ก่อนอ่าน..อาชีพในเรื่องนี้มีจริงๆในต่างประเทศแต่ก็ไม่รู้ข้อมูลโดยละเอียดว่าเขาดำเนินการยังไง เรื่องจึงได้แต่จินตนาการเท่านั้น ถ้ามันขัดต่อความเป็นจริงก็ขออภัย.. (ถ้าใครใจดีฝาก comment หน่อยน๊า จะได้รู้ว่าเรื่องนี้มีข้อดีข้อเสียยังไง)ชื่อเรื่องมาจากไหน จะบอกในเนื้อเรื่องน๊า ^^
เรื่องสั้น : NM (ครึ่งแรก) ปัจจุบันมีอาชีพที่มีรายได้ดีเป็นพิเศษแต่คนรู้จักก็น้อยมากมีเฉพาะคนมีเงินเท่านั้นที่สามารถจ้างหญิงสาวให้ทำอาชีพนี้ได้ ส่วนหญิงสาวบางคนที่ต้องการเงินเดือนที่สูงก็มีไม่น้อยที่สนใจมัน แต่ก็อย่างที่บอกคืออาชีพนี้มีคนรู้น้อยคนทำอาชีพนี้จริงๆจึงมีน้อยไปด้วย นั่นคืออาชีพแม่บ้านเปลือย
อาชีพนี้เกิดขึ้นเมื่อ 2 ปีที่แล้ว มีบริษัทแห่งหนึ่งงทำสัญญากับประเทศถ้าใครทำอาชีพนี้จะต้องใส่สร้อยที่มีตราบริษัทจะไม่โดนจับหากไปเปลือยในที่สาธารณะ และอาชีพนี้ไม่ใช่อาชีพขายตัวเพราะพวกเธอเพียงแค่เปลือยและทำงานเหมือนแม่บ้านปกติเท่านั้น
ตลาด มินตราเด็กสาวอายุ 18 ปี มีรูปร่างหน้าตาจัดว่าสวยมินตรามีผิวขาวถ้าใครไม่รู้ว่าฐานะบ้านเธอเป็นยังไงคงคิดว่ามินตราเป็นลูกคุณหนูแน่นอน ด้วยความสวยของมินตราจึงมีแต่พวกผู้ชายที่พบเห็นเข้ามาจีบเป็นประจำ ส่วนเรื่องการเรียนมินตราไม่มีเงินขนาดนั้น วันๆมินตราได้แต่ช่วยแม่ขายข้าวแกงและตอนนี้มินตรากำลังออกมาซื้อวัตถุดิบให้แม่
" นั่นไง มาอีกแล้ว " แม่ค้าขายผักชี้ออกไปไกลๆพร้อมกับพูด
" เธอคือใครหรอป้า ทำไมเธอถึงแก้ผ้ามาจ่ายตลาดทุกวันเลยหละ " มินตรามองเห็นสาวเปลือยจากไกลๆ และหันไปถามแม่ค้าขายผัก
" ป้าก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ป้าเห็นพวกตำรวจคุยกันว่ามันเป็นอาชีพที่สุตริต ป้าก็ไม่อยากจะเชื่อหรอก " แม้ค้าขายผักตอบพร้อมกับส่ายหน้า
" หรอคะ " มินตราทำเป็นไม่สนใจแต่ในใจกลับคิดว่าอาชีพแบบนี้ก็มีในโลกด้วยหรอ
บ้านมินตรา " กลับมาแล้วค่ะแม่ " มินตรากลับมาพร้อมถุงวัตถุดิบ เธอพูดด้วยเสียงที่สดใส เสียงนี้ทำให้แม่มีกำลังใจขึ้นทุกครั้ง
หลังจากมินตราส่งวัตถุดิบให้แม่ ก็เข้าไปช่วยแม่ทำกับข้าวที่ห้องครัวเหมือนทุกวัน และในตอนเช้าจนถึงบ่ายๆ ข้าวแกงก็ถูกขายจนหมด และเวลาในตอนเย็นเป็นเวลาว่างของมินตราหลังจากเก็บร้านเสร็จแล้ว
สวนสาธารณะ ในทุกๆเย็นที่เป็นเวลาว่างมินตราจะใส่ชุดกีฬามาวิ่งออกกำลังกายในสวนสาธารณะแห่งนี้ และเส้นทางของมินตราก็วิ่งเหมือนกันทุกวันจนคนที่มาบ่อยๆจำมินตราได้และทักทายตลอด และขณะที่มินตรากำลังวิ่งอยู่ที่พบกับชายหนุ่มใส่ซูทใส่แว่นตาสีดำกำลังยืนขวางทาง
" มีอะไรคะ " มินตราหยุดถามต่อหน้าชายใส่ซูท มินตราเห็นว่ามีคนอยู่ไม่น้อยที่ในสวนแห่งนี้ เลยไม่ค่อยกลัวเท่าไหร่
" ผมมีงานมาเสนอครับ " ชายใส่ซูทพูดเสร็จก็ส่งกระดาษที่มีรายละเอียดของงานให้มินตราและเขาก็เดินจากไป
มินตรารับใบกระดาษมาก็คิดว่าคงเป็นคนประกาศรับสมัครงานธรรมดา จึงเก็บใส่กระเป้าและวิ่งออกกำลังกายต่อ
บ้านมินตรา มินตราเดินกลับบ้านด้วยสีหน้ายิ้มแย้มเพราะได้ออกกำลังกาย แต่เมื่อมินตราถึงหน้าบ้านสีหน้าของมินตราก็ต้องเปลี่ยนไปเป็นตกใจ เพราะร้านขายข้าวแกงของแม่มันพังยับเยิน มินตรารู้เลยว่าฝีมือพวกนี้คงเป็นพวกมาทวงหนี้อีกแน่ๆ และความเป็นห่วงมินตราจึงรีบวิ่งเข้าไปในบ้านทันที
" แม่! " มินตราเรียกแม่เสียงดัง ในน้ำเสียงมีความเป็นห่วงอยู่เต็มไปหมด
" แม่.. พวกมันใช่ไหมที่ทำ พอสิ้นเดือนเราก็จ่ายตลอด ทำไมยังมาทำร้ายแม่อีก " เมื่อเห็นแม่กำลังนั่งร้องไห้อยู่ มินตราก็เข้าไปกอดพร้อมกับพูดด้วยสีหน้าโกรธๆ
" ไม่เป็นไรลูก แม่ผิดเอง แม่ไม่ได้จ่ายมันเดือนที่แล้ว เพราะช่วงนี้แม่ต้องลงทุนซื้อหลายอย่าง " แม่ก้มหน้าพูดด้วยความรู้สึกผิด
มินตรานึกคำพูดปลอบใจไม่ออกเมื่อได้ยินแบบนั้น มินตรากอดแม่นิ่งเงียบไปนานและหางตาของเธอก็ไปเห็นใบโฆษณาที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงของตัวเอง เมื่อมินตราหยิบขึ้นมาอ่านจนครบก็ต้องตกใจ
เพราะเงินเดือนของอาชีพนี้สูงมากถ้ามินตราทำอาชีพนี้แม่ของเธอคงสบายไปตลอดชีวิตแน่ๆ และหนี้สินที่มีคงถูกจ่ายจนหมดโดยไม่ยาก เมื่อมินตราคิดแบบนั้นสีหน้าของเธอก็เปลี่ยนเป็นจริงจังและคิดว่าต้องไปทำอาชีพนี้ให้ซึ่งอาชีพนี้คืออาชีพแม่บ้านเปลือย
บริษัทแห่งหนึ่ง หลังจากมินตราตัดสินใจที่จะทำอาชีพนี้วันต่อมามินตราก็มุ่งหน้ามาที่บริษัทในตอนเช้า และบอกแม่ว่าจะมาหางานทำเพื่อแบ่งเบาภาระเพียงเท่านั้น ซึ่งแม่ของมินตราไม่รู้เลยว่ามินตราจะมาสมัครงานที่ไหนและทำอะไร
ตอนนี้มินตรายืนอยู่หน้าตึกใหญ่ที่สูงจนนับชั้นไม่ได้ ในใจของเธอหวั่นๆที่ตัดสินใจแบบนี้ แต่เมื่อรวบรวมความกล้าสำเร็จมินตราก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมกับเดินเข้าไปข้างใน
" สวัสดีค่ะ เอ็นเอ็มยินดีต้อนรับค่ะ " พนักงานด้านหน้ากล่าวต้อนรับมินตราอย่างเป็นมิตร เมื่อมองไปที่กำลังแพงจึงรู้ว่าเอ็นเอ็มคือ
Naked Maid " มาติดต่อเรื่องอะไรคะ " พนักงานยังคงถามอย่างต่อเนื่อง
" คือหนูมาสมัครงานค่ะ " มินตราตอบแบบกล้าๆกลัว
" ได้ค่ะ เชิญทางนี้ " พนักงานตอบพร้อมกับเดินนำเข้าไปในบริษัท
ห้องรับสมัคร มินตราถูกพามาที่ห้องๆหนึ่งภายในห้องมีโต๊ะสีขาววางอยู่กลางห้องและมีคนรับสมัครนั่งอยู่ ส่วนรอบๆห้องก็มีเก้าอี้เรียงกันเป็นระเบียบเพื่อให้คนที่มาสมัครนั่งรอ แต่ในวันนี้ไม่มีคนรอแม้สักคนมินตราจึงเดินไปนั่งตรงกลางห้องที่รับสมัคร
" สวัสดีครับ คุณเอ่อ.. " พนักงานถาม
" สวัสดีค่ะ หนูชื่อมินตราอายุ 18 ปีค่ะ " มินตราแนะนำตัวเองด้วยความตื่นเต้น
" เธอมาที่นี่คงรู้นะว่าต้องทำยังไง " พนักงานพูด สายตาของเขาจ้องไปที่ร่างกายของมินตราจนมินตรารู้สึกว่าพนักงานหมายถึงอะไร
มินตรามองซ้ายมองขวาไปรอบๆห้องและเห็นว่าไม่มีใครนอกจากคุณพนักงานแต่ก็ยังกลัวที่จะแก้ผ้าต่อหน้าคนอื่นอยู่ดี แต่ถ้าไม่ทำอาจจะไม่รับเข้าทำงานก็ได้ เมื่อคิดแบบนั้นมินตราก็ลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้นๆ
" เอาเสื้อผ้าไว้นี่ครับ " พนักงานเห็นมินตรากำลังถอดเสื้อผ้าออกก็ยืนตะกร้าใบเล็กให้
มินตราถอดเสื้อกับกางเกงออกเรียบร้อยตอนนี้เหลือเพียงชั้นในกับกางเกงในที่ติดตัวอยู่ เมื่อมินตราจะนั่งลงก็พบว่าคุณพนักงานมองไปที่ชั้นในของมินตราด้วยสายตาที่เหมือนเมื่อกี้ เมื่อมินตราเห็นแบบนั้นก็ได้แต่ถอนหายใจพร้อมกับถอดมันออกจนเหลือแต่ตัวเปลือยเปล่า แต่ก็ไม่ลืมที่จะเอามือปิดด้วยความอาย
แม้มินตราจะใช้มือปิดแต่ก็ยังมีส่วนที่เผยออกมาเช่นผิวขาวๆที่ดูแลเป็นอย่างดีแถมช่วงล่างของมินตรายังไม่มีขนเล็ดรอดออกมาด้วย แสดงว่ามินตราโกนออกทุกวัน ส่วนช่วงบนเพียงใช้แขนทาบปิดไว้จึงยังเห็นนมขนาดกลางๆเป็นลูกออกมาให้เห็นบางส่วน สีหน้าของมินตราตอนนี้มีความอายอย่างเห็นได้ชัดจนไม่กล้าสบตากับพนักงาน
" เธอต้องไปอบรม 1 วันก่อนนะถึงเข้าทำงานได้ ส่วนรายละเอียดของลูกค้าจะบอกหลังจากอบรมผ่าน ออกไปได้ครับจะมีพนักงานนำทางให้ " พนักงานพูดด้วยเสียงเรียบเฉยพร้อมกับหยิบตะกร้าเสื้อผ้าเก็บไว้ด้านหลัง
ตอนนี้มินตรารู้สึกคิดหนักเมื่อเสื้อผ้าของเธอถูกเก็บไว้ห้องนี้ แสดงว่ามินตราต้องออกไปโดยเปลือยแบบนี้สินะ เมื่อคิดถึงอะไรหลายๆอย่างที่ต้องเจอมินตราก็ลังเลที่จะทำอาชีพนี้แล้ว แต่เมื่อคิดถึงแม่ที่อยู่ที่บ้านสีหน้าของมินตราก็เปลี่ยนเป็นมุ่งมั่นและในที่สุดเธอก็เดินออกห้องไป
เป็นไปตามที่เขาพูดเพราะมีพนักงานรออยู่หน้าห้องอยู่แล้ว ซึ่งเป็นพนักงานหญิงของที่นี่ เธอพามินตราเดินไปตามทางแคบๆและมีพนักงานในตึกผ่านไปมาหลายสิบคน ทุกคนล้วนมองมินตรายิ้มๆ สิ่งที่มองกันไม่ใช่หน้าตาอย่างเดียวแต่มองจุดซ่อนเร้นที่มินตราพยายามปิดอยู่ด้วย
" ไงจ๊ะ วันนี้พาคนใหม่มาหรอ " มีคนที่เดินผ่านทักทายพนักงานที่นำทางมินตราอยู่
" ใช่ๆ เดี๋ยวต้องพาไปอบรมก่อน พรุ่งนี้คงได้ทำงานแล้วค่ะ " พนักงานตอบ
ทั้งสองคนยืนคุยกันต่อจนกลายเป็นเรื่องยาวทันที เหมือนทั้งคู่จะกำลังจีบกันอยู่เลยคุยเข้าคอกันเป็นพิเศษ ส่วนมินตราก็ยืนปิดของสงวนอยู่กลางทางเดิน พนักงานของที่นี่ก็เยอะซะเหลือเกินจนมินตราบ่นในใจ เพราะแต่ละคนที่เดินผ่านก็หยุดดูมินตราแบบหื่นๆ ถ้าก่อนที่มินตราจะมาที่นี่เจอมองแบบนี้คงด่ากลับไปนานแล้ว
ห้องอบรม หลังจากทั้งคู่คุยกันเสร็จก็พามินตราเดินต่อจนในที่สุดก็ถึงห้องอบรม ภายในห้องเป็นห้องกว้างที่ติดกับกำแพงที่ทำด้วยกระจกทั้งหมด ซึ่งมองออกไปจะเป็นวิวของท้องฟ้าสวยงามเพราะชั้นนี้อยู่ค่อนข้างสูงจากพื้นมาก และภายในห้องไม่มีเฟอร์นิเจอร์อะไรซักอย่างมีเพียงพื้นที่โล่งๆกับผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่
เขาใส่ชุดวอมและดูจากบุคลิกน่าจะเป็นคนที่มาอมรมมินตราแน่ๆ สายตาของเขาดูดุๆมองมาทางมินตราสำรวจไปทั่วร่างกายอย่างไม่เกรงใจ เมื่อมินตราถูกมองก็มีความรู้สึกแปลกๆปะทุขึ้นในใจทันที มันรู้สึกเหมือนถูกมองทุกอย่างในร่างกายอย่างละเอียด
พนักงานหญิงที่นำทางมินตรามาก็เดินออกห้องโดยไม่พูดอะไร จากบรรยากาศภายในห้องก่อนที่จะออกไป มินตราสังเกตุเห็นเธอคนนั้นก็ดูกลัวๆผู้ชายตรงหน้านี้ด้วย เมื่อมินตราสบตากับชายคนนั้นก็รู้สึกกลัวๆขึ้นมาเหมือนกัน
" ผมชื่ออ้นยินดีที่ได้รู้จักครับ " ชายตรงหน้าพูดแนะนำตัว
จากการแนะนำชื่อของตัวเองทำให้มินตราลดความอึดอัดลงได้ เพราะชื่อกับหน้าตามันไปคนละเรื่องกันเลย แถมเสียงของเขายังดูเป็นมิตรจนมินตราคิดว่าพนักงานเมื่อกี้เธอกลัวอะไรของเธอ
" หนูชื่อมินตราค่ะ " มินตราแนะนำตัวซึ่งแขนก็ยังพยายามปกปิดร่างกายอยู่
" ก่อนเข้าทำงานทุกคนต้องมาที่นี่เพื่ออบรมก่อน ซึ่งผมเป็นคนดูแลในเรื่องนี้ การอบรมไม่ยากหรอกครับแค่ไปลองทดสอบงานที่บริษัทนี้ ส่วนผมจะคอยเดินตามเพื่อบอกสิ่งที่ควรทำกับไม่ควรทำให้ ที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับตัวเธอแล้วว่าจะได้เข้าทำงานรึปล่าว " อ้นอธิบายพร้อมเดินไปใกล้ๆมินตรา
" ไม่ต้องกังวลหรอกครับงานนี้ถูกกฏหมายแน่นอนผมรับประกัน และเงินเดือนก็สูงมากด้วย แต่จะหัก 20% ให้บริษัท แต่รับรองว่าไม่ต่ำกว่า 3 หมื่นแน่นอนครับ " อ้นใช้มือจับไปที่แขนของมินตราและอธิบาย
เมื่อแขนของมินตราถูกจับอ้นก็ดึงแขนของมินตราออก จากที่มันปิดอยู่ตอนนี้มันเปิดโล่งท้าทายสายตาอ้นเป็นอย่างมาก ซึ่งอ้นก็ได้เห็นจนชินจึงไม่ค่อยมีปฏิกิริยาอะไรมากนัก แต่การแสดงออกทางสีหน้าของอ้นก็ต่างออกไปจากร่างเปลือยของสาวรายอื่นๆมาก
" โอ.. มินตราเธอสวยใช้ได้เลยนี่ นมตั้งเต้าเป็นลูกดี แถมหีก็ยังดูอูมๆน่าจับมาก " อ้นพูดออกมาตรงๆ พร้อมกับเลียริมฝีปากอย่างหื่นๆ
มินตราไม่มีท่าทีขัดขืนอะไรมาก เพียงแค่เกร็งแขนเพื่อต้านแรงนิดหน่อย มินตราได้แต่ก้มหน้าไม่กล้ามองอ้นและเมื่อมินตราได้ยิน ประโยคที่อ้นพูดตัวมินตราก็เสียววูบแปลกๆ มันมีความรู้สึกหนาวๆตั้งแต่หัวจรดเท้า เป็นความรู้สึกที่แปลกใหม่สำหรับมินตรามาก
เมื่อมินตราคิดถึงเงินที่จะได้มินตราก็เตรียมใจทำงานนี้เต็มที่ เมื่อพร้อมมินตราก็เดินออกจากห้องทันที ซึ่งเป้าหมายก็คือการทดลองทำงานในบิรษัทแห่งนี้ คือการเป็นแม่บ้านเปลือยในบริษัทนั่นเอง
มินตราเดินไปที่ชั้น 10 ชั้นนี้จะมีพนักงานทำการกันเยอะและวุ่นวายที่สุด เพราะเป็นชั้นเกี่ยวกับเอกสารสัญญาต่างๆ ทั้งยังเป็นเอกสารระบุตัวของเหล่าสมาชิกอีกด้วย ที่มินตราเลือกชั้นนี้ไม่ใช่เพราะตัวเธอเองแต่เป็นอ้นที่แนะนำมาต่างหาก
" แม่บ้านควรทำอะไรบ้างคงไม่ต้องบอกนะครับ " อ้นเดินเข้าประชิดจากด้านหลังพร้อมกับพูดที่ข้างหูเบาๆ ส่วนมือของอ้นก็ไม่อยู่นิ่งจากลูบบีบไปตามก้นของมินตราอย่างเต็มมือ
มินตราพยักหน้าเกร็งๆ และไม่ค่อยชอบการกระทำของอ้นซะเท่าไหร่ แต่เนื่องจากตอนนี้อ้นเป็นคนกุมอำนาจในการทำงานของเธอ มินตราจึงได้แต่จำยอมให้ลวนลามตามสบาย
เมื่อมินตราเห็นว่ามีคนกำลังมองมาด้วยความอาย สัญชาตญาณก็ทำงานทันทีแขนทั้งสองได้ขยับขึ้นมาปิดของสงวนโดยอัตโนมัติ และเมื่อรู้ตัวว่าทำแบบนั้นมินตราก็หันกลับไป พบว่าอ้นกำลังจ้องมาด้วยหน้าตาดุๆ เหมือนกำลังต่อว่าอยู่ในใจ
มินตรากลืนน้ำลายอึกใหญ่เหงือของเธอเริ่มไหลออกจากใบหน้าเล็กน้อย จากนั้นมินตราก็พยักหน้าให้อ้นพร้อมกับลดแขนทั้งสองลง ทันใดนั้นมินตราก็เห็นถึงสายตาตะลึงๆของพนักงานที่มองมา บางคนถึงกับตาค้างและหยุดทำงานของตัวเองชั่วขณะ มินตราไม่อยากยืนตรงนี้นานจึงเดินไปที่ห้องครัวที่อยู่ใกล้ๆนี้
ไม่นานนัก.. มินตราก้าวออกจากห้องครัวและในมือก็ถือถาดที่มีแก้วกาแฟวางอยู่หลายใบ มินตราสาดส่องสายตาไปทั่วเพื่อหาเป้าหมายในการเสิร์ฟกาแฟในรอบนี้ เมื่อเจอเป้าหมายแรกมินตราก็เดินไปทันที
" วางตรงนี้นะคะ " มินตราเสิร์ฟกาแฟไว้บนโต๊ะพร้อมกับพูดอย่างสุภาพ
ป๊าบบ.. !
อร๊ายย.. ! มินตราร้องตกใจเพราะมีมือปริศนาฟาดมาที่ก้นอย่างแรง จนแก้วกาแฟที่เหลือหกลงพื้นทั้งหมด เมื่อหันกลับไปก็พบว่าคนที่ฟาดก้นมินตราเมื่อกี้คือชายที่มินตราเสิร์ฟกาแฟเป็นคนแรก
ชายคนนั้นนั่งทำงานเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น มินตราเพียงทำท่าจะด่าแต่ก็มีสายตาจากไกลๆมองมาซึ่งเป็นสายตาของอ้นที่ดุๆเหมือนกำลังจ้องคนผิดอยู่ พอมินตราได้สติก็รีบลุกขึ้นเก็บแก้วกลับเข้าครัวอย่างโกรธๆ และไม่ลืมที่จะกลับออกมาทำความสะอาดพื้นที่เลอะไปด้วยน้ำกาแฟ
ระหว่างที่มินตราอยู่ในท่าก้มทำความสะอาด มินตรารู้สึกว่ามีมือปริศนามาลูบๆบริเวณก้น มินตรารู้ว่ามือนั่นคงมาจากคนเดิมที่แกล้งเธอเพราะด้านหลังไม่มีใครนอกจากเขาอีกแล้ว แต่จะกลับไปด่าก็คงไม่ได้เพราะอ้นกำลังมองมาตลอด
มินตราที่ไม่มีหนทางจึงปล่อยให้มือนั่นลวนลามตามใจชอบไปก่อน ตอนนี้มินตราจึงให้ความสำคัญกับการทำความสะอาดพื้นเป็นอันดับหนึ่ง ซึ่งมือนั่นก็เหมือนรู้มันเริ่มลุกหนักขึ้นทันที จากที่ลูบๆอยู่ก็เริ่มบีบก้นอย่างแรงและเริ่มไม่ใช่แค่ก้นแล้วที่โดนลวนลาม
มือนั่นเริ่มลุกล้ำเข้ามาใต้หว่างขาทีละนิด จนมินตรารู้สึกสยิวๆเสียวแปลกๆ และตอนนี้ไม่ได้มีเพียงมือเดียวมันยังบุกมาทั้งสองมือ ส่วนตำแหน่งของมันอยู่ในจุดที่อันตรายสำรับมินตรามาก เพราะทั้งสองมือได้วางอยู่ใกล้ๆแคมของมินตราทั้งสองฝั่ง
มินตราที่อยู่ในท่านั่งยองๆก็ถูกแรงจากมือทั้งสองนั้นดันให้โกงตูดขึ้นสูงเล็กน้อย ทำให้แน่ใจได้เลยว่าใครก็ตามที่อยู่ข้างหลังจะเห็นแคมหีของมินตราได้อย่างจัง
สองมือนั่นยังไม่หยุดแค่นั้น ตำแหน่งของมืออยู่ใกล้ๆแคมทั้งสองข้างมันยังจับเนื้อใกล้ๆแคมหีของมินตราและแยกออก จนมินตรารู้สึกว่าหีมันขมิบไปตามจังหวะที่มือนั่นคุมอยู่ มินตราเริ่มสั่นไหวกับการกระทำดังกล่าวเพราะมันทำให้เธอเกิดอารมณ์
น้ำจากหีมันไหลออกมาเล็กน้อยจนทำให้หีของมินตราเยิ้มไปด้วยน้ำใสๆ และในจังหวะนั้นเองมินตราก็ทำความสะอาดเสร็จพอดี จึงรีบลึกขึ้นอย่างรวดเร็ว มินตราเดินไปที่ห้องครัวแบบไม่มองกลับมาด้านหลังแม้สักเล็กน้อย และเมื่อถึงห้องครัวก็พบว่าอ้นกำลังยืนรออยู่ในห้อง
" ดีมาก ถือว่าใช้ได้.. ถ้าเมื่อกี้เธอขัดขืนคงตกงานแน่ๆ ดีใจด้วยที่ผ่านเหตุการณ์เมื่อกี้ได้สบายๆ และมีอีกเรื่อง.. คราวหลังให้ใช้คำว่านายท่านด้วย เพราะเธอทำงานเป็นแม่บ้านอย่าลืมหละ " อ้นอธิบายด้วยหน้ายิ้มๆ
" ถึงจะลวนลามได้แต่เราก็มีกฏคุ้มครองอยู่ว่า ห้ามมีเซ๊กกับแม่บ้านเปลือยทุกคน นั้นเธอก็สบายใจได้เลยว่าจะไม่เสียความบริสุทธิ์ในอาชีพนี้ " อ้นใช้มือลูบไล้ไปตามร่างกายของมินตราพร้อมกับพูดอธิบาย
มินตราแค่ฟังเฉยๆไม่มีท่าทีตอบกลับ เมื่อเตรียมกาแฟเสร็จก็เดินออกไปเสิร์ฟอีกครั้ง คราวนี้ระหว่างทางมินตราก็โดนลวนลามไม่ขาดสายเพราะความสวยของมินตราจึงเป็นจุดสนใจของพนักงานในบริษัทนี้เป็นอย่างมาก เมื่อมินตราเริ่มมีประสบการณ์ความอายก็เริ่มลดลงและความเสียวแปลกๆก็เริ่มเพิ่มขึ้นแทน
หว่างขาของมินตราเต็มไปด้วยน้ำใสๆไหลออกมาบางช่วง จนมินตรารู้สึกเย็นๆแฉะๆไปถึงข้อเท้าเลย และหลังจากเสิร์ฟกาแฟจนครบทุกคน มินตราก็ไปทำความสะอาดตู้เก็บเอกสารต่อ
มีพนักงานชายมายืนเลือกเอกสารใกล้ๆ มินตราเห็นว่าเขาตั้งหน้าตั้งตาค้นเอกสารจึงไม่ได้สนใจเขามากเท่าไหร่นัก และแล้วก็มีพนักงานชายอีกคนเข้ามาประชิดที่หลังของมินตรา
อุ๊ยย.. ! มินตราอุทานอย่างตกใจเพราะมีมือมาจับที่หน้าอกอย่างจัง และมินตราเกือบจะหันกลับไปด่าแล้ว แต่โชคดีที่มินตรายังมีสติจึงเช็ดทำความสะอาดตู้ต่อ ชายปริศนายังไม่หยุดแค่นั้นเขายังเล่นนมของมินตราอย่างต่อเนืองและเริ่มหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ
นมของมินตราเริ่มขยับไปตามแรงบีบของมือปริศนา มินตราเริ่มรู้สึกมีอารมณ์เหมือนตอนที่ช่วยตัวเอง หัวนมของมินตราเริ่มชูชันขึ้นมาจนเห็นได้ชัด มินตราพยายามกัดฟันเมมปากหวังว่าจะช่วยบรรเทาความเสียวนี้ได้ ส่วนมือก็ยังทำหน้าที่ต่อไป
ตอนนี้ชายที่ค้นเอกสารตอนแรกก็จากไปแล้วเหลือเพียงชายปริศนาด้านหลังที่กำลังลวนลามอย่างดุเดือด ไม่รู้ว่านานแค่ไหนที่มือของมินตราเช็ดตู้อยู่ที่เดิม เหตุเป็นเพราะมินตราใช้สมองทุกอย่างกับการอดทนกับความเสียวที่ได้รับ เธอเริ่มหลับตาและคล้อยไปตามอารมณ์อย่างไม่รู้ตัว
มือนั่นก็บีบบี้ที่หัวนมเบาๆจนมินตราต้องแอ่นตัวขึ้นด้วยความเสียวที่วิ่งเข้ามา ตอนนี้ร่างกายของมินตราตอบสนองทุกการกระทำของชายปริศนาเรียบร้อย เหมือนเป็นการปล่อยตัวให้กับความเสียว มือของมินตราที่ทำความสะอาดอยู่ก็กลายเป็นเกาะตู้เพื่อไม่ให้ล้มลงแทน
ระหว่างที่มินตรากำลังหลับตาทนความเสียวอยู่ก็มีมือจับหัวให้หันไปด้านข้าง เมื่อหันไปปากของมินตราก็ประกบจูบกับปากชายปริศนาทันที มินตราลืมเรื่องการห่วงตัวไปแล้ว เมื่อได้จูบลิ้นของชายปริศนาก็สอดเข้ามาในปากเธอ
ลิ้นทั้งสองพันกันอย่างทั่วถึงจนน้ำลายรวมกันเป็นหนึ่งอยู่ในปาก มินตราที่เจอเหตุการณ์นี้เหมือนโดนล้างสมองเธอไม่ได้ขัดขืนและยังตอบรับอีกต่างหาก และทั้งคู่จูบกันอยู่พักใหญ่มินตราก็มีความคิดบางอย่างแล่นเข้ามาในหัว ทันใดนั้นมินตราก็ลืมตาขึ้นพร้อมกับผลักตัวเองออกจากชายปริศนาทันที
" ฮ่าๆ.. " ชายปริศนาขำเบาๆและเดินกลับไปทำงาน เหมือนเป็นการแกล้งเล่นธรรมดา
ส่วนมินตราที่กำลังเรียกสติกลับมา เธอยังรู้สึกลุ่มร้อนภายในใจแม้แต่ร่างกายก็ร้อนไปหมดทั้งๆที่ห้องนี้ก็เปิดแอร์จนเย็นเฉียบ มินตราจับไปที่ริมฝีปากและทำหน้าตกใจ ลมหายใจของมินตราเริ่มแรงขึ้นจากนั้นไม่นานเธอก็เดินออกห้องไป
ห้องน้ำหญิง มินตรายืนส่องกระจกบานใหญ่ติดพนัง มินตรายังคงจับที่ริมฝากปากของตัวเอง และทำหน้าเหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่าง และสีหน้าก็บ่งบอกถึงความตลึงปนกับความเสียดายเล็กๆ
" จูบแรกของฉัน.. " มินตรากล่าวออกมาลอยๆ
อยู่ๆก็มีพนักงานหญิงเข้ามาทำให้มินตราหยุดอู้งานทันที หลังจากกลับไปทำความสะอาดตู้จนเสร็จ ก็ถูกอ้นเรียกให้เดินตามไป ซึ่งเส้นทางมันคุ้นมากๆเพราะถ้าเดินต่อไปเรื่อยๆคงไปถึงห้องรับสมัครแน่ๆ
" นายท่านจะพามินตราไปไหนคะ " มินตราทำสีหน้ากังวลพร้อมกับถามด้วยความสุภาพ เพราะกังวลว่าตัวเองจะตกงาน
" ผมจะพาเธอไปลงทะเบียน จากที่ผมดูผมว่าเธอน่าจะผ่าน " อ้นพูดทิ้งทายเอาไว้ ทำให้มินตราสงสัยว่าการลงทะเบียนมันต้องยากมากแน่ๆ มินตราจึงเดินไปพร้อมกับเตรียมใจ
ห้องรับสมัคร เมื่ออ้นพามาถึงห้องรับสมัคร ก็เหมือนเช่นเคยมีพนักงานชายนั่งอยู่ในห้องเล็กๆเพียงคนเดียว หลังจากที่มินตราสบตากับพนักงานตรงหน้าเขาก็ยิ้มหวานให้ จนมินตราต้องหลบสายตาทันที
" พามาลงทะเบียนใช่ไหมครับ " พนักงานดังกล่าวถามอ้น
อ้นเพียงพยักหน้าตอบ
" นั้นลงชื่อที่นี่เลยครับ สัญญาของอาชีพนี้จะอยู่ 1 ปี และสามารถมาต่ออายุได้ตลอดเวลา แต่เธอมีสิทธิ์โดนไล่ออกได้ตลอดแต่การไล่ออกไม่ได้ออกจากงานจริงๆ แต่เป็นการส่งไปอบรมให้เก่งขึ้นเท่านั้น " ชายดังกล่าววางเอกสารบนโต๊ะพร้อมกับพูด
บรรยากาศตอนนี้ดูอึดอัดสำหรับมินตราเป็นอย่างมาก เพราะมีชายสองคนกำลังจ้องเธออยู่ มินตราเดินไปนั่งที่เก้าอี้พร้อมกับหยิบปากกาขึ้นมา แต่ก่อนที่ปากกาจะถึงกระดาษมินตราก็นึกถึงแม่บ้านเปลือยที่มาจ่ายตลาดในทุกๆคน
เมื่อคิดแบบนั้นมินตราก็ลังเลทันที เพราะหมายความว่าเธอต้องทำแบบนั้นในทุกๆวันด้วย และไม่แน่อาจจะไม่ได้อยู่ที่นี่เพราะต้องไปเป็นแม่บ้านประจำตลอด 1 เดือนหรือมากกว่านั้น ระหว่างที่มินตรากำลังก้มหน้าคิดก็มีมือมาวางบนไหล่
" ไม่ต้องรีบ พรุ่งนี้ค่อยมาส่งใบลงทะเบียนก็ได้ " อ้นพูดพร้อมกับส่ายหัวเบาๆ
มินตราหลุดจากพวังและเงยหน้าขึ้น สีหน้าของมินตราดูกังวลนิดๆและหยิบใบลงทะเบียนพับไว้ในมือ จากนั้นเธอก็เหมือนถูกปล่อยตัวเพราะชายดังกล่าวได้คืนเสื้อผ้าทั้งหมดให้เธอใส่ หลังจากใส่จนเรียบร้อยมินตราก็กลับบ้านทันที
บ้านมินตรา มินตราที่เดินทางมาถึงหน้าบ้าน แต่เธอยังไม่ได้เข้าไปในบ้านเพราะยังลังเลว่าจะบอกแม่เรื่องนี้ดีรึปล่าว ถ้าบอกคงทำให้แม่เป็นห่วงเพราะอาชีพนี้มันดูผิดแปลกจากอาชีพธรรมดามาก มินตราจึงตัดสินใจว่าจะบอกแม่แค่บางส่วนเท่านั้น หลังจากคิดได้มินตราก็เดินเข้าบ้านทันที
" แม่จ้า.. มินตรากลับมาแล้ว " มินตรากล่าวเสียงสดใสเหมือนเช่นเคย
" วันนี้เป็นไงบ้างลูก ได้งานที่ไหนบ้าง ไหนลองบอกแม่สิ้ " แม่ของมินตราทำเสียงเหมือนพูดเล่นๆ เพราะมินตราเรียนจบแค่ ม.3 จะหางานทำง่ายๆได้ยังไง
" หนูหางานได้แล้ว แต่.. ยังตัดสินใจไม่ได้เลยค่ะ " มินตราเปลี่ยนเป็นสีหน้ากังวลพร้อมกับพูดเบาๆ
" จริงหรอลูก! ลูกแม่เก่งที่สุด " แม่พูดพร้อมกอดมินตราทันทีด้วยความดีใจ
หลังจากนั้นมินตราก็เล่ารายละเอียดของอาชีพดังกล่าวให้แม่ฟัง ซึ่งยังปิดเรื่องที่ต้องเปลือยตอนทำงาน เมื่อเล่าจนเสร็จมินตราก็ส่งใบลงทะเบียนให้แม่ดูแต่แม่ของมินตราก็ไม่ได้จบสูงเท่าไหร่จึงอ่านไม่ค่อยออก ได้แต่มองว่ามันคือใบลงทะเบียนของจริง เพราะมีตราบริษัทประทับอยู่ด้วย
" ไม่ต้องกังวลหรอกลูก แม่อยู่นี่ได้ งานแม่บ้านก็เป็นงานของผู้หญิงเราๆอยู่แล้ว แม่ว่าลูกโชคดีนะที่ได้งานแบบนี้ แถมเงินเดือนลูกบอกว่า 3 หมื่นหรอมันเยอะมากเลยนะลูก " แม่พูดยิ้มๆพร้อมกับลูบหัวมินตราอย่างอ่อนโยน
" ค่ะแม่^^ " มินตรายิ้มพร้อมตอบ
ตอนนี้มินตรามีกำลังใจขึ้นมากและตัดสินใจแล้วว่าจะทำอาชีพนี้อย่างเต็มที่ แม้จะไม่ได้บอกเรื่องที่ต้องเปลือยตอนทำงาน แต่ก็ไม่ถึงขนาดโดนข่มขืนหรอก เพราะมีกฏหมายคุ้มครองอยู่ เมื่อคิดอย่างถี่ถ้วนแล้วมินตราก็หยิบปากกาขึ้นมาเซ็น..
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น