พูดคุยก่อนอ่าน : กลับมาแล้วครับ ขอบคุณสำหรับการตอบรับอย่างล้นหลาม ผมไม่คิดเลยนะว่าพวกคุณจะชื่นชอบหมอพลอยถึงขนาดนี้....
นับว่าการสร้างตัวละครของผมประสบความสำเร็จมากเลยทีเดียว และตอนนี้คือตอนสุดท้ายกับคนที่คุณรอคอย ที่ยังมีอะไรให้ลุ้นอยู่เรื่อย ๆ ครับ
เห็นหลายคนบ่นใจหายว่าเรื่องนี้จะจบ จริง ๆ อยากบอกว่า จบแค่ภาคแรกครับ ยังมีภาคสอง แต่อาจทิ้งช่วงสักระยะหลังภาคแรกจบ เพราะภาคแรกผมเขียนมาจะครบปีแล้ว เลยอยากขอเวลานิดนึง ขอให้สนุกกับการอ่านครับ ผมซ่อนข้อความบางส่วนเหมือนเดิม ช่วงฉากเลิฟซีนระหว่างหมอพลอยกับลุงพลนะครับ
ปล.ตอนหน้าอาจจะมีการเปิดตัวนางเอกของภาค 2 อีกคน (นอกเหนือจากน้องอีฟ,น้องหมวย) ไม่ใช่ทนายผึ้งนะ ตัวละครตัวนี้เป็นแค่ตัวประกอบเฉย ๆ บอกได้แค่ว่าเป็นตัวท๊อประดับเดียวกับหมอพลอยเช่นกัน (ในความคิดผมนะครับ) และอาจเป็นตัวบอสของภาค 2 อีกด้วยครับ..............................................................................................
หมอพลอยในสภาพเปลือยเปล่านอนหมดอาลัยตายอยากบนโซฟา หญิงสางนอนตะแคงโดยมีลุงพลซ้อนอยู่ด้านหลัง มันยังคงกระเด้าและเล้าโลมเมียใหม่ป้ายแดงของมันอย่างต่อเนื่อง
“อย่าเสียใจเลยครับหมอพลอย” ลุงพลหอมเนินไหล่ที่ขาวเนียนของพลอยพรรณ “ผมจะรับผิดชอบหมอเอง ผมอาจไม่ได้ยิ่งใหญ่หรือร่ำรวย แต่ผมดูแลคุณหมอได้นะครับ”
หมอพลอยไม่ตอบอะไร เธอยังคงร้องไห้ นัยน์ตาแดงก่ำเพราะเสียใจที่ต้องเสียสาวให้กับชายที่เธอไม่ได้รักอย่างภารโรงเฒ่าชุมพล พอเห็นว่าคำหวานไม่ได้ผล ลุงพลเลยเปลี่ยนแนวทางมาใช้บทรักสุดสยิวอีกครั้งบ้าง
“ไม่ต้องเสียใจนะคนดี ผัวจะดูและเมียเอง” ชุมพลหอมแก้มพลอยพรรณฟอดใหญ่ หญิงสาวพยายามขัดขืน แต่ไร้ซึ่งเรียวแรงใด ๆ ท่อนเอ็นด้านล่างเริ่มแข็งตัวขึ้นมาอีกครั้ง และที่สำคัญมันยังปักคาอยู่ในถ้ำสาวของหมอพลอยพรรณ ลุงพลเริ่มซอยเข้าออกอย่างช้า ๆ เพราะรู้ว่าตอนนี่หอยของหมอพลอยกำลังบวมเป่งเพราะเยื่อพรหมจรรย์และปากทางเข้าถ้ำสาวฉีกขาด
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
“โอ้ย….เจ็บ….ฮือ ๆ” หมอพลอยหลับตาปี๋ ร้องครางด้วยความเจ็บ ร่างสูงเหลือบมองพื้นที่ด้านล่าง ก็พบว่าหอยของเธอกลืนกินท่อนเอ็นของภารโรงเฒ่าเข้าไปมิดลำ และที่สำคัญคือคราบเลือดสาวเปรอะบนโซฟา นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่มีสิ่งแปลกปลอมเข้าไปในช่องสังวาสของเธอ
“ผัวจะค่อย ๆ ทำเบา ๆ นะเมียจ๋า” ลุงพลพยายามปลอบประโลมเมียสาวคนใหม่ด้วยการหอมแก้ม และเอื้อมมือบีบคลึงหน้าอกที่เปลือยเปล่าของหมอพลอย จนฝ่ายหญิงเริ่มร้องคราง สักพักลุงพลเปลี่ยนเป้าหมายด้วยการโลมเลียติ่งหูของเมียสาว คราวนี้พลอยพรรณร้องครางหนักขึ้นจนต้องเอื้อมแขนขึ้นมาสัมผัสกับมือที่หยาบกร้านของภารโรงเฒ่าที่บีบคลึงหน้าอกของเธออยู่
ลุงพละกำลังซอยถ้ำสาวจากด้านหลัง พอกระเด้าได้สักพักลุงพลก็ปล่อยมือจากหน้าอกของหมอพลอย แล้วยกขาซ้ายของเมียสาวขึ้นมาไขว้กับขามัน เพื่อให้สะดวกกับการกระเด้า ลุงพลสัมผัสได้ถึงความคับแน่นและการตอดรัดอย่างรุนแรงตรงพื้นที่เปราะบางด้านล่าง ควบคู่ไปกับความชุ่มชื้นจากน้ำรักของมันและคุณหมอพลอยพรรณคนสวยที่ผสมรวมกันเป็นหนึ่ง ยังไม่รวมถึงเลือดสาวพรหมจรรย์ที่หลั่งออกมาจากถ้ำสาวชโลมท่อนเอ็นของมันจนแดงไปทั้งลำ
“อ๊า….อูยยย….เจ็บ….” หมอพลอยร้องครางเสียงแหบพร่า จนลุงพลอดสงสารไม่ได้ ต้องคอยหอมแก้มและบีบคลึงหน้าอกคุณหมอสาวเป็นการปลอบใจ พลอยพรรณ คุณหมอสาวประจำห้องพยาบาลที่ภายนอกดูเย็นชา เข้าถึงยาก และดูสูงส่งจนใคร ๆ ต่างขนานนามว่าเธอเป็นเจ้าหญิงน้ำแข็ง แต่ใครเลยจะคาดคิดว่าตอนนี้นักการภารโรงเฒ่าอย่างชุมพลกำลังกระเด้าซอยถ้ำสาวของคุณหมอพลอยพรรณ ที่หนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่มากมายหมายปองเธอ
ลุงพลคนหื่นกำลังใช้ไฟราคะที่ร้อนแรงของตัวเองละลายน้ำแข็งของเจ้าหญิงสาว มันรู้ดีว่าต้องอ่อนหวาน อ่อนโยน และละมุนละไมกับคุณหมอสาวให้มาก ๆ นี่หากพลอยพรรณยินยอมมอบกายถวายใจยอมเป็นเมียมัน รับรองได้เลยว่าเหล่าบรรดาเมียเด็กที่เหลือต้องมีเคืองด้วยความอิจฉาอย่างแน่นอน แต่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พ่อยอดนักรักวัยดึกอย่างภารโรงเฒ่าก็รักเมียทุกคนเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง
น้องใบเฟิร์น เอาแน่เอานอนไม่ได้ แต่มันก็รักเสมอ ความอ่อนหวานและความร้อนแรงของใบเฟิร์นนั้นทำเอาหัวใจของลุงพลเต้นไม่เป็นจังหวะจนเกือบขาดใจตายมาหลายครั้ง โดนัทสาวห้าวแต่แอบหวาน เริ่มต้นร้ายและปลายนะรักมันจนยอมทุกอย่าง พิมมี่ก็จัดจ้านและร้อนแรง ตอบสนองเรื่องบนเตียงได้ทุกท่วงท่า ส่วนน้องนาถ อาจยังไม่สนิทชิดเชื้อเพราะโดนัทคอยกันท่า แต่มันมั่นใจมากว่าเด็กสาวคนนี้มีดีไม่แพ้รุ่นพี่อย่างแน่นอน
กลับมาที่ปัจจุบัน ภารโรงเฒ่ากำลังกระเด้าถ้ำสาวของหมอพลอย ร่างสูงร้องครวญครางด้วยความเสียว ตอนนี้บรรยากาศในห้องเก็บของมีแต่ความร้อนและอับชื้นจากเกมรักเปิดซิงหมอพลอย ขณะที่กำลังเพลิดเพลินไปกับการกระเด้าถ้ำสาว ลุงพลก็หอมแก้ม ดูดเลียติ่งหู ซุกไซ้ซอกคอ และไหล่ของพลอยพรรณเพื่อปลอบประโลมเมียสาวป้ายแดงคนใหม่ให้ยินยอมมอบกายถวายใจให้อย่างดี
“อืม….อ๊า…..อูยยยย” หมอพลอยยังคงร้องครวญคราง แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้เธอจะไม่เจ็บปวดอีกแล้ว ร่างสูงหลับตาพริ้ม แก้มแดงระเรือ มีเม็ดเหงื่อเกาะตามใบหน้า เธออ้าปากหวอด้วยความเสียวซ่าน จนลุงพลอดยิ้มไม่ได้ ที่สามารถทำให้คุณหมอพลอยพรรณหลงไหลในลีลารักของมันได้ถึงขนาดนี้
สักพักลุงพลชักเริ่มหมดความอดทน และคิดว่ามอบบทรักแสนหวานให้หมอพลอยพรรณมาเยอะแล้ว ก็เลยอยากเพิ่มดีกรีความเร้าร้อนขึ้นมาอีก มันก็เลยยกแขนหมอสาวขึ้นมา จนเผยให้เห็นซอกรักแร้ที่ขาวเนียนและไร้ขนใด ๆ ลุงพลโน้มตัวลงไปหอมกลิ่นเนื้อสาวตรงจุดนั้น
“ลุง….ไม่หอมตรงนั้น….มันสกปรก…คิก ๆ” หมอพลอยเผลอหัวเราะออกมาเป็นครั้งแรก ในเกมรักฉบับเปิดซิงคุณหมอสาวคนสวย ลุงพลมั่นใจว่าลีลาของมันเด็ดพอสามารถมัดใจหมอพลอยได้สำเร็จ “ไม่เอา…คิก ๆ มันจั๊กกะจี้นะ”
มีเหรอที่ลุงพลคนหื่นจะสนใจ มันยังคงเล่นซนกับรักแร้ของหมอพลอยพรรณอย่างเมามันส์ กลิ่นโรลออนหอมเตะจมูกมันขนาดนี้ มันเลยใช้ลิ้นโลมเลียใต้วงแขนของคุณหมอสาวรุ่นราวคราวลูกอย่างหื่นกระหาย หมอพลอยพรรณที่หัวเราะคิกคักเมื่อครู่เริ่มส่งเสียร้องครวญครางแทนเพราะความเสียวซ่าน
“อ๊า….ลุง…..ไม่เอา….” หมอพลอยครางเสียงหลง เสียงร้องของเธอถูกเสียงห่าฝนจากด้านนอกกลบสนิทจนไม่มีใครได้ยิน แน่นอนว่าไม่มีใครได้ยินแน่นอน เพราะตอนนี้พนักงานและเจ้าหน้าที่ส่วนใหญ่ต่างแยกย้ายกันกลับบ้านไปหมดแล้ว
พอเล่นซนกับรักแร้ของหมอพลอยจนหนำใจ ลุงพลเลยโน้มศีรษะดูดเลียปทุมถันของคุณหมอพลอยพรรณจนดังบ๊วบ ภารโรงเฒ่าสังเกตว่าปลายถันของเธอแข็งชูชันด้วยอารมณ์ที่เตลิดไปไกล อีกทั้งภายในถ้ำสาวก็ตอดรัดรุนแรงมากขึ้น และชุ่มฉ่ำมากขึ้น ลุงพลเลยยกขาหมอพลอยขึ้นและกระหนำซอยด้วยความเร็วระดับปานกลาง
“อ๊ะ….อ๊ะ….อูยยยย….อ๊า!” หมอพลอยร้องครางตามจังหวะการกระเด้าของลุงพล เสียงหน้าขาของมันกระทบกับแก้มก้นของหมอพลอยดังพับ ๆ อย่างได้อารมณ์
พอนึกขึ้นได้ ลุงพลเลยเปลี่ยนท่าใหม่เป็นท่าหมา มันอยากชมบั้นท้ายขาว ๆ ของหมอพลอยให้ชื่นใจ ทางฝั่งของหมอสาวตอนแรกก็มีท่าทีอิดออดอยู่บ้าง แต่สุดท้ายก็ต้านแรงของลุงพลไม่ได้ และต้านความต้องการในจิตใจของตัวเองไม่ได้เช่นกัน
พลอยพรรณ คุณหมอสาวในสภาพนั่งมอบคลานเหมือนสุนัข โดยมีลุงพละกำลังซอยหอยสด ๆ ซิง ๆ ของเธอจากด้านหลัง มันเป็นท่าการร่วมรักของสุนัข ที่หมอพลอยเคยปรามาสลุงพลไว้ตอนแรก แต่ตอนนี้เธอกับยินยอมให้ลุงพลร่วมรักกับท่าที่แสนน่าอับอายนี้ เพราะมันเป็นการเปิดเผยพื้นที่เปราะบางตรงหว่างขาให้ลุงพลได้เชยชมโดยไม่มีอะไรปิดกั้น
“โอ้ยยยย….อูยยยย” หมอพลอยร้องครวญครางหนักขึ้น เพราะรู้สึกว่าท่านี้จะทำให้การสอดใส่นั้นคับขึ้น ลุงพลเองก็ร้องครางออกมาเพราะความคับแน่น ภาพกลีบสาวบดเบียดท่อนเอ็นที่เปรอะไปด้วยคราบเลือดพรหมจรรย์ของคุณหมอพลอยพรรณนั้นช่างเร้าอารมณ์ นัยน์ตาซุกซนของชุมพลเหลือบมองขึ้นไปก็เห็นช่องทวารหนักของคุณหมอสาวที่มีขนอ่อน ๆ ขึ้นรอบกล้ามเหนือหูรูด
ลุงพลคนหื่นถือคติไว้ข้อ หากได้หญิงใด มันต้องเข้าให้ครบทั้งสามช่องทาง จึงจะถือว่ามันได้ครอบครองหญิงสาวคนนั้นอย่างสมบูรณ์แบบ ในอดีตก็มีผู้หญิงไม่น้อยที่ไม่ยอมให้มันเข้าข้างหลัง ยุภาในช่วงแรก ๆ บอกเลยว่าเกือบเลิกกัน เพราะรับรสนิยมประหลาดของลุงพลไม่ได้ แต่เพราะความรักและอยู่กินกันมานาน สุดท้ายยุภาเลยยินยอมให้ลุงพลเข้าทางพิเศษแต่โดยดี
ลุงพลดูดนิ้วจนเปียกแฉะ ก่อนบ้วนน้ำลายใส่ฝ่ามือ และชโลมไปตรงช่องประตูหลังของคุณหมอพลอยพรรณคนสวย ที่ยังไม่รู้ว่าตัวเองกำลังจะโดนลุงพลเข้าทางหลังบ้านในอีกไม่กี่อึดใจข้างหน้า
“โอ้ยยย….เจ็บบบบบ!!!” หมอพลอยร้องเสียงหลงเมื่อลุงพลกดนิ้วชี้เข้าไปในช่องทวารหนักของเธอจนเผลอขมิบ กล้ามเนื้อภายในตอดรัดนิ้วมือของลุงพลแน่น
รูหอยของหมอพลอยเผยอออกมาเล็กน้อย ปากแคมเผยอแถมเปรอะไปด้วยเลือดสาว มีสารคัดหลั่งและเลือดสาวที่หลอมรวมกันไหลออกมาจากถ้ำสาวเป็นสาย รูก้นที่ถูกนิ้วลุงพลล้วงเข้าไปสวนทวารก็ขยิบเป็นระยะ ทั้งคู่เผลอหลับอย่างอ่อนเพลียจากเกมรักที่แสนดุเดือดและหวาบหวิว โดยเฉพาะฝั่งพลอยพรรณ นี่คือประสบการณ์เสียสาวที่แสนหวาบหวิว ตามคำบอกเล่าของเหล่าบรรดาเพื่อน ๆ สมัยเรียนมัธยมและมหาวิทยาลัย รวมไปถึงจากปากของทนายผึ้งเพื่อนสนิท ที่เคยมีประสบการณ์กับแฟนหนุ่มชาวต่างชาติสมัยเรียนโทอยู่เมืองนอก
……………………………………………………………………
ตัดมาที่ทางฝั่งสามสาวแก๊งนางฟ้าพยาบาล ใบเฟิร์นกอดอกมองโดนัทและนาถตาขวางอยู่หน้าห้องน้ำ
“เอ้า…ว่ามาซิ” ใบเฟิร์นมองหน้าเพื่อนรักและรุ่นน้องเพื่อสอบถามความจริง “เกิดอะไรขึ้นตอนที่ชั้นไม่อยู่ แล้วเมื่อกี้ชั้นได้ยินว่านาถไปบอกหมอพลอย….”
“เอ่อ…มันแค่เรื่องเข้าใจผิดนะเฟิร์น” โดนัทพยายามเปลี่ยนเรื่อง
“อย่าทำเหมือนชั้นเป็นคนโง่นะเจ๊!!” ใบเฟิร์นหันควับไปที่โดนัท “ตกลงบอกมาเดี๋ยวนี้ นาถรู้เรื่องลุงพลได้ยังไง”
“เอ่อ….” นาถมีท่าทางสงบเสงี่ยมกว่าที่เคย “หนู…คือ…ตอนนั้นหนูไปตามพี่โดนัทที่ห้องพักของลุงพล”
“นาถ!!!” โดนัทพยายามห้ามปราม แต่ถูกใบเฟิร์นร้องทักเอาไว้
“มาถึงขั้นนี้อย่าปิดบังกันเลยเจ๊” ใบเฟิร์นเอ่ยปากเตือน “บอกมา เผื่อชั้นจะช่วยอะไรได้บ้าง”
“คือหนูเห็นพี่โดนัทกับลุงพล….” นาถแอบเหลือบมองหน้าโดนัท พอเห็นรุ่นพี่มองตาขวางใส่ ร่างบางเลยก้มหน้าก้มตาเหมือนเดิม “หนูเห็นพี่โดนัทกับลุงพลมีอะไรกัน แล้วพี่โดนัทก็เลยชวนให้หนูลองกับลุงพล”
“แกเป็นคนแบบนี้เองเหรอเจ๊?” ใบเฟิร์นเหลือบมองโดนัทอย่างไม่เชื่อสายตา เพราะไม่คิดว่าเพื่อนรักสุดห้าวจะเป็นเจ้าของไอเดียความคิดสุดสัปดนนี้ บางทีเธออาจติดเชื้อจากลุงพลมาก็เป็นไปได้
“พอใจหรือยังห๊ะเฟิร์น….นาถ” โดนัทหน้าแดงก่ำด้วยความอาย ตอนนั้นเธอต้องทำเพราะไม่อยากให้ความลับรั่วไหล แต่สุดท้ายก็ล้มเหลว เพราะน้องนาถเอาข่าวไปบอกกับหมอพลอยด้วยตัวเอง ใบเฟิร์นไม่ตอบอะไร ร่างบางเหลือบไปมองด้านนอก ไม่มีใครอยู่ระแวกนั้น เธอเป่าปากด้วยความโล่งออก ก่อนหันมาเอ่ยปากกับเพื่อนรักและรุ่นน้องต่อ
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
“สรุปคือนาถก็มีอะไรกับลุงพลแล้วซินะ” ใบเฟิร์นตอบ “ถามหน่อยซิ อะไรดลใจให้นาถไปพลาดท่าให้ลุงพลได้”
“คืองี้ค่ะพี่เฟิร์น” นาถพยายามอธิบาย “พี่อุ๊เป็นคนสั่งให้หนูมาสืบเรื่องราวของพี่โดนัท พี่อุ๊เค้าสงสัยมานานแล้วว่าลุงพลกับพี่โดนัทมีอะไรกัน ก็เลยไหว้วานให้หนูมาสืบข่าว”
“แล้วนาถก็ทำตามที่อุ๊บอกว่างั้น” เฟิร์นเริ่มเดือด “ทำไมนาถถึงเป็นคนหัวอ่อนแบบนี้”
“ก็…” นาถทำหน้าจ๋อย “หนูขอโทษค่ะ สำหรับทุกอย่าง”
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
“แล้วแกจะทำยังไงละเฟิร์น” โดนัทถาม “แกเองก็โดนลุงพลเจาะไข่แดงเหมือนกันแหละว่ะ อย่ามาทำเบ่งใส่ชั้นหรือนาถเลย ตอนนี้หมอพลอยรู้เรื่องทุกอย่างแล้ว ถ้าเราไม่ร่วมมือกัน เราตายแน่ ไหนจะยัยอุ๊ปากมากนั่นอีก”
“ก็จริง…” เนตรชนกพยักหน้า “เอางี้ เรื่องดราม่าระหว่างเราสามคน คงต้องพักไว้ก่อน เอาไว้เคลียร์วันหลัง ตอนนี้เราต้องร่วมมือกัน ทั้งสามคนเลย มาหาทางออกกันว่าเราจะทำยังไงกันดี?”
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
“หนู…ว่าเราไปถามลุงพลดีไหมคะ?” นาถลดาตอบ “เพราะหนูเป็นต้นเหตุ บางทีลุงพลอาจมีแผนการดี ๆ ก็ได้”
“ทำไมชั้นต้องไปหามนุษย์ลุงชีกอนั่นด้วย!!” ณิชาแสดงท่าทีเดือดดาลเมื่อได้ยินชื่อของลุงพล
“นี่เจ๊…ชั้นได้ข่าวว่าวันก่อนเจ๊แอบไปสวีทกับลุงพลสองต่อสองไม่ใช่เหรอ?” เฟิร์นสวนกลับทันควัน “อย่ามาทำตัวซึนเดเระเลยเหอะ รักลุงพลก็ยอมรับตรง ๆ”
“โอเค ๆ ชั้นยอมแกก็ได้เฟิร์น!!!” โดนัทเหวี่ยงใส่ “ก็ได้ จะไปหาลุงพลตอนไหนละ”
“หนูเห็นแกวิ่งตอน 5 โมงเย็นอยู่นะคะ” นาถลดาตอบ “ตอนนี้จะทุ่มนึงแล้ว หนูว่าลุงแกคงกลับไปแล้วล่ะ”
“พี่ว่าเราลองแวะไปดูแกที่ห้องพักดูก่อนไม่เสียหายนะ” ใบเฟิร์นตอบ “ปกติลุงพลแกกลับบ้านดึกนะ”
“รู้เรื่องลุงพลดีจริง ๆ นะแก” โดนัทแอบแขวะเพื่อนรักเล่นด้วยความหมั่นไส้
“น้อย ๆ หน่อยเจ๊!!” เฟิร์นชักเริ่มหัวเสีย “ชั้นยังไม่อยากทะเลาะกับเจ๊ตอนนี้ ตกลงเอางี้ไหม? เราสามคนเลย ไปหาลุงพลกันตอนนี้ ถ้าแกอยู่ก็จะได้คุยกับแกไปเลย ถ้าไม่ ค่อยลองหาโอกาสวันพรุ่งนี้ดู”
“ถ้าพี่เฟิร์นพูดถึงขนาดนี้ หนูก็เอาด้วยค่ะพี่” นาถลดาตอบ “ขอโทษนะคะพี่เฟิร์น พี่โดนัท ที่ทำให้เรื่องทุกอย่างวุ่นวาย”
“ถ้าจะโทษ โทษความมักมาก เจ้าชู้ของไอ้ลุงพลนั่นเถอะ เชอะ!!” โดนัทเหวี่ยงใส่ “เอ้า!!?? จะไปก็ไป จะให้ชั้นยืนเอ๋อในห้องน้ำอีกนานไหมยะ!!”
“งั้นเราก็ไปกันเลยดีกว่า” ใบเฟิร์นกล่าวสรุป ก่อนที่สามสาวจะเดินทางไปยังห้องพักภารโรง ที่อยู่ไม่ไกลจากตึกเรียนของพวกเธอเท่าใดนัก
……………………………………………………………….
“ไม่ต้องกลัวนะครับคุณหมอ…ยังไงคุณหมอก็เป็นเมียลุงแล้ว ลุงจะดูแลหมอเองนะครับ” ลุงพลกำลังนั่งปลอบหมอพลอยพรรณที่นั่งร้องไห้หมดอาลัยตายอยากบนโซฟาในสภาพเปลือยเปล่า ลุงพลพยายามปลอบใจเมียสาวคนใหม่ด้วยการบีบนวดและหอมไหล่เพื่อปลอบใจ
“ทุกอย่างจบลงแล้ว…พอใจลุงแล้วใช่ไหมคะ?” ร่างสูงหันไปมองภารโรงเฒ่านัยน์ตาแดงก่ำ “ชื่อเสียง ศักดิ์ศรี และทุกสิ่งทุกอย่างของหมอถูกลุงทำลายหมดแล้ว สะใจแล้วใช่ไหมคะลุงพล!!”
“ไม่ใช่แบบนั้นนะครับ….” ลุงพลพยายามแก้ตัว “หมอพลอยไม่ได้สูญเสียอะไรเลย นี่เป็นเรื่องธรรมดาของผัวเมียที่รักกัน เขา…เอ่อ….จะเย็ดกันแบบนี้แหละ” ภารโรงเฒ่าพยายามอธิบายด้วยภาษาบ้าน ๆ ให้หมอสาวผู้สูงศักดิ์ฟัง พอพูดเรื่องเย็ดกันแบบตรง ๆ แบบนี้ ทำเอาหมอพลอยยิ่งช้ำใจหนักกว่าเดิม เธอรู้ความหมายของมันดี เพราะทางพฤตินัย เธอตกเป็นภรรยาของลุงชมพลไปแล้ว
…..ขอโทษนะคะพี่กร ถ้าพลอยรู้ว่าจะเกิดเรื่องระยำตำบอนกับพลอยแบบนี้ วันนั้นพลอยน่าจะยอมตกเป็นของพี่กร ให้สมกับความดีที่พี่กรทำเพื่อพลอยมานานนับสิบปี
“เอาเป็นว่านี่คือสิ่งที่หมอได้รับ…” พลอยพรรณปาดน้ำตาออกจากแก้ม เธอลุกขึ้นยืน แล้วเดินไปหยิบเสื้อผ้าที่กองบนพื้น ลุงพลสังเกตได้ว่าหมอพลอยเดินขาถ่างเพราะเจ็บแผลที่เกิดจากการถูกเปิดซิง
“หมอพลอย….” พอสติกลับมา ลุงพลเหลือบเห็นคราบเลือดไหลออกมาจากถ้ำสาวของหมอพลอยเป็นทางตามขาอ่อนของเธอ พอเห็นหมอพลอยเหมือนจะเสียหลัก ลุงพลเลยรีบลุกขึ้นแล้วเข้าไปประคองเมียใหม่ของมันด้วยความเป็นห่วง
“ค่อย ๆ เดินนะครับหมอพลอย” มนุษย์ลุงช่วยประคองร่างของเมียสาวด้วยความเป็นห่วง
“อย่ายุ่งกับหมอ!!!” พลอยพรรณปัดอย่างไร้เยื่อไย ก่อนโน้มตัวเก็บเสื้อผ้าขึ้นมาสวมใส่ เช่นเดียวกับลุงพล ที่หยิบเสื้อผ้าของตัวเองมาสวมใส่บ้าง หลังจากที่สวมใส่เสื้อผ้าเสร็จ ร่างสูงก็เหลือบหันมามองภารโรงเฒ่า
“หมอจะกลับแล้ว เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้…..” พลอยพรรณนิ่งเงียบไปชั่วครู่ เธอนึกถึงคำพูดที่เหมาะสม เพื่อยุติปัญหาทั้งหมด “หมอจะคิดเสียว่านี่เป็นเวรเป็นกรรมของหมอ ลุงชนะ พอใจแล้วซินะคะ เจ้าบิ๊กก็ติดคุกยาวไป ไม่มีโอกาสมารังควาน หรือเป็นมารหัวใจของลุงอีก”
“เอ่อ…หมอพลอย” ลุงพลตอบด้วยความรู้สึกลำบากใจ “ไม่ต้องกลัวนะครับ ผมจะไม่จองเวรเจ้าบิ๊กอีก เรื่องคดีอะไรนั่น ไม่ต้องกลัวนะครับ ผมแค่ขู่ไปแบบนั้น แต่ตอนนี้ที่ผมสนใจก็คือคุณหมอ” ภารโรงเฒ่าเอื้อมมือจับแขนคุณหมอสาวและบีบนวดด้วยความเอ็นดู
“อะไรอีก…” หมอพลอยเอ่ยปากถามด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย
“ผมขอโทษสำหรับทุกอย่างนะครับ” มนุษย์เอ่ยปากขอโทษด้วยความจริงใจ “พูดจากใจจริง ผมไม่ได้อยากล่วงเกินคุณหมอ แต่ที่ผมต้องทำแบบนี้ เพราะคุณหมอวุ่นวายกับชีวิตส่วนตัวผมเกินไป”
“ค่ะ…ก็สมควรแล้วนินะกับสิ่งที่หมอได้รับ” ร่างสูงปัดมือจากภารโรงเฒ่า “หมอไม่อยากได้ยินอีกแล้ว…เอาเลยค่ะ…หมอไม่เหลือความภาคภูมิใจอะไรในชีวิตอีกแล้ว ส่วนภาพพวกนั้น ถ้าลุงพลอยากเอาโพสต์ในเน็ตก็เชิญเลยนะคะ”
“ไม่นะครับ!!” ลุงพลโอบกอดคุณหมอสาวด้วยความสงสาร “ฟังผมนะครับหมอ…ความขัดแย้งระหว่างเรา ผมอยากให้มันจบลงเพียงเท่านี้ ไม่ต้องกลัวนะครับหมอ ผมจะลบภาพทุกอย่างออก คนอย่างไอ้พล จะไม่มีวันทำร้ายเมียตัวเองเด็ดขาด”
“หมอไม่ใช่เมียลุง!!!” พลอยพรรณดิ้นจากอ้อมกอดของซาตาน ก่อนตบหน้าลุงพลฉาดใหญ่ “จำใส่กะโหลกไว้นะคะ ลุงอาจจะได้ตัวหมอ แต่ลุงจะไม่มีวันได้หัวใจหมอเด็ดขาด!!”
“แต่ลุงรักหมอพลอยนะครับ!!” ลุงพลยืนยันหนักแน่น “หมอเป็นเมียลุงแล้ว และลุงต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ลุงทำ…โอ้ยยย!!”
“ไม่ต้อง!!” หมอพลอยตบหน้าลุงพลอีกฉาดใหญ่ “หมอไม่ใช่เมียลุง!!”
ลุงพลหันควับมาเลือดกลบปาก นัยน์ตาของมันเหี้ยมเกรียม หมอพลอยพอเห็นท่าทีลุงพลเปลี่ยนไปก็รู้สึกกลัวอยู่บ้าง
“ยังไม่เข้าใจอีกเหรอ!!” ลุงพลรวบรวมเรี่ยวแรงที่มีดูดปากหมอพลอย ฝ่ายหญิงพยายามขัดขืน ทั้งทุบทั้งตี “จะหนีความจริงยังไง หมอก็เป็นเมียลุง!! ได้ยินไหม!!?? หมอพลอยพรรณผู้สูงส่งเป็นเมียภารโรงแก่ ๆ อย่างไอ้พล!!!”
“ปล่อยนะ!!!” หมอพลอยพยายามขัดขืน แต่สุดท้ายเจอทั้งลูกบู๊และลูกบุ๋น สุดท้ายหมอพลอยก็ยืนนิ่งให้ลุงพลดูดปากอย่างดูดดื่ม
“ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ลุงพลคนนี้จะไม่ทำร้ายเมียคนนี้อีก” ลุงพลกระซิบข้างหูคุณหมอสาว ก่อนใช้มือปาดน้ำตาจากแก้ม “ลุงจะไม่ทำร้ายหมออีกแล้วนะครับ ลุงสัญญา”
หมอพลอยมองหน้าภารโรงเฒ่านัยน์ตาแดงก่ำ เธอไม่รู้ว่าตกลงแล้วตาภารโรงเฒ่าจอมเจ้าเล่ห์คนนี้จะมาไม้ไหน แต่ในใจลึก ๆ ของพลอยพรรณเองก็รู้สึกหวั่นไหวไม่น้อย เพราะลุงพลมีท่าทีอ่อนโยนกว่าที่เคย รวมไปถึงเรื่องที่จะลบภาพถ่ายที่มันคิดใช้แบล็คเมล์เธออีก
“ถ้าลุงรักหมอจริง…” หมอพลอยพูดขึ้นมาบ้าง “ขอหมอดูภาพทั้งหมดที่ลุงพลถ่ายไว้ได้ไหม? และหมอขอลบภาพทั้งหมดด้วยตัวเอง”
“ได้ครับ…” ลุงพลพยักหน้า เพราะคาดการณ์แล้วหมอพลอยคงหมดเรี่ยวแรงต่อต้านและขัดขืนมันอีก เนื่องจากตอนร่วมรักมันสังเกตได้ว่าหมอพลอยมีอารมณ์ร่วมมากแค่ไหน หรือถ้าหากสุดท้ายแล้วหมอพลอยจะวางแผนดัดหลังมันอีก อย่างน้อยมันก็คิดว่าคุ้มแล้วที่ได้เจาะไข่แดงหมอพลอยเป็นคนแรก ถึงตายก็คุ้ม
ลุงพลหยิบเอาโทรศัพท์ที่ถ่ายภาพลับ ๆ ของคุณหมอออกมาให้ผู้เสียหายได้ดู พลอยพรรณได้แต่ส่ายหน้ากับภาพถ่ายเหล่านั้น เธอเหลือบมองลุงพลด้วยความโกรธที่ยังคุกกรุ่นในใจ ก่อนหันกลับมาลบภาพที่ละภาพออกจากเครื่องและยื่นโทรศัพท์คืนให้ภารโรงเฒ่าจอมเจ้าเล่ห์
“จากนี้ไป…หากลุงพลรักหมอจริง ๆ อยากให้เรายุติความบาดหมางระหว่างกัน หมอขอร้องเถอะนะคะลุงพล” พลอยพรรณพนมมือกราบที่หน้าอกของลุงพลเพื่อวิงวอนขอความเมตตา “ขอให้เราอย่าพบกันอีก หากเจอกันที่ไหน ขอให้ทำเหมือนว่าเป็นคนอื่นคนไกล ไม่รู้จักกันเถอะนะคะ หมอขอร้อง”
“แค่ทักก็ไม่ได้เหรอครับ…” ลุงพลโอบกอดพลอยพรรณด้วยความรู้สึกที่เบาหวิว “แต่ผม…”
“ได้โปรดเถอะค่ะ…” พลอยพรรณย้ำอีกครั้ง “วิถีชีวิต ค่านิยม สังคมของเราต่างกัน ขอให้เราจากกันแค่นี้ ยุติความขัดแย้งเพียงเท่านี้เถอะค่ะ ลุงพลยังมีน้องพิมอยู่ไม่ใช่เหรอ รักเธอให้มาก ๆ นะคะ”
“เอ่อ…ครับ” สุดท้ายลุงพลเลยตอบตกลงด้วยความจำใจ แต่มันยังหวังลึก ๆ ว่าในอนาคตคงมีโอกาสที่หมอพลอยจะใจอ่อน ยอมรับมันทั้งตัวและหัวใจ เพียงแต่ไม่รู้ว่าเมื่อไร และมีโอกาสเป็นไปได้หรือไม่ แต่มันมั่นใจว่าลีลารักที่มันปรนเปรอให้คุณหมอสาวนั้นยังคงตราตรึงอยู่ในใจของอีกฝ่ายแน่นอน
….สักวันหมอพลอยจะกลับมาหามัน อย่างที่ใบเฟิร์น โดนัท หรือพิมมี่ ที่สุดท้ายก็ต้องกลับมาหามันเพราะติดใจในรสรักที่มันมอบให้
“งั้นหมอขอตัวกลับก่อนนะคะ….” หมอพลอยกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย ก่อนหันหลังกลับออกไปจากห้องพักภารโรง ลุงพลเฝ้าดูอาการของหมอพลอยด้วยความเป็นห่วง ร่างสูงเดินขาถางอย่างเห็นได้ชัด ไม่แน่ใจว่าพรุ่งนี้เธอจะมาทำงานที่วิทยาลัยพยาบาลไหวหรือไม่
แต่ไม่ว่ายังไง ภารกิจของมันก็สำเร็จแล้ว จากนี้ไปหมอพลอยพรรณคงไม่กล้าเข้ามายุ่งหรือวุ่นวายชีวิตรักส่วนตัวของลุงพลอีกต่อไป
…………………………………………………………………
“จะเข้าไปเลยไหม?” โดนัทเอ่ยปากถามเพื่อนสาวอย่างใบเฟิร์นและนาถ ที่ยืนตัดสินใจอยู่หน้าห้องพักภารโรง ตอนนี้เป็นเวลาทุ่มเศษ ๆ แล้ว ไม่มีใครอยู่ในละแวกนั้นนอกจากแก๊งสามสาวนางฟ้าพยาบาลอย่างพวกเธออีกแล้ว
“ลองเคาะประตูก่อนไหมคะ?” นาถลดาออกความเห็นบ้าง โดนัทพยักหน้าเห็นด้วย แต่สุดท้ายเป็นใบเฟิร์น ที่ตัดสินใจเดินเข้าไปจะเปิดประตูห้องพักภารโรงด้วยตัวเอง
“เดี๋ยว…มีคนอยู่ข้างใน” ใบเฟิร์นหยุดอยู่กับที่ เมื่อเห็นลูกบิดหมุนเกลียว และที่น่าตกใจก็คือคนที่อยู่ในห้องพักภารโรงไม่ใช่คนอื่นคนไกล แต่เป็นคุณหมอพลอยพรรณ
“หมอพลอย!!!” โดนัท เฟิร์น นาถ อุทานชื่อของคุณหมอสาวพร้อมกันด้วยความตกใจ “มาทำอะไรในห้องนี้คะ!!”
“โดนัท เฟิร์น นาถ…” หมอพลอยที่มีท่าทางอิดโรยเพราะเสียสาวต้องหน้าเสีย เมื่อเห็นสามสาวแก๊งวิทยาลัยพยาบาลปรากฏตัวตรงหน้า ด้วยสภาพแบบนี้ คงยากที่จะโกหกเอาตัวรอดไปได้
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
“ลุงพลทำอะไรพี่หรือเปล่าคะ!!!” โดนัทรีบเดินเข้าไปหาหมอพลอยด้วยความเป็นห่วง “ลุงพลทำอะไรพี่!!!หนูจะไปตบมันเอง!!!ไอ้สัสลุง!!!”
“ขอโทษนะคะที่ทำให้เรื่องมันวุ่นวายถึงขนาดนี้!!” นาถลดาพนมมือไหว้หมอพลอยทั้งน้ำตา “นาถขอโทษค่ะคุณหมอ”
“เกิดอะไรขึ้นกับหมอพลอยคะ?” ใบเฟิร์นเดินเข้าไปแตะที่ไหล่ของหมอสาว พลอยพรรณมองใบเฟิร์นด้วยนัยน์ตาแดงก่ำ “นี่อย่าบอกนะคะว่าลุงพล…”
“ในเมื่อมาถึงขั้นนี้แล้ว...” เสียงของลุงพลดังขึ้นจากด้านหลัง “ไม่ต้องปิดบังอะไรกันแล้วทั้งนั้นละนะทุกคน นี่คือหมอพลอย เมียคนใหม่ของลุงเอง จากนี้ไปลุงหวังว่าทุกคนจะรักใคร่สามัคคีกัน เพราะเราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วนะ”
ลุงพลโอบกอดบ่าของคุณหมอสาวพร้อมกับรอยยิ้มที่แสนภูมิใจ ที่ได้เมียเป็นคุณหมอผู้สูงศักดิ์ พลอยพรรณร่ำไห้ออกมาอย่างหมดอาลัยตายอยาก เมื่อสุดท้ายแล้วเธอต้องกลายเป็นเมียของลุงพล
“อะไรนะ!!!” เนตรชนก ณิชา และนาถลดา ร้องอุทานพร้อมกัน
“จากนี้ไป หมอพลอยจะเป็นพี่ใหญ่ของทุกคน” ชุมพลกล่าวอย่างอารมณ์ดี “ไม่ต้องกลัวนะจ๊ะสาว ๆ ลุงยังรักทุกคนเหมือนเดิม ถึงแม้ว่าบางคนจะนอกใจลุง เหมือนเฟิร์น จะร้ายกับลุง แบบโดนัท หรือเป็นคนขี้ฟ้อง แบบนาถ แต่ลุงจะไม่ถือสา เพราะจากนี้ไป เราจะเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว”
…..ลุงพลยิ้มอย่างภูมิใจ เพราะในที่สุดมันก็มาถึงจุดนี้ได้ ในเมื่อมันกลับใจไม่ได้ ก็มีแต่ต้องไปให้สุดทาง ดั่งคำทำนายของหมอดูตาบอดที่เคยทายทักมันไว้อีกบทว่า
“ชีวิตในวัยชราของมึงจะเป็นที่น่าอิจฉาแก่บุรุษเพศทั่วไป ทั้งหนุ่มและแก่ มันคือโชคชะตาของมึง”
…..มันคงจะจริงอย่างที่หมอดูตาบอดทำนายไว้เช่นนั้น แต่ก็ดี มีผู้ชายคนไหนในโลกไม่อยากมีเมียเด็กหลาย ๆ คนตอนแก่ละ จริงไหม?
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน
โพลล์
โพลล์