วิไลจ้องมองดูลำเอ็นของป๊อดอย่างชัดถนัดตา แม้ในตอนนี้มันไม่ได้ยาวใหญ่และแข็งตัว เหมือนกับในความฝัน
แต่มันก็ไม่ได้ทำให้เธอผิดหวังเลย เธอจ้องมองมันนิ่งอย่างลืมตัว ในขณะที่ป๊อดทั้งตกตะลึงและตกใจอย่างคาดไม่ถึง
พอได้สติเขาก็รีบดึงขอบกางเกงทั้งในและนอกกลับขึ้นมาแล้วรวบรวมเสื้อผ้าที่กองอยู่ที่พื้นมาไว้ในอ้อมอก
พร้อมกับวิ่งหนีออกไปจากห้องทันที เนื่องจากเขาคิดว่าวิไลจำสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนที่ผ่านมาได้แล้ว
"ผมขอโทษครับ...คุณวิไล.....ผมขอโทษครับ...ผมเสียใจที่มันเกิดขึ้นครับ"
วิไลยืนขึ้นแล้วมองตามไปยังร่างของป๊อดที่วิ่งหนีออกไปแล้วยิ้มอย่างพอใจ เธอคิดอยู่ภายในใจว่าป๊อดคงจะอายเธอมาก
และเธอก็เริ่มรู้สึกว่าความจริงป๊อดก็ดูน่ารักดีเหมือนกัน
ขณะนั้นเองหางตาของเธอก็เหลือบไปเห็นนายเชิด ยืนเยื้องห่างไปจากประตูห้องและกำลังจ้องมองมาที่เธอ
ด้วยสายตาที่เปลี่ยนไปไม่เหมือนกับทุกครั้งที่ผ่านมา
"นายเชิด แกมายืนทำอะไรตรงนี้ ฉันว่าฉันไม่ได้เรียกแกมานะ"
นายเชิดยิ้มด้วยท่าทีที่ยียวนแล้วย้อนถามวิไลขึ้นว่า
"แล้วคุณวิไลล่ะครับ กำลังทำอะไรอยู่กับเด็กนั่น เห็นมันวิ่งหนีออกไปเสื้อแสงก็ไม่ใส่......หรือว่า......"
วิไลจ้องหน้าเชิดด้วยความโกรธและนึกประหลาดใจที่นายเชิดกล้าพูดในลักษณะเช่นนี้ เพราะโดยปกตินายเชิดจะไม่กล้า
แม้เพียงสบตากับเธอ
"หยุดนะ....นายเชิด แกอย่ามาทำสู่รู้...เรื่องของฉัน แกนี่...มันชักจะกำเริบใหญ่แล้ว ไสหัวลงไปในที่ของแกเดี่ยวนี้
ก่อนที่ฉันจะหมดความอดทนแล้วไล่แกออกซะ"
นายเชิดยิ้มขึ้นที่มุมปาก แล้วใช้สายตาโลมเลียเรือนร่างของวิไล ก่อนที่จะยื่นซองสีน้ำตาลซองหนึ่ง
ไปที่เบื้องหน้าของเธอ
"ผมคิดว่า คุณวิไลควรจะได้เห็นมันก่อนที่จะผมจะนำไปให้ท่านเจ้าสัวนะครับ"
วิไลกำลังอยู่ในอารมณ์โกรธกับท่าทีอันยียวนของคนขับรถของเธอ จึงตวาดตอบออกไปทันที
"ฉันไม่ดูอะไรของแกทั้งนั้น ไป..ไสหัวไป และครั้งต่อไปหากแกมาเสนอหน้าข้างบนนี่อีก
โดยที่ฉันไม่ได้เรียก ฉันจะไล่แกออกทันที"
แต่วิไลก็ต้องประหลาดใจยิ่งขึ้น เมื่อเห็นว่านายเชิดไม่ได้มีท่าทีที่กลัวเธอเลยแม้แต่น้อย
แต่กลับแสยะริมฝีปาก แล้วทิ้งซองสีน้ำตาลนั้นให้ตกลงที่พื้น ก่อนที่จะหันร่างเดินจากไป
พร้อมกับพูดขึ้นว่า
"ดูของในซองนั่นซะ ก่อนที่ผมจะเปลี่ยนใจเอาไปให้เจ้าสัวดู"
วิไลมองตามร่างคนขับรถของเธอที่กำลังเดินลงบันไดไป ด้วยความโกรธ และนึกสงสัยกับท่าที
ที่เปลี่ยนไปของนายเชิด เธอก้มลงมองดูซองสีน้ำตาลที่นายเชิดทิ้งเอาไว้ที่พื้น แล้วจึงเดินไปหยิบซองนั้น
มาเปิดออกดู และเมื่อสายตาของเธอมองเห็นสิ่งที่อยู่ภายในซอง เธอก็ถึงกับตกใจสุดขีด สองมือของเธอสั่นเทา
อย่างคุมอาการไว้ไม่อยู่ วิไลหันมองซ้ายมองขวาอย่างลุกลน แล้วรีบกลับเข้าไปในห้องล้อคประตูในทันที
เธอวางสิ่งนั้นลงบนโต๊ะในห้อง แล้วเพ่งมองมันอย่างพิจารณาอีกครั้ง สิ่งที่อยู่ภายในซองสีน้ำตาลนั้นก็คือ
ภาพถ่ายขนาดโปสการ์ด 5ใบ มันเป็นภาพถ่ายของตัวเธอเองกับชายหนุ่มคนหนึ่ง กำลังร่วมเพศกันด้วยท่าทางต่างๆ
ภาพเหล่านั้นปรากฏใบหน้าของเธอกำลังแสดงอารมณ์ออกมาอย่างชัดเจน แต่กลับไม่สามารถเห็นใบหน้าของชายหนุ่มคนนั้น
แม้เธอพยายามเพ่งมองอย่างไรก็สามารถมองออกว่า ผู้ชายในภาพถ่ายนั้นเป็นใคร เพราะบริเวณใบหน้าในภาพถ่ายของผู้ชายคนนั้น
ถูกควันขาวมัวๆคล้ายหมอกมาปิดบังไว้เกือบทุกภาพ
วิไลทั้งตกใจ ทั้งหวาดกลัว เธอพยายามนึกอย่างไรก็นึกไม่ออกว่าเธอไปนอนกับผู้ชายในภาพตอนไหน
เธอทั้งงุนงงสงสัย และหวาดกลัวต่อคำพูดของนายเชิดที่บอกว่า จะนำสิ่งนี้ไปให้เถ้าแก่เจียงดู หากเถ้าแก่เจียงเห็นภาพถ่ายเหล่านี้
เธอก็คงต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายแน่ๆ
วิไลนั่งไม่ติด ได้แต่เดินไปเดินมาอยู่ในห้องด้วยความกังวล จนในที่สุดเธอก็สิ้นสุดความอดทน คว้าโทรศัพท์ขึ้นมาต่อหานายเชิด
ทันที เธอต้องการที่จะรู้ว่านายเชิดมีแผนจะทำอย่างไรต่อไป
"ฮัลโหล.....พึ่งจากกันเพียงครู่เดียวก็คิดถึงผมแล้วเหรอครับ คุณวิไล"
"ไอ้เชิด...แกไปเอารูปทุเรศๆ พวกนี้มาจากไหน แกตัดต่อภาพมาใช่ไหม"
"ฮ่าๆๆๆ....คุณวิไล..กินอยู่กับปากแท้ๆยังมาทำไก๋....หน้าของคุณตอนกำลังเสียวสุดๆ แบบในรูปน่ะ ผมจะไปเอามาจากไหน"
"ใคร....ผู้ชายในรูปเป็นใคร....แกบอกฉันมาเดี๋ยวนี้นะ"
"อะไรกันครับ.....ท่าทางคุณดูมีความสุขขนาดนั้น คุณยังมาทำเป็นไม่รู้อีกเหรอว่าไปเย็ดกับใครมา......อย่ามาตอแหลดีกว่า"
เสียงของเชิดเข้มขึ้น เพราะคิดว่า วิไลแกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่องทั้งๆที่เขาก็เห็นอยู่ตำตาขนาดนั้น
"นี่แกอย่ามาหยาบคายกับฉันนะ.....เอารูปทั้งหมดไปทำลายทิ้งซะ แล้วบอกมาว่าแกต้องการเท่าไหร่"
"ฮึ...คนรวยก็อย่างนี้...อะไรๆก็เอาเงินฟาดหัว"
"แล้วแกจะเอายังไง"
"ก็ได้...พรุ่งนี้ตอน 4 ทุ่ม คุณต้องเอาเงินมาให้ผมที่ห้อง 1 แสนบาท คุณต้องมาด้วยตัวเองและมาคนเดียวเท่านั้น
ถ้ามีอะไรที่ผิดไปจากนี้ ผมจะส่งเจ้าสิ่งนี้ไปให้เจ้าสัวทันที"
แล้วเชิดก็วางสายไปทันที ปล่อยให้วิไลยืนนิ่งด้วยความคับแค้นและกระวนกระวายใจไปตลอดคืนนั้น
-----------
ป๊อดวิ่งกลับมาที่ห้องของตัวเอง แล้วนึกดีใจที่รอดพ้นจากวิไลออกมาได้ ในตอนนี้เขามีเรื่องกังวลใจถึงสองเรื่อง
เรื่องแรกก็คือ เขาสงสัยว่าวิไลจะจำได้ว่า เขาได้เคยทำอะไรไว้กับเธอไว้ ซึ่งเขาไม่ต้องการให้เป็นเช่นนั้นเลย
เพราะหากเป็นเช่นนั้น เขาก็คงจะต้องถูกวิไลเอาเรื่องอย่างถึงที่สุดเป็นแน่ ส่วนอีกเรื่องก็คือ คำพูดทางโทรศัพท์
ของชายหนุ่มในชุดนักศึกษาคนนั้น เขาจะต้องพยายามหาทางช่วยหลิวให้รอดพ้นจากคนเลวๆคนนั้นให้ได้
แต่ก็ยังคิดไม่ออกว่าจะทำอย่างไรดี
ป๊อดหันไปมองดูปลัดขิกที่เขาทำเชือกคล้องเอาไว้ที่หัวเตียง เขาตั้งใจไว้ว่าหากไม่จำเป็นจริงๆ เขาจะไม่ปลุก
น้าขิกออกมาอีก แต่นี่ก็พึ่งผ่านไปได้แค่คืนเดียว เขาก็มีเรื่องยุ่งยากใจเกินกว่าความสามารถของเขาเสียแล้ว
เขาต้องการจะรู้จริงๆว่า วิไลจะทำอย่างไรต่อไปกับเขา และอีกเรื่องที่เขาต้องการรู้มากที่สุดก็คือ หลิวจะปลอดภัยหรือไม่
เขาไม่รู้ว่าจะไปติดตามความเคลื่อนไหวของหลิวกับชายคนนั้นได้อย่างไร
ป๊อดจ้องมองปลัดขิกอย่างชั่งใจอยู่เนิ่นนาน แล้วตัดสินใจเดินไปหยิบปลัดขิกมาคาดไว้ที่เอว
"น้าขิก....ผมต้องให้น้าขิกช่วยแล้ว"
แล้วป๊อดก็พนมมือหลับตารำลึกถึงภูตแห่งปลัดขิก พร้อมกับว่าคาถาออกมา 3 ครั้ง
"กันหะ เนหะ.....กันหะ เนหะ.......กันหะ เนหะ"
เมื่อกล่าวคาถาครบสามครั้ง ปลัดขิกที่คาดอยู่ที่เอวก็เกิดอาการสั่นไหวเหมือนกับมันมีชีวิต แล้วหายวับเข้าไปในร่าง
ของป๊อดในทันที พร้อมกับเสียงของภูตแห่งปลัดขิกก็ดังขึ้นในหัวของเขา
"ไอ้หนู...ข้าดีใจนะที่เอ็งเรียกข้ามายืดเส้นยืดสายบ้าง....ฮ่าๆๆๆๆๆ"
เสียงภูตแห่งปลัดขิกทำให้ป๊อดเกิดความมั่นใจขึ้นอย่างประหลาด
"น้าขิก....ผมมีเรื่องให้น้าช่วย"
แล้วป๊อดก็เล่าเรื่องราวที่เป็นความกังวลใจทั้งสองเรื่อง ให้ภูตแห่งปลัดขิกได้รับทราบ พอคำบอกเล่า
ของป๊อดสิ้นสุดลง ภูตแห่งปลัดขิกก็ส่งเสียงหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ
"ฮ่าๆๆๆๆ.....เรื่องนังวิไลน่ะ...เอ็งไม่ต้องเป็นกังวลหรอก...ที่นังนั่นมันมีอาการอย่างนั้นก็เพราะว่า
มันติดใจลีลาของเอ็ง.....ฮ่าๆๆๆๆๆ.....เอ็งนี่สุดยอดจริงๆ.....ฮ่าๆๆๆๆ"
"อ้าว....ก็ไหนว่า..น้าทำให้เขาลืมไปแล้วไง"
"ความประทับใจเนี่ย มันฝังลึกว่ะ นังนั่นน่ะมันเห็นเอ็งในความฝัน มันจำเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ได้หรอก"
พอป๊อดได้ยินอย่างนั้นก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก แล้วรีบถามถึงเรื่องที่สองในทันที
"แล้วเรื่องคุณหลิวล่ะ...น้าขิก ผมจะทำยังไงดี"
"ทำไม......เอ็งชอบนังนั่นเหรอวะ มันเป็นรุ่นพี่เอ็งนา"
"ป่าว....คุณหลิวเขาดีกับผม ผมก็แค่ไม่อยากให้เขาตกเป็นเหยื่อคนเลว"
"เฮ้ย....อย่ามาโกหกข้า ข้าอยู่ในหัวของเอ็งข้ารู้ทุกเรื่องที่เอ็งคิด นั่งนั่นน่ะทั้งขาว ทั้งอวบ
จะไม่ทำให้เอ็งคิดได้ยังไง....ฮ่าๆๆๆๆๆ"
ป๊อดรู้สึกไม่ชอบใจนัก ที่น้าขิกล่วงรู้แม้แต่สิ่งที่เขาแอบคิดอยู่ภายในใจ
"ตกลง น้าขิกจะช่วยผมไหมเนี่ย"
"ช่วยซีวะ....ไอ้นั่นน่ะมันชื่อมาร์ค บ้านมันรวยพอๆกับนังหลิวของเอ็งนี่แหละ มันกำลังกล่อมและหาทางหลอกฟันนังหลิว
แต่เอ็งไม่ต้องเป็นกังวลไปหรอก นังหลิวของเอ็งมันก็ระวังตัวอยู่ มันไม่ยอมไปไหนสองต่อสองกับไอ้นั่น นอกจากมหาลัยกับบ้านเท่านั้น
แต่ถ้าเอ็งเป็นห่วงมันมาก เอ็งก็ให้ข้าอยู่กับเอ็งไปก่อน หากถึงคราวที่นังนั่นคับขันข้าจะบอกเอ็งเอง"
ป๊อดตกลงตามคำของภูตแห่งปลัดขิก โดยปล่อยให้ภูตแห่งปลัดขิกสถิตย์อยู่ในร่างของเขาตลอดเวลานับจากวันนั้น
---------
สองวันแล้วนับตั้งแต่หนิงถูกลบความทรงจำออกไป ในเช้าวันแรกพอเธอตื่นขึ้นมาก็รู้สึกถึงความเจ็บที่เกิดขึ้นที่หว่างขา
ของเธอ โดยไม่เข้าใจสาเหตุว่าทำไมจู่ๆ เธอถึงเป็นเช่นนี้ เธอไม่สามารถเดินได้อย่างปกติจึงตัดสินใจนอนพักผ่อนอยู่กับบ้าน
ไม่ไปโรงเรียนในวันนั้น จนถึงวันที่สองแม้ว่าอาการเจ็บของเธอจะบรรเทาลงแต่ก็ยังไม่เป็นปกตินัก และพอดีเป็นวันหยุด
สุดสัปดาห์พอดี เธอจึงนอนเล่นอยู่กับบ้านไม่ไปฝึกซ้อมวอลเล่ย์บอลเหมือนที่เคยทำ
วันนั้นหนิงใช้เวลาพักผ่อนด้วยการนั่งเล่นอินเตอร์เน๊ตอยู่แต่ในห้องคนเดียวด้วยความเบื่อหน่าย แต่แล้วในระหว่างนั้น
จู่ๆหน้าเว็บที่เธอเปิดดูก็มีป๊อบอัพขึ้นมาเป็น คลิปชายหญิงคู่หนึ่งกำลังร่วมเพศด้วยท่าทางที่พิศดาร ทั้งใบหน้าและน้ำเสียง
ของฝ่ายหญิงล้วนแสดงออกถึงความซ่านเสียวอย่างที่สุด เธอหยุดมองดูอยู่ครู่หนึ่งแล้วตั้งใจจะคลิกปิด
แต่แล้วฝ่ายชายก็เปลี่ยนท่วงท่ามาสอดใส่ที่ข้างหลังของฝ่ายหญิง ลำเอ็นที่ยาวใหญ่ดูแข็งแรงของนักแสดงฝ่ายชาย
ถูกดันเข้าไปในร่องหลืบของฝ่ายหญิงทีละน้อยๆ จนเกือบมิด แล้วโยกสะโพกเข้าออกอย่างเนิบนาบ จากนั้นจังหวะของฝ่ายชาย
ก็เร่าร้อนขึ้นเรื่อยๆพร้อมกับเสียงร้องครวญครางคล้ายกับกำลังจะขาดใจของฝ่ายหญิง
หนิงมองดูคลิปนั้นอย่างตั้งใจและมีความรู้สึกว่าเธอเข้าใจความรู้สึกของฝ่ายหญิงเป็นอย่างดี และยิ่งเห็นนักแสดงฝ่ายชาย
กระแทกลำเอ็นเข้าไปที่ร่องหลืบของนักแสดงหญิงอย่างรุนแรงและรัวถี่ เธอก็ยิ่งเกิดอารมณ์ร่วมเหมือนกับว่าเธอเองก็เคยได้
ถูกกระทำเช่นนี้มาเหมือนกัน
