"ว่าไง ......" เวโรนิก้าเอ่ยถามอย่างร้อนรน การที่เธอออกมายืนสูดอากาศสงบใจข้างนอกมันไม่ได้ช่วยอะไรเลย

"ข้าแสกนจนละเอียดแล้วครับ" แวมไพร์ลูกน้องของเธอเอ่ยตอบอย่างกลัวเกรง เพราะมันรู้ดีว่าคำตอบที่มันกำลังจะตอบต่อไปนี้ มันไม่เข้าหูหัวหน้าสาวของมันแน่ๆ "มันเป็นมนุษย์ครับ"

"โธ่เว้ยยยยยยยยยยยยย" แวมไพร์สาวตะโกนอย่างสุดกลั้น เธอปล่อยหมัดอัดอากาศอย่างรุนแรงเพื่อระบายมันออกมา ผลก็คือก้อนหินใหญ่น้อยบริเวณนั้นแหลกละเอียดทีเดียว

ภารกิจล้มเหลว ! นางข้ามมิติมายังโลกนี้เพื่อทำภารกิจตามหาร่างกำเนิดใหม่ของอาลูคาร์ด แต่สุดท้ายก็ล้มเหลว ที่หาเจอกลับเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดาๆเท่านั้น

"เจ้าแน่ใจเหรอ ตรวจดีแล้วเหรอไง !"

.
.
.
.
.

"ข้าตรวจดีแล้ว" หญิงสาวผมสีเงินเอ่ยตอบ "เพื่อนนายเป็นมนุษย์จริงๆ"

"เยี่ยมเลย เห็นไหมผมบอกท่านแล้วว่าไอ้อาร์ตมันไม่ใช่ผีแน่ๆ มันเป็นเพื่อนผม ผมรู้ ....." ไอ้ตุ๋นที่กำลังดีใจกับผลตรวจพูดจ้ออย่างลืมตัว แต่สุดท้ายมันก็ต้องยั้งปากไว้เมื่อเห็นปฏิกิริยาของหญิงสาวตรงหน้า

เธอก้มหน้าเงียบไม่พูดอะไร ผมยาวสลวยสีเงินเลื่อนลงมาปกหน้าไว้ทำให้เห็นหน้าเธอไม่ชัด แต่ถ้าลองฟังดีๆจะได้ยินเสียงสะอื้นเล็กๆลอยออกมา ตอนนี้เธอคงเสียใจอย่างหนักแน่ๆ เพราะเมื่อครู่เธอเกือบจะฆ่าไอ้อาร์ตเพื่อนของเขาไปแล้ว พูดถึงไอ้อาร์ต ตอนที่มันโดนวิเวียนไล่ฆ่าในตึกมันจะรู้สึกยังไงน่ะ เขายังจำได้อยู่เลยว่าเมื่อวันที่มันไปเดทกับวิเวียน มันกลับมาเล่าให้ฟังเหมือนเด็กๆไม่มีผิด เล่าอยู่ได้ 2-3 ชั่วโมง เขาจะไปนอนมันก็ไม่ยอม นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นเพื่อนรักออกนอกหน้าขนาดนี้ ไอ้อาร์ตคงมีใจให้วิเวียนไม่น้อย แล้ววิเวียนล่ะ ....

"อาร์ตกำลังตกอยู่ในอันตราย ...... ข้าจะไปช่วยเขา" หญิงสาวเอ่ยขึ้นพร้อมกับยันกายลุกขึ้นมาช้าๆ

"แต่ท่านวิเวียนเจ็บอยู่นี่ครับ" ไอ้ตุ๋นเอ่ย สภาพเธอตอนนี้ดูก็รู้

"ตุ๋น ! ....... แค่ข้าเกือบจะฆ่าเขาก็มากพอแล้ว นี่เจ้าจะให้ข้าปล่อยให้เขาตายเหรอ" หญิงสาวเอ่ยขึ้นพร้อมหันจ้องมาที่ไอ้ตุ๋น มันเลยได้เห็นหน้าเธอเต็มๆครั้งแรก คราบน้ำตาเธอไหลอาบแก้ม เมื่อกี้เธอแอบร้องไห้เงียบๆจริงๆ

หลังจากพูดจบหญิงสาวก็ไม่รอฟังคำใดๆอีก เธอรวบรวมพลังอย่างรวดเร็วพร้อมกับร่ายเวทย์ทันที "เท้าเหิร" ทันใดนั้นร่างเธอก็พุ่งลอยหายลับไปบนฟ้า

.
.
.
.
.

'เวลาหลับก็น่ารักดีนี่นา' แวมไพร์สาวนั่งมองดูอาร์ตที่ตอนนี้กำลังหลับเพราะมนต์สะกดของเธออยู่ ที่ต้องสะกดก็เพราะเจ้าหนุ่มนี่ร้องโวยวายที่เห็นเธอดื่มเลือดสดๆ เธอรู้สึกรำคาญก็เลยจัดการสะกดให้หลับซะ ก่อนที่จะเอะใจว่าเจ้าหนุ่มนี่ไม่ใช่แวมไพร์เหมือนเธอ แต่จะว่าไปชายหนุ่มคนนี้หน้าตาคมเข้มในแบบที่เธอชอบจริงๆ น่าเสียดายที่เขาเป็นแค่มนุษย์ธรรมดาเท่านั้น

"เอาไงดีครับท่านเวโรนิก้า ฆ่ามันเลยดีไหมครับ" แวมไพร์ตนหนึ่งเอ่ยถามขึ้นมา

"ยังก่อน ข้าต้องรายงานเรื่องนี้กับท่านลินคอร์นก่อน" เวโรนิก้าตอบพร้อมกับใช้มือลูบไล้ไปมาตามร่างกายของชายหนุ่ม ก่อนที่เธอจะพบอะไรบางอย่าง

"เจ้าดูนี่สิ" เธอพูดพร้อมกับชี้ให้ลูกน้องดูจุดสีฟ้าเล็กๆบริเวนต้นคอของชายหนุ่ม "มันเป็นเวทย์ติดตาม"

"เวทย์ติดตาม ?" เจ้าพวกลูกน้องพากันทำหน้าฉงน

"ตอนที่ข้าเจอเจ้าหนุ่มนี่มีพรีสตัวหนึ่งอยู่กับมันด้วย อีกเดี๋ยวนังพรีสนั่นก็คงตามมา" เธอพูดจบก่อนจะลุกขึ้นช้าๆพร้อมกับออกคำลังเสียงเหี้ยมเกรียม "เอาล่ะ พวกเจ้าทั้งหมดฟังข้า ! ไปเตรียมตัวตั้งรับข้าศึกให้พร้อม วันนี้เราจะเอานังพรีสมาเย็ดเป็นมื้อเย็น !"

.
.
.
.
.

เวทย์ 'เท้าเหิร' เป็นเวทย์เฉพาะของเวทย์ธาตุลมเท่านั้น คุณสมบัติพิเศษของเวทย์นี้ก็คือช่วยให้ผู้ใช้เหาะเหิรล่องลอยไปตามลมได้ แถมยังเร่งความเร็วสูงสุดได้ถึง 200 กิโลเมตร/ชั่วโมงอีกต่างหาก แต่ถึงจะเร่งความเร็วได้ขนาดนี้ สำหรับวิเวียนแล้วมันก็ยังช้าไปอยู่ดี ตอนนี้เธอคิดเป็นห่วงชายหนุ่มอย่างเดียว ถ้าเจ้าพวกแวมไพร์รู้ว่าเขาเป็นแค่มนุษย์ธรรมดาจะเป็นยังไง เขาต้องเป็นอันตรายแน่ๆ

ไม่นานเธอก็มาถึงโกดังร้าง แต่ถึงเธอจะเป็นห่วงเขาแค่ไหน ก็ต้องรู้สถานการณ์ก่อน เธอทิ้งระยะห่างจากตัวโกดังเล็กน้อยก่อนจะหลับตาลงแล้วร่ายเวทย์ทันที "ลมเอ๋ย" ชั่วพริบตานั้นก็มีสายลมแผ่กว้างออกจากตัวเธออย่างรวดเร็ว ไม่นานเจ้าสายลมที่ว่านี่ก็แผ่กว้างไปจนทั่วบริเวณ มันทำหน้าที่เหมือนกับเรดาร์ที่ตรวจจับว่ามีสิ่งชีวิตอะไรอยู่บริเวณนั้นมั่ง

'มีแวมไพร์ 11 ตัว ชั้นนักรบ 10 ชั้นแม่ทัพ 1 มีมนุษย์โดนจับไว้อีก 4 หนึ่งในนั้นเป็นอาร์ต ดีจัง อาร์ตยังไม่เป็นไร' หญิงสาวยิ้มออกมาอย่างดีใจ แต่ก็ต้องหน้าเสีย 'อาร์ตยังไม่เป็นไรก็จริงแต่ก็ปล่อยไว้แบบนี้ไม่ได้ ไหนเรื่องที่เขากำลังบาดเจ็บอีก บาดเจ็บเพราะเรา .....'

หญิงสาวยืนขึ้นช้าๆ ในสถานการณ์แบบนี้ถ้าตามตำราก็ต้องหาจุดซุ่มตัวของพวกแวมไพร์ ก่อนจะไล่กำจัดเงียบๆทีละตัว แต่แบบนี้มันก็ช้าเกินไป ยิ่งช้าชายหนุ่มก็จะยิ่งอันตราย ทันใดนั้น เธอก็ตัดสินใจแหกกฎ ใช้การจู่โจมนอกตำราทันที เธอพุ่งตรงไปที่โกดังอย่างโจ่งแจ้ง โดยไม่สนว่าจะตกอยู่ในวงล้อมพวกแวมไพร์เลย

"ลูกไฟพิฆาต" ลูกไฟขนาดใหญ่สองลูกพุ่งเข้าใส่วิเวียนทันที ทำให้เธอต้องชะงักกะทันหันก่อนจะเบี่ยงตัวหลบอย่างหวุดหวิด พริบตานั้น แวมไพร์ 4 ตัวก็พุ่งจากจุดซุ่ม มายืมล้อมเธอไว้ทั้ง 4 ด้านทันที

'สองตัวหน้าเป็นธาตุไฟ ตัวหลังเป็นธาตุน้ำ 1 สายฟ้า 1' หญิงสาวมองศัตรูพร้อมกับหาทางรับมือทันที แต่ไม่ทันที่เธอจะคิดนานเจ้าแวมไพร์สายฟ้าก็ชิงลงมือก่อน

"เวทย์สายฟ้าเลเวล 3 สายฟ้าฟาด" ประกายสายฟ้าที่รุนแรงพุ่งจากมือของมันเข้าใส่หญิงสาวทันที แต่หญิงสาวก็ไม่มีทีท่าตกใจยืนร่ายเวทย์ทันที

"โล่พิทักษ์ธาตุลมเลเวล 3 ......... !"

ชั่วพริบตานั้น โล่ทรงกลมสีขาวที่มีลวดลายสวยงามก็ปรากฏขึ้นกลางอากาศ มันรับการโจมตีจากเจ้าแวมไพร์เต็มๆ เจ้าแวมไพร์สีหน้าตกใจเป็นอย่างมาก เพราะเวทย์สายฟ้ามันแพ้ทางเวทย์ลม สายฟ้าของมันโดนดูดไว้จนหมด ทันใดนั้นหญิงสาวก็จัดการสะท้อนพลังสายฟ้ากลับไปทันที

แต่เป้าหมายของเธอกลับไม่ใช่เจ้าแวมไพร์สายฟ้าที่พึ่งปล่อยออกมา แต่กลับเป็นแวมไพร์ธาตุน้ำที่อยู่ด้านข้างแทน เจ้าแวมไพร์ธาตุน้ำร้องลั่นทันที เพราะธาตุน้ำมันแพ้ทางธาตุสายฟ้า การโจมตีนี้ความรุนแรงจึงทวีคูนขึ้นไปอีก พริบตาเดียวมันก็ลุกไหม้กลายเป็นเถ้าถ่านทันที

"เวทย์ลมเลเวล 3 ลมปะทะ" หญิงสาวร่ายเวทย์ต่อแล้วโจมตีใส่เจ้าแวมไพร์สายฟ้า มันร้องลั่นอย่างไม่อาจจะป้องกันได้ เพราะสายธาตุที่แพ้ทางกันมันจึงสลายไปทันที

แค่พริบตาเดียวเธอก็จัดการแวมไพร์ไปได้สอง ทำให้เจ้าแวมไพร์ธาตุไฟทั้งสองที่อยู่ด้านหน้าโกรธจัดทันที มันพุ่งเข้าประเคนหมัดเท้าใส่เธอไม่นับ แต่วิเวียนก็ยังไวพอ เธอปัดป้อง หลบหลีกได้หมด แถมยังสวนกลับด้วยฮุคขวาตัวหนึ่ง แล้วก็แบ็คคิกใส่อีกตัว จนมันกระเด็นลงไปกองบนพื้น ก่อนที่เธอจะยืนร่ายเวทย์เตรียมปิดฉาก

"มึงเป็นพรีสธาตุลมใช่ไหมล่ะ กูไม่กลัวมึงหรอก" ไอ้แวมไพร์ที่นอนจุกร้องบอก ใช่มันเป็นธาตุไฟไม่ได้แพ้ทางธาตุลมนี่

"อ้อเหรอ" หญิงสาวตอบกลับสั้นๆ ก่อนจะกำมือแน่น พริบตานั้นแหวนที่ทำจากหินสีขาวก็สว่างแวบทันที แท้จริงแล้วแหวนนี้ไม่ใช่แหวนธรรมดา แต่เป็นแหวนหินธาตุ สรรพคุณก็คือช่วยขยายเลเวลพลังธาตุของผู้สวม ให้สามารถใช้มนต์อีกเลเวลได้ นั่นก็คือ

"เวทย์ธาตุลมเลเวล 4 หมัดอัดอากาศ ........"

