หายไประยะหนึ่งครับ ไม่มีอะไร พอดี ยังหาตัวแสดง ไม่ได้ ความจริงมีคนมาสมัครเป็นตัวแสดงเราเยะนะครับ
ติดตรง ที่ ว่า ผมไม่รับ นักแสดง ที่เป็นคนไทย 555+
บางคนสวย หน้าตาดี แต่ คาแรคเตอร์ ตามเนื้อ เรื่อง ไม่ ได้ ก็ต้องตัดไป
คราวนี้ ได้ ดารา ที่ มา แสดงในเรื่องนี้ แล้วครับ ใช้เวลา พอสมควร
ในการ ตัดชุด แบบ ไทย ๆ ให้ น้องเค้าสวมใส่
..................จากนี้ไปอย่างน้อยที่สุด ผมจะลง สัปดาห์ ละตอนครับ......
............................
...........................
ผมบอก ในตอนท้าย ของตอนที่ 2 แล้วนะครับ สำหรับ เพื่อน ๆ ที่รอลุ้น น้อง พริ้ง
ว่าอีกนานครับ อย่างน้อยก็เป็นปี
............................
...........................
ใครผิด.....ใครถูก...... ตอนที่ 3 .......
......................
1 ปี ....ต่อมา........
ทุกอย่างยังเหมือนเดิม ชุบยังทำงาน ดูแลธุรกิจเล็ก ๆ ของตนเหมือนเดิม ที่ต่างจากเดิมคือ ยายสรไม่ยุ่งเกี่ยวกับชีวิตของชุบอีกแล้ว ...... นอกจากนี้ ก็ เริ่มมีสาว ๆ เข้ามาในชีวิตของชุบ .... ชายหนุ่ม วัย 29 กลายเป็นพ่อหม้ายเนื้อหอมของหมู่บ้าน ..... คุย ๆ บ้าง แต่ไม่รับใครเข้ามาในชีวิต ชุบยังรู้สึกเข็ดกับเรื่องนี้อยู่ อีกอย่าง คือ ชุบเองอาจยังไม่พบคนที่ใช่
รถไถนา รถเกี่ยวข้าว รถปลูกอ้อย คืองานรับจ้างตามฤดูกาล ซ่อมเครื่องจักกลการเกษตร และร้านขายของชำ คืองานประจำ แต่ใช่ว่าจะไม่มีเวลาเป็นของตน ทั้งหมด ชุบมีลูกน้องช่วยดูแล
วันนี้เช่นกัน 05.30 น. กระบะสีส้ม จอดอยู่หน้า ร้านเสริมสวย ชายวัย 29 ยืนสูบบุหรี่อยู่หน้าร้าน ข้างใน เด็ก ๆ 5-6 คนกำลังนั่ง ต่อคิว แต่งผม แต่งหน้า
เป็นงานกี ฬาสี ของโรงเรียนขยายโอกาส ระดับตำบล ......โรงเรียนขยายโอกาส ที่มีนักเรียน ตั้งแต่อนุบาล ถึง ม.3 บางสี ครูแม่สีก็ดูแลนักเรียน บางสีผู้ปกครองก็ต้องดูแลนักเรียนเอง พริ้งได้รับคัดเลือกให้ถือป้ายหลักของโรงเรียน (ไม่เกี่ยวกับคณะสี) ชุบพาหลานสาว มาเข้าคิวแต่งหน้าตั้งแต่ ตี 4
…………………….
……………………
……….นั่นกลับๆไม่ใช่เรื่องแปลก ในสายตาผู้คน ยายสร รับเลี้ยงหลานสาวทั้ง สอง....แต่ในความเป็นจริง ตั้งแต่ชุบ จบ ม.3 ชุบ ก็ได้ดูแลหลาน มาแล้ว หนึ่ง คือหลานที่เกิดจากพี่ชาย ต่างพ่อ ที่อายุห่างกัน เป็น 10 ปี ....
หนึ่งคือหลานที่เกิดจากน้องสาว ที่ท้อง ตั้งแต่จบ ม.3 นองสาวของชุบ หยุดเรียน 1 ปี ทิ้งลูกให้แม่ กับพี่ชายดูแล ตนเองไปเรียนต่อในเมือง กระทั่งเป็นพยาบาล แล้วมีครอบครัว นาน ๆ จะกลับ มาที........
............................หนึ่ง หลานอา...หนึ่งหลานลุง....จึงกลายเป็นภาระของชุบ..........
................................
...............................
จอย เป็นเชียร์หรีดเดอร์ของคณะสีม่วง จอยกับเพื่อน ๆ ไปนอนที่บ้านครูแม่สี เพื่อเตรียมแต่หน้าแต่เช้า
“สวัสดีค่ะ.......พาลูกมาหรือคะ........” เสียงใส จากครูสาวในชุดวอร์ม ที่พานักเรียนมาแต่งหน้าเช่นกัน
กล่าวทักทาย
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
ครูวิ (วิภาวี)
“สวัสดีค่ะ.......พาลูกมาหรือคะ........” เสียงใส จากครูสาวในชุดวอร์ม ที่พานักเรียนมาแต่งหน้าเช่นกัน
กล่าวทักทาย
“เปล่าวครับคุณครู หลานสาว ครับ .... น้องพริ้ง...ครั้บ...อยู่สีแดง.....?...” ชุบกล่าว นอบน้อม พลางพนมมือไหว้.......
“อ้อ....ค่ะ.....วิพาเด็ก ๆ มา พอดี พ่อแม่ เค้าไม่ว่าง “
“ครับ....” ชุบ กล่าวสั้น ๆ
“น้อง พริ้ง เค้าน่ารักนะคะ เห็นว่าปีนี้ ถือป้าย.....” ครูสาวกล่าวแบบชวนคุย
“ครับ.....ต้องฝากคุณครู..ช่วยดูแลด้วยนะครับ.....”
“โอ้ย....ปีนี้ วิเป็นแม่สี อยู่สีเหลืองค่ะ....แต่ทุกคน ก็ศิษย์เหมือนเดิมค่ะ เออ.....ยังไง ก็เชิญ ร่วมพิธีเปิดด้วยนะคะ....คุณ.......”
“ชุบ...ครับ.....”
“ค่ะ.....คุณชุบ.....” ครูสาวกล่าว “ยังไงก็ขอเชิญร่วมพิธีเปิดด้วยนะคะ.......”
“ครับ.....” ชุบกล่าวรับ สั้น ๆ ........ นอบน้อม
................................
“อา...... เห็นคุยกันกะหนุ๋งกระหนิ๋ง สนใจ ครูวิละสิ ......” พริ้งแหย่ อาชุบ เมื่อเข้ามานั่งในรถ
“เปล่า... แค่คุยเรื่อยเปื่อย.....” ชุบกล่าวกับหลานสาว
“แน่นะ...... นี่...ถ้าอาสนใจก็บอก พริ้งนะ จะติดต่อให้....”
“นัง เด็กนี่.....”
“ทำไม......แทงใจดำละสิ.....” น้องพริ้งกล่าว
“โอ้ย.....เค้ากับ อา มันคนละชั้น....ว่าแต่.....อืมมมม....” ชุบกล่าว พลางหันไปมองที่หลานสาว
“พริ้งแต่งชุดไทยแล้วสวยนะ......” ชุบเอ่ยชมหลานสาว “ ถ้า พริ้ง สวมชุดนี้แต่งงาน หนุ่มคนใหน น้าาา จะเป็นคนโชคดี .....”
“บ้า ๆๆๆ อาชุบ.....” เด็กสาวอายหน้าแดง เอามือทุบไหล่ อาชุบ
“เออ......คราวนี้....ถ้าอา มีแฟน...แล้วแต่งงาน จะมีเด็ก นั่งร้องไห้ ขี้มูกโป่ง ไหมน้า.....” ชุบกล่าว ขำ ๆ แต่ พริ้งไม่ขำ
“ชิ........ ใคร....จะไปสน.... จะแต่งก็แต่งไปสิ......” น้องพริ้งกล่าว เสียงเง้างอน พลางนึกถึงตอนที่ตัวเธอ เอง
อยู่ ป.6 ตอนนั้นอาชุบแต่งงาน เธอร้องไห้จริง ๆ ความรู้สึกตอนนั้น เธอเหมือนถูกแย่งความรัก จริง ๆ
“5555 อย่างอา ใครเขาจะมารัก.....” ชุบกล่าว กับหลานสาว
“หรา........ เห็น สาวแก่สาวน้อย มาตอมทุกวัน ยังกะ แมงวันตอม.........”
“ตอมอะไร.....” ชุบกล่าวพลางหัวเราะ
“ไม่รุ๊........คิดเอา.....” พริ้งนั่งอมยิ้ม หันหน้ามองที่ อาชุบ ที่กำลังขับรถ
............................
“ไม่น่าเกิน 4 โมง อามารับพริ้ง ไปเปลี่ยนชุดด้วยนะคะ.....” พริ้งกล่าวหลังจากก้าวลงจากรถ ณ จุดเริ่มต้นของขบวนพาเรด ที่ทางโรงเรียน นัดหมาย ชุบยื่นกล่องนมให้ พรี้ง
“กินก่อนพริ้ง.....เดี๋ยว หิว จะเป็นลม.....”
“ค่ะ....พริ้งกล่าว.....”
....................................................................
……..ในพิธีเปิด กีฬาสี.......
หน้าปรัมพิธี “วิภาวี” หรือครู วิ ครูสาววัย 25 เชื้อเชิญ ให้ชุบไปนั่ง ที่ส่วนของผู้ปกครอง ร่วมกับ ผู้ปกครองคนอื่น ๆ ชุบยกมือไหว้ ครูทุกคนด้วยความเคารพ ก่อนหน้านี้ ชุบก็จบ ม.3 จากโรงเรียนแห่งนี้เช่นกัน
ครูวิ เสริบกาแฟร้อน
“เผื่อยังไง ถ้าคุณชุบ ไม่รีบกลับ ก็เชิญทานข้าวเที่ยงด้วยกันนะคะ......”
“ครับครู แต่เห็น พริ้ง จะให้ผมพากลับ ไปเปลี่ยนชุด หลังพิธีเปิด ต้องขออณุยาติ คุณครูไว้ ตอนนี้เลยนะครับ........เอ่อ...ครูครับ....ผมสนับสนุนกีฬาครั้งนี้ครับ.......” ชุบกล่าวพร้อมยื่นซองสีขาวให้ ครูวิ ครูสาว พนมมือไหว้ แสดงความขอบคุณ
……………………………….
………………………………..
หากท่านผู้อ่านเคยอยู่เฉพาะในเมือง อาจไม่ทราบว่า งานกีฬา ของโรงเรียนตามบ้านนอก มักจะขอแรงสนับสนุนจากชาวบ้าน บ้างก็เป็นขนม บ้างก็เป็นเงิน......100...200....ใครรวยหน่อย ก็ 500 หรือ 1000.... ซองที่ ชุบ ยื่นให้ ครูวิภาวี มีเงิน อยู่ 3000 จึงกลายเป็นเงินจำนวนมาก
เรื่องปกติ อีกอย่าง ของโรงเรียนบ้านนอก คือ ในพิธีเปิด มักจะเชิญ ผู้หลักผู้ใหญ่ ในชุมชนมาเป็นประธาน ปีนี้ก็เช่นกัน ประธานในพิธีเปิด คือ นายก อบต. ระหว่างพิธีเปิด ชุบไม่สนใจใคร ตาจ้องมองที่หลานสาว ทั้งสองของตนด้วยความชื่นชม .....หลานคนหนึ่งถือป้าย ...... อีกคนเป็นเชียร์หรีดเดอร์
มีหลายครั้งที่ครูวิปลีกตัวมาคุย กับชุบเป็นครั้งคราว... แต่สิ่งที่ครูวิได้รับจากนายชุบ คือ ...ภามคำตอบคำ.... งานวันนี้ ยายสรไม่มา เนื่องจากวันนี้ เป็นวันหวยออก 555+ แน่นอนครับ วันนี้ยายสรแกยุ่งทั้งวัน..... / สายตาคม ของหญิงนางหนึ่ง ..... คู่หนึ่ง ที่มากับคณะ อบต. คอยแอบมอง.....ชุบกลับไม่รู้สึกตัว../> พิธีเปิด และการแสดง ในสนามกีฬา สิ้นสุดลง ทุกคนต่างลุกออกจากที่นั่ง ชุบก็เช่นกัน ..... ชายวัย 29 เสื้อ ยืดคอกลมสีขาว สวมทับด้วย เสื้อยีนส์ สีน้ำเงิน กางเกงยีนขากระบอกที่ คลุมทับ รองเท้าหุ้มข้อ... คอนเวิร์ส สีดำ..ใบหน้าคมเข้ม...... กลับดูเด่นไม่ น้อย เมื่อเขาเดินลงไปถ่ายรูปให้ หลานสาวทั้งสอง.... เหมือน ๆ กับผู้ปกครองคนอื่น ๆ ..... อย่าว่าแต่สาวใหญ่เลยที่มอง กระทั่ง เด็ก สาว ๆ นักเรียน ยังมอง
……………
กระทั่ง ครูวิภาวี ก็มอง ครูสาว ที่ใช่สวยแค่ระดับอำเภอ ในเขตการศึกษา เธอคือคนที่ เด่นที่สุด อย่าว่าแต่ครูหนุ่ม ๆ ด้วยกัน กระทั่งนายตำรวจ หนุ่มธนาคาร ปลัดอำเภอ ฯลฯ ต่างหมายปอง ...... แต่สิ่งที่เธอขดใจ พ่อหม้าย วัย เฉยด 30 คนนี้คือ ทำไม่ เมื่อเธอชวนคุย ถึงได้ตอบกลับแค่ ถามคำตอบคำ.......”นายชุบ....” ครูสาวพึมพำ
..................
“ไช่ไอ้ชุบไหมนั่น....” ครูผู้หญิง วัยเกือบ 60 คนหนึ่งกล่าว
“อืมมม ใช่.....”
“เออ....สมัยมันเรียน เข็นแทบตายกว่ามันจะจบ.....ยังดีนะ ถึง มันเรียนอ่อนแต่มันก็ แต่ไม่เกเร......”
“ตอนนี้ มันเป็นเสีย แล้วนะ เห็นว่า มีกิจการหลายอย่าง ขนาด นายก อบต. ยังชวนมัน ลงสมัครร่วมทีมเลย”
“นี่ละน้า.....คนเรา...ใช่ว่าเรียนไม่เก่ง แล้วจะล้มเหลว เสมอไป....”
“ไอ้พวกเรียนเก่ง หลายคน เอาตัวไม่รอดก็มี......” ครูคนหนึ่งกล่าว
...................
...................
“ปะ กลับบ้านไปเปลี่ยนชุดกัน...แล้วค่อยกลับมา...” ชุบกล่าว พลางจูงมือน้องพริ้ง เด็กสาว เดินตามอย่างว่าง่าย
มันไม่ใช่เรื่องแปลก ที่ชุบจะเดินจูงมือ หลานสาว ชุบทำแบบนี้เมอมาตั้งแต่ พริ้ง เรียน ป.1
หลายคนที่ไม่รู้ เข้าใจว่าชุบ คือ พ่อ ของ พริ้ง กับ จอยด้วยซ้ำ
“เห็นอา คุยกระหนุ๋ง กระหนิ๋ง กับครู วิ ......” พริ้งกล่าว
“เฮ้ย.....แค่คุยตามมรรยาท.... ว่าแต่ ไอ้ที่อยู่บนหัวนะ เอาออกเถอะ ท่าจะหนัก....” ชุบเปลี่ยนเรื่องคุย
“หรา.... คุยตาม มรรยาท....” น้องพริ้ง กล่าว พลางถอด ชฎาออกจากหัว ชุบจ้องมองหลานสาววัย 15
.......................
“เออ......วันนี้หลานอาสวยนะ....” ชุบเปลี่ยนเรื่องคุย
“วันนี้ สวย แปลว่าวันอื่นไม่สวย.....” น้องพริ้งเบิกตาหันมอง
“โอ้ย....นังนี่....ก็สวยทุกวันนั่นละ.....555+ แต่วันนี้สวยเป็นพิเศษ.....เออ... นี่ถ้าอาเป็นหนุ่ม ๆ นะ อาจีบแล้ว......” ชุบพูดขำ ๆ ไม่คิดอะไร
“แล้ว ทำไม่ไม่จีบละ......” พริ้งกล่าว เหมือนจะจริงจัง แล้วเงียบ ชุบหันไปมองหน้าหลานสาว แล้วหันไปมองที่ถนน.......... อะไรบางอย่าง จุกอยู่ที่คอ หนุ่มใหญ่ วัย 29
“แวะ ทานข้าวก่อนไหม พริ้ง.....” ชุบกล่าว
“ไม่เป็นไรค่ะ อา...พริ้งยังไม่หิว.....”
…………………………..
…………………………..
บ้านเงียบสงบ ยายสร ไม่อยู่ ชุบได้มีโอกาสเพ่งมองดูหลานสาววัย 15 ในชุดไทยอีกครั้ง ...ไม่ใช่สายตาที่มองหลานสาวเหมือนที่ผ่านมา มันเป็นสายตาของผู้ชายคนหนึ่ง ที่มองผู้หญิงคนหนึ่ง
“.... สวยเหลือเกิน....พริ้ง.....” ชุบพึมพำ
แสดงลิ้งค์เฉพาะสมาชิกเท่านั้น
น้องพริ้ง (เรียน ตามตรงครับ หลังจาก ผมสวมชุดไทยให้น้องพริ้งแล้ว ผมกลับหลง น้องพริ้ง
เสียเอง นึกแล้ว ผมอิจฉา นายชุบ)
…………………………………..
………………………………….
ลูกโป่งที่ถูกอัด แก๊ส จนเต็ม ถ้าปล่อยทิ้งไว้ นาน ๆ ไม่มีใครไปแตะต้องมัน... แก๊ส จะค่อย ๆ ซึมออก ตามผิวของลูกโปง แล้วมันจะค่อย ๆ เหี่ยวลง ลูกโป่งสามารถที่จะฟองตัวได้อีกครั้ง เมื่อมีการอัดแก๊ส เข้าไปใหม่....ขณะเดียวกัน ลูกโปงที่ถูกอัดแก๊สเต็มที่ แล้วแล้วมีแรง หรื่อของมีคมไปทิ่มตำมัน...... มันจะระเบิดได้ทันที
......../ ลูกโป่งที่ชื่อว่าชุบ...ถูกอัดแน่นด้วย แก๊ส.. ที่ชื่อว่าพริ้ง..... สายตาคมที่ต่างมองกัน ประหนึ่ง เข็มแหลมคม ที่กำลังแทงเข้าไปที่ผิวของลูกโป่งนั้น....../ สายตาที่จ้องมองกันประดุจเข็มแหลมคม ที่ ทะลุเข้าไปในผิวลูกโป่ง......อนิจจา บัดนี้ลูกโป่ง แตกเสียแล้ว..........
………………………….
ไม่มีคำพูดจา ใด ๆ ร่างงามของเด็กสาว วัย 15 โผเข้าหาอ้อมกอดของหนุ่มใหญ่วัย 29 ..../ แก๊สที่ถูกอัดในลูกโป่ง... มันได้ระเบิดเป็นอิสระ .... มันไม่ถูกขังอีกแล้ว กลุ่มแก๊ส ต่างกระจาย และ ล่องลอยไปตามที่ใจปรารถนา................./>
...............................................
เนื้อหาถูกซ่อนเอาไว้ คุณต้องตอบกระทู้นี้ก่อน