copy บันทึกคำภีร์มหัศจรรย์ ตอนที่7 ความรักที่หยุดนิ่ง...บทประพันธ์ nookylove

..............................
..........................ท่านnookylove
............................เมื่อถึงบ้านชายหนุ่มโอบอุ้มร่างขาวผ่อง ที่ตอนนี้แทบจะเปลือยท่อนบนเพราะกระดุมถูกกระชากออกจนเกือบหมด เผยให้ลำคอขาวผ่อง สองเต้าอวบอิ่มพอดีมือ เพียงแต่ถ้าจะไม่มีรอยฟกช้ำตามผิวขาวเนียนละเอียดนี้ จะนับได้ว่าร่างสวยงามนี้ สวรรค์ช่างสรรค์สร้างประติมากรรมชิ้นเอกขึ้นมาจริงๆ หลังจากวางร่างบอบช้ำนั้นลงบนเตียงนุ่มอย่างทะนุถนอม ชายหนุ่มลุกขึ้นมาจ้องมองร่างช้ำนั้นก่อนนะถอนหายใจหนักๆ"เดือนช่วยพี่ทำลูกประคบหน่อย ตามบันทึกสมุนไพรน่ะ" ชายหนุ่มบอก พลางหันมาสำรวจสาวงามข้างกายที่วันนี้ ช่วยเหลือเขาอย่างมาก ทั้งเปิดประตู ทำให้กล้องวงจรปิดใช้งานไม่ได้ และยังเก็บหลักฐานทุกชิ้นที่เกี่ยวข้องกับเขา และร่างบอบช้ำที่หลับอยู่บนเตียง
"อืม ไม่ต้องดีกว่า เดือนไปพักเถอะ เดี๋ยวพี่ทำเอง" ชายหนุ่มเปลี่ยนใจ หลังจากเห็น ใบหน้างดงามดูซีดเซียวอ่อนล้า
"เดือน มะ..อุ๊บ" ริมฝีปากนุ่มเนียน ถูกประกบปิดด้วยริมฝีปากของชายหนุ่มเบาๆ ก่อนจะพูดจบ เพราะเขารู้ว่าอย่างไร เธอก็ต้องไม่ให้เขาลำบาก
"ไหนบอกจะเชื่อฟังพี่ทุกอย่างไง ตอนนี้พี่อยากให้เดือนพัก อย่าดื้อสิ " เขากระซิบบอก หลังจากถอนจูบแต่ยังคลอเคลียที่ใบหน้าเธอไม่ห่าง ทำให้ใบหน้างามเริ่มมีสีเลือดขึ้นจากความใส่ใจอ่อนโยนของชายหนุ่ม จึงหันหลังจะก้าวออกจากห้องไป
"วางใจได้ พี่ไม่ลักหลับเค้าหรอก พี่ชอบลักหลับเดือนคนเดียว " ชายหนุ่มพูดอย่างขำๆ ทำให้หญิงสาวหน้าแดงหันมาค้อน แล้วรีบออกจากห้องไป

หลังจากแสงเดือนออกไปแล้ว เขาจึงหยิบบันทึกสมุนไพรขึ้นมาเปิดดูวิธีการทำลูกประคบ เพื่อช่วยให้รอยช้ำอาการดีขึ้น เมื่ออ่านอย่างละเอียดแล้วค่อยลงไปเก็บสมุนไพรตามบันทึก และตามที่แสงเดือนเคยบอกว่าต้นไหนชื่ออะไร วิธีปลูกอย่างไร เมื่อรวบรวมมาวางใส่ผ้าขาวค่อนข้างบางผืนหนึ่งก่อนแล้วม้วนปั้นให้เป็นกลมๆ แล้วจึงห่อด้วยผ้าขาวค่อนข้างหนาอีกชั้นชายหนุ่มทำขึ้นมาสองลูก เสร็จแล้วจึงจุดไฟตั้งหม้อดินที่ใส่น้ำ ปากหม้อ มีผ้าขึงอยู่เพื่อใช้วางลูกประคบ พอน้ำเดือดไอน้ำร้อนจะทำให้สมุนไพรรวมตัวกัน เมื่อลูกประคบพอจะร้อนขึ้นมาบ้างแต่ไม่ถึงกับลวกผิว จึงค่อยนำมาประคบผิวเนื้อที่ฟกช้ำ ขณะที่ชายหนุ่มกำลังประคบอยู่นั้น ดูเหมือนสาวสวยจะเริ่มรู้สึกตัว คิ้วเรียวสวยขมวดเข้าหากัน มีเสียงครางเบาๆ ออกมาจากปากอิ่มสวยสีสด ยิ่งตอนที่ชายหนุ่มประคบที่เนินอก และที่ฐานเต้าอวบนั้น
สาวสวยถึงกับครางซี้ด ไม่นานดวงตาสีน้ำตาลคู่สวยก็ลืมตาขึ้น ปรือตามองอย่างไม่ได้สติดีนัก

"อู้ยย ช่วยพลอยด้วย ทรมาณเหลือเกิน ร้อนไปหมด" สาวสวยไม่พูดเปล่า ร่างกายบิดเร้า สองมือบางพยายามจะทึ้งเสื้อนักศึกษาออกจากร่างที่ยังบอบช้ำ อาจเป็นเพราะฤทธิ์ยาที่ได้รับยังไม่หมดไป เมื่อหญิงสาวตื่นขึ้นมาจึงแสดงอาการอีกครั้ง ชายหนุ่มทำเป็นไม่สนใจ ยังประคบรอยช้ำต่อไป สาวสวยที่ตอนนี้มีแต่ความกำหนัด
ต้องการให้สนองอารมณ์ใคร่ของตัวเองโดยไม่สนใจอะไรแล้วสองมือคว้าท่อนแขนกำยำของชายหนุ่ม เพื่อช่วยฉุดตัวเองให้ลุกจากที่นอน เมื่อลุกขึ้นมาได้แล้วก็โอบต้นคอของชายหนุ่มไว้
"จูบพลอยหน่อยสิ " สาวสวยเว้าวอน ด้วยดวงตาหวานฉ่ำที่ยังไม่ได้สติ สองแขนรั้งชายหนุ่มให้ก้มลงมาจูบเธอให้ได้ เมื่อชายหนุ่มนิ่งเฉยหญิงสาวจึงเป็นฝ่ายบดริมฝีปากเข้าหาเองอย่างร้อนร่าน ขยับกายเข้าแนบชิดจนสองเต้าอวบเบียดแนบสนิทแผงอกแข็งแกร่ง แล้วส่ายร่างเสียดสีด้วยความเงี่ยนง่าน ....

" กอดพลอยแน่นๆ สิคะ ช่วยพลอยด้วยนะ " สาวสวยร้องวิงวอน แต่ชายหนุ่มกลับผลักร่างงามที่แนบชิดออก จนสาวสวยร้องอ๊ะอย่างขัดใจ แต่ก็ไม่นานเมื่อชายหนุ่มเปลื้องเสื้อนักศึกษาของเธอออกจนอวดผิวกายขาวผ่องกระจ่างตา แม้จะมีร่องรอยฟกช้ำบ้าง ก็ไม่ทำให้ความสวยงามลดลงเท่าใดนัก หัวไหล่กลมมน สองแขนบอบบางกลมกลึงกระชับ หน้าอกพอดีมือสวยได้รูป เอวคอดพอเหมาะพอดี เมื่อเห็นสายตาที่มองมาอย่างชื่นชม หญิงสาวยิ่งหน้าแดงความกระสันยิ่งเพิ่มมากขึ้น จนรอต่อไปไม่ไหวเธอคว้าคอเสื้อชายหนุ่มแล้วรีบปลดกระดุมอย่างเร่งร้อน ' นี่เป็นเพราะโดนยาหรือว่าเป็นเพราะนิสัยแท้จริงที่เก็บกดเอาไว้ เปลือกนอกดูหยิ่งแต่ภายในกลับร้อนร่านขนาดนี้' ชายหนุ่มคิดอย่างสงสัย เขาคว้าข้อมือเธอเอาไว้แล้วรวบขึ้นเหนือศีรษะ ก่อนที่สาวสวยร่านสวาทคนนี้จะทำกระดุมเสื้อขาดหมด ร่างงามดิ้นรนอย่างขัดใจ แต่ก็สู้แรงชายหนุ่มไม่ได้ ทำได้เพียงบิดกายไปมากับที่นอน ขาขาวเรียวสวยยกขึ้นถีบไปมา จนกระโปรงที่สั้นอยู่แล้วร่นขึ้นมาจนเห็นต้นขาขาวอวบ ยิ่งดิ้นยิ่งร่นขึ้นมาเรื่อยๆ แต่ดูเหมือนชายหนุ่มจะไม่เร่งรีบ เขาค่อยๆโน้มตัวลงไปจ้องมองดวงตาสีน้ำตาลคู่สวยที่ตอนนี้มีแววขุ่นเคือง จึงค่อยจูบเบาๆที่หน้าผากเนียน ไล่ลงมาที่จมูกโด่งสวยอันโดดเด่น ที่เขาทำเช่นนี้เพราะว่าต้องการข่มใจตัวเองไม่ให้เผลอไปตามอารมณ์รุนแรงอันเกิดจากฤทธิ์ยาของสาวสวย เนื่ิองจากร่างกายที่บอบช้ำตอนนี้อ่อนแอเกินกว่าจะรองรับอารมณ์ของเขาได้ แต่ดูเหมือนหญิงสาวจะไม่ได้รับรู้ความคิดของชายหนุ่ม เพราะเมื่อเขาจูบที่ริมฝีปาก เธอก็งับปากเขาจนเลือดซึมออกมาด้วยความโมโหไม่ได้ดั่งใจ จนชายหนุ่มต้องปล่อยมือมี่ล็อคแขนของเธอไว้ แล้วเลื่อนลงมาบีบเคล้นที่สองเต้าอวบใช้นิ้วคลึงเบาๆที่ปลายยอดสีสด ซึ่งก็ทำให้สาวสวยครางออกมาอย่างพอใจกับสัมผัสที่ได้รับ จึงคลายจากการกัดริมฝีปากชายหนุ่มเปลี่ยนมาบดจูบแลกลิ้นอย่างร้อนแรง ' อื้อ หือ ร่าน แบบเอาแต่ใจสมเป็นคุณหนูจริงๆ ถ้าไม่ติดที่โดนวางยา กับร่างกายไม่พร้อมนะ จะจัดให้หนักๆ' ตอนนี้สองแขนของหญิงสาวกอดรัดแผ่นหลังของชายหนุ่มไว้แน่น ริมฝีปากบดแลกลิ้นกันพัลวันจนน้ำลายเลอะที่มุมปาก เขาละมือข้างหนึ่งจากอกอวบ เลื่อนต่ำลงไปเพื่อจะถอดกระโปรง ซึ่งเธอก็ยกสะโพกให้ความร่วมมืออย่างดี เมื่อกระโปรงหลุดออกไป แล้วเกี่ยวชั้นในตัวน้อยที่ชุ่มโชคไปด้วยเมือกเสียวออกเป็นลำดับต่อไป เมื่อปราการสุดท้ายหลุดพ้นร่างงามแล้ว นิ้วของชายหนุ่มก็ลากไล้่ผ่านโคกเนินที่มีขนอ่อนนุ่มมือขึ้นอยู่พองาม แล้วค่อยๆเลื่อนไปตามแนวร่องฉ่ำเยิ้ม จนเจ้าของร่องเสียวสะท้าน

"อู้ยย เสียวดีจัง " สาวสวยครางอย่างพอใจ ร่างงามตัวสั่นเล็กน้อย ใบหน้าสวยใสซบลงคลอเคลียที่แผงอกชายหนุ่มอย่างออดอ้อน ชายหนุ่มทำท่าจะผละออกไป ทำให้สาวผวากอดรัดแผ่นหลังแน่นอย่างไม่ยินยอม จนเขาต้องใช้นิ้วแหวกกลีบแคมสีสวยปิดสนิทแล้วบี้บดติ่งเสียวที่ยื่นออกมาจนร่างขาว ครางออกมาหนักๆ สองมือที่โอบแผ่นหลังกำยำคลายออกโดยไม่รู้ตัว เมื่อหลุดจากอ้อมแขนสาวสวยแล้ว ชายหนุ่มขยับตัวมาอยู่ที่ปลายเท้าของเธอแทน ซึ่งก็ทำให้หญิงสาวที่มองเขาอย่างขัดใจในทีแรกที่เขาหลุดจากวงแขนเธอ มาเป็นมองอย่างปรารถนาคล้ายจะรู้ว่าเขาจะทำอะไร จึงแยกขาทั้งสองข้างออกแล้วส่งยิ้มอย่างเชิญชวน ทำให้ร่องเสียวที่เปียกเยิ้ม อ้าออกเล็กน้อยให้เห็นกลีบในสีชมพูสดใส ทำเอาชายหนุ่มกลืนน้ำลายดังอึก ความตั้งใจเดิมแทบจะหลุดลอยหายไป ฝ่ายสาวสวยเมื่อเห็นชายหนุ่มจ้องมองอย่างกับถูกสะกด ก็ยิ่งอ้าขากว้างยิ่งขึ้น ใช้สองแขนรั้งที่ข้อพับขาออกแรกยก จนโคกนูนยิ่งลอยเด่นยั่วยวนสายตา ชายหนุ่มรวบรวมสติได้ จึงก้มมุดลงไปที่หว่างขาหญิงสาว ใช้นิ้วแหวกร่องเยิ้มให้อ้าออกแล้วส่งลิ้นค่อยๆ เลียไปรอบแคมสวย บางจังหวะแยงเข้าไปในร่องสีสด แล้วไล่ลิ้นมาที่ติ่งเสียวเม็ดเล็กสีสวย มือข้างที่เหลือ ช้อนลงไปเคล้นคลึงบั้นท้ายหนั่นแน่น น้ำเสียวยิ่งถูกขับออกมาจนเปียกเยิ้มไปทั่วโคกเนิน

"ซี้ดด ดีๆ ช่วยพลอยด้วย เลียเน้นๆ อีก อู้วว ดีจัง เสียวมากเลย อุ๊ย" สาวสวยยิ่งครางอย่างเสียวซ่าน เมื่อชายหนุ่มเร่งรัว ลิ้นใส่ติ่งแตดเสียว สองแขนหมดแรงที่จะรั้งขาตัวเองไว้ เปลี่ยนมาขยุ้มผมชายหนุ่มแทน แล้วกดบดลง ส่ายร่อนเอวด้วยความกระสันเสียว

"อู้ยย โอ้ยยย ใกล้ แล้ว พลอยใกล้ เสร็จแล้ว อ๊าาาาาา" ร่างงามเกร็งกระตุกถี่ๆ ขับน้ำรักออกมาจนเลอะไปถึงคางชายหนุ่ม เท่านั้นยังไม่พอเขาพลิกร่างให้เธอคว่ำหน้าลง แล้วโอบช้อนหน้าท้องแบนราบขึ้นมา จนบั้นท้ายขาวอวบหนั่นแน่นลอยโด่งแคมอวบอูมเบียดกันเป็นพู จากนั้นจึงขยำคลึงลงไปอย่างหมั่นเขี้ยว แล้วแหวกก้อนเนื้อแน่นๆนั้นออก จนร่องรูฉ่ำแฉะ เผยออ้าออก จึงรีบก้มลงไปฉกลิ้นร้ายแหวกร่องที่คับแน่นคว้านเข้าไปทั่วโพรงสาว

" โอ้ย ใจจะขาดแล้ว ขอพลอยพักก่อนนะ ไม่ไหวแล้ว" เจ้าของร่องวิงวอน หลังจากน้ำแตกไปยังไม่ทันคลายความเสียวดี จึงฟุบใบหน้าเนียนสวยลงกับที่นอน ครางออกมาอย่างอ่อนแรง แต่ชายหนุ่มก็ไม่ปราณี หลังจากควานลิ้นซดน้ำรักจนพอใจแล้วก็กลับมาละเลงรัวลิ้นที่ติ่งเสียวสวยสดอีกครั้ง มือก็นวดคลึงบั้นท้ายงอนงามไปด้วย หญิงสาวที่ตอนนี้ดูเหมือนจะสิ้นฤทธิ์ ได้แต่ครางแผ่วๆในลำคอ สองมือจิกผ้าปูที่นอนแน่นด้วยความเสียวสะท้าน ชายหนุ่มก็ไม่พอใจจึงใช้นิ้วบดคลึงไปที่ประตูหลังที่สีสวยสดไม่ต่างจากข้างหน้า ทำให้ร่างงามสะดุ้งเฮือก

" อ้ะ อย่านะ ไม่ๆ ไม่เอาทางนั้น อู้ยย โอ๊ะ อ้ายยย" สาวสวยครวญครางบั้นท้ายส่ายร่อน ยิ่งชายหนุ่มใช้ปลายนิ้วคลึงทำท่าจะเจาะทะลวงเข้าไปในรู ยิ่งทำให้ร่างงามเกร็งสั่น

"โอ๊ะ อย่าล้วงเข้าไปมันเจ็บ ซี๊ดด " หญิงสาวโอดครวญเมื่อ ข้อนิ้วของชายหนุ่มจมลึกลงไป แล้วจัดการคว้านรู ลิ้นก็เร่งรัวใส่ติ่งงาม
" โอ้ยย อย่าคว้าน พอแล้ว พลอยยอมแล้ว อู้ยย กรี๊ดดด" รอบนี้หญิงสาวน้ำแตก ถึงจุดสุดยอดอย่างรุนแรง น้ำรักพุ่งออกมาเต็มหน้าชายหนุ่ม มือกำผ้าปูที่นอนแน่น ร่างงามเกร็งกระตุกอย่างรุนแรง จนสมองชาวูบ หายใจหอบถี่ หมดแรงล้มฟุบไปกับที่นอน ' หมดฤทธิ์สักทีนะคุณหนูสาวร่านสวาท '

เมื่อชายหนุ่มสำรวจและประคบรอยฟกช้ำจนเห็นว่าร่องรอยจางลง จึงยิ้มอย่างพอใจ แล้วก้มลงจูบที่หน้าผากเนียนอย่างอ่อนโยน พลางกระซิบ อย่างแผ่วเบา กับสาวสวยที่นอนหลับสนิทหายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ ' ฝันดีนะ ' ใบหน้าสวยเผยรอยยิ้มออกมาบางๆ คล้ายกับได้ยินเสียงกระซิบ เมื่อจัดการห่มผ้าให้หญิงสาวเรียบร้อยแล้ว ชายหนุ่มจึงออกจากห้องไปยังห้องติดกัน

ชายหนุ่มเดินมาที่เตียงนอนขนาดใหญ่เพราะห้องนอนนี้เป็นห้องของพ่อและแม่ของเขา แต่เมื่อพ่อเสียชีวิตไป แม่จึงทำใจที่จะอยู่บ้านหลังนี้ซึ่งเป็นที่แห่งความทรงจำของทั้งคู่มาเกือบยี่สิบปีไม่ได้จึง ย้ายกลับไปอยู่กับยายที่ต่างจังหวัด เวลานี้เตียงหลังนี้มีร่างของสาวงามหลับไหลอยู่ ชายหนุ่มก้าวขึ้นเตียงไปแล้วล้มตัวลงนอนตะแคงเคียงข้างร่างงดงาม เอาศอกเท้าศีรษะ พลางมองสำรวจร่างสาวงามที่ตอนนี้อยู่ในชุดนักศึกษาเพราะเขายังไม่มีเวลาจะเปลี่ยนชุดให้เธอ อย่างเผลอไผล ที่ใบหน้างดงามเนียนกระจ่าง ลำคอขาวผ่อง เนินอกอวบล้นดันเสื้อที่ฟิตพอดีตัว ลาดลงไปที่หน้าท้องแบนราบ ปลีน่องขาขาว เขาจ้องมองจนร่างงดงามรู้สึกตัว ลืมตาขึ้นและมองมายังชายหนุ่ม

" ทำไมจ้องเดือนแบบนั้นล่ะ หรือว่าพี่ เอ่อ...ต้องการ " หญิงสาวถามขึ้นอย่างขัดเขิน ใบหน้างามแดงระเรื่อ
" ถ้าพี่ต้องการ เดือน จะให้พี่เหรอ " ชายหนุ่มถามยิ้มๆ สงสายตาหวานให้หญิงสาว
" ก็ถ้าพี่ต้องการ เดือนไม่ขัดใจพี่อยู่แล้ว พี่ก็รู้ ยังมาถามอีก" ใบหน้างามค้อน แล้วบอกอย่างหมั่นไส้
" แหม น่ารักจริงๆ เดือนเมียพี่เนี่ย " เขาพูดอย่างหยอกเย้า
" มะ เมีย บ้าเหรอ พี่ก็ พูดอะไรไม่รู้ " แก้มเนียนยิ่งแดงขึ้นไปอีกด้วยความเขินหาย ที่ชายหนุ่มเรียกเธอว่าเมีย แต่กลับมีรอยยิ้มกว้างอย่างพอใจยื่งนัก
" อ้าว ก็จริงนี่ หรือว่า ไม่ยอมรับ โดนแทบทุกคืนขนาดนี้ ไม่เรียกเมียจะให้เรียกอะไร " ไม่พูดเปล่า มือเริ่มซุกซน ลูบไล้เนินอกอวบเบาๆ
" อุ๊ย มือซนอีกแล้ว " หญิงสาวต่อว่าพลางตีมือเขาเบาๆ ชายหนุ่มแทบจะอดใจไม่อยู่กับท่าทางน่ารักของเธอ แต่ก็ต้องถอนหายใจเบา เพราะรู้สึกเหนื่อยเกินกว่าจะออกแรงกับร่างอวบอิ่มยั่วยวนนี้ได้
" วันนี้พี่เหนื่อยจัง ขอนอนกอดอย่างเดียวนะ พี่รู้เดือนก็ล้าไม่ต่างจากพี่หรอก อาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ นอนพักเถอะ " ชายหนุ่มพูดอย่างอ่อนโยน แล้วก้มลงไปจูบริมฝีปากอิ่มสวยเบาๆ ก่อนจะรั้งร่างนุ่มนิ่มเข้ามากอดแนบอก ซึ่งหญิงสาวก็กอดตอบอย่างเต็มใจ และสุขใจ ' คิดไม่ผิดจริงๆ ที่รอคอยชายผู้นี้มานานแสนนาน อนิลสูร'
จากนั้นจึงเข้าสู่ห้วงนิทราไปด้วยกัน

กลางดึกคืนนั้น สาวสวยพลอยชมพู ก็ฝันว่า เธอเดินอยู่ท่ามกลางทุ่งหญ้าที่เต็มไปด้วยดอกไม้นานาพรรณ มีนกน้อยขนสีสดสวย บินถลาเล่นลม ส่งเสียงร้องอย่างไพเราะ เป็นภาพที่งดงามตา จากนั้น ก็มีเสียงทุ้มเอ่ยขึ้นมาอย่างอ่อนโยน
' ข้านำมาให้ท่าน มณีอัปสร ' แล้วก็ปรากฏ ดอกบัวสีทองอร่าม ลอยเด่นตรงหน้าเธอ แต่พอเธอยื่นมือไปคว้า บัวสีทองนั้นพลันหายวับไป แล้วทิวทัศน์รอบตัวก็หม่นแสงลง จนมืดมิด หญิงสาวยืนตัวสั่นอยู่ท่ามกลางความมืดมิดอย่างหวาดกลัว จากนั้นก็ปรากฏ ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ ผมยาวสยายในชุดเกราะ ยืนมองเธออยู่ หญิงสาวรู้สึกคุ้นเคยกับบุรุษตรงหน้ามาก ขณะจะเอ่ยเรียก ชื่อ ที่คุ้นเคย ก็มีร่างของหญิงสาวงดงามปรากฏขึ้นเคียงข้างชายหนุ่ม จากนั้นทั้งสองสบตาและยิ้มให้กันอย่างหวานชื่นแล้วจับมือกันแล้วหมุนตัวเดินห่างออกไป ภาพที่ปรากฏ ทำให้เธอหัวใจหล่นวูบ คล้ายกับสูญเสียส่วนหนึ่งในชีวิตไป น้ำตาไหลออกมาจากดวงตาคู่สวยจนอาบแก้ม
' ไม่นะ อย่าทิ้งฉันไป กลับมานะ ' สองมือเธอยกขึ้นไขว่คว้า อยากจะฉุดรั้งเขาไว้ไม่ให้เดินจากไป แต่ทั้งคู่ก็ไม่หยุด
' ข้าเหนื่อยเหลือเกิน กับการไล่ตามสตรีที่ไม่เคยหันมาแล ข้าจักไม่ไล่ตามท่านอีกแล้ว มณีอัปสร ' เสียงทุ้มกังวาล ไม่มีร่องรอยของความอ่อนโยนเหลืออยู่อีกลอยตามลมมา
'อย่าไป อนิลสูร ข้าพเจ้าขอวิงวอน ได้โปรด...' หญิงสาวร้องวิงวอน น้ำตาอาบแก้ม แต่ภาพของชายหนุ่มกลับเลือนหายไปแล้ว เธอจึงทรุดลงนั่งกอดเข่าร้องไห้อย่างหมดแรง รู้สึกถึงความมืดมิดและหนาวเหน็บหัวใจที่แตกสลาย
รุ่งเช้าร่างบางบอบช้ำที่นอนบนเตียง ใบหน้าเนียนสวยมีรอยคราบน้ำตาจากฝันร้ายที่แสนเศร้า ...........................จบตอนความรักที่หยุดนิ่ง

เฮ้อ กว่าจะจบตอนนี้ได้ เล่นเอาเหนื่อย เหนื่อยที่สุดในเจ็ดตอนขอโทษนะครับที่ล่าช้า พอดีเครื่องปั้มน้ำที่บ้านเสียเลยยุ่งๆ ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามให้กำลังผมมาโดยตลอดครับ ขอบคุณพี่สาวแว่นมากๆที่สนันสนุนผมเหมือนเป็นPRส่วนตัวเลย มุขวันพระใหญ่ของพี่ใช้ได้เลยนะครับ แล้วก็ขอบคุณหลายๆท่านในหลายๆบอร์ดผมจะพยายามเค้นสมองมาสานเป็นเรื่องราวอย่างต่อเนื่องครับ

ปล.เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ผมแต่งถึงเจ็ดตอน (เคยมากสุดแค่สามตอน นอกนั้นเป็นเรื่องสั้นหมด) เพราะได้กำลังใจจากทุกท่าน ขอบคุณอีกครั้งครับ
ปล. ตอนนี้ไม่มีรูปสวยๆมาฝาก

*ก๊อป ไปอ่านได้ แต่ ห้าม ! นำไปเผยแพร่นะคะเพราะ คุณ ฝากให้นำมาลงจ๊ะ*

ฤทธิ์ยาพาไป แล้วจะหยุดลมได้ไหม

น่าติดตามมากครับ

ข่าว:

copy บันทึกคำภีร์มหัศจรรย์ ตอนที่7 ความรักที่หยุดนิ่ง...บทประพันธ์ nookylove