เช้ามืดวันรุ่งขึ้น ป๊อดลุกจากที่นอนด้วยความงัวเงียจากการปลุกของภูตแห่งปลัดขิก แล้วออกจากบ้านไป
ด้วยจักรยานและเสียมในมือ
"เราจะไปไหนกันเนี่ยน้าขิก"
"เออน่า...เอ็งเร่งความเร็วกว่านี่หน่อย เดี๋ยวแสงจันทร์จะอ่อนแรงไปจากขอบฟ้า"
ป๊อดเร่งความเร็วจักรยานขึ้นตามคำของน้าขิก จนในที่สุดน้าขิกก็ชี้ทางให้เขาเข้าไปยังวัดแห่งหนึ่ง
"เอ็งเอาจักรยานแอบไว้ข้างกำแพงวัดนี่ก่อน เดี๋ยวมีคนสังเกตเห็น"
"ทำไมล่ะน้าขิก...เห็นก็เห็นไปสิ เราไม่ได้ทำอะไรผิดนี่"
"ก็เอ็งจะมาขโมยของ มันจะไม่ผิดยังไงวะ"
"เอ้ย....น้าขิก..นี่น้าจะให้ผมมาขโมยของเหรอ...ไม่เอาอะ"
"อ้าว...ก็เอ็งบอกเอง ว่าต้องการไอ้ของที่ทำให้ผู้หญิงยอมเอ็งโดยไม่ต้องบังคับขืนใจ ก็นี่ไง
ของแบบนี้มันต้องลัก ต้องขโมย มันถึงจะขลัง"
ป๊อดมีสีหน้าไม่ค่อยดี แต่ก็ยังลังเลใจถามออกไป
"แล้วของที่เราจะไปขโมยเนี่ย มันคืออะไรล่ะน้า"
"ดอกว่านดอกทอง รากต้นพญาลึงค์ แล้วก็ต้นเถาวัลย์หลง"
"อ้าว แล้วไอ้พวกนี้ทำไมมันมาอยู่ที่วัดล่ะน้า"
"หึ....ก็วัดนี้มันมีพระจัญไร ทำตัวนอกรีตรับทำเสน่ห์ยาแฝด มันปลูกของมันไว้
ทำพิธี ข้าถึงต้้องรอให้เป็นเวลาที่มันออกไปบิณฑบาตก่อนไง "
"โธ่...ถ้าอย่างนั้นจะมาขโมยทำไม ก็มาขอให้แกทำให้ก็หมดเรื่อง"
"ไอ้พระแบบนั้น..ต่อให้มันปลุกเสกไปทั้งชาติก็ไม่ได้ผล มันไปลักจำเขามา หรือเอ็งอยากจะลองก็ตามใจ"
"งั้นไม่เอาแล้ว....เอ้าว่ามา น้าขิกจะผมทำยังไง"
เอ็งต้องไปที่หลังกุฏิท้ายวัดก่อน
ป๊อดรีบเดินไปตามทางที่น้าขิกแนะนำ ท่ามกลางแสงไฟจากกุฏิบางหลังที่เปิดไฟทิ้งไว้ จนเข้ามาถึงด้านหลัง
ของกุฏิที่เป็นเป้าหมาย ก็พบพื้นที่ที่เป็นลานดิน มีต้นไม้หลากหลายพันธ์ทั้งใหญ่และเล็ก บ้างก็อยูในกระถาง
บ้างก็ปลูกลงในดินอยู่จนแน่นทึบ
"นั่นไง...เห็นไหมในกระถางนั่น ดอกว่านดอกทอง กำลังขึ้นตูมๆเลย"
ป๊อดรีบตรงเข้าไปตามคำของน้าขิกโดยคิดจะเด็ดออกมาก่อนที่จะมีคนเห็นตัวเขา
"เฮ้ย...เดี๋ยวก่อน เอ็งจะไปเด็ดส่งเดชไม่ได้ ก่อนจะเด็ดออกมา เอ็งต้องว่าคาถาพร้อมกับกลั้นลมหายใจด้วย
เอ้าจำให้ดี
"เมตตา มะ รัญจวน อิ คร่ำครวญ สิเหน่หา"
ทุกครั้งที่จะเด็ดดอกว่านดอกทอง เอ็งต้องว่าคาถานี้ทุกดอก เข้าใจไหม"
ป๊อดทวนคาถาบทสั้นๆที่น้าขิกสอนอยู่สองสามครั้ง แล้วตรงไปยังกระถางที่มีว่านดอกทองขึ้นอยู่ประมาณ 4 กระถาง
แล้วเข้าสมาธินิ่งอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะกลั้นหายใจร่ายคาถาออกไปพร้อมกับเด็ดดอกของว่านดอกทองที่กำลังเริ่มเบ่งบาน
รับไอน้ำค้างในยามเช้า
"เมตตา มะ รัญจวน อิ คร่ำครวญ สิเหน่หา"
ป๊อดนำดอกว่านดอกทองใส่ย่ามที่สะพายอยู่ จนเมื่อเด็ดดอกจนหมดทุกต้นแล้ว ก็เอ่ยปากถามน้าขิกขึ้น
"ได้แล้วน้าขิก พอไหมเนี่ย"
"เออ...ทีนี้ก็รากต้นพญาลึงค์ โน่นถัดออกไปตรงข้างกำแพงนั่น"
"นั่นน่ะเหรอต้นพญาลึงค์ ทำไมเหมือนต้นสับปะรดเลย ไม่เห็นจะเหมือนลึงค์ตรงไหน"
"ดอกมันสิวะที่เหมือนลึงค์ แต่ตอนนี้มันยังไม่ออกดอก เราเลยจะเอารากของมันให้ผลแรงกว่าดอกเยอะ
ไป..เอ็งไปเอาเสียมมา แซะมันขึ้นมาทั้งกอเลย แล้วค่อยหักรากมันออกมาให้หมด ก่อนจะหักรากของมัน
อย่าลืมว่าคาถาที่ข้าสอนไว้ด้วยล่ะ"
ป๊อดคว้าเสียม แล้วรีบตรงไปยังกอของว่านพญาลึงค์ ใช้เสียมแซะไปรอบๆต้นก่อนจะดันเสียมลึกลงไปใต้กอ
แล้วงัดขึ้นมาทั้งต้น จากนั้นก็ร่ายคาถาแล้วหักรากของต้นพญาลึงค์ใส่ลงไปในย่ามทีละรากๆ จนหมดต้น