ก่อนหน้านี้ หนิงไม่เคยสนใจคลิปเหล่านี้เลย หากว่าเธอเห็นมันโดยบังเอิญ เธอก็จะปิดมันไปอย่างเบื่อหน่าย แต่ในวันนี้
ความรู้สึกของเธอกลับเปลี่ยนไป เธอเกิดความรู้สึกใหม่อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ใจของเธอเต้นเร็วและรู้สึกตื่นตาตื่นใจ
กับภาพที่ได้เห็น
หนิงเปลี่ยนใจจากที่คิดว่าจะคลิกปิดไปเป็นเปิดดูอีกคลิปหนึ่งปรากฏเป็นภาพของนักแสดงหญิงกำลังถูกฝ่ายชายใช้ปลายลิ้น
ไล้วนที่หัวนมพร้อมกับใช้สองมือบีบเค้นทั้งสองเต้าอย่างเมามัน ใบหน้าของนักแสดงชายค่อยๆเลื่อนลากผ่านหน้าท้องลงมา
ไล้วนรอบสะดือ ก่อนที่จะกดใบหน้าลงไปที่เนินเนื้อกลางหว่างขาพร้อมกับสะบัดใบหน้าอยู่ไปมา
หนิงจ้องมองใบหน้าของฝ่ายหญิงที่กำลังอ้าปากส่งเสียงครางออกมาอย่างเข้าใจความรู้สึก แล้วเผยอริมฝีปากออกมาอย่างไม่รู้ตัว
เรียวขาทั้งสองของเธอเบียดเข้าหากันและบิดไปมา จนเธอรู้สึกได้ว่าที่หว่างขาของเธอเริ่มมีน้ำหล่อลื่นขับออกมา
ตาของหนิงจ้องมองภาพในจอคอมพิวเตอร์ ขณะนักแสดงชายใช้สองมือจับเรียวขาของนักแสดงหญิงถ่างออก จนกลีบเนื้อทั้งสอง
ของนักแสดงหญิงแยกออกจากกัน แล้วใช้ลิ้นกวาดเลียไปโดยรอบ ทำให้นักแสดงหญิงส่งเสียงร้องดังขึ้น และมีอากัปกิริยาที่ดิ้นพล่าน
ไปด้วยความซ่านเสียว
ในขณะนั้นมือของหนิงก็เลื่อนมาที่เป้ากางเกงขาสั้นที่เธอสวมใส่อย่างลืมตัว แล้วคลึงเค้นเนินเนื้อของตัวเองอยู่ไปมา ยิ่งคลึงเค้น
เธอก็ยิ่งเกิดอารมณ์ร่วมมากขึ้นจนเรียวขาของเธอเริ่มถ่างออกจากกันทีละน้อยๆ
หนิงสอดมือเข้าไปทางขอบกางเกงของตัวเอง เพื่อที่จะได้สัมผัสเนินเนื้อแท้ๆที่ไวต่อสัมผัส นิ้วกลางของเธอกรีดไล่ไปที่ร่องผ่าของเนินเนื้อ
กลางหว่างขา แล้วกดจมลงไปพร้อมกับหมุนวนไปมา ในตอนนี้นิ้วของเธอได้สัมผัสกับติ่งเสียวของตัวเองโดยตรง มันยิ่งทำให้เธอรู้สึก
มีอารมณ์ร่วมไปกับคลิปนั้นมากยิ่งขึ้น ตาของเธอหรี่ปรือ พร้อมกับเผยอริมฝีปากปล่อยเสียงครางเบาๆออกมา
เสียงคำรามของนักแสดงชาย ดังไปตามจังหวะของลำเอ็นที่กระแทกเข้าสู่ร่างของนักแสดงหญิงอย่างสาแก่อารมณ์
หนิงก็ยิ่งคลึงติ่งเสียวของเธอเร็วขึ้น พร้อมกับปล่อยเสียงครางออกมาดังขึ้น อารมณ์ของเธอถูกปลดปล่อยไปตามความต้องการ
ที่เรียกร้องออกมาจากภายใน จนเธอตกอยู่ในภวังค์ไปกับความเสียวซ่านที่กำลังได้รับ และในชั่ววูบหนึ่งขณะที่เธอกำลังเคลิบเคลิ้ม
ไปกับอารมณ์วาบหวามอยู่นั้น ก็ปรากฎภาพของป๊อดกำลังกระแทกกระทั้นท่อนเอ็นของเขาเข้ามาในร่างกายของเธออย่างเร่าร้อน
เธอรู้สึกถึงได้ถึง ความแข็งเกร็งและคับแน่นที่บุกทะลวงเข้ามาจนร่างของเธอสั่นสะท้านไหวไปทั้งร่าง มโนภาพที่ปรากฏอยู่นั้นเสมือนกับว่า
ได้เคยเกิดขึ้นกับตัวเธอมาแล้ว
แต่แล้วสติของเธอก็คืนกลับมายังจอคอมพิวเตอร์ เมื่อเสียงของนักแสดงชายดังคำรามยาวขึ้นจากอาการที่ใกล้จะถึงจุดสุดยอด
แล้วดึงท่อนเอ็นยาวใหญ่ของตัวเองออกไปจ่อที่ปากของนักแสดงหญิงพร้อมกับปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่น พุ่งกระจายออกมาจนเต็มใบหน้าของเธอ
ทั้งนักแสดงชายและนักแสดงหญิงในคลิปต่างถึงจุดสุดยอดด้วยความสุข แต่หนิงกลับค้างเติ่งอยู่แค่นั้น ความเสียวซ่านที่กำลังก่อตัวขึ้นมา
อยู่ๆก็หยุดลงดื้อๆตามการจบลงของคลิป เธอทั้งรู้สึกหงุดหงิดและคั่งค้างแต่ก็ไม่รู้จะจัดการกับอารมณ์ของตัวเองอย่างไรดี
จึงลุกออกจากโต๊ะแล้วเดินไปที่หน้าต่างด้วยความไม่สบอารมณ์
ในระหว่างนั้นเองที่ภายนอกบริเวณลานหน้าบ้าน ป๊อดกำลังล้างรถของเถ้าแก่เจียงอยู่อย่างขมักเขม้น เขาใส่กางเกงบอลสีเหลืองอ่อน
เพียงตัวเดียว และกางเกงตัวนั้นก็ชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำ โดยที่ป๊อดก็ไม่รู้ตัวเลยซักนิดว่าผ้าที่บางเบาของกางเกงที่เขาสวมใส่อยู่ในตอนนี้
มันกำลังแนบสนิทอยู่กับท่อนล่างที่ปราศจากกางเกงในของเขา
หนิงทอดสายตามองออกไปนอกห้องอย่างไม่ได้ตั้งใจ จนเห็นป๊อดกำลังล้างรถอยู่ เธอจึงหยุดมองดูป๊อดอย่างสนใจ
และนึกใคร่ครวญว่า เพราะเหตุใดถึงปรากฏภาพของป๊อดเข้ามาในห้วงความคิดของเธอ ทั้งที่ก่อนหน้านี้เธอไม่คิดสนใจ
ป๊อดเลยแม้แต่น้อย ยิ่งมองดูป๊อดเธอก็พึ่งรู้สึกว่า เวลาป๊อดไม่ใส่เสื้อก็จัดได้ว่าเป็นเด็กหนุ่มที่มีรูปร่างที่ดีมาก เธอจ้องมองไปที่ใบหน้า
แล้วไล่ลงมาที่หน้าอกและลอนกล้ามเนื้อบริเวณช่องท้อง จนมาหยุดลงตรงเป้ากางเกงบอลสีเหลืองอ่อนของเขา แล้วหยุดนิ่งอยู่ตรงนั้น
เพราะบริเวณจุดนั้นในตอนนี้ มันแทบไม่ได้ต่างจากถอดกางเกงออกเลยแม้แต่น้อย หนิงสามารถมองเห็นขนาดลำเอ็นของป๊อดได้อย่างชัดเจน
ซึ่งถึงแม้ว่ามันจะยังไม่แข็งตัว แต่ก็ยังแสดงขนาดที่ใหญ่โตของมันออกมาอย่างเด่นชัด เธอจ้องมองมันนิ่งอย่างไม่วางตาจนอารมณ์ของเธอ
ในตอนนี้เตลิดไปไกลจนเกินกว่าจะระงับ และด้วยแรงผลักดันจากอารมณ์ของเธอในตอนนี้ทำให้เธอคิดทำในสิ่งที่เธอไม่เคยทำมาก่อน
นั่นก็คืออ่อยผู้ชาย
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
หนิงออกมาจากห้อง แล้วเดินตรงไปหาป๊อดด้วยท่าทีที่ยิ้มแย้ม พร้อมกับพูดทักทายป๊อดขึ้น
"แหม...ดูน่าสนุกเหมือนกันนะล้างรถเนี่ย....มาฉันช่วย"
แล้วหนิงก็นั่งลง คว้าแปรงที่พื้นมาทำความสะอาดล้อรถ พร้อมกับชายตาดูป๊อดที่กำลังเช็ดกระจกอยู่ไม่ห่างนัก
ณ ตำแหน่งที่เธอนั่งอยู่ หากเหลือบไปทางซ้ายในตำแหน่งที่ป๊อดยืนอยู่ ก็จะสามารถมองเห็นลำเอ็นที่ห้อยอยู่กลางหว่างขา
ของป๊อดได้อย่างชัดเจน เธอใช้แปรงขัดล้อรถสลับกับลอบชำเลืองดูอยู่หลายครั้ง จนเธอรู้สึกว่า หัวใจของเธอกำลังเต้นระรัว
อย่างรุนแรง
ป๊อดเองก็เช่นกัน ในทีแรกเขาก็นึกแปลกใจต่อท่าทีของหนิงซึ่งแต่ไหนแต่ไรก็ไม่เคยเลยซักครั้งที่จะเข้ามาทักทายเขา
เขาจึงหันไปมองดูหนิงที่กำลังทำความสะอาดล้อรถอย่างแปลกใจ แต่แล้วสายตาของเขาก็ไปกระทบกับเนินอก
ขาวผ่องภายใต้เสื้อคอกว้างซึ่งกำลังสั่นไหวไปมาตามการเคลื่อนไหวของเธอ เขาจ้องมองดูมันแล้วรู้สึกขัดใจ
เพราะตำแหน่งที่เขายืนอยู่นั้นมันไกลเกินกว่าที่เขาจะมองเห็นสิ่งที่อยู่ลึกไปกว่านั้น
ป๊อดแกล้งทำเป็นขยับเข้าไปใกล้ แล้วพูดทักทายหนิงขึ้นบ้างว่า
"วันนี้คุณหนิงไม่ไปซ้อมวอลเล่ย์หรือครับ"
"อื้อ...ขี้เกียจน่ะ"
หนิงพูดตอบไปโดยไม่หันไปมองป๊อด เพราะกลัวว่าป๊อดจะจับพิรุธจากสายตาเธอได้
ป๊อดรู้สึกดีใจ ที่หนิงพูดตอบโต้กับเขาไม่มึนตึงเหมือนกับเมื่อก่อนหน้านี้ เขาค่อยๆเขยิบจากกระจกประตูรถบานหลังไปยังกระจกบานหน้า
เพื่อหาตำแหน่งที่จะมองสิ่งที่เขาอยากเห็นได้มากขึ้น
หนิงเองกำลังทำความสะอาดล้อหน้าอยู่ แล้วเหลือบไปมองดูป๊อดอีกครั้งก็พบว่า กางเกงบอลสีเหลืองอยู่ห่างจากหน้าเธอแค่เอื้อม
และยิ่งไปกว่านั้น ลำเอ็นของป๊อดที่แกว่งไกวไปมาตามการเคลื่อนไหวก็ดูเหมือนว่ามันกำลังขยายขนาดใหญ่ชึ้นจนเธอตกใจ
ทั้งนี้ก็เพราะว่า ป๊อดได้เห็นสิ่งที่อยู่ภายในคอเสื้อของหนิงได้ชัดถนัดตา จนเขาถึงกับอุทานออกมาในใจ
"คุณหนิง...ไม่ใส่ยกทรง!.."
เนินนมตั้งเต้าชูยอดสีชมพูของสาวรุ่น ปรากฏต่อสายตาของป๊อดอย่างชัดเจน ถึงแม้ว่าเขาจะได้เคยเห็นและสัมผัสมันมาแล้ว
แต่ครั้งนี้มันกลับทำให้เขารู้สึกมีอารมณ์กว่าในครั้งนั้นมากนัก ยิ่งลอบมองดูป๊อดก็ยิ่งเกิดอารมณ์มากขึ้นเรื่อยๆ จนลำเอ็นของเขา
เผยขนาดที่แท้จริงของมันออกมาอย่างชัดเจน
หนิงเองก็ลอบชำเลืองมองดูป๊อดบ่อยขึ้น จนเธอเห็นได้อย่างชัดเจนว่าลำเอ็นของป๊อดชี้แข็งจนตุงออกมาจากกางเกงอย่างเห็นได้ชัด
เธอมีสีหน้าแดงระเรื่อ มือสั่นจนทำอะไรไม่ถูก เธอรีบก้มหน้าลงแล้วหันไปหยิบแผ่นยางรองพื้นรถมาทำความสะอาดเพื่อกลบเกลื่อน
ป๊อดเองก็เช่นกัน พอรู้ตัวว่าลำเอ็นของตัวเองกำลังแข็งตะหง่านอย่างเปิดเผย ก็รีบงอตัวแล้วนั่งลงไปหยิบแผ่นยางรองพื้น
มาทำความสะอาดเช่นเดียวกับหนิง ทั้งสองนั่งยองๆหันหน้าเข้าหากัน แล้วทำความสะอาดแผ่นยางรองพื้นอย่างขมักเขม้นโดยไม่มีใคร
เอ่ยอะไรออกมา
ภูตแห่งปลัดขิกซึ่งเฝ้าดูเหตุการณ์มาโดยตลอดรู้สึกรำคาญใจที่ทั้งสองคนกำลังปิดบังความต้องการของตัวเองอยู่
จึงส่งเสียงดังขึ้นในหัวของป๊อด
"เฮ้ย....ไอ้หนู...ข้าว่าเอ็งชวนนังหนิงเนี่ยไปเย็ดซะให้สิ้นเรื่องสิ้นราวเถอะไป๊...รำคาญว่ะ"
ป๊อดสะดุ้งเล็กน้อยที่ได้ยินน้าขิกบอกเช่นนั้น แต่เขาไม่สามารถเอ่ยปากพูดอะไรออกมาได้ เพราะหนิงนั่งอยู่ต่อหน้าเขา
"เอ็งเชื่อข้าซิวะ.....นังนี่มันกำลังเงี่ยน....มันอยากจะให้เอ็งเย็ดใจจะขาดอยู่แล้ว"
ป๊อดรู้สึกอึดอัดที่พูดตอบโต้น้าขิกออกไปไม่ได้ ได้แต่คิดอยู่ภายในใจ
"พูดเล่นไปได้...ใครจะไปกล้าพูดโต้งๆอย่างนั้นล่ะน้าขิก"
"อ๊ะ.....ไม่เชื่อข้าเหรอ....งั้นข้าจะพิสูจน์ให้เอ็งดู"
พอสิ้นเสียงของภูตแห่งปลัดขิก ป๊อดก็มีอาการเหมือนกับถูกผลักอย่างแรง ร่างของเขาเซถลาไปดันร่างของหนิงจนล้มลง
นอนหงายอยู่กับพื้น โดยร่างของป๊อดทาบทับลงไปบนลำตัวของหนิงพอดี
ใบหน้าแนบชิดใบหน้า หน้าอกเบียดทับหน้าอก และที่สำคัญกว่านั้น ลำเอ็นที่กำลังแข็งเด่ของป๊อดก็วางทาบลงบน
เนินอันโคกนูนของหนิงอย่างพอดี ทั้งสองสบตากันอย่างใกล้ชิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วหนิงก็หลบตาเบือนหน้าไปทางอื่น
เธอรู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัว เมื่อรู้ตัวว่าส่วนสำคัญของเธอกำลังถูกลำเอ็นที่กำลังแข็งตัว ทาบทับอยู่
ป๊อดคาดไม่ถึงว่าน้าขิกจะใช้วิธีนี้ เขารีบยันตัวเองลุกขึ้นอย่างลุกลี้ลุกลน พร้อมกับกล่าวคำขอโทษลิ้นระรัว
"โอ๊ะ....ขอโทษครับ..คุณหนิง.....ผม...ผมไม่ได้ตั้งใจ.....ขอโทษจริงๆครับ ผมสะดุดสายยาง"
หนิงสบตากับป๊อดโดยไม่พูดอะไร แล้วรีบลุกขึ้นเดินกลับไปที่ห้องของตัวเองทันที เธอไม่สามารถต่อสายตากับป๊อด
ได้นานไปกว่านั้น เพราะในตอนนี้อารมณ์ที่กำลังคุกรุ่นของเธอถูกเร่งเร้าขึ้นจนลุกโชน ด้วยรสสัมผัสจากการ
ถูกทาบทับจากป๊อดเมื่อสักครู่ เธอตัดสินใจเดินหนีเพราะเกรงว่าจะปิดบังความต้องการของตัวเองไว้ไม่ได้
ป๊อดยืนนิ่งมองตามหลังหนิงไปอย่างทำอะไรไม่ถูก เขาคิดว่าหนิงกำลังโกรธเขาและนึกเสียดายว่า ความสัมพันธ์
ของเขากับหนิงกำลังจะไปได้ดีอยู่แล้ว ไม่น่าจะเกิดเหตุการณ์อย่างนี้ขึ้นเลย เขานึกโทษน้าขิกที่แกล้งเขาแบบนี้
"เฮ้ย....เฮ้ย.........ข้าอุตส่าห์ช่วยเอ็งนะเว้ย....นังนั่นน่ะมันไม่ได้โกรธเอ็ง....แต่มันเงี่ยนจนทำอะไรไม่ถูก
เพราะไอ้โง่อย่างเอ็งที่ไม่ยอมเริ่ม....ปล่อยให้ผู้หญิงเขาอายจนต้องเดินหนีไป.......แล้วนี่เสือกมายืนนิ่งอยู่ทำไม
ทำไมไม่ตามไปล่ะ......ข้ารับรองว่าคราวนี้เอ็งจะได้เย็ดนังนั่นแบบสมยอมเลยล่ะ.....ฮ่าๆๆๆๆๆ......"
ป๊อดลังเลกล้าๆกลัวๆ แต่แล้วก็คิดขึ้นได้ว่า ถึงยังไงเขาก็ควรตามไปขอโทษหนิง ส่วนเรื่องที่น้าขิกพูด
จะจริงหรือไม่ก็จะขอพิสูจน์ไปในคราวเดียวกันเลย แล้วก็ตัดสินใจเดินตามไปที่ห้องของหนิงทันที
พอถึงหน้าห้อง เขาก็กลับลังเลกล้าๆ กลัวๆ ยืนนิ่งๆอยู่คณุ่ใหญ่ แล้วก็ตัดสินใจหันหลังกลับ
แต่แล้วเขาก็ได้ยินเสียงลูกบิดประตูดังขึ้น พร้อมกับเสียงของหนิงพูดออกมาว่า
"เข้ามาก่อนสิป๊อด"
ป๊อดหันหลังกลับไปมอง ก็เห็นหนิงยืนมองหน้าเขาสีหน้าที่เรียบเฉย
"ผมขอโทษครับ คุณหนิง"
หนิงดันบานประตูห้องให้อ้ากว้างออก แล้วพูดซ้ำขึ้นอีก
"เข้ามาข้างในก่อนป๊อด"
ป๊อดย่างเท้าเข้าไปในห้องตามคำเชิญของหนิง แล้วยืนนิ่งสำรวจสิ่งต่างๆที่อยู่ภายในห้อง เขาไม่เคยคาดคิด
มาก่อนเลยว่าจะได้มีโอกาส เข้าในห้องที่เป็นส่วนตัวของเธอแบบนี้
หนิงปิดประตูห้องพร้อมกับกดล้อคประตู แล้วเดินเข้าไปประชิดตัวป๊อด เธอก้มมองลงไปยังพื้นห้องแล้วพูดขึ้นว่า
"เธออยากจูบฉันไม๊ป๊อด"
ป๊อดตาเหลือกกว้างอย่างไม่เชื่อหูตนเอง แล้วยืนนิ่งเป็นหุ่นอยู่อย่างนั้น จนน้าขิกต้องร้องเตือน
"ไอ้หนูเอ๊ย......เอ็งจะยืนนิ่งๆหาสวรรค์วิมานอะไรของเอ็งวะ.....จูบเลยซิ"
แล้วร่างของป๊อดก็ถูกบังคับให้ก้าวไปประชิดกับร่างของหนิง
ป๊อดตัดสินใจใช้สองมือของเขายึดจับหัวไหล่ทั้งสองข้างของเธอไว้
หนิงเงยหน้าขึ้นมองป๊อดแล้วเผยอริมฝีปากของเธอขึ้นน้อยๆ พร้อมกับปิดเปลือกตาลง
ด้วยอาการเช่นนี้ของเธอ ป๊อดก็เริ่มปลดปล่อยตัวเองให้เป็นไปตามความต้องการของเขาบ้าง
ริมฝีปากของป๊อดจรดลงประกบกับริมฝีปากของหนิง แล้วค่อยๆสอดลิ้นเข้าไปในช่องปากของเธอ
ปลายลิ้นของเขาควานเข้าไปเชื้อชวนลิ้นของเธอให้เกี่ยวกระหวัดไปกับเขา พร้อมกับขยับริมฝีปาก
ของเขาให้ประกบริมฝีปากเธอจนแนบสนิท
หนิงรู้สึกวูบไหวไปตามรสจูบที่ได้รับจากป๊อด เธอไร้เรี่ยวแรง ร่างอ่อนปวกเปียก ขนลุกชันไปทั้งร่าง
จนป๊อดต้องใช้สองแขนรวบร่างของเธอไว้ในอ้อมกอดของเขา
ร่างของคนทั้งสองในตอนนี้แทบจะแนบชิดติดกันไปทั้งเรือนร่าง มือของป๊อดข้างหนึ่งเลื่อนไหลลงไปยังรอยต่อระหว่างช่วงเอวอันคอดกิ่ว
และแผงสะโพกที่แผ่กว้าง แล้วค่อยๆเลื่อนลงไปลูบไล้คลึงเค้นก้อนเนื้อสะโพกอันกลมกลึงของเธอ
สะโพกของป๊อดเริ่มเคลื่อนไหวคลึงวนดันไปเบื้องหน้า พร้อมกับใช้มือดันสะโพกของหนิงไม่ให้ถอยหนีไปจากเขา
ทำให้ลำเอ็นที่กำลังแข็งเด่ของป๊อดบดบี้กับเนินเนื้ออันโคกนูนของหนิงอย่างแนบสนิท
ป๊อดถอนริมฝีปากของเขาออกมา แล้วสบตากับหนิง โดยที่หนิงเองก็ไม่หลบสายตาจากป๊อดเช่นกัน
ป๊อดยิ้มน้อยๆแล้วพูดขึ้นกับเธอ
"เสื้อผ้าเราทั้งสองคนเปียกไปหมด ให้ผมถอดออกให้เถอะนะครับ"
แล้วป๊อดก็เลิกชายเสื้อยืดของหนิงขึ้น โดยที่หนิงเองก็ชูมือขึ้นเหนือหัวโดยความเต็มใจให้ป๊อดทำเช่นนั้นกับเธอ
จนเมื่อเสื้อยืดตัวนั้นหลุดออกจากตัวของหนิงไปแล้ว เขาก็หันมาจ้องมองทรวงอกอันเปลือยเปล่าของหนิง
ซึ่งในตอนนี้ ยอดสีชมพูที่ประดับบนเต้าขาวผ่องทั้งสองข้างกำลังชี้ชันออกมาอย่างเห็นได้ชัด
ป๊อดเคลื่อนใบหน้าไปที่ซอกคอของหนิงแล้วสูดดมกลิ่นกายของสาวรุ่นเข้าไปจนเต็มปอด พลางใช้ริมฝีปาก
ขบลงเบาๆที่ใบหู แล้วค่อยๆเคลื่อนริมฝีปากของเขาซุกไซ้ไปทั้งหน้าและหลังใบหู ก่อนที่จะเลื่อนต่ำลงมาที่เนินอก
แล้วตวัดปลายลิ้นวนลูปไล้ไปมาอยู่บริเวณฐานของสองเต้ากลมกลึงของเธออยู่เป็นเวลานาน