"ตูมมมมมมมมมมมม" หมัดพลังอัดลมที่รุนแรงยิ่งกว่าเวทย์ลมปะทะพุ่งเข้าใส่เจ้าแวมไพร์ทั้งสองทันที จนเสียงระเบิดดังสนั่นไปทั่ว พริบตานั้นร่างของมันทั้งสองก็โดนอัดก๊อบปี้ลงกับพื้นคอนกรีต จนมันยุบตัวกลายเป็นหลุมกว้างขนาดใหญ่ ร่างของมันทั้งคู่แหลกเหลวทันทีก่อนจะสลายกลายเป็นขี้เถ้า พวกแวมไพร์ชั้นนักรบคือแวมไพร์ที่ใช้เวทย์สูงสุดได้แค่เลเวล 3 เมื่อมาเจอการจู่โจมจากเวทย์เลเวล 4 มันจึงไม่อาจจะป้องกันตัวได้เลย ถึงมันจะไม่ได้แพ้ทางแต่ก็ตายได้เหมือนกัน

ชั่วพริบตานั้น สัญชาติญาณของพรีสที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดีก็ร้องกึกก้อง เพื่อเตือนภัยถึงอันตรายที่กำลังย่างกลายเข้ามา แวมไพร์สาวตนนั้นที่ประมือกับเธอบนดาดฟ้ากำลังเดินช้าๆเข้ามาใกล้ พร้อมกับปล่อยไอมาน่าสีเขียวเข้มออกมาทั่วบริเวณ สายตาของเธอก็จ้องเขม็งไปที่วิเวียนราวกับงูร้ายที่พร้อมจะจู่โจมทุกเมื่อ สายตาที่เปี่ยมไปด้วยจิตสังหารนี้เล่นเอาวิเวียนที่เตรียมพร้อมอยู่แล้วถึงกับเหงื่อไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว

วิเวียนสูดลมหายใจเข้าปอดช้าๆ พร้อมกับตั้งสติต่อสู้กับแรงกดดันจากแวมไพร์สาวตรงหน้า เธอหันไปสบตากับแวมไพร์สาวอย่างไม่กลัวเกรง พร้อมกับพิจารณารูปร่างของคู่ต่อสู้ของเธอ ตอนสู้กันบนดาดฟ้าเหตุการณ์มันเกิดขึ้นเร็วมาก ทำให้เธอพึ่งมาสังเกตตอนนี้เองว่าแวมไพร์สาวตนนี้มีเรือนร่างที่เซ็กส์ซี่ไม่น้อย หน้าอกของนางขนาดสัก 36 พอๆกับเธอ หน้าท้องที่แบนเรียบปราศจากไขมันคอดรับกับเอวขนาด 25 ได้เป็นอย่างดี ในขณะที่สะโพกก็แสนเย้ายวน กลมดิ๊ก แถมด้วยขนาดเร้าใจถึง 36 ก็ทำให้ชายใดก็ตามหลงเสน่ห์นางได้ง่ายๆ โดยที่เรือนร่างสุดเซ็กส์ซี่นี้มีเสื้อเดรสสายเดี่ยวสีดำสนิททั้งชุดปกคลุมอยู่แค่นั้นเอง

"ว้าวววววว พริบตาเดียวก็เก็บเด็กๆของข้ารวดเดียว 4 คนเลยเหรอ ฝีมือดีเหมือนกันนี่นา" แวมไพร์สาวมองไปยังกองขี้เถ้าทั้ง 4 แล้วพูดออกมาอย่างไม่ยี่หระ

"เจ้าชื่ออะไร" วิเวียนเอ่ยถามทันที มันเป็นธรรมเนียมไร้สาระของพวกพรีสในสายตาแวมไพร์ พวกพรีสเวลาเจอคู่ต่อสู้ที่ตั้งใจจะจัดการมากๆก็มักต้องถามชื่อก่อนแบบนี้เสมอ

"เวโรนิก้า" แต่ถึงอย่างนั้นเวโรนิก้าก็ยังตอบอยู่ดี "แต่เจ้าไม่ต้องบอกชื่อข้าหรอก แวมไพร์น่ะไม่จำชื่อเหยื่อที่ตัวเองฆ่าหรอกน่ะ"

"เวโรนิก้า ! ........... แวมไพร์ชั้นแม่ทัพที่บุกเดี่ยวเข้าไปถล่มป้อมอาทิเมสนั่นน่ะเหรอ" วิเวียนใจสั่นเล็กน้อย เธอไม่คิดเลยว่าจะได้เจอแวมไพร์ที่ร้ายกาจเช่นนางเร็วขนาดนี้

"ฮ่าๆๆ เจ้าเรียกรังหนูที่มีพรีสมาสุมหัวกัน 30 กว่าคนนั่นว่าป้อมเหรอ ช่ายยยยยย ข้าเองและ ข้านี่แหละที่เป็นคนย้อมป้อมของเจ้าด้วยเลือดจนเป็นสีแดงซาน"

"สำนวนลิเกจริงๆน่ะ แวมไพร์นี่มันเห่าเก่งแบบนี้ทุกตัวเลยเหรอ" วิเวียนจัดการยั่วโทสะกลับไปทันที เธอต้องมาช่วยชายหนุ่ม จะมาเสียขวัญตอนนี้ไม่ได้

"ปากดีนักน่ะนังพรีส อีกเดี๋ยวตอนโดนเย็ดก็ขอให้ปากดีแบบนี้เถอะน่ะ" เวโรนิก้ากล่าวเสียงเหี้ยมเกรียม ก่อนจะตั้งท่าเตรียมพุ่งจู่โจมพรีสสาวทันที

พริบตานั้นท่าร่างที่รวดเร็วปานสายฟ้าก็พุ่งเข้าใส่วิเวียน พร้อมกับเปิดฉากตวัดขาขวาเตะเข้าจู่โจมอย่างรวดเร็ว ขนาดวิเวียนที่ตั้งรับเตรียมพร้อมอยู่แล้วยังหลบไม่ทัน ทำได้เพียงยกแขนขึ้นตั้งการ์ดรับลูกเตะนั้นทันที "ผลั๊กกกกก" เสียงลูกเตะที่รุนแรงดังก้องไปทั่ว ความแรงนี้เล่นเอาแขนของวิเวียนสั่นระริกเลยทีเดียว แต่ไม่ทันที่เธอจะจู่โจมกลับ เวโรนิก้าก็ชิงปล่อยหมัดซ้ายตรงเข้าใส่ทันที แต่วิเวียนก็ยังไวพอ เธอปัดหมัดออกพร้อมกับเบี่ยงตัวหลบไปด้านข้าง เปิดช่องให้เธอได้จู่โจมกลับทันที

"ย๊ากกกกกก" วิเวียนร้องลั่นก่อนจะเตะขาซ้ายเข้าจู่โจมหน้าท้องของแวมไพร์สาวทันที ได้ผล  ! เวโรนิก้าที่ไม่ทันได้ป้องกันตัวโดนเตะเข้าเต็มๆ เธอร้องออกมาคำนึงแต่ก็ยังไม่ยอมล้ม เธอฟาดท่อนแขนใส่วิเวียนเต็มหน้า ทำให้ทั้งคู่ต้องดีดตัวออกจากกันชั่วคราว

'บ้าน่า ! โดนเราเตะเต็มๆแบบนั้นแต่ทำไมไม่ล้ม ยังยืนอยู่ได้อีก' วิเวียนที่มันใจในลูกเตะของตัวเองมาตลอดถึงกับยืนอึ้งไม่เชื่อสายตา

'ชิ ! เห็นท่าทางบอบบางแท้ๆแต่เตะได้หนักนักน่ะนังตัวดี' เวโรนิก้าคลำท้องปอยๆเพราะยังจุกไม่หาย ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างเหี้ยมเกรียม'แต่ก็ดี ขืนจบเร็วก็น่าเบื่อแย่สิ'

เวโรนิก้าตั้งท่าเข้าจู่โจมอีกรอบ แต่คราวนี้นางไม่ประมาทเหมือนเมื่อครู่อีกแล้ว ในระหว่างที่โจมตีก็คอยปัดป้องไม่ให้วิเวียนโจมตีสวนได้ง่ายๆ และด้วยประสบการณ์ทางการต่อสู้ที่มีมากกว่า ทำให้เวโรนิก้าคุมจังหวะได้อยู่หมัด ตอนนี้วิเวียนโดนโจมตีลุกไล่อยู่ฝ่ายเดียว จนในที่สุดเธอก็ถอยล่นจนหลังติดกำแพง

"เสร็จข้าล่ะ" ลูกถีบที่รุนแรงของเวโรนิก้าปล่อยเข้าใส่ทันทีเป้าหมายก็คือใบหน้าสวยๆของพรีสสาว "ตูมมมมมมม" เสียงโจมตีดังสนั่นหวั่นไหว ลูกถีบนี้รุนแรงมากขนาดถีบจนกำแพงด้านหลังทะลุไปเลย แต่แวมไพร์สาวกับหน้าถอดสีทันที "แย่แล้ว"

เพราะลูกเตะนี้รุนแรงก็จริงแต่มันพลาดเป้า วิเวียนเอี่ยวตัวหลบได้หวุดหวิด ท่อนขาที่จมหายไปในกำแพงทำให้เวโรนิก้าถอดออกมาป้องกันตัวไม่ทัน อีกทั้งขาที่ฉีกสูงก็เผยให้เห็นเนินหีที่โหนกนูนที่ปราศจากกางเกงใน เมื่อสบโอกาสเช่นนี้วิเวียนก็ไม่รอช้าจัดการจู่โจมทันที

"อุยยยยยยยย" เวโรนิก้าร้องลั่นด้วยความเจ็บปนเสียว เพราะวิเวียนจัดการทิ่มนิ้วเข้าไปในร่องหีทีเดียว 2 นิ้วแล้วก็จัดการขยี้เม็ดแตดทันที เท่านั้นไม่พอเธอยังอ้อมไปด้านหลังจัดการใช้มือที่เหลือล็อกแขนทั้งสองข้างของเวโรนิก้าไว้แน่น แม้ตอนนี้เวโรนิก้าจะถอนขาออกจากกำแพงได้แล้วแต่มันก็ไม่ช่วยอะไรเลย สองแขนของเธอโดนวิเวียนล็อกแน่น ในขณะที่ร่องหีก็โดนจู่โจมไม่หยุด

"อือออออ นังบ้า .... ปล่อยน่ะ" เวโรนิก้าพยามดิ้นรนแต่ก็ไม่อาจจะหลุดจากการจู่โจมนี้ได้ ส่วนวิเวียนที่ยิ่งเห็นเวโรนิก้าออกอาการก็ยิ่งลงมือหนักขึ้น แม้เธอสองคนจะเป็นเพศเดียวกัน จึงไม่อาจจะดูดพลังมาน่ากันได้ แต่ถ้าวิเวียนสามารถทำให้เวโรนิก้าเสียวจนน้ำแตก แวมไพร์สาวก็จะเสียพลังมาน่าออกไปส่วนหนึ่งเช่นกัน ถ้าเป็นแบบนี้เธอก็จะสามารถสยบแวมไพร์สาวได้ง่ายๆ

"ซี๊ดดดดด อ๊า ...... หยุดน่ะ" แวมไพร์สาวร้องอีกรอบ เพราะวิเวียนจัดการไช้ซอกคอขาวๆของเธอก่อนจะเลื่อนไปไซ้ในซอกหู เรี่ยวแรงของแวมไพร์สาวถึงกลับหายไปทันที เนินหีที่พยามดิ้นหนีเมื่อครู่หยุดลงแล้ว ก่อนที่มันจะขมิบรับการจู่โจมอย่างรุนแรง วิเวียนยิ้มน้อยๆออกมาทันทีเมื่อเห็นแวมไพร์ใกล้สิ้นฤทธิ์ เธอจัดการเพิ่มนิ้วเป็นสามและขยี้จุดเสียวหนักขึ้น ส่วนปากก็เลื่อนไปขบกัดหัวไหล่ของแวมไพร์สาวอย่างดุเดือด เพื่อจะปิดฉากให้เร็วที่สุด

'ซี๊ดดดด บ้าเอ๋ยยยยย แบบนี้แย่แน่ อุยยยย' แวมไพร์สาวพยามดิ้นรนอย่างสุดเสียว ขืนปล่อยไว้แบบนี้เดี๋ยวเธอจะต้องน้ำแตกแน่ๆ สองมือที่โดนล็อกแน่ก็พยามป้ายเปะปะไปทั่วจนกระทั่ง ...... 'เจอแล้วววววว'

"อุยยยยยยยย" คราวนี้กลายเป็นวิเวียนที่เผลอร้องออกมาบ้าง สองมือของเจ้าแวมไพร์ที่โดนล็อกอยู่จู่โจมจุดเสียวของเธอเข้าจังๆ มือข้างหนึ่งมันเกาะเข้าที่เต้าสวยของเธอก่อนจะขยี้อย่างรุนแรงแล้วก็ล้วงเข้าไปด้านใน ในขณะที่มืออีกข้างเกาะกุมเนินหีของเธอทันทีพร้อมกับจัดการเข้าจู่โจม แม้วิเวียนพยามจะยืนหนีบขาแน่นร่องหีก็พยามจะขมิบกันไว้อย่างเต็มที่ แต่มันก็ไม่ได้ผลเลย นิ้วเรียวงามของเวโรนิก้าสอดใส่เข้าไปได้ทันที

"โอยยยยยยย" วิเวียนร้องออกมาอีกครั้งพร้อมกับทำหน้าแหยเกอย่างสุดกลั้น เนินหีของเธอโดนนิ้วเรียวงามสอดเข้าไปขยี้อย่างรุนแรง ในขณะที่หน้าอกก็โดนล้วงเข้าไปในสาบเสื้อพร้อมกับโดนขยี้หัวนมแสนสวยอย่างรุนแรงไม่แพ้กัน ความเสียวที่แวมไพร์สาวมอบให้กะทันหันนี้เล่นเอาเธอตั้งตัวไม่ติด มือที่กำลังขยี้เม็ดแตดของฝ่ายตรงข้ามอยู่หยุดลงโดยไม่รู้ตัว

เวโรนิก้ายิ้มอย่างมีชัย ที่เห็นพรีสสาวออกอาการ เธอจัดการเลื่อนหน้าเข้าไปขบกัดใบหูของแม่พรีสสาวเบาๆ "อ๊า ........." วิเวียนครางออกมาสุดเสียวอย่างลืมตัว เธอแอ่นหีรับการจู่โจมของแวมไพร์สาวพร้อมกับเบียดหน้าอกแน่น ตอนนี้หน้าเธอแดงก่ำไปหมดแล้ว ดวงตาทั้งคู่ก็เยิ้มฉ่ำอย่างยั่วยวน เธอหันไปสบตากับแวมไพร์สาวเหมือนกับวิงวอนอะไรบางอย่าง เวโรนิก้ายิ้มรู้ทัน เธอตอบสนองความต้องการทันที ปากเรียวสวยอวบอิ่มของเธอ เข้าประกบกับปากของวิเวียนอย่างดูดดื่ม

ด้วยประสบการณ์กามที่มีมากมายของแวมไพร์สาวทำให้เธอรู้ดีว่าต้องจู่โจมจุดไหนถึงจะเร้าอารมณ์กระสันของวิเวียนให้พุ่งสูงถึงที่สุด ไม่นานนัก พรีสสาวที่ยังอ่อนเชิงก็โดนแวมไพร์สาวคุมจังหวะเสียอยู่หมัด วิเวียนทำได้แค่เพียงยืนหลับตาพริ้มล่องลอยไปกับบทจูบของเวโรนิก้าเท่านั้น ส่วนเวโรนิก้าเองก็ยิ่งเร่งบทจูบให้หนักหน่วงขึ้น ลิ้นของเธอที่สอดไปในช่องปากของวิเวียน ลูบไล้ไปมาที่ใต้ลิ้นของพรีสสาวอย่างอ่อนโยน สลับกับการบดปากที่รุนแรง ในขณะที่มือทั้งสองข้างก็ยังทำหน้าที่มอบความเสียวให้อย่างต่อเนื่อง จนตอนนี้พรีสอารมณ์ของพรีสสาวพุ่งถึงขีดสุด น้ำรักก็เอ่อล้นเตรียมที่จะหลั่งไหลออกมา และในที่สุด ......

"ย๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก"

วิเวียนร้องดังลั่น เธอรวบรวมแรงเฮือกสุดท้ายก่อนจะผลักแวมไพร์สาวกระเด็นไปไกล โชคดีที่เธอฝืนอารมณ์ของตัวเองได้ทัน ถ้าช้าไปอีกนิดเธอต้องน้ำแตกแน่ๆ แต่ถึงอย่างงั้นการโจมตีของแวมไพร์สาวก็ส่งผลต่อเธอพอดู ตอนนี้เธอหน้าแดงก่ำด้วยความเงี่ยน เสื้อนักศึกษากระดุมขาดไปหนึ่งเม็ดทำให้หน้าอกที่กำลังสั่นกระเพื่อมแทบทะลักออกมาข้างนอก กระโปรงสีดำฟิตเปรี้ยะก็โดนร่นขึ้นมาจนเห็นหมอยแพลมออกมารำไร

"อ้าวๆๆ ทำไมให้หยุดซะล่ะ อีกเดี๋ยวก็จะถึงสวรรค์แล้วไม่ใช่เหรอ แบบนี้เจ้าก็อารมณ์ค้างแย่สิ นังร่าน !" เวโรนิก้ากล่าวเย้ยยันไปที่พรีสสาวทันที แล้วก็ได้ผล

"เจ้าว่าอะไรน่ะ" วิเวียนที่โดนด่าว่า'นังร่าน'ถึงกับหน้าชา ก่อนที่จะตาลุกวาวด้วยความโกรธ

"ทำไม .... หรือไม่จริง แล้วพรีสตัวไหนล่ะที่เมื่อกี้มันครางหงิงๆเหมือนพวกกระหรี่น่ะห่ะ หรือเจ้าต้องให้ข้าเรียกเจ้าว่า 'นังแพศยา' ถึงจะเข้าหู ว่าไง นังแพศยา ............" เวโรนิก้าที่ยั่วโทสะเสร็จก็หัวเราะเยาะอย่างสะใจ

วิเวียนโกรธจัดจนมือไม้สั่น ตอนนี้เธอแทบทุมสติไม่อยู่แล้ว นี่เป็นครั้งแรกที่เธอโดนพวกแวมไพร์เหยียดหยามหนักขนาดนี้ เท่านั้นไม่พอ เธอยังรู้สึกอับอายตัวเองที่เกือบโดนแวมไพร์ตรงหน้าทำให้เสียวจนน้ำเกือบแตก

"ข้าจะฆ่าเจ้า ........................." เสียงเธอดังก้องไปทั่ว

"หึ .... พวกพรีสนี่มันเห่าเก่งแบบนี้ทุกตัวเลยเหรอ" เวโรนิก้านำคำของวิเวียนมาย้อนกลับ

ทันใดนั้น แหวนหินธาตุของวิเวียนก็สว่างแวบ พลังมาน่ามหาศาลของเธอมาไหลรวมกันที่มือขวาเพื่อเตรียมพร้อมสำหับเวทย์เลเวล 4 ที่รุนแรง "เวทย์ธาตุลม เลเวล4 หมัดอัดอากาศ"

แรงลมที่โดนดูดมารวมกันถูกซัดออกไปทันที เวทย์นี้ใช้หลักการคล้ายๆเวทย์ลมปะทะ เพียงแต่ความรุนแรงของมันมหาศาลกว่ามาก แรงลมที่มารวมกันพุ่งราวกับลำแสงเข้าใส่ศัตรูตรงหน้า แต่ ..... เวโรนิก้าก็กลับนิ่งเฉยไม่คิดจะหลบใดๆเลย เธอทำแค่เพียงร่ายเวทย์ตอบอย่างแผ่วเบาเท่านั้น

"โล่พิทักษ์ ธาตุดิน เลเวล 4"

พริบตานั้น โล้นทรงกลมสีน้ำตาลที่มีลวดลายสวยงามก็ปรากฏขึ้นกลางอากาศ ทำให้แรงลมจากเวทย์ของวิเวียนพุ่งเข้ากระทบมันอย่างจัง ก่อนที่แรงลมนั้นจะสลายไปทันที วิเวียนยืนอึ้งอย่างไม่เชื่อสายตา เวโรนิก้าจึงชิงพูดก่อนทันที

"เจ้าแพ้แล้วล่ะนังพรีส ข้าใช้เวทย์ธาตุดินได้ ....... งั้นตาข้าบางล่ะ" เวโรนิก้าร่ายเวทย์ทันที ทันใดนั้นก็มีทรายจำนวนมากไหลออกมาจากมือของเธอ ก่อนที่ทรายเหล่านั้นจะจับตัวรวมกันเป็นก้อน "เล่นกับเจ้าแล้วสนุกดี ดังนั้นข้าจะใช้เวทย์ดินแค่เลเวล 4 กับเจ้าก็พอ จะได้เล่นกันนานๆหน่อยไง รับมือ ! เวทย์ธาตุดินเลเวล 4 แส้พิฆาตทรายขาว"

เวโรนิก้าร้องลั่นก่อนจะเหวี่ยงแส้ที่ทำมาจากทรายไปมาก่อนที่จะตวัดใส่วิเวียนอย่างรวดเร็ว แต่พรีสสาวที่ระวังตัวอยู่แล้วก็กระโดดหลบได้อย่างหวุดหวิด เมื่อเห็นดังนั้น เวโรนิก้าก็จัดการโจมตีระลอกต่อไปอย่างต่อเนื่องทันที เพลงแส้ที่รวดเร็วดุดันถาโถมเข้าใส่วิเวียนไม่หยุด แม้ว่าวิเวียนยังมีอาการเงี่ยนหลงเหลืออยู่ แต่มันก็ไม่ทันให้ปฏิกิริยาเธอลดน้อยลงเลย เธอสามารถหลบหลีกเพลงแส้นั้นได้หมดโดยไม่มีบาดแผลแม้แต่น้อย ก่อนที่จะถอยฉากออกมาจนพ้นรัศมีแส้

"ช้าไปว่ะ นังแวมไพร์" วิเวียนเย้ยหยัน

"ช้าไปว่ะ นังพรีส" เวโรนิก้าเย้ยกลับทันที พร้อมกับชี้ให้ดูอะไรบางอย่าง

'เข็มขัดนิสิต' ของวิเวียน มันโดนกระชากออกมาโดยที่เธอไม่ทันตั้งตัว นั่นก็เพราะปลายแส้นั้นมีรูปร่างเป็นตะขอเล็กๆนั่นเอง ในขณะที่แวมไพร์สาวก็ยังกวัดแกว่งแส้ไปมาเรื่อยๆ "ต่อไปไม่ใช่แค่เข็มขัดน่ะ รับมือ !"

ว่าแล้วเพลงแส้ที่รวดเร็วก็พุ่งเข้าใส่ทันที ตอนนี้วิเวียนเริ่มรู้ถึงความร้ายกาจของแส้นี้แล้ว เธอจึงระวังตัวมากกว่าเดิน บวกกับพยามถอยห่างจากรัศมีแส้ เวโรนิก้าเห็นดังนั้นจึงลุกไล่หนักขึ้นเพื่อต้อนวิเวียนให้จนมุม แต่พรีสสาวก็แก้สถานการณ์ด้วยการหลบหนีเป็นวงกลม ทำให้ไม่ตกอยู่ในมุมอับ และชั่วอึดใจ เธอก็อ่านเพลงแส้ของแวมไพร์สาวออก ทำให้เธอได้จังหวะเขาตีโต้ทันทีแต่แล้ว .........

"ย๊ากกกกกกกกกก"

เสียงแวมไพร์สาวดังลั่น แส้ทรายยืดออกทันที รัศมีที่เพิ่มขึ้นกะทันหันนี้ทำให้วิเวียนเอี่ยวตัวหลบไปทัน ปลายแส้เกี่ยวเข้ากับเสื้อนักศึกษาก่อนที่จะกระชากออก กระดุมเสื้ออีก 2 เม็ดหลุดกระเด็นออกไปไกล เต้างามที่ห่อหุ้มด้วยยกทรงสีขาวหลุดออกมาข้างนอกทันที ด้วยความลืมตัว วิเวียนรีบเอามือกุมคอเสื้อ โดยไม่ทันระวังเพลงแส้ที่ยังโจมตีเข้ามาอีกชุด

"โล่พิทักษ์ธาตุลม" หญิงสาวร่ายเวทย์ป้องกันทันที แต่น่าเสียดาย เวทย์ธาตุลมมันแพ้ทางธาตุดิน ทำให้คาถาป้องกันของเธอไม่อาจจะปกป้องตัวเธอได้เลย โล่สีขาวโดนแส้ทะลวงเข้ามาอย่างง่ายดายก่อนจะฟาดไปที่สะโพกเธอเต็มๆจนล้มลง พร้อมกับกระโปรงนักศึกษาแสนสั้นที่โดนกระชากตามออกมาอย่างง่ายดาย

"ว้าววววว สะโพกขาวไม่เบานี่นา นี่ถ้าโดนแส้ฟาดจนแดงจะเป็นยังไงน่ะ" แวมไพร์สาวร้องยั่วออกมาทันที แต่วิเวียนไม่สนใจเธอยันกายช้าๆพร้อมกับจ้องไปที่เวโรนิก้าเขม็ง มือที่กุมคอเสื้อเมื่อครู่ปล่อยออกมาแล้ว เธอไม่สนใจแล้วว่าเต้างามจะหลุดออกมาอวดสายตาใครบ้าง เธอรู้ตอนนี้ก็คือได้เวลาตีโต้นังแวมไพร์ตรงหน้าแล้ว

เพลงแส้รอบต่อไปมาแล้ว ตอนนี้วิเวียนก็หมุนหนีไปรอบๆเช่นเดิม ในขณะที่เวโรนิก้าเองก็ลุกไล่เข้าใส่ไม่ยอมหยุด ขนาดแส้ที่ยาวมากขึ้นไม่ทำให้ความเร็วของมันลดด้อยลงเลย มันยังเล่นงานพรีสสาวจนต้องคอยหลบอย่าทุลักทุเลเหมือนเดิม มีเพียงคราวนี้ที่มันต่างออกไป วิเวียนวนหนีเป็นวงกลมก็จริงแต่เธอก็ค่อยๆตีวงแคบเข้าไปเรื่อยๆ แต่แล้ว ........ เวโรนิก้าก็รู้ตัวทันที เธอยิ้มหยันเล็กๆก่อนจะจัดการตวัดแส้โจมตีใส่วิเวียนจากด้านหลังทำให้ปลายแส้เกี่ยวเข้ากับคอเสื้อนักศึกษาวิเวียนทันที

แต่แล้ววิเวียนก็ทำสิ่งที่เวโรนิก้าคาดไม่ถึง เธอร้องออกมาคำนึงก่อนจะกระชากกระดุมชุดนักศึกษาที่เหลืออยู่เม็ดสุดท้ายออก ทำให้สภาพของวิเวียนตอนนี้มีเพียงยกทรงกับกางเกงในสีขาวทั้งชุดปกปิดเรือนร่างเท่านั้น แต่เท่านี้ก็ช่วยให้เธอหลุดพ้นจากการเหนี่ยวรั้งได้แล้ว เธอไม่รอช้าร่ายเวทย์ 'เท้าเหิร' ทันที ร่างของเธอพุ่งเข้าหาเวโรนิก้าในระยะประชิดอย่างรวดเร็วพร้อมกับร่ายเวทย์ทำลายปิดฉาก

"หมัดอัดอากาศ .......... !"

"โล่พิทักษ์ ......... !"

แต่เวโรนิก้าก็ยังไวพอ เวทย์ป้องกันธาตุดินถูกกางออกได้ทันท่วงที ช่วยทำให้เธอรอดพ้นจากการโจมตีของพรีสสาวได้หวุดหวิด "ตูมมมมมมมมมม"โล่พิทักษ์ที่รับการโจมตีส่งเสียงดังสนั่นหวั่นไหวก่อนจะสะท้อนพลังกลับไปหาวิเวียนทันที แสงสะท้อนมหาศาลดีดกระแทกวิเวียนกระเด็นไปไกล เล่นเอาเธอกระอักเลือดออกมาคำหนึ่งก่อนจะกลิ้งตัวหลบหลังก้อนหินใหญ่ตรงหน้า

"เล่นแรงนักน่ะนังพรีส แต่แค่นี้มันยังไม่พอหรอก จะเล่นงานข้ามันต้องเร็วกว่านี้เว้ยยยยยยย" เวโรนิก้าร้องท้าทายออกมาทันที แต่วิเวียนก็ไม่สนใจ เธอค่อยๆปาดคราบเลือดช้าๆก่อนจะเพ่งมองศัตรูตรงหน้า

"ระ ..... ร้ายกาจจริงๆ ร้ายกาจทุกอย่างเลย ทั้งฝีมือการต่อสู้ พลังสปีดร่ายเวทย์ แถมยังใช้เวทย์ธาตุดินได้อีก จะทำอย่างไงดีน่ะ" วิเวียนค่อยๆกลืนน้ำลายช้าๆ ฝีมือที่ต่างกันมากของเธอกับแวมไพร์สาวตรงหน้าทำเอาเธอกังวลใจไม่น้อย แค่นางฝีมือดีกว่าอย่างเดียวก็แย่แล้ว นี่นางยังใช้เวทย์ธาตุดินที่เธอแพ้ทางได้อีก

"แต่ว่าก็มีทางชนะอยู่นี่" เธอเห็นโอกาสพลิกเกมส์แล้ว "นางร้ายกาจมากก็จริงแต่ก็เผยไต๋ออกมาหมดแล้ว ตอนเจอกันครั้งแรกนางใช้เวทย์ลม ตอนนี้นางกำลังใช้เวทย์ดิน แล้วผู้ใช้เวทย์น่ะจำกัดสายที่อัพสกิลได้แค่ 2 สายเท่านั้น ถ้าตอนนี้เราใช้เวทย์ธาตุไฟล่ะก็ ชนะนางได้แน่"

วิเวียนค่อยๆขยับกำไลทองคำที่สวมใส่อยู่ช้าๆ กำไลนี้ไม่ใช่กำไลธรรมดาแต่มันมีชื่อว่า 'กำไลล็อกนอส' ตัวเรือนทำจากทองคำ แต่ซ่อนหินธาตุทั้ง 5 เอาไว้รอบๆ คุณสมบัติของกำไลนี้ก็คือมันจะช่วยแปลงพลังมาน่าเป็นพลังเวทย์ชนิดใดก็ได้ทั้ง 5 สาย แม้วิเวียนจะไม่ได้อัพสกิลมาธาตุไฟเลย แต่เจ้ากำไลนี้นี่แหละจะช่วยเธอให้ใช้ธาตุไฟได้ ข้อเสียอย่างเดียวก็คือเจ้ากำไลนี้จะกินมาน่ามหาศาลกว่าปกติถึง 5 เท่า แต่ว่าตอนนี้วิเวียนก็ไม่มีทางเลือกแล้ว

เธอค่อยๆกดหินธาตุสีแดงที่เป็นของธาตุไฟช้าๆก่อนที่จะอัดพลังมาน่าลงไปในกำไลทันที ไม่ช้ามือของเธอก็เปล่งแสงสีแดงเลือนรางออกมาก่อนจะหายไป เป็นสัญญาณว่าเธอสามารถใช้เวทย์ธาตุไฟได้แล้ว "ได้การล่ะ ก่อนอื่นเราต้องเข้าประชิดตัว นางก็จะกางเวทย์ดินมาป้อง แล้วตอนนั้นล่ะเราก็ใช้เวทย์ไฟจู่โจม เวทย์ดินมันแพ้ทางเวทย์ไฟ เราต้องจัดการนางได้แน่"

วิเวียนค่อยๆลุกช้าๆจากที่ซ่อน เธอเดินออกไปเผชิญหน้ากับแวมไพร์สาวตรงหน้าอย่างมั่นใจ ท่าทีที่เปลี่ยนไปของวิเวียนทำเอาเวโรนิก้าแปลกใจไม่น้อย แต่ก็แค่แป๊บเดียว เรือนร่างขาวสะอาดที่มีเพียงยกทรงสีขาวกับกางเกงในสีเดียวกันปกปิดอยู่ ดึงความสนใจของนางไม่น้อย หน้าอกขนาดใหญ่เท่าๆกันกับเธอสั่นกระเพื่อมอย่างรวดเร็ว ทำเอายกทรงตัวจ้อยแทบจะฉีกขาดออก ในขณะที่สะโพกกลมใสได้รูปก็บิดไปมาเล็กน้อยทุกครั้งที่เธอก้าวเดิน แม้เวโรนิก้าจะไม่ใช่เลสเบี้ยน แต่เธอก็ชอบมองเรือนร่างสวยๆของสาวอื่นเหมือนกัน

'หืมมมมมม รวมมาน่าไว้ที่แขนขวา นังพรีสนี่คิดจะจู่โจมระยะประชิดเหรอ' เวโรนิก้ายิ้มน้อยๆเมื่อรู้ทันแผนของฝ่ายตรงข้าม เธอจัดการร่ายเวทย์ต่อทันที

"แส้พิฆาตทรายขาว"

พริบตานั้นแส้อีกด้ามก็สร้างขึ้นในมือซ้ายทันที เวโรนิก้าจัดการกวัดแกว่งแส้คู่ทั้งสองไปมาอย่างชำนาญ คมแส้ที่ตวัดไปมารอบๆมีทั้งความรวดเร็วและรุนแรง เรียกได้ว่านี่เป็นป้อมปราการชั้นดีที่ใครก็ไม่อาจจะเข้าใกล้นางได้เลย "แย่หน่อยน่ะนังพรีส เจ้าไม่มีทางผ่านวิชาแส้คู่ของข้าเข้ามาได้หรอก"

เวโรนิก้ายิ้มอย่างลำพองใจพร้อมกับเร่งกวัดแกว่งแส้คู่ในเร็วขึ้น จนตอนนี้แส้คู่ทั้งสองแกว่งไวจนไม่อาจมองตามได้เลยแถมการเคลื่อนไหวที่สอดประสานกันอย่างดีทำให้ไม่เหลือช่องว่างที่แม้แต่แมลงวันสักตัวจะรอดเข้าไปได้เลย ...... แต่ยิ้มของนางก็ต้องหุบลงทันทีเมื่อเห็นท่าทางของพรีสสาว เธอยังตั้งท่าเตรียมพุ่งเข้ามาเหมือนเดิม แต่คราวนี้เธอกลับหลับตาสนิท ใช่ ... เพลงแส้ของเวโรนิก้ารวดเร็วมากจนวิเวียนมองตามไม่ทัน ดังนั้นเธอก็จึงตัดสินใจไม่ใช่สายตา แต่เปลี่ยนไปใช้ประสาทหูแท้ ทุกครั้งที่คมแส้สะบัดไปมา มันจะเกิดเสียงแหวกอากาศดังขึ้นก่อนเสมอ ถ้าเธอจับเสียงนั่นได้เธอก็จะรู้การเคลื่อนไหวของคมแส้ล่วงหน้า

"ย๊ากกกก" วิเวียนร้องลั่นก่อนจะพุ่งทะยานเข้าฝ่าดงแส้ทันที แล้วก็ได้ผล เธอสามารถหลบหลีกคมแส้ได้อย่างหวุดหวิดทุกครั้ง ท่าร่างที่รวดเร็วของเธอค่อยๆก้าวเข้ามาใกล้เวโรนิก้าทุกที "ย๊ากกกก"เวโรนิก้าร้องอย่างขัดใจทันที เธอเร่งความเร็วของแส้ทั้งคู่อีกครั้งให้มันเร็วสูงสุดเท่าที่ทำได้ "โอ๊ยยย"วิเวียนร้องทันที ความเร็วที่เพิ่มขึ้นนี้ทำให้เธอเริ่มโต้ฟาดใส่เข้าไปบ้างเหมือนกัน แล้วยิ่งเธอเข้าใกล้มากเท่าไหร่ คมแส้ก็หนาขึ้นเท่านั้น ทำให้เธอเองก็โดนฟาดใส่จังๆเรื่อยๆแล้ว

ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจ พุ่งฝ่าเข้าดงแส้ตรงๆอย่างบ้าระห่ำ คมแส้มากมายฟาดลงบนร่างเธอไม่ยั้งจนตอนนี้ผิวที่เคยขาวใสเป็นริ้วแดงเต็มไปหมด แถมแส้ที่ฟาดมาก็ทั้งคมทั้งหนักสร้างความเจ็บปวดให้เธอไม่น้อย แต่เธอก็ไม่ยอมหยุดยังพุ่งทะลวงเข้าไปเรื่อยๆ จนในที่สุด ป้อมแส้คู่ที่แน่นหนาก็โดนพรีสสาวทะลวงผ่านได้เป็นคนแรก

ความมุ่งมั่นของวิเวียนเล่นเอาเวโรนิก้าอ้าปา

เริ่มเร้าใจ  ขอบคุณ

จากบู้ก็สนุกไปอีกแบบ

...​ต่อตอนที่ขาดไปครับ....

ความมุ่งมั่นของวิเวียนเล่นเอาเวโรนิก้าอ้าปากค้างอย่างไม่เชื่อสายตา แต่เธอก็ตั้งสติได้ทัน เมื่อเห็นร่างของพรีสสาวเงื้อหมัดเตรียมจู่โจมเวโรนิก้าก็ชิงร่ายเวทย์ก่อน ทันที "โล่พิทักษ์ธาตุดิน เลเวล4" ถ้าเป็นยามปกติการที่เวโรนิก้าร่ายเวทย์นี้ป้องกันก็เป็นเรื่องที่ถูกต้อง แล้ว แต่คราวนี้มันไม่ใช่ เวทย์ของวิเวียนไม่ใช่เวทย์ธาตุลม

มือขวาของวิเวียนมีไฟลุกท่วมทันที หญิงสาวมองเป้าหมายเขม็งก่อนจะซัดหมัดเข้าใส่ทันที !

"เวทย์ธาตุไฟเลเวล 4 หมัดมังกรทะยาน !"

เวทย์ไฟระยะประชิดที่มีพลังทำลายมหาศาลบทหนึ่งถูกร่ายออกอย่างรวดเร็ว พร้อมๆกับหมัดขวาของวิเวียนที่ซัดเข้าใส่อย่างรวดเร็ว หมัดที่ลุกท่วมด้วยไฟอย่างเจิดจ้าพุ่งทะลวงผ่านโล่สีน้ำตาลอย่างง่ายดาย ตอนนี้ไม่มีอะไรมาหยุดยั้งหมัดของวิเวียนอีกแล้ว มันพุ่งเข้าใส่ร่างของเวโรนิก้าทันที !

.
.

แต่ ....

.
.

"โล่พิทักษ์ธาตุน้ำ เลเวล6"

ทันทีที่โล่สีน้ำตาลโดนทะลวงผ่านมา โล่สีฟ้าที่มีลวดลายสวยงามไม่แพ้กันก็ถูกกางออกอย่างต่อเนื่อง พร้อมกับยิ้มเหี้ยมเกรียมของแวมไพร์สาวตรงหน้า ทั้งหมดนี้ทำเอาวิเวียนถึงกับเบิกตาค้างอย่างไม่เชื่อสายตา แต่ไม่ทันที่เธอจะหยุดยั้งอะไรได้ หมัดของเธอก็กระทบกับโล่ธาตุน้ำจังๆ

"ตูมมมมมมมมมม" เสียงระเบิดดังสนั่นอีกครั้ง พร้อมๆกับแรงสะท้อนมหาศาลที่พุ่งเข้าใส่วิเวียนทันที แรงสะท้อนนี้รุนแรงมากถึงขนาดทำให้ 'กำไลล็อกนอส' แตกเป็นชิ้นๆทันที ที่จริงน่าจะถือว่าเป็นโชคดีเพราะกำไลนี้แตกแทนข้อมือของเธอนั่นเอง

แรงสะท้อนที่รุนแรงอัดกระเด็นวิเวียนจนล้มลง โชคดีที่เธอฝึกฝนร่างกายมาเป็นอย่างดีจึงทำให้ยังอึดอยู่ได้ แต่ร่างกายเธอก็ได้รับบาดเจ็บไม่น้อย หญิงสาวพยามยันกายขึ้นให้เร็วที่สุดแต่ก็ยังช้าไป ร่างของเวโรนิก้าเข้ามาประชิดทันทีพร้อมกับร่ายเวทย์อีกบท

"เวทย์สายฟ้า เลเวล6 อัสนีบาต 5 วิถี"

ประกายสายฟ้า 5 สายที่พุ่งออกจากนิ้วมือ ตรงเข้าจู่โจมวิเวียนทันที "กรี๊ดดดดดดดดดดด"หญิงสาวร้องออกมาอย่างเจ็บปวดก่อนที่จะล้มลง ความรุนแรงของเวทย์นี้เล่นเอาเธอปวดชาไปทั่วร่าง จริงๆเวทย์นี้สามารถเอาชีวิตเธอได้เลยแต่นี่คงเพราะแวมไพร์ตรงหน้ายั้งมือ ไว้นั่นเอง แต่ถึงอย่างงั้นเธอก็ปวดชาจนขยับไม่ได้เลยสักนิ้ว

"นี่มันกำไลล็อกนอสนี่นา นี่มันไอเท็มของพวก 'วิซาร์ด(wizard)' ไม่ใช่เหรอ ให้ตายสิมีของเล่นแรงๆแบบนี้ก็ไม่บอก เล่นเอาตกอกตกใจหมด" เวโรนิก้าหยิบเศษกำไลทองคำมาโยนไปมา ก่อนจะเดินเข้ามาย่างกลายเข้าหาพริสสาวที่นอนนิ่งอยู่ พร้อมกับเอามือลูบหัววิเวียนเบาๆ

"อย่าเสียใจไปเลย เจ้าน่ะเก่งแล้ว ถ้าเป็นพวกทั่วๆไปที่ใช้เวทย์ได้แค่ 2 สายน่ะ คงเสร็จเจ้าไปแล้ว" เวโรนิก้าแบมือออกมาหนึ่งข้างเพื่อให้วิเวียนดูอะไรบางอย่าง พรีสสาวถึงกับเบิกตาค้างด้วยความตกใจ เพราะบนฝ่ามือของแวมไพร์สาวมีลูกไฟขนาดเล็กๆเท่าลูกเทนนิสลอยอยู่ "แต่บังเอิญที่ข้าน่ะ ใช้เวทย์ได้ทั้ง 5 สาย"

'ใช้เวทย์ได้ทั้ง 5 สาย ! เป็นไปได้ไงกัน แวมไพร์ที่ใช้เวทย์ได้ 5 สาย ของแบบนี้มัน ... มัน ....' ในขณะที่วิเวียนกำลังตกตะลึงอยู่นั้น ยกทรงกับกางเกงในตัวจิ๋วโดนกระชากออกอย่างรุนแรง แวมไพร์สาวร้องดีใจราวกับได้แกะของขวัญกล่องใหญ่ เธอบีบเต้างามคู่ใหญ่นั้นอย่างสนุกมือ ก่อนจะค่อยๆก้มลงไปดูดเต้างามคู่สวยอย่างดูดดื่ม

"อือออออ" วิเวียนครางในลำคออีกครั้ง ตอนนี้ร่างกายเธอปวดชาไปหมดจนไม่อาจจะปัดป้องอะไรได้เลย ส่วนแวมไพร์สาวที่กำลังดูดเลียหัวนมของวิเวียนอยู่นั้นก็ค่อยๆถอนปากออก

"เจ้าโดนเวทย์สายฟ้าของข้าเข้าไปก็จริง แต่ไม่ต้องห่วงน่ะ เจ้าน่ะแค่ชาตามแขนขาเท่านั้นแหละ พวกจุดเสียวต่างๆเนี่ยยังใช้งานได้อยู่" หลังจากพูดจบ แวมไพร์สาวก็แหย่นิ้วเข้าไปในร่องกลีบของวิเวียนทันที พร้อมๆกับค่อยๆก้มลงไปไซ้ซอกคออย่างดูดดื่ม

โดยที่วิเวียนทำได้แค่เพียงส่งเสียงสะอื้นเบาๆ พร้อมกับน้ำตาที่ไหลรินลงมาอาบแก้ม

.
.

เจ็บใจที่ตัวเองแพ้อย่างหมดรูป

.
.

เจ็บใจที่ตัวเองไม่สามารถช่วยชายหนุ่มได้เลย

<จบตอน>

อ่านจบแล้ว กลับไปขุดแส้มาเลายกันเลยทีเดียว

สายเกมนี่จินตนาการออกน้ำแตกแน่นอน