แอดมินย้ายเรื่องมาห้องนี้ละครับ คนอ่านห้องนู่นที่ตามมาขอบคุณครับ ใครพึ่งมาก็ยินดีต้อนรับ
ติชมกันได้เหมือนเดิมฮะ อยากได้แบบไหน ให้เรื่องเป็นยังไง แต่ไม่ได้บอกว่าจะปรับอะไรนะ ฮ่าๆ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ตอนนี้เป็นเวลาสองทุ่ม ในบาร์เริ่มครึกครื้น ผู้คนเริ่มแน่นร้าน ดนตรีแจ๊ซยังบรรเลงไม่หยุด
แต่เพลงที่เล่นตอนนี้มันเป็นเพลงเศร้าเหมือนจะตอกย้ำบอยที่ยืนตรงบันไดจนรู้สึกร้องไห้ไม่ออกหัวเราะไม่ได้
เขามองลงไปชั้นล่างทางด้านขวาเห็นฟ้านั่งที่โต๊ะอยู่คนเดียว เธอหน้าแดงๆ เสื้อยังติดกระดุมไม่ครบเห็นเนินอกนูนขาวที่ใหญ่จนเบียดกันเป็นร่องชัดเจน
เขาได้แต่เกิดความรู้สึกเสียดาย เธอเป็นแฟนที่โคตรสวย นิสัยน่ารัก ชอบเอาอกเอาใจเขา ไม่เคยมีเรื่องชวนทะเลาะยกเว้นเรื่องเวลาที่เขาไม่มีให้เธอ
ตอนแรกที่เขาคิดว่าเธอเข้าใจเลิกบ่นไปเอง กลับกลายเป็นเพราะมีผู้ชายเลวๆมาพรากเธอไปจากเขาในวันที่เขาทำโอที
ย้อนนึกดู อาจจะเป็นความผิดของเขาเองมั้งที่มัวแต่สนใจงาน ละเลยจนเธอต้องไปแสวงหาความสุขนอกบ้าน ต่อให้เขาตั้งใจจะทำเพื่ออนาคตกับเธอก็ตาม
'เฮ้อ..เอาไงดีวะ'
บอยยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะทำยังไงกับฟ้าดี จะมองว่าเธอเป็นเหยื่อไอ้เอกก็คงจะไม่ผิด แต่นั่นก็แค่ครั้งแรก
จะถามว่าเธอบริสุทธิ์ใจมั้ย บอยตอบไม่ได้ เพราะไม่รู้ว่าหกเดือนที่ผ่านมา ทำไมเธอถึงยอมให้ไอ้เอกนัดเย็ดเรื่อยๆ
ทั้งๆที่เธอเคยบอกว่าไม่พร้อมจะมีอะไรด้วย ขอเวลาจากเขา เขาก็ยินดีให้เวลาเธอเท่าที่ต้องการ ไม่เคยรบเร้า
แต่กลายเป็นสุดท้ายเธอไปมีอะไรกับคนอื่นมาตั้งหกเดือน เดือนละหลายๆครั้ง..
เหตุผลนี้คงต้องถามจากปากเธอเอง แต่ถ้ายกเรื่องนี้ขึ้นมา คงได้น้ำตาแตกเลิกกันแน่ๆ
แล้วถามตัวเขาเองว่าพร้อมเลิกมั้ย? บอยไม่แน่ใจเลยจริงๆ แต่ตั้งใจว่าจะต้องทำอะไรให้เธอเห็นดีซักอย่าง
'นี่สินะความรู้สึกทั้งรักทั้งแค้นที่คนพูดกัน'
มองไปด้านซ้ายเห็นพี่เอกเดินไปที่เคาร์เตอบาร์ ชี้ไวน์แดง ก่อนที่จะจ่ายเงินแล้วถือแก้วไวน์สองแก้วออกมา
แต่พี่เอกไม่ได้เดินตรงไปที่โต๊ะทันที กลับเดินหลบซ้ายขวาซอกแซกเข้าไปในมุมมืดที่ไม่มีคนสนใจ
แต่บอยเห็นชัดเจนเพราะอยู่ข้างล่างเขาพอดี พี่เอกเอาตัวบังสายตาคน มองล่อกแล่กซ้ายขวาก่อนจะล้วงมือเข้าไปในกางเกงแล้วหยิบเอาตลับเหล็กสีทองออกมา
เปิดข้างในเห็นซองสีดำขนาดเล็กหลายซอง ลักษณะเหมือนซองน้ำตาลใส่กาแฟ
'หรือนี่คือยาที่แม่งบอกว่าใช้กับฟ้าในคืนแรก'
พี่เอกหยิบหนึ่งซองฉีกเทผงสีขาวลงไปในแก้วใบนึงจนหมด เอานิ้วคนๆให้ยาละลายก่อนจะหยิบแก้วเดินกลับไปหาฟ้าที่โต๊ะ
ฟ้ารับแก้วไวน์พร้อมขมวดคิ้วมองหน้าพี่เอก เธอพูดอะไรซักอย่างแต่บอยไม่ได้ยิน แต่เห็นพี่เอกหัวเราะเขาก็พอเดาได้ว่าเธอคงถามว่าจะมอมเหล้าเธอเหมือนคืนนั้นอีกรึไง
บอยสมเพชฟ้าจริงๆ ทั้งๆที่พอจะเดาถูกแต่เธอมองโลกในแง่ดีและไว้ใจคนบางประเภทมากเกินไป
เขายืนดูพี่เอกชนแก้วกับฟ้าพร้อมลวนลามแฟนสาวสุดสวยไปด้วย
ฟ้ายิ่งดื่มยิ่งหน้าแดง เหงื่อเริ่มผุดที่หน้าผากและคอขาวเป็นเม็ดๆ เสื้อที่ใส่เริ่มเปียกชื้นจนเห็นยกทรงสีแดงด้านในจางๆ
บอยเห็นอาการแล้วก็ตกใจว่ายาสวาทอะไรทำปฏิกิริยาเร็วและแรงขนาดนี้!?
'หรือว่าครั้งแรกฟ้าพลาดท่าแบบบริสุทธิ์ใจจริงๆ?'
มองถึงฉากนี้บอยก็ตัดใจเดินลงไป ออกจากร้านกลับไปออฟฟิศพร้อมนึกทบทวนแผนที่วางไว้ในใจ
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ฟ้ารู้สึกร้อน
ร้อนแปลกๆ เหมือนไม่ได้ร้อนเพราะอากาศ เพราะร้านนี้เปิดแอร์ค่อนข้างแรง
ตอนแรกเธอคิดว่าเป็นเพราะเธอพึ่งโดนพี่เอกกระทำชำเราในห้องน้ำมา แต่ไม่น่าจะใช่ เพราะเมื่อกี้ที่นั่งรอพี่เอกเธอก็เริ่มเย็นแล้ว
แต่พอตอนนี้ทำไมรู้สึกร้อนขึ้นมาอีก
‘เหมือนร้อนจากข้างในมากกว่า ร้อนเหมือนคืนนั้นเลย...หรือว่าเป็นเพราะไวน์แดงอีกแล้ว?’
เธอนึกถึงคืนนั้นเพราะมันไม่ได้ร้อนข้างในธรรมดา เธอยังรู้สึกคันในหัวใจตรงระหว่างขาของเธอ รู้สึกได้ว่ากางเกงในตอนนี้มันชุ่มฉ่ำไปหมด
แทบอยากจะลากพี่เอกกลับขึ้นไปห้องน้ำให้พี่เอกคลายความอึดอัดให้อีกซักครั้ง
อาการนี้มันแบบเดียวกับคืนนั้นชัดๆ ที่เธอเผลอใจที่บริษัทไม่พอ ยังลามไปต่อเนื่องอีกหลายวันจนเธอถอนตัวไม่ขึ้นถึงทุกวันนี้
*********หกเดือนที่แล้ว ห้าทุ่ม**********
บอยที่นั่งสะลึมสะลืออยู่บนแท็กซี่ รู้สึกคลื่นไส้ขึ้นมากะทันหัน
“ลุงๆ จอดดดดดก่อนนนน โผมจะอ้วกกกกก”
“อ้าวเฮ้ย อย่าพึ่งนะไอ้หนู รอแป๊บ”
คุณลุงรีบจอดแท็กซี่อย่างไว ก่อนที่ชายหนุ่มจะทนไม่ไหวรีบเปิดประตูออกไปอ้วกข้างทาง
อ่อกกกกก แค่กๆๆ
ลุงที่ลงมาช่วยลูบหลังถึงกับต้องถาม
“นี่กินไปเยอะแค่ไหนเนี่ย อ้วกขนาดนี้ แล้วแฟนสวยๆไม่กลับด้วยหรอ?”
บอยพึ่งจะรู้สึกตัวว่าฟ้าไม่ได้กลับด้วย คุยกันไว้ว่าวันนี้ฟ้าจะมาค้างที่ห้องเขาแล้วขับรถไปรีสอร์ทริมเขาด้วยกันวันรุ่งขึ้นนี่นา
‘ฟ้า? จริงด้วย เห็นเมื่อกี้บอกจะกลับแท็กซี่เอง... ทำไมไม่กลับด้วยกันล่ะ’
แต่คิดยังไม่ทันไร น้ำในกระเพาะก็ย้อนพุ่งออกมาอีกครั้งจนลุงกระโดดหลบไม่ทัน
อ้ออออออคคคค! เอิ๊กกกก!
เขาไม่ได้รู้เลยว่าตอนนี้แฟนสาวของเขาอยู่ที่ไหน กับใคร..
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
บนรถสปอร์ตสีดำสุดหรูที่กำลังพุ่งทะยานไปบนถนนโล่งๆกลางเมืองยามราตรี
สาวสวยที่บอยนึกถึงกำลังนั่งเงียบหน้ามุ่ยอยู่บนที่นั่งข้างคนขับที่เป็นชายหนุ่มหล่ออีกคน ก็ไม่ใช่ใคร พี่เอกเสือร้ายนั่นเอง
“ให้พี่ไปส่งที่ไหนคะคนสวย พี่รับรองส่งถึงบ้านปลอดภัย ไม่ปล่อยให้นางฟ้าคนนี้ต้องกลับแท็กซี่คนเดียวหรอก ดึกๆดื่นๆ อันตรายจะตาย”
เอกพูดเสียงหวานเพราะเห็นว่าฟ้าหน้าโกรธหน้างอ เขารู้ว่าต้องพูดยังไงให้เธอติดกับที่เขาวางไว้ หลงเขาจนโงหัวไม่ขึ้น
“ไปคอนโดฟ้าค่ะ ฟ้าอยู่แถว-----ค่ะ พี่เอกขึ้นทางด่วนไปเลยค่ะ”
“ได้เลยครับผม”
เธอนั่งเงียบเพราะยังโกรธบอยไม่หาย แฟนเธอชวนเธอมางานบริษัทเป็นครั้งแรก เธอก็ตั้งใจแต่งสวยมาเปิดตัวให้เพื่อนร่วมงานเขาอิจฉา
เพราะคบกันมาตั้งนาน บอยนิสัยดีจนเธอใจอ่อนหลงรัก อยากจะวางแผนอยู่ด้วยกันระยะยาว แต่บอยก็ดีซะจนไม่เคยจะเกินเลยเธอเลย
ความจริงเธอก็ดีใจที่บอยให้เกียรติเธอมากๆ เพราะที่จริงบอยเคยรุกเธออยู่คืนนึงที่บรรยากาศเป็นใจ
แต่เธอทั้งเขินอายทั้งตื่นกลัวเลยปฏิเสธเขา บอกว่ายังไม่พร้อม ขอให้บอยรอเธอก่อนเอง
บอยก็แสนดี เคารพการตัดสินใจไม่ฝืนใจเธอ
แต่พอช่วงหลังๆแก๊งค์เพื่อนสนิทของเธอมีแฟนเป็นตัวเป็นตน เวลาคุยกันเรื่องบนเตียง ฟ้าก็ได้แต่นั่งฟังอย่างเงียบๆ
แรกๆเธอก็ไม่ได้คิดอะไร แต่พอเพื่อนๆถามเธอเรื่อยๆว่ายังไม่ได้กับบอยหรอ ล้อเลียนว่าบอยนกเขาไม่ขันบ้าง หรือแอบเกย์บ้าง เธอยิ่งหงุดหงิดขึ้นเรื่อยๆ
เธอจึงเริ่มปล่อยให้บอยถูกเนื้อถูกตัวมากขึ้น จงใจเอาหน้าอกอูมไปแนบหลังเขาบ่อยๆ ชวนบอยมาค้างตั้งหลายที
แต่ไม่ว่าเธอจะทอดสะพานอ่อยแค่ไหน บอยก็ยังจะทำตัวเป็นสุภาพบุรุษ หนีกลับบ้านก่อนทุกครั้ง
ความจริงจะโทษบอยก็คงไม่ได้ เพราะงั้นคืนนี้เธอจึงตั้งใจจะมายกเลิกคำขอนั้น
หมายมั่นปั้นมือ กะว่าจะออดอ้อนชายหนุ่มของเธอ ชวนกินเหล้าแล้วมอบความสาวที่เธอหวงแหนให้เขาเป็นคนแรกคืนนี้ ก่อนจะไปเที่ยวด้วยกันสุดสัปดาห์นี้
แต่นี่อะไร เธอหายไปชั่วโมงกว่า ไม่คิดจะตามหา ไม่ได้รู้สึกเลยด้วยมั้งว่าเธอหายไปไหน ไปโดนใครทำอะไรมา
งานเลิกก็ไม่ได้สนใจเธอ แค่เธอบอกจะกลับเองก็โอเค ปล่อยเธอกลับเองจริงๆ
‘เมาขนาดนี้ พรุ่งนี้ก็คงไม่ฟื้น หมดกันที่พักที่จองไว้อย่างแพง ไม่ได้ไปเที่ยวพอดี แฟนประสาอะไร น่าน้อยใจที่สุดเลย’ เธอตัดพ้อแฟนหนุ่มเงียบๆในใจ
เอกเห็นเธอยังอารมณ์ไม่ดี แต่รู้ว่าไม่เกี่ยวกับเขา ในสายตาฟ้าตอนนี้ เอกไม่ได้ทำผิดอะไรเลย บอยต่างหากที่ทิ้งขว้างฟ้า
เขารู้ว่าต่อให้ตัวเองไม่ต้องพูดอะไร ตัวยาที่ยังออกฤทธิ์ในตัวฟ้าก็คงจะไม่ปล่อยเขากลับบ้านมือเปล่าแน่ๆ
เอกขับรถเงียบๆอีกสิบนาทีก็มาถึงคอนโดใหญ่กลางเมือง ก่อนจะจอดรถด้านหน้าแล้วหันมาพูดเสียงอ่อน
“ถึงแล้วครับ พี่จอดข้างหน้าเนอะ จะได้วนออกกลับบ้านเลย มียามเฝ้าอยู่ฟ้าไม่ต้องกลัว ปลอดภัยอยู่ครับ”
เขาพูดด้วยน้ำเสียงนิ่มนวลอินโนเซนท์ที่สุด ตรงข้ามกับเจตนาแอบแฝงอันชั่วร้ายของตัวเองสุดๆ
“....”
ฟ้าหันมามองหน้าเขา เธอสวยจนน่าใจหาย
ยิ่งสภาพหลังร่วมรักมา ผมที่ยุ่งเหยิง เสื้อผ้าที่ยับยู่ยี่ รอยแดงที่คอเป็นจ้ำๆก็ยิ่งทำให้ท่อนเอ็นของเขาที่แข็งโด่จากยาอยู่แล้วยิ่งพองโตขึ้นไปอีก
“ฟ้าโอเคมั้ย เป็นอะไรรึเปล่าครับ” เอกยังตีหน้าซื่อต่อไป
เหมือนฟ้าจะตัดสินใจอะไรซักอย่างก่อนจะถามเขา
“เสาร์อาทิตย์นี้พี่เอกว่างมั้ยคะ?”