ชั่วนิจนิรันดร   15 BY  wattana2015

เจ้านางแสงคำ

ชั่วนิจนิรันดร  ตอนที่  15  เปิดซิงเจ้านางแสงคำเจ้านางคนใหม่แห่งคุ้มยอดฟ้า 1

   ตอนนี้ท่านขุนยอดคำ จอมคาสซาโนว่าแห่งเมืองโบราณนันทบุรี(น่าน)จัดหนักกับเจ้านางแสงคำเมียสาว ใครอยากอ่านบทอีโรติคผสมคำเมืองสุดแสนคลาสสิคก็คอมเม้นต์ให้กำลังใจผู้แต่งกันด้วยนะครับ

ความเดิม

   แล้วท่านขุนก็กระฉูดน้ำเงี่ยนของเขาเข้าไปในช่องหีนางบ่าวคนสวยเต็มที่  แก้วเองก็เสียววาบและกระตุกทั้งตัวขับน้ำรักของเธอออกมาอาบหัวควยบานของท่านขุนผู้เป็นผัวคนแรกของเธออย่างแรงร้องครางกระเส่าปากคอสั่นไปหมด  หัวใจสาวน้อยคนสวยแทบหลุดจากอกงามๆนั้น  เธอหอบเหนื่อยแทบจะสลบไสลไปในทันทีจากการที่เหนื่อยการซ้อมฟ้อนรำมาแทบทั้งวันแล้วยังต้องมาบำเรอกามเจ้านายหนุ่มหื่นจนแทบค่อนคืน

   หลังจากนั้นนางบ่าวคนงามก็หลับผลอยไปด้วยความอ่อนแรงจากเจ้านายหนุ่มหื่นกามเย็ดเธอจนหมดแรง  คืนนี้ของแก้วคงอีกยาวนานนัก  เจ้าหื่นยังคงคึกคะนองด้วยความเป็นหนุ่มแน่นกลัดมัน  ครั้งเดียวคงไม่เพียงพอแน่  ค่ำคืนราตรีนี้ยังอีกยาวนานนัก...


    เพลาเช้าวันใหม่ย่างกรายมาอย่างรวดเร็วยิ่ง  วันเวลาแห่งความยุ่งยากใกล้เข้ามาถึงพร้อมเจ้านางน้อยคนใหม่แห่งคุ้มยอดฟ้าเจ้านางแสงคำในวันที่จะถึงในเร็ววัน  แม่เจ้าปิ่นฟ้าแม่ของเจ้ายอดคำเรียกตัวใช้แก้วตั้งแต่เช้าเพื่อตัดหนทางที่ท่านขุนลูกชายว่าที่เจ้าบ่าวของงานจะไปหาเศษหาเลยกับนางบ่าวคนสวยอีก

    ตอนกลางวันนางก็ส่งตัวแก้วไปฝึกฟ้อนเช่นเดิมเพื่อให้แก้วได้มีเวลาเตรียมตัวให้พร้อมกับการเป็นนางรำที่ดีและสวยที่สุดของคุ้มเจ้ายอดฟ้าเพราะแขกผู้ใหญ่ของนันทบุรีทุกท่านจะมาในงานแต่งของสองหนุ่มสาวคู่ดองหรือคู่แต่งในครั้งนี้ เพราะฉะนั้นทางคุ้มยอดฟ้าให้มีสิ่งใดเป็นเรื่องที่ทำให้เสียหน้าไม่ได้เป็นอันขาด พอถึงเวลาเย็นค่ำแม่เจ้าปิ่นฟ้าก็เรียกตัวนางบ่าวแก้วคนสวยไปที่คุ้มใหญ่และให้แก้วอยู่รับใช้นางเสีย ทั้งนี้เพื่อเป็นการตัดโอกาสที่ท่านขุนจอมเจ้าชู้ผู้เป็นลูกชายจะเรียกใช้ตัวนางบ่าวคนงามอีกต่อไป ท่านขุนผู้ลูกชายนั้นแอบเคืองผู้เป็นมารดาแต่ก็หากล้าขัดใจนางแต่อย่างไร

