มอ..เมีย..นั้นหายาก ต้องลำบากออกเรือไป (ตอนที่ 8) Copy : kankan
--------------------------------------------------

เกือบๆหกโมงเช้า หวานใจ (อุ๊ยตาย..เรียกไปได้ไงว๊ะนี่..ไอ้บ้า....)
เออ...รักเค้าก็ได้...ยอมรับ...รักวะ...จะปิดกั้นตัวเองไปทำไม
สร้อยเอาปิ่นโตมาวางบนโต๊ะ

"นี่..นายช่าง..แกงเขียวหวานไก่ ขนมจีน ผัดยอดคน้าปลาเค็ม ไข่ดาว แล้วก็กล้วยเชื่อม"
เธอบอกรายการอาหาร ผมตาเป็นประกายวาว
"มานี่...."
ผมกวักมือเรียกให้เธอเดิมมาหา สร้อยหันไปหันมาแล้วชี้มาที่ตัวเอง
"สร้อยเหรอ...นายช่างมีอะไร..."
"มานี่..."
ผมพูดตาเป็นประกายหวานฉ่ำ หัวใจมันฟูฟ่องพิกล

"มีไร..นายช่าง..."
"สัญญาไง..."
"อาราย..."
"ก็ก่อนอาหารไง...ทำเป็นลืม..."

สร้อยหัวเราะแล้วพูดว่า
"นายช่าง..เอาจริง..."
"อื้อ...มาเร็ว..."
สร้อยส่ายหน้าช้าๆ แล้วบอกว่า
"ม่ายนะ..นายช่าง..พูดเล่นใช่ป๋าว..."

ผมส่ายหน้า
"พูดจริง...มามะ...สร้อยฟ้า...ลดาวัลย์..."
"อุยยยย...ชื่อยาวเชียว..."
"เร็ว..."
สร้อยเดินมาผมช้าๆ จนมายืนต่อหน้าผม
"ก่อนอาหารต้องให้นายช่างทำไง..."
"เอ่อ...สัญญาว่าไง จำม่ายล่าย...."
"อย่างนี้ต้องลงโทษ..."
"หา..นายช่างลงโทษอะไรสร้อย..."
"จับแก้ผ้า...."

"ม่ายนะ..นายช่าง.."
สร้อยหัวเราะแล้วรีบถอยหนีจะลงบันได
แต่พอเห็นผมยังนั่งนิ่งอยู่บนเตียงเหมือนเดิมเธอจึงหยุดลง
"นายช่างเอาจริงเหรอ..."
ผมพยักหน้า
"ไม่ถอดเสื้อได้ป๊ะ..นายช่าง..."
"เอ..ตกลงกันยังไง..."
"ไม่ระบุนิว่าแบบไหน สร้อยจำได้"

"แล้วสร้อยว่า..นายช่างจะหอมแบบไหนดี..."
"แบบนอกเสื้อก็แล้วกันนะนายช่างนะ...แบบที่นายช่างต้องการมันหวาดเสียวเกินไป"
"งั้นเอางี้..ให้สร้อยเลือก 1 ครั้ง แล้วนายช่างเลือก 1 ครั้ง ดีป๊ะ"

"อื้อ..ดีเหมือนกัน..ตอนนี้สร้อยเลือกก่อนนะ"
"ได้...เลือกเลย"
"หอม..หอมนอกเสื้อ..."
"ที่สร้อยเลือก..นายช่างตกลง...เดินมาหาซะดี ๆ"
"ได้..ได้..นายช่างต้องทำตามสัญญานะ..." สายเหมือนไม่ค่อยไว้ใจผม
"แน่นอน..เดินมาซิ..."

สร้อยค่อยๆเดินเข้ามาหาผมแบบทำตาละห้อย
จนผมอดหัวเราะๆในความทะเล้นทะลึ่งของเธอไม่ได้
"ไม่ได้เอาไปฆ่าเสียหน่อย...ดูทำหน้าซิ..."
สร้อยแลบลิ้นแล้วหัวเราะกิ๊กๆ เดินมายืนตรงหน้าผม

ผมจับแขนทั้งสองของเธอดึงเข้ามาใกล้
"สร้อย...แต่งงานกันนะ..."
"หา..."
สร้อยสะดุ้ง...ร้องเสียงดัง
"หา..ทำไม...."
"ตกใจ...ขอกันง่ายๆแบบนี้เหรอ..."

ผมเงยหน้าขึ้นมองหน้าเธอ
"สร้อยว่าไง..."
"ไปขอกับแม่ซิ..."
"งั้นกินข้าวเสร็จไปเลย..."
"นายช่างต้องไปขอคนเดียวนะ..."
"แน่นอน...มาให้หอมเป็นกำลังใจก่อน..."

ผมซุกหน้าลงกับอกอวบของแล้วหอมฟอด ๆ
"พอใจยัง...."
"ยัง...."
แล้วผมทำท่าจะถอดเสื้อเธอออก
"ไม่นะ...ไม่นะ...นายช่าง..."

สร้อยพยายามบิดหัวหนี ผมจึงปล่อยตัวเธอ
"แกล้งสร้อยนะ...นายช่างตัวดี...จำไว้..."
สร้อยค้อนผมเสียหลายวง ผมเองก็หัวเราะร่วนอย่างมีความสุข

ผู้ชายที่อยากแต่งงานกับผู้หญิง ผมว่าทุกคนคงรู้สึกเหมือนผม
โลกสึกว่าโลกทั้งโลกอยู่ในกำมือ มันใหญ่มากๆ ฮาาาาา

............

กินข้าวเย็นเสร็จ ผมให้สร้อยจัดการเก็บล้าง
ส่วนผมขอตัวเธอลงมาข้างล่างโดยไม่บอกว่าไปไหน
ผมขับรถไปที่บ้านของสร้อย เห็นแม่ของเธอนั่งอยู่ที่แคร่ใต้ถุนบ้าน
สร้อยอยู่กับแม่สองคน ส่วนพ่อของเธอตายมาหลายปีแล้ว

ผมเดินเข้าไปหาแล้วยกมือสวัสดี
"หวัดดีแม่..."
"อ้าว..นายช่าง..ต้องการอะไรหรือเปล่า แล้วสร้อยละ..."
"ผมมีธุระกับแม่นะ..." แม่ของสร้อยมองผมอย่าแปลกใจ

"มีอะไรละนายช่าง สร้อยมันสร้างเรื่องอะไรให้นายช่างหรือเปล่า..."
...ใช่แล้วละแม่...นายสร้อยฟ้าลดาวัลย์สร้างเรื่องใหญ่ให้ผมวุ่นวายใจ
ถึงขั้นกินไม่ได้นอนไม่หลับ กระสับกระส่าย อาหารไม่ย่อย อืดเฟ้อ เรอเหม็นเปรี้ยว
ส่วนปากผมกฃีลลอกคุณแม่ของสร้อยไปว่า

"คือ..ผม..ผม..."
พอประจัญหน้ากันตราๆมันก็ชักจะพูดไม่ออก
ให้ตายซิ ทั้งที่ตอนขับรถซ้อมพูดมาไม่รู้จะกี่สิบรอบ
ซ้อมแล้วซ้อมอีก พอถึงเวลาจะมาขอ มอ.เมียจริงๆ
กลับติดติดอ่างจะซะงั้น แหม..เริ่มต้นก็ชักจะเสียเชิงชาย
ขณะผมอ้ำๆอึ้งๆ

"นายช่างมีอะไร...ว่ามาได้เลย..แม่จะจัดการให้.."
ไปตรงๆไม่ถูก ผมก็ว่าจะใช้วิธีอ้อมๆไปก่อน

"แม่..แม่..ตอนสาวๆนี่ ผมว่าน่าสวยกว่าสร้อยอีกใช่อะปล่าว..."
แม่ของสร้อยหัวเราะจนเห็นฟันขาวเต็มปาก ฟันสวยทั้งแม่ทั้งลูกเลย

"จะหาว่าคุยนะนายช่าง...บาวๆรุมลุยแหละไนายช่างปากดีนะ"
คำพูดบางคำเป็นคำใต้ ผมมไม่นานบางคำก็งงๆ แม่เห็นท่าทางผมเลยพูดใหม่
"บาวๆก็หนุ่มๆนะนายช่าง...คำใต้นะ..." แม่หัวเราะ

ผมกระสับกระส่าย...ไม่รู้จะไปไงต่อ
คงแบบนี้แหละหนอ เค้าจึงต้องใช้ผู้ใหญ่มาพูดแทน
แต่เมื่อมาเองแล้ว อีกอย่างผมบอกกับสร้อยเอาไว้
เสียเชิงนายช่างหมด สู้วะ..ไอ้เหนียง

"แม่...ผม..."
"อ้าว...ผมอีกแล้ว...ผมยังดำอยู่เลย...มีปัญหาอะไรละ หรืออยากหาช่างตัดผม..."
เออ..ดู..ดู..แม่ลูกกวนพอกัน แต่ผมว่าท่าแม่จะกวนมากกว่าลูก

"คือ..ผม..จะมาขอสร้อยกับแม่..."
"หา..." แม่ตาเหลือก
ส่งเสียเสียงดังลั่นบ้าน จนผมแทบตกจากแคร่ ดีนะที่ไม่มีใครอยู่แถวนั้น

"นายช่างพูดอะไรออกมานะ...."
"ผมจะมาขอสร้อยกับแม่..."
"ขอสร้อย..เอาไปทำไม...แก่นจะตายไป"
"ผม..ผม..."
"อ้าว..ผม..ผม..อีกแล้ว"

"ผมขอเอาไปทำเมียนะแม่..."
พูดออกไปแล้วก็โล่งออก เหมือนโยนภูเขาในบ่าทิ้ง
แต่แม่ของสร้อยซิ เธอหัวเราะจนน้ำตาไหล ทวนคำของผมไปมา

"อ๊ะๆๆ ขอนังสร้อยนี่นะ...."
"ครับ..แม่...ขอสร้อยลูกแม่นั่นแหละ"
"แล้วมันว่าไง..." แม่หันมามองหน้าผมแล้วถาม

"สร้อยบอกผมให้มาขอกับแม่..."
"อื้อ...ให้แม่ถามมันก่อนนะนายช่างนะ...แต่แน่ใจนะว่าจะขอไปทำเมียนะ..."
ผมพยักหน้ามองหน้าแม่ด้วยตาใจแจ๋ว เฮ่อ..มาขอ มอ.เมียด้วยตัวเองนะนี่

"แม่...แล้วแม่ขัดข้องหรือเปล่า..."
"อุ๊ยย..แม่จะขัดข้องอะไร สร้อยมันก็โตๆแล้ว แม่ไม่บังคับใจมันหรอก

แล้วนายช่างก็ไม่ใช่คนเหลาะแหละ มาอยู่ที่เกือบปีทุกคนก็เห็นว่าเป็นไง
แม่ว่านังสร้อยมันโชคดีซะมากกว่า.."
"แหม..แม่พูดแบบนี้ ผมค่อยมีกำลังใจหน่อย..."
"เออ..ถามจริง.."
"ครับ..."

"ชอบนังสร้อยมันตรงไหน..."
"ชอบหมดแหละ..ผมเลือกมากจนอายุป่านนี้แหละ"

"กลัวว่านายช่างจะทนมันไม่ได้ ทะลึง ทะเล้น บ้าๆบอๆ"
"ผมก็ชอบเค้าเพราะแบบนี้แหละ..."
"เวรกรรม..แต่มันทำกับข้าวอร่อยนะ.."
"จริงครับแม่..."
"เออ..ให้แม่ถามมันก่อนนะแล้วให้มันไปบอกนายช่าง..."
"ครับ...งั้นผมขอตัวกลับก่อนนะ..สวัสดีครับแม่"
"อื้อ..สวัสดี..."

ผมเดินออกจากบ้านแม่ของสร้อยอย่างเก้อๆเขินๆยังไงก็ไม่รู้
แม่จะคุยอะไรกับสร้อย คำตอบจะเป็นยังไง
ผมรีบขับรถกลับบ้าน
จอดรถแล้วรีบวิ่งขึ้นไปบนบ้านทันที
สร้อยกำลังจัดของในบ้านให้เข้าทีเข้าทาง

"อ้าว..นายช่าง..มาแล้วเหรอ..ไปไหนมานะ..."
"ไปคุยกับแม่ของสร้อยมาจ๊ะ.."
เออ..ไอเหนียงมันก็พูดจ๊ะ..จ๋า...เป็นเหมือนกันนะเว้ย

"หา..ไปหาแม่...."
"ก็สร้อยบอกให้ไปขอกับแม่..นายช่างก็ไปขอมาแล้ว..."
"แม่ว่าไง..."
"แม่บอกว่าคุยกับสร้อยก่อน..."
ผมบอกเธอไปตามตรง

ในแววตาของสร้อยเหมือนจะมีแววเจ้าเล่ห์ยังไงก็ไม่รู้
"งั้นพรุ่งนี้สร้อยจะมาบอกนายช่างว่าแม่ว่าไง"
"จะนอนหลับหรือเปล่าก็ไม่รู้...." ผมบ่นกับเธอ

"นายช่างไปพูดกับแม่จริง ๆ เหรอ..." เธอมองแบบไม่ค่อยเชื่อ

ผมพยักหน้าแล้วทำตาละห้อยจนสร้อยหัวเราะ
"แม่ไม่ฆ่านายช่างหรอก..."
เธอพูดแล้วหัวเราะเบาๆ เหมือนพยายามจะกลั้นขำเอาไว้ในอก

"นายช่าง..ชอบสร้อยจริงๆเหรอ..."
"จริงซิ...ถึงกล้าไปขอกับแม่มาไง..."
"ไม่น่าเชื่อ...แก่ป่านนี้เพิ่งเคยไปขอผู้หญิง..."
ดูปากเธอซิ...

"อย่ามาล้อเล่นนะ..ก็ไม่เคยรู้สึกกับใครแบบนี้มาก่อน เคยแต่ฟันแล้วทิ้ง"
"หา..อะไรนะ..."
"ปล่าว...ถูกเค้าทิ้งต่างหาก"

พูดแล้วผมดึงตัวสร้อยเข้ามากอด
"อะไรอีกละ...."
"หลังอาหารไง..."
"เดี่ยวสร้อยไปเอายามาให้กินนะ..."

สร้อยเดินไปหยิบยาที่วางเป็นชุดอยู่มาให้ผมพร้อมน้ำในแก้ว
ผมกินน้ำพร้อมยาเข้าไปเรียบร้อย
"ไหน..อ้าปากให้สร้อยดูด้วย..ว่าแอบอมยาไปบ้วนทิ้งหรือเปล่า..."
"แง......"
ผมอ้าปากกว้างร้องเสียงดังเพื่อให้สร้อยเห็นว่าผมไม่ได้เอายาแอบไว้
"หลังๆนี่สร้อยว่าทางทางนายช่างไม่ค่อยน่าไว้วางใจ..คุ้มดีคุ้มร้าย...55555"

..........

ผมเลยถือโอกาสดึงเธอเข้ามากอดแล้วประกบปากจูบทันที
สร้อยก็ตอบสนองต่อลิ้นของผมอย่างดี
เออ..เป็นจูบที่ดีมากเลย

เพิ่งเข้าใจไอ้เฮง..กับคนที่เรามีใจด้วยนะมันดีแบบนี้เอง
อิ่มเอม..แม้จะไม่เต็มที่เต็มทางก็ตาม หัวใจมันพองๆฟูๆพิกล

พอถอนปากออกสร้อยบอกผมว่า
"สร้อยจูบเป็นขึ้นมั่งหรือยัง..."
"อื้อ..เก่งขึ้นแล้วสร้อย"
"สร้อยเรียนรู้จากนายช่างนั่นแหละ..." เธอบอกตาพราว
"เรียนเร็วนิ...."

ผมพาเธอไปนั่งที่เตียง ตอนแรกๆสร้อยก็ขัดขืนนิดๆ
"นายช่าง..ชอบสร้อยจริงเหรอ..."
"จริงซิ..."
"ไปคุยอะไรกับแม่บ้าง..."
"แม่ถามว่าจะทนสร้อยไหวเหรอ...ทะลึง ทะเล้น บ้าๆบอๆ"
สร้อยหัวเราะ

"แล้วนายช่างตอบแม่ว่าไง"
"ก็ตอบไปว่าที่ชอบก็เพราะแบบนี้แหละ..ไม่เคยเจอมาก่อน เจอแต่ที่เรียบร้อยๆไม่ได้อารมณ์"
ตอนหลังๆผมตีไข่ใส่สีนิดหน่อย สร้อยหัวเราะร่วน
"แม่ไม่รักหน้าลูกสาวเลยเน๊อะ..นายช่าง..."

