" ที เอ้ย ตื่นลูก " เสียงแม่เรียก
" ตื่นแล้วครับ " ผมตอบพร้อมกับบิดขี้เกียจ 2 รอบใหญ่ๆ
เป็นกิจวัตรที่ต้องรีบตื่นแต่เช้าตรู่เพื่อไปหาอาหารมาเลี้ยงเป็ด 30 กว่าตัวที่อยู่ใต้ถุนบ้าน ด้วยจักรยานคันเก่าขี่ไปทุกที่ที่มีบึงหรือหนองน้ำลงไปช้อนแหน งมหอย สาหร่าย ผักตบ แพงพวย สารพัดที่เป็ดกินได้วันละสองกระสอบปุ๋ย เช้ากระสอบ-เย็นกระสอบ บางวันขี้เกียดตื่นก้อหาเตรียมไว้ตั้งแต่เมื่อวานเย็น เอามาสับหยาบๆๆๆโรยรำหยาบนิดหน่อยพอหอมๆๆ แค่นี้เป็ดมันก้อรุมซัดกันเกลี้ยงกาละมัง แล้วก้อไปตักน้ำจากบ่อวัดมาเทให้มันเล่นกาละมังนึง กินกาละมังนึง แล้วก้อตักมาใส่ห้องน้ำให้เต็ม 2 โอ่งอาบน้ำกินข้าวเสร็จ
" แม่ผมไปแล้วครับหวัดดีคับ "
" เออ ขี่รถดีๆๆนะ เดี๋ยวแม่ก้อไปแล้วเหมือนกัน "
แม่ผมเป็นกรรมกรครับมีรถมารับไปตอนเช้าแล้วมาส่งเย็นๆๆหากินไปวันๆๆเก็บไข่เป็ดขายมั่งกินมั่ง แบบนี้เพราะอยู่กัน 2 คน พ่อนะเรอะไม่รู้ไปซุกหอยอยู่ที่ไหน ( เฮ้อ เรื่องมันเศร้าแต่ช่างมันเถอะชีวิตไม่สิ้นก้อดิ้นไป )
ผมหยิบห่อข้าวที่แม่ทำไว้ให้ใส่เป้แล้วก้อขี่จักรยานสารพัดประโยชน์คันเดิมไปโรงเรียน ถ้าสายก้อลัดทุ่งนาไม่เกิน10 นาทีก้อถึงแล้ว ถ้าไม่รีบก้อขี่ไปเรื่อยๆเลาะค่ายทหาร ดูวิว ไปชมสาวไปประมาณครึ่งช.ม.ก้อถึง ขี่ไปได้ครึ่งทางก้อถึงบ้านไม้ 2 ชั้นหลังนึงเนื้อที่ด้านหลังเป็นสวนผลไม้กว้างมากน่าจะ 10 ไร่กว่ามั้ง ผมขี่ช้าเหมือนทุกทีที่ผ่าน
เห็นเป้าหมายยืนรอรถเพื่อนสาวอยู่เหมือนทุกวัน เธอชื่อ ส้ม เรียนห้องข้างๆๆ ผมแอบมองแอบชะเง้อเวลาผ่านบ้านเธอทุกวันมา 2 ปีแล้ว ตัวเล็กๆผิวเข้มๆตาคมๆ ยิ้มหวานบาดใจ แต่ก้อได้แค่นั้นไม่เคยจะกล้าเฉียดใกล้เข้าไปคุยเลย เพราะพ่อเธอ โคตรดุ พลทหารเรียกแกว่า จ่าดุ แค่ชื่อก้อแหยงไม่กล้าเข้าใกล้แล้ว กำลังจะขี่ผ่านเธอ ส้มหันมาเห็นทำหน้าดีใจ ยิ้มหวานให้(โอ้ยหัวใจตรูจะละลาย)
" ที..ที ไป ด้วยคนสิ " เห้ยรู้จักชื่อตรูด้วย
" เอ่อ เอ่อ.. " อ่างมาจากไหนไม่รู้
" นะ นะ.. นะ." อ้อนทำไมว้าขาตูหมดแรง
" ครับ ครับ แต่ ที่ซ้อนไม่มีเบาะนะ " กลัวตรูดส้มช้ำ อิอิ
" ไม่เป็นไรแปปเดียวเอง " แล้วส้มก้อขึ้นซ้อน
" ขอเกาะเอวหน่อยนะกัวแฟนว่าป่าวนี่ *
" เห้ย ผม..ผะ..ผม ไม่มี " ลิ้นรัวเลย
" รู้แล้วหล่ะล้อเล่น ฮิ ฮิ " หัวเราะน่ารักจัง
ผมขี่รถไปเรื่อยๆเธอนั่งนิ่งมือเล็กๆดึงที่เข็มขัดไว้เบาๆ (เอ มันมีอะไรเกิดขึ้นกะเราวะ ผมคิดในใจ มีสาวที่แอบมองมานั่งซ้อนท้ายเธอจะแกล้ง รึเพื่อนไม่ว่าง งง เว้ย.. ว่าง งงเว้ย ) แต่เราก้อไม่ได้พูดอะไรกันอีกจนถึงโรงเรียน
" ขอบคุณนะ ที " เธอยิ้มให้เอียงคอนิสๆน่ารักชะมัด
" ต่อไปนี้ทุกเช้าแวะรับด้วยนะ ที " หาอะไรวะ ยังไม่ทันจะตอบเลย
" อืม แล้วตอนเที่ยงกินข้าวที่ไหนล่ะ "
" เราห่อมานั่งกินหน้าห้องช่างคนเดียว "
" งั้นเที่ยงรอเราด้วยนะจะไปกินด้วย " เอาแล้วไงซวยแล้วตรูจะกินข้าวลงมั๊ยนี่
" เอ่อ " ผมได้แต่ยืนงง มองดูเธอเดินไปห้องเรียนเธอ
เช้านั้นผมนั่งเรียนด้วยความ งงแอนด์มึน สงสัยกามเทพยิงศรผิดป่าววะ รึว่าเธอจะมาล้อเราเล่นก้อไม่น่าใช่ เพราะไม่เคยคุยกันเลยจะมาแกล้งกันทำไม แต่ทำไมวันนี้คนในห้องมานหันมามองผมกันจังวะโดยเฉพาะผู้หญิง หันไปจะถาม ไอ้ต้อมเพื่อนซี้ที่นั่งข้างมันก้อยิ้มแปลกๆไม่ยอมบอกอะไร
" โอ้ย งง " ผมหลุดปากออกมากลางชั้นเรียน ซวยแล่ว
" งงอะไรนายที " จารย์ ยุพา จารย์เลขแสนสวยสุดโหด
" เอ่อ.. เอ่อ..." ไม่รู้จะตอบอะไรดี
" ไม่ต้องเอ่อ เดี๋ยวเที่ยงยกสมุดเพื่อนๆๆไปส่งครูที่ห้องด้วยนะ "
" คร้าบ " โอ้ย นึกว่าจะโดนมากกว่านี้
" แล้วตอนเย็นไปหาที่บ้านพัก งง ตรงไหนจะสอนให้ * ผมอ้าปากค้างเป็ดผมหิวซ่กแน่
ออดเที่ยงดังแล้วผมยกสมุดการบ้านเดินตามจารย์ ยุ ก้นแน่นๆเบียดกันบิดซ้ายขวาน่าดูจัง เอ๊ยคิดไรวะอาจารย์นะ แต่ที่จริงแล้วจารย์ก้อรูปร่างดีนะสูงขาวผมยาวหน้านวลปากนิดจมูกหน่อย อกเป็นอกเอวเป็นเอว ยังไม่ 30 เลยมั้งนี่
" มองอะไร วางไว้ริมโต๊ะนั่นแหละแล้วตอนเย็นอย่าลืมนะ ไม่งั้นชั้นตามถึงบ้านแน่ๆ " จารย์ยิ้มหวาน
" ครับผม " น่ากลัววุ้ยไปกินข้าวดีกว่า
เออ ส้มจะมากินด้วยจิงป่าววะเอาไงดี เดินผ่านซุ้มขายน้ำเลยเจียดเงินซื้อน้ำแดงไป 1 แก้วสาวๆๆคงชอบกินนะตรูเองยังกินน้ำเปล่าเลย สบายกระเป๋าดี พอไปถึงหน้าห้องช่าง ส้มรออยู่แล้วที่ม้าหินอ่อนใต้ต้นหูกวาง
" ทำไมมาช้าจังให้ คนสวยรอได้ไงนี่ " พูดเองเออเอง แต่ก้อสวยจริงๆๆนะมองปากแดงๆๆขยับเพลิน
" เอ่อ โดนจารย์ยุทำโทษให้หอบสมุดไปส่งห้องแกอ่ะดิ * ผมเริ่มพูดคล่องขึ้น
" แล้ว ที ไปทำไรล่ะถึงโดน " ถามงี้ก้อเข้าทางล่ะสิ
" ก้อนั่งเหม่อคิดถึงใครบางคนมั้ง " โดนไป 1 ดอก..เออ ตรูก้อไหลเป็นเหมือนกันวุ้ยรู้งี้หาจีบสาวตั้งนานแว้ว
" บ้า อะที.." หน้าแดงเลยวุ๊ยน่ารักเจงๆๆ
" ซื้อน้ำมาให้ส้มหรอ ใจนะ.. มากินข้าวกัน ส้มซื้อข้าวมาเพิ่มให้ด้วยกลัวทีไม่อิ่ม "
ไม่กล้าสบตาเราเรอะอิอิ ส้มไปซื้อข้าวมาเผื่อผมอีกจาน กินข้าวไปผลัดกันแอบมอง อยากได้ส้มเป็นแฟนจังเลยเราจะโชคดีขนาดนั้นมั๊ยน้า แล้วก้อตัดสินใจบอกไปตรงๆ รุกก่อนได้เปรียบใครคนนึงเคยบอกไว้
" ทีชอบส้ม " วันนี้กูทำไรแปลกๆๆเยอะเลยว่ะ
" อืม ชิชิร์..รู้แล้ว รู้นานแล้วด้วย " เซอร์ไพรซ์ ส้มตอบกลับเฉยๆเหมือนเป็นเรื่องธรรมดา แต่คนที่คิดว่าตัวเองรุกกลับโดนรุกฆาตกลับตกใจ สำลักคำสิงเลย
" แค่กๆๆๆ " ข้าวคิดแข่วเอ้ยติดคอ
" เป็นไรอ่ะทีกินน้ำก่อน " ส้มขยับมาใกล้ๆเอามือลูบหลังโอ๊ย ตัวหอมชะมัด
" ทำไมรู้ล่ะ ว่าแอบมองอยู่ห่างๆแล้วนะนี่ "
" ส้ม ก้อแอบมองทีเหมือนกันไง ไม่เข้ามาสักทีรอนานแล้ว ยิ่งตอนมีคนรู้เลยต้องเริ่มก่อนกลัวมีคนแย่ง "
..รู้อะไรวะ งง กูหล่อขนาดนั้นเลยหรอ..
" ดีใจจังเลยที่เราใจตรงกัน " ผมจับมือส้มมาหอมก่อนเลย 7 ฟอด
" บ้า ที เดี๋ยวมีคนเห็น " ส้มค้อนน่ารักแก้มแดงเชียว
" งั้นถ้าไม่มีคนเห็นก้อได้สินะ " ผมรุกต่อ
" โอ๊ย ไม่พูดด้วยแล้ว อิ่มแล้วไปดีกว่า "
" เย็นนี้ทีไปส่งนะ " ผมจับมือส้มไว้
" ตอนเย็นไม่ได้พ่ออยู่บ้าน ตอนเช้าได้พ่อไปฝึกทหารแต่เช้า "
" ว้าอดเลยสิเรา "
" อดทำไร ทีนร๊า.. ลามก แบร่.." ส้มแก้มแดงอิกแล้ว
" เห้ย อดไปส่งแฟนนะสิ ส้มคิดไรนี่ "
" ทะลึ่งใครเป็นแฟนตัวเอง "
" ใครก้อไม่รู้มือห้อมหอม "
" ไม่รู้ไม่พูดด้วยแล้ว " ส้มเขิลมากวิ่งหนีไปเลย