ตัวละครและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเรื่องนี้ เป็นเรื่องสมมติที่แต่งขึ้นมาเพื่อความบันเทิงเท่านั้นความเดิมตอนที่แล้วก้องเอาชนะนิลพางค์หรือ Death wing ได้ ด้วยการเสียสละของเทพคชสาร. Death wing และ Serpent master หลบหนีไปได้ กองกำลังของเผ่าครุฑดำยอมแพ้ เป็นอันจบสงครามครุฑยุดนาคที่กินเวลายาวนานถึงสองปี
ส่งจนหมดจบแล้ว หวังว่าทุกคนคงได้เสียน้ำไปไม่มากก็น้อย ก็ขอกำลังใจงามๆ แล้วจะทยอยลง Vector ตอนต่อไปนะครับ..................
ณ New BangkokShooter. กำลังเดินสำรวจศพของผู้เสียชีวิตจากการต่อสู้อย่างคร่ำเคร่ง. แก้วมองเค้าด้วยสายตาเป็นห่วงก่อนที่จะเดินเข้าไปหาชายหนุ่ม
แก้ว. : เป็นอะไรหรือเปล่าคะครูตั้ม ดูเคร่งเครียดเชียว
Shooter. : หืม มะ... ไม่มีไรหรอก
แก้ว. : ครูคะ.... อาจจะดูไม่เหมาะกับสถานการณ์ในตอนนี้ แต่ว่า....
Shooter. : มีไรจะพูดก็พูดมาเถอะ
แก้ว. : คือ....เราสองคน....คือพวกเรา....คนอย่างพวกเรา...อาจจะตายตอนไหนก็ได้. แก้วคิดว่า. แก้วควรจะบอกครูในเวลาที่แก้วสามารถบอกได้
Shooter. : ……….
แก้ว. : แก้วรักครูตั้มค่ะ......
Shooter. : แก้ว......
แก้ว. : แล้วครูล่ะคะ?
Shooter : ……..
ตั้มนิ่งครุ่นคิดคำตอบ. เค้าไม่แน่ใจในความรู้สึกของตนว่าใช่ความรักหรือไม่. เค้าเป็นห่วงเป็นใยผูกพันกับเด็กสาวคนนี้ แต่เค้าก็กลัวที่จะตกหลุมรัก. กลัวว่าอดีตที่แสนรักเลวร้ายจะตามมาหลอกหลอนเค้าอีกครั้ง แต่ไม่ทันที่เค้าจะได้ตอบหญิงสาว. ก้องก็เดินเข้ามาขัดจังหวะพอดี
ก้อง. : shooter. ชั้นมีเรื่องจะคุยกับนาย มาทางนี้หน่อย....
ตั้มมองหน้าแก้ว. ก่อนที่จะหลบสายตากลมโตคู่นั้นของเธอ แล้วเดินตามก้องไป ปล่อยให้แก้วยืนเคว้งคว้างรอคอยคำตอบที่เธออยากจะรู้เหลือเกิน
..........................
ณ สำนักงานตำรวจแห่งชาติก้อง ตั้ม แก้ว อาทมาต. เดินทางมาเพื่อพบผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติคนใหม่. เพื่อลงนามข้อตกลงในการก่อตั้งกลุ่มเหล่าผู้พิทักษ์ ทั้งสี่เดินเรียงแถวหน้ากระดาน เชิดอกเดินตัวตรงด้วยความภาคภูมใจ จนกระทั่งเดินผ่านเข้ามาในห้องโถงใหญ่. ผบ.ตร.คนปัจจุบันยืนอยู่กลางห้อง
ผบ.ตร.คนนี้เป็นชายวัยกลางคน ท่าทางหยิ่งทระนง แววตาดื้อรั้นเป็นประกาย เค้ายืนอยู่กลางห้องด้วยท่าทีปลอดโปร่ง
ตั้มยังคงเดินเข้าไปด้วยความมั่นใจ โดยไม่ทันสังเกตเลยว่า อาทมาตหยุดฝีเท้าลง พร้อมกับก้องที่หยุดฝีเท้าลงพร้อมกับดึงแขนแก้วไว้ แก้วหันกลับมามองก้องด้วยความงุนงง
ผลึ่บ. ผลึ่บบบ. ผลึ่บบบบบบตำรวจจำนวนสามสิบนายพร้อมอาวุธครบมือโผล่ออกมาจากที่ซ่อนโดยพร้อมเพรียง ยืนล้อมเต็มห้อง. ปืนทุกกระบอกต่างเล็งมาที่ตั้ม. ตั้มหยุดยืนอยู่กับที่
แก้วที่เหมือนกับรู้ว่าจะเกิดอะไรต่อจากนี้ พยายามสะบัดแขนให้หลุดจากการคร่ากุมของก้อง. แต่ก็ไม่สามารถทำได้ เธอหันมามองหน้าก้องที่ตอนนี้เรียบเฉยไม่มีความรู้สึกใดๆ
ตั้มยืนอยู่กลางห้องห่างจากผบ.ตร.เพียงไม่กี่ก้าว. ท่าทีของผบ.ตร.ยังคงปลอดโปร่งสบายๆเหมือนเดิม ผบ.ตร.เดินก้าวเข้าไปหาตั้ม ก่อนที่.....
มือขวาของผบ.ตร.ชักปืนพกของตนออกมาอย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะลั่นไกเข้าใส่กบาลตั้มอย่างทันที
ปัง!!!แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
.................
ณ บ้านพักเจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติห้วยขาแข้งก้องคุกเข่าอยู่ตรงหน้าวรรณ โดยมือของวรรณถูกมือของก้องจับเอาไว้ พร้อมกับค่อยๆบรรจงสวมแหวนที่นิ้วนางมือซ้ายของเธออย่างนุ่มนวล
ก้อง : ขอโทษนะครับ ที่ผมมีเพียงเท่านี้ ขอโทษที่ไม่ได้มีงานใหญ่โตอะไรให้คุณ
วรรณ : ได้แค่นี้วรรณก็พอใจละค่ะ ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะคะ
ก้องค่อยๆยืนขึ้น ก่อนที่ทั้งสองประกบปากบาง ๆ สัมผัสวาบหวามซาบซ่านทำเอาวรรณครางในลำคอเบาๆ ก้องอ้าเผยอปากออกเล็กน้อย ลิ้นนุ่มๆของวรรณค่อยๆฉวัดเฉวียนแหย่แยงเข้ามา พร้อมทั้งตวัดเกี่ยวพันไปมาทั่วในโพรงปากของก้องราวกับอสรพิษตัวเมียร่านสวาท ก้องตวัดลิ้นพัวพันกลับอย่างดูดดื่มราวกับต้องการจะสูดดมความหอมหวานในโพรงปากของเธอออกมาให้หมด
วรรณ : อืมมม อือออ อืมม อาาา
วรรณร้องครวญครางในลำคอรับความเสียวซ่านในรสรักที่ได้รับ เธอบิดตัวไหวไปมาแอ่นอกดันเข้าเสียดสีกับแผ่นอกผายของก้องอย่างร้อนเร่า
