รักร้อนซ่อนเงื่อน by wattana2015แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
น้องมินคนสวยประจำออฟฟิศที่แอบชอบกายอยู่
รักร้อนซ่อนเงื่อน ตอนที่ 3 น้องมินคนสวยคนเชียร์น้องมินเยอะจังเลยครับ ขอบคุณที่ติดตามงานกันนะครับ ความเดิมพูดแก้เขินออกไปแต่ในใจเราก็คิดว่า ถ้าวันนั้นเรากล้าที่จะกอดเธอไว้ไม่ให้เธอจากไป คงไม่ต้องมานั่งคิดถึงเธอพี่ดาแบบไม่มีความหวังอย่างนี้ ถ้าเราไม่ผูกมัดความสัมพันธ์กับพี่ดาไว้เราคงจะสูญเสียเธอไปตลอดกาลแน่ๆ ทำไมวันนั้นผมถึงไม่รั้งเธอเอาไว้นะ... ทำไมกัน เย็นวันนั้นออฟฟิศของผมมีงานเลี้ยงหลังจากที่พวกเราปิดจ๊อบใหญ่ได้หลังทำงานหนักมานาน ก็ดีเหมือนกันผมก็กำลังอยากดื่มให้ลืมเรื่องพี่ดาที่ค้างอยู่ในสมองนี้เหมือนกัน ตั้งแต่จากเธอมาครั้งล่าสุดผมพยายามหมกมุ่นทำงานให้หนักเพื่อให้ลืมเรื่องพี่ดา แต่เหมือนยิ่งพยายามลืมกับยิ่งจำจนแปลกใจตัวเองเหมือนกันไม่เข้าใจเลย มองผู้หญิงคนไหนก็เหมือนใบหน้าพี่ดาเธอจะลอยมาอยู่ตรงหน้าทุกที ผมคงต้องคบหาผู้หญิงดีๆสักคนเพื่อให้ลืมพี่ดาซะแล้วปล่อยเอาไว้แบบนี้ไม่ได้การ พี่ดาเธอแต่งงานไปแล้วนะโว้ย คิดสิคิดให้ดีเธอมีผัวแล้วจะมัวคอยเธออยู่ทำไม หาผู้หญิงคนใหม่ของเราสักคนอย่ายอมแพ้ซะก่อน
หมดเวลางานเย็นวันนั้นหลังเคร่งเครียดมาหลายวัน ผมออกมาซื้ออะไรทานรองท้องที่ใต้ถุนตึกที่ทำงานที่มีร้านเซเว่นอีเลเว่นเพราะเริ่มหิวเพราะธรรมชาติของร่างกายมันเรียกร้องหลังจากมัวแต่ทำงานหนักจนพักนี้ร่างกายโทรม คนมันกลุ้มทานอะไรก็ไม่ลงแต่ถึงที่สุดมันก็ต้องผ่อนคลาย ลงมานั่งที่หน้าร้านเซเว่นฯซักพักน้องมินคนสวยประจำออฟฟิศของเราก็เดินมาตามหาเพราะกลัวผมจะหาเรื่องเบี้ยวงานเลี้ยงของบริษัทคืนนี้
"อ้าวพี่กายลงมาอยู่ที่หน้าเซเว่นฯนี่เองนะคะ หนูนึกว่าพี่แอบเบี้ยวงานเลี้ยงหนีกลับบ้านไปซะแล้ว ตามหาซะทั่วออฟฟิศไม่เจอ"
"เอ๋ แล้วทำไมน้องมินคิดว่าพี่จะเบี้ยวงานนี้ล่ะครับ พี่ก็อยากผ่อนคลายกับเค้าเหมือนกันนี่ครับ"
"เหรอคะ ช่วงนี้เห็นพี่ไม่ค่อยร่าเริง เงียบๆเหมือนไม่ใช่พี่กายคนเดิมเลยค่ะ"
"อืม พี่เป็นถึงขนาดนั้นเลยเหรอครับ อาจจะจริงเพราะพี่มีอะไรให้ต้องขบคิดน่ะครับ"
"พี่กายคะ ถ้ามินสามารถช่วยอะไรพี่ได้ละก้อบอกมินได้นะคะ มินจะทำให้ มินไม่อยากให้พี่กายดูซึมเศร้าแบบนี้เลยค่ะ"
"ขอบคุณครับมินที่เป็นห่วงพี่ อืม...ป่ะ เราขึ้นไปหาทุกคนกันเถอะเดี๋ยวเค้าจะคอย งานเลี้ยงถ้าไม่มีน้องมินคนสวยประจำบริษัทเดี๋ยวพวกหนุ่มๆมันจะมาว่าพี่ทำงานกร่อยเพราะน้องมินคนสวยไม่อยู่เป็นสีสันนะครับ เอ้าไปกันเถอะ"
"ค่ะพี่กาย"
ในงานเลี้ยงของบริษัทน้องมินเข้าไปรวมกลุ่มกับสาวๆเพื่อนที่ทำงานของเธอ ที่นิตยสารแห่งนี้มีพนักงานหญิงทั้งหมด 6 คน มินเป็นหนึ่งในนั้น ที่เหลือก็คือ นก กาญ ริน เมย์ และกัญ สาวๆทั้งหมดก็ไม่มีใครขี้เหร่นะครับ หน้าตาน่ารักกระจุ๋มกระจิ๋มทุกคนแต่มินนั้นสวยที่สุดหนุ่มๆเลยให้ความสนใจเธอหลายคน แต่เธอกลับมาสนใจกายเพราะคนอื่นเข้ามาขายขนมจีบให้เธอทุกคนแต่กายนั้นไม่เคยกอร่อกอติกกับเธอเลย ประมาณว่าเอาอกเอาใจมาก เธอเลยไม่ชอบเธอชอบคนที่เป็นตัวของตัวเอง
