Angel's Item 17 ผู้แต่ง DRACULolitA [email protected]

### ตอนที่ 17 ความลับแลกเสียว ###

เวลาเย็นของวันจันทร์ วิภาวีเด็กนักเรียนชั้นป.6 กำลังกึ่งเดินกึ่งวิ่งเพื่อตามเพื่อนชายของเธอให้ทัน เธอไม่ต้องการให้ความลับที่ว่าเธอกับครูสอนงานไม้ของเธอมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกันล่วงรู้ไปถึงใครต่อใคร เพราะหากเป็นเช่นนั้นแล้วโอกาสที่เธอและครูสุดที่รักของเธอจะได้เจอกันอีกก็คงยาก "นัท!...รอเดี๋ยว หยุดก่อน" วิภาวีตะโกนไล่หลังเพื่อนของเธอ ณัฐนนท์หันมามองเสียงที่เรียกเขา แต่เมื่อเห็นว่าเป็นวิภาวีเขาก็หันหลังกลับแล้วเดินตรงเข้าห้องเรียนไป วิภาวีรีบตามเข้าไปทันที ณ ตอนนี้เหลือเพียงเธอกับเพื่อนชายอยู่ในห้องเพียงลำพังเท่านั้น เพราะคนอื่นๆได้เก็บกระเป๋ากลับบ้านไปหมดแล้ว ห้องเรียนของทั้งสองคนอยู่บนชั้นที่ 3 เป็นห้องริมสุดทางขวาของตึก คนที่ไม่มีธุระกับห้อง 6/6 ก็ไม่มีเหตุผลที่จะเดินผ่านหน้าห้องนี้ "นัท...เมื่อกี้นายไม่ได้เห็นอะไรใช่มั๊ย" วิภาวีตรงเข้าถามทันทีขณะที่เพื่อนของเธอกำลังเก็บกระเป๋าอยู่ "ทำไม?...กลัวเราจะเอาไปบอกใครรึไง" ณัฐนนท์ถามกลับเหมือนรู้ความประสงค์ของเธอ "ก็ใช่น่ะสิ... คือ เรื่องนี้เราอธิบายได้นะ" วิภาวีเริ่มลนลาน "งั้นก็อธิบายมาสิ" ณัฐนนท์หยุดเก็บของเงยหน้าขึ้นมองวิภาวี ใบหน้าของเขาเวลาจริงจังในสายตาของวิภาวีก็ดูดีเหมือนกัน ติดอยู่ที่เขาเป็นคนขี้ฟ้องเท่านั้นเอง คำถามของเขาทำให้วิภาวีนิ่งอึ้งไปเพราะยังไม่ทันได้เตรียมข้อแก้ตัวเลย การถูกเห็นว่าตัวเองยื่นนมให้ครูจับคงหาข้อแก้ตัวลำบากไม่ใช่เล่น ณัฐนนท์ทำท่าจะเก็บของต่อวิภาวีจึงต้องรีบตอบ "เอ่อ...คือ...เมื่อกี้เรารู้สึกคันๆตรงนั้นน่ะ...ก็เลยให้ครูชัยช่วยดู ไม่ได้ทำอะไรมากกว่านั้นจริงๆนะ" ข้อแก้ตัวเธอไม่เลวเลยทีเดียวในสถานการณ์เช่นนั้น แต่จะให้ใครๆเชื่อก็คงยาก "จริงๆนะ...นายไม่เชื่อเราเหรอ" เด็กสาวถามกลับเมื่อเห็นเพื่อนชายไม่ค่อยสนใจกับคำแก้ตัวของเธอซักเท่าไหร่ "แล้วทำไมไม่ให้ครูผู้หญิงดูให้ล่ะ?" ณัฐนนท์ถามย้อนกลับไปทำให้วิภาวีต้องรีบนึกเหตุผลโต้กลับ "ก็...ก็ ตอนนั้นมันคันมาก แล้ว...แล้วแถวนั้นก็มีแต่นายกับไอ้น๊อตแล้วก็ครูชัย แล้วจะให้เราทำยังไงล่ะ" ณัฐนนท์พยักหน้ารับคำอธิบายแต่สายตาของเขาจ้องไปที่ของที่ครูสอนงานไม้เพิ่งจับมา "หรือนายจะช่วยดูแทนครูชัยรึไง?" วิภาวีฉวยโอกาสตอนที่ณัฐนนท์เหม่อมองนมของเธอเป็นฝ่ายถามโต้กลับไปบ้าง ใจจริงเธอแค่ถามประชดไปอย่างนั้นเอง แต่การที่หน้าอกของวิภาวีใหญ่เป็นอันดับต้นๆของห้อง การได้คุยถึงเรื่องแบบนี้ด้วยกัน 2 ต่อ 2 กระตุ้นความรู้สึกอยากรู้อยากเห็นของณัฐนนท์ขึ้นมาทันที "อืม...ยังคันอยู่มั๊ยล่ะ?" ณัฐนนท์ถามวัดใจของวิภาวี เธออายจนหน้าแดงเกือบจะเผลอด่าณัฐนนท์แต่ก็สำนึกขึ้นได้ว่าไม่ควรทำเช่นนั้นในสถานการณ์ที่ตนเสียเปรียบ ในที่สุดเด็กสาวก็ฉุกคิดขึ้นมาได้ < ถ้าเราให้ไอ้นัทจับนมเราด้วยอีกคน มันคงไม่กล้าเอาไปฟ้องใครแน่ๆ เพราะมันก็จับเหมือนกัน > วิภาวีเริ่มคิดแผลงๆในใจ แต่การปล่อยให้ชายอื่นจับนมตัวเองนอกจากครูสอนงานไม้ของเธอแล้ว มันน่าอายยิ่งนักโดยเฉพาะกับเพื่อนร่วมห้องที่เรียนด้วยกันมาและเป็นคนขี้ฟ้องอย่างณัฐนนท์ "ก็...ยังคันๆอยู่อ่ะนะ" วิภาวีทำเสียงอ่อยๆเรียกคะแนนความสงสาร "นายช่วยดูให้เราหน่อยได้มั๊ยล่ะ?" ไอ้จู๋ของณัฐนนท์ถึงกับกระตุกทันทีที่ได้ยินคำเชื้อเชิญของเพื่อนสาว หัวใจเขาเต้นถี่รัวด้วยความตื่นเต้นแต่กระนั้นก็ยังไว้ฟอร์มของผู้ที่กำความลับเอาไว้ "อืม...พอดีเรามีธุระยุ่งๆอยู่ แต่...เห็นว่าเธอขอร้องนะเนี่ยะ เดี๋ยวเราช่วยดูให้แป็บนึงก็ได้" วิภาวีได้ยินถึงกับเผลอกำหมัดแต่ก็ยับยั้งอารมณ์ได้ทัน <ไอ้นัทบ้า...จะจับนมชั้นแล้วยังมาทำวางมาดอีก...ทุเรศจริงๆ> นี่ถ้าไม่เห็นแก่ครูสอนงานไม้ของเธอ วิภาวีคงต่อยณัฐนนท์ไปแล้ว

วิภาวีหันไปมองหน้าห้องเรียน เมื่อเห็นว่าไม่มีใครมาเธอก็เดินนำณัฐนนท์ไปที่มุมหลังห้องที่ซึ่งปลอดจากสายตาผู้คนมากที่สุด หลังจากนั่งเก้าอี้วิภาวีก็เริ่มปลดกระดุมเม็ดบนออกโดยมีณัฐนนท์คอยลุ้นอยู่ตรงหน้า วิภาวีปลดกระดุมจนถึงเม็ดที่สองแล้วก็สอดมือเข้าไปรูดเสื้อทับออกจากไหล่ปล่อยให้มันไหลลงมาจน 2 เต้าของเธอปรากฏแก่สายตาของเพื่อนร่วมชั้น ณัฐนนท์ถึงกับยืนนิ่งอึ้งไปเลยกับสิ่งที่ตนได้เห็น แม้นมของวิภาวีจะไม่ใหญ่เท่าของผู้ใหญ่แต่มันก็ใหญ่ที่สุดเท่าที่เขาเคยเห็นแบบเต็มๆมา หัวนมสีน้ำตาลอ่อนๆประดับอยู่บนเนินอกกลมๆดูคล้ายซาลาเปาลูกเล็กๆ 2 ลูกวางขายคู่กัน "นี่!...จะช่วยหรือจะเอาแต่ดู" วิภาวีบ่นเสียงแข็งแต่ในใจกลับรู้สึกภูมิใจที่เห็นเพื่อนของเธอออกอาการเช่นนั้น "ก็...คันตรงไหนก็บอกมาสิ" ณัฐนนท์แก้เขินด้วยการโยนความผิดให้วิภาวี "ทั้งสองข้างเลย...ตรงไหนก็ได้ เร็วๆหน่อยเดี๋ยวใครมาเห็นเข้า" วิภาวีรีบเร่งให้เพื่อนติดกับดักของเธอไวๆ ณัฐนนท์ลังเลใจอยู่นานว่าจะเลือกอันไหนก่อนดี ในที่สุดเขาก็เลือกได้ ณัฐนนท์หงายมือทั้ง 2 ของเขาให้ผ่ามืออยู่ด้านบน นิ้วทั้ง 10 ตรงเข้าสัมผัสที่ส่วนล่างของหน้าอกเพื่อนสาวแล้วเกาขึ้นลงเป็นระยะทางสั้นๆถึงแค่ใต้หัวนมของเธอ แต่ความเสียวที่มีกลับแผ่ซ่านไปถึงหัวนมจนเริ่มแข็งและชูชัน วิภาวีสะดุ้งโหยงกับความเสียวที่วิ่งพล่านไปทั่วตัวเธอ "ซื๊ด~~~~" แม้แต่ครูสอนงานไม้ของเธอก็ยังไม่เคยจับนมเธอในลักษณะนั้น "เป็นอะไรวิ...คันเหรอ" ณัฐนนท์ถามเมื่อเห็นวิภาวีมีอาการแปลกๆ "ช...ใช่ อา~~~ คันตรงนั้นมากเลย" วิภาวีเสียวจนลืมความตั้งใจของเธอไปแล้ว มือของเธอกำเก้าอี้จนแน่น "เกาตรงนั้นแหละ...