กะทะเป็นชายหนุ่มกำลังเรียนมหา'ลัย (ดังมาก) ปี 2 กะทะเป็นคนเรียนเก่งและเรียกได้ว่าเก่งมาก ๆ เกรดเฉลี่ยที่กะทะทำได้ไม่ต่ำกว่า 3.75 ของแต่ละปี แต่กะทะก็ไม่มีความสุข ชีวิตเหมือนขาดอะไรไปสักอย่าง แต่ไม่ใช่เงินทอง เพราะทางบ้านกะทะจัดได้ว่าเป็นมหาเศรษฐี แต่กะทะก็ไม่ฟุ้งเฟ้อ กะทะค่อนข้างเป็นคนติดดินเสียด้วยซ้ำไป แม้พ่อจะซื้อรถให้กะทะเป็นรางวัลตอนเอ็นซ์ได้ แต่กะทะไม่เคยเอารถมามหา'ลัย กะทะชอบนั่งรถเมล์ หรือไม่อย่างดีที่สุดกะทะก็โทรให้พ่อส่งคนมารับไปส่งบ้าน แต่ชีวิตกะทะมีปมด้อยที่ยิ่งใหญ่อยู่หลายข้อเหมือนกัน เพื่อน ๆ กะทะมักเรียนกะทะทั้งต่อหน้าและลับหลังว่า "กะทะจวยมด"
ฉายานี้มันมีความเป็นมา ก็ความทะลึงของเพื่อน ๆ นั่นแหละ พวกมันงัดเอาเจ้าโลกมาประชันขันแข่งกันว่าใครจะใหญ่และยาวกว่ากัน ผลปรากฎว่าจะด้วยความตระหนกตกใจของไอ้จ้อยของกะทะ หรืออย่างไรก็ไม่ทราบได้ มันไม่สามารถจะผงาดค้ำฟ้าท้าปฐพีได้ ทำให้ผลจากการวัดเส้นรอบวง กับวัดความยาวแพ้หมดทุกคน ก็มันยาวสุด 7 นิ้ว จนถึง 5.5 นิ้ว แต่ของกะทะมันแค่ 5.2 นิ้ว กะทะแพ้ทั้งความยาวและเส้นรอบวง กะทะที่อ้วนตุ้ยนุ้ยพอสมควรจากการกินดีอยู่ดีต้องจ๋องลงไปอีก ก้มหน้าอายเพื่อนที่หัวเราะกันเฮฮา แล้วไอ้เชษตัวดีมันก็ให้ฉายาอันน่าเจ็บใจนี้กับกะทะ จากปี 1 จนตอนนี้จะหมดปี 2 แล้ว เพื่อน ๆ ก็ไม่เคยลืม
เพื่อน ๆ รุมล้อกะทะอย่างมันปาก แต่ยังไม่หมดเคราะห์ กะทะยังเจออีกระลอกเมื่อมีข่าวเกี่ยวกับไข่ของผู้ชาย ทุกคนต่างก็อยากพิสูจน์ เมื่อคลำดูแล้วต่างก็มีเท่าทุนกันคละ 2 ใบ แต่ไม่ใช่ของกะทะ ไข่ของกะทะมีเพียงใบเดียวเท่านัน ไข่ของกะทะเป็นไข่โทน หรือที่ไอ้เชษคู่ปรับมันเอาไปประจานทั้งวงว่า "กะทะมันทองแดง"
กะทะอายมาก แต่จะทำไงได้ละ ธรรมชาติมันให้มาใบเดียวนี่หว่า ไม่ได้ประสงค์ซักหน่อย กะทะเลยมี 2 ฉายา คือ"กะทะจวยมด" และ "กะทะทองแดง" ทำให้กะทะค่อนข้างเก็บตัว แต่ในเพื่อนชั่ว ๆ กะทะมีเพื่อนที่แสนดีและเข้าใจ มันชื่อว่า "ไอ้น้อย"
ไอ้น้อยคอยปลอบอกปลอบใจกะทะเสมอ ๆ เช่น
"ทะ..แกจะไปสนใจอะไรว๊ะ จะเล็กจะใหญ่ ใบเดียวหรือสองใบ มันก็เอาผู้หญิงมันทั้งนั้นแหละ"
คำปลอบประโลมของไอ้น้อย ทำเอากะทะเสียวในหัวใจวูบ ก็กะทะมันเคยที่ไหนกันละกับผู้หญิง แค่ช่วยตัวเองกะทะยังไม่กล้าเลย กะทะได้คอยความฝัน ซึ่งมันเคยเอามาปรึกษาไอ้น้อยนี่แหละ ไอ้น้อยบอกว่าเป็นธรรมชาติของผู้ชาย แล้วแนะนำให้กระทะช่วยตัวเองบ้าง จะได้ดีขึ้น
กะทะคิดจะลองทำอย่างไอ้น้อยมันบอกเหมือนกัน แต่ก็ไม่เคยกล้าทำ กะทะไม่รู้เหมือนกันว่าทำ สำหรับกะทะมันยากจังไอ้เรื่องแบบนี้ ในที่สุดกะทะอาศัยเพียงความฝันเท่านั้นเอง เดือนหรือสองเดือนกะทะจึงจะฝันกระฉูดเสียทีนึง เฮ่อ..กะทะถอนหายใจให้ตัวเองบ่อย ๆ
วันนึ่ง.. กลุ่มเพื่อนที่มีไอ้เชษเป็นหัวหน้า มันจะชวนกันจะไปยกครู เพราะทุกคนอายุเกือบจะ 20 บรรลุนิติภาวะแล้ว กะทะได้ยินก็หูผึ่ง มันคิดในใจทันทีว่า
"ไอ้เหี้ย..เชษมันจะไปยกครูทำไมว๊ะ..ประหลาด"
กะทะคิดอยู่นานกับปัญหานี้ มันจะไปยกครูทำไม เมื่ออดรนทนต่อไปไม่ได้ กะทะจึงทะลุกลางปล้องถามไอ้เชษว่า
"ไอ้เชษ..มึงจะไปยกครูให้หนักทำไมว๊ะ..."
เท่านั้นเอง...วงเพื่อนก็แตกกระจายเหมือนจอกแหนถูกก้อนหินปาทันที ทุกคนหัวเราะกันตัวงอหงาย บางคนถึงกับน้ำตาเล็ด กะทะยิ่งเป็นงงที่สุด กะทะไม่เข้าใจและไม่รู้ว่ามันหัวเราะขนาดนั้นกันทำไม เดือดร้อนถึงไอ้น้อยอีกแล้ว ไอ้น้อยต้องมาอธิบายให้กะทะฟัง กะทะจึงจะถึงบางอ้อ แล้วไอ้น้อยก็ถามกะทะว่าจะไปร่วมยกครูหรือปล่าว กะทะส่ายหน้าด้วยแววตาอ่อนระโหย กะทะคิดในใจว่าจะไปให้ไอ้เชษมันหัวเราะเยาะอีกทำไม ไอ้น้อยชวนอยู่หลายครั้ง กะทะก็ยืนกรานปฏิเสธเหมือนเดิม จนไอ้น้อยอ่อนใจ
วันนั้นกะทะกลับบ้านด้วยความห่อเหี่ยวอย่างบอกไม่ถูก เมื่อกลับมาถึงบ้านพ่อ-แม่ยังไม่กลับ เจอแต่พี่เลี้ยงที่ดูแลกะทะ เธอชื่อ "พลอย" อายุมากกว่าสี่สิบ กะทะเรียกเธอว่า "พี่พลอย" กะทะสนิทกับพี่พลอยมาก เมื่อกะทะทักทายพี่พลอยแล้วก็บอกพี่พลอยของเค้าไปว่า
"เดี่ยวผมขออาบน้ำแล้วนอนสักนิดก่อน ทุ่มนึงพี่พลอยปลุกผมทานข้าวนะพี่พลอย"
กะทะเดินเข้าห้องส่วนตัวที่หรูหรา เพราะพ่อ-แม่ทำเงินทำทองให้กะทะปีละเยอะ ๆ กะทะผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้ามานุ่งผ้าขนหนูเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ แล้วกะทะก็รู้สึกว่าทำไมวันนี้ตัวเองรู้สึกหนาวสะท้านไปทั้งตัว ทั้ง ๆ ที่กะทะอาบน้ำอุ่นอยู่ จึงรีบเช็ดตัวออกจากห้องน้ำมาใส่ชุดนอนแล้วล้มตัวลงบนที่นอน ผ่านไปไม่นานกะทะก็หลับสนิท
19.00 น. มีเสียงเคาะประตูห้อง กะทะเหมือนมีความรู้สึกว่าได้ยิน แต่ก็เหมือนไกลเสียเหลือเกิน และเหมือนกับว่าตัวเองหลงทางอยู่ในกลางสายหมอกสีขาวอมเทาที่กระจายตัวจนยาก ที่แยกแยะอะไรได้ กะทะแยกไม่ออกว่ามันเป็นของจริงหรือความฝันกันแน่ แล้วก็เสียงแว่ว ๆ มาอีกว่า "กะทะตัวร้อนจัง..สงสัยไม่สบายแน่เลย"