   และแล้วเช้าวันงานแต่งครั้งใหญ่แห่งเมืองนันทบุรีก็มาถึง  ท่านขุนยอดคำเจ้าบ่าวของงานนั้นถูกแม่เจ้าปิ่นฟ้าผู้มารดาจับแต่งองค์ทรงเครื่องตั้งแต่ก่อนไก่โห่  เพื่อเตรียมตัวเข้างานพิธีแต่งที่จัดอย่างยิ่งใหญ่ในวันนี้ แม้กระทั่งนางรำที่จะต้องมีหน้าที่แสดงขับฟ้อนต้อนรับแขกผู้ใหญ่ที่มาในงานก็ถูกจับแต่งองค์เสียแต่ละนางนั้นงามหยดย้อยทั้งหมด โดยเฉพาะแก้วนางบ่าวคนสวยของคุ้มยอดฟ้าที่เป็นนางรำเอกของงานในวันนี้นั้นยิ่งมีความงามจับตาเป็นพิเศษ แม่เจ้าปิ่นฟ้านั้นนางเตรียมการมาอย่างรัดกุมเมื่องานแสดงฟ้อนสาวไหมของแก้วแสดงแล้วเสร็จแม่เจ้าก็จะเตรียมส่งตัวนางบ่าวคนสวยออกจากคุ้มยอดฟ้าไปอยู่ในมือหัวหมู่เอกในทันทีเพื่อตัดปัญหากับเจ้านางแสงคำว่าที่ลูกสะใภ้เชื้อเจ้าของนางจะได้ไม่มีปัญหาผิดใจกับท่านขุนผู้ลูกชายในอนาคต

   แล้วก็ถึงช่วงเวลาที่แขกเหรื่อผู้ใหญ่ที่สำคัญในบ้านเมืองมาถึง ท่านครูบาแสนเมืองซึ่งเป็นสังฆราชของเมืองนันทบุรีก็ได้รับกิจนิมนต์มาเป็นประธานสงฆ์ในพิธีงานมงคลนั้นโดยมีเจ้าเอกหัวหมู่ทะลวงฟันลูกศิษย์คอยติดสอยห้อยตามท่านมา ท่านมาสวดให้ศีลให้พรแก่คู่บ่าวสาวของงาน แล้วตามด้วยการสู่ขวัญพิธีใหญ่สืบชะตาให้แก่คู่บ่าวสาวที่มีมาแต่โบราณกาลของถิ่นล้านนาทั้งมวล เสร็จแล้วถวายภัตตาหารเพลแด่พระสงฆ์ และตามด้วยฆารวาสทั้งมวลที่มาร่วมงานในพิธีด้วยขันโตกอาหารที่จัดเตรียมพร้อมไว้เป็นอย่างดี  ขณะที่แขกเหรื่อในงานแต่งนั้นรับประทานอาหารแก้วนางบ่าวคนสวยก็ได้ออกไปฟ้อนสาวไหมตามที่แม่เจ้าปิ่นฟ้าแม่นายของคุ้มยอดฟ้าจัดเตรียมเอาไว้ล่วงหน้า 

    แก้วอยู่ในชุดช่างฟ้อนอันแสนงดงามยิ่งแต่งเครื่องประดับจนงามเสียจนจับตาคนแทบทั้งงาน  ท่านขุนยอดคำเองก็แอบจ้องนางบ่าวคนสวยเสียแทบไม่วางตา  ทำให้เจ้านางน้อยประจำคุ้มยอดฟ้าคนใหม่เริ่มมองแก้วด้วยความไม่พอใจด้วยสายตาที่ไม่เป็นมิตรนักที่เจ้าบ่าวของตนที่กำลังจะแต่งกันอยู่ตรงหน้าในอีกไม่นาน ไปให้ความสนใจสาวคนอื่นนอกจากตนถึงแม้จะเป็นแค่นางบ่าวรับใช้ในคุ้มคนหนึ่งก็ตาม แต่นางก็ยังฉลาดพอที่จะเก็บงำความไม่พอใจของนางที่มีอยู่เอาไว้โดยไม่แสดงออกมาให้ใครเห็น  แต่เหตุการณ์ทั้งหมดก็หาพ้นสายตาที่แหลมคมของแม่เจ้าปิ่นฟ้าผู้คาดการณ์ถึงเรื่องนี้เอาไว้แล้ว 

