จวบจนบ่ายแล้ว ผมก็ยังกลัดกลุ้มคิดหาทางออกให้กับตัวเองไม่ได้สักที ว่าจะรับมือแผนร้ายครั้งนี้ได้อย่างไร จนกระทั่งได้ยิน
เสียงร้องเรียกชื่อผม ดังออกมาจากห้องนอนของลุงเสงี่ยม ผมจึงลุกขึ้นจากเตียงเดินเข้ามาหา

"เอ็งมานี่สิ..ทองดี..." พ่อตาผมเรียกให้เข้าไปยืนใกล้ๆ จนชิดติดเตียง แล้วก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง ยื่นมือมาเขกหัวผมดังป๊อก

"นี่แน่ะ..ดันพรวดพลาดเข้ามาไม่ดูตาม้าตาเรือ คุณวิจะเสร็จพ่ออยู่แล้ว ฮ่าๆๆๆๆ..อ้าว..อะไรวะ โดนเขกหัวแค่นี้ดันทำหน้าบอก
บุญไม่รับ..."

พ่อตาเรียกผมเข้าไปหาก็เพื่อจะเขกหัวสั่งสอน ที่ผมดันทำให้แกพลาดโอกาสได้เย็ดพยาบาลวิ แต่คำพูดของท่านก็ไม่ได้โกรธ
เคืองอะไร ซ้ำยังหัวเราะขำๆเสียอีก แต่อารมณ์ผมในขณะนั้นไม่ได้ขำไปกับท่านเลย สีหน้าจึงยังคงกังวลกับเรื่องที่คุณเจนใส่
ร้ายอยู่ ว่าจะแก้ปัญหาอย่างไรดี

"ขอโทษครับพ่อ..ผมกังวลเกี่ยวกับเรื่องคุณเจนอยู่น่ะครับ..."

"อ่ะ..ไอ้เจนมันทำอะไรอีกล่ะ...อย่าบอกน่ะว่าเอ็งโดนมันเล่นงานเข้าอีกแล้ว.." พ่อตาผมถามด้วยความสงสัย เพราะนับเวลา
แล้ว ร่วมเดือนที่คุณเจนอยู่เฉยๆ ไม่ได้ก่อเรื่องอะไรขึ้นมาอีก

"ครับ..คราวนี้ผมแย่แน่เลย..ไม่รู้คุณดาจะเข้าใจหรือเปล่าว่าผมไม่ได้ทำ.."

เสียงตอบของผมคงทั้งเศร้าทั้งกลัดกลุ้มจนพ่อตาเริ่มซักถามเรื่องราว ผมก็เล่าให้ท่านฟังไปตามความจริงตั้งแต่เริ่มต้นจนจบ
ท่านฟังจบยังหัวเราะขำๆ เสมือนเรื่องที่ผมกลัดกลุ้มนั้นเป็นเพียงเรื่องสิวๆ สำหรับท่าน

"ว่าแต่ยัยหนูอรเป็นยังไงบ้างล่ะ..." หลังจากหยุดหัวเราะ พ่อตาผมก็ถาม จนผมงงว่ายัยอรเป็นยังไง มันหมายถึงอะไรกันแน่

"ก็ไม่เป็นอะไรนี่ครับ คุณอรไม่ได้ถูกงูกัดจริงๆ แค่หลอกให้ผมเข้าไปช่วยเฉยๆ..." ผมพาซื่อตอบไปตามตรง

"เฮ้ย!...ฮ่าๆๆๆ พ่อไม่ได้ถามเรื่องนั้น..เป็นยังไงนี่หมายถึง หอยอูมๆของยัยเด็กนั่นมันเป็นยังไง ..หน้าเอ็งทิ่มไปโดนเต็มๆแบบนี้..ฮ่าๆๆๆๆ...."

"โธ่พ่อ...ผมซีเลียสนะครับ..พ่อยังถามเรื่องอะไรไม่เข้าเรื่อง..." ผมหมั่นไส้พ่อตาตัวเองเหลือเกิน ที่ท่านทำเหมือนทองไม่รู้ร้อน
นอกจากจะช่วยอะไรไม่ได้แล้ว ดันมาขำผมเสียอีก

"ทองดี เอ็งเดินไปหยิบโทรศัพท์ให้พ่อที..."

จู่ๆพ่อตาผมก็เปลี่ยนเรื่องคุยกระทันหัน จนผมงงว่าแกจะเรียกหาโทรศัพท์ไปทำไม ทั้งๆที่ร้อยวันพันปี ผมเห็นว่ามันวางอยู่แต่ใน
ที่ชาร์ตแบ๊ต ไม่เคยได้หยิบไปใช้เลยสักครั้ง จึงเดินไปหยิบ แล้วยื่นส่งให้ด้วยความสงสัยว่าแกจะโทรหาใครในเวลานี้

"กดเบอร์โทรหาแม่ดาให้พ่อทีสิ..."

พ่อตาผมร้องสั่ง ผมก็ทำตามทันที พอคุณดารับสาย ผมก็ยื่นโทรศัพท์คืนให้พ่อตาทันที แล้วรอฟังว่าท่านจะพูดเรื่องอะไรกับ
คุณดา หรือจะเป็นเรื่องผมที่โดนคุณเจนใส่ร้าย

"แม่ดา นี่พ่อนะ..เออแม่ดาช่วยทำอะไรให้พ่อสักอย่างสิ..."

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

"เออน่ะ..ไม่ต้องถามเหตุผลหรอก แค่เรียกไอ้เจนกับเพื่อนมันไปหาที่ออฟฟิสก็พอ...เดี๋ยวนี้เลยนะ ไวๆด้วย..."

พ่อตาผมพูดสั้นๆ จากนั้นก็วางสาย แล้วยื่นโทรศัพท์มาบอกให้ผมติดต่อหาชื่อช่างวิชัย แล้วโทรตืดต่อ พอฝั่งนั้นรับสาย ผมก็
ยื่นโทรศัพท์คืนให้แกด้วยยังงุนงงสงสัยยิ่งกว่าเดิม ว่าพ่อตาผมกำลังทำอะไร

"วิชัยหรอ นี่ผมลุงเสงี่ยม จำได้มั๊ย..."

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

"อืม ผมต้องการให้วิชัยเอากล้องมาติดตั้งที่บ้านผมตอนนี้โดยด่วนเลยได้มั๊ย เอาแบบธรรมดาๆน่ะ ผมไม่ซีเลียส แต่ต้องด่วน
เลย..คิดค่าใช้จ่ายมาได้เต็มที่...."

xxxxxxxxxxxxxx

"เออ..ขอบใจๆ..แล้วผมจะรอนะ...."

พ่อตาผมพูดโทรศัพท์จบ แกก็ยื่นคืนให้ผม ผมพอจะเดาได้แหละว่าพ่อตาคงให้ช่างมาติดกล้องที่สระน้ำ แต่จะทำไปตอนนี้
หลังจากเรื่องมันเกิดไปแล้ว มันจะได้ผลหรือ ผมละงงกับความคิดของแกจริงๆ

"เอ็งไปตามสาลี่มาหาพ่อที..คนเดียวพอนะ..." พ่อตาผมร้องสั่งอีกครั้ง ผมจึงเดินออกไปตามสาลีมาให้แกทันทีพอสาลี่เดินตาม
ผมเข้ามาในห้อง

"สาลี่..เอ็งช่วยลุงทีเถอะวะ..วันนี้ลุงอึดอัดเหลือเกิน...."

ทั้งผมและสาลีต่างงุนงงว่าพ่อตาผมจะให้สาลีช่วยอะไร แล้วต่างก้ร้องอ๋อ เมื่อพ่อตาผมชี้มือไปที่กลางลำตัวของแก สาลีก็เดิน
อมยิ้มเข้าไปหา แล้ววางมือไปที่ท่อนลำของพ่อตาผมอย่างรู้งาน

"คุณท่านมีอารมณ์หรือคะ..มาค่ะสาลีจะช่วยให้..."

สาลีพูดพร้อมกับขยับมือลูบไล้จนผมเห็นหว่างขาของพ่อตาผมเริ่มตุงขึ้นมาทันที โอ๊ยผมอยากจะบ้าตาย หน้าสิ่วหน้าขวาน
ขนาดนี้ พ่อตาผมยังดันมามีอารมณ์ คงค้างเติ่งตั้งแต่ผมทะลึ่งเข้ามาขวางท่านกับคุณวิเป็นแน่ แต่สาลีก็ตั้งใจทำให้อย่างนุ่ม
นวล จนหว่างขาพ่อตาผมตุงโด่แข็งขึ้นมาอย่างรวดเร็ว จากนั้นเธอก็จับท่านถอดกางเกงรวมทั้งผ้าอ้อมของผู้ใหญ่ จนร่างท่าน
เปลือยท่อนล่าง ควยยาวใหญ่ตั้งแข็งโงนเงนไปมา แล้วก็ถูกสาลี่อ้าปากลงไปงับเลียก่อนจะอมดูดเข้าไปเต็มปากเต็มคำ

ผมไม่มีอารมณ์เสียวสยิวจนอยากมองเท่าไหร่นักจึงเดินออกไปรอที่ห้องรับแขก จนครู่ใหญ่คุณเจนกับคุณอรก็พากันเดินลงจาก
ชั้นบน แต่งตัวที่บ่งบอกว่าจะออกไปข้างนอก คงไปหาคุณดาตามที่พ่อตาผมสั่งเป็นแน่ พอเธอเดินลงมาเห็นผมนั่งอยู่ที่ห้อง
รับแขก คุณเจนก็ส่งสายตาเยาะเย้ยมาให้ ส่วนคุณอรเดินก้มหน้าไม่กล้าสบตาผม

"นายเสร็จแน่วันนี้..ฮิอิ"

คุณเจนเดินเข้ามาลอยหน้าลอยตาเยาะเย้ยถากถางผมอีกครั้ง พร้อมหัวเราะเสียงใสๆอย่างมีความสุข แต่ผมได้ยินแล้วมันขัด
ใจยิ่งนัก อยากตรงเข้าไปจับตัวเธอเขย่าแรงๆสักที

"คุณเจนทำแบบนี้ไปทำไมครับ..คุณก็ทราบดีว่า ผมไม่เคยละลานอะไรคุณเลย..." ผมร้องถามเสียงอ่อนๆอย่างใจเย็นๆอีกครั้ง
หวังว่าเธอจะเปลี่ยนใจ

"เอ้อ...ยังไงชั้นก็ไม่ชอบนาย...เครมั๊ย..."

คุณเจนอึกอักหาคำตอบไม่ได้ว่าทำแบบนี้แล้วเธอจะได้อะไร อย่างมากคุณดาก็คงตำหนิผมถ้าเธอเชื่อตามภาพที่เห็นจากคลิป
ร้ายแรงที่สุดก็อาจจะเลิกกับผม แต่ผมก็ยังคงต้องดูแลคุณตาของเธอต่อไปอยู่ดี ไม่มีทางที่จะทำให้ผมกระเด็นออกไปจากบ้าน
หลังนี้ได้แน่

"หรือว่าคุณเจนยังโกรธผมอยู่ ที่ผมเคยจูบคุณ...ทั้งๆที่คุณเป็นทอม..."

เมื่อคุณเจนตอบเพียงว่าไม่ชอบผม มันก็ควรมีสาเหตุ เท่าที่ผมนึกขึ้นได้ ก็มีเพียงเรื่องนี้เท่านั้น แล้วก็คงเป็นจริง เพราะพอผม
พูดจบ คุณเจนก็ร้องเพ้ย..สั่งให้ผมหยุดพูดด้วยวงหน้าที่แดงก่ำ ทั้งอายทั้งโกรธ จากนั้นก็ลากแขนคุณอรเพื่อนเลสเบี้ยนออก
จากบ้านไปทันที ผมเลยนั่งรีรออยู่ในห้องรับแขกต่อไป เพราะไม่อยากเข้าไปขัดขวางความสุขของพ่อตากับสาลีในห้อง จน
กระทั่งมะลิเดินออกมาจากห้องครัว

"คุณทองดีเป็นอะไรคะ..หน้าตาไม่สบายใจเลย..ทะเลาะกับคุณเจนอีกหรือคะ...เผอิญมะลิได้ยินเสียงแว่วๆค่ะ..."

มะลิเดินตรงเข้ามาคุกเข่าใกล้ๆเก้าอี้ตัวที่ผมนั่งแล้วร้องถามเสียงอ่อนๆหวานๆ ตาจับจ้องมองหน้าผมด้วยประกายตาขี้เล่นซุกซน
พร้อมรอยยิ้มแสดงความเห็นอกเห็นใจ จนผมอดไม่ได้ที่จะส่งยิ้มตอบเธอไป แม้ยังไม่มีอารมณ์อยากคุยกับใคร แต่ให้นั่งรอนิ่งๆ
เงียบๆ มันก็อึดอัด

"เรื่องปรกติน่ะมะลิ..ไม่มีอะไรทำอีกแล้วหรือ..." เมื่อมะลิได้ยินเสียงผมถาม เธอก็ส่ายหน้าแล้วบอกว่าไม่มี ผมเลยชวนเธอคุยเพื่อ
ฆ่าเวลารอให้พ่อตาผมเสร็จธุระกับสาลี่ผู้พี่มะลิเสียก่อน

"เออมะลิ..ผมถามอะไรตรงๆได้ม๊ยครับ" ผมหยุดรอจังหวะจนมะลิพยักหน้าอีกครั้ง จึงร้องถามไปด้วยความอยากรู้

"ที่สาลี่กับมะลิ..ทำเอ้อ..ทำให้คุณท่านแบบนั้น..ทำด้วยความเต็มใจหรือเปล่าครับ..หรือถูกใครบังคับให้ทำ.."

ผมอยากรู้จริงๆในเรื่องนี้ เพราะสาวใช้ทั้งสองก็หาใช่คนขี้ริ้วขี้เหร่แต่อย่างใด เรียกว่าถ้าได้แต่งองค์ทรงเครื่องเสียใหม่ สวยพอ
จะพาเดินควงได้สบายๆ ไม่อายผู้คน แต่เหตุไฉน เธอทั้งสองจึงยอมตัวตกเป็นทาสสวาทให้กับพ่อตาผม

"เต็มใจสิคะ...คุณท่านไม่เคยบังคับเราเลย..เราสองคนพี่น้องทำให้คุณท่านแบบนั้น ด้วยความเต็มใจค่ะ..."

"ละ..แล้ว..เอ้อ..ไม่คิดจะมีครอบครัวเป็นตัวตน ของตัวเองบ้างหรือครับ...เราทั้งสองคนยังเป็นสาวอยู่น่ะ.."

"หูยไม่เอาหรอกค่ะ.มะลิอยู่ที่นี่ก็สุขสบายดีแล้ว พวกคุณๆก็ใจดี เมตตากับเราสองพี่น้อง อีกทั้งทำ..เอ้อ..แบบนั้นกับคุณท่าน พวก
เราก็มีความสุข....นี่ถ้า..เอ้อ..ถ้าของคุณท่านไม่น่ากลัวขนาดนั้น มะลิคงทำแบบพี่สาลี่ไปแล้ว..อิอิ" ท้ายเสียงมะลิแทบจะพูดเป็นเสียงกระซิบ พร้อมนั่งหน้าแดงด้วยความอายที่ยอมเปิดเผยความในใจ

"อีกอย่างคุณท่านก็ไม่ได้เอาเปรียบพวกเรานะคะ..นอกจากเงินเดือนที่ได้รับจากการรับใช้แล้ว..คุณท่านยังโอนเงินใส่
ไว้ในธนาคารให้พวกเราทุกๆเดือน ทั้งได้เงิน ทั้งได้ความสุขจากคุณท่านแบบนี้..ชาตินี้มะลิคงหาจากไหนไม่ได้อีกแล้ว..."

"อืมมมมมก็จริงนะ..แล้วมะลิไม่คิดจะรักจะชอบใครบ้างหรอ..ผมก็เห็นว่ามะลิกับสาลี่ ใช่ว่าจะอยู่แต่เพียงในบ้าน ยังได้ออกไปพบ
ปะผู้คนข้างนอกเหมือนกัน..." ผมถามไปอย่างเรื่อยเปื่อย ไม่ได้หวังคำตอบจริงจังเสียเท่าไหร่นัก เมื่อรู้ว่าทั้งสองพี่น้องทำให้
พ่อตาผมด้วยความเต็มใจก็พอแล้ว

"ก็มีค่ะ..มะลิเริ่มชอบๆแล้วคนหนึ่ง..ตะ..แต่เค้ามีเจ้าของแล้ว และอยุ่สูงเกินกว่ามะลิจะเอื้อมถึง...."

มะลิพูดพร้อมขยับตัวเข้ามาจนใกล้ผมอีกคืบ แล้วเงยหน้าส่งสายตาหวานเชื่อม ที่ผมพอดูออกว่าเธอหมายถึงใคร จนตัวเองถึง
กับชงักพูดอะไรไม่ออกไปครู่หนึ่ง

"พี่สาลี่ไปไหนคุณทองดีพอทราบบ้างมั๊ยคะ..."

เมื่อผมอึ้งไม่กล้าพูดไม่กล้าถามต่อ มะลิก็หาเรื่องถามถึงพี่สาวทันที และเมื่อผมตอบตามตรงว่าสาลี่อยู่ในห้องของ่พอตาผม มะลิ
ก็ยิ้มอย่างรู้ทันว่าพี่สาวตัวเองเข้าไปทำอะไรตามลำพัง ยิ่งเห็นผมออกมานั่งอยู่ที่ห้องรับแขกอีกด้วย

"แล้วคุณทองดี ไม่อยากเข้าไปดูพี่สาลีกับคุณท่านแล้วหรือคะ..." มะลิถามเสียงสั่นๆ หน้าแดงๆ พร้อมส่งสายตามาให้ผม ที่ผม
ไม่อยากรู้เลยว่ามันสื่อ มันหมายถึงอย่างไร จึงอึ้งไมตอบคำถามของมะลิ

"ให้มะลิช่วยมั๊ยคะ..."

[post]จู่ๆมะลิก็ส่งเสียงสั่นๆร้องถาม พร้อมเอื้อมมือมาลูบขาผมเบาๆ แล้วเงยหน้าจ้องตาหวานหยาดเยิ้มใส่ เล่นเอาผมนิ่งตะลึงไปชั่วครู่เหมือนถูกมนต์สะกด

แล้วมันก็คงนานเพียงพอ ที่จะทำให้มะลิลูบฝ่ามือนุ่มๆจากหัวเขาผ่านลำขาของผม ขึ้นสูงจนมาถึงเป้ากางเกงได้ แล้วบีบคลึง
เล่นเบาๆ พร้อมส่งยิ้มหวานหยาดเยิ้มมาให้ เธอช่างไม่กลัวเลยว่าใครจะเห็น และก็คงมั่นใจแล้วด้วยว่า นอกจากพี่สาลีของเธอ
ที่อยุ่ในห้องกับคุณท่าน ก็คงมีเพียงมะลิกับผมเท่านั้นที่อยู่ในห้องรับแขกตามลำพัง[/post]

 ::HeyHey::เสียวสุดใจจริงๆครับ

ฮาเร็ม5555

ยิ่งอ่านยิ่งสนุก ^^~

ขอบคุณครับ

อยากรู้ว่าพ่อตาจะจัดการยังไง

ตั้งกล้องเพื่ม  ตรงไหนหว่าแล้วจะช่วยยังไง

เสียดาย ทองดีไม่น่าเข้ามาขัดจังหวะพ่อตาเล้ยยย

มะลิคงอยากลองของหกนิ้วดูสักครั้งมั้ง

โดนพ่อตาย้อนรอยบอกว่ามีหลักฐานจากกล้องแน่ๆ

มะลิคงหิว

ยัยคุณหนูเจนแผนสูงสงสัยจะได้มาจากตา

มะลิแอบมีใจ นี่น่าจะเป็นฮาเล็มกันทั้งบ้านแน่ๆ