อา~~~ อย่าเพิ่งหยุดนะ" ณัฐนนท์ทำตามคำขอของวิภาวี เสียงอ้อนของเธอเร้าอารมณ์ณัฐนนท์ยิ่งนัก เขาบรรจงเกาหน้าอกให้เพื่อนร่วมชั้นด้วยความเต็มใจจนวิภาวีต้องหลับตาข่มความเสียวไม่ให้แสดงออกจนเกินงาม แต่ร่องเสียวเธอตอนนี้เริ่มจะเยิ้มแล้ว อารมณ์เสียวครั้งใหม่ชักพาเด็กสาวให้ก้าวเข้าสู่วังวนแห่งความใคร่โดยไม่รู้ตัว สายตาของวิภาวีจ้องไปที่เป้ากางเกงของณัฐนนท์ซึ่งตอนนี้แข็งโป่งออกมาจนผิดสังเกต ด้วยตัณหาที่มีชวนให้เธอสงสัยว่าท่อนเสียวของเพื่อนร่วมชั้นจะเทียบกับครูของเธอได้หรือเปล่า "นัท..." ณัฐนนท์เงยหน้าขึ้นมองวิภาวี "ว่าไงวิ...หายคันแล้วเหรอ" ณัฐนนท์ขานรับ น้ำเสียงเขาเต็มไปด้วยความเสียดาย "ป...เปล่า คือเราอยากถามอะไรหน่อยน่ะ" วิภาวีรีบปฏิเสธ "อืม...ว่ามาสิ" ณัฐนนท์คุยไปเกานมเพื่อนไป "คือ...นาย เคย...กับใครรึยังอ่ะ?" ณัฐนนท์ทำสีหน้างงๆ "เคย... เคยอะไร? ยังไง? หมายความว่าไง" ณัฐนนท์ยังอ่อนหัดเกินกว่าจะเข้าใจความหมายของเธอ "ก็...แบบว่า เอ่อ เคยทำอะไรกับผู้หญิงอ่ะ...เคยมั๊ย?" มือของวิภาวีเลื่อนมาจับมือของณัฐนนท์ให้หยุดเกา ใจจริงเธออยากให้เขาเกาต่อแต่ก็อยากให้เขาตั้งใจฟังและตอบตามตรงมากกว่า ฝ่ามือนิ่มๆของเธอกุมมือของณัฐนนท์ไปวางพักไว้ที่หน้าท้อง ตามองณัฐนนท์แบบอายๆ "เอ่อ...ยังมั๊ง วิล่ะ?" วิภาวีตกใจไม่นึกว่าเพื่อนชายของเธอจะย้อนถามแบบนั้น "ยังเหมือนกัน" วิภาวีโกหกเพื่อความอยู่รอด ทั้งคู่เงียบกับอยู่พักใหญ่ต่างฝ่ายต่างคิดถึงอะไรไปเรื่อยเปื่อย บรรยากาศนอกห้องเรียนเริ่มเย็นมากแล้วยิ่งเป็นใจให้ทั้งคู่คิดไปไกลมากขึ้น "เรา...มาลองทำกันดูมั๊ยนัท?" เสียงของวิภาวีแหวกความเงียบสงบออกมา เป็นคำถามที่ณัฐนนท์หวังอยู่ลึกๆเช่นเดียวกัน วิภาวีพอพูดจบก็ก้มหน้าก้มตาด้วยความอายที่พลั้งปากถามเพื่อนของเธอไปแบบนั้น ณัฐนนท์ไม่ตอบเธอแต่กลับลุกขึ้นยืนแล้วเดินตรงไปนอกห้อง วิภาวีถึงกับใจเสียทีเดียว แต่สักพักเธอก็กลับดีใจอีกครั้งเมื่อเห็นณัฐนนท์กำลังปิดประตูห้องเรียน วิภาวีรีบลุกจากเก้าอี้ไปช่วยณัฐนนท์ปิดประตูอีกบานทันที

หน้าต่างและประตูทุกบานปิดสนิท ลงกลอนจากภายในอย่างเรียบร้อย หลังจากนี้จะไม่มีใครมารบกวนทั้ง 2 คนจนกว่าจะมีใครเปิดออกจากข้างในเอง ณัฐนนท์ปิดประตูเสร็จก่อน เขาเดินตรงเข้าหาวิภาวี เด็กสาวพอปิดประตูเสร็จก็หันกลับมาเจอเพื่อนชายกำลังจ้องกระโปรงเธออยู่พอดี ระยะห่างของทั้งคู่ไม่ถึงเมตร "มองอะไร..." วิภาวีกระแทกเสียงใส่ณัฐนนท์แต่ใบหน้าเธอยิ้มไม่เข้ากับคำพูดของเธอเลย "อ๋อ...เปล่าๆ แค่กำลังคิดอะไรเรื่อยเปื่อยน่ะ" เด็กหนุ่มตอบตรงๆ "แอบคิดทะลึ่งๆอยู่ล่ะสิ" วิภาวีพูดเหมือนรู้ใจเพื่อนร่วมชั้นของเธอ "ก็แค่สงสัยว่าของๆเธอจะใหญ่พอสำหรับเรารึเปล่า" ณัฐนนท์พูดเหมือนมีประสบการณ์มาแล้ว แต่แท้จริงเป็นเพียงคำพูดข่มเพื่อรักษาฟอร์มเท่านั้น วิภาวีได้ยินก็ยิ่งหมั่นไส้ <อย่าว่าแต่ของเธอเลยย่ะ...ของครูชัยชั้นก็รับมาแล้ว> วิภาวีนึกในใจแทนที่จะพูดตอบออกมาตรงๆ "ไม่รู้สิ...