"ทีนี้......แล้วไงต่อน้าขิก"
"สุดท้ายแล้วทีนี้ เอ็งเห็นเถาไม้ที่เลื้อยเกาะอยู่กับต้นประดู่นั่นไหม นั่นล่ะ เถาวัลย์หลง ไปรื้อมันลงมาแล้วใช้เสียม
ในมือเอ็งตัดมันมา ให้ยาวซักท่อนละ 1 ช่วงแขนของเอ็ง เอามาหลายๆท่อนเลยนะ"
"แล้วต้องว่าคาถาด้วยไหมน้าขิก"
"ต้องซิวะ"
ป๊อดเข้าไปทำตามคำบอกของน้าขิกทุกประการ จนได้ต้นของเถาวัลย์หลงมาเต็มสองกำมือแล้วม้วนเก็บลงในย่าม
จากนั้นก็แฝงตัวออกไปจากวัดนั้นในเวลาที่เริ่มมีแสงสีทองจับที่ขอบฟ้าทันที
------
ป๊อดกลับมาถึงห้องโดยยังที่ไม่มีใครในบ้านตื่นนอนมาเห็นเขา เขารีบเข้าไปในห้องแล้วนำของที่ขโมยมาได้ในย่าม
ออกมาวางเรียงกันบนโต๊ะ แล้วนั่งมองดูของเหล่านั้นอย่างสงสัย
"น้าขิก ของแต่ละอย่างที่เอามาเนี่ยมันมีประโยชน์ยังไงบ้างล่ะ"
"ฮ่าๆๆๆ...ก็ครบเครื่องล่ะเอ็ง...นั่นเถาวัลย์หลง ใช้ทาที่ปาก พูดกับผู้หญิงคนไหน คนนั้นเป็นนึกรักเอ็งขึ้นมาทันที
พอนึกรักเอ็งแล้ว ยังเหนียมอายอยู่ ก็ต้องกระตุ้นราคะจิตของผู้หญิงคนนั้นด้วยว่านดอกทอง เพียงแค่ได้กลิ่นของมัน
ผู้หญิงคนนั้นก็จะมีกามราคะกำเริบจนทนอยู่ไม่ได้ ยอมให้เอ็งเอาทำเมีย และสุดท้าย รากพญาลึงค์ ฮ่าๆๆๆ อันนี้
เด็ดสุด เอาไปทาที่ลึงค์ของเอ็งก่อนร่วมหลับนอนกับผู้หญิง รายไหนรายนั้นดิ้นพล่านทุกราย เสร็จแล้วเสร็จอีก
ชนิดที่ว่าหลงเอ็งกันเลยทีเดียว"
ป๊อดนั่งฟังอย่างตื่นตะลึงในสรรพคุณของว่านต่างๆที่เขาไปขโมยมา แต่ก็ยังคิดถึงผลเสียที่จะเกิดขึ้นกับผู้ที่ถูกกระทำ
"น้าขิก...มันก็ดีอยู่อะนะ แล้วมันมีผลร้ายกับอะไรกับผู้หญิงคนนั้นไหมล่ะ"
"มี...ก็เสียตัวให้เอ็งอย่างรวดเร็ว โดยที่ตัวเขาเองไม่เคยคาดคิดไง ฮ่าๆๆๆ....ก็เอ็งบอกข้าเองว่า ต้องการได้ตัวผู้หญิง
ในแบบที่ไม่บังคับขืนใจ ก็นี่แหละ ทำให้เขารักก่อน แล้วเขาก็ยอมให้เอ็ง จบด้วยการทำให้เขาติดใจไง"
ภูตแห่งปลัดขิกล่วงรู้ความคิดของป๊อดว่ากำลังกังวลถึงผลเสียที่จะติดตามมา จึงพูดขึ้นว่า
"เฮ้ย..ไอ้หนูข้ารับรองว่า ไม่มีอาถรรพ์ร้ายใดๆติดตามมาในภายหลังกับผู้หญิงที่เอ็งใช้ แต่เอ็งต้องหุงและปลุกเสก
ด้วยตัวของเอ็งเอง"
"หา...หุงเหรอ..หุงยังไง....แล้วปลุกเสกยังไง...ผมทำไม่เป็นหรอก"
"เออน่า...เดี๋ยวข้าสอนเอ็งเอง ก่อนอื่นเอ็งเอาเถาวัลย์หลงที่เก็บได้ไปตากแดดซะก่อน แล้วไปจัดเตรียมกระทะใหม่มา 1 ใบ
แล้วก็น้ำมันจันทร์ 1 ขวดใหญ่"
เกือบเที่ยงคืนในวันนั้น ป๊อดเตรียมการอยู่อย่างเงียบเชียบอยู่หลังห้องแล้วแหงนดูพระจันทร์เต็มดวงที่ลอยเด่นอยู่กลางท้องฟ้า
เขาจัดการตั้งเตาโดยใช้เถาวัลย์หลงที่ตากแห้งจำนวนหนึ่งมาสุมไว้ในเตาแล้วนำกระทะขึ้นตั้งพร้อมกับนำดอกว่านดอกทอง
และรากว่านพญาลึงค์ใส่ลงไปในกระทะ จากนั้นก็เทน้ำมันจันทร์ลงไปจนหมดขวด
"แล้วทำยังไงต่อ น้าขิก"
"เอ็งก็เข้ากสิณไฟ เผาเถาวัลย์หลงในเตาให้ติดไฟซะ แล้วทรงฌาณระลึกถึงฤาษีตาวัว ภาวนาคาถาเทพรัญจวนพร้อมกับใช้
เถาวัลย์หลงที่มัดเป็นกำเอาไว้ คนไปในกระทะจนกว่าจะครบ 108 คาบ เพียงเท่านี้ก็เป็นอันเป็นเสร็จพิธี"
"แหม...เพียงเท่านี้...น้าพูดเหมือนง่ายเลยนะ"
"อ๊ะ...ไอ้นี่...อยากได้ของดีโดยไม่คิดจะลงมือลงแรงเลยเหรอวะ"
ป๊อดไม่ตอบคำน้าขิก เขาทรุดตัวลงนั่งขัดสมาธิ แล้วหลับตานิ่งจนจิตของเขาดำดิ่งเข้าสู่ฌาณแห่งกสิณไฟ
แล้วเบิกตาจ้องมองไปยังเถาวัลย์หลงที่ม้วนอยู่ในเตา ทันใดนั้นเองไฟก็ลุกไหม้เถาวัลย์หลงจนลุกโชติช่วงขึ้น
