(แว่น คัดเอามาจากสำนวนต้นฉบับเลยจึงมีข้อความท่านครบถ้วนสมบูรณ์ เรื่องนี้ลงบอร์ดบ้านเมื่อ ธันวาคม 08,2011,05:06:26 PM)

      ตอนบทลงเอยในเกาะดอกท้อ ตอนแรก

   "ฮึ ฮึ ดูเหมือนกำลังมีปัญหาภายในครอบครัวกันอยู่กระมัง น้องอึ้งย้งหากก๊วยเจ๋งรังเกียจเจ้า ก็มาอยู่กับข้าแล้วกัน ไหนๆเราก็มีสัมพันธ์กันแล้ว "

   เสียงองค์ชายเจอรูดัลพูดขึ้น เหมือนยิ่งราดน้ำมันลงไปบนกองเพลิง ทำให้โทสะของก๊วยเจ๋งบันดาลขึ้นมากว่าเดิม
   " หุบปากโสโครกของเจ้า นี้เป็นเรื่องของครอบครัวข้า เอ๊ะ แล้วที่มันพูดเช่นนี้ หมายความว่าอย่างไร "

   ก๊วยเจ๋งพูดด่าออกไป ก่อนหันมาพูดกับอึ้งย้งต่อ อึ้งย้งแสนกระอักกระอ่วนใจยากที่จะตอบคำถามก๊วยเจ๋งผู้เป็นสามี พลันน้ำตาของอึ้งย้งกลับรินไหลเอ่อล้นออกจากสองตาลงมาอาบแก้ม ส่งเสียงเครือสั่นสอึกสอื้นออกมา

   " ฮึก ๆ ท่านพี่.....ข้า......ฮึก"

   ก๊วยเจ๋งเห็นอยู่ๆ อึ้งย้งร้องไห้ออกมาเกิดรู้สึกสงสารขึ้นมาในใจ เพราะตลอดเวลาที่อยู่กินกันมาไม่เคยมีครั้งใดเลยที่ก๊วยเจ๋งจะทำให้อึ้งย้งเสียใจ และยิ่งเป็นครั้งแรกที่ก๊วยเจ๋งเห็นอึ้งย้งร้องไห้ออกมาต่อหน้าธารกำนัลเช่นนี้ ก๊วยเจ๋งทั้งเดือดดาลทั้งสงสารอึ้งย้งไม่อาจหักใจดูหน้าอึ้งย้งได้

   จึงหันไปกล่าวกับองค์ชายเจอรูดัลและนางรัศมีเทวี
   " ข้าไม่เข้าใจว่าที่พวกท่านมารังควานเราที่เกาะดอกท้อด้วยเหตุอันใด ทั้งมาจับลูกสาวเรา ทั้งยังแม่นางปลอมเป็นลูกสาวเรา มายั่วยวนเรา ต้องการให้เรามีความสัมพันธ์กับลูกสาว ที่พวกท่านทำลงไปเพื่ออะไรกัน "

   ทั้งองค์ชายเจอรูดัลกับนางรัศมีเทวีต่างนิ่งงันไปชั่วขณะ คล้ายไม่สามารถตอบคำถามของก๊วยเจ๋งได้ เป็นองค์ชายเจอรูดัลกลับพูดขึ้นพร้อมกับวางร่างที่หลับใหลของก๊วยฮู้ลงนอนบนพื้น

   " ตอนแรกข้าคิดมาเกาะดอกท้อเพื่อประลองยุทธ แต่ตอนนี้ข้าปรารถนาในตัวอึ้งย้ง ข้าจะคืนลูกสาวให้เจ้า    แล้วออกจากแดนตงง้วนไป เพียงแต่...อึ้งย้งต้องไปอยู่กับเรา "
   " บัดซบ เหลวไหลจริงๆ อึ้งย้งเป็นภรรยาข้า จะให้ไปอยู่กับเจ้าได้อย่างไร "
   " ตอนนี้อึ้งย้งก็เป็นภรรยาข้าด้วย ข้าเชื่อว่าอึ้งย้งคงพอใจบทพิศวาสของข้ามากกว่าเจ้า "
   " เจ้า  เจ้า เจ้า เอง ก็มีภรรยาอยู่แล้ว แล้วนางละว่ายังไง "
   " อะไรเป็นความต้องการของสามีข้า ข้าล้วนยินดี เช่นเดียวกันกับที่ข้าทำอะไรสามีข้าก็ยินดี " เป็นนางรัศมีเทวีกลับตอบขึ้นแทน

   ก๊วยเจ๋งถึงกับเซ่อโต้เถียงไม่ได้เพราะตามปกตืก๊วยเจ๋งก็ไม่เจนจัดในด้านคำพูดอยู่แล้ว ได้แต่เดือดดาลหันไปพูดกับอึ้งย้ง
   " ย้งยี้ ข้าไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเจ้า กันแน่ แต่หากว่า....เจ้าหมดรักข้า ต้องการไป ก็สุดแต่เจ้า "

   ตอนนี้อึ้งย้ง่ได้หยุดร้องไห้แต่ยังมีน้ำตานองใบหน้า พูดขึ้นว่า
   " พี่ก๊วยเจ๋ง  ข้ารู้สึกเสียใจ แต่มันหาได้เป็นอย่างที่ท่านคิด แต่ข้าก็ยากอธิบายให้ท่านฟังได้ "
   " พวกท่านฟังไว้ การที่ผู้หญิงจะรักใครสักคน ไม่ใช่เพราะเรื่องพิศวาสบนเตียงเพียงเดียว แม้ไม่มีเรื่องนี้ เลยผู้หญิงก็สามารถรักผู้ชายคนหนึ่งได้ นางรัศมีเทวีนางเองก็เป็นผู้หญิงเช่นข้า นางย่อมรู้คำตอบดี และข้าก็คิดว่านางก็ไม่ได้รักและภักดีต่อสามีของนางเพียงเพราะเรื่องพิศวาสบนเตียงเท่านั้น "

   อึ้งย้งหันมากล่าวกับทั้งสองก่อนหันกล่าวกับก๊วยเจ๋งอย่างช้าๆ
   " พี่ก๊วยเจ๋งข้ารักท่านเพียงคนเดียวเท่านั้น........และก่อนที่ข้าจะตัดสินใจแต่งงานกับท่าน....... ข้าก็ได้คิดถึงเหตุผล........ที่จะแต่งงานกับท่านซ้ำแล้วซ้ำเล่า....... และทุกครั้งข้าก็มั่นใจในคำตอบที่ได้รับ......ว่ามันไม่ใช่เป็นความรักเพียงอย่างเดียว....... แต่ข้ามั่นใจเสมอว่า.......ผู้ชายที่ข้าจะแต่งงานด้วยนี้เป็นคนดีและซื่อสัตย์ต่อข้า..... ต่อให้เวลาจะผ่านไปแค่ไหน....... ต่อให้มีหญิงอื่นใดเข้ามา...... ผู้ชายคนนี้ก็จะไม่มีวันนอกใจข้าเป็นอันขาด ซึ่งข้า......ก็ตัดสินใจไม่ผิด..... แต่ข้า.........."

   เอ่ยถึงตอนนี้น้ำตาของอึ้งย้งกลับรินไหลออกมา ก๊วยเจ๋งจึงยกมือไปเช็ดน้ำตาให้อึ้งย้ง พลางกล่าวขึ้น
   " อึ้งย้ง.......ข้าขอโทษต่อเจ้า "

   อึ้งย้งเงยหน้าสบตากับก๊วยเจ๋งคล้ายมีคำถาม ก๊วยเจ๋งจึงพูดต่อ
   " ข้าเองก็ยึดหลักในการครองชีวิตคู่เช่นกันว่า  ควรมีความเชื่อใจและไว้วางใจซึ่งกันและกัน ตลอดเวลาที่ผ่านมาเจ้าก็ไม่เคยมีเรื่องชายใดเข้ามาเกี่ยวข้องเลย ข้าก็ควรเชื่อใจเจ้า แต่ครั้งนี้ข้ากลับลืมเลือนไป ข้าจึงต้องเป็นฝ่ายขอโทษเจ้า "

   ก๊วยเจ๋งพูดแล้วเว้นระยะไว้หน่อยหนึ่งจึงพูดต่อ
   " และสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตคู่ที่ควรมี คือ การให้อภัยเมื่ออีกฝ่ายผิดพลาดไป และข้าก็เชื่อว่าหากข้าพลาดพลั้งทำสิ่งใดผิดพลาดไป เจ้าก็คงให้อภัยข้าเช่นกัน "

   อึ้งย้งมองสบตาก๊วยเจ๋งอยู่พักหนึ่งจึงโผเข้ากอดกับก๊วยเจ๋ง ความขุ่นเคือง ความทุกข์ระทมเมื่อสักครู่ตอนนี้กลับสลายไปแล้ว ต่างเปี่ยมด้วยความรักที่มีต่อกันอย่างลึกซึ้ง ( ช่วงนี้หากเป็นภาพยนตร์ จะมีเพลงประกอบ หรือใครอ่านช่วงนี้ไปหาเพลงมาเปิดประกอบ จะทำให้มีอรรถรสยิ่งขึ้น )

   " แม้ผู้คนทั่วหล้าจะนินทาว่าท่านพี่เป็นผู้โชคดีที่ได้ข้าเป็นภรรยาจนทำให้ท่านมีชื่อเสียงโด่งดัง แต่มีแต่เพียงข้าเท่านั้นจึงรู้ว่าคนที่โชคดีจริงๆเป็นข้าต่างหากที่ได้ท่านเป็นสามี "

   ทั้งองค์ชายเจอรูดัลและนางรัศมีเทวีต่างเฝ้ามองอยู่ ก็พลอยรู้สึกประทับใจในความรักของก๊วยเจ๋งและอึ้งย้งไปด้วย เพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่เพียงไม่บั่นทอนความรักที่ทั้งคู่มีต่อกันแต่กลับทำให้ทั้งคู่กลับมีความรักที่แนบแน่นขึ้นกว่าเดิมอีก

   องค์ชายเจอรูดัลเห็นแล้วเกิดหมั่นไส้แกล้งพูดขึ้นว่า
   " เฮ้อ....เจ้าก๊วยเจ๋งจอมงี่เง่า ถูกอึ้งย้งกล่อมหน่อยเดียวก็อยู่หมัด "
   " คิก คิก แต่ข้าไม่คิดเช่นนั้น "
   " เอ..."

   เป็นเสียงนางรัศมีเทวีสอดแทรกขึ้นมา
   " ข้าคิดว่า ก๊วยเจ๋งนี่แหละเป็นผู้ชายที่ผู้หญิงปรารถนา "
   " เจ้าหมายความว่า เจ้าหลงเสน่ห์มันหรืออย่างไร แต่ข้าไม่เห็นมันจะมีเสน่ห์แต่อย่างใด ซื่อบื้อก็เท่านั้น "
   " ข้าก็ไม่ได้หมายความว่าข้าชอบก๊วยเจ๋ง ผู้หญิงแต่ละคนย่อมชอบผู้ชายต่างกัน สำหรับข้าชอบผู้ชายที่เจ้าชู้เล็กน้อยเพราะดูมีเสน่ห์เป็นที่หมายปองของหญิงอื่น แต่สุดท้ายกลับมารักภักดีต่อข้าเพียงคนเดียวเช่นก๊วยเจ๋ง "
   " อืม เฮอะ "

   องค์ชายเจอรูดัลแค่นเสียงขึ้นในลำคอ แต่ในใจก็ยอมรับคำพูดของนาง ดูเหมือนตอนนี้ทั้งก๊วยเจ๋งและอึ้งย้งจะปรับความเข้าใจกัยได้แล้ว ตอนนี้ทั้งคู่พร้อมที่จะร่วมใจกันฝ่าฟันอุปสรรคที่อยู่ตรงหน้าอย่างไม่เกรงกลัวสิ่งใดแล้ว อึ้งย้งจึงจับกุมมือก๊วยเจ๋งแน่นอย่างพร้อมที่จะไปเผชิญอันตรายในเบื้องหน้า

   แต่แล้วอึ้งย้งกลับต้องตกใจเมื่อพบว่ามือก๊วยเจ๋งเย็นเฉียบ
   " เอ๊ะ  พี่ก๊วยเจ๋ง ท่านไดรับบาดเจ็บอันใดหรือเปล่า "
   " ข้าไม่เป็นอะไรมาก เพียงแต่สูญพลังไปหมด  ตอนนี้เหลือแต่เพียงพลังภายนอกที่จะต่อสู้เท่านั้น "

   อึ้งย้งเอามือจับชีพจรก๊วยเจ๋งดูจึงพบว่า ชีพจรก๊วยเจ๋งอ่อนล้ายิ่งแต่ไม่มีอาการบาดเจ็บใด ร่างกายอ่อนล้ายิ่ง หากได้กินโอสภทิพย์ของบิดานางพักผ่อนเพียงชั่วยามก็จะฟื้นกำลังเป็นปกติ แต่ในสถานการณ์คับขันเช่นนี้ไม่อาจทำเช่นนั้นและตอนนี้นางก็ไม่ได้นำยาติดตัวมา

   อึ้งย้งพยายามลดเสียงแทบจะกระซิบ เพราะกลัวฝ่ายตรงข้ามจะได้ยิน
   " เอาละ อึ้งย้งพวกเจ้ามาตกลงกันดีกว่า " เสียงเจอรูดัลพูดขึ้น อึ้งย้งทำใจดีสู้เสือพาก๊วยเจ๋งออกมารับสถานการณ์

   ขณะเดียวกับที่หัวสมองนางหมุนติ้วอยู่ตลอด ประเมินสถานการ์ณขบคิดไม่หยุด
   " พวกท่านจะตกลงเช่นไร เราพร้อมตลอด แต่อย่าหมายว่าจะใช้ลูกสาวเราเป็นเตรื่องมือ "

   องค์ชายเจอรูดัลกลับหัวเราะก้อง ก่อนพูดต่อ
   " วิสัยเราไม่ชอบทำเช่นนั้นอยู่แล้ว พวกเจ้าสามารถเอาลูกสาวคืนไปได้ทุกเมื่อ "

   อึ้งย้งงุนงง ไม่รู้ว่าฝ่ายตรงข้ามจะมาไม้ไหน
   " แล้วพวกท่าน ต้องการจะต่อสู้กันเช่นไร "
   " ตอนนี้พวกเราทั้งฝ่ายต่างได้รับบาดเจ็บด้วยกัน ต่อสู้กันไปก็ไร้ประโยชน์ อึงย้งตัวเจ้าเองก็คงโดนพลังลมปราณเล่นงานแล้วซิ ถึงเจ้าจะให้ลูกศิษย์ถ่ายลมปราณไปก็เพียงยับยั้งได้ชั่วขณะ อีกไม่เกินชั่วยามอาการเจ้าก็จะกำเริบหนักขึ้นไปอีก "
   " อึ้งย้ง เจ้า โดนพิษบาดเจ็บอันใด " เสียงก๊วยเจ๋งร้องถามอย่างตกใจ
   " ข้าใช้วิชาดูดดาวกับศัตรู "
   " ดูดดาวอันใด " ก๊วยเจ๋งถามต่ออย่างงงงง
   " วิชาดูดดาวในคัมภีร์นพเก้า เรื่องซับซ้อนยิ่งไว้ข้าจะอธิบายในตอนหลัง "

   สถานการณ์หน้าสิ่วหน้าขวานในตอนนี้ต่างไม่มีเวลาอธิบายความว่าต่างเกิดอะไรขึ้น
   " แล้วพวกท่านต้องการจะให้ทำเช่นไร "
   " เรามีข้อตกลงกับเจ้า แล้วแต่เจ้าจะตัดสินใจเช่นไร "
   " ข้อตกลงอะไรลองเสนอมา "
   " ข้อตกลงนี้ เป็นเรื่องลับระหว่างเราสองคนเท่านั้น "

   อึ้งย้งถึงกับสมองหมุนติ้วอีกครา เพราะไม่รู้ว่าฝ่ายตรงข้ามจะมีลูกเล่นอะไร  นางพิจารณาดูว่าทั้งนางและก๊วยเจ๋งต่างก็บาดเจ็บ ส่วนฝ่ายตรงข้ามก็มีสภาพพอๆกันหากต่อสู้กันยังไม่รู้ว่าจะเป็นฝ่ายใดได้เปรียบเสียเปรียบ มีแต่จะตกตายไปด้วยกันทั้งสองฝ่าย

   " ตกลง "
   " งั้นเชิญเจ้ามาทางนี้ "

   อึ้งย้งตอบรับคำ ขณะที่จะเดินตามองค์ชายเจอรูดัลไป กลับถูกก๊วยเจ๋งฉุดมือไว้
   " ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกพี่ก๊วยเจ๋ง  ข้าคาดว่าฝ่ายนั้นคงไม่มีอะไร  ให้ข้าลองฟังข้อเสนอของฝ่ายนั้นดูก่อนค่อยร่วมตัดสินใจกันอีกทีก็แล้วกัน "
   " เจ้าระวังตัวก็แล้วกัน "
   " ท่านพี่ก็ระวังตัวด้วย ครอบครัวเราจะต้องปลอดภัย ลูกสาวเราคงไม่เป็นไรปล่อยให้นางนอนพักไปเถอะ ส่วนเจ้าลูกศิษย์สองตัวนั่นพี่หาอะไรคลุมมันกันอุจาดตาหน่อย แล้วปล่อยมันไว้อย่างนั้น ไม่นานก็จะคืนสติเอง ส่วนท่านพี่ข้าตรวจอาการแล้วไม่เป็นไร เพียงต้องพักผ่อนให้กำลังคืนกลับเท่านั้น "

   อึ้งย้งพูดแล้วก็เดินตามองค์ชายเจอรูดัลหายไปหลังพุ่มไม้อีกด้านหนึ่ง ก๊วยเจ๋งเลยเดินไปหยิบเสื้อผ้าของเจ้าลูกศิษย์สองตัวที่แก้ผ้านอนหงายอ้าซ่าอยู่มาปิดร่างมันทั้งสองตามคำของอึ้งย้ง ก๊วยเจ๋งเห็นเจ้าลูกศิษย์สองตัวนี้แล้วอยากจะกระทืบเต็มทน แต่อดใจไว้ หันไปมองทางด้านนางรัศมีเทวี เห็นดูแลลูกฮู้อยู่อย่างทนุถนอมรักใคร่ ไม่เห็นมีทีท่าจะทำร้ายลูกฮู้แต่อย่างใด  และดูเหมือนนางจะโคจรลมปราณพักผ่อน

   ดูแล้วนางยังไม่ทุเลาจากอาการบาดเจ็บเท่าใด ส่วนก๊วยเจ๋งเองก็ต้องการพักรักษาตัวเช่นกัน เลยนั่งขัดสมาธิค่อยโคจรลมปราณกำลังภายในอย่างเงียบๆ แล้วตาก็คอยจับจ้องไปยังพุ่มไม้ด้านที่อึ้งย้งกับองค์ชายเจอรูดัลเดินเข้าไปเผื่อมีเหตุการณ์อะไรเปลี่ยนแปลง ตามปกติไม่ว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้น ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่เพียงใดก็ตาม ล้วนแต่เป็นอึ้งย้งเท่านั้นที่เป็นผู้ตัดสินใจ ก๊วยเจ๋งจะทำตามทุกเรื่อง

   ซึ่งทุกครั้งอึ้งย้งไม่เคยตัดสินใจเรื่องใดผิดพลาดเลย มันจึงเกิดเป็นความมั่นใจขึ้นของอึ้งย้ง  ซึ่งทำให้ก๊วยเจ๋งรู้สึกเป็นห่วงขึ้นในใจตลอด เพราะนับมันอึ้งย้งยิ่งเพาะความเชื่อมั่นในตัวเองสูงขึ้นทุกวัน จนก๊วยเจ๋งอดเป็นห่วงไม่ได้ว่าหากนางตัดสินใจพลาดขึ้นสักคราจะเกิดอะไรขึ้น ครั้งนี้ก็เช่นกันที่ก๊วยเจ๋งมอบความตัดสินใจให้อึ้งย้ง และครั้งนี้หวังว่าอึ้งย้งก็จะไม่ตัดสินใจอะไรที่ผิดพลาด อึ้งย้งต้องปลอดภัย ครอบครัวของเราต้องปลอดภัย ก็วยเจ๋งพยายามบอกกับตัวเอง

   ก๊วยเจ๋งเฝ้าคอยอึ้งย้งกับองค์ชายเจอรูดัลว่าเมื่อไรจะเดินออกมา แต่รู้สึกนานสองนานก็ยังไม่มีวี่แววของทั้งคู่ปรากฎออกมาให้เห็น ก๊วยเจ๋งใจร้อนอยากถลันเข้าไปในหลังพุ่มไม้ นั่นเสียให้ได้แต่ระงับใจไว้ การโคจรลมปราณเพื่อฟื้นพลังของก๊วยเจ๋งเลยทำได้ไม่ดีเท่าที่ควร ต่างกับทางด้านรัศมีเทวีที่ดูสงบนิ่งดูท่าทีนางค่อยๆดีขึ้นเรื่อยๆแล้วในที่สุดทั้งอึ้งย้งและองค์ชายเจอรูดัลต่างก็เดินออกมาจากหลังพุ่มไม้แล้ว

   แม้อาจเป็นเพียงเวลาสั้นๆ แค่ชั่วกาน้ำเดือด แต่สำหรับก๊วยเจ๋งรู้สึกมันแสนนานยิ่ง
   " อึ้งย้งเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง ตกลงมันว่าอย่างไร "

   ก๊วยเจ๋งถามอึ้งย้งอย่างใจร้อน อึ้งย้งกลับผวาเข้ากอดก๊วยเจ๋ง
   " เรียบร้อยดี ทุกอย่างไม่มีอะไรแล้ว "

   อึ้งย้งตอบ ก๊วยเจ๋งยังคงสวมกอดอึ้งย้งอย่างงงงัน
   " ตกลงมันเป็นอย่างไร "

   ก๊วยเจ๋งถามแต่อึ้งย้งกลับจูบก๊วยเจ๋งอย่างดูดดื่ม ก่อนที่จะเอียงหน้าเข้าไปคล้ายกระซิบที่ข้างหูก๊วยเจ๋ง
   " ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ขอให้ท่านรู้ว่าข้ารักท่านเพียงคนเดียวเท่านั้น และทำทุกสิ่งเพื่อท่านและครอบครัว "

   อึ้งย้งกลับมาจูบก๊วยเจ๋งอีกครา ก๊วยเจ๋งยังงงงันแต่ก็จูบตอบอึ้งย้งอย่างรักใคร่ ฉับพลันอึ้งย้งกลับตวัดดัชนีขึ้นจี้จุดตรงท้ายทอยก๊วยเจ๋งอย่างรวดเร็ว ขณะที่กำลังจูบกันอย่างดี่มด่ำ ก๊วยเจ๋งถึงกับฟุบหลับอยู่ในอ้อมกอดของอึ้งย้งทันที....

มันเกิดอะไรขึ้น อึ้งย้งไฉนทำเช่นนี้ ก๊วยเจ๋งที่หลับใหลคล้ายมีคำถามขึ้นในใจ

.....................................................

หอคัมภีร์ ผลงานของ คุณ Cobra
พิศวาสมังกรหยก
1  :     
2  :     
3  :     
4  :     
5  :   
6  : 
7  : 
8  : 

......................................

พอดี คุณ cobra pm มาอนุญาตด้วยตัวเองให้แว่นดูแลผลงานท่านในการนำมาลงในบอร์ดเราด้วยตัวเอง
แต่ท่านไม่สะดวกและมีงานประจำ  แว่นจึงขอทำหน้าที่ดูแลลงผลงานชิ้นนี้ให้ท่านแทนและลงต่อตามเจตนาของเจ้าของผลงงานที่อนุญาตมา
และขออนุญาตเคาะเรียงเพื่อเหมาะกับรูปแบบบอร์ด
อนึ่งเพื่อนสมาชิก ถ้าจะรีพลายให้สร้างสรรค์นิด เพราะเจ้าของผลงานจะแวะเวียนมาดูรีพลาย ความจริง แว่นแนะให้ท่านลงงาน..( 30/8/2559 )



9 ตอนจบภาคจริงๆ แต่ๆๆไม่ได้จบในตอนนี้เพราะ ตอน 9 มี 2 part คริ๊คริ กลจอมยุทธช่างล้ำลึก ฮ้าฮ่าฮา   
เอ๊ะ อึ้งยงตกลงอะไรกับ องค์ชายๆ มีแผนการอะไรนะ อ้าวววววววทำไม อึ้งยงนางจึงสกัดจุดก๊วยเจ๊ง เกิดอะไรในสถานการณ์นี้
ทุกสิ่งยากคลาดเดา จะโกงไปอ่านตอนหน้าต่อก็กระไร เดี๋ยวรอ อ่านพร้อมเพื่อนสมาชิกที่มีน้ำใจตอนเรียงตอนหน้าเหมือนเดิมละกัน
ขอบคุณมากนะคะ คุณ cobra แว่นลองไปวนดู รูปตอนเก่าจากเวปบ้าน เห็นมาเพิ่มอยู่เพียงตอนเดียว
แต่ แว่นเอามาใส่ให้แล้วนะตอนแรกมั่งถ้าจำไม่ผิด เอาลงไว้เลยคะถ้าจะลงรูปตอนอื่นเดียว แว่นไปเกี่ยวมาเพิ่มให้นะ.. 
อ๋อ รูปที่ แว่นซ่อนไม่เกี่ยวกับเนื้อหานะคะ แถมไว้ 2 รูปเท่านั้น( เอ๊ะ ไปถ่ายอึ้งยงตอนไหน คริคริ )..




            ขอฝากกฏหน่อย ยังมีพวกไม่อ่าน กฏ ก่อนรีพลาย

การตอบ รีพลายอย่าง พอเหมาะพอควรถ้าเจ้าของกระทู้แจ้งมา จะพิจารณา เป็นรายกรณี

ถ้าตอบ เช่น zzzzddd xxxx2222 อิอิ,ลุ้นๆ,555, ดีดี,ดี, ต่อ,ติดตาม,ty,thx,thx kub(Thx ขี้หมาThanx พิมพ์ไม่ถูก
ห้ามใช้ทุกกระดานที่ฉันดูแล),ใจจร้า,ใจครับ,แจ่ม,เยี่ยม,สนุกดี,สุดยอด,อ่านต่อ,Good (เฉยๆ) emo  เปล่าๆ
อาจเตือนเห็นอีก ถ้าเตือนไปแล้ว ผิดซ้ำซากก็จะแบนเหมือนกัน รีพลายตอบซั่วๆ ตอบแล้ว mod ไม่เข้าใจ จะโดนแบนทันที
มักง่ายต่างๆ จะแบนครั้งแรก 3 เดือน คราต่อไปแบนยาวขึ้น แล้วจะหายเมื่อไม่ปรับปรุง

พวก ก๊อปตอบ รัวๆรวดเดียวเป็น 10 กระทู้ โพสต์ละ 1 นาทีนะเจอจะ แบน ถ้ามักง่ายเช่นนี้  ถือว่าไม่ให้เกียรติ
คนแบ่งปัน/คนลงงาน..ยังไม่อ่านมักง่าย ก๊อปตอบ เปิดรัวๆ ประโยคเดียวเป็น 10 มันควรหรือ?และห้ามใช้
ข้อความจากระบบตอบรีพลายเด็ดขาด มักง่ายประเภทเดียวกับก๊อปตอบ (อนุโลมใช้ได้ เฉพาะตอนให้คะแนนเท่านั้น)
แบน 90 วัน ครั้งต่อแบนเพิ่มขึ้นอีก และ หายจากบอร์ด

          และ ตอบซ้ำมาหลาย ดอกใน กระทู้เดียวกัน นะอาจโดนพักใช้ได้เหมือนกัน เมื่อ คุณได้โพสต์แล้ว
มันคิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้นอกจากปั้มกระทู้ ระวังหน่อย โดนลบบ่อยๆ จะแบนนะรู้ไหม? ,

            ผลงานที่ สมาชิก อุตสาห์ นำมาลง ไม่ว่าจะเขียนเอง หรือขอมาลงล้วนได้มาด้วยการสละเวลา
            ถ้าจะตอบมามักง่ายอย่างนั้น..ก็ อย่าใช้ห้องนี้ เสพผลงานเลยไปหาเสพที่ใดแล้ว รีพลายตอบ
            อย่างนั้นได้ ก็ไป..มา เปรี้ยว มา เกรียน ลอง  สด ,เก๋า อย่าเลย จะเสียน้ำใจเสียความรู้สึกเปล่าๆ
            เพราะถึงคุณมี 100 ยูส 1000 ชื่อ ถ้ารีพลายผิดกฏ-กติกากระดานนี้ ฉัน ก็จะแบนหมด

...................................................................

ถ้าถูกแปะเตือนที่ กระทู้คุณและส่งไปที่ pm คุณ จงรีบปรับปรุงรีพลายซะ ขอบคุง ขอบหี ขอบควย ขอบหมา ขอบแมว
ขอบคุน เตือนนะอย่าลองของ ใครโดนเตือนไปให้ปรับปรุงการรีพลายเจอ ครั้ง 2 จะลบทุกกระทู้ที่ตอบ และพบอีกรอบ
แบน 3 เดือนเหมือนโทษ ป้วนเกรียนอื่นๆ....

คำขอบคุณยังเขียนไม่ถูกความหมายจะถูกไหม? ที่ต้องมาเข้มงวดเรื่องนี้ เพราะชักเยอะพวกมักง่าย เยอะ
ไรต์ คนลงงาน ก็ติมาด้วย..เครนะ ขอกันดีๆ จะไม่โดนลบของเก่าทิ้ง แต่ยังรีพลายอีก ถ้าเตือน เตรียมหาที่อ่านใหม่เลย..
แว่น ยกตัวอย่างคำ ขอบคุณเขียนไม่ถูกชัดไหม?

ใคร ขอบคุณ รีพลาย เขียนไม่ถูกต้องแบนแล้วนะ ให้โอกาสเตือน 1 ครั้ง ..เดือนที่ผ่านมาแปะบอกล่วงหน้าเพื่อปรับตัวกันมาพอล่ะ..
มันเป็นคำขอของ ไรต์ และ คนลงงาน เรื่องความมักง่าย เพราะ ขอบคุณ เฉยๆก็ดูเอียนจริงๆ แต่ก็เป็นคำสากลในการตอบแทนน้ำใจ
ฉะนั้น ขอเถอะเขียนให้ถูก เมื่อต้องปรับเปลี่ยนก็ต้องคล้อยตามกัน กฏไม่ได้ใช้กับใคร? เพียงคนเดียว และไม่ยากเกินไปเนอะ
คิดว่าสร้างมาตรฐาน กันใหม่อีกสิ่ง ถ้ายากก็ไม่ต้องเข้ามาใช้ กระดานนี้ เพราะ ฉัน แบนแน่.. 

อ๋อ thx ขี้หมานี้หรือ เขียนไม่ครบ thank กระดาน แว่น ดูแลอย่าให้เห็นนะ แบน ย้ำซะขนาดนี้พิมพ์มาอีกถือว่าลอง

กฏที่ว่างนี่ไม่ได้เขียนเอาฮา เนอะ แบนจริงใครอยู่นานแล้วคงรู้จัก แว่น ดี..คิดว่า ฉัน แบนจริง
หรือเตือนเอาสนุกเล่นๆ..อย่าๆ จะเสียความรู้สึก ด้วย รีพลาย คุณเองเลย เขียน ขอบคุณ ให้ถูก
ทำตามเงื่อนไข ยากอะไร หรือ จะโชว์เกรียน..เตือน,ขอร้อง,ขอความร่วมมือแล้ว
ไม่รักษาสิทธิ์-ประโยชน์คุณเอง ก็แบนไป..

มีข้อตกลงอะไรหลังพุ่มไม้ รอติดตามด้วยใจระทึก ขอบคุณครับ

ขอบคุณครับ ยิ่งอ่านยิ่งอยากรู้ครับ

แบบนี้ ต้องใช้พิษจู่โจมพิษแน่นอน สำนวนไทย หนามยอกต้องเอาหนามบ่ง

เป็นอีกเรื่องที่ติดตามมาอย่างยาวนาน
ขอบคุณๆแว่นมากครับ

รอคำตอบหลังพุ่มไม้ ลุ้นลุ้น ขอบคุณครับ

ขอบคุณครับ

เอากันมั่วเลย ภายในเกาะดอกท้อเนี่ยะ เปลี่ยนจากเกาะดอกท้อ เป็นเกาะดอกทองดีกว่ามั๊ง 555

อ่านสนุกดีครับ แต่อึ้งย้งกายเป็นมั่วจังครับ

ตอนแรกคิดว่าจะจบแบบซึ้งๆกันไป อ๊ะ..มีปริศนาของอึ้งย้งขึ้นมาอีก ต้องตามเสียวกันปาย แต่ยังไม่อยากให้จบเลยอ่ะ ฮือๆๆ

ขอบคุณครับ สนุกไปอีกแยย

อึ้งย้งผม โดนแน่แน่

ขอบคุณครับ...อึ้งย้งจะแก้ไขเหตุการณ์นี้ได้อย่างไร

ขอบคุณสนุกดีครับ