หนิงยืนหายใจหอบถี่ก้มลงมองใบหน้าของป๊อดที่กำลังซุกไซ้ทรวงอกของเธอ จนบางครั้งดวงตาของเธอก็หรี่ปรือ
เมื่อปลายลิ้นของป๊อดลากตวัดมาสัมผัสบริเวณฐานยอดอกสีชมพูของเธอ เธอแอ่นอกสู้ปากของป๊อดเหมือนกับว่า
ต้องการให้ป๊อดดูดเลียเนินอกของเธอให้แรงกว่านี้โดยไม่รู้ตัว และแล้วความต้องการของเธอก็ไดรับการตอบสนอง
เมื่อป๊อดอ้าปากงับหัวนมสีชมพูที่กำลังแข็งเป็นไตของเธอเข้าไว้ในปากของเขา แล้วดูดกินเหมือนกับว่ามันจะมีน้ำนมไหลออกมา
หนิงถึงกับอ้าปากครางออกมาเบาๆอย่างสมใจ มือของเธอข้างหนึ่งยกขึ้นมาลูบสลับกับขยุ้มเสันผมของป๊อดอยู่เป็นระยะ
เพื่อระบายความเสียวที่ถูกโจมตีหัวนมอย่างรุนแรง
ป๊อดยังคงสนุกกับรสชาติที่กำลังได้รับ มือข้างหนึ่งของเขาบีบเค้นนมข้างหนึ่งของหนิงอย่างเต็มกำมือ ส่วนปากและลิ้น
ก็โลมเลียดูดกินหัวนมอีกข้างหนึ่งอย่างเมามัน
และแล้วป๊อดก็เริ่มรู้สึกอยากจะจู่โจมใส่ท่อนล่างของหนิงบ้าง เขาทรุดตัวคุกเข่าลงกับพื้น แล้วใช้สองมือจับขอบกางกาง
ขาสั้นพร้อมกับซับในของหนิงรูดลงไปกองที่ข้อเท้า แล้วเพ่งมองเนินเนื้อสามเหลี่ยมที่มีเส้นไหมอ่อนละเอียดดำสนิทปกลุมอยู่
อย่างใกล้ชิด
"โอววว.........คุณหนิงสวยเหลือเกินครับ"
ป๊อดเอ่ยปากพร่ำเพ้อออกมาหลังจากจ้องมองดูน้องสาวของหนิงอยู่เป็นเวลานาน แล้วจึงซุกใบหน้าลงไปที่กลางหว่างขา
ของหนิงพร้อมกับส่งปลายลิ้นอันพริ้วไหวของเขาโลมเลียไปจนทั่วเนินเนื้อน้อยนั้น
หนิงถูกจู่โจมเข้าเช่นนี้ก็ถึงกับเขย่งปลายเท้าดันตัวเองขึ้นด้วยความเสียว แล้วใช้สองมือขยุ้มเส้นผมของป๊อดไว้จนแน่น
แล้วพร่ำเพ้ออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ
"โอ๊ะ.......ซี๊ดดดดดดด...........ป๊อด..........หนิงเสียว.............."
ป๊อดเห็นอาการของหนิงเป็นอย่างนั้นก็ยิ่งได้ใจ รีบห่อปลายลิ้นจี้เข้าไปที่รอยผ่ากลางเนินสามเหลี่ยม
ของหนิงแล้วระรัวลิ้นของเขาจู่โจมหนักหน่วงขึ้นอีกขนหนิงสะดุ้งขึ้นจนสุดตัว แล้วพร่ำเพ้อออกมาไม่หยุด
เมื่อถูกปลายลิ้นของป๊อดล่วงล้ำเข้ามาในร่องหลืบของเธอพร้อมกับระรัวลิ้นอย่างเร็วถี่
"โอ๊ะ.........ป๊อด.........หนิงเสียวเหลือเกิน........ซี๊ดดดดด.............อูยยยยย............"
ร่องหลืบของหนิงถูกปลายลิ้นของป๊อดกระตุ้นจนฉ่ำแฉะไปหมด แต่ป๊อดก็ยังคงก่อกวนให้หนิงเสียวซ่านอย่างไม่ยอมหยุด
ร่องหลืบภายในของเธอทุกจุด ถูกปลายลิ้นของป๊อดตวัดโลมเลียไปจนทั่ว แล้วหันกลับมาโจมตีใส่ติ่งเสียวของเธออย่างจงใจ
เขาเม้มติ่งเสียวของเธอไว้ด้วยริมฝีปาก พร้อมกับใช้ปลายลิ้นดุนดันสลับกับดูดมันจนเกิดเสียงลมดังออกมา
หนิงร้องส่งเสียงดังออกมาอย่างสุดจะทน เธอเสียวซ่านจนขาทั้งสองข้างไร้เรี่ยวแรงที่จะหยัดยืน ได้แต่ใช้สองมือประคองตัวป๊อด
ไว้ไม่ให้ตัวเองล้มลง
"อึ๊ยยยยยย...........ซี๊ดดดดดดด...........อ๊ายยยยยยยย.......ป๊อดดดด.......พอก่อน.....อูยยยย......เสียวเหลือเกิน
...........อ๊ายยยยยยยยย..............พอแล้ว.........อูยยยยยยยย..........ซี๊ดดดดดดดด.........."
เสียงร้องขออย่างสั่นเครือของหนิงทำให้ป๊อดหยุดลิ้นของเขา ปล่อยให้เธอได้พัก ร่างของหนิงทรุดนั่งลงแล้วหายใจอย่างเหนื่อยหอบ
พร้อมกับใช้ฝ่ามือตีไปโคนขาของป๊อดที่กำลังยืนอยู่
"นี่แหนะ.....ตาบ้า.......หนิงเกือบตายแล้วรู้ไหม.......เสียวจะตายชัก"
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน