เท่าที่ผมเคยเจอ
นักเขียนหน้าใหม่ มักจะเจอปัญหาเดียวกัน คือไม่กล้าที่จะนำเสนอผลงานชิ้นแรกของตัวเอง
หลายคนเขียนแล้วย้อนกลับไปแก้ ย้อนไปย้อนมา สุดท้ายเครียด ไม่เขียนมันแล้ว เลิก
(น่าเสียดายนะครับ)
คำแนะนำของผมในส่วนนี้ก็คือ
อย่ามองหาความยอดเยี่ยมสมบูรณ์แบบ ตั้งแต่ผลงานชิ้นแรก เพราะมันเป็นไปไม่ได้ครับ
เราควรจะทดลองส่งผลงานออกมา อย่ากลัวพลาด :)
ขนาดนักเขียนมือฉมัง เขายังเขียนดีบ้าง ห่วยบ้าง ผิดบ้าง มั่วบ้าง เละเทะบ้าง
แล้วนักเขียนที่เพิ่งเริ่มเขียนจะตั้งว่าผลงานตัวเองต้องสมบูรณ์แบบเปิดตัวแล้วบูมคนชอบทันทีได้อย่างไร
ลองมองดูนักเขียนทั่วไปก็ได้ครับ ลองหาผลงานชิ้นแรกของเขามาอ่านดู แล้วเทียบกับผลงานชิ้นหลัง ๆ
เอาใกล้ตัว ถ้าลองอ่านเรื่องรักยมของผม ตอนแรกสุดที่ผมเขียน เรียกได้ว่าเขียนไปเรื่อย
ถ้าเอามาเทียบกับนิยายช่วงหลัง อาจจะมองว่าเป็นคนละคนเขียนก็ไม่แปลก
สิ่งสำคัญไม่ใช่การลงผลงานที่สุดยอดครับ แต่สำคัญที่ไม่ต้องกลัวความผิดพลาด
มีอะไรไม่ดี ก็รับฟังเสียงคนอื่นลองไปประยุกต์ อะไรเข้าท่าก็เอาไปใช้ อะไรไม่เห็นด้วยก็ไม่ต้องตามทั้งหมด
เขียนไปแล้วค่อยปรับไป ค่อย ๆ พัฒนา ผิดบ้างถูกบ้าง ใช้เวลาสักหน่อย เดี๋ยวก็คล่องเอง
การลงในเวปแบบนี้เป็นการอ่านฟรี ความเครียดจะมีน้อย ผิดบ้างจะเป็นอะไรไป
แต่เมื่อไหร่ที่คุณเริ่มขายผลงาน ตอนนั้นคุณอาจจะค่อยเครียดเพิ่มขึ้น
เพราะว่าผลงานของคุณจะต้องคุ้มค่าเพียงพอ
แต่สำหรับงานชิ้นแรก อย่าเพิ่งมองไกลเกินไป อย่าเครียดเกินไป
ลองลุยก่อน แล้วจะเจอหนทางที่เหมาะกับตัวเองในที่สุด
ลุยเลยครับ มีปัญหาปรึกษาเจ๊แว่น :D
เห็นด้วยกับคุณ"assasin008"เลยครับ พอดีผมไม่ได้เซฟผลงานเก่าๆตั้งแต่เริ่มแต่งเรื่องเสียวเอาไว้ ถ้าเอาของเรื่องเก่าๆที่เริ่มหัดแต่งใหม่ๆมาเทียบกับเรื่องที่ผมแต่งอยู่ทุกวันนี้
ผมก็จะรู้สึกได้ว่า มันแตกต่างกันมาก ผมไม่อยากให้จขกท.หมดไฟจนเลิกแต่ง
เพราะเราต้องการนักเขียนหน้าใหม่ๆเข้าสู่วงการอีกเยอะเลยครับ
งั้นเอางี้นะครับ คิดซะว่า การแต่งเรื่องเสียวเรื่องหนึ่งๆ ก็เหมือนเรากำลังสร้างโลกแห่งความเสียวของเราขึ้นมาหนึ่งใบ(โลกียะโลกหรือกามาโลก) และเราเองก็อยากให้ผู้อ่านเข้ามาท่องเสียวไปกับดินแดนแห่งความเสียวนี้(กามาภพหรือโลกียะภพ)
ดังนั้นการเขียนเรื่องเพื่อให้ผู้คนเข้ามาท่องเที่ยวในดินแดน"กามาโลกียะภพ"ของเรา แล้วผู้เขาเหล่านั้นได้รับความสุขกลับไป ก็ถือว่าเป็นการทำบุญอย่างหนึ่ง ซึ่งการทำให้ผู้หนึ่งผู้ใด(หรือหลายๆคน)มีความสุข เราเองก็จะรู้สึกว่ามีความสุขกับเค้าไปด้วย
ก็คงเหมือนนางฟ้าในแคมฟร๊อกนั่นแหละครับ การที่พวกเขาเหล่านั้นแก้ผ้าโชว์ เต้นไปตามเพลง แล้วแหก-แหวกโชว์ เค้าแทบไม่ได้อะไรเลย แต่คนดูกลับมีความสุข ได้เสพรูปเคลื่อนไหวจากนางฟ้าเหล่านั้น ผมถือว่านางฟ้าได้บุญและคนดูก็มีความสุขไปด้วย
ดังนั้น การแต่งเรื่องเสียวเรื่องหนึ่งๆนั้น ไม่ใช่แค่แต่งเพื่อตัวเรา แต่แต่งเพื่อเพื่อนๆที่เค้าอยากเข้ามาเดินทางในดินแดนกามาโลกียะภพของเรา เมื่อเขาได้เข้ามาท่องเที่ยวในดินแดนแห่งเสียวของเราอย่างมีความสุข เขาเหล่านั้นก็จะได้เติมพลังชีวิตเพื่อจะต่อสู่กับโลกภายนอกต่อไป
สู้สู้นะครับ