ก้องค่อยๆบรรจงอุ้มวรรณขึ้น เธอค่อยๆคล้องแขนรอบคอเค้า คืนนี้คือคืนวิวาห์ของทั้งสอง คืนวิวาห์ที่ไม่มีแขกเหรื่อ ไม่มีงานหรูหราใหญ่โค มีเพียงแค่ทั้งสอง
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
วรรณก้องวางวรรณลงบนเตียงนอนนุ่ม ในขณะที่ชายหนุ่มก็ขึ้นนั่งคร่อมเอวของเธออยู่
วรรณ : อะ อืมมม บีบนมวรรณแรงๆเลย อ๊าา อืมม
วรรณบิดเอวแอ่นอกเร่าๆ ตอบสนองความเสียวซ่านจากการโดนบีบเค้นสองเต้าอวบจากมือหยาบใหญ่ของชายหนุ่ม ก้องฉีกเสื้อของเธอออก พร้อมทั้งยกทรงสีดำสวยก็โดนถลกขึ้นไปกองที่ด้านบนเนินเนื้อทรวงอกเต่งตูม ที่กำลังตั้งชูชันท้าทายชายหนุ่ม
สองมือของก้องบีบเค้นสองเต้ารุนแรงขึ้นราวกับจะดึงให้มันฉีกขาดออกมาด้วยอารมณ์ร้อนแรงแห่งความเงี่ยนร่าน
วรรณ : อะ อูยย กัดเบา ๆ อึ๊ยยยย ซี๊ดดดดดดดดดดดด ก้อง อูยยย
ก้องก้มหน้าลงไปดูดดุนปลายถันที่แข็งเป็นเม็ดแข็งเสียงดังจ๊วบๆ ราวเด็กทารกที่กำลังหิว โหยหานมของแม่ พร้อมทั้งละเลงลิ้นสากๆไปรอบหัวนม ก่อนที่จะอ้าปากออกงับเบาๆ ที่ปลายถันสีชมพูสวย ทำเอาวรรณสะดุ้งแอ่นอกขึ้นมาสุดตัวราวกับโดนไฟฟ้าช็อต
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
วรรณวรรณ : ก้อง อูยยยยยยยยยยย อืมมมมม
วรรณเอามือกดหัวของชายหนุ่มไว้แน่น เมื่อก้องออกแรงดูดและบีบเคล้นสองเต้าอวบนั้นแรงขึ้นๆ จนเนื้อขาวผ่อง กลายเป็นรอยสีแดงจ้ำ
มือของก้องยังคงเค้นคลึงสองเต้างามอวบต่อไป ในขณะที่เค้าลากลิ้นลงต่ำมายังหน้าท้องเนียนราบ และวนรอบสะดือขาวสวยอยู่ครู่หนึ่ง
ก้องละมือจากเต้าสวย แล้วมองหน้าสวยหวานของเธอ เธอเหนื่อยหอบหายใจหนักจนทรวงอกงาม สะท้อนเด้งขึ้นลงตามจังหวะหายใจ เธอมองมาที่ก้องอย่างสงสัยว่าทำไมถึงหยุดมือ
ก้องเลิกเปิดกระโปรงของเธอขึ้นไปกองที่สะโพก โดยที่วรรณเองนั้นก็ให้ความร่วมมือด้วยการยกสะโพกขึ้น กางเกงในสีดำขลับลอยเด่นขึ้นมาท้าทายสายตาของก้องทันที ก้องใช้นิ้วเกี่ยวที่ขอบกางเกงในลายลูกไม้นั้นแล้วรูดลงไปตามเรียวขาขาวอวบของเธอ
เนินหีอวบอูมปรากฏออกมาท้าทายสายตาของชายหนุ่มทันที มันยังคงดูสวยงาม กลีบแคมเป็นสีชมพูคล้ำเข้มสวยน่าลิ้มลอง
วรรณ : อะ อ๊าาาา ก้อง ยะ อย่าคว้านน อึ๋ยยยย ซี๊ดดดดดดดดดดดดดด
ก้องเสียบชำแรกนิ้วเขาไปในร่องหลืบ พร้อมกับเขี่ยติ่งเสียวของวรรณอย่างเชี่ยวชาญ ทำเอาเธอเสียวซ่านจนร้องครวญครางเสียงกระเส่า
วรรณ : อา อือออ ซี้ดดดดดดดดดดดดดด
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
วรรณสาวสวยอายุกว่าร้อยปีถ่างอ้าขาออกกว้างอย่างรู้งาน เธอส่ายร่อนเอวรับนิ้วมือที่เสียบทะลวงเข้าออกร่องรูของเธออย่างกระสันร่าน ก้องทั้งเสียบทั้งคว้านนิ้วไปมาภายในร่องรักของหญิงอย่างสะใจในอารมณ์อยู่พักใหญ่ จนอารมณ์รักร้อนของเธอพุ่งทะยานถึงจุดสุดยอด
วรรณ : กะ ก้อง อ๊าาา วะ วรรณไม่ไหวแล้วว อ๊าาาาาาาา
วรรณร้องเสียงหลงเมื่อความเสียวทะลักถึงจุดสุดยอด ร่างกายของเธอแอ่นกระตุกร่อนไปมาอย่างรุนแรง เธอกรีดร้องออกมาอย่างสุขสมด้วยความสุข
ก้องปล่อยให้เธอนอนตาปรือ หายใจเหนื่อยหอบ ตัวอ่อนระทดระทวยอยู่บนเตียงนอน ในขณะที่ก้องเองก็ค่อยๆปลดเปลื้องอาภรณ์ทุกชิ้นออกจากร่างช้าๆ
ก้องจับจ้องไปที่เรือนร่างอันงดงาม ที่กำลังนอนแผ่เปลือยกายขาวโพลนอยู่บนเตียงนอน เหมือนกับเป็นของหวานอาหารจานโปรดที่รอให้เค้าเข้าไปลิ้มชิมรส
เรือนกายของเธอบิดไหวไปมาเบาๆ วรรณจ้องมองชายหนุ่มด้วยแววตาลุกวาวเมื่อเห็นเจ้าท่อนเอ็นลำเขื่องที่กำลังผงกหัวหงึกๆอยู่
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
วรรณปลายหัวบานแดงโร่ราวกับเหล็กที่ร้อนจนติดไฟ ก้องใช้มือรูดถอกหนังหุ้มเข้าๆออกๆเบา ๆ จนน้ำเงี่ยนใส ๆ เอ่อล้นที่เต็มปลายหัวบานใหญ่
วรรณ : วรรณอยากได้ควยก้อง ก้องรีบเย็ดวรรณเลย เย็ดวรรณแรงๆเลยนะ
เธอวิงวอนร้องขอพร้อมส่งสายตาอ้อนวอน ให้ก้องหยุดยั้งความทรมานของเธอสักที
วรรณ : อ๊า อูยยยยยยยยยยย
วรรณร้องเสียงหลง ก้องจับท่อนเอ็นจ่อที่ปากร่องรัก และขยับปาดไปมาให้มันเขี่ยที่ติ่งเสียว เพื่อเร้าอารมณ์ของเธอ
วรรณ : ซี้ดดดดดดดดดดดดดส์ สะเสียวว อือ
ก้องใช้ปลายท่อนเอ็นลากเขี่ยไปมาตามร่องเสียวเร็วขึ้น วรรณก็ยิ่งส่ายก้นไปมาอย่างร้อนร่านสวาท ก้องพิจารณาจากปริมาณน้ำรักที่เอ่อล้นออกมาที่โพรงหีของเธอ เค้าก็พบว่าไม่จำเป็นที่จะต้องอุ่นเครื่องอีกต่อไป
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
วรรณวรรณส่ายสะโพกแรงขึ้นเพื่อให้สัมผัสกับท่อนเอ็นของชายหนุ่มมากขึ้น เธอสอดเอื้อมมือลงมาจับปลายหัวบานของก้องให้มันบดครูดไปที่กลีบเสียวของเธอราวกับกระหรี่ร่านรัก
วรรณ : ก้องอย่าทรมานวรรณต่อไปเลยนะ อืมมม
ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ดเสียงสัญญาณบางอย่างดังออกมาจากเข็มกลัดรูปตัว P ที่หัวเตียง ก้องเอื้อมมือไปหยิบอย่างเบื่อหน่าย ไม่ทันที่ก้องจะพูดว่าอะไร เสียงจากปลายสายก็ดังออกมา เป็นเสียงของอาทมาต
อาทมาต : พวกนายอยู่ไหน!! เกิดเหตุฉุกเฉิน!!!!ที่สำนักงานตำรวจแห่งชาติ
ก้องหันไปมองหน้าวรรณที่ยิ้มให้เค้าอย่างอ่อนโยน พลางลูบใบหน้าอันหล่อเหลาคมคายของเค้า
วรรณ : ช่วยโลกให้ได้นะคะ ถ้าช่วยได้.........วรรณจะมีรางวัลให้
ก้องกลืนน้ำลายด้วยความเหนียวคอ ก่อนที่จะพยักหน้าให้เมียของตน และกดที่ปุ่มบนเข็มกลัดตัว P และเค้าก็ตะโกนลั่น....
ก้อง. : Protector รวมพล!!!!!!!!!!The End
ไรต์แต่งให้ตัวละครโปรดของรีดเดอร์หลายคนอย่าง shooter ตาย อย่ามาเผาบ้านไรต์นะ รีไพล์ คอมเม้นน่ารักๆ แล้วกลับมาอ่านส่วนท้าย Credit กันด้วยนะ………………..
สำนักงานตำรวจแห่งชาติศพตำรวจนอนตายเกลื่อนกลาดนับร้อยนาย เลือดสีแดงฉานไหลชโลมหลั่งสำนักงานตำรวจแห่งชาติแห่งนี้ราวกับที่นี่กลับกลายเป็นแดนมรณะ ไม่มีวี่แววผู้รอดชีวิต และทุกศพล้วนเสียชีวิตจากกระสุนปืน
ตำรวจหนึ่งนายคุกเข่า ยกมือจับศีรษะเป็นเชิงยอมแพ้ เค้าตัวสั่นเทิ้มด้วยความกลัวราวกับได้พบกับมัจจุราชก็ไม่ปาน
ปืนพกสั้นจ่อเข้าที่ศีรษะของตำรวจคนนั้น.....คนที่จอปืนไม่ใช่ใครอื่น ใบหน้าสละสลวยที่ขาวซีดไร้สีเลือด ดวงตาไร้ความปราณีและความอบอุ่น.....เป็นแก้ว!!!!
เธออยู่ในชุดรัดรูปสีดำ แต่ตามเนื้อตัวเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือด......เลือดที่ไม่ใช่ของเธอ เลือดของตำรวจทุกนายที่สังเวยให้กับกระสุนของเธอ
แก้ว : ชั้นขอถามนายเป็นครั้งสุดท้าย....มัน....อยู่ที่ไหน
ตำรวจ : ผมไม่รู้ ท่านผบ.ตร.มีงานมากมาย ผมเป็นตำรวจชั้นผู้น้อยไม่รู้ระ.
ปังงงงงงงงงงงงงงงงงงกระสุนร้อนๆพุ่งทะลุกะโหลกศีรษะของตำรวจผู้โชคร้ายคนนั้น เลือดสาดกระเซ็น พร้อมกับสมองที่ค่อยๆไหลออกมา ร่างของตำรวจผู้นั้นล้มลงไปกองกับพื้น ตาเหลือกค้าง แม้แต่ยามตายยังตายตาไม่หลับ
แก้วยืนดูด้วยสีหน้าไรอารมณ์ไม่สะทกสะท้านใดๆ แก้วหันไปเห็นกล้องวงจรปิดที่มุมห้อง เธอเดินก้าวเข้าไปยืนอยู่ที่หน้ากล้องอย่างไม่กลัวเกรง
แก้ว : ชั้นรู้ว่าแกดูอยู่........ชั้นจะตามล่าแก......ชั้นจะทำลายทุกคนที่ทรยศครูตั้ม ทุกคนที่เค้าเคยไว้ใจ ชั้นจะทำลาย Protector…… จงจำชื่อชั้นไว้...ชั้น......คือ.......Virgin Bomber!!!!!
ปัง!!!!!!!!!!!!!!………………………………………………………………….
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน