จุน" เจ้าสำนัก "ชองมิน" เป็นทั้งคุณแม่และอาจารย์สอนเทควันโด้ของจี...เห็นรูปร่างบอบบางอ้อนแอ้นแบบนี้ก็อย่าเพิ่งคิดว่าเธอคือผู้หญิงธรรมดาๆนะครับเพราะแท้จริงคุณจุนผู้นี้เป็นถึงอดีตแชมป์โลกเทควันโด้หญิง 2 สมัยซ้อน!!!...ดังนั้นไม่ต้องบรรยายให้มากความเลยว่าฝีมือหล่อนจะเก่งกาจมากสักแค่ไหนถึงแม้จะถอนตัวมากว่า 6 ปีแล้วก็ตาม...
"เคน...พี่จี๊ดอยู่ป่าว?"
"ไม่อยู่ครับ"
"อ้าว?...ไรฟระ!!...ปกติเวลานี้น่าจะอยู่นี่น๊า~~"
"......................................................."
...คุณแม่ของเพื่อนสนิททำหน้าผิดหวังว่าแต่ทำไมแต่งตัวล่อตะเข้แบบนี้ล่ะเนี่ย?...คือคุณจุนเธอใส่เสื้อสายเดี่ยวสีดำโชว์สะดือแต่ไม่ได้สวมยกทรงนุ่งกางเกงยีนส์ขาสั้นจุ๊ดจู๋ (ขาอ่อนขาวสวยชิบ)
...
"คุณน้ามีธุระอะไรสำคัญหรือเปล่าครับ?"
"เปล่า...กะมาชวนพี่จี๊ดไปสระว่าย...น้ำ..."
"??"
"เมื่อกี้...เธอเรียกฉัน...ว่าอะไรนะ?"
"ครับ?"
"เรียกฉันว่า...อะไร?..."
"!!!!"

...กอดอกคุยโดยอยู่ห่างตั้งเกือบๆ 4 เมตรแท้ๆแต่จู่ๆคุณจุนก็ขยับตัวเข้ามาใกล้ผมชนิดที่เรียกว่าหายใจรดกันได้ในเพียงชั่วกระพริบตาครั้งหนึ่งเท่านั้น!!!...นี่มันเกิดอะไรเนี่ย?...มนุษย์...สามารถทำเรื่องที่น่าเหลือเชื่ออย่างนี้ได้ด้วยเหรอ?...
"ตกใจรึ?...นี่ยังซอฟส์ๆ...ถ้าเอาจริงต่อให้อยู่ไกลกว่านี้ก็ทำได้...นี่แน่ะ!!"
"น้า?...โอ้ย!!...ผมเจ็บ"
"ยังอีก!!...น้าอะไรของเธอ?...บอกหลายครั้งแล้วว่าให้เรียกพี่น่ะหา!!...เรียกพี่ได้มั้ย?"
"อือ~~...อย่าบีบจมูก...ผมเจ็บครับ!!"
"เสียมารยาทจริง...ฉันเพิ่ง 27 เองนะ...มาเรียกน้าเรียกป้าได้เร๊อะ!!...ประเดี๋ยวตีตาย"
"ขอ...ขอโทษครับ...พี่...พี่จุน"
"เออ!!...ค่อยรื่นหูหน่อย...จำไว้ซี่จำไว้~~...เรามันคนวัยเดียวกัน"
"........................................................"
...อู๊ย~~...เจ็บจมูกเป็นบ้า...เอ้อ!!...หลายคนเมื่อถึงตรงนี้คงเกิดความสงสัยแต่ต่อให้อ่านกี่รอบๆก็ไม่ผิดหรอกครับ...น้า...เอ้ย!!...พี่จุนเธอเพิ่งอายุ 27 ปีจริงๆซึ่งอายุแค่นี้ไม่น่าจะเป็นแม่ของจีที่มีอายุ 18 เท่าผมได้...เอาเป็นว่าเรื่องนี้มันมีเหตุผลอยู่...
"เคนอยู่คนเดียวเหรอ?"
...ความจริงมีพี่บรีนอยู่อีกคนแต่ออกไปซื้อของ...ตั้งแต่ผมบอกว่าวันเกิดของเธอจะมีเซอร์ไพรส์ก็อารมณ์ดีมากๆเลย...ขนาดผมบุกเข้าสวมกอดดื้อๆพี่บรีนก็ไม่ว่าได้แต่ยิ้มอายๆและตัดพ้อพอเป็นพิธี...นอกจากนี้ผมยังกล้าหยอกเย้าด้วยถ้อยคำหวานๆมากขึ้น...เรา 2 คนยามนี้อย่างกับคู่รักหนุ่มสาวแต่งงานใหม่ทีเดียว...
"โฮะ!!...มีอะไรน่ายินดีหรือนั่น?...ยืนยิ้มคนเดียวก็ได้เนอะ...อืม--...ดีละ!!...งั้นเคนไปกับพี่หน่อยล่ะกัน"
"ไป?"
"ว่ายน้ำไง...ว่ายน้ำ"
...วันนี้อากาศค่อนข้างร้อนเลยอยากไปสระว่ายน้ำสินะ...เอาไงดี?...พี่จุนอุตส่าห์ออกปากชวน...
"ไป 2 คนหรือครับ?"
"อื้อ!!...น้องจอยไปไม่ได้เพราะต้องเรียนพิเศษ...เอาน่ะ...ไหนๆมาถึงนี่แล้วชวนเธอไปด้วยก็ไม่ถือว่าเสียเที่ยว"
... "จอย" ลูกสาวคนเล็กของพี่จุนวัย 14 ปี...ผมเองก็ไม่ค่อยสนิทกับเธอเท่าไหร่หรอกครับซึ่งขานั้นน่ะเด็กเรียนเต็มขั้นจึงไม่ได้มีความคล้ายกับจีเลยสักนิดแต่ 2 คนพี่น้องนี้กลับเข้ากันได้ดีมาก (จีหวงสุดๆด้วย)...
"เอ้า!!...นี่ตกลงจะไปหรือไม่ไป?"
...มือข้างหนึ่งของพี่จุนหมุนแกว่งถุงเล็กๆส่วนอีกข้างท้าวสะเอวร้องเตือนทวงคำตอบ...แหม~~...ไม่ไปก็โง่หลายตายซะ...จิตใจชักเกิดกิเลสอยากเห็นนักสู้สาวอดีตแชมป์โลกสลัดชุดเทควันโด้เปลี่ยนมาใส่ชุดว่ายน้ำเหมือนกัน...
"ไปครับ"
"งั้นพี่จะรอ..."

...สระที่ไปเป็นของคลับฟิตเนสแห่งหนึ่งที่หล่อนเป็นสมาชิกอยู่...ผมเองก็เคยไปเมื่อนานมาแล้ว...
"??"
"อ๋อ!!...พี่จุนเป็นแม่ของจีเพื่อนเคนหรือคะ?"
"จ้า~~...ก็ไม่ค่อยอยากให้ใครรู้หรอกนะว่าเป็นแม่ลูกกัน...ราคาตกหมด...ฮ่าๆๆ"
"แหม~~...แต่พี่จุนอายุมากกว่าฉันแค่ปีเดียวเองค่ะ"
"โอ๊ะๆ...จริงน่ะ?...นี่บรีนอายุ 26 หรือจ๊ะ?...ฮิๆๆ...ก็พี่ยังเป็นสาวอยู่นี่นา...งั้นเรามาเป็นพี่น้องกันเลยดีมั้ย?"

...พี่บรีนกลับมาพบพี่จุนพอดี...ท่าทางคุยกันถูกคอดีซะด้วยก็พื้นฐานนิสัยพี่จุนเป็นคนร่าเริงอยู่แล้วน่ะ...
"ว่าไงจ๊ะบรีน...ไปว่ายน้ำกับพี่และเคนมั้ย?"
"เอ่อ...ก็อยากไปแต่ยังมีงานค้างอยู่ค่ะ...พี่จุนไปกับเคน...แล้วจีเธอไม่ว่าหรือคะ?"
"ฮ่าๆๆๆ...จะว่าอะไรได้เล่าก็ตัวมันไม่อยู่ที่นี่สักหน่อย...ไปเข้าค่ายกับชมรมที่ราชบุรีโน่น...ไว้กลับมาก่อนเถอะ...พี่จะอัดให้น่วมเลย"
"หา?"
"คือพี่อยากทดสอบว่ามันกลับมาจะเก่งขึ้นสักแค่ไหน?...ยัยทอมบ้านั่นไม้อ่อนไม่ชอบต้องเล่นแรงๆ"
"............................................................"

...พี่บรีนได้ฟังถึงกับอึ้งไปเลยแต่ผมไม่แปลกใจเนื่องจากทราบดีว่าจีกับพี่จุนมักมีเรื่องกระทบกระทั่งกันแทบทุกวี่ทุกวันและบ่อยครั้งอาจถึงขั้นลงไม้ลงมือซึ่งจีก็จะตกเป็นฝ่ายแพ้อยู่ร่ำไป...จำได้แม่นว่ามีอยู่ครั้งหนึ่งผมแวะไปเที่ยวบ้านแต่กลับต้องช่วยพาร่างอันสะบักสะบอมของจีไปหาหมอเพราะเธอกำลังโดนพี่จุนซ้อม (น่าจะใช้คำว่าลงโทษนะ?) ข้อหามีเรื่องทะเลาะวิวาทกับคนนอก...ผมเห็นเต็มๆตาตอนจีถูกเตะจนตัวปลิวกระเด็นออกจากประตูโรงฝึก...ผมถึงได้กล่าวเตือนไว้ในตอนต้นแล้วซึ่งเมื่อรู้ดังนี้ก็อย่าริอาจไปทำล้อเล่นกับพี่จุนเด็ดขาดเพราะมันจะมีโทษอย่างแรงถึงรุนแรงมาก...
...

...ระหว่างทางผมถามคำถามที่อยากรู้มานาน...
"ทำไมพี่ถึง...ซ้อมจีอยู่เรื่อยล่ะครับ?"
"ก็ยัยนั่นมันชอบเถียงข้างๆคูๆแถมพูดจากวนประสาทให้พี่ยัวะอยู่เรื่อย...แต่ไม่เรียกว่าซ้อม...เรียกว่าชี้แนะต่างหาก"
"................................................."
"...คนอื่นน่ะพูดจามีสัมมาคารวะด้วยได้แต่ทีกับแม่ตัวเองเถอะ...ก็นะ...จีเคารพรักพ่อของเธอมากและไม่ค่อยชอบหน้าพี่มาตั้งนานแล้วรวมทั้งหาว่าพี่เป็นพวกครูพักลักจำจนได้ดิบได้ดีถึงขั้นคว้าแชมป์โลก"
...ตั้งแต่ร่ายมา...ทุกคนน่าจะรู้แล้วว่าจีไม่ได้มีเชื้อสายไทยเต็มร้อย...เธอเป็นลูกครึ่งไทย-เกาหลีครับ...คุณ "ชอง-มินฮุย" เป็นชาวเกาหลีที่มาประกอบอาชีพในไทยก็คือตั้งโรงฝึกสอนเทควันโด้นั่นเอง...พี่จุนก็พลอยได้ฝึกฝนวิชาไปด้วยจนมีฝีมือเข้าขั้นและติดทีมชาติไปแข่งขันในระดับนานาชาติเมื่อ 7 ปีก่อนซึ่งสามารถคว้าแชมป์โลกเทควันโด้หญิงมาครองเป็นสมัยแรกแล้วในปีต่อมาก็ยังไปป้องกันแชมป์ได้อีกครั้ง...ทว่า...ต่อจากนั้นไม่นานพี่จุนก็ประกาศรีไทร์ท่ามกลางความเสียดายของทุกคนในวงการโดยสิ่งที่เธอยังเสียใจอยู่จนถึงบัดนี้ก็คือสามี...คุณชอง-มินฮุยไม่อาจจะได้อยู่ชื่นชมกับเหรียญรางวัลแชมป์โลกที่คล้องคอของภรรยาทั้ง 2 สมัยเพราะได้ล้มป่วยและเสียชีวิตไปตั้งแต่จีกับจอยยังเล็ก...ท่านจากไปเกือบๆ 12 ปีแล้ว...ตอนนั้นจีอายุ 6 ขวบและจอยเพิ่งจะ 2 ขวบ...
"...สิ่งที่พี่ทำลงไปทั้งหมดไม่ใช่เพื่อตัวเองเลยแต่เพื่อยัยนั่นทั้งนั้นแหละ"
...พอสิ้นคุณชองไปพี่จุนต้องรับภาระทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นโรงฝึกหรือความเป็นแม่...เธอเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งอย่างแท้จริง...ขนาดสูญเสียสามีแต่พี่จุนก็ยังบากบั่นพากเพียรฝึกฝนเทควันโด้จนมีวันนี้ได้...
"สักวันจีต้องเข้าใจในความปรารถนาดีของพี่นะครับ"
"ให้มันจริงตามที่เคนพูดเถอะน่า"
"ฮะๆ...อะ?...โอ้ว!!!...พี่~~...ขี่ช้าๆหน่อยครับ...ว้าก!!...เล่นแซงซ้ายสิบล้ออย่างนี้ก็แย่สิครับ"
"หูย~~...กลัวไปด้าย~~...ผู้ชายอาไร๊!!...ถ้ากลัวนักก็กอดพี่ไว้"
...คิดถูกหรือเปล่านะเนี่ยที่มาด้วย?...อูย~~...ลืมซะสนิทว่าพี่จุนเป็นนักซิ่งเก่า...
"โอ๊ะ!!"
"อะไร?"
...พี่จุนเอวเล็กจัง...โอบได้รอบเลยและเพราะความสั้นของเสื้อสายเดี่ยว...ไอ้ตรงที่ผมกำลังกอดอยู่จึงเป็นบริเวณสะดือและเนื้อหนังมังสานุ่มๆ...มีกลิ่นหอมอ่อนๆโชยมาด้วยล่ะ...
(เฮ้ย!!!...นี่แม่จีนะเว้ย~~...คุณแม่ของเพื่อน~~...คิดอกุศลอะไรอยู่เนี่ย?)
"ฮึ!!...นี่มันตามมาจริงๆรึ?...เคนกอดเอวพี่แน่นๆ!!!"
"อะไร...จริงๆนะครับ?...หวา~~"

...ไม่ค่อยได้ยินเสียงพี่จุนเพราะเสียงลมที่ดังอื้ออึงข้างหูและจู่ๆเธอก็บิดคันเร่งบึ่งแมงกะไซด์คู่ชีพโกยอ้าวอย่างไม่มีสาเหตุเล่นเอาผมหลับตาปี๋เอาแขนโอบกอดสาวซิ่งอย่างแน่นหนาจนถึงจุดหมาย (นึกว่าจะซี้ซะแล้ว) ...
"ถ้ายังตามมาได้อีกล่ะก็...ตายแหงๆ"
"อะไรนะครับพี่?"
"อ๋อ!!...ไม่มีจ้ะ...เข้าไปกันเถอะ...เวลานี้คงมีคนมาน้อย"
"..................................................."
...

...เงยหน้าดูท้องฟ้าสีครามซึ่งมีหมู่ปุยเมฆล่องลอยสลับกับมองผืนน้ำในสระสี่เหลี่ยมผืนผ้าก็ให้รู้สึกรักชีวิตขึ้นมาทันทีทันใด...
"เมื่อกี้หวิดไปโลกหน้า...อยู่ๆพี่เขาเป็นอะไรนะถึงได้อัดสุดเหยียดชนิดประตูนรกเปิดอ้ารับแบบนั้น?"
...ผมออกปากพึมพำด้วยความโล่งใจอยู่ที่ขอบสระ...มีบุญได้กอดอดีตแชมป์โลกสาวโดยไร้ความผิดก็จริงแต่ถ้าได้รับประสบการณ์หวาดเสียวเฉียดนรกมาด้วยแบบนี้ก็ขอบายซะดีกว่า...
"โย่ว!!...สาวสุดสวยและเก่งสุดยอด...มาแล้วจ้า~~~"
"!!!"
...พี่จุนในชุดทูพีชสีเขียวเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆมือซ้ายท้าวเอวส่วนอีกข้างถือผ้าเช็ดตัวทำเอาคอผมแทบเคล็ดเพราะจู่ๆก็หันขวับอย่างกระทันหัน...ขอเปลี่ยนความคิด!!!...เมื่อกี้สุดจะคุ้มค่าที่เสี่ยงตาย...
"........................................................."
"........................................................."
"เฮอะๆๆๆ...ถึงกับพูดไม่ออกเชียวนะน้อง...ไง!!...สวยมั้ย?"
"สวย!...พี่สวยมากครับ!!"
"ฮะๆๆๆ"
...นี่ไม่ได้แกล้งชมเพื่อเอาใจแต่พี่จุนในชุดว่ายน้ำทูพีชสีเขียวมรกตช่างสวยสะดุดตาอะไรอย่างนี้หนอ?...หน้าอกไม่ถึงกับอวบอึ๋มมากแต่ก็น่าดูใช่เล่นและขนาดคงจะพอๆกับลูกสาวคนโต...ยิ่งตอนชูแขนเพื่อรวบมัดผมก็ยิ่งดูงามหยดเข้าไปใหญ่เพราะดอกบัวจะตั้งเต้าสวยได้รูป...รวมทั้งสะโพก...เอว...ต้นขา...ปลีน่อง...แก้มก้นงามงอนที่ไม่มีโอกาสได้เห็นบ่อยนัก...โดยรวมแล้วพี่จุนก็มีรูปกายที่เซ็กส์ซี่ไม่แพ้สาวคนไหนเลยทีเดียว...
"นี่คือตุ๊กตามรกต...คิกๆๆ...ก็พี่ชอบสีเขียวน่ะนะ"
... (ชอบใส่ชุดชั้นในสีเขียวด้วยหรือเปล่าก็ไม่ทราบ?) คุณแม่วัยสาวของจียังไม่ลงสระแต่นั่งข้างๆผมเอาขาแช่น้ำร้องเพลงอย่างสบายอกสบายใจ...ยิ่งดูใกล้ๆก็ยิ่งน่ารักเป็นบ้าเลยให้ตายเถอะ
วุ้ย!!...ถ้ารุ่นราวคราวเดียวกันจะจีบซะให้เข็ด (ว่าไปนั่น) ...ผมชักเกิดความรู้สึกแปลกๆขึ้นในหัวสมองแล้ว...ยิ่งตอนนี้บรรยากาศเป็นใจเพราะมีแค่เรา 2 คนเท่านั้นที่มาใช้บริการที่สระว่ายน้ำแห่งนี้...
"........................................................"
"เคน"
"คะ...ครับ!!!"
...ผมสะดุ้งเพราะเสียงของพี่จุนที่อยู่ๆก็ดังขึ้นมา...ช่วยไม่ได้...คือกำลังแอบพิจารณาส่วนสัดต่างๆไม่ว่าจะเป็นส่วนเว้าหรือนูนของนักเทควันโด้สาว...คุณแม่ยังสวยคนนี้น่ะก็สูงไล่เลี่ยกับจีนั่นแหละครับโดยแม้รูปร่างอาจจะดูบางกว่าลูกสาวแต่เทควันโด้นี่คนละเรื่องเดียวกัน...ฝีมือพี่จุนเหนือกว่าจีมากนัก...
"ระหว่างพี่กับจี...ใครเซ็กซ์ซี่กว่ากัน?"
"เอ๋?"
...คำถามนี้ตอบยากมากเพราะทั้ง 2 คนต่างมีดีกันไปคนละแบบ...จีน่ารักแบบห้าวๆไม่ชอบแต่งตัวยั่วยวนอวดใครยกเว้นเวลาอยู่บ้าน (โดยเฉพาะเมื่อคืนนั้น...นึกแล้วให้ความดันมันพาลพุ่งปรี๊ดทุกที) ...ส่วนพี่จุน...ถึงจะเป็นคุณแม่ลูก 2 แต่เธอก็ยังดูสวยราวกับสาววัยรุ่นอยู่เสมอซึ่งอาจเป็นเพราะหล่อนชอบแต่งตัวด้วยผ้าน้อยชิ้นเน้นโชว์สัดส่วนอย่างที่ใส่มาบ้านผมวันนี้ก็ได้มั้ง...ดังนั้นจะให้ตอบว่าใครสวยเซ็กส์ซี่กว่ากัน...ไม่ขอตอบดีกว่ามั้ย?...
"เอ้า!!...มองพี่ให้ชัดๆดิ...แอบชำเลืองอย่างนั้นแล้วมันจะรู้ได้ยังไง?...เดี๋ยวก็ตาเขจนได้"
...ไม่ไหวมั้งครับ?...ขืนดูมากๆเข้าเดี๋ยวจะมีคดีอนาจารเกิดขึ้น...
"อ๋อๆๆ...นี่คงตอบไม่ได้เพราะพี่ไม่เปลือยชนิดเห็นหมดแบบจีสิท่า?"
"หา!?"
"ไม่ต้องมาหา!!!...คืนนั้นพี่เห็นหมดนะว่าเคนทำอะไรกับยัยนั่นบ้าง"
"วะ...วะ...ว่า...ว่าอะไร...นะครับ?...พี่..."
...ความแตกงั้นรึเนี่ย?...โอ๊วววววว~~~...ตายแน่!!!...ตายห่าแน่ๆ...พี่จุนจับได้ว่าผมกับลูกสาวของเธอทำ...ระ...เรื่องซวยมาเยี่ยมเยือนถึงตัวเพราะการกระทำของตนเองแท้ๆ...
"พี่...พี่...เห็นตั้งแต่...ตอนไหน?"
"...ตอนไหนเหรอ?...อืม--...ก็ตั้งแต่พวกเธอเล่นท่า 69 ไง"
...จ๊ากๆๆๆ...น่าอับอายยิ่งนัก!!!...พี่จุนดันมาเห็นช่วงเวลาไคลแมกซ์ซะด้วย...หมดกัน!!...หมดกัน~~...
"คืนนั้นพี่กลับมาตั้งนานแล้วแต่ไม่นึกเลยว่าเคนกับจีจะทำลามกกันได้ลง...เป็นเพื่อนเล่นหัวมาแต่เล็กแต่พอโตกลับเล่นเสียวกันซะได้...ให้ตายเถอะเด็กสมัยนี้"
"ผม...ผม..."
...ความรู้สึกตอนนี้คงไม่ต้องบรรยายว่ากำลังหวาดกลัวสุดๆ...พี่จุนคงรู้จึงพูดปลอบใจและลูบหัวผม...
"ไม่ต้องกลัวๆ...พี่ไม่คิดจะดุด่าหรือลงโทษอะไรเธอ 2 คนหรอกแต่เคนต้องรับผิดชอบสิ"
"รับผิดชอบ?"
"บอกคุณโมให้มาสู่ขอลูกสาวพี่ซะ"
...เฮ้ย!!...จะทำแบบนั้นได้ไงกัน?...ผมกับจีไม่ได้มีความรักแบบนั้นและขืนแม่รู้มีหวังลมใส่...
"พี่เห็นเธอ 2 คนมาแต่เล็ก...รักใคร่สนิทสนมกันดีจึงไม่น่าจะมีปัญหาอะไร"
"คือ...คือ..."
"..................................................."
...พี่จุนกำลังเข้าใจผิด...ผมจึงตัดสินใจเล่าเรื่องของตัวเองกับพี่บรีนให้เธอฟัง...
"เฮ่!!!...พูดให้มันสวยๆหน่อย...จีสู้บรีนไม่ได้ตรงไหน?...คิดจะชิ่งปัดความรับผิดชอบรึไง!!"
"ไม่ใช่ครับ!!...แต่..."
...เอาล่ะวะ!!...งานนี้ไม่โดนแข้งมหากาฬก็ต้องถูกส้นมหาประลัยของพี่จุนตอกเข้ากลางกบาลแหงๆ...
"มีอะไรเกินเลยกันถึงขนาดนั้นแต่เคนยังกล้าพูดออกมาว่าเป็นแค่เพื่อน...แย่ที่สุด!!!...ถึงยัยนั่นจะมีนิสัยชอบขวางโลกหรือพูดจาภาษาคนไม่ค่อยรู้เรื่องแต่ก็เป็นลูกสาวพี่!...เป็นลูกผู้หญิง!!...เป็นฝ่ายเสียหายมากกว่า!!!"
".................................................."
...คุณแม่สาวสวยวัย 27 ลุกขึ้นยืนพร้อมทั้งส่งสายตามองผมด้วยความไม่พอใจและกำหมัดแน่น...ผมอาจจะโดนเธอซัดจนนอนสลบพังพาบคาสระว่ายน้ำก็เป็นได้...
"ยืนขึ้น!!...ถ้าเป็นลูกผู้ชายก็จงกล้าสบตาพี่!!"
...ผมเตรียมใจไว้แล้ว...คราวนี้คงรอดยาก..คุณแม่ของเพื่อนสนิทสั่งให้หันหน้าไปทางสระแล้วหลังจากนั้น...
"และนี่คือการลงโทษ...ย้าก!!!"
(ตึง!!)
(ตูมมมมม~~~)
"หวา~~~"
"สำเร็จ!!!...อะ...ฮะ~ฮะ~ฮะ~ฮะ...ฮ่า~ฮ่า~ฮ่า~ฮ่า~ฮ่า"
"??"
...อะไรกันเนี่ย!!...แกล้งโมโหนี่นา...พี่จุนยกเท้าถีบผมตกไปในสระแล้วยกมือชี้หน้าหัวเราะเยาะลั่น...
"คิกๆๆๆ...กลายเป็นหมา...ฮะๆๆ...ตกน้ำ...ไปเลยว่ะ...ฮ่าๆๆๆๆ"
"...................................................."
"เรื่องนั้นรู้หรอกเฟ้ย!!...เมื่อเร็วๆนี้พี่จี๊ดเล่าให้ฟังหมดแล้วว่าเคนคบกับบรีนอยู่และเรื่องของเธอกับจีก็รู้มาตั้งนานนมแล้วย่ะ!!"
"ตกลงนี่...พี่ไม่ได้โกรธผมหรือครับ?"
"ฮิๆๆ...เอ้า!!...ส่งมือมาสิ"
...เจ็บทั้งตัวทั้งใจมิใช่น้อย...อย่างนี้ต้องเอาคืน...ผมแกล้งส่งมือให้พอพี่จุนไม่ทันระวังก็ออกแรงดึงเต็มที่จนนักเทควันโด้สาวเซถลาตกลงมาในสระด้วย...
"โย่ว!!...ว้าย~~~"
(ตูมมมมมม)
"แค่ก!!...ฮ่า~~...เดี๋ยวเถอะเคน!!!...กล้าแกล้งพี่เชียวรึ?...หนอยแน่ะ!!"
...พี่จุนวักน้ำสาดใส่ผมใหญ่แต่เธอคงจะรู้อยู่ก่อนแล้วแน่ๆ...สาวเจ้าว่ายน้ำหนีผมก็ว่ายตามโดยในใจลึกๆหวังจะขอกอดสักครั้งและก็หัวใจเต้นตึกตักเมื่อนิ้วผมไปโดนหน้าอกพี่จุนเข้า...
"จุ๊ๆๆ...คิดจะทำอะไรกันจ๊ะ?...แต๊ะอั๋งแม่ของเพื่อน...ไม่ดีนะไม่ดี"
"...ขอโทษครับ"
"หึๆๆ...เตือนไว้ซะก่อน...พี่ไม่ได้ง่ายเหมือนจีนะจะบอกให้...นายถั่วงอก"
...อ้าว!!...พี่จุนรู้จักฉายาผมด้วยแฮะ...ก็คืนนั้นนั่นปะไร...
"ที่จริงคืนนั้นพี่เชียร์เคนให้เอาจีให้รู้แล้วรู้รอดไปซะเลยน่ะ"
"เฮ้ย!!"
"ไม่เฮ้ยละ!!...ก็มันจะได้เลิกเป็นทอมซะที...เชื่อซี่~~...ลองของจริงเข้าไปสักครั้งมันต้องติดใจจนเลิกพึ่งของปลอมแน่ๆ...เหลือเกิน...มีโอกาสทั้งทีแต่ไม่ยอมคว้าไว้...เจ้าลูกบ้าคนนี้"
...ใบ้แดก...แม่เชียร์ผู้ชายให้ล่อลูกสาวตัวเอง...มันมีแบบนี้ด้วยหรือ?...
"ผมทำไม่ได้...ไม่อยากผิดต่อพี่บรีนและกลัวจีอัดด้วย"
"จะไปกลัวมันทำไมนักหนาเล่า!!...นี่เคยคิดบ้างป่ะ?...คืนนั้นถ้าเธอต้องการจะเย็ดให้ได้...จีขัดขืนเธอไม่ได้ร้อก!!!"
"จะ...จริงหรือครับ?"
...แค่ได้ยินคำว่า "เย็ด" เท่านั้นไอ้ที่อยู่ในกางเกงว่ายน้ำพองตัวขึ้นทันควัน...พี่จุนช่างกล้าพูดตรงๆแฮะ...
"เออซิ...ก็ยัยนั่นน่ะมันหมดแรงแล้วจะไปสู้เคนไหวได้ยังไง?...ปากร้องห้ามแต่ถ้าเอาเข้าจริงมีรึที่จะไม่แหกหีให้เธอเชยชม...จีน่ะแอบชอบเคนมาตั้งนานแล้ว...พี่รู้"
"..................................................."
...เป็นความโชคดีมหาศาลที่มาว่ายน้ำในครั้งนี้เพราะได้รับรู้ความจริงที่สำคัญจากปากพี่จุนว่าจีแอบชอบผม...งั้นที่เธอพูดก่อนจากลากันในคืนนั้นก็ไม่ใช่การล้อเล่นแต่อย่างใด...
"เนะ!!...ตอนที่จีดึงมือเคนออกจากหน้าอก...นั่นเป็นแรงเฮือกสุดท้ายของเธอก็ว่าได้มั้ง...แหมๆๆ...เคนนี่น๊า~~...ดูแค่ภายนอกก็จะประมาทไม่ได้เลย..ริเป็นเพลย์บอยตั้งแต่ตอนไหนกันนะเธอ?"
...อูว~~~...ก้นสวยชะมัดยาด...ไม่ใช่ๆ...พี่จุนกำลังก้าวขึ้นบันไดสระต่างหาก...จงคิดเอาเองล่ะกันว่าผมมองอะไร?...
"เดี๋ยวเถอะ!!...เรื่องอะไรมาจ้องตูดพี่ยะ?...รู้นะคิดอะไร...แล้วนั่นคงจะแข็งจนไม่กล้าขึ้นสิท่า?...คิกๆๆ"
".................................................."
...สงสัยจำบทพูดมาจากลูกสาวแหงๆ...พี่จุนเวลาเขินแล้วก็น่ารักมีเสน่ห์เหลือล้น...สมแล้วล่ะที่มีหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ถึงมาคอยตามจีบเธอไม่เว้นวัน...
"เคน...ขอเวลาพี่สัก 15 ...ไม่!!...สัก 10 นาที"
"ทำไมหรือครับ?"
"เอาน่า--...ขอไปทำธุระสักแป๊ป...เดี๋ยวค่อยมาสนุกกันต่อ...เอ้อ!!...โทรตามบรีนมาที่นี่ด้วยสิ"
"พี่บรีนบอกมีงานครับ"
"เฮ่ย~~...ให้โทรก็โทรเซ่!!...รับรองเธอต้องมาแน่"
"..............................................."
...พี่จุนสั่งเสร็จก็หยิบผ้าขนหนูเช็ดตัวก่อนจะเดินไปที่ประตูทางออก...
"ลืมของล่ะมั้งนั่น?...เอาละ!!...ลองโทรหาพี่บรีนก็ได้...อืม--...ครับผม!!...เอ่อ--...พี่มาว่ายน้ำด้วยกันเถอะนะครับ"
"................................................"
"น่านะ...ว่ายกับใครก็ไม่มีความสุขเท่ากับว่ายกับพี่บรีนหรอกครับ"
"................................................"
"ถึงไม่เคยแต่ผมก็มั่นใจ...ได้โปรดเถอะ~~"
"................................................"
"ครับๆๆ...ดีใจจัง...ผมจะรออย่างใจจดใจจ่อชนิดไม่เห็นพี่บรีนก็ไม่ยอมกลับแน่"
"................................................"
...สำเร็จๆๆๆ...พี่จุน...ผมทำได้แล้วครับ!!!...เออ--...ไม่อยู่นี่หว่า...จะว่าไปวันนี้พี่จุนก็มีอาการแปลกๆเหมือนกันนะ?...
...

...คุณจุนสาวยอดนักสู้หายไปไหน?...อ่านต่อไปสิ...ตรงนี้มีคำตอบ...

"................................................."
"แกนึกรึว่าจะหนีพวกข้าพ้น?"
"เปล่า...ก็ไม่คิดว่าจะหนีพ้นนิ...ฉันแค่อยากรีบมาว่ายน้ำสนุกๆก่อนจะพบพวกแกก็เท่านั้น"
"สนุก?...พาเด็กหนุ่มมาพลอดรักกันที่นี่เป็นความสนุกของแกงั้นรึเนี่ย?...ถ้าอีนั่นมันรู้เข้าคงปลื้มใจว่ะ...ก็แม่ของมันทำตัวร่านแอบควงผู้ชายรุ่นลูกไปเที่ยวกัน 2 ต่อ 2...จริงมั้ยพวกมึง?"
"ฮ่าๆๆๆๆ...ถูกของพี่ครับ"
"................................................."
...ฟังดูก็รู้ว่าเป็นการยั่วยุแต่อดีตแชมป์โลกอย่างจุนยัง "นิ่ง" ...เธอเสยผมพร้อมมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้า...
"แล้วไง~~...แกมีธุระอะไรกับฉันล่ะ?"
"ข้ามาคิดบัญชีที่ลูกสาวแกพาพวกไปเล่นงานลูกน้องข้าถึงถิ่น"
"โย่ว!!!...ผิดๆๆๆ...ผิดแล้ว~~...ในเมื่อแกมีหนี้แค้นกับยัยนั่นก็ไปตกลงสะสางกับมันเองเซ่!!...มายุ่งกับฉันทำโรคระบาดอะไรเล่า?...ฉันไม่เกี่ยวด้วยสักหน่อย"
"แกต้องเกี่ยวเพราะแกเป็นแม่มัน!!!"
(อื๋อ!!...พาลนี่หว่า?...เจ้าหัวโล้นนี่ต้องเพี้ยนไปแล้วแน่ๆ...จีนะจี~~...หาเรื่องมาให้ฉันจนได้...นี่แกจะรู้บ้างมั้ยเนี่ยว่ากำลังทำให้แม่ซวย?...ซวยชนิดที่ต้องกระอักเลือดเลยล่ะ!!!)
"ตกลงพวกแกจะหาเรื่องกันให้ได้ใช่มั้ย?...อ้อ!!...มิน่าถึงพยายามตามรอยฉัน...นี่ไอ้เหม่ง!!!...แกกลัวลูกสาวฉันใช่มั้ยล่ะ?"
"พูดหมาๆ...กูไม่เคยกลัวมัน!!"
"อ๊าว!?...เร๊อะ!!"
"กูมาครั้งนี้เพื่อจะทำให้อีจีมันเจ็บใจและอับอายขายหน้าที่แม่มันถูกรุมโทรม...กูตัดสินใจอะไรแล้วจะยกเลิกไม่ได้...ลูกแกพาพวกไปเหยียบถึงถิ่นตอนที่กูไม่อยู่แล้วเล่นงานพรรคพวกกูซะเจ็บไปตั้งหลายคน...อย่างนี้มันเรียกว่าขี้ขลาดไม่ใช่หรือไง?"
"โฮะ!!...พูดไปพูดมาก็เพราะหื่นอยากจะรุมโทรมฉัน...ว้าว~~...เป็นเกียรติมาก...แต่พวกแกมากันแค่ 4 คนจะรับมือฉันไหวเร้อ?...ฉันอึดนะจะบอกให้"
"พี่เขียว...ผมขอคนแรกเลยนะพี่...เห็นนมเห็นหีของอีนี่แวบๆจนทนไม่ไหวแล้ว"
"โฮ่~~"
(เปรี้ยงงงงงง!!!!)
"โอ๊ยยยยย...อ๊ากกกกก"
"ถ้าทนไม่ไหวก็อย่าทนเลยจ้ะ...เอาล่ะ!!...เหลือแค่ 3 แล้วนะ...อย่างงี้พวกแกยิ่งแย่เข้าไปใหญ่"
"ตั้ง...ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ!!"
...จุนใช้กระบวนท่าลึกลับ "สลายเงา" เคลื่อนตัวไปใกล้ชาย 1 ใน 4 เพียงชั่วพริบตาและเหวี่ยงเท้าเตะที่บริเวณกระดูกสะบ้าสุดแรง...จะไปเหลือรึ?...
"มึง!!"
"หยุดนะ!!...ถ้าไม่ฟังที่ฉันพูดพวกแกจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิต"
"??"
"จากที่ทนฟังแกโม้เหม็นขี้ฟันมาตลอดเนี่ยก็ไม่เห็นว่ามันจะเกี่ยวข้องกับฉันตรงไหนเลยนา--...อีกอย่าง...ฉันไม่เคยยุ่งเรื่องของจีด้วย...มันจะไปก่อเรื่องทะเลาะจนหัวร้างข้างแตกที่ไหนก็ช่างหัวมัน...ชื่อเขียวใช่มั้ย?...แกพาลูกน้องไปหามดหาหมอซะเถอะ...เวลานี้เป็นเวลาพักผ่อนส่วนตัวของฉัน...อย่ามาทำให้เสียอารมณ์...ชิ่วๆๆ"
...จุนยั่วยุกลับไปบ้าง...พูดจบก็โบกมือไหวๆส่งสัญญาณไล่ราวกับไล่หมูไล่หมา...ทำร้ายฝ่ายตรงข้ามอย่างนี้เขาคงจะไปหรอกนะเจ๊...นอกจากไม่ไปแล้วยังช่วยเพิ่มเชื้อไฟให้ปะทุเอาง่ายๆด้วย...
"พี่...อีนี่มันเก่ง"
"ช่าย~~...ฮะๆๆ"
"เฮ้ย!!!"
"อะไร?"
"จะหยามกันเกินไปแล้วว้อย!!!...เล่นมัน!!!"
...สถานการณ์เรียกว่าคับขันก็ได้แต่จุนยังเห็นเป็นเรื่องปกติ...ท่าสลายเงาคือศาสตร์ลับแขนงหนึ่งที่ทำให้ผู้ใช้สามารถเคลื่อนไหวร่างกายได้อย่างว่องไวประดุจหายตัวโดยไม่ทิ้งเงาหลงเหลือไว้เพียงชั่วกระพริบตาครั้งเดียว...อย่างเมื่อสักครู่จุนแกล้งเข้ามาอยู่ข้างหลังพวกมันแต่กว่าจะรู้เธอก็ขยับตัวหนีออกไปอยู่อีกทางซะแล้ว...
"โอ๋ย~~...ตายละ!!"
".................................................."
"ฮะ!!...เฮ้ย~~...เดี๋ยวก่อน~~"
...จุนยกมือห้ามขอเวลานอกแต่ไร้ผล...ชาย 3 คนตรงเข้ากลุ้มรุมทำร้ายหญิงคนเดียว...สาวเจ้าต้องหลบหมัดปัดป้องลูกเตะเป็นพัลวันเนื่องจากดันทะลึ่งสลายเงาไปอยู่ตรงมุมอับ...
(แย่แล้ว!!!...ปมชุดว่ายน้ำมันจะ...)
"เฮ่ๆๆๆ...เอาจริงหรือเนี่ย?...ฉันผู้หญิงนะเว้ยเฮ้ย!!!"
...สาวจุนร้องเอะอะแต่ก็ยังก้มหัวหลบหมัดได้ทั้งๆที่บางจังหวะหล่อนหันหลังให้คู่ต่อสู้...
(บ้าฉิบ!!...ตัวมันไปอยู่ไกลถึงราชบุรีแต่ยังเสือกหาเรื่องเดือดร้อนมาให้แม่...ลูกห่าลูกเหวอะไรวะนี่?...ชักโกรธแล้วนะ...เอาคืนไปบ้างซิ!!)
"ฮึ!!"
(เปรี้ยงงงงง!!!)
"อั๊ก!!!...อ๊าาาาาา..."
"นี่เขาเรียกว่าเนริจากิ...ท่าตอกส้นของเทควันโด้...จำไว้จน...วันตายนะ"
(ตูม!!!)
(โครม!!!)
...ชายคนที่ 2...จุนตอกส้นซัดที่ดั้งจมูกและตวัดเตะกลับหลังซ้ำถูกที่แก้ม...ฟันร่วง...กระดูกขากรรไกรหัก...ล้มแผ่อย่างกับตายที่พื้น...
"...ไปแล้ว 2 ...ฮิๆ"
...เมื่อครั้งจุนยังโลดแล่นในการแข่งขันระดับโลก...เธอได้รับฉายาจากกลุ่มนักกีฬาต่างประเทศว่า "TORNADO JUN" เนื่องเพราะการเต้นฟุตเวิรค์ที่งดงามพลิ้วไหวแปรเปลี่ยนไม่อยู่นิ่งตลอดเวลาและ...
"ไฮ๊ย่าห์~~~"
(พล่อก!!!)
"โอ๊กกกก!!!!"
...ชายคนที่ 3โดนจุนโหมเตะซ้ายหวดขวาอย่างไม่นับเข้าที่ซี่โครงและถีบกลางแผงอก...กระเด็นไปกระแทกกระถางต้นไม้...หมดสติ...
"ทอร์นาโดคือพายุที่หมุนวนด้วยความเร็วและรุนแรง...ดูดกลืนทุกสิ่งทุกอย่างที่เข้าใกล้และ...ทำลาย!!!"
...ไม่ว่านอกหรือในสนามแข่ง...ศัตรูคนแล้วคนเล่าจะย่อยยับลงในชั่วอึดใจเมื่อเจอกับจุน...ในช่วง 7-8 ปีที่ผ่านมาไม่เคยมีใครสักคนเดียวที่จะคว้าชัยชนะจากเธอได้...
"เหลือแกคนเดียวแล้วนะไอ้โล้น...โคตรโง่เลยที่บังอาจมาท้าทายฉัน"
"ฮึ่ม!!!"
"นอกจากเป็นแม่แล้วฉันยังเป็นอาจารย์สอนเทควันโด้ของจี...แกอาจสู้ลูกสาวฉันได้...แต่ว่า!!...ฝีมือศิษย์กับอาจารย์มันต่างกันไกล..."
"ยังไม่จบว้อย!!"
"หือ?"
...ไอ้เขียวชักปืนที่เหน็บอยู่ข้างเอวชี้ไปที่หญิงสาว...เขาไม่มีทางเลือกเนื่องจากรู้แจ้งแล้วว่าสู้ด้วยมือเปล่านั้นไม่มีทางเอาชนะคู่ต่อสู้ตรงหน้าได้และคิดในใจว่ามันน่าขายหน้าที่ผู้ชายอย่างเขาจนตรอกถึงขนาดควักปืนออกมาขู่ผู้หญิงตัวเล็กกว่าอย่างจุน...มันจนตรอกแล้วจริงๆ...
"................................................."
"ฮ่าๆๆๆ...ไง!!...เริ่มกลัวแล้วล่ะสิ?...กลัวเข้าไป...คุกเข่าร้องขอชีวิตจากกูซะเซ่!!!...ไม่งั้นกูยิงมึงไส้แตกแน่"
"...งี่เง่า"
"!!!!"
...จุนไม่เซ่อพอที่จะหันหลังวิ่งหนีหรือยืนนิ่งเป็นหุ่นรอให้ถูกยิง...เธอชิงลงมือก่อนด้วยท่วงท่าสลายเงาที่จีลูกสาวยังไม่อาจเรียนรู้ได้...กว่าเจ้าเขียวนักเลงต่างถิ่นจะรู้ตัวก็โดนบิดข้อมือจนปืนร่วงและถูกเตะเข้าที่แขน...หญิงสาวเอาเท้าเขี่ยปืนกระบอกนั้นหายไปในพงหญ้า...
"ความจริงน่าจะเอาออกมาใช้ตั้งนานแล้วนะแต่ถึงกับเล่นปืนผาหน้าไม้เชียวรึ?...งั้นชั่วชีวิตนี้แกก็อย่าใช้มันอีกเลย...ไอ้แขนสกปรกนี่!!!"
(กร๊อบบบ!!!!)
"อ๊ากกกก~~~...โอ้ยยยยย~~~...ไหล่...ไหล่กู"
"กระดูกไหปลาร้าหัก 2 ข้าง...แค่นี้แกก็ไม่มีปัญญาจะทำร้ายใครไปอีกนาน...นี่แหละ...โทษฐานที่ไม่รู้จักประมาณตัวเอง...ริอ่านคิดต่อกรกับอดีตแชมป์โลก"
"อดีต...แชมป์...โลก"
"อ้าว!!...จีมันไม่ได้บอกแกเหรอว่าฉันเป็นใคร?...อย่างว่า...ถ้ารู้ก็คงจะไม่บ้าบิ่นมาหาเรื่องฉัน...คือยัยนั่นน่ะถึงจะมีพรสวรรค์แต่ตอนนี้เปรียบเหมือนม้ารุ่นเพิ่งเข้าคอกยังวิ่งได้ไม่สม่ำเสมอหรอก...ประสบการณ์การต่อสู้ในชีวิตจริงๆก็ยังน้อย...ไม่เหมือนฉันหรอกนะ"
".................................................."
"อืม--...มีมือถือด้วยแฮะ...พอดีเลย...โรงพยาบาลก็อยู่ไม่ไกลจากนี่ซะด้วย"
...สาวจุนกดเบอร์ของโรงพยาบาลและแจ้งว่าตอนนี้มีคนกำลังจะได้รับบาดเจ็บทั้งหมด 4 คน(?)โดย 1 ในนั้นอาการจะสาหัสเป็นตายเท่ากันขอให้ส่งรถมารับตัวโดยด่วนที่บริเวณหลังสระว่ายน้ำของคลับฟิตเนส...
"หึๆๆๆ...ทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับตัวแกเองว่าจะอดทนจนถึงมือหมอได้มั้ย?...ถ้าโชคดีแกก็รอด...อย่าถือโทษโกรธกันเลย...ฉันทำไปเพื่อความปลอดภัยของลูกสาวสุดที่รักและเป็นไปตามคำสั่งเสียของสามี"
"...แก...คิดจะทำอะไรข้า?"
...ถึงคู่ต่อสู้คนสุดท้ายจะพ่ายแพ้ไปแล้วแต่จุนยังไม่ยอมหยุดเพียงแค่นี้...
"เพราะแกมันอันตรายเกินไป...ในฐานะคนเป็นแม่ฉันจะต้องจัดการศัตรูของลูกสาวโดยเด็ดขาด"
...สิ้นประโยคสุดท้ายจุนก็ยกขาขวาขึ้นสูงจนตั้งฉากเกือบ 90 องศากับพื้นดิน (สวมชุดว่ายน้ำอยู่มันเลยคล่องตัวมาก) ...จุดมุ่งหมายคือตอกส้นเข้าที่ตำแหน่งอกซ้ายของเจ้าเขียวเพื่อหยุดการเต้นของหัวใจอันหมายถึงการดับเพลิงชีวิต...
"อือ~~...อึ๊ก!!!"
"อโหสิเถอะ"
(ตูม!!!...ตึง!!!)
"โอ๊กกกกก...โอ๊ยยยยยยย...ไอ้!!!...อี...ฆาต...กร...อ๊ากกกกก~~~~"
...กระดูกมือหักสะบั้น!!!!...ท่าเนริจากิแนวดิ่ง 90 องศาที่มีอานุภาพรุนแรงกระแทกถูกมือของเขียวซึ่งพยายามยกป้องกันเพื่อรักษาชีวิตตนเอง...ทว่า!!...มันกลับไร้ผลเมื่อส้นเท้ายังพุ่งผ่านมือข้างที่หักไปปะทะกับแผ่นอกใกล้ตำแหน่งของหัวใจและมีโลหิตจำนวนหนึ่งทะลักออกจากปากจนกระเด็นถูกตัวจุน...
"โย่ว!?"
...ปมชุดว่ายน้ำที่ห่อหุ้มหน้าอกไว้มันได้หลุดร่วงลงสู่พื้น...เต้าสวรรค์คู่งามจึงเป็นภาพสุดท้ายที่เขียวได้เห็นก่อนจะแน่นิ่งไป...
"วา~~...ถือเป็นของขวัญสั่งลาก็แล้วกัน...ได้เห็นหน้าอกขาวๆสวยๆของฉันถือเป็นบุญมหาศาลนะรู้มั้ย?"
...จุนก้มหยิบบราสีเขียวมรกตที่อาบย้อมไปด้วยเลือดเดินกลับเข้าตัวอาคารสระว่ายน้ำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นและไม่นานก็ได้ยินเสียงหวอของรถพยาบาลดังมาแต่ไกล...
"ถ้าไม่ยกมือขึ้นมากันจนลดแรงกระแทกไปได้เกือบครึ่ง...ฉันจะเรียกรถเก็บศพมาแทน..."
(ดังนั้นไอ้โล้นบ้านี่ยังไม่ถึงฆาตแน่นอนเพราะมีคำกล่าวที่ว่าคนชั่วช้าสารเลวมักจะอายุยืนเสมอ)
...

"อึ๋ย!!...ตาเคนเห็นเราซะแล้ว...ว้าย~~...หมดเลยนมฉัน"
...จะเอาบราที่ถืออยู่ปิดหน้าอกก็ไม่ได้เพราะมันมีแต่คราบเลือดของพวกชั่ว...จุนเลยรีบวิ่งเข้าห้องน้ำโดยด่วนเพื่อหลบสายตาของเพื่อนลูกสาว...
"เอาจนได้มั้ยล่ะ"
"พี่จุนเป็นอะไรไปครับ!!!...ทำไมตัวพี่มีคราบเลือด?"
"เอ้ย!!...ไม่มีอะไรๆ...อย่าเข้ามาเด็ดขาดนะ"
...แต่แล้วจุนก็นึกอะไรได้บางอย่าง...
(เดี๋ยวสิ!!...แล้วทำไมเราไม่ใช้โอกาสนี้หาพยานล่ะ?...เอาเคนเป็นพยานให้เราดีกว่า...เกิดมีใครหรือมีเจ้าหน้าที่มาถามก็จะบอกได้ว่าเราอยู่กับเคนตลอด)
"ฮะ...แฮ่ม!!...เคนจ๋า~~...เข้ามาหาพี่หน่อยซิจ๊ะ"
"เอ๊ะ?...มัน...มันจะดีหรือครับพี่"
"เอาน่า!!...บอกให้เข้าก็เข้ามา...พี่มีอะไรให้เคนช่วยสักนิด"
...สักครู่เคนก็ค่อยๆเดินแบบกล้าๆกลัวๆเข้ามาแต่แล้วเขากลับตกใจจนตาค้าง...
"อุ!!...พี่จุน...พี่"
"อะไรเหรอ?"
"ขะ...ข้าง...ข้างล่าง"
"เห~~...ข้างล่าง?...ว้าย!!!"
(เหวอ!!!...โล่งเลยอีจุนเอ้ย~~...ลืมไปว่าเรารูดกางเกงว่ายน้ำไปอยู่ตรงหัวเข่า...หมดกัน~~...เคนเห็นหีเห็นหมอยเราหมดแล้ว!!!)
"ขอ...ขออภัยครับ"
"เดี๋ยวเถอะ!!!...นั่นนายจะไปไหนยะ?...ห้ามไปไหนนะ!!...เข้ามานี่"
(อายก็อายวุ้ย!!...แต่ลงว่าเป็นแบบนี้ก็ช่วยไม่ได้...ฉันคงต้องปิดปากนายถั่วงอกนี่ซะ...หึๆๆๆ...ถึงลูก 2 แล้วแต่ก็มั่นใจว่าเนื้อหนังมังสายังสุดยอดและอะไรๆก็ยังฟิตเปรี๊ยะอยู่นะ...เจ้าเคนต้องปิดปากสนิทแน่ๆ)
...