Normal  0          false  false  false    EN-US  X-NONE  TH                                          MicrosoftInternetExplorer4                                    
บทประพันธ์ ท่าน

ในยามเช้าที่ตรอกเล็กๆในเมืองหยางโจว ปรากฏบุรุษอายุราว16-17ปี ร่างกายเปลือยเปล่านอนไม่ได้สติอยู่ หากแต่ผู้คนที่สัญจรผ่านไปมา กลับไม่สนใจเหตุเพราะบ้านเมืองที่ถูกปกครองโดยทรราชย์สุยหยางตี้ ปรากฏกองทัพกบฏโจรผู้ร้ายเกิดขึ้นทุกหัวระแหง ชาวบ้านถูกรีดนาทาเร้น การเอารัดเอาเปรียบกันจนเป็นนิจเพียงแค่ขอทานนอนเปลือยกายอยู่ไยต้องไปสนใจ
ไม่นานร่างของชายหนุ่มผู้นั้นก็ได้สติและเมื่อพบว่าร่างของมันปราศจากอาภรณ์ใดๆติดกายมันก็แหงนหน้ามองขึ้นฟ้าพลางบ่นพึมพำแต่จักขอร้องสวรรค์ให้ส่งเสื้อผ้ามาให้ย่อมเป็นไปไม่ได้ จึงได้แต่ช่วยเหลือตัวเองเมื่อลุกขึ้นได้ก็เร้นกายแอบเข้าบ้านหลังหนึ่งแล้วจัดการขโมยชุดซอมซ่อได้มาหนึ่งชุด ไม่นานนักมันก็ออกมาเดินเต็ดเตร่เพื่อจะถามเรื่องราวบางอย่างจากผู้คนจนมาหยุดอยู่ที่ร้านขายซาลาเปาร้านหนึ่งที่หน้าร้านปรากฏเป็นหญิงสาวหน้าตาสะสวยแลดูเปี่ยมไปด้วยน้ำใจ อายุคะเนจากสายตาน่าจะไม่เกินสามสิบปียืนขายซาลาเปาอยู่มือไม้ของนางดูปั่นป่วนวุ่นวายเนื่องจากบรรดาลูกค้าต่างแออัดร้องหาจนถึงขั้นแย่งชิงกันซื้อหาซาลาเปา ดูๆไปคล้ายจะมีแต่บุรุษเห็นดังนั้นแล้วก็อดหัวร่อมิได้ เพียงแต่ท้องของมันมิได้หัวร่อไปด้วยเลย หากตัวมันตอนนี้กระทั่งเสื้อผ้ายังต้องไปขโมยชาวบ้านแล้วจะเอาเงินที่ไหนไปซื้อหาของกินมายัดใส่ท้องได้แต่เมื่อมองไปยังใบหน้าสะสวยที่มีแววของความเมตตานั้นมันจึงตัดสินใจเบียดเสียดฝ่าเหล่าบุรุษที่อัดกันอยู่หน้าร้าน
" พี่สาวคนงาม ได้โปรดเมตตา ...อั๊ก " มันพูดยังไม่ทันสิ้นประโยค ร่างก็ถูกผลักอย่างแรงจนล้มลงไปนั่งด้วยความจุก
" ขอทานบัดซบ ของซื้อของขาย ไฉนจึงมาของ่ายดายไสหัวไปให้แก่เรา " ผู้ลงมือเป็นชายชราอายุราวห้าหกสิบปีหญิงสาวเจ้าของร้านเห็นดังนั้นก็เข้ามาห้ามแล้วก้มลงประคองมันลุกขึ้นอย่างมีน้ำใจพลางยัดซาลาเปาสามลูกใส่มือมันแล้วเร่งบอกให้รีบจากไปชายชราเห็นดังนั้นก็อดต่อว่านางไม่ได้
" เจ้าประกอบการค้าเช่นนี้ต่อไปเราคงขาดทุนป่นปี้หมดคืนนี้เราจักถอนทุนจากเจ้าให้สาสม " วาจาลามกออกมาจากปากชายชราบ่งบอกว่ามันคงเป็นสามีของสตรีนางนี้แล้ว หญิงสาวเพียงก้มหน้าลงใบหน้าแดงฉานด้วยความอับอายแต่ไม่อาจตอบโต้ได้จึงเดินกลับไปขายของต่อผู้คนที่ได้ยินต่างส่ายหน้าแต่ในใจเต็มไปด้วยความอิจฉาชายชรา
" เฒ่าชราบัดซบ ปากสุนัขผายลมซ้อเจินคงต้องอับอายมากเป็นแน่ " เสียงด่าทอมาจากด้านหลังเด็กหนุ่มที่ถูกมองว่าเป็นขอทานเมื่อหันกลับไปมองก็พบผู้พูดเป็นเด็กหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกับมัน รูปร่างสูงใหญ่ดวงตาเป็นประกายสดใส แสดงถึงความฉลาด อีกหนึ่ง รูปร่างพอๆกับมัน แต่หน้าหล่อเหลาทั้งคู่จักดูมีราศีดุจคุณชายตระกูลใหญ่มากกว่านี้ถ้าพวกมันไม่แต่งกายซอมซ่อเช่นยาจก
" ดูเหมือนวันนี้เราคงสร้างความลำบากแก่นางมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว" คราวนี้เด็กหนุ่มรูปหล่อเป็นคนพูดพลางมองมายังตัวมันแล้วยิ้มให้อย่างมีไมตรี
" ข้าพเจ้าฉีจื่อหลิง ส่วนมันโค่วจง " เด็กหนุ่มรูปหล่อนาม ฉีจื่อหลิงแนะนำตัวส่วนเด็กหนุ่มนามโค่วจงหัวเราะฮิฮะแล้วกล่าว " เรียกหาข้าพเจ้าคุณชายจงก็ได้"
" คุณชายบ้านใดสารรูปเยี่ยงขอทานเช่นเจ้าเรียกมันจงน้อยก็พอ ส่วนข้าพเจ้าเรียกหลิงน้อย " ทั้งโค่วจงและฉีจื่อหลิงพูดคุยหยอกล้อกันอย่างสนิทสนมแถมยังรู้สึกถูกชะตากับเด็กหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกันตรงหน้าด้วย
" ข้าพเจ้าชื่อ เอ่อ...เทียน " มันแนะนำตัวออกไปบ้าง พร้อมกับยื่นซาลาเปาให้
" ซาลาเปาสามลูกแบ่งกันคนละลูกเช่นนี้จึงยุติธรรม " ฟง บอกทีแรกโค่วจงและฉีจื่อหลิงปฏิเสธไม่รับแต่เมื่อเห็นท่าทางจริงใจนั้นแล้วจึงรับไว้คนล่ะลูกทั้งสามพากันเดินไปกินไป ซาลาเปาเพียงคนล่ะลูกย่อมมิอาจทำให้ทั้งสามอิ่มท้องโค่วจงและฉีจื่อหลิง จึงแสดงความสามารถการเป็นนักลวงแถวหน้าในเมืองหยางโจวให้มันได้ประจักษ์หลังจากล้วงได้ถุงเงินมาแม้จะไม่มากนักแต่ก็พอให้ได้อิ่มท้องไปหลายมื้อจนมื้อเช้าอิ่มหน่ำแล้ว ทั้งคู่จึงชวนฟงสนทนาจึงทราบว่าต่างก็เป็นเด็กกำพร้าจึงยิ่งสนิทสนมกันมากขึ้น เมื่อเห็นว่าสหายใหม่เร่ร่อนไม่มีที่พักจึงพาไปที่พักของพวกมันที่เรียกกันว่ารังสุนัข เหตุเพราะเป็นบ้านร้างอยู่ในตรอกเล็กๆที่เป็นที่อาศัยของพวกขอทาน พอไปถึงทั้งสามต่างสนทนากันอย่างออกรสชาติต่างเล่าถึงความฝันของตนในภายหน้าทั้งจงน้อยและหลิงน้อยต่างวาดฝันถึงอนาคตของตนที่จะเป็นผู้ยิ่งใหญ่มีชื่อเสียงสะท้านแผ่นดิน
"ภายหน้า ความฝันของพวกท่านต้องเป็นจริง "เทียน กล่าวออกมาลอยๆ หลังนั่งฟังอยู่นานโดยที่ทั้งจงน้อยและหลิงน้อยต่างก็ไม่คาดคิดว่ามันจะเป็นไปได้จริงทั้งคู่เพียงหวังลมๆแล้งๆ เพราะดูจากสภาพความเป็นจริงแล้ว ย่อมไม่มีทางเป็นไปได้เพียงแต่สีหน้าและแววตาของสหายตรงหน้านั้นแสดงถึงความเชื่อมั่นอย่างมากหลังจากพูดคุยกันอยู่นาน เทียนจึงออกมาล้างหน้าล้างตา
' เฮ้อ...สภาพอย่างกับโจรป่าแบบนี้จะเป็นคุณชายเจ้าสำราญได้ยังไงวะ ท่านนะท่าน ส่งผมมาน่าจะให้สารรูปดีกว่านี้หน่อย 'ชายหนุ่มได้แต่บ่นในใจ เมื่อเห็นภาพตัวเองในน้ำ สีผิวคล้ำหยาบกร้านใบหน้าดูยังไงก็บอกยี่ห้อโจรป่า
กลางดึกคืนนั้นหลังจากโค่วจงและฉีจื่อหลิงหลับแล้วเทียนก็แอบออกมาจากรังสุนัข แล้วตรงไปยังร้านซาลาเปาเมื่อปีนข้ามกำแพงได้แล้วก็ย่องไปทางส่วนหลังที่เป็นที่พักของเจ้าของร้าน
" โอ้ย โอ้ย ซี้ดดด ท่านพี่ได้โปรดเบามือข้าพเจ้าเจ็บ " เสียงครวญครางดังมาจากห้องๆหนึ่งเทียนจึงเดินตรงไปยังต้นเสียง ก็พบหน้าต่างเปิดแง้มไว้เมื่อส่องเข้าในในห้องมืดนั้นก็ พบเงาร่างตะคุ่มๆสองร่างเมื่อรวมพลังไปที่สองตาภาพในห้องก็แจ่มชัดขึ้น เห็นเป็นเฒ่าชราเจ้าของร้านซาลาเปาเมื่อเช้ากำลังบีบเคล้นปทุมถันสองเต้าของภรรยาสาวอย่างหนักหน่วงแลเห็นเนื้ออวบปลิ้นล้นออกมาตามแรงบีบ ปากของภรรยาสาวก็ส่งเสียงร้องอย่างเจ็บปวดแต่ฝ่ายเฒ่าชรากลับไม่สนใจเพิ่มแรงบีบกอบกุมจนตั้งเต้าเป็นยอดแล้วจัดการตวัดลิ้นเลียอย่างฉับไว ใบหน้าสวยงามได้แต่บิดเบี้ยวอย่างเสียวซ่านระคนเจ็บปวดเห็นดังนั้นแล้วชายหนุ่มที่แอบดูอยู่ก็อดใจไม่ไหวพลันรวบรวมพลังปรากฏเป็นกำปั้นไร้สภาพซัดเข้าไปที่ท้ายทอยชายชราสลบเหมือดคาอกอวบของเมียสาวจากนั้นก็เร้นกายผ่านหน้าต่างเข้าไปในห้องแล้วจัดการพลักร่างเฒ่าชราลงจากเตียงโดยไม่เกิดเสียงใดๆเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใช้เวลาเพียงชั่วพริบตาโดยที่หญิงสาวบนเตียงยังไม่ทันรู้ตัวว่าสามีของนางได้ถูกพลักหล่นไปอยู่ข้างเตียงฝ่ามือที่เคยบีบสองบัวงามของนางจนเจ็บปวดกลับเปลี่ยนเป็นบีบคลึงอย่างมีจังหวะด้วยความชำนาญส่งปลายนิ้วหยอกล้อยอดทรวงทั้งคู่จนเขม็งเกร็งแข็งเป็นไตทำให้นางครางอย่างเสียวซ่านกับบทรักที่เปลี่ยนไปไม่เพียงแค่นั้นริมฝีปากเนียนนุ่มของนางยังถูกรุกรานด้วยรสจูบและลิ้นร้ายเกี่ยวตวัดปลุกอารมณ์ของนางอย่างพิสดารซึ่งเป็นสิ่งที่นางไม่เคยได้รับมาก่อนตั้งแต่แต่งงานเพื่อล้างหนี้ให้แก่ครอบครัวกับเฒ่าเจ้าของร้านซาลาเปาสิ่งที่ได้รับมีเพียงแต่ความรุนแรง มูมมาม ด้วยเหตุนี้นางจึงเหมือนถูกปลดปล่อยส่งเสริมชายลึกลับผู้นี้เต็มที่ ไม่ว่าเขาต้องการสิ่งใดนางยินยอมคล้อยตามเมื่อมือหยาบกร้านของมันลูบไล้ไปที่ต้นขาสองขาของนางจึงอ้าออกด้วยความยินยอมพร้อมใจ ไม่เพียงแค่นั้นมันกลับพรมจูบไปทั่วร่างขาวผ่องจนไปถึงเนินอันปกคลุมไปด้วยขนอ่อน และตวัดลิ้นไปยังปากทางฉ่ำเยิ้มโดยที่นางไม่ทันห้ามปราม เพราะมัวแต่เคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสแปลกใหม่รัญจวนใจมันส่งลิ้นสำรวจอย่างอุกอาจ จนเม็ดกระสันต์ของนางเต่งออกมา เห็นดังนั้นแล้วมันยิ่งรัวลิ้นเข้าใส่จนนางครวญครางออกมาลั่นห้องอยากที่ไม่เคยเป็นมาก่อนสองมือของนางจิกไปที่ผ้าปูบิดจนจวนเจียนจะขาดเพื่อระบายความเสียวกระสันต์
" อู้ยยย ท่าน ข้าพเจ้า เสียวเหลือเกินอู้วววว เหตุใดจึงดีเยี่ยงนี้ อ้ายยย " นางถึงสวรรค์อย่างรุนแรงเป็นครั้งแรกด้วยลิ้นของบุรุษลึกลับโดยเมื่อมันเห็นเช่นนั้นแล้วจึงหยุดปล่อยให้นางหอบหายใจสักครู่แล้วจึงจัดการถอดกางเกงของมันออกโยนลงไปข้างเตียงปลดปล่อยท่อนลำลึงค์อวบใหญ่เกินอายุแล้วขยับเข้าไปอยู่หว่างขาของหญิงสาวซึ่งยังหลับตาพริ้มหายใจแรงจนทรวงอกกระเพื่อมมันจัดการช้อนขาเรียวทั้งสองของนางขึ้นพาดบ่าส่งผลให้สะโพกผายยกขึ้นมันจึงค่อยสอดท่อนลำของมันเข้าไปยังร่องรักที่ชุ่มฉ่ำนั้นเพียงกดลงไปแค่ส่วนหัวก็พบกับแรงต้านทานรอบทิศ
" ค่อยๆนะท่าน " นางร้องบอกมันเบาๆด้วยเสียงสั่นพร้อมเบามือมายันไว้ที่หน้าท้องของชายหนุ่ม ได้ยินดังนั้นมันจึงโน้มตัวลงมาจูบปากอันเย้ายวนนั้นพร้อมกับค่อยๆส่งลำลึงค์กดลึกเข้ามาความคับแน่นบีบรัดจนมันแทบจะระเบิดน้ำกามออกไปมันจึงหยุดนิ่งเมื่อส่งเข้ามาได้ค่อนลำแล้ว แต่ดูเหมือนนางจะไม่พอใจที่มันหยุดจึงเป็นฝ่ายส่ายสะโพกอย่างเร่าร้อน จนมันอดไม่ไหวต้องกดสะโพกเข้ามาจนสุดลำยาวถ้าเป็นเวลากลางวันนางคงตกใจจนแทบสิ้นสติเมื่อได้เห็นร่องรักคาบท่อนเนื้อลำใหญ่จนแทบปริแต่ขณะนี้มีแต่ความเสียวกระสันต์ ร่องสวาทถูกเติมเต็มจนล้นปรี่แม้จะอึดอัดภายในแต่ก็เป็นความอึดอัดที่ประกอบไปด้วยความสุขเสียวถึงแปดเก้าส่วนยิ่งมันค่อยๆถอนลำยาวนางจำเป็นต้องแอ่นสะโพกตามเหมือนมีแรงดึงดูดพริบตามันก็อัดกระแทกเข้ามาอีก มันเฝ้าวนเวียนทำเช่นนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนความอึดอัดเริ่มหายไปเหลือไว้แต่ความเสียวซ่านร่องสวาทกลับปลดปล่อยน้ำรักออกมาจนเป็นฟองขาวเคลือบท่อนลำยาวใหญ่ของมันเป็นมันเลื่อม จนมันส่งนางขึ้นสวรรค์ไปอีกรอบมันจึงเร่งสะโพกเข้าออกถี่ยิบในที่สุดมันก็ปลดปล่อยน้ำกามขุ่นข้นเข้าไปในโพรงสวาทจนล้นปรี่แต่มันไม่พอใจเพียงเท่านั้น มันปล่อยแช่ท่อนลำไว้รับการตอดรัดสักครู่จึงจับร่างอวบอัดพลิกคว่ำโดยที่ลำลิงค์ยังคงแข็งค้างคาที่ร่องรักจนนางส่งเสียงประหลาดพิกลเพราะท่าทางของนางตอนนี้แลดูคล้ายสุนัขกำลังผสมพันธุ์เพียงแต่ยังไม่ทันจะโต้แย้งหรือห้ามปรามสะโพกของมันก็เริ่มขยับส่งท่อนลำยาวใหญ่มุดเข้าออกร่องรักของนางอีกคราถึงกับทำให้สติของนางเลอะเลือนไป ได้แต่แอ่นสะโพกรับแรงกระแทกหนักหน่วงจนนานเข้าก็เริ่มตอบสนองส่งแรงโต้ตอบคืนมันบ้าง จนเกิดเสียงดัง ปั่บ ๆ ๆ ๆแข่งกับเสียงครางดังลั่นห้อง บทสวาทดำเนินไปนานหลายชั่วยามสารพัดท่าทางที่นางไม่เคยได้รับก็ถูกมันนำออกมาใช้จนสำลักความสุขร่องรักของหญิงสาวบวมแดงขมิบขับน้ำกามระลอกแล้วระรอกเล่าที่มันได้ปลดปล่อยออกมารอบที่เท่าใดก็คร้านจะนับเพียงแค่มันทำให้นางมีความสุขไปจนสติเริ่มพร่าเลือนด้วยความอ่อนแรงจนสิ้นสติไปน้ำกามระลอกสุดท้ายจึงถูกปลดปล่อยราดรดบนอกอวบซึ่งตอนนี้ได้ยินเสียงไก่ขันแว่วมาบ่งบอกใกล้ยามเช้าแล้วมันจึงเร่งแต่งกายแล้วยกร่างของเฒ่าชราขึ้นมาไว้บนเตียงเหมือนเดิมสำรวจดูพบว่ามันยังมีลมหายใจก็ค่อยคลายใจเมื่อเหลือบไปดูร่างอวบขาวที่เปรอะไปด้วยคราบน้ำกามร่องรักที่บวมแดงอ้าออกจนเป็นโพรงมีน้ำขาวขุ้นทะลักออกมาจนเลอะเทอะที่นอนเป็นวงกว้างเห็นแล้วความกำหนัดก็เริ่มกลับมาอีกครั้ง แต่ก็ห้ามใจไว้ เพราะโอกาสต่อไปยังมีเมื่อตั้งสติได้ก็เร้นกายออกจากบ้านและตรงกลับไปยังรังสุนัข
ตอนสายบรรดาลูกค้าทั้งหนุ่มทั้งชราพากันยืนออที่หน้าร้านขายซาลาเปาเหตุเพราะซ้อเจินคนสวยยังไม่ออกมาเปิดร้านเสียทีมีเพียงผู้เดียวที่รู้ว่าเพราะเหตุใด มันจึงยืนยิ้มอย่างชอบใจทำให้สหายทั้งสองที่เดินมาด้วยกันมองอย่างแปลกใจแต่ก็ไม่ได้ไต่ถามเพียงเสียดายที่ไม่ได้รับซาลาเปาน้ำใจจากซ้อเจินที่มันเคารพรักดุจมารดาจากนั้นทั้งสามจึงเดินไปร้านบะหมี่จัดการกับท้องอันหิวโหยและเงินก้อนสุดท้ายยามเที่ยงร้านซาลาเปาเจ้าอร่อยถึงได้เปิดทำการแม่ค้าคนสวยจึงแม้จักดูอิดโรยแต่ก็แฝงไปด้วยความอิ่มเอมจึงทำให้ยิ่งงดงามขึ้นอีกหลายส่วนนับจากคืนนั้นตกดึกมันก็ลอบเข้าไปให้ความสุขแก่นางทุกคืนจนกระทั่ง
เกิดเหตุเปลี่ยนแปลงภายในเมืองหยางโจวทางการได้ประกาศจับบรรดาโจรลักเล็กขโมยน้อยทำให้มันต้องหลบซ่อนตัวเพื่อไม่ให้ถูกจับ พร้อมกับเรื่องราวการเริ่มต้นของโค่วจงและฉีจื่อหลิงที่ทั้งคู่จะกลายเป็นมังกรคู่มีชื่อเสียงสะท้านไปทั้งแผ่นดินและเข้าไปพัวพันกับเรื่องราวมากมายแน่นอนย่อมเป็นเช่นนั้นส่วนมันหรือเขาจะเดินไปตามทางของตนเอง...........................จบตอนที่1

เรื่องนี้เกิดอยากแต่งแนวกำลังภายในขึ้นมาและใช้โครงเรื่องของมังกรคู่สู้สิบทิศจากบทประพันธ์ของหวงอี้แต่ผมสร้างตัวละครขึ้นมาอีกตัวหนึ่งโดยใช้เรื่องราวและตัวละครในมังกรคู่เป็นตัวขับเคลื่อนบางครั้งจะมีตัวละครที่แต่งขึ้นมาเองนะครับปริศนาและความสามารถของตัวเอกจะค่อยเปิดเผยในตอนต่อๆไปหวังว่าคงทำให้ทุกท่านสนุกไม่มากก็น้อยขอบคุณพี่สาวและผู้อ่านทุกท่านที่ติดตามให้กำลังใจในทุกเรื่องที่แต่งมากๆครับ
ปล. ตอนแรกสั้นไปหน่อย ไม่ว่ากันนะครับ

*ก๊อป ไปอ่านได้  แต่ ห้าม ! นำไปเผยแพร่นะคะ เพราะ คุณ nookylove ฝากให้นำมาลงจ๊ะ*
                                                                                                                                                                                                                                                                                    

   Normal  0          false  false  false    EN-US  X-NONE  TH                                          MicrosoftInternetExplorer4                                    
บทประพันธ์ ท่าน

ในยามเช้าที่ตรอกเล็กๆในเมืองหยางโจว ปรากฏบุรุษอายุราว16-17ปี ร่างกายเปลือยเปล่านอนไม่ได้สติอยู่ หากแต่ผู้คนที่สัญจรผ่านไปมา กลับไม่สนใจเหตุเพราะบ้านเมืองที่ถูกปกครองโดยทรราชย์สุยหยางตี้ ปรากฏกองทัพกบฏโจรผู้ร้ายเกิดขึ้นทุกหัวระแหง ชาวบ้านถูกรีดนาทาเร้น การเอารัดเอาเปรียบกันจนเป็นนิจเพียงแค่ขอทานนอนเปลือยกายอยู่ไยต้องไปสนใจ
ไม่นานร่างของชายหนุ่มผู้นั้นก็ได้สติและเมื่อพบว่าร่างของมันปราศจากอาภรณ์ใดๆติดกายมันก็แหงนหน้ามองขึ้นฟ้าพลางบ่นพึมพำแต่จักขอร้องสวรรค์ให้ส่งเสื้อผ้ามาให้ย่อมเป็นไปไม่ได้ จึงได้แต่ช่วยเหลือตัวเองเมื่อลุกขึ้นได้ก็เร้นกายแอบเข้าบ้านหลังหนึ่งแล้วจัดการขโมยชุดซอมซ่อได้มาหนึ่งชุด ไม่นานนักมันก็ออกมาเดินเต็ดเตร่เพื่อจะถามเรื่องราวบางอย่างจากผู้คนจนมาหยุดอยู่ที่ร้านขายซาลาเปาร้านหนึ่งที่หน้าร้านปรากฏเป็นหญิงสาวหน้าตาสะสวยแลดูเปี่ยมไปด้วยน้ำใจ อายุคะเนจากสายตาน่าจะไม่เกินสามสิบปียืนขายซาลาเปาอยู่มือไม้ของนางดูปั่นป่วนวุ่นวายเนื่องจากบรรดาลูกค้าต่างแออัดร้องหาจนถึงขั้นแย่งชิงกันซื้อหาซาลาเปา ดูๆไปคล้ายจะมีแต่บุรุษเห็นดังนั้นแล้วก็อดหัวร่อมิได้ เพียงแต่ท้องของมันมิได้หัวร่อไปด้วยเลย หากตัวมันตอนนี้กระทั่งเสื้อผ้ายังต้องไปขโมยชาวบ้านแล้วจะเอาเงินที่ไหนไปซื้อหาของกินมายัดใส่ท้องได้แต่เมื่อมองไปยังใบหน้าสะสวยที่มีแววของความเมตตานั้นมันจึงตัดสินใจเบียดเสียดฝ่าเหล่าบุรุษที่อัดกันอยู่หน้าร้าน
" พี่สาวคนงาม ได้โปรดเมตตา ...อั๊ก " มันพูดยังไม่ทันสิ้นประโยค ร่างก็ถูกผลักอย่างแรงจนล้มลงไปนั่งด้วยความจุก
" ขอทานบัดซบ ของซื้อของขาย ไฉนจึงมาของ่ายดายไสหัวไปให้แก่เรา " ผู้ลงมือเป็นชายชราอายุราวห้าหกสิบปีหญิงสาวเจ้าของร้านเห็นดังนั้นก็เข้ามาห้ามแล้วก้มลงประคองมันลุกขึ้นอย่างมีน้ำใจพลางยัดซาลาเปาสามลูกใส่มือมันแล้วเร่งบอกให้รีบจากไปชายชราเห็นดังนั้นก็อดต่อว่านางไม่ได้
" เจ้าประกอบการค้าเช่นนี้ต่อไปเราคงขาดทุนป่นปี้หมดคืนนี้เราจักถอนทุนจากเจ้าให้สาสม " วาจาลามกออกมาจากปากชายชราบ่งบอกว่ามันคงเป็นสามีของสตรีนางนี้แล้ว หญิงสาวเพียงก้มหน้าลงใบหน้าแดงฉานด้วยความอับอายแต่ไม่อาจตอบโต้ได้จึงเดินกลับไปขายของต่อผู้คนที่ได้ยินต่างส่ายหน้าแต่ในใจเต็มไปด้วยความอิจฉาชายชรา
" เฒ่าชราบัดซบ ปากสุนัขผายลมซ้อเจินคงต้องอับอายมากเป็นแน่ " เสียงด่าทอมาจากด้านหลังเด็กหนุ่มที่ถูกมองว่าเป็นขอทานเมื่อหันกลับไปมองก็พบผู้พูดเป็นเด็กหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกับมัน รูปร่างสูงใหญ่ดวงตาเป็นประกายสดใส แสดงถึงความฉลาด อีกหนึ่ง รูปร่างพอๆกับมัน แต่หน้าหล่อเหลาทั้งคู่จักดูมีราศีดุจคุณชายตระกูลใหญ่มากกว่านี้ถ้าพวกมันไม่แต่งกายซอมซ่อเช่นยาจก
" ดูเหมือนวันนี้เราคงสร้างความลำบากแก่นางมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว" คราวนี้เด็กหนุ่มรูปหล่อเป็นคนพูดพลางมองมายังตัวมันแล้วยิ้มให้อย่างมีไมตรี
" ข้าพเจ้าฉีจื่อหลิง ส่วนมันโค่วจง " เด็กหนุ่มรูปหล่อนาม ฉีจื่อหลิงแนะนำตัวส่วนเด็กหนุ่มนามโค่วจงหัวเราะฮิฮะแล้วกล่าว " เรียกหาข้าพเจ้าคุณชายจงก็ได้"
" คุณชายบ้านใดสารรูปเยี่ยงขอทานเช่นเจ้าเรียกมันจงน้อยก็พอ ส่วนข้าพเจ้าเรียกหลิงน้อย " ทั้งโค่วจงและฉีจื่อหลิงพูดคุยหยอกล้อกันอย่างสนิทสนมแถมยังรู้สึกถูกชะตากับเด็กหนุ่มรุ่นราวคราวเดียวกันตรงหน้าด้วย
" ข้าพเจ้าชื่อ เอ่อ...เทียน " มันแนะนำตัวออกไปบ้าง พร้อมกับยื่นซาลาเปาให้
" ซาลาเปาสามลูกแบ่งกันคนละลูกเช่นนี้จึงยุติธรรม " ฟง บอกทีแรกโค่วจงและฉีจื่อหลิงปฏิเสธไม่รับแต่เมื่อเห็นท่าทางจริงใจนั้นแล้วจึงรับไว้คนล่ะลูกทั้งสามพากันเดินไปกินไป ซาลาเปาเพียงคนล่ะลูกย่อมมิอาจทำให้ทั้งสามอิ่มท้องโค่วจงและฉีจื่อหลิง จึงแสดงความสามารถการเป็นนักลวงแถวหน้าในเมืองหยางโจวให้มันได้ประจักษ์หลังจากล้วงได้ถุงเงินมาแม้จะไม่มากนักแต่ก็พอให้ได้อิ่มท้องไปหลายมื้อจนมื้อเช้าอิ่มหน่ำแล้ว ทั้งคู่จึงชวนฟงสนทนาจึงทราบว่าต่างก็เป็นเด็กกำพร้าจึงยิ่งสนิทสนมกันมากขึ้น เมื่อเห็นว่าสหายใหม่เร่ร่อนไม่มีที่พักจึงพาไปที่พักของพวกมันที่เรียกกันว่ารังสุนัข เหตุเพราะเป็นบ้านร้างอยู่ในตรอกเล็กๆที่เป็นที่อาศัยของพวกขอทาน พอไปถึงทั้งสามต่างสนทนากันอย่างออกรสชาติต่างเล่าถึงความฝันของตนในภายหน้าทั้งจงน้อยและหลิงน้อยต่างวาดฝันถึงอนาคตของตนที่จะเป็นผู้ยิ่งใหญ่มีชื่อเสียงสะท้านแผ่นดิน
"ภายหน้า ความฝันของพวกท่านต้องเป็นจริง "เทียน กล่าวออกมาลอยๆ หลังนั่งฟังอยู่นานโดยที่ทั้งจงน้อยและหลิงน้อยต่างก็ไม่คาดคิดว่ามันจะเป็นไปได้จริงทั้งคู่เพียงหวังลมๆแล้งๆ เพราะดูจากสภาพความเป็นจริงแล้ว ย่อมไม่มีทางเป็นไปได้เพียงแต่สีหน้าและแววตาของสหายตรงหน้านั้นแสดงถึงความเชื่อมั่นอย่างมากหลังจากพูดคุยกันอยู่นาน เทียนจึงออกมาล้างหน้าล้างตา
' เฮ้อ...สภาพอย่างกับโจรป่าแบบนี้จะเป็นคุณชายเจ้าสำราญได้ยังไงวะ ท่านนะท่าน ส่งผมมาน่าจะให้สารรูปดีกว่านี้หน่อย 'ชายหนุ่มได้แต่บ่นในใจ เมื่อเห็นภาพตัวเองในน้ำ สีผิวคล้ำหยาบกร้านใบหน้าดูยังไงก็บอกยี่ห้อโจรป่า
กลางดึกคืนนั้นหลังจากโค่วจงและฉีจื่อหลิงหลับแล้วเทียนก็แอบออกมาจากรังสุนัข แล้วตรงไปยังร้านซาลาเปาเมื่อปีนข้ามกำแพงได้แล้วก็ย่องไปทางส่วนหลังที่เป็นที่พักของเจ้าของร้าน
" โอ้ย โอ้ย ซี้ดดด ท่านพี่ได้โปรดเบามือข้าพเจ้าเจ็บ " เสียงครวญครางดังมาจากห้องๆหนึ่งเทียนจึงเดินตรงไปยังต้นเสียง ก็พบหน้าต่างเปิดแง้มไว้เมื่อส่องเข้าในในห้องมืดนั้นก็ พบเงาร่างตะคุ่มๆสองร่างเมื่อรวมพลังไปที่สองตาภาพในห้องก็แจ่มชัดขึ้น เห็นเป็นเฒ่าชราเจ้าของร้านซาลาเปาเมื่อเช้ากำลังบีบเคล้นปทุมถันสองเต้าของภรรยาสาวอย่างหนักหน่วงแลเห็นเนื้ออวบปลิ้นล้นออกมาตามแรงบีบ ปากของภรรยาสาวก็ส่งเสียงร้องอย่างเจ็บปวดแต่ฝ่ายเฒ่าชรากลับไม่สนใจเพิ่มแรงบีบกอบกุมจนตั้งเต้าเป็นยอดแล้วจัดการตวัดลิ้นเลียอย่างฉับไว ใบหน้าสวยงามได้แต่บิดเบี้ยวอย่างเสียวซ่านระคนเจ็บปวดเห็นดังนั้นแล้วชายหนุ่มที่แอบดูอยู่ก็อดใจไม่ไหวพลันรวบรวมพลังปรากฏเป็นกำปั้นไร้สภาพซัดเข้าไปที่ท้ายทอยชายชราสลบเหมือดคาอกอวบของเมียสาวจากนั้นก็เร้นกายผ่านหน้าต่างเข้าไปในห้องแล้วจัดการพลักร่างเฒ่าชราลงจากเตียงโดยไม่เกิดเสียงใดๆเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใช้เวลาเพียงชั่วพริบตาโดยที่หญิงสาวบนเตียงยังไม่ทันรู้ตัวว่าสามีของนางได้ถูกพลักหล่นไปอยู่ข้างเตียงฝ่ามือที่เคยบีบสองบัวงามของนางจนเจ็บปวดกลับเปลี่ยนเป็นบีบคลึงอย่างมีจังหวะด้วยความชำนาญส่งปลายนิ้วหยอกล้อยอดทรวงทั้งคู่จนเขม็งเกร็งแข็งเป็นไตทำให้นางครางอย่างเสียวซ่านกับบทรักที่เปลี่ยนไปไม่เพียงแค่นั้นริมฝีปากเนียนนุ่มของนางยังถูกรุกรานด้วยรสจูบและลิ้นร้ายเกี่ยวตวัดปลุกอารมณ์ของนางอย่างพิสดารซึ่งเป็นสิ่งที่นางไม่เคยได้รับมาก่อนตั้งแต่แต่งงานเพื่อล้างหนี้ให้แก่ครอบครัวกับเฒ่าเจ้าของร้านซาลาเปาสิ่งที่ได้รับมีเพียงแต่ความรุนแรง มูมมาม ด้วยเหตุนี้นางจึงเหมือนถูกปลดปล่อยส่งเสริมชายลึกลับผู้นี้เต็มที่ ไม่ว่าเขาต้องการสิ่งใดนางยินยอมคล้อยตามเมื่อมือหยาบกร้านของมันลูบไล้ไปที่ต้นขาสองขาของนางจึงอ้าออกด้วยความยินยอมพร้อมใจ ไม่เพียงแค่นั้นมันกลับพรมจูบไปทั่วร่างขาวผ่องจนไปถึงเนินอันปกคลุมไปด้วยขนอ่อน และตวัดลิ้นไปยังปากทางฉ่ำเยิ้มโดยที่นางไม่ทันห้ามปราม เพราะมัวแต่เคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสแปลกใหม่รัญจวนใจมันส่งลิ้นสำรวจอย่างอุกอาจ จนเม็ดกระสันต์ของนางเต่งออกมา เห็นดังนั้นแล้วมันยิ่งรัวลิ้นเข้าใส่จนนางครวญครางออกมาลั่นห้องอยากที่ไม่เคยเป็นมาก่อนสองมือของนางจิกไปที่ผ้าปูบิดจนจวนเจียนจะขาดเพื่อระบายความเสียวกระสันต์
" อู้ยยย ท่าน ข้าพเจ้า เสียวเหลือเกินอู้วววว เหตุใดจึงดีเยี่ยงนี้ อ้ายยย " นางถึงสวรรค์อย่างรุนแรงเป็นครั้งแรกด้วยลิ้นของบุรุษลึกลับโดยเมื่อมันเห็นเช่นนั้นแล้วจึงหยุดปล่อยให้นางหอบหายใจสักครู่แล้วจึงจัดการถอดกางเกงของมันออกโยนลงไปข้างเตียงปลดปล่อยท่อนลำลึงค์อวบใหญ่เกินอายุแล้วขยับเข้าไปอยู่หว่างขาของหญิงสาวซึ่งยังหลับตาพริ้มหายใจแรงจนทรวงอกกระเพื่อมมันจัดการช้อนขาเรียวทั้งสองของนางขึ้นพาดบ่าส่งผลให้สะโพกผายยกขึ้นมันจึงค่อยสอดท่อนลำของมันเข้าไปยังร่องรักที่ชุ่มฉ่ำนั้นเพียงกดลงไปแค่ส่วนหัวก็พบกับแรงต้านทานรอบทิศ
" ค่อยๆนะท่าน " นางร้องบอกมันเบาๆด้วยเสียงสั่นพร้อมเบามือมายันไว้ที่หน้าท้องของชายหนุ่ม ได้ยินดังนั้นมันจึงโน้มตัวลงมาจูบปากอันเย้ายวนนั้นพร้อมกับค่อยๆส่งลำลึงค์กดลึกเข้ามาความคับแน่นบีบรัดจนมันแทบจะระเบิดน้ำกามออกไปมันจึงหยุดนิ่งเมื่อส่งเข้ามาได้ค่อนลำแล้ว แต่ดูเหมือนนางจะไม่พอใจที่มันหยุดจึงเป็นฝ่ายส่ายสะโพกอย่างเร่าร้อน จนมันอดไม่ไหวต้องกดสะโพกเข้ามาจนสุดลำยาวถ้าเป็นเวลากลางวันนางคงตกใจจนแทบสิ้นสติเมื่อได้เห็นร่องรักคาบท่อนเนื้อลำใหญ่จนแทบปริแต่ขณะนี้มีแต่ความเสียวกระสันต์ ร่องสวาทถูกเติมเต็มจนล้นปรี่แม้จะอึดอัดภายในแต่ก็เป็นความอึดอัดที่ประกอบไปด้วยความสุขเสียวถึงแปดเก้าส่วนยิ่งมันค่อยๆถอนลำยาวนางจำเป็นต้องแอ่นสะโพกตามเหมือนมีแรงดึงดูดพริบตามันก็อัดกระแทกเข้ามาอีก มันเฝ้าวนเวียนทำเช่นนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนความอึดอัดเริ่มหายไปเหลือไว้แต่ความเสียวซ่านร่องสวาทกลับปลดปล่อยน้ำรักออกมาจนเป็นฟองขาวเคลือบท่อนลำยาวใหญ่ของมันเป็นมันเลื่อม จนมันส่งนางขึ้นสวรรค์ไปอีกรอบมันจึงเร่งสะโพกเข้าออกถี่ยิบในที่สุดมันก็ปลดปล่อยน้ำกามขุ่นข้นเข้าไปในโพรงสวาทจนล้นปรี่แต่มันไม่พอใจเพียงเท่านั้น มันปล่อยแช่ท่อนลำไว้รับการตอดรัดสักครู่จึงจับร่างอวบอัดพลิกคว่ำโดยที่ลำลิงค์ยังคงแข็งค้างคาที่ร่องรักจนนางส่งเสียงประหลาดพิกลเพราะท่าทางของนางตอนนี้แลดูคล้ายสุนัขกำลังผสมพันธุ์เพียงแต่ยังไม่ทันจะโต้แย้งหรือห้ามปรามสะโพกของมันก็เริ่มขยับส่งท่อนลำยาวใหญ่มุดเข้าออกร่องรักของนางอีกคราถึงกับทำให้สติของนางเลอะเลือนไป ได้แต่แอ่นสะโพกรับแรงกระแทกหนักหน่วงจนนานเข้าก็เริ่มตอบสนองส่งแรงโต้ตอบคืนมันบ้าง จนเกิดเสียงดัง ปั่บ ๆ ๆ ๆแข่งกับเสียงครางดังลั่นห้อง บทสวาทดำเนินไปนานหลายชั่วยามสารพัดท่าทางที่นางไม่เคยได้รับก็ถูกมันนำออกมาใช้จนสำลักความสุขร่องรักของหญิงสาวบวมแดงขมิบขับน้ำกามระลอกแล้วระรอกเล่าที่มันได้ปลดปล่อยออกมารอบที่เท่าใดก็คร้านจะนับเพียงแค่มันทำให้นางมีความสุขไปจนสติเริ่มพร่าเลือนด้วยความอ่อนแรงจนสิ้นสติไปน้ำกามระลอกสุดท้ายจึงถูกปลดปล่อยราดรดบนอกอวบซึ่งตอนนี้ได้ยินเสียงไก่ขันแว่วมาบ่งบอกใกล้ยามเช้าแล้วมันจึงเร่งแต่งกายแล้วยกร่างของเฒ่าชราขึ้นมาไว้บนเตียงเหมือนเดิมสำรวจดูพบว่ามันยังมีลมหายใจก็ค่อยคลายใจเมื่อเหลือบไปดูร่างอวบขาวที่เปรอะไปด้วยคราบน้ำกามร่องรักที่บวมแดงอ้าออกจนเป็นโพรงมีน้ำขาวขุ้นทะลักออกมาจนเลอะเทอะที่นอนเป็นวงกว้างเห็นแล้วความกำหนัดก็เริ่มกลับมาอีกครั้ง แต่ก็ห้ามใจไว้ เพราะโอกาสต่อไปยังมีเมื่อตั้งสติได้ก็เร้นกายออกจากบ้านและตรงกลับไปยังรังสุนัข
ตอนสายบรรดาลูกค้าทั้งหนุ่มทั้งชราพากันยืนออที่หน้าร้านขายซาลาเปาเหตุเพราะซ้อเจินคนสวยยังไม่ออกมาเปิดร้านเสียทีมีเพียงผู้เดียวที่รู้ว่าเพราะเหตุใด มันจึงยืนยิ้มอย่างชอบใจทำให้สหายทั้งสองที่เดินมาด้วยกันมองอย่างแปลกใจแต่ก็ไม่ได้ไต่ถามเพียงเสียดายที่ไม่ได้รับซาลาเปาน้ำใจจากซ้อเจินที่มันเคารพรักดุจมารดาจากนั้นทั้งสามจึงเดินไปร้านบะหมี่จัดการกับท้องอันหิวโหยและเงินก้อนสุดท้ายยามเที่ยงร้านซาลาเปาเจ้าอร่อยถึงได้เปิดทำการแม่ค้าคนสวยจึงแม้จักดูอิดโรยแต่ก็แฝงไปด้วยความอิ่มเอมจึงทำให้ยิ่งงดงามขึ้นอีกหลายส่วนนับจากคืนนั้นตกดึกมันก็ลอบเข้าไปให้ความสุขแก่นางทุกคืนจนกระทั่ง
เกิดเหตุเปลี่ยนแปลงภายในเมืองหยางโจวทางการได้ประกาศจับบรรดาโจรลักเล็กขโมยน้อยทำให้มันต้องหลบซ่อนตัวเพื่อไม่ให้ถูกจับ พร้อมกับเรื่องราวการเริ่มต้นของโค่วจงและฉีจื่อหลิงที่ทั้งคู่จะกลายเป็นมังกรคู่มีชื่อเสียงสะท้านไปทั้งแผ่นดินและเข้าไปพัวพันกับเรื่องราวมากมายแน่นอนย่อมเป็นเช่นนั้นส่วนมันหรือเขาจะเดินไปตามทางของตนเอง...........................จบตอนที่1

เรื่องนี้เกิดอยากแต่งแนวกำลังภายในขึ้นมาและใช้โครงเรื่องของมังกรคู่สู้สิบทิศจากบทประพันธ์ของหวงอี้แต่ผมสร้างตัวละครขึ้นมาอีกตัวหนึ่งโดยใช้เรื่องราวและตัวละครในมังกรคู่เป็นตัวขับเคลื่อนบางครั้งจะมีตัวละครที่แต่งขึ้นมาเองนะครับปริศนาและความสามารถของตัวเอกจะค่อยเปิดเผยในตอนต่อๆไปหวังว่าคงทำให้ทุกท่านสนุกไม่มากก็น้อยขอบคุณพี่สาวและผู้อ่านทุกท่านที่ติดตามให้กำลังใจในทุกเรื่องที่แต่งมากๆครับ
ปล. ตอนแรกสั้นไปหน่อย ไม่ว่ากันนะครับ

*ก๊อป ไปอ่านได้  แต่ ห้าม ! นำไปเผยแพร่นะคะ เพราะ คุณ nookylove ฝากให้นำมาลงจ๊ะ*