Normal  0          false  false  false    EN-US  X-NONE  TH                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                
จิตอิสระ ตอนที่ 14 โดย อิสระ fallenversa

จิตอิสระ ตอนที่ 14
อาจเป็นเพราะการรบกวนขณะปรับสภาพร่างกาย จึงทำให้ร่างกายของจีเซลล่ารับรู้สิ่งแปลกปลอมที่เข้ามาในช่องคลอดนั้นว่าเป็นเสมือนดั่งอวัยวะส่วนหนึ่งส่วนใดของร่างกายไปด้วย ซึ่งมีสภาวะขับเคลื่อนตลอดเวลาและหากขาดอวัยวะชิ้นนี้ไป ร่างกายก็จะตอบสนองอัตโนมัติด้วยอาการขาดอากาศหายใจหัวใจเต้นผิดปรกติ และแน่นหน้าอก จึงต้องทำให้จีเซลล่าต้องแสวงหามันตลอดเวลา...
-เที่ยงคืน-

"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ!!!"
        ร่างเปลือยของหญิงสาวขยับขึ้นลงอย่างรวดเร็วบนร่างของชายฉกรรจ์ที่นอนเกร็งแอ่นเอวส่งท่อนเอ็นของตนเข้าร่องรักอยู่ด้านล่าง เต้านมคู่แฝดกระเพื่อมตามแรงเด้งขึ้นลงไปมาเส้นผมปลิวกระเซิงตามร่างกายเพราะเหงื่อ เม็ดน้ำผุดพราวชโลมร่างอันขาวใสที่ตอนนี้เป็นจ้ำๆไปทั่วเพราะโดนบีบจับไปทั่ว กลีบดอกรักที่เคยเป็นสีชมพูมาก่อนกลับช้ำคล้ำหนักเพราะใช้งานเต็มที่ ต่างเต็มไปด้วยคราบของเหลวที่แห้งเกาะติดและยู่ไปตามท่อนเอ็นที่โยกใส่ ฝ่ายชายหน้าตาเหยเกบิดเบี้ยวอย่างมีความสุขระคนเสียวแทบหายใจไม่ทันได้แต่นอนเกร็งตัวค้างอยู่ราวกับไม่สามารถขยับไปไหนได้อีก แล้ว อ้าปากค้างออกมาเหมือนกำลังร้องครวญครางแต่ไร้ซึ่งเสียงใดๆเล็ดลอดออกมาจนสักพัก ร่างชายหนุ่มนั้นก็เกร็งตัวอย่างแรงอีกครั้งก่อนจะหลับตาไปอย่างหมดเรี่ยวหมดแรง
จีเซลล่ากระตุกตัวเล็กน้อยและส่งเสียงกรี๊ดออกมาสั้นๆ จากนั้นก็หยุดการขย่มท่อนเสียวหอบพักหนึ่งแล้วลุกขึ้นยืนปล่อยร่างห่อเหี่ยวที่เคยแข็งตระหง่านอวดความเป็น ชายของร่างไร้สตินั้นให้นอนหลับใหลอย่างไม่ใยดีแล้วหันมามองร่างนับสิบกำลังนอนหายใจอย่างรวยรินข้างกายตน แล้วคว้าเสื้อแจ๊กเก็ตและกางเกงยีนส์ของพวกนั้นมาใส่ก่อนลุกขึ้นเดินเซออกไปจากพื้นที่ใต้สะพาน ร่างกายเริ่มผิดปรกติอีกครั้งหลังจากขาด "การสอดใส่"เพียงชั่วนาที...
...
....
.....
--ขณะเดียวกัน อีกมุมหนึ่งของเมือง--
แก๊งง
       แก้วใสกระทบกันก่อนถูกเอียงข้างออกส่งของเหลวสีอำพันเข้าไปในปากทั้งสองก่อนถูกวางลงกับพื้นโต๊ะหินอ่อนขัดมันที่เต็มไปด้วยลายน้ำเกาะเป็นรูปวงกลม สะท้อนแสงไฟหลากสีสว่างวูบวาบไปมากลางแสงมืดมิด
"แม่ง..." เอกพันธ์สบถออกมาหลังจากกรอกเหล้าเข้าปากพลางทำหน้าเสียความรู้สึก
"กูเห็นมึงบ่นตั้งแต่4ทุ่มละมีเหี้ยไรก็บอกกูสิวะ" เสียงมาจากชายหนุ่มผู้นั่งตรงข้ามเอกพันธ์เขาผิวขาวแต่งกายภูมิฐานเนื้อตัวดูสะอาดสะอ้าน สายตาแหลมคมราวกับสุนัขจิ้งจอก
"กูแค่ไม่เข้าใจว่าทำไม..." เอกพันธ์นึกจะระบายแต่คิดเปลี่ยนใจ "เอ๊อะ ช่างมันเหอะไอ้เพชร"
        ชายที่ชื่อเพชรยิ้มตอบอย่างมีเลศนัย ไม่คิดจะถามเอกพันธ์ต่อแม้ในใจนั้นอยากรู้มากมายเพราะเขาเดาได้อยู่แล้วว่าคงไม่พ้นเรื่องอลิสสิตา ประธานคนใหม่ของบริษัทอยู่แล้ว ซึ่งเขาคอยดอดสืบเสาะหาข้อมูลจากเอกพันธ์เป็นธรรมดาอย่างต่อเนื่อง
"เอาน่า กูไม่ถามมึงหรอกว่าอะไรเป็นยังไงแต่วันนี้กูมีของดีมาปลอบใจ โอเคมั้ย?ไอ้เอก" เพชรพูดจบก็กวักนิ้วเรียกสองสาวที่นั่งอยู่อีกโต๊ะมาใกล้ๆ สองสาวย้อมผมสีทองสไตล์เกาหลีหน้าตาจิ้มลิ้มสองคนเดินมาด้วยใบหน้ายิ้มแย้มถือแก้วเหล้าในมือด้วย
"มีอะไรคะพี่เพชรขา" หนึ่งในสองคนถามเสียงหวานชวนคุย
"พอดีวันนี้พี่มีเพื่อนคนนึงอยากแนะนำให้เรารู้จัก เขาชื่อพี่เอกทำงานที่ริคแซมเชียวนา" พูดจบสองสาวก็หันควับไปหาเอกพันธ์ทันที
"สวัสดีค่าพี่เอก หนูชื่อมิ้นนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะพี่เอก"สาวสวยคนเดิมพูดแล้วคว้ามือไปจับทักทายทันที ทำเอาเอกตกใจเล็กน้อย                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                            "หนูชื่อจี๊ด มีอะไรให้หนูช่วยเนี่ย..."อีกคนทักทายด้วยการเดินไปนั่งบนตักพร้อมเอาปลายนิ้วชี้ลากไปตามคางของเอก ดวงตาหยาดเยิ้มทำเอาเอกสะดุ้งเลยทีเดียว ก่อนจะยื่นหน้าไปแทบชนใบหน้าชายหนุ่ม"บอกหนูได้ทุกอย่างเลยนะคะ หนูยินดีรับใช้"
เอกพันธ์พยายามละสายตาจากสองสาวหันไปมองหน้าไอ้เพชรเพื่อนตัวดี ก็เห็นมันนั่งยิ้มให้จนดวงตาเล็กแทบมองไม่เห็น พลางทำมือบอกให้เชิญไปที่มุมของผับเอกพันธ์ถมึงลูกตาใส่ทีนึง ก่อนโอบเอวสาวๆด้วยมือทั้งสองข้างแล้วพาออกไปด้านนอก เจ้าเพชรยกแก้วจรดปากแล้วดื่มจนหมดก่อนโยนแบงก์สีเทาลงบนโต๊ะใบหนึ่ง แล้วเดินมือล้วงกระเป๋ากางเกงเดินตามไป...




  จบตอนที่ 14 อ่านต่อ 15 ครับผม
(ขอโทษที่ลงให้ล่าช้านะครับ ช่วงนี้ยุ่งนิดๆขอบคุณที่ติดตามนะครับทุกๆท่าน ทั้งลงนามและผ่านมา ผมแต่งเองและจะโพสลงใน ติชมได้นะครับ)
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                        
*ก๊อปไปอ่านได้ แต่ ห้าม! นำไปเผยแพร่นะคะ เพราะ คุณflame619 หรือ อีกนามคุณ fallenversaฝากให้นำมาลงแบ่งปันกันอ่านเท่านั้นจ๊ะ*