เขาจึงปิดตาลงอีกครั้ง แล้วน้อมจิตรำลึกถึงฤาษีตาวัวจนเห็นองค์ฤาษีปรากฎขึ้นในนิมิตร แล้วเอื้อมมือไป
หยิบเถาวัลย์หลงที่ถักเป็นกำเตรียมไว้ คนลงไปในกระทะ พร้อมกับเปล่งเสียงภาวนาคาถาเทพรัญจวนขึ้น
"โอม..รำจวนรำพึง รำจวนสิเหน่หา พระพายพัดพานป่วนจิตสะท้านพระทัย
มะ เมตตัง อะอุ สิเน่หา สัพพัตถะ ปูชิตา สัพพะกามา สัพพะตัญหา ราคะสัพเพ
มะอยู่มิได้ ปิติ ปิโย กามา กาเม อิธะเจตะโส ทัฬหัง คัณหาหิ"
มือของป๊อดคนไป 1 รอบพร้อมกับร่ายคาถาจนครบ 1 คาบอย่างพอดี แล้วเป็นไปเช่นนี้ทุกครั้ง จนกลิ่นหอม
ของน้ำมันจันทร์ที่ต้องความร้อน และกลิ่นหอมของดอกว่านดอกทองลอยฟุ้งขึ้นไปในอากาศตามทิศทางลม
โดยที่เขาไม่รู้เลยว่า มันจะไปมีผลกับคนผู้หนึ่งเข้า
-----
บนตึกชั้นที่ 2 หน้าต่างบานหนึ่งถูกเปิดโล่งไว้รับลม โดยที่เจ้าของห้องกำลังนั่งอ่านหนังสือเตรียมสอบอยู่พอดี
ตึกนั้นตั้งอยู่ในทิศทางใต้ลมจากจุดที่ป๊อดทำพิธีอยู่ กลิ่นของการหุงว่านตั้งแต่เริ่มต้นพิธี ลอยเข้าไปสู่นาสิกประสาทของหลิว
ทีละน้อย ๆ จนครบ 108 คาบ คลอไปกับเสียงของคาถาที่ป๊อดพึมพำออกมาไม่ขาดปาก แม้จะแผ่วเบาแต่ยามดึกสงัด
ก็ยังทำให้เธอได้ยินเสียงนั้นอย่างบางเบา จึงทำให้ครบองค์ประกอบที่จะทำให้เธอเกิดสภาวะที่ไม่เคยเป็นมาก่อนขึ้น
หลิวเกิดอาการกระวนกระวายใจจนนั่งอยู่ไม่ติด เส้นขนตามร่างกายของเธอลุกตั้งชันไปทั้งร่าง เธอเริ่มมีอาการเดี๋ยวร้อนเดี๋ยวหนาว
จนต้องตัดสินใจลุกขึ้นไปสูดอากาศที่หน้าต่าง และเมื่อเธอทำเช่นนี้ก็เท่ากับเป็นการรับกลิ่นของน้ำมันเทพรัญจวนเข้าไปจนเต็มปอด
จนจุดรวมประสาทในทางกามารมณ์ของเธอถูกกระตุ้นอย่างเต็มที่ หัวนมทั้งสองข้างของเธอชี้ชันและเริ่มแข็งเป็นไต สองขาของเธอ
เบียดเข้าหากันแล้วถูไถอยู่ไปมา หลิวหายใจอย่างติดขัด มือของเธอเลื่อนไปที่เนินสวาทของตัวเองอย่างไม่รู้ตัว แล้วกุมไว้จนแน่น
พร้อมกับหลับตาครางออกมาอย่างรุ่มร้อน
ในห้วงแห่งความคิดของเธอในตอนนี้ ปรากฎภาพเหตุการณ์ที่ประทับอยู่ในความทรงจำของเธอ นั่นก็คือ
ภาพของป๊อดที่กำลังเบียดแทรกร่างของเขาจนแนบชิดกับร่างของเธอบนรถเมล์ จนเธอรู้สึกหวั่นไหวในอารมณ์ ครั้งนั้นเป็นครั้งแรก
ตั้งแต่เธอย่างเข้าสู่วัยสาว ที่ได้แนบชิดกับเรือนร่างของผู้ชายแบบนั้น แต่ในตอนนี้ความรู้สึกที่ได้รับจากความคิดกลับรุนแรงกว่า
ในตอนนั้นหลายเท่านัก เธอปิดตาลงพร้อมกับร่ำร้องชื่อของป๊อดออกมาอย่างแผ่วเบา พร้อมกับใช้มือคลึงเค้นไปยังจุดที่ไวต่อความรู้สึก
บนร่างของเธออย่างเร่าร้อน
-------
ป๊อดเก็บอุปกรณ์และปัดกวาดสถานที่ในการทำพิธีจนไม่เห็นร่องรอยใดๆผิดปกติแล้ว ก็เข้าห้องนั่งพักผ่อน เตรียมตัวจะเข้านอน
แต่ก็ยังมีข้อสงสัยบางอย่างจึงเอ่ยถามภูตแห่งปลัดขิกขึ้น
"น้าขิก แล้วเมื่อไหร่ผมถึงจะพร้อมไปป่าอาถรรพ์กับน้าขิกได้ล่ะ"
"ยัง...หรอก นี่เอ็งพึ่งจะได้เพียงฌาณขั้นต้น ความว่องไวในการเอาจิตเข้าสู่ฌาณของเอ็งยังช้าอยู่ ยังไม่เพียงพอที่จะเอาตัวรอดได้"
"แล้วต้องขนาดไหนล่ะ ถึงจะพอ"
"ก็เมื่อไหร่ที่เอ็งคิดจะใช้อาคม ฌาณก็บังเกิดในทันที นั่นหล่ะจึงจะเพียงพอ...อ้อ...แล้วก็อีกเรื่องหนึ่ง เอ็งต้องไปฝึกวิชาการต่อสู้ด้วย
ที่เป็นอยู่ตอนนี้ มันมวยวัดยังใช้ไม่ได้"
"โห...นี่ผมต้องฝึกมวยด้วยเหรอ"
ขณะที่เขากำลังนั่งพักพูดคุยกับภูตแห่งปลัดขิกอยู่นั่นเอง ที่ประตูห้องก็เกิดเสียงเคาะดังขึ้น
"ก๊อก.....ก๊อก.....ก๊อก....."