นายช่วยดูให้เราหน่อยได้ม้าาา" วิภาวีเองก็รักษาฟอร์มอินโนเซ้นส์สุดๆเอาไว้เช่นเดียวกัน <ยัยตุ่นเห็นพูดมากๆ ตัวจริงก็ไม่เท่าไหร่นี่หว่า...เดี๋ยวเถอะ จะเอาให้ลืมไม่ลงเลยเชียว> ณัฐนนท์เริ่มคิดอุบาทว์กับเพื่อนร่วมห้อง "งั้นก็นั่งลงสิเดี๋ยวเราดูให้" วิภาวีแกล้งเดินไปนั่งบนเก้าอี้อย่างกล้าๆกลัวๆ ขาเธอหนีบกระโปรงเอาไว้แน่นแต่ภายในนั้นเยิ้มด้วยน้ำเสียวไปหมดแล้ว มือของณัฐนนท์เลื่อนมาจับที่หัวเข่าทั้งสองของเธอ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเจ้าเพื่อนขี้ฟ้องของเธอคิดจะเปิดขาเธอดูของลับที่อยู่ภายใน มาถึงตอนนี้วิภาวีเริ่มกลัวอายขึ้นมาบ้างแล้ว แม้ณัฐนนท์จะไม่ใช่ผู้ชายคนแรกที่ได้เห็น แต่มันก็น่าอายอยู่ดีที่จู่ๆจะให้เพื่อนร่วมห้องเปิดกระโปรงเธอได้ง่ายๆ วิภาวีรีบเอามือมาซุกกระโปรงตัวเองไว้ไม่ให้เพื่อนชายเห็น "นายก็ถอดของนายก่อนดิ" วิภาวียื่นข้อเสนอ "เดี๋ยวเราดูให้เธอก่อน แล้วค่อยให้เธอดูของเรา" ณัฐนนท์ตอบ เขาดึงกระโปรงเพื่อนสาวขึ้นทั้งๆที่เธอยังเอามือซุกหว่างขาอยู่ วิภาวีจำต้องค่อยๆปล่อยมือออกเพราะเกรงว่ากระโปรงเธอจะขาดซะก่อน

กางเกงในสีขาวตัวใหม่ๆปรากฏแก่สายตาของณัฐนนท์ ที่จริงวิภาวีกะจะใส่มาให้ครูชัยดูแต่กลายเป็นว่าต้องเอามาโชว์เพื่อนแทน ณัฐนนท์แหวกกางเกงในจากด้านขาขวาของเธอออก ร่องเสียวไร้ขนที่เปียกเยิ้มไปด้วยคราบแห่งความใคร่ของเพื่อนสาวก็ปรากฏแก่ณัฐนนท์ ภาพที่เห็นทำเอาท่อนเสียวที่ตุงกางเกงของณัฐนนท์อยู่แล้วให้ยิ่งตุงใหญ่เข้าไปอีก การได้เห็นของลับของเพื่อนต่างเพศสำหรับเด็กป.6แล้ว ถือว่าเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นและท้าทายมากๆ และขณะนี้เขาก็จ้องมองมันได้อย่างเต็มๆตา "เน่! ไม่เคยเห็นของผู้หญิงรึไง" วิภาวีเรียกสติของณัฐนนท์กลับคืนมา "เปล่า...เอ่อ คือมันใหญ่กว่าของน้องเราน่ะ แถมของน้องเราก็ไม่ได้เยิ้มขนาดนี้ด้วย" วิภาวีทั้งอายทั้งภูมิใจที่ได้ยินณัฐนนท์ตอบเธอแบบนั้น แต่พอเห็นเพื่อนของเธอเอานิ้วไปสัมผัสกลีบเสียวที่บานออกของเธอ วิภาวีก็รีบหุบขาทันทีเหมือนต้นไมยราบที่รีบหดใบเมื่อถูกสัมผัส "นี่...ดูพอรึยังเล่า ขอเราดูของนายมั่งดิ" วิภาวีไม่อยากเสียเปรียบฝ่ายเดียว "เดี๋ยวดิ ยังไม่ทันรู้เลยว่าใส่เข้าได้รึเปล่า" ณัฐนนท์อ้างเหตุผลเดิมระหว่างที่เพื่อนสาวกำลังจัดท่านั่งให้เข้าสู่สภาพปกติ "ไม่ต้องแล้วน่า...ใส่ได้ก็แล้วกัน" วิภาวียืนกรานหนักแน่น หากณัฐนนท์อยากจะทำอะไรมากกว่านี้ก็คงต้องทำตามคำขอของเธอบ้างแล้ว "ก็ได้" ณัฐนนท์ยอมรับ เขาค่อยๆแกะหัวเข็มขัดปลดออกช้าๆ พอเหลือบมองปฎิกิริยาของวิภาวีก็พบว่าเธอเอาแต่จ้องเป้ากางเกงของเขาตาไม่กระพริบ ความตื่นเต้นของณัฐนนท์ทำให้ท่อนเสียวของเขาแข็งโด่ไม่หยุด ตะขอกางเกงถูกปลดออกตามด้วยซิบกางเกงที่ค่อยรูดลงอย่างช้าๆ ท่อนเสียวที่โป่งอยู่ภายในกางเกงในสีดำของณัฐนนท์ก็ปรากฏให้วิภาวีเห็น มันโป่งออกมาจนณัฐนนท์ไม่จำเป็นต้องรูดซิบที่เหลืออีกครึ่งนึงลงเลยด้วยซ้ำ เพราะมันออกแรงดันจนซิบที่เหลือไหลลงไปจนสุดระยะ วิภาวีเห็นดังนั้นก็เอื้อมมือไปคว้าขอบกางเกงในของณัฐนนท์ดึงลงบ้าง ท่อนเสียวของเพื่อนร่วมชั้นที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อนก็ประจักษ์แก่สายตา วิภาวีไม่เคยเห็นท่อนเสียวของจริงมาก่อนในชีวิต แม้แต่ของครูชัยซึ่งเคยเจาะไข่แดงเธอมาแล้ว เพราะตอนนั้นเธอไม่มีโอกาสได้ก้มลงไปมองเลย จากความรู้สึกของเธอท่อนเสียวของเพื่อนร่วมชั้นดูจะเล็กกว่าของครูคนโปรดของเธอ เพราะขนาดของมันใหญ่กว่านิ้วของเธอไม่เท่าไหร่ ที่ฐานของมันยังไม่มีขนขึ้นสักเส้น ท่อนเสียวณัฐนนท์แข็งโด่ราวกับทหารที่กำลังยืนตรงเคารพผู้บังคับบัญชา แต่ผงกหัวหงึกๆเหมือนกวักมือเรียกเพื่อนสาวให้เข้าไปหา "ขอเราจับได้มั๊ย" วิภาวีเอ่ยถามโดยไม่เงยหน้ามองณัฐนนท์ เพื่อนขี้ฟ้องไม่ตอบแต่กลับก้าวเข้าหาเธออีกก้าวหนึ่ง ทำให้ตอนนี้วิภาวีนั่งเก้าอี้โดยมีท่อนเสียวของเพื่อนร่วมชั้นอยู่ห่างจากหน้าของเธอไม่ถึงคืบ วิภาวีกลืนน้ำลายเอื้อก อ้าปากหวอ เพราะตะลึงกับสิ่งที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน ท่าทีเหล่านี้ชวนให้ณัฐนนท์รู้สึกสนุกจนตัดสินใจให้เพื่อนสาวได้ทำในสิ่งที่เธอต้องการ อุ้งมือเด็กสาววัย 12 สัมผัสกุมรอบท่อนเสียว โดยไม่มีท่าทีรังเกียจ ความอบอุ่นในสัมผัสของเพศตรงข้ามแผ่ซ่านเข้ามาให้ทั้งคู่รู้สึก หัวใจของทั้ง 2 คนเต้นแรงด้วยตัณหาแบบเด็กๆ "เอารึยัง?" ณัฐนนท์ทนไม่ไหวขอเป็นฝ่ายเอ่ยชวนเพื่อนสาวจอมซน วิภาวีเงยหน้าขึ้นมองณัฐนนท์แต่มือเธอยังไม่ละจากของเล่นชิ้นใหม่ "แล้ว...จะเริ่มยังไงดีอ่ะ?" เด็กสาวส่งสายตาไร้เดียงสาให้เพื่อนชาย "อืม...งั้นก็เริ่มจากจูบก่อนก็แล้วกัน" ณัฐนนท์เสนอความคิด "ก็ได้" วิภาวีลุกขึ้นยืนอย่างรู้งาน

ส่วนสูงที่ไล่เลี่ยกันทำให้ทั้งคู่ยืนจ้องหน้ากันได้แบบตรงๆ ณัฐนนท์ยื่นหน้าเข้าใกล้วิภาวีเรื่อยๆ เธอไม่ขยับหนีแต่ยกมือทั้งสองขึ้นมาป้องหน้าอกเธอไม่ให้กระทบกับอกของณัฐนนท์โดยตรง ทำให้มือของวิภาวีสัมผัสหน้าอกของเพื่อนร่วมห้องแทน อย่างน้อยหากเกิดอะไรไม่ดีๆขึ้นเธออาจจะผลักหนีออกจากณัฐนนท์ได้ เด็กสาวหลับตาข่มความเขินเมื่อเห็นเพื่อนของเธอเลื่อนหน้าใกล้เข้ามาทุกทีๆ ฝ่ายณัฐนนท์เมื่อเห็นเพื่อนร่วมชั้นยืนขึ้นต่อหน้าตน เขาก็เอื้อมมือไปจับรอบเอวของเธอด้วยกลัวว่าวิภาวีจะเปลี่ยนใจ การจะมีเพื่อนสาวเสนอตัวให้อย่างนี้ไม่ได้มีกันได้ง่ายๆ ยิ่งเห็นเธอหลับตาปี๋ก็ยิ่งดูน่ารักและน่าเสียดายมากขึ้นหากปล่อยให้หลุดมือไป ณัฐนนท์เลื่อนหน้าเข้าหาวิภาวีช้าๆเกรงว่าเธอจะตกใจ จนกระทั่งริมฝีปากของทั้งคู่สัมผัสกัน ความเสียวแผ่ซ่านไปทั่วร่างของทั้งสองคนราวกับกระแสไฟฟ้าที่ต่อครบวงวร ด้วยสัญชาตญาณของร่างกาย ทั้งคู่แลกจูบกันจากช้าๆแล้วค่อยๆรุนแรงขึ้น ต่างฝ่ายต่างพยายามงับปากของอีกฝ่ายให้ได้ราวกับแข่งขันกัน มือของทั้งคู่ที่เกาะอีกฝ่ายอยู่ก็เริ่มซุกซนลูบไล้ไปทั่วบริเวณ แต่ความเสียวที่ได้รับกลับทำให้วิภาวีอ่อนแรงลงฝ่ายเดียว เธอนึกถึงเมื่อครั้งที่ถูกครูชัยกอดจูบ ความรู้สึกเดียวกันหวนกลับมาอีกครั้งบอกให้เธอรู้ว่าอีกไม่นานเธอคงต้องหมดแรงล้มลงนอนเป็นแน่ วิภาวียังสนุกกับการจูบเพื่อนชายของเธออยู่ เธอรีบเลื่อนมือขึ้นไปกอดคอณัฐนนท์เอาไว้ให้ตัวเองยืนจูบต่อได้ แต่นั่นก็ทำให้เธอยืนต่อได้นานขึ้นไม่ถึงครึ่งนาที เด็กสาวค่อยๆหมดแรงทรุดตัวลงช้าๆ แต่ด้วยการประคองของณัฐนนท์ทำให้วิภาวีล้มตัวลงนอนได้โดยไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร ทั้งคู่ยังคงแลกจูบเสียวกันโดยไม่มีทีท่าว่าจะมีใครยอมปล่อย สองคนล้มลงนอนกับพื้นห้องเรียนหน้ากระดานดำที่พวกเขาเรียนทุกวัน ระหว่างนั้นณัฐนนท์ก็ล้วงเข้าไปใต้กระโปรงวิภาวีแล้วเริ่มดึงชั้นในของเพื่อนสาวออกจากบั้นท้ายเธอ เป็นสัญญาณที่บอกว่าถึงเวลาเข้าสู่ขั้นตอนต่อไปแล้ว วิภาวีเมื่อรู้สึกอย่างนั้นก็เอื้อมมือลงไปแก้กางเกงของณัฐนนท์บ้าง แม้วิภาวีจะเหลือชิ้นส่วนที่ต้องถอดเพียงชิ้นเดียว แต่ณัฐนนท์กลับต้องเป็นฝ่ายถูกถอดจนเสร็จก่อน เพราะเขาเหลือมือที่ใช้ถอดเพียงข้างเดียว ส่วนอีกข้างเขาใช้ค้ำตัวเองไม่ให้ล้มทับเพื่อนสาวที่นอนดิ้นอยู่ใต้ตัวเขา กางเกงและกางเกงในของณัฐนนท์ลงไปกองอยู่ที่หัวเข่าทำให้วิภาวีมีโอกาสได้เล่นท่อนเสียวอีกครั้ง มือนิ่มๆที่สัมผัสดุ้นเนื้อของณัฐนนท์ทำเอาฝ่ายชายไม่มีสมาธิจะถอดชั้นในของวิภาวี เขาจำเป็นต้องถอนปากออกซะก่อน วิภาวีลืมตามองณัฐนนท์ที่กำลังเลื่อนตัวลงไปสนใจกับการถอดกางเกงในสีขาวของเธอ ฤทธิ์กางเกงในตัวใหม่ที่ยางยืดยังไม่เสื่อมสภาพทำเอาฝ่ายชายหงุดหงิดที่ถอดไม่ออกซะที วิภาวีแอบยิ้มกับท่าทีลุกลี้ลุกลนของเพื่อนชายเธอพลางเลื่อนมือลงไปช่วยณัฐนนท์เปลื้องชั้นในของตัวเอง กางเกงในสีขาวค่อยๆเลื่อนออกจากโคนขาขาวๆ ไล่ไปจนถึงปลายเท้าอย่างช้าๆ ในที่สุดท่อนล่างของวิภาวีก็เหลือแต่กระโปรงซึ่งตอนนี้ขึ้นไปกองบนหน้าท้องของเธอจนหมด

ณัฐนนท์จับขาของเพื่อนสาวแยกออกจากกันจนเกือบเป็นเส้นตรง วิภาวีรู้ตัวก็รีบเอามือมาปิดของลับของตัวเองไว้ก่อนที่เพื่อนร่วมชั้นจะทันได้เห็นอะไร "ไม่เอา...ไม่ให้ดู" วิภาวีเริ่มอาย เธอรู้ดีว่าเพื่อนของเธอจะเห็นอะไรบ้างเมื่อเธอนอนท่านี้ เพราะครูชัยคนเก่งของเธอก็ได้เห็นมาแล้ว นึกแล้วยังอายไม่หาย "ไม่ดูแล้วจะใส่ยังไงล่ะ" ณัฐนนท์ทำเสียงดุใส่ "ก็...เดี๋ยวเราจับใส่ให้เองก็ได้นี่" วิภาวีทำเสียงออดอ้อนขอร้อง ณัฐนนท์ทำท่าเซ็งๆแต่ก็ยอมทำตามด้วยดี ขืนขัดใจเพื่อนสาวจนเธอไม่ยอมเล่นด้วยคงน่าเสียดายแย่ ณัฐนนท์คลานมาคร่อมตัววิภาวีจนหน้าของทั้งคู่เลื่อนมาเจอกันอีกครั้ง เขาค่อยๆหย่อนเอวลงจนท่อนเนื้อของเขาสัมผัสหลังมือวิภาวี เด็กสาวรู้งานรีบคว้าท่อนเสียวไซส์ป.6 มาจ่อปากประตูสวรรค์ของเธอทันที ปุ่มเสียวปะทะกับปลายลำเสียวทำเอาทั้งคู่เผลอร้อง "อะ!" ออกมาพร้อมกันโดยไม่ได้ตั้งใจ เพื่อนร่วมชั้นต่างยิ้มให้กันเพราะความบังเอิญนั้น "จะเอาล่ะนะ" ณัฐนนท์เอ่ยปากขึ้นเมื่อเห็นว่าทุกอย่างพร้อมแล้ว "อื๊ม" สิ้นเสียงวิภาวีตอบรับ เธอก็ไม่สามารถพูดอะไรต่อได้อีกเพราะปากของทั้งคู่ต้องวุ่นอยู่กับการแลกจูบกัน

ท่อนเนื้อของเพื่อนร่วมชั้นแหวกม่านเสียวของวิภาวีเข้าไปเรื่อยๆ ทุกระยะที่เคลื่อนเข้าไปกระตุ้นความเสียวซ่านให้ทั้งสองฝ่ายมากขึ้นทุกทีๆ ส่วนหัวของจรวดทะลวงผ่านกล้ามเนื้อภายในช่องคลอดอันอ่อนนุ่มของเพื่อนสาว ความรู้สึกที่ได้นั้นยิ่งกว่าจะบรรยายเป็นคำพูดใดๆได้ ทั้งคู่จูบกันรุนแรงมากขึ้นตามระยะที่ณัฐนนท์รุกเข้าไปได้ ความลื่นเหนียวภายในร่องสวาททำให้งานของณัฐนนท์ดำเนินไปได้ด้วยดี จนที่สุดเขาก็ดันเข้าไปได้จนสุดลำ ไม่มีเสียงแห่งความเจ็บปวดเล็ดลอดออกมาจากปากของวิภาวีเลย จะมีก็แต่เสียงครางด้วยความเสียวของทั้งสองคน ณัฐนนท์แช่ทิ้งไว้ระยะหนึ่งขยับตัวให้พร้อมกับขั้นตอนต่อไป จากนั้นเขาก็เริ่มลองซอยเข้าออกช้าๆ ส่วนหัวจรวดครูดกับผนังอ่อนๆของวิภาวีทำเอาวิภาวีสะดุ้งโหยงด้วยความเสียว เธอแปลกใจมากที่แม้ท่อนเสียวของณัฐนนท์จะเล็กกว่าของครูอย่างเห็นได้ชัดแต่กลับให้ความรู้สึกเสียวได้ไม่แพ้กัน "นัทจ๋า...อย่าหยุดน้าาาา" พอปากของทั้งคู่หลุดออกจากกันเท่านั้น วิภาวีก็รีบขอร้องเพื่อนของเธอด้วยน้ำเสียงแห่งความปรารถนา วิภาวีหอมแก้มณัฐนนท์ซ้ายทีขวาทีเป็นกำลังใจให้เขาซอยท่อนเนื้อใส่เธออย่างเต็มกำลัง ฝ่ายณัฐนนท์นั้นแทบไม่ต้องพูดถึง ความรู้สึกแรกที่ได้เข้าไปเยือนเรือนร่างของเพื่อนสาว สัมผัสของกล้ามเนื้อที่โอบรัดท่อนเสียวของเขาอย่างนุ่มนวลให้ความรู้สึกดีกว่าการช่วยตัวเองอย่างเทียบไม่ติด ยิ่งเขาเริ่มซอยบั้นควยเข้าออกภายในร่องรักของวิภาวี ความรู้สึกเสียวซ่านที่ได้ก็ยิ่งทวีขึ้นอีกเป็นเท่าตัว เมื่อณัฐนนท์ได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือจากเพื่อนสาว เขาแทบจะทุ่มกายถวายชีวิตให้เธอได้เลย ปากของณัฐนนท์ที่ว่างอยู่เพราะไม่ได้จูบเพื่อนของเขาแล้ว ณัฐนนท์ใช้มันหอมแก้มวิภาวีเพื่อตอบแทนความรู้สึกวิเศษที่เธอมอบให้เช่นกัน ส่วนท่อนล่างเขาทุ่มแรงที่มีทั้งหมดขย่มเพื่อนสาวของเขาไม่ยั้ง ซักพักวิภาวีก็เริ่มออกอาการ เธอหยุดหอมหยุดจูบ หลับตาปี๋กัดฟันแน่น ร่องเสียวเกร็งสุดขีด มือทั้งสองข้างตะกายไหล่ของเพื่อนชายอย่างลืมตัวจากนั้นก็คว้าคอเขาเข้ามากอด "อ๊ายยยยย!" วิภาวีร้องลากเสียงยาวเป็นเสียงเดียวจนกระทั่งเสียงนั้นค่อยๆเงียบหายไป ส่งเด็กสาวขึ้นสวรรค์ด้วยฝีมือเพื่อนร่วมชั้นขี้ฟ้องของเธอ วิภาวีหลับตาพริ้มด้วยความสุขนอนพักเหนื่อยโดยปล่อยให้ณัฐนนท์ขย่มเธอต่อไป