    แม่เจ้าปิ่นฟ้านางได้แต่คิดว่าสิ่งที่ตนทำนั้นถูกต้องที่สุดในการรักษาความสงบภายในบ้านแล้ว  แต่นางคงนึกไม่ถึงว่าการตัดสินใจครั้งนี้จะทำให้เกิดสิ่งที่คิดไม่ถึงในกาลข้างหน้าในเวลาไม่นานนักมันร้ายนักถึงขนาดทำให้สิ้นอิสรภาพของบ้านเกิดเมืองนอนของนางแก่ข้าศึกต่างแดนทีเดียว แต่นั่นเป็นเรื่องในอนาคตที่ใครก็ไม่สามารถล่วงรู้ได้ยกเว้นก็แต่คนหนึ่งนั่นก็คือครูบาเจ้าแสนเมืองท่านสังฆราชแห่งเมืองนันทบุรีแต่เพียงผู้เดียวเท่านั้น แต่ท่านก็เป็นพระสงฆ์องคเจ้าจะให้มายุ่งเรื่องของทางโลกก็หาใช่เรื่องอันควรแต่อย่างใดไม่เพราะท่านทราบแต่ต้นว่าไม่มีสิ่งใดที่จีรัง มีเกิดขึ้นคงอยู่ชั่วระยะเวลาหนึ่งเมื่อถึงกาลแก่การล่มสลายก็จะดับไปบ้านเมืองเองก็เช่นกัน แต่ท่านก็ทราบด้วยญาณว่ามันเพียงเสียแค่อิสรภาพแต่ไม่ได้ล่มสลายเพราะถูกทำลายเสียทั้งหมดท่านก็พอใจแล้ว

  พิธีแต่งงานวันนี้จัดได้อย่างยิ่งใหญ่สมฐานะเพราะเป็นงานผูกสัมพันธ์กันระหว่างตระกูลใหญ่ที่สุดของนันทบุรีในขณะนี้สองตระกูลให้รวมเป็นทองแผ่นเดียวกัน เจ้าบ่าวและเจ้าสาวมีความเหมาะสมกันทุกประการทั้งฐานะและชื่อเสียงที่มีแทบไม่ยิ่งหย่อนกว่ากัน ทั้งต่างก็เป็นตระกูลที่มีเชื้อสายเก่าแก่ของนันทบุรีสองสายที่สืบย้อนไปหลายรุ่นและต่างก็มีบรรพบุรุษต้นตระกูลเดียวกันจากรุ่นทวดของทวด

  เจ้ายอดคำเองก็พอใจในความงามของเจ้านางแสงคำผู้ที่จะก้าวเข้ามาเป็นเมียไม่น้อย วิสัยของชายหนุ่มจอมเจ้าชู้ถ้าไม่มีหางละก็เป็นฟาดเรียบกินไม่เลือกยิ่งเจ้าแสงคำนั้นเธอเองก็สวยสมกับเป็นลูกหลานคนมีชาติตระกูลฐานันดรที่สูงศักดิ์ ผมดำยาวสวย  วงหน้าเรียวได้รูป คิ้วสวยโก่งโค้งได้รูป ตาดำขลับกลมโตมีเสน่ห์ รูปร่างเพรียวสวยได้รูปสมส่วน เอวก็คอดกิ่วอ้อนแอ้นน่าทะนุถนอมสมกับที่ถูกเลี้ยงดูมาเป็นอย่างดีจากครอบครัวตระกูลใหญ่ของเมือง



   เมื่อเห็นสายตาเจ้ายอดคำผู้เป็นว่าที่ผัวของเธอจ้องมองทอดมาที่ตนช่วงทำพิธีของทั้งคู่ เจ้านางแสงคำก็ยิ้มให้ด้วยความพอใจที่เห็นเขาให้ความสนใจในตัวนางหลังจากแอบเคืองสายตาว่าที่เจ้าบ่าวของตนหันมองไปที่สาวแก้วนางรำคนสวย ที่จริงเธอนั้นก็แอบชอบเจ้ายอดคำมานานตั้งแต่เข้าวัยสาวสะพรั่งเพราะเจ้ายอดคำนั้นทั้งหล่อและหน้าตาดีรูปร่างกำยำสมฃายทีเดียว แต่ด้วยความที่เธอเป็นกุลสตรีที่ได้รับการอบรมจากพ่อแม่เลยแสดงออกหน้าออกตาไม่ได้  แต่พอทราบว่าเจ้าป้าปิ่นฟ้าแม่ของท่านขุนมาทาบทามสู่ขอไปเป็นสะใภ้ก็ทำให้เธอรู้สึกดีใจมาก

   พิธีวันนั้นดำเนินไปด้วยความเรียบร้อยจนถึงฤกษ์ส่งตัวคู่บ่าวสาว ท่านเจ้าหลวงที่ให้เกียรติมาเป็นประธานในพิธีในวันนั้นก็ให้คำอวยพรพร้อมมอบของขวัญให้คู่บ่าวสาวของงานเป็นเครื่องเงินประดับฐานันดรแก่ทั้งคู่ที่มีเชื้อสายชั้นเจ้าของเมืองนันทบุรีด้วยกัน และแล้วพิธีทั้งมวลก็ลุล่วงจนเสร็จสมบูรณ์เหลือเพียงคู่บ่าวสาวที่อยู่ในห้องหอของทั้งคู่ที่เรือนของเจ้ายอดคำที่อยู่ในบริเวณคุ้มรองของคุ้มยอดฟ้านั่นเอง

   ตัดกลับมาที่สาวแก้วบ่าวคนสวยเล็กน้อย  แม่เจ้าปิ่นฟ้าเรียกตัวแก้วมาหาและแจ้งให้เธอทราบว่า แม่เจ้าปิ่นฟ้าตัดสินใจยกแก้วให้ตกแต่งเป็นเมียของเจ้าเอกหัวหมู่ทะลวงฟันผู้เก่งกล้าผู้เป็นลูกศิษย์เอกของท่านครูบาเจ้าแสนเมือง

"อี่นางน้อยแก้ว กูตัดสินใจ๋จะมอบเจ้าฮื้อตกแต่งเป็นเมียหัวหมู่ทะลวงฟันเอก เพื่อหื้อเขามาเป๋นทหารในสังกัดของท่านขุนยอดคำลูกข้า เจ้าจงไปเตียมตั๋วออกเฮือนไปอยู่กับเขาเหีย(เตรียมตัวออกเรือนไปอยู่กับเขาเสีย) อย่าหื้อข้าลำบากใจ๋เรื่องของเจ้ากับท่านขุนยอดคำลูกของข้า เจ้าเข้าใจ๋ตี่สั่งบ่อหะ(เจ้าเข้าใจที่สั่งรึไม่) อี่นางน้อย ว่าจะใด(ว่าอย่างไร)?"
"เจ้า แม่เจ้าข้าเจ้าจะทำต๋ามคำสั่งเจ้า"

    แก้วได้แต่เพียงทำตามคำสั่งของแม่นายใหญ่ของคุ้มโดยขัดอันใดไม่ได้  แรกๆเธอก็เสียใจเล็กน้อยที่โดนแม่เจ้าปิ่นฟ้าออกคำสั่งแบบนี้ แต่เมื่อคิดแล้วว่าแบบนี้ก็น่าจะเป็นการดีกับตัวเธอที่จะอยู่เผชิญหน้ากับเจ้านางแสงคำเมียหลวงคนใหม่ของท่านขุนยอดคำที่คงไม่ชอบใจที่จะแบ่งผัวใช้กับหญิงอื่นใด เมื่อออกเรือนกับหัวหมู่เอกไปอย่างน้อยเธอก็จะได้เป็นเมียหลวงของเขาและไม่ต้องทนเป็นนางบำเรอของท่านขุนยอดคำที่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะโดนเจ้านางคนใหม่เฆี่ยนจนหลังลายเพราะบังอาจใช้ผัวคนเดียวกันก็น่าจะดีกว่า

    เธอเองก็จะได้พ้นฐานะทาสในเรือนเบี้ยของท่านขุนยอดคำไปเสีย แม่เจ้าปิ่นฟ้าก็ยังมีเมตตามอบห่ออัฐให้แก้วติดตัวไปอยู่ครองรักเป็นผัวเมียกับหัวหมู่เอกส่วนหนึ่ง  โดยแก้วจะออกเรือนไปอยู่กับหัวหมู่เอกในเช้าวันรุ่งขึ้นนั่นเองซึ่งแม่เจ้าปิ่นฟ้านั้นได้ให้คนไปบอกให้หัวหมู่เอกนั้นมารับตัวเธอออกจากคุ้มในวันรุ่งพรุ่งนี้

  แก้วเมื่อได้ทราบความเช่นนั้นแล้วก็รีบกลับไปเรือนทาสที่พ่อกับแม่อาศัยอยู่เพื่อบอกกล่าวร่ำลาพวกท่านที่ตนต้องผละออกจากอกของท่านทั้งสองไปด้วยคำสั่งของแม่นายที่ไม่มีขัดคำสั่งได้ พ่อกับแม่แรกๆก็สงสารลูกสาวแต่เมื่อทราบว่าลูกสาวจะถูกส่งตัวไปอยู่กับหัวหมู่เอกที่เป็นลูกศิษย์เอกของท่านครูบาแสนเมืองก็เบาใจลงไปมาก นับว่าลูกสาวของพวกเขานั้นยังมีวาสนาบ้างที่ไม่ต้องยู่เป็นทาสในเรือนเบี้ยกับพ่อแม่ที่ในคุ้มยอดฟ้านี้อีกต่อไป

  กลับมาที่คู่บ่าวสาวใหม่ของคืนนี้ ท่านขุนยอดคำและเจ้านางแสงคำในห้องหอ ท่านขุนนั้นดื่มน้ำจัณฑ์ย้อมใจก่อนที่จะเผด็จศึกเจ้านางแสงคำเจ้าสาวคนสวยของตน เจ้านางแสงคำนั้นได้แต่นั่งก้มหน้าก้มตาคอยผู้เป็นผัวเข้ามาหาเธอที่ตั่งเตียงไม้สักทองแกะสลักอันวิจิตรนั้นด้วยความเขินอาย เพราะตั้งแต่เป็นสาวเป็นนางเติบใหญ่จนนมตั้งเต้ามาก็พึ่งเคยอยู่ร่วมห้องหอกับชายหนุ่มเป็นหนแรกในชีวิตวัยสาวของเธอ ท่านขุนยอดคำร่ำสุราย้อมใจจนเลือดลมอุ่นแล้วก็เดินเข้าไปหาเจ้าสาวคนสวยของตนที่นั่งรออยู่ที่เตียงทันที

"เจ้าน้องแสงคำบ่อต้องกั๋วอันใดดอกเน้อ(ไม่ต้องกลัวอะไรหรอก) อ้ายจะก่อยๆ(ค่อยๆ)สอนก่อยๆย่ะหื้อ(ทำให้)รับรองเจ้าน้องจะแทบบ่อเจ๋บ(ไม่เจ็บ)ซักน้อย ใจ๋เย็นบ่อต้องตื่นต๊กใจ(ใจเย็นๆไม่ต้องตื่นตกใจ) เด๋ยวอ้ายจัดหื้อ(เดี๋ยวพี่ทำให้เอง)"
"เจ้า เจ้าปี้(เจ้าพี่)ข้าเจ้ากลัว ข้าเจ้าอาย ข้าเจ้ายังบ่อเกย(ไม่เคย) เอ็นดูข้าเจ้าตวย(ด้วย)เน้อเจ้า เจ้าปี้ยอดคำ"
"โอ่ๆ ปี้จะก่อยๆย่ะหื้อ(พี่จะค่อยๆทำให้)น้องแสงคำคนงามเอง บ่ต้องกั๋ว(ไม่ต้องกลัว) แห่มซักกำ(อีกสักครู่)น้องแสงคำต้องฮ้อง(เรียก)หาแต่อ้ายว่า อ้ายยอดคำเจ้าข้าเจ้าบ่เจ็บแล้วเอาข้าเจ้าแฮงๆ(แรงๆ) เจื่อ(เชื่อ)อ้ายเต๊อะเจ้าน้องแสงคำ ฮ่าๆ"
"เจ้าปี้บ่อดีเย้าข้าเจ้าจะอั้น(แบบนั้น) ข้าเจ้าอายเหลือเกิ๋นเจ้าปี้ยอดคำล่ะก้อ"
"ใจ๋เย็นเจ้าน้อง เด๋ยวทุกอย่างก่อดีไปเอง ปี้รับรองว่าน้องต้องติดจั๋ยเจื่อเต๊อะ(ติดใจเชื่อเถอะ) น้องแสงคำ เอ้าน้องพร้อมหรือยังเจ้าว่าจะใด ฮ่าๆ ปี้จะเริ่มล่ะเน้อ แสงคำคนงามของอ้าย"
"เจ้า...เจ้าปี้ยอดคำ"

     เจ้านางแสงคำรับคำผู้สามีด้วยความเขินอายและตื่นเต้นเพราะความไม่เคยมีประสบการณ์เยี่ยงนี้มาก่อน แก้มสวยขาวผ่องของนางแดงเป็นลูกตำลึงสุกทีเดียวเพราะเลือดสาวสูบฉีดไปเลี้ยงบนใบหน้า ท่านขุนยอดคำค่อยประคองใบหน้าสวยๆของเจ้านางแสงคำเมียรักเงยหน้าขึ้นรับการจูบจากเขา เจ้ายอดคำค่อยๆจูบจุมพิตที่หน้าผากสวยขาวผ่อง แลบลิ้นเลียไล้ลงมาที่เปลือกตาสวย พวงแก้มที่เป็นสีชมพูระเรื่อด้วยเลือดสาวฉีดไปหล่อเลี้ยง สุดท้ายลงมาจบที่บนริมฝีปากงามบางๆน่าจูบนั้น ท่านขุนดูดที่ริมฝีปากบางนั้นเป็นการหยอกเจ้านางคนสวยให้ค่อยเรียนรู้ในเชิงกามโลกีย์ทีละน้อย

    พอโดนดูดริมฝีบางสวยนั้นโลมเลียไปมาจากผัวของนาง ทำให้เจ้านางเธอสิ้นเรี่ยวแรงเข้าไปทุกที ปากที่ประกบจูบอยู่นั้นในตอนนี้ลิ้นของเจ้ายอดคาผู้ผัวได้ชำแรกเข้ามาในปากบางสวยของเธออย่างง่ายดายและดุนควานหาลิ้นของเธออย่างร้ายกาจ มือทั้งสองข้างของเจ้านางเริ่มอ่อนเปลี้ยแทบไม่มีเรี่ยวแรงที่จะกำมือแม้แต่น้อย ความเสียวซ่านจากรสจูบแรกในชีวิตวัยสาวของนางทำให้เธอที่เริ่มที่จะจูบตอบกับผัวเข้าบ้าง

    มือน้อยๆบอบบางทั้งสองข้างค่อยๆเอื้อมไปลูบไล้ไปที่ศีรษะของท่านขุนอย่างลืมตัวลืมอาย ทั้งร่างงามของเธอนั้นก็หาได้เป็นสุขไม่ เธอได้แต่บิดกายไปมาเสียดสีร่างกำยำของท่านขุนยอดคำผู้ผัวด้วยความเสียวกระสันจากการกระทำอันแสนจะช่ำชองของโครตเซียนกามาแห่งเมืองนันทบุรีคนนี้ พร้อม ๆ กับขาทั้งสองข้างในผ้าถุงสวยงามนั้นค่อยๆชันขึ้นและแยกออกจากกันอย่างช้าๆโดยที่เจ้านางคนงามไม่รู้สึกตัวแม้แต่น้อย

    ท่านขุนค่อยๆล้วงมือข้างหนึ่งเลิกชายผ้าซิ่นของเจ้านางแสงคำเมียรักขึ้นมาทีละน้อย มือลูบไล้ไปกับเรียวขาขาวงามผ่องราวกับงาช้างเนื้อดีไล้ขึ้นมาจนมือนั้นมาหยุดแหมะอยู่ที่เนินสาวของเธอ เจ้าแสงคำถึงกับสะดุ้งเสียววาบไปทั้งตัวเมื่อนิ้วมือของผัวนางเริ่มเขี่ยสะกิดแคมที่ปากรูช่องเสียวที่ยังไม่เคยผ่านมือของชายใดมาก่อน  เอวคอดสวยของเจ้านางนั้นรับกับสะโพกผายหนั่นแน่นในผ้าซิ่นผืนงามนั้น หน้าท้องนางแบนราบ ขนหมอยปรกคลุมโคกหีที่โหนกใหญ่เจ้ายอดคำรู้สึกพอใจสอดมือล้วงเข้าสำรวจใต้ผืนผ้างาม ขนหมอยอุยพองามไม่รกเรื้อนักลามลงมาถึงแคมทั้งสอง โหนกเนินหีนูนเด่นเป็นหลังเต่าเต็มหน้าขาลูบแล้วหยุ่นมือช่างยั่วยวนให้ลิ้มลองยิ่งนัก

  เมื่อสัมผัสได้ถึงส่วนล่างอันน่าลิ้มลองของเจ้านางแสงคำแล้ว  ท่านขุนก็อยากเห็นความงดงามของเรือนร่างส่วนบนของเจ้านางบ้าง  ท่านขุนจึงได้เปลื้องผ้ารัดอกสวยของเจ้านางแสงคำออก  พอผ้าแถบรัดอกงามนั้นหลุดออกก็เผยให้เห็นอกสวยได้รูปขาวนวลและอกนั้นงามเต่งตึงตั้งเต้า หัวนมเม็ดเล็กสวยสีออกชมพูระเรื่อ บนยอดอกของเจ้านางกระเพื่อมขึ้นลงตามการหายใจ มองแล้วช่างเป็นภาพที่สวยงามติดตาเป็นอย่างยิ่ง ท่านขุนยิ้มให้เจ้านางอย่างอ่อนโยน

   เจ้านางเห็นท่านขุนยิ้มให้และจ้องมองที่หน้าอกสวยของตนก็ก้มหลบสายตาเขาด้วยความสะเทิ้นอาย แล้วรีบยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาปิดบังหน้าอกคู่งามนั้นให้พ้นจากสายตาที่จ้องมองอย่างหื่นกระหายนมจากเต้าของท่านขุนผู้เป็นผัว  แล้วท่านขุนก็จับมือสวยบางทั้งคู่นั้นออกจากหน้าอกสวย  แล้วบรรจงใช้ทั้งมือและปากของตนช่วยกันปรนเปรอและละเลงที่อกอวบสวยคู่นั้นของเจ้านางคนงามจนแทบจะแหลกคามือด้วยความหื่นกระหายอยากในกามโลกีย์ ความช่ำชองของท่านขุนยอดคำทำเอาเจ้านางแสงคำถึงกับห่อปาก สูดปากครางกระเส่าออกมาอย่างลืมตัวทีเดียว

น้องแก้วคนงาม

 
  ในร่องหีสวยนั้นเริ่มขมิบน้ำหงี่ออกมาจนเยิ้มปากรูนั้นจนฉ่ำแฉะเหมือนกับไปโดนล้างน้ำมาเลยทีเดียว ท่านขุนค่อยๆสอนเมียสาวมือใหม่ถอดด้ามถึงวิธีการรูดหรือกระทอกลำควยนั้น แม้เธอจะเขินอายเพราะความไม่เคยมีประลบการณ์ในเรื่องนี้มาก่อนแต่เธอก็ยังอยากทำให้ผัวรักของตนนั้นให้มีความสุขตามหน้าที่ของเมียที่ดีบ้าง เจ้านางแสงคำค่อยๆเรียนรู้ด้วยความตั้งใจ  ผัวรักสอนสิ่งใดให้เธอก็จดจำเอาไว้และลองทำตามที่เขาบอกอย่างไม่อิดออดอีกต่อไป...

เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน

เยี่ยมครับ ต้องไปหาตอนเก่าๆอ่านซะละครับ

ฉากรักสไตล์ชาวเหนือ อ่านเเล้วเพลินดีครับ ไม่เคยอ่านแนวนี้เลย

อ่านเพลินมากเลย ครับ

ฉากรักสไตล์ชาวเหนือ อ่านเเล้วเพลินดีครับ ไม่เคยอ่านแนวนี้เลย

ขอบคุณที่ชอบนะครับท่าน  ฉากรักแบบนี้สไตล์นี้  อู้กำเมืองผมเองก็ยังไม่เคยเห็นนะท่าน  ผมว่าผมคงเป็นเจ้าแรกที่มาทำนิยายอิโรติคคำเมืองนะครับ อิอิ ผมว่าคงไม่มีใครที่ไหนแล้วล่ะ 555+ 

ฉากรักสไตล์ชาวเหนือ อ่านเเล้วงงดีครับ บางคำแปลไม่ออกครับ อิอิ

ชอบมากๆ ครับ บทรักสไตล์เมืองๆ
หันกำเมืองโตย กึ๊ดเติงหาเจียงใหม่ขนาดครับท่าน

อิจฉาท่านขุนว่ะ
เปิดซิงตลอดเลย
ขอบคุณมากๆครับ

ขอบคุณนะครับ

ไม่รู้ว่าคนไหนจพเสียวกว่า ระหว่างเจ้านาง กับบ่าวสาว แต่ยังไงก้อคงติดใจท่านขุนและครับ ลีลาขนาดนี้

ดีครับ แนวพื้นเมืองทางเหนือ ไม่ได้ยิน ไม่ได้อ่านนานแล้ว

อ่านเพลินเลยครับ ม่วนขนาด

ผมไม่ใช่คนเหนือ ภาษาเหนือก็ไม่เข้าใจมากนัก แต่พอเข้าใจว่าวัฒนธรรมคนเหนือนั้นละเมียดละไมมาก แต่ที่รู้ ๆ คือท่านละเมียดละไมกับบทประพันธ์ชิ้นนี้มาก จนผมต้องขอแซงคิวมาเม้นท์ในตอนนี้ ก่อนย้อนกลับไปอ่านทบทวนในตอนแรก ๆ

จริง ๆ ถ้าเป็นไปได้ วงเล็บแปลหน่อยก็ดีนะท่าน เผื่อคนอ่านที่ไม่เข้าใจภาษาเหนือ จะได้เสพงานเขียนสุดละเมียดละไมนี้ได้เต็มอรรถรส

ขอชมท่านอีกเรื่องว่า บทประพันธ์ของท่านช่างงาม โรแมนซ์ติกแท้น้อ บทรักก็แจ่มมาก คือมันงดงามอ่ะครับ ต่างจากของผมที่ออกแนวหื่น ๆ จิต ๆ เสียหน่อย (ทำไงได้ มันเป็นธีมตาแก่เซ็กส์จัดบ้ากามชอบปล้ำเด็กสาว ๆ )

มีแนวพื้นเมืองทางเหนือด้วย แนวล้านนา แต่อิจฉาท่านขุนนะ ไม่รู้ว่าคนไหนจะเสียวกว่า ระหว่างเจ้านางกับบ่าวสาว สนุกมากครับ

ขอเป็นท่านขุนสักวันไหมเนี่ย ..เยี่ยมเลยครับต้องไปขุดตอนเก่ามาอ่านละ

หลงเข้ามาอ่านปั๊บ ต้องย้อนกลับไปหาตอนเก่าๆอ่านก่อน ขอบคุณผู้แต่งครับ