"เฮ้ยไอ้กายมึงจะจมปลักกับผู้หญิงที่มีผัวแล้วไปถึงไหนวะ ลืมๆเค้าไปแล้วมองหาคนใหม่ได้แล้ว น้องมินเค้าก็ออกจะสวยน่ารักแถมมาตามเอาใจมึง ทำไมมึงไม่มองเค้าบ้างวะ ถ้าเป็นกูล่ะก้อไม่ปล่อยน้องเค้าไว้หรอกนะมึง อย่าใจเย็นไปคู่แข่งเยอะนะมึง ขอบอก"
"เออ ขอบใจว่ะชลกูรู้แล้ว กูจะพยายามลืมพี่ดาให้ได้"
"พี่กายไปร้องเพลงกันเถอะค่ะ มินอยากฟังเสียงของพี่"
น้องมินเข้ามาชวนให้ไปร้องเพลงคาราโอเกะที่ด้านหน้าเวที สาวๆเพื่อนของเธอก็พากันเชียร์ด้วย
เอาวะสักทีก็ดีเหมือนกันลองทำใจให้ร่าเริงอย่างน้องมินเป็น ทำทุกเรื่องให้เป็นเรื่องสนุกไม่ต้องคิดอะไรมากมันอาจจะดีขึ้นกว่านี้ ผมเลยไม่ขัดใจเธอและทีมสาวน่ารักในออฟฟิศที่เชียร์นั้น น้องมินแก้มออกสีชมพูหน่อยๆแล้วอย่าบอกนะว่าเธอดื่มเหล้าด้วย แต่ผมคงว่าอะไรเธอไม่ได้เธอโตเป็นผู้ใหญ่แล้วถึงจะอดห่วงไม่ได้นิดหน่อยก็เหอะ ถ้าเธอเมาเพื่อนๆเธอคงพากลับบ้านได้ล่ะมั้งนะผมว่า
ผมและน้องมินและกลุ่มสาวๆเริ่มร้องเพลงผ่อนคลายอย่างสนุกสนานมากขึ้นเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์กันไปหลายเพลงทีเดียว พวกสาวๆเพื่อนของเธอที่เชียร์อยู่ก็พยายามส่งเบียร์ให้น้องมินแทบไม่ขาดช่วงจนเธอเริ่มเมาจริงๆแล้ว ชักน่าห่วงซะแล้วอย่างนี้จะกลับไหวเหรอเนี่ยผมเองก็ยังมึนเลยนะเนี่ย พวกเพื่อนเธอเหมือนกะเจตนาจะมอมเราทั้งคู่ยังไงไม่รู้แฮะทะแม่งๆ ไม่เอาน่า เราคงคิดมากไปเองน่า คงไม่ใช่อย่างนั้นหรอกน่ะ น้องๆเค้าคงไม่ทำแบบหนังไทยน้ำเน่าหรอกน่า ยิ่งดื่มยิ่งร้องเผลอแผล็บเดียวก็ใกล้สองยามเข้าไปแล้ว
ผมเริ่มเมามากขึ้นทุกที ผมเริ่มสงสัยว่าทำไมไอ้พวกผู้ชายในออฟฟิศผมคนอื่นๆทำไมไม่มาเข้าร่วมร้องเพลงกับกลุ่มสาวๆกันหว่า วันนี้เหมือนมันออกจะแปลกๆไปนะวันนี้ แต่ช่างมันเหอะอย่าคิดมากให้เปลืองสมอง วันผ่อนคลายทั้งทีจะต้องคิดอะไรให้มันเครียดเข้าไปกันอีกล่ะ พอๆเอ้า...รีแล็กซ์กันดีกว่า
และแล้วเรื่องธรรมดาของคนที่เป็นคอเบียร์ก็คงจะทราบกันดีว่าเมื่อดื่มได้ที่มันก็เริ่มมีการระบายออก ผมก็เลยเดินออกมาเข้าห้องน้ำเพื่อทำการถ่ายเทมันออก น้องมินเธอก็เมาจนเริ่มคอเอียงไปเอียงมาแล้ว แต่ปล่อยเธอเถอะ ผ่อนคลายๆน่าอย่าคิดมากไป
พอออกมาจากห้องน้ำอีกทีเพื่อนสาวของเธอกลับเกือบหมดแล้ว เหลือน้องเมย์ที่สนิทกับน้องมินอยู่คนหนึ่ง เธอคอยดูแลเพื่อนสนิทของเธอที่เมามากอยู่รอผมครู่ใหญ่ พอผมออกมาเธอก็บอกว่า
“พี่กายเมย์เมามากเลยคงไปส่งยัยมินที่หอพักไม่ไหวแล้วล่ะค่ะ พี่กายช่วยนั่งแท็กซี่ไปส่งมินที่ลาดพร้าวที ที่บ้านเมย์จะส่งพี่ชายมารับกลับ ฝากมินด้วยนะคะพี่กาย มินเค้าชอบพี่กายอยู่แล้วพาเค้ากลับให้ถึงห้องด้วยนะคะ อ๊ะพี่ชายหนูมาถึงพอดีหนูกลับล่ะค่ะ บายค่ะพี่กาย อิอิ”
“อ้าว เฮ้ยนี่มัดมือชกให้พี่พาน้องมินเค้าไปส่งใช่ไหมเนี่ย โอ้โห ทำงานเป็นทีมเลยนะครับ”
แล้วเราสองคนก็นอนหลับกันไปทั้งอย่างนั้นจนรุ่งเช้าวันใหม่ที่เข้ามาเยือน...
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน