ตัวละครและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเรื่องนี้ เป็นเรื่องสมมติที่แต่งขึ้นมาเพื่อความบันเทิงเท่านั้นคุยกันก่อนอ่านตอนแรกตั้งใจจะลง Vector ตอนที่ 38 เป็นของขวัญวันปีใหม่ แต่ทว่าคอมพ์ของผมมีอันเป็นไปอีกแล้ว รอซ่อมเสร็จค่อยลงละกันนะ ไรต์ขี้เกียจพิมพ์ใหม่
จากตอนก่อนๆมีหลายประเด็นให้คุยกัน เริ่มต้นที่การนำตัวละครจากในวรรณคดีมาใช้ในเรื่อง นี่ขนาดไรต์นำขุนแผนมาแต่งให้กลายเป็นวายร้าย ยังมีรีดเดอร์ไม่ชอบใจอยู่หลายคน 55555 แล้วในอนาคตไรต์นำตัวละครที่ในวรรณคดีนี่คนดีมาก แต่ไรต์มายำให้เลวชิบหาย จะมีคนมาเผาบ้านไรต์มั้ยเนี่ย อีกอย่างนึงคือ เวคเตอร์ตอนล่าสุดไม่ใช่ตอนคั่นนะ ตามไทม์ไลน์ที่ผมวางไว้เลยครับ ไอ้เรื่องที่ท่านจะได้อ่านนี้ตะหากเรียกว่าคั่น 55555
ไรต์รู้สึกดีใจมาก ที่ท่าน gokuon และท่าน 123456789 เป็นคอเดียวกันกับไรต์ จากตอนล่าสุดฉากที่อีกาบุกถล่มคฤหาสน์บ้านเกล ไรต์ก็เอามาจาก Batman New52. ในตอนที่สภาฮูก (ฮูกนะครับท่าน gokuon ไม่ใช่นกเค้าแมว) บุกคฤหาสน์เวย์นเพื่อมาฆ่าแบทแมนแหละครับ
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
Batman : Night of the owlsระหว่างรอไรต์จึงขอนำเสนอมินิซีรี่ย์ในจักรวาลเวคเตอร์มาให้ลองอ่านกันพลางๆไปก่อนละกันนะครับ จากเรื่องเวคเตอร์เราจะพบว่ามีกลุ่มของเหล่ายอดมนุษย์ ที่ใช้ชื่อว่า Protector โดยมีผู้นำคือ จอมพลังช้างเผือก มินิซีรี่ย์นี้จะย้อนกลับไปยังจุดกำเนิดของจอมพลังช้างเผือก, สงครามครุฑยุดนาค(กล่าวถึงในเวคเตอร์ตอนที่ 1) และการรวมตัวก่อตั้ง Team Protector ครับ ก็ไม่รู้จะสนุกมั้ย เอามาขัดจังหวะเวคเตอร์ไปก่อนละกันนะ จนกว่าคอมพ์ไรต์จะซ่อมเสร็จ (ตอนนี้ไรต์พิมพ์ในไอแพด ไม่ค่อยถนัดเลย) ถือว่าเป็นของขวัญวันปีใหม่ละกันนะ สวัสดีปีใหม่ครับทุกท่าน
....................
4 ปีก่อนเหตุการณ์ใน Vectorอุทยานแห่งชาติห้วยขาแข้ง นอกจากจะเป็นอุทยานที่มีความสำคัญในแง่ของสิ่งแวดล้อมป่าไม้พืชพันธุ์ที่สมบูรณ์แล้ว ที่แห่งนี้ยังเป็นแหล่งของมนตราโบราณปริมาณมหาศาล เป็นที่หมายปองของเหล่าเทวดา ยักษ์ อสูรทั้งหลาย รวมถึงพวกครุฑ และนาค แต่ด้วยบทบัญญัติแห่งสามพิภพทำให้เหล่าบรรดาเทวดาที่ว่านี้ ไม่สามารถเข้าครอบครอง หรือแย่งชิงพื้นที่จากมนุษย์ได้ แม้ว่าจะมีอิทธิฤทธิ์ที่เหนือกว่า
บทบัญญัติแห่งสามพิภพนั้น ชี้ชัดว่า ดินแดนแห่งมนุษย์นั้น เป็นสิทธิ์ขาดของมนุษย์ เทวา หรืออสูรมิสามารถใช้พลังอำนาจเพื่อแย่งชิงครอบครองได้ หากแต่มีมนุษย์ได้ทำพิธีบวงสรวงยกให้เท่านั้นจึงจะสามารถเข้ามาครอบครองได้....
ก้องชายหนุ่มวัย 27 ปี เพิ่งได้รับการบรรจุแต่งตั้งให้มารับหน้าที่เป็นเจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติห้วยขาแข้ง เขาเป็นชายหนุ่มร่างกายสมส่วนกำยำ สูงพอสมควร ผิวคล้ำ และงานในวันแรกของเค้านั้นคือ การต้องร่วมต้อนรับรัฐมนตรีกระทรวงการต่างประเทศของไทย และคณะราชทูตจากสองดินแดน
ผลึ่บบบบบบ ผลึ่บบบบบบ ผลึ่บบบบเสียงปีกมหึมาดังสนั่นไปทั่วเวหานภากาศ ปีกขนาดใหญ่ที่บดบังพระอาทิตย์เบื้องบน ร่างขนาดใหญ่ค่อยๆร่อนลงตรงหน้าก้องและเหล่าเจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติคนอื่นๆ
ครุฑ!!!!! ครุฑสามตนร่อนลงตรงเบื้องหน้าของก้อง คนกลางมีร่างสีส้มเรืองรองขนเป็นเงางาม ในขณะที่ด้านซ้ายของก้องเป็นครุฑร่างสีเขียว ขนเงางามราวกับทำมาจากมรกต และตนสุดท้ายด้านขวาของก้อง เป็นครุฑร่างสีดำทะมึนราวกับทำมาจากนิลทั้งร่าง
ทั้งสามร่ายคาถาจนร่างค่อยๆหดเล็กลงจนมีขนาดเท่ามนุษย์ พร้อมกับจำแลงกายเป็นมนุษย์ทั้งสามตน แต่ยังคงมีปีกขนาดใหญ่ที่กลางหลัง
ดำ หัวหน้าอุทยานแห่งชาติห้วยขาแข้ง ก้าวเท้าออกมาทำความเคารพผู้มาเยือนทั้งสาม
ดำ. : กระผมเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่เจ้าชายสัมพาที และเจ้าชายสดายุเสด็จมายังห้วยขาแข้งแห่งนี้พะยะค่ะ
ครุฑคนกลางร่างสีส้มนั่นคือ สัมพาที และครุฑร่างเขียวนั่นคือ สดายุ. ทั้งสองเป็นบุตรชายคนโต และคนรองตามลำดับของพญาเวณไตยผู้ยิ่งใหญ่ ส่วนครุฑร่างดำนั้นคือ นิลพางค์ เป็นหัวหน้าราชองครักษ์ รวมถึงเป็นแม่ทัพผู้เจนศึกของเหล่าครุฑซึ่งยากจะหาผู้ใดมาเทียบฝีมือการรบ
สัมพาที. : ไม่ต้องมากพิธีไปหรอกครับ แล้วก็ไม่ต้องใช้ราชาศัพท์กับพวกผมด้วย ผมในฐานะตัวแทนชาวครุฑยินดีอย่างยิ่งที่ได้รับอนุญาตให้มายังสถานที่ที่สวยงามและยอดเยี่ยมแห่งนี้
ดำ. : พวกท่านเพิ่งเดินทางมาเหน็ดเหนื่อย ผมขอเชิญท่านเข้าพักที่ห้องรับรองก่อนละกันครับ เห้ยไอ้แดงนำทางท่านไป
เจ้าหน้าที่คนข้างๆก้องเดินออกไป พร้อมกับผายมือเชิญพญาครุฑทั้งสาม ก่อนที่เค้าจะเดินนำผู้มาเยือนทั้งสามไปยังที่พัก
ก้อง พร้อมกับดำและเจ้าหน้าที่ที่เหลือยังคงยืนเข้าแถวรออยู่ด้านหน้าอุทยานเช่นเดิม จนกระทั่ง
ปุ้งงงงงงง ปุ้งงงงงงงงงพื้นแผ่นดินสั่นสะเทือนนนเลื่อนลั่น พร้อมกับผิวดินที่ปะทุขึ้น พร้อมกับร่างมหึมาสามร่างพุ่งออกมาจากพื้นดิน ร่างที่ห่อหุ้มด้วยเกล็ดสีดำเลื่อมราวอัญมณี ร่างที่ยาวใหญ่เกือบหกเมตร ชาวนาคามาถึงแล้ว!!!
ชาวนาคาทั้งสามพลันจำแลงกายเป็นมนุษย์ทันที โดยคนกลางคือ หญิงสาวหน้าตางดงาม แต่เค้าใบหน้าแฝงไว้ด้วยความหยิ่งทรนงในชาติพันธุ์ เธอคือ ราดา องค์หญิงแห่งนาคา ธิดาองค์โตของพญานาคผู้ปกครองพิภพบาดาล ขนาบซ้ายด้วยชายหนุ่มรูปงามหน้าตาเจ้าเล่ห์ เค้าคือ ราโด องค์ชายรองน้องชายของราดานั่นเอง ในขณะที่ด้านขวาของเธอคือ นาคุณ ราชองครักษ์ประจำกายของราดา
ดำ. : ยินดีต้อนรับครับองค์หญิงราดา กระผมเป็นเกียรติอย่างยิ่...
ราดา. : เลิกพิรี้พิไรเสียทีมนุษย์ ข้าเดินทางมาเหน็ดเหนื่อยจากเมืองบาดาล ข้าต้องการพักผ่อน
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
ราดาเจ้าหน้าที่อีกคนข้างๆก้องรุกรี้รุกรน เดินนำทางอะคันตุกะจากเมืองบาดาลไปยังเรือนรับรอง พวกก้องยืนรออยู่ที่เดิมราวๆสิบห้านาที ขบวนรถที่พวกเค้ารอคอยก็มาถึง
รถเบนซ์คันหรูค่อยๆเคลื่อนตัวมาจอดยังเบื้องหน้าของพวกก้อง ก่อนที่คนขับรถจะลงมาเปิดประตูให้แก่ผู้โดยสารที่นั่งอยู่ด้านหลัง
คนแรกที่ก้าวลงจากรถ เป็นชายหนุ่มรูปร่างอ้วนฉุหัวล้านในชุดสูท อายุของเค้าไม่น่าจะเกิน 35 แต่ผมบนศีรษะกับอำลาเค้าไปจนแทบจะไม่เหลือแล้ว เค้าค่อยๆลงจากรถด้วยสภาพทุลักทุเลเนื่องมาจากรูปร่างขนาดตัวที่อ้วนใหญ่ คนถัดมาเป็นหญิงสาวที่ใส่แค่เสื้อกล้ามกับกางเกงขายาว จากเค้าใบหน้าอายุเธอน่าจะไม่เกิน 30 ปี ผมเผ้ากระเซอะกระเซิง ใบหน้าแดงก่ำ หายใจหอบเหนื่อยกระชั้นถี่ราวกับเพิ่งผ่านกิจกรรมหนักๆมาก็ไม่ปาน เธอก้าวลงจากรถคันงาม พร้อมจัดแจงเสื้อผ้าให้เรียบร้อยเข้าที่
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
วรรณนี่เป็นครั้งแรกที่ก้องได้พบเธอ ราวกับมีมนต์สะกด ความงามของเธอนั้นงามเกินกว่าหญิงสาวคนใดๆก็ตามที่ก้องเคยพบเจอ ใบหน้าขาวหวาน ผิวเนียนใต้แสงแดดยิ่งขับเน้นให้ผิวของเธอเปล่งประกายราวเทพธิดา แม้ว่าเค้าจะเคยได้ยินกิตติศัพท์ความงามของเธอมาบ้าง แต่ตัวจริงของเธอนั้นงดงามเกินคำบรรยายยิ่งกว่าเสียอีก
ดำ. : ยินดีต้อนรับครับท่านรัฐมนตรีช้าง คุณหญิงวรรณ
รมต.ช้าง. : คณะของพวกครุฑและนาคมาถึงรึยัง
ดำ. : มาถึงได้สักครู่ละครับท่าน
รมต.ช้าง. : อื้มดี ดูแลพวกเค้าดีๆล่ะ อย่าให้เสื่อมเสียมาถึงผม. เดี๋ยวผมขอไปพักกับคุณหญิงก่อนละกัน
ดำ. : ครับผม. เห้ยไอ้ก้องพาท่านไปเรือนรับรอง
ก้องทำความเคารพ แล้วเดินนำรมต.ช้างและภรรยาไปยังเรือนรับรอง ระหว่างทางเค้าก็คอยชำเลืองมองคุณหญิงวรรณเป็นครั้งคราว ท่วงท่าของเธอนั้นงดงามนุ่มนวลราวธิดาฟ้าธิดาสวรรค์ก็ไม่ปาน จิตใจเค้าเต้นรัวไม่เป็นส่ำ แต่เค้าต้องย้ำเตือนตัวเองไว้ว่า นั่นคือภรรยาของคนอื่น และเธอนั้นก็อยู่สูงเกินกว่าที่เค้าจะอาจเอื้อมลงมา
แต่ดูเหมือนว่าเธอจะรู้ตัวว่าก้องแอบชำเลืองมอง สายตาของทั้งคู่ประสานกัน เธอส่งรอยยิ้มอันอบอุ่นและแสนรัญจวนให้เค้า ก็พอดีกับที่เค้าพาเธอและสามีมาถึงเรือนรับรอง ทั้งสองขอตัวเข้าห้องไปอย่างรีบเร่ง
..........................
วรรณ. : อื้้ออออออ...ยังจะทำกันอีกเหรอพี่ช้าง เมื่อกี้ในรถยังไม่พออีกหรอคะ
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
วรรณ เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน