พูดคุยเหมือนเดิม
ผู้อ่านทั้งหลาย ตอนนี้ปั้นสดคั้นสดมาสำนวนอาจจะกากๆมึน คำผิดถ้ามีก็แก้ให้ด้วย ไม่ซ่อนข้อความจะซ่อนแค่รูปนะตอนนี้เพราะจะไปทำบุญไปค่ายอาสา 18 วันจ๊ะ ไหนทำบุญให้เด็กบนดอยก็ทำบุญให้ปลิงด้วยเลยละกัน ไม่ต้องถามหาเดะกลับมาเอง 
เรื่องที่สองตอนหน้าออกช้านะครับ ไปรับงานท่านอื่นมาเขียน เรื่องอะไรเดะลงแล้วก็รู้เองละ ไม่ใช่ไรอย่าเปลี่ยนมาแนวพลังวิเศษบ้างพอดีกับธีมหลังมันบู๊ๆโหดๆ เลยได้เขียนพอดี (นี้เรื่องผมนี้โหดขนาดนั้น?  )
และประกอบกับเทอมแล้วเวลาหดไปอ่านหนังสือเรียนบ้างกลัวไม่จบ
ป.ล. ไม่ซ่อนไม่รีพลายไม่ว่า รีพลายกากไม่ว่าแต่ถ้าท้อเมื่อไหร่กูเทจริงด้วย ก็อย่างที่บอกรีพลายนี้ละแหล่งพลังงานของนักเขียนเราๆ  อยากเรื่องเรื่องนี้ลงต่อก็ช่วยๆกันนะ
เอ้าหมดเรื่องแล้ว เหมือนเดิม ขอให้สนุกและขอบคุณที่มาอ่านครับ Enjoy 

ตอนที่10 วันร้ายๆ
"เฮ้ย มันวิ่งไปทางนั้นแล้วรีบไป อย่าให้มันหลุดไปได้" กลุ่มชายถือปืนหลายคนที่วิ่งกระจายกันตามหาคนที่บังอาจบุกรุกรังลับของมัน มันต้องหาตัวไอ้ตัวบัดซบนั้นให้พบไม่งั้นทุกอย่างอาจพินาศหมด

ไม่นานมุมมืดแถวนั้นก็มีชายวัยกลางคนเดินออกมาเขาปลดกล้องออกกดเอาการด์เมมโมรี่ออกมาเก็บแยกไว้ในกระเป๋าและมองซ้ายขวาและหนีออกจากที่แห่งนี้โดยเร็วแต่ด้วยความรีบร้อนบัตรห้อยคอก็ได้หล่นไว้ตรงมุมนั้นเอง

ไม่นานชายหน้าตาเหี้ยมเกรี้ยม คนหนึ่งก็มาพบมันเข้า มันอ่านชื่อในบัตรช้าๆ นายสุขใจ ไข่เย็น นักข่าวอาชญากรรมสำนักข่าว..." มันฉีกยิ้มชั่วร้ายออกมา "แบบนี้งานยิ่งง่ายขึ้นเยอะ" มันหยิบโทรศัพท์กดเบอร์และเดินหายไปกับเงามืดในค่ำคืนนั้น

"อื้มมมม เฮ้ออ เช้าวันจันทร์มันช่างน่าเบื่อออ" ร่างอ้อนแอ้น ลุกขึ้นบิดขี้เกียจอย่างเกียจคร้าน เสื้อชุดนอนสายเดียวตัวบางสายมันมันหลุดออกจากไหล่ไปข้างหนึ่งเผยให้เห็นผิวเนียนน่าลูบไล้เหนือเนินอกอวบแน่นมือทั้งสองขยี้ตาและปัดผมที่ยุ่งเหยิงให้พ้นหน้าสวยๆของตน
      เธอก้าวขาลงจากเตียงไปห้องน้ำเพื่อชำระตัวตามปกติ เสียงฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดีเบาๆ สองมือบรรจงขัดสีฉวีวรรณไปตามร่างกายเฉกเช่นทุกวัน จากนั้นก็ใช้ผ้าขนหนูพันกายออกมาแต่งกายร่างงามยืนเปลือยอยู่หน้ากระจกใหญ่ในห้องเธอ
 
      เธอจ้องตัวเองในกระจกมองภาพเงาที่สะท้อนกลับมา ร่างขาวเนียนเปล่งออร่า อกอวบตะง่านยอดสีชมพูแดงเรื่อๆตัดกับสีผิวขาวๆทำให้มันยิ่งดูเด่นสะดุดตา เอวบางหน้าท้องแบนเรียบและสะโพกงอนงามช่วยแต่งเติมสตรีผู้นี้ให้น่าหลงใหลขึ้นอีก ที่กลางหว่างขาเนินนูนก็มีเส้นไหมบางละเอียดเรียบเป็นระเบียบปกคลุมอยู่ไม่มากนัก เธอมองรูปร่างตัวเองแล้วหวนคิดถึงมารดาผู้ล่วงลับ ความงามงดของเธอนั้นได้จากมารดามาแทบทุกกระเบียด แต่นิสัยกลับคล้ายคลึงบิดา

เธอสลัดความคิดออกจากหัวเปิดตู้เสื้อผ้าคว้าเสื้อผ้าออกมา เมื่อจัดการเรื่องเสื้อผ้าหน้าผมเรียบร้อยแล้วนักข่าวสาวก็เยื้องย่างลงมาที่ชั้นล่างเข้าหัวครัวทำอาหารง่ายๆกินเอง แต่ไม่ได้กินคนเดียวนะ ร่างชายหนุ่มตัวสูงกว่าเธอเล็กน้อยเดินมานั่งที่โต๊ะ เขาใส่ชุดนักเรียนมานั่งเปิดทีวีรอ

"อ้าว ได้แล้วรีบกินรีบไปโรงเรียน" เลนส์ผู้เป็นพี่สาวยกข้าวมาให้น้องตัวเอง
กล้อง: "นี้ๆ พี่สาวคนสวยของน้อง วันนี้ขอไปดูหนังกับเพื่อนนะ ไอ้กล้องนัดหญิงไว้ด้วยไม่ไปเดะเสียคะแนน" น้องชายที่แสนน่ารักของเธอมาบอกตอนทั้งคู่กำลังออกจากบ้าน
เลนส์:"กลับไม่เกิน 4 ไม่สิ 5ทุ่มที่ให้ดึกเพราะเห็นว่าดูหนัง แต่เทอมนี้อย่าให้มีปัญหาที่โรงเรียนอีกนะ" หลังจากสั่งแล้วสั่งอีกจนส่งน้องชายขึ้นรถไปแล้วเธอก็รีบตรงดิ่งไปทำงานทันที

หลังจากฝ่าการจราจรที่ติดหนึบใจกลางเมืองจนมาถึงที่ทำงานก็เกือบสายแล้ว แม้ปัจจุบันกรุงเทพจะเปิดใช้รถไฟฟ้าจนครอบคลุมแต่ยังไงพื้นที่ใจกลางเมืองรถก็ยังคงติดนรกแตกเช่นเคยเป็นอีกหนึ่งปัญหาที่ยังคงคาราคาชังข้ามช่วงสมัยมาอีกเรื่องหนึ่ง

"เลนส์ พี่รบกวนให้ตรวจข่าวอีกรอบ" เธอเงยหัวขึ้นจากโต๊ะทำงานขึ้นมาหากบรุ่นพี่ที่ทำงานของตนและคว้าเอกสารข่าวมาตรวจอีกครั้ง
เลนส์: "เอ๋ มีใครเห็นลุงสุขใจปะค่ะ ตรงนี้มันเป็นของลุงแกอะค่ะ" ทุกคนหันไปมองหน้ากันก่อนจะส่ายหน้าเป็นเชิงว่าไม่เห็น
       เลนส์ประหลาดใจเพราะโดยปกตินักข่าววัยเก๋าคนนี้ไม่เคยทิ้งข่าวทั้งที่ยังส่งต้นฉบับไม่เรียบร้อยแบบนี้ ทันใดนั้นประตูบานใหญ่ของแผนกข่าวอาชญากรรมก็เปิดขึ้นด้วยความแรง ก่อนบก.ผู้เฮี้ยบและขี้บ่นกลับถามทุกคนในหัวด้วยท่าทางอารมณ์ไม่ดีนัก

"มีใครเห็นไอ้สุขใจบ้างวะ" เมื่อไม่มีใครเห็น บก.ก็สบถดังลั่นด้วยความหัวเสียก่อนเดินออกไป
กบ: "เอ้าๆ ทำงานต่ออย่าไปว่าบก.แกเลยช่วงส่งต้นฉบับก็เป็นงี้ละ แล้วใครติดต่อลุงแกได้ก็บอกด้วยว่าบก.จะฉีกอกกูแล้วกลับมาไวๆเลย"

แม้จะตัวเธอเองจะแปลกใจกับพฤติกรรมของนักข่าวอาวุโสที่ผิดแผกไปแต่ปริมาณงานที่ถาโถมใส่ในวันนี้ก็ทำให้เธอลืมเรื่องนี้ไป

หลังจากเลิกงานแล้วเธอก็ก้าวลงจากตึกและกำลังจะกลับบ้าน รถหรูคันงามก็เลี้ยวปาดเข้ามาเทียบข้างๆตัว เลนส์สะดุ้งโหยงและกำลังจะด่าไอ้เจ้าของรถแต่พอไอ้เจ้าของรถลงมา เธอก็ได้แต่ทำหน้าเหวอใส่ลืมเรื่องที่จะด่าไปซะสนิท
 
เข้ม: "ว่าไงคนสวย คิดถึงเขาอะเปล่า"  หมวดหนุ่มรีบหยอดไปก่อน
เลนส์: "แหวะ ใครจะคิดถึงนายวะ ไอ้ยักษ์หลงตัวเอง" เมื่อได้สติเธอก็เริ่มปะทะคารมกับเขา
เข้ม: "โอยยย เสียใจนะเนี่ยคนมาหาแต่พูดจาแบบนี้ใส่ งอนแปป"
เลนส์: "มีงอนด้วย ไปกินยาผิดขวดมาไง แล้วมาที่นี้ได้ไง แล้วมาทำไมที่นี้ไม่มีคนตาย
เข้ม: "เออๆ เลิกเล่นแล้วก็ได้ มีเรื่องจะคุยด้วยขึ้นรถฉันเลยยัยแสบ ขับไปคุยไปเดะส่งที่บ้านเลย"
เข้มเปลี่ยนสรรภาพกลับไปเป็นอย่างเคย
เข้ม: (ไหนจ่าบอกผู้หญิงชอบให้พูดหวานๆวะ กลับไปต้องด่า) เข้มลงทุนหยอดคำหวานใส่ทั้งที่ปกติคำพวกนี้ไม่เคยอยู่ในสารระบบของตนเลย แต่นั้นก็ไม่ได้ผลกับเธอซะงั้น
เลนส์: "รถนาย? ไม่กี่วันยังขึ้นรถทัวร์มาด้วยกันไหงวันนี้มีรถส่วนตัวแล้วอะ ไปไถ่ใครมา?"
เข้ม: "อะไรวะ คนอุสส่าห์เก็บเงินถอยมาหน้าตาชั้นมันดูจนมากเลยดิ"
เลนส์: "งั้นต้องถามว่าไปตั้งด่านเถื่อนหรือไปเรียกส่วยแก๊งไหนมาได้ละ"
เข้ม: "ด่าจนไม่ว่า ด่าทุจริตนี้เดือดเลย พูดจางี้ระวังตัวไว้นะ"
เลนส์: "จะตบฉัน ?" เธอเลิกคิ้วถาม
เข้ม: "จะจับทำเมีย เลิกเล่นตลกแล้วขึ้นรถมาเลยไวๆ" เข้มเริ่มหงุดหงิดกับตรรกะของเธอคนนี้ที่ต่างกับผู้หญิงคนอื่นๆที่เคยควงเคยฟันมาราวกับคนละมิติ
เลนส์: "ไม่ นายมันอันตรายดีไม่ดีไปกับโจรน่าจะปลอดภัยกว่า มีอะไรก็ไลน์มาดิฉันกลับละ"
เข้ม: "ก็ส่งจนจอตูจะยุบแล้ว อ่านซะที่ไหนละแล้วแน่ใจว่าจะกลับคนเดียวจริงๆ"

ก่อนเข้มจะชี้ไปยังหน้าตึก เหล่าเพื่อนมามุงดูเธอกับตำรวจหนุ่มจนแน่นบางคนหยิบมือถือออกมาถ่ายรูป ราวกับเจอของแปลกซะงั้น สาวๆ หลายคนต่างจับกลุ่มซุบซิบกันและแน่นอนว่าถ้าเธอกลับแบบปกติพวกนางๆ ต่างต้องมาซักรีดข้อมูลไปเมาส์ก่อนเป็นแน่แท้ และท่าทางนายเข้มคงจะมีเรื่องด่วนจริงๆ ถึงมา 
      เธอจึงยอมเดินไปขึ้นรถที่นายนั้นเปิดประตูรอไว้นานสองนาน เข้มยิ้มอย่างยินดีก็จะรีบกลับขับออกไปทิ้งข่าวลือในวงเพื่อนร่วมงาน
เข้ม: "ทำไมไม่อ่านข้อความ" เข้มถามขึ้นขณะขับรถ
เลนส์: "3G หมดยังไม่ได้ซื้อ ฉันใช้แบบเติมเงิน" เลนส์ตอบอ้อมแอ้มๆ

เข้มยื้นมือมาเขกหัวเธอ หลังจากวันนั้นเข้มพยายามติดต่อเธอแทบตายแต่ดันไม่การตอบกลับมาร้อนจนต้องตามหาที่ทำงานเธอและตรงดิ่งมาหาด้วยตนเองนี้ละแต่นั้นก็ไม่จำต้องบอกให้เธอรู้ รวมถึงแผนวันนี้ด้วย
เลนส์: "ไอ้บ้า เจ็บนะเฮ้ย ตาฉัน ไปเอารถมาจากไหน?" หญิงที่ลูบหัวปอยๆถามขึ้น
เข้ม: "ก็ซื้อเอาไงจะดูเล่มทะเบียนปะละ" เข้มหันมายักคิ้วกวนให้ทีหนึ่ง
เลนส์: "จากเงินเดือนน้อยนิดของตำรวจ มันเป็นไปไม่ได้" เธอมองเขาอย่างจับผิด
เข้ม: "ก็...มือสอง" เข้มไม่อยากโกหกเพราะว่าเธอน่าจะจับได้อยู่ดี
เลนส์: "คนสติดีๆที่ไหนขายรถยังใหม่ปิ๊งแบบนี้ แล้วต่อให้มือสองนายก็ยังไม่มีเงินพอ"
เข้ม: "คนรู้จักไง สภาพนางฟ้าในราคามิตรภาพ เองงี้ไม่ต้องถามแล้ว พี่ของไอ้ดนัยมันพึ่งถอยรถมาแต่โครงการของพี่แกที่จีนเสือกมีปัญหาต้องย้ายไปดูที่นั้นนานพอดูที่นี้จะปล่อยรถทิ้งไว้เปล่าๆก็เสียดาย ไอ้ดนัยเลยมาเสนอฉัน ฉันพอมีเงินเก็บเลยตะครุบไว้เลย ผ่อนอีก6เดือน แต่โอนมาก่อนเลยแมนๆคุยกันสัญญาไม่ต้องด้วย"

เลนส์นั่งนึกตามก่อนจะพยักหน้าหงึกๆ
เลนส์: "ว่าแต่มาหาเนี่ยมีธุระอะไรด่วนย่ะ ถึงกับต้องถ่อมาหามีข่าวจะให้เหรอ" เข้มมองเธอพลางคิดในใจว่าสมนักข่าวจริงๆพอคิดว่าเขาจะมีข่าวให้ตานี้เป็นประกายเชียว
เข้ม: "ธุระของฉันคือจะพาไปดูหนังนี้ละ จองตั๋วไว้แล้ว"
เลนส์: "เฮ้ย มีงี้ด้วยไม่ไปโว๊ยย จอดรถเลยเอาฉันลง" เลนส์เริ่มโวยวายทันทีที่ทราบถึง ธุระ ของหมวดเข้ม แต่ไหนเลยอ้อยเข้าปากช้างเนื้อเข้าปากมันจะยอมคาย ตำรวจหนุ่มกับเปิดเพลงร้องไปขับรถไปอย่างอารมณ์ดี เมื่อโวยแล้วไม่ได้ผล เธอก็เลยงัดมือไปยิกแขน หลายทีเป็นการคาดโทษก่อนจะนั่งหน้ามุ่ยไปตลอดทาง

เข้มขับไปได้ซักพักก็เห็นรถคันหนึ่งจอดนิ่งอยู่ริมฟุตบาท ก่อนที่เข้มจะตัดสินใจว่าจะช่วยหรือจะหลีกทางขับต่อมือนุ่มๆก็มาเกาะแขนเสื้อตน
เลนส์: "นายยักษ์ๆ จอดๆ นั้นรถลุงสุขใจ"
เข้ม: "ใครวะ เธอไม่มีญาติแล้วไม่ใช่ไง?"
เลนส์: "อย่าถามเยอะเอาเป็นว่ารู้จักแล้วกัน จะจอดหรือจะให้โดด" เมื่อพูดมาขนาดนี้เข้มก็เข้าจอดรถข้างหน้ารถของลุงสุขใจของเพื่อนสาวที่นั่งข้างๆของตน

ทันทีรถจอดแม่สาวข้างๆก็โดดออกไปหาชายคนนั้น เข้มเองก็รีบลุกออกไปลุงกับเลนส์ยืนคุยกันอย่างค่อนข้างสนิทจากท่าทางของเธอเข้มเดาได้ว่าชายผู้นี้มีบุญคุณและเธอเคารพแกอยู่พอสมควร
เลนส์: "นี้นายยักษ์มีน้ำมันสำรองให้ลุงแกหน่อยมั้ย"
เข้มเองก็ไม่ใช่คนใจจืดใจดำเปิดท้ายหยิบถังแกลลอนออกมาเติมไปเติมให้รถทันที แต่ดวงตาก็จ้องชายคนนั้นอย่างสังเกต
เข้ม: (ร้อนรนพิลึก) จนเขาเติมไปให้ลุงพอจะไปถึงปั้มในแยกข้างหน้า ทันทีที่รถวิ่งได้ลุงแกก็ขับออกไปอย่างเร่งรีบ
เข้ม: "เลนส์ๆ ลุงแกดูรีบๆนะ แกแอบขนอะไรผิดกฎหมายมารึเปล่า"
เลนส์: "จะบ้าเหรอลุงแกรางวัลนักข่าวดีเด่น 5 ปีซ้อนนะ แกนี้ละหนึ่งในเหตุผลที่มาเป็นนักข่าวกล้องตัวแรกที่ซื้อแกยังช่วยเลือกให้ออกเงินให้ก่อนอีกตั้งหากไม่มีทางจะไปทำอะไรแบบนั้นหรอก"

เข้มแม้จะติดใจแต่ก็ตัดสินใจปล่อยลุงแก กลับไปขึ้นรถพร้อมเธอขับออกไปอีกครั้ง แต่พอถึงห้างเวลามันก็เลยรอบฉายไปเป็นเพราะเสียเวลาจอดรถช่วยลุงสุขใจจนทำให้เป็นเวลารถติด ทั้งคู่เลยเปลี่ยนใจไปกินข้าวกันแทนแน่นอนว่าเจ้ามือก็คือชายหนุ่ม เข้มยังจำที่เธอบอกได้ว่าเลนส์นั้นกินจุ เขาประเมินเธอต่ำไปเข้มกระพริบตามองบิลค่าอาหารหลังจากออกมาจากร้านอีกรอบ

เข้ม: (นี่กินข้าวหรือพากูมาโดนปล้นวะเนี่ย) เดินเล่นกันอีกซักพักเธอก็ชวนกลับ

ขากลับเข้มกลับประหลาดใจที่เลนส์ให้ไปส่งที่สถานีข่าวอีกครั้งเพราะตนลืมของเข้มจำใจต้องเลี้ยวรถกลับไปและวนมาส่งเธอที่บ้านในเวลาราวๆ เกือบสามทุ่มครึ่ง

เมื่อส่งเธอถึงบ้านเข้มก็กลับบ้านไปตามระเบียบไม่ได้เยื้องย่างมาในบ้านหล่อนแม้แต่น้อย เหตุผลคือเลนส์เองก็แอบกลัวหมวดคนนี้อยู่และก็กลัวใจตัวเองอีก ชายหญิงอยู่ด้วยกัน 2-2 อะไรก็เกิดขึ้นได้ หมวดหนุ่มก็เลยคอตกกลับไปและยิ่งจังหวะที่เข้มกำลังตื้ออยู่นั้นน้องชายตัวดีของเธอก็กลับมากันท่าได้พอดิบพอดีเลนส์เลยใช้น้องชายเป็นตัวช่วยตัดบทเข้มไป แน่นอนว่าเจ้าน้องชายตัวดีของเธอจัดการตามน้ำจนเข้มนั้นยอมรามือไปจนได้

เวลาเดียวกับที่เข้มมาส่งเลนส์ที่บ้าน
เอี๊ยดดด เสียงยางบนกับพื้นถนนจากรถที่หันเลี้ยวอย่างรุนแรงรถเก๋งสีเทาเร่งสุดกำลังเพื่อหลีกหนีความตายให้ได้นานที่สุด ปังๆๆๆ เปรี้ยงๆๆ โป้งๆ เสียงอาวุธปืนหลากชนิดที่เข้าปะทะรถคันนั้นจนแทบจะพรุนไปทั่วคัน แต่นั้นก็ยังหยุดรถเขาไม่ได้ รถผู้โชคร้ายหันหนีเข้าถนนสายรองอยากจนตรอก
"แฮ่กกๆ มาเซ่ไอ้พวกสันตีนหมา" ชายผู้ถูกไล่ล่าตะโกนขึ้น แน่นอนว่าพวกมันก็จัดให้ตามคำขอ
แว๊นนนนๆ   มอไซด์วิบากสองคันพุ่งมาประกบข้าง คนซ้อนท้ายควักปืนลูกซองออกมาระเบิดกระสุนใส่เขาอย่างเผาขน โครมมม รถเก๋งเลี้ยวเสียหลักออกนอกช้าไปชนต้นไม้อย่างจัง ชายผู้ถูกไล่ล่ากระเสือกตัวออกจากซากรถ เขามองขึ้นไปบนฟุตบาทมอไซด์ที่พึ่งยิงเขาจอดอยู่บนทาง ไม่กี่วิรถกระบะสองคันพร้อมรถตู้อีกคันก็มาจอดเหล่าชายติดอาวุธหลายคนลงมาและมีอีกกลุ่มเล็กๆเดินมาหาตน
"อย่าเข้ามานะ ไม่" เขาพยายามลากตัวเองหนีแต่ด้วยขาที่หักและแขนขวาที่ลูกปรายจากปืนลูกซองเล่นงานจนใช้งานไม่ถนัดการเอาชีวิตรอดของเขาก็ไร้สิ้นความสำเร็จ ผัวะ ชายหน้าเหี้ยมเดินมาดักหน้าและหวดเท้าใส่หน้าชายที่พยายามหนีก่อนลูกน้องทั้งสองจะหิ้วปีกมันขึ้นมา ชายหนุ่มวัยราวๆ50 อ้วนฉุหัวล้านคล้ายขุนช้างเดินมาดูสภาพผู้ถูกตามล่า ลูกสมุนที่หิ้วปีกค้นตัวก็ส่ายหน้าให้ชายหน้าเหี้ยม "ไม่มีเลยพี่สมิง" ชายหน้าเหี้ยมมองไปยังชายร่างอ้วนไอ้ขุนช้างพยักหน้าไอ้สมิงก็บีบปากแผลที่แขนทันที เสียงร้องด้วยความเจ็บปวดดังลั่นป่า ไม่มีแม้บ้านแถวนั้น หมาซักตัวยังไม่มีในบริเวณนั้นความช่วยเหลือก็ไม่มีทางมาถึงที่นี้
สมิง: "หลักฐานนั้นอยู่ไหน บอกมา!" มันตะคอกถามอย่างคุกคาม แต่นายสุขใจนักข่าวผู้เปี่ยมไปด้วยอุดมการณ์กัดฟันแน่น ไอ้สมิงหน้าเหี้ยมมีดมีดออกมาแทงที่ที่แขนอีกข้าง "อ้ากกกก" แม้จะเจ็บแค่ไหนที่อยู่ของหลักฐานก็ไม่มีหลุดออกจากปาก สมิงมองนายขุนช้างที่รับโทรศัพท์อยู่ หลังจากคุยจบ เสียงคำสั่งประหารเชลยก็ดังออกมาจากปากมัน "เราเจอหลักฐานแล้ว คนของเราที่ซื้อไว้กำลังไปเอามา ฆ่าไอ้แก่นี้ได้เลย" สมิงผงกหัวอย่างยินดีก่อนจากให้ลูกสมุนลากตัวชายผู้น่าสงสารไปยังซากรถ
สุขใจ: "ไม่จริง ข้าส่งหลักฐานไปให้คนที่ไว้ใจได้แล้ว พวกแกรู้ได้ยังไงว่ามันอยู่ที่ไหน" ชายผู้บาดเจ็บถามไอ้สมิงอย่างสับสน
สมิง: "เอาเป็นว่าที่นั้นมึงมีคนที่ไว้ใจ ฝั่งกูก็มีคนที่มึงไม่คิดด้วย" สมิงกระซิบเบาให้เขาฟัง นักข่าวสูงวัยได้แต่ร้องอุทานออกมาก่อนเขาจะถูกยัดตัวกลับเข้าไปในรถ พวกมันมัดร่างไร้เรี่ยวแรงและความหวังจัดท่าโดยปราศจากการขัดขืนก่อนไฟจะลุกติดจากรถค่อยๆท่วมซากรถเผาทุกอย่างในรถจนวอดวายไปสิ้น ในนาทีสุดท้ายของนักข่าวชราสิ่งสุดท้ายคือ  ขอให้เธอและหลักฐานปลอดภัยก่อนเขาจะสิ้นใจไปในกองเพลิงอำพรางคดีของพวกมันอย่างน่าอนาถใจ

เพล้ง เสียงแก้วน้ำในมือเธอแตกเมื่อดูข่าวด่วนว่ามีเหตุไล่ยิงกันในถนนสายหนึ่งผู้ตายคือลุงสุขใจ
ลุงแกนึกไว้ถูกต้องจริงๆ เลนส์กระสับกระส่ายกังวลถึง ของ ที่ลุงสุขใจให้เธอนำไปซ่อน เธอเลยเอาไปแอบที่สำนักข่าวแต่ตอนนี้สังหรณ์ของเธอมันบอกว่าหากไม่กลับไปเอาหลักฐานชิ้นนั้นจะต้องถูกทำลาย เลนส์ลังเลใจไม่นานก็จะคว้ากระเป๋าย่องออกจากบ้านกลางดึกไปคนเดียว
แต่หากเธอรู้ถึงสิ่งรอคอยเธอที่นั้น เธอคงไม่ติดสินใจแบบนี้

ณ สำนักข่าว.... เวลา 23.47
ในกลางดึกสำนักข่าวที่ควรจะไม่มีใครเข้ามาทำงานในตอนนี้แต่ประตูออฟฟิตเปิดออกมีร่างหนึ่งค่อยๆเดินเข้ามาในโถงทางเดินของสำนักข่าวแล้วร่างนั้นก็หยุดเลี้ยวเข้าไปในห้องๆหนึ่งที่ป้ายติดประตูเขียนไว้ว่า ห้องแผนกข่าวอาชญากรรม

ร่างนั้นเดินเข้ามาในห้องเข้าในด้านในลึกสุดของห้องโต๊ะทำงานถูกแยกไว้เป็นคอกๆมุ่งที่โต๊ะทำงานตัวหนึ่งของกระจุกกระจิกที่วางตกแต่งไว้ทำให้รู้ว่าเป็นของผู้หญิงร่างนั้นลงมือรื้อค้นของในโต๊ะทันทีขณะกำลังค้นไฟก็ถูกเปิดขึ้นก่อนที่คนเปิดไฟจะเดินเข้ามาร่างนั้นรีบพุ่งหลบเข้าไปที่โต๊ะข้างๆมุดตัวลงไปข้างใต้ มือคว้ายมทูตสีดำขนาด .308 ออกมาหากมีคนพบตนคนนั้นจะต้องไม่มีวันได้เอาเรื่องนี้ไปบอกใคร ร่างเดินเข้ามานั้นเดินตรงมาที่โต๊ะมันค่อยๆโผล่หน้าไปมองพบหญิงสาวในชุดเสื้อโค้ชแขนยาวกางเกงยีนส์เดินเข้ามาในโต๊ะตัวเดียวกับที่มันมาหาของสิ่งนั้นใช่เจ้าของโต๊ะคือสาวเลนส์ผู้ครอบครองหลักฐานที่อาจเป็นอันตรายต่อกลุ่มของตนและเมื่อหญิงสาวเห็นว่าโต๊ะของเธอถูกรื้อค้นเธอจึงรีบเข้าไปหยิบของสักพักเธอก็หยิบ
SD CARD ออกมาดูเมื่อพบว่าของชิ้นสำคัญยังอยู่ดีเธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
เลนส์: "ยังปลอดภัยดี เอาไปให้นายยักษ์หน้าโหดเลยดีกว่า" เธอกำลังนึกถึงตำรวจหนุ่มผู้ที่มาหาในวันนี้ซึ่งลึกๆเธอก็ชอบที่เค้าชอบโผล่มา ความจริงที่เธอกลับมาเอาการ์ดส่วนใหญ่เป็นเพราะกังวลถึงผู้ไม่หวังดีที่อาจจะขโมยไปได้และของแถมคือจะได้เจอหมวดหนุ่มมารับเธอกลับบ้านโดยใช้หลักฐานเป็นเครื่องมือ ขณะที่สาวน้อยกำลังฝันหวาน  เงาของบุคคลที่หวังร้ายต่อหลักฐานก็เห็นว่าหลักฐานอยู่ที่ใดก็ยิ้มออกมาอย่างชั่วร้ายทันที
"โทรหาเลยดีกว่า ตานั้นตอนหงุดหงิดอีกแน่ๆ" ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกว่ามีคนยืนอยู่ข้างหลังเมื่อเธอหันกลับก็พบกับบก.เจ้านายชายวัย40ร่างท้วมเจ้านายตน
บก.: "อ้าวเลนส์มาทำอะไรดึกไม่กลับบ้าน" 
เลนส์: "หนูลืมของเลยมาเอาค่ะ"
บก.: "คลิปหลักฐานที่ว่าใช่มั้ยไหนๆ ขอดูหน่อยสิ"  บก.กล่าวและยืนมืออกมา
เลนส์: "คงให้ไม่ได้ค่ะ"   
บก: "ทำไมละฉันเป็นเจ้านายเธอขอดูงานไม่ได้เหรอ"  บก.เริ่มตอบด้วยท่าทีและน้ำเสียงที่ไม่พอใจ
เลนส์: "งั้นบอกจะขอดู แต่มารื้อโต๊ะหนูละค่ะ" บก.กำลังปฎิเสธ แต่
เลนส์:  "อย่าโกหกแขนเสื้อบก.มีเข็มติดอยู่เป็นหลักฐานว่ามารื้อโต๊ะหนู"
บก.ตกใจยกยืนเสื้อขึ้นมาดูแต่มันกลับ ว่างเปล่า บก.ฉุกคิดได้ว่าตนโดนหลอก ในจังหวะที่บก.กำลังสนใจแขนเสื้อเธอก็วิ่งผ่านไปทันที ส่วนเธอรู้ได้ไงว่าบก.เป็นคนขององค์กรนรกนั้น
คำตอบอยู่ที่ขอบเสื้อซึ่งเปื้อนสีจากเก้าอี้ใหม่ของเพื่อนร่วมงานของเธอซึ่งบริเวณที่เปื้อนอยู่ตรงขาเก้าอี้เป็นหลักฐานแสดงว่าบก.หลบลงใต้โต๊ะ คนดีๆที่ไหนมารื้อของตอนดึกและตอนระวังคนเห็น เธอจึงต้องรีบหนีแต่! หมับ แขนขวาของบกกลับคว้าเธอทันและกระชากเหวี่ยงเธอกลับไปในห้องอีกครั้ง และค่อยๆต้อนเธอกลับมาที่มุมห้องตรงโต๊ะทำงานติดผนังไม้ในสุดของห้อง
บก: "เอาหลักฐานมาแล้วสัญญาว่าจะตายแบบไม่ทรมาน"
เลนส์: (หนีไม่ทันก็ต้องสู้ละวะ) "ไปนอนเถอะมึง" เธอกล่าวกลับไปพร้อมตั้งท่าเตรียมต่อสู้กับชายผู้คุกคามเธอ บก.เห็นดังนั้นก็สบถออกมาแล้วปรี่เข้าไปหาเธอ ผัว! ฮุคขวาออกเธอยิงเข้าเต็มแก้มของผู้ร้ายที่ประมาทเมื่อเห็นว่าได้ผลเธอจึงตามไปยิงมัดต่อเนืองหลังจากที่โดนไปสองสามหมัด บก.ก็ฟาดหลังมือสวนใส่เต็มแรง เธอที่กำลังได้ใจรุกไล่ไม่ทันระวัง จึงโดนเข้าเต็มหน้ากระเด็นถลาไปชนโต๊ะ
บก: "ร้ายเรอะมึง" หลังจากมันตั้งหลักจึงแล้วพุ่งใส่เธอ เป็นจังหวะเดียวที่เธอหายมึนมือมันจะห่างออกจากคอเธอเล็กน้อยเลนส์รีบกระชากตัวหลบมันจึงคว้าได้แค่แขนเสื้อทันทีเมื่อมันจับโดนก็รีบกระชากพร้อมๆกับเธอที่รีบกระชากตัวหนีอีกครั้ง แควกกกกกก เสื้อแขนยาวบางๆก็ทนต่อแรงไม่ไหวขาดเป็นแถวยาวถึงหัวไหล่ขาวๆของเธอ เมื่อบก.เมื่อเห็นมันจึงนึกได้ว่าเหยื่อสาวที่ยืนอยู่ข้างหน้านี้จัดเป็นสุดยอดสาวงาม
คนนึงเพียงแต่นิสัยกับการแต่งตัวทำให้ดูไม่ค่อยสวยเท่านั้น เมื่อคิดได้มันจึงเอาเสื้อมาสูดกลิ่นแล้วโยนทิ้งแววตาเปลี่ยนดุร้ายเป็นน่าขนลุกแทน ส่วนฝ่ายหญิงเมื่อเห็นกิริยาแบบนั้นก็พอจะเดาออกว่าเธอกำลังจะเจออะไร หากไม่มีใครมาช่วยหญิงสาวคงยากที่รอดมือมารของ บก.ใจทรามผู้นี้ ต้องโดนมันทะลวงร่องสดซิงๆแน่ๆหญิงสาวพอรู้ว่าตนจะเจออะไรก็คิดในใจ
เลนส์ : (เราต้องสู้ต้องหนีออกไปให้ได้เราต้องไม่ยอมให้ใจเลวนี้ทำอะไรเราหรอก) แต่ถึงแม้กำลังใจดีแค่ไหนเมื่อเห็นอีกฝ่ายหยิบปืนออกมาเธอก็เย็นวูบไปทั้งตัว
บก: "เสร็จกูละมึง ถ้าไม่อยากหัวเป็นรูก็เลิกคิดจะสู้แล้วถอดเสื้อขาดๆออกมาตอนนี้เลย" มันกล่าวอย่างลำพองใจ เมื่อมันเธอไพ่เหนือกว่าเธอจึงจำใจถอดเสื้อนอกสุดออกมาแม้ไม่เต็มใจก็ตาม ร่างงามยืนโชว์อกเต้างามทรงสวยที่ดันเสื้อยืดของเธอออกมาเป็นลูกๆ
บก: "โยนมาทางนี้" เมื่อเธอโยนมามันก็รับแล้วเอาสูดดมแล้วก็โยนทิ้งไป ส่วนเธอนั้นทั้งอายทั้งอัปยศและน้อยใจในโชคชะตาตน
เลนส์: (จะโดนทะลวงก่อนตายทั้งที่ยังเจอคนแบบนี้อีกรู้งี้อ่อยนายนั้นให้โดนก่อนดีกว่า)
 
บก: "กางเกงนอกด้วยเร็วๆ" เมื่อเธอยอมทำตามมันก็สั่งอีกเธอก็ต้องถอดกางเกงขายาวออก ตอนนี้ร่างงามยืนโชว์ผิวขาวละเอียดทั้งตัวและมือทั้งสองก็ปิดเป้ากางเกงในต่อหน้ามัน ถ้าไม่ปิดมันก็เห็นสิว่าหอยเธออวบขนาดไหน เมื่อขาขาวๆของเธอโผล่มาเป้ากางเกงมันก็เริ่มตึงๆ มันจ้องเธออย่างหื่นกระหายสาวสวยอายุ20กว่าๆยืนใส่เสื้อผ้าน้อยชิ้นลงเรื่อยๆ ทั้งยังเป็นแม่นักข่าวสาวสวยจอมพยศที่ทุกคนจ้องจะเย็ดคนนี้ เมื่อมันมองเช่นนี้เธอก็หลับตาหลบภาพที่เหมือนฝันร้ายของเธอซะน้ำตาแห่งความทุกข์ค่อยๆเริ่มจะไหลออกจากตา คิดถึงคนผู้หนึ่งในเวลานี้เขาจะรู้รึเปล่าว่าเธอกำลังจะแย่บก.โฉดเมื่อเห็นว่าหลับตายอมรับชะตากรรมมันรีบพุ่งไปที่ร่างบางๆที่ยืนอยู่ทันที
มันเข้าไปโอบเธอจากด้านหลังมือมารทั้งสองลูบไล้เรือนร่างบริสุทธิ์ปากก็งับหูไซร้คอด้วยความชำนาญในเกมกาม เลนส์พยายามดิ้นแต่มันก็ไม่ช่วยอะไรเลยซ้ำที่มันทำเธอนั้นเธอขนลุกซู่และกลับไปปลุกอารมณ์มันอีกด้วยมือทั้งสองเคล้นเต้าจากภายนอกพักนึงมันก็ล้วงจากใต้เสื้อยืดที่ปิดบังเต้างามอยู่ มือหยาบๆเข้าลูบตามผิวเนียนๆและขย่ำนมเธอทั้งยกทรงแผ่ความสยิวไปทั้งกายเธอแม้จะเจ็บอยู่บ้างแต่การโจมตีจากปากกับมือก็เริ่มส่งผลต่อร่างกายเธอช้าๆ เธอพยามข่มอารมณ์และไม่ส่งเสียงครางปากพยายามออกเสียงห้ามอย่างอ่อนแรง
เลนส์ : "ไม่เอาอย่าทำแบบนี้นะ....อย่า หยุดนะอย่า ไอ้ชั่วอย่าบีบ อืมม อืออ" บก.ที่เห็นว่าการจู่โจมของมันได้ผลมันรูดเสื้อเธอออกทันทียกทรงสีขาวสีเดียวกับกางเกงในและผิวกายที่ขาวเนียนก็ออกมาให้มันเชยชม
บก.: "มึงนี้ซ่อนรูปกว่าที่คิดนะเนี่ย หุ่นมึงนี้ไม่น่าเป็นนักข่าวน่าจะเป็นเมียน้อยกูแทนวะ" มันกล่าวไปขย่ำเต้าคู่สวยของเธอผ่านเสื้อในนิ้วมือบีบไปที่ทั่วนมจนเธอทนไม่ไหวต้องครางอออกมา
เลนส์: "อูยยยย ซื้ดดดดปล่อยฉันเถอะนะ....อูยอย่าบีบนมแรงนะมันเสียวโอยยยย" หญิงสาวเมื่อโดนการปลุกเร้าร่างกายเธอก็ตอบสนองอย่างดีความเสียวที่ค่อยๆเพิ่มพูนความเจ็บลดลงไปช้าๆนั้นค่อยทำลายสติเธอไปร่องสวาทเริ่มปล่อยน้ำออกมาตามธรรมชาติ
บก.: "กลื่นตัวมึงนี้หอมน่าเย็ดสุดๆเลยวะ หอมอ่อนๆดีกูชอบ ฮาๆ" มันพูดจบก็ลงมือไซร้ต้นคอและหูต่อ จนเธอขนลุกสยิวไปทั้งตัว
เลนส์: "อาาา ทำบ้าอะไรวะะ อ๊ายยยเอาปากแกออกไป ไม่หยุดนะ" เมื่อสมใจมันแล้วมันก็เริ่มการจู่โจมขั้นต่อไปซึ่งมันไม่อยากรีบมากมันจะค่อยลิ้มรสสวาทจากนักข่าวคนสวยช้าๆมือหยาบนั้นกระชากยกทรงออกจากตัวเธออย่ารวดเร็วดังผึงส่งเต้างามขาวสะอาดกับยอดอกสีชมพูอ่อนๆขนาดใหญ่กว่าที่มันคิดว่าร่างเล็กจะมีอกขนาดนี้ได้ เมื่ออกเป็นอิสระมือมารทั้งสองก็ลงมือทั้งบีบที่หัวนมทั้งเคล้นทั้งขยี้จนเธอเสียวไปหมด
เลนส์: "อูยยยอย่าถอดนะ โอยยยยยยอา.......ซื้ดดดดดดดหยุดเถอะมันเสียว ไม่ๆๆๆอย่าเขี่ยหัวนม อูวววว บี้ก็ไม่ได้ อือออออ โอ๊ยยย มันเสียว" เธอบิดตัวเร่าๆตามความเสียวที่เพิ่มขึ้นหัวนมเธอแข็งเป็นเม็ดสวยงามสู้มือสวนทางกลับตัวเธอที่อ่อนแรงลงไปทุกที หูตาเริ่มอื้อไปหมดเธอเหมือนจมลงในกระแสเกมกามไปเรี้อยๆ
บก: "เสียวดีใช่มั๊ยละฝีมือกูนี้ไม่ธรรมดาหรอก กูรู้ว่ามึงเริ่มเงื่ยนแล้ว กูจะเคล้นอกสวยๆให้เสียทรงเลย" คำสบประมาททำให้เธอได้สติเธอสะบัดหัวไล่ความสับสนเริ่มตั้งสติทั้งที่ปากร้องครางออกมาอย่างมีอารมณ์ เลนส์: (อูยยยเราต้องตั้งสติให้ได้) "อุ๊ยยเสียวนมจังเลยโอยๆๆๆ" (ทำไมเริ่มรู้สึกดีละไม่ได้ๆต้องตั้งสติ) ระหว่างที่เธอกำลังพยายามตั้งสติมือข้างหนึ่งลากก็ลงไปผ่านหน้าท้องแบนราบไร้ส่วนเกินผ่านไปที่ร่องสวาทที่มีผ้าบางขวางอยู่นิ้วมือมันมือรูดร่องแยกที่ร่องเสียวทันที เลนส์สะดุ้งและเริ่มออกแรงดิ้นแต่ด้วยนิ้วที่รูดเคล้นหีเธอหนักขึ้นเรื่อยๆจากดิ้นหนีก็กลายเป็นดิ้นด้วยความเสียวแทนมือปากหมึกของมันใช้นิ้วบี้ติ่งเล็กๆพร้อมกับถูไปตามร่องแยก
เลนส์: "ตรงนั้นไม่ได้อย่าเขี่ยร่องบี้เม็ดมันเสียวววววว โอยซื้ดดดเสียวไปทั้งตัวแล้ววววววอูยยยยยเอ๊ะๆๆๆ หยุดนะจะไม่ไหวแล้วพอที อาาาาาาาาอืออออ ช่วยด้วยค่ะ อาาาา ไม่ๆพอแล้วได้โปรดหยุดเถอะ" เมื่อบก.ลูบเนินไปสักพักก็พบว่าน้ำเธอเริ่มออกมาจนเริ่มเปียกเต็มมือมันแล้วก็หันมาพูด
บก: "มึงนี้ร่านจังนะโดนกูบีบนมไม่ถึง15นาทีหีก็เริ่มเยี้มแล้ว5555+ หัวนมก็แข็งสู้มือดีด้วยวะ" มือทั้งพยายามหยุดมือของมันแต่แขนที่อ่อนแรงไรก็ไม่ทำอะไรให้ดีขึ้นเลย ส่วนลึกในจิตใจของเธอเริ่มจะออกมาแล้วสมองเธอเริ่มขาวโพลนขึ้นร่างกายมันกระตุกและร้อนขึ้นๆ เธอร้องอย่างทรมารขึ้นเมื่อบก.เห็นก็ทราบว่าเธอใกล้จะเสร็จแล้วมือข้างที่ลูบเนินก็ลวงเข้าไปลูบร่องสวาทเต็มเนื้อและเร่งความเร็วในการลากนิ้วผ่านร่องสวาทและขยี้ติ่งของเธอที่กำลังพ่นน้ำออกมาเยอะจนเริ่มนองโต๊ะ ปากกลับไปดูดเม้มที่หัวนมของเธออย่างรุนแรงเสียงดัง จ็วบๆๆ
เลนส์: "ไม่ๆๆๆๆพอแล้วจะแตกกกกกกแล้ว ซื้ดดดดดดดดดมะ...ไม่ไหว.....แตกแล้วแล้วววว อะ อะโอววววซื้ดดดดดดด ไม่เอาพอแล้ว กริ๊ดดดด" หัวเธอขาวไปหมดลืมตัวแอ่นนมแอ่นหีสู้มือมันแล้วร่างกายเธอก็กระตุกอย่างแรงปากอ้าค้างน้ำลายไหลออกมา หีพ่นน้ำออกมาตามจังหวะตอดของร่างกายเธอเต็มมือ หญิงสาววัยเจริญพันธ์กำลังสัมผัสความสุขจากมือชายเป็นครั้งแรกในชีวิตหลอนทั้งตกใจตื่นเต้นและเสียวปนๆกันไปในตอนนี้ ร่างงามทำลังซึมซับความเสียวในเกมส์ลงในส่วนลึกช้าๆโดยที่เธอไม่รู้
บ.ก : "ไงละมึงฝีมือกูเสียวมากละสิ" มันตอบด้วยรอมยิ้มของผู้ชนะ มันชำนาญจนรู้เลยว่าเด็กสาวแบบเธอนี้เมื่อได้รับความสุขขนาดนี้เธอจะหลงติดในรสชาติอันดำมืดของเกมกามแน่ๆ เพียงแต่ไม่ใช่ตอนนี้ มันต้องจัดการเพิ่มไฟราคะและความเสียวสวาทลงไปอีก มันแน่ว่ามันต้องได้ทาสกามชั้นเลิศมาให้กระเด้าเล่นแน่ๆมันมองไปยังร่างที่อ่อนระทวยที่ยังคงนอนห้อยขาอยู่บนโต๊ะตัวเอง ปากหายใจหอบใบหน้าแดงซ่าน เหงื่อไหลท่วมตัว ร่องสวาทที่ปล่อยน้ำจนนองเป็นแอ่งเล็กๆ มันจึงเดินไปปิดไฟและปิดประตูเพื่อป้องกันใครจะสังเกตเห็นไฟจากอาคารอีก และเมื่อมันเดินกลับมาหญิงสาวที่นอนอยู่กลับพยายามลุกหนีมันด้วยร่างกายที่อ่อนแรง มันรีบเข้าไปผลักตัวเธอลงที่เดิม
บก.: "จะหนีไปไหนละจ๊ะนี้พึ่งเริ่มเองยังมีอีกเยอะเลย" มันถอดเสื้อผ้าออกหมดเหลือเพียงกางเกงใน แล้วเดินเข้าไปจับมือทั้งสองที่พยายามปิดบังของร่างและสงวนของเธอออกมากดไว้ข้างลำตัว
เลนส์: "ปล่อยนะไอ้ชั่ว"
บก.: "อย่าเรียกชั่วสิเรียกผัวเลยก็ได้กำลังจะได้กันแล้ว"
เลนส์: "ใครจะยอมเป็นเมียแกไอ้ชั่ว ถ้าใครเป็นคงทุกข์ใจตาย"
บก.: "ทุกข์อะไรละ ตะกี้พึ่งน้ำแตกคามือดูสิไหลออกเต็มมือเลย ดูเองเลยร้องดังโครตๆด้วย" มันตอบและโชว์มือของมันที่ยังเปียกน้ำของเธออยู่ เลนส์เจอดอกนี้เข้าไปก็พูดไม่ออกและเพียงแค่คิดถึงนิ้วของมันตัวเธอก็เริ่มมีอารมณ์อีกแล้ว เธอสะบัดหัวพยายามสงบอารมณ์แต่ชายข้างหน้าไม่ปล่อยให้เป็นแบบนั้นมันก้มลงไปดูดไซร้ซอกคอ และละเล็งลิ้นไปตามเต้านมของเธออีกครั้งมือทั้งสองถูกกดอยู่ข้างหัวโดยแขนของมันทั้งสองข้าง ร่างบางเริ่มบิดเร่าๆเพราะความเสียวอีกครั้ง ปากเริ่มส่งเสียงออกมา
เลนส์:  "ปล่อยฉันเถอะ ซื้ดดดดดอาาาาาาา ทำไมมันเสียวแบบนี้เนี่ย โอยยยยอูยยยยยยย ไม่ๆอย่านะเอาปากสกปรกออกจากนมชั้นนะ อาาา หยุดสิวะ โอยบอกให้หยุด" สลับเสียงดูดและเลียไปตามตัวของเธอ จ็วบๆๆ แผล็บๆๆ
บก.: "ซื้ดดดของดีแบบนี้ใครจะปล่อยวะกูจะจัดให้สาสมเลย 5555 เลิกแอ็บเป็นคนดีปล่อยตัวตามสบายสิรับรองเสียวลืมโลกแน่ๆ" และมันก็ก้มลงไปดูดนมต่อเพียงไม่นานเธอก็เสียวจนลืมตัวแหกปากร้องครวญครางอีกครั้งเธอเริ่มควบคุมอารมณ์ไม่ได้เสียงครางสลับเสียงการเล้าโลมสลับกัน  "อื้อออออโอยยยย" แผล็บๆๆๆ "ซื้ดดดดดอา" จ็วบๆๆ  ชายโฉดเห็นว่าทุกอย่างเข้าที่ก็ปล่อยแขนเธอเป็นอิสระแล้วเอามือมาช่วยเคล้นนมเธออีกแรงสร้างความเสียวให้หญิงสาวขึ้นอีก พอมันเห็นว่าเธอไม่ขัดขืนอีกแล้วมือทั้งสองก็ไล่ลงมาที่ขาขาวๆของเธอและลูบมือไล่ตามเรียวขาช้าๆ เพื่อให้เธอไม่ตกใจและค่อยรูดกางเกงในสีเดียวกับยกทรงของเธอออกไปกองไว้ที่ข้อขา เธอรู้ตัวว่าเธอนั้นไม่มีอะไรติดตัวตอนเมื่อเธอเห็นหน้ามันลงไปที่เนินสวาทของเธอมือทั้งสองของมันแหกขาเธอออกให้ได้เห็นร่องงามปิดสนิทที่ช่ำเยิ้มและมันก็ใช้มือหนึ่งแยกร่องออกเพื่อสำรวจภายในพบร่องสีชมพูสดสวยงามอย่างยิ่ง มันเกิดมาไม่เคยเจอหีที่สีสวยขนาดนี้มาก่อนเลย มือทั้งสองของหล่อนรีบมาปิดร่องตนเอง
เลนส์: "อย่าจ้องมันนะ" มันกำลังชมหีของเธออยู่ก็หงุดหงิดจึงจับมือทั้งสองข้างมารวบไว้บนตัวเธอใช้มือหนึ่งยึดไว้มืออีกข้างส่งนิ้วกลางเข้าไปสำรวจภายในร่องสวาทที่แสนเปียกนั้น
เลนส์: "อุ้ยย" เลนส์สะดุ้งเมื่อสิ่งแปลกปลอมชิ้นแรกเข้ามาสำรวจในตัวเธอ บก.ชั่วพบว่าร่องนั้นบีบนิ้วเค้าแน่นมากถึงขนาดใส่ไปไม่หมดนิ้ว บก.รำพึงเบาๆ   "งานนี้เสียวแน่ๆมึง" และลงมือสอดนิ้วลงไปจนสุดนิ้ว เลนส์:  "อ๊ายยย เอามันออกไป อ๊ายยย โอวว" ร่างงามหลุดปากร้องออกมาใบหน้าเหยเก บก.เห็นเช่นนั้นก็ยิ้มแล้วพูดว่า
บก. : "เตรียมตัวแตกอีกรอบแล้วรึยังจ๊ะ" มันขยับมาแยงหีของเธอเพียงอย่างเดียวมันกดนิ้วแล้วกระชากออกช้าๆและเริ่มเร็วขึ้นๆ "อ๊า.....อ๊า...อ๊า.อ๊าอะๆๆๆๆ" จนหญิงสาวบนโต๊ะเสียวจนต้องส่ายหีหนีมือเลยแต่หนียังไงมือมันก็ตามติด เสียงร้องของเธอก็ดังไม่ขาดสาย
เลนส์: "อย่าแยงๆ เอ๊ะๆๆๆ โอยยยยย ซื้ด สะ เสียวหีไปหมดแล้ว ซื้ดดดดดเบาๆหน่อย" เสียงร้องของเธอดังตามจังหวะสาวนิ้วของมัน มันมองเรือนร่างบนโต๊ะอีกครั้งอย่างพิจารณา ใบหน้าสวยตอนนี้ได้แต่อ้าปากกรีดร้องไม่ศัพท์น้ำลายไหลเยิ้มที่มุมปาก คอขาวและอกขนาดใหญ่กว่าที่คิดว่าจะพบในร่างเล็กขนาดนี้หัวนมสีชมพูชูชันน่าดูดเลียมีรอยแดงจากปากและมือของมันอยู่เล็กน้อยลงมาที่หน้าท้องแบนราบไม่มีส่วนเกินลงมาสุดท้ายคือร่องเสียวก็มีหญ้าปกคลุมไม่มากกำลังพอดี ตัวร่องมีนิ้ววิ่งเข้าๆออกๆอยู่พร้อมมาชุ่มช้ำจากน้ำเสียวเธอออกมาเต็มไปหมด
บก.: "กูจะทะลวงหีสวยให้บานเลยรอก่อนเถอะ ให้กูอมรบมึงอีกนิดอีห่าหวงตัวชิบหาย" มันหันมาบอกเธอแต่เธอไม่สนใจเสียงมันแล้วตอนนี้เธอสนแค่นิ้วไปกำลังทะลวงร่องเสียวของเธออยู่แค่นั้น เธอมีความสุขและเสียวจนลืมไปแล้วว่าตนตอนนี้อยู่ในสถานการณ์แบบใด ตอนนี้สาวสวยผู้หยิ่งทะนงโดนความเสียวกลืนกิน สติไม่อยู่กับตัวร่างกายตอบสนองการจู่โจมเพิ่มขึ้นๆๆ เสียงครวญครางของหลอนทำให้บก.ยิ่งอยากลงมือทรมานเธอต่อให้มากขึ้น ปากลงไปไซร้คอมือขย่ำสลับกับบี้ยอดอก ปากเลียจากคอลงมามาดูดละรัวลิ้นที่นมอีกข้างสลับไปมา
บก. : "ชอบละสิมึงหีตอดนิ้วกูตุบๆๆๆ หัวนมก็แข็งขนาดนี้แล้ว"
เลนส์: "คะ...ใคร จะไป ซะ ชอบกันละ อ้ายยยอย่าบี้หัวนมแรงเสียวไปหมดแล้วโอยยซื้ดดด"
บก.เห็นเธอยังปากดีได้อยู่จึงเร่งนิ้วเข้าออกอย่างรวดเร็วแล้วรุนแรงขึ้น นิ้วของมันเข้าออกร่องเธอราวลูกสูบ หญิงสาวกัดริมฝีปากแน่นหีขมิบนิ้วมันแรงขึ้นเรื้อยๆ จนเธอทนไม่ไหวต้องร้องออกมาอย่างทนไม่ได้
เลนส์: "แยงแรงไปแล้ว โอยยยเสียวเหลือเกิน ซื้ดดดดด" หีเธอปล่อยน้ำของมาจนชุ่มนิ้วมันและยังไหลออกมาจนค่อยนองโต๊ะ
บก: "แค่นิ้วก็ร้องแหกปากขนาดนี้รอกูใส่ควยเข้าไปจะขนาดไหนวะ น่าจะดิ๊นหนีหรือว่าจะแอ่นสู้วะร่านๆแบบนี้"
ร่างบางไม่ได้ยินแล้วเธอร้องครวญครางอย่างบ้าคลั่งน้ำลายไหลเยิ้มจนจะถึงคางสะบัดหัวจนผมยุ่ง มันเห็นแบบนั้นจึงแหกขาเธออกแล้วเร่งสาวนิ้วเข้าออกตอนนี้หีเธอรัดนิ้วมันจนแทบสาวไม่ออก
เลนส์: "ไม่ไหวววแล้วจะราดดดดแล้ว  ฮืออออ จะแตกอีกแล้ว โอยยยยย หยุดเถอะใจจะขาด อูยยยย เสียวไปหมดแล้ว" เธอลำลักออกมาหน้าตาเหมือนกำลังจะขาดใจตาย เสียงนิ้วเข้าออกหีที่ชุ่มช้ำดังแจ๊ะๆๆๆๆๆ
บก.: ไม่ต้องฝืนปล่อยออกมาเลย ตอนนี้มันจ้องหีเธอตาวาว
เลนส์: ซื้ดดดดดดดโอยยยย จะไม่ไหวแล้ววววว อื้มมมมมม เอ๊ะๆๆ ออกกกแล้วไม่ไหวแล้ว ตะๆๆแตกแล้วอ้ายยยยยยย"
ร่างบางงอตัวกระตุกนิ้วตามนิ้วมือไปซักพักก็ค้างเกร็งหีตอดรับส่งน้ำออกมาเป็นสายเล็กๆนองทั่วโต๊ะแล้วตัวจนร่วงลงไปนอนหมดแรงต้องหอบหายใจหนักๆ น้ำหูน้ำไหลออกด้วยความเสียวที่สุดในชีวิตร่างงามกระตุกน้อยๆ ร่องหีตอดนิ้วตุบๆเป็นจังหวะมันจึงดึงนิ้วออกหีก็กลับมาหุบสนิทอีกครั้งบอกถึงความแน่นกระชับ แต่ขณะเธอยังนอนไม่ได้สติจากความเสียวอยู่นั้นเองขาทั้งสองถูกจับอ้าออกเธอรู้สึกว่าปากร่องมีอะไรเข้ามาสัมผัสเมื่อหันไปดูก็พบนิ้ว 2 นิ้วซุกที่หว่างขาเธอและทิ่มลงที่ร่องอย่างรวดเร็ว มันจู่โจมซ้ำในทันทีเพื่อให้เธอติดใจเพื่ออีกต่อไปอะไรๆก็จะง่ายขึ้น นิ้วทั้งสองแทงเข้าออกรูทันที
เลนส์: "อย่าพึ่งขอพักก่อนนนนนน อาๆๆๆ" มันไม่สนใจนิ้วทั้งสองเข้าอกกอย่างรวดเร็ว
เลนส์: "กริ๊ดดดอย่าพึ่งสิมันเสียวจะตายอยู่แล้ว" เอวเธอส่ายร่อนด้วยฤทธิ์นิ้วเสียงร่องเปียกเสียดสีกับนิ้วดังจ็วบๆๆๆ ร่างกายที่พึ่งสงบกลับมาเร่าร้อนอย่างรวดเร็วอีกครั้ง
เลนส์: "โอยยยช้าๆหน่อยสิ อือๆๆ เสียวใจจะขาดแล้ว" เมื่อตัวนี้เธอเร่าร้อนสมใจมันมันก็เร่งความเร็วนิ้วทั้งคู่พร้อมกับปากที่ดูดเลียเต้าอย่างอย่างหื่นกระหายอีกครั้ง ตอนนี้เธอลืมไปแล้วว่าโดนข่มขืนรู้ว่าเสียวและเธอตอนการมันอีกเรื่อยๆ เพียงไม่นานร่างกายเธอก็ทนไม่ไหวเธอแตกอีกครั้ง เธอกรีดร้องอย่างบ้าคลั่งก่อนที่ทิ้งตัวลงไปอีกครั้ง ร่างกายเต็มไปด้วยเหงื่อส่วนน้ำหีไหลนองร่องสีสวยอ้าออกจากนิ้วทั้ง2เล็กน้อย ดวงตาเหม่อลอยปากอ้าออกด้วยความสุขสม หีเธอขมิบตุบๆ 
บก.:  "น้ำแตกเป็นก็อกน้ำแลยมึงมากูขอชิมหน่อย ถ้าอร่อยกูจะแดกให้แห้งเลย" พูดจบก็ช้อนขาเธอขึ้นพาดไหล่ก้มหน้าลงดูดเลียร่องเสียวทันที ซู้ดดดดจ็วบๆๆ  แผล็บๆๆ
"อาาา อย่าๆ ยี้ๆ ไอ้บ้าเอา เอาโอยยๆ เอาปากออกไป ซี๊ดดด ดะเดี่ยวนี้ อ้ายยย" เมื่อลิ้นลงสัมผัสร่างกายเธอก็ตอบสนองทันทีเมื่อเห็นดังนั้นมันจึงละเล็งลิ้นไปทั่วร่องหีสลับดูเน้นๆที่ติ่งจองเธอสลับไปมากับแยงลิ้นเอาไปตวัดข้างใน ร่างบางสะท้านขึ้นมือทั้งสองมาจิกหัวมันด้วยความเสียว
เลนส์: "อย่าดูดติ่งมันเสียวขึ้นสมองแล้วโอยยยยย เสียวจังเลยอูยยยยยย เสียวไปหมดแล้ววว แกทำให้ฉันจะบ้าแล้ว อื้อออ ใครก็ได้หยุดมันที"เธอส่ายเอวขยับหีหนีลิ้นมันเพราะเสียวจนทนไม่ไหวแต่ก็หนีไม่พ้นเธอจึงแอ่นเอวสู้ลิ้นแทนเธอมีความสุขมากที่สุดแล้วตอนนี้
เลนส์: "ไม่ไหวแล้วแรงอีกๆ ซื้ดดด ดีจังเลยเสียวดีจังเลย" แผล็บๆๆๆจ็วบๆๆซู้ดดด
ตอนนี้หีที่เปียกเกือบแห้งสนิทเพราะมันดูดกลืนอย่างสนุกปากกลีบชมๆแบะออกตามแรงลิ้นไปมา
เลนส์: "โอ้วๆๆๆใกล้จะแตกแล้วๆ เอ๊ะ" ขณะที่เธอจะถึงสวรรค์อีกรอบมันก็ถอนปากออกทิ้งเธอไว้กลางคัน ปล่อยให้เธอนอนสงสัย
บก.: "น้ำหีอร่อยมากเลยวะ ว่าแต่มึงเสียวมั้ยที่กูทำเสียวแค่ไหนวะ" มันถามพร้อมขยำนมเธอ
"อูยยยยย" เธอไม่ตอบอะไรเพราะความอายระคนเสียใจที่ปล่อยตัวจามใจรสสวาทของมัน
บก.: "ถ้าไม่ตอบกูจะทรมานมึงแบบนี้ละให้คาค้างแบบนี้จนกว่าจะตอบ มันทรมานเธอต่อไปโดยไม่ยอมส่งเธอไปถึงสวรรค์ เลนส์นอนส่ายด้วยความทรมานซักพักพอทนไม่ไหวเธอจึงเอามือมาบี้ยอดนมตัวเองอีกข้างรูดที่หว่างขาถูไปมาๆ หวังจะจัดการตัวเองแทนมือทั้งสองเคล้นน่าอกสลับกันถูกหีไปมาอย่างร้อนร่าน
เลนส์: อูยยยยซี๊ดดดดด มือทั้งสองของเธอกำลังช่วยตัวเองต่อหน้าคนอื่น โดยที่ปกตินานๆจะทำซักทีแต่ตอนนี้เธอกลับทำแบบไม่อายใคร บก.โฉดมองเธอด้วยสายตาพึงใจที่เปลี่ยนนิสัยหญิงสาวได้ใครจะไปคิดว่านักข่าวผู้หวงตัวจะนอนตกเบ็ดต่อหน้ามัน มือเธอเร่งความเร็วเธอกำลังจะถึงปลายทาง
เลนส์: "โอ้วววๆซื้ดดดดด อึ๊ยยยย"เธอหลับตาและกัดปากตัวเองแอ่นเอวกระตุกๆจวนจะถึงเต็มทีแล้ว แต่ว่ามือทั้งสองถูกมือของอีกคนดึงออกจากร่างตนมากดรวบไว้เหนือหัว
บก.: "ไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกสาวน้อย ตอบมาดีๆเลิกแอ๊บเลิกอายซะแล้วจะรู้ว่าสวรรค์แท้ๆเป็นไง ว่าไงไม่อยากเสียวกว่านี้เหรอ รับรองว่าเธอจะติดใจแค่ตอบมา" เธอดิ้นรนอดทนซักพักแต่สุดท้าย
เลนส์: "เสียว" เสียงเบาๆดังออกจากปากเธอที่มองหน้ามันอย่างเว้าวอนดวงตาฉ่ำเยิ้มไปด้วยความอยากเธอกำลังสุขสมกับรสราคะแล้วเธอต้องการมันอีกตอนนี้ วินาทีนี้ บก.ยิ้มแล้วถามต่อ
"เสียวตอนไหนบ้าง"มันลงไปเลียหัวนมหลังถามเสร็จ
เลนส์: "อูยยย เสียวทุกตอนที่ทำเลยค่ะโดยเฉพาะตอนนิ้วแยงกับลิ้นเลียตรงนั้น อาา" บก.เงยหน้าจากจากหัวนม
บก.: "ตรงนั้นคือตรงไหนละตอบไม่ถูกใจก็ไม่ทำต่อนะ" พลางเลียหัวนมเธอช้าๆมืออีกข้างบี้หัวนมอีกเต้า เลนส์: "ซื้ดดดตรง ตรงหีค่ะหนูค่ะเสียวจนน้ำนองเลยอูยย" เธอตอบแล้วหลบสายตาด้วยความอาย
บก.: "อยากให้ทำต่อมั้ยถ้าอยากให้ทำไรต่อก็ขอดีๆเสียงหวานๆหน่อย" เธอตอนนี้ต้องการเพียงถึงปลายปากเท่านั้นจึงรีบตอบไป
เลนส์: "ช่วยทำหนูต่อหน่อยนะค่ะจะดูดจะเลียจะแยงก็ได้ หนูอยากแตกแล้วอย่าแกล้งหนูเลยนะค่ะได้โปรดหนูทนไม่ไหวแล้วค่ะ โอยยย" เมื่อเหยื่อสาวขอร้องมันก็ไม่ขัดศรัทธา
บก.: "ถ้ามึงร่านนักกูจะดูดจะแห้งเลยหมดตัวเลย" ตอบจบมันก็ลงไปเลียหีต่อทันที ล: "อานั้นแหละแบบนั้นเลยแรงอีกๆอูยยยยซื้ดดดด" มันแบะหีเธออกส่งลิ้นทะลวงเข้าไปในร่องเสียว
เลนส์:  "อูยยยยโอยยยยยเสียวจะแตกแล้วเร็วๆหน่อยโอยยยไม่ไหวแล้ว" มันได้ยินจึงเร่งความเร็วและงัดฝีมืออกมาใช้จนหมดไม่ว่าจะแยงจะดูดทั้งลิ้นคว้านดูดเม็ด แผล็บๆซู้ดดด จ็วบบบ เจ๊ะๆ เลนส์จิกหัวดันหน้ามันให้แนบกับร่องสดๆของเธออย่างลืมตัว
เลนส์:  "ไม่ไหวแล้นออกแล้วโอยยยยแตกๆๆกริ๊ดดดดด" ร่างงามแอ่นตัวสู้ลิ้นแล้วจึงปล่อยน้ำหีออกมาจนมันกินไม่ทัน ร่างงามกระตุกเฮือกตาเหลือกอ้าปากอ้าค้างงงมือกดหัวมันเข้าไปร่องหีหีตอดลิ้นตุบๆๆ ร่างกายยังกระตุกอยู่นั้นมีนิ้วแทงสวนกระแสน้ำเข้าไปในร่องอีกครั้งลิ้นยาวไปรัวที่ติ่งและรัวลิ้นทันทีนิ้วสองสองแยงเข้าออกทันที เลนส์ที่กำลังพึ่งน้ำแตกร้องกรีดดดออกมา "โอววววววว โอยยยยยยยยยยยยจะตายแล้วววเสียวเหลือเกิน ซื้ดดด" พลางสะบัดหัวเร่าๆ แผล็บๆๆๆๆๆๆๆ เจ๊ะๆๆๆๆ เสียงลิ้นและนิ้วทำงานอย่างเร็วจนเธอเธอต้องแหกปากครวญคราง
เลนส์: "แตกแล้วโอยยยแตกอีกแล้วพอก่อน ไม่ไหวแล้วววว อ๊าาาาา " ร่างนั้นกระตุกๆสุขสมปล่อยน้ำออกมาอีกครั้งติดๆกันเมื่อเธอเสร็จอีกครั้งติดต่อกันแล้วมันก็ถอยออกมาดูสภาพเธออีกครั้งพร้อมรอยยิ้มของผู้ชนะ ร่างงามนอนแผ่บนโต๊ะกระตุกเฮือกๆตัวเปียกไปด้วยเหงื่อ แขนขาอ่อนแรงร่องหีเปียกเยิ้มไปหมดโดนไปขนาดนั้นยังไม่สลบก็เก่งแล้ว ต่อมามันประคองเธอยืนแต่ด้วยสภาพแบบนี้เมื่อมันปล่อยมือตัวเธอก็ไหลลงไปนั่งแบะขากลับพื้น หมดสภาพเหยี่ยวข่าวสาวสุดห้าว กลายเป็นเพียงหญิงที่กำลังหลงใหลกับเกมกามที่เธอพึ่งรู้จัก
บก.: "ตากูบ้างอมเข้าไป" มันควักควยออกมาขนาด5นิ้วมาจ่อที่ปากเธอ สีดำคล้ำที่จ่อปากเธอกระตุกเหมือนยินดีที่ตามันสักที มันไม่รอคำตอบมือบีบปากเธอออกยัดควยเข้าปากทันที "ซี๊ดดดด" มันสูดปากเบาๆ
บก: "อย่ากัดนะมึงมึงกัดมึงตาย" แล้วมันก็จับหัวเธอโยกเข้าโยกออก 
เลนส์: "อ็อกก อุ๊บๆๆบวบๆๆ" สัมผัสแรกของแท่งของบก ทำเธอแทบอ้วกเธอจำใจอมแท่งมันจนน้ำลายชะโลมทั่งลำควย บก.อัดควยสุดลำจนเธอลำลัก แต่มันกลับร้องคราญอย่างมีความสุข
บก.: "อย่าให้โดนฟันนะ ลิ้นเลียปากดูดเหมือนไอติมด้วยซื้ดดด" ซักพักมันก็กดควยเข้าเต็มคอแล้วกระชากออกมา "แค่กๆ แหวะ" เธอไอออกมา ตอนนี้ควยมันเยิ้มด้วยน้ำลายถึงยืดเป็นสายใบหน้าแดงก่ำน้ำหยดน้อยไหลออกมาจากตาแต่นั้นก็ไม่อาจหยุดอะไรได้เลย
บก.: "ปากมึงดีมากเลยวะ ยิ่งมาใช้อมควยกูยิ่งดีกว่าตอนปกติเยอะ" พลางแอ่นควยมาปากเธอ
บก.: "อมต่อสิวะเร็วๆ" แต่หญิงสาวกลับเบี่ยงหน้าหนีเพราะความน่ากลัวของมัน มันจึงหยิบทูตมรณะกระบอกเดิมออกมา เธอจึงจำใจส่งลิ้นออกมาเลยหัวหัวช้าๆและค่อยเลียลำควยไปมาและอมหัวควยแล้วดูดดุ้นเบาๆ อย่าเลี่ยงไม่ได้เธอทำอย่างเต็มที่แล้วเท่าที่เธอทำเป็นแต่มันกลับหงุดหงิดกับท่าทางของเธอที่ไม่ชำนาญเลยมันจึงโยกหัวเธอเหมือนเดิมแทน "อุ๊บๆๆ" ท่อนควยส่งเข้าออกปากเธออย่างเร็วผสมเสียงครางของมัน
บก.: "เลียไปสิลิ้นอะดูดด้วย เออแบบนั้นแหละ โอยยย" เลนส์นั้นยอมรับชะตากรรมแล้วจึงร่วมมือกับมันเต็มที่ในการเลียและดูดดุ้นในปากดัง จ็วบๆๆ เธอเหมือนมีพรสวรรค์ในเรื่องนี้มากเพียงพักเดียวก็ดูดบก.โฉดเสียจนแทบแตก
บก.: "ไม่ไหวแล้วจะออกแล้วปากดูดดีชิบหายเอาน้ำไปเป็นรางวัลซะ" มันโยกหัวเธออย่างเร็วรวดแล้วจึงจนค้างไว้มิดลำ แต่เธอตาเหลือกร้องอือๆๆๆประมาณว่า (ไม่เอาน้ำมึง) แต่ใครจะสนใจกดสุดลำมันก็ระเบิดน้ำกามใส่ปากเธอ น้ำขาวข้นร้อนๆพุ่งเข้าเต็มคอจนล้นออกมาที่ปากเธอจำใจกลืนไป3อึกใหญ่ๆแต่ก็ไม่หมดเธอพยายามดึงหัวออกจากแท่งควยมี่พ่นน้ำอยู่แต่เมื่อเอาออกได้น้ำควยก็ยังพุ่งใส่หน้าเธออีกเป็นชุดท้ายจนเต็มหน้าเธอ เลนส์.: "แค่กๆ น้ำคาวจนแทบอ้วก" เธอบ่นพลางเช็ดหน้าตนด้วยมือเปล่า แต่บก.:  ก็ไม่ใส่ใจ
"เลียควยให้กูทีทำความสะอาดหน่อยเธอ" ก็คลานเข้าไปดูดควยมันจนเกลี้ยงและแข็งขึ้นอีกครั้งลิ้นของเธอเลียทั้งหัวลากไปถึงพวงไข่อ้าปากดูดหัวควยเน้นๆสร้างความสุขให้มันสุดๆ ตอนนี้เธอไม่คิดจะต่อต้านอีกแล้ว ไม่น่าเชื่อว่าเพียง45นาทีใช้เพียงมือกับลิ้นก็เปลี่ยนนักข่าวสาวผู้มากด้วยอุดมการณ์เป็นหญิงสาวใจแตกคนหนึ่งและเป็นหญิงใจแตกที่งดงามยิ่งด้วย บก.จับตัวเธอพลิกหันหน้าให้โต๊ะโค้งท้ายมาทางมันเอาควยจ่อหีจากด้านหลังทันที บก.: "ได้เวลาของจริงแล้วสาวน้อย ยอมๆไปเถอะไม่มีใครมาแล้ว" มันบอกพลางเอามือบีบคลึงนมเธอมืออีกข้างจ่อหัวควยที่ปากช่องเธอแล้วแต่ด้วยสำนึกสุดท้ายเธอพยายามเบี่ยงตัวออกทำให้มันไม่สามารถส่งควยทะลวงช่องได้ซักที
บก.: "อีนี้ชอบรุนแรงใช่มั๊ยเล่นตัวอีกใช่มั๊ย" มันคำรามแล้วผลักตัวเธอนอนหงายห้อยขาบนโต๊ะรวบแขนทั้งสองว่างบนหลังใช้มือซ้ายกดตัวเธอและแขนเอาไว้ มือขวาจับควยเข้าประจำที่แล้วถูร่องเยิ้มช้าๆ น้ำตาเธอไหลออกเพราะความเสียดายความซิงที่เก็บมาตลอดกำลังจะโดนทำลาย บก.เริ่มดันแต่ด้วยความสดใหม่ทำให้ไม่เข้าแม้จะน้ำเยอะขนาดไหน
เลนส์: "เจ็บๆไม่เอาออกไปนะ"
บก.: "มาถึงขนาดนี้ใครจะถอยกันละวะ" ว่าพลางเพิ่มแรงดันเข้าไปอีกจนหัวมีทีท่าว่าจะมุดเข้าไปเธอดิ้นอย่างไร้ความหมาย พรึ่บๆ ไฟทางเดินถูกเปิด
บก.รีบกระชากตัวเธอหลบลงใต้โต๊ะ เธอมีความหวังอีกครั้งมีคนมาที่นี้เธอมีโอกาสรอดแล้ว
กระจกห้องนี้เป็นแบบมองเห็นแค่จากภายในเท่านั้นเธอจึงเห็นผู้คนที่กำลังเดินมาที่ห้อง
เลนส์: "พี่กบ?" เธอรำพึงเมื่อเห็นหน้าคนนั้นชัดๆ ปากเธอกำลังจะร้องหาความช่วยเหลือแต่บก.กลับกระซิบว่า  "ถ้ามึงทำอะไรโง่ๆหัวมันกระจายที่พื้นแน่ๆจากนั้นก็หัวมึงด้วย" มันขู่เธอดวงตาของมันแข็งกร้าวมันจรดปืนไปยังร่างนั้น
กบ: "เลนส์เห็นกล้องข้าวพี่มั๊ยอะ ลืมไว้ไหนไม่รู้ไม่เอากลับไปเมียด่าตายแน่ๆ" เค้าถามเมื่อแง้มประตูแล้วเห็นกระเป๋าถือเธอในห้องมืดๆ เลนส์ปาดน้ำตาด้วยความสิ้นหวังเธอไม่อยากให้รุ่นพี่คนดีๆต้องตายอีกคนแค่ลุงสุขใจก็มากพอแล้ว เธอคงต้องยอมเป็นทาสบำเรอกามของมันอย่าเลี่ยงไม่ได้
เธอจำใจตะโกนออกไป
เลนส์: "ไม่มีที่โต๊ะค่ะพี่หลังรถดูรึยัง"
กบ: "ไม่มีเหรอวะ งั้นพี่ไปแล้วเอาของเสร็จก็รีบกลับละพี่ไปแล้วนะ" เธอขานรับคำหนึ่งก่อนที่กบจะเดินออกไป
บก.: "เกือบไปแล้วมั๊ยละกู" มาจับเธอขึ้นมานอนหงายบนโต๊ะแหกขาออก
บก: "งั้นมาต่อกันเลย" มันส่งนิ้วเข้าไปปลุกอารมณ์เธอใหม่หลังจากมีคนขัดจังหวะมันต้องปลุกอารมณ์เธอให้มากกว่านี้ไม่งั้นเอาควยเข้ารูเธอไม่ได้แน่ๆ เลนส์กลับกัดฟันไม่ยอมส่งเสียงครางเธอตั้งสติได้อีกครั้งแม้จะไม่ดิ๊นรนขัดขืนอีกเพราะความสิ้นหวังก็ตามที
บก.: "โธ่.....ทำเป็นขัดขืนตะกี้ยังเด้งเอวสู้อยู่เลย เด้งเอาๆๆ" มันกล่าวและลงไปดูดหัวนมสีชมพูอ่อนๆอีกครั้ง เธอโดนทั้งนิ้วทั้งปากไหนเลยจะทนได้นานร่างกายเธอตอบสนองต่อสิ่งเร้าอย่างรวดเร็วน้ำเริ่มออกมาจากรูพร้อมกับลมหายใจที่ขาดช่วงของเธอ
บก.: "มึงทนไม่ได้นานหรอก เลิกขัดขืนได้แล้ว"
มันพูดจบก็เร่งมือสร้างความเสียวไปอีกขั้นจนเธอนั้นทนต่อด้านมือของเดนคนผู้นี้ไม่ไหวอีกแล้ว
เลนส์: "โอยยยยทนไม่ไหวแล้ววววเสียวววว ซื้ดดดดแรงๆๆ จะออกอีกแล้วโอยๆๆ มันเสียววว อี๊ๆ โอยยยๆ"
บก.: "กูพูดไม่ทันขาดคำ 555+ ร่านชิบหายเลยวะ" หลังจากนั้นเธอก็แอ่นเอวกระตุกๆ ปล่อยน้ำเสียวท่วมมือมันสุขสมไปอีก 1 รอบ เมื่อทุกอย่างกลับมาในเกมส์อีกครั้งแล้วมันก็แหกขาเธออกและจ่อจรวดประจำกายเตรียมทะลวงรูคับๆของเธอทันที
กบ: เลนส์ๆที่รถไม่มีวะดูให้อีกรอบสิ เสียงของกบดังอีกครั้ง บก. ตาเหลือกรีบเอาเธอมาล็อคคอแล้วกระซิบว่า "ไล่มันไปเร็วๆสิวะ" แต่ร่างบางนั้นสติยังหลุดลอยไปกับการสุขสมรอบล่าสุดไป เมื่อมันเห็นว่าเธอยังเคลิ้มไม่เสร็จตัวเธอยังกระตุกๆขมิบน้ำอยู่เลยก็เลิกพึ่งเธออีกมันจ่อปืนที่หน้าประตูหากกบเข้ามาให้ห้อง .308 ก็จะส่งมันไปตายทันที มันผลักเธอลงไปนั่งเบ๊ะขาที่พื้นและขยับตัวให้ติดกำแพงไม้อัดที่กำแพงใกล้มุมห้องเพื่อมุมยิงที่ดีที่สุด
บก.: ประตูเปิดออก มันค้างนกปืนลูกโม่ขึ้น/ เดินเข้ามาครึ่งตัว นิ้วมันเข้าไปแตะไกเพียงก้าวเดียวมันจะยิงคนตรงหน้าทิ้งแล้ว กบกำลังก้าวขาอีกข้าง แต่มันเห็นเหมือนเป็นภาพช้า มันเห็นนกไกกำลังจะสับท้ายกระสุนส่งลูกปืนไปสังหารผู้มาผิดที่ผิดเวลา โป้ง! แล้วทุกอย่างก็ดับลง กองเลือดของชายผู้ชั่วช้าและร่างของมันนอนกองอยู่ข้างหลังร่างหญิงสาวที่ยังคงกระตุกตัวไม่เสร็จบอกถึงว่าเหตุการณ์เกิดขึ้นเร็วมาก ที่หัวของมันมีรอยกระสุน กระสุน 9 มิลลิเมตรที่ยิงทะลุกำแพงไม้บางๆเข้าที่สมองของมันทำให้มันตายทันทีก่อนจะรู้ตัวว่าถูกยิงเสียอีก ส่วนกบนั้นหมอบลงก่อนที่จะได้ยินเสียงปืนอีก ร่างอีกร่างพรวดเข้ามาพร้อมปืน M9 ประจำตัวของเค้า หมวดเข้มรีบตามมาเพื่อจัดการบก.ให้เรียบร้อยถ้าหากมันไม่ตายจากการยิงของตน แต่ภาพที่เห็นอันดับแรกคือ หญิงสาวฝีปากดี(แต่น่ารัก)ของเค้า นั่งแบะขาตัวกระตุกๆปล่อยน้ำหีโชว์ตนอยู่ ทั้งร่างกายไม่มีอะไรติดตัวเลย ทุกสัดส่วนของเธอนั้นเค้าได้เห็นมันแล้วตอนนี้ แค่พริบตาความเป็นชายก็คึกคักทันที
กบ: "หมวดโอเคยัง" หมวดหนุ่มได้สติรีบตะโกนกลับไปบอกสายข่าวตัวเอง
หมวดเข้ม: "รีบคลานออกไปก่อนแล้วลงไปรอตำรวจที่กำลังมาข้างล่างเลย" ที่แท้การกลับมารอบ 2 ของกบเป็นแผนช่วยเลนส์จากคนร้าย เค้ารู้ว่าเธอไม่ปลอดภัยแน่ๆ ใครจะเอาของมืดๆและใครจะบ้าฉีกเสื้อโยนเศษทิ้งไว้กันละ เค้ารีบลงมาเอามือถือที่รถกลับพบหมวดหนุ่มที่หน้าตึกเหมือนมารอเลนส์
เค้าจึงรีบบอกตำรวจตรงหน้า หลังจากหมวดวิทยุบอก สน. ท้องที่ก็รีบขึ้นมาพร้อมเอากบเป็นเหยื่อให้มันมายืนติดกำแพงที่เค้ารู้ว่ามันต้องยืนติดกำแพงมุมติดทางเดินเพราะตรงนั้นง่ายที่จะยิงคนเข้ามาที่สุด เค้าจึงยิงรู้ตำแหน่งคนยืน เค้าจึงส่งกระสุนเข้าไปปลัดชีพคนร้ายทันที แม้ไม่คิดว่าจะโดนที่หัวก็เถอะ แต่ต้องนี้เค้าต้องรีบหาอะไรปิดร่างข้างหน้าก่อนไม่งั้นเค้าจะโดนข้อหาข่มขืนแทนแล้ว นายตำรวจเองเห็นแบบนี้ก็แทบตบะแตก ขณะมองหาเสื้อผ้าตาก็ชำเหลืองเก็บรายละเอียดร่างข้างหน้าที่ตาลอยๆหอบหายใจโชว์ความงามให้ตนเห็นไปด้วยจนเวลาผ่านไปทำให้หญิงสาวตั้งสติได้และเมื่อพบว่าคนตรงหน้าเป็นใครแล้ว
เลนส์: "กริ๊ดดดดดดดดไอ้บ้าจ้องแบบนี้ไม่มาข่มขืนเองเลยละ"
หมวด: (หน้าตาของตูหื่นแบบนั้นเลยเรอะวะ?) "ขอโทษๆ รอแปปนึง" ร่างบางเอามือมาปิดตามจุดสำคัญอย่างหวงเนื้อหวงตัว หลังจากใส่เสื้อผ้าแล้วเธอก็ออกมารอข้างนอกพร้อมกับหมวดหนุ่มรอ จนท. ตรวจหลักฐานมาตรวจที่เกิดเหตุ แล้วจึงรีบพาเธอขึ้นรถกลับส่งบ้านเธอ
ขณะขับรถกลับ
หญิงสาวหันหน้าออกทางหน้าต่างไม่พูดไม่จาอะไรเลย แม้เค้าจะชวนคุยหรือกวนประสาทเธอก็ตอบแค่ไม่กี่คำเท่านั้นสภาพจิตใจเธอคงแย่พอสมควรตลอดระยะทางที่เหลือเค้าก็คิดหาวิธีปลอบใจเธอ ส่วนหญิงสาวที่กำลังนั่งร้องไห้เสียใจเงียบๆ กับเรื่องราวที่พึ่งเกิดเธอนั้นรู้สึกเกลียดตัวเองที่มีอารมณ์ร่วมกับมันเสียใจที่ตนไม่เข็มแข็งเสียใจที่เกือบจะกลายเป็นนางรำเรอกาม ความคิดฟุ้งซ่านต่างๆทำให้เธอเสียใจมากขึ้นๆ รู้ตัวอีกทีเธอก็ร้องไห้สะอึ้นอยู่หน้าบ้านเธอและเค้าก็กำลังกอดปลอบเธออยู่ในรถที่จอดอยู่หน้าบ้านเธอนี้ละ เมื่อเธอรู้ตัวเธอก็รีบผลักเค้าออกด้วยความกลัวระคนตกใจตอนนี้เธอกลัวผู้ชายทุกคนไม่มีความไวใจใครทั้งสิ้นเธอรีบลงจากรถทันทีละรีบวิ่งเข้ารั้วบ้าน แต่แขนของเธอโดนดึงเอาไว้ ร่างใหญ่นั้นกลับกอดเธอไว้เบาๆกอดหลวมๆ เพื่อไม่ให้เหมือนกอดแบบปลุกปล้ำแต่กอดเพื่อปลอบใจ เธอตกใจและพยายามดิ๊นหนีตอนนี้เธอเหมือนเป็นบ้าแล้ว หมวดกล่าวปลอบเธอ
หมวด: "ใจเย็นๆสิคุณนี้ผมเองไง" แต่เธอกลับไม่ฟังเมื่อดิ๊นไม่หลุดสิ่งที่เธอทำเพื่อให้ตัวเองเป็นอิสระคือการกัดไปที่ไหล่แบบเต็มเขี้ยว หมวดหนุ่มกลับยืนให้เธอกัดเธอขัดขืนไปจนเริ่มอ่อนแรง
หมวด: "เฮ้ๆ ผมอยู่นี้แล้วที่นี้ไม่มีใครอะไรคุณได้หรือถ้ามีผมจะยิงมันให้เอง โอเคมั๊ยเห็นแบบนี้ ยิงปืนแม่นนะโว๊ยย" เลนส์เมื่อได้ยินก็หยุดดิ๊นพลันได้สติขึ้นมา
เลนส์: (เขามาช่วยเราแท้ๆ แต่เราดันไปกัดเค้าเนี่ยนะ) เมื่อตั้งสติได้เธอก็ปล่อยปากออกจากไหล่เค้าออกมามองหน้า ทั้งคู่มองหน้ากันสักพักดวงตาสองคู่จ้องมองลึกลงไปในตาของกันและกัน
หมวดหนุ่ม: "โอเคขึ้นรึยัง ถ้าไม่สบายใจก็ร้องไห้ออกมาเลย เข้มแข็งมาตลอดอ่อนแอบางก็ได้" คำพูดธรรมดาๆซื่อของเข้มกลับทำให้เธอรู้สึกปล่อยภัยเธอซุกหน้าที่ไหล่พร้อมร้องไห้ออกมา ทั้งคู่ยืนอยู่ตรงนั้นซักพักเธอก็ผลักเค้าออก
เลนส์: "ฉันโอเคแล้วขอบใจนายมากนะ" หมวดหนุ่มยิ้มออกมาเมื่อเห็นว่าเธอกลับมาปกติแล้วอย่างน้อยก็ไม่อมทุกข์แบบเมื่อกี้เค้าไม่ชอบเห็นเธอเป็นแบบนี้เลยตัดสินใจกอดปลอบเธอ
เข้ม: (เอาไรคิดวะกูกอดปลอบ นี้ทำไมวันนี้ดูตัวเองแปลกๆวะ)  เค้าถามตัวเองในใจมองใบหน้าเธอใบหน้าสวยที่ตาช้ำๆจากการร้องไห้เมื่อเห็นเค้าจ้องตาก็รีบหลบตาลงแต่ทำไมหน้าแดงๆ
เข้ม: "ไม่สบายเหรอหน้าแดงเชียว" แล้วเอามือไปแตะหน้าผากเธอ
เลนส์: ปะ..เปล่าๆ ไม่เป็นไรแล้วหลอนปัดมือเค้าออกแล้วรีบเดินเข้าบ้านทิ้งชายหนุ่มยืนงงที่นอกรั้ว เข้ม: (ไม่เป็นไรได้ไงวะตอนยิ่งจับหน้านี้แดงกว่าเดิมอีก) เลนส์รีบวิ่งเข้าบ้านเอาตัวพิงประตูแล้วหยิบกระจกมาส่องหน้าตัวเองซึ่งแดงจนถึงหูแล้ว ใช่เธอไม่ได้ป่วยตามที่ชายหน้าเข้มๆคิดแต่อยากจะกัดลิ้นตัวเองตาย
เลนส์: (ฉันทำอะไรไปบ้างวะเนี่ย แก้ผ้าโชว์ไปกัดทั้งๆที่เค้ามาปลอบใจ แล้วก็ไปกอดเค้าแถมร้องไห้โชว์อีก ตายๆหมดมาดหมดราคาจริงๆรอบนี้) แต่เมื่อนึกถึงชายหนุ่มเธอก็ยิ้มออกมาเธอสบายใจขึ้นเมื่อเห็นเขามันทำให้เธอรู้สึกว่าทุกอย่างจะเรียบร้อย แต่สลัดความคิดและไปอาบน้ำ
เมื่อเข้าห้องน้ำเธอเปลือยกายอยู่หน้ากระจกมองร่างตัวเองตรวจสอบร่างกายเธอเอง
อกคู่หนึ่งซึ่งเคยขาดเนียนกลับมีรอยแดงเป็นจ้ำๆ ลงมาที่เอวบางๆไม่มีรอยอะไรเธอแยกขาออกแยกกลีบออกดูร่องหีสะอาดยังคงบริสุทธิ์เธอถอนหายใจออกมาพยายามลืมเธอทั้งหมดแล้วก็หยิบสบู่มาอาบน้ำถูฟอกสบู่ไปตัวตามร่างแต่เมื่อถูผ่านหน้าอกเธอกลับรู้สึกมีอารมณ์โดยเฉพาะที่หัวนม เธอยิ่งถูหน้าอกยิ่งถูยิ่งเพลินเธอรู้สึกดีแปลกๆเธอเริ่มเพิ่มน้ำหนักมือเสียงหายใจเริ่มหนักขึ้นเรื้อยๆ จากถูก็กลายเป็นเคล้นอกตัวเองไปแล้ว มือทั้งสองบี้ยอดอกตัวเองเธอร้อนจนทนไม่ไหวเลื่อนมือขวาลงมาลากผ่านร่องตัวเองเธอช่วยตัวเองเหมือนตอนนี้ที่เธออยู่ในสำนึกงาน ร่างงามบิดไปซักพักไปเกร็งค้างถึงฝั่งฝัน แต่ในห้องเธอกลับคิดว่า
เลนส์: (เสียวววจังบก.เอาแค่นิ้วเค้ายังเก็บมาคิดจนต้องตกเบ็ด นิ้วตานั้นยาวใหญ่กว่านิ้วบก.ถ้าเปลี่ยนเป็นตานั้นมันจะเสียวขนาดไหนนะน่าจะใหญ่กว่า บก บก. เยอะ) เพียงคิดร่างกายเธอก็ร้อนวูบวาบเธอรีบตั้งสติพยายามอาบน้ำสระผมจนเสร็จแล้วเข้านอน ขณะกำลังจะนอน
ไล๊ลล! เสียงแจ้งเตือนมือถือที่แจ้งเตือนผ่านแอปแชทก็ดังขึ้นเมื่อเธอกดดูก็พบว่าหมวดหนุ่มส่งข้อความมา เลนส์: "เพลงเหรอ ตานั้นส่งเพลงอะไรมา" เธอกดเปิดเพลงที่เขาส่งมาให้ เมื่อจบเพลงข้อความก็ดังขึ้นอีก
หมวดเข้ม: นอนซะนอนให้หลับถ้าไม่สบายใจอีกก็โทรหาได้ 24 ชั่วโมง
เลนส์ตอบกลับไป : เรื่องวันนี้ขอบใจนายมากนะ
หมวดเข้ม: อย่าคิดมากเป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้ว
เลนส์: แล้วคุณเจ้าหน้าที่มาทำอะไรแถวๆตึกฉันดึกๆละค่ะ โทรศัพท์เงียบไปซักพัก
หมวดเข้ม: นอนได้แล้ว ผมนอนก่อนนะ ถ้ากลัวฝันร้ายก็ฝันถึงผมละนะผมไม่ร้ายนะครับ
หญิงสาวกลับอมยิ้มเล็กๆที่มุมปาก เธอทิ้งตัวลงนอนก่อนแล้วหลับตาเข้าสู่ห่วงนิททราไป

ตรงไหนอยากติให้แก้บอกเลยนะกลับมาจะทำให้งวดนี้งานหยาบจริงจัง

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

เกือบโดนเปิดแล้วเลนส์...ยังไงต้องเก็บไว้ให้พี่เข้มเน้อ ตามเฝ้าอยู่นานละ รอวันสมหวังอยู่ครับ

งานหยาบไม่มาก พอได้ครับ แต่ถ้าเพิ่มให้พี่เข้มเสียวตอนไปช่วย น่าอ่านไปอีก ฮิฮิ

เกือบไปแล้วดีนะพี่ยักษ์มาช่วยทัน

ขอบคุณมากครับ ผมรอดูน้องเลนส์โดนผู้ร้ายสอยมานานแล้วครับ แต่แหม๋เกือบสมใจแต่ยังไม่สมใจ อิอิ

บทนี้ เน้นอารมน้องเลนส์ได้สุดยอดเลยครับ

เกือบโดนไปแล้วนะเลนส์ ดีนะพี่ยักษ์มาช่วยทัน รอลุ้นครับ

รอติดตามอ่านต่อครับ
กำลังมันเชียว
ลุ้นตอนต่อๆไปครับ
ขอบคุณมาก

รอดมาได้หวุดหวิดเลย พี่ยักษ์ได้คะแนนไปเต็มๆ

กำลังเสียว เข้าด้ายเข้ารูกัน ก็ไม่โดนล่อสักที  ขอบคุณมาก

บก ใจทรามมากทำกับเลนส์ได้ถึงขนาดนี้ แต่เลนส์ก็เกือบโดนเปิดล่ะ เก็บไว้ให้พี่เข้มเด้อ ทางพี่เขาดี อิอิ อ่านเพลินดีครับ สนุก

ขอบคุณครับ เนื้อเรื่องสนุกมาก ลีลาการบรรยายได้อารมณ์ดีมากครับ ชวนน่าติดตามตลอด

[aisieo]

เกือบไปแล้ว หมวดเข้มต้องรีบละ

นี่ขนาดลุงไก่ช่วยจัดหน้าแล้วนะเนี่ย 

ตาลาย รอจัดหน้าไหมค่อยอ่านละกัน 

นึกว่าจะเรียบร้อยแล้วครับน่าจะมีตอนโดนผู้ร้ายบางคงจะดี

ขออ่านตอนนี้หน่อยนะครับ
ขอบคุณครับที่อุตส่าห์เขียนให้อ่านกัน
ชอบผลงานของคุณมาก