ร่างมีชีวิตสีดำ จ้องมองไปยังฟ้าใกล รอเวลาว่าเมื่อไหร่ เป้าหมายจะกลับมา
ใช่ ในช่วงปลายยุคเช่นนี้ น้อยคนนัก ที่จะได้อยู่อย่างสุขสบาย
เนื่องจากภาวะสงครามในหลายพึ้นที่ และการจัดสรรทรัพยากร
เสียงเหรียญทองตกกระทบพึ้นดังเคร้งคร้าง ทำให้ชายดวงตาสีแดง
หันไปจ้องมอง ก่อนจะปลดปล่อยคมดาบยาวในมือ ฟาดฟันแหวกอากาศ
ร่างนั้นหายไปเสียแล้ว มองไม่เห็นว่าอยู่ที่ใด
ผู้ที่รับรู้มีเพียงเขา ก่อนเศษกระดูกจะร่วงหล่นบดพึ้นดิน ก่อนร่าง
ไร้ชีวิตของหัวขโมยคนหนึ่งจะร่วงหล่นลงมากองกับพึ้นดิน
พวกที่เหลือรีบหยิบอาวุธมากระหน่ำยิง แต่ทว่ากลับไม่อาจไล่ตามความเร็วของมัจจุราช
ผู้มีดวงตาสีโลหิตได้ พริบตาต่อไปคมดาบก็ฟาดตัดกระชากลำคอของชายอีกคน ขาดกระเด็นกระดอน
ก่อนที่คมอาวุธจะตวัดออกข้าง ทำให้เสาไฟล้มตัวลงอย่างรวดเร็ว แผดเผาร่างของเป้าหมาย จนกระทั่ง
ไม่ต่างอะไรกับกองน้ำเหลืองทื่กำลังลุกไหม้ด้วยเปลวเพลิง
เงาดำนั้นกระโดดขึ้นมาหาหญิงสาวถือร่ม ที่ยืนยิ้มอย่างเลือดเย็น แม้งดงาม
แต่ก็แฝงจิตสังหารใว้ใต้ร้อยยิ้มงาม คมดาบที่ชายหนุ่มจับถูกฟาดเข้าใส่คันร่มเจ็ดแปดครั้ง
ก่อนที่ร่างนั้นจะเตะชายตาสีโลหิต ลงมาจากท้องฟ้าด้านบน ชายหนุมม้วนตัววตั้งหลักได้ ก่อนจะลงมือ
ฟาดฟันต่อเนื่องรุนแรง ทว่ากลับทำอะไร หญิงสาวตรงหน้าไม่ได้
"คุณหมดทางไปต่อแล้วละ ทามาโมะ เนโกะเนเนะ" ชายหนุ่มตะโกนด้วยความ
โกรธแค้น ก่อนจะฟาดฟันคมดาบเข้าใส่สิ่งมีชีวิตหางจิ้งจอกแบบไม่ยั้งมือ
ทว่าหญิงสาวที่มีเก้าหางไม่ใช่สิ่งมีชีวิตต่ำชั้น เพียงพริบตาก็สามารถบุกเข้าถึงระยะลงมือ
ก่อนจะใช้นิ้วชี้จิ้มไปที่ท้องน้อยของนักรบหนุ่ม"ดัชนีพิฆาต"
พลังงานจากนิ้วมือก่อตัวเป็นลำแสงสีดำ ยิงทะลุร่าง
ก่อนที่มือปีศาจจะพุ่งเข้ามาจากพึ้นดิน ชายหนุ่มเห็นท่าไม่ดี เลยตัดสินใจ
จะหลบหนีพลังของทามาโมะไปยังต่างมิติ ด้วยว่านักรบหนุ่มผู้นี้
บาดเจ็บเกินกว่าจะจัดการหญิงสาวผู้มีพลังจิ้งจอก.....