"ไอ้หนู!...นั่นนังหนูหลิว ข้าเองก็ไม่ทันคิดว่ากลิ่นของน้ำมันเทพรัญจวนจะลอยไปถึงห้องนังหนูนั่น มันทนอยู่ไม่ได้
ถึงกับตามมาที่ห้องของเอ็งเลย ถือว่าเป็นโชคของเอ็งแล้ว"
ป๊อดตาโตขึ้นด้วยความตกใจ
"น้าขิก...ผมไม่คิดจะใช้น้ำมันนั่นกับคุณหลิวเลยนะ....ทำไงดี..ผมไม่อยากทำเธอเลย"
เสียงเคาะประตูดังขึ้นอีก พร้อมกับเสียงเรียกชื่อของเขา
"ก๊อก.....ก๊อก.....ก๊อก.....ป๊อด....ป๊อด......นี่หลิวเอง"
"ไอ้หนู...ยังไงเอ็งก็ต้องช่วยนังหนูนั่น...ฤทธิ์ในการปลุกราคะของน้ำมันเทพรัญจวนรุนแรงนัก หากเอ็งไม่ช่วย
นังหนูนั่นจะทุกข์ทรมานจนอาจต้องไปหาคนอื่นมาช่วยปลดปล่อย เอ็งไม่มีทางเลือกแล้ว"
ใจหนึ่งของป๊อดไม่ต้องการเห็นเธอเสียใจ หากว่าสติของเธอกลับมาสมบรูณ์ดังเดิม แต่อีกใจหนึ่งก็ต้องการตัวเธออย่างที่สุด
ยิ่งเมื่อมาฝึกฝนอาคมสายดำที่สอนให้เขาปลดปล่อยความต้องการของตัวเองออกมาอย่างแรงกล้า ผนวกกับคำพูดของน้าขิก
เขาก็ตัดสินใจได้ทันที ถ้าเธอต้องทนทุกข์ทรมาน หรือตกไปเป็นของคนอื่น นั่นเป็นเรื่องที่เขาจะยอมไม่ได้เป็นอันขาด
ป๊อดเดินไปเปิดประตู ก็พบร่างของหลิวในชุดนอนสีชมพู ยืนอยู่ที่หน้าประตูห้อง แม้เขาจะรู้อยู่แล้วว่าเป็นเธอ
แต่ก็อดที่จะตกใจไม่ได้เมื่อมองเห็นเธอมายืนอยู่ตรงหน้าห้องของเขาแต่เพียงลำพังจริงๆ
"ป๊อด...ขอหลิวเข้าไปหน่อยได้ไหม"
ป๊อดมองนิ่งไปที่ใบหน้าหวานและริมฝีปากอันอวบอิ่มที่เขาหมายใจอยากจะจูบสักครั้ง ยิ่งรู้ว่าอีกไม่นาน
เขาก็ได้สิ่งนั้นสมดังที่ต้องการ ก็อดที่จะใจสั่นด้วยความประหม่าไม่ได้
"เชิญ...เชิญ...ครับ...คุณหลิว"
หลิวก้าวเท้าเข้าไปในห้อง แล้วยืนประสานมือก้มหน้านิ่งด้วยท่าทีที่ลังเล ความคิดและมโนสำนึกยังคงเตือนเธอว่า
เป็นสิ่งที่ไม่สมควร แต่แรงขับจากความต้องการภายในมันรุมเร้าจนเธอไม่อาจทนต่อไปได้ ต้องตัดสินใจเดินออกจากห้องมาถึงที่นี่
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
ป๊อดยืนมองหลิวนิ่งด้วยความรู้สึกสองอย่างในเวลาเดียวกัน ใจหนึ่งดีใจอย่างที่สุด จนแทบอยากจะโผเข้ากอดและจูบเธอเสียให้หนำใจ
แต่อีกใจก็คิดกังวลว่าเมื่อเธอกลับมาเป็นปกติแล้ว เธอคงจะต้องนึกเสียใจและโทษตัวเองเป็นแน่ แต่แล้วเขาก็ตัดสินใจเข้าไปยืน
เผชิญหน้าแล้วสบสายตากับเธอ
ทั้งสองจ้องมองกันด้วยความเงียบงัน จนในที่สุดหลิวก็เป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นมาก่อน
"ป๊อด....หลิว.......... เอ่อ.......หลิว......."
เธอไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้มากกว่านี้ ป๊อดจึงขยับร่างเข้าไปใกล้เธอมากขึ้น เขาเองก็ไร้ถ้อยคำใดๆที่จะพูดออกมา
ในสถานการณ์เช่นนี้เหมือนกัน แล้วเขาตัดสินใจยื่นหน้าเข้าไปจดจ่อที่ริมฝีปากของเธอ
หลิวเบิกตากว้าง แล้วรีบปิดตาลงกำสองมือแน่นด้วยความประหม่า เธอรู้ดีว่าป๊อดกำลังจะทำอะไร ใจของเธอเต้นระรัว
จนแทบจะระเบิดออกมาข้างนอก แต่อารมณ์ที่รุมเร้าอยู่ภายในของเธอกลับสั่งให้ปากของเธอเผยอออกน้อยๆ เหมือนจะยอมรับ
ริมฝีปากของป๊อดที่กำลังประทับลงมา
ป๊อดบรรจงจูบเธออย่างแผ่วเบา แล้วซึมซับสัมผัสอันนุ่มนวลจากริมฝีปากของหลิวอย่างเคลิบเคลิ้ม เขาถอนริมฝีปากออก
แล้วมองดูใบหน้าหวานของเธอ เมื่อเห็นว่าเธอยังคงหลับตานิ่งอยู่เช่นนั้น เขาจึงประทับจูบลงไปอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เป็นสัมผัส
ที่แนบสนิทยิ่งกว่าเดิม ริมฝีปากของเธอถูกเขาบดบี้อย่างดื่มด่ำ พร้อมกับส่งลิ้นเข้าไปเกี่ยวกระหวัดในช่องปากแล้วพัวพัน
กับลิ้นของเธออย่างดูดดื่ม จนเขารู้สึกได้ว่าร่างของเธอเริ่มอ่อนระทวยลง
ป๊อดใช้อ้อมแขนโอบประคองร่างของเธอไว้ มือข้างหนึ่งไล่ลามไปตามช่วงเอวและลดต่ำลงมาที่เนินสะโพกอันหนั่นแน่น
พร้อมกับดันรั้งสะโพกงามเอาไว้ไม่ให้ถอยหนีไปจากร่างของเขา ที่ดันเข้ามาจนแนบชิดกับร่างของเธอ ลำลึงค์ที่แข็งตัวของเขา
สัมผัสกับเนินเนื้ออันโหนกนูนของเธอจนเขารู้สึกได้ แล้วหวนคิดถึงวันวานที่เขาเคยได้รับสัมผัสนี้มาครั้งหนึ่งแล้วบนรถเมล์
"คุณหลิวครับ ผมรักคุณหลิวเหลือเกิน"
ป๊อดกระซิบไปที่ใบหูของเธอ ในขณะที่เขาซุกไซ้ใบหน้าไล่ลงมาจนถึงลำคออันผุดผ่อง แล้วสูดดมกลิ่นหอมละมุน
จากเรือนร่างของเธอ มันยิ่งเหมือนเป็นการก่อกวนให้เขาเกิดอารมณ์จนปั่นป่วน เผลอตัวใช้สองมือคลึงเค้นที่บั้นท้าย
ของเธออย่างหนักมือพร้อมกับดันแก่นกายของเขาเข้าไปที่เนินเนื้อกลางหว่างขาของเธอจนแนบสนิท
สติของหลิวในตอนนี้เตลิดลอยไปไกลเสียแล้ว เธอมีแต่เพียงความกระสันต์ต้องการให้ป๊อดโลมไล้สัมผัสเรือนร่างของเธอ
และยิ่งเธอรู้สึกถึงสัมผัสจากลำแก่นกายที่ถูไถบดบี้อยู่ที่กลางลำตัวของเธอเธอก็ยิ่งเคลิบเคลิ้มโหยหา จนใช้สองมือโอบกอด
รัดร่างของป๊อดไว้อย่างแนบแน่น อารมณ์ใคร่ของเธอในตอนนี้มันรุ่มร้อนเสียจนร่องหลืบของเธอเริ่มมีความฉ่ำชื้นออกมาแล้ว
ป๊อดค่อยๆสาวเท้าผลักดันให้หลิวถอยเท้าไปข้างหลังทีละน้อยๆ จนถึงขอบเตียงแล้วทรุดร่างนอนเหยียดยาวสบตาป๊อด
นิ่งอยู่เช่นนั้น ป๊อดสบตากับเธอตอบด้วยแววตาแห่งความรักและความใคร่ระคนกัน เขาไม่เคยนึกฝันมาก่อนเลยว่า
นางฟ้าในใจเขากำลังจะมาเป็นของเขาอยู่ในไม่ช้านี้แล้ว เสื้อของป๊อดถูกถอดลงไปกองอยู่กับพื้น แล้วติดตามด้วยกางเกง
จนเขาเหลือแต่ร่างที่เปลือยเปล่าเดินเข้าไปแนบชิดกับขอบเตียงที่นางฟ้าของเขานอนอยู่
หลิวจ้องมองร่างเปลือยเปล่าของป๊อดด้วยใจอันสั่นหวิว ตาของเธอลดระดับจากใบหน้าของเขาลงมาหยุดมองนิ่งอยู่ที่ท่อนเอ็น
ซึ่งกำลังแข็งตัวจนชี้ยาวออกมาอย่างน่ากลัว ยิ่งเธอเพ่งมองดูมันก็ยิ่งเกิดความกระสันต์วาบหวิวในอารมณ์มากยิ่งขึ้น
จนอารมณ์ใคร่ที่อัดอั้นอยู่ภายในสังการให้เธอเอื้อมมือไปสัมผัสมัน
ป๊อดหลับตาพริ้มรับสัมผัสจากมืออันนุ่มนิ่มของเธอยิ่งทำให้ท่อนเอ็นของเขาขยายขนาดขึ้นอีก เขาก้มมองดูผู้หญิงในดวงใจ
ใช้มือสัมผัสส่วนนั้นของเขาด้วยความรักที่เต็มตื้นหัวใจและทวีระดับความใคร่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
และยิ่งหลิวเปลี่ยนจากลูบคลำอย่างทะนุถนอมมาเป็นกำมันไว้ในอุ้งมือ ป๊อดก็ถึงกับขยับบั้นเอวทันทีด้วยความต้องการอย่างเปี่ยมล้น
ส่วนหัวอันเบ่งบานผลุบเข้าผลุบออกในมือของเธอ จนหลิวจ้องมองมันด้วยด้วยความวาบหวิวแล้วยันตัวลุกขึ้นนั่งจ้องมองมันอย่างใกล้ชิด
เรียวขาทั้งสองของเธอบีบเข้าหากันจนแนบ พลางขยับข้อมือของเธอเข้าและออกพร้อมกับจินตนาการว่ามันเข้าได้ทะลุทะลวง
เข้าไปไปในร่างของเธอ ยิ่งคิดเธอก็ยิ่งขยับข้อมือเร็วขึ้น จนป๊อดเกิดอาการเสียวซ่านร่ำร้องออกมา
"ซี๊ดดดด.........โฮววว......ซี๊ดดดด.........ดีจังเลยครับ...คุณหลิว"
ป๊อดเสียวซ่านไปตลอดลำเอ็นจนเขาไม่สามารถหักห้ามความต้องการของเขาได้ เขาเผลอใช้สองมือกดหัวเธอลงไปที่ลำเอ็นของเขา
จนหน้าของหลิวใกล้ชิดแทบจะสัมผัสกับท่อนเอ็น หลิวเองตั้งแต่เกิดมาก็มีครั้งนี้เองที่เธอได้สัมผัสมัน และจ้องมองมันใน
ระยะใกล้ชิดขนาดนี้จนรู้สึกได้ถึงกลิ่นของมัน
หญิงและชายโดยธรรมชาติหากใกล้ชิดกันก็มักมีอารมณ์และความต้องการระหว่างเพศเกิดขึ้นเป็นธรรมดา แต่ในตอนนี้หลิว
ถูกกระตุ้นอารมณ์ใคร่จนรุ่มร้อนไปทั้งร่าง ทั้งยังได้สัมผัสกับความเป็นชายอย่างใกล้ชิดขนาดนี้ อารมณ์และความต้องการ
ของเธอก็ผลักดันให้เธอกระทำโดยไม่ต้องมีใครสอน เธอห่อริมฝีปากสัมผัสไปที่ลำเอ็นของป๊อดอย่างแผ่วเบา ก่อนที่จะอ้าปาก
อมมันไว้เหมือนต้องการจะรับรู้รสชาติของมัน
"คุณหลิว!........โอ้วววว......ซี๊ดดดด.......เสียวจริงๆเลยครับ................ซี๊ดดดดด....โอวววว........ซี๊ดดดดดดด......"
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
ป๊อดกัดกรามแน่น ก้มมองดูใบหน้าอันน่ารักของเธอที่กำลังใช้ปากอมควยของเขาอย่างตั้งใจ สัมผัสอันนุ่มนิ่มอ่อนละมุนและอบอุ่น
จากช่องปากของเธอ สร้างความซ่านเสียวและปลุกอารมณ์กระสันต์ของเขาอย่างที่สุด สองมือของเขาลูบไล้เส้นผมของเธออย่างแผ่วเบา
พร้อมกับโยกบั้นเอวส่งลำเอ็นผลุบเข้าผลุบออกจากปากของเธอด้วยความเสียวซ่านในอารมณ์อย่างเนิบนาบ
แต่ป๊อดในวันนี้ไม่สามารถเก็บกดความต้องการของตัวเองได้เหมือนเดิมเสียแล้ว ในที่สุดเขาก็ปลดปล่อยมันออกมา
ด้วยการใช้สองมือจับยึดหัวของหลิวไว้ แล้วโยกบั้นเอวเข้าสู่ปากของหลิวเร็วขึ้น ลึกขึ้น จนมันล่วงล้ำไปกระทบกับลำคอของเธอ
พร้อมกับกัดฟันแน่นอย่างสาแก่อารมณ์ตัวเอง จนหลิวถึงกับสลัดใบหน้าออกมาสำลัก
ป๊อดไม่สามารถระงับความต้องการจากก้นบึ้งของจิตใจเขาได้อีกต่อไป ใบหน้าของเขาแสดงออกถึงความหื่นกระหายอย่างเห็นได้ชัด
ไม่มีคำกล่าวใดๆจากปากของป๊อด แต่เขากลับจับท่อนเอ็นยัดใส่ปากของหลิวอีกครั้งแล้วใช้สองมือยึดจับใบหน้าของเธอไว้ พร้อมกับ
โยกบั้นเอวเข้าออกจากปากของหลิวอย่างเมามันส์
"อุ๊บบบ....อู้ววว.....อู้ววว....อู้ววว....อู้ววว....อู้ววว....อู้ววว....."
"ซี๊ดดดดดด....ฮ้าาาา.......ซี๊ดดดดดด....ฮ้าาาา.......ซี๊ดดดดดด....ฮ้าาาา.......ซี๊ดดดดดด....ฮ้าาาา......."
หลิวส่งเสียงร้องอู้อี้ออกมาพร้อมกับหยาดน้ำตาที่เอ่อคลอ และเมื่อป๊อดมองเห็นน้ำตาของหลิว สติของเขาก็กลับคืนมาอีกครั้ง
เขาหยุดการกระทำทั้งหมดลงทันที แล้วทรุดตัวลงนั่งโอบประคองร่างของหลิวไว้อย่างสงสาร
"โอวว...ผมขอโทษครับ....คุณหลิว...ผมผิดไปแล้ว...ผมขอโทษจริงๆ....เจ็บไหมครับ"
"หลิวหายใจไม่ออก........ป๊อด....อย่าทำรุนแรงกับหลิวอีกนะ"
"โถ.....ไม่แล้วครับ...ป๊อดไม่ทำแล้วครับ..."
ป๊อดใช้มือเช็ดน้ำตาให้หลิวพร้อมกับปลอบประโลม หลิวเงยหน้าขึ้นมองดูป๊อดและสบตากับเขา แต่พอได้สบตา มนต์เทพรัญจวน
ก็ทำให้อารมณ์อันคุกรุ่นของเธอลุกโชนขึ้นมาอีกครั้ง แล้วเธอก็โอบสองแขนเหนี่ยวรั้งตัวป๊อดให้เอนตัวนอนไปด้วยกัน
ป๊อดรู้สึกตัวว่าใบหน้าของเขาทาบทับอยู่บนความหยุ่นนิ่มและอบอวลไปด้วยกลิ่นไอสาวจากทรวงอกของหลิว
จนเขาอดไม่ได้ที่จะชอนไชใบหน้าซุกไซ้ทรวงอกของเธอ ยิ่งได้รับสัมผัสและกลิ่นอันยั่วยวนเขาก็ยิ่งต้องการ
สัมผัสเนื้อแท้ของมัน และก็รู้สึกขัดใจที่มีเสื้อมาปิดบังเอาไว้
ป๊อดเงยหน้ามองดูหลิวเหมือนจะขออนุญาต มือของเขาเอื้อมไปปลดกระดุมเสื้อของเธอทีละเม็ดๆจนหมด
แล้วแบะกว้างออกจนมองเห็นความขาวนวลเนียนตาที่หลบซ่อนอยู่เสื้อของเธอ เขามองดูยกทรงที่ปิดปังปทุมถัน
คู่งามแล้วจัดการปลดตะขอหน้าของมันโยนมันออกไปให้พ้นจากสายตาอย่างอดใจไว้ไม่ไหว โดยไม่ละสายตา
จากทรวงอกคู่งามของหลิว
เขาพึ่งรู้เดี๋ยวนี้เองว่าหลิวเป็นคนซ่อนรูป หน้าอกของเธอทั้งเต่งตึงและอวบใหญ่กว่าที่เขาคิด ยอดอกสีชมพูตั้งชี้ชูชัน
อยู่บนเนินเนื้อกลมกลึงขาวผ่อง ท้าทายสายตาจนเขาต้องเอื้อมมือไปเกาะกุมลูบคลำอย่างแผ่วเบา
หลิวสะดุ้งตัวน้อยๆเมื่อรับรู้สัมผัสจากมือของป๊อดที่ลูบคลำอยู่ที่ทรวงอก แล้วพริ้มตาลงในบางขณะที่นิ้วของเขา
ลากผ่านยอดถันของเธออย่างแผ่วเบา
ป๊อดเห็นเธอมีอการการแอ่นอกน้อยๆขึ้นมารับสัมผัสจากเขา ก็เพิ่มระดับจากการลูบคลำมาเป็นคลึงเค้น
สลับกับใช้สองนิ้วบดบี้คลึงวนยอดถันของเธอทั้งสองข้าง แล้วก้มหน้าลงอ้าปากงับยอดถันงามนั้น ลิ้มรสสัมผัสอันนุ่มนวล
หอมหวาน แล้วดูดกินมันอย่างดูดดื่ม จนได้ยินเสียงหายใจแรงๆอย่างไม่เป็นจังหวะของหลิว
สองมือของเขาบีบเค้นเต้ากลมกลึง ขณะที่ยอดงามของมันถูกเขาดูดกินอย่างโหยหาไม่หยุดหย่อน จนหลิวเริ่มส่งเสียงคราง
อย่างแผ่วเบาออกมา
"ฮาาาาย......ซี๊ดดดดดดดด............ฮาาาาา......ซี๊ดดดดดดด"
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
มือทั้งสองของเธอลูบคลำเส้นผมของเขาพร้อมกับแอ่นอกรับความเสียวสยิวที่กำลังได้รับอย่างลืมตัว ส่วนมือของป๊อด
ก็เลื่อนลงไปลูบไล้ที่โคนขาด้านในของหลิว แล้วค่อยๆไล่สูงขึ้นมาเรื่อยๆ จนเธอรู้สึกได้ว่ากำลังถูกล่วงล้ำจุดสำคัญ
ก็บีบขาเข้าหากันตามสัญชาตญาณ แต่ป๊อดก็เลื่อนขาข้างหนึ่งมากดรั้งขาของเธอไว้ แล้วใช้ฝ่ามือวางทาบลงไป
บนเนินเนื้อกลางลำตัวของเธอ
ฝ่ามือของป๊อดโค้งนูนขึ้นตามความโคกนูนเป็นหลังเต่าของเธอ เขารู้สึกได้ว่ามันมีขนาดที่กว้างขวางและนูนโหนก
จนฝ่ามือของเขาไม่สามารถรวบมันไว้ได้ทั้งหมด ยิ่งได้สัมผัสเขาก็ยิ่งหมั่นเขี้ยวจึงรั้งเรียวขาของหลิวให้อ้ากว้างออกมากยิ่งขึ้น
แล้วส่งนิ้วกลางวางทาบทับลงไปตรงรอยผ่ากลางเนินโหนกนั้น
หลิวทั้งรู้สึกเสียวสยิวกับสัมผัสที่กำลังได้รับ ทั้งเริ่มรู้สึกอายที่ปล่อยให้ป๊อดใช้มือสำรวจของสงวนของเธอเอาตามอำเภอใจ
แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้เพราะขาทั้งสองของเธอถูกขาของป๊อดวางทาบทับขวางเอาไว้ ป๊อดเลื่อนมือสูงขึ้นมายังหน้าท้อง
ขาวนวลเนียนของเธอ แล้วคลึงฝ่ามือไปโดยรอบก่อนจะสอดมือรอดผ่านทั้งขอบกางเกงนอนและซับในเข้าไปสัมผัส
เนินเนื้อแทัๆของเธอ
"อู๊ยยย.....ป๊อด....อย่าาา.....ซี๊ดดดดดดด..........."
เสียงร้องห้ามที่แสนจะเบาและสั่นพร่าของหลิวลอดออกมาจากปาก ก่อนจะเปลี่ยนเป็นเสียงครางออกมาเมื่อถูกฝ่ามือของป๊อด
ลูบไล้สำรวจสองกลีบอันอวบอิ่มของเธอ มือของป๊อดไล้วนแหวกกลุ่มเส้นไหมอ่อนละเอียดเข้าไป แล้วพยายามแบะกลีบที่ปิดสนิท
ทั้งสองออก เพื่อจะล่วงล้ำเข้าไปสำรวจร่องหลืบอันฉ่ำเยิ้ม จนได้พบกับติ่งเนื้ออันอ่อนไหวต่อสัมผัส
นิ้วกลางเข้าไปลูบไล้มันอย่างแผ่วเบาจนเอวของหลิวเริ่มส่ายไปมา เธอเริ่มรู้สึกต้องการให้เขาสัมผัสมันมากกว่านั้น
จนสองขาของเธออ้ากว้างออกเอง และเอวของเธอก็ลอยสูงขึ้นจากพื้นในบางขณะ ป๊อดใช้นิ้วไล้วนให้ติ่งเสียวของเธอให้โอนเอนไปมา
จนรู้สึกได้ว่าเธอฉ่ำชื้นไปทั้งร่องหลืบ จึงตัดสินใจรูดกางเกงของเธอออกเพื่อต้องการจะชื่นชมเรือนร่างที่หลบซ่อนอยู่ของเธอ
กางเกงนอนและซับในของหลิวค่อยๆร่นลงช้าๆไปตามเรียวขางาม จนในที่สุด มันก็ถูกป๊อดเกี่ยวออกไปให้พ้นทาง
จนเธอรู้สึกเย็นวาบเมื่อร่างเปลือยเปล่าล่อนจ้อน เผยให้เห็นเนินเนื้อขาวผ่องอันโหนกนูนกลางหว่างขาของเธอ
สองกลีบงามของเธอประดับไปด้วยไหมอ่อนละเอียดที่ยุ่งเหยิงจากฝ่ามือของเขาเมื่อสักครู่ ปากทางของเธอปิดสนิทเรียบร้อย
เหมือนตัวเธอไม่มีผิด
ป๊อดจ้องมองมันด้วยใจที่เต้นระส่ำจนต้องกลืนน้ำลายที่แห้งผากลงคออย่างยากเย็น แล้วคืบคลานร่างของเขาคล่อมทับ
เรือนร่างของเธอจนแนบสนิท
ริมฝีปากร้อนรุ่มแนบประกบริมฝีปากอวบอิ่มอีกครั้ง ยอดอกสีชมพูระเรื่อถูกถูไถจากแผงอกของชายหนุ่ม
ที่เธอไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะทอดร่างให้เขาเชยชม แก่นกายกลางลำตัวของเขาดันเข้าหาเนินเนื้อเนียนงาม
ส่งไอร้อนผะผ่าวจากตัวเขาสู่ตัวเธอ
ป๊อดซุกไซ้ใช้ลิ้นของเขารัดรัวโรมรันลิ้นของเธออย่างดูดดื่ม แล้วระดมจุมพิตต่ำลงไปเรื่อยๆ ผ่านลำตัว สีข้าง
หน้าท้อง สะดือ สู่เนินเนื้อสาว
เรียวขาทั้งสองของเธอถูกเขาจับแยกออก ก่อนที่จะซุกใบหน้าจ่อมจมลงไปโลมเลียดูดกินอย่างหลงใหล
จนเธอหอบหายใจแรง สะโพกผายเริ่มส่ายรัวให้ปุ่มติ่งไตได้สัมผัสกับลิ้นที่ล้วงควานเข้ามาอย่างสุดสยิว
ป๊อดยังไม่หยุดใช้ลิ้น แต่กลับใช้นิ้วแหวกกลีบสวยออกจากกัน จนเห็นช่องสวาทที่กำลังตอดรัดระริก เขาหยั่งลิ้นลึก
ลงไปจนทำเอาเธอสะดุ้งเฮือกขึ้นแล้วครางกระเส่าออกมา
"อ๊ายยยยย..............................ซี๊ดดดดดด...................ป๊อด......พอเถอะ.........หลิวเสียวววว.......อูยยยยย........."
ยิ่งเธอร้องขอ ก็เหมือนกับยิ่งยั่วยุให้ป๊อดระรัวลิ้นของเขาถี่ขึ้น จนสะโพกของหลิวลอยขึ้นจากพื้น แล้วครวญครางออกมาจนเสียงหลง
"อ๊ายยยย........อ๊ายยยยยยย...........พอก่อน.....อ๊ายยยยยยย...........อูยยยยย.....ไม่ไหว.....ไม่ไหวแล้ว......หลิวไม่ไหวแล้ว"
ร่างของเธอสั่นกระตุกติดๆกันสามสี่ครั้ง แล้วลดสะโพกของเธอลงบนที่นอนอย่างหมดแรง แต่ป๊อดยังเต็มไปด้วยความหื่นกระหาย
ตาของเขาวาวโรจน์ไปด้วยเพลิงราคะที่เปี่ยมล้น เขาสอดสองมือช้อนเข้าไปใต้สะโพกของหลิวแล้วยกขึ้น พร้อมกับซุกไซ้ใบหน้าลง
ไปที่ร่องหลืบอันเปียกแฉะไปด้วยน้ำแห่งความหฤหรรษ์ของเธอ และคราวนี้ปมเสียวของเธอก็ผลุบเข้าไปในปากของเขา พร้อม
เสียงลมที่ถูกสูดเข้าไปในปาก ดังแข่งกับเสียงร้องของเธออย่างต่อเนื่อง
"ซู๊ดดดด.......ซู๊ดดดดด.......ซู๊ดดดด.......ซู๊ดดดดด.......ซู๊ดดดด.......ซู๊ดดดดด......."
"อ๊ายยยย........อ๊ายยยย..........อ๊ายยยย........อ๊ายยยย..........อ๊ายยยย........อ๊ายยยย.........."
หลิวร่อนสะโพกดิ้นพล่านไปด้วยความเสียวอย่างสุดหัวใจ แต่ก็ถูกสองมือของป๊อดยึดเอาไว้ไม่ให้หนี้พ้นไปจากปากของเขา
เธอทั้งเหนื่อยและเสียวจนแทบจะขาดใจ และในที่สุด เธอก็หลั่งน้ำแห่งความสุขออกมาจนฉ่ำนอง พร้อมกับสั่นกระตุกเป็นครั้งที่สอง
ตาของเธอปิดลงแล้วหายใจหอบจนทรวงอกของเธอสะท้อนขึ้นลงอย่างเห็นได้ชัด
ป๊อดมองดูอาการของหลิวที่พึงเสร็จสิ้นจากความสุขสมแล้วยิ้มออกมาอย่างสมใจ แล้วเหลือบมองไปทุกสัดส่วนของเรือนร่างเปล่าเปลือย
ที่อยู่ตรงงหน้า เขาเลื่อนตัวเข้าชิดกลางหว่างขาของหลิว ดวงตาอันหื่นกระหายของเขาจ้องมองเนินเนื้องามนั้นเขม็งพร้อมกับใช้สองมือ
จับเรียวทั้งสองของเธอให้ถ่างกว้างจนเนินนูนสวยแย้มเปิดออก แล้วจับลำแก่นกายของเขาเข้าไปถูไถไล้วนที่ปากถ้ำอันเปียกลื่นนั้น
แล้วค่อยๆดันมันเข้าไปทีละน้อยๆ จนส่วนหัวอันเบ่งบานของเขาผลุบหายเข้าไปชนกับเยื่ออันบางเบาแห่งความบริสุทธิ์ของเธอ
หลิวลืมตาขึ้น พร้อมกับยกสองมือ
"....ป๊อดด.....หลิวเจ็บ"
ป๊อดเกร็งเอวค้างเอาไว้อยู่เท่านั้น แล้วโน้มตัวลงดูดกินยอดถันงามของเธอ จนเมื่อเห็นหลิวเริ่มเคลิบเคลิ้มบั้นเอวของเขาก็ค่อยๆส่ายวน
เป็นวงกลมแล้วดันเข้ามาทีน้อย ๆ จนในที่สุด
"โอ๊ะ......"
ใบหน้าของหลิวบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บแล้วร้องขึ้น เมื่อส่วนหัวที่เบ่งบานของป๊อด ทะลวงผ่านม่านพรหมจารีของเธอจนขาดสะบั้น
เบิกทางให้ลำแก่นกายอันแข็งเกร็งเคลื่อนผ่านเข้ามาในช่องท้องของเธอจนสุดลำแล้วแช่นิ่งค้างไว้อย่างนั้น
หลิวรู้สึกเจ็บและคับแน่นไปทั้งช่องท้องกับสิ่งแปลกปลอมที่ลอดผ่านเข้ามาในร่างของเธอ แล้วทอดตัวนิ่งอยู่เช่นนั้น
ป๊อดเลื่อนหน้าไปจุมพิตที่ริมฝีปากงามอีกครั้งพร้อมกับส่งสายตาหวานให้กับเธอ จากนั้นบั้นเอวของป๊อดก็เริ่มส่ายวนทั้งๆที่ลำแก่นกายของเขายังมุดจมอยู่จนสุดลำ
แสดงรูปภาพเฉพาะสมาชิกเท่านั้น
หลิวตาปรือเผยอริมฝีปากออกเล็กน้อยด้วยความรู้สึกที่ไม่เคยเป็นมาก่อน มันทั้งเจ็บและสุขเสียวปะปนกัน เวลาที่ป๊อดขยับเจ้าสิ่งนั้น
หมุนวนและเข้าออกจากร่างของเธอ เธอรู้สึกเสียวสะท้านเหมือนถูกระลอกคลื่นลูกใหญ่จู่โจมเข้ามา จนเธอต้องเกร็งหน้าท้องขยับสะโพก
ของเธอติดตามไปกับการชี้นำของเขา
"โอ้ววว........ป๊อด.....ซี๊ดดดดดดด..............โอ้วววววว......ซี๊ดดดดดด..........โอ้วววววว........ซี๊ดดดดดด....."
ป๊อดกอดรัดร่างของเธอไว้อย่างแนบแน่นพร้อมกับขยับบั้นเอวเข้าออกบนเรือนร่างของเธอด้วยความซ่านเสียวตลอดลำเอ็น
แรงบีบรัดถี่กระชับของเธอทำให้เขาเสียวกระสันจนต้องเร่งจังหวะเป็นเร็วถี่ สอดกระแทกหลอมรวมกับตัวเธอครั้งแล้วครั้งเล่า
ตาของเขาจ้องมองใบหน้าของหญิงในฝันที่กำลังหลับตาพริ้มร้องครวญคราง กับบทรักของเขาด้วยความภาคภูมิใจว่า
ในที่สุดเธอก็เป็นของเขา
"โอ้ววว.....ซี๊ดดดด......โอ้ววว.....ซี๊ดดดด......โอ้ววว.....ซี๊ดดดด........ฮ๊ายยยยยยยย.............."
สะโพกงามกลมกลึงแอ่นขึ้นรับสัมผัสตามจังหวะที่เร็วถี่ขึ้นเรื่อยๆ พร้อมกับเสียงร้องครวญครางที่สอดประสานกันของทั้งคู่
จนกระทั่งในจังหวะหนึ่งสะโพกของหลิวก็แอ่นสูงขึ้นแล้วค้างนิ่ง ปลายเท้าของเธอหงิกงอพร้อมกับร่างที่เกร็งกระตุก
เธอรู้สึกเหมือนกับว่า เธอกำลังตกจากที่สูงแล้วล่องลอยไปบนที่อันเวิ้งว้าง ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับที่ป๊อดหยั่งลึกเข้าสู่
ตัวเธอจนสุดลำแล้วปลดปล่อยน้ำรักอุ่นๆพุ่งกระฉูดเป็นระลอกสามสี่ครั้ง จนท่วมท้นไหลเอ่อนองมาจากปากถ้ำของเธอ
ด้วยความสุขสม
"โอ๊ะ......คุณหลิว....โอ๊ววว........อ้าาาาาาาาาา............"
-------
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน