แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
ครูหนุ่มไฟแรง ภาค 2 ตอนที่ 25
“ โอ๊ย...แรงๆคะ แรงๆ...” ผมจับน้องใบเฟิร์นวางพาดขอบเตียงแล้วเกร็งกระแทกท่อนควยไม่กี่ครั้ง
“ โอ๊ย....ออกแล้ว....หายคันแล้ว...โอ๊ย...” รูหีน้อยๆน้องใบเฟิร์นเกร็งขมิบอย่างแรง ผมก็ทนเสียวแทบไม่ไหว ผมกระแทกครั้งสุดท้ายก่อนน้ำแตก ผมถอดท่อนควยผมออกจากรูหีเธอแล้วจับยัดเข้าไปที่ปากน้องใบเฟิร์น
ผมปล่อยน้ำที่ผมสามารถผลิตได้ทั้งหมด ใส่ปากน้อยๆของเธอ ฝ่ามือน้องใบเฟิร์น เด็กน้อยที่พึ่งจบ ป.6 อายุ 12 ย่าง 13 ขวบจับท่อนควยผมดูดอย่างแรง เธอดูดหมด...จนหยดสุดท้าย...
( เรามาต่อกันเลยนะครับ...)
ผมห่มผ้าให้ครูแพรวเธออีกชั้น เพราะเธอไม่สวมเสื้อผ้านอน ส่วนผมก็นอนกอดน้องใบเฟิร์นบนเตียงเดียวกัน และหลับตาลงเกือบๆ 5 ทุ่ม
ผมรู้สึกตัวตอนตีห้ากว่าเพราะปวดฉี่จึงลุกเข้าห้องน้ำ เสร็จแล้วก็อาบน้ำต่อ
“ ผัวขา...เมียอาบด้วยคะ...” แพรวเธอเดินมาโดยมีผ้าขนหนูกระโจมออกมาชิ้นเดียว...
แพรวถอดผ้าประโจมออกและวางพาดไว้ที่ราวเต้านมขาวอวบใหญ่โตขึ้นกว่าเดิมเพราะแรงบีบและน้ำเชื้อของผมแทบล้นหน้าอกเธอ
“ จุ๊บ...ไม่ได้อาบน้ำกับผัวนานแล้วคะ...” ผมเปิดฝักบัวในห้องน้ำแพรวเดินเข้ามายืนคู่กับผมทันทีและฝ่ามือเธอก็เริ่มซุกซน
เธอจับท่อนควยผมล้างทั้งขัด ทั้งถู แพรวเธอปิดฝักบัวแล้วใช้สบู่เหลวพร้อมรูดท่อนควยผมเบาๆ...
“ แพรวมีความสุขจังคะ ที่ได้อยู่กับผัวอย่างนี้...จุ๊บ...” เธอพูดไป มือเธอก็รูดท่อนควยผมไป
“ ผัวขา...นั่งลงซิคะ...เมียอยากให้ผัวมีความสุขคะ...” แพรวเธอดันให้ผมนั่งลงที่ชักโครก...และมันก็จะเป็นความสุขของเธอด้วย...มหกรรมการดูดความเริ่มขึ้นอีกแล้วครับ...โดยมีผมเป็นสนามประลองและแพรว...เธอเป็นคนตัดริบบิ้น....5555+ กว่าเราจะอาบน้ำเรียบร้อย...อื้อ...แพรวเธอก็เสร็จไปสองน้ำครับ ส่วนผมยัง 6.15 น.
“ ใบเฟิร์นขา...ตื่นเถอะลูก...” ผมปลุกเธอในสภาพที่เธอนอนขดอยู่บนเตียงโดยไม่มีเสื้อผ้าติดตัวเลยแม้แต่ชิ้นเดียว...
เต้านมที่เริ่มตูมของเด็กอายุ 12 ย่าง 13 กับเนินหีที่เป็นกะทิ...555+ และร่องรอยที่ผมกระหน่ำแทงเมื่อคืน...มันดูเนียนมากๆครับ
“ ฮื้อ...” เธอบิดขี้เกียจเล็กน้อยพร้อมๆกับลืมตาดูผม...
“ ดึงหนูขึ้นด้วยคะ...” มีอ้อนแต่เช้าเชียวเด็กคนนี้...
“ จุ๊บ...ว่าไงแม่สาวน้อย...หลับสบายหรือเปล่าจ๊ะ...” ผมหอมแก้มเธอพร้อมกับถามเมื่อเธอลุกขึ้น
“ หลับสบายคะ พี่แพรวไปไหนคะ...” น้องใบเฟิร์นยืนแก้ผ้ากอดคอผมอยู่บนเตียงและถามหาแพรว
“ พี่แพรวไปคอยอยู่ที่สำนักงานแล้วคะ...ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าได้แล้ว...”
“ ไม่เอา...อาบน้ำให้ดูซิคะ...” นั่นแหละครับ...ผมถูกน้องใบเฟิร์นดึงเข้าห้องน้ำ
กว่าจะออกมาจากห้องน้ำได้ก็เล่นเอาเหนื่อยครับ...ไม่ใช่อะไรหรอก ถ้าตุ๊กตาน้าสาวเธอไม่เข้ามาที่ห้องซะก่อน ผมคงเสียน้ำไปอีกแน่ๆ...
“ ใบเฟิร์น...พอแล้ว...ไปใส่เสื้อผ้า...โน่น น้าตุ๊กตามาแล้ว...” ใบเฟิร์นถึงยอมใส่เสื้อผ้า ใบหน้าตุ๊กตาเวลาแดงดูแล้วชวนเสียวน่าดูครับ...
“ หอมแก้มหนูก่อน...ถึงจะไป...” น้องใบเฟิร์นบอกเงื่อนไขการไปกินอาหารเช้า...
“ จุ๊บ...จุ๊บ...” จุ๊บแรกผมหอมแก้มน้องใบเฟิร์น แต่จุ๊บที่สอง ผมหอมแก้มตุ๊กตา...ทำเอาเธอยืนตัวแข็งเลยครับ...
“ อีกข้าง...” น้องใบเฟิร์นเธอหันแก้มอีกข้างให้ผม...
“ จุ๊บ....” ผมต้องตามใจเธอครับ...
“ แก้มน้าตุ๊กตาด้วย...” ใบเฟิร์นเธอสั่ง....ผมหันไปมองหน้าตุ๊กตา ผทเห็นเธอหลบหน้าผม แต่ไม่ได้เดินหนีไปไหน ผมหันหน้ามาที่ตุ๊กตาและเอาฝ่ามือผมวางไว้บนไหล่ของเธอ
“ จุ๊บ...จุ๊บ...จุ๊บ...” จูบแรกที่แก้มอีกข้าง จูบสองเบาๆที่ริมฝีปาก จูบที่สามตรงๆแบบเต็มๆที่ปากตุ๊กตา...
ผมพยายามแทงลิ้นเข้าที่ปากเธอ ตุ๊กตาเธอหุบปากสนิท แต่ผมจูบและแทงลิ้นไปได้พักเดียว...ตุ๊กตาเธอก็เปิดปากออก และยกแขนขึ้นมาโอบคอผม
เราแลกลิ้นกันนานเท่าไรไม่รู้ ผมรู้แต่เพียงว่าได้ยินเสียงน้องใบเฟิร์นเธอเรียกครับ...
“ พี่แพรวมาแล้ว...” นั่นแหละครับ...ผมและตุ๊กตาถึงไปถอยออกจากกัน...
“ ผอ.คะ ทานอาหารเช้าคะ โต๊ะพร้อมแล้ว...” ตุ๊กตาเธอหน้าแดงมาๆครับส่วนน้องใบเฟิร์น เธอวิ่งนำหน้าไปที่สำนักงาน...โดยมีแพรว ผมและตุ๊กตาเดินตามหลัง
“ หลับสบายหรือเปล่าคะน้องใบเฟิร์น...” พรรณถามเมื่อเห็นน้องใบเฟิร์นเดินเข้ามา
“ สบายคะ หนูจะได้อยู่ที่นี่ใช่หรือเปล่าคะ...” พรรณยิ้มกับคำถามของเธอ
“ เดี๋ยวเราจะไปอยู่ที่บ้านคะ ไม่ใช่ที่นี่...ที่บ้านมีพี่ๆอยู่กันเยอะ หลายคนใบเฟิร์นจะได้มีเพื่อนไงคะ...” พรรณเธอโอบน้องใบเฟิร์นเข้ามาพร้อมอธิบาย
“ ได้คะ แต่ต้องให้หนูนอนกับคนนี้ทุกวันนะคะ...” น้องใบเฟิร์นพูดและหันหน้ามาพร้อมกับจับมือผม...
“ ได้ซิจ๊ะ เด็กดี แต่หนูต้องไม่ดื้อนะจ๊ะ...” พรรณเธอพูดและยิ้มให้ ทุกๆคนในห้องนั้นต่างยิ้มกับคำพูดของน้องใบเฟิร์น...ส่วนผมหรือครับ...5555+ เสียวโว๊ย...
เช้านี้ทุกคนทานอาหารกันเรียบร้อยพร้อมๆกับน้ำซุบสีเหลืองอ่อนๆให้ทุกคนได้ดื่มก่อนปฏิบัติภารกิจกัน
“ ผอ.คะ ตารางงานวันนี้คะ...” ที่ปรึกษาผมเอาเอกสารวางให้ อ๋อ...แพรวครับที่ปรึกษาท่านประธาน ตำแหน่งที่พรรณตั้งให้กับครูแพรวครับ...5555+
“ ให้หนูไปด้วยนะคะพี่เอก...” น้องเนตรเธออยากไปด้วยครับ...
“ อื้อ...ไปซิ...พี่จะได้ทำงานสะดวกขึ้น...” เนตรเธอยิ้มหวานให้กับผมทีเดียวครับ...
เราออกจากรีสอร์ทเกือบๆ 8.30 น. มีพรรณทำหน้าที่ขับรถ แพรวบอกเส้นทาง ส่วนผมและน้องเนตรนั่งด้านหลัง ตุ๊กตากับน้องใบเฟิร์นอยู่รอที่รีสอร์ท ให้เล่นกับน้องแก้ว น้องพลอยและน้องแพร
“ ตรงไปแล้วยูเทิร์นด้านหน้า ปั๊มอยู่ฝั่งโน้นคะพี่พรรณ...” แพรวเธอบอกเส้นทาง พรรณเลี้ยวรถจอดที่หน้าสำนักงานของปั๊ม...น้องเนตรเปิดประตูรถลงพร้อมๆกับเสียงของใครคนหนึ่งดังขึ้น...
“ คุณเนตรมา...” พร้อมๆกับเสียงนกหวีดดังลั่น...
พนักงานทั้งหญิงและชายต่างวิ่งเข้าแถวต้อนรับน้องเนตร...และพวกเรา...
“ สวัสดีคะคุณเนตร...” ผู้หญิงคนนี้น่าจะเป็นผู้จัดการนะครับ...
“ เชิญทางนี้คะคุณเนตร...” น้องเนตรและเราทั้งหมดเดินตามเธอคนนั้นเข้าไปที่สำนักงาน...เธอชื่อ นัฐ เป็นนักเรียนรุ่นน้องของเนตร ได้เกียรตินิยมอันดับหนึ่งของมหาลัยและเป็นดาวของคณะ อายุ 22 ปี กับรูปร่างสูงโปร่ง หน้าอกขนาดย่อมๆเอวคอด และสะโพกที่ผาย นัฐเธอหยิบซองสีน้ำตาล และกล่องกระดาษส่งให้เนตร
“ ยอดของอาทิตย์ที่ผ่านมาคะ...หักค่าน้ำมันและรายจ่ายบางส่วนเบ็ดเสร็จคงเหลือ...สองแสนถ้วน...” นัฐเธอคล่องดีครับ...แพรวจดทุกอย่างที่เธอเห็น
“ นัฐ...นี่ท่านประธานนะจ๊ะ...นี่ คุณพรรณ เลขา คุณแพรว ที่ปรึกษา...” เนตรเธอแนะนำแบบรายตัวให้กับน้องนัฐฟัง...
“ สวัสดีคะ...ฝากด้วยนะคะ...” เธอยิ้มหวานดีครับ...
พรรณ แพรว และนัฐ นั่งเช็กบัญชีและยอดเงิน ส่วนผมกับเนตร เดินออกมาที่ด้านนอก
“ ดื่มอะไรสักหน่อยมั๊ยคะพี่เอก...” เนตรเธอพาผมเดินไปที่ร้านสะดวกซื้อที่อยู่ภายในบริเวณปั๊ม...
“ ไปดูกัน...” ผมเดินตามหลังเธอ กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆโชยออกมาจากตัวน้องเนตร อื้อ...
“ สวัสดีคะคุณเนตร...วันนี้ไม่ได้มาคนเดียวนะคะ...” พนักงานสาวคนหนึ่งพูดขึ้นหลังเราทั้งสองคนเดินเข้ามา ผมเดินเลี่ยงไปที่ตู้แช่ เพื่อเลือกเครื่องดื่ม
“ สวัสดีคะท่านประธาน...” ผมยื่นสิ่งที่ผมเลือกให้กับพนักงาน พร้อมจ่ายเงิน
สงสัยน้องเนตรจะบอกเธอคนนี้แล้วละ ว่าผมคือใคร...เธอถึงได้เรียกผมถูก...
“ เนตร เราจะไปไหนกันต่อดีละ...” ผมถามเธอ ในขณะที่เรามานั่งอยู่ที่ด้านหน้าร้าน
“ ออกจากนี่เราจะตรงไปอีกอำเภอคะพี่ ที่นั่นมีอีก 2 ปั๊มที่อยู่ตรงข้ามกัน...จากตรงนี้ไประยะทางประมาณ 50 กิโลคะ...”
“ อื้อ...เนตร...เหนื่อยมั๊ย...” ผมมองหน้าเธอแบบเต็มๆตา เนตรเธอหันหน้ามามองผม แต่หลบสายตาลงและพูดเบาๆ...
“ ไม่เหนื่อยคะพี่...” เธอจับกระป๋องน้ำดื่มของเธอและเอาปลายนิ้วเขี่ยวนไปมาเหมือนเธอจะเขินผมยังไงยังงั้น...
“ คุณแพรวเดินมาแล้วคะ...” เนตรเธอลุกขึ้นยืนพร้อมๆกับแพรวเดินเข้ามาถึง
“ พี่พรรณกำลังขับรถตามมาคะ...” แพรวบอกเมื่อเดินเข้ามาถึง
“ ดื่มอะไรหน่อยมั๊ยคะคุณแพรว...” เนตรเธอถามแพรว
“ ไม่เป็นไรคะ...เครื่องดื่มมีอยู่ที่รถ...” แพรวยิ้ม
เราทั้งหมดเริ่มเดินทางต่อแต่รอบนี้ผมขับเอง...เพราะผมอยากได้ยินการรายงาน
พรรณเธอแจกแจงให้ผมฟังว่า รายรับรายจ่ายต่ออาทิตย์ตามสมุดบัญชีก็ถูกต้องดี แต่เห็นสมควรที่จะเพิ่มพนักงานอีก และให้เหตุผลว่า ปั๊มนี้อยู่บนถนนหลักจากจังหวัดสู่จังหวัด และปั๊มที่อยู่ใกล้ที่สุดก็ห่างกันร่วมๆ 50 กิโลเมตร น่าจะเปิดตลอด 24 ชั่วโมง ผมก็ตกลงตามที่พรรณเธอพูดครับ...น้องเนตรหยิบโทรศัพท์พร้อมโทรหาน้องนัฐ....
“ นัฐ...เดี๋ยวปิดป้ายรับสมัครพนักงานและหาผู้จัดการเพิ่มให้พี่อีกคนนะจ๊ะ..”
“ เรียบร้อยคะพี่เอก...” ผมว่าก็ดีนะครับ ช่วยกันคิด ช่วยกันทำ...
“ แยกหน้าเลี้ยวขวาคะพี่เอก...” สี่แยกนี้เป็นถนน 6 เลนที่ยังสามารถขยายได้อีก ถึง 12 เลน...เป็นถนนที่สามารถไปทะลุถึงประเทศเพื่อนบ้านได้ เราติดไฟแดงอยู่พักใหญ่ 11.35 น.
“ ปั๊มนี้แหละคะ...” ผมเลี้ยวซ้ายเข้ามาตามคำพูดของเนตร และเอารถมาจอดที่หน้าร้านอาหาร
“ ทานอะไรกันหน่อยดีกว่านะคะ เกือบเที่ยงแล้ว...” พรรณออกความคิด ผมก็ว่าดีนะ...
โดมขนาดใหญ่ที่ภายในแบ่งให้เช่า มีทั้งร้านอาหาร ร้านเสื้อผ้า ร้านของฝาก เยอะแยะไปหมด...
เราเลือกร้านด้านนอกสุด 555+ เพราะเดินตามพรรณหรอกครับ ผมไม่ได้เลือกเอง...
“ เฮ้ย...เอกหรือเปล่าวะ...” ชายคนหนึ่งเดินเข้ามาตบไหล่ผม
“ เออกูเอง...มึงสบายดีหรือเปล่าวะ วิท...” ไอ้วิทเพื่อนเรียนสมัยมัธยม มันเป็นรองหัวหน้าชั้นที่ค่อนข้างซื่อบื้อ ตอนนี้ทำธุรกิจรับซื้อและส่งออก เราคุยและแลกเบอร์โทรกัน ก่อนที่จะแยกย้ายกันไป
“ ทางนี้คะพี่เอก...พี่พรรณ คุณแพรว...” เนตรเธอเรียกผม
“ สวัสดีคะคุณเนตร...” สาวใหญ่น่าจะรุ่นเดียวกันกับพรรณนะครับ...ออกมาต้อนรับ และพาเราทั้งหมดเข้าในสำนักงาน
“ คุณพรคะ นี่ท่านประธาน นี่คุณพรรณเลขา และคุณแพรวที่ปรึกษาคะ...” เนตรเธอแนะนำให้ผู้จัดการพรได้รู้จักเราทุกคน...
“ นี่คะ สลิปธนาคาร...และสมุดบัญชีรายรับรายจ่ายประจำวัน...” ตรงนี้เป็นหน้าที่ของพรรณและแพรวครับ...ส่วนผมกับเนตร เดินออกไปหาอะไรดูด้านนอกดีกว่า...
“ เนตร...ในอนาคตถนนเส้นนี้ต้องถูกขยายแน่ๆเราจะทำยังไงกับปั๊มดี...”
“ ต้องขยายคะพี่เอก ที่ด้านข้าง 2 แปลงเราซื้อเอาไว้แล้ว 5 ไร่ โน่นไงคะคนงานกำลังต่อเติมอยู่คะ...” ผมมองไปที่เนตรเธออธิบาย ก็เห็นรถเห็นคนงานกำลังปรับพื้นที่กันอยู่
“ ฝั่งตรงข้ามก็ใช่นะคะ แต่เราจะเข้าตอนขากลับคะ...” นี่แสดงว่าข้างหน้ายังมีอยู่อีกแน่ๆ ผมคิดเอาเองนะครับ...
“ เรียบร้อยแล้วคะ ผอ. ...” พรรณกับแพรวและผู้จัดการพรเดินออกมาในจุดที่ผมกับเนตรคุยกันอยู่ กว่าจะขึ้นรถกันได้ก็เกือบๆบ่ายโมงครับ...
“ ตรงนี้คะที่เราจะขยายออกมา ศูนย์อาหารและที่พักจะอยู่บริเวณนี้...” เนตรเธออธิบายเมื่อผมขับรถมาจอดในบริเวณที่กำลังก่อสร้าง...
“ สลิปเงินที่โอนเข้าบัญชีตรงกันกับยอดรับจ่ายคะ ผอ. ...” พรรณเธออธิบายยอดเงินทั้งหมดให้ผมฟัง... 13.25 น.
“ อีกไกลมั๊ยเนตร...” ผมถามเนตรเมื่อผมขับรถออกมาได้พักใหญ่
“ อยู่เกือบถึงด่านตรวจคนเข้าเมืองคะ จากตรงนี้ก็ไม่น่าจะเกิน 3 กิโล...”
14.20 น. ผมเลี้ยวรถเข้าด้านในปั๊ม...จอดในที่จอดรถ รู้สึกว่าที่นี่คึกคัก ผู้คนมากมายครับทั้งไทยและเพื่อนบ้าน ส่งเสียงส่งภาษาที่ผมฟังไม่ออก 5555+
“ ทางนี้คะพี่เอก พี่พรรณ คุณแพรว...” เนตรพาเราเดินมาที่ห้องกระจกติดฟิล์มทึบด้านหนึ่ง
“ สวัสดีคะพี่เนตร...เชิญด้านในคะทุกท่าน...” ผู้จัดการปั๊มนี้เป็นเพื่อนรุ่นน้องต่างสถาบันของเนตร จบบริหารธุรกิจมาเฉพาะทางได้เกียรตินิยมอันดับสองของสถาบัน อื้อ...นั่นยังไม่เท่าไหร่ แต่หุ้นของเธอนะซิครับ...
“ พี่เอก...พี่เอก...ทำไมต้องนั่งเหม่อขนาดนั้นด้วย...” 5555+ น้องเนตรเธอเรียกผมหลายครั้งครับ แต่ผมไม่ได้ยิน...หุ่นเธอเหมือนพรรณ + แพรว สมบูรณ์แบบครับ...ขาวอวบอย่างนี้ถูกใจผม...
น้องนาส่งซองสีน้ำตาลให้พรรณและแพรวก็เป็นคนจดบันทึก ผมให้สองสาวอยู่ทำงานของเธอ ผมจึงเดินออกมาด้านนอก
“ พี่เอก...คอยหนูด้วย...” น้องเนตรเดินเกาะแขนผม เหมือนเด็กเกาะแขนผู้ใหญ่แล้วอ้อนจะเอาของเล่น...ประมาณนั้นครับ...
“ ที่ตรงนี้เราขยายได้หรือเปล่าเนตร...” เท่าที่เห็น พื้นที่ถัดไปเป็นตลาดการค้าชายแดนขนาดใหญ่ มันใหญ่มากๆครับ ประมาณด้วยสายตาไม่น่าจะต่ำกว่า 50 ไร่ ผมว่า...ถ้าเก็บเฉพาะค่าเช่าอาคารอย่างเดียวก็ไม่ต้องทำอะไรแล้ว...ชีวิตนี้...
“ ขยายหรือคะพี่...เราจะขยายไปทำไมคะ เพราะตลาดที่พี่เห็นเป็นมรดกของพี่นั่นแหละ...รายได้เข้าบัญชีของบริษัทยังไงคะ...ส่วนปั๊มนี้ต่างหาก...” อื้อ...ไม่รู้ซิ ไม่ค่อยได้สังเกต...ผมคิดในใจ...
“ พาพี่ไปเดินดูอะไรหน่อยซิ...” ผมจับมือเนตรแล้วเราก็เดินไปพร้อมๆกัน...
“ แวะร้านนี้เดี๋ยวนะ...พี่อยากดูของหน่อย...” ก่อนที่ผมจะได้สอบถามแม่ค้าหน้าหวานก็มีผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาขัดจังหวะครับ...
“ สวัสดีครับคุณเนตร แฟนคุณเนตรหรือครับ...หล่อจัง...” เนตรเธอยิ้มหน้าแดงเลยครับ....
“ เปล่าคะ...พี่เอก นี่คุณสุธี ผู้จัดการตลาดคะ...” อ๋อ...เป็นผู้จัดการตลาด
“ คุณสุธีคะ นี่ท่านประธานบริษัทคะ...” การแนะนำตัวเริ่มขึ้น ผู้จัดการตลาดถึงกับยิ้มแห้งๆให้ผมกับเนตร
“ อุ๊ย...สวัสดีครับท่านประธาน ผมขอโทษครับกับคำพูดเมื่อกี้...” 5555+ ผมหัวเราะให้ผู้จัดการสุธี 15.30 น.
“ ไม่เป็นไรครับ อย่าคิดมาก...คุณสุธีครับ พาผมเดินชมสถานที่หน่อยซิครับ..”
“ ได้ครับท่านประธาน เชิญทางนี้ครับ...” และแล้วการชมตลาดก็เริ่มขึ้น
คุณสุธีอธิบายให้ผมฟังว่า พ่อแม่ของคุณสุธี เป็นเพื่อนร่วมกันคุณพ่อผม ตลาดนี้เดิมเป็นที่ดินของครอบครัวคุณสุธี คุณแม่ผมท่านมองการณ์ไกล ท่านจึงขอซื้อที่ดินผืนนี้ไว้ทั้งหมด แต่คุณพ่อแบ่งขายให้เพียง 300 ไร่ ผมจบการสนทนาทันที
“ คุณสุธีครับ...บริเวณตลาดทั้งหมดกี่ไร่ครับ...” ผมเริ่มสงสัยครับว่า...พื้นที่ตลาดทั้งหมดไม่น่าจะเกิน 50 ไร่...
“ ครับท่านประธาน พื้นที่ตลาดที่เป็นสิ่งปลูกสร้างแล้ว รวมพื้นที่เพียง 50 ไร่ครับ และยังเป็นที่ว่างเปล่าอีก 250 ไร่ ที่อยู่โดยรอบของตลาดและฝั่งตรงข้ามก็มีอีก 150 ไร่ครับ...” นั่นไง...
“ พี่ว่ายังขยายได้อีกนะเนตร...” เนตรหันหน้ามายิ้มให้ผม
“ คุณสุธีครับ บริเวณนี้มีที่พักหรือเปล่าครับ...” คุณสุธีบอกว่า มีบ้านที่คุณพ่อคุณแม่ผมท่านสร้างเอาไว้หลังหนึ่งอยู่ใกล้ๆกับบ้านของคุณสุธี และก็จ้างเด็กให้ดูแลทำความสะอาดให้ทุกวัน เสียงโทรศัพท์น้องเนตรดังขึ้น เธอจึงเลี่ยงเดินไปคุยอีกด้านหนึ่ง...
“ พี่เอกขา พี่พรรณเสร็จธุระแล้วคะ หนูให้พี่พรรณขับรถมารับเรานะคะ...” ผมยิ้มให้แทนคำตอบ... 16.30 น.
“ เดี๋ยวขับรถตามผมมานะครับ...” ผมขับรถตามคุณสุธีไปที่ฝั่งตรงข้ามปั๊ม
เห็นมีถนนลาดยางเข้าไปลึกพอสมควร ก็พบกับบ้าน 2 ชั้น มีรั้วล้อมรอบหน้าบ้านมีประตูขนาดใหญ่หน้าบ้านมีป้ายติด เขียนว่า “ บ้านมีสุข” ผมเห็นเด็กวัยรุ่นคนหนึ่งวิ่งมาเปิดประตูให้รถคุณสุธีและผมเข้าไป... ภายในรั้วบ้านดูสะอาดดี...
“ สวัสดีคะผู้จัดการ...” เด็กสาวคนนั้นยกมือไหว้คุณสุธี และหันมาไหว้คณะของผม
“ น้องซี เธออยู่ที่บ้านเล็กด้านหลังครับ เธอและน้องดีน้องสาวรับหน้าที่ต่อจากแม่ของเธอที่พึ่งจะเสียไป...อัตราค่าแรงของแม่เธอที่คุณท่านทั้งสองให้ไว้เดือนละ 15,000 บาทพร้อมที่พัก...” คุณสุธีรายงานผมทันที
“ คุณเนตรให้ผมช่วยนะครับ...” ทั้งหมดยกสัมภาระเข้าบ้าน
“ น้องซี...เดี๋ยวหนูไปตามน้องสาวเข้ามาพบพี่ที่ด้านในหน่อยนะจ๊ะ...” เนตรสั่งน้องซี ผมเห็นเธอวิ่งอ้อมหายไปที่ด้านหลังบ้านใหญ่... 17.00 น. พักเดียวสองสาวก็มาถึง
น้องซีรูปร่างค่อยข้างอวบ อายุประมาณ 16 ปี เริ่มมีหุ่นแล้วละ หน้าอกตูมๆสะโพกผายนิดหน่อยส่วนน้องสาวชื่อน้องดี อายุประมาณ 14 ปี เธอก็หุ่นคล้ายๆกัน แต่หน้าอกใหญ่กว่าจนสังเกตได้...
“ เข้ามาซิน้องซี...นี่ท่านเจ้าของบ้าน เรียกท่านว่าคุณเก่ง ส่วนพี่คนสวยคนนี้ชื่อพี่พรรณ พี่คนสวยอีกคนชื่อพี่แพรว ส่วนพี่ชื่อเนตรนะจ๊ะ...” สองพี่น้องยกมือไหว้เรียงคน...
“ เย็นนี้จะทานอะไรกันดีคะ เดี๋ยวพรรณจะไปจ่ายตลาด น้องเนตรน้องแพรวไปกับพี่นะ..จะได้กลับเร็วหน่อย...”
ก่อนออกจากบ้านไป พรรณเธอเข้าครัวต้มน้ำซุบในสูตรลับเฉพาะของเธอพร้อมกับตรวจดูว่าขาดเหลืออะไร ส่วนแพรวเธอก็ตามจดจากคำพูดของพรรณครับ
“ น้องซี อย่าลืมใช้ไฟอ่อนๆนะ เคี่ยวไปเรื่อยๆ อย่าเผลอละ...เอา...น้องดีมาหาพี่หน่อยเร็ว....” พรรณเธอสั่งน้องซีเอาไว้ก่อนไปตลาดครับ...ส่วนผมขึ้นไปที่ชั้นบนอยากชำระร่างกายสักหน่อย เหนียวตัวทั้งวัน....
“ คุณเอกคะ ผ้าเช็ดตัวคะ...” น้องดีเธอเดินยิ้มหวานเอาผ้าเช็ดตัวมาให้ผม
“ ทำไมรู้ว่าพี่จะอาบน้ำละน้องดี...” น้องดีเธอมองหน้าผมก่อนบอกว่า
“ เออ...คุณพี่พรรณสั่งว่า ถ้าเห็นคุณเอกขึ้นชั้นบน ให้หนูเอาผ้าเช็ดตัวและเสื้อผ้าที่พี่พรรณเตรียมไว้เอาขึ้นมาให้คะ...” พรรณ...เธอรู้ล่วงหน้าไปซะหมดทุกอย่างจริงๆ 5555+
“ ขอบใจจ้าน้องดี...” ผมรับผ้าแล้วเดินเข้าห้องนอน เพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่น้องดีก็ยังเดินตามหลังผมเข้ามา
“ คอยพี่ข้างนอกก็ได้น้องดี...” เธอยิ้มและนั่งลงที่เก้าอี้ตัวเล็กพร้อมตอบว่า “ คุณพี่พรรณสั่งเอาไว้ ว่าต้องดูแลคุณเอกให้ดีคะ...” เออ เอาเข้าไป...
ผมเดินมานั่งยองๆที่หน้าน้องดีและวางมือบนไหล่ทั้งสองข้างของเธอก่อนพูดว่า
“ เอาอย่างนี้มั๊ย...พี่ไม่บอกคุณพี่พรรณหรอก พี่อยากให้น้องดีลงไปช่วยพี่ซีเคี่ยวน้ำซุบ...จุ๊บ...” แล้วผมก็จูบเบาๆที่หน้าผากอวบๆของเธอ...
“ จุ๊บ...คะ หนูจะไปช่วยพี่ซี...” เออ...พรรณเธอสั่งให้หอมแก้มผมคืนด้วยหรือเปล่านะ...
ผมเปลี่ยนชุดเก่าออก และห่อตัวด้วยผ้าเช็ดตัวหอมๆของที่พรรณเตรียมไว้ให้และเข้าห้องน้ำ...ผมอาบน้ำสระผมอย่างใจเย็นในห้องน้ำจนลืมเรื่องแทบทั้งหมดแล้วผมก็เช็ดตัว และเดินกลับเข้ามาในห้องนอน
“ มานั่งตรงนี้ซิคะ หนูจะเช็ดผมให้...” ผมทั้งตกใจและทั้ง งง กับสิ่งที่เห็นตอนนี้
น้องดีเธอลงไปแล้ว แต่น้องซีขึ้นมาแทนแสดงว่าพรรณเธอสั่งไว้อีกหรือเปล่านี่
แต่น้องซีดูหน้าแดงๆ สงสัยแอบชิมน้ำซุบของพรรณแน่ๆ...
น้องซีเดินมาจับมือผมให้นั่งลงที่เก้าอี้หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง ข้างๆเตียงนอนขนาดใหญ่
น้องซีเธอเอาผ้าผืนเล็กขึ้นมาเช็ดหัว และเช็ดตัวให้ผม เธอยังยืนอยู่ที่ด้านหลังผม และรู้สึกว่ามือเธอจะสั่นๆครับ...
แล้วเธอก็เดินมาที่ด้านหน้าผม และทำเหมือนเดิม ในขณะที่เธอกำลังเช็ดหัวให้ผมอยู่นั้น เธอต้องยกแขนสูง เต้านมอูมๆที่ไร้เสื้อในก็แกว่งอยู่ในเสื้อยืดคอวีส่ายไปมาอวดสายตาผม ผมแกล้งโอบแขนกอดเอวน้องซีไว้หลวมๆ
“ อุ๊ย...คุณเอก...” น้องซีเธอสะดุ้งครับ แต่ยังไม่หยุดเช็ดหัวผม และผมค่อยๆดึงตัวน้องซีเขามาหาผมอย่างช้าๆ...ทำให้ผมได้กลิ่นแป้งเด็ก จากร่องอกน้องซี...
“ อุ๊ย...คุณเอก...” รอบนี้ผมถ่างขาออกแล้วดึงเธอเข้ามาจนเกือบชิดผม
“ ใกล้แห้งหรือยังน้องซี...” ผมแกล้งถามเธอพร้อมเป่าลมไปที่ร่องอกผ่านเสื้อคอวีที่เธอใส่อยู่
“ ยะ..ยัง ค..คะ...ขนลุก...” น้องซีพูดติดๆขัดๆ และเบาๆ...
“ ถ้าแห้งแล้วบอกพี่ด้วยนะ...” ผมเอาฝ่าขั้นไปลูบเบาๆที่ต้นแขนน้องซี ผมถึงได้รู้ว่า เธอขนลุกจริงๆ
“ จุ๊บ...จุ๊บ...เอ๋...นี่อะไร ของใครหว่า...” ผมแกล้งจูบเบาๆที่ร่องอกน้องซี ครับ มุขนี้ผมใช้มาหลายครั้ง หลายคน 5555+ ไม่เคยพลาดครับ...
“ เออ...นมคะ..นมหนู...อื้อ...” น้องซีตอบผม แต่เธอก็ยังคงเช็ดหัวให้ผมอยู่
“ จุ๊บ...หอมจัง...จุ๊บ...” ผมยังคงรุกล้ำไปเรื่อยๆ
“ คุณเอก...อื้อ...หนูจั๊กจี้คะ...” ช่วงนี้น้องซีเธอส่ายหน้าอกไปมาอยู่ที่หน้าผม
“ จุ๊บ...จุ๊บ...จุ๊บ...” ผมจูบและกดสันจมูกผมเบาๆที่ยอดอกทั้งสองข้างและที่กลางร่องเต้าอูม...
“ แห้งหรือยังน้องซี...” ผมถามอีกครั้ง เพราะผมคำนวณเวลาแล้วว่า พรรณกำลังจะถึงบ้านแน่ๆ...
“ อื้อ...ยังคะ...” น้ำเสียงสั่นของน้องซีบอกผม ผมเลยดึงมือเธอและผ้าลงจากหัวผม พร้อมๆกับดึงเธอเข้ามากอด...
“ จุ๊บ...ขอบใจจ้าน้องซี เท่านี้ก็พอแล้ว เดี๋ยวพี่จะใส่เสื้อผ้านะจ๊ะ...จุ๊บ...จุ๊บ...”
จูบแรกที่หน้าผากโหนกๆของน้องซีและบอกเธอ ผมสังเกตเห็นสายตาเธอปรือๆ และสองจูบสุดท้ายที่ริมฝีปากอวบๆเบาๆ ผมลุกขึ้นยืนแล้วดันหลังให้น้องซีไปที่ประตู น้องซีเดินไปแบบเหนื่อยๆ...แล้วปิดห้อง...
ผมแต่งตัวเรียบร้อยก็เดินลงมาที่ด้านล่าง เห็นพรรณ แพรว เนตร กำลังทำกับข้าว โดยมีน้องซีและน้องดีเป็นผู้ช่วย...5555+ วันนี้แม่ครัวสามคน
“ พี่เอก ผู้จัดการมาคะ...” น้องดีวิ่งเข้ามาบอกผม คุณสุธีเข้ามาพร้อมกับถือลังใบใหญ่เข้ามา 19.35 น.
“ ท่านประธานครับ...เชิญที่ศาลาด้านนอกดีกว่าครับ...” ผมนั่งดื่มกับคุณสุธี
“ เรียกผมว่าเอกก็ได้ครับคุณสุธี...” ในบรรยากาศแบบนี้ทำให้ผมนึกถึงศาลาโรงที่บ้าน บรรยากาศเหมือนกันเลยครับ...
“ กับแกล้มคะ ผอ. ...” แพรวกับน้องซีเดินถือกับแกล้มมาให้หลายจาน วงเริ่มใหญ่ขึ้นเรื่อยๆหลังจากพรรณและทีมงานทำกับข้าวเรียบร้อย
“ คุณเนตรเอา...ดื่ม...” คุณสุธีดื่มค่อนข้างเก่งครับ แต่ผมไม่ค่อยดื่มเท่าไหร่
“ ผอ. คะ...น้ำซุบคะ กำลังอุ่นๆ...” พรรณเธอนำน้ำซุบสีเขียวมาให้ผมดื่ม
“ ขอบคุณครับพรรณ...” น้องซี น้องดีจึงกลายเป็นเด็กเสิร์ฟจำเป็นไปครับ...
“ ซีกับดี เป็นลูกน้องสาวผมเองครับ...” คุณสุธีพูดขึ้นหลังจากที่ดื่มหมดไปหลายแก้ว
“ แม่เธอเลิกกับพ่อของทั้งสองคน ก็เลยย้ายกลับมาอยู่บ้าน พอดีช่วงนั้นคุณท่านทั้งสอง กำลังหาคนมาอยู่ทำงานบ้านพอดี เด็กๆก็ยังตัวเล็กๆอยู่ คุณท่านก็เลยสร้างบ้านให้อยู่ที่ด้านหลังใหญ่ครับ...ให้เงินเดือนพร้อมที่พัก 15,000 บาท เฮ้อ..” คุณสุธีพูดไปถอนหายใจไป
“ เมื่อ 2 ปีที่ผ่านมานี่เองครับ...ค่ำวันหนึ่งน้องสาวผมเอารถออกไปซื้อกับข้าวที่ตลาด เธอถูกรถยนต์ชนที่ปากทางเข้ามานี่ละครับ...เสียชีวิตคาที่...” แล้วก็ทำหน้าเศร้าๆ...
“ ขอแสดงความเสียใจด้วยครับคุณสุธี...” กว่าจะเลิกวงได้ก็เกือบๆ 22.00 น.
คุณสุธีเดินกลับ เพราะบ้านอยู่ห่างกันไม่ถึง 100 เมตร เนตรเดินเซเพราะดื่มเยอะ นอนที่ห้องด้านล่าง ส่วนผม พรรณ แพรว น้องซีและน้องดี พรรณเธอให้แพรวดื่มน้ำสีเหลืองอ่อนๆ ผมจำได้เธอเคยบอกว่าจะทำให้ทุกคนหลับฝันดีครับ...ยกเว้นผมน้องซี น้องดี ให้ผมดื่มสีเขียว น้องซีน้องดีดื่มสีแดง...งานนี้มีเฮครับเพราะผมจำสีของน้ำซุบเธอได้เป็นอย่างดี....
“ พี่เอกขา เดินไปส่งหนูสองคนที่บ้านก่อนคะ หนูสองคนไม่กล้าเดินกลับ...” โถก็อยู่มาตั้งแต่เล็กๆ เออ...เอา...ไปก็ไป...ผมให้พรรณและแพรวขึ้นไปนอนอาบน้ำพักผ่อนก่อน...
ผมเดินออกมาที่หน้าบ้านเพื่อดูความเรียบร้อยที่ประตู และเดินฝ่าความมืดไปที่เรือนหลังเล็กด้านหลังพร้อมน้องซีน้องดี...
“ เข้ามาก่อนซิคะ...” บ้านหลังขนาดกะทัดรัดอยู่ได้ประมาณห้าคน
“ เดี๋ยวค่อยกลับ ให้หนูสองคนอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะคะ...” ผมพยักหน้าให้น้องดี แล้วเดินออกมานั่งที่โต๊ะหินอ่อนที่ด้านหน้า
เรือนหลังเล็ก ทำให้นึกถึงเรือนเล็กที่โรงจอดรถที่บ้านใหญ่...ป่านนี้ที่บ้านจะเป็นยังไงหนอ...พักใหญ่น้องซีก็เดินออกมาพร้อมกับผ้าเช็ดหัว...แสดงว่าอาบน้ำแล้ว...
“ ให้พี่เช็ดหัวให้เอาหรือเปล่า...” น้องซีนั่งลง ผมหยิบผ้าขึ้นแล้วเช็ดวนไปที่หัวของเธอเบาๆ ผมมองขึ้นไปที่เรือนหลังใหญ่ ไฟชั้นบนดับไปแล้ว ยังคงเหลือไฟชั้นล่างตรงบริเวณหน้าบ้านเท่านั้นที่ยังสว่างอยู่...
เส้นผมที่เหยียดตรง และยาวสลวยของน้องซี พร้อมกลิ่นหอมอ่อนของยาสระผมเด็กโชยเข้าจมูก พร้อมๆกับการออกฤทธิ์น้ำซุบของพรรณ ทำเอาประสาทส่วนกลางผมเริ่มตึงเครียดแล้วครับ...
“ พอหรือยังจ๊ะ...น้องซี...” ผมถามดูอาการของเธอครับ เพราะเธอได้ดื่มน้ำซุบสีแดงเข้าไป...
“ ข้างหน้าด้วยคะ...” ผมเดินมาที่ด้านหน้าของน้องซี ผมใช้ขาผมสอดเข้าไปในระหว่างขาของเธอแล้วแทรกขาทั้งสองข้างเข้าไป ทำให้เธอต้องถ่างขาออกไป
“ จุ๊บ...หอมจัง...” ผมก้มลงไปจูบเบาๆที่หน้าผากโหนกของน้องซี...
“ อุ๊ย...” น้องซีสะดุ้งนิดนึงก่อนเธอจะเอาฝ่ามือเธอขึ้นมากอดเอวผมทั้งสองข้าง
ท่อนควยผมที่แข็งโด่อยู่ในกางเกงก็เฉียดไปๆมาๆอยู่ที่หน้าของน้องซี บางครั้งผมรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆของเธอรดลงมาที่หัวควยผมด้วย....
ผมยืนเช็ดหัวให้น้องซีอยู่อย่างช้าๆ บางครั้งผมแกล้งแอ่นเอวให้ท่อนควยผมโดนหน้าน้องซี...
“ อุ๊ย...อื้อ...” เสียงครางเบาๆพร้อมกับฝ่ามือน้องซีที่กอดเอวผมอยู่มีอาการเกร็งขึ้นมาบ้าง...
จากอาการกอด และเกร็งแขนของน้องซีที่มีเพิ่มมากขึ้น นี่แสดงว่าน้ำซุบของพรรณกำลังทำหน้าที่ของมันเกือบจะเต็มที่แล้วละ
บางครั้งผมรู้สึกว่า น้องซีเธอพยายามเอาแก้มของเธอ มาคลอเคลียร์กับท่อนควยผม เพราะลมหายใจอุ่นๆของเธอ มันอุ่นและแรงขึ้นเรื่อยๆที่หัวควยผม
ผมหยุดเช็ดหัวให้เธอแล้วครับ แต่ผมวางฝ่ามือไว้ที่ไหล่ขาวอวบของน้องซีแทน แล้วลูบไปมาช้าๆ จากไหล่ไล่ลงไปที่ด้านหลัง ในเสื้อของเธอ...
“ อื้อ...ขนลุก...อื้อ...” เสียงครางเบาๆหลุดมาจากปากน้องซี และถี่ขึ้นเรื่อยๆเมื่อผมใช้นิ้วเขี่ยวนไปที่ท้ายทอยและหลังใบหู...
“ ซี๊ด...อื้อ...” ฝ่ามือน้องซี คว้าเข้าที่ท่อนควยผม เธอพยายามจะเอามันออกจากกางเกง ทำให้ผมต้องช่วยเอามันออกมาให้เธอ
“ ฮื้อ...อ่า...อุบ...อื้อ...” ปากเล็กบางๆของน้องซีพยายามอ้าอมท่อนควยของผม และผมต้องพยายามยืนตัวให้ตรงเข้าไว้ครับ
“ พี่เอก อุ๊ย...พี่ซี...” น้องดีเดินเข้ามาที่ผมเธอเห็นแต่เพียงหัวน้องซีพี่สาวเธออยู่ที่หน้าขาผมเท่านั้น
น้องดีเดินมาในชุดกางเกงขาสั้นและเสื้อกล้ามที่ทำให้เห็นเต้าอวบใหญ่ของเธอแทบล้นออกมาที่แขนเสื้อด้านข้าง ผมจับมือน้องดีแล้วดึงเธอเข้ามาเบาๆ...
น้องซียังคงดูดเลียท่อนควยผมอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว ว่าน้องสาวเธอมายืนให้ผมกอดอยู่ข้างๆเธอแล้ว
“ อื้อ...อุ๊บ...ฮื้อ...” น้องซียังหลับหูหลับตาดูดท่อนควยผมอย่างเอาเป็นเอาตาย ผมลูบฝ่ามือผมลงไปในเสื้อด้านหลังน้องซีเบาๆ แล้วกรีดนิ้วที่กลางหลังเธอ
น้องซีถึงกับเอามืออีกข้างจับขาผมแล้วโยกหัวแรงขึ้น...
“ พี่ซี...” เสียงน้องดีสั่นๆ และเธอยิ่งสั่นแรงขึ้นเมื่อผมกอดเธอพร้อมกับลูบฝ่ามือไปที่ขอบแขนเสื้อบริเวณเต้านมที่ของเธอมันล้นออกมา...
“ พี่เอก...อื้อ...” เสียงน้องดีครางออกมาเบาๆ
“ จุ๊บ...หอมจังน้องดี...” ผมจูบลงที่หน้าผากโหนกๆน้องดีเบาๆ แล้วไล่สันจมูกลากเบาๆลงไปตามขมับและไล่ไปที่ใบหูก่อนจะงับและเลียเบาๆ
น้องดีเธอหันข้างเข้ามากอดผม พร้อมๆกันกับผมกำลังเลียปลายลิ้นที่ไม่มีกระดูก ไล่ไปที่ซอกคอ...ผมหยุดการกระทำของผมไว้ พร้อมเงยหน้าขึ้นมามอง
หน้าน้องดี เธอทำหน้าแดงและตาปรือๆครับ...
“ พี่เอกขา...หนูเสียว...” น้องดีพูดเบาๆ ผมก้มหน้าลงไปที่น้องซีที่กำลังดูดท่อนควยผม ผมดึงตัวเองออกมานิดหน่อยเพื่อให้น้องดีได้มองเห็นการกระทำของพี่สาวเธอ
“ อื้อ...จ๊วบ...ฮื้อ...” ในมุมนี้ น้องซีเธอทั้งเกร็งดูดท่อนควยผม และโยกหัวไปด้วย...มือข้างที่ผมกอดน้องดีอยู่ ผมก็เขี่ยปลายนี้ที่เต้านมน้องดีที่มันพ้นแขนเสื้อเธอออกมา ผมก้มหน้าลงไปจูบเบาๆที่หน้าผากน้องดีอีกครั้ง... น้องดีปรือตาเงยหน้าขึ้นมาที่ผม ผมประกบปากไปที่น้องดีซึ่งเธอเปิดปากรออยู่แล้ว...
“ ......................................” ไม่มีเสียงผมและน้องดีหลุดรอดออกมา แต่ยังคงมีเสียงน้องซี ดังอยู่อย่างต่อเนื่อง...
“ จ๊วบ...จ๊วบ...จ๊วบ...” ผมเอามือออกจากหลังน้องซีแล้วมาเริ่มต้นใหม่กับเต้านมอวบๆของน้องดี...
“ ซี๊ด...พี่เอก...หนูเสียว...” ผมลดแขนเสื้อกล้ามน้องดีลงข้างหนึ่งเต้านมที่ขาวอวบขนาดใหญ่เกินตัวของเธอก็หลุดออกมาโชว์อยู่ต่อหน้าผม
“ ซี๊ด...พี่เอก...โอ๊ย...หนู...อื้อ...ปวดเยี่ยว...” อาการนี้เหมือนครูยา...น้องดีกำลังจะปลดปล่อยน้ำแรกในชีวิตที่กำลังจะโตเป็นสาวของเธอ...
เธอคงจะตัดสินใจไม่ถูกว่า จะทำอย่างไรดีกับหัวและปากของผมที่กำลังดูดดันหัวนมเธอ เพราะแขนเธอที่พยายามดันหัวผมออก แต่ตัวเธอกลับแอ่นเต้านมเข้ามาที่ปากผม...
“ ซี๊ด...ไม่ไหว...พี่เอก...โอ๊ย...เยี่ยวตะ...ตะ...แตก...โอ๊ย...” น้องดียืนเกร็งตัวสั่น และกระตุกอย่างแรง...ผมปล่อยเต้านมน้องดีออกจากปาก เธอถึงกับทรุดลงไปนั่งที่พื้นหน้าห้องเธอทันที...
และผมก็รู้ว่า ตอนนี้ เป็นเวลาที่เหมาะสมที่จะจัดการกับน้องซีแล้ว...
ผมก้มลงไปพร้อมกับเลื้อยฝ่ามือเข้าไปที่คอเสื้อด้านหน้าของน้องซี เต้านมตูมๆก็ติดหนึบเข้าที่ฝ่ามือผม
น้องซีเลิกดูดท่อนควยเธอเงยหน้าขึ้นมามองหน้า ผมสอดฝ่ามือเข้าไปที่รักแร้พร้อมดึงเธอให้ลุกขึ้นยืนแล้วหันหลังตัวเองลงไปนั่งที่เก้าอี้แล้วดึงน้องซีเข้ามานั่งที่ตัก
เธอใสกางเกงขาบาน จึงไม่ใช่ปัญหา ผมแค่ปัดขากางเกงและก็ดีอย่าง...น้องซีไม่ใส่กางเกงใน จึงง่ายต่อการทำกิจกามของผม...และน้องซี....
“ ซี๊ด...พี่เอกขา...โอ๊ย...ปวดฉี่...ฮื้อ...” ร่องหีที่เปียกแฉะ และท่อนควยผมที่มีแต่น้ำลายของน้องซี มันชั่งเหมาะสมกันดีเหลือเกินครับ...ผมเพียงแค่ตั้งท่อนควยผมให้ตรงร่องรูหีน้องซีแล้วปล่อยเธอลงมา...
“ โอ๊ย...” รูหีน้องซีเธออ้าอมหัวควยผมเข้าไปแล้วแต่มันคงจะใหญ่ไปสำหรับรูหีเธอ...น้องซีเกร็งขายืนค้ำเอาไว้...ผมหันมาเล่นเต้านมของเธอต่อ...
“ โอ๊ย...พี่เอก อย่าดู...อย่าดูด....ซี๊ด...” ขาที่กำลังเกร็งต้านหัวควยผม เธอปล่อยมันลงมาดื้อๆ...ท่อนควยผมจึงถูกรูหีน้องซีอ้าอมไปหมดลำ...และมิดโคน...
“ โอ๊ยเยี่ยวแตก...ซี๊ด...ออกแล้ว...เอื้อก...โอ๊ย...” แรงเกร็งขมิบรูหีของน้องซีรุนแรงมากๆครับ...มันเหมือนมีมือมากำแล้วรูดอย่างแรง...
“ ออกแล้ว...ซี๊ด...พี่เอก...โอ๊ย...” น้ำของผมกำลังรอการระบาย...
ผมยกน้องซีขึ้นพร้อมๆกับเกร็งเอวและท่อนควยอัดถี่ๆที่รูหีน้องซีอย่างแรงและหลายครั้ง...
“ โอ๊ย...พอ...ซี๊ด...พอ...แล้ว...โอ๊ย...ออกแล้ว...ซี๊ด...ออกอีกแล้ว...” ผมเกร็งอัดท่อนควยผมเป็นครั้งสุดท้ายก่อนฉีดน้ำผมเข้ารูหีน้องซี...
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น