ผู้ใหญ่หลอกเด็ก ตอนที่ 14

[tumsweet]

ไหนๆเมียเก่ามาก็จับสวิงเลยมั้ย

[Wheel of Fortune]

ป้าจิตไม่น่าจะร่วมวงนะ แกก็ไปแต่งงานกับคนอื่นไปแล้วนิ

[aekgapak .]

มีคนมาทวงของละ

[สมบูรณ์ บ]

ต้องดูว่าสุดท้าย ลีลาใครจะเหนือใคร เด็กหรือผู้เฒ่า

[Jun Dara]

 

[xfour]

แม่ลูกผัวเดียวกัน วันนี้ปะทะกันแล้ว

[Zxcvbnm0]

เอาแล้วไงเมียเก่ามาจัด2เลยไหม

[วสันต์ ขันทอง]

 

ตอนนี้ มี ดราม่า ปนบ้างนะครับ

...................................

ถ้าปิดไฟหมดแล้ว เหลือเพียงน้องกุ้งกับน้องอีฟ แล้วต้องเลือกคนเดียว
โดยส่วนตัว ผู้เขียน ก็คงเลือกยากครับ
..................................
ผู้ใหญ่หลอกเด็ก ....ตอนที่ 14....
05.00 น.
สองร่างเปลือยเปล่า ที่นอนกกกอดในผ้าห่มผืนเดียวกัน บนเตียงขนาด 3.5 ฟุต เป็นเตียงขนาดเล็ก ในห้องเล็ก ๆ ที่กุ้งเคยนอนตอนเป็นสาว เมื่อจน ม.6 กุ้ง ก็ไปเรียนต่อที่กรุงเทพ แล้วทำงาน นาน ๆ จะกลับมาสักที
   หญิงสาวหลับในที่ ที่คุ้นเคยบนเตียงนี้ ในห้องนี้ แต่ที่ไม่คุนเคยคือวันนี้มีคนมานอนร่วมเตียง ถึงแม้คนร่วมเตียงจะเป็นคนคุ้นเคย
   ตี 5 เป็นเวลาที่ลุงบุญตื่นตาปกติ ถึงจะเหน็ดเหนื่อยบ้าง  แต่นาฬิกาชีวิตมันก็ปลุกแก ชายวัย 54 ตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของหญิงสาวที่เคยเรียกแกมาตลอดว่า พ่อ จนกระทั่งได้รับรู้ความจริง ว่าตนไม่ใช่ลูกที่แท้จริงของพ่อบุญคำ.....ขณะที่กุ้งยังนอนหลับ .ลุงบุญงัวเงียตื่น ตื่นเหมือนทารกที่หลับในอ้อมอกแม่ แล้งงัวเงียหานม 
ลุงบุญตอนนี้เหมือนทารก ซุกไซ้หาเปาหมาย เมื่อเจอ ยอดอกอุ่นตาเฒ่าก็อ้าอม ดูด.....ดูดเหมือนทารกดูดนมแม่
แรงดูดทำให้หญิงสาวตื่น ตื่นในขณะที่ยังหลับตา มือโอบกระชับร่างหนาเข้าหาตัว อกแอ่นให้คนที่เธอเคยเรียกว่าพ่อได้ดูด มือเรียว บ่ายสะเปะสะปะ ลุงบุญรู้ใจ ขยับกายท่อนควยอุ่น ไปอยู่ในมือ เย็นเฉียบของหญิงสาว
   กุ้งประคองลูบไล้มันด้วย ความ ทนุถนอม ประดุจว่ามันเป็นสิ่งมีค่าที่เธอหวงแหนมันที่สุดในชีวิต
ทั้งคู่เป็นมวยที่รู้ใจ เข้าขา เพียงฝ่ายหนึ่งขยับกาย อีกฝ่ายก็เตรียมท่ารอ ประดุจนักกีฬาวอลเล่ย์บอล ที่เล่นด้วยกันจนเข้าขา  เพียงมือเซ็ตขยับ มือตบก็กระโดดลอยตัวรอตบแล้ว
   เพียงปลายนิ้วน้องกุ้ง จิกลงที่ควยลุงบุญ  ตาเฒ่าก็ขยับกายนั่งคล่อมบนอกหญิงสาว ลุงบุญขยับท่อนควยขณะที่กุ้งอ้าปากรอ ท่อนควยครึ่งลำที่อยู่ในปากหญิงสาว ขยับเข้าออกช้า ๆ  สลับเร็ว ตามความต้องการของหญิงสาวที่ส่งรหัสบอกด้าวนิ้วเรียวเล็บยาวที่จิกลงบนต้นขาของลุงบุญ
   "อืมมมมมมม.......เมียจ๋า........" ตาเฒ่าถึงกับคราง เมื่อปากอวบอิ่มของกุ้ง ขยอกกลืนท่อนควยของแกเข้าไปจนหมดลำ........กุ้งส่ายหน้าทั้ง ๆ ที่ควยยังคาอยู่ในปาก ลุงบุญเข้าใจว่ากุ้งต้องการให้แกน้ำแตกในหี   ไม่ใช่แตกในปาก      ลุงบุญขยับตัว ค่อย ๆ ถอนควยออกจากปาหญิงสาว น้องกุ้งส่งท้ายมันด้วยปลายลิ้นเรียวเล็ก
   ขาวเรียวงามที่ถ่างรอ ลุงบุญแทรกตัวเข้าไป ท่าเบสิก ท่าพี้นฐาน  สร้างความสุขให้กับฝ่ายหญิง ที่ไม่ใช่หญิงร่าน ชนิดเจนสังเวียนได้เสมอ.....ข้อนี้ลุงบุญรู้ดี แกจึงไม่เล่นท่าพิสดารกับเด็ก ๆ ของแก....
"อูยยยยย........เมื่อคืนก็ทั้งคืน ไม่เบื่อหรือไงคะ...." กัลยา (กุ้ง) กล่าวด้วยจริต   
"ต่อให้ทั้งปี.....ทั้งชาติ...พี่ก็ไม่เบื่อ........"  ลุงบุญเริ่มใช้คำแทนตัวว่าพี่ได้สนิทปาก
"จริง ๆ นะคะ.....อูยยยยย....ที่รักของกุ้ง......อืมมมมม......" กุ้งครางเมื่อลุงบุญขยับท่อนควย
"จริง....กุ้งจ๋า.....อูยยยยยย.....เมีย......"
".....ผัว หย่ากับแม่ยังคะ......."   น้องกุ้งถาม
"....เซ็น...หย่าแล้ว.......ทำไม......"
"งั้น......สาย ๆ...เรา...ไปจดทะเบียนกันนะคะ........."    น้องกุ้งขอจดทะเบียนสมรส ลุงบุญนิ่งคิด
"ได้......ดีเลย...ต่อไปเราจะได้เป็นผัวเมียกันเต็มตัว......."   
"อืมมมมม........ดีจัง.....ผัวของกุ้ง......"   น้องกุ้งกล่าวพลางโอบรอบคอลุงบุญ ไม่มีสรรพเสียงของการพูดคุยอีกแล้ว ...... ทั้งคู่ต่างสื่อสารกันด้วยลิ้นที่โต้ตอบกันไปมา และควยกับหี ที่เสียบส่ายรับกัน...........
   ความรักความประทับใจที่ลุงบุญดูแลเธอมาตั้งแต่เด็กในฐานะลูก ทั้ง ๆ ที่เขารู้ว่าเธอไม่ใช่ลูก ความรักความประทับใจจึงกลายเป็นความใคร่ ...... แล้วมันก็ย้อนกลับกลายมาเป็นความรักอีกครั้ง แต่เป็นความรักที่แตกต่างจากที่เคยเป็น
"อูยยยยย.......ผัวจ๋า....อืมมมมมม........ผัวของเมีย......อูยยยยย......."   คือเสียงครางสุดท้ายของกุ้ง ก่อนที่เธอจะเผลอหลับไปอีกครั้ง
.............................................................
.............................................................
ลุงบุญยังรับส่งเด็ก ๆ ตามปกติ..... มันเป็นหน้าที่ ...เหนือกว่าหน้าที่ คือความรับผิดชอบ...ถ้าแกไม่รับส่งเด็ก ก็แปลว่าวันนั้น เด็กๆไม่ได้ไปโรงเรียน.....   วันนี้กุ้งถือโอกาสนั่งรถกับลุงบุญไปรับนักเรียนด้วย......
..............................................................
"ชื่อมันพ้องกันค่ะ  เป็นเรื่องบังเอิญ....."     กุ้งบอกกับเจ้าหน้าที่อำเภอ ที่ดูทะเบียนบ้าน บัตรประชาชน
แบบงง ๆ ว่าทำไมชื่อ-สกุล พ่อฝ่ายหญิงถึงตรงกันกับชื่อ-สกุล ฝ่ายชายที่มาจดทะเบียนสมรส เจ้าหน้าที่ไม่รู้จักคนทั้งคู่ เพระ ลุงบุญกับกุ้งไปจดทะเบียนสมรสกันที่ต่างอำเภอ.......
.................................................................
"กุ้งจะมาหาทุกเดือนนะคะ....แล้วถ้าเป็นไปได้ กุ้งจะขอย้ายมาอยู่สาขาบ้านเรา..."  น้องกุ้งกล่าว
"ดีเหมือนกัน....เสียดาย...พ่อ...เออ...พี่...ทำหมันแล้ว เราไม่มีโอกาสมีลูกด้วยกัน......"  หาเด็กที่ไหนมาเลี้ยงเป็นลูกก็ได้.........กุ้งกล่าวแล้วหัวเราะ...... " ไปฉลองทะเบียนเราที่ไหนดีคะ...."
"ที่บ้าน...ละกัน....."  ลุงบุญกล่าว
"จะหื่นอีกแล้ว...พ่อคุณ....."   กุ้งกล่าวทำเสียงล้อ
"ก็....พรุ่งนี้....เมียก็จะกลับกรุงเทพฯ..."
"โอ้ย......ยังมีคืนนี้ทั้งคืน......"    ทั้งคู่พูดคุยหยอกล้อ แบบผัวหนุ่มเมียสาว
   ร้านอาหาร ชานเมือง ที่ประดับประดาแบบ บ้าน ๆ แต่ก็มีคนคับคั่งด้วยรสชาติของอาหารที่เป็นเลิศ ร้านนี้จึงกลายเป็นร้านหรูสำหรับรับแขกบ้านแขกเมือง ของคนระดับอำเภอ   กับข้าว 3-4 อย่าง เป็นการเลี้ยวฉลองเล็ก ๆ ให้กับคู่บ่าวสาวต่างวัย
"อีกไม่เกิน 1 ปี จะมีคนมาถามซื้อที่ดิน บ้านเรา ไม่ต้องขายนะคะ ต่อให้มันให้ราคาถึง 10 ล้าน ก็ไม่ต้องขาย...."
น้องกุ้งกล่าวเป็นงานเป็นการขณะทานอาหารกับลุงบุญ
"โอ้ยยยย....กุ้ง....ที่ข้านเรา อยู่ ขอบอำเภอ แค่ 2 ไร่ ไอ้บ้าที่ไหน จะมาซื้อถึง 10 ล้าน..."  ลุงบุญหัวเราะ
"ไม่ต้องขำ กุ้งอยู่ บ.เงินทุน  ... รถไฟความเร็วสูงกำลังจะผ่านบ้านเรา.... ที่สำคัญ บ้านเราจะเป็นจุดพัก ที่รอบบ้านเรา เจ้านายกุ้ง กำลังกว้านซื้อ หมดแล้ว ไร่ละ 2 ล้าน ก็พากันตาเหลือกแล้ว......."
"เออ...ไช่ มีคนมาขอซื้อที่เรา 4 ล้าน...." ลุงบุญตาโต
"นั่นละ.....พอคนอื่นขายหมด...ที่เราก็จะกลายเป็นตัวขวางทันที ถึงตอนนั้น  15-20 ล้านค่อยว่ากัน....."
"ขนาดนั้น......"   
"จ้า.....คุณสามี.....แต่จะทำอะไรก็ให้กุ้งรู้ด้วยนะคะ......เราผัวเมียกัน....."
"จ้า....กุ้ง..ต่อนี้ไปทุกเรื่อง  ให้กุ้งตัดสินใจ....."   ลุงบุญกล่าว ใจจริง แต่ใบหน้าออกอาการล้อ นิด ๆ
"เออ......เล่าเรื่อง นังครูที่มาเช่าบ้านสอนพิเศษ กับนังเด็ก ป.6 สามคนนั่นให้ฟังหน่อย....." กุ้ง ซัก
......................
เอาแล้ว...เมียก็คือเมีย....ถ้าไม่ซัก ก็ไม่ใช่เมีย
......................
""ทำไม......ก็ไม่มีอะไรนี่นา...."   ลุงบุญกล่าว ทำหน้า งง ๆ
"กุ้ง เรียนเอกจิตวิทยานะคะ..... อีกอย่างที่บริษัท กุ้งเป็นหัวหน้าฝ่ายบุคคล "
"อืม.....".ลุงบุญอึกอัก.....
"ถ้าผิดก็บอกนะ....นังครูนั่น  ก็เหมือนท่อนซุงลอยน้ำ สุดแต่น้ำจะพัดพา แต่อย่าให้มันรักนะ คนแบบนีลองได้รักใครละทุ่มสุดตัว ร้ายด้วย  นังเด็กผิวตัวผอมผิวคล้ำนมโต  (น้องอิ๋ว) นางนี้นะร้าย แต่ร้ายแค่เปลือกนอก ส่วนนางเด็กผิวขาวตัวโตนั่น (น้องอีฟ) มันมองกุ้งราวจะกินเลือดแต่พอมองไปที่ตาบุญ สายตามันกลับอ่อนโยน อีนี่มันรักพี่ บุญ ส่วนนังเด็กตัวผอม ๆ สูง ๆ(น้องปลาย)  คนนี้กุ้งดูไม่ออกว่ามันจะเอายังไง.สายตาดูแปลก ๆ..."  กุ้งกล่าว ลุงบุญถึงกับอึ้ง..... อยากให้ดูหนูมาย กับหนูฝ้ายจัง  ลุงบุญคิดในใจแบบขำๆ
"แล้วน้องกุ้งละครับ.....เป็นไง...."   ลุงบุญกล่าว เหมือนเปลี่ยนเรื่อง
"อีนังกุ้ง.......มันก้รักไอ้บุญไง.....แต่นังนี้ร้ายนะ.....อย่าให้มันรู้เด็ดขาดว่าผัวมันนอกใจ.....5555+ 
น้องกุ้งกล่าวพลางหัวเราะ แบบขำ ๆ ลุงบุญได้แต่อึ้ง
............................
ตักกับไส่จานให้ฝ่ายหญิง นั่นคือสิ่งที่ดีที่สุดที่ฝ่ายชายพึงกระทำ
"ทานหน่อยนะ กุ้ง....จะยังไงก็ช่าง....ที่ผ่านมา.....ตอนนี้ ไอ้บุญมีเพียงน้องกุ้งเท่านั้น....." ลุงบุญกล่าวด้วยสำเนียงดีสุด พระเอกสุด จนน้องกุ้งขำ
"นี่......มุขโบราณเหลือเกินพ่อคุณ.......สบายใจนะคะ...กุ้งไม่คิดมากหรอก คร้า......"
คำกล่าวของกุ้งทำให้บรรยากาศตีขึ้นมาก
....................................................
ประตูบ้านเปิดผลั๊วเข้ามาแบบไม่มีใครคิด..................หญิงชายในสภาพเกือบเปลือย คว้าผ้าเช็ดตัวมาพันกาย
"กุ้ง......อีกุ้ง......ฉันรู้ว่าแกมา....แต่แกก็ไม่ไปหาฉัน......แก.....อีนังบัดสี....."
เสียงตวาดลั่นของป้าจิต ที่เปิดบ้านเข้ามา พบน้องกุ้งลูกสาวแกกำลังคลุกวงในกับลุงบุญสามีเก่า
....................................................

[banana_nakrab]

เมียเก่ามากึงเมียใหม่ ไม่ทันละจ่า

[applej2k]

อ้าวแม่ยายโผล่มาซะงั้น งานเข้าอีกแล้วลุง...
ขอบคุณครับ

[สุดยอด ประทานพร]

กินกุ้งทั้งคืนมั้ยครับเนี่ย

[suteeboonmark]

น้องกุ้งเจอชุดเต็ม100

[Kpla]

เอาแล้วซิเมียเก่าเมียใหม่มาโดยไม่ได้นัดหมายลุงแก่จะทำอย่างไรดีหรือจะเล่นของเก่าไปด้วยเสียเลย

[mark5111]

นึกว่าตั้งวงไพ่แล้วตำรวจบุก

[Sompong Chantawong]

 ::Confident::อิ่มเลยอ่านสนุกดีครับ