วิภาวีรู้สึกตัวอีกครั้งก็ยังคงเห็นณัฐนนท์ยังขย่มเธออยู่ไม่เสร็จซักที ตอนนี้เธอหมดอารมณ์จะเล่นกับเขาแล้ว วิภาวีมองณัฐนนท์อย่างเซ็งๆ "เน่! ยังไม่เสร็จอีกเหรอ" วิภาวีเป็นฝ่ายทำเสียงดุใส่บ้าง "เดี๋ยวนะวิ อีกแป็บเดียวเอง" ณัฐนนท์ขอต่อเวลา "ไม่เอาแล้ว...ปล่อย" วิภาวีผลักณัฐนนท์ออกห่างจากตัว ท่อนเสียวหลุดออกจากรูสวาททั้งๆที่ยังไม่ถึงฝั่งฝัน ตอนนี้ณัฐนนท์ติดกับเธอแล้ว และเธอก็ขึ้นสวรรค์แล้วด้วย วิภาวีไม่มีเรื่องที่ต้องให้ความสำคัญกับณัฐนนท์อีก "แล้วกัน...เดี๋ยวซี่ กำลังจะออกแล้ว" ณัฐนนท์ขอร้องวิภาวี แต่คราวนี้ฝ่ายหญิงกลับไม่ตอบรับคำขอของเขา วิภาวียืนขึ้นรูดกางเกงในกลับเข้าที่ ณัฐนนท์ที่นั่งอยู่และกำลังจะถึงสวรรค์ไม่มีทางเลือก เขาได้แต่นั่งชักว่าวให้ขึ้นสวรรค์ด้วยตัวเองขณะที่มองเพื่อนสาวแต่งตัว วิภาวีเหล่ตามามองณัฐนนท์นั่งชักว่าวจนน้ำแตกต่อหน้าต่อตา น้ำเสียวณัฐนนท์พุ่งกระฉูดท่วมง่ามมือเขาและไหลย้อยลงกับพื้น วิภาวีส่ายหัวสมเพชกับความไม่เอาไหนของณัฐนนท์ เธอหันหลังกลับไปเก็บของของตนราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเธอและเขาเลย ณัฐนนท์พอตั้งสติได้ เห็นเพื่อนสาวไม่สนใจเขาเช่นนั้นก็โมโหใหญ่ "นี่...ยัยวิ อย่างนี้มันเอาเปรียบกันนี่นา" ณัฐนนท์ตะคอกใส่เพื่อนสาวเรียกร้องความยุติธรรม แต่วิภาวีไม่ตอบอะไร เธอเก็บของจนเสร็จแล้วหันหลังเดินจะออกจากห้อง ณัฐนนท์ยิ่งโมโหมากขึ้นอีก "มาคุยกันให้รู้เรื่องก่อน..." ณัฐนนท์เอามือข้างถนัดคว้าแขนวิภาวีเอาไว้ เพื่อนสาวหันหน้ามามองเขาด้วยสายตาดุดันไม่แพ้กัน เธอก้มลงมองมือที่จับแขนเธอไว้ น้ำเสียวของณัฐนนท์ที่เปรอะง่ามนิ้วเขาไหลซึมมาโดนแขนเสื้อเธอ "ฮือๆๆ แง๊~~~~~" วิภาวีกรีดเสียงร้องจนลั่นห้อง ทำเอาณัฐนนท์ตกใจจนทำอะไรไม่ถูก "ช่วยด้วย! ณัฐนนท์มันบังคับให้หนูดูมันชักว่าว" วิภาวีกุเรื่องส่งเสียงร้องอย่างน่าสงสาร "มันเอาน้ำอสุจิมาป้ายหนูด้วย...ใครก็ได้ช่วยที~~~" ณัฐนนท์แทบช๊อค หากใครได้ยินแล้วเข้ามาเห็นสภาพในตอนนี้ก็คงต้องเชื่อวิภาวีอย่างแน่นอน ณัฐนนท์ไม่มีทางเลือกรีบปล่อยมือออก วิภาวีจึงยอมเงียบเสียง เธอจ้องหน้าณัฐนนท์ด้วยท่าทีที่เปลี่ยนไป "ขืนนายเข้ามาจับตัวเราอีก เราจะฟ้องครูอุษณีษ์ให้มาจัดการกับนาย" วิภาวีหยิบทิชชู่มาเช็ดคราบน้ำเสียวที่แขนเสื้อเธอออก "แล้วก็...ถ้านายเอาเรื่องเรากับครูชัยไปบอกใครล่ะก็ นายซวยแน่ เข้าใจ๋?" ว่าแล้วเธอก็ขว้างกระดาษทิชชู่ใส่ณัฐนนท์แล้วเดินออกจากห้องไป ทิ้งให้เพื่อนชายที่เพิ่งร่วมรักกันเป็นฝ่ายทำลายหลักฐานในห้องเพียงลำพัง

==========

ใจร้ายมากเลยน้องวิน่าจะสงเคราะห์เพื่อนให้ขึ้นสวรรค์ไปก่อนแล้วค่อยตกลงกันก็ได้

ใจร้ายไปหน่อยนะ ให้เพื่อนสักหน่อยก็ไม่ได้

ข่าว:

Angel's Item 17 ผู้แต่ง DRACULolitA [email protected]