"สร้อยพูดกับแม่ดีๆนะ แม่ตกลงเราจะได้ไปหาฤกษ์"
"เริก..อะไร...จะต้องแก้ผ้าอีกแล้วเหรอ..."

"บ้า..สร้อยนี่บ้าจริง ทำเป็นเล่นไปได้ ฤกษ์แต่งงานไง..."
"เรารู้จักกันไม่กี่เดือนเอง..."
"ไม่รู้ละ...ตัดสินใจแล้ว...อายุก็มากขึ้นทุกที"
สร้อยมองสบตาผมด้วยสายตาแวววาม

ผมซุกหน้าลงกับอกของสร้อย เอาจมูกไล่หอมเต้าของเธอนอกเสื้อ
แต่สร้อยกลับค่อยๆปลดกระดุมออกทีละเม็ดให้ผม
ผมเงยหน้าขึ้นมองเธอ
"สร้อยรู้นะว่านายช่างอยากหอมเนื้อแท้ๆ"
"อื้อ..."

ผมไล้จมูกไปกับเนื้อสีน้ำผึ้งของเธอจนมาถึงขอบบรา
สร้อยปลดบราของเธอออก สายตาเธอสบสายตาผมตรงๆ
"แค่นี้นะนายช่าง...สร้อยให้นายช่างได้แค่นี่.."
น้ำเสียงและแววตาของเธอจริงจังกว่าทุกที

ผมจูบตรงร่องกลางอกแล้วเบี่ยงจมูกไปทางซ้ายจนถึงหัวนมเม็ดสีคล้ำที่เริ่มชูชันขึ้นมา
สร้อยสยิวจนต้องเกร็งแอ่นอกหราขึ้น
"ชื่นใจจังสร้อย..."
"อื้อ...หอมอย่างเดียวนะนายช่าง..."
"ทำไมละ...ไม่ยอมให้ดูดนมเหรอ...กำลังหิวนมเลยสร้อย..."
"ดูพูดเอา..ไม่ใช่เด็กๆนะ..."

"ก็ไม่ได้ดูดนมมานานแล้วนี่..."
"นายช่างนี้ดื้อจัง..."
"ดื้อแบบน่ารักหรือปล่าวละ..."
"ทำให้สร้อยใจอ่อนทุกที..นายช่างนี่"
พูดแล้วเธอเงียบไป ปล่อยให้ผมระดมจูบเต้านมอวบอิ่มจนพอใจ

"วันนี้สร้อย..ไม่อยากเล่น คอ.ควยนายช่างหรือ..." ผมเงยหน้าขึ้นถาม
"ไม่กล้าขอ...เขิน..."
"นายช่างเอามันออกมานะ..."
"อื้อ...อย่าถามซิ..."
"ไม่ถามแล้วจะรูได้ไง..ว่าสร้อยอยากเล่นมันปะ..."
"งั้น..ถามก็ได้..แต่ขอพูดเบาๆนะ..." เธอบอก
"พูดดังๆเขินเหรอ...งั้นกระซิบข้างหู..."
"อื้อ..."

ผมเลยหันหน้าไปกระซิบหูสร้อยใหม่
"สร้อยจ๋า..อยากเล่น คอ.ควย.นายช่างหรือปล่าวจ๊ะ..."
"อุ๊ย..หวานมดขึ้นเชียว..."
"แล้วอยากเล่นปล่าวละ..."
"ถามอยู่ได้..เอาออกมาซิ..."
"อ้าว..ก็อยากคุยด้วยนิ..."
"เดี่ยวสร้อยก็ไม่สนใจหรอก...สร้อยว่ามันดีสำหรับนายช่างนะ"

ผมก็เลยรีบสอดมือหลังเข่าของสร้อย ยกเธอไปวางที่กลางเตียง
สร้อยดึงเสื้อมาปิดเต้านมอวบใหญ่ของเธอแล้วนอนหลับตาพริ้ม

ผมจัดการถอดกางเกงออก แล้วขึ้นไปนั่งข้างๆเธอ
สร้อยพลิกตัวเป็นอนคว่ำแล้วเอี้ยวตัวโดยเอาคางวางบนเข่าของผม
สร้อยยื่นมือมากำของผมแล้วค่อยๆรูดหนังหุ้มมันลง

หัวสีก่ำค่อยๆโผล่ออกมา
"สร้อยชอบดูตอนมันโผล่ออกมาเหรอ..."
"อื้อ...ไม่เคยเห็น..ตื่นเต้นนะนายช่าง..."

สร้อยใช้นิ้วอีกมือชี้ไปที่รอยควั่นที่เมื่อวานผมบอกเธอว่าเงี่ยง
"ตรงนี้เงี่ยงใช่ไหมนายช่าง..."
"ใช่...มันแปลกดีจัง..มีไว้ทำอะไรเหรอ..."
"ไม่กล้าบอกสร้อย..มันโป้..." ผมพูดแบบเจ้าเล่ห์ ฮาาาาา

"บอกหน่อยสิ...สร้อยไม่รู้หรอก...เรียนหนังสือก็ไม่ได้บอกไรละเอียด"
"สร้อยจะฟังได้หรือปล่าวละ..มันใช้ในการเมคเลิฟกันนะ..."
"ต้องฟังได้สิ...ผู้หญิงทุกคนก็ต้องโดนไม่ใช่เหรอ.."
"ใช่..สร้อยนี่เข้าใจดีจัง..."

"เออ..นายช่างพูดเป็นภาษาไทยเลยไม่ได้หรือไง...ไม่ชอบฟังภาษาอังกฤษ"
แววตาทะเล้นมาอีกแล้ว แม่สร้อยฟ้า..ลดาวัลย์ของนายช่าง

"เดี่ยว...กลัวสร้อยว่านายช่างลามกนะซิ..."
"ก็นายช่าง..ลามกจริงๆนี่..."
สร้อยพูดแล้วหัวเราะคิ๊กๆทันที

"เออ..ว่าเอาๆเลยนะ...ไม่เห็นใจเลย..."
"นายช่างก็พูดมาเลยก็ได้ สร้อยมันคนทะลึ่งทะเล้นอยู่แล้ว..."
พูดจบก็หัวเราะแบบเจ้าเล่ห์จนผมชักไม่แน่ใจ
"เออๆสร้อยเก่ง..นายช่างพูดมันตรงไปเลย..."

"ถามจริง..อย่าเม้มนายช่าง..มันเกี่ยวอะไร..."
สร้อยพูดพร้อมกับชี้ที่เงี่ยงอีกครั้ง
ผมถอนหายใจพรืด..เป็นไงเป็นกันว๊ะ
จะถูกตบก็ยอมละ เขาว่าผู้หญิงตบแสดงว่าผู้หญิงรัก

"ก็มีไว้ครูดกับเนื้อเยื่ออ่อนตอนเวลาเอากัน..."
สร้อยหัวเราะคิ๊กๆแล้วยั่วผมอีกว่า
"นี่นะที่นายช่างบอกว่าพูดตรงๆแล้ว อิ อิ"

สร้อยก็รูด คอ.ควยของผมไปเรื่อยๆ จนชักเริ่มเสียวและมีอารมณ์แล้ว

"ถามจริง..ให้พูดตรงๆจริงๆเหรอ..."
สร้อยพยักหน้าทำตาใสบ๊องแบ๊วปัญญาอ่อนจนผมหมั่นไส้
เลยก้มลงหอมแก้มฟอดใหญ่

"อูยยย...เขินทำตัวไม่ถูก..แล้วมาแกล้งสร้อยแน๊ะ..."
ดูเธอยั่วผมสิครับ...หือ.. ๆ มันน่านัก
"อูยยย..สร้อยรูดมันลงมาสุดๆเสียวจัง..."

"แล้วรู้สึกดีหรือเปล่าละ...นายช่าง..."
"ดี..สร้อยมือนุ่มดีจัง..."
"ชอบละซิ...ชอบก็ให้สร้อยทำให้บ่อยๆดิ นายช่างจะได้คลายเครียด"
"แต่นายช่างว่า..สร้อยจะทำให้นายช่าง...เครียดหนักละไม่ว่า..."
สร้อยไม่ตอบ แต่เริ่มขยับมือรูดเร็วขึ้น

ผมไม่รู้จะทำอะไรดี
อยากจะก้มลงไปดูดนมก็ไม่ได้เพราะสร้อยนอนคว่ำหน้ากับที่นอน
ยังดีที่เธอเผยอยกหัวขึ้นมาวางที่เข่าผม
ทำให้เกิดช่องว่างใช้ผมใช้มือสอดลงไปลูบไล้เต้านมเธอบ้าง

ผ่านไปครู่หนึ่งสร้อยคงจะเห็นใจผม
เธอจึงขยับตัวให้กึ่งๆตะแคงให้ผมได้คลึงนมเธอเล่นถนัดมือ

ผมบี้หัวนมเธอโดยใช้นิ้วหัวแม่มือกับนิ้วชี้แล้วคลึงไปมาจนสร้อยก็เริ่มเสียว
"อูยยยยสสส...นายช่าง..."
"เจ็บ..หรือ..เสียว..."
"เสียวคะ...นายช่างละ...นายช่างเคยทำผู้หญิงมากี่คนแล้ว..."
"ถามทำไมเหรอ..."
"ก็อยากรู้..."
"ก็หลายคนแหละ..."
"นายช่างคงทำเก่งซิ.."
แล้วเงยขึ้นมาทำหน้าล้อเลียนผมเสียอีก

ร่ำๆที่ใจผมคิดจะเผด็จศึกสร้อยเสียเลย แต่ก็ไม่อยากหักหาญน้ำใจ
ยอมอดทนค่อยเป็นค่อยไปดีกว่า
โดยปลอบใจตัวเองว่า "รักจริงหวังแต่งเว้ย..ไม้ใช่ฟันเล่น...ต้องถนอมให้มากๆ"

"ของนายช่างแข็งมากเลย...มันเป็นไงเหรอ..."
"มันอยากมุดลงรูนะสร้อย..."
"รูใคร..."
สร้อยถามโดยเหมือนไม่ตั้งใจ
"รูสร้อยไง..."

สร้อยไม่สบตาผม และเงียบเสียงไปทันที...
ผมเองก็เงียบ เหมือนหยั่งเชิงยังไงยังงั้น
"นายช่างขาอย่าเพิ่งเลยนะ...เอาไว้สร้อยทำใจอีกหน่อยนะ"
พอจะทำตัวอ่อนโยน สร้อยก็นุ่มนวลอย่างน่าใจหาย
น่ารักแบบนี้นี่แหละ หลงตายเลยสร้อยเอ๊ย

"นายช่างจะรอให้สร้อยพร้อมก่อนก็ได้...โอยยย..กระตุกๆแบบนั้นเสียวจัง..เดียวน้ำแตกหรอก.."
"เหรอ..นายช่าง.."
สร้อยถามอย่างตื่นเต้น
"อ้าวสร้อยไม่รู้เหรอ..."
"รู้..ตามหนังสือ...นายช่างน้ำแตกให้สร้อยดูหน่อยซิ..."
"เดี่ยวมันเลอะ..."
"งั้นไปทำที่พื้นก็ได้นะ..นายช่างนะ..."
"น้ำแตกให้ดูแล้ว สร้อยจะให้อะไรนายช่างตอบแทนมั่งละ...สร้อยให้นายช่างดูหรือเปล่า..."
ผมหยั่งเชิงเข้าประเด็นสำคัญ

ผมว่าสร้อยรู้อยู่เต็มอกว่าที่ผมขอดูนะคืออะไร
สร้อยจึงเงียบไป รูดให้ผมไปเรื่อยๆ

"ตกลงหรือปล่าวละ..."
"สร้อยเสียเปรียบหรือเปล่านะ..."
"เสียเปรียบอะไร...รูดของนายช่างไม่หยุดแบบนี้...ไม่เสียเปรียบหรอก"
"อาย..." อาการเขินของเธอนี่เหมือนเด็กน้อยที่ผมไม่เจอในสาวๆที่ผมคบมา

"นายช่างเคยแอบจับของสร้อยมาแล้วรู้เปล่า มันใหญ่ล้นฝ่ามือเลยแหละ..อิอิอิ"
ผมบอกเธอเบาๆ
"หา..แอบจับตอนไหน...."
"ไม่บอก...แต่ตอนนี้อยากเห็นของจริง...นะ..นะ..."
ผมอ้อน

สร้อยนั่งเงียบ...เหมือนกำลังคิดและตัดสินใจ มือเธอก็รูดช้าลงไปด้วย
ผมจึงเสียวน้อยลง ก็ดีเหมือนกัน

ในชีวิตหนุ่มผมไม่เคยอยู่ในสถานการณ์แบบนี้เลย
พอเข้าห้องก็ฟัดกันนัว เสื้อผ้าหลุดไปตอนไหนก็ไม่รู้ละหน้ามืดไปหมด
พูดก็ไม่พูดกันด้วยซ้ำ ต่างคนต่างเหมือนตายอดตายอยาก

ต่างก็ทั้งจูบ ทั้งดูด ทั้งเลีย แล้วก็สอดใส่เย็ดกันจนน้ำแตกกระเจิง
แต่พอเสร็จแล้ว...ต่างคนต่างเพลีย นอนซักพักแล้วต่างคนก็ต่างไป
คิดๆดูแล้วมันช่างว่างเปล่าเหลือเกิน กี่คน ๆ คนก็แบบนั้น

แต่ในสถานการณ์ที่ผมขลุกอยู่กับสร้อยนี่ไม่เหมือนกันแม้นิดเดียว
ผมว่า...มันเหมือนค่อยๆสุมไฟ
หยอกล้อกันไป คุยนั่นคุยกันไป
ไม่ตะกระตะกราม ที่แต่คนละคนคิดจะเอาแต่ได้ โกยจนตัวเองคุ้ม

ผมตั้งปณิธานเอาไว้ตั้งแต่ตอนป่วยแล้ว
กับสร้อยผมจะไม่ผลีผลามในเร็วด่วนได้เผด็จศึกเธอ
ใครจะว่าจะเก็บเอาไว้เอาแม่ ผมก็ยอมละ
ผมจะเก็บสร้อยเอาไว้ทำแม่ของลูกผม

อยากบ่มรักระหว่างผมกับเธอเอาไว้จนสุกงอม
ให้ต่างก็เต็มเปี่ยมด้วยรักและผูกพัน
ไม่ใช่เพียงแค่ระบายความใคร่เพียงอย่างเดียว
ผมพึ่งมองเห็นความสุขเย็นที่ผมไม่เคยได้รับจากผู้หญิงคนไหน
แต่สร้อยทำให้ความคิดอ่านและความรู้สึกในเรื่องรักเรื่องใคร่ต่างมุมออกไป

เมื่อสร้อยเงียบ ผมได้เพียงนิ่งไปบ้างไม่รุกให้เธอจน
ผมนวดนมเธอไปเรื่อยๆ สร้อยก็รูด คอ.ควยผมไปเรื่อยๆเช่นกัน

เธอจะให้ผมดู หอ.หีเธอหรือเปล่าก็ไม่เป็นไร
ผมจะรอ...รอให้เธอยอมให้ผมดู
ผมเสียวไปกับความคิดที่เตลิดเปิดเปิงเช่นนี้ก็ได้เหมือนกัน ไม่น่าเชื่อ

แต่ใจก็ยังแอบลุ้นอยู่เหมือนกัน ว่าวันนี้ผมจะได้ดูของดีของเธอหรือเปล่า....

--------------------------
โดย : kankan

โอ้โห ค่อยเป็นค่อยไปจังเลยนะ  แบบนี้สร้อยก็รักตายเลยสิเนี่ย ทำกับข้าวเก่งแล้วอย่างอื่นเก่งรึเปล่าสร้อย

ขอบคุณในน้ำใจคับ ช้าช้าได้พล้าเล่มงาม

่ค่อยๆบ่มกันไปเรื่อยๆๆ

น่าจะได้ดูนะสร้อยดูเป็นคนจริงจังพูดคำไหนคำนั้น

อย่าให้เปิดมาเจอตอเป็นใช้ได้ นายช่างอย่ายอมแพ้ครับ ห อึ หึ ขอบคุณครับ

รักที่เฝ้ารอ ด้วยความทะนุถนอม เข้าอกเข้าใจ ซาบซึ้งมากครับ ขอบคุณมากครับ

น้ำหยิดหินทุกวันมันยังกร่อน หยอกทุกวันๆให้ตายใจไปก่อน

ดีมากครับเก่งมากไหนๆก็รอแล้วก็รออีกหน่อยไม่เป็นไร

ลุ้นหน่อยว่า น้องสร้อยจะให้ดูมั้ย สุดท้